بسم ا... اول یک تشکر از مترجم محترم این متن باید بشود ، که قانونمند عمل می کنند ، چه در زمینه قرار دادن تصاویر در گالری و چه در منبع نگاری .. برای ایشون آرزوی موفقیت در همه زمینه ها را داریم ==== https://www.aparat.com/v/tceDT این ویدئو ، چه در حوزه تبلیغاتی ، چه در حوزه شیوه ارائه محصول ، درسهای بزرگی برای صنعت پهپادی ما است . انشا... دوستان دست اندرکار بیشتر توجه کنند

سلام علیکم حالا "بزرگ " که فرمودید زیاد مصداق ندارد ، با این حال ، این تاپیکی هست که جناب @arminheidari ایجاد کردند و محل خوبی هست برای مطالبه گری در حوزه کیفیت نشر اخبار دفاعی در رسانه هایی که مبادرت به پیگیری آن می کنند .. این مطالبه گری در اینجا و فضای مجازی جا بیافتد ، اینها مجبور می شوند که خودشون را اصلاح کنند و هدف هم همین هست

بسم ا... ویدئوی آموزشی سامانه دفاع هوایی MIM-23 هاوک https://www.aparat.com/v/aNw5X

سلام علیکم برداشت بنده از متن این بود ، دقیق ترش را جناب @Crash بطور قطع بهتر اطلاع دارند

بسم ا... به سفارش برادر عزیز @Crash

انتقال ژن گرومن به پیکربندی تایگر آیا جت رونمایی شده "کوثر" قادر است تبدیل به تغییر دهنده بازی بزرگ باشد ؟؟!!!! از یک نظر ، جت رزمی کوثر که در اوت 2018 توسط مقامات دفاعی ایران رونمایی شد ، به احتمال زیاد آخرین گونه برگرفته از نسخه آمریکایی جت اف-5 بشمار می آید که بدنبال ناکامی صنعت هوایی ایران در تولید انبوه جت آذرخش و صاعقه در دست توسعه قرار گرفته است . به اعتقاد برخی ناظران ، این انتظار میرود که با توجه به فناوری هایی که در برنامه های گذشته نظیر صاعقه ، بومی سازی شده و بنابر راهبرد اصلی نیروی هوایی ایران مبنی بر جایگزینی سامانه های خارجی با تجهیزات داخلی ، این جت جدید که می بایست با قیمت بسیار ارزان تولید انبوه گردد ، از ویژگی های کاملا" پیشرفته ای نظیر نمایشگرهای سربالا (HUD) ، شبکه انتقال داده تمام دیجیتالی ، نمایشگرهای چند منظوره رقومی ، رایانه محاسبه بالستیکی ، سامانه نقشه هوشمند و یک رادار جدید و درنهایت سامانه های اویونیک بومی سازی شده برخوردار شده باشد . مجموع این توانمندی ها که نشان دهنده درجه قابل توجهی از پیچیدگی است ، باعث شده تا صنعت دفاعی ایران ، مدعی تولید یک جت رزمی نسل چهارم شود ، با این وصف ، قابلیتهای ادعایی جت کوثر و توانمندی های ان که در قالب یک جنگنده سبک تعریف شده است ، بشدت بسته به کیفیت مهماتی است که برای حمل توسط این پرنده رزمی در نظر گرفته شده و این با توجه به ضعف قابل توجه سلف این پرنده ، ( جت صاعقه ) ، شبهاتی را بوجود می آورد . اما دلایلی نیز وجود دارد که نشان میدهد جت کوثر احتمالا " بعنوان یک برنامه خاص برای تسریع آنچه که مفهوم " تغییر دهنده بازی " برای نیروی هوایی ایران ، نامیده میشود ، در نظر گرفته شده است ، همانطور که حقیقت امر نشان می دهد که طراحی سازه هوایی این جت ، درمواردی غیر از انعطاف پذیری ، هزینه پایین و تعمیر و نگهداری آسان ، نشان دهنده پیشرفت قابل ملاحضه صنایع دفاعی ایران ، در حوزه هایی نظیر اویونیک ، رادار و فناوری تولید موشک در مقایسه با زمانی که صاعقه به سال 2007 وارد خدمت شد ، است و این امراثبات می کند که جانشین این برنامه ، بطور قطع ، توانمندی های بیشتری را به نمایش خواهد گذاشت . به اعتقاد ناظران نظامی ، شاید یکی از دلایلی که برصحت تحلیل فوق ، مُهر تایید می گذارد ، انتشار خبر آزمایش و تولید انبوه موشک فکور -90 است که چند هفته پیش از رونمایی از جت کوثر صورت گرفت که یک پیکر بندی مهندسی معکوس شده از موشک هوابه هوای دوربرد فینیکس بشمارمیرفت که در زرادخانه نیروی هوایی ایران ، هنوز جنگ افزار مهیبی بشمار میرود . بنابراین ، با بازنشستگی احتمالی فینیسکهای موجود در انبارهای نیروی هوایی ایران ، فکور -90 با توانایی مثال زدنی رزمی و برد احتمالی 300-250 کیلومتر ، بتدریج به نقطه قوت جتهای محمول ان می شود ، بصورتی که به پرنده های رزمی ایرانی ، اجازه خواهد داد تا با مهمات بومی ، جتهای متخاصم را در بردی قابل توجه مورد اصابت قرار دهند . اما با توجه به این نکته که موشک فینیکس بدلیل وزن قابل توجه ، صرفا" بر روی تامکتهای نیروی هوایی ایران قابل استفاده است و دقت در این موضوع که در اخبار مربوط به تولید فکور -90 ، وزیر دفاع ایران براین ادعا قرار داشت که این موشک جدید بر روی پیکربندی های متنوعی از جتهای موجود در نیروی هوایی قابل استفاده است ، در مجموع نشان میدهد که تئوریسین های نیروی هوایی درصدد هستند تا در کنار تامکتها ، یک پیکربندی دیگر را برای حمل فکور-90 آماده کنند . در ابتدا ، جت رزمی صاعقه ، محتمل ترین گزینه برای مسلح شدن به فکور -90 به نظر میرسید ، اما با رونمایی از کوثر ، که بنابر ادعاهای موجود ، می بایست به رادار توانمند تر و زیر سیستم های پیشرفته تری مجهز گردد ، می توان به این نتیجه رسید که پیکربندی اشاره شده از سوی وزیر دفاع ایران ، احتمالا" مورد اخیر ( کوثر ) باشد . اما به احتمال بسیار زیاد و از روی شواهدی موجود ، ارتش ایران موفق شده تا یک سامانه راداری کاملا" جدید را از روی الگوی سیستم رادار مشهورتامکت (AWG-9) تولید کند که توانمندی بالاتری را در مقایسه با نسخه آمریکایی که هنوز پس از گذشت 40 سال ، جذابیت خود را حفظ نموده ، ارائه میکند با این تفاوت که نمونه ایرانی ، در مقایسه با همتای آمریکایی ، جمع و جورتر بوده و قابلیت نصب برروی کوثر را خواهد داشت . با این وصف ، در حالی که جت سبک کوثر ، همانند تامکت ، قادر نخواهد بود تا با آرایش تسلیحاتی سنگین شش تیر موشک وارد جنگ هوایی شود ، به احتمال زیاد ، نصب دو تیر موشک فکور مینیاتور شده ، درکنار استفاده از موشکهای کوتاه برد سایدویندر (AIM-9) ، می تواند این پیکر بندی را به یک " تغییر دهنده بازی " برای ناوگان نیروی هوایی ایران تبدیل کند که به آن اجازه می دهد با استفاده از توانمندیهای بومی ، در بردهایی فراتر از تصورات موجود ، وارد نبرد با مهاجمان احتمالی گردد . برای مقایسه ، ارتقاء ناوگان تایگر برای درگیر شدن با اهداف در ورای محدوده بصری خلبان ، بوضوح توسط دو نیروی هوایی در شرق و جنوب شرق آسیا ، با موفقیت صورت پذیرفته است . بعنوان مثال نیروی هوایی تایوان و سنگاپور ، با اجرای یک بروزرسانی سنگین ، جتهای قدیمی خود را برای حمل و شلیک موشکهای هوا به هوای AIM-120B ارتقاء داده ، به شکلی که هم اکنون ، برد درگیری این جتها به 75 کیلومتر رسیده است . تایگرهای نیروی هوایی تایوان نیز با ارتقاء های انجام شده ، اکنون میتوانند موشکهای هوا به هوای Sky Sword II را با بردی برابر 100 کیلومتر حمل و شلیک نمایند که این خود ، یک خطر بسیار جدی برای جتهای نیروی هوایی ارتش چین محسوب میشود . در نتیجه ، اگر پتانسیل نیروی هوایی ایران در تولید یک سامانه راداری در مقیاس کوچکتر از AWG-9 اثبات شود ، بامسلح شدن کوثر یا هر جت رزمی دیگر به این رادار ، عملا" یک تهدید بسیار جدّی بوجود خواهد آمد . در صورتی که صنعت دفاعی ایران ، موفق شود ، گونه مینیاتوری از فکور-90 را برای جتهای نیروی هوایی خود در خط تولید انبوه قرار دهد ، به احتمال بسیار زیاد ، برد تمامی موشکهای هوا به هوای موجود در زرادخانه همپیمانان آمریکا در خاورمیانه و حتی مهمات استاندارد نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده ، تا 50 درصد کاهش پیدا خواهد نمود . از سویی دیگر، در صورت توسعه گونه بهبود یافته ای از اویونیک مورد استفاده در تامکتهای نیروی هوایی ، خون تازه ای به رگهای جتهای نیروی هوایی بخصوص اف-4 که می بایست ماموریتهای ضد شناور را با نمونه های بومی سازی شده موشکهای چینی ، نظیر نصر و قادر اجرا کنند، تزریق میشود که در سالهای گذشته ، از توانمندی فوق ( نصب موشکهای ضد کشتی بومی بر روی فانتوم های نیروی هوایی ) رونمایی شده بود . در مجموع ، پیشرفتهای به نمایش درآمده در برنامه کوثر ، در صورتی که به شکل سیستماتیک ادامه پیدا کند ، بخوبی میتواند به یک نقطه عطف مهم برای نیروی هوایی ایران تبدیل گردد تا یک جت رزمی سبک که می بایست بعنوان مکملی برای ناوگان رهگیری های اف-14 و همچنین برنامه آتی نیروی هوایی ایران برای سفارش گونه خاصی از خانواده جتهای فلانکر روسی انمجام وظیفه نماید ، بخدمت عملیاتی در آید . پی نوشت : 1- انشا... با مشارکت دوستان ، این مطلب در دامنه وسیع تری تحلیل شود 2- منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/71077 صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم ا... هر روز ، بهتر از دیروز ششم خرداد 1400 خورشیدی خبر مربوط به اورهال بالگردهای هوانیروز عکس کار شده برای تیتر خبر : بالگرد AH-64 سازمان به کار گیرنده بالگرد براساس الگو و رنگ استتار : ارتش اسراییل پی نوشت : یک غلط نگارشی در متن خبر هم وجود دارد

بسم ا... ویدئوی با کیفیت از رادار قدس https://www.aparat.com/v/uaRAG

بسم ا... ویدئو با کیفیت بالا از پهپاد غزه https://www.aparat.com/v/5WsD1

تست آمادگی سامانه های پدافندی اچ.کیو-9 در برابر پرنده های بدون سرنشین و جنگ الکترونیک با شدت یافتن مخاصمات در شرق آسیا ، ارتش چین در جریان یکسری رزمایش های از پیش برنامه ریزی شده ، درصدد است تا سامانه های دفاع هوایی دوربرد اچ.کیو-9 خود را در محیط های ناآشنای رزمی تحت شدید ترین شرایط رزمی مورد آزمایش قرار دهد . درطول این آزمایش ، آتشبارهای اچ.کیو-9 با چالش های شبیه سازی شده ای ، از جمله اختلال های شدید الکترومغناطیسی و اجرای حملات سرکوب دفاع هوایی از سوی قدرت هوایی متخاصم و همچنین عملیات بدون سرنشین های دشمن روبرو خواهند شد . سامانه HQ-9B به استثنای دو هنگ آتشبارهای اس-400 خریداری شده از روسیه ، توانمندترین سامانه دفاع هوایی دوربرد عملیاتی ارتش چین بشمار می آید . این سیستم ، به مانند سامانه های اس-400 ، از تحرک پذیری بسیار بالایی برخوردار است و با هدف کاهش آسیب پذیری ، بخش های حساس شامل لانچرها ، رادارها و اجزاء فرماندهی برروی خودروها ، نصب و مورد استفاده قرار می گیرد . براساس اطلاعات منتشر شده از این رزمایش ، سامانه های بومی چینی موفق شدند تا اهداف متخاصم را در برد موثر 250 کیلومتری ، کشف کنند که این رقم ، چیزی بیشتراز هر سامانه غربی یا ژاپنی عملیاتی بشمار می آید . در جریان این رزمایش ، دو تائو ، فرمانده نیروی هوایی ارتش چین طی مصاحبه ای براین نکته تاکید نمود که: " پدافند هوایی چین درصدد است تا چگونگی کاربرد این سلاح جدید در محیطی ناآشنا و همچنین شرایط سخت را تمرین نموده و روشهای استتار خود را بهبود دهد " بازرس سابق نیروی هوایی ، ژونگ ژونپینگ نیز معتقد است ، این تمرین نشان داد که واحدهای دفاع هوایی ارتش می توانند در هر شرایطی از HQ-9B استفاده کنند . درواقع ، تمرین صورت گرفته درفواصل طولانی از مراکز اصلی و همچنین بصورت مشترک با سایر نیروها ، قدرت مانور ارتش را افزون تر می نماید . به گفته وی ، انچه اهمیت این رزمایش را صد چندان می کند ، راه اندازی و عملیاتی نمودن یک سامانه تسلیحاتی در سریع ترین زمان ممکن و تقویت شبکه دفاع هوایی چین است .به اعتقاد ناظران نظامی ، تست سامانه HQ-9B در شرایط رزمی نامتعارف ، با توجه به نقش حیاتی آن در دفاع از زیرساختهای چین و همچنین تقویت شبکه پیچیده و چند لایه دفاع هوایی این کشور ، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . اگر چه این سیستم ،در کنار چند سامانه دیگر ، نظیر S-300PMU.2 و S-300 PMU.1 و همچنین اس-400 قرار دارد ، اما برنامه ارتش چین برای استقرار آن در جزایر مورد مناقشه در دریای چین جنوبی ، روند تولید و تحویل آن را حساس تر نموده است . قابلیتهای اچ.کیو-9 امروز نزد تحلیلگران نظامی ، همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد ، چنانکه هنوز سرعت رهگیری اهداف محرمانه باقی مانده و اینکه آیا موشکهای مورد استفاده درآن ، همانند سامانه اس-400 می توانند با سرعت بیشتر از 14 ماخ با اهداف درگیر شوند یا خیر . علاوه براین ، ارتش چین هنوز قصدی برای بازاریابی این سیستم در بازار سلاح از خود نشان نداده ، هر چند گفته میشود پاکستان به مشتری نخست آن تبدیل خواهد شد که تهدید قابل توجهی را از سوی هند شاهد است . پی نوشت : 1-بن پایه 2- 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ 3- تجمیع پستها و تاپیکهای موازی با محوریت سامانه HQ-9 ، پنجم خرداد سال 1400 خورشیدی

ماموریت جدید برای شکار ای وکس تجهیز جتهای F-15EX نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به موشکهای دوربرد هوا به هوا براساس گزارش های جدید منتشر شده ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده درصدد است تا کلاس جدیدی از موشکهای دوربرد را برای جتهای رزمی سنگین F-15EX بعنوان یک جنگنده نسل چهارم که نخستین پرواز خود را در فوریه 2021 انجام داد ، تولید کند . پیش بینی های فعلی نشان می دهد که این موشک احتمالا بلحاظ ابعاد ، بزرگتر از موشکهای AIM-120 که هم اکنون جتهای خط مقدم این نیرو را مسلح نموده ، باشد . تحلیلگران نظامی ، این سلاح جدید را با عبارت " یک موشک هوابه هوای بزرگ " توصیف می کنند و جنگنده ایگل نیز بدلیل قابلیت حمل وشلیک آن ، "کامیون حامل سلاح " نامیده شده است . راست : طرح AIM-260 چپ : طرح PL-XX درواقع ، جنگنده – بمب افکن اف-15 در حال حاضر ، سنگین ترین جنگنده جت غربی است که برای ایجاد برتری هوایی ساخته شده است ( به استثنای جنگنده- رهگیر اف-14 تامکت که هم اکنون بازنشسته شده و همچنین جتهای پنهانکار اف-22 که خط تولید آن بسته شده ) . بنابراین ، ایگل مناسبترین پیکربندی برای این سلاح بزرگ تشخیص داده میشود . مزیت عمده توسعه چنین سلاحی ، ضمن قابلیت شلیک از فواصل دور، وجود امکان حمل کلاهک و رادار بزرگترو قدرتمند تر است . فینیکس ... افسانه ای که در سالهای پس از بازنشستگی ، قابلیتهای آن همچنان رُخ می نمایاند در گذشته های نه چندان دور ، موشکهای بزرگ هوابه هوایی نظیر آر-33 ، آر-40 و آر-37 روسی و سپس افسانه شکار دوربرد AIM-54 فینیکس (آمریکایی ) ، فکور-90 ( ایران ) و طرح PL-XX چینی طراحی و بصورت عملیاتی بکار گرفته شدند یا در مرحله طراحی قرار دارند . موشک فینیکس در اوایل دهه هفتاد میلادی وارد خدمت شد و در جریان جنگ ایران و عراق توسط جنگنده های اف-14 نیروی هوایی ایران مورد استفاده قرارگرفت و نشان داد ، درصورتی که درست بکار گرفته شود ، یک جنگ افزار مرگبار بر علیه جتهای رزمی دشمن است . راست : گرچه ترکیب آرایش شش تیر فینیکس ، تامکت را برای حضور در صحنه رزم هوایی سنگین می نمود ، اما قابلیتهای غیر قابل کتمانش ، آن را تبدیل به خاطره ای خوش در تاریخ هوانوردی نمود چپ : تامکتهای نیروی هوایی ایران (IIAF و سپس IRIAF) گرچه بلحاظ پشتیبانی در مضیقه بودند ، اما بیلان عمل آنها در تاریخ رزم هوایی تبدیل به الگویی از برتری فناورانه شد با این حال ، ابر رهگیر اف-14 در مقایسه با جنگنده اف-15 به سطح تعمیر و نگهداری بالاتری نیاز داشت و بلحاظ لجستیکی ، برای کاربرانش مشکل ساز تر بود ، اما رادار قدرتمند و اندازه پیکربندی هواگرد ، آن را برای حمل شش تیر موشک فینیکس مناسب ساخته بود . در این میان ، گرچه یکسری برنامه ها برای یکپارچه سازی فینیکس با جنگنده اف-15 انجام شد ، اما ایگل بدلیل ابعاد کوچکتر ، قابلیت حمل تعداد قابل توجهی از این موشکها را نداشت ، ضمن اینکه حتی درصورت ایجاد چنین قابلیتی ، احتمالا عملکرد پروازی آن را دچار مخاطره می نمود . علاوه براین ، رادار نصب شده بر روی ایگل ، در بازه زمانی فوق الذکر ، باعث شده بود تا خلبان نتواند از حداکثر برد فینیکس کمال استفاده را ببرد . خانواده موشکهای برد بلند عملیاتی . از راست به چپ ، خلاف عقربه های ساعت آر-33 ، آر-37 ، آر-40 و فکور-90 بدین ترتیب ، پس از بازنشستگی فینیکس ها از نیروی دریایی ایالات متحده ، این نیرو بر خلاف نیروی هوایی روسیه ، قزاقستان ، الجزایر و عراق ( قبل از سقوط صدام ) که موشک برد بلند آر-40 را در سازمان خود بصورت عملیاتی در اختیار داشتند ، اکنون فاقد یک موشک برد بلند سنگین است . این مساله ، بخصوص هنگامی که ایگلهای آمریکایی در جنگ خلیج فارس ، مجبورشدند با فاکس بتهای عراقی ، روبرو شوند ، به شکل فاجعه باری خودش را عیان نمود و این به معنای آسب پذیری نیروی هوایی در برابر حریفان خود است . مرکز تحقیقات پرواز درایدن (ناسا) تست موشک فینیکس برای جمع آوری داده برای سازه های هایپرسونیک اما معرفی F-15EX که بر خلاف اسلافش ، بدلیل اینکه بر روی کاغذ ، قابلیت استقرار موشکهای هوابه هوای بزرگتر را در اختیار دارد ، می تواند به گزینه ای جذاب برای حمل چنین سلاحی تبدیل گردد ، بخصوص اینکه حریفانش ، روز به روز در حال گسترش ناوگان هواگردهای ای وکس ، بمب افکن ها و تانکرهای سوخت رسان بوده و معمولا در خارج از برد موشکهای AIM-120 عمل می نمایند . مضاف براین ، عملیاتی شدن موشک جدید ، موجبات کاهش فاصله با رهگیرهای میگ-31 روسی و هچنین تعداد فزاینده جتهای پنهانکارتری نظیر سوخو-57 و سوخو-30 اس ام مسلح به موشکهای آر-37 را فراهم می نماید . رویارویی ناوگان ایگل های نیروی هوایی مسلح به اسپارو با فاکسبتهای مسلح به آر-40 در جنگ سال 1991 نشان داد که نیروی هوایی در چنین رزم گاه هایی قطعاً با مشکل روبرو خواهد شد با توجه به تمامی موارد فوق الذکر ، انتظار می رود که موشک جدید طراحی شده ، بزرگتر از آر-37 و چیزی نزدیک به طرح PL-XX باشد که هم اکنون برای جتهای جی-16 در دست طراحی است که بلحاظ وزن ، در محدوده اف-15 قرار دارد . اگر اطلاعات مربوط به این موشک چینی مبناء تحلیل قرار بگیرد ، هر جی-16 تنها می تواند یک تیر از نمونه PL-XX را برای حمله به اهدافی در یک برد 500 تا 600 کیلومتر با استفاده از حسگرهای دوگانه راداری و مادون قرمز مورد استفاده قرار دهد . در مقایسه ، هم اکنون موشکهای AIM-120C آمریکایی بعنوان موشک خط مقدم جتهای نیروی هوایی ، بردی برابر 100 کیلومتر را به نمایش می گذارد ، در حالی که فینیکس ها ، حدوداً 200 کیلومتر برد را در اختیار خدمه اف-14 قرار می دادند . اگر موشک جدید آمریکایی ، عملکردی مشابه با PL-XX را داشته باشد ، پس از مدتها ، یک سلاح مهیب را برای نیروی هوایی ارتش ایالات متحده فراهم خواهد ساخت و متعاقباً خاطره موشکهای فینیکس را زنده می نماید . پی نوشت : 1-بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./

بسم ا... ویدئوی نمایشگاه دستاوردهای دفاعی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح https://www.aparat.com/v/86wMQ

فضاپیمای مداری ایکس-37 با ماموریت تهاجمی هسته ای !! آیا روسها قابلیت دفاع در برابر آن را در اختیار دارند ؟ فضاپیمای مداری بدون سرنشین ایکس-37 نخستین پرواز مداری خود را خارج از جو زمین ، به سال 2010 به انجام رساند ، در حالی که پس از مشاهدات پیشرفتهای اولیه ناسا در این برنامه ، از سال 2004 وزارت دفاع ایالات متحده سرپرستی توسعه آن را برعهده گرفته بود . این فضاپیمای مداری ، یک سرمایه منحصر بفرد برای ارتش ایالات متحده بشمار می آید و درحال حاضر که ششمین پرواز فضایی خود را به ثبت رسانده ، بدلیل طبقه بندی شدن ماهیت ماموریت آن ، تحلیل های بسیاری در این خصوص منتشر شده است . این درحالی بود که انتظار می رفت اتحاد شوروی ، با طراحی و ساخت فضاپیمای بوران که بلحاظ ماموریتهای تعریف شده ، شباهت شخصی با برنامه ایکس-37 ایالات متحده داشت ، پیشگام ماموریتهای خاص نظامی در مدار زمین باشد ، اما بدلیل فشارهای سیاسی ، این برنامه دچار توقف گردید و به تبع آن ، برنامه های فضایی شوروی و سپس روسیه تا مدتها به حالت توقف درآمد که این زمینه ساز برتری آمریکا درنظامی سازی فضا گردید . درواقع امر ، بوران ، نخستین فضاپیمای قابل استفاده مجدد تاریخ بشمار می رفت که می توانست پس از بازگشت از مدار بطور خودکار بر زمین نشیند و از این حیث ، ایکس-37 دومین تلاش در این زمینه بشمار می آید .با این حال ، ایده ای که درآن احتمال کاربرد ایکس-37 و سایر هواگردهای مبتنی بر فناوری های مشابه بتواند در یک جنگ احتمالی آینده به ایالات متحده مزیتی قاطع در اجرای استراتژی ضربه نخست را بدهد ، تا کنون چندین بار مطرح شده است . در این ارتباط ، یان نیکولوف ، مدیر بخش فناورهای دفاعی آلماز-آنتی در 22 ماه مه 2021 در این ارتباط چنین گفته : " داستان رسمی ایالات متحده در خصوص ایکس-37 این است که این سامانه ها برای اهداف علمی و نظارت توسعه پیدا کرده ، اما برآوردهای ما نشان می دهد که سرمایه گذاری بر روی این ظرفیت به احتمال زیاد برای عملیاتی نمودن یک فضاپیمای کوچکتر با قابلیت حمل 3 کلاهک هسته ای و یک فضاپیمای بزرگتر با ظرفیت حمل شش کلاهک است . به گفته وی ، ارتش ایالات متحده قصد دارد تا سال 2025 حداقل هشت فروند از این فضاپیماها با کاربرد نظامی را مستقر نموده و در کنار محول نمودن ماموریتهای تهاجم هسته ای ، بصورت بالقوه از این بستر برای خنثی سازی ماهواره های دشمن استفاده نماید" با این حال ، اتحاد شوروی در گذشته ، برنامه های جاه طلبانه ای را برای مقابله با تهدیدات در ارتفاع بسیار بالا مد نظر داشت که اولین آن ، استفاده از رهگیرهای میگ-25 و جانشین میگ-31 برای شلیک پرتابه های نظامی از ارتفاع 35 کیلومتری بسوی اهداف مد نظر در فضای خارج از جو زمین بشمار می رفت . اما فروپاشی این کشور و بحران اقتصادی برنامه های مشابهی نظیر میگ-31 ام را لغو نمود . اما در حال حاضر ، روسیه بشدت مشغول ارتقاء جتهای رزمی میگ-31 با فناورهای جدید است که بخش عمده آنها از برنامه لغو شده میگ-31 ام الهام گرفته شده ، هر چند قابلیت تهدید محدودی را علیه ایکس-37 ارائه می دهند . در حوزه زمین پایه نیز ، روسها مشغول توسعه سامانه های پدافندی فراصوت اس-500 هستند که میتواند جایگزین ارزان تری برای خنثی سازی تهدید ماهواره ها باشد ، ضمن اینکه شایعات جسته و گریخته ای مبنی بر سرمایه گذاری گسترده نیروی هوایی روسیه بر روی برنامه میگ-41 نیز به گوش می رسد . پی نوشت : 1-بن پایه

سلام علیکم و رحمت ا... ، حاج نجف عزیز ... میلیتاری را بعد از مدتها روشن کردید با حضور خودتون بله ، زمانی که این را دیدم ، متوجه شدم که یک نقصی در کار هست در متن ولی به لحاظ رعایت امانت ، عین نظر نویسنده منتقل شد ، با این حال به احتمال بسیار زیاد ، نویسنده دو تا منظور را دنبال می کرد : 1- یا اینکه اطلاعاتی وجود دارد که فطرس بعد از رونمایی درسال 92 ، سال گذشته میلادی (2020) یا اوایل سال جدید ( 2021 ) تحویلش شروع شده و الان عملیاتی هست 2- یا اینکه با توجه به استفاده از عبارت " جبران ضعف و کمبود هواگردهای سرنشین دار " احتمالاً منظورش پهپاد کمان-22 نیروی هوایی ارتش بعنوان مکمل غزه ، هست که در فوریه گذشته (اسفند 99 )رونمایی شد .

بسم ا... قبل از ادامه بحث ..... ماهیت تقابل میان ایران و رژیم عبری از دریچه دید رون درمر ( سفیر سابق اسرائیل در ایالات متحده ) بارگذاری مجدد ویدئو از کانال کاوش مدیا https://www.aparat.com/v/Ms8G9 حذف ویدئو ( ویدئوی کاوش مدیا ) توسط آپارات ، دوم خرداد سال 1400 خورشیدی با دلایل ذیل... البته این دلایل در نوع خودش بسیار جالب هست برای بررسی

تل آویو در تیررس آیا پهپاد جدید ایرانی ماموریتهای اطلاعاتی را برفراز سرزمین های اشغالی برعهده می گیرد ؟! بدنبال آغاز درگیری میان گروه های شبه نظامی مستقر در غزه و ارتش عبری ، نیروی هوا- فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از نسخه جدیدی از پرنده بدون سرنشین خود با شناسه "غزه" رونمایی نمود . این پرنده جدید در جریان مراسمی نیمه رسمی با حضورفرمانده کل این نیرو به نمایش گذاشته شد و گفته می شود که قراراست به نیروهای مسلح این کشور تحویل گردد . فرمانده کل سپاه در جریان این رونمایی ، بیان نمود که این پهپاد پس از تکمیل آزمایشهای خود ، سال آینده بصورت عملیاتی وارد خدمت خواهد شد و این به معنای ارتقاء قابلیتهای هوایی نیروهای مسلح ایران خواهد بود . این پهپاد آخرین نمونه معرفی شده از چند نسخه برد بلند بدون سرنشین های ایرانی است که این کشور درصدد است با تولید انبوه آن ، ضمن جبران بخشی از ضعف خود در حوزه هواگردهای سرنشین دار ، ابزار کُشنده و مقرون به صرفه ای را برای خود فراهم آورد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، ایران درسالهای گذشته ، آزمایشهای میدانی قابل تاملی را در سوریه به منظور ارزیابی قابلیتهای پهپادی خود به انجام رسانده و به احتمال بسیار زیاد این تجربه ها در میدان نبرد یمن علیه عناصر سعودی تا حدودی تکمیل شده است و حتی گفته می شود که پروازهای محرمانه ای را بر فراز سرزمین های اشغالی در کارنامه خود به ثبت رسانده است . براساس گزارشات منتشر شده از سوی منابع ایرانی ، بدون سرنشین غزه با بردی برابر 2000 کیلومتر و مداومت پروازی 35 ساعت ، ماموریتهای قابل توجهی را در حوزه هایی نظیر کسب اطلاعات سیگنالی ، نظارت ، شناسایی ، جستجو و نجات و امداد رسانی در زمان حوادث غیر مترقبه می تواند بر عهده گیرد . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، پهپاد غزه ، به احتمال بسیار زیاد ، بعنوان یک هواگرد مکمل ، در کنار پهپاد فطرس که درسال 2020 رونمایی شد و همچنین شاهد-191 که درواقع نمونه ای برگرفته از آر.کیو-170 است ، عمل خواهد نمود و به گفته فرمانده کل سپاه پاسداران ، قابلیت مهم رزمی است که به این نیرو اضافه می گردد. پی نوشت : 1-بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم : MR9

بسم ا... F-15E VS F-15EX اصلا شبیه پدر و پدربزرگم نیستم ....!! پی نوشت : برای اندازه اصلی روی داده نما کلیک کنید ...

بسم ا... رونمایی از رادارهای جدید و بدون سرنشین غزه https://www.aparat.com/v/tnqz6

فالکروم های سوری بیلان گذشته ... نگاهی به آینده با فروکش نمودن نسبی جنگ داخلی طولانی در سوریه ( تا این تاریخ ، 19 ماه مه 2021 ) نیروی هوایی ارتش عربی سوریه باردیگر توجه خود را بر روی توسعه قابلیتهای رزم هوایی برای مقابله با تهدیدات در شمال (ترکیه ) و جنوب ( اسراییل ) متمرکز نموده است . نیروی هوایی سوریه ، جدا از رهگیرهای سنگین میگ-25 که تصور نمی شود ،بدون مدرنیزه سازی جامع ، توانایی رویارویی با تهدیدات فعلی را داشته باشد ، در عین اینکه هزینه های علمیاتی آن برای دولت فعلی سوریه که از پتانسیل مالی قابل توجهی برخوردار نیست ، به احتمال بسیار زیاد ، رویکرد افزون تری را به منظور افزایش کمیت ناوگان جتهای میان وزن میگ-29 خود در پیش خواهد گرفت . در این میان ، برخی از منابع غیر رسمی اطلاعاتی براین باورند که نیروی هوایی این کشور از سال 2019 نه تنهاسرمایه گذاری جدیدی برای بخدمت گیری نسخه های پیشرفته تری از فالکروم ، نموده ، بلکه درصدد است تا با مدرنیزه سازی ناوگان موجود خود که یادگار همپیمانی با اتحاد شوروی در دوران جنگ سرد است ، سطح آمادگی رزمی خود را افزایش دهد . نیروی هوایی سوریه ، قبل از دریافت نخستین جنگنده های میگ-29 خود در اواخر دهه هشتاد میلادی ، یکی از مهمترین کاربران جت بال متغییر میگ-23 فلاگر روسی بشمار می آمد و در واقع ، کشوری محسوب می شد که از سال 1974 نزدیک به 150 فروند از این جت رزمی را بخدمت گرفت . این جتها شامل نسخه های ضربتی MIG-23BN و همچنین نسخه های پیشرفته برای رزم هوایی فلاگر شامل MIG-23ML و MIG-23MLD می گردید. اما با متوقف شدن خط تولید فلاگر در سال 1985 ، میگ-29 بصورت خودکار به جایگزین طبیعی مشتریان محصولات روسی تبدیل گردید و بخش قابل توجهی از کشورهای همپیمان یا دوست از کره شمالی تا سوریه ، ایران و عراق به نسخه پایه فالکروم (MIG-29A) به این جنگنده مسلح شدند. فلسفه طراحی فالکروم نیز به گونه ای بود که می بایست با جتهای همتراز غربی ( اف-16 و اف-18) وارد نبرد می گردید . این جنگنده پس از اتحاد دوآلمان ، بخدمت لوفت وافه درآمد و در مقابل جتهای رزمی غربی مورد ارزیابی قرار گرفت و نشان داد که با مسلح شدن به موشکهای R-73 مزیت بسیار مهمی را در نبردهای رودرو ( داگفایت) کسب می کند . جتهای رزمی F-16I سوفا نیروی هوایی ارتش عبری با این حال ، فروپاشی اتحاد شوروی ، برنامه درازمدت مدرنیزه سازی نیروی هوایی سوریه را دچار اختلال نمود و اثر بخشی رزمی این نیرو را چنان تضعیف نمود که اثرات آن تا امروز بهبود نیافته است . هنگامی که شوروی از میان رفت ، نیروی هوایی سوریه تنها 5 اسکادران عملیاتی خود را به جتهای رزمی جدید مجهز کرده بود که می توانست با جتهای نسل چهارم غربی وارد نبرد شود که این شامل 30 فروند جنگنده MIG-29A و 30 فروند میگ-25 می شد . ولی با کاهش قدرت مسکو ، تعیین قیمتهای دوستانه برای سلاح های روسی به پایان رسید و این امر بصورت خودکار کاهش ساعات پروازی و نرخ عملیاتی بودن ناوگان بزرگ جتهای میگ-21 و 23 را در پی داشت و متعاقباً شانس جایگزینی با جنگنده های جدیدتر میگ-29 را بسرعت کاهش داد . در آنسوی جریان ، نیروی هوایی روسیه بدلیل شرایط وخیم اقتصادی ، بالاجبار بخش بزرگی از ناوگان 700 فروندی فالکروم های خود را بحالت ذخیره درآورد ، تولید آن را متوقف و برنامه های مربوط به مدنیزه سازی جتهای میگ-23 شامل تجهیز این جنگنده های به رادارهای جدید و مهمات پیشرفته نیز بطور کامل بحالت ایستا درآمد . اما امروز ، سوریه با تهدیدات قابل توجهی از سوی همسایگانش از جمله اسراییل و ترکیه روبرواست که ستون فقرات آن را جتهای بروزرسانی شده اف-16 و تعداد کمتری اف-15 ( برای نیروی هوایی عبری ) تشکیل میدهد . با توجه به این مساله ، ناوگان فعلی نیروی هوایی سوریه بر روی کاغذ ، توانایی رویارویی با جتهای اف-16 را خواهد داشت ، هر چند بدلیل قدیمی بودن ، شانس قابل توجهی را برای مقابله با نمونه های پیشرفته نیروی هوایی ترکیه و اسراییل ندارند . علاوه براین ، با محدود شدن آموزش خدمه سوری و همچنین عدم وجود هواگردهای هشداردهنده وضعیت برای این نیرو بسیار وخیم تر خواهد شد . در نتیجه نیروی هوایی این کشور درصدد است تا در مرحله اول ، برای بروزرسانی فالکروم های موجود و سپس خرید جنگنده های جدید سرمایه گذاری نماید . بدین ترتیب ، سوریه پس از یک وقفه طولانی در تحویل جتهای جدید ، درسال 2020 نخستین جنگنده های جدید میگ-29 خود را تحویل گرفت ، در حالی که پیش از این گزارش شده بود اندکی قبل از شروع درگیریها ، نیروی هوایی سوره تعدادی میگ-29 ام و تعدادی میگ-29 اس ام تی را دریافت نموده که گفته میشود بصورت رایگان ارتقاء داده شده است . میگ-29 اس ام تی ، گونه ای برگرفته از نسخه A است که عملکرد آن تا گونه ام ارتقاء یافته ، ازجمه اضافه شدن رادار ژوک-ام.ئی که آگاهی موقعیتی بهتری را برای خلبان فراهم می آورد . علاوه براین ، سامانه کنترل هوتاس و نمایشگرهای کریستال مایع چند منظوره خدمه را برای اجرای ماموریتهای هوابه زمین ، تواناتر می سازد . در واقع ، میگ-29 اس ام تی ، درصورت تبدیل شده به ستون فقرات نیروی هوایی سوریه ، نقاط قوت برجسته تری از جمله ظرفیت سوخت داخلی بیشتر و به تبع ان برد افزون تر ( تا 2100 کیلومتر ) را برای این نمونه فراهم می آورد که در مقایسه با برد رزمی نسخه A به مراتب بیشتر است . وزن اضافی ناشی از میزان سوخت اضافه شده ، با تطبیق پیشرانه های نسخه سوم RD-33 که هرکدام 81 کیلونیوتون رانش را تولید می کنند ، جبران می گردد . همزمان با خرید نمونه های جدید ، نیروی هوایی سوریه بدنبال نوسازی ناوگان قدیمی فالکروم های خود است که تا پیش از این توانایی حمل و شلیک موشکهای راداری فعال R-77 را بدست آورده که این بدان معناست که خدمه سوری اکنون می توانند موشکهای "شلیک کن- فراموش کن" را با بردی مشابه AIM-120C ( مورد استفاده در ناوگان نیروی هوایی اسراییل ) و بسیار پیشرفته تر از نمونه های AIM-120B نیروی هوایی ترکیه بکار گیرند . علاوه براین ، در سالهای اخیر نشانه های عینی از کاربرد سامانه های جنگ الکترونیک محصول روسیه سفید (سامانه TALISMAN) در فالکروم های سوری دیده شده که براساس اطلاعات موجود یک سامانه جنگ الکترونیک پیشرفته برای رزم هوایی محسوب می شود که برتری محسوسی را نسبت به اف-16 های ترک به سوری ها می دهد . مجموع این تلاشها با سفارش جتهای جدید یاک-130 به روسیه به منظور ایجاد قابلیت تربیت خلبان در داخل تکمیل خواهد شد . غلاف تالیسمان و نیروی هوایی ارتش سوریه در مجموع ، علیرغم پیشرفت چشمگیر در حوزه نوسازی ناوگان میگهای-29 سوری و اضافه شدن نمونه های جدید به نیروی هوایی این کشور ، خرید نمونه های پیشرفته فالکروم نظیر میگ-35 بسته به وضعیت اقتصادی این کشور خواهد داشت . این عامل تعیین کننده میزان گسترش ناوگان رزم نیروی هوایی و همچنین ماهیت سفارشات آینده خواهد بود . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم : MR9

بسم ا... درباب شیوه تغییر مسیر برای نیل به موفقیت مشاجره نکُن ، تجربه کُن ، اگر جواب داد ، اجازه بدید گسترش پیدا کند... دنگ شیائوپینگ ( پدر چین مدرن / 1997- 1904)

نبردناو پرنده F-15EX https://www.aparat.com/v/xIL9d