در ماه مِی ۱۹۸۱(اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۰) دو فروند توپولف-۲۲کا/کا پی همراه با دویست فروند موشک خا-۲۲ (اکثراً نسخه ضد رادار خا ۲۲ نسخه های پی و ام پی و هرگز مشخص نیست که آیا نسخه ضد کشتی ان نیز در خدمت داشت یا نه.) و ده اپراتور اسلحه‌های هوایی شوروی که متخصص توپولف-۲۲کا و موشک‌های خا-۲۲ بودند و تقریباً صد تکنسین اسلحه برای تعمیر و نگهداری هواپیما و موشک در عراق مستقر شدند. نخست شوروی‌ها به عملیاتی کردن توپولف-۲۲های عراق با تعمیر یک یک آنها و همچنین بازسازی نمونه‌ ای که پیش از جنگ موتور آن آتش گرفته بود پرداختند. به علاوه شوروی‌ها به عراقی کمک کردند که توپولف-۲۲بی و توپولف-۲۲کا را به درستی به کار ببرند و بر آزمایش موشک خا-۲۲ در نبرد نظارت کردند. از آن زمان به بعد برای یک دورهٔ زمانی قابل توجهی در هر ماموریتی یک افسر شوروی در هواپیمای توپولف-۲۲ حضور داشت. عراقی‌ها نخست توپولف-۲۲کا خود را برای حمله به سایت‌های موشک های ام‌آی‌ام-۲۳ هاوک به کار بردند. ایرانی‌ها فقط سه یا چهار سایت فعال در طول مرز طولانی خود با عراق داشتند و چند سایت مهم دیگر هم در عمق بیشتری در خاک ایران قرار داشت، ولی همهٔ این سایت‌ها دائماً در حال تغییر موقعیت بودند که همین کار نیروی هوایی عراق را بسیار مشکل می‌ساخت. معمولاً توپولف-۲۲ کا دوتایی به سایت‌های هاوک ایران حمله می‌کردند و هر هواپیما تا جایی که ایمن بود به سایت نزدیک می‌ شد (اکثراً بین ۱۵-۳۰ کیلومتر) و هرکدام یک فروند موشک به سوی هدف شلیک می‌کرند ولی چندین مشکل در این راه برای عراقی‌ها وجود داشت. مشکل اصلی این بود که رادار پی ان لنینتس توپولف-۲۲کا بزرگ، سنگین و دست و پاگیر و بسیار غیرقابل اطمینان بودو چنانچه در پرواز مشکل پیدا می‌کرد موشک خا-۲۲ دیگر کارایی چندانی نداشت و تعداد قابل توجهی از حمله‌ها به این دلایل کنسل می‌شد بعدها در چندین مورد تجهیزات ئی سی ام جایگزین رادار پی ان گردید. یکی دیگر مشکل ها این بود که جست و جوگر موشک خا-۲۲ بسیاری از اوقات هدف را گم می کرد که باعث شد که عراقی ها تصور کنند که ایران با استفاده از اختلالگر هایی این موشک ها را منحرف می کند. عراقی ها در طول جنگ توانستند تنها ۲ سایت موشک هاوک را از بین ببرند که شامل یک سایت در نزدیکی پایگاه چهارم شکاری وحدتی در ژوئن سال ۱۹۸۱ و دیگری در نزدیکی مهرآباد در مِی ۱۹۸۲ ٫ که در هر دو شکار٫ تعداد زیادی موشک خرج شد(طبق گفته خلبانان بازنشسته عراقی٫ تقریباً ۱۲ فروند موشک در هر شکار٫ شلیک شد) و یک فروند بلایند ساقط و یک فروند دیگر به شدت مصدوم شد. تنها شماره سریال شناخته شده توپوف-۲۲کا عراقی٫ ۴۵۱۴ از اسکادران هفتم بمب افکن است. گفته می شود که این هواگرد از جنگ ایران و عراق جان به در برده ولی از سرنوشت آن اطلاعی در دست نیست.  

به نظر می رسد موشک آر-۷۳ است نه آر-۶۰.

تصویر از نفربر بی-۳۳ زیمبرو است که توسط رومانی بر اساس بی تی ار-۸۰ ساخته شده است.

در سال ۱۹۴۲ کالیبر به ۵۴۰ م.م. کاهش یافت که با افزایش طول لوله برد عملیاتی را تقریباً دو برابر (۱۱٫۰۰۰ متر) کرد که توان نفوذ در ۳٫۵۰۰ م.م. بتن سخت را داشت.   حداکثر نرخ آتش ۶ گلوله در ساعت بود و بعد از شلیک ۶۰ گلوله نیاز به تعویض لوله را داشت   .