sasasasa
-
تعداد محتوا
798 -
عضوشده
-
آخرین بازدید
پست ها ارسال شده توسط sasasasa
-
-
1 minute قبل , alinaderi گفت:بنده اعتقاد دارم سیاست فعلی یعنی سیاست حقارت و اگر ما داعیه ی اقتدار منطقه ای داریم که قطعا داریم و این مفهوم با اقتدار ابرقدرتی مثل روسیه فرق میکنه ،باید از حداقل مولفه های قدرت به طرف که ترکیه باشد نمایش بدهیم که نباید پاشو از گلیمش درازتر کنه و اگر درازتر کنه عواقب خواهد داشت .و هنر دیپلماسی در این طور مواقع باید خودشو نشون بده که هم پیغام دوستی ارسال بشه و اسپانسرها و در کنارش نمایش اقتدار که ما در این برهه در قبال ترکیه کاملا منفعلانه رفتار میکنیم .
نمایش اقتدار یعنی در سوریه بواسطه ی نیروهای نیابتی که کم نیستند ضرب شصت خوبی به اردوغان داده بشه یا اینکه بقول بعضی از دوستان بصورت کوتاه مدت نیروهای کرد جنوب ترکیه رو همه جوره کمک کرد که کار دست این مردیکه هم بیاد.
ما از اون طرف گاز و نفت و تجارت ارزون قیمت به نفع اردغان راه انداختیم و هر وقت میاد زیر پاشو لیس میزنیم از طرف دیگه با توپخانه در راستای منافع ملی خودمون و اردغان کردهای پ ک ک و پژاک رو اونطور که اون میخواد زیر گلوله میگیریم و از طرفی هیچگونه خط قرمزی در سوریه در قبال جبهه ی مقاومت از خودمون نشون نمیدیم .اینطور میشه اردغان بدون نظر این و با بی اعتنایی کامل طرفش فقط شده روسیه و اینم از توهمیه که از خودش داره.و در کنارش با دونستن تنگناههای اقتصادی ایران با نامردی تمام و با چندرقاز سرمایه ملی رو از ایران با پررویی تمام میگیره و هر وقت بخواد مرزهای تجاری دو کشور رو میبنده .
بنظرم با چنین موجودی باید باید مثل خودش رفتار کرد نه همش بشه سیاست حقارت و منفعلانه .
اخوی جان تا حالا فکر کردید که چرا خون ملت بخاطر شهادت حاج قاسم به جوش اومد ؟بنده اعتقاد دارم در کنار همه ی خصلتهای خوب و حقیقی این مرد خدا ،ملت از تحقیر و فشار خونشون به جوش اومد و اونطور انزجار خودشون رو با گفتن انتقام سخت نشون دادن.و اگر اون بقول رهبر معظم انقلاب سیلی زده نمیشد ملت افسرده و سرخورده میشدند.
بنده فکر میکنم وضع ما با ترکیه که خیلی پیچیدگی داره الان به اینجا رسیده که یکطرف حسن همجواری و کوتاه اومدن ،طرف دیگه پر مدعا و جسور .
دوست عزیز درسته که راهکار الان میتونه درست باشه که من میگم همش درست نیست باید یه جایی اقتدار و ابهت و همیت و جدیت خودت و ملتت رو نشون بدی.
حرف برای گفتن بسیاره و نمیشه همه چیز گفت.ببخشید
عزیزم ترکیه داره از طریق ما منافعی میبره ولی لنگ ما نیست. ما یک جورایی لنگ ترکیه هستیم. همین الان صدها شرکت ایرانی در ترکیه تاسیس شده که به کار دور زدن تحریم مشغول هستند. خبر خوب برای امریکا این است که این راه برای ما بسته بشه. خبر بهتر برای امریکا این است که ترکیه با ما وارد جنگ بشه. فعلا اولویت اصلی ما رد کردن تحریم های امریکا و بیرون کردن امریکا از اسیای غربی است. من حقارتی هم ندیدم. بلعکس اردوغان به حقارت افتاد که برای صلح به التماس پیش پوتین رفت. باید با سیاست پیش رفت. با احساسی عمل کردن کار به جایی نمی رسد.
اگر ما میخواستیم جلوی همه دنیا با قلدری عمل کنیم امکان پذبر بود. ولی در صورتیکه در این 30 سال بعد جنگ اقتصاد خود را به اندازه کافی قوی کرده بودیم. الان کسی نمی توانست برای ما قد علم کند. قدرت نظامی و قدرت اقتصادی دو بال قدرت هستند که متاسفانه ما فقط یک بال انرا داریم/
-
3
-
-
مشکلی که در صنعت هوایی وجود داشته و دارد عدم سرمایه گذاری کافی است. حتی اگر با پرسنل این صنعت صحبت کنید حقوق های پائینی میگیرند. برعکس صنعت هوا فضا و صنایع موشکی در دو دهه اخیر سرمایه گذاری خوبی در ان شده حتی اشل حقوقی پرسنل انها بالاتر است. مثلا من با یک مهندس با سابقه بالا که نزدیک به بازنشستگی بود و فوق لیسانس هم داشت صحبت کردم 5 تومان با اضافه ها 6 میگرفت. طرف مدیر هم بود!!!! دیگر چه انتظاری میتوان داشت.
یا حرف هایی که زده میشه فقط حرف است و عزم جدی در این صنعت وجود ندارد. یا این عزم ایجاد شده ولی منتظر کمک روس ها هستند و بر روی توان داخلی حساب نمی کنند و یا این عزم اخیرا ایجاد شده و مشکلات مالی گریبانگیر سیستم شده و فعلا پولی نیست به صنعت تزریق بشه.
-
4
-
1
-
-
امریکا به دنبال شکستن شاخ کشورهایی است که شاخ شده اند. قطعا دنبال این نیست که اجازه دهد کشورهایی شاخ شوند!!! اقتصاد ترکیه بسیار رشد کرده است. این کشور دارای افکار نژاد پرستی است. همچنین به تمام کشورهای اطراف خود از جمله ما مطامع ارضی دارد. با بیشتر همسایه های خود نیز درگیر است. در حال دست انداختن بر روی منابع اب منطقه است. در بسیاری از کشورهای منطقه که ترک زبان دارند افکار برتری نژاد ترک و توران بزرگ و لات الاتی شبیه این را ترویج میکند. به دنبال ساخت ناو هواپیما بر است. به نظر من امریکا سعی خواهد کرد جلوی توسعه انرا بگیرد. یک ایده خوب برای امریکا ایجاد درگیری بین ایران و ترکیه است. اردوغان دیوانه نیز زمینه این را دارد. برخلاف صحبت های دوستمان در بالا من فکر میکنم هوشمندانه هم باید جلوی زیاده خواهی ترکیه ایستاد هم سطح درگیری را اجازه نداد از حدی عبور کند. یعنی همین سیاست فعلی.
-
1
-
1
-
-
6 minutes قبل , arminheidari گفت:وقتی به شکل جغرافیا و کوهستان های کشور رو نگاه می کنیم
به این نتیجه می رسیم که جنگنده ای در حد اف 14 به عنوان مینی آواکس نیاز هست
وجود آواکس پهن پیکر خیلی ارتقا دهنده امنیت کشور هست ولی مینی آواکس به قدرت جنگی از اون هم مهمتر هست
این جنگنده میتونه بصورت اف 14 باشد یا Northrop Grumman EA-6B Prowler
ولی به نظر میاد قابلیت های موشک فونیکس به عنوان موشک هوا به هوای دوربرد در اینده کاربردی خواهد بود
https://en.wikipedia.org/wiki/Northrop_Grumman_EA-6B_Prowlerالبته A-6 در نقش های جنگ الکترونیک، سوخت رسان، پیش اخطار و حتی بمب افکن ظاهر شده است
https://en.wikipedia.org/wiki/Grumman_A-6_Intruderجنگنده ای مثل اف 14 مورد نیاز است ولی توجه داشته باشید که سوخو 35 راداری با برد فکر کنم 400 کیلومتر دارد. یعنی از اف 14 هم بیشتر. سوخو 30 کاملا شبیه سوخو 35 است. و میتوان نمونه های سفارشی از ان با راداری مشایه سوخو 35 داشت. یا اگر در کشور تولید شود خودمان برایش همچین رادارای بسازیم. تا حدی که من اطلاع دارم یا روسیه سوخو 30 را به ما با دانش ساخت میدهد. یا سیستم به دنبال tf30 و اف 14 میرود.
-
2
-
-
از کوثر با کمک موتور توربوفن و افزایش سایز میتوان نهایتا یک اف 16 خارج کرد. سپس با کاهش rcs انرا ارتقا داد. مصرف سوخت توربوفن کمتر از توربو جت است. با افزایش سایز کوثر میتوان فضای بیشتری برای سوخت اضافه داشت. به عبارتی مشکل برد عملیاتی قابل حل است. بالا نوشتم. طراحی اف 5 ذاتا rcsکمی دارد. این هواپیما دو مشکل دارد که یکی اشاره شد. مشکل بعدی دماغه کوچک است که در کوثر بزرگ شده باید انرا بزرگتر کرد تا رادار قوی تری در ان جاشود. ولی موشک فکور را برای ان فراموش کنید. حتی اف 15 نیز برای شلیک فونیکس مناسب نبود. اف 14 هواپیمایی بود که برای شلیک این هواپیما و حمل رادار مناسب طراحی شد. برای این کوثر باید دنبال یک موشک شبیه امرام گشت
-
2
-
-
39 minutes قبل , alinaderi گفت:با سلام
جدای از عشق و ارادت بی مثال این جناب به اردوغان و کشورش ،عرق ایرانی بودن و ابراز چند تعن تاریخی که شاید بنده و امثال بنده از آن بی خبر بودیم ، بعنوان نهیب جالب بود.
اردغان و آنچه عوام و عموم ترکیه هستند همانست که نقل قول از سلیمان دمیرل در این نوشته آمده است «خود لمس کرده ام»
قطعا افسار بریدن اردغان ملموس است و با توجه به بالا و پایین شدن سیاست خارجیش از چندین سال اخیر که بخوبی یکی دو نمونه اش در این یادداشت امده است قابل پیش بینی بود و به احتمال قوی در اینده نچندان دور ظهور صدام حسین دیگر را خواهیم دید که ایران در معرض تیر ترکش خواهد بود.
به دلایل اقتصادی و امنیتی و ذات سیاست منفعلانه افسادطلبان نباید منتظر برخورد جدی از طرف ایران بود که چند وقت پیش جسارت یکی از مشاوران اردوغان ،بدون هیچ واکنشی با سفر ظریف به آنکارا سرپوش گذاشته شد و در ظاهر ختم به خیر شد از طرف دیگر همین سیاست کمرشکنانه ی گفتگویی حضرات اجازه ی عکس العمل را در حد حتی تقابل لفاظی از نیروهای مسلح گرفته که نتیجه ان گستاخی و جسارت بیشتر این بابا و نمکدان شکستن شده .
در حوادث اخیر سوریه و شهید شدن نیروهای جبهه ی مقاومت باز هم سکوت جواب دوستان بود.بنده قبول ندارم ایران در کنار سکوت با ذکاوت کارهای خودش رو بعنوان مثال پیش میبره .از قدیم گفتن جواب های ،هوی ست .در تقابل میان ایران و ترکیه حسن همجواری دیگه داره حال بهم زن شده و در اینجا باید گفت کجایی احمدی نژاد«جدا از حواشی که داشت»
اردغان عملا و علنا درون گود رو به ایران حریف میطلبد و حریف دقیقا پشت به او کرده و داره غذا میخورد و به نوعی خودش را از جهات مختلف به کری زده و این نوع تفکر تا جایی جواب میده و ممکنه به جایی برسه طرفی که شما پشت بهش کردی از پشت بیاد و در حین غذا خوردن گردن شما رو به هدف خفه کردن فشار بده.
این بابا بنظرم خطرش از رژیم صهیونیستی بسیار بالقوه تر خواهد بود.
خدا بخیر کنه
ایران در شرایط سختی قرار دارد. سخت ترین تحریم های تاریخ علیه ایران وضع شده. ترکیه یکی از کانال های اصلی دور زدن تحریم ها است. در این شرایط تنش شدید با ترکیه فقط امریکا را خوشحال میکند. با تمام این حرف ها عملا ایران در سوریه قدم به قدم کار خود را میکند. مرحله به مرحله ترکیه را از استاد ادلب بیرون می اندازد. فعلا من این سیاست را هوشمندانه میبینم. ولی نظر شما را قبول دارم. دشمن اصلی ایران در اینده ترکیه خواهد بود
-
1
-
1
-
-
مشکلی که با RD33 وجود دارد مشکلی است که با تمام پیشرانه های روسی وجود دارند. چند دفعه اورهال بشن عمرشون تمام میشه و باید دور انداخته بشن. به اعتقاد بنده بهترین توسعه برای کوثر ساخت مدل توربوفن موتور اوج است. طبیعتا در این حالت هزینه و زمان زیادی لازم نیست زیرا 80 درصد کار با ساخت اوج انجام شده است. ولی اینکار نیاز به دانش طراحی دارد. تا حدی که من اطلاع دارم این دانش در کشور و صنایع مربوطه ضعیف است. قطعا نیاز به کمک یک دفتر طراحی شرقی برای اینکار است. اگر این موتور ساخته شود میتوان یک مدل از کوثر با ابعادی کمی بزرگتر ساخت. با استفاده از مواد کامپوزیت و تیتانیوم وزن کلی هواپیما را ثابت نگه داشت و به هواپیمایی با ابعاد بزرگتر با تسبت تراست به وزن بسیار بالاتر از کوثر رسید. چون تراست توربوفن اوج بالاتر از اوج خواهد بود. به تدریج روی کاهش سطح مقطع راداری کوثر با تغییرات روی ورودی هوا و خروجی دود و استفاده از مواد کامپوزیت و مخازن داخلی سلاح سطح مقطع راداری انرا کم کرد. اف 5 همین الان هم rcs کمی دارد. با استفاده از trust vectoring قدرت مانور انرا زیاد نمود. میتوانه دماغه انرا کمی بزرگتر ساخت تا رادار بزرگتری در ان جا شود. به تدریج به سمت یک هواپیمای سبک و مدرن رفت.
در مورد tf30 همین الان هم برنامه ساخت برای ان وجود دارد. ولی به نظر من روی ده سال بعد حساب کنید. اگر هم روس ها سوخو 30 و AL31 را به ما بدهند قطعا کنسل میشود.
-
تا حدی که من اطلاع دارم تصمیم گرفته شده tf30 مهندسی معکوس بشه. البته سعی بشه اشکالاتش رفع بشه. پس احتمالا پروژه جت جنگنده سنگین همون اف 14 است. البته اگه روسیه سوخو 30 رو به ما بده این پروژه ها کنسل میشه.
-
انچه که من فهمیدم کلا نگاه کلی سیستم یک نگاه واحد است. موتور توربوفن سنگین. جت جنگنده سنگین. در این راستا پروژه هایی در حال انجام است ولی به صورت نصف و نیمه. نگاه این است که ببینند کار با روسیه به کجا میرسد فعلا به این پروژه ها تا حدی به عنوان شکل گیری یک ساختار علمی و صنعتی برای دریافت دانش از روسیه نگاه میشود. قضیه تا 6-7 ماه دیگر روشن میشود که ایا روسیه به ما خط تولید سوخو 30 را میدهد یا نه. اگر نداد شاید نگاه به این پروژه ها جدی تر گردد
-
اینطور که این مقاله نوشته مشکل اصلی سامانه ضعف در برابر اخلال الکترونیک است. گفته شده در این مقاله که این ضعف در pantsir-sm رفع شده. امیدواریم در سامانه سپر ایرانی روی این مشکل کار کرده باشند. البته اگر هم این کار را نکرده باشند با تجربه حاصل در سوریه قطعا قبل تولید انبوه سعی میکنند مشکل را حل کنند.
این جنگ سوریه با تمام مسائلی که برای ملت ما ایجاد کرد و شهدایی که دادیم یک فایده داشت انهم این بود که با جنگ های نوین اشنا شدیم. همین ترکیه به هر حال ارتش دوم ناتو است.
-
3
-
-
به نظر من شکی در این وجود ندارد که یکی از دشمنان کشور ما در اینده ای نه چندان دور ترکیه خواهد بود. ترکیه چشم ندارد گسترش حوضه نفوذ ما را ببیند. این کشور با توحه به رشد اقتصادی که داشته و با توجه به اینکه وارث امپراطوری عثمانی است خود را به صورت طبیعی قدرت اول منطقه و تمام غرب اسیا را ارث پدری خود میداند. در این بین مانع اصلی ایران است. جالبه که در تاریخ نیز صفویه بودند که جلوی گسترش عثمانی را گرفتند. علاوه بر این جمهوری اذربایجان که زمانی جزو کشور ما بوده خود را فرزند خوانده ترکیه میداند و به راحتی حاضر است جزو به اصطلاح توران بزرگ گردد. در این بین ترکیه برای رسیدن به جمهوری اذربایجان باید از اذربایجان ما عبور کند. سال های اخیر شاهد تاثیرات تحریکات ترکیه بر مردم اذری در ورزشگاه ها بوده ایم. شاهد هستیم که ترکیه سال ها اخیر تلاش زیادی برای رسیدن به سامانه پاتریوت و اس 400 کرده است. به نظر من یک علت این مسئله قدرت بالستیکی ایران بوده است. برای عبارتی ترکیه بر ایران به عنوان یک دشمن بلقوه برنامه ریزی دارد. این کشور تقریبا به تمام کشورهای منطقه مطامع ارضی دارد.
پیشنهاد میشود که به صورت متقابل نیز ایران بر روی کردهای ترکیه که تبار و فرهنگ ایرانی دارند و مردم شیعه جمهوری اذربایجان بیشتر تمرکز کند. علاوه بر این در استراتژی های اینده نظامی به خطر ترکیه بیشتر توجه شود.
-
1
-
11
-
-
بر 14 اسفند 1398 در 17:27 , 7mmt گفت:
مجموعه پدفندی روسیه در پایگاه لاذقیه در سوریه متشکل از 5 تلار پنتسیر، 1 واحد تور ام-2 ، خودروی بارگذار و رادار اکتساب هدف L696باتشکر
همین تصویر که خود شما گذاشتین بهش توجه کنید. روس ها از ترکیب دو سامانه تور و پانتسیر استفاده کرده اند. در واقع تور برای انها یک راه حل گران قیمت یا کارایی بالا و پانتسیر یک راه حل ارزان تر با کارایی کمتر است. با توجه به نوع تهاجم سیستم تصمیم میگیرد از چه سامانه ای استفاده کند. غیر از این بود اصلا این دو سامانه ساخته نمیشد یک سامانه از این دو کافی بود.
اینکه سامانه پانتسیر سوری ها چند بار مغلوب شده ملاک نیست. میدانیم که بهترین سامانه حتی سامانه کامل و پیشرفته ای مثل اس 400 نیز اگر در یک ارنجمنت هوشمند با سامانه های دیگر که هر یک وظیفه ای دارند قرار نگیرد اسیب پذیر است. اینکه یک سامانه نقطه ای دز یک مکان قرار داده شود و پوشش لازم و مناسب از طرف سامانه ها و رادارهای دیگر برایش فراهم نشود در برابر یک تهاجم انهم از نوع عبری ان طبیعتا اسیب پذیر است.
ولی اینکه بهبود هایی در ان داده شود مثلا حداقل بتواند با دوهدف همزمان درگیر شود موافقم
-
1
-
2
-
1
-
-
12 minutes قبل , MR9 گفت:بسم ا...
به چند دلیل مشخص ، کمیت سامانه های خریداری شده یا تولید شده بومی ، موجبات افزایش حفاظت ما را بطور مطلق فراهم نمی کند .
1- شکاف فناورانه زیاد بین ما و نوک پیکان تهاجمی دشمن
2- آسیب پذیری شدید سامانه های زمین پایه در برابر جنگ الکترونیک دشمن بدلیل استفاده از فناوری برتر
3- وجود احتمال بالای غافلگیری
4- فقدان سامانه های دفاع ضد بالستیک ( ABM)
سال 1378 ، یک کار میدانی براساس سرشماری صورت گرفته سراسری ، صورت گرفته بود که در جریان ان در ایران 600 شهر و 6500 روستا تخمین زده بودند و یک ضرب و تقسیم ساده نشان داده بود که اگر در هر شهر 40 نقطه اسیب پذیر داشته باشیم و برای دفاع از آن 10 قبضه ZU-23 ( بعنوان ساده ترین و ارزان ترین جنگ افزار دفاع هوایی موجود ) استفاده شود ، نیاز به 240000 قبضه توپ و 1200000 خدمه هست . طبیعتا این حجم از سازمان رزم در طولانی مدت قابل تامین نیست ( بلحاظ نیروی انسانی ، استهلاک سلاح ها و ... ) برای همین یک نسبت مشخص بین تولید سامانه های پدافند ( دفاع عامل ) و آمایش سرزمینی ( دفاع غیر عامل ) باید صورت بگیرد که برادر عزیز @7mmt در پست خودشون در خصوص پارس جنوبی به درستی آن را بیان کردند .
به همین دلیل ما در کنار تقویت شبکه پدافند برد کوتاه خودمون ، باید استراتژی غیر مستقیم ، به معنای تقویت ساختار پدافند غیر عامل را بیشتر توسعه بدیم
متوجه نمیشم. یعنی تعداد سامانه های ضد کروز خود را افزایش بدیم بی فایده است؟؟ طبیعتا اولین نقاط مورد تهاجم خود سامانه های پدافندی و رادارهای ما هستند. فکر نمی کنید باید کنار هر سامانه پدافند اصلی یک یا چند لایه پدافند ضد کروز و ضد موشک وجود داشته باشد وگرنه در ابتدای جنگ بیشتر سامانه های ما ازبین میرود و فضای ما مورد اشغال جنگنده های انها و حتی مورد بمباران فرشی قرار میگیرد. اگر بخواهیم اینطور فکر کنیم شکاف فن اوارانه ما انها بسیار زیاد است اصلا نباید وارد این مناقشه ها بشویم.
شکار موشک کروز اگر سامانه مناسب وجود داشته باشد زیاد سخت نیست. با وجود رادارهای هشدار زود هنگامی که هم داریم احتمال غافلگیری کم است. حالا ممکن است در ادامه رادارها توسط دشمن از بین بروند ولی غافلگیر نمی شویم. فقط کافی است شبکه پدافندی ما حداقل یک هفته مقاومت کند. در این حالت سامانه های موشکی ما فرصت کافی برای نابودی پایگاه های دشمن در شعاع حداقل هزار کیلومتری کشور و دور کردن ناوهای هواپیمابر دشمن را پیدا میکند. در این حالت ضرب حمله دشمن به شدت کاهش میابد.
-
4
-
-
به نظر من بومی بودن تو یک جنگ هوایی با امریکا از نظر اشنایی به فضا برای نیروی دفاع کننده زیاد مهم نیست ولی فاکتور تعیین کننده این است که نیروی دفاع کننده با ترکیب شبکه پدافند زمین پایه و هوا پایه دفاع میکنه. در این حالت کار برای نیروی ههاجم خیلی سخت میشه. یعنی هواپیمای دشمن در ورود به خاک ما از زمین و هوا مورد تهدید است. این رو ترکیب کنیم با حمله گسترده بالستیک ما به پایگاه های هوایی طرف که کار را برای انها سخت میکنه
-
3
-
-
خیلی جالبه که کشوری مثل ما که سال ها است با تهدید امریکا مواجه است و همه هم میدونن که حملات امریکا همیشه با حملات گسترده کروز شروع میشه تازه چند سال اخیر به فکر ساخت سامانه های قوی ضد کروز افتاده. 29 سامانه تور ام 1 خریداری شده یک پنجم نیاز ما نیست. کشور ما دارای تاسیسات نظامی و صنعتی حساس و زیادی است که اطراف هر کدام و همچنین رادارها و پدافندهای اصلی باید چند سامانه تور و پانتسیر قرار داده بشه. یعنی ما نیاز به بیش از حداقل صد سامانه تور و یا بیشتر داریم. همین چند ماه اخیر چند بار تا نزدیکی جنگ با امریکا رفتیم. اگر درگیری گسترده ای اتفاق می افتاد بعید است سامانه های موجود جوابگو میبودند. همین فردا اگر سامانه های سپر و طوفان رونمایی بشن سالها طول میکشه که به تعداد کافی تولید بشن.
-
2
-
6
-
-
به نظر من سیستم داره رو این حساب میکنه که تحریم ها تمام بشه و روسیه به ما جنگنده بده. اگر ما صاحب یک نیروی هوایی قوی باشیم تقریبا هیچ ارتشی در منطقه حتی ترکیه در برابر ما حرفی برای گفتن نداره. این را همه در مناقشات اخیر فهمیدن. امریکا احتمالا متوجه شده که روسیه قصد فروش به ما رو داره و از الان داره فشارش رو برای عدم رفع تحریم های ما میاره. حالا دو حالت داره یا واقعا روسیه قصد فروش به مارو داره یا سیگنال هایی داده که این تصمیم رو داره که دقیقه 90 بتونه با امریکا سازش کرده و امتیازات زیادی ازش در قبال عدم فروش به ما بگیره. واقعیتا من احتمال دوم را بیشتر میدم. گذشته از نامردی روس ها. کلا سیاست روس ها این نیست که قدرت ما بیش از بیش افزایش پیدا کنه. اصلا به نفعش نیست. همین بحث سوریه اگه ما نیروی هوای داشتیم اصلا لازم نبود روسیه رو پاش رو باز کنیم به منطقه و الان روسیه هیچ کاره بود. احتمال اینکه چین به ما بفروشه بیشتره. مگر اینکه روسیه به رقابت چین به ما بفروشه.
-
3
-
-
یک بار جایی خوندم که در بعضی دانشگاه های سطح بالای دنیا بعضا تو امتحانات ریاضی یک سوال که یک مسئله که ریاضی دانها نتوانستند حل کنند میدهند. دانشجویان بخصوص دانشجویان در حال افتادن به درو دیوار میزنن تا نیفتن. تو این به در و دیوار زدنها بعضا بعضی از مسایل حل شده است. و یا ایده ای دادند که منجر به حل مسئله شده.
ما هم در بخش هوایی همین وضع دانشجوی در حال افتادن رو داریم. دوستان ایده هایی میدن که یکوقت دیدیدشوخی شوخی اصلا جنگ های هوایی را دگرگون کرد
-
1
-
9
-
-
بر 4 اسفند 1398 در 19:53 , M-ATF گفت:توپ ۲۳ در میان انتخاب هایی که برای سرمایه گذاری و صرف هزینه جهت هوشمند سازی و اتوماسیون وجود داره، به لحاظ کیفی و قابلیت ها، پایین ترین جایگاه و البته توجیه فنی اقتصادی پایینی رو داره.
گزینه های ۳۵ میلیمتری و حتی ۴۰ میلیمتری فتح و ۷۶ میلیمتری برای کاربرد های زمینی و غیر دریایی درصورتیکه به سمت هوشمندسازی مهامتشون بریم آپشن های بسیار بهتری هستند.
سه تا گزینه بالا ظاهرا اینطور که عنوان شده تولید بومی داریم ، ولی ۵۷ میلی متری ها رو هم داریم که شنیدم کیفیت چندانی ندارن، راست و دروغش رو نمی دونم.
با توجه به حملات با حجم انبوه که مثلا در سوریه از طرف اسرائیل شاهدش هستیم، به کارگیری لایه های مختلفی از این توپ ها با مهمات هوشمند، در نقاط حساس، میتونه راندمان اقتصادی مقابله با این حملات رو به شکل محسوسی بالا ببره. در مورد ۴۰ میلی متری و ۷۶ حتی میشه به نمونه های دو لولش هم برای افزایش نواخت تیر در حملات با حجم انبوه فکر کرد که البته بایستی ارزیابی عمیقتری نسبت به این ایده انجام بگیره.
یه زمانی توسعه سامانه های پدافندی به سمت برد بلند تر کردن سیستم ها بود، الان با توجه به توسعه تسلیحات دوربرد حتی ارزان ، غالبا در حملات پلتفرم رها کننده این تسلیحات خارج از برد سامانه پدافندی قرار میگیره، بنابراین توسعه یک سیستم دفاع نقطه ای با دقت بالا و ارزان برای مقابله با تسلیحات و مهمات شلیک شده، اهمیت بسیار بالایی پیدا میکنه.
زمانیکه دوستان نوشتند دیگه از این سامانه استفاده نمیشه من تصور کردم شاید نصب 8 لوله روی یک شاسی باعث عدم تعادل بخصوص موقع شلیک شده و سیستم بعد از مدتی دقت و عملکرد خود را از دست میدهد. برد این سامانه کم است و کالیبر ان پایین. ولی شلیک 8 لوله اگر سیستم مشکلی ایجاد نکند میتواند دیوار اتشی درست کرده و شانس هدف قرار دادن را افزایش دهد حتی اگر از گلوله های هوشمند استفاده نشود. . باتوجه به برد کم من فکر میکنم به عنوان اخرین لایه پدافندی کنار سامانه های موشکی و پشت توپ هایی با کالیبر بالاتر.شاید بد هم نباشد.
-
2
-
-
فکر میکنم تو یکی از تاپیک ها یکی از دوستان نوشته بود که این سامانه یعنی مصباح عملکرد خوبی نداشته و دیگه ازش استفاده نمیشه. کسی خبری در این مورد داره؟
-
خیلی سخته ادم قبول کنه جنگنده چینی در حد f22 و یا بهتر باشه. تجربه در مورد سلاح های چینی به ما چیز دیگری میگوید. اگر اینگونه باشد خبر خوبی است. چون شاید زمانی به ما بفروشد
-
1
-
2
-
-
4 hours قبل , arminheidari گفت:ترکیه برای اینکه حال ما رو بگیره با مشورت یا بی مشورت به تروریست ها موشک دوش پرتاب داده است، و دنبال اینه که بلایی که سر شوروی در افغانستان اومد رو تکرار کنه
اینجاست که باید ابزار کار رو تغییر داد، استفاده از توپخانه متحرک به همراه پهباد ها و ایجاد تیم های شکار
چیزی که با این کاروان های تروریست ها بسیار ممکن و سود ده هست
از سمت دیگر ایران باید ترکیه رو شروع تهدید ابزاری کند و بگوید در صورت عدم همکاری در سوریه و تمام نشدن کار جبهه سوریه، ( حداقل بخش ادلب) ایران تمام مبادی اش رو با ترکیه می بندد و صادرات گاز را هم به تعلیق در می آورد، این اقدام برای ترکیه که روی توریسم ایران و گاز ایران حساب باز کرده سنگین هست
و در میدان عمل دادن محدود سلاح دوش پرتاب به کردهای سوری برای زدن اهداف ترکی
اسرائیل از این به بعد حملاتش رو بیشتر میکنه بویژه بعد از زدن سردار
پس باید واکنش ها رو بالا برد
چطور؟
اول اتمام جبهه ادلب
دوم پاسخ های موشکی برای زدن جولان و یا زدن فرودگاهی که از آن هواپیمای مهاجم بلند شده است
سوم تقویت گذر گاه ابوکمال و ایجاد چند مسیر کمکی برای تردد زمینی
دوست عزیز قضیه تا حدی برعکس است. الان تو تحریم ما به شدت به کمک ترکیه احتیاج داریم. الان صدها شرکت در ترکیه توسط ایرانیان ثبت شده که به کار دور زدن تحریم مشغول هستند. درسته ترکیه هم داره از ما سود میبره ولی لنگ ما نیست. ولی برای ما ترکیه یکی از چند راه باقی مانده برای دور زدن تحریم است و صلاح نیست روابط خودمون را باهاش تیره کنیم. تو قضیه ادلب هم ایران خیلی مستقیم دخالت نمیکنه. هر چند مشخصه از ارتش سوریه حمایت میکنه.
-
1
-
-
خدا رحمتش کند. با تشکر از جناب MR9 برای اطلاع رسانی از فوت این عزیز. واقعا اینها کسانی هستند که برای این مملکت زحمت کشیده اند.
-
1
-
2
-
-
اف 5 جنگنده خوبی است. به نظر من قابلیت توسعه را دارد. ولی نهایت کار میتواند نقش مکمل را کنار یک جنگنده بزرگتر مثل سوخو 30 بازی کند. حداکثر میتوان مدل های ارتقا یافته انرا در حد اف 16 که در خود امریکا به عنوان مکمل اف 15 بود دید.
اف 5 سطح مقطع راداری کوچکی دارد. اینرا در صحبت های خلیانان نهاجا در جنگ شنیده ایم. که در رادار کوچک دیده میشده. اگر در ساخت ان از مواد کامپوزیت هم استفاده کننده و در ورودی هوای موتور تغییراتی بدهند. هم سبکتر شده هم رادار گریزتر میشود. در صورتیکه از نمونه توربو فن اوج استفاده شود و با تغییرات بیشتر در مواد میتوان به سرعت ماخ 2 یا بیشتر رسید. با طراحی یک رادار ارایه فازی و سیستم الکترواپتیکی و شاید ساخت موتوری با امکان تغییر بردار رانش بتدریج یک جنگنده مکمل خوب داشت. ولی نمی تواند به عنوان جنگنده اصلی نهاجا عمل کند
-
2
-
1
-
-
تولید موتور جت در ایران به ان شکل انبوه که بعضی در ذهن دارند نیست. اینکه گفته شده یک نمونه ساخته شده نمونه های بعدی را هم به همان شکل میسازند. مثلا ممکن است سالی حداکثر ده عدد بسازند.
اینها معمولا یک موتور را کپی سازی میکنند بعد تست میگیرند اگر جواب نداد حدس میزنند که مشکل کدام قطعه موتور بوده بعد با تعویض ان قطعه با نمونه اوریجینال دوباره تست میگیرند. این کار تکرار میشود تا با سعی و خطا قطعات مشکل دار پیدا شود. بعد سعی میکنند مشکل قطعه را حل کنند. یا مثلا به منابع خارجی مثلا اوکراین یا روسیه سفارش دهند. یا به یک تولید کننده داخلی دیگر. به هر حال در مورد موتور اوج احتمالا همین ستاریو وجود داشته و تازه کاملا مشکل حل شده. اگر حل شده باشد نمونه های بعدی را هم میسازند. ممکن است (البته من اطلاعی ندارم) به صورت موازی رو توربوفن کردن ان هم کار کرده باشند.
-
1
-
4
-
تحلیل و پیگیری تحولات افغانستان ( از اوت 2007 )
در اخبار تحلیلی
ارسال شده در · Report reply
تجزیه هر کشوری در منطقه امری نامطلوب است چون باب این مسئله در منطقه باز میشود. هدف امریکا هم همین است. ولی در مورد افغانستان واقعا مشکل وجود دارد. شمال افغانستان که تاجیک ها و هزاره ها و ازبک ها هستند خود را دنباله روی فرهنگ خراسانی میدانند. جنوب پشتون ها هستند. تا 150 سال پیش وقتی کسی میگفت افغانی منظور مردمان پشتون بود. به تدریج پشتون ها بر قسمت های شمالی غالب شدند و با تضعیف فرهنگ خراسانی یا همان ایرانی سعی کرده اند فرهنگ خود را تحمیل کنند. مردم شمال افغانستان امروزی زمانی مرکز فرهنگی ایران بوده اند. بسیاری از دانشمندان و ادبای ایرانی مثل ابوریحان بیرونی و یا مولانا مال این مناطق هستند. ولی الان از نظر فرهنگی بسیار پائین امده اند.
اگر این قسمت یعنی قسمت های شمالی افغانستان از پشتون ها جدا شوند شاید این زمینه فراهم شود که به کشور اصلی خود یعنی ایران دوباره ملحق شوند.