ایا مطمئنید که بریتانیا بیش از یک تانک رو به واسطه ی دلال خرید؟ جاناتان اِتکین فقط گفته یک عدد تانک خریده شده کشور قبرس به دلیل اختلافاتش با ترکیه در سال 2009 نیز تعداد 41 دستگاه تانک T-80U و T-80UK به ارزش هر دستگاه 117 میلیون یورو از روسیه سفارش داد که در مرحله ی اول در سال 2011 نیمی از آنها را تحویل گرفت.   قیمت درسته؟ پاکستان تصمیم گرفت تا تعداد 320 دستگاه تانک T-80UD را از اوکراین به قیمت هر دستگاه 650 میلیون دلار خریداری نماید. قیمت درسته؟

کلاس استکهلم که قبلا با نامهای Ytattack 81 و Spica III نامیده میشد یک کلاس شناور در رده ی کروتها یا ناوچه میباشد که  به ناورزمهای سوم که به نوبه ی خود زیرمجموعه ی پایگاه تاکتیکی کارلسکرونا میباشد, تعلق دارد.       این کلاس متشکل از دو ناوچه ی استکهلم و کارلسکرونا میباشد(در تاپیک دریایی اسمشون رو قید کردید)میباشد. اچ ام اس استکهلم با شماره بدنه ی k11  و اچ ام اس با شماره بدنه ی k12 شناخته میشود این دو کشتی در سال 1985 در karlskronavarvet (شرکت کشتی سازی) ساخته شد از وظایف اصلی این کشتی میتوان به موارد زیر نام برد: حملات سطحی کشف و شکار زیردریایی مقابله با حوادث مین ریزی مقابله با دزدان دریایی سومالیایی در سال 2009 این کشتی ها تحت فرماندهی اروپا برای مقابله با دزدان دریایی سومالی به خلیج عدن اعزام شدند. این دو ناوچه در سال 2002 تحت بهینه سازی هایی قرار گرفت که هدف از این بهینه سازی علیماتی بودن کشتی ها تا سال 2015 بود. تاریخچه: ناوچه های استکهلم کلاس همزمان با سفارش ناوچه های اژدر انداز نورشوپیگ کلاس سفارش داده شده بودند که به موشکهای روبوت 15(Robot15) مسلح شده بودند. برای همین ابتدا به این کلاس ناوچه های ytattak 81 میگفتن/ ytattack یعنی حمله ی سطحی. در سوئد به موشک و راکت robot میگن چه هوایی چه زمینی چه دریایی. این موشک روبوت پانزده هم یک موشک ضد سطحی هست که به وسیله ی ساب تولید شده و ورژنهای دریایی و هوایی داره که در ورژن دریایی به وسیله ی استکهلم کلاس یسبی کلاس و گوتنبرگ کلاس حمل میشن و در گذشته نیز به وسیله ی نورشوپینگ کلاس هم حمل میشدن. نمونه ی هوا پایه ی این موشک rb15f هست که به وسیله ی گریپن و قبا دراکن و ویگن حمل میشدن همچنین در برهه ای از زمان به این کلاس spica III هم میگفتن که دلیلش شباهت تکنیکی این کلاس با نورشوپینگ کلاس میباشد و اسپیکا کلاس هست.(norrköping klass) و spicaklass. که به نورشوپینگ کلاس , spica II هم میگفتن. طریقه ی نام گذاری کشتی ها اینطور هست که از اسامی شهر ها و استانهای سوئد استفاده میکنن. اسم یک کلاس از استان ها و اسم کشتی های اون کلاس از شهر ها گرفته میشه   همچنین این کلاس کشتی برای جایگزینی ناوچه های هالند کلاس که نقش فرماندهی داشتند , ساخته شدند. halland klass.  هالند یکی از استانهای سوئده   همانطور که فعالیتهای زیر سطحی همچون استفاده از زیردریایی ها و تجسس و جاسوسی های زیر دریا گسترده تر میشد, بنابراین این کلاس با تجهیزات سونار و با تسلیحات ضد زیردریایی نیز مجهز گشتند. این افزایش تجهیزات و امکانات استکهلم کلاس باعث شد که این کلاس به رده ی کروت یا ناوچه ارتقاء پیدا کند. .  ناوچه های این کلاس طی سالهای 1984 تا 1985 در karlskronavarvet یا کشتی سازی کارلسکرونا ساخته شدند. ناوچه ی HMS Stockholm در تاریخ بیست و دوم اگوستی 1984 به اب انداخته شد و در تاریخ یکم مارس 1985 تحویل داده شد. ناوچه ی HMS Malmö نیز در تاریخ بیست و یکم مارس 1985 به اب انداخته شد و سپس در تاریخ هشتم نوامبر همان سال تحویل داده شد. . این شناور ها پس از تحویل تبدیل به شناورهای اصلی و پیش روی ناوگان نبردهای سطحی سوئد گشتند.     ساختار: بدنه ی اصلی این ناوچه ها از فولاد ساخته شده است و روبناها و اتاقک فرماندهی نیز از فلزات سبک ساخته شده است. در زمانی که این ناوچه ها تحویل گشتند با انچه که اکنون هستند تفاوت داشتند. در ابتدا روبنای عقب کشتی و روی پل کشتی جلوی فرماندهی وجود نداشت ولی سپس در سال 2002 طی یک بهینه سازی برای افزایش عمر ناوچه ها به علاوه ی این ساختمانها یا روبناها همچنین اتاقک یا ساختمان یا روبنای فرماندهی را برای کاهش اثرات راداری از نو ساختند. در ادامه رنگ اموزی استتار کشتی را نیز از رنگ تیره همچون رنگ کلاس HMS Furusund به رنگ و استتار کنونی تغییر دادند. در سال 2009 نیز بر روی این شناورها بهینه سازی هایی برای انطباق با ماموریتهای   ME01 در خلیج عدن , انجام شد. این بهینه سازی ها شامل این موارد میشد: تجهیز به یک قایق نجات جدید که در جرثقیل  جدید شناور اویزان شده بود, و همچنین شناورها به وسایل ارتباطی جدید مجهز شده بودند. برای اینکه این شناورها از پس عملیاتهای  اینچنین در شرائط جوی مختلف بر بیاید, تجهیز و نصب  سیستم تهویه ی بهبود یافته نیز در دستور کار قرار گرفت. این بهینه سازی ها به وسیله ی FMV و با همکاری کشتی سازی کارلسکرونا انجام شد. fmv مشابه صنایع وزارت دفاع ایران هست   تجهیزات: در ابتدا این شناورها به دو برجک توپ یکی پنجاه و هفت میلیمتری  7103  ساخت بوفوش و دیگری یک توپ دریایی چهل میلیمتری m/48  ساخت بوفوش در عقب شناور مجهز شده بود. جنگ افزارهای اصلی این شناورها به صورت متغییر بود. از ابتدا این شناورها به چهار پرتابگر نه تایی پرتابه های ضد زیردریایی elma  و همچنین یک تیوب شلیک اژدرهای 53,3 ( پنجاه و سه و سه) سانتی متری در هر دو طرف کشتی مجهز بودند. بعد از نوسازی عرشه , شناورها همچنین میتوانستند چهار تیوب اژدر پنجاه و سه و سه سانتی یا چهل سانتی و یا هشت عدد موشک ضد کشتی robot15 و یا ترکیبی از این دو را حمل نمایند. برای مین گزاری نیز این شناورها دارای 68 مین د داخل کشتی مباشند. در وایل نیز بر روی شناورها همچنین دو عدد مسلسل 58 نیز نصب شده بود. مسلسل 58 یا ksp 58 در حقیقت بر مبنای FN MAG هست. این شناورها همچنین مجهز به یک هدیروفون شناور (یدک میشوند) ساخت تامپسون نیز میباشند که این باعث شده این شناورها برای شکار زیردریایی مناسب شوند. در سال 1992 نیز یک یک هیدروفون ثابت بر روی بدنه نیز بر روی شناورها نصب شدند.   اجزای مهمی از الکترونیک شناورها به صورت اختصاصی و جدید برای شناورها توسعه نیافته اند بلکه این اجزا یا قطعات برگرفته از اجزای مدرن دیگر تیپ شناورهای موجود میباشد. سیستم مدیریت نبرد این شناورها به نام MAIIL میباشد که از کلاس قایق موشکی نورشوپینگ کلاس گرفته شده است که دارای قابلیت ارسال و دریافت اطلاعات هدف با دیگر شناورها یا ایستگاههای زمینی و هواپیما میباشد. سیستم الکترونیک این شناورها با نام ARTE 726 میباشد که از شناور کشتی تیپ HUGIN گرفته شده است که دارای سنسورهای رادار و نورهای مرئی (دوربین) و مادون قرمز میباشد. رادار شناسایی این شناورها Giraffe میباشد که از قایق موشکی نورشوپینگ کلاس گرفته شده است. همچنین این شناورها دارای شناسایی سیگنال و سیستمهای مقابل در برابر موشکهای ضد کشتی میباشد. این شناورها همچین از ابتدا دارای تجهیزات و امکانات برای اقدامات متقابل در برابر تاثیرات خود شناور بر علیه میدان مغناطیسی زمین و در نتیجه بر علیه مین های مغناطیسی میباشد.   در طی بهینه سازی سال 2002 برجک توپ عقب شناورها و تیوبهای سنگین اژدر از روی شناورها برداشته شدندو در عوض به جای برجکهای توپ تاسیسات نگگهداری هیدروفون شناور ساخته شدند. این به سازی باعث کم شدن فضای پاشنه ی کشتی و در نتیجه کاهش ضرفیت مین شناورها شد. در طی بهینه سازی همچنین یک سیستم راهبری جدید نصب شد و موتور اصلی شناورها با نمونه ی جدید جایگزین شدند.       عکسها شماتیک عمومی شناور استکهلم کلاس [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/37644602380300747777-002.png][/url]     کشتی در لنگر گاه [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/54544331826297857975-001.jpg][/url]     hms stockholm [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/03001794879081291837-004.jpg][/url]     سامانه ی ضد زیردریایی ELMA [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/80452314611002122403-006.jpg][/url]     مسلسلهای ksp58 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/79159999145345513623-005.jpg][/url]     این شناورها در ابتدا به رنگ و استتار زیر بودند. شناور در عکس hms furusund میباشد [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/71602767040374703411-007.jpg][/url]     hms malmö [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/51856219928414010870-008.jpg][/url]       HMS Stockholm ناوچه ای متعلق به نیروی دریایی سوئد میباشد. این ناوچه پنجاه متر درازی و هفت و نیم متر عرض میباشد و دارای حداکثر وزن جابجایی 335 تن میباشد این ناوچه به همراه ناوچه ی HMS Malmö متعلق به کلاس استکهلم میباشد. ناوچه ی HMS Stockholm در تاریخ یکم مارس 1985 به عنوان شناور فرماندهی برای یک ناوگان نبرد سطحی تحویل نیروی دریایی گشت.در سال 2002 مورد بهینه سازی میان مدت گشت و در سال 2010 به همراه ناوچه ی خواهر خود یعنی HMS Malmö زیر مجوعه ی "گروه ناوچه های سی و یکم " که خود زیرمجموعه ی ناوگان نبرد دریایی سوم میشود, محسوب میشود.   فرم ناوچه : HMS Stockholm پنجاه متر دراز و دارای هفت نیم متر عرض و 1.9( یک و نه دهم) متر ابخور میباشد.(ارتفاعی که زیر سطح اب قرار میگیره) وزن معمولی ناوچه 310 تن میباشد و در صورت بارگیری کامل وزن ناوچه به 335 تن میرسد. بدنه ی ناوچه از فولاد جوش داده شده تشکیل شده است در حالی که تاسیسات روی عرشه همچون جایگاه فرماندهی از فلز سبک (احتمالا الومینیوم) ساخته شده است. سیستم محرکه یا رانش این ناوچه متشکل از دو موتور دیزلی MTU و یک توربین گازی AlliedSignal میباشد که به اکسل یا شفت های خود متصل هستند.(سه تا اکسل یا شفت) .قدرت خروجی این سه اکسل در کل 11200 اسب بخار میباشد که باعث میشود ناوچه به سرعت بیست و هشت گره دریایی برسد. ناوچه ی دیگر یعنی HMS Malmö نیز دارای مشخصاتی همچون HMS Stockholm میباشد     تمام حقوق مادی و معنوی این مقاله متعلق به میلیتاری میباشد. در صورت کپی در دیگر سایتها همچون ارتشی و مشرق نیوز و دیگر سایتهای اینترنتی ذکر منبع یعنی www.military.ir الزامی میباشد و در صورت ذکر نشدن منبع طبق قانون حق خلق اثر برخورد خواهد شد.   ----------------------------------------   منبع را اینجا میگذارم البته به زبان سوئدی هست.   http://sv.wikipedia.org/wiki/Stockholmsklass

hallandklass یا Jagare typ Halland به معنی رزمناو تیپ هالند کلاسی از رزمناوها بود که به نیروی دریایی سوئد تعلق داشت. این کلاس از دو رزمناو با نامهای HMS Halland  و HMS Småland تشکیل شده بود .     این دو رزمناو  در سال 1955 از کارخانجات Götaverken   و سال 1956 از  کشتی سازی Eriksbergs varv  تحویل نیروی دریایی شدند. تصمیم ساخت این کلاس از رزمناوها در اواخر دهه ی 1950 طی تصمیمی مبنی بر افزایش حداقل دو رزمناو یعنی HMS Lappland  و HMS Värmland گرفته شده بود اما به خاطر کمبود بودجه سفارش این دو رزمناو لغو گردید. شناورهای این کلاس از رزمناوها بزرگترین و سنگینترین رزمناوهایی بود که در نیروی دریایی خدمت میکردند. تسلیحات اصلی این کلاس متشکل از دو عدد توپ 120 میلیمتری بود و همچنین این رزمناوها اولین شناورهای سوئد بودند که به موشکهای ضد اهداف دریایی مجهز میشدند. رزمناو HMS Småland  در سال 1984 از خدمت خارج شد و سپس به عنوان موزه ی شناور در گوتنبرگ به نمایش در امد. رزمناو HMS Halland در سال 1987 از خدمت خارج و سال بعد فرخته شد و سپس در اسپانیا اوراق گردید. همچنین دو شناور رزمی Siete de Agosto و Veinte de Julio که برای صادرات به نیروی دریایی اسپانیا ساخته شده اند , بسیار شبیه به رزمناوهای هالند کلاس میباشند. Siete de Agosto ساخت شرکت Götaverken گوتنبرگ   و  رزمناو Veinte de Julio ساخت شرکت kockums مالمو میباشد.   تاریخچه: بعد از جنگ جهانی دوم در ابتدا در جهان عقیده ای راسخ مبنی بر صلح و تنش زدایی وجود داشت. همچنین در سوئد کمیته ای برای بررسی چگونگی کم کردن  کاهش نیروی دفاعی سوئد, تشکیل شده بود. در طی زمانی که بررسی در حام انجام بود, در طرق مقابل جبهه ی جنگ سرد به شدت تشدید شده بود بنابر این طرح بررسی کاهش نیروهای رزمی لغو شد. در عوض در تصمیمات دفاعی سال 1948 تصمیم گرفته شد که نیروی هوایی تقویت شود و ارتش و نیروی دریایی نیز مدرن سازی شود.  شروع جنگ کره در سال 1950 این نیاز را مبرم میکرد. بنابراین کمیته ی دفاعی تصمیم به به کار گیری رزمناوهای جدید گرفت. سال 1948 سالی بود که به کار گیری رزمناوها محقق شد و سپس ساخت بدنه برای این دو رزمناو پیش رو در شرکت Götaverken در گوتنبرگ انجام شد. همچنین شرکت  Götaverken شرکتی بود که اولین شناور یعنی HMS Halland را ساخت. رزمنام HMS Småland نیز در شرکت Eriksbergs Mekaniska Verkstad  در گوتنبرگ ساخته شد. در تاریخ شانزدهم جولای 1952 هالند (HMS halland)  به اب انداخته شد و به وسیله ی دوک هالند شاهزاده برتیل ,نامگذاری شد. در تاریخ بیست سوم همان سال همچنین رزمناو Småland نیز به اب انداخته و سپس به وسیله ی ادمیرال هلگی استرومبک نامگذاری شد. amiral Helge Strömbäck اسم ادمیرال به سوئدی هست. در سالهای 1955 و 1956 این دو شناور تحویل نیروی دریایی شدند. در ابتدا این دو رزمناو باهم یک هنگ رزمناوی را تشکیل میدادند که بعد از تحویل رزمناوهای Östergötlandsklassens به عنوان شناورهای فرماندهی در هنگ رزمناوهای سوئد به ایفای نقش پرداختند. بنابراین این رزمناوها از ابتدا دارای تجهیزات ارتباطات بین اعضای هنگ را دارا بودند. به طور معمول یک هنگ رزمناوها متشکل از یک رزمناو هالند کلاس دو رزمناو Östergötlandsklassens و شش ناوچه یا قایق اژدر انداز بودند. زمانی که ناو های HMS Tre Kronor و HMS Göta Lejon در سال 1970 از خدمت کنار گذاشته شدند, هر دو هنگ هالند کلاس بزرگترین و قویترین هنگهای دریایی سوئد گشتند.   فرم و ساختار: زمانی که مهندسین شروع به طرح نقشه های هالند کلاس کردند, این نقشه ها را با نام  رزمناو Ölandsjagare کلاس بهینه شده مینامیدند. این طرح ها و نقشه ها نشان میداد که به زودی تمام سیستمها و تسلیحات جدیدی که قرار بود بر روی رزمناوها جا بگیرند, باعث شده اند که این کلاس جدید بسیار بزرگتر از رزمناوهای Ölandsjagare کلاس باشدند. بنابراین این نام یعنی رزمناو Ölandsjagare کلاس بهینه شده , خط خورد. ساختار بدنه ی هالند کلاس دارای سینه گاه بود. این به این معنی میباشد که قسمت جلوی کشتی در قسمت عرشه بالاتر از دیگر قسمتهای عرشه میباشد. از قسمت سینه گاه و به طرف پاشنه ی شناور یک کابین (خانه یا همون روبناهای کشتی) دراز قرار داشت که این امکان را به خدمه میداد که بدونه بیرون رفتن از کابین یا خانه های کشتی به تمام قسمتهای رزمناو دسترسی داشته باشند. این باعث میشد که خطر قرار گیری در معرض ذرات رادیو اکتیو به حداقل برسد. بدنه ی رزمناوها در اطراف بدنه و عرشه اطراف سیستم رانش رزمناو تماما زرهی شده بود. برای افزایش ایمنی همچنین بر خلاف Ölandsklassen  در این رزمناوها هیچ پنجره ای بر روی بدنه قرار نداشت. به طور معمول روبنا یا کابینهای روی شناورهای نیروی دریایی سوئد از فلزات سبک ساخته میشدند اما با تجربیاتی که به دست امده بود این نشان میداد که در صورت اتش سوزی, فلزات سبک بر روی کشتی به سرعت نرم و ذوب میشوند. به همین خاطر دوباره در هالند در این قسمتها از سازه های فولادی استفاده کردند. برای صرفه جویی در وزن رزمناوها , از صفحان موج دار صفحه به صفحه با جوش یکپارچه در سازه و چارچوبها استفاده شده است.   سیستم محرکه یا رانش: سیتم محرکه و رانش هالند کلاس از دیگهای بخار و توربینهای بخار تشکیل شده است. طرح و فرم این سیستم همان سیستم رانشی میباشد که در ناوهای کلاس Tre Kronor به کار رفته است. این به ان معنا میباشد که در انتهای رزمناو یک اتاق دیگ بار قرار دارد و در انتهای این اتاق, اتاقی دیگر با توربینهای بخار قرار دارد. در انتهای این اتاق توربینها نیز یک اتاق دیگ بخار دیگر نیز به همران اتاق توربین قرار دارد. در رزمناوهای قبل از هالند کلاس, هر دو اتاق توربین در پاشنه یا انتهای اتاقهای دیگ بخار قرار داشت که باعث اسیب پذیر شدن سیستم محرکه در صورت اتش سووزی یا انفجار میشد. تعداد توربینها دو عدد بود که با فشار بخار چهل بار و با دمای 420 سانتی گراد کار میکرد. قدرت این توربینها در کل پنجاه و هشت هزار (58000) اسب بخار بود که باعث میشد رزمناوها به سرعت 35 گره دریایی یا شصت و پنج کیلومتر بر ساعت برسند.   تسلیحات:   توپخانه تسلیحات اصلی متشکل از دو عدد توپ دوقلوی 120 میلیمتری تمام خودکار با نام  akan M/50  بودند که از ابتدا که به وسیله ی مرکز دیده بانی کنترل و هدفگیری میشد. بعدا سیستم هدفگیری با سیستم رادار توپخانه ای جدید که به رادار متصل بود جایگزین شد. این توپها نوع جدیدی بودند که سرعت اتش چهل گلوله در دقیقه را به ارمغان می اوردند با توجه به سرعت اتش ده گلوله که رزمناوهای دیگر قادر به انجام ان بودند. متاولترین روش حمله که قابل انجام بود این بود که هدف به وسیله ی اتش خودکار برجک توپ جلویی رزمناو که  به وسیله ی دو خشاب پنجاه  دوتایی تغذیه میشد, زیر اتش بگیرند و همچنین هر دو برجک  جلو و عقب میتوانست برای شلیک اژدر بچرخد و همزمان به وسیله ی دو خشاب خود به اهداف شلیک کند و بعد رزمناو دست به عقب نشینی بزند همچنان که از برجک عقب با دو خشاب مشغول شلیک میباشد. به دلیل اینکه برجک توپها دارای دو بالابر مهات بر بودند, بنابراین همیشه میتوانستند که یکی از بالابرها ها را با مهمات ضد هوایی بارگیری نمایند تا در صورت نیاز به راحتی و سریع بتوانند تغییر حالت بدهند. تسلیحات ثانویه ی این رزمناوها از یک توپ دوقلوی پنجاه  هفت میلیمتری با نام  lvakan M/50 و شش توپ خودکار ضد هوایی چهل میلیمتری ساخت بوفوش با نام  lvakan m/48 تشکیل شده بود. سابقا این تسلیحات به وسیله ی مرکز دیده بانی بر روی عرشه کنترل میشد و بعدا به وسیله ی سیستم هدایت اتش دیجیتالی که بر روی عرشه ی پل قرار گرفته بود کنترل میشد. در ابتدا نیز راکتهای نورافکن خودکار نیز در پاشنه ی رزمناو تعبیه شده بود که بعدا با نصب رادار و اعتماد به عملکرد رادار این راکتها حذف شدند و به جای ان اتاقی به همراه جایگاه هلی کوپتر بر روی سقف اتاقک ساخته شد. سیستم اژدر انداز رزمناهای کلاس هالند به هشت تیوب شلیک اژدر در دو جایگاه شلیک اژدر مجهز بودند. در ابتدا در هر جایگاه چهار تیوب شلیک اژدر وجود داشت اما زمانی که جایگاه شلیک موشک بر روی رزمناوها نصب شدند, ترکیب چینش جایگاه تغییر کرد و در ترکیب جدید سه تیوب شلیک اژدر در جلوی رزمناو و پنج تیوب دیگر در انتهای رزمناو قرار گرفتند. این اژدرها به وسیله ی شارژهای باروت برای اطمینان از خارج شدن از محدوده ی عرشه ی رزمناو, از جایگاه خود شلیک میشدند سپس موتور اصلی اژدرها به کار می افتاد. شکار زیر دریایی برای شکار زیردریایی ها , این شناورها  مجهز به یک هیدروفون که در یک محفظه در پایین جلوی رزمناو قرار گرفته بود, بودند.این هیدروفون ها میتوانستند زمانی که استفاده نمیشوند به داخل بدنه ی رزمناو قرار بگیرند. هیدروفونها به وسیله ی صدای پروانه های خود رزمناوها مختل نمیشدند اما در سرعت بالای 20 گره دریایی این هیدروفونها به وسیله ی صدای جریان اب اطراف دماغه ی کشتی نمیتوانستند به تشخیص صدا بپردازند. پس از شناسایی زیردریایی رزمناو میتوانست از مرکز کنترل اتش در قسمت جلوی شناور هشت عدد پرتابه ی انفجاری صد کیلویی را از دو جایگاه پرتاب کننده ی سی هفت و نیم سانتی متری مخصوص پرتاب نارنجکهای ضد زیردریایی با نام aurakpjäs M/50 شلیک کنند. این پابگرها ساخت بوفوش هستند. این پرتابه های انفجاری میتوانستند تا فاصله ی سیصد تا هزار و دویست متری به صورت شکلی منظم در اطراف یا بر روی هدف و یا زیر هدف پرتاب و منفجر شوند. موشکها رزمناوهای هالند کلاس اولین شناورها  و تنها رزمناوهای سوئدی بودند که به موشکهای ضد اهداف دریایی (موشکهای ضد کشی) مجهز شده بودند. در ابتدا ازمایشات به همراه موشکهای Robot 315 انجام شدند. اما بعد از هشتاد شلیک ازمایشی استفاده از این موشک لغو شد و رزمناوها به موشکهای Robot 08 مسلح شدند. موشک Robot 08 یک موشک مجهز به موتور جت بود که برای هدف قرار دادن اهداف دریایی از رادار جستجوگر خود بهره میبرد. این موشک به وسیله ی شرکت ساب به همراه Nord Aviation توسعه یافته بود.   موشک  Robot 08 پس از تکمیل, اولین موشک ضد کشتی جهان غرب به حساب می امد. طریقه ی نشانه گیری این موشک به کمک رادار شناسایی هوایی که د پاشنه ی رزمناو نصب شده بود انجام میشد. محل شلیک این موشک متشکل از یک بستر دارای دو ریل پرتاب تشکیل شده بود.     عکسها   هالند کلاس   هالند کلاس موقع به اب اندازی   شماتیک کلی هالند کلاس   شماتیک کلی کلاس هالند به فارسی   توپ اصلی   توپ ثانویه ی هالند کلاس 57 میلیمتری   توپ ضد هوایی چهل میلیمتری   تیوپهای اژدر انداز دسته ی پنجتایی در انتهای رزمناو   پرتابگر هشت تایی نارنجکهای ضد زیر دریایی   موشک ضد کشتی robot08   هالند کلاس با اوستریوتلندکلاس   در حال ورود به پایگاه دریایی موسکو   هالند کلاس در حال شلیک موشک robot08       تمام حقوق مادی و معنوی این مقاله متعلق به میلیتاری میباشد. در صورت کپی در دیگر سایتها همچون ارتشی و مشرق نیوز ذکر منبع یعنی www.military.ir  الزامی میباشد و در صورت ذکر نشدن منبع طبق قانون حق خلق اثر برخورد خواهد شد.     لینک http://sv.wikipedia.org/wiki/Hallandsklass لطفا عکسها منتقل شود   /// فونت بزرگتر از 14 ممنوع است

راه حل هاتون به جز نابود کردن تروفی چی هست؟ چه نوع گلوله ای نیاز داریم تا تروفی باهاش نتونه مقابله کنه؟ استفاده از خمپاره های هدایت پذیر چطوره؟ البته پرتابه ای رو در ویدیوی قبلا دیده بودم که یادم نیست خمپاره بود یا خیر ولی بر روی تانک قفل میکرد و با عض کردن گاز خروجی تغییر مسیر میداد و کاملا هدایت پذیر مینمود.

چرا اینطوری یکی یکی شلیک میکنن؟ چرا ابتدا کاملا تیوبها رو لود نمیکنن بعد شروع به شیک کنن

بله همین هست. HE3 قبلا روی زمین بوده حدوده چندین میلیارد سال پیش ولی نمیدونم چطوری همشون از اتمسفر زمین پراکنده شدن و رفتن. البته اون زمان زمین به صورت امروزی نبوده و امروزه تنها ماه منبع غنی این ایزوتوپ هلیوم هست. به هر حال هیچ چیزی راحت نیست  چون رفتن به ماه راحت نیست پس نباید تحقیقات کنن در حالی سوال اصلی این هست که چطور بیارن به زمین که کم کم نقل و انتقالاب به جو زمین و ماه توسعه پیدا میکنه . دلیل اینکه این سوخت روی ماه موجود هست اینه که HE3 یک محصول ثانویه ی واکنشهای خورشید هست و ماه هم اتمسفر یا میدان مغناطیسی نداره HE3 به راحتی بر روی ماه میشینه  حدودا یک میلیون تن بر روی ماه از این ایزوتوپ موجود هست بیایید ببرید

دارن همچوشی هسته ای کار میکنن اب سنگین براشون سخته دارن از ماه یه سوخت جایگزین میارن هر چی فکر میکنم اسم سوخت رو به یاد بیارم یادم نمیاد این سوخت هشتاد درصد سطح ماه رو پوشونده و مثل نفت در قرن نوزدهم هست