sasasasa

VIP
  • تعداد محتوا

    798
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

پست ها ارسال شده توسط sasasasa


  1. هم اکنون, mehdipersian گفت:

    واشنگتن پست روز پنجشنبه گزارش داد ، روسیه در حال آماده سازی است تا ماهواره پیشرفته ای را در اختیار ایران قرار دهد که بتواند اهداف بالقوه نظامی را در خاورمیانه ردیابی کند.

    واشنگتن پست می گوید ، این طرح می تواند ماهواره Kanopus-V ساخت روسیه را مجهز به دوربین با وضوح بالا باشد که می تواند ظرف چند ماه از روسیه پرتاب شود.

     

    این گزارش چند روز قبل از دیدار رئیس جمهور آمریکا ، جو بایدن و ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه در ژنو منتشر شد و در حالی كه ایران و ایالات متحده درگیر مذاكرات غیرمستقیم در مورد احیای توافق هسته ای 2015 هستند كه برای جلوگیری از برنامه هسته ای ایران در ازای كاهش تحریم های اقتصادی طراحی شده است. 

     

    این ماهواره "نظارت مستمر بر تأسیسات مختلف از پالایشگاه های نفت خلیج فارس و پایگاه های نظامی اسرائیل تا پایگاه های عراقی را در شامل می شود که نیروهای آمریکایی را در خود جای داده است." یک مقام دولتی در مورد فروش مختصر توضیح داد.

     

     در حالی که Kanopus-V برای استفاده غیرنظامی به بازار عرضه می شود ، رهبران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران از سال 2018 چندین سفر به روسیه انجام داده اند تا به مذاکره در مورد توافق کمک کنند.

     

    کارشناسان روسی بهار امسال برای کمک به آموزش خدمه ای که روی ماهواره در یک مرکز تازه ساخته شده در نزدیکی کرج در غرب تهران کار می کنند ، به ایران سفر کردند.

     

     این ماهواره دارای سخت افزار روسی است ، "شامل یک دوربین با رزولوشن 1.2 متر - یک پیشرفت قابل توجه نسبت به توانایی های فعلی ایران ، هرچند هنوز از کیفیت بدست آمده توسط ماهواره های جاسوسی ایالات متحده فاصله دارد."

     

    سپاه پاسداران در آوریل سال 2020 گفت که آنها با موفقیت اولین ماهواره نظامی کشور را به مدار زمین پرتاب کردند ، مایک پمپئو وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده خواستار پاسخگویی به تهران شد زیرا وی معتقد بود که این اقدام مخالف قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل است.

     

    اگر خبر درست باشه برای هدایت پهبادها هم به کار میاد. ادعا شده ما پهبادهایی با برد 2000 کیلوتر ساخته ایم. هدایت چنین ماهواره هایی نیاز به پهباد داره

    • Upvote 1
    • Downvote 1

  2. پهباد به این بزرگی باید موتور توربور پراپ داشته باشه.  موتورهای توربو پراپ شفت از سمت ورودی هوا بیرون می اید. تو پهبادها چون ملخ عقب است شفت باید از سمت مقابل یعنی خروجی دود بیرون بیاد. که به ان بک پراپ می گویند. البته یک راه این است که موتور را بر عکس نصب کنند و با یک کانال هوا رو 180 درجه بچرخانند و از پشت وارد موتور کنند. ظاهرا از ورودی هوایی که روی پهباد در انتهای موتور استت به نظر می اید این کار را کرده اند.

    • Upvote 5

  3. من فکر میکنم هدف این است بر مبنای موشک 9 دی سامانه ای مانند گنبد اهنین ساخته شود. البته این موشک احتمالا در سامانه باور هم به عنوان موشک برد کوتاه استفاده خواهد شد همچنین ورژن های دریایی ان در کشتی های نظامی به عنوان ضد کروز به کار گرفته میشود. کار برد دیگر آن بر روی سامانه پانتسیر ایرانی که فکر میکنم سامانه کمند است خواهد بود. به هر حال نیاز زیادی به چنین موشکی در سیستم دفاعی کشور است و اگر موفق باشد در کاربردهای متنوعی استفاده میشود

    • Like 1
    • Upvote 3

  4. سلام

    من سال 91-92 در صنعت موتورهای توربینی کاراموز بودم. در ان زمان قاهر رونمایی شد. صنعتی که روی قاهر کار میکرد مجاور صنعت موتورهای توربینی بود و یک خبرهایی به گوش ما میرسید. انچه من شنیدم ماکت نبود ولی تلاش کردن بپره پرواز نکرد. یعنی میگفتن طرح از اساس ایراد داره. مثلا میگفتن تراست موتور نسبت به نیروی دراگ خیلی کمه که رفتن دو موتورش کردن. بعد باز نپرید. ظاهرا یک مدت طرح خوابید و بعد دوباره فعال شد هدف هم بیشتر حل و فصل ابروو ریزی صورت گرفته بود. حدود ابان سال قبل از دوستام شنیدم که قراره بهمن ماه روحانی بیاد و قاهر پرواز کنه. میگفتن تلاش میشه تا بهمن اماده بشه.

    من فکر کنم این دفعه هم پروازش شکست خورده و کلا ازش ناامید شدن. اگر هم پرواز کنه هدف همون حل و فصل ابرو ریزی صورت گرفته است و کسی روش حسابی باز نکرده

    • Upvote 3
    • Downvote 1

  5. گذشته از خریدهای که قبل از انقلاب صورت گرفت و اکثرا خریدهای خوبی بودند بیشتر زیرساخت هایی که ما الان در ارتش داریم اعم از پایگاه های هوایی، پادگان ها، بنادر  و غیره قبل از انقلاب به وجود امده است و الان نیاز به نوسازی و مدرن سازی دارند.

    در دوران های بعد از جنگ سزمایه گذاری های زیادی در امور نظامی صورت گرفت ولی عمدتا در زمینه های غیر متقارن مانند موشکی، قایق های تند رو و همچنین پهبادی بوده است. به نظر میاد تا حدی موفق شدیم و داریم کم کم امریکا را از اسیای غربی بیرون می کنیم. فکر میکنم زمان ان رسیده که در زمینه های کلاسیک کانند توان هوایی، هلیکوپتری، زرهی و سلاح های انفرادی نیز سرمایه گذاری بشود. دیگه نمی توان در قرن 21 و سال 2021 بر روی فانتوم و چیفتن، کبری و ژ 3 حساب کرد. توان غیر متقارن بیشتر برای مقابله با امریکا طراحی شده بود در اینده دشمنان ما کشورهایی مانند ترکیه و نیروهای نیابتی هستند و نیاز به این ابزارها میباشد. 

    همین چند ماه اخیر اذربایجان و ترکیه تلاش داشتند با اتصال نخجوان با اذربایجان اتصال ما را به قفقاز قطع کنند برای این منظور ارتش به ان مناطق ارسال شد. این داستان بین ما و ترکیه و اذربایجان ادامه دارد مناقشات دیگری نیز اتفاق خواهد افتاد. بنابراین ما باید نیروی نظامی کلاسیک خود را تقویت کنیم

     

    • Like 2
    • Upvote 6

  6. به نظر بنده خرید از روسیه و چین به دلایل مختلف امکان پذیر است. میتوان جنگنده های نسبتا به روز را هم ازشون خرید. نباید هم شرایط را با زمان مرحوم هاشمی که نهایتا به ما تعدادی جنگنده دسته دوم فروختند مقایسه کرد به دلایل زیر

    1- الان ایران دو منبع خوب خرید جنگنده دارد چین و روسیه. این خیلی مهم است که وقتی شما میخواهید از کشوری خرید کنید یک الترناتیو هم برایش وجود داشته باشد این رقابت بین فروشنده ها به خریدار برای معامله بهتر بسیار کمک میکند. زمان هاشمی عملا چین جنگنده به درد بخوری تولید نمی کرد ولی الان چین پا به پای روسیه جنگنده میسازد

    2-وزن استراتژیک ایران 1400 با ایران 1370 قابل مقایسه نیست. الان ایران خود رو به عنوان یک قدرت منطقه ای و تا حدی جهانی به دنیا قبولانده. اتحاد استراتژیک با ایران برای چین و روسیه مهم است. چین برای طرح جاده ابریشم نیاز به ایران در قلب این مسیر دارد. علاوه بر این روسیه و چین در حال تقابل شدید و روز افزون با امریکا هستند و حاضر به رنجاندن کشوری که از افغانستان تا مدیترانه و یمن دارای نفوذ است،  نیستند. گرچه من از صحبت های ظریف خوشم نیامد ولی بد نبود که به گوش روسیه رسید تا از این به بعد بیشتر مراقب رفتارش باشد.

    3- امریکا رسما اعلام کرده که هر کشوری که از روسیه سلاح بخرد را تحریم میکند. صنایع نظامی گسترده روسیه برای بقا نیاز به مشتری خارجی دارد. همین الان کارخانه میگ وضعیت بدی دارد. صنایع هوایی چین هم پیشرفت کرده و دیگر چین خرید بزرگی از روسیه نخواهد داشت.  هند هم کاملا به دامان غرب افتاده. و در اینده بیش از بیش تعاملات خود را با روسیه کم میکند. ترکیه در همه جا با روسیه در حال تقابل است(لیبی-سوریه- اوکراین) و نمی توان بعنوان یک مشتری سلاح زیاد روی ان حساب کرد. مضاف بر اینکه هنوز عضو ناتو است. بسیار بستگی دارد ما چه خریدی را مد نظر داشته باشیم. بعضا در سال های گذشته خریدهای مد نظر ما کوچک بودند و روسیه با یک رشوه کوچک از غرب ما را به غرب میفروخت.  اگر یک قرار داد چند میلیارد دلاری جلوی روسیه گذاشته شود بعید است رد کند.

    4- تقویت بیش از بیش ایران در خلیج فارس منجر به کاهش فشار نظامی به چین در دریای چین و همچنین روسیه میشود. کلا خود امریکا به این نتیجه رسیده که تقابل هم زمان با سه کشور مشکل است. تقویت حضور دریایی ایران در اقیانوس هند که نیاز به پوشش هوایی و یک نیروی هوایی قدرتمند دارد کاملا به نفع چین هم از دید نظامی هم تامین انرژی هم حفظ راه های تجاری است.

    5- چین در گذشته فقط به تجارت فکر میکرد.  چین 2021 حتی قابل مقایسه با چین 5 سال قبل نیست. چین میخواهد از لاک خود بیرون بیاید و برای این منظور به ایران نیاز دارد. زمان هاشمی و حتی ده سال پیش شرایط کاملا متفاوت بود.

     

    به نظر من کشور به جمع بندی اینکه نیاز به تقویت توان هوایی است رسیده. من پیش بینی میکنم یک خرید بزرگ برای نهاجا انجام خواهد شد.

    • Upvote 9

  7. ظاهرا هواپیمای سوخو از روسیه خریداری شده ولی هنوز به کشور منتقل نشده است. این مطلب رو من از چند منبع شنیدم. منبع اول یکی از دوستان که خلبان است اظهار میداشت کلاس زبان روسی برای انها گذاشته اند و تعدادی برای اموزش قرار است به روسیه اعزام شوند. منبع دوم کانال تلگرامی اخبار سوریه با یکی مصاحبه کرد که در هوافضای سپاه بود. اطلاعات زیادی داشت که البته بعضی درست نبود. گفت که هم سوخو 30 هم 35 خریداری شده. البته بعضی اطلاعات متناقض بود مثلا طرف میگفت سوخو 35 و سوخو 30 اس ام 2 خریداری شده. تا حدی که من میدانم سوخو اس ام 2 همان سوخو اس ام 1 با اویونیک سوخو 35 است. یعنی قابلیت هایی مشابه سوخو 35 ولی با دو سرنشین دارد. بعیده دو هواپیما با کارایی مشابه بخرند. ولی طرف ظاهرا اطلاعاتی داشت. با توجه به اینکه من از چند منبع شنیدم ظاهرا خبرهایی هست. ظاهرا مشارکت در تولید هم هست که در ازای ان ایران اطلاعات رادار سار ارکیو را به روسیه داده. ظاهرا یکی از مشکلات این است که ابعاد این جنگنده بزرگتر از اشیانه های موجود در ایران است. و نیاز به زیر ساخت های جدید است

     

    • Like 2
    • Upvote 2
    • Downvote 3

  8. به نظر من j10c کاملا می تواند نیازهای ما رو پوشش دهد. ترکیه بدنه اصلی نیروی هوایی اش بر مبنای اف 16 است. j10 چیزی کاملا در کلاس اف 16 است. در این مقاله گفته شده محدودیت این جنگنده برد کم آن است. حملات در فواصل دور  حتی اگر ما مجهز به سوخو 30 شویم بعید  است بتوان انجام داد. به علت مجهز بودن رقبا به هواپیما و پدافندهای غربی. این گونه حملات به علت ریسک بالا با کمک موشک های بالستیک و کروز و پهباد قابل انجام است. چین از روسیه ثروتمند تر است. از روسیه دانش میخرد از امریکا می دزدد و خودش هم هزینه تحقیقات میکند بنابرین هر چند سال ارتقاهایی بر جنگنده های خود اعمال میکند که میتوان انها را از چین دریافت کرد. قیمت ان و هزینه عملیاتی ان هم پایین است. کلا گزینه مناسبی است. با خرید 150 فرورند j10c که پول ان با نفت پرداخت شود و شاید بتوان تحت لیسانس در ایران تولید کرد نهاجا کاملا احیا میشود.  میتوان بعدا تعدادی نسل 5 هم به صورت تکمیلی از چین یا روسیه خرید

    • Like 1
    • Upvote 13

  9. هم اکنون, mehdipersian گفت:

    با دادن نفت و گرفتن هواپیما میشه این کار را انجام داد چون پولی جابجا نشده تحریمی برایش وجود ندارد

     

    درسته ولی باید دید طرف مقابل قبول میکنه یا نه. این شرکت های هواپیما سازی معمولا مثل بخش خصوصی ارائه می شن. این وسط دولت ان کشور باید نقش واسطه را بازی کنه. البته خود روسیه صادر کننده نفت است و اصلا باید دید علاقه ای به دریافت نفت از ما دارد یا نه؟


  10. من فکر می کنم خرید برای نیروی هوایی به برداشتن تحریم ها مرتبط است. حالا اینکه روسیه و چین به ما بفروشند یک بحث است اینکه ما پول داشته باشیم بدیم مشکل دوم است. تا تحریم برداشته نشه بعید میدونم پول لازم برای خرید هواپیما وجود داشته باشه یعنی اولویت های مهم تری وجود دارد که به هواپیما نمی رسد. باید تحریم برداشته شود تا بودجه لازم برای این خرید را بتوان تامین کرد 


  11. هم اکنون, alala گفت:

     

    • اگر منطقی ترین و در دسترس ترین راه در زمان فعلی را بخواهیم بررسی کنیم، همین توسعه چراغ خاموش خرمشهر تا رنج 4000 کم هست. با کلاهک سبک تا حدی نزدیک میشه و شاید فقط بشه با افزایش سوخت و طول موشک رسید خیلی سریع به این رنج.
    • از طرفی همین بحث پهپادها و موشک های کروز هم مسیر موازی باشه تا لااقل در بحث اشباع پدافند و اوت نامبر کردن پدافند در یک فرصت کوتاه بشه روشون حساب کرد اگر خیلی حیاتی بود حمله.
    • یا حتی همون بحث کشتی های کانتینری مجهز فرضا به موشکی شبیه حاج قاسم و سومار در یک فاصله 2000 تا 1500 کم از جزیره که تا حدی از برد محافظین جزیره هم دور هست. برای خا-55 برد 2500 ثبت شده و حتما در مسیر کشتی ها میتونند در پناه جزایر و بندرگاه های خاصی (در فاصله معین به نمایش اینکه لنگر انداختند ولی در میان انبوه کشتی ها منتظر ورود به بنادر ) نزدیک بشند تا حساسیت ها هم کم بشه.

    در مورد راه های طولانی تر هم همون مسیر موشکهای هایپرسونیک و زیردریایی های موثر و ... را میشه پی گرفت.

     

     

    این مطلب رو مطمئن نیستم ولی فکر می کنم در موشک های بالستیک با افزایش برد ارتفاع هم زیاد می شود. یعنی موشک در ارتفاعات بالاتری پرواز می کند که بالک های موشک به علت رقیق بودن هوا درست عمل نمی کنند و کنترل موشک سخت می شود. بنابراین دقت موشک پایین می اید و نمی تواند نقطه زن باشد. برای همین یاید از روش thrust vectoring استفاده نمود.  موتور سلمان می تواند در این نقش استفاده شود. طبیعتا شاید این دانش در کشور هنوز به تکامل نرسیده باشد. شاید هم به صورت چراغ خاموش نمونه های بالستیک دوربرد با این موتور که نقطه زن هم باشد ساخته باشند. ولی خوب احتمالا هزینه های تمام شده ان بالا است و ساخت تعداد زیاد ان برای موشک باران دیگوگارسیا بالا باشد

    • Like 2
    • Upvote 3

  12. هم اکنون, mehdipersian گفت:

    پهپاد انتحاری آرش

    20210106_220013.jpg

    در آزمایش پهپاد انتحاری آرش ،شلیک از سواحل مکران انجام شده و پهپاد پس از طی 1400 کیلومتر هدفش در سمنان را با موفقیت هدف قرار داده است. 

     

     

    پهبادی که انتحاری باشه و موتور جت هم داشته باشه بهش پهباد نمیگن. نوعی موشک کروز است. به نظر من باید اسم این رو میذاشتن موشک کروز آرش

    • Upvote 3

  13. زمانی بیشتر سپاه بر روی توسعه نیروی پهبادی تمرکز داشت. ظاهرا ارتش هم وارد این حوضه شده و به صورت گسترده هم وارد شده. واقعا تعداد و مدل های پهبادها زیاد بود. در جنگ قرباغ ما شنیدم اذربایجان چند ده پهباد داره که با همون ها ارتش ارمنستان رو زمنیگیر کرد. در این مانور چند صد پهباد ارتش شرکت داده بود.

    • Upvote 2

  14. هم اکنون, alala گفت:

    حالا طرح ها را کنار بزاریم مثل موشک مافوق صوت مختص این رنج و نه بیشتر و ...

    به نظر در دسترس همون ادامه مسیر خرمشهر هست تا به این رنج بشه رسید.

    مورد دیگه میمونه بحث زیرسطحی ها که هرچند ریسک خودش را داره ولی از ریسک کمتری برخوردار هست نسبت به هوایی/سطحی برای نزدیک شدن به این هدف و شلیک پرتابه های در نظر گرفته شده.

     

    پ ن: یک مورد هم استفاده از ظرفیت کشتی های تجاری در مسیر هست. این هم ریسک بالایی داره ولی اگر تیغ به گلو برسه حتی میشه پیاده کردن غواص و قایقهای انتحاری (کمی عجیب هست ولی خب این پایگاه مورد آسیب و خطر جدی قرار بگیره به خاطر ماهیت جزیره ای بودنش زمان میبره به شرایط عادی برگرده) را هم در نظر گرفت.

     

     

     

    بنده بالا هم گفتم. مشکل فقط این نیست که چهارتا موشک به اون برد برسه مشکل این است که از دفاع هوایی اونجا رد شه. برای همین نیاز به حمله پرتعداد است که پدافند اشباع بشه.

    امروز در مانور گفته شد که پهباد انتحاری تا برد 4000 کیلومتر ساختن. البته مشکل هدایت اش هم میمونه و اینکه از رادارها پنهان بمونه. زیر دریایی هم اگر استفاده بشه باید اتمی باشه که بتونه حداقل 2 تا 3 هزار کیلومتر رو بدون امدن روی اب بره و بیاد. 

    یک راه هم میتونه چیزی مثل فیلم سینمایی های باشه که در بچگی در مورد المان ها دیده ایم. یعنی اینکه یک جزیره در اون اطراف اجاره بشه برای یک کار توریستی یا تجاری(اگر امکان اش باشه) بعد تعد زیادی بالستیک و پهباد انجا انبار بشه برای روز مبادا و از همون جا هم شلیک بشه. البته واقعا شبیه فیلم های جیمزباند میمونه ولی شاید عملی باشه

    • Upvote 1

  15. هم اکنون, Brave_Heart گفت:

    پیشتر هم پیشنهاد داده بودم که برای دیگوگارسیا ارزان‌ترین روش سوار نمودن دو تیر موشک خانواده سومار در جایگاه های ثابت زیر بال سوخوی ۲۴ است. هر جایگاه ثابت زیر بال سوخو ۲۴ قادر است یک مخزن سوخت ۳۰۰۰ لیتری را حمل کند و از این رو مشکلی برای حمل یک موشک کروز کلاس سومار نخواهد داشت. فنسر یک بمب افکن دوربرد است که با یکبار سوختگیری هوایی و پرتاب موشک کروز به آسانی می تواند اهداف زیر ۴۰۰۰ کیلومتر را هدف قرار دهد. مشکل اینجا است که شمار زیادی فنسر برای ایران باقی نمانده است.

     

    در شرایط جنگی بعید است که نیروی هوایی امریکا اجازه دهد که یک سوخو 24 ایرانی بیش از 2000 کیلومتر از مرزهای ایران دور شود و اقدام به شلیک کند. اگر هم بکند قطعا پدافندها و یا اف 15 های ان پایگاه کروز را شکار خواهند کرد.

    زدن این پایگاه نیاز به یک حمله انبوه بالستیک مثلا همزمان بالای 50 فروند بالستیک دارد تا بتواند از پدافندهای ان عبور کند

    • Upvote 6

  16. همیشه بحث توانایی حمله ایران بع پایگاه دیگوگارسیا مطرح بوده. نمی دونم تا الان راهی برای این کار پیدا شده یا نه. در صورت درگیری با ایران دیوگو گارسیا پایگاه اصلی بمب افکن های بی 52 خواهد بود. این پایگاه 3800 کیلومتر با ما فاصله دارد و نیاز به موشک جداقل با برد 4000 کیلومتر هست.

    • Like 1
    • Upvote 1

  17. هم اکنون, GHIAM گفت:

    آیا این پایان آذربایجان است؟

     

    هنگامی که نیکول پاشینیان نسخت وزیر ارمنستان در روز 10 ژانویه 2020 آتش بس را پذیرفت، الهام علی اف احساس پیروزی کرد. علی اف سرزمین‌های را که پدرش رئیس جمهور پیشین آذربایجان در جنگ اول قره باغ از دست داد توانست بازپس بگیرد.  علی اف قبلا با تعهد به دیپلماسی در ازای دریافت کمک‌های مالی و تسلیحاتی با موفقیت آمریکا را فریب داد و پس از آن با یک حمله غافلگیرانه توانست از لحاظ نظامی بیشتر از آنچیزی حاصل کند که ممکن بود با استفاده از دیپلماسی به دست آورد. او همچنین با تبدیل خود به یک متحدد ضروری برای اردوغان رئیس جمهور ترکیه و پوتین رئیس جمهور روسیه، قدرت خود را افزایش داد. او احتمالا برآورد کرده است که در صورت بروز هرگونه ناآرامی در آذربایجان، آنها قدرت او را حفظ خواهند کرد همانطور که پوتین با حمایت از بشار اسد رئیس جمهور سوریه از هیچ تلاشی برای محافظت از منافع روسیه فروگذار نکرده است.

    ارمنستان در جنگ شکست خورد و علی اف پیروز شد. اما آذربایجان هم باخت. پرچم های آذربایجان ممکن است بر فراز شوشا که در بین ارامنه به نام های شوشی و کالباجار نیز شناخته می شود ، به اهتزاز درآیند، اما پیروزی علی اف به قیمت استقلال آذربایجان تمام می شود. علی اف برای تقویت قدرت شخصی و تضمین احتمالی جانشینی همسر و پسرش ، حاکمیت آذربایجان را فروخته است.

    نیروهای روسی اکنون در آذربایجان هستند. هم بر روی کاغذ و هم در واقعیت ، آنها آتش بس را بین آذربایجان و ارمنستان اعمال میکنند ، اما وارد کردن مجدد نیروهای روسی در منطقه، هدف دیرینه پوتین بوده است چرا که به نظر می‌رسد او همه کشورهای شوروی سابق را گام به گام به آغوش خود بازگرداند. شاید علی اف از پذیرش سربازان روسی اطمینان خاطر داشته باشد زیرا آنها دستاوردهایی را که وی و نیروهای ترک در طول جنگ بدست آوردند، تقویت کردند ، اما علی اف فراموش کرده است گرچه نیروهای روسی به سرعت وارد می شوند ، آنها به ندرت از آنجا خارج میشوند.

    بعید است ترکها نیز آذربایجان را ترک کنند. هدف آذربایجان از جنگ، آزادسازی قره باغ و مناطق آذربایجانی اطراف آن بود که ارمنستان در جنگ 1988-1994 آنها را اشغال کرده بود. اما انگیزه ترکیه متفاوت بود. اردوغان و رهبران فکری امنیتی-نظامی ترکیه مانند دوغو پرینچک مدتها است که از جاه طلبی‌های پان ترکی استقبال میکنند تا ترکیه را از نظر فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی با آذربایجان و کشورهای ترک آسیای میانه پیوند دهند. با گذر از فرودگاه آسین بوغا آنکار به سمت شهر، دیوارنگاره‌ای منقش به پرچم‌های جمهوری‌های ترک از آذربایجان به ترکستان شرقی (اویغورهای چین) دیده ‌می‌شود. طبق گزارشات بر اساس توافق آتش، نه تنها ترکیه یک راه ارتباطی از طریق خاک ارمنستان به آذربایجان به دست آورده است (البته ساز و کار این جاده مشخص نیست) بلکه ترکیه نیروهای خود را به یک مرکز مشترک نظارت روسی-ترکی اعزام می‌کند. نیروهای ویژه ترکیه در باکو حضور دارند و جت های اف -16 ترک نیز در پایگاه های آذربایجان مستقر هستند. علی اف ممکن است به اردوغان به عنوان یک دوست نگاه کند اما اردوغان علی اف را به عنوان وسیله ای برای رسیدن به هدف می داند.

    در نهایت به مزدوران سوری (تروریستهای سوری) می‌رسیم. ترکیه با استقبال علی اف این تروریستها را به آذربایجان منتقل کرد، با این حال به نظر می‌رسد علی اف حتی اگر اراده کند نمی‌تواند آنها را مجبور به خروج از خاک آذربایجان کند. همانطور که ترکیه توانست آتش تروریست‌ها را علیه ارمنی ها هدایت کند ، آنها به همین راحتی می توانند از آنها برای هدفگیری آذری های مخالف اهداف ترکیه استفاده کنند.

    آذربایجان برای اولین بار توانست در سال 1918 به استقلال برسد اما 23 ماه بعد، با ورود نیرویهای روسی این استقلال شکست خورد. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دومین فرصت را به آذربایجان اعطا کرد. شورای عالی سوسیالیستی جمهوری آذربایجان در 18 اکتبر 1991 استقلال آذربایجان را اعلام کرد ، اقدامی که متعاقباً با همه پرسی تأیید شد. هرچند این دوره از استقلال آذربایجان طولانی‌تر شده است اما همچنان نتیجه یکسان است: نیروهای خارجی حاضر در آذربایجان به باکو جواب پس نمی‌دهد بلکه به کاخ کرملین و کاخ آک ساری (ترکیه) پاسخگو هستند. ممکن است آذری‌ها روز 10 نوامبر را به عنوان روز تاریخ پیروز خود بر ارمنستان در جنگ قره باغ 2020 جشن بگیرند اما زمانی‌که روزهای جشن به پایان برسید ممکن است آنها متوجه شوند این پایان واقعی استقلال آذربایجان و آغاز فرمان‌برداری این کشور از روسیه و ترکیه است.  

     

    ترجمه توسط GHIAM/ منبع

     

    زمانیکه ایران با عثمانی در دوره صفویه وارد جنگ شد بعضی از طوایف کرد طرف ایران و بعضی طرف ترکیه رو گرفتند. علت این بود که کردها سنی بودند و عثمانی ها خود را خلفای مسلمان های سنی می پنداشتند و جنگ هم جنبه ملی و هم مذهبی داشت. کردها در ان دوران و دوران های بعد با وعده های عثمانی بارها در جنگ های مختلف علیه ایران شرکت کردند و هم در عمل هم به صورت معنوی از ایران جدا شدند. در دوره های بعد صفویه و نادر شاه بارها عثمانی را شکست دادند و می توانستند مناطق کرد نشین دیاربکر و .. که جزو عثمانی بود را به ایران باز گردانند ولی در واقعیت تلاش لازم را نکردند چون این مناطق از لحاض معنوی از ایران جدا شده بود. همین الان کردهای عراق تعاملات فرهنگی زیادی با ما دارند ولی کردهای ترکیه خیلی از ما دور هستند. این اشتباه استراتژیک و باور دروغ های عثمانی باعث شد کردها قرن ها است که تحت ستم ترک ها هستند در صورتیکه اگر جزو ایران مانده بودند الان اقلیت نبودند بلکه با یک جمعیت 30 ملیونی در ایران به مانند اذری ها صاحب قدرت بودند. الان هم اذری ها ارام ارام دارند به دام دروغ های ترکیه می افتند. حتی در داخل کشور خودمان هم اذری هایی هستند که تمایل به ترکیه دارند. اذری ها در ایران شهروند درجه یک هستند. حتی رهبر و بسیاری از مقامات اذری هستند. اگر زمانی ادربایجان قدم به قدم گرفتار ترکیه و یا روسیه شود به همان مسیر کردها می افتد. 

    در همین جنگ اخیر ترکیه به جای ازادسازی قرباغ بیشتر در فکر ایجاد گذرگاه اتصال نخجوان به اذربایجان بود. در عمل بیشتر قرباغ دست ارمنستان باقی ماند. در واقع اذری ها شدند الت دست ترکیه و روسیه.   

    • Like 2
    • Upvote 12

  18. با تمام صحبت هایی که در مورد f22 میشود تا وقتی یک جنگنده در یک نبرد واقعی قابلیت های خود را ثابت نکند نمی توان در مورد ان اظهار نظر کرد. تمام حرف هایی که در مورد توجیه عدم تولید بیشتر این جنگنده مطرح می شود از نظر من کافی نیست. چرا امریکا ده ها میلیارد دلار خرج توسعه اف 35 کرد. طرح های جدید با هزینه های میلیارد دلاری بر روی توسعه اف 15 مطرح می شود ولی امریکا چند ده میلیارد دلار صرف تولید تعدادی بیشتر از این جنگنده نکرد؟؟ چرا در هیج عملیات جدی شرکت داده نشده؟  سطح مقطع راداری 0.001 یا 0.0001 مترمربع که برای این جنگنده ادعا میشود باور کردنی نیست. اصلا اگر سطح مقطع راداری این جنگنده  0.0001 مترمربع است به نوعی اندازه یک مگس است وهیج جنگنده قابلیت درگیری با ان را ندارد پس چه نیازی به توسعه نسل 6 جنگنده ها است.

    من منکر قابلیت های این جنگنده نیستم ولی قطعا در مورد ان اغراق شده و میشود و به  نوعی شده سمبل قدرت هوایی امریکا. میترسند در یک عملیات شرکت داده شود و شکار شود و ابهت ان ریخته شود وگرنه در این بیست سال فرصت کافی برای شرکت ان در یک عملیات بود

    • Upvote 8

  19. هم اکنون, arjemandi گفت:

    مقاله به نظر درست نمیاد مثل اینکه روسیه برنامه خاصی برای تولید پاکفا نداره و یا حدس مشارکت ایران تو یه پروژه کاملا بی نام و نشان موهوم

     

    موافقم. خود پکفا سال ها است که داره روش کار میشه و چند پیش نمونه ازش ساخته شده تازه داره عملیاتی میشه. میگ 41 فکر نکنم کار جدی روش شده باشه بیشتر در حد یک طرح است. ولی متاسفانه ما کشور ثروتمندی نیستیم ولی اگر حاضر بودیم در یکی از این پروژه های این چنینی که در اثر کمبود بوجه خوابیده سرمایه گذاری سنگین کنیم به نظر من روسیه حاضر بود با ما مشارکت کنه. غیر از مسایل تحریم یک علت که روسیه سخت با ما کار میکنه این است که ما حاضر نیستیم مبالغ سنگین به مانند چین و هند در این امور سرکایه گذاری کنیم. روسیه هم برای یک سری خریدهای کوچک و محدود حاضر نیست با غرب و کشورهای عربی تقابل کند همین الان ما اگر با چند میلیارد دلار وارد چنین پروژه ای شویم با توجه به مشکلات شرکت میگ فکر نکنم روسیه پیشنهاد ما را رد کند

    • Upvote 2

  20. مقاله ای در چنگاوران دیدم که ایران علاقمند به مشارکت در پروژه میگ 41 است که در واقع ارتقا میگ 31 به نسل 5 است.  البته ایران به دلایل تجربه موفق اف 14 معمولا علاقمند به این گونه رهگیرها است ولی نمی دونم خبر چقدر موثق است و اصولا این جنگنده کی قراره بیرون بیاد. 

    • Like 1
    • Downvote 1

  21. هم اکنون, alala گفت:

    پیرو سوال های فرضی، فرض کنید همین حالا با حذف تمام روابط و نیابت ها و عضویت ها، آمریکا در موقعیت حمله به ترکیه یا ایران بود. دو کشور با شرایط فعلی نظامیشون و فقط مرزهای داخل کشور.

     

    آمریکا برای حمله به کدام کشور تامل بیشتری میکرد؟ (با فرض بیشترین امکان ضربه و کمترین دریافت ضربه) - توجه کنید یک سوال به شدت ساده سازی شده است و یک دو دو تا چهارتا. در کدام حمله بیشترین ضربه را میتونه بزنه و کمترین آسیب را هم دریافت کنه. قاعدتا دست آمریکا باز هست و میتونه استراتژی و شیوه و نوع سلاح ها را از تجهیزات موجودش استفاده کنه.

     

    دو کشور تقریبا و حالا با اغماض دو شیوه متفاوت دفاعی را بنابر جبر روزگار و شرایط در پیش گرفتند و البته قطعا شرایط ترکیه و دستش بسیار بازتر برده برای تقویت بنیه دفاعیش و از آسیبهای یک جنگ ویرانگر هم در تاریخ مثلا چهل ساله مورد مقایسه مصون بوده.

     

    برای حمله به ایران تامل بیشتری میکرد. یعنی حمله به ایران برای امریکا سخت تر از حمله به ترکیه است. البته این صرفا به علت قوی تر بودن ایران نسبت به ترکیه نیست به این علت است که اصولا نیروی نظامی ایران برای مقابله با امریکا طراحی و توسعه یافته. یعنی شاید حدود 30 سال است که فرماندهان ما فقط به این فکر میکنند که در برابر امریکا چه باید بکنند. البته از ان طرف یک سری قابلیت ها مثلا قابلیت های کلاسیک در ایران موورد توجه نبوده یعنی در بسیاری از جهات ترکیه از ما دست بالاتری را دارد مثلا در نیروی هوایی و یا نیروی زره ای. که اگر زمانی با کشور دیگری غیر از امریکا وارد جنگ شویم این ضعف ها خودش را نشان خواهد داد. 

    • Upvote 9

  22. هم اکنون, Overdose گفت:

    قاهر به مشکلاتش در همین انجمن به اندازه کافی اشاره شده و ساخت‌یک‌کانسپت دلیل نمیشه ما بتونیم نمونه واقعی بسازیم کما اینکه در شکل و ظاهر و حتی ایرودینامیک اون شاهد فاجعه هایی بودیم که طراحان جهانی و داخلی تحلیل های لازم را انجام داد.

     این مواد فارق از بحث انجین نسل ۳ بسیار کم توان در برابر سازه با پسای زیاد  و ایونیک نامعلوم و معمای ان هستن که ما هنوز قدرت ساخت رادار های هوابرد برای موجودی فعلی و عملیاتی کردن خیلی از دارایی هامون منجمله میراژ f1 را نداریم و هنوز با رادار فرانسوی سیرانو و هماهنگ کردن تسلیحات گویا مشکلات زیاد داریم و این دارایی نیز بدون فایده لازمه فقط داره هزینه تحمیل میکنه!!

    کما اینکه ورودش هم تاثیری نداره و با وجود رقبای منطقه‌ای و نیرو های مدرن هوایی اونها صرفا یک‌سلاح پشتیبانی نزدیک‌ میشه روش حساب کرد!

     بحث قاهر هم که واقعا نیاز به توضیح بیشتر نداره در حالی میتونستن حداقل یک پیش نمونه بدون عیب معرفی کنند حداقل تو این بخش مورد تمسخر قرار نگیریم !!

    jwa9_screenshot_20201230-161104_samsung_

    پیش نمونه نسل پنج ترکیه شبیه به طرح های جواب داده و دارای برنامه‌ای واقعی و مدون و شفاف!

     

    قاهر وقتی سال 91 رونمایی شد بسیاری انرا مورد تمسخر قرار دادند چون ایرادات فنی زیادی داشت که عده ای حتی به صورت چشمی انرا تشخیص میدادند و یا حداقل این ادعا را داشتند. نیروی پسا زیاد بود برای همین عکس هایی که بیرون امد در نمونه های بعدی به سمت دوموتوره کردن رفتند. من نمی دانم این نمونه که قرار است رونمایی شود همان است که اصلاح شده یا بر مبنای تجربه حاصل از پایه یک نمونه دیگر طراحی کرده و ساخته اند چون 8 سال گذشت  که زمان زیادی است شاید از پایه یک طرح دیگر را مشابه ان ساخته اند و ایرادات را رفع کرده اند. اگر اینطور باشد نمی توان قضاوت کرد باید صبر کرد و دید که چه بیرون می دهند. 

    کلا دو طرح در ایران بر مبنای طراحی پیش رفته یکی قاهر و دیگری یاسین. البته یاسین شبیه یک جنگنده تایوانی است ولی ادعا میشود که از پایه طراحی شده. کوثر طراحی نیست کاملا کپی سازی است. من اعتقاد دارم بدون کمک خارجی نمی توان در ایران یک جنگنده موفق طراحی کرد چون تجربه انرا نداریم تمام کشورها هم همین کار را کرده اند. خود چین j10 را با کمک اسراییل و روسیه ساخت چند پروژه مشترک دیگر نیز با روس ها داشت. سال ها تلاش کرد و پول خرج کرد تا به اینجا رسید. ما هم اگر بخواهیم طراح شویم(البته شاید توجیه در این باشد که جنگنده و یا تکنولوژی انرا بخریم) باید همین کار را بکنیم ولی پروژه هایی مثل قاهر و یا یاسین کمک می کنند به ایجاد زیرساخت علمی. یعنی همین تیم که قاهر را طراحی کرده و ساخته الان اگر کنار یک تیم خارجی قرار بگیرد توانایی جذب دانش را از طرف مقابل دارد. زیرا یک پروسه طراحی و ساخت جنگنده را از ابتدا تا انتها رفته. مثل یک دانشجو که اول درس را میخواند بعد سر کلاس استاد میرود تا ماگزیمم گیرایی را داشته باشد. غیر از این باشد طرف خارجی در عمل تا انجا که بتواند دانش را به شما منتقل نمی کند. 

    • Like 1
    • Upvote 7