بعضی از دوستان فکر میکنند که اگه ما تونستیم یه جنگ افزار مانند تانک یا هواپیما بسازیم میتونیم اون رو به تولید انبوه برسونیم ولی تولید انبوه یک محصول مربوط به تکنولوژی کل یک کشور مربوط میشود برای اینکه بدونید ما چقدر از لحاظ تکنولوژی عقب هستیم باید خدمتتون عرض کنم که ایران با اینکه تعداد بسیار زیادی از قطعات تانک t72 را از روسیه وارد میکنه ولی در سال فقط شش دستگاه تولید میکنه و به زودی هم تولیدش متوقف میشه چرا؟ چون صنعت کشور در حدی نیست که بتونه قطعات با تکنولوژی بالا رو به صورت انبوه تولید کنه اگه بتونید اطلاعاتی از طرحهای وزارت دفاع گیر بیارید درشون طرح هایی هست که به ذهنتون هم خطور نمیکنه حتی طرح تا ساخت پیش نمونه هم پیش میره و بعد متوقف میشه هر وقت توی تلوزیون دیدید که ایران یه چیزی تولید کرده بدونید که فقط همون یه دونه هست و بس

تا اونجایی که من میدونم یک رادار پالس داپلر هست که از روی یک رادار قدیمی امریکایی که در ایران بوده ساختن و باز هم تا اون جایی که من اطلاع دارم این رادار ساخته شده

اوه... اوه امروز که از خواب پا شدم یه دسته 100 تایی شفق 4 با یه دسته 1000 تایی صاعقه 5 از بالای سر خونمون رد شدند راستی چه خبره؟ :!: :| icon_cheesygrin

بسمه تعالی با سلام جناب GOLDEN-CROWN گرامی خوشحالم که دوباره آفتابی شدی. آخه یه چند وقتی ازت خبری نبود. اینو درست اوومدی که ما این بمب افکنو داریم . هم انقدر بگم که علاوه بر دو فروند پناهنده عراقی ....فروند(ببخشید معذورم) در سا 93 قراردادش با روسها بسته شد که تا سال 97 تحویل شد البته بهینه شده. که مهمترین بهینه سازیش قابلیت حمل شهاب 3 است(موشکهای بالستیک) .و افزایش برد عملیاتی اوون. که با توجه به برد 2800 کیلومتری شهاب 3 از اوونایی که متحد اول آمریکاییا هستند و یه عمر خون ملتهای منطقه رو مکیدن ولی هنوز دندونای مصنوعیشونو هی به ما نشون میدن خواب راحتو میگیره. دوستمون درست میگه مگه ندیدید شاتل امریکایی ها اون موشک به اون گنده گی رو میبره فضا ما اگه شهاب ببندیم زیر tu22 کار خاصی نکردیم icon_cool معذرت میخوام اقای نجف ناراحت نشو شوخی کردم :|

گلدن جون یه بار در مورد میگ 31 های ایرانی یه حرفی زدی که اگه الان روز باشه تو هم بگی روزه من میگم شبه :| اخه این هواپیما که اسباب بازی نیست بشه یه جا قایمش کرد لااقل باید امریکاییها در بارش یه چیزی میگفتند با اون همه ماهواره که ایران رو زیر نظر دارند

اسراییلی ها در مورد اینکه فلسطین سرزمین موعود انهاست درست میگن البته من قصد دفاع کردن از اونها رو ندارم ولی موقعی که حضرت موسی قوم بنی اسراییل را از مصر خارج میکرد از جانب خدا پیام رسید که این قوم قوم برگزیده خدا هستند و به انها وعده یک سرزمین برای زندگی بهتر داده شد که فلسطین کنونی می باشد دلیل این که خدا در ان زمان اونها رو قوم برگزیده دونست شاید بخاطر این بود که اونها در اون زمان تنها قوم یکتا پرست بودند و الان اسراییلی ها بر همین مبنا خود رو برتر از دیگران میدونند و فلسطین رو خاک اصلی خودشون این جشن یک دروغ است چون اگر واقعیت داشت نظام برای اینکه اسراییل رو دشمن مردم ایران نشون بده روی اون تبلیغات زیادی میکرد تا دلیل محکمتری برای دشمنی با اسراییل داشته باشه

راستی اقا سعید این پروژه که پایین صفحه اصلی تموم شده پس چرا نمیگذاریش تو سایت در مورد ساخت F14 در داخل باید یک سری نقاط ضعف اون رو حل کنیم البته اگه بتونیم بسازیم به نظر من F14میتونه با توجه به جثه بزرگش به عنوان یک بمب افکن عالی با توان حمل مهمات زیاد هم استفاده بشه که نیاز به تجهیز به سیستم های جنگال قوی و ضد رادار دارد

اقای خوشمزه کوروش بخاطر انسانیت این کار رو کرد در ضمن من اصلا این موضوع که یهودی ها ایرانیان رو بکشند قبول ندارم چون بعد از اینکه کوروش اونها رو در بابل از دسته بخت ونسر پادشاه بابل ازاد کرد به اورشلیم باز گردوند و در زمان هخامنشیان کوچکترین ظلمی به اونها نشد که بخواهند این کارو بکنند حتی وقتی کوروش بابل را گرفت تعدادی از روحانیون زرتشتی به او گفتند که یهودی ها را وادار کند که زرتشتی بشوند ولی کوروش در جواب انها گفت هر کسی با هر دین و ایینی که دوست داشته باشد در کشور ما زندگی خواهد کرد اون وقت چطور ایرانیها به یهودی ها ظلم کردند من اسم جشن پوریم به گوشم نخورده ولی مطمئن هستم که به این شکل نبوده وقتی ما به افتخارات خودمون توهین میکنیم دیگه از بقیه چه انتظاری داریم که به ما توهین نکنند و تاریخ رو به نفع خودشون تحریف نکنند(فیلم 300 که یادتون هست) توهین به پیشینیانمون یعنی توهین به پدر و مادر و خودمون

فکر نکنم هیچ کسی بتونه راجب f22 نظر درستی بده چون این یک جنگنده راهبردی برای امریکا محسوب میشه و اطلاعات اون کاملا محرمانه است و نمیشه سطح مقطع راداری اون رو دقیقا مشخص کرد تا بعدش بگیم رادار su35 ان رو از چه فاصله ای شناسایی میکنه ولی یه نکته رو قبول کنید همیشه هر کشوری که سلاح جدیدی میسازه راجب اون اغراق میکنه ولی تجربه نشون داده که حرف های امریکایی ها راجب سلاح هاشون نسب به روسها واقعی تر است

واقعا ما ایرانی ها با المانیها یه وجه مشترک داریم اون هم جنگاوری ماهاست تسلیم دشمن نمیشیم یا اگه شدیم قبلش پدرشون رو در میاریم در کل زیر بار کسی که از ما زورش بیشتر باشه نمیریم اینم مربوط به همون مسئله نژ... میشه

اقای کامران صافعیان من چند وقت پیش از یک منبع به قول شما موثق شنیدم که ایران موتور تامکت رو تونسته بسازه من باور نکردم ولی طرف به شدت مسر بود و حتی گفت این باعث شگفتی امریکاییها شده حالا از شما میخواهم بپرسم ایا این واقعیت داره؟ این هم که گفتید روسها به لاشه تامکت دسترسی ندارند با شما موافقم

من قبلا شنیده بودم ایران یک C130 با تجهیزات پیشرفته شنود داره و توی عملیات حمله به H3 توسط همین هواپیما فهمیدن چه تعداد هواپیمای عراقی نابود شده

واقعا تحلیل جالبی کردی از یک نظر درسته اون هم اینه که روسها دیگه مثل شوروی نفوذ کافی در خاورمیانه ندارند و تاثیر اونها روی ایران خیلی کمه بنابرین بودن یا نبودن ایران با امریکا زیاد تفاوتی براشون نداره ولی موضع گیریهای امریکا خیلی شدیدتر از اونی بود که در چنین مواقعی امریکا انجام میده شاید برای اینه که به همپیمانهای دیگه خودش بگه که امریکا تمام تلاش خودش رو در چنین مواقعی میکنه ولی باید یه یک هفته ای صبر کرد تا حضور ناو های امریکا در منطقه روشن بشه و ببینیم توافق روسیه با گرجستان به تسلط کامل روسیه بر گرجستان میانجامه یا نه

منظورتون از دوربرد بودن موشکهای جنگنده های اسکرت چقدر است فکر نکنم هیچ کدوم از جنگنده های امریکایی در حال خدمت توانایی استفاده از موشکهای خیلی دوربرد مثل AIM 152 رو داشته باشند اونها حداکثر از موشکهای امرام استفاده میکنند ما باید جنگنده ای رو به کار بگیریم که بتونه از فاصله بیشتری هدف خودشو بزنه این کار برای ما خیلی مشکله ولی با توجه به اطلاعاتم من این راه به نظرم میرسه در ضمن هواپیماهای اخلالگر نمیتونند از فاصله خیلی دور روی رادار ها تاثیر بگذارند دلیلشم اینه که هواپیمایی مثل F18 همراه خودش نمیتونه یه نیروگاه یه مگاواتی حمل کنه تا توان تغذیه یک سیستم سنگین الکترونیکی رو داشته باشه همینطور که میدونید برد یک فرستنده امواج الکترومغناطیس بستگی به توان اون داره در مورد رهگیرم که گفتم کم داریم

بله این مال موقعی ای که این همه ناو در خلیج فارس نباشند الان با این همه ناو امریکا میتونه حمله ایران به ناوهاش و نفتکشها رو تا حدود زیادی دفع کنه اگه ما هم مثل عراق دست روی دست بذاریم تا امریکا کم کم نیرو هاشو وارد منطقه کنه بعد ما رو غافلگیر هم بکنند اون وقت بخوایم بجنگیم باید نابود شدن کشورمون رو هم ببینیم ما زبونی میگیم قدرت منطقه ای هستیم ولی در عمل اوضاع یع جور دیگه هست کوچکترین واکنشی به این کار نشون نمیدیم

من دفعه قبل هر چی گفتم شما بدون دلیل اون رو رد کردید ولی یه نکته رو همچنان اصرار دارم که بگم اون هم اینه ایران توانایی لازم برای مقابله به مثل در زمینه الکترونیک با امریکا رو نداره تنها راه مقابله با جنگ الکترونیک دور نگه داشتن هواپیماهای اخلالگر از رادارهای زمینی است درسته که این هواپیماها با جنگنده های اسکرت پرواز میکنند ولی وقتی جنگنده های ما در نزدیکی رادارهای زمینی برای مقابله با اونها پرواز کنند یک جور امنیت و پوشش مناسب برای هم در مقابل جنگنده های دشمن و هواپیماهای اخلالگر ایجاد میکنند هواپیماهای اخلالگر برای انجام وظیفه خودشون نیاز به امنیت کامل دارند وقتی این امنیت از بین بره این هواپیماها به دلیل اینکه توانایی وارد شدن در یک نبرد هوایی سنگین را ندارند مجبور به فرار از منطقه درگیری میشوند البته نباید گذاشت این هواپیماها در برد مناسب جهت استفاده از سیستم های جنگ الکترونیک خودشون قرار بگیرند که درنتیجه نیاز به استفاده از یک رهگیر قدرتمند توسط جنگنده های مدافع را لازم میکند البته ایران به دلیل اینکه تعداد انگشت شماری از f14 های موجود رو برای این کار میتونه به خدمت بگیره باید به فکر خرید یک رهگیر قدرتمند باشه تا بتونه این مشکل را تا حدودی رفع کنه

تا اونجایی که من اطلاع دارم همینطوره

هر چی افتخار ما داریم مال قبل از ورود عرب ها به ایرانه اینو از روی تعصب نمیگم دلیل دارم یکیش همین مطلب بالا است و خیلی چیزهای دیگه عرب ها ایران رو 1400 سال قبل نابود کردند و دیگه اون ایران قبل از حمله وحشی ها دوباره ساخته نشد

اصلا مقایسه G3 با ان دو سلاح دیگر درست نیست G3 یک سلاح تدافعی است در حالیکه M16 و کلاش اسلحه های تهاجمی هستند

فرمونده نیروی هوایی به تنهایی کاری از پیش نمیبره باید دولت پشتیبانی جدی از طرح هاش بکنه

کاش امریکایی ها قبل از ساخت این جنگنده یه نظری هم از شما میگرفتند بد شد کلی هزینه کرده بودند

جان بولتون در کتابش از اختلاف با وزیران خارجه دولت جورج بوش بر سر ایران خبر داده است جان بولتون سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل متحد به تازگی با چاپ کتابی، نظرات خود درباره بعضی از چالش های خارجی پیش روی دولت جورج بوش در شش سال نخست ریاست جمهوری او را به تصویر کشیده است. مقابله با برنامه هسته ای ایران و کره شمالی، جنگ تابستان ۲۰۰۶ حزب الله لبنان و اسرائیل، بحران دارفور و روابط رو به افول ایالات متحده و روسیه از موضوع های اصلی کتاب "تسلیم یک گزینه نیست: دفاع از آمریکا در سازمان ملل متحد و جهان خارج" است. دو بخش از این کتاب به سیاست خارجی آمریکا در برابر ایران اختصاص دارد. آقای بولتون در این کتاب از شگفتی خود از طرح کالین پاول وزیر خارجه سابق ایالات متحده برای تغییر سیاست این کشور در برابر ایران و همراهی با کشورهای اروپایی برای ارائه مشوق هایی برای توقف برنامه غنی سازی هسته ای جمهوری اسلامی خبر داده و از تلاش خود برای ناکام کردن این سیاست پرده برداشته است. به نوشته آقای بولتون پیگیری این سیاست به وسیله کاندولیزا رایس، او را از عملکرد وزارت خارجه آمریکا دربرابر ایران مایوس کرده است. جان بولتون از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ معاون وزیر خارجه آمریکا در امور خلع سلاح و امنیت بین المللی و از ۲۰۰۵ تا پایان ۲۰۰۶ سفیر این کشور در سازمان ملل متحد بود. او اکنون در موسسه تحقیقاتی آمریکن انترپرایز مشغول به فعالیت است. آقای بولتون در مصاحبه با بی بی سی فارسی از عملکرد سازمان ملل متحد، وزارت خارجه ایالات متحده و اتحادیه اروپا در برابر برنامه هسته ای ایران انتقاد کرد و گفتگو با این کشور را بی فایده دانست. به گفته آقای بولتون، ایران از فرصت گفتگوهای هسته ای برای تکمیل برنامه ای غنی سازی خود استفاده کرده است و این کشور قابل اعتماد نیست. آقای بولتون همچنین می گوید آمریکا در چهار سال گذشته به جای تمرکز بر گفتگوهای هسته ای باید برای تغییر حکومت ایران تلاش می کرد. او در عین حال مخالف اقدام نظامی علیه ایران است. حسن روحانی در یک سخنرانی گفته بود دولت وقت ایران از فضای آرام مذاکرات برای پیش بردن تلاش های هسته ای خود استفاده کرده است. جان بولتون شما در عنوان کتاب خود به واژه "تسلیم" اشاره کرده اید. علت این انتخاب چه بود؟ بولتون: عنوان این کتاب در حقیقت واکنش من به شکست بری گلدواتر (نامزد ریاست جمهوری حزب جمهوری خواه و محافظه کار مشهور آمریکایی) در انتخابات سال ۱۹۶۴ است. به نظر من آقای گلدواتر در آن زمان به جای پذیرش شکست و ترک میدان باید برای به ثمر رساندن اهداف خوبی که داشت مبارزه می کرد. چه چیزی را در سیاست خارجی آمریکا، به خصوص در برابر ایران به معنی تسلیم می دانید؟ بولتون: فکر می کنم در وزارت خارجه آمریکا یک تفکری غالب است که تلاش برای پیش بردن منافع ایالات متحده را صحیح نمی داند. در دوران حضورم در وزارت خارجه و سازمان ملل متحد برای دفاع از منافع ملی آمریکا تلاش زیادی کردم. در باره ایران هم وضع فعلی به نفع هیچ کس نیست. به نظر من تلاش مسوولان ایرانی برای دستیابی به امکان تولید سلاح هسته ای بزرگترین خطر برای جهان و حتی خود مردم است. این تلاش ها باعث شده بقیه کشورها در منطقه و جهان به فکر تولید این سلاح ها بیفتند و در نهایت این نه به نفع ایران است، نه به نفع آمریکا و نه جهان. به همین خاطر برنامه اتمی ایران، امنیت بیشتری را برای مردم این کشور به همراه ندارد. دولت ایران بارها گفته در پی تسلیحات اتمی نیست و محمد البرادعی مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی هم بر در دست نبودن مدرکی که بیانگر ماهیت نظامی برنامه هسته ای باشد، تاکید کرده است. بولتون: ولی در عوض آمریکا و خیلی از کشورها مثل آلمان، بریتانیا، فرانسه و ژاپن این طور می گویند. شواهد موجود از فعالیت های گوناگون دولت ایران بیانگر نظامی بودن این برنامه است. هیچ توضیح دیگری جز وجود یک برنامه اتمی با کاربرد نظامی برای بسیاری از موارد درج شده در گزارش های آژانس، از جمله آخرین گزارش، وجود ندارد. مخالفت دموکرات های سنا در سال 2005 با تصویب اعتبارنامه جان بولتون باعث شد جورج بوش از فرصت تعطیلات تابستانی کنگره برای انتصاب موقت او به نمایندگی آمریکا در سازمان ملل متحد استفاده کند درباره البرادعی هم فکر می کنم او از اختیارات شغلی خود فراتر رفته و به توجیه کننده رفتار دولت ایران تبدیل شده است. متاسفانه این رفتار او اعتبار آژانس را خدشه دار کرده است. شما از اعتبار صحبت می کنید. به گفته خیلی از کارشناسان اعتبار آمریکا به خاطر متهم کردن عراق به برخورداری از یک برنامه تولید سلاح های کشتار جمعی پیش از حمله به این کشور به زیر سوال رفته است. این در حالی است که آژانس بین المللی انرژی اتمی قبل از حمله آمریکا به عراق بر فعال نبودن برنامه اتمی نظامی در این کشور تاکید کرده بود. بولتون: فکر نمی کنم هیچ اختلاف نظری درباره این که از نظر فیزیکی عراق پیش از جنگ فاقد برنامه اتمی بوده، وجود داشته باشد. ولی هیچ شکی هم وجود ندارد که صدام حسین نیرویی متشکل از هزار دانشمند و تکنیسین اتمی در اختیار داشت و آنها را "مجاهدین هسته ای" می نامید. اما اگر به برنامه اتمی ایران و گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی در ۵-۴ سال گذشته نگاه کنید، می بینید به هیچ نتیجه ای جز این که این یک برنامه نظامی است، نمی رسید. حتی همین گزارش اخیر آژانس گفته همکاری ایران با بازرسان بین المللی به جای این که به صورت فعالانه باشد، منفعلانه است. ولی همین گزارش هم گفته ایران به طور کلی واقعیت ها را به آژانس گزارش کرده. بولتون: من با این نتیجه گیری موافق نیستم. گزارش های قبلی آژانس بیانگر تحریف واقعیت ها و مخفی کاری ایران بوده است. آنها برای گم کردن رد فعالیت هایشان ساختمان هایی را با خاک یکسان کردند و صدها متر مکعب خاک را جابجا کردند تا اثر تشعشعات رادیواکتیوی را از بین ببرند. اگر برنامه اتمی ایران فقط مقاصد صلح آمیزی داشت، شفاف سازی بیشترین منفعت را برای دولت ایران به همراه داشت. وزارت خارجه آمریکا مشکلاتی دارد و بعضی از آنها را در کتابم توضیح داده ام. این یک موضوع فرهنگی است. دیپلمات های خیلی خوبی در وزارت خارجه فعالیت می کنند ولی بخش عمده بدنه این مجموعه بر این باور است که ترسیم سیاست خارجی باید بر عهده این وزارتخانه باشد، نه شخص رئیس جمهور که عالی ترین مقام اجرایی منتخب مردم است. جان بولتون شما به "مجاهدین هسته ای" صدام اشاره کردید. با توجه به استدلال شما فکر می کنم حتی اگر روزی ایران همه برنامه اتمی خود را تعطیل کند، آمریکا باز هم با این کشور مشکل خواهد داشت، زیرا محققان این کشور به فناوری غنی سازی دست پیدا کرده اند. بولتون: من فکر نمی کنم ایران هیچ وقت برنامه اتمی خود را تعلیق کند. چنین احتمالی اصلا وجود ندارد. اروپایی ها چهار سال سعی کردند ایران را به تعلیق غنی سازی تشویق کنند ولی ایرانی ها همواره یک خط را دنبال کردند و آن هم مخالفت با تعلیق بود. این طور نیست. برنامه غنی سازی ایران به مدت دو سال و نیم تعلیق شد. بولتون: این واقعیت ندارد. آنها فعالیت های آشکار خود را در نطنز که تحت بازرسی آژانس بود تعطیل کردند ولی برخلاف نظر اروپایی ها برنامه فراوری اورانیوم ادامه داشت. به گفته کارشناسان شما می توانستید از وجود حسن نیت ایران برای ورود به مذاکرات استفاده کنید ولی وقتی این سوال را آن زمان از رابرت جوزف معاون امور خلع سلاح وزارت خارجه که جایگزین شما شده بود، پرسیدم با قاطعیت جواب منفی داد. فکر نمی کنید عملکرد آن زمان آمریکا به روند مذاکرات آسیب زد؟ بولتون: من جواب شخصی خودم را به شما می دهم و این نظر هیات حاکمه آمریکا نیست. من به حکومت ایران اعتماد ندارم. آنها سابقه راستگویی ندارند. فکر می کنم ایرانی ها از فرصت مذاکرات اتمی با اروپایی ها برای وقت کشی استفاده کردند و این با ارزش ترین چیزی بود که به دست آورند. آنها در چهار سال گذشته توانسته اند برنامه غنی سازی و فراوری خود را تکمیل کنند. حسن روحانی در یک سخنرانی گفته بود دولت وقت ایران از فضای آرام مذاکرات برای پیش بردن تلاش های هسته ای خود استفاده کرده است. ولی به گفته کارشناسان مخالفت آن زمان آمریکا با دادن امتیاز به ایران در ازای تعلیقی که داوطلبانه به اجرا گذاشته شده بود به زیان مذاکرات و جناح های معتدل سیاسی در ایران تمام شد. بولتون: ببینید، دولتمردان ایرانی از همه جناح ها همیشه گفته اند که خواستار به دست آوردن سلاح هسته ای هستند. این طور نیست. بولتون: البته هیچ وقت این حرف را به طور عمومی نگفته اند زیرا به پوشش صلح آمیز فعالیت هایشان آسیب می زند. اگراین طور فکر نمی کنید از خود بپرسید چرا مدرکی در اختیار دولت ایران بوده که بیانگر نحوه ریخته گری فلز اورانیوم برای ساخت نیم کره های تو خالی مورد استفاده در سلاح اتمی است؟ جان بولتون به خاطر صراحت کلام و بی پروایی در بیان نظراتش مورد توجه رسانه ها بوده است البته این را می توان با یک جستجوی ساده در گوگل هم به دست آورد. بولتون: شما در گوگل نحوه تولید نیمکره توخالی فلز اورانیوم را جستجو کن و اگر به نتیجه خوبی رسیدی ناهار مهمان من خواهی بود! شما در کتابتان به تلاش برای ناکام کردن طرح کالین پاول برای تغییر سیاست در برابر ایران در اواخر سال ۲۰۰۳ اشاره کرده اید. مگر شما معاون وزیر خارجه نبودید، چرا این طور عمل کردید؟ بولتون: به خاطر اینکه امتیاز دادن به ایران با سیاست های رئیس جمهور منطبق نبود. دولت آمریکا نمی خواست رویکرد خود به ایران را تغییر دهد و این کالین پاول در مقام وزیر خارجه بود که در پی تغییر دادن سیاست خارجی واشنگتن بود. در کتاب از ناخشنودی خود از پیگیری این موضوع به وسیله کاندولیزا رایس نوشته اید. لحظه ای که خانم رایس به شما خبر داد در پی گفتگو با ایران و ارائه مشوق های هسته ای به این کشور است چه احساسی داشتید؟ بولتون: من به شدت مایوس شدم زیرا حس می کردم سیاست خارجی آمریکا ۱۸۰ درجه تغییر کرده و این برخلاف باورهای شخص رئیس جمهور بود. ولی او با توجه به روابط ویژه اش با خانم رایس، با این تغییر موافقت کرده بود. آقای پاول چه زمانی برای تغییر سیاست خارجی آمریکا در برابر ایران مصمم شد؟ آیا این تصمیم به نامه ایران برای آمادگی برای گفتگوهای جامع با آمریکا مرتبط بود؟ بولتون: آنها چنین نامه ای ندادند. ریچارد آرمیتاژ قائم مقام وقت وزارت خارجه آمریکا درباره این نامه صحبت کرده است. بولتون: وجود این نامه کاملا ساختگی و زیر سر سفیر وقت سویس در ایران است که فراتر از اختیارات قانونی خود به عنوان حافظ منافع ایالات متحده عمل کرده بود. حرف های نادرستی زده شده است. حقیقت این است که دولت ایران هیچ وقت چنین درخواستی را به طور رسمی ارائه نکرد. این قضیه به وسیله سفیر سویس و چند مقام رده پایین ایرانی ساخته و پرداخته شده و ربطی به لایه های بالای حکومت نداشته است. با توجه به این صحبت ها و مطالب کتابتان به نظر می رسد شما به عملکرد وزارت خارجه آمریکا خیلی انتقاد دارید. من فکر نمی کنم ایران هیچ وقت برنامه اتمی خود را تعلیق کند. چنین احتمالی اصلا وجود ندارد. اروپایی ها چهار سال سعی کردند ایران را به تعلیق غنی سازی تشویق کنند ولی ایرانی ها همواره یک خط را دنبال کردند و آن هم مخالفت با تعلیق بود. جان بولتون بولتون: وزارت خارجه آمریکا مشکلاتی دارد و بعضی از آنها را در کتابم توضیح داده ام. این یک موضوع فرهنگی است. دیپلمات های خیلی خوبی در وزارت خارجه فعالیت می کنند ولی بخش عمده بدنه این مجموعه بر این باور است که ترسیم سیاست خارجی باید بر عهده این وزارتخانه باشد، نه شخص رئیس جمهور که عالی ترین مقام اجرایی منتخب مردم است. یکی از اولویت های مهم دولت بعدی باید تغییر این طرز فکر و فرهنگ حاکم بر وزارت خارجه باشد. آیا وزارت خارجه آمریکا در برابر ایران ضعیف عمل کرده است؟ بولتون: مشکل، اتکای بیش از حد آمریکا به اروپایی ها در زمینه برخورد با برنامه اتمی ایران است. ما به جای ادامه مذاکرات باید چهار سال پیش پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع می دادیم و با تصویب تحریم های موثر حکومت تهران را وادار به پذیرش خواسته های اتمی خود می کردیم. اگر هم تحریم ها موثر واقع نمی شد، باید برای سرنگونی حکومت ایران تلاش می کردیم. منظورتان اقدام نظامی است؟ بولتون: نه. منظورم تلاش برای سرنگونی جمهوری اسلامی با استفاده از نارضایتی اقتصادی مردم ایران، مشکل بی کاری در این کشور و ناخرسندی اقلیت ها است. فارس ها پنجاه درصد جمعیت ایران را تشکیل می دهند و اقلیت ها از برخورد حکومت ناراضی هستند. دولت ایران خیلی شکننده است. نظرتان درباره اقدام نظامی چیست؟ بولتون: فکر می کنم گزینه نظامی در برابر ایران جذابیتی ندارد و برای منافع آمریکا خطرات زیادی دارد. کاش در چهار سال گذشته برای سرنگونی حکومت دینی در ایران تلاش کرده بودیم تا دچار شرایط سخت فعلی نمی شدیم. من طرفدار اقدام نظامی علیه ایران نیستم ولی فلسفه زندگی به حق انتخاب بر می گردد. اگر قرار باشد بین ایران مسلح به تجهیزات هسته ای و اقدام محدود نظامی علیه تاسیسات اتمی آن یکی را انتخاب کنیم، فکر کنم باید گزینه دوم را در نظر بگیریم و مانند اقدام نظامی اسرائیل علیه تاسیسات سوریه در ششم سپتامبر عمل کنیم. منبع :BBC

عبور از این فنسها برای امواج الکترومغناطیس مانند گذشتن ادم از یک دیوار بی در است تنها راه عبور از یک در خراب کردن ان است در مورد امواج یعنی دارای توان زیادی باشند فلز یابهای حفاظتی در فرودگاهها از همین روش استفاده میکنند از یک طرف ان امواج ارسال شده در طرف دیگر یک کلید وجود دارد که تمایل به وصل کردن مدار آژیر دارد چنانچه بین این در یک فلزی قرار گیرد که تمام امواج ارسالی را جذب کند و امواج به طرف دیگر در نرسد تا مانع از وصل مدار توسط کلید شود آژیر به صدا در خواهد امد این یعنی اینکه تمامی امواج جذب فلز قرار گرفته بین دو طرف ان در دارد البته شاید در امواج قوی مقداری عبور کند که توسط ف*یل*تر های دیکر این امواج نیز حذف خواهند شد

برای مقابله با هواپیماهای جنگ الکترونیک که از دو روش برای از کار انداختن رادار ها استفاده میکنند یعنی امواج اخلالگر الکترونیک و موشکهای ضد رادار باید روشهای مناسب بکار برد برای مقابله با اخلالگر های قوی دو روش هست استفاده از پاد اخلالگر که در عمل این کار در توان ایران نیست چون نیاز به تکنولوژی برتر است که هنوز به این جور فناوریها دسترسی نداریم (با توجه به اطلاعات من در زمینه الکترونیک در ایران) راه حل دوم این است که نگذاریم چنین هواپیماهایی در فاصله ای از رادار های زمینی قرار گیرند که بتوانند رادارهای زمینی را مختل کنند و این کار با استفاده از جنگنده های قدرتمندی همچون f14 امکان پذیر است که این کار را تا حدودی میتوان انجام داد با توجه به اوضاع تامکتهای نیروی هوایی در مورد استفاده این هواپیماها از موشکهای ضد رادار میتوان از سیستم عراقیها یعنی استفاده از سیمهای فیبر نوری که باعث خاموش و روشن شدن رادارها با یک هماهنگی خاصی انجام میشود اما در مورد بمب های الکترو مغناطیس من اطلاعات خیلی زیادی در مورد انها ندارم اما اگر این بمب ها فقط یک سری اواج مغناطیسی با توان های مختلف ایجاد کنند میتوان برای صدمه ندیدن مراکز مهم مانند مراکز فرماندهی یا سایتهای زمینی رادار و مراکز نگه داری هواپیماها اطراف این ساختمان ها را به وسیله فنس های المینیومی که به زمین متصل شده باشند محافظت کرد این فنسها مانند تور امواج الکترومغناطیس را جذب کرده و نمیگذارد تا امواج از ان عبور کند کار ان به این صورت است که امواج الکترومغناطیس باعث ایجاد یک شار مغناطیسی در این سیمها شده که این جریان بستگی به مقدار ولتاژالقا شده در ان خواهد داشت (از لحاظ سطح مقطع باید این سیمها برای بدترین حالت در نظر گرفته شوند تا در برابر جریانهای زیاد مقاومت کنند) که این ولتاژالقایی نیز بستگی به مولد به وجود اورنده خود دارند (یعنی همان بمب الکترومغناطیس) حتی میتوان برای به دام انداختن امواج بیشتر این تور ها را توسط یک مدار الکتریکی یونیزه ساز مجهز کرد تا با یونیزه کردن هوای اطراف ان فنس سطح بزرگتری را برای به دام انداختن امواج داشته باشد این روش را نمیتوان در برابر بمهای اتمی الکترومغناطیس به کار برد چون توان امواج به وجود امده خیلی زیاد است مثل این است که بخواهید جلوی اب یک رودخانه بزرگ مانند رود کارون که از اسمان به سمت پایین در حال ریزش است را بگیرید

اقای epex به جای این همه اراجیف که سر هم می کنی به جای اینکه به فردی که ابروی ما ایرانی ها در دنیاست بی احترامی کنی یه جو حس وطن دوستی پیدا کن ببین داری درمورد کی این طور حرف میزنی کسی که اگه اون ور دنیا اسمشو به زبون بیاری کلی احترام برات قائل میشن و به چشم یک متمدن بهت نگاه میکنن نه یک فردی که مدت کمی از ادم شدنش به واسطه پول نفت نگذسته واز اینها گذشته همانطور که احترام به پدرت رو احترام به خودت میدونی احترام به اجدادت رو هم باید احترام به خودت بدونی اگه برای فرهنگ خودت احترام قائل نیستی بقیه خیلی به فرهنگ خودشون احترام میگذارند که متاسفانه اسما با فرهنگ شما یکی شده