تصاویر واضح فضاپیمای کاسینی از قمر آبی سیاره‌ی زحل       فضاپیمای کاسینی بیش از ده سال است که به دور زیباترین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی یعنی زحل در حال گردش است. در طی این مدت تصاویر شگفت‌انگیز زیادی از این سیاره و قمرهای آن توسط این فضاپیما برای زمین مخابره شده است ولی جدیدترین اکتشاف کاسینی از یکی از قمرهای زحل به نام انسلادوس شاید یکی از برترین کارهای آن باشد.    کاسینی موفق شده مدارکی را ارایه دهد که نشان می‌دهند سطح این قمر با لایه ای از یخی پوشیده شده است که در زیر آن آب در جریان است. برخی از زیست‌شناسان معتقدند که اولین حیات‌های روی سطح زمین نیز در محیطی مشابه با سطح این قمر به وجود آمده‌اند. کاسینی، به تازگی از انسلادوس بازدیدی داشته است، این بازدید که در تاریخ ۱۴ اکتبر یا همان ۲۲ مهر انجام شد تصاویری واضح را از سطح این قمر به ارمغان آورده. کاسینی که تقریبا در ارتفاع ۱۸۳۸ کیلومتری از سطح این قمر پرواز کرد توانست واضح‌ترین تصاویر این قمر را ثبت کند.     در نگاه اول به این تصاویر می‌توان دو نکته‌ی مهم را متوجه شد: حفره‌های بیشمار روی سطح این قمر و هم‌چنین شکاف‌های بزرگ روی آن. شکاف‌هادر داخل حفره‌ها هم قابل مشاهده هستند و این یعنی  شکاف‌ها پس از به وجود آمدن حفره‌ها ایجاد شده‌اند و جوان‌تر هستند. این شکاف‌ها را می‌توان در تمام سطح انسلادوس مشاهده کرد.دانشمندان معتقدند که این شکاف‌ها بیش از چندصد میلیون سال عمر ندارند و این میزان در عمر سیارات بسیار کم به حساب می‌آید. تصویری دقیق‌تر از سطح کاسینی می‌تواند شما را در درک بهتر وضعیت این قمر یاری کند.     این شکاف‌ها شباهت‌های زیادی به شکاف‌های سطح قمر پر از آب سیاره ی مشتری، یعنی اروپا دارند. دانشمندان هنوز نتوانستند علت به وجود آمدن این شکاف‌های مشابه را پیدا کنند ولی ایده‌ای که توانسته بیش از هر چیز دیگری مورد تایید قرار گیرد وجود آب گرم زیر لایه‌های یخی این قمرها است. آب دارای یک خاصیت ویژه است، وقتی که سطح آب یخ ببندد سطح زیری آن از یخ زدن در امان می‌ماند و به همین علت است که حیوانات آبزی هم‌چنان می‌توانند در سرمای شدید در زیر یخ ها زنده بمانند. حال دانشمندان بر این باورند که این شکاف‌ها به این خاطر رخ داده‌اند که آب گرم محفوظ در زیر یخ‌ها، گاهی راه خودش را به سطح باز می‌کند و باعث شکسته شدن یخ‌ها و ایجاد شکاف می‌شود. اولین تصاویری که از انسلادوس به زمین مخابره شد توسط فضاپیمای ویجر ۲ ثبت شده بودند که هیجان دانشمندان به این قمر را برانگیخت و حال آنها توانستند تا نگاهی دقیق‌تر به این شکاف‌ها بیندازند.     همانطور که از تصاویر مشخص است این شکاف‌‌ها تقریبا تمام سطح این قمر را پوشانده‌اند که همین باعث جذابیت بیش از پیش این قمر برای دانشمندان شده است. وجود این شکاف‌ها می‌تواند فعالیت‌های زیرسطحی این قمر را تایید کند.   فضاپیمای کاسینی دوبار دیگر از بالای انسلادوس عبور خواهد کرد. عبور بعدی این فضاپیما در تاریخ ۲۸ اکتبر و عبور آخر در ۱۹ دسامبر امسال رخ خواهند داد و پس از آن دیگر هیچوقت این فضاپیما این قمر را نخواهد دید. کاسینی تا سپتامبر ۲۰۱۷ به ماموریت خودش در ثبت تصاویر از زحل و قمرهایش ادامه خواهد داد. پس از آن این فضاپیما با حرکت به سمت زحل به ماموریت خودش پایان خواهد داد. به خاطر فشار هوای جو زحل، پایان خوشی برای این فضاپیما وجود نخواهد داشت و از بین خواهد رفت. دانشمندان با این کار می‌خواهند از ورود هرگونه آلودگی زمینی و یا باکتری که ممکن است بر روی سطح این فضاپیما وجود داشته باشد به انسلادوس جلوگیری کنند. مرگ کاسینی با پرواز به سمت ابرهای زیبای زحل رخ خواهد داد.     http://uk.businessinsider.com/cassini-images-of-enceladus-2015-10?r=US&IR=T http://www.zoomit.ir/it-news/astrology/25143-cassini-images-of-enceladus   تصاویر با جزئیات بیشتر: http://saturn.jpl.nasa.gov/photos/raw/?start=1&storedQ=2753640

  در دوران خدمتم خوشبختانه بنده از معدود وظیفه های یکی از پادگان های پشتیبانی نهاجا واقع در تهران بودم و مابقی یگان از سربازان پاسدار و خدماتی و... تشکیل میشدند. یکی از وظایف سربازان یگان ما از این قرار بود:  طبق دستور فرمانده پادگان (به درجه سرهنگی) سربازان هر قسمت موظف بودند از ساعت 5 الی 5:30 صبحگاه در تمام فصول حتی زمستان از ورودی درب دژبانی پادگان تا آخرین نقطه که در مجموع به طول حدودا یک و نیم کیلومتر میرسید بوسیله سطل آبپاشی کنند، یعنی کلیه مسیر تردد در مقابل و حتی پشت ساختمانها بصورت یکسره باید بوسیله سطل آب خیس میشد و توسط شخص فرمانده هر روزه ساعت پنج و نیم بامداد بازدید میشد!! (این موضوع توسط شخص خود بنده در شب هایی که معاون افسر نگهبان بودم بارها مشاهده شد) اگر از مشکلات کمبود آب آن هم در شهر تهران بگذریم !!! مشکلاتی برای خود پادگان هم در این جریان پیش میامد از جمله یخ زدگی و لیز شدن مسیر در زمستان و حتی نامه نگاری های مکرر درخواست شلنگ و سطل از آماد باز هم توسط خود بنده و ... و سربازان هم که در آخرین درجه اهمیت قرار دارند!   نمونه ای دیگر یکی از دوستان بنده با مدرک ارشد مکاترونیک دانشگاه پلی تکنیک به خدمت و از قضا به همین نیروی زمینی اعزام شد. ایشان در دانشگاه دو پروژه ارزشمند داشتند که واقعا در سطح جهانی برای اولین بار طرح میشد و از نظر تئوری موفقیت آمیز. ایشان بعد از طی دوره آموزشی به جهاد نیروی زمینی مراجعه کرد ولی گویا نظر آقایان برای جذب ایشان جلب نشد و نهایتا با درجه ستواندومی به مدت دو ماه در جنگلهای لویزان با دست مشغول برگ جمع کردن بود!! (خوشبختانه با ارتباطاتی به وزارت دفاع منتقل شدند و در آنجا سه پروژه انجام دادند که یکی از آنها بسیار ارزشمند و در مورد فناوری های پیچده یکی از جنگنده های غربی بود نهایتا 12 ماه کسر خدمت بخاطر این پروژه به ایشان تعلق گرفت و متاسفانه در حال حاضر خارج از کشور تحصیل و پژوهش میکنند)   و نمونه دیگری از اینگونه طرز فکر عجیب را در تصاویر مشاهده میکنید. من مطمئنم زمان و نیروی زیادی صرف انجام و نظارت بر روی سنگچینی بیهوده در این بیابان شده است! در حالی که این انرژی و زمان میتوانست صرف هماهنگی نیروها، آموزش های لازم جهت رزمایش و سبک صحیح پوشش، آموزش استفاده درست از ادوات هرچند بصورت نمایشی و... شود.   آقایان باور بفرمایید تفکرات و افکار عجیبی هنوز در ارتش وجود دارد   عرایض بنده در جهت تایید صحبت های جناب یزدان است که حتی با وجود کم بودن منابع مالی حداقل از منابعی مثل نیرو های وظیفه میتوان به نحو احسن استفاده کرد در میان این سربازان صدها آهنگر،نقاش و حتی صدها تحصیل کرده متخصص وجود دارد که میتوان این نیرو های کم توقع را در جهت درست بکار گرفت نه آبپاشی، سنگچینی یا تی کشی های مکرر روزانه ...   ------------- در صورت صلاحدید اگر بنده زیاده گویی کردم مدیران حذف یا ویراش بفرمایند.

شرکت اوربیتال ساینسز پس از سانحه انفجار راکت آنتارس اکنون قصد بازگشت به پرواز دارد       اکنون حدود یک سال از سانحه انفجار راکت آنتارس شرکت اوربیتال ساینسز روی سکوی پرتاب می‌گذرد و شرکت اوربیتال ساینسز که اکنون اوربیتال ATK نام دارد، آماده بازگشت به مأموریت ارسال محموله‌های باری به ایستگاه فضایی بین‌المللی است. این شرکت، ماه دسامبر (آذر-دی) امسال و مارس سال آینده میلادی با راکت Atlas V (ساخته‌شده توسط ULA) مأموریت‌های باری به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام خواهد داد. راکت آنتارس این شرکت که چند ثانیه پس از پرتاب در ۲۸ اکتبر سال گذشته میلادی (۶ آبان ۱۳۹۳) منفجر شد، به گفته نمایندگان شرکت، در نیمه اول ۲۰۱۶ دوباره پرتاب خواهد شد.   فرانک دمارو، نایب‌رئیس بخش سامانه‌های فضایی انسانی در اوربیتال ATK، در هم‌نشست بین‌المللی پرواز فضایی خصوصی و تجاری (ISPCS) که دو روز پیش در لاس کروسس نیومکزیکو برگزار شد، در مورد وضعیت فعلی شرکت صحبت کرد. او سانحه از دست دادن راکت آنتارس را «دردناک» توصیف کرد، اما تأکید کرد که درست یک روز بعد از سانحه شرکت تصمیم گرفت که راهی برای بازگشت دوباره به پرواز پیدا کند. شرکت اوربیتال ATK از ادغام اوربیتال ساینسز و الاینت تک سیستمز (Alliant Techsystems) که در ماه فوریه نهایی شد، به وجود آمد. این شرکت با فضاپیمای باری سیگنوس بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ سه بار با موفقیت محموله باری به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده است. ناسا در ماه اوت اعلام کرد که دو قرارداد باری دیگر با اوربیتال ATK منعقد کرده است که تمدید قرارداد بسته‌شده در سال ۲۰۰۸ است. این تحویل محموله‌ها در ماه دسامبر و مارس توسط راکت Atlas V و ورژن ارتقا یافته فضاپیمای سیگنوس، موسوم به سیگنوس بهبودیافته (Enhanced Cygnus) انجام خواهد شد. سیگنوس بهبودیافته به گفته دمارو دارای محفظه بار بزرگ‌تری است. دمارو گفته که اوربیتال ATK قصد داشت از سیگنوس بهبودیافته در مأموریت‌های باری آینده استفاده کند. او همکاری گروه اوربیتال ATK با ULA را در تطبیق فضاپیمای سیگنوس با راکت Atlas V را در چنین مدت کوتاهی تحسین کرد. دمارو گفته: آنتارس پیشرفت بزرگی در آماده شدن برای بازگشت به پرواز داشته است. موتورهای پرواز اول تحویل داده‌شده و روی راکت مونتاژ شده‌اند. واقعاً کار گروه آنتارس و آماده شدن برای آن عالی بوده…     دو موتور RD-181 وصل شده به بدنه مرحله اول راکت آنتارس در مجتمع مونتاژ افقی جزیره والوپس ایالت ویرجینیا را نشان می‌دهد یک تست گرم روی سکوی 0A برای اواخر سال ۲۰۱۵ یا اوایل ۲۰۱۶ زمان‌بندی شده است   http://www.space.com/30785-orbital-atk-rocket-return-to-flight.html

داده های جدید نشان می دهند که در گذشته تعدادی دریاچه روی مریخ وجود داشته اند     تصویر مفهومی از گذشته پر آب مریخ     اگر یک ماه پیش از منجمان و دانشمندان در مورد آب در مریخ سوال می کردید به شما می گفتند قبلا شواهدی دال بر وجود H2O مایع در این سیاره به دست آمده است اما از آن زمان تاکنون مدت زیادی سپری شده و آن شواهد نیز حالا احتمالا از بین رفته اند. اما روند تغییر اشکال مختلف آب در مریخ چگونه است؟ ابتدا این خبر مهم منتشر شد که آب مایع همچنان (در قالب یکی از اشکال آن) در این سیاره وجود دارد. حالا داده های جدید از کاوشگر کنجکاوی نشان می دهند که میزان این آب به مراتب بیشتر از چیزی است که تصور می شد و علاوه بر این، آب یافت شده برای مدتی طولانی تر آن هم به اشکالی که از فرضه وجود حیات در سیاره سرخ پشتیبانی می کند، در آن وجود داشته است.   کاوشگر کنجکاوی در سال های اخیر به بررسی صخره های رسوبی اطراف محوطه ای پرداخته که تحت عنوان دهانه Gale از آن یاد می شود. عمق این دهانه و نوع ماسه هایی که در آن پیدا شده خبر از وجود دریاچه ای می دهد که برای مدتی طولانی آب در خود داشته است. این مساله به تقویت فرضیه ای کمک می کند که براساس آن مریخ زمانی فشار هوای مناسب برای زندگی را داشته است و هوای آن به گونه ای نبوده که باعث یخ زدن آب شود. پرسش در مورد وجود آب روی مریخ می تواند مقدمه ای باشد بر این سوال که آیا سیاره سرخ می تواند حیات را در خود جای دهد یا خیر؟ البته یافته های کاوشگر کنجکاوی نمی توانند موید وجود حیات روی مریخ باشد، اما حکایت از آن دارند که مواد ضروری ترکیب بیولوژیکی (آب و شرایط سازگار با میکروب) زمانی در مریخ وجود داشته اند.   نظریه ها و شواهد دال بر وجود آب زمینی روی مریخ مدت هاست که مطرح شده و به دست آمده اند اما این فرضیات عموما بر پایه ایده فوران یکباره آب زیر سطحی یا نشت آرام آن به سطح مطرح شده اند یا فرض شان بر این است که اقیانوسی با آب بسیار شور در این سیاره وجود داشته است. با این همه داده های جدید ایده وجود آب سطحی و در نتیجه ظهور حیات در سطح سیاره سرخ را بیش از هر زمان دیگری تقویت می کنند. تیم دست اندرکار این پروژه با استناد به یافته های اخیر خود مدعی هستند که حیات فرازمینی ممکن است وجود داشته باشد یا اینکه زمانی وجود داشته چراکه شواهد به دست آمده از وجود آب در این سیاره بسیار زیاد هستند.   http://www.engadget.com/2015/10/12/mars-lakes/

قطعی شد: بر روی سیاره سرخ، آب روان وجود دارد 

ناسا جزئیات برنامه های خود برای ارسال بشر به سیاره سرخ را منتشر کرد       ناسا زمانی مدعی شد که هیچ شرکت خصوصی فعال در حوزه هوا و فضا نمی تواند بدون کمک این آژانس به سیاره سرخ برسد. اگر این ادعا صحت داشته باشد، چنین شرکت هایی باید سپاسگزار ناسا باشند چراکه به تازگی سندی از سوی این سازمان منتشر شده که جزئیات مربوط به تمامی گام های آن برای رسیدن به مریخ را بر می شمارد.   در این سند، ناسا سه مرحله مختلف از سفر فضایی خود را تعریف کرده و از مرحله ای آغاز می کند که «Earth Reliant» یا متکی به زمین نام دارد و در جریان آن آزمایشاتی در خارج از ایستگاه فضایی بین المللی صورت می گیرد تا مشخص شود که حضور طولانی مدت بشر در ماموریت های دراز مدت چه اثراتی بر بدن آن خواهد داشت.  این مرحله هم اینک در دست انجام است و آژانس فضایی آمریکا نیز مشغول تست مواد مختلفی است و حتی اجسام گوناگونی را با استفاده از پرینترهای سه بعدی در فضا تولید می کند و تحقیقات مقتضی و مناسب را روی رفتار انسان و سلامت آن انجام میدهد تا از این لحاظ مشکلی برای نخستین گروه از مسافران فضایی پیش نیاید.   مرحله یا فاز دوم «Proving Ground» یا آزمونگاه نام دارد. همانطور که از روی نام این مرحله می توانید حدس بزنید در این مرحله ناسا تکنولوژی های خود را به صورت واقعی مورد استفاده قرار می دهد تا ثابت کند که این تکنولوژی ها کار می کنند. نخستین پرواز فضاپیمای SLS و اوریون که قرار است در سال ۲۰۱۸ میلادی انجام شود همگی بخشی از این مرحله هستند. در سال ۲۰۲۰ میلادی هم قرار است ماموریتی با نام Astroid Redirect Robotic انجام شود که آن نیز در راستای عملیاتی سازی همین مرحله است. در این ماموریت یک جرم آسمانی به مدار ماه برده می شود تا ناسا بتواند تکنولوژی های جدید خود نظیر سیستم پیشرانش الکتریسیته خورشیدی را روی آن مورد آزمایش قرار دهد؛ قرار است از این سیستم در ماموریت های آتی به مریخ استفاده شود.   اما مرحله سوم یا آخر، Earth Independent یا استقلال از زمین نام دارد و ناسا در جریان آن تکنولوژی های توسعه یافته و تست شده خود را به کار می گیرد تا فضانوردان را به نزدیکی مریخ و اقمار آن بفرستد و در انتها آنها را روی سطح این سیاره فرود بیاورد. این آژانس امیدوار است که تا آن زمان موفق شود تکنولوژی های مورد نیاز برای زندگی بشر روی مریخ را بسازد و منابع موجود در این سیاره (از قبیل اکسیژن، آب و سوخت) را نیز کشف کند. در انتهای این مطلب می توانید خلاصه ای از سه مرحله یاد شده را از طریق این تصویر مشاهده نمایید. برای دریافت جزئیات کامل سند منتشر شده از سوی ناسا نیز می توانید به سایت آن مراجعه نمایید.       http://www.nasa.gov/press-release/nasa-releases-plan-outlining-next-steps-in-the-journey-to-mars

تصویر زیبای امواج ضربه ای T-38 Talon در حین پرواز فراصوت       اطلاعات بیشتر  http://toranji.ir/%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B4%D9%84%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%AC-%D8%B6%D8%B1%D8%A8%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%D9%87/#more-929875

شاه عربستان "ریاضت" اقتصادی را کلید زد   به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، سلمان بن عبدالعزیز به سبب کسری 20 درصدی بودجه حاصل از کاهش درآمدهای نفتی، فراخوان ریاضت اقتصادی گسترده در بخشهای مختلف کشور را اعلام کرد. روزنامه رأی الیوم به نقل از برخی منابع اقتصادی آگاه در کشورهای حاشیه خلیج فارس آورده است که بارزترین خطوط کلی سیاست ریاضت اقتصادی، کاهش یارانه های سوخت و برق و آب و برخی کالاهای اساسی دیگر و شاید حذف کامل آنها و نیز بررسی امکان وضع مالیات بر درآمدها و حواله های خارجی برای خارجی ها و افزایش هزینه تمدید گذرنامه و اقامت و همچنین تمدید گواهینامه رانندگی و دیگر خدمات اداری رسمی باشد. پیش بینی می شود که  این تدابیر در بودجه سال آینده عربستان اعمال گردد که قرار است در ماه دسامبر آتی  اعلام شود. روزنامه گاردین چاپ انگلیس در شماره روز جمعه خود مضمون نامه شاه عربستان به وزیر دارایی تحت طبقه بندی "بسیار محرمانه" مورخه 28.09.2015 را فاش کرد؛ این سند لزوم اتخاذ تدابیری در راستای ریاضت اقتصادی برای کاهش هزینه های دولت در سه ماه اخیر از بودجه سال جاری تاکید می کند. از جمله این تدابیر؛ توقف فوری تمام طرحهای زیرساختی جدید،  توقف خرید خودروها و وسایل و تجهیزات برای هر کاری، توقف استخدام یا ارتقای رتبه در تمام سطوح اداری، متوقف کردن پرداخت مبلغ املاکی که در طرح‌ها قرار گرفته و همچنین باید روند قرار گرفتن املاک در طرح‌ها متوقف شود، عدم امضای هرگونه اجاره گرفتن و الغای اجاره املاکی که پیش از این اعلام شده است، پرداخت اعتبارات مصوبات و پروژه‌ها نباید از 25% کل اعتبارات بودجه فراتر رود... پیش بینی می شود که ساخت و ساز در شهرک دارایی ملک عبدالله که قرار است بزرگترین منطقه در خاورمیانه باشد، نیز متوقف گردد. قیمت نفت به کمتر از 50 دلار برای هر بشکه کاهش یافت که این امر درآمدهای نفتی عربستان را که 90 درصد از درآمد ناخالص ملی این کشور را تشکیل میدهد، تقریبا به نصف رساند. برخی نیز کسری بودجه سال جاری را حدود 130 میلیارد دلار برآورد کردند؛ زیرا قیمت نفت حدود 90 دلار برای هر بشکه تخمین زده می شود. در بورس نیز شاخص سهام عربستان حدود 30 درصد طی 12 ماه اخیر کاهش یافت و دولت سعودی ناچار شد برای مقابله با کسری و مشکلات مالی دیگر بویژه بودجه های سنگین جنگ در یمن و سوریه، تا حدود 75 میلیارد دلار از ذخایر مالی خود که حدود 670 میلیارد دلار برآورد می شود، برداشت کند. پیش از این، دست و دل بازی ملک سلمان به گونه ای بود که در ژانویه گذشته به مناسبت تاجگذاری خود، در حدود سی میلیارد دلار به عنوان پاداش به کارمندان دولت عربستان پرداخت  کرد. همچنین قراردادهایی به ارزش حدود 20 میلیارد دلار برای ساخت تاسیسات هسته ای و نیز قراردادهای سلاح به امضا رسید؛ هزینه هایی که چه بسا پس از این مشابه آن را در عربستان شاهد نباشیم.   منبع : تحولات جهان اسلام  

چگونه جانشین هابل، منظری اجمالی از کهکشان‌های نخستین را به ما نشان می‌دهد         یکی از ویژگی‌های کلیدی درک ما از کیهان‌شناسی این است که عمر جهان را محدود می‌دانیم. این مساله بدین معنا است که دوره‌ای در تاریخ جهان بوده است که کهکشان‌های اولیه شکل گرفته‌اند. مطالعه‌ی این برهه از تاریخ جهان آفرینش مدت مدیدی است که یکی از اهداف وسوسه‌انگیز نجوم رصدی بوده است.   مطالعه‌ی دوره‌ی شکل‌گیری کهکشان‌های اولیه در ابتدای مسیر تاریخ جهان آفرینش، مدت مدیدی است که یکی از اهداف وسوسه‌انگیز نجوم رصدی بوده است.اکنون به نظر می‌رسد بسیار راحت‌تر می‌توان بدین هدف نایل گشت. بسیاری از پیشرفت‌های اخیر در کاوش مراحل اولیه‌ی تشکیل کهکشان، توسط تلسکوپ فضایی هابل انجام شده است؛ اما این تلسکوپ دیگر قادر به پیشروی بیشتر در دوره‌های اولیه جهان نیست. بدین دلیل است که هیجان بسیاری در رابطه با تلسکوپ جدید فضایی جیمز وب (JWST) که در مرکز پرواز فضایی گودآرد در مریلند ایالات متحده در حال ساخت و آزمایش است، وجود دارد.     روشنش کن! همان طور که می دانید، توانایی ما در کاوش ادوار اولیه تاریخ جهان و سیر تکاملی پهناور آن به واسطه‌ی محدودیت در سرعت نور است. هنگامی که ما اجسام دور را مشاهده می‌کنیم به مانند این است که گذشته‌ی آن‌ها را می‌بینیم. اگر بتوانیم به اندازه‌ کافی دوردست‌ها را ببینیم، آن‌گاه خواهیم توانست نسل‌های اولیه کهکشان‌ها که جهان را تشکیل داده‌اند؛ ببینیم.   مشاهده این نسل در حال پیدایش و تشکیل، بسیار دشوار است. این اجسام در فاصله‌ای شگفت ‌آور از ما قرار دارند و به همین دلیل به شدت، کم نور هستند. از طرف دیگر انبساط رو به گسترش فضا (شیفت قرمز کیهانی) نور این کهکشان‌های در دور دست را بیشتر به سمت طیف فروسرخ می کشاند و نتیجه‌ای که حاصل می‌شود این است که این کهکشان‌ها در بیشتر رصدها، غیر قابل مشاهده هستند.       تلسکوپ هابل     پس از نصب دوربین شماره ۳ میدان عریض، در آخرین ماموریت تعمیراتی تلسکوپ در سال ۲۰۰۹، هابل وسیله‌ای بسیار با ارزش جهت انجام تحقیقات بوده است. با استفاده از توانمندی‌های فوق‌العاده حساس دوربین ۳، این تلسکوپ توانایی شناسایی نزدیک به ۹۵ درصد کل تاریخچه‌ جهان را دارد.         متاسفانه هابل نمی‌تواند خیلی در ناحیه نزدیک فروسرخ عمل کند و به واسطه آینه‌ی نسبتا کوچک آن، عملکردش محدود شده است. اما این جاست که تلسکوپ جیمز وب به عنوان جانشین شایسته‌ی هابل، برای کمک از راه می‌رسد.   یابنده‌ی طلایی تلسکوپ جیمز وب حاصل همکاری سازمان ملی مدیریت هوانوردی و فضایی آمریکا (NASA)، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی کانادا است که برای مشاهده‌ی جهان در طیف نزدیک فروسرخ بهینه‌سازی شده است. این تلسکوپ عملکرد بهینه‌ی خود را از طریق ترکیبی از علوم اپتیک، دستگاه وری و موقعیت مکانی خود به دست می‌آورد.   برخلاف تلسکوپ‌هایی که جهت مشاهده‌ی طیف مرئی ساخته می‌شوند و در آن‌ها از پوشش نقره یا آلومینیوم استفاده می‌شود، در تلسکوپ جیمز وب از پوشش طلا استفاده می‌شود که بازده بالاتری برای انعکاس نور نزدیک فروسرخ دارد. رصدهای فروسرخ همچنین نیاز دارند که تلسکوپ تا حد امکان خنک نگه داشته شود و در نتیجه تلسکوپ باید از زمین و خورشید پوشیده و محافظت شود. جهت دستیابی به این امر تلسکوپ جیمز وب در نقطه زمین-خورشیدی ال-۲ لاگرانژ در ۱/۵ میلیون کیلومتری زمین و فاصله‌ای چهار برابر این مقدار از ماه، قرار می‌گیرد. این منطقه بهترین موقعیت را دارد؛ زیرا تنها نقطه‌ی منظومه شمسی است که زمین و خورشید همیشه در یک سمت هستند و در نتیجه این موقعیت به تلسکوپ جیمز وب اجازه می‌دهد تا با به کارگیری تنها یک حفاظ خورشیدی، نور حاصل از هر دو منبع را مسدود کند. جهت نیل به حساسیت مورد نیاز انجام اهداف علمی مورد نظر، تلسکوپ جیمز وب آینه‌ای با سطح جمع‌آوری در حدود پنج برابر هابل به کار گرفته است. آینه‌ای یک تکه با این اندازه را با هیچ یک از سفینه‌های فضایی کنونی نمی توان انتقال داد و در نتیجه تلسکوپ جیمز وب دارای ۱۸ قطعه آینه‌ی شش ضلعی است و هنگامی که تلسکوپ در موقعیت مناسب قرار گرفت این قطعات باز شده و به شکل یکپارچه خود درمی‌آیند.           این نوآوری به تلسکوپ اجازه می‌دهد تا بتواند تشکیل و سیر تکاملی کهکشان‌های اولیه را اکتشاف کند. این رصدها نه تنها آزمونی جهت سنجش دانش ما از تشکیل کهکشان‌های اولیه خواهند بود، بلکه اولین نظر اجمالی مقبول را از پدیده‌های عجیب و غریبی مانند وجود ستارگان جمعیت نوع ۳ را به ما خواهند داد.( جمعیت نوع ۳ ستارگانی هستند که از مواد اولیه و ابتدایی حاصل از مه‌ بانگ، تشکیل شده اند.)   تلسکوپ جیمز وب قادر است تا به جستجوی سوالات دیگری از علم نیز بپردازد. این تلسکوپ قادر است تا به کاوش ستارگان جوان پوشیده از غبار، اجسام جذابی چون سیارات و اقمار آن‌ها و شاید از همه مهیج‌تر به بررسی جو سیارات خارج از منظومه‌ی شمسی بپردازد. با وجود پیشرفت تدریجی و پر دست‌انداز تلسکوپ (تاریخ ماموریت پرتاب آن به تعویق افتاد و به دلیل نگرانی های بودجه‌ای دولت ایالات متحده تا نزدیکی تعطیلی نیز پیش رفت) به نظر می‌رسد این پروژه اکنون در صف پرتاب برای سال ۲۰۱۸ قرار گرفته است و می‌توان اولین نتایج علمی حاصل از آن را در سال ۲۰۱۹ مشاهده کرد.     اینفوگراف از مشخصات و تفاوت های تلسکوپ جیمز وب و هابل، نحوه قرار گرفتن در موشک آریان پنج     انتقال سازه مهم نگه دارنده آینه اصلی برای آزمایشات پرتوی ایکس و سرماپژوهی به هانتسویل آلاباما بوسیله لاکهید C5 گالکسی (2013)   منبع: http://www.iflscience.com/space/how-hubble-s-successor-will-give-us-glimpse-very-first-galaxies http://www.zoomit.ir/it-news/astrology/24445-hubble-s-successor-see-first-galaxies   مطالعه بیشتر: http://www.nasa.gov/mission_pages/webb/main/index.html http://www.nasa.gov/audience/forstudents/nasaandyou/home/jwsteng_bkgd_en.html

آب مریخ قابل نوشیدن است؟   بله، می‌توان نوشید، اما داستان کمی پیچیده‌تر از این است. هم اکنون، می‌دانیم آب واقعاً روی سطح مریخ «جریان» (مثل رودخانه) ندارد، بلکه نشت می‌کند (زهش می‌کند)، یعنی چیزی مانند خاک خیس را تجسم کنید. طبق اطلاعات کاوشگر کنجکاوی و مریخ‌پیماهای متعدد دیگر،  خاک مریخ مملو از یک نوع نمک آبدار (هیدراته) به‌نام پرکلرات است. به‌واسطه وجود این نمک‌ها است که آب توانسته در شکل مایع وجود داشته باشد. در شرایط بسیار خشن مریخ، آب خالص به‌هیچ وجه حتی یک لحظه نمی‌تواند بصورت مایع روی سطح مریخ دوام بیاورد. حل شدن نمک موجود در خاک مریخ در آب باعث تغییر دمای ذوب و جوش آب شده و به آن اجازه می‌دهد که مدت بیشتری در فاز مایع بماند. فضانوردان آینده که در مریخ کار و زندگی خواهند کرد، نمی‌توانند آب شور مریخ را که اکنون روی سطح آن می‌بینیم بنوشند. در عوض، باید به‌دنبال یافتن منشأ این آب باشیم تا ما را به‌سمت منبع آب آشامیدنی هدایت کند.   ما اکنون درباره مریخ بیشتر از هر جرم دیگر منظومه شمسی اطلاعات داریم (به‌جز زمین)، چرا که نیم قرن مشغول مطالعه آن بوده‌ایم. در نتیجه، دانشمندان درک نسبتاً خوبی از اینکه داخل مریخ چگونه است، دارند. ما همچنین می‌دانیم که در قطبهای مریخ زیر لایه یخ خشک (یخ کربن دی‌اکسید) کلاهک‌های قطبی آب منجمد وجود دارد. خاک مریخ به‌طرز باور نکردنی مرطوب است و مملو از عناصری مانند کربن، هیدروژن، فسفر، گوگرد، اکسیژن و نیتروژن است. به‌گفته جیم گرین، سرپرست شاخه علوم سیاره‌ای ناسا، کلید یافتن آب آشامیدنی در مریخ، پیدا کردن سفره آب شیرین زیرسطحی است. بر اساس اطلاعاتی که تاکنون جمع‌آوری شده، می‌دانیم که چنین منابعی وجود دارد، اما مطمئن نیستیم که چقدر گسترده هستند و اینکه دقیقاً کجا هستند. گرین گفته، بهترین شانس ما برای شناسایی مکان این سفره‌های آب، مریخ‌نورد سال ۲۰۲۰ است. این مریخ‌نورد مجهز به رادار نفوذکننده در زمین، اطلاعاتی از ساختار زمین‌شناسی مریخ با رزولوشنی در مقیاس سانتیمتر تهیه کند. این رادار که به نام تصویربردار راداری برای آزمایش زیرسطحی مریخ (RIMFAX) نامگذاری شده، یک محصول نروژی است که به‌ما خواهد گفت که محل سفره‌های آب زیرسطحی کجاست و همچنین اطلاعاتی در مورد ساختار زمین-شناختی مریخ در اختیار دانشمندان قرار خواهد داد.   در حالی که فعلاً باید یک محل رسمی برای فرود این کاوشگر روباتیک تعیین شود، دانشمندان باید انتخابی محتاطانه انجام دهند. مریخ‌نورد سال ۲۰۲۰ مجهز به یک مولد ترموالکتریک رادیوایزوتوپ است (مانند مریخ‌نورد کنجکاوی) که در واقع یک منبع توان هسته‌ای است. کاوشگرهای مریخ مجاز نیستند که در هرجای مریخ پرسه بزنند؛ یک سری خطوط قرمز واضحی در مورد اینکه کجا می‌توانند بروند و کجا نمی‌توانند، وجود دارد. از آنجا که مریخ‌نورد ۲۰۲۰ متکی بر توان هسته‌ای خواهد بود، لازم است در محلی عاری از هرگونه شرایط احتمالی مساعد حیات یا آب مایع فرود بیاید. این یک اقدام احتیاطی است تا در صورت فرود ناموفق (سقوط)، منطقه‌ای را که بالقوه می‌تواند دارای حیات باشد آلوده به مواد رادیواکتیو نکند. مریخ‌نورد ۲۰۲۰ نه‌تنها ما را به‌سوی منابع آب رهنمون خواهد کرد، بلکه فناوری‌های موردنیاز برای مأموریت‌های سرنشین دار آینده را نیز (البته در مقیاسی کوچک‌تر) به بوته آزمایش خواهد گذاشت.     Mars 2020 rover     http://www.iflscience.com/space/can-you-drink-water-mars

  بله واقعا جای دور افتاده ای بود و ایشون اتفاقی گذر میکردند خوشبختانه سرهنگ دوم بودند و به نظرم حرفشون قابل استناد بود   متاسفانه زمان رسیدن بنده وقت نهار بود و غرفه اپتیک کلا پوشیده شده بود

  بنده امروز تونستم به این نمایشگاه برم نسبتا رضایت بخش بود بخصوص دیدن و لمس اژدر حوت و اژدر جدید سپاه   در مورد شناور دوزیست خوشبختانه بطور اتفاقی یکنفر پاسخگو پیدا شد. اول از زمان قوس سوال کردم که گفتند چهار ساعت میباشد، در مورد امکان تعویض لانچر اژدر با نمونه های بزرگتر جواب مثبت دادند، از تعداد خدمه جویا شدم که گفتند محرمانه است!!   نکته مهم این بود که خبر ساخت گونه پیشرفته تر و ارتقاء یافته این شناور دادند   خیلی لطف کردن باله های جلوی شناور هم با دست برامون در آوردند!

برای مشخص کردن میزان آب موجود در بهرام هنوز زمان زیادی باقیست، بعد سالها کاوش و مطالعه بالاخره وجود آب در این سیاره به اثبات رسیده است. حتما در آینده با کاوشگرهای پیشرفته تر به این جواب میرسیم.   وجود حیات میکروبی یا سلولی دور از ذهن نیست، حتی در روزهای مابین وعده برگزاری این کنفرانس تا تاریخ برگزاری شایعاتی مبنی بر پیدا شدن حیات میکروبی در بهرام بر سر زبان ها بود.

         ناسا در کنفرانس رسمی روز 28 سپتامبر وجود آب مایع بر روی سطح مریخ را تایید کرد و به نظر می‌رسد آب در مریخ بسیار رایج‌تر از آن چیزی است که در گذشته به آن اعتقاد داشتیم. دانشمندان در سال‌های گذشته نیز بر روی سطح مریخ وجود رگه‌هایی را تایید کرده بودند، اما قبل از یافتن نمک هیدراته نمی‌شد از بوجود آمدن این رگه‌ها توسط آب اطمینان حاصل کرد.   اما آب مایع در سیاره‌ای که در حدود منفی ۵۶ درجه سانتی‌گراد دما دارد چگونه می‌تواند وجود داشته باشد؟ علاوه بر گرم شدن هوا در تابستان، نمک موجود در آب نیز باعث می‌شود تا نقطه‌ی انجماد آب پایین بیاید و این دو عامل در کنار یکدیگر باعث وجود آب مایع می‌شوند. هر چند این یافته‌ها بسیار جذاب هستند اما محققان در حال حاضر منشا این آب‌ها را پیدا نکرده‌اند. جو این سیاره رطوبت بسیار کمی دارد و در ظاهر احتمال اینکه آب از طریق جو به سطح مریخ رسیده باشد کم است؛ اما ممکن است در این مورد و در اندازه‌گیری رطوبت جو کره‌ی سرخ، محققان دچار اشتباه نیز شده باشند. از طرفی ممکن است آب‌ها در مخازن زیرزمینی ذخیره شده باشند و در مواقع گرم‌تر سال به مقدار کمی مایع شده و به سطح مریخ راه پیدا کنند. در حال حاضر می‌دانیم که مریخ دارای منابع یخ از جنس آب بوده و حتی میلیاردها سال قبل دارای اقیانوس‌های بزرگ آبی نیز بوده است. اما یافته‌های جدید دید ما از این سیاره را تغییر می‌دهد؛ چرا که به این سیاره به دید یک کویر با وسعت زیاد نگاه می‌شد، اما حالا مشخص شده است که مریخ یک سیاره‌ی زنده و پویا است.   -----------   داده های تازه از مدارگرد شناسایی بهرام ناسا (MRO)، نیرومندترین شواهدی که تاکنون به دست آمده را از وجود جریان فصلی آب مایع در بهرامِ کنونی ارایه می کنند     پژوهشگران با بهره از دوربین طیفی مدارگرد شناسایی بهرام نشانه هایی از کانی های هیدراته را در دامنه هایی از سیاره ی سرخ یافته اند که بارها رگه هایی تیره روی آن ها دیده شده بود. این رگه های تیره با گذشت زمان بلند و کوتاه می شوند، آن ها در فصل های گرم به رنگ تیره در می آیند و به نظر می رسد که در شیب دامنه ها به پایین سرازیر می شوند، سپس در فصل های سردتر ناپدید می گردند. آن ها در زمانی که دمای بهرام (مریخ) بالاتر از منفی ۲۳ درجه ی سانتیگراد می شود در چندین جای سیاره پدیدار شده و در زمان های سردتر ناپدید می شوند. جان گرانسفلد، فضانورد و مدیر دستیار هیات مدیره ی ماموریت های علمی ناسا در مرکز فرماندهی ناسا در واشنگتن دی.سی می گوید: «تلاش ما بر روی بهرام "دنبال کردن آب" برای جستجوی زندگی در کیهان بوده، و اکنون شواهد علمی قانع کننده ای داریم که بر آنچه مدت ها درباره اش تردید داشتیم مهر تایید می زند. این یک پیشرفت چشمگیر است زیرا به نظر می رسد تایید می کند که آب --البته آب شور- امروزه هم بر سطح سیاره ی بهرام روان می شود.»     این رگه های تیره و باریک به درازای ۱۰۰ متر که از روی دامنه های بهرام به پایین سرازیر می شوند، دستاورد جریان های فصلی آب دانسته شده بودند. به تازگی، دانشمندان سیاره ای نمک های هیدراته را روی این دامنه های "دهانه ی هیل" شناسایی کرده اند، و این با پنداشت آغازین دانشمندان درباره ی این که دستاور آب مایع هستند همخوانی دارد. رنگ آبی که در بالادست رگه ها دیده می شود ربطی به شکل گیری آن ها ندارد، ولی ناشی از وجود کانی پیروکسین است. برای ساختن این عکس، یک مدل دیجیتالی سطح (DTM) از همان منطقه ای که توسط دوربین هایرایز تصویربرداری شده بود را با یک تصویر اعوجاج‌زدایی شده ی رنگ کاذب (فروسرخ-سرخ-آبی-سبز (IRB)) پوشانده اند. اغراق عمودی ۱.۵ است     این جریان های رو به پایین که به نام رگه های دوره ای شیب ها (recurring slope lineae) یا RSL نامیده شده اند، اغلب به آب روان احتمالی ربط داده می شدند. یافته های تازه از نمک های هیدراته روی این شیب ها نشانگر چیزیست که می تواند به همین ویژگی های تیره مربوط باشد. نمک های هیدراته نقطه ی یخ زدگی (انجماد) آب شور مایع را پایین می اورند، درست همان گونه که نمک ریختن روی جاده های زمین باعث می شود یخ و برف روی آن ها زودتر آب شوند. دانشمندان می گویند به احتمال بسیار، چیزی که به این تیره شدن ها می انجامد وجود یک جریان زیرسطحی کم-ژرفا است که به مقدار کافی آب از آن بیرون می زند تا رگه های تیره را پدید آورد. لوجندرا اوجها (Lujendra Ojha) از بنیاد فناوری جرجیا در آتلانتا (جرجیاتک)، و نویسنده ی اصلی گزارشی درباره ی این یافته ها که در شماره ی ۲۸ سپتامبرِ نشریه ی نیچر جئوساینس منتشر شد می گوید: «ما نمک های هیدراته را تنها زمانی یافتیم که این ویژگی های فصلی بیشترین پهنا را داشتند، که نشان می داد سرچشمه ی این هیدراتاسیون (آبِش) یا خود این رگه های تیره است یا فرآیندی که آن ها را پدید آورده. در هر دو حالت، یافتن نمک های هیدراته روی این شیب ها به معنای آنست که آب نقشی کلیدی در شکل گیری این رگه ها دارد.» اوجها نخستین بار در سال ۲۰۱۰، هنگامی که دانشجوی کارشناسی در دانشگاه آریزونا بود، با بررسی عکس های دوربین آزمایشگاه علمی تصویربرداری با وضوح بالا (هایرایز، HiRISE) که روی مدارگرد MRO نصب است متوجه این ویژگی های رازگونه شد. هایرایز اکنون این RSLها را در ده ها جای بهرام دیده و تصاویرشان را ثبت کرده است. این پژوهش تازه، عکس های هایرایز را با نقشه های کانی ها که توسط طیف سنج فشرده ی تصویربرداری شناسایی فضاپیمای MRO برای بهرام (CRISM) به دست آمده جفت می کند. عکس های طیفی نشانه های نمک های هیدراته را در چندین جایگاه که رگه ها رویشان پدید می آمد نشان می دهند، ولی تنها در زمان هایی که این رگه های تیره به نسبت گسترده بودند. هنگامی که پژوهشگران به همان جایگاه ها نگاه کردند و رگه ها چندان گسترده نبودند، نمک هیدراته ای هم نیافتند. اوجها و یکی دیگر از نویسندگان گزارش، دلیل پدید آمدن این شناسه های طیفی را کانی های هیدراته ای به نام پرکلرات می دانند. نمک های هیدراته ای که بیشترین همخوانی را با این شناسه های شیمیایی دارند به احتمال بسیار آمیزه ای از پرکلرات منیزیم، کلرات منیزیم، و پرکلرات سدیم هستند. برخی از پرکلرات هانشان داده اند که حتی در سرمایی به اندازه ی منفی ۷۰ درجه ی سانتیگراد هم جلوی یخ زدن مایع ها را می گیرند. روی زمین، پرکلرات های طبیعی در بیابان ها متمرکز شده اند، و برخی از گونه های پرکلرات می توانند به عنوان سوخت موشک به کار روند.   رگه های باریک تیره بر روی دیواره های دهانه ی گارنی روی بهرام. درازای این رگه های تیره به چند صد متر می رسد. گمان می رفت این رگه ها در اثر جریان آب شور مایع روی بهرام پدید آمده اند. این تصویر از پوشاندن یک مدل دیجیتالی سطحی (DTM) از همان جایی که دوربین هایراز عکسش را گرفته بود با یک تصویر اعواج زدایی شده پدید آمده است. اغراق عمودی ۱.۵ است.     پرکلرات ها در گذشته هم روی بهرام دیده شده بودند. سطح نشین فونیکس و خودروی کنجکاوی ناسا هر دو این نمک ها را در خاک سیاره یافته بودند، و برخی از دانشمندان بر این باورند که کاوشگرهای وایکینگ هم در دهه ی ۱۹۷۰ نشانه هایی از این نمک ها را شناسایی کرده بوده اند. ولی در این بررسی تازه روی جایگاه های این رگه های تیره، پرکلرات ها به شکل هیدراته و در جاهایی متفاوت با جاهایی که سطح نشین ها کاوش کرده بودند یافته شده. این همچنین نخستین بارست که پرکلرات ها از مدار شناسایی می شوند. MRO از سال ۲۰۰۶ تاکنون سرگرم بررسی سیاره ی سرخ با شش دستگاه علمی خود بوده است. ریچ زورک، دانشمند پروژه در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) در پاسادنای کالیفرنیا می گوید: «توانایی MRO برای دیده بانی بهرام در چندین سالِ بهرامی، با دستگاه هایی که می توانند جزییات کوچک این ویژگی ها هم را ببینند، به ما امکان چنین یافته هایی را داده: شناسایی رگه های رازگونه ی فصلی برای نخستین بار، و اکنون هم برداشتن گامی بلند برای توضیح چیستی آن ها.» برای اوجها، این یافته های تازه شاهد دیگری بر این هستند که رگه های اسرارآمیزی که وی نخستین بار پنج سال پیش روی دامنه های بهرام دید، به راستی، آب در روزگار کنونی هستند. وی می گوید: «هنگامی که بیشتر مردم از آب روی بهرام می گویند، معمولا منظورشان آب در روزگار گذشته و یا آب یخزده است. ما اکنون می دانیم که داستان فراتر از این هاست. این نخستین شناسایی طیفی است که به روشنی از فرضیه ی ما درباره ی این که آب مایع این رگه ها را پدید می آورد پشتیبانی می کند.» این کشف تازه ترین مورد از دستاوردهای پرشمار کاوشگرهای ناسا در بهرام است. مایکل مه‌یر، دانشمند ارشد برنامه ی کاوش های بهرام ناسا در مرکز فرماندهی این سازمان در واشنگین می گوید: «چندین فضاپیما در چندین سال تلاش کردند تا گره از این راز گشوده شود، و اکنون دیگر ما می دانیم که آب مایع روی سطح این سیاره ی سرد و بیابانی وجود دارد. گویا هر چه بیشتر بهرام را بررسی می کنیم، بیشتر درباره ی این که زندگی چگونه می تواند پشتیبانی شود و منابعی که بتوانند در آینده از زندگی پشتیبانی کنند کجاها هستند می آموزیم.» در این پویانمایی، پرواز پیرامون دهانه ی هیل، یکی از جاهایی روی بهرام که این رگه ها دیده شده اند شبیه سازی شده را نشان می دهد. درازای این رگه ها تقریبا به اندازه ی یک زمین فوتبال است.     https://www.youtube.com/watch?v=MDb3UZPoTpc منبع: nasa برگردان: وبلاگ یک ستاره در هفت آسمان http://1star-7skies.blogspot.com/2015/09/blog-post_60.html

    http://www.military.ir/forums/topic/18252-%D9%81%D8%B1%DB%8C%DA%AF%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AC%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%8C-%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87-%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%AC/page-30#entry438733   http://www.military.ir/forums/topic/18252-%D9%81%D8%B1%DB%8C%DA%AF%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AC%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%8C-%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87-%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%AC/page-30#entry438851   میتونید در این پست های جناب sami1993 ببینید و دیگه نیازی هم نیست زحمت جستجو در تاپیکو به خودتون بدید!

    علاوه بر سهند و شیراز در بندر عباس یک موج کلاس در ایزوایکو و دو موج کلاس دیگر در خرمشهر در حال ساخت میباشند. (تصاویر در همین تاپیک موجوده به صفحات پیشین مراجعه کنید) بدین ترتیب با حساب کردن دماوند در ناوگان شمال مجموع موج کلاس ها به هفت عدد میرسه.

مأموریت اگزومارس برای مارس ۲۰۱۶ زمان‌بندی شد     مأموریت اگزومارس به‌جای ژانویه، در ماه مارس آغاز می‌شود. مشکلی که به‌تازگی در دو حسگر سامانه پیشرانش ماژول اثباتگر فناوری ورود به جو، تنزل و فرود کشف‌شده، موجب تعویق زمان پرتاب از ماه ژانویه ۲۰۱۶ به فرصت بعدی، یعنی مارس ۲۰۱۶ شده است. مأموریت اگزومارس (ExoMars) یک مأموریت مشترک بین آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی روسکازموس روسیه است. این پیشنهاد تعویق در هماهنگی کامل بین دو آژانس ارائه شد و نهایتاً‌ در ۲۴ سپتامبر توسط یک کمیته برنامه‌ریزی تصویب خواهد شد.       تصویر مفهومی بالا، جدایش ماژول اثباتگر فناوری ورود به جو، تنزل و فرود موسوم به شیاپارلی (Schiaparelli) از مدارگرد گازهای کمیاب (Trace Gas Orbiter) در نزدیکی مریخ را مجسم می‌کند. ماژول شیاپارلی فناوری‌های کلیدی را برای نمایش قابلیت آژانس فضایی اروپا در فرود کنترل‌شده روی سطح مریخ، اثبات خواهد کرد. ماژول ۶۰۰ کیلوگرمی شیاپارلی همراه با مدارگرد گازهای کمیاب راهی مریخ خواهد شد. مدارگرد گازهای کمیاب وارد مداری به دور مریخ شده و مأموریت پنج‌ساله خود برای مطالعه گازهای اتمسفر مریخ که بالقوه ممکن است به فعالیت‌های زیستی یا زمین-شناختی مرتبط باشند، آغاز خواهد کرد.   شیاپارلی سه روز قبل از رسیدن به مریخ از مدارگرد جدا و با سرعتی حدود ۲۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت وارد جو مریخ خواهد شد. پس از مانور ترمز هوایی (Aerobraking) در اتمسفر بالای مریخ و فاز بعدی که پرواز با چتر است، یک سیستم پیشران سوخت مایع، سرعت ماژول را در ارتفاع حدود دو متر از سطح مریخ به کمتر از ۵ کیلومتر بر ساعت خواهد رساند. در این لحظه، پیشران‌ها خاموش شده و شیاپارلی به زمین می‌افتد و ضربه توسط یک سازه له‌شدنی زیر ماژول جذب می‌شود. از زمان ورود شیاپارلی به اتمسفر مریخ تا زمان فرود آن روی سطح مریخ در ناحیه‌ای به‌نام دشت مریدیانی، کمتر از هشت دقیقه سپری خواهد شد.     مراحل فرود شیاپارلی از ورود به جو تا نشستن بر روی سطح مریخ     به‌هرحال، اخیراً‌ یک نقص فنی در دو ترانسدیوسر فشار نصب‌شده در سامانه پیشران کشف شد. دون مک کوی، مدیر پروژه اگزومارس در آژانس فضایی اروپا گفته:   یک نقص در فرآیند تولید ترانسدیوسرهای فشار شناسایی ‌شده است و این منجر به نگرانی‌هایی در مورد نشت شده که تهدیدی بزرگ در مقابل فرود موفق روی سطح مریخ است. آژانس فضایی اروپا تصمیم گرفته که این ریسک را نپذیرد و هر دو واحد را از ماژول فرود جدا کند. نتیجه این تصمیم این شد که پرتاب در ماه ژانویه ممکن نخواهد بود و باید به ماه مارس منتقل شود. مک کوی گفته:   ما خوشحالیم که مشکل را در زمان مناسب شناسایی کردیم و در حال متمرکز کردن تلاش‌هایمان برای پرتاب در ۱۴ مارس هستیم. این دو حسگر، بخشی از حلقه کنترلی موردنیاز برای فرود نیستند. اما می‌توانستند اطلاعات فرعی برای نظارت بر سامانه جمع‌آوری کنند. برای رسیدن به مهلت پرتاب جدید، این تصمیم گرفته شد که به‌جای جایگزینی این حسگر‌ها، آن‌ها را به‌کلی حذف کنند.   به لطف موقعیت نسبی زمین-مریخ، بازه پرتاب بعدی، ۱۴ تا ۲۵ مارس است، اما فضاپیما همچنان در ماه اکتبر به مریخ خواهد رسید، یعنی مانند بازه پرتاب ماه ژانویه. یک سری حسگر‌های علمی روی شیاپارلی طی ورود به جو و کاهش ارتفاع، اطلاعات جوی را جمع‌آوری خواهند کرد و پس از فرود، در محل فرود به اندازه‌گیری ویژگی‌های محیطی خواهد پرداخت. به‌هرحال، چون شیاپارلی عمدتاً‌ یک اثباتگر فناوری است، فاز علمی مأموریت آن محدود خواهد بود. این ماژول قرار است برای مدتی کوتاه و با اتکا به توان باتری روی سطح مریخ فعالیت کند. شیاپارلی به‌عنوان هدفی برای مطالعات برد سنجی لیزری در آینده باقی خواهد ماند و یک بازتاب‌دهنده را که به همین منظور طراحی‌شده، حمل می‌کند.   مدارگرد گازهای کمیاب، همراه با سایر مدارگردهای آژانس فضایی اروپا و ناسا که اکنون در مدار مریخ هستند، ارتباط مخابراتی با شیاپارلی را طی عملیات ورود به جو و فرود روی مریخ فراهم خواهند کرد. سپس، مدارگرد گازهای کمیاب، برنامه مشاهدات علمی گسترده خود را آغاز خواهد کرد و همچنین به‌عنوان یک رله مخابراتی برای مأموریت‌های آینده عمل خواهد کرد.   یکی از مأموریت‌های آینده، مأموریت اگزومارس ۲۰۱۸ است که شامل یک روور (خودروی روباتیک) و یک پلتفرم سطحی مجهز خواهد بود. کاوشگر هر دو مأموریت اگزومارس ۲۰۱۶ و اگزومارس ۲۰۱۸، سوار بر راکت پروتون روسی از پایگاه فضایی بایکنور قزاقستان پرتاب خواهند شد.     نمونه آزمایشی کاوشگر روباتیک مأموریت اگزومارس ۲۰۱۸     اطلاعات مربوط به ماموریت اگزومارس و راکت پروتون روسی که وظیفه پرتاب این کاوشگر را دارد (تاریخ ها طبق خبر فوق تغییر یافته)     منبع: http://exploration.esa.int/mars/56505-exomars-2016-targets-march-launch-window/ http://toranji.ir/%D9%85%D8%A3%D9%85%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%DA%AF%D8%B2%D9%88%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%B3-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%B3-%DB%B2%DB%B0%DB%B1%DB%B6-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86%E2%80%8C/#more-927396   مطالعه بیشتر: http://exploration.esa.int/mars/ http://emits.sso.esa.int/emits-doc/ALENIA/Exomars/ExoMars_Mission_2018/3rd_Industry_Day_Presentations/4_3rd_Industry_Day-DM_Overview&EDL-GNC.pdf http://en.federalspace.ru/20543/

زبدانی در برابر فوعه کفریا / پاسخ به شبهات مطرح شده در مورد روند نبرد در زبدانی و فوعه کفریا         در مورد زبدانی و ربطش به مساله ی فوعه و کفریا ادعاهایی از طرف تروریستها و هوادارانشون و یه سری آدمهای کم اطلاع که صرفا دیدشون به مناقشه ی سوریه دید سیاسی یا تفننی هست، مطرح شده.. یکبار برای همیشه قصد داریم اوضاع رو شفاف و واضح تببین کنیم:   ۱- عملیات زبدانی مثل عملیات القصیر و نبرد بزرگ القلمون با هدف پاکسازی مرز لبنان-سوریه از گروههای مسلح و همچنین تامین امنیت ریف شمالی دمشق با توجه به مصالحه در وادی بردی،مضایا و سرغایا در منطقه ی زبدانی شامل کوهستانهای شرقی،شمالی،سهل زبدانی و شهر الزبدانی دو ماه و نیم پیش در مساحت ۲۵ کیلومتر مربع آغاز شد. در حال حاضر مساحت تحت کنترل مسلحین به کمتر از ۲ کیلومتر مربع رسیده که حدود نصف مساحت شهر هست..به عبارتی شهر از نظر نظامی تقریبا سقوط کرده محسوب میشه و اعلام خبر آزادسازی کامل شهر قریب الوقوع هست   ۲-ادعای تکفیریها مبتنی بر کشتار غیرنظامیان «اهل سنت» در زبدانی به دست حزب الله (تاکید می کنن حزب الله) دروغ مضحکی بیش نیست. هر چند اونها قبلا هم در قصیر و یبرود و قلمون سعی کردن از این حربه تبلیغاتی استفاده کنن ولی درایت و مدیریت حزب الله در انجام عملیات نظامی و تفکیک غیرنظامیان از مسلحین این نقشه شون رو نقش بر آب کرده. افرادی که با جنگ رسانه ای این جماعت آشنا هستن میدونن که با آموزشهایی که فعالان رسانه ای مخالفین دیدن و البته امکانات و پشتیبانی قوی، به راحتی از قربانیان غیرنظامی به مثابه ابزاری برای نیل به اهدافشون استفاده می کنن. نمیشه از این مساله چشم پوشی کرد که ارتش سوریه هم با اشتباهات و جنایتهایی که انجام داده،خوراک خوبی برای این افراد تهیه کرده.   ۳- دو گزارش مفصل هست از المانیتور (که موضع مخالف حکومت سوریه داره) با فعالان محلی اهل زبدانی و مضایا هم صحبت شده توش.حاوی اطلاعاتی هست که کاملا شرایط رو از زبان مخالفین شفاف بیان می کنن.در گزارش اول که مربوط به دو ماه پیش هست،محسن برهان،فعال مخالفین اذعان کرده که ارتش در حال تخلیه ساکنین زبدانی به مناطق تحت کنترل خودش هست..و اینکه مردم زبدانی مسلحین رو مقصر در بمباران زبدانی می دونن و دوست دارن با اتمام جنگ به خانه هاشون برگردن. درگزارش دوم که مربوط به ۵ روز پیش هست، مجددا تایید می کنه که ۲۰ هزار نفر از اهالی زبدانی که مخالف دولت هم هستن از زبدانی به مضایا نقل مکان کردن تا جمعیت مضایای ۲۰ هزار نفری به ۴۰ هزار نفر برسه.جالب اینجاست که منابع مخالفین با این ادعا حزب الله شهروندان اهل سنت را جابجا می کند تا بافت مذهبی! منطقه را تغییر دهد و به خواست ایران سوریه را تجزیه کند،در واقع اذعان می کنند که حزب الله دست به کشتار غیرنظامیان نمی زند که نقض ادعاهایشان در بیانیه هایی هست که مرتب منتشر می کنن.. نبیل جدید تحلیلگر نظامی وابسته به مخالفین در این گزارش همین ادعا رو در مورد جابجایی شهروندان زبدانی تکرار می کنه.   ۳-نبیل جدید صریحا یکی از اهداف حزب الله از عملیات زبدانی رو علاوه بر در اختیار گرفتن کنترل مرز لبنان-سوریه، کاهش فشار و رهایی غیرنظامیان فوعه و کفریا با استفاده از برگ محاصره ی مسلحین زبدانی ذکر کرده.حمله زمینی به فوعه و کفریا منحصر به بعد از عملیات زبدانی نبوده..حتی قبل از سقوط ادلب و محاصره ی کامل فوعه و کفریا هم النصره اقدام به حمله زمینی با انتحاری به سمت فوعه داشت.. پس از محاصره و قبل از عملیات زبدانی هم درگیری زمینی در الصواغیه و دیرالزغب بین مدافعین و مسلحین در گرفت که در همین صفحه پوشش دادیم.پ س هجوم وحشیانه ی مسلحین جیش الفتح و النصره به فوعه و کفریا و اون بیانیه مضحک با عنوان نصرة لزبدانی یه جورایی نعل وارو بوده برای شکست طرح حزب الله.   ۴- شرایط در فوعه و کفریا هیچ شباهتی به زبدانی نداره.. در فوعه و کفریا مردم غیرنظامی بر خلاف زبدانی نمیتونن از شهرکها خارج بشن و به مناطق امن برن،چون مسلحین اجازه نمیدن..کثیفترین و غیرانسانی ترین وجه عملیات مسلحین در فوعه و کفریا هم همین هست..دوستانی که زبان عربی بلدند سری به صفحات خبری و پروفایلهای مخالفین سوری از طیف های مختلف بزنن و به چشم خودشون ببینن که متاسفانه مسلحین و طرفدارانشون در سلاخی مردم فوعه و کفریا حتی زنان و کودکان کاملا هم نظرن.   ۵- در آتش بسی که از امروز ظهر منعقد شد، و مذاکرات در ترکیه بین نماینده ایران-حزب الله و ترکیه-احرارالشام انجام گرفت، حزب الله برگ مضایا رو هم رو کرد تا مسلحین برای قبول توافق تحت فشار بیشتری قرار بگیرن.. حالا اگر زبدانی هم کاملا آزاد بشه، گزینه ی بعد حزب الله در مذاکرات محاصره ی کامل مضایا و وادی بردی و تکرار روند زبدانی برای اون منطقه اس.   6- پذیرفتن راه حل پیشنهادی خیرخواهانه ایران-حزب الله برای دو طرف برد محسوب میشه که دو بار تا حالا مسلحین رد کردن به خاطر اختلافات درونی و.. در حال حاضر توپ در زمین احرارالشام هست و باید به عنوان بزرگترین گروه مسلح سوری که ادعا داره تکفیری هم نیست، تصمیم سرنوشت سازی بگیره.. با قبول توافق و صلح هم مردم فوعه و کفریا نجات پیدا می کنن،هم مسلحین زبدانی و هم ساکنین مضایا آواره نمیشن.. رد کردن توافق هم به معنای این هست که احرارالشام رسما در کنار داعش و النصره قرار می گیره به عنوان یک گروه تروریستی که دست به نسل کشی طایفه ای-مذهبی زده..     منبع وبلاگ تحولات جهان اسلام   آدرس منبع را ذکر نمایید !   Sami1993

احتمال وجود حیات در اقمار مشتری توسط Juice بررسی خواهد شد         اخیرا این سوال برای دانشمندان پیش آمده که آیا در زیر پوسته‌های یخی قمرهای مرموز مشتری حیات وجود دارد یا خیر؟ دانشمندان امیدوارند که ماموریت Juice  به این سوالات پاسخ دهد. آژانس فضایی اروپا و ناسا سرمایه گذاری عظیمی روی برنامه‌های تحقیقاتی برای کشف حیات در سیارات دیگر به خصوص قمرهای مشتری انجام داده‌اند.   یکی از اکتشافات شگفت انگیز ماموریت Rosetta) Rosetta نام رباتی اکتشافی متعلق به آژانس فضایی اروپا است) این بود که دنباله‌دار 67P حاوی چندین دسته از ترکیبات ارگانیک است که این ترکیبات منشا حیات هستند. بر اساس یک تئوری این مواد ممکن است همان موادی باشند که حیات زمین از آن است. سوال اینجا است که آیا ممکن است حیات در جایی خارج از زمین یا خارج از منظومه شمسی وجود داشته باشد؟ در جواب باید گفت فعلا توجه ها به سمت مشتری است. ناسا در بودجه سال ۲۰۱۶ خود ۳۰ میلیون دلار برای برنامه‌ریزی یک ماموریت روی اروپا قمر مشتری در ‌‌‌‌نظر گرفته ‌است. تلسکوپ ‌فضایی هابل در سال ۲۰۱۲ در قطب جنوبی اروپا بخار آب مشاهده کرده‌ است. کار روی فضاپیمایی که بتواند مشتری و چندین قمر از آن را بررسی کند از همین تابستان شروع شده است. یکی از بخشهای کمپانی ایرباس که مسئولیت تحقیقات فضایی این شرکت (Airbus Defence and Space ) را بر عهده دارد توسط آژانس فضایی اروپا برای ساخت یک کاوشگر و پرتاب آن در سال ۲۰۲۲ انتخاب شده است. این کاوشگر، (Juice (JUpiter ICy Moons Explorer  نام گرفته و ماموریت دارد نه تنها خود مشتری بلکه سه قمر از آن با نام‌های اروپا، گانیمد و کالیستو را نیز کاوش کند. این کاوشگر سه سال و نیم را در جو مشتری به کاوش خواهد پرداخت و این سفر بیش از هفت سال به طول می‌انجامد.         محقق مسئول این پروژه اولیور ویتاسه می‌گوید:  نشانه‌هایی مبنی بر وجود اقیانوس‌هایی در زیر پوسته قمرهای مشتری وجود دارد. هیچ مدرک مستقیمی برای اثبات وجود آب در این سیاره وجود ندارد اما نشانه‌هایی مبنی بر وجود اقیانوس‌هایی در زیر پوسته قمرهای مشتری دیده می‌شود.   به گفته او هدف این ماموریت اثبات این مساله و یافتن عمقی است که این اقیانوس‌ها در آن قرار دارند. همچنین گفته است که این پروژه در حدود ۹۰۰ میلیون یورو هزینه خواهد داشت و از این نظر که به آن ها اجازه می‌دهد تا بر روی قمرها پروازهای مختلف و چندگانه داشته باشند. تا به امروز بیشتر سیارات کشف شده در خارج از منظومه شمسی، سیاراتی گازی به مانند مشتری بوده‌ا‌ند. اگر Juice بتواند مدارکی مبنی بر قابل سکونت بودن ماه‌های مشتری به دست بیاورد دانشمندان را به وجود مناطق قابل سکونت در جهان وسیع‌تری امیدوار کرده است. آژانس فضایی اروپا یا همان ESA در وب سایت مربوط به Juice بیان کرده است:    امکان‌پذیری این امر از نظر جوانا براستو که تحقیقاتش در دانشگاه آکسفورد بر روی سیارات متمرکز است موضوع مهمی است.   او در مورد این مساله گفته است:   پیش از این که ما اکتشافات روباتیک خود را در منظومه شمسی شروع کنیم نیز مساله وجود حیات در جهان دیگر مطرح بوده است. وی همچنین می‌گوید:   برخی از اقمار مشتری حتی آن‌هایی که سطحشان با یخ پوشیده شده ممکن است دارای اقیانوس‌های دارای آب مایع در زیر سطح خود باشند. همچنین ممکن است زندگی باکتریایی نیز در آن‌ها وجود داشته باشد و ما بسیار علاقه‌مند به یافتن آن هستیم. براستو می‌افزاید:   پیدا‌ کردن سیارات‌ پوشیده شده از سنگ در کنار ستارگان به دلیل کوچک بودن آن ها مشکل است. اندازه قطر زمین کمتر از یک دهم مشتری است و این مساله یافتن سیاراتی با ابعاد شبیه به مشتری را بسیار آسان‌تر کرده است. هیچ دلیلی وجود ندارد که ما سیارات دیگری مانند مشتری و همراه با قمر نداشته باشیم. اما می‌توان گفت ما هرگز یک Exo-moon (اقمار سیارات خارج از منظومه شمسی)  پیدا نکردیم البته باید توجه کرد که آن‌ها کوچک هستند و دیدن آن‌ها مشکل است.     در آینده Juice در مورد روابط الکترودینامیکی بین اعضاء منظومه مشتری تحقیق خواهد کرد   قطعا ماموریت Juice با چالش‌های جدی مواجه خواهد بود. دیدیه مورانسیس یکی مسئولان Airbus Defence and Space توضیح می‌دهد که پنل‌های خورشیدی برای تولید توان در مشتری باید بسیار بزرگ باشند، زیرا طبق گفته او انرژی خورشیدی در مشتری بیست و پنج برابر کمتر از زمین است. این شرکت می‌گوید این ژنراتور خورشیدی که ۹۷ متر مربع را پوشش می‌دهد، بزرگ‌ترین ساخته در این زمینه برای یک ماموریت بین ستاره ای است. این پنل‌ها باید سبک باشند و به اندازه کافی در برابر نیروهای ناشی از شتاب کاهنده‌ای که ناشی از وارد شدن به مدار است از خود مقاومت نشان‌ دهند.   همانطور که گفته شد Juice سه قمر از مشتری را کاوش خواهد کرد و هشت ماه در مدار قمرگانیمد خواهد بود. مساله مسیر در این زمینه با پیچیدگی‌هایی همراه خواهد که  مورانسیس آن را بسیار بحرانی می‌داند. حتی اگر این پیچدگی خیلی هم زیاد نباشد در هر صورت تجهیزات باید در برابر میدان مغناطیسی شدید اطراف مشتری محافظت شوند تا در کارکرد ابزار حساس تداخلی ایجاد نشود.     به ترتیب کالیستو، گانیمد، اروپا و ایو اقمار گالیله ای مشتری   توضیحات اقمار مورد نظر توسط ناسا:   اروپا: این قمر در فواصل مختلف حول مشتری دچار انبساط و انقباض می‌شود و گرما تولید می‌کند که همین امر می‌تواند دلیل وجود شکاف‌های در سطح آن باشد. تصور می‌شود که در زیر لایه نازکی از یخ بر روی آن، اقیانوسی از آب وجود داشته ‌باشد.   کالیستو: دومین قمر مشتری از نظر بزرگی است و یکی از پرحفره‌ترین اشیا در منظومه شمسی می‌باشد. این قمر از یک هسته سنگی و لایه بزرگی از یخ در اطراف آن تشکیل شده‌ است.   گانیمد: این قمر از عطارد و پلوتون بزرگتر است و از هسته‌ای آهنی با پوششی از یخ و سنگ‌ تشکیل‌ شده ‌است.     هرگونه کشف جدیدی از ماموریت Juice بیش از 15 سال زمان می‌برد اما محققان در همین بازه زمانی جستجوهای خود در مورد سیارات با خصوصیات شبیه به زمین را با جدیت ادامه می‌دهند. همان‌طور که براستو می‌گوید این کشفیات برای برای دانشمندان بسیار جالب و وسوسه‌انگیز است. او همچنین در مورد سیاره Gliese 1214 b می‌گوید: این سیاره در دسته ای از سیارات جای می‌گیرد که به آنها Super-Earth گفته می‌شود که کمی بزرگتر از زمین و کمی کوچکتر از نپتون هستند. این سیاره آن قدری چگال نیست که سنگی باشد شاید بتوان گفت بیشتر شبیه به یک mini-neptune گرم است. ما چیزی شبیه به آن در منظومه شمسی خودمان نداریم و واقعا چیزی از آن نمی‌دانیم. یکی از آرزوهای من این است که در آینده بتوان به وسیله یک تلسکوپ، سیارات فرا خورشیدی شبیه به Gliese 1214 b را با جزئیات بیشتری دید. من واقعا می‌خواهم ببینم در زیر توده ابری آنها چه می‌گذرد!     Juice در نقشه راه ناسا برای پی بردن به راز زیر یخ های اروپا       منبع: http://edition.cnn.com/2015/08/21/world/jupiter-juice-mission/ http://www.zoomit.ir/it-news/astrology/24105-life-on-jupiter-moons-juice منابع تکمیلی مطالعه بیشتر: http://sci.esa.int/juice/56165-preparing-to-build-esas-jupiter-mission/ http://www.americaspace.com/?p=72547

لحظه اصابت موشک جنگنده عربستانی در ذمار       شهادت تصویر بردار شبکه المسیره و روش کثیف سعودی ها در هدف قرار دادن مردم   تصویر بردار شکبه المسیره پس از اینکه برای تصویربرداری از خانه های مسکونی هدف قرارداده شده توسط هواپیماهای ائتلاف عربی به محل حادثه رفت، در دور بمباران همان محله شهید شد. این روش بمباران رو میشه اختراع سعودی ها و گروه های تکفیری نامید. اول با با انفجار کاری میکنن که مردم برای کمک جمع شن و بعد دوباره همون محل رو هدف قرار میدن. حتی اگر یادتون باشه در سیستان بلوچستان هم همینطور عمل میکردن.       منبع وبلاگ تحولات جهان اسلام

  big_hug :praying:  big_hug :praying: big_hug   جناب مهدوی عزیز واقعا کلمات در اینجا گویای شوق بنده از این حضور جنابعالی نیست برادر ناصر به حق در پست بالا ادای احساس کردند   من هنوز این افتخار پاسخگویی شمارو باور نکردم این مانند یک رویاست ولی موقعیت را غنیمت میشمارم و همینجا قلبا و در نهایت همچون یک شاگرد از شما دانشمند بزرگوار خواهش میکنم با بازگشتتون به انجمن ما را از دانشتون بی نصیب نگذارید not_worghy   از همین حالا چشم به چراغ سبز آنلاین شما دارم daydreaming_new!

  استدعا دارم برادر عزیزم این تلاش کوچک بنده باز هم نمیتونه زحمات کاربران حال و گذشته میلیتاری بخاطر جمع آوری این همه مطالب و استفاده بنده از اینها رو جبران کنه من وظیفه خودم میدونم سهمی در این گنجینه کم نظیر داشته باشم.   شما دقیقا دست بر روی بزرگترین افسوس بنده در میلیتاری گذاشتید: جناب مهدوی آشنایی من با این انجمن و بعد از آن جذب شدن به مباحث نظامی نخست بخاطر مطالب پر محتوا و کامل جناب مهدوی بود با توجه به اینکه حوزه مطالعاتی  بنده کیهانشانسی و هوافضا است به جرات اعلام میکنم مطالبی مشابه با این ارزش علمی و جزئیات کامل و صحیح در نت فارسی وجود ندارد و بنده افتخار میکنم که میتونم هرچند ضعیف و ناچیز در ادامه مطالب جناب مهدوی را روزآوری کنم.   بنده هم از طرق مختلف سعی کردم باهاشون تماس بگیرم، بوسیله ایمل و همچنین وبلاگشون پیغام هایی فرستادم ولی متاسفانه جوابی دریافت نکردم و سعادت آشنایی و عرض ارادت به این عزیز دانشمند را نداشتم. برای ایشون طلب سلامتی و سعادتمندی از خداوند میکنم.

ایلان ماسک بمباران هسته‌ای مریخ را سریعترین راه برای سکونت‌پذیر کردن آن می‌داند     ایلان ماسک به داشتن ایده‌های عجیب و غریب مشهور است و بارها اعلام کرده که قصد دارد تا با فعالیت خود در کمپانی اسپیس ایکس راه را برای مهاجرت کردن از زمین به مریخ هموار کند. اما ایده‌ی جدید او برای انجام سریع‌تر این کار، ایده‌ای عجیب‌تر است. ایلان ماسک، مدیر عامل کمپانی اسپیس ایکس آن چه که در ذهن خود می‌گذرد را بدون هیچ ترسی به اشتراک گذاشته و بیان می‌کند. او در برنامه‌ی تلویزیونی به تازگی گفته است:  می‌توان مریخ را به سیاره‌ای مانند زمین تبدیل کرد. دو راه برای این کار وجود دارد. راه اول که بسیار سریع نیز هست بمباران ترموهسته‌ای این سیاره بوده و راه دوم تزریق گازهای گلخانه‌ای برای گرم کردن تدریجی مریخ است.   ممکن است این ایده‌ی او دیوانه‌وار به نظر برسد اما در پشت آن دلایل علمی نیز وجود دارد. انفجار این بمب‌ها گرمای بسیار زیادی ایجاد می‌کند و باعث ذوب شدن یخ‌های دی‌اکسید کربن موجود بر روی مریخ می‌شوند. با انتشار حجم عظیم دی‌اکسید کربن، اتمسفر مریخ ضخیم‌تر شده و این امکان را ایجاد می‌کند تا آب بر روی سطح این سیاره بوجود بیاید.   البته مشکلات زیادی در این راه وجود دارند. مشکل اول این است که نمی‌توان اثرات این کار را بر روی مریخ پیش‌بینی کرد. دوم اینکه بمب هسته‌ای تنها مساحت کمی از یخ‌ها را ذوب می‌کند و برای ذوب کردن تمامی یخ‌ها به مقدار زیادی از این بمب‌ها نیاز خواهد بود. مشخص نیست که ماسک تا چه حد در مسیر عملی کردن ایده‌ی خود قدم برخواهد داشت اما می‌توان اطمینان داشت که او از مطرح کردن ایده‌های بسیار عجیب خود ابایی نخواهد داشت و به این کار خود ادامه خواهد داد حتی اگر لقب یک دیوانه را به خود بگیرد.   http://www.iflscience.com/space/elon-musk-says-we-could-terraform-mars-dropping-thermonuclear-bombs-it

اولین پرتاب راکت فالکن هِوی برای بهار سال بعد زمان‌بندی شد     بهار آینده شاهد پرتاب راکت غول‌پیکر فالکن هِوی خواهیم بود. روز اول سپتامبر، یک مقام رسمی شرکت اسپیس اکس اعلام کرد که پرتاب راکت فالکن هِوی (Falcon Heavy) شرکت اسپیس اکس که مدت‌ها به تأخیر افتاده بود، اکنون برای ماه آوریل یا مه سال 2016 زمان‌بندی شده است.   لی روزن، نایب‌رئیس عملیات پرتاب و مأموریت شرکت اسپیس اکس، در کنفرانس 2015 موسسه هوانوردی و فضانوردی آمریکا (AIAA) گفت که شرکت همچنین در حال به پایان رساندن کارهای سکوی پرتاب نوسازی شده ای است که راکت فالکن هِوی از آن پرتاب خواهد شد. روزن در مورد فالکن هِوی گفت:  روزی که این راکت را پرتاب کنیم، روز فوق‌العاده‌ای خواهد بود، زمانی حدود بازه زمانی اواخر آوریل و اوایل مه.   اولین پرتاب، یک مأموریت اثباتگر فناوری خواهد بود و محموله سفارشی نخواهد داشت. پس‌ازآن یک پرتاب دیگر در ماه سپتامبر برای برنامه Space Test Program 2 نیروی هوایی انجام خواهد شد و 37 ماهواره را حمل خواهد کرد. روزن همچنین گفت شرکت قصد دارد تا پایان 2016 با فالکن هِوی پرتاب‌هایی برای Inmarsat و ViaSat انجام دهد، اما هیچ تخمینی از زمان پرتاب آن‌ها ارائه نشد. قبل از سانحه 28 ژوئن راکت فالکن 9 حامل کپسول باری دراگون، اسپیس اکس قصد داشت پرتاب اول راکت فالکن هِوی را اواخر سال جاری میلادی انجام دهد. در کنفرانس مطبوعاتی 20 جولای، ایلان ماسک مدیرعامل اسپیس اکس گفت اولویت کار روی فالکن هِوی کاهش یافت و اولین پرواز آن تا 2016 به تعویق افتاد و منابع شرکت بیشتر روی تلاش برای بازگشت به پروازها متمرکز شد.   اسپیس اکس ابتدا فالکن هِوی را در آوریل 2011 معرفی کرد و آن زمان اعلام کرد که اولین پرتاب فالکن هِوی از پایگاه وندنبرگ کالیفرنیا در 2013 انجام خواهد شد. زمان پرتاب از آن موقع مرتباً به تعویق افتاد و اسپیس اکس پس از عقد قرارداد با ناسا برای اجاره سکوی پرتاب برای آوریل 2014، محل اولین پرتاب را به سکوی پرتاب 39A مرکز فضایی کندی فلوریدا منتقل کرد. اسپیس اکس در این مدت در حال نوسازی این سکو برای پشتیبانی از پرتاب‌های فالکن هِوی و پرتاب‌های سرنشین دار فالکن 9 بوده است. کار نوسازی شامل ساخت یک آشیانه نزدیک سکو و یک سامانه ریلی برای انتقال راکت‌ها از آشیانه به سکو بوده است. این کار نوسازی رو به اتمام است و به گفته روزن، این سکوی پرتاب در ماه نوامبر امسال عملیاتی خواهد شد. کار نوسازی شامل به پایان رساندن یک مرحله دیگر از قرارداد اسپیس اکس با ناسا در برنامه خدمه تجاری است که شامل بررسی آمادگی سکوی پرتاب است.   وقتی راکت فالکن هِوی عملیاتی شود، قوی‌ترین وسیله پرتاب آمریکا از زمان راکت ساترن 5 خواهد بود و قادر به پرتاب 53 تن محموله به مدار ارتفاع پایین زمین خواهد بود. این وسیله پرتاب، از سه راکت مرحله اول فالکن 9 بهره می‌برد که درمجموع 27 موتور مرلین خواهد داشت. البته تغییراتی در سازه راکت‌ها برای تحمل بارهای اتصال این سه بدنه راکت اعمال خواهد شد. اسپیس اکس در حال کار بر روی یک موتور راکت بزرگ‌تر به‌نام رپتور (Raptor) است. اما روزن اعلام کرد که طرحی برای جایگزینی موتورهای مرلین با موتورهای جدید رپتور در راکت فالکن هِوی وجود ندارد. روزن اعلام کرد که فالکن هِوی با 27 موتور مرلین پرواز خواهد کرد و رپتور در نسل بعدی وسیله‌های پرتاب اسپیس اکس به کار گرفته خواهد شد.     http://spacenews.com/first-falcon-heavy-launch-scheduled-for-spring/