عرایض شما درست است ولی منظور من این بود که یک شناور گشت ساحلی عملا نیازمند یک پدافند برد بلند یعنی بردی بالای صد کیلومتر نیست چون مشکلی را حل نمی کند. عملا پدافند های برد بلند ساحلی همین کار را برایش انجام میدهد. چون در شرایط جنگی این کشتی ها در پوشش پدافندهای ساحلی برد بلند هستند. در صورتیکه این شناور به آب های ازاد و اقیانوس نیز ورود کنند بعید است تاب آوری داشته باشد. معمولا در شناورهایی در این کلاس نیز از اینگونه پدافندها استفاده نمی شود و فضای انها صرف سلاح های دیگر از جمله تعداد بیشتری سلاح های ضد کروز میشود. به نظر من افزایش تعداد سلاح های ضد کروز اهمیت بیشتری دارد چون ممکن است همزمان تعداد زیادی موشک به سمت شناور شلیک گردد و اینگونه ریسک اشباع شدن پدافند کاهش میابد

دوستان ما از این رونمایی بسیار خوشحال هستیم. ولی با وجود اینکه نمی خوام حرف نا امید کننده بزنم. واقعیت این است که سیادت دریایی بدون سیادت هوایی بسیار مشکل است. نمونه اگر برید حماسه ناوچه پیکان را بخوانید میبینید که ناوچه پیکان یک طعمه بوده و نیروی دریایی عراق توسط نیروی هوایی ما از بین رفت. به عبارتی ناو جلوی هواپیما اسیب پذیر است. ناوچه شهید سلیمانی دارای موشک های ضد هوایی با برد بالای 100 کیلومتر است ولی در صورت عدم پوشش هوایی، هواپیماهای دشمن می توانند در ارتفاع پایین و خارج دید رادار به ان نزدیک شده و پس از ارتفاع گرفتن و رویت ناو، موشک هایی به ان شلیک کنند و دوباره ارتفاع خود را کم کنند و از دید ناو خارج شوند و ناو هم کاری نمی تواند بکند. البته صحبت خرید سوخو 35 است ولی باید قبول کرد که دشمنان حتی کشورهای عربی با اف35 اف 15 se یوروفایتر و .... دست بالاتری را از ما دارند و امکان سیادت هوایی حتی جلوی عرب ها سخت به نظر می رسد. در صورت درگیری قاعدتا این ناو و ناوهای نداجا باید در فاصله کم از ساحل و زیر فاصله 50 تا 100 کیلومتر باشند و تحت پوشش ترکیب پدافندهای زمین پایه و سوخوها که انهاهم از ساحل ما خیلی دور نشوند قرار بگیرند. الان گفته می شود که سامانه باور به برد 300 کیلومتر رسیده. به نظر من داشتن موشک های برد بلند در این ناو خیلی موثر نیست چون در شرایط جنگی باید تحت پوشش پدافندهای زمین پایه باشد مگر اینکه امکان لینک ان با رادارهای زمین پایه و یا هو پایه میسر شود و هواپیمای دشمن که در ارتفاع پایین به ان نزدیک شد توسط رادارهای هواپایه شناسایی شده و روی ان قفل راداری شود و موشک این ناو تحت هدایت رادار هواپایه به هدف شلیک شود. در اقیانوس و دور از ساحل ما که به نظر من این ناو کاری جلوی هواپیما نمی تواند بکند. سیستم های ضد موشک ان هم با شلیک تعداد زیاد موشک اشباع میشود.

یک نکته بد نیست که بهش اشاره بشه. بعضی از دوستان در میلیتاری و فضاهای مجازی دیگر، یک ایراد به این طرح داشتند که وجود چرخبال بر روی پد، مانع شلیک موشک گروز ضد کشتی میشود چون مسیر این شلیک را می بندد. نکته ای که باید اشاره بشه این است که اینگونه ناوچه ها و حتی جماران، هلیکوپتر بر نیستند و این پد برای نشست و برخواست چرخبال برای حمل مسافر دارو سلاح قطعات و غیره است. طبیعتا در شرایط جنگی چرخبالی روی پد نیست که مانع شلیک موشک شود.

برای من باور کردنش سخته که این ناو بدون کمک خارجی ساخته شده باشه. کاملا ناو به روزی است. از هر نظر چه طراحی چه چیدمان تجهیزات، رادارگریزی و غیره. بعد از 20 سال ساخت ناوشکن در کلاس جماران که یک طرح 50 سال پیش بود یکدفعه ان هم بوسیله سپاه این جهش انجام شود. من خودم در میلیتاری تاپیک ناوشکن کلاس موج را میدیم که بالا می امد همیشه فکر میکردم تا کی؟؟؟؟ من حدس میزنم کمک خارجی مثلا چین هم در طراحی ان وجود داشته

تو هر کانال نظامی برید این خبر داره کار میشه. خرید جنگنده واقعا ارزوی 20 ساله میلیتاریست ها است. امیدورایم خرید کاملی باشه. یعنی نظارت بشه که خیلی دانگرید نباشن. قطعات یدکی مدارک فنی و سلاح ها و موشک های مرتبط به اندازه کافی خریداری و دپو بشن. زیرساخت ها و اموزش های کافی هم دریافت بشه. در یک خرید کامل مجموع قرارداد با تحویل تمام امکانات ممکن است دو برابر اصل قیمت جنگنده ها باشه. قبل از انقلاب به این ترتیب عمل میشد برای همین است که جنگنده های نهاجا هنوز سرپا هستند چون حتی هنوز ممکن است در انبارها قطعاتی از قدیم یافته شود. مدارک فنی هم تمام و کمال دریافت شده. مثلا موشک R77 که فکر کنم موشک اصلی هوا به هوای این جنگنده باشه و موشک های دیگر باید به تعداد مناسب دریافت بشه.

دوست عزیز یا بحث رو ادامه ندید یا اگر ادامه میدید سعی کنید قبل ان حداقل متن من را خوانده باشید. من کامل توضیح دادم که تجربیات قبلی در مورد شوروی سابق این است که هواپیماهایی که به کشورهای غیر متحد خود میفروخت دانگرید بود. بعد ادامه دادم که البته خوشبینانه این است که چون مصر هواپیماهای خوبی دارد شاید به مصر جنس خوب داده باشد(دقت کنید هر دو فرضیه را بیان کردم یعنی گفتم حتی ممکن است هواپیماهای خوبی باشند.) بعد گفتم که باید بررسی کنند و در اگر این سوخوها را خریدند در ادامه هواپیماهای مدل بالاتری سعی کنند بخرند. نمی دانم کجای این حرف ها غلط است و کجا با اطمینان گفتم اینها دانگرید هسنند که الان بخوام سند ارائه بدم. ؟؟؟؟؟؟ در مورد چین هم، چین کشور مقتدری است. دارای دانش ساخت هواپیما است. قطعا روسیه از چین حساب میبرد و هواپیمای دانگرید شده به ان نمی دهد. فکر کنم واضح گفتم. پاسخ های شما ظاهرا بدون توجه به پاسخ های من بوده.

هدف صدر ظاهرا ایجاد اشوب است ولی ابزار ان که عده ای را دور خود جمع کرده غیر از اعتبار خانواده صدر، بحث ملی گرایی است. در اعراب و عراق هم همیشه ملی گرایی وجود داشته. همیشه احساسات ملی گرایی اعراب کم و زیاد با ضدیت با ایران و فارس گره خورده بوده است. نمونه های بارز ان صدام و ناصر بوده اند. این افکار در اهل تسنن بیشتر از شیعه بوده زیرا شیعیان عراق به ایران احساس نزدیکی دارند. ولی باز شیغیانی در عراق هستند که از نفوذ ایران در عراق ناراضی هستند. صدر یک جریان شیعه است که بر خلاف بیشتر جریانات شیعه ملی گرایی و حذف نفوذ ایران را سرلوحه قرار داده و طبیعتا طرفدار هم دارد. حتی از نظر من قابل درک است که یک عراقی از نفوذ ایران در انجا راضی نباشد. ولی مسیری که میرود اشوب در عراق است و من فکر میکنم به زودی جمع میشود

سلام حرف های شما درست ولی ارتباط درست ان با عرایض بنده مشخص نیست. شخصی پرسید سوخوهای 35 مصر دانگرید است بنده جواب دادم بله احتمالا هست. حالا چون اوضاع نهاجا خوب نیست من بگم خیر دانگرید نیست؟؟؟؟؟ اگر نوشته های بنده را بخوانید نوشتم که من موافق تحویل سوخو های مصری فعلا هستم ولی در ادامه باید سعی کرد هواپیماهای به روز تر و کمتر دانگرید شده خرید. بحث دانگرید بحث کمی نیست. به هر حال پول مملکت داده میشود. الان عراق از امریکا اف 16 خرید ولی تمام سیستم های ان غیر فعال است و هیچ ارزش نظامی قابل قبولی ندارد. عملا با وجود اف 16 عراق نیروی هوایی ندارد. میگ 29 هایی هم شوروی سابق به عراق داده بود تقریبا همین وضعیت را داشت. محض اطلاع شما میگ 29 یکی از پرتیراژترین هواپیماهای نظامی دنیا است ولی هیچ برتری هوایی تایید شده ای در نبرد های هوایی نداردعلت هم دانگرید شدید است. حالا که دولت ما بعد از 40 سال بی حرف پیش و با سلام صلوات ان هم بر مبنای شنیده ها می خواهد دست در جیب کند و هواپیما بخرد به هر حال باید بر ان دقت شود. چون امیدی هم نیست یک ده سال دیگر دوباره دست در جیب کند و هواپیماها را ارتقا دهد. یعنی اگر سوخوهای مصر را قرار شد بخرن باید با دقت و توجه کامل به مشخصات ان شود و بلای که سر عراق امد سر ما نیاید

کسی نمی داند ولی احتمالا زیاد دانگرید شده. گفته می شود شوروی سابق در زمان جنگ سرد سه کارخانه متفاوت تولید میگ 29 داشت. در یکی برای خودش تولید میکرد در دومی برای متحدین نزدیک و سومی برای دیگران. یعنی گرید A B C. دوستی در میلیتاری میگفت که اگر کسی میگ 29 های خریداری شده ایران که دسته دوم ارتش روسیه بود در کنار میگ 29 های عراق که از گرید 3 بودند و به ایران پناهنده شده اند را ببیند متوجه تفاوت فاحش کیفیت می شود. مصر متحد روسیه نیست. حتی دوست نزدیک روسیه هم نیست. از غرب هم سلاح میخرد. احتمالا خیلی دانگرید است. ولی اطمینان نداریم. خوشبینانه این است که چون مصر انواع هواپیماهای خوب غربی را دارد و می تواند انها را با سوخو مقایسه کند روسیه جنس خوب دستش داده

در مورد خرید جنگنده باید بگم که سوخو35 جنگنده خوبی است ولی الان جنگنده خوبی است شاید 10 سال دیگه کمی قدیمی شده باشد. در خرید جنگنده نگاه باید نگاه 30 ساله باشد یعنی جنگنده ای بخرید که 30 سال کار کند. اگر مصر سوخو ها را نخرید من مخالف خرید انها نیستم. شاید در کوتاه مدت جلوی تهدیدات اسراییل را بگیرد یا خیال ما بابت دفاع هوایی راحت تر باشد. ولی در ادامه باید سراغ جنگنده های به روز تر رفت. بخصوص رادار سوخو که البته رادار خوبی است دارد قدیمی میشود. کشور ما در چند سال اخیر از امارات ترکیه و مالزی برای دور زدن تحریم استفاده کرده است. این کشورها در ازای این کار میلیاردها دلار به جیب زده اند. قرار است که اگر ایران به برجام برگشت و سویفت باز شد روسیه هم از همین روش ار ما استفاده کند. علاوه بر این ترانزیت کالا از طریق ما برای روسیه بخصوص با راه انداختن قطار استارا رشت به شدت افزایش میابد. پهباد هم که به روسیه میفروشیم. قسمتی از این درامدها در 4 سال اینده می تواند صرف خرید سلاح بخصوص هواپیما شود. مخالفین داخلی هم نمی توانند چیزی بگویند چون از درامد نفتی استفاده نشده. روسیه هم راضی است چون به جای پرداخت پول به ما سلاح داده. در این حالت باید به مانند رژیم قبل عمل کرد.رژیم شاه بخصوص در اواخر که انقلاب مهلت نداد به سراغ اخرین مدل سلاح ها میرفت چون یک سلاح ممکن است حتی 50 سال در یک ارتش باقی بماند. هنوز خود ارتش انگلیس از تانک چلنجر استفاده می کند جون در زمان خود سلاح پیش رویی بوده. خرید سلاح یک مدل پایین اشتباه است.

در مورد حضور نظامی در ارمنستان، فکر نکنم برخلاف قانون اساسی باشد. چون یادم هست که مدتی صحبت حضور قرارگاه پدافند نظامی ارتش در سوریه و عراق شد که البته عملی نشد. شاید نیاز به مصوبه مجلس داشته باشد. اصولا هم کشور ما انچنان قانون محور نیست که اگر یک مسئله امنیت ملی باشد به خاطر قوانین از ان صرفنظر شود در مورد خرید هواپیما از روسیه، طبیعتا سفارش یک هواپیمای جنگی جدید که هنوز خود ارتش روسیه به تعداد کافی تحویل نگرفته، و یا حتی اگر هم تحویل گرفته بود یک پروسه چند ساله است. در این فاصله قطعا روسیه فکری برای قطعاتی که از غرب برای هواپیماهایش میخرد و دچار تحریم شده، خواهد کرد. مثلا ممکن است سراغ چین برود و یا اقدام دیگری بکند. تحویل سوخو35 های مصر یک اقدام فوری ولی عجولانه بود. قطعا خیلی دانگرید بودند. به نظر من خرید هواپیمایی که دانش ان یک نسل و یا یک سطح غقب است کار درستی نیست چون یک هواپیما ممکن است 30 یا 40 سال در یک کشور خدمت کند و در این حالت زود قدیمی میشود.اف 14 هنوز در کشور ما خدمت میکند و تا حد کمی قابل قبول است چون زمان خود هواپیمای پیشرویی بود. خود فرانسه در حال تعویض رادارهای ارایه فازی غیرفعال رافائل های خود با ارایی فازی فعال است. سوخو 35 دارای رادار غیرفعال است. ممکن است به روسیه بتوان فشار اورد و این رادار را گرفت.

گفته شده که مصر در صدد تحویل گرفتن سوخوهای 35 سفارش داده شده است. از دیدگاه بسیاری این به مفهوم کاهش شانس ایران برای تحویل گرفتن سوخو 35 بوده است. به نظر بنده با توجه به شکل تهدیدات اطراف ایران کشور باید تلاش کند که سوخو 57 و یا سوخو 35 با موتور جدیدی که برای سوحو 57 در حال ساخت است و رادار ارایه فازی فعال سوخو 57 تحویل بگیردو تحویل سوخو 35 های مصر که احتمالا خیلی دانگرید شده اند مناسب نبوده است. مطمئن هستم بسیاری الان می نویسن که روسیه به ما سوخو 30 را هم نمی دهد چه برسه به سوخو 57. ولی باید توجه کرد که شکل مناسبات ما با روسیه در حال تغییر است. گفته می شود که در صورت احیای برجام روسیه از ما برای دور زدن تحریم میخواهد استفاده کند. همچنین با بسته شدن راه های ترانزیت روسیه به غرب، روسیه بر روی مسیر ما و خلیج فارس حساب می کند. یعنی گلوگاه های روسیه در دست ما است. روسیه در جنگ یا اوکراین فقط از ما توانست کمک بگیرد. سابقا روسیه سعی می کرد به اروپا بعنوان مشتری گاز خود نزدیک باشد و ما را به غرب میفروخت ولی الان غرب و اروپا در حال جنگ با روسیه هستند. بنابراین مناسبات کلا عوض شده و ما باید بیشترین بهره برداری را بکنیم. یک مسئله می تواند احیا نهاجا با خرید بهترین هواپیماهای روسی و شاید احیانا انتقال تکنولوژی قسمت هایی مانند موتور باشد و یک مسئله حضور فعال در قفقاز است. روسیه همواره مانع حضور ما در قفقاز شده است. به نظر من بهترین فرصت برای حضور نظامی در ارمنستان است. احتمالا ارمنستان استقبال خواهد کرد. اینکار به مفهوم بر سر جای خود نشاندن دولت بادکوبه است. به هر حال هر چقدر این چند دهه روسیه سو استفاده کرده نوبت ما است که تلافی کنیم

اگر به شکل این پهباد از روبرو توجه بشه کاملا مشخص است که از روبرو rcs کمی دارد. یعنی اگر سنسور های ًد تشعشع و یا به عبارتی راداریاب بر روی ان باشد و مستقیم به سمت رادار برود و رادار از روبرو انرا ببیند احتمالا بازتاب راداری کمی تولید میکند. به عبارتی پروفیل حمله ان به سمت رادار باید مستقیم باشد تا رادار انرا نتواند راحت مشاهده کند

فیلم تا حد زیادی رویا پردازانه بود. ولی به اعتقاد بنده احتمال حمله موفق و اساسی اسراییل به فردو زیر 10 یا حداکثر 20 درصد است.حتی با این فرض که بمب ها ی مناسب برای نفوذ در 60 متر بتون را ندارد این احتمال صفر میشود. یعنی ممکن است حمله ای صورت گیرد ولی فردو اسیب جدی نمی بیند. اگر کشور به تعدادی رهگیر به روز مانند سوخو 35 و یا 57 مجهز شود این امکان نیز برای اسراییل به صفر می رسد. برای امریکا این احتمال بسیار بالاتر است ولی نه توسط یک حمله برق اسا. احتمالا باید سلسله حملاتی با موشک های کروز صورت گیرد و سپس حملات ضد رادار و... برای گشایش یک مسیر امن برای یک بمب افکن سنگین( که تازه باز در خطر پدافندهای پسیو شناسایی نشده قرار می گیرد) و انداختن یک بمب سنگین بر روی فردو. مسئله بعدی این است که معلوم نیست ادعای امریکا در رابطه با ساخت بمبی که بتواند در 60 متر بتون نفوذ کند، بلوف است یا واقعیت. علاوه بر این تبعات بعدی ان حملات گسترده موشکی و ایران به پایگاه های امریکایی است. طبیعتا امریکا باید از مدتی قبل با جابجایی پایگاه ها و ناوهای هواپیما بر و افزایش امکانات دفاع موشکی فکری برای این حملات کند که خود این کار برنامه امریکا را لو می دهد و بنابراین حمله غافلگیرانه نخواهد بود.

بدون تعصب، بخصوص اواخر فیلم خیلی ضعیف و بچه گانه ساخته شده بود. اینکه تام کروز سقوط کرد و با دوستش قدم زنان رفتن کنار یک پایگاه هوایی و یک اف 14 دزدبدن. اینکه در واقعیت، محل سقوط با یک پایگاه هوایی ممکن است صدها کیلومتر فاصله داشته باشد ولی تو فیلم انگار پایگاه مورد نظر همون بغل بود. اینکه انقدر راحت وارد پایگاه شدن و انقدر راحت یک اف 14 دزدیدن و در ادامه با ان اف 14 که خود فیلم میگفت قراضه بود چند تا سوخو 57 رو زدن و صحنه های اخر همگی کاملا بچه گانه بود. حتی به نظر من در یک نگاه غیرفنی هم خیلی رویا پردازانه بود. البته قسمت های اول فیلم قوی تر بود.

امشب نشستم فیلم تاپ گان 2 را دیدم. به صورت واضح فیلم در مورد حمله به فردو است. اولا تاسیسات مورد حمله در عمق زمین است و در آن غنی سازی انجام میشه. تاسیسات به وسیله موشک های ضد هوایی دفاع میشه و همچنین هواپیماهای نسل 5 سوخو 57(که همیشه صحبت خرید ان توسط ایران است) همچنین دشمن تعدادی اف 14 قدیمی هم داره. هواپیماها به رهبری تام کروز از یک ناو هواپیمابر که احتمالا بر روی خلیج پارس هست بلند میشن و بقیه ماجرا...... این فیلم مانند سریال گاندو که با هماهنگی اطلاعات سپاه ساخته شده با هماهنگی ارتش امریکا ساخته شده. امریکایی ها بعضا برنامه های اینده خود را فیلم می کنند.

چند نکته در مورد تانک و تانک کرار و ذوالفقار 1- به نظر بنده در جنگ های امروزی 50 درصد و یا حتی بیشتر، از توانمندی تانک به سیستم های دفاع فعالی مرتبط است که بر روی ان نصب شده است وگرنه خود تانک ابرامز هم اگر مجهز به یک سیستم دفاع فعال مناسب و قوی نباشد، اسیب پذیر است. البته این سیستم ها هتوز امتحان خود را در یک جنگ نشان نداده اند. اگر سیستم های دفاع فعال واقعا بتوانند در برابر موشک های ضد تانک امروزی ایستادگی کنند، تانک ارزش خود را در میدان نبرد تا حدی حفظ می کند وگرنه در نهایت به یک سلاح پشتیبانی اتش تبدیل میشود. اگر تانک کرار را بتوان به سیستم های موثر فعال و غیر فعال موثر مجهز کرد احتمالا سلاح موثری خواهد بود. احتمالا مهمترین نقطه ضعف تانک های روسی نیز نبود و یا ضعف این سیستم ها بوده است. 2- تانک ذوالفقار از نظر ظاهر تا حدی شبیه تانک ابرامز است. ولی بعید میدانم کارکرد موفقی داشته. اگر داشت پروژه ان احتمالا حفظ میشد. به هر حال ظاهر ان بیانگر عملکرد ان نیست. بعید است توان مهندسی طراحان ما در حدی بوده باشد که یک پلتفرم ملی کاملا جدید و کارامد طراحی کرده باشند. خود کره با ان دانش خودروسازی تانک k2 را بر مبنای ابرامز توسعه داد. 3- برای ما سه مسیر میتواند باشد. اول توسعه کرار و تجهیز ان به یک سیستم دفاع فعال دوم گرفتن تانک ابرامز از طریق خشدالشعبی از عراق و ساخت یک نمونه از ان با موتور پیستونی سوم گزینه اول و در ادامه تلاش برای دریافت تانک ارماتا از روسیه

دست‌نوشته رسانه روسی در باب خرید پهپادهای ایرانی توسط روسیه - کانال نظامی مطرح روسی : با توجه به اظهارات آمریکا مبنی بر اینکه روسیه در حال مذاکره برای تامین «صدها پهپاد» از ایران هست، باید چند نکته را در نظر گرفت: ۱. واشنگتن با تمام قوا در تلاش است تا امکان تحویل تسلیحات و قطعات به فدراسیون روسیه از خارج را محدود کند و به طور منظم کشورهای مختلف را برای شناسایی چنین تدارکاتی بررسی می‌کند و این تحقیقات را با تهدیدات مختلفی همراه می‌کند. ۲. مشکلات کمبود هواپیماهای بدون سرنشین برای رفع نیازهای ارتش روسیه آشکار است و به طور رسمی توسط دولت روسیه به رسمیت شناخته شده است (به بیانیه معاون نخست وزیر بوریسوف مراجعه کنید). ۳. ایران یکی از پیشتازان جهان در توسعه هواپیماهای بدون سرنشین است و سابقه طولانی در استفاده موفق از پهپادهای خود در عملیات نظامی در عراق، سوریه و ... دارد. یمن. به ویژه در یمن موفق بود، جایی که حتی پهپادهای صنایع دستی که توسط حوثی‌ها از قطعات ایرانی مونتاژ شده بودند، به نتایج چشمگیری دست یافتند. ۴. از نقطه نظر ذهنی، برد پهپادهای ایرانی مورد توجه نیروهای مسلح روسیه است؛ می‌توان به انواع پهپادهای مهمات انتحاری/پرسه‌زن اشاره کرد که اکثر مدل‌های آنها برد ۱۰۰ کیلومتر یا بیشتر دارند. ۵. با خرید انبوه سیستم‌هایی که می توان از کانتینرهای معمولی راه اندازی کرد (که حتی روی پیکاپ ها و کامیون های معمولی قابل نصب هستند - مثلاً نسخه‌ای در کانتینر، شش پهپاد انتحاری را پرتاب می‌کند) مدتی طول می‌کشد تا مقدمات را (نیروهای روسی) آموزش ببینند. ۶. ایران علاوه بر پهپادهای انتحاری، مجموعه بزرگی از پهپادهای مختلف شناسایی و رزمی نیز دارد که برخی از آنها در واقع از بستگان دور پهپادهای آمریکایی هستند که زمانی به دست ارتش ایران افتادند... ۷. یادآوری این نکته ضروری است که پس از لغو تحریم تسلیحاتی سازمان ملل متحد علیه ایران، هیچ مانع رسمی برای تجارت اسلحه بین ایران و فدراسیون روسیه وجود ندارد. روابط فدراسیون روسیه و ایران در حال بهبود است، ایران در ماه های آینده به سازمان همکاری شانگهای خواهد پیوست، روابط ایران و آمریکا به طور سنتی در پایین ترین سطح قرار دارد. ۸. به طور کلی، اگر چنین مذاکراتی واقعاً در حال انجام باشد، تعداد قابل توجهی از پهپادهای ساخت ایران می‌توانند در جریان عملیات بعدی در اوکراین کمک زیادی کنند - به عنوان مثال، برای کار بر روی توپخانه و سامانه‌های موشکی دشمن، که در واقعیت‌های کنونی در شعاع کاری پهپادهای ایرانی هستند. ۹. به طور کلی، خواهیم دید که آیا چنین تحویل‌هایی انجام می شود یا همه چیز در سطح صحبت باقی می‌ماند. از نظر من، اگر چنین فرصتی از نظر عملی وجود دارد و به شما اجازه می‌دهد که لحظات مشکل ساز را اینجا و اکنون ببندید، تا زمانی که تولید پهپادها در کشور چندین برابر شود، باید از آن استفاده کنید. MilitaryWoorld.com @MilitaryWoorld | دنیای نظامی

چین ادعا میکند(به درستی) که تایوان جزو خاک چین است. قطعا کسی تایوان را روی سینی طلا نمی گذارد که به چین تحویل دهد. راه ان حمله نظامی و الحاق چین به خاک اصلی است. کاری که متاسفانه ما در دوران پهلوی در رابطه با بحرین انجام ندادیم. اگر چین چنین قصدی ندارد که هیچ ولی اگر واقعا قصد دارد زمانی این کار را بکند شاید الان مناسب ترین زمان باشد. جنگ روسیه با اوکراین و بحران هسته ای ایران به اندازه کافی سر غرب را مشغول کرده است. به علت بزرگی اقتصاد چین، تحریم ان هم همزمان با روسیه و ایران بحران یزرگی ایجاد میکند و عملی نیست. پس چین به نظر من یا باید الان اقدام کند یا احتمالا هیچ وقت چنین اقدامی نخواهد کرد چون الان بهترین زمان و فرصت است.

من واقعا به این نتیجه رسیدم شاید خرید تجهیزات هوایی از چین بهتر از روسیه باشه. الکترونیک نقش اساسی در جنگ های هوایی دارد. هر چقدر هم یک هواپیما مانورپذیر باشد و از نظر ایرودینامیک خوب طراحی شده باشد مغلوب هواپیمایی میشود که اویونیک قویتر دارد. مثلا ممکن است رادار ان کاملا با جنگ الکترونیک کور شده و از کار بیافتد. چین اولا صاحب دانش الکترونیک است. بیشتر محصولات الکترونیک غیرنظامی غربی در چین تولید میشوند. این دانش غیر نظامی به هر حال بر روی دانش نظامی نیز تاثیر دارد. مطلب دوم ذست بلند چینی ها در سرقت اطلاعات است. مطمئن باشید نقشه و اطلاعات خیلی از تجهیزات به روز غربی چه رادارها چه سنسورها مثلا تجهیزات اف 35، تاکنون به وسیله چین دزدیده شده و میشود و ممکن است در هواپیماهای چینی استفاده شود و یا حداقل راه مقابله با ان اندیشیده شود. حتی اگر چین اکنون از روسیه جلوتر نباشد بعدا جلو خواهد زد چون هم خوب پول دارد هم خرج می کند هم خوب می دزدد و در ادامه میتوان ارتقا های خوبی بر روی هواپیما از چین خرید. همین الان روی سوخو 35 که گفته میشود مورد علاقه ما است یک رادار اسکن اراییه فازی غیرفعال نصب شده که نسبت به رادار j10c و رادارهای غربی یک نسل عقب تر است. همین j10 c هم هواپیمای خوبی است و هم ارزان است. به نظر من خرید ده اسکادران از ان در این مقطع که ممکن است بتواند با انتقال دانش فنی همراه باشد برای ما ایده ال است.

در سوریه نیروی هوایی روسیه جلوی نیروهای داعش و گروه های دیگر تروریستی که فاقد پدافند بودند خیلی کارامد نشان داد!!!!!! ولی تو اکراین جلوی اس 300 های اوکراین که ساخت خود روسیه هم هست تلفات میدهند. جالبه من فکر میکردم وقتی یک کشور پدافندی ساخته و فروخته خودش هم خنثی کردن انرا بلد باشد. به هر حال نیروی پدافند اوکراین سرکوب نشده بنابراین روسیه نمی تواند از بمب افکن های سنگین که اسیب پذیر هستن استفاده کند.

ضعف روسیه یکی دوتا نیست. کمبود اطلاعات باعث عدم شناسایی اهداف متحرک میشود. این ضعف با امکانات ماهواره ای و پهباد قابل پوشش است که روسیه ماهواره نظامی دارد. ولی ظاهرا به صورت کارامد از ان استفاد نمی کند. ظاهرا از نظر پهبادی هم خیلی قوی نیست. ولی تعداد زیادی اهداف ثابت هم هنوز در اوکراین وجود دارند که هدف قرار نگرفته اند. امریکا در جنگ اول با عراق بعد از مدتی فرودگاه- نیروگاه- پادگان- مرکز مخابرات و.... سالم در عراق باقی نگذاشت. این نوع اهداف با ماهواره های تجاری هم قابل شناسایی هستن. احتمالا ذخیره موشکی نقطه زن روسیه به اندازه کافی نبوده است.

به نظر من خرید سامانه باور از سوی روسیه تقریبا شبیه جوک است. اولا اوکراین نیروی هوایی قدرتمندی نداره و بعد هم باور تقلیدی از اس 300 با نگاه به اس 400 است. ولی ممکنه موشک بالستیک و کروز از ما بخرند ان هم به علت به انتها رسیدن ذخیره موشک هاشون. به نظر میرسه روسیه نتونسته پدافند اوکراین رو سرکوب کنه تا راه برای بمب افکن های سنگین اش باز بشه احتمالا ذخیره کروز و موشک اسکندرش هم در حدی نبوده که مانند امریکا که در جنگ با عراق با شلیک های متوالی کروز کشور عراق را زمینگیر کرد، بتونه اوکراین رو متلاشی کنه. برای همین و با به انتها نزدیک شدن ذخیره موشکی شاید از ایران خرید کنه. احتمال خرید پهباد هم از ایران میره. به نظر نمیاد از نظر پهبادی روسیه قدرتمند باشه. به نظر من اگر بود میتونسته نیروی زرهی اوکراین رو با پهباد نابود کنه.

به نظر من امریکا از روسیه بدتر است روسیه از امریکا بدتر است. البته روسیه جدا از امریکا بدتر است. نکته ای که در رابطه با روسیه وجود دارد این است که به هر دلیل ما و چین و روسیه با هم در یک جبهه قرار گرفته ایم. حتی هند و مالزی هم که روابط خوبی با امریکا دارند تا حد کمی در این جبهه هستن. پاکستان هم تا حدی همینطور. هدف مشترک کشورهای شرقی بیرون کردن امریکا از شرق است. این کشور خیلی در شرق پایگاه زده. دور تا دور ما، دریای چین. اطراف روسیه. به شدت در حال دخالت در خاورمیانه و شرق است و همه جا بحران درست کرده. نمونه لیبی سوریه عراق که هر سه کشورهای اباد و نسبتا قوی بودند و به وضع بدی افتادند. عملکرد امریکا در افغانستان هم مشخص است. در پاکستان هم اخیرا دخالت های امریکا رو شد. کمک عربستان هم میکند که یمن را بمباران کند. روسیه حق دارد که نخواهد کشور اوکراین که زمانی جزو روسیه بوده جزو ناتو باشد. تایوان جزو چین است. قضیه ان مانند قضیه ما و بحرین است که انجا هم انگلیس مانع شد که یمن به خاک مادر برگردد.به امریکا چه ربطی دارد که مانع چین شده. ما حق نداریم نگران پایگاه های امریکا اطراف خود باشیم. در نتیجه کشورهای شرقی تا حدی به صورت کم یا زیاد علاقمند هستن امریکا از منطقه عقب بکشد. در این بین شاید صلاح نباشد که خود را داخل دعواهای داخلی بندازند. روسیه زمانی که ما را از بازار نفت بیرون انداختند به سرعت قسمتی از بازار ما را اشغال کرد. شاید خیالش راحت بود که ما انقدر به روسیه در شورای امنیت و جاهای دیگر نیاز داشتیم که عکس العمل تندی نشان نمی دهیم. اگر ما هم بازار نفت روسیه را بگیریم من خوشحال میشوم ولی باید با احتیاط باشد که باعث سواستفاده امریکا و تفرقه افکنی در اتحاد نانوشته شرقی علیه امریکا نشود.

سال هاست ما داریم میشنویم که پوتین رهبر بزرگی است. ولی به نظر می رسد که رهبر موفقی هم نبوده است. 1- گفته میشود اقتصاد روسیه را احیا کرد. از چه نظر احیا کرد. این کشور نفت میفروشد و محصولات مورد نیاز را وارد میکند. یک کشور تقریبا تک محصولی. فقط در یک دهه اخیر هنرش این بوده با اخراج چند کشور مانند ما از بازار نفت مثل لاشخور هجوم اورده و سهم بزرگتری در بازار گرفته است. روسیه یک کشور با پتانسیل علمی بالا است. دارای دانشگاه های قوی دانشمندان خوب مهندسین کارکشته و مردم باسواد است. اگر ذره ای عرضه در رهبران ان بود که نباید الان یک کشور تک محصولی مانند عربستان میبود. 2- ارتش ان کشور که گفته میشد قدرتش احیا شده نشان داد که ارتشی کارامد نیست. نکته جالب عدم استفاده مناسب و گسترده از پهباد است که امروزه و در جنگ های امروزی اهمیت بالایی دارد. تدارکات ضعیف این ارتش باعث تمسخر دیگران شده. در گذشته بعضی میگفتند پیروزی ها در سوریه به خاطر روسیه بوده الان به نظر میرسد نقش ایران بسیار مهمتر بوده. 3- پوتین اگر زرنگ و سیاستمدار بود اصلا چند سال پیش نمی گذاشت یک دولت طرفدار غرب در اوکراین به قدرت برسد که کار به اینجا برسد. عملا وقتی یک خانه مهم در شطرنج جنگ ژئوپولتیک را واگذار کرد، شکست های بعدی را هم خورد. الان عملا دارد در اقتصاد از دنیا کنار گذاشته میشود. اروپا بیشتر به دامن امریکا افتاد و.... خود ما هر طور بود بشار اسد را حفظ کردیم و نذاشتیم کار به اینجا برسد. روسیه عملا در این بازی تا اینجای کار کاملا شکست خورده و به نظر می رسد دوران افول ان شروع شده. حتی اگر قدرت اتمی نبود دیگر کسی روی ان زیاد حساب نمی کرد. 4- امیدوارم زمامداران ما فهمیده باشند که ظاهرا فهمیده اند. اقتصاد بخش مهمی را در قدرت یک کشور بازی میکند. نمی توان به همه مسایل امنیتی نگاه کرد و اقتصاد را فراموش کرد وگرنه روزی با همین اقتصاد نابودت می کنند.