برادر اول اینکه اشتباه میکنید اون بالگرد ثابت هست و فقط این پهپاد که به دوربین نزدیک میشه. دوم اینکه عزیزم تو ثانیه ای که شما میگی دوربین شروع میکنه به زوم کردن، باید از ثانیه ی 43-44 نگاه کنید. سوم اینکه اون صدایی که میشنوی مال بالگرد هم هست، البته صدای بالگرد غالب هست یعنی بالگرد به دوربین نزدیک تره تا پهپاد. لطفا با دقت بیشتری ویدئو رو ببینید ممنون. بنده هم با پرسپکتیو آشنایی کامل دارم. http://upload7.ir/imgs/2014-11/22318428218102719334.png http://upload7.ir/imgs/2014-11/51066500946840555116.png http://upload7.ir/imgs/2014-11/41381018816116141101.png http://upload7.ir/imgs/2014-11/88993236988154111394.png http://upload7.ir/imgs/2014-11/12481915965806072293.png

  الان میشه بگید چی از روی چی داره رد میشه؟ اگر خواستید چند فریم قبل تر هم براتون آپلود میکنم. http://upload7.ir/imgs/2014-11/87034517503854639554.png

فیلمی که فارس نیوز گذاشته رو ببینید، سردار دقیقا این حرف رو میزنه: نوع ایرانیش هم منوط به اینه که اونها (آمریکایی ها) از تحریم خارج بشن. اگر از تحریم خارج شدن یه نمونه ایرانیش رو بهشون خواهیم داد. خبرنگار های ما چقدر احمق هستن که معنی این حرف رو نمیفهمن.تورو خدا ببینید ما با کیا شدیم 70 میلیون. سردار داره میگه ما آمریکایی هارو تحریم کردیم تو زمینه نظامی. خدایا صبر بده به ما.   نکته ی جالب دیگه هم تو صحبت های ایشون اینه که آمریکایی ها از فلز در یاخت پرنده استفاده کرده بودن که ما اصلا از فلز استفاده نکردیم.

بله کاملا درسته جواب من برای مقایسه ی بین انرژی اون ساچمه 10 گرمی با یک گلوله در روی زمین بود. اما انرژی حاصل از برخورد شامل انرژی خود ماهواره مورد اصابت هم میشه. مثلا اگر یک ماهواره 1 تنی مورد اصابت قرار بگیره، انرژی برخورد میشه 281250 ژول به علاوه ی 28125000000 ژول. خود انرژی ماهواره (اگر 1 تن وزن داشته باشه) معادل میشه با انفجار 6.722 تن تی ان تی، که بعد خود ماهواره تبدیل به قطعات کوچکی میشه که بازهم میتونن ماهواره ای رو نابود کنن. به طور خلاصه مدار کثیف و غیر غابل استفاده میشه و چون در فضا استحکاک وجود نداره تقریبا مدت زمان غیر قابل استفاده بودن اون مدار برابر میشه با کمی بیشتر از عمر مدار بعد از آخرین برخورد. کار بزرگیه به نظرم از قدرت بازدارندگی بمب اتم بهتره.

صرفا جهت کمک. میشه 281250 ژول انرژی، حالا خودتون با انرژی هرچی دوست دارید مقایسه کنید. برای مثال اگر انرژی گلوله های 120 یا 125 میلی متری تانک (مخصوصا گلوله های انرژی جنبشی) رو میدونید با اون مقایسه کنید. من فقط میدونستم گلوله ی کلاش حدودا 2000 ژول انرژی داره و ژ3 حدود 3000 ژول. منبع: http://www.1728.org/energy.htm

  ممنون از راهنماییتون. ما معادلی در فارسی برای این کلمه نداریم؟ ویرایش: شرمنده فکر کنم حرکت عمودی معادل فارسیش باشه.

البته این چیزیکه شما گفتید در برابر رادارهای هواپایه مثل آواکس و بالون ها و ... نقطه ی ضعف هست اما برای رادار های زمین پایه و دریا پایه مزیت حساب میشه. احتمالا برای اون هم فکری شده. در کل فکر کنم این هواپیما قرار تو ارتفاع بالا پرواز کنه، حتی بالاتر از آواکس ها تا در امان بمونه. به نظر من مشکل بزرگتر باید محدودیت در زاویه حمله باشه. تا نمونه اندازه اصلی پروازی رو نبینم نمیشه اظهار نظر قطعی کرد.

طرح دم این پرنده(حالا یا جنگده نیمه سنگین یا پهپاد سفره ماهی، هرچی که هست) از نوع دم پلیکان یا پلیکان تیل (با اون پرنده پلیکان فرق داره و با کی نوشته میشه) که به نام مخترع آن رالف پلیکان نامگذاری شده. این نوع طراحی قرار بود در طرح ایکس-32 (رقیب ایکس-35) استفاده بشه که به علت جدید بودن و افزایش وزن پرنده استفاده نشد. از مزایای این طراحی کنترل بیشتر پیچ(معنیش رو نمیدونم، کلمه ی انگلیسی) در زوایای حمله ی بالا و همچنین کاهش سطح مقطع راداری و البته از معایب این طراحی افزایش وزن پرنده به دلیل استفاده از پمپ هیدرولیک های بزرگ تر هست.   http://en.wikipedia.org/wiki/Pelikan_tail نکته ی جالب اینه هنوز آمریکایی ها فرصت نکردن از این نوع طراحی دم استفاده کامل کنن (یعنی استفاده ی عملیاتی، چون امتیازش متعلق به بوئینگ هست و از وقتی این نوع دم اختراع شده بوئینگ هیچ هواپیمای جنگنده ای تولید نکرده). مثلا وای اف-23 که بازنده شد در مقابل وای اف-22 یا توی یه مستند در مورد برنامه ی "جی اس اف" دیدم طراحان بوئینگ (مک دانل داگلاس سابق) میترسیدن بازنده بشن و از این نوع دم توی ایکس-32 استفاده نکردن.

  اون کار به نظر من برای این بود که بگه آره ما اینکارو کردیم، اگر بخواهیم بازم میتونیم از این کارها بکنیم. به نوعی دندان نشون دادن گرگ بود نه اعتراف به گناه. در واقع پیامی بود برای افراد ترسو در داخل که آره... بیخیال، همون هایی که بزنی رو میز میترسن همه چیز رو تعلیق میکنن که یکم زیادی محکم بزنی رو میز احتمالا خون رسانی تو بدن خودشون رو هم تعلیق میکنن و آبرسانی به شلوار رو تسریع. همون هایی که آمریکا رو غول آخر میدونن و شکست ناپذیر. برای درک بهتر مطلب به زمان بندی اعلام (یا به نظر برخی اعتراف) دست داشتن در کودتای 28 مرداد توجه کنید. فعلا باید این افراد ترسو رو تحمل کرد، البته امیدوارم این کسب تجربه ضرری به ما نرسونه، ان شاءالله. اما آمریکا نمیدونه که هیچ غلطی نمیتواند بکند و آن کس که نداند که نداند، در جهل مرکب ابد و الدهر بماند. شرمنده که یکم خارج از موضوع بود.

  شرمنده عکس مال راکت 107 میلی متری هست. مگر اینکه آبرامز های عراقی راکت 107 میلی متری شلیک کنن. icon_cheesygrin

http://upload7.ir/imgs/2014-10/12500629171333747395.jpg   سلام دوستان نظرتون راجع به ساخت یه همچین هواپیمایی و استفاده از اون تو پایگاه هایی با امکانات مناسب دفاعی نزدیک به مرز(مثلا 200 کیلومتری مرز) چیه؟ مثلا برای منطقه ی مرزی سراوان میشه از ایرانشهر پرواز کنه و حدود 20 تا 30 دقیقه بعد لب مرز باشه و البته 7تا 10 ساعت پرواز عدد مناسبی هست که برای این هواپیما اعلام شده. http://en.wikipedia.org/wiki/AHRLAC_Holdings_Ahrlac درضمن من یه ایده ای دارم و اون اینه که میتونیم همین رو مقداری بزرگتر کنیم با موتور توربوپراپ تو محدوده ی 1000 تا 1200 اسب، وزن خالی کمتر از 4 تن، با دو موتور کوچیک جت کمکی و با باک مختص به خودش(مثل موتور کرار، البته فکر کنم قدرت اون دو موتور باید با محاسبه تعیین بشه) جهت افزایش سرعت تا 900 کیلومتر در ساعت (یا هرچه بیشتر اما زیر صوت) که فقط برای رسیدن سریع تر به منطقه ی عملیات از اون دو موتور استفاده بشه و به محض رسیدن به منطقه خاموش و با موتور توربوپراپ به گشت زنی در منطقه و انجام عملیات بپردازه، اون دو موتور هم میتونن توی پایه هایی که دم رو نگه میدارن قرار بگیره (فقط نمیدونم تو سرعت 900 کیلومتر در ساعت برای پره موتور اصلی مشکی پیش میاد یا نه). این پرنده میتونه یه توپ 20 یا 30 میلی متری تو دماغه داشته باشه (مثل عکسی که گذاشتم یه توپ 20 م م داره) و تو نوک پرنده یه سیستم اپتیکی با فاصله یاب لیزری باشه مخصوص این توپ که کمک خلبان هدف رو با سامانه ی اپتیکی زیر پرنده تعیین کنه و با دستور خلبان خود هواپیما شیرجه بره و هدف رو بزنه مثل سیکر سر موشک های اپتیکی عمل کنه با این تفاوت که فاصله یاب لیزری افت گلوله رو هم محاسبه می کنه. اگر این پرنده ساخته و عملیاتی بشه میتونه در کمتر از 15 دقیقه خودش رو از ایرانشهر(ایرانشهر رو برای مثال گفتم که فاصله ای حدود 200 کیلومتر با مرز سراوان داره) به مرز برسونه و عملیات کنه. این طر به درد همه ی مناطق مرزی میخوره و البته اگر از دو موتور توربوپراپ با قدرت 500 تا 600 اسب به صورت روی هم استفاده کنیم میشه برای گشت دریایی سبک هم ازش استفاده کرد. البته اون هواپیمای ساخت آفریقای جنوبی رو هم میشه با این کار تبدیل به گشت دریایی کرد و میشه از دو موتور جت رنجر برای اون استفاده کرد. به نظر خودم حداقل از پرواز هلی کوپتر ارزون تر میشه (البته سنگین تره شاید گرون تر بشه) و البته تعمیر اون خیلی راحت تر و ارزون تره و میشه تبدیل به پهپاد هم کرد اون رو اگر ماژولار طراحی بشه مثلا بشه کاکپیت رو یه تیکه خارج کرد و با سیستم های کنترل جایگزین کرد یا کاکپیت سر جاش بمونه و فقط خلبان نداشته باشه و از قبل سیستم های کنترلی توش تعبیه بشه. شاید بشه از موتوری ساده تر و ارزون تر هم استفاده کرد. مثل http://en.wikipedia.org/wiki/Northrop_Grumman_Firebird