سلام مطلب شیعه نیوز کپی پارسینه است

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/France_Legion.jpg[/img][/center] اول ژانویه سال ۲۰۱۳ میلادی وقتی رئیس جمهور وقت مالی از رئیس جمهوری فرانسه “فرانسوا اولاند” درخواست مداخله نظامی در بحران کشورش را کرد، اولاند با تکبر درخواست بوعزیزه رئیس جمهوری که با یک کودتای خونین در سال ۲۰۰۳ میلادی به قدرت رسیده بود را رد کرد. بحران جمهری آفریقای مرکزی زمانی شروع شد که گروههای مسلمان بوعزیزه را به نقض توافقنامه ای که سال ۲۰۰۷ برای ایجاد یک دولت ائتلافی بسته شده بود متهم کردند. جنگجویان سِلِکا که کمتر از ۲۵۰۰ نفر، متشکل از چند گروه مسلمان در شرق کشور آفریقای مرکزی بودند به سرعت در حال پیشروی در این مستعمره استقلال یافته فرانسه بودند. کمتر از یک سال بعد از درخواست بوعزیزه در اولایل دسامبر سال ۲۰۱۳ میلادی ۲۰ نفر از یگان مهندسی هوابرد لژیون فرانسه (قسمتی از ارتش که مسئول عملیاتهای خارجیست) به سرعت و به هرقیمتی در حال آماده سازی فرودگاه بانگوی برای ورود نیروهای فرانسوی بودند. اینبار اقامتگاه رئیس جمهوری مسلمان آفریقای مرکزی مایکل ایوتودیا، که با شورش سلکا به قدرت رسیده بود در محاصره مخالفین مسیحی قرار داشت. ارتش فرانسه، به جهت مداخله های متعدد در امور مستعمره های پیشین خود، یک ارتش نخبه در عملیاتهای برون مرزی است. ساختار نیروهایی که در مداخله های برونمرزی فرانسه به کار گرفته می شود بسیار سیال است. برای مثال در عملیات سانگاریس (نوعی پروانه وحشی) در آفریقای مرکزی ۱۶۰۰ نیروی فرانسوی حاضر در عملیات ترکیبی از ۱۱ تیپ و گردان مختلف بودند. در واقع راهبرد فرانسوی ها استفاده از نیروهای کوچک، به شدت متحرک و دارای تمام توانمندی ها از تخریب تا مهندسی رزمی، عملیات های ویژه، افسران رابط نیروی هوایی و بهداری است. علاوه بر مشکلات فرماندهی، جابجایی این نیروها از مشکلات عمده فرماندهی و عملیات خواهد بود. این مشکلات برای نیروهای فرانسوی که از خاک کشور کامرون عازم آفریقای مرکزی بودند باید ملموس تر می بود. اما با توجه به مفاهیم پیشرفته مورد استفاده در لژیون فرانسه، ۱۶۰۰ نیروی مورد نظر برای استقرار در جمهوری آفریقای مرکزی در کمتر از سه روز در مواضع خود مستقر شدند. علی رغم حضور کم رنگ در جمهوری آفریقای مرکزی، وظیفه تامین آتش سنگین برای نیروهای فرانسوی در آفریقا عمدتا به عهده خودروی شناسایی تاکتیکی ERC 90 “ساگائی” است. ساگائی مجهز به یک توپ ۹۰ میلیمتری پایدار شده مجهز به یک سیستم کنترل آتش و دیدبانی نسبتا به روز است که با یک تیربار کالیبر ۱۲٫۷ و یک تیربار ۷٫۶۲ همراهی می شود. این خودروی شش چرخ آبی خاکی جهت مقاصد شناسایی رزمی طراحی گردیده است. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/french-army-soldiers-destroyer_sagaei.jpg[/img][/center] [center]ساگائی در مالی (عکس از راشا تودی)[/center] اسب کاری نیروهای فرانسوی در افریقا نفر بر چرخ دار آبی خاکی VAB است. VAB یک پلتفرم بسیار ساده است که حتی دربرابر گلوله های ۱۲٫۷ تیربارهایی مانند دوشکا نیز محافظت کافی را در اختیار قرار نمی دهد اما امکان تجهیز به سکو های پایدار شده حامل سلاح های ۲۰ یا ۱۲٫۷ میلیمتری برای پشتیبانی از نیروهای پیاده، ظرفیت مناسب، اطمینان پذیری و قابلیت تحرک بالا آن را به یک المان مهم در برتری های تاکتیکی فرانسه در آفریقا تبدیل کرده است. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/VAB_vehicule_avant_blinde_wheeled_armoured_vehicle_personnel_carrier_France_French_Army.jpg[/img][/center] [center]نفربر چرخدار واب[/center] قابلیت تحرک سریع و کم حجم نیروهای فرانسوی در آفریقا توسط خودروهای ۴*۴ مدل VBL تامین می گردد. VBL نیز همچون دو پلتفرم پیشین یک خوردوی آبی خاکی با قابلیت نصب سلاح های اتوماتیک ۱۲٫۷ و ۷٫۶۲ میلیمتری است. فلسفه طراحی این خودرو ارتباط سریع بین واحد های پیاده نظام فرانسه و یکی از الزامات مهم طراحی آن قابلیت عبور از موانع و نا همواری ها می باشد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/VBL_French_Legion.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_VBL_French_Legion.jpg[/img][/url][/center] [center]VBL در آفریقای مرکزی[/center] [center]در کنار سه مدل بالا که ستون فقرات نیروهای درگیر در آفریقا را تشکیل می دهند پلتفرم های پشتی بانی مهندسی و همچنین خودروهای ترابری چون پیگوت P4 و VLRA TPK 4 نیز از نیروهای فرانسوی پشتیبانی می کنند. علی رغم وجود این مجموعه حساب شده و کامل، نیروهای فرانسوی در جمهوری آفریقای مرکزی با یک سورپرایز جالب مواجه شدند: نیروهای سلکا مجهز به خودرو ترابری سبک سفیر ساخت صنایع دفاع جمهوری اسلامی ایران بودند. هرچند هنوز مشخص نیست این خودرو از طریق ایران یا بازارهای سیاه آفریقایی وارد خدمت شورشیان سلکا گردیده اما وجود سفیر قطعا دلیل پیشروی سریع شورشیان سلکا را واضح تر می کند. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/car273isqq.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/normal_car273isqq.jpg[/img][/url][/center] [center]خودرو تاکتیکی سفیر در خدمت شورشیان سلکا[/center] نیروهای فرانسوی هرچند تا کنون از قدرت بلامنازع در درگیری های آفریقا لذت برده اند اما حفاظت کم خودرو های سبک فرانسوی مستقر در آفریقا هشدار دهنده است، در طی یک نبرد سنگین و با کمین های حساب شده احتمال تلفات سنگین این مجموعه وجود دارد و به همین سبب نیروی زمینی فرانسه در حال ارتقا و بهبود توان مکانیزه خود می باشد. منبع: [url="http://fa.combaint.com/1392/12/%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%82%D8%A7-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%DA%AF/"]وبسایت نبرد[/url] نویسنده: درفش با تقدیم احترام، هیئت تحریریه نبر/دانتلس/

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/syaaf_sa_342_gazelle_1219.jpg[/img][/center] [center]بالگرد غزال سوری ، مسلح شده با موشک ضدتانک[/center] [color=#333333][font=Tahoma][size=3]یک سازه ساده و بدون حفاظت، یک موتور کوچک و بیرون از بدنه و با قابلیت حمل تنها ۴ موشک ضد تانک، هلیکوپتر های گازل (غزال) فرانسوی در طول زمان ثابت کرده اند که کابوسی برای یگانهای زرهی هستند. در سالهای پایانی دهه ۷۰ ارتش های عربی که به سرعت از عملکرد هلیکوپتر های روسی Mi-24/25 هایند و موشکهای AT-2 به شدت نا امید بودند، برای تکمیل توان ضد تانک خود روی به فرانسه و هلیکوپتر گازل آوردند، در این میان نیروی هوایی سوریه استثنا نبود.[/size][/font][/color] [color=#333333][font=Tahoma][size=3]ستون فقرات نیروی تهاجم هلیکوپتری ارتش سوریه دو تیپ هلیکوپتری هر کدام متشکل از ۴ اسکادران تهاجمی میباشد که یک تیپ به هلیکوپتر های گازل و یک تیپ به هلیکوپتر های هایند اختصاص دارد. ۳۶ گازل سوری، ۹ هلیکوپتر در هر اسکادران، زمانی که کوس نبرد در جنوب لبنان در سال ۱۹۸۲ نواخته شد به طور کامل آماده عملیات بودند. عملیات “صلح برای گالیله” ارتش رژیم صهیونیستی که شامل استفاده گسترده از یگانهای زرهی بود فرصتی مناسب برای عرض اندام هلیکوپتر های سوری فراهم می کرد.[/size][/font][/color] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/qatargazelle.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/qatargazelle.jpg[/img][/url] [size=3]علی رغم تسلیح سبک، هلیکوپتر های گازل از مزیت دقت بالای شلیک موشکهای هات برخوردار هستند[/size][/center] [color=#333333][font=Tahoma][size=3]روز ۸ ام ژوئن ساعت ۱۵ و ۳۰ دقیقه تنها چند ساعت بعد از تهاجم نیروی زمینی اسرائیل به لبنان غزال ها اولین شکار خود را آغاز کردند. غزالهای سوری به خوبی آموزش دیده بودند و در هماهنگی کامل با هلیکوپتر های شناسایی Mi-2 و افسران نیروی هوایی که در یگانهای زمینی مستقر بودند عملیات می کردند. سوری ها در ارتفاع پائین و در گروههای ۴ فروند شامل دو دسته دو فروند عملیات می کردند. آنها در ارتفاع پائین و از میان شیارها و کوهها خود را به نقاط هدف می رساندند و از نوک درختان و سقف خانه ها اقدام به شلیک موشکهای ضد تانک می نمودند. هنگام رسیدن به منطقه هدف وقتی هلیکوپتر های سوری اقدام به پرواز ایستایی برای شلیک موشکهای ضد تانک می کردند جنگنده های F-15 و F-16 اسرائیلی هیچ امیدی برای ردگیری راداری این هلیکوپتر ها نداشتند چرا که رادارهای امریکایی این جنگنده ها برای یافتن اهداف پرواز کننده در ارتفاع پائین متکی به سرعت هواگردهای دشمن بود. این نظم عملیاتی در بسیاری از موارد تا پایان عملیات گازل ها را از دید نیروهای زمینی اسرائیل مصون می داشت.[/size][/font][/color] [color=#333333][font=Tahoma][size=3]کمتر از دو ساعت و نیم بعد از حمله اولیه غزال های سوری یک عملیات گازانبری را در جناهین نیروهای پیشروی کننده اسرائیلی (گروه رزمی “وَردی”) به اجرا در آوردند، همچنین روز بعد وقتی یگانهای لشگر دهم زرهی سوریه نیازمند عقب نشینی و تخلیه مجروحان بودند غزالهای سوری پوششی مناسب برای این عقب نشینی فراهم می کردند. اما درخشان ترین نقطه در کارنامه غزالهای سوری ساعت ۹ و نیم صبح روز نهم ژوئن سال ۱۹۸۲ رقم خورد. در این ساعت یگانهای اوگدا ۱۶۲ به فرماندهی سرتیپ مناخیم عینان، از شکستن مقاومت لشگر سوم زرهی سوریه نا امید شد، فرماندهان اسرائیلی تصمیم گرفتند تا تعدادی از چتربازان اسرائیلی و خودرو های جیپ مجهز به موشک ضد تانک تاو را در پشت خطوط سوری ها پیاده کنند. چند شلیک موفق از سوی موشکهای تاو احتمالا باعث آشوب و ترس از محاصره شدن در بین سوری ها میشد و آنان را به عقب نشینی وادار می کرد. هلیکوپتر های بزرگ CH-53 اسرائیلی در حال انتقال تجهیزات به وسیله هلیکوپتر های سوری شناسایی شدند و سر فرماندهی لشگر سوم از غزال ها در خواست کمک کرد. دیری نپائید که با هماهنگی افسران زمینی که موقعیت یگان چترباز اسرائیلی را گزارش می کردند، گازل ها این عملیات شجاعانه ارتش اسرائیل را به یک فاجعه تبدیل کردند، حداقل ۴ جیپ منهدم شده بود و اسرائیلی ها در حال عقب نشینی بودند.[/size][/font][/color] [center][color=#333333][font=Tahoma][size=3][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Israelian_M-117_hunted_by_Syrian_Gazell.jpg[/img] [size=3]لبنان ۱۹۸۲، یک نفر بر اسرائیلی بعد از حمله گازل های سوری در آتش می سوزد[/size][/size][/font][/color][/center] [color=#333333][font=Tahoma][size=3]در پایان نبرد ۱۹۸۲ در لبنان غزالهای سوری ۹۵ شکار تائید شده را ثبت کردند: ۷۱ تانک، ۵ نفر بر، دو آتشبار توپخانه و ۱۷ خودرو مختلف بعلاوه ۲۰ شکار احتمالی دیگر. در مقابل سوری ها ۴ غزال را از دست دادند. یک هلیکوپتر با یک گلوله توپ به کلی منهدم شده بود. دومی در حین اجرای یک مانور در یک دره تنگ دمش به کوهپایه ها بر خورد کرده و سقوط کرده بود. سومین گازل (و شاید معروف ترین) بعد از یک فرود اجباری به دست اسرائیلی ها افتاد و چهارمین گازل با استفاده از یک موشک زمین به هوا منهدم شد. این قطعا یک پیروزی برای سوری ها بود.[/size][/font][/color] [center][color=#333333][font=Tahoma][size=3][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Syrian_Gazelle.jpg[/img] [size=3]یک گازل سوری در حین انجام یک مانور احتراز، به کوهپایه ها برخورد کرد[/size][/size][/font][/color][/center] [color=#333333][font=Tahoma][size=3]بعد از سال ۱۹۸۲، گازلهای در خدمت نیروهای عربی ارتقاهای فراوانی به خود دیدند. عمده ارتقا ها صرف تعویض سیستم هدف گیری ضعیف گازل با سیستمهای دید در شب و حرارتی و همچنین بکارگیری موشکهای ضد تانک بهتر شد اما خبری از ارتقای گازل های سوری در دسترس نیست. حداقل ۳۰ گازل باقی مانده برای سوریه می توانند یک سلاح توانمند برای نیروهای دولتی این کشور در جریان درگیری های داخلی جاری باشند. بسیاری اعتقاد دارند این هلیکوپترها به علت نبود قطعات یدکی زمینگیر هستند اما رزمایش سال ۲۰۱۲ نیروهای مسلح سوریه یک آرایش کامل شامل حداقل ۱۲ فروند گازل را به خود دید که موشکهای هات را به سمت اهداف شلیک می کردند. آخرین غزال سوریه پائیز سال ۲۰۱۲ بر فراز منطقه داریا در حومه دمشق دیده شده است.[/size][/font][/color] منبع: [url="http://fa.combaint.com/1392/12/%DA%AF%D8%A7%D8%B2%D9%84-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87/"]وبسایت نبرد[/url] نویسنده: درفش با احترام، هیئت تحریریه نبرد /دانتلس/