بسم الله الرحمن الرحیم باتوجه به اینکه امروز ، دوشنبه 29 تیرماه 1394 ، توافق میان جمهوری اسلامی ایران و 1+5، برای تصویب و تایید به شورای امنیت سازمان ملل ارسال شده است ،برای بررسی جزییات این ماجرا ، تاپیک جداگانه ای ایجاد شود . --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- بیانیه وزارت امور خارجه ایران پس از تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت جمهوری اسلامی ایران پس از تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد در تایید برجام بیانیه‌ای صادر کرد. 1- جمهوری اسلامی ایران دانش و فناوری، از جمله فناوری صلح آمیز هسته ایران را به عنوان میراث مشترک بشریت قلمداد می نماید. در عین حال، بر اساس مبانی محکم ایدئولوژیک، راهبردی و بین المللی، سلاح های کشتار جمعی و به ویژه سلاح های هسته ای را به طور مطلق به عنوان سلاح هایی منسوخ، غیر انسانی و مضر برای صلح و امنیت بین المللی، مردود می داند. با الهام از آموزه های متعالی اسلامی و بر مبنای اندیشه ها و سیره بنیانگذار فقید انقلاب اسلامی،حضرت امام خمینی (ره)، و فتوای تاریخی رهبر انقلاب اسلامی،حضرت آیت الله خامنه ای، که کلیه سلاح های کشتار جمعی، به ویژه سلاح های هسته ای را در فقه اسلامی حرام اعلام نموده اند، جمهوری اسلامی ایران اعلام می دارد که سیاست همیشگی اش منع اکتساب، تولید، انباشت یا استفاده از سلاح های هسته ای می باشد. 2- جمهوری اسلامی ایران ضرورت امحاءکامل سلاح های هسته ای را،به عنوان یک ضرورت امنیت بین المللی و یک تکلیف منطبق بر معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) مورد تاکید قرار می دهد. جمهوری اسلامی ایران مصمم است به طور فعال در کلیه تلاش های بین المللی حقوقی و دیپلماتیک برای نجات بشریت از خطرسلاح های هسته ای و اشاعه آنها، از جمله از طریق ایجاد مناطق عاری از سلاح های هسته ای به ویژه در خاورمیانه، مشارکت نماید. 3- جمهوری اسلامی ایران قاطعانه ابرام می ورزد که دولت های عضو معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای بدون تبعیض و منطبق با مواد 1 و 2 معاهده نباید از بهره مندی از حقوق لاینفک خود برای توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته ای برای اهداف صلح آمیز، ،باز داشته شوند. 4- جمع‏بندی برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در تاریخ 23 تیر 1394، نشانگر یک گام بسیار مهم توسط جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5 برای حل و فصل یک بحران غیر ضروری، از طریق مذاکره و بر مبنای احترام متقابل است؛بحرانی که در نتیجه‏ی اتهامات بی پایه و اساس درباره برنامه هسته ای صلح آمیز ایران ایجاد، و با اقدامات ناموجه و مبتنی بر انگیزه های سیاسی علیه ملت ایران دنبال شده بود. 5- برجام مبتنی است بر تعهدات متقابل جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5، که از یک سو، موجب حصول اطمینان از ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران شده، و از سوی دیگر، تمامی مفاد قطعنامه های شماره 1696 و 1737 (مصوب سال 2006)، 1747 (مصوب سال 2007)، 1803 و 1835(مصوب سال 2008)، 1929 (مصوب سال 2010) و 2224 (مصوب سال 2015) رالغو کرده و همه تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد و تحریم های مرتبط با هسته ای که توسط ایالات متحده و اتحادیه اروپایی و دولت های عضو اتحادیه اروپایی تحمیل شده بودند را به طور جامع لغو می کند. جمهوری اسلامی ایران متعهد است که تعهدات داوطلبانه خود را با حسن نیت و منوط به اجرای با حسن نیت همه تعهدات توسط گروه 1+5 وفق برجام، از جمله تعهدات متضمن رفع تحریم ها و اقدامات محدودیت ساز، اجرا کند. 6- رفع تحریم ها و اقدامات محدودیت ساز مرتبط هسته ای توسط اتحادیه اروپایی و ایالات متحده به این معنا خواهد بود که معاملات و فعالیت های مورد اشاره در برجام می توانند با ایران و اشخاص ایرانی در همه جای دنیا بدون هراس از مجازات های ناشی از مزاحمت های فراسرزمینی انجام شوند و همه اشخاص قادر خواهند بود تا با آزادی انتخاب به معاملات تجاری و مالی با ایران بپردازند. در برجام به وضوح تصریح شده است که اتحادیه اروپایی و آمریکا هر دو از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم ها و اقدامات محدودیت ساز که منطبق با برجام رفع شده اند، خودداری خواهند ورزید. تفاهم بر آن است که بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم ها و اقدامات محدودیت ساز از جمله از طریق تمدید، به مثابه عدم پایبندی اساسی خواهند بود که ایران را از تعهداتش به طور جزئی یا کلی معاف خواهد ساخت. برداشتن تحریم ها مستلزم اتخاذ اقدامات مقتضی حقوقی و اجرایی داخلی از جمله اقدامات تقنینی و آئین نامه ای به منظور لازم الاجرا نمودن رفع تحریم ها می باشد. برجام مستلزم خاتمه‏ی موثر همه تدابیر و رویه های الزامی تبعیض آمیز و همچنین بیانیه های عمومی ای است که با هدف موافقتنامه همسویی نداشته باشد. ایران بر توافق حاصله میان اعضاء برجام تاکید می نماید که بر مبنای آن بلافاصله پس از تصویب قطعنامه شورای امنیت در تایید برجام، اتحادیه اروپایی، کشورهای عضو اتحادیه اروپایی و ایالات متحده مشورت با ایران را درباره دستورالعمل های مربوطه و بیانیه های در دسترس عموم در خصوص جزئیات تحریم ها یا اقدامات محدودیت سازی که قرار است مطابق با برجام لغو شوند،آغاز خواهند نمود. 7- جمهوری اسلامی ایران برنامه هسته ای صلح آمیز ، از جمله غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی را منطبق با برنامه خود همان گونه که در برجام توافق شده، دنبال خواهد نمود و با طرف های خود از نزدیک کار خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود که این توافق از گذر زمان به سلامت گذشته و همه اهداف خود را محقق خواهد ساخت. این تعهد بر مبنای تضمین هایی است که گروه 1+5 داده اند که بر مبنای آن در این برنامه صلح آمیز بر اساس تعهداتشان مطابق برجام همکاری خواهند نمود.همچنین این گونه تفاهم و توافق شد که از طریق گام های مورد موافقت با آژانس بین المللی انرژی اتمی، همه موضوعات موجب نگرانیِ گذشته و حال، قبل از پایان سال 2015توسط شورای حکام آژانس بررسی و مختومه خواهند شد. آژانس بین المللی انرژی اتمی تا کنون مستمراً نتیجه گیری کرده است که فعالیت های اظهار شده ایران منحصراًصلح آمیز هستند. بنابراین، از این به بعد هدف از اجرای پروتکل الحاقی فراهم کردن زمینه برای «نتیجه گیری گسترده تر»بر این مبنا است که مدرکی دال بر وجود فعالیت اظهارنشده نیز در ایران وجود ندارد. بدین منظور، جمهوری اسلامی ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی وفق ضوابط پروتکل الحاقی به همان گونه که در مورد همه امضاء کنندگان اعمال می شود، همکاری خواهد نمود. در عین حال، آژانس بین المللی انرژی اتمی باید اقدامات احتیاطی لازم را برای تضمین حفاظت کامل از اطلاعات طبقه بندی شده به کار گیرد. جمهوری اسلامی ایران همواره تکالیف بین المللی عدم اشاعه ای خود را با دقت تام اجرا نموده است و با نهایت دقت همه فعالیت های مرتبط خود را منطبق بر پروتکل الحاقی اظهار خواهد نمود. در این چارچوب و از آنجا که هرگز هیچ گونه فعالیت هسته ای در هیچ یک از تاسیسات نظامی وجود نداشته و نخواهد داشت، جمهوری اسلامی ایران اطمینان دارد چنین تاسیساتی موضوع درخواست بازرسی نخواهند بود. 8- کمیسیون مشترک ایجاد شده بر مبنای برجام بایستی قادر باشدتا اختلافات را به نحو بی طرفانه، موثر، کارآمد و سریع، رسیدگی و حل و فصل نماید. نقش اصلی این کمیسیون عبارت است از رسیدگی به شکایت های ایران و حصول اطمینان نسبت به این که آثار لغو تحریم های تصریح شده در برجام بطور کامل محقق گردند. در صورتی که آثار لغو تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد، یا تحریم ها یا اقدامات محدودیت ساز مرتبط با هسته ای اتحادیه اروپایی و ایالات متحده به وسیله تداوم اعمال یا تحمیل تحریم های جدید با ماهیت و گستره‏ی همسان یا مشابه تحریم هایی که قبل از روز اجرا برقرار بودند، مخدوش گردد،جمهوری اسلامی ایران اختیار خواهد داشت تعهدات خود وفق برجام را مورد تجدید نظر قرار دهد؛ فارغ از اینکه چنین تحریم های جدیدی بنا به دلایل مرتبط هسته ای یا دیگر دلایل وضع شوند، مگر این که مسائل در طی یک دوره زمانی کوتاه و معقول اصلاح گردند. 9- اقدامات متقابل پیش بینی شده در سازوکار حل و فصل اختلافات در برجام در واکنش به عدم پایبندی اساسی، به عنوان آخرین حربه در نظر گرفته شده اند، و در صورتی به کار گرفته خواهند شد که عدم پایبندی اساسی تداوم یابد و طی ترتیبات در نظر گرفته شده در برجام جبران نشده باشند. جمهوری اسلامی ایران چنین اقداماتی را بسیار غیرمحتمل قلمداد می کند چرا که هدف، تضمین پایبندی است نه فراهم ساختن بهانه ای برای برگشت پذیری خودسرانه یا ابزاری برای فشار یا اعمال نفوذ. ایران متعهد است تعهدات داوطلبانه خود را به طور کامل و با حسن نیت اجرا کند. به منظور حصول اطمینان ازپایبندی مستمر همه اعضاء برجام، جمهوری اسلامی ایران تاکید می کند در صورتی که سازوکار مذکور علیه ایران یا اشخاص ایرانی اعمال شوند و تحریم ها به ویژه تدابیرشورای امنیت اعاده گردند، جمهوری اسلامی ایران این کار را به منزله مبنایی برای توقف اجرای تعهدات خود وفق برجام و تجدید نظر در همکاری اش با آژانس بین المللی انرژی اتمی تلقی خواهد نمود. 10- جمهوری اسلامی ایران تفاهم مشترک و توافق صریح همه طرف های شرکت کننده در برجام را مورد تاکید قرار می دهد که بر مبنای آن مفاد قطعنامه 2231 شورای امنیت در تایید برجام، به مثابه مفاد برجام نبوده و به هیچ وجه نمی تواند اجرای برجام را تحت تاثیر قرار دهد. 11- دولت جمهوری اسلامی ایران مصمم است به طور فعال برای ارتقاء صلح و ثبات در منطقه در مواجهه با تهدید فزاینده‏ی تروریسم و افراط گرایی خشونت بار کمک کند. ایران نقش پیشرو خود را در مبارزه با این خطر ادامه خواهد داد و آماده است با همسایگان خود و جامعه بین المللی در پرداختن به این تهدید مشترک جهانی بطور کامل همکاری نماید. علاوه بر این، جمهوری اسلامی ایران تدابیر لازم برای تقویت توانمندی های دفاعی خود به منظور حراست از حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی خود در مقابل هر گونه تجاوز و همچنین مقابله با تهدید تروریسم در منطقه را ادامه خواهد داد. در این چارچوب، توانمندی های نظامی ایران از جمله موشک های بالستیک، منحصرا برای دفاع مشروع هستند. این تجهیزات برای قابلیت حمل سلاح های هسته ای طراحی نشده اند و بنابراین، خارج از حیطه یا صلاحیت قطعنامه شورای امنیت و پیوست های آن می باشند. 12- جمهوری اسلامی ایران انتظار دارد همانگونه که در مقدمه قطعنامه 2231 پیش بینی شده است،شاهد تحقق معنادار تغییر بنیادین در رویکرد شورای امنیت باشد.شورا سابقه سیاهی در رفتار با ایران دارد که از سکوت توأم با رضایت شورا در مواجهه با تجاوز صدام حسین علیه ایران در سال 1980 آغاز شد و با امتناع شورا حتی از محکوم کردن، چه برسد به اقدامی علیه، استفاده انبوه، سیستماتیک و گسترده از سلاح های شیمیایی توسط صدام حسین علیه رزمندگان و غیرنظامیان ایرانی طی سال های 1984 تا 1988 و همچنین حمایت مادی و اطلاعاتی چندین عضو شورا از جنگ شیمیایی صدام حسین ادامه یافت. حتی بعد از این که صدام حسین کویت را مورد تهاجم قرار داد، شورای امنیت نه تنها به طور لجاجت آمیز از اصلاح و جبران کینه توزی خود علیه ملت ایران امتناع کرد، بلکه پا را از این نیز فراتر گذاشت و علیه این قربانی جنگ شیمیایی و سکوت مماشات گرانه شورا در قبال آن، به تحمیل تحریم هایی پرداخت که علی الظاهر به بهانه نگرانی از سلاح های کشتار جمعی وضع شده بودند.در عوض آن که حداقل این واقعیت را مورد توجه قرار دهد که ایران حتی اقدام صدام حسین در استفاده از سلاح های شیمیایی را تلافی نکرده است، شورای امنیت بر اساس اتهامات بی پایه و بر مبنای انگیزه های سیاسی به اقدام علیه ایران شتافت و طیف گسترده ای از تحریم ها را علیه ملت ایران با هدف مجازات مقاومت آنها علیه فشار زورگویانه برای کنار گذاشتن برنامه هسته ای صلح آمیزشان به نحو ناموجهی تحمیل کرد. مهم است یادآوری شود این تحریم ها که نبایست از همان ابتدا تحمیل می شدند، اکنون بر اساس برجام و قطعنامه 2231 باید لغو شوند. 13- بنابراین، جمهوری اسلامی ایران همچنان بر موضع خود مبنی بر این که همه تحریم ها و اقدامات محدودیت سازی که علیه ملت ایران وضع و اعمال شده اند از جمله آنهایی که به بهانه برنامه هسته ای ایران اعمال شده اند، بی پایه و اساس، ناعادلانه و غیرقانونی بوده و هستند پافشاری می نماید. در نتیجه، هیچ چیزی در برجام نباید به نحوی تعبیر و تفسیر شود که بطور مستقیم یا غیر مستقیم به معنای پذیرش یا مماشات جمهوری اسلامی ایران نسبت به مشروعیت، اعتبار یا قابل اجرا بودن تحریم ها و اقدامات محدودیت ساز تصویب شده توسط شورای امنیت، اتحادیه اروپا یا دولت های عضو اتحادیه اروپا، ایالات متحده یا هر کشور دیگری علیه ایران باشد؛ همچنین نباید به معنای چشم پوشی یا محدودیت در اعمال هر گونه حقی که جمهوری اسلامی ایران وفق قوانین ملی، اسناد بین المللی یا اصول حقوقی مربوطه دارد، تعبیر و تفسیر شود. 14- جمهوری اسلامی ایران اطمینان دارد که اجرای با حسن نیت برجام توسط همه اعضاء برجام به اعاده اعتماد ملت ایران که به نحوی ناعادلانه متحمل فشارها و زورگویی های غیرقانونی به بهانه این بحران ساختگی بوده اند، کمک خواهد کرد و فرصت های جدیدی برای همکاری در جهت پرداختن به چالش ها واقعی جهانی و تهدیدات واقعی علیه صلح منطقه ای خواهد گشود. دیر زمانی است که منطقه ما دچار تنش های ناروا شده است، در حالی که افراط گرایان و تروریست ها مشغول تثبیت خود و پیشروی هستند. زمان آن فرا رسیده است که توجه و تمرکز بر این تهدیدات قریب الوقوع معطوف گردد و روش های موثر برای شکست دادن این تهدید مشترک دنبال و پیگیری شود. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 1- بسیار امیدوارم که همه دوستان فاضل ، دانشمند ، محقق و علاقه مند ، بدون ایجاد حاشیه ، در این تاپیک نیز ، کمال همکاری را با یکدیگر داشته باشند 2- دوستان عزیز ، از ارسال لینکهای خبری در تاپیک خودداری فرمایند . 3- به پست های سایر کاربران ، منفی بدون دلیل ندهید . اگر استدلالی وجود دارد ، بدون ترس و با رعایت احترام کامل ، بیان کنید ، مسلماً از آن استقبال خواهد شد . انشاا... ارادتمند /MR9

بسم ا.. سیل شدید که این پایگاه را گرفتار کرد

دزد دریایی هسته ای برنامه نیروی هوایی ارتش آفریقای جنوبی برای مسلح کردن بمب افکن های بوکانییر به مهمات نامتعارف امروز ، در حالی که در دومین سال از دومین دهه قرن بیست و یکم قرار داریم ، به تقریب 9 کشور به جنگ افزارهای هسته ای مسلح هستند ، در حالی که این تعداد در دوران جنگ سرد ، به 10 کشور بالغ میشد که در این میان ، رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی تا قبل از سقوط موفق شده بود تا زرادخانه کوچکی از سامانه ای تسلیحاتی اتمی را برای خود فراهم آورد . این کشور درآن زمان ، تنها حاکمیت سیاسی بشمار می رفت که بطور مستقل (البته با کمکهای پنهانی رژیم عبری . م ) تسلیحات هسته ای را تولید و بصورت عملیاتی وارد خدمت نمود . این کشور بلحاظ برخورداری از ذخایر اورانیوم طبیعی ، یکی از واحدهای سیاسی غنی بشمار می رود که از اوایل دهه شصت میلادی بتدریج وارد فعالیتهای غنی سازی به منظور استفاده داخلی و صادرات گردید . اما تصمیم برای ورود به باشگاه کشورهای دارنده سلاح های هسته ای ، در سال 1974 گرفته شد که گفته میشود اسراییل نقش بسیار مهمی در تسریع این روند بر عهده داشت و هدف از آن ، ایجاد نوعی بازدارندگی در برابر موج ظهور دولتهای ضد استعماری در حوزه جنوبی صحرای بزرگ افریقا بود . پس از اتخاذ این تصمیم ، مجموعه شرکتهای دخیل در این پروژه موفق شدند تا سال 1977 یک سلاح هسته ای شکافت پذیر (مشابه سلاح مورد استفاده ارتش ایالات متحده در ژاپن ) را بصورت عملیاتی تولید نمایند ، اما در این بین ، کنترل این برنامه بدست ارتش آفریقای جنوبی افتاد و بتدریج عمق پنهانکاری در خصوص جنبه های مختلف آن ، افزایش پیدا نمود . بالستیک جریکو یکی از نتایج همکاری میان آفریقای جنوبی و اسراییل بدلیل اهمیت موضوع ، روند پروژه سلاح هسته ای افریقای جنوبی پس از قرار گرفتن آن در دستان ارتش ، سریع تر شد ، تاجایی که درسال 1982 اولین کلاهک اتمی بومی این کشور وارد خدمت گردید . این کلاهک به قدرت 6 کیلوتن عمدتاً با ماهیت تاکتیکی ( و نه راهبردی ) و بیشتر برای استفاده بر علیه توده نیروی انسانی مهاجم طراحی شده بود ، چرا که در آن زمان ، کشورهای جنوب صحرای بزرگ آفریقا ، مجموعاً ، یک نیروی زمینی بسیار بزرگ را در اختیار داشتند و این برای سران آفریقای جنوبی ، بسیار وحشت آور بشمار می رفت . اگر چه قدرت کلاهک فوق الذکر (15 کیلوتن ) در مقایسه با بمب تزار ( 50 مگاتن و چیزی در حدود 8000 برابر ) و بمب مرد کوچک ( استفاده شده در هیروشیما به اندازه 250 درصد ) محدود بود ، اما اهداف تاکتیکی تعریف شده در دکترین رزمی آفریقای جنوبی را برآورده می ساخت . با این حال ، برنامه هسته ای آفریقای جنوبی ، در سال 1989 متوقف شد ، اما تا آن زمان ، کمتر از 5 کلاهک بطور کامل مونتاژ شده بود و ششمین کلاهک نیز تا نیمه جلو برده شد ، اما هرگز کامل نگردید . نمایی از اردنانس هسته ای آفریقای جنوبی در این میان ، گرچه کمیت این کلاهکها ، محدود بود ، اما به اندازه کافی سبک و مدولار طراحی شد که بتوان از آنها هم در موشکهای بالستیک و هم در مهمات هواپرتاب مورد استفاده قرار گیرد . درواقع ، با انتقال فناوری موشکهای عبری جریکو-2 با قابلیت حمل کلاهک هسته ای ، نیمی از استراتژی ارتش این کشور محقق شد ، در حالی که نیمی دیگر قرار بود با بهینه سازی جتهای ضربتی هاوکر بوکانییر بریتانیایی تکمیل گردد . این جت رزمی به سال 1965 از انگلستان خریداری شد ، در حالی که نخستین پرواز خود را در سال 1958 انجام داده بود و از 1962 وارد خدمت در نیروی هوایی سلطنتی گردید و تا سال 1994 بعنوان یک هواگرد با ماموریت هسته ای در بریتانیا شناخته می شد . درطول جنگ سرد ، آفریقا ، یکی از عرصه های حضور اتحاد شوروی و کوبا بشمارمی رفت . در عکس جنگنده میگ-23 نیروی هوایی آنگولا با خلبانان کوبایی دیده میشود این جنگنده ضربتی دوموتوره با سرعت 950 کیلومتر بر ساعت ، برد کافی برای ایراد ضربه به اهداف مورد نظر در کشورهای همسایه را در اختیار داشت و پس از اضافه شدن قابلیت سوختگیری هوایی ، این که در صورت نیاز ، می توان با اطمینان بالاتری اهداف را زیر ضربه گرفت ، موجبات آسوده خاطر شدن فرماندهان ارتش این کشور شد . بدین ترتیب ، علیرغم تحریم تسلیحاتی آفریقای جنوبی ، 16 فروند از این هواگردها تحویل نیروی هوایی این کشور گردید و درقالب اسکادران بیست و چهارم بکار گرفته شد تا اینکه سرانجام در مارس 1991 از خدمت خارج گردید . این جتهای ضربتی علیرغم ظاهر مهیب ، در حوزه فنی کارنامه ضعیفی را به نمایش گذاشته بودند تا جایی که حداقل 10 نفر از خدمه نیروی هوایی این کشور در حوادث گوناگون کشته شدند . در حوزه رزمی ، ادامه نقش بوکانییرها بعنوان حامل سلاح هسته ای ، با ورود به دهه هشتاد میلادی با چالشی بزرگ روبرو گردید ، چرا که نیروی هوایی آنگولا بعنوان مهمترین دشمن نظامی آفریقای جنوبی ، بطور فزاینده ای درصدد توسعه توانایی رزم هوایی خود برآمد و تحویل جنگنده های میگ-23 که توسط خدمه کوبایی به پرواز در می آمدند ، باعث شد تا مشکل جدیدی بوجود آید . گرچه فلاگرهای روسی در اندازه ای جتهای میراژ نیروی هوایی آفریقای جنوبی نبودند ، اما تعداد زیاد آنها در کنار مسلح شدن به موشکهای هوابه هوای برد بلند ، باعث شد تا جتهای ضربتی بوکانییر بسرعت آسیب پذیر گردند . متقابلا ، نیروی هوایی آفریقای جنوبی برای درامان ماندن از آتش فلاگرهای آنگولایی ، بسرعت یک نمونه مهمات هواپرتاب سُرشی هدایت تلویزیونی به شناسه رپتور-1 را توسعه داد که به بوکانییرها امکان میداد تا حملات هسته ای را از فواصل ایمن اجرا نمایند .با تمامی این شرایط ، آفریقای جنوبی بدلیل قرار گرفتن در انزوای بین المللی و فشار اقتصادی ، بالاجبار در زمان ریاست جمهوری اف. د. کلرک برنامه هسته ای خود را به سال 1989 متوقف نمود . پس ازآن نیز با الحاق این کشور به پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای در سال 1991 ، آخرین بمب افکن های بوکانییر نیز در نهایت بازنشسته شدند . پی نوشت : 1-بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- براساس مندرجات ویکی ، تمامی 5 کلاهک و یک کلاهک نیمه ساخته شده پس از پذیرفتن NPT توسط آفریقای جنوبی ، تخریب شد و بطور کامل از میان رفت .

ضربه سامسون !!!! چهار دهه پس از عملیات اپرا علیه تاسیسات هسته ای عراق هفتم ژوئن 2021 ، چهلمین سالگرد عملیات تهاجمی نیروی هوایی عبری علیه تاسیسات هسته ای عراق در التویثه ( 17 کیلومتری پایتخت این کشور ) بشمارمی رود . این عملیات ، که درزمان خود ، حیرت بسیاری از ناظران نظامی را برانگیخت ، با هدف پیشگیری از دستیابی صدام حسین به سلاح هسته ای طراحی گردید و از یک جهت ، به نخستین عملیات رزمی جنگنده های آمریکایی اف-16 تبدیل شد . اگر چه در سالهای ابتدایی دهه هشتاد میلادی ، صنعت هسته ای عراق هنوز در عنفوان جوانی خود قرار داشت ،اما بدلیل ماهیت فرانسوی راکتور درحال تحویل به عراق ( اوسیراک ) و حضور تکنسین های فرانسوی در این پروژه و میزان سرمایه گذاری قابل توجه این کشور برای دستیابی به چنین فناوری مهمی ، باعث شد تا حساسیت های تل آویو مرتباً افزایش یابد. در این میان ، گرچه تا قبل از حمله ، مدارک متقن در خصوص قصد عراق برای تولید بمب هسته ای در دست نبود ، اما انگیزه صدام حسین برای در اختیار داشتن یک مزیت راهبردی نسبت به همسایگانش از جمله ایران و همچنین ایجاد برابری با زرادخانه هسته ای اسراییل ، باعث گردید تا برای خفه کردن این انگیزه ، یک حمله نظامی مستقیم در دستور کار قرار گیرد . مهمات 2000 پاوندی مارک 84 ، سلاح اصلی جنگنده های فالکن عبری برای حمله به تاسیسات راکتور عراق در این میان ، گرچه رژیم عبری از اواخر دهه شصت میلادی ، برنامه ساخت سلاح هسته ای خود را آغاز نمود تا یک دیوار هسته ای را در برابر کشورهای عرب پدید آورد ، اما حمله به التویثه باعث شد تا یک دکترین جدید با ماهیت بازدارنده برای جلوگیری از دست یابی کشورهای خاورمیانه به سلاح هسته ای تدوین گردد تا از ادامه انحصار تل آویو در حوزه برخورداری از سلاح های نامتعارف اتمی اطمینان حاصل شود که این دکترین به شکل رسمی به نام نخست وزیر وقت این رژیم ، مناخیم بگین ، رقم زده شد . در واقع ، حمله به برنامه هسته ای عراق درست در زمانی رخ داد که بغداد به مشتری اصلی فناوری غربی تبدیل شده بود و صدام حسین با ایجاد روابط نزدیک با غرب ، پس از به قدرت رسیدن درسال 1979 ، براین سعی قرار داشت که از عراق ، یک کشور قدرتمند نظامی ،بدون توسل به متحد سنتی اعراب ( شوروی ) بسازد . علاوه براین ، وی درسال 1980 با پشتیبانی کامل غرب ، به همسایه شرقی اش حمله برده بود و عملیات هوایی اسراییل علیه عراق موجب شد تا ایالات متحده و بویژه معاون وقت رییس جمهور ( جرج.بوش ) خواستار مجازات اقتصادی اسراییل گردد و ضمن محکومیت این عمل در شورای امنیت سازمان ملل ، تحویل جنگنده های اف-16 را به این رژیم بطور موقت متوقف نمود ، هر چند در نهایت امر ، بدلیل پشتیبانی همه جانبه روسها از سوریه ، و نیاز ارتش عبری به تقویت مستمر ، این ممنوعیت زیاد طول نکشید . مضاف براین ، زمان بندی حمله اسراییل به راکتور هسته ای عراق ( سه هفته قبل از انتخابات کنست ) باعث شد تا گمانه زنی های بسیاری در خصوص بهبود چشم انداز انتخاباتی جناح حاکم صورت پذیرد . جتهای اف-16 و اف-15 عبری که تا کنون استخوان بندی تهاجمی نیروی هوایی ارتش اسراییل را تشکیل داده اند https://www.aparat.com/v/WZ10e با این حال ، حمله هوایی به راکتور اوسیراک ، تا به امروز ، گسترده ترین عملیات نظامی نیروی هوایی عبری بر علیه یک کشور خارجی بحساب می آید . در جریان این عملیات ، از جتهای تازه تحویل شده از جمله هشت فروند جنگنده F-16 و شش فروند جت رزمی F-15A بدلیل برد و بقا پذیری بالاتر استفاده شد و براساس تقسیم بندی های ، ایگل های عبری بعنوان تاپ کاور ، ماموریت داشتند تا فالکن ها مسلح به مهمات 2000 پاوندی مارک-84 را تا هدف و سپس در جریان بازگشت ، همراهی نمایند . با توجه به اینکه هر جنگنده اف-16 برای رسدن به هدف و سپس بازگشت ، تنها دو تیر از این مهمات را بعلاوه دو تیر موشک کوتاهبرد و مخازن سوخت خارجی می توانست حمل کند ، نقش ایگل ها بسیار حیاتی بشمار می رفت .در انسوی جبهه ، نیروی هوایی عراق حتی قبل از تحویل جتهای میراژ ، بدلیل قرار گرفتن در ردیف یکی از کاربران جنگنده میگ-25 علیرغم اینکه می توانست تهدید بسیار قابل توجهی برای این صورتبندی هوایی ایجاد کند ، اما بدلیل وضعیت آشفته شبکه پدافندی و توجه به این واقعیت که فاکس بتها حداقل یک دهه بعد بعنوان رهگیر در این نیرو استفاده شدند ( تا پیش از این فاکس بتها ، بعنوان پرنده شناسایی برد بلند یا بمب افکن پرسرعت میانبرد در نیروی هوایی عراق کاربرد داشتند .م ) ، درآن زمان این جنگنده ها ، تهدید چندانی علیه نیروی مهاجم محسوب نمی شدند . این مساله ، تضاد آشکاری با عملیات دوربرد بعدی نیروی هوایی عبری در الجزایر ( بعنوان یکی دیگر از کاربران میگ-25 ) داشت که درآن فاکس بتها به موثرترین عامل برای عقب نشینی ایگل های عبری نشان می داد . در نتیجه ، آسیب پذیری عراق در اوایل دهه هشتاد ، نه بدلیل کمبود تجهیزات ، بلکه بدلیل عدم آمادگی قابل ارزیابی است ، در حالی که نیروی هوایی عبری ، در ردیف نخستین مشتری جتهای اف-16 و اف-15 قرار دارد و همچنان این جنگنده ها ، استخوان بندی ناوگان رزمی این نیرو را تشکیل می دهد . راست : صورتبندی تهاجمی جتهای اف-15 و اف-16 نیروی هوایی عبری در مسیر حمله به راکتور هسته ای عراق . ترکیب جذاب اف-16 بعنوان جنگنده های حامل بمب و جتهای اف-15 بعنوان اسکورت احتمالا در صورت هرگونه تهدید هوایی می توانست جوابگو باشد چپ: جتهای اف-16 حامل مهمات مارک 84 ، درارتفاع پست ، از فراز اردن ، سعودی و پس از یک سوختگیری هوایی بسوی راکتور به پیش می روند . گفته شده این حمله ، پشتیبانی هواگردهای ای وکس نیروی هوایی ایالات متحده در بطور کامل در اختیار داشته است . علیرغم اینکه حمله سال 1981 ، عمدتا برای جلوگیری از تبدیل شده توان هسته ای عراق از حالت بالقوه به حالت بالفعل صورت پذیرفت ، تا کنون هیچ عملیات مشابهی با هدف فوق الذکر تکرار نشد . اسراییل و هند بطور مشترک ، استراتژی حمله پیشگیرانه به تاسیسات هسته ای پاکستان را در دستور کار خود قرار دارند ، و بطور همزمان ، مقامات تل آویو آشکارا از نیت خود برای حمله تاسیسات هسته ای ایران پرده برداری نموده اند ، در حالی که تاکنون ، این حملات تنها به ترور دانشمندان هسته ای و حملات سایبری محدود شده است . فاکس بتهای عراقی ، گرچه رهگیرهای بلند پروازی محسوب می شدند ، اما به جز یک دوره بسیار کوتاه ، عملا از قابلیتهای رهگیری آنها به درستی استفاده نشد علاوه براین ، ایالات متحده در دوران زمانداری کلینتون ، برنامه ریزی محرمانه ای را برای حمله راکتور یونگ بیون کره شمالی نموده بود ولی بدلیل ظرفیت پاسخ این کشور ، تا کنون دست به اجرای آن نزده است . با این حال ، اسراییل در سال 2007 مدعی شد که به یک راکتور ساخت کره شمالی در خاک سوریه حمله برده و آن را تخریب نموده است ، در حالی که مقامات وقت IAEA شبهات زیادی را در خصوص اینکه فراورده های احتمالی مرکز فوق اصولا برای تولید بمب قابل استفاده بوده را مطرح نموده بودند . اما با توجه به اینکه امروز در حدود 9 کشور بطور عملیاتی ، سلاح های هسته ای آماده شلیک را در اختیار دارند ، باید دید آیا حملات پیشگیرانه دیگری برای جلوگیری از تولید این سلاح ها در آینده اجرا خواهد شد یا اینکه دوران این نوع طراحی ها سپری شده است !!! پی نوشت : 1- بن پایه 2- هوشیاری را نسبت به این گونه عملیاتها باید همواره حفظ کرد . 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

خوب ، این فرموده شما اشتباه هست .... اصولا زیرساخت برای مصرف معنی مشخصی ندارد .... زیرساختها ، عمدتا سرمایه ای هستند و نه مصرفی ... وقتی در دهه چهل خورشیدی ، مجموعه هایی مثل ساخه (سازمان خدمات هلیکوپتری تاسیس سال 1344 ) ، پنها ( پشتیبانی نیروی هلیکوپتری تاسیس سال 1348 ) ایجا دشدند ، و همین سازمان اخیر درسال 58 توانایی تعمیر و نگهداری کامل بالگردهای سنگین و سبک ارتش و سازمان های غیرنظامی را پیدا کرد ( یعنی در طول 10 سال سرمایه گذاری مشخص برای پشتیبانی از بالگردها ) ، حجم زیادی مهندس ، خلبان ، آموزش داده شد و هواپیمایی نیروی زمینی از 0 درسال 1341 به بزرگترین ناوگان خاورمیانه درسال 1358 تبدیل شد ، یقیناً کار برای طولانی مدت صورت گرفته بود . گرفتاری این هست که ، از این زیرساختها استفاده شد و هنوز هم میشود ولی هیچ کس نرفته دنبال بررسی تاریخچه کامل ایجاد اینها ....

پستها منتقل شد به این تاپیک برای بررسی بهتر 206 جت رنجر ظفر300 شاهد 287 بطور خلاصه ، وقتی شما بتونید در یک روند 40ساله ، با زیرساختهایی که از قبل ایجاد شده ، ناوگان را سرپا نگه دارید ، همزمان ، با توسعه آن ، قابلیت طراحی و تولید بالگرد را بصورت واقعی و نه نمایشی بدست می آوردید . تلاش سپاه برای تولید بالگردهای شاهد که بطور خاص برمبنای الگوی بالگردهای بل 206 جت رنجر ، طراحی شده ، تلاش سازمان های مربوط برای تولید بالگردهای نیمه سنگین و سنگین همه بدلیل وجود همین زیرساختها هست . درصورتی که این زیرساختها وجود نمی داشت ، روند انتقال شما از بالگردی مثل ظفر300 به سری شاهد ، به جای 10 سال ، 30 سال طول می کشید

در سازمان های نظامی ، بطور قطع شما یکسری لوازم مصرفی دارید ، مثل لاستیک هواپیما ، پره های توربین موتور جت ، بمب ، مهمات توپ و .... اینها در دوره های زمانی مشخصی خریداری میشود و در یک بازه زمانی خاصی هم باید مصرف بشود . ولی یکسری سرمایه گذاری های طولانی مدت هم دارید مثل بالگرد ، هواپیما ، نیروی انسانی ، زیرساختهای تعمیر و نگهداری و .... که در مدت طولانی تری قابل استفاده هستند ، این روند چه در حکومت کمونیستی شوروی ، حکومت کاپیتالیستی ایالات متحده ، کشور شاهنشاهی ایران و بعد جمهوری اسلامی ایران ، یکسان هست و جز دریکسری جزییات ، با هم تفاوتی ندارد در نتیجه ، از روی هم گذاشتن همین تجهیزات در دوران پهلوی ، شما 8 سال موفق شدید جلوی عراق بایستید تا جایی که هنوز ذخیره مهمات آهنی سقوط آزاد ، موشکهای ماوریک و فینیکس و .. تمام نشده ... پس ماهیت خرید و روی هم گذاشتن ، نظیر الان که دپوهای موشکی به نمایش در می آید ، چیز بدی نیست .. اگر بد بود ، روش فعلی هم غلط اندر غلط هست اما در مورد زیرساختها ... در پست قبلی هم توضیح داده شد قضیه .... مجموع توان فعلی در نگهداری ناوگان بال ثابت و بالگردهای رزمی و حتی غیر رزمی ، در دهه 50 خورشیدی گذاشته شد و هیچ احد الناسی قابلیت حذف این دوره تاریخی را ندارد ، حتی اگر خوشآمد نباشد . یک واقعیتی هست که باید پذیرفت ، حالا اگر قرار باشد بحثهای غیر فنی ، وارد حوزه فنی بشود . ان وقت میشود براحتی مشکلات فعلی سیستم نظامی مملکت را عیان تر بیان کرد که قطعا باعث دلخوری های بیشتری میشود . پی نوشت : اگر سعی کنیم در خصوص تاریخ گذشته خودمون منصف باشیم ، قطعا ، آیندگان ، قضاوت منصفانه ای در خصوص دوره حاضر که الان درآن قرار داریم ، خواهند داشت .

سلام علیکم و رحمت ا... وسط بحثهای انتخاباتی ، یک نقد کوچک به فرموده شما متاسفانه ، چیزهایی که در جامعه ما دارد به شکلی بد پایه گذاری میشود ، عدم رعایت انصاف در بررسی های تاریخ نظامی هست .. کاری به شیوه حکمرانی سیاسی پهلوی دوم نداریم موقتاً ولی باید در حوزه ایجاد زیرساخت ، انصاف را رعایت کرد . الحق و الانصاف ، مجموع زیرساختهای ایجاد شده در دوره زمانی 1345 تا 1356 باعث شده که الان ما بعد از نزدیک به 43 سال ، هنوز توانایی سرپا نگه داشتن همین ناوگان قدیمی را داشته باشیم . این روند بسیار بد هست که تاریخ نظامی کشور را فقط از 31 شهریور 59 حساب کنیم ...

بازگشت غول روسی بازسازی سامانه توپخانه سنگین با قابلیت شلیک مهمات هسته ای 2S7M برای خطوط مقدم درگیری نیروی زمینی ارتش شوروی و سپس روسیه ، یکی از سازمان های مشهور به کاربرد گسترده سامانه های توپخانه ای سنگین است که در این زمینه ، یکی از مشهورترین گونه های معرفی شده ، توپ خودکششی 2اس7 پایون بشمار می رود که از سال 1976 وارد خدمت رزمی گردید و چیزی در حدود 15 سال در خطوط تولید باقی ماند . این سامانه با کالیبر 203 م.م ، در حالی که سیستم های هم عصرش عموما با کالیبر 155 م.م تولید ویا نظیر توپهای 170 م.م کوکسان کره شمالی در اختیار مشتریان قرار می گرفت ، در نوع خود ، سخت افزارهای نامتعارفی بشمار می آمدند . با این حال ، چهل و چهار سال پس از معرفی نخستین نمونه پایون ، نیروی زمینی روسیه ، بتدریج در حال مدرنیزه سازی این توپهای قدیمی براساس نمونه های معرفی شده در دهه هشتاد که در حوزه هایی نظیر سرعت شلیک ، دقت مهمات بهبود یافته بودند ، است . در واقع ، نمونه بهینه سازی شده پایون در دهه هشتاد ، با شناسه 2S7M مالکا نامگذاری گردید و یک سری ارتقاء های پراهمیتی نظیر تغییر جعبه دنده ، ارتباطات داخلی خدمه ، سامانه های مخابراتی بر روی آن صورت پذیرفت و تمامی قطعاتی که سازنده آنها ، اوکراین بود ، از رده عملیاتی خارج گردید . سامانه توپخانه ای مالکا ، بر روی شاسی تانک اصلی میدان نبرد تی-80 (سنگین ترین تانک اتحاد جماهیر شوروی ) قرار گرفته است و با توجه به بهینه سازی های انجام شده ، اکنون نیروی زمینی روسیه می تواند بطور کامل این توپها را به روز نموده و عملیاتی نماید . این سامانه های توپخانه ای ، تا پیش از این ، در انبارهای ارتش روسیه بصورت ذخیره نگهداری می شدند و تصمیم جدید برای بازگرداندن این توپها به خدمت عملیاتی را می بایست ناشی از افزایش تنش ها میان روسیه و ناتو ارزیابی نمود . اگر چه چگونگی نگهداری این توپها در آمادگاه های ارتش مشخص نیست ، اما به احتمال بسیار زیاد ، تمامی سامانه های پیشران ، هدایت این تجهیزات می بایست بطور کامل تغییر نماید . به اعتقاد ناظران نظامی ، گرچه نواخت تیر و برد مالکا نسبت به رقبای جوان ترش ، کمتر به نظر می رسد ، اما بدلیل سنگین تر بودن پرتابه های این توپ ( 100 کیلوگرم وزن کلی پرتابه و 17.8 کیلوگرم مواد منفجره ) و قابلیت ایجاد یک گودال با شعاع 5 متر در محل اصابت ، در کنار اضافه شدن مهمات موشکی هدایت دقیق در سالهای اخیر ، باعث شده تا روسها مجددا این سیستم توپخانه ای را مورد توجه قرار دهند . https://www.aparat.com/v/bUVlQ علاوه براین ، این سری توپها ، با قابلیت شلیک مهمات هسته ای ، توانمندی جدیدی را در اختیار ارتش روسیه در یک جنگ احتمالی به منظور جبران ضعف کمیتی ارتش فوق بر روی زمین ، در اختیار آن قرار خواهد داد . با این وصف ، برد 50 کیلومتری این توپ در مقایسه با سایر گونه های در حال خدمت نظیر Koalitsiya-SV و کوکسان ( با برد 70 کیلومتر ) و نمونه های تایپ05 چینی ( با برد 100 کیلومتر ) چندان جالب به نظر نمی رسد . با توجه به این مساله ، اطمینانی در اینکه روسها برای این توپ ، مهمات جدیدی را در نظر گیرند تا ضمن افزایش برد ، توانمندی آن به سامانه های جدیدتر نزدیک شود ، وجود ندارد . پی نوشت : بن پایه

بسم ا... آوی-هار ایون مدیر سابق برنامه فضایی اسراییل و برنامه موشک شاویت تولد : 7 مارس 1937 / رومانی مرگ : 6 ژوئن 2021 / سرزمین های اشغالی پی نوشت : 1- عجالتاً تا انتشار اطلاعات بیشتر .. در خصوص اهمیت این رویداد ادامه بحث ها صورت گیرد . 2- اگر بحث ترور این شخص صحت داشته باشد ، ظاهرا وارد عصر " ترور نمادها " شدیم

کبرا هوانیروز با استتار جدید

تصویر به نسبت کمیاب از جنگنده های اف-5 نیروی هوایی سالهای نخستین جنگ (1363) این عکس مربوط به فیلم به یاد ماندنی "عقابها" اثر مرحوم ساموئل خاچیکیان براساس داستان واقعی جناب شریفی راد است .

مهمات ضد زره سازمانی حماس کورنت

سوخو-24 نیروی هوایی اوکراین

سلام علیکم یحتمل براساس داده های موجود در این عمق باید باشد .. عجالتاً 40 تا 80 متر

کالبد خارک عکس از جناب @bds110 بن پایه

بسم ا... دقت بفرمایید ، ماهیت عملیات اطلاعاتی ، به شکلی هست که نه تنها مردم عادی ، بلکه حتی خود پرسنل سازمان های مرتبط هم با در نظر گرفتن عامل "حیطه بندی اطلاعات " هم توانایی دسترسی به همه قطعات پازل یک عملیات را ندارند . پس اگر قرار هست در این زمینه اظهار نظر کنیم ، یک مقداری تخصصی در حد امکان مساله مورد واکاوی قرار بگیرد . ضمن اینکه در پست قبلی عرض شد که بحث نفوذ ، انکار نشده ... در تحلیل این مساله ، دو مورد باید مبناء قرار بگیرد ، اول گستره مخاطب و دوم سطح دسترسی و تحلیل آنها ... بطور قطع برای مخاطب عام ، که سرگرم امور روزانه هست ، باید یک نوع خبر و تحلیل قرار داد و برای مخاطب خاص که از پیش مطالعه دارد یا تخصص شغلی ، ( با دسترسی های مختلف ) این روند شکل دیگری بخودش می گیرد .. در اینجا و سایر رسانه ، قطعا نوع اول مبناء هست ، چون بنده و شما نه دسترسی اطلاعاتی لازم را داریم و نه تخصص لازم را .. پس احتیاط در تحلیل ( بلحاظ در نظر گرفتن جمیع احتمالات ) ضروری هست .. ضمن اینکه رسانه های خودی همیشه سعی دارند تا روحیه مردم را در سطح قابل قبولی نگه دارند ( نقد مستمر ما در میلیتاری، به نحوه اجرای این مساله و کیفیت آن بیشتر ارتباط پیدا می کند ) مسیر بین مخاطب عادی و مخاطبی که مستمر این مسائل را دنبال می کند و سعی دارد یک تحلیل منطقی را داشته باشد درست در همین جا از هم جدا میشود برای دسته اول که قطعا این شکل خبرها چندان اهمیتی ندارد و تفاوتی نمی کند ، این دسته عیناً همون اطلاعاتی پراکنده ای را برایش تدوین کردند ، جذب و تکرار می کند ولی دسته دوم ، بطور قطع سعی دارد که در عین جذب و بررسی این اطلاعات ، مسیر های دیگری را برای سنجش صحت آن تا حد امکان پیدا کند . کل بحث این هست ، برای ایجاد یک افق دید تا حد امکان نزدیک به واقعیت امر ، باید همه احتمالات را در نظر گرفت .. به نظرم ، وارد کردن عامل خرابکاری ( تا اینجا و براساس چیزی که اطلاع داریم و نه ان چیزی که حدس زده میشود ) بیشتر دادن آدرس اشتباه هست و پوشاندن ضعف مدیریت در نیروهای مسلح .

الحق و الانصاف ، ژ-3 سالهاست در ایران دارد استفاده میشود ، چرا چنین طرحی فراگیر نشد ؟!!