رونمایی از کمان-99 ششم اسفند 1399

بسم ا... پادکار "شاهین " ؟!!!

بسم ا... ششم اسفند 1362 - ششم اسفند 1399 سی و هفتمین سالگرد شهادت سردار رشید و بی نشان سپاه اسلام ، شهید حمید باکری پی نوشت : تجمیع تاپیکهای پراکنده برادران شهید باکری ، ششم اسفند سال 1399 خورشیدی

بسم ا.. ویدئویی از رزمایش پیامبر اعظم 16 نزسا https://www.aparat.com/v/aMY0r

بسم ا... ویدئوی موشک باران پادگان های منافقین در خاک عراق عملیات رضوان https://www.aparat.com/v/xOhfd پی نوشت : تجمیع سه تاپیک مشابه عملیات رضوان و مطالب مرتبط با موشکباران مقرهای منافقین ، پنجم اسفند سال 1399 خورشیدی

میگ-29 اس ام تی

تی-72 بی-3 چگونه یک تانک اصلی میدان نبرد با طراحی 45 ساله می تواند قابلیت همخوانی با صحنه رزم جدید را بدست آورد ؟!! زمانی که تانک اصلی میدان نبرد تی-72 برای اولین بار در سال 1973 بخدمت ارتش شوروی سابق و سپس متحدانش درآمد ، فصل جدیدی را در تاریخ رزم زرهی گشود ، به همین دلیل ، پیکربندی این تانک از این دهه تا به امروز ، چند دوره بهسازی و ارتقاء را بخود دیده و ده ها نمونه از آن توسط اتحاد شوروی سابق و سپس روسیه و اقمارش تولید به بازارصادرات سلاح روانه شده است . تی-72بی علیرغم این مساله ، معرفی و سپس ورود تانکهای پیشرفته تر روسی نظیر تی-80 و تی -90 (به ترتیب در سالهای 1976 و 1993) و نسل جدید زره پوشهای این کشور (تی-14 آرماتا ) این تانک نیازمند تغییرات و ارتقاء های گسترده ای بود که باعث گردید تا نیاز به بروزرسانی های گسترده تر برای نسخه تی-72 برای جلوگیری از خارج شدن این تانک از صحنه رزمی احساس شود . به همین دلیل نمونه T-72B3 که از سال 2010 و نمونه جدیدتر آن یعنی T-72B3M که از سال 2017 به نیروهای مسلح ارتش روسیه معرفی و تحویل داده شد . درواقع امر ، نسخه تی-72بی3 نمونه بهینه سازی شده طرح تی-72 بی بشمار می رود که برای اولین بار در سال 1985 با قابلیتهای رزمی بالاتری نسبه به سلف خود ، معرفی گردید . این بهسازی ها شامل اضافه شدن سامانه کنترل آتش 1A40-1 ، زره ضخیم تر ، ازجمله اضافه شدن یک زره کامپوزیتی به ضخامت 20م.م در جلوی بدنه و همچنین سایتهای هدفگیری بهبود یافته و در نهایت قابلیت شلیک پرتابه های موشکی هدایت لیزری می گردید . در میانه دهه نود میلادی ، این نمونه مجدداً مورد بهسازی قرار گرفت و اینبار زره های واکنشی و پیشرانه جدید تر V-92S2 بدان اضافه شد که این امر موجب گردید تا تا حدودی فاصله و شکاف میان نسخه تی-72بی و نمونه های جدیدتر تانکهای اصلی میدان نبرد معرفی شده کاهش پیدا نماید . با این وجود ، روسها هنوز رضایت کاملی از این نمونه نداشتند ، به همین دلیل سرمایه گذاری برای تولید نسخه بی-3 بصورت مرحله ای برنامه ریزی شد تا قابلیتی در حد تانکهای پیشرفته تری نظیر تی-80 و تی-90 و یا حتی فراتر از آن ، برای آن فراهم آید. تی72 بی-3 ام بدین ترتیب ، تی-72 بی-3 به پیشرانه های قدرتمندتری مجهز شد تا جبران بخشی از مازاد وزن حاصله از اضافه شدن زره و سامانه های جدید شده و تحرک بهتری را نسبت به نسخه اصلی تی -72 بدان دهد . این نمونه ، ارتقاء های بیشتری نظیر سامانه هدایت جدیدتر ، شنی های دوقلو ، سامانه های مهار آتش ، رادیو جدید را بخود می دید . اما ان چیزی که نمونه بی-3 را نسبت به اسلافش متمایز می ساخت ، قدرت آتش و سامانه های کنترل آتش آن بود . سامانه 1A40-4 در واقع ، مجهز شدن این نسخه به سامانه کنترل آتش Kalina ، یک صفحه کنترل جدید برای برجک ، سایت های اپتیکی ، حسگرهای چند طیفی PNM Sosna-U ، مسافت سنج های لیزری و ماژولهای هدایت جدید تر برای سازگاری با موشکهای 9M119M باعث شده بود تا نمونه بی3 به یک تانک کاملاً جدید تبدیل گردد . در عین حال ، توپ جدید کالیبر125م.م 2A45M5 نیز با قابلیت شلیک طیف متنوعی از پرتابه های مرگ آور باعث شده بود تا این تانک به یک مدل جدید تبدیل گردد . علاوه براین ، نسخه بی-3 از زره های ریلیکت نیز سود می برد که بطور مشابه در تی-90 و تی-80 نیز مورد استفاده قرار می گرفت . تی-72 های اولیه پس از معرفی در بازارسلاح ، بعنوان یک تانک اصلی میدان نبرد به صرفه ، مورد توجه قرار گرفت ، تا جایی که انواع صادراتی این تانک گرچه کیفیت نمونه های بهسازی شده را نداشتند ولی در چند جنگ ، از جمله جنگ ایران و عراق مزیت قابل توجهی را در برابر تانکهای بریتانیایی و آمریکایی ارتش ایران ( چیفتن و ام-60) به نمایش گذاشتند ، تا جایی که ارتش عراق با وارد کردن تعداد قابل توجهی از این تانکها به میدان نبرد ، اغلب با زمین گیر کردن واحدهای متکی به پیاده نظام ایرانی ، تلفات و خسارات قابل توجه به یگانهای زرهی ارتش ایران ، وارد مینمودند . پیشرانه V-92S2F علاوه براین ، تی-72 در جنگ داخلی لبنان در برابر ام-60 ها و مرکاواهای ارتش عبری قرار گرفت و به اعتقاد سوری ها ، عملکرد قابل قبولی داشت . این روند گرچه در جنگ دوم خلیج فارس و درگیری های پس از آن بصورت معکوس پیش رفت ، اما برای روسیه پایه محکمی ایجاد نمود تا روند بهسازی این تانک را همچنان ادامه دهد و با معرفی بی-3 نشان داد که تا چه حدی میتوان یک تانک قدیمی را فراتر از حدود تصور مورد بهسازی و ارتقاء قرار داد تا در صحنه رزم جدید همپای نمونه های جدیدتر وارد عمل شود . با توجه به این روند ، در حال حاضر ، ارتش روسیه با در اختیار داشتن 1300 دستگاه تی -72بی3 ، بزرگترین کاربر این تانک بشمار می آید و از آنجا که این بروزرسانی ها به نسبت ساده هستندو متقابلاً بیشتر از 7000 دستگاه تی-72 بحالت ذخیره وجود دارد ، امکان افزایش تعداد این نمونه درصورت بروز یک جنگ گسترده وجود دارد . در کنار روسیه ، بلاروس نیز از نسخه بی3 بعنوان تانک اصلی میدان نبرد خود استفاده می کند و بخشی از نمونه های موجود خود را درسال 2016 بعنوان کمک نظامی در اختیار ارتش سوریه به منظور سازماندهی سپاه 5 خود جهت مبارزه با شورشیان مسلح قرار داده از سویی دیگر ، بسته ارتقاء مشخصی نیز از سوی روسیه برای بهسازی تی-72 های قدیمی ارتش نیکاراگوئه ارائه شده است . به اعتقاد برخی کارشناسان نظامی ، توجه روسها به نسخه بی-3 از آنجا ناشی میشود که ارتش این کشور به منظور جلوگیری از محاصره کالینینگراد توسط ارتشهای ناتو (بعنوان یک سرزمین جداافتاده از خاک اصلی روسیه ) بطور کامل متکی به این تانک است ولی صادرات آن میتواند از گزینه های اصلی صنعت دفاعی این کشور درسالهای آینده باشد . بدین ترتیب ، ارتش روسیه در کنار وارد خدمت نمودن تی-14 و تی -90ام ، قابلیت کاربرد گسترده تر این نمونه را نیز پیدا خواهد کرد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1-بن پایه

بسم ا... این حمله هوایی با سوخو-24 ها باید مستند بشود ، ولی در مقاله ای که حدود 10-15 سال پیش در یکی از مجلات هوانوردی نوشته شده بود ، اسکادرانهای سوخو-24 عراقی تا شب حمله نیروی هوایی ائتلاف (یا چند روز پیش از آن ) ، صرفاً مشغول اجرای تمرینات پرواز در ارتفاع پایین زیر نظر مربیان روس بودند و حداقل تا قبل از ارائه مستندات ، امکان حمله فنسرها به اسراییل بعید هست . قضیه دیمونا همون ماجرای شلیک موشکهای اسکاد با کلاهکهای سیمانی هست که داستانش به شکل اشتباه در رسانه های داخلی باب شده . عراقیها موشکهای اسکادی که با کلاهکهای سیمانی را با شناسه "الحجره" نامگذاری کرده بودند آنچه که درمیان عموم در آن زمان رایج شد ، این تحلیل بشمار می آمد که صدام برای وادار کردن رژیم صهیونیستی به عکس العمل و تبدیل کردن جنگ به یک نبرد تمام عیار و منحرف کردن اذهان از مساله اشغال کویت ، مبادرت به صدور چنین دستوری نموده است ، اما ، پس از اشغال عراق در سال 2003 ، اطلاعات جدیدی در این زمینه منتشر گردید . به اعتقاد برخی کارشناسان ، آزمایشهای قبل از جنگ نشان می داد ، موشکهای " الحجره" با مسلح شدن به کلاهکهای سیمانی ، پس از شلیک ، در زمان ورود مجدد به جوّ ، به سرعتی در حدود 6 ماخ دست می یافتند و این کلاهک غیر انفجاری ، با استفاده از انرژی جنبشی بدست آمده ، در زمان برخورد به سطح زمین ، گودالی به عمق 25 متر و قطری در حدود 40 متر ایجاد می نمود . در طول جنگ هم حداقل 5 تیر الحجره بسمت دیمونا شلیک شد که نه عکس و نه خبری عجالتا برای ارزیابی خسارت وارده منتشر نشده ...

بسم ا... سوم اسفند سال 1362 ، سوم اسفند سال 1399 .. سی و هفتمین سالگرد عملیات خیبر

بسم ا... نیازی به ناراحت شدن نیست ، در دانش جغرافیای سیاسی ، پژوهشگرها ، مولفه های مختلفی را برای اندازه گیری میزان و سطح روابط راهبردی دو تا واحد سیاسی مورد محاسبه قرار می دهند که شامل محیط داخلی و خارجی بین دو یا چند کشور و زیرمجموعه های آن هست که هر کدوم آن نیازمند بحث و گفتگو و محاسبه و ... . نمودار ذیل یک نمونه ساده از این مولفه هاست و می توانید در طول زمان ، ارتباط ما با روسها را در قالب این مولفه ها بررسی بفرمایید

روسیه آماده فروش جدیدترین هواپیمای جنگنده خود به شرکای استراتژیک است الکساندر میخییف ، مدیرعامل شرکت"روس آبارون اکسپروت" (Rosoboronexport) روز شنبه در آستانه افتتاح نمایشگاه تسلیحات IDEX-2021 اعلام کرد این شرکت در حال رایزنی با کشورهای جداگانه در زمینه فروش جدیدترین جنگنده نسل پنجم روسی سوخو 57 ( Su-57E) بوده و آماده عرضه این جنگنده پیشرفته به شرکای استراتژیک است. میخییف گفت :" در حال حاضر، ما در حال انجام رایزنی ها مقدماتی با کشورهای مختلف جهان در زمینه صادرات جنگنده های چند منظوره نسل پنجم سوخو 57 با مارک Su-57E هستیم. شرکت روس آبارون اکسپروت آماده است Su-57E را در صورت تمایل به شرکای استراتژیک روسیه عرضه کند اما از ذکر جزئیات خود داری کرد. پی نوشت : 1- ادامه متن در لینک ارائه شده ، مطالعه شود . 2- این خبر به معنای قرار داشتن ایران در فهرست خرید این هواگرد نیست ، صرفاً برای گمانه زنی مطرح می گردد.

کاهش تعداد سفارشهای لایتینینگ استراتژی جدید فرمانده نیروی هوایی ارتش ایالات برای جایگزینی جتهای نسل+4 به جای اف-35 های اضافی واشنگتن : برنامه JSF یا جنگنده ضربتی مشترک که بعدها با شناسه اف-35 شناسایی گردید ، مدتها قبل از ورود بخدمت ، با جنجالهای فراوانی روبرو شده بود و در طول سالیانی که این برنامه به جلو حرکت می کرد ، مقامات وزارت دفاع از جمله وزیر قبلی دفاع ( کریستوفر.سی .میلر) تا رییس کمیته نیروهای مسلح سنا ، به انتقاد از روند حرکت آن مبادرت نمودند،در حالی که مایکل گیلمور ، رییس مرکز تست سلاح پنتاگون و سناتور جان مک کین ( فوت شده . م ) نیز در ردیف منتقدان اصلی این برنامه قرار گرفتند . به اعتقاد این گروه ، اف-35 علیرغم تمامی هزینه های جانبی پرداخت شده برای آن ، هنوز درگیر مشکلات فنی بوده و به توجه به این امر ، میزان آمادگی آن برای ورود به یک درگیری نظامی با تردیدهایی مواجه می شود . این مساله پس از گذشت 5 سال از ورود بخدمت این جنگنده و عدم تکمیل تست های پنتاگون برای تایید روند تولید انبوه آن ، احتمال اتلاف یک بودجه عظیم نظامی را پیش روی دستگاه سیاست گذاری نظامی ایالات متحده قرار داده است . در واقع ، نیروی هوایی با تغییر تعداد سفارشهای اولیه نسخه F-35A از 1763 فروند به 1050 فروند ، کاهشی در حدود 40 درصد را مصوب نموده است . در حالی که متقابلاً و بطور همزمان ، فرماندهی این نیرو در نظر دارد تا کمیت سفارشات جتهای اف-16 را که کمی قدیمی ولی قابل اعتمادتر و با پیچیدگی کمتر است را به جای اف-35 های لغو سفارش شده ، درخواست نماید . ژنرال چارلز.کیو. براون جونیور ژنرال چارلز.کیو. براون ، رییس ستاد نیروی هوایی هم اکنون بین دو تیغه بسیار تیز وضعیت نامناسب تعمیرو نگهداری جتهای اف-35 و همچنین سفارش جتهای منسوخ اف-16 گرفتار شده ، احتمالا درصدد خواهد بود تا کلاس جدیدی از جنگنده تک موتوره و سبکی را که ارزان تر اما مدرن تر از اف-16 های در حال خدمت باشد را دنبال نماید که به اعتقاد وی در ردیف جتهای نسل چهار و نیمه نسل 5 قرار خواهد گرفت . وی در این زمینه معتقد است که : " وضعیت فعلی نیروی هوایی موجب شده تا تصمیمات جدیدی برای این نیرو اتخاذ گردد ، هر چند این تصور که ممکن است بقیه با این تصمیم جدید موافقت کنند نیز وجود ندارد ، اما این تصمیم ، یک نقطه شروع برای حرکت بسمت جلو و گفتگو در مورد آن خواهد بود " در واقع ، ژنرال براون ، با خرید تعداد بیشتری از جنگنده اف-16 مخالفت نموده ، چرا که زیرسیستم های طراحی شده برای اف-16 به گونه ای است که برای دریافت بروزرسانی های مورد نیاز نیروی هوایی ( که مهمترین آن ، عدم وجود پروتکلهای نرم افزاری معماری باز است ) با مشکل مواجه میشود . در نتیجه ، پیکربندی مورد نیاز نیروی هوایی از دید وی ، یک نمونه جدید و متفاوت از اف-16 نخواهد بود ،اما قابلیتهایی برای آن در نظر گرفته شده که روند اجرایی شدن پروژه را سریعتر و مطابق درخواستهای نیروی هوایی می کند . جی-10سی درسمت مقابل ، چین و روسیه سرمایه گذاری قابل توجهی را برای توسعه جنگنده های ++4 نموده اند تا در کنار جتهای نسل 5 خود وارد میدان شوند ، بعنوان مثال جنگنده جی-10سی بعنوان یک نسخه سبکتر و ارزان تر از جتهای نسل5 جی-20 شناخته می شود . از سویی دیگر ، دلیل عمده کاهش سفارش اف-35 از سوی پنتاگون را می توان به افزایش هزینه های تعمیر و نگهداری و عملیات آن مرتبط دانست ،در حالی که هزینه عملیاتی اف-16 برای هر ساعت پرواز چیزی درحدود 7700 دلار است ،اف-35 چیزی در حدود 31000 دلار را طلب می کند ،اما این امر به معنای جایگزین نمودن اف-35 باجتهای اف-16 نخواهد بود . بدین ترتیب ، جنگنده نسل +4 جدید مجهز به پیشرانه اف-110 است که میتواند سامانه های تسلیحاتی جدید را در خود جای دهد ، در حالی که پنهانکاری بیشتری را در اختیار خواهد گرفت . کارشناسان براین باورند که درصورت موفقیت این برنامه ، کاهش خرید 40 درصدی اف-35 قطعی خواهد شد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1- بن پایه 2- ظاهرا برنامه های دفاعی جمهوری اسلامی ایران آنقدر بی نقص و بدون مشکل در حال توسعه هست که ساختارهای رسمی شامل مجلس ( کمیسیون دفاعی ) ، شورای عالی امنیت ملی ، ستاد کل نیروهای مسلح از وضعیت موجود راضی هستند و نیازی به نقد روند نمی بینند !!!! 3- تجمیع مطالب مربوط به نیروی هوایی ایالات متحده ، دوم اسفند سال 1399 خورشیدی

پیشروی بسوی خطوط مقدم ناتو از جنوب پایگاه های هوایی سوریه ، میزبان بمب افکن های استراتژیک هسته ای نیروی هوایی روسیه مسکو : در ماه ها و هفته های منتهی به مداخله نظامی روسیه در جنگ داخلی سوریه (سپتامبر 2015) نیروی هوایی ارتش روسیه بتدریج سرمایه گذاری قابل توجهی را در سکوت خبری کامل برای بازسازی پایگاه هوایی حمیم مستقر در سواحل غربی سوریه انجام داد تا بعنوان بزرگترین پایگاه نظامی روسیه در ساحل مدیترانه لقب گیرد . در واقع ، این پایگاه هوایی ، بعنوان نخستین مرکز نظامی بزرگ روسیه ، خارج از قلمرو این کشور پس از دهه هشتاد میلادی بشمار می آید و از ابتدای مداخله روسها ، میزبان طیف متنوعی از جتهای رزمی نیروی هوایی این کشور شامل جتهای ضربتی سوخو-24 ام و سوخو-34 بعنوان ستون فقرات حملات بر علیه شورشیان مسلح ، جنگنده های سوخو-35 و سوخو-27 اس ام.3 بعنوان پوشش هوایی با هدف جلوگیری از تعرض جتهای ناتو و حتی نمونه های اولیه جنگنده سوخو-57 برای تست های رزمی در شرایط واقعی بوده است . به همین دلیل این پایگاه بشدت توسط سامانه های دفاع هوایی ، توپخانه و زرهی محافظت می شود و اگرچه به صورت مستمر زیر حملات راکتی شورشیان مستقر در نزدیکی مناطق مرزی با ترکیه قرار داشت ، اما همچنان بعنوان نقطه مرکزی عملیات هوایی روسیه مورد استفاده قرار می گیرد . از راست به چپ : توپولف-160 ، توپولف-95 ، توپولف-22 ام در سوریه با توجه به حساسیت این امر ونیاز شدید ارتش سوریه و گروه های شبه نظامی متمایل به ایران ، عمده حملات هوایی جتهای مستقردر این پایگاه بر علیه گروه های مسلح شورشی نظیر جبهه اسلامی و جبهه النصره صورت می گرفت و همین امر موجب شد تا روسیه هدف بزرگتری را که همانا پیشی گرفتن از ناتو در جبهه جنوبی تقابل با کشورهای اروپای غربی و ایالات متحده است محقق کند . بدین ترتیب ، بررسی تصاویر ماهواره ای نشان میدهد که روسها ، طول دو باند اصلی این پایگاه هوایی را چیزی در حدود 300 متر افزایش داده اند که این امر بدان معنا خواهد بود که فرماندهی این نیرو درصدد است تا حضور بیشتری را برای بمب افکن های استراتژیک حامل تسلیحات هسته ای در سوریه ثبت نماید . درواقع ، حملات دوربرد نیروی هوایی روسیه به شورشیان مسلح با استفاده از بمب افکن های TU-22M که از طریق خاک ایران صورت گرفت باعث شد تا روسها بتدریج این ایده را برای استقرار بخشی از قابلیتهای تهاجمی خود در سوریه برای وادار کردن ناتو به احتیاط بیشتر را محقق نمایند .نیروی هوایی روسیه در حال حاضر سه کلاس بمب افکن شامل بمب افکن های قاره پیمای سنگین TU-160 و TU-95 و بمب افکن TU-22M میان وزن را بصورت عملیاتی در اختیار دارد . با این حال ، بلایندر ، به احتمال زیاد ، بمب افکنی است که روسها برای استقرار در سوریه مد نظر قرار دارند و بصورت چرخشی آن را به سوریه منتقل می کنند که در صورت تحقق این امر ، این بمب افکن از برد کافی برای حمله به تمامی اهداف مد نظر در اروپا برخوردار است . روند توسعه و گسترش خزشراه و باند اصلی پایگاه هوایی حمیم - سوریه سال 2020 میلادی درواقع ،بلایندر با قابلیت حمل طیف وسیعی از موشکهای کروز در نقشهای ضد کشتی ، ضربتی و هسته ای ، گزینه ای ایده آل برای روسها جهت حمله به اهداف حیاتی در قلب اروپا است . بعنوان مثال موشک کروز KH-101 با بردی برابر 3500 کیلومتر (یا بنا برخی از تحلیل ها تا 5000 کیلومتر ) می تواند حملات دقیقی را در اروپا و بخش قابل توجهی از آفریقا اجرا نماید . https://www.aparat.com/v/acnzf از سویی دیگر ، خواهر هسته ای این موشک ، یعنی نسخه KH-102 ، نیز از گزینه های قابل حمل توسط بلایندر بشمار می روند . علاوه براین ، موشکهای مافوق صوت KH-47M2 هرچند برد کوتاهتری را به نمایش می گذارد ، اما بدلیل مانورپذیری بیشتر ، در بردی 2000 کیلومتری ، می تواند به تهدید دیگری علیه ناتو تبدیل شود . اگر چه روسها گزینه های مشابهی را نیز می توانند در سوریه بکار گیرند ، اما این تجمع نیرو ، نیازمند تراکم بیشتری از سامانه های پدافند هوایی است که این امر نیز به شکل خودکار به معنای افزایش اهمیت این پایگاه خواهد بود . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1-بن پایه

طوری زندگی کنید که همیشه جمع باشید و ضرب شوید، تفریق و تقسیم نشوید. مرحوم دکتر احمد بیرشک

ماجرای مک فارلین / ایران-کنترا / ایران گیت پی نوشت : ادغام تاپیکهای موازی ماجرای مک فارلین برای ادامه بحث ... بیست و پنجم بهمن سال 1399 خورشیدی

تانک اصلی میدان نبرد تی -80 ، چهل وپنج سال خدمت رزمی آیا برای این هیولای زرهی مجهز به پیشرانه توربین گازی ، آینده ای وجود دارد ؟!! سال 2021 ، چهل و پنجمین سالگرد ورود بخدمت تانک اصلی میدان نبرد تی-80 به سازمان رزم ارتش شوروی و سپس ارتش روسیه فدرال بشمار می رود که بنا بر اعتقاد برخی ناظران نظامی ، یکی از توانمند ترین طرح های زرهی روسی در دوره جنگ سرد بشمار می رفت و در زمان خود ، چندین ویژگی مشخص را نسبت به همتایانش در اختیار داشت . این تانک در واقع امر ، به نوعی ، یک نسخه برگرفته از طرح قدیمی تر تی-64 بشمار می آمد ،اما بر خلاف تی-72 که نمونه ای سبکتر و ارزان تر از تی-64 محسوب می شد ، تی-80 یک تانک سنگین تر (بسته به نوع تا 45 تن ) و گران تر نام گرفت . این نمونه به مانند تی-64 و برخلاف تی-72 ، به شکل اختصاصی برای ارتش شوروی طراحی و به تولید رسید و تازمان فروپاشی اتحاد شوروی هرگز برای صادرات ارائه نگردید . اما تی-80 به نخستین تانک علمیاتی روسی تبدیل شده بود که به یک پیشرانه توربین گازی بعنوان نیروی محرکه اصلی مجهزمی گردید که آن را برای عملیات در سخت ترین شرایط آّب و هوایی (بخصوص آب و هوای سرد ) مناسب می نمود ، در حالی که مصرف سوخت این پیشرانه ، باعث میشد تا قابلیت تحرک کمتری ( در مقایسه با همتایان خود که مجهز به پیشرانه های دیزلی بودند ) داشته باشد . علاوه براین ، تی-80 نخستین تانک روسی پس از تی-64 و تی -72 بود که به یک توپ کالیبر 125 م.م بدو خان با قابلیت شلیک موشکهای ضد زره و مهمات عادی مجهز می شد . از جمله ویژگی های خاص تی-80 ، اضافه شدن یک بارگذار قابل اطمینان (Korzina autoloader) به این تانک بود که تعداد خدمه را به 3 نفرکاهش می داد . با این حال ، صنعت زرهی روسیه با معرفی نمونه T-80BVM که توانمندترین نسخه تی -80 تا کنون بشمار می رود ، در طول چهار دهه پس از معرفی این گونه ، جلوه تازه ای از فناوری زرهی در شرق را به نمایش می گذارد . در واقع ، گونه اخیر تی-80 به نوعی کاراکترهای تانک اصلی میدان نبرد تی-90 را به ارث برده که از جمله آن میتوان زره های واکنشی Relikt ، توپ اصلی بهبود یافته کالیبر 125 م.م 2A46M ، سامانه های کنترل آتش جدید ، زره ترکیبی پیشرفته ، پیشرانه بهبود یافته و سایت شلیک PNM Sosna-U برای تیرانداز را نام برد . با توجه به موارد پیش گفته ، هم اکنون نزدیک به 330 دستگاه از نمونه BV و 150 دستگاه از نمونه BVM هم اکنون در ارتش روسیه مشغول خدمت است ،در حالی که بطور همزمان ، روند تحویل نسخه استاندارد BVM به ارتش همچنان ادامه دارد . از سویی دیگر ، در دهه هشتاد میلادی ، نزدیک به 3000 دستگاه از نمونه تی -80 به استاندارد BV و تعدادی نیز به نسخه B ارتقاء یافته بودند که هم اکنون بحالت ذخیره قرار دارد که ناشی از وضعیت اقتصادی روسیه پس از فروپاشی و تطبیق ارتش این کشور با وضعیت حاضر یعنی یک نیروی زرهی کوچکتر بشمار می آید . با این حال ، عملکرد به نسبت مطلوب این تانک در اقلیم سخت بویژه در قطب شمال ، باعث شده تا اعتماد خدمه روسی بدان افزایش دوچندان یابد ،درحالی که فروپاشی اتحاد شوروی ، باعث شد تا برنامه ارتقاء جاه طلبانه این تانک بخصوص تسلیح آن به یک توپ قدرتمندتر کالیبر 152م.م بسرعت لغو گردد . این درحالی است که ارتش روسیه با توجه به هزینه های تعمیر و نگهداری بالای این تانک ، ترجیح داد تا تانک سبکتر تی-90 را بعنوان گونه مدرنیزه سازی شده ای از تی-72 بیشتر مورد توجه قرار دهد . اما با بهبود نسبی وضعیت اقتصادی در قرن جدید ، روسها روی برنامه سنگین تی-14 متمرکز شدند ، هر چند تا این تاریخ ، تعداد محدودی از این تانک وارد خدمت شده است . در سمت مقابل ، پس از فروپاشی اتحاد شوروی و بازشدن فضا برای صادرات سلاح ، فروش گونه تی-80 به کره جنوبی ، تایلند ، مصر ، پاکستان و یمن برای مقاصد رزمی و همچنین چین و بریتانیا برای مقاصد تحقیقاتی در نوع خود جالب توجه به نظر می رسید . در حوزه جمهوری های مستقل شده از اتحاد شوروی ، اوکراین بعنوان یکی از وارثان صنعت زرهی از امپراتوری شوروی ، تولید این تانک را در مقیاس محدود ادامه میدهد ، اما همچنان با مشکلات بسیاری برای عملیاتی نگاه داشتن آنها روبروست ، به همین دلیل ، بالاجبار به همان نمونه های قدیمی تر تی-64 بسنده نمود . با تمامی این اوصاف ، مناسب بودن تی-80 با اقلیم روسیه ، بدان معناست که حداقل تا سال 2040 این تانک بخدمت خود ادامه می دهد و پس از آن نیز احتمالا با ارتقاء های بیشتر در حوزه زره ، حسگرها و تسلیحات به رده های دوم و سوم نیروی زمینی منتقل خواهد شد . پی نوشت : 1- بن پایه مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری

بسم ا... ویدئو کلیپ از نیروهای مسلح ارتش شوروی با موسیقی متن Lenin Is Young Again https://www.aparat.com/v/jmXzK

بسم ا... در باب اهمیت قدرت هوایی اگر آسمان در اختیار و کنترل ات قرار ندارد ....... به جنگ نرو ...!!!! ژنرال چاک هورنر ( فرمانده وقت نیروی هوایی ائتلاف در جنگ دوم خلیج فارس - 1990 )

بخش دوم ..... برخورد مستقیم نظامی ایران و اسراییل : بطور همزمان ، در حالی که در بازه زمانی 2018-2017 حملات اسراییل به اهداف کاملا مشخص ایرانی در خاک سوریه ، به شکل واضح و با شدت زیاد در جریان بود ، واحدهای سپاه قدس ایران نیز در حال آماده سازی های اولیه برای واکنش نظامی به منظور ایجاد بازدارندگی متقابل و همچنین افزایش هزینه حملات مهاجمان ، بود و براساس اطلاعات موجود ، چندین بار مستقیما" اهداف اسراییلی را مورد حمله قرارداد . این مساله بدان معنا بود که برای نخستین بار و پس از چندین دهه خصومت غیر مستقیم میان اسراییل و ایران ، ضربه های رد و بدل شده ، صورت مستقیم بخود گرفته بود . روزمه مایکل هرزوگ ، نویسنده مقاله با شروع فوریه 2018 ، نخستین برخورد مستقیم در سوریه ، زمانی که ایران رعین ناباوری همگان موفق شده یکفروند هواپیمای بدون سرنشین مسلح را از مبداء پایگاه هوایی تی-4 در مرکز سوریه به درون خاک اسراییل نفوذ داده و در آنجا هدف آتش متقابل واحدهای پدافند قرار گرفته و ساقط گردید ، رقم خورد . درپاسخ ، نیروی هوایی اسراییل نیز موقعیت استقرار خودروی کنترل و فرماندهی پهپاد فوق را در پایگاه هوایی سوریه کشف و علاوه بر منهدم کردن آن ، به ده ها هدف سپاه قدس در سوریه حمله نمود ، هر چند در جریان این حملات ، حداقل یک فروند جنگنده اف-16 هدف آتش شبکه دفاع هوایی سوریه قرار گرفت و ساقط گردید . چهارماه بعد ، در مه 2018 ، احتمالا در پاسخ به حملات تلافی جویانه اسراییل ، عناصر مسلح ناشناس ، حداقل 32 فروند راکت گراد را داخل خاک سوریه به سمت اهدافی در بلندی های جولان تحت کنترل اسراییل شلیک نمود که چهار فروند از این موشکها پس از عبور از مرز رهگیری شده و منهدم شدند . متقابلا" نیروی هوایی اسراییل با طراحی عملیاتی موسوم به "خانه پوشالی" ( House of Cards) ، صدها هدف دیگر ،از جمله زیرساختهای ایجاد شده توسط ایرانی ها را در سوریه مورد حمله قرارداد . در بیست و یکم ژانویه 2019 ، واحدهای موشکی منتسب به سپاه پاسداران ، یکفروند موشک دقیق میانبرد را در روشنایی روز و از مبداء پایگاه نظامی ارتش سوریه در جنوب دمشق بسمت ارتفاعات هرمون واقع در بلندیهای جولان ، شلیک کردند ، در حالی که موشک فوق ،توسط آتشبارهای پدافند هوایی گنبد آهنین رهگیری ومنهدم شد . درواقع ، روند شلیکهای موشکی ایران ، پاسخی بود به حملات مستمر نیروی هوایی اسراییل از دسامبر 2018 تا ژانویه 2019 به زیرساختهای نظامی ارتش سوریه که اینک تا حدودی در اختیار ایرانی ها گذاشته شده بود . بااین وصف ، پاسخ اسراییل به این سری حملات ... در تمامی موارد ذکر شده ، انچه که در وهله نخست به نظر میرسد ، این است که اسراییل اطلاعات مشخصی از روند برنامه های توسعه نظامی ایران در سوریه در اختیار داشته که این مساله بدان معناست که حملات اسراییل ، تمامی بسترهای آماده شده برای ایران به منظور مشروعیت دادن به اقدامات دفاعی و آفندی را هدف قرار داده است و این به شکل خاص ، زیرساختهای نظامی در حال آماده شدن ایران را مد نظر قرار میداد . در حالی که نیروی هوای اسراییل ، به شکل همزمان ، در تلاش بود تا بتدریج شبکه لایه لایه دفاع هوایی سوریه را بازکرده و سرفرصت ، تک تک عناصرآن را از میان برده و یا تضعیف نماید . گادی ایزنگوت در اواخر ژوئن 2019 نیز دوتیر راکت از سوریه بسوی ارتفاعات هرمون شلیک شد که موشک نخست در خاک سوریه سقوط نمود و دومی بدون ایجات خسارت در سرزمین های اشغالی فرود آمد . اگر این حمله به ایران منتسب نشد ، اما اجرای آن به گروه های تخت الحمایه ایران نسبت داده شد ،در حالی که همزمان با این رویدادها ، تنشها میان ایران و ایالات متحده نیز به اوج خود رسیده بود و گفته میشود که حتی برنامه ای برای حمله به اهداف ایرانی – سوری نیز در دست بررسی قرار داشت . با این حال ، یکی از مهمترین حملات مهم اسراییل علیه مجموعه های منتسب به ایران و حزب ا... در اول ژوئیه 2019 به ثبت رسید . اثر گذاری حملات اسراییل بر روند منازعه : در واقع ، مقامات امنیتی اسراییل براین باورند که عملیات نظامی مستمر اسراییل ، نقش اصلی را در خنثی نمودن برنامه های بلند مدت ایران به منظور تبدیل سوریه به یک جبهه نظامی قدرتنمند ضد اسراییلی بر عهده دارد . علاوه براین ، برخی از ناظران صحنه عملیات در سوریه معتقدند که این حملات میتواند در طولانی مدت ، روند جریان را به شکل موثر بر ضد ایران برگردانده و از تشدید احتمال درگیری مستقیم جلوگیری نماید . در نهایت ، ایرانی تا حال حاضر از انتقال و استقرار جتهای رزمی خود در خاک سوریه خودداری نموده اند و از سویی دیگر ، هنوز کنترل سامانه های روسی متعلقبه ارتش سوریه نیز در اختیار آنان قرار نگرفته است ، به همین دلیل اشراف اطلاعاتی در بخش جنوبی سوریه ، برای عناصر اطلاعاتی ایرانی در ضعیف ترین حالت ممکن قرار گرفته ، جایی که برای ایجاد بسترهای کسب اطلاعات به شکل موثر هنوز راه زیادی می بایست پیموده شود . بر همین اساس ، ایران مستمرا" در حال برنامه ریزی برای اعزام نیرو ، تعیین ماموریتها براساس مدل عملیاتی تعریف شده در سوریه است ، این الگو بیشتر بر نیازمندهای خاص ، شامل : 1-ایجاد بستر لازم در طول زمان برای طراحی واکنش متقابل در برابر حملات اسراییل ( با توجه به توسعه عملیاتی رزمی ایران در سوریه و نیازمندی به سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ) 2-کاهش فاصله با قابلیتهای رزمی ارتش اسراییل ( در شمال وشرق سوریه ) 3- انتقال زیرساختهای استراتژیک منتقل شده به سوریه به مناطقی با درجه اهمیت کمتر نظامی ، غیر متمرکز کردن پتانسیل های نظامی 4-انتقال همه سامانه های رزمی و دپوهای تسلیحاتی به زیرساختهای ایجاد شده زیرزمینی و پنهان نمودن این زیرساختها تحت پوشش ارتش رسمی سوریه و صنایع دفاعی این کشور . در واقع ، بخش عمده ای از تحلیلگران امنیتی اسراییل براین باورند که جنبه اصلی برنامه ایران در سوریه ، تلاش برای انتقال عناصر اصلی "پروژه دقیق" این کشور در سازه های زیرزمینی یا استتار شده در لبنان ، تمرکز منابع برای ارتقاء این برنامه از یک پروژه محدوده به یک خط تولید کامل صنعتی ،افزایش پروازهای تجاری و همچنین فعال شدن خطوط دریایی ایران به لبنان و همچنین ایجاد یک ساختار نظامی کامل در عراق ، شامل تسلیح و آموزش شبه نظامیان شیعه بشمارمی آید . این مساله ، تا بدانجا برای مقامات ارشد اسراییلی ، پراهمیت بشمار می رود که در دسامبر 2018 ، مدیر اطلاعات ارتش اسراییل اظهار داشت که " عراق بشدت زیر کنترل سپاه قدس ایران قرار گرفته " و این کشور اکنون براحتی میتواند ، برنامه های بلند مدت خود را به مانند آنچه که در سوریه انجام شده ، در عراق نیز پیاده کند که بطور مستقیم ، امنیت اسراییل را نشانه گرفته است . به اعتقاد این مقام امنیتی ، استقرار ذخیره قابل توجهی از این موشکها در عراق ، نه تنها اسراییل ، بلکه یگانهای رزمی ارتش ایالات متحده ، عربستان سعودی و تحت شرایط خاصی ، اردن را نیز تهدید می کند . از آنجایی که ارتش سوریه کنترل بخشی از ارتفاعات جولان را در تابستان 2018 به لطف کمکهای بیدریغ ایران و ورود عناصر رزمی وابسته به آن از شورشیان مسلح ، مجددا" بازپس گرفت ، بلافاصله ، حزب ا... لبنان بدلیل تجربه افزون تر در خصوص گسترش توان رزم بواسطه استفاده از نیروهای محلی، مامور شد تا نیروی انسانی مورد نیاز را از مردم محلی ، بخصوص روستاهایی نظیر الخدر ( al-Khadr) در شمال جولان به منظور زمینه سازی برای حرکتهای آینده ، استقرار سامانه های تسلیحاتی و تهیه برنامه های عملیاتی فراهم نماید . اما از اکتبر 2017 ،هر دوبازوی عملیاتی حزب ا.. در جنوب سوریه ، توسط مدیریت اطلاعاتی فرماندهی جنوبی ارتش اسراییل مورد رصد قرار گرفت و درنهایت در مارس 2019 در یک کنفرانس مطبوعاتی ، در اختیار رسانه ها قرار گرفت . در کنار جنبه های نظامی ، تهران بر این باور است که میتواند بواسطه طرح ریزی یک نقشه دقیق واستفاده از ظرفیتهای فعلی سوریه ، بخش عمده ای از مشکلات ناشی از تحریم های ایالات متحده را دور زده و ازاین طریق ، بتواند با دستی گشاده تر ، برنامه های خود را سوریه پیش برد . در این میان ، گرچه مهمترین عامل مهار ایران در سوریه را می توان در اعمال فشار نظامی دانست ، اما الزاما" جلوگیری از به ثمر رسیدن طراحی تهران را نمی توان در حوزه بکارگیری سخت افزار نظامی جستجو نمود . بدین معنی که چالش میان ایران و اسراییل را نمی توان بدون در نظر گرفتن نقش مرکزی روسیه در سوریه و همچنین فشار اقتصادی ایالات متحده بر ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار داد . به اعتقاد برخی ناظران سیاسی ، حضور روسیه ، ایران و اسراییل را مجبور ساخته تا حرکات خود را با دقت افزون تری مورد محاسبه قرار دهند ، ضمن اینکه نقش ایالات متحده نیز باعث شده تا ایران در اجرای نقشه جامع خود ، با جسارت بیشتری نسبت به گذشته ، عمل نماید . زاخاریا باومل نظامی صهیونیست که در جریان درگیری های نبرد 1982 جسدش در خاک سوریه باقی ماند رقص با خرس روسی : براساس آنچه سیر تحولات در سوریه نشان میدهد ، مجموعه تحلیلگران اسراییلی از ابتدای بحران و پس ازحضور نظامی روسیه در جنگ داخلی سوریه ،با رصد محیطی مملوء از بازیگران متفاوت بین المللی ، منطقه ای و محلی که گاها" منافع متضادی را دنبال می نمودند ، براین اعتقا د قرار داشتند که اولویت نخست سیاست خارجی می بایست ، گفتگو در بالاترین سطح با مهمترین بازیگرخارجی این صحنه ، یعنی روسیه صورت گیرد . در واقع امر ، اسراییل و روسیه ، مواضع متفاوتی رادر خصوص ایران و سوریه و همچنین سیاستهای ایالات متحده در قبال ایران داشتند که بطور مشخص ، حول محورهای ذیل قابل تبیین می بود : 1-روسیه ، ایران و سایر گروه های مسلح حاضر در سوریه ، در کنار هم برای ابقای ساختار حکومتی اسد وارد جنگ شدند و در این میان ، ایران ، نقش محوری را برای پیشبرد این هدف بازی می کند ، وظیفه ای که بنا برخی تحلیل ها ، روندی ارزشمند برای روسیه بشمار می آید . 2- هر دوکشور ( ایران و روسیه ) هدفی مشترک را دنبال می کنند وآن خروج کامل ایالات متحده از سوریه و کاهش نفوذ این کشور در منطقه است . 3- روسیه از ابتدای خروج ایالات متحده از توافق هسته ای و اعمال استراتژی فشار حداکثری بر ایران همواره به این روند معترض بود . 4- روسیه ، تامین کننده اصلی تسلیحات برای ایران است و دو کشور خارج از مساله سوریه ، منافع همپوشان دیگری ، نظیر تلاش برای محدود کردن نفوذ سیاسی ایالات متحده در اسیای میانه و همچنین همکاری در چهارچوب های اقتصادی اوراسیا را دنبال می کنند . در عین حال ، اسراییل با موشکافی قابل توجهی ، منافع متضاد و واگرای موجود میان ایران و روسیه را در حوزه سوریه مورد شناسایی قرار داد و بصورت ماهرانه ای مانور خود را برای افزایش شکاف در این مورد برنامه ریزی نمود . حقیقت امر آن است که در گفتگوهای دوجانبه میان اسراییل و روسیه که از اواخر 2015 آغاز شده ، چند هسته اصلی برای نیل به یک درک مشترک برای ادامه مسیر ، بوجود آمده است . در ابتدای امر ، روسیه برای طرف مقابل تصریح نمود که بدلیل عدم وجود اراده یا توانایی سیاسی و یا هردو ، اقدامی برای قطع دسترسی حضور نظامی ایران در سوریه نخواهد کرد و این حضور را بعنوان یک چالش بلندمدت برای خود که به معنای پذیرش نقش ایران و ایجاد یک ارتباط پایدار سیاسی بشمار می آید ، مورد پذیرش قرار داده است . بدین معنی که روسیه آمادگی کامل خود را برای اعمال نفوذ به منظور جلوگیری از گسترس نفوذ طرف ایرانی ، به نمایش گذاشت . بعنوان مثال ، روسها بخوبی از نفوذ خود برای عدم ایجاد دسترسی به ایران برای کنترل یک اسکله واقع در بندر طرطوس، درست در مجاورت پایگاه دریایی ارتش این کشور ، استفاده نمود . فراتر از این مساله ، به شکل کاملا غیر محسوس ، ارتش اسراییل ، بر مبنای همین گفتگوها ، آزادی عمل کاملی برای هدف قرار دادن موقعیتهای نظامی ایران در خاک سوریه را تا زمانی که نیروهای مسلح و ثبات حکومت سوریه را دچار خطر نکند ، بدست آورد . درواقع ، روسها با متعهد شدن به این توافق نانوشته ، موجب شدند تا ایران مجبور شود تا حضور نظامی خود را در نزدیکی مرز به حداقل برساند و تنها پس از فروکش نمودن جنگ ، این ارتش رسمی سوریه باشد که اجازه استقرار درآن را بدست آورد . متقابلا" برای تضمین این تعهد ، ارتش روسیه ، بخش عمده ای از پلیس نظامی خود را به این منطقه حائل اعزام نمود ، هر چند در بسیاری از موارد ، ارتش روسیه ، مانع از حضور عناصر نظامی ایرانی که با یونیفرم ارتش سوریه در این مناطق ، بخصوص جنوب سوریه تردد دارند ، نشده است . اما با افزایش حالت مخاصمه میان ایران و اسراییل در بازه زمانی 18-2017 ، توافق نانوشته میان اسراییل و روسیه به شکل غیر قابل باوری تحت فشار قرار گرفت و شکافها میان دو طرف ، افزایش پیدا نمود . از یک سو ، ستاد ارتش روسیه ، افزایش رصد خطر برای نیروهای اعزامی خود به سوریه را غیر قابل قبول میدانست . این واقعیت که نیروهای ایرانی ، براساس محاسبات خود ، بخش عمده ای از دارایی های نظامی خود را در مجاورت موقعیت استقرار واحدهای روسی مستقر نموده بودند تا در برابر حملات هوایی ارتش اسراییل ، مصونیت بیشتری را در اختیار داشته باشند ، موجب شد تا در سپتامبر 2018 ، یک بحران شدید میان روسها و ارتش اسراییل پدید آمده و همین امر باعث شد تا جلسات از پیش برنامه ریزی شده میان این دو ، برای چندماه به تعویق بیافتد . این بحران را میتوان مملوء از تناقضاتی دانست که در محیط امنیتی خاورمیانه ، سالهاست که وجود دارد . از یک سو، اسراییل به شکل مستمر ، توانایی ها نظامی حزب ا.. را که در ارتباط مستقیم با "پروژه دقیق" بود ، هدف قرار میداد که درست زیر بینی روسها در شمال غربی سوریه قرار داشت ، از سویی دیگر ، شبکه پدافند ارتش سوریه ، یک فروند پرنده شناسایی IL-20 روسی را به زعم مهاجم بودن ساقط نمود و نزدیک به 15 پرسنل روسی در این میان کشته شدند و روسها نیز مقصر اصلی ماجرا را نیروی هوایی اسراییل دانست که با پوشش قرار دادن پرنده روسی ، مبادرت به اجرای عملیات تهاجمی می نمودند .( در واقع به اعتقاد نویسنده متن ، ادعای روسها ، دروغ بوده . م ) . از طرفی دیگر ، روسها با تحویل سامانه اس-300 به ارتش سوریه ، که پیش ازاین با فشار ایالات متحده و اسراییل ، صدور آن متوقف شده بود ، اسد را موردتشویق قراردادند. بااین حال ، دلایل مختلفی ممکن است بر این نوع نگر روسها ، موثر واقع شود . نخست اینکه در حوزه ساختار دفاعی ارتش روسیه ، هنوز نگرش نامطلوبی در خصوص اسراییل وجود دارد که احتمالا تمایل نخواهند داشت مسئولیت کامل ساقط شدن هواگرد روسی را توسط سامانه های دفاع هوایی محصول این کشور توسط متحدشان را قبول کنند . علاوه براین ، روسها به شکل روزافزون ، نسبت به دامنه ، ماهیت و استمرار حملات هوایی ارتش اسراییل به خاک سوریه واکنش عصبی نشان میدادند و به شکل کاملا هوشمندانه ای ، از این رویداد ( سقوط ایلوشین روسی ) استفاده کردند تا ضمن محدود کردن آزادی عمل توافق شده با اسراییل ، مکانیزم جدیدی را برای ادامه آنچه که "اقدامات تامینی / ایمنی " نامیده میشد ، طراحی نمایند . دراین زمینه ، مقامات ارشد دفاعی اسراییل براین باورند که جهت گیری متفاوت روسیه نسبت به گذشته در خصوص مقصر جلوه دادن اسراییل را می توان در قالب تاکتیک جدید روسها برای پیشبرد روند تفاهم احتمالی با ایالات متحده در زمینه خروج احتمالی از سوریه و سایر مسائل بین المللی دانست . در همان زمان رسانه های عبری گزارش داده بودند که مسکو قبل از ساقط شدن هواگرد شناسایی خود برفراز مدیترانه ، تماسهای نزدیکی را با اسراییل به منظور گفتگو با ایالات متحده برقرار کرده بود . به اعتقاد کارشناسان امنیتی عبری ، روسها براین تمایل قرارداشتند که در ازای ایجاد فشار برایران به منظور کاهش فعالیتهای خود و گروه های نزدیک به ان در سوریه و همچنین خارج کردن بخش قابل ملاحضه ای نیروهای خود ، روند اجرای تحریم های اقتصادی از سوی ایالات متحده منجمد گردد . با این وصف ، تل آویو بدلیل عدم تمایل در خصوص محدود کردن تحریم های اقتصادی بر علیه تهران ، این پیشنهاد را نپذیرفت ، اما مقامات تل آویو معتقدند که دولت ترامپ ، به احتمال بسیار زیاد ، قبل از خروج کامل نیروهای آمریکایی از سوریه (دسامبر 2018) بتدریج علاقه خود را به معامله با روسها ، اعلام کند . اما پی آمد حادثه ایلوشین روسی را می توان در اضافه شدن برخی الزامات و مکانیزم های جدید به "اقدامات تامینی " توافق شده میان اسراییل و روسیه جستجو نمود . این موارد شامل اطلاع رسانی ارتش اسراییل قبل از اجرای هر گونه حمله هوایی ( چند دقیقه قبل از اجرای بمباران ) ، تعریف واضح از مناطق هدف توسط نیروی هوایی اسراییل و مشخص شدن نقاط و موقعیتهایی بود که هر گونه حمله به ان به مثابه نقض توافق منتهی شده ، کانالهای ارتباطی میان دو ارتش و... می گردید . تمامی این موارد در چهارچوب یک یادداشت رسمی تفاهم شده میان طرفین و در امتداد تفاهم امضاء شده میان روسیه با ایالات متحده و ترکیه در خصوص ترکیه به امضاء طرفین رسید . این تفاهم نامه ، یک جنبه بسیار مهم را بخود می دید و آن عدم توقف کامل حملات اسراییل به خاک سوریه بود و برآیند کلی آن ، تحت فشار قراردادن بیشتر ایران برای کاهش فعالیتهای نظامی ، خودداری از استقرار موقعیتهای استقراری خود در نزدیکی پایگاه های روسی و به طور کلی محدود سازی فعالیتهای نظامی این کشور در سوریه بشمار می رفت . نتیجه کلی و برآیند روند فوق الذکر نشان می داد که اززمان ساقط شدن هواگرد روسی ، اسراییل موفقیتهای قابل ملاحضه ای را برای احیاء زمینه های مشترک کاری خود با روسیه در حوزه مسائل سوریه از جمله بهبود سازو کار هماهنگی های نظامی بدست آورده است ، چنانکه در اخرین دیدار نتانیاهو در مسکو( 4 آوریل 2019 ) ، وی با یک استقبال غیر معمولی ، شامل اجرای مراسم کامل نظامی ، تحویل باقی مانده جسد سرباز ( زاخاریا باومل / Zechariah Baumel) که در جنگ 1982 کشته شده و محل دفن آن توسط واحدهای روسی کشف شد ، روبرو گردید . ضمن اینکه در مذاکرات مستقیم میان دو طرف ، موافقت کلی درخصوص خروج نیروهای خارجی از سوریه صورت گرفت ولی نتیجه نهایی آن هرگر افشاء نشد. این درحالی است که به رسمیت شناخته شدن حاکمیت اسراییل بر ارتفاعات جولان از سوی ترامپ که بسرعت توسط روسیه رد شد ، به احتمال زیاد در فرایند فوق الذکر مشکلاتی ایجاد خواهد کرد. بدیهی است از زمان آغاز بحران در سپتامبر 2018 میان این دو بازیگر صحنه بین المللی ، اسراییل ، به شکل محسوسی اقدامات نظامی خود در سوریه را کاهش داده بود که این امر را بطور مستقیم می توان به محدود شدن تحرکات ایران در سوریه تحت فشار مشترک روسیه و اسراییل مرتبط دانست ، اما مقامات تل آویو همچنان مشتاق است که ضمن کاهش تنشها با روسیه ، میزان دقت در اجرای عملیات خود در داخل خاک سوریه را به حداکثر میزان خود برساند . در این میان ، بشار اسد بعنوان محور حرکتی بازیگران حاضر در سوریه ، بصورت توامان نگاه ویژه ای به ایران و روسیه دارد و در این مدت ، براین تلاش بوده تا با اجرای مانورهای ماهرانه میان این دو بازیگر ، فضای حرکتی خاصی را برای خود پدید آورد که این روند ، در رقابت آرام همراه با تنشهای مقطعی میان ایران و روسیه برای دسترسی به منظور استفاده از بنادر سوریه ، منابع طبیعی و دستیابی به پروژه های زیربنایی سوریه کاملا قابل مشاهده است که در برخی مواقع ، اصطکاکهای میان عناصر تحت کنترل ایران و بخش هایی از ارتش سوریه تحت حمایت روسیه به خشونت نیز منتهی میشود . با این وصف ، در حالی که اسد هنوز به حمایتهای نظامی و اقتصادی ایران بسیار وابسته است ، احتمالا" از نفوذ رو به گسترش ایران ، رضایت نداشته و به براساس تحلیل های موجود از منابع اطلاعاتی اسراییلی و غربی ، حملات مستمر اسراییل را بعنوان ابزاری برای رد درخواستهای ایران مورد استفاده قرار میدهد . با این وجود ، این ابهام هموراه پیش روی تحلیلگران امنیتی اسراییل وجود دارد که روسیه تا چه اندازه می تواند این انتظارات را تحقق بخشد ؟ در این خصوص ، برخی معتقدند که روسیه در جریان جلسات 3 جانبه ، بارها اعلام نموده که پتانسیل کافی برای ایجاد یک اهرم فشار موثر بدون کاهش قابل توجه تحریم های ایالات متحده برای وادار کردن ایران به خروج از سوریه را در اختیار ندارد . علاوه براین ، روسها انتظار دارند که در قبال اعمال فشار برایران ، اسد بعنوان تنها دولت رسمی در سوریه مورد پذیرش قرار گرفته و همه نیروهای خارجی در یک بازه زمانی از این کشور خارج شده و درنهایت تحریم های ایالات متحده علیه این کشور ( روسیه ) لغو گردد تا شرکتهای روسی توانایی شرکت در فرآیند بازسازی سوریه را داشته باشند . بطور طبیعی چنین انتظارانی موجب شده تا امکان تحقق آن از سوی اسراییل و ایالات متحده بعید به نظر برسد . نتیجه این مذاکرات ، هر چه باشد ، اسراییل قصد متوقف نمودن آنچه که مربوط به تامین منافع حیاتی امنیت ملی خود است را ندارد ، در عین اینکه ، تحلیل غالبی وجود دارد که تامین این منافع در همکاری مشترک با روسها نهفته است و این بستر را بوجود می آورد تا همچنان حملات مستمر بر علیه اهداف ایرانی در سوریه ادامه پیدا کند . پی نوشت : 1- ادامه دارد ............ 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 

بسم ا... ویدئوی تبلیغاتی رزمایش پیامبر اعظم ۱۶ سپاه در جنوب غرب کشور - هفته چهارم بهمن 1399 https://www.aparat.com/v/3pFni

بسم ا... ریزپهپاد جدید محصول رافائل https://www.aparat.com/v/9AgTJ

بسم ا... جاگاریان: مسکو درخواست های تهران در مورد تسلیحات نظامی روسی را دریافت کرده است سفیر فدراسیون روسیه در تهران اعلام کرد که روسیه درخواست ایران در مورد محصولات نظامی روسی را دریافت کرده است.سفیر روسیه در تهران در این خصوص گفت: بی تردید پایان زمان تحریم های تسلیحاتی ایران در 18 اکتبر سال 2020 شرایط را برای گفتگوی سازنده و بررسی درخواست های دریافتی از سوی طرف ایرانی در خصوص محصولات نظامی روسی را فراهم می آورد.

الحاق بالگرد‌های مناسب سازی شده برای اجرای ماموریتهای آتش نشانی و سوخت رسان به هوانیروز ارتش الحاق بالگرد‌های آتش نشان و سوخت رسان به هوانیروز ارتش

بسم ا... به درخواست برادر عزیز جناب @mehran55 انتشار تصاویر شهدای عملیات خیبر برای اولین بار