استفن هاوکینگ و ایلان ماسک در کنار ۱۰۰۰ متخصص، توافق نامه‌ی منع گسترش سلاح‌های هوشمند روباتیک را امضا کردند http://static1.gamespot.com/uploads/scale_super/1539/15391776/2911870-4916729036-AIR_U.jpg بیش از ۱۰۰۰ نفر از متخصصان در زمینه‌ی هوش مصنوعی در جریان برگزاری کنفرانس بین المللی هوش مصنوعی در بوینس آیرس آرژانتین نامه‌ای را به امضای خود در آوردند که طی آن از سازمان ملل متحد خواسته شده تا از توسعه‌ی سلاح‌های روباتیک هوشمند جلوگیری کند.     از جمله‌ی افرادی که این نامه را امضا کرده‌اند می‌توان به استفن هاوکینگ، ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس ایکس و تسلا، پیتر نورویگ، مدیر تحقیقات گوگل، استوارت راسل، دانشمند هوش مصنوعی در دانشگاه برکلی و اریک هورویتز، مدیر اجرایی مایکروسافت اشاره کرد. در این نامه به این موضوع اشاره شده که توسعه‌ی سلاح‌های هوشمند که قادرند بدون دخالت انسان‌ها اقدام به هدف گیری و شلیک به سوژه‌های خود نمایند، می‌تواند سومین انقلاب را در میدان‌های جنگ شکل دهد همانگونه که پیش از این اختراع اسلحه و بمب‌های اتمی چنین تحولی را در زمینه جنگ افزار صورت داده بودند. به گفته‌ی این متخصصان، حتی در صورت استفاده‌ی قانونی از سلاح‌های هوشمند در میدان‌های نبرد، امکان دارد که این سلاح‌ها به کلاشینکف‌های آینده تبدیل شوند. به بیان بهتر این دانشمندان پیش بینی می‌کنند که تروریست‌ها با به دست آوردن این سلاح‌ها، از آن‌ها در خلاف صلح جهانی استفاده کنند، همانطور که امروز می‌توان کلاشینکف را در دست تروریست‌ها مشاهده کرد.   براساس اطلاعات ارائه شده توسط دانشمندان در این نامه، برای ساخت سلاح‌های هوشمند همچون سلاح‌های هسته‌ای نیاز به بهره‌گیری از مواد گران قیمت نیست و می‌توان سلاح‌های هوشمند مرگبار را با هزینه‌ی بسیار کمتری ساخت که همین موضوع خطر گسترش استفاده از این نوع سلاح‌ها را بیش از پیش افزایش می دهد. راسل در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است: خطر دستیابی به سلاح‌های هوشمند مرگبار تنها در مورد جنگ‌های بین کشورها مطرح نیست، بلکه مطمئنا اینگونه سلاح‌ها در اختیار گروه‌های افراطی و تروریستی قرار گرفته و همچون کلاشینکوف در جنگ‌های داخلی و بر علیه غیرنظامیان نیز به کار گرفته خواهد شد. راسل به این موضوع اشاره می کند که ارتش‌ها با دستیابی به سلاح‌های هوشمند فاصله‌ی چندان زیادی ندارند و احتمالا در آینده‌ی نزدیک یعنی چند سال آینده شاهد استفاده از روبات‌های هوشمند در نیروهای نظامی خواهیم بود.   در حال حاضر سلاح‌های نیمه هوشمند وجود دارند که با بهره‌گیری از قابلیت‌های هوشمند، تصمیم نهایی را در اختیار نیروی انسانی قرار می‌دهند. برای مثال می‌توان به موشک ضد شناور لاکهید مارتین اشاره کرد که قادر است هدف خود را بصورت خودکار شناسایی کند، اما شلیک بر عهده‌ی نیروی انسانی است. براساس گمانه‌های موجود شماری از کشورها در حال حاضر از وجود موشک‌هایی بهره می‌برند که می‌توانند سوژه‌های نظیر کشتی‌ها، تانک‌ها و رادارها را بدون دخالت انسان هدف قرار داده و منهدم کنند. این نامه‌ی سرگشاده‌ از جمله آخرین اخطارهایی است که دانشمندان و متخصصین در مورد خطرات و تهدیدات ناشی از بکارگیری هوش مصنوعی در موارد نظامی ارائه داده و مشکلات آتی را گوشزد می‌کنند. در دسامبر ۲۰۱۴ استفن هاوکینگ اعلام کرد که توسعه‌ی هوش مصنوعی می‌تواند پایان حیات انسان را سبب شود. در ژانویه سال جاری نیز بسیاری از امضاکنندگان این نامه، فراخوانی را به امضا رساندند که در آن انجام تحقیقات هوش مصنوعی مفید و کاربردی در انستیتو Future of life درخواست شده بود. این انستیتو توسط نام‌های شناخته شده در زمینه‌ی هوش مصنوعی، علوم پایه و مورگان فریمن مدیریت می شود.   در اواخر ماه ژانویه و پس از تشکیل انستیتو آینده‌ی حیات، ایلان ماسک ۱۰ میلیون دلار را به عنوان بودجه‌ی مورد نیاز به این موسسه‌ اهدا کرد. در حال حاضر این موسسه ۳۷ پروژه‌ی تحقیقاتی را در دست دارد. جیرید آدامز، مدیر روابط عمومی آژانس توسعه‌ی تحقیقات پیشرفته‌‌ی دفاعی ضمن اشاره به اینکه وزارت دفاع صریحا توسعه‌ی سلاح‌های هوشمند کشنده را ممنوع اعلام کرده، چنین اظهار نظر کرد: در حال حاضر آژانس تحقیقاتی وزارت دفاع هیچ نوع تحقیقاتی را در مورد توسعه‌ی سلاح‌های هوشمند که مستقل از انسان کار می‌کنند، در دست ندارد.در حال حاضر تمرکز ما روی توسعه‌ی سیستم‌های نیمه هوشمند است که فرآیند بکارگیری آن‌ها انسان‌ نیز دخیل است.   [img=http://datacore.sciflicks.com/2001/images/2001_large_09.jpg   http://www.businessinsider.com/stephen-hawking-elon-musk-sign-open-letter-to-ban-killer-robots-2015-7   امیدوارم در آینده به بهانه الحاق همچین پروتکلی تحریممون نکنن.     ------------------------------------------------------------------- بازهم (با توجه به عدم استقبال و راهنمایی) از مدیران تقاضا میکنم برای این بحث تاپیکی اختصاصی در بخش اخبار علمی قرار دهند.

  خیر اتفاقا گروه ایرانی سال گذشته در تمام مراحل شکار ذره بوزون هیگز با کار محاسباتی در این پروژه بسیار مهم سهم داشتند.

برخورد دهنده هادرونی مرکز تحقیقات هسته ای اروپا موفق به کشف کلاس جدیدی از ذره شد   پژوهشگران Large Hadron Collider (برخورد دهنده هادرونی بزرگ) از کشف پنتا کوارک خبر داده اند؛ گروهی از ذرات زیر اتمی که حاوی چهار کوارک و یک آنتی کوارک است که به یکدیگر متصل گردیده اند. همچون بوزون هیگز (نوعی ذره بنیادین در الگوی استاندارد فیزیک ذرات) که پیشتر کشف شده بود، محققین، تا سال ها در مورد پنتاکوارک به نظریه پردازی می پرداختند، اما آزمایشات صورت گرفته در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی که ادعا می کردند این شکل غیر عادی از ماده را شناسایی کرده اند، بعد ها بی اعتبار خوانده شدند. از آن زمان به بعد، بسیاری از دانشمندان تصمیم گرفتند که مطالعه در مورد پنتاکوارک را برای مدتی کنار بگذارند، اما این بار، فیزیکدانان سازمان تحقیقات هسته ای اروپا موسوم به CERN ادعا کرده که موفق به کشف این ذره شده اند همانطور که از نامش پیداست، پنتاکوارک ذره ای است که از ۵ کوارک (Penta به معنای ۵ است) ساخته شده که به یکدیگر متصل گردیده اند. کوارک ها نیز ذرات بنیادین هستند که در قالب ۶ نوع مختلف وجود دارند و از آنها تحت عنوان طعم یاد می شود (این طعم ها نیز اسامی نامتعارفی چون بالا یا Up، پایین یا down، شگفت یا Strange، سر یا Top و ته یا Bottom را به خود می گیرند). این طعم ها در قالب ترکیب های مختلف به یکدیگر متصل می گردند تا طیف گسترده ای از ذرات کامپوزیتی را بسازند که از جمله مهم ترین این ذرات می توان به نوترون ها و پروتون ها اشاره کرد که هر کدام از سه کوارک تشکیل می گردند. گای ویلکینسون سخنگوی پروژه LHC و یکی از هفت پژوهشگر مشارکت کننده در این پروژه، در این رابطه می گوید: پنتاکوارک به هیچ وجه ذره تازه ای نیست و در عوض نمایانگر روشی برای کنار هم قرار دادن کوآرک ها به شمار می رود و الگویی را ارائه می کند که ظرف ۵۰ سال تحقیق تا به حال مشاهده نشده است. وی در ادامه گفت: با مطالعه روی خصوصیات این ذره درخواهیم یافت که مواد متعارف (یعنی همان پروتون ها و نوترون هایی که ما از آنها ساخته شده ایم) چگونه تشکیل شده اند. این کشف با بررسی نوعی از یک ذره زیر اتمی تحت عنوان باریوم Lambda B صورت گرفت. گفتنی است اطلاعات مربوط به مقاله ای که در این رابطه تدوین گردیده (و برای چاپ در نشریه Physics Review Letters پیشنهاد داده شده است) بین سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ میلادی گردآوری شده اند.       http://press.web.cern.ch/press-releases/2015/07/cerns-lhcb-experiment-reports-observation-exotic-pentaquark-particles http://www.theverge.com/2015/7/14/8957981/pentaquark-cern-lhc-discovery

در کنفرانس خبری 24 تیرماه، تعدادی از تصاویر جدید منظومه پلوتو-شارون رونمایی شد و به‌نظر می‌رسد که سوالات و چالش‌های زمین‌شناختی اساسی مطرح شده و مدت‌های طولانی دانشمندان را به خود مشغول خواهد کرد. کاوشگر افق‌های جدید ناسا، این تصویر را از شارون قمر بزرگ پلوتو در 14 جولای 2015 در فاصله 466000 کیلومتری ثبت کرده است. دانشمندان از تصاویر جدید سطح پلوتو، بزرگ‌ترین قمرش شارون و دورترین قمرش هایدرا شگفت‌زده شده‌اند و این‌ها فقط نوک کوه یخ اطلاعاتی است که هنوز در حافظه کاوشگر افق‌های جدید است و به زمین نرسیده است. کاوشگر افق‌های جدید در ساعت 16:19 به‌وقت‌تهران روز چهاردهم جولای از نزدیک‌ترین فاصله‌اش از کنار پلوتو گذر کرد. اما 24 ساعت طول کشید که اولین نمونه از این گنجینه اطلاعات به دست دانشمندان برسد. ارسال تمام حجم اطلاعات جمع‌آوری‌شده حدوداً به 16 ماه زمان نیاز خواهد داشت. در کنفرانس خبری دیشب، سرپرست‌های گروه مأموریت افق‌های جدید به رونمایی و بحث در مورد تصاویر جدید پرداختند. در میان رازهای رونمایی شده، عجیب‌ترین معما این است که سطح پلوتو به طرز عجیب و باورنکردنی جوان و صاف است و همچنین کوه‌های یخی بزرگی روی سطح آن مشاهده می‌شود. شارون نیز اخیراً ازلحاظ زمین‌شناسی فعال بوده و دارای دره‌هایی به عمق 10 کیلومتر است.     هایدرا (Hydra)     تصویر هایدرا، دورترین قمر پلوتو، حبابی از پیکسل‌های چیده شده در کنار هم است. اما دانشمندان مأموریت افق‌های جدید از همین تصویر نهایتاً برای تخمین ابعاد این قمر کشیده استفاده کرده‌اند و ابعاد آن را 41 در 31 کیلومتر تخمین زده‌اند. تصویر زیر در روز 14 جولای از هایدرا گرفته شده است.       هال ویور، دانشمند پروژه افق‌های جدید از آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانز هاپکینز در لارل، ایالت مریلند، در یک بریفینگ رسانه‌ای امروز گفت: قبل از رونمایی از هایدرا توسط افق‌های جدید، ما اصلاً اطلاعی از اندازه این قمر نداشتیم. تخمین‌های ما بین 32 کیلومتر و 160 کیلومتر بود.   ویور گفت تصویر نشان می‌دهد که هایدرا 45 درصد نور خورشید دریافتی را منعکس می‌کند. ویور گفته: این فقط بدان معناست که احتمالاً سطح هایدرا عمدتاً متشکل از یخ آب است. این تنها راهی است که می‌تواند این‌قدر درخشان شود و جالب است.       ویور گفته تصاویر دیگری از هایدرا نیز به‌زودی ارائه خواهد شد که دو تا سه برابر واضح‌تر هستند.       شارون (Charon)       کتی اولکین، نایب دانشمند پروژه در موسسه تحقیقاتی جنوب غرب در بولدر ایالت کلرادو، گفته: من قبلاً فکر می‌کردم شارون ممکن است یک دنیای قدیمی با سطح پر از گودال باشد. بسیاری از افراد در گروه نیز همین‌طور تصور می‌کردند. اما شارون ما را کاملاً غافلگیر کرد. آرایه ویژگی‌های یافت شده در شارون حتی از ویژگی‌های پلوتو نیز می‌تواند شگفت‌انگیزتر باشد. در تصویر جدید، در ناحیه بالا سمت راست (حدود ساعت 2) به نظر می‌رسد که سطح کناری شارون عملاً حکاکی شده است. این قسمت یک دره است که دانشمندان حدس می‌زنند عمقی حدود 6.4 الی 10 کیلومتر داشته باشد (گرند کنیون دارای عمقی حدود 1.6 کیلومتر است). یک دره دیگر هم در قسمت بالا سمت چپ به عمق حدود 4.8 کیلومتر وجود دارد.     در ناحیه قطب شمال شارون یک ناحیه کدر قابل‌توجه وجود دارد که به گفته اولکین، گروه مأموریت، نام غیررسمی موردور (برگرفته از فیلم ارباب حلقه‌ها) را روی آن گذاشته‌اند. اما این ناحیه تاریک به گفته او ممکن است فقط یک‌لایه نازک سطحی باشد. نزدیک به مرکز موردور، چند نقطه روشن دیده می‌شود که به نظر می‌رسد گودال هستند. ممکن است این نقاط محل برخورد شهاب‌سنگ‌ها باشند که مواد کدر را کنار زده و سطح براق زیر آن را بیرون آورده‌اند. به گفته اولکین، مواد متمایل به سرخ اطراف ناحیه تاریک ممکن است از این تئوری بیشتر حمایت کند. در مسیری گذرنده از شمال شرق تا جنوب غرب شارون، یک سری دره و صخره وجود دارد و طول مسیر به 1000 کیلومتر می‌رسد. اولکین در مورد این ناحیه گفته: این واقعاً برای من تکان‌دهنده است. دیدن چنین چیزی شگفت‌انگیز است. این یک ناحیه بزرگ است و می‌تواند ناشی از فعالیت‌های داخلی باشد و ما با جزئیات بیشتری به آن نگاه خواهیم داشت.   زیر کمربند صخره‌ها و دره‌های شارون، یک ناحیه صاف وجود دارد که تعداد بسیار اندکی گودال در آن دیده می‌شود. سطح ماه مملو از گودال است و دلیل آن بمباران آن با شهاب‌سنگ‌ها به مدت 4.5 میلیارد سال است. فقط سطحی که نسبتاً جوان باشد و توسط فعالیت‌های زیرسطحی بازسازی شود می‌تواند فاقد گودال باشد.   اولکین گفته که ممکن است این ناحیه شارون ازلحاظ زمین‌شناسی فعال باشد. آلن استرن، محقق ارشد پروژه نیز گفت که این یک سورپرایز بزرگ بود. اولکین گفته: قبلاً گفته بودیم که پلوتو ما را ناامید نکرد. اکنون من اضافه می‌کنم که شارون هم ما را ناامید نکرد.   تصویر زیر توسط کاوشگر افق‌های جدید از سطح پلوتو گرفته شده است و گواه وجود قله‌هایی به بلندی حدود 3500 متر است و در 14 جولای 2015 هنگام گذر از کنار پلوتو تهیه شده است.       پرتره کامل پلوتو که روز دوشنبه 14 جولای رونمایی شد، تمام دنیا را شگفت‌زده کرد. اما دیشب گروه مأموریت افق‌های جدید یک قطعه کوچک از موزاییک تصاویر سطح پلوتو را رونمایی کرد که جزئیات به‌مراتب بیشتری را نشان می‌دهد (تصویر بالا). به گفته جان اسپنسر، دانشمند مأموریت، این تصویر ناحیه‌ای به عرض 240 کیلومتر را نشان می‌دهد و قدرت تفکیک در حد 800 متر دارد. بنا بر یک بیانیه ناسا، این تصویر 1.5 ساعت مانده به نزدیک‌ترین فاصله، از ارتفاع 77000 کیلومتری سطح پلوتو گرفته شده است. سطح پلوتو در این ناحیه کوچک میزبان منظره‌های بسیار متنوعی است که شامل کوه‌های یخی و برجستگی‌های عجیب دیگری از مواد است. اسپنسر گفته: ناحیه‌ای وجود دارد که به‌نوعی شبیه به تپه‌ کوچک است و ناحیه‌ای که شبیه به یک گسل است. ناحیه پایین سمت راست نیز بسیار عجیب به نظر می‌رسد. شبیه به انباشتی از مواد است که روی آن شیارهایی وجود دارد. او افزود: سپس دشت‌های صاف را می‌بینیم که بخشی از نواحی پست را پرکرده‌اند. در این ناحیه فرسایش وجود داشته، کوه سازی وجود داشته، فعالیت‌هایی وجود داشته که این نواحی مواج پر از شیار را ایجاد کرده است. این گیج‌کننده است، به طرز بسیار جذاب و شگفت‌انگیزی گیج‌کننده است و من امیدوارم وقتی اطلاعات بیشتری جمع‌آوری کردیم، بتوانیم مشخص کنیم که این چطور با زمین‌شناسی مطابقت پیدا می‌کند و به‌مرور قابل‌درک‌تر خواهد شد. فقط می‌توانیم امیدوار باشیم.     به گفته اسپنسر، کوه‌های مشاهده‌شده در پلوتو به ارتفاع 3500 متر بالای سطح می‌رسند و احتمالاً جایی دیگر قله‌هایی بلندتر وجود داشته باشد (بلندترین قله‌ها در رشته‌کوه راکی، ارتفاع 4200 متر ارتفاع دارند).     اسپنسر گفته: ما می‌دانیم که سطح پلوتو پوشیده از مقادیر زیادی یخ نیتروژن، یخ متان و یخ کربن مونو‌اکسید است. با این مواد نمی‌توان کوه ساخت. این مواد خیلی نرم هستند و استحکام کافی برای ساخت کوه روی پلوتو ندارند. بنابراین محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که شاید این کوه‌ها با سنگ‌بستر تشکیل‌شده از یخ آب استوارشده‌اند. یخ آب در دمای پایین پلوتو استحکام کافی برای سرپا نگه‌داشتن قله‌های بلند را دارد. اسپنسر گفته: بنابراین نیتروژن و متان فقط روکشی روی این سنگ‌بستر یخی هستند. اما عجیب‌تر از کوه‌های پلوتو، عاری بودن سطح آن از هر نوع گودال است. اسپنسر گفته: پلوتو در حال بمباران توسط سایر اجرام کمربند کوئیپر است و باید گودال شکل بگیرد. سطح صاف نشان‌دهنده این است که تا همین اواخر این سیاره کوتوله ازلحاظ زمین‌شناسی فعال بوده است. اسپنسر افزود: در یک نگاه مختصر، ما فکر می‌کنیم که (سطح پلوتو) قدمتی کمتر از 100 میلیون سال داشته باشد. ممکن است اکنون نیز فعال باشد. بدون داشتن گودال، نمی‌توان حد پایینی برای میزان فعالیت آن تعیین کرد.   در یک بیانیه ناسا که کمی بعد از بریفینگ رسانه‌ای منتشر شد، جف مور، سرپرست گروه زمین‌شناسی، ژئوفیزیک و تصویربرداری مأموریت افق‌های جدید گفته، سطح پلوتو به نظر می‌رسد که یکی از جوان‌ترین سطوحی است که تاکنون در منظومه شمسی دیده‌ایم. فعالیت زمین‌شناسی نیاز به یک منبع انرژی دارد. در برخی اقمار یخی مشتری و زحل که ازلحاظ زمین‌شناسی فعال هستند، دانشمندان معمولاً این فعالیت را به “گرمایش جذر و مدی” (Tidal Heating) نسبت می‌دهند که ناشی از تغییر شکل متوالی تحت گرانش سیاره بزرگ و اقمار دیگر آن است. این اتفاق در پلوتو نمی‌تواند بیفتد، چراکه هیچ غول گازی بزرگی در نزدیکی آن نیست که در آن به‌طور منظم تغییر شکل ایجاد کند. این بدان معناست که حتی در اقمار یخی نیز لزوماً نیازی به گرمایش جزر و مدی برای ایجاد فعالیت‌های زمین‌شناختی نیست و این کشفی بود که بعد از گذر تاریخی کاوشگر افق‌های جدید از کنار پلوتو به نتیجه رسید. اسپنسر اعلام کرد که فریم‌های بیشتری از موزاییک تصاویر رزولوشن بالای پلوتو، فردا، روز جمعه 17 جولای منتشر خواهد شد و مطمئناً چیزهایی به همین اندازه شگفت‌انگیز برای عرضه خواهد داشت. ضمناً تصویر زیر نیز در همین مراسم رونمایی شد. این تصویر توسط ابزار علمی Ralph و به کمک طیف‌سنج LEISA تهیه شده و توزیع ذخایر متان روی سطح پلوتو را نشان می‌دهد.     ضمناً، کالا کوفیلد، نویسنده وب‌سایت اسپیس دات کام، در مصاحبه‌ای اختصاصی با دکتر جیم گرین، سرپرست شاخه علوم سیاره‌ای ناسا این سؤال را مطرح کرد که آیا ناسا قصد دارد در آینده یک مدارگرد یا یک وسیله فرود به پلوتو بفرستد؟ دکتر جیم گرین در جواب اعلام کرد که طبق معمول برنامه‌های اکتشافی ناسا که ابتدا یک مأموریت گذر، سپس یک مدارگرد و سپس یک کاوشگر سطحی به اجرام منظومه شمسی پرتاب می‌شود، درصورتی‌که پس از تحلیل داده‌های این مأموریت به این نتیجه برسیم که پلوتو ارزش علمی کافی دارد، این روال روی پلوتو هم تکرار خواهد شد.       http://www.space.com/16533-pluto-new-horizons-spacecraft-pictures.html http://www.space.com/29963-pluto-charon-photos-mysteries-new-horizons.html

پایان انتظار برای دیدن پلوتو از نزدیک     افق‌های نو از نزدیکی بیش از اندازه‌اش به پلوتو نجات یافت و ارسال تصاویر و داده‌ها را از سر گرفت. گزارش شده که فضاپیمای روباتیک به موقع گردش مورد نظر را انجام داده، همه سامانه‌هایش کار می‌کند و آن حجم از داده که انتظار بوده را ذخیره کرده است. اتاق فرمان این پروژه در زمین 4.5 ساعت منتظر بود تا داده‌های فضاپیما به زمین برسد و پس از آن تصاویری از پلوتو به دست ما رسید که به گفته آلن استرن، مدیر پروژه افق‌های نو تا چند دهه بعد بهترین و واضح‌ترین تصاویر از سیاره کوتوله پلوتو خواهد بود.     یکی از اولین تصاویر منتشر شده ناسا از نزدیکترین نگاه افق های نو به پلوتو تاریخ انتشار 24 تیر    در جدیدترین تصویر منتشر شده از پلوتو، کوه‌هایی یخی روی سطح می‌بینیم که حدود 3500 متر ارتفاع دارد. ارتفاع این کوه‌ها برای جسم کوچکی مثل پلوتو که قطر آن حدود یک پنجم زمین است، زیاد محسوب می‌شود. به نظر می‌رسد که عمر این کوه‌ها بیش از 100 میلیون سال نباشد که در مقایسه با عمر 4.5 میلیارد ساله‌ی منظومه شمسی کوتاه محسوب می‌شود. پس احتمالا این ناحیه که در عکس نمای نزدیک ثبت شده است و تقریبا یک درصد سطح پلوتو را در بر می‌گیرد، از نظر سیاره‌شناختی ناحیه‌ای فعال است. این یکی از جوان‌ترین سطوحی است که در منظومه شمسی دیده‌ایم. اما این عوارض چگونه به وجود آمده‌اند؟ هنوز جواب این سوال مشخص نیست. در اجرام یخی که تا به حال رصد کرده‌ایم (مثلا برخی قمرهای مشتری یا زحل)، گرانش سیاره‌ی مادر نقش مهمی در شکل‌دهی عوارض سطحی دارد اما گرانش اقمار پلوتو قابل توجه نیست. بنابراین چگونگی پیدایش این عوارض سوال‌برانگیز است.        تصویر نمای نزدیک از شارون ملقب به بزرگترین قمر پلوتو منتشر شده توسط ناسا در تاریخ 24 تیر، این تصویر توسط دوربین تلسکوپی Lorri افق های نو در آخرین ارتباط قبل از نزدیکترین نگاه در تاریخ 22 تیر ذخیره شده است   تصویر فوق از فاصله 466000 کیلومتری از شارون گرفته شده. نوار صخره ها و فرو رفتگی هایی که در یک امتداد بطول حدودا 1000 کیلومتر از چپ به راست کشیده شده نشان دهنده شکستگی گسترده در پوسته شارون است که به احتمال زیاد نتیجه فرآیند های داخلی میباشد. بالا سمت راست در لبه انحا کره دره ای دیده میشود که عمق آن بین 7 تا 9 کیلومتر تخمین زده میشود. توضیح تکمیلی در مورد شارون و بخصوص لکه سیاه واقع شده در منطقه قطبی به زمان رسیدن تصاویر با کنتراست و جزئیات بیشتر موکول شده است.       و در انتها نگاهی سریع به تاریخ کوتاه ولی پر فراز و نشیب این کوتوله: از اکتشاف تا نزدیکترین نگاه http://www.nasa.gov/sites/default/files/styles/image_card_4x3_ratio/public/thumbnails/image/pluto-observations-through-the-years.gif?itok=oOSFWEeJ   به جز تصویر نخست 4 نگاره بعدی از شکارهای  تلسکوپ هابل میباشد و مابقی از افق های نو.     این تصاویر فقط آغاز ماجراست و تصاویر و داده‌های بیشتری امروز، طی هفته آینده و سال دیگر سرازیر خواهد شد و احتمالاً انقلابی در درک بشر از پلوتو و قمرش در پیش خواهیم داشت.       http://www.nasa.gov/mission_pages/newhorizons/images/index.html

دیروز در ساعت ۱۶:۱۹ بعد از ظهربه وقت تهران، فضاپیمای افق های نو ناسا پس از ۹ سال و طی مسافت ۶ میلیارد کیلومتر، ماموریت خود را به اتمام رساند     http://toranji.ir/wp-content/uploads/2015/07/new-horizons-pluto-flyby-5641113681526784.2-hp2x.gif     از ساعت 05:00 بامداد به وقت تهران میتوانید آخرین اطلاعات ارسال شده توسط افق های نو در لحظه تاریخی نزدیکترین نگاه به پلوتو را از طریق وب کست ناسا دنبال کنید:   https://www.nasa.gov/mission_pages/newhorizons/main/index.html http://www.space.com/17933-nasa-television-webcasts-live-space-tv.html      ویدیویی 90 ثانیه ای جهت اطلاعات بیشتر در مورد افق های نو و ماموریتش که توسط ناسا بر روی سایتش قرار گرفته:   http://hw15.asset.aparat.com/aparat-video/d460ba25b4a9ee3e8367b18ef2054de12743598-360p__68184.mp4

  اجرامی مانند پلوتو بخاطر داشتن گرانش ضعیف نمیتوانند گازهای سبک را در اتمسفر خود نگه دارند و به نوعی این گازها کم کم از بند این گرانش ضعیف فرار میکنند حال جایگزین معمولا گازهای سنگینتری هستند که بر اثر فعل و انفعلات روی سطح این اجرام بوجود آمده و وارد اتمسفر میشوند مثل منو اکسید و دی اکسید کربن یا متان ...   متاسفانه ما در حال انجام دادن همین کار با سیاره خودمون هستیم و با تولید گازهای گلخانه ای در دوران صنعتی شدن سهم این گازهارو در اتمسفر از اندازه استاندارد به بالاتر بردیم و باعث گرمتر شدن سیاره مون شدیم. اما منظور شما که سیارات دیگر است، در این مورد تحقیقات زیادی شده و ایده های بلندپروازانه ای از جمله تکثیر جلبک های سنتز کننده که در شرایط سخت به نمو میپرادازند بررسی شده ولی در تمامی این ایدها زمان بزرگترین مشکل است برای تحقق این رویاها در خوشبینانه ترین حالت به چندین هزار سال زمان نیاز است...

      تصویر بالا، جدیدترین تصویر ارائه‌شده از پلوتو تا این لحظه است و از فاصله 766000 کیلومتری سطح پلوتو گرفته شده است. به گفته گروه رسانه‌های اجتماعی مأموریت افق‌های جدید، این آخرین و با جزئیات ترین تصویر ارسال‌شده به زمین قبل از لحظه نزدیک‌ترین تقرب است.   تصاویر اخیر کاوشگر افق‌های جدید نشان داده که قطر پلوتو 2370 کیلومتر است و بنابراین دیگر رسماً بزرگ‌ترین جرم کمربند کوئیپر است و رقیبی ندارد. کاوشگر افق‌های جدید با روشی مشابه روش مورداستفاده در فضاپیمای وویجر دقیق‌ترین اندازه‌گیری پلوتو را تاکنون انجام داده و رقم به‌دست‌آمده از قطر رقیبش در کمربند کوئیپر، یعنی اریس با قطر 2326 کیلومتر، بیشتر است. تخمین‌های قبلی نشان می‌داد که قطر پلوتو 2301 کیلومتر است و بنابراین کوچک‌تر از اریس محسوب می‌شد، اما کاوشگر افق‌های جدید پلوتو را در این رقابت برنده کرد.     تصویر غیر رنگی زیر روز 12 جولای از فاصله 2.5 میلیون کیلومتری از پلوتو گرفته شده است.     تصویر زیر نیز در روز 12 جولای از فاصله 2.5 میلیون کیلومتری از شارون گرفته شده است.     جرم دقیق پلوتو مشخص بود و اکنون با مشخص شدن دقیق‌تر اندازه آن، این افزایش به معنای کاهش چگالی تخمینی است و امکان وجود ساختار درونی یخی‌تر مطرح می‌شود. هرچند، آلن استرن همچنان تأکید دارد که این موضوع در دست بررسی است. علاوه بر تعیین اندازه دقیق‌تر پلوتو، کاوشگر افق‌های جدید، اندازه سه قمر از پنج قمر شناخته‌شده پلوتو را نیز تعیین کرد. مشاهدات این فضاپیما از شارون، اندازه‌گیری‌های انجام‌شده از زمین را (1208 کیلومتر قطر) تأیید می‌کند. قمر نیکس قطری حدود 35 کیلومتر و قمر هایدرا داری قطری حدود 45 کیلومتر است. تصویر زیر، ابعاد نیکس و هایدرا را با شهر دنور در آمریکا مقایسه می‌کند. در این تصویر، اقمار به‌صورت شماتیک، دایره‌ای نشان داده‌شده‌اند، اما در چنین ابعاد کوچکی، اشکال بی‌قاعده بسیار متداول است و به گفته دانشمندان، جزئیات بیشتر شکل این اقمار پس از گذر از کنار پلوتو تعیین خواهد شد.         دو قمر باقی‌مانده، یعنی کربروس و استیکس کوچک‌تر و کم‌سوتر هستند. اندازه‌گیری آن‌ها نیز طی گذر از کنار پلوتو انجام خواهد شد و اطلاعات آن‌ها در تاریخی دیگر به زمین مخابره می‌شود. استرن اعلام کرد که یکی از ویژگی‌های سطح پلوتو که قبلاً به‌عنوان کلاهک قطبی شناخته می‌شد، توسط ابزار علمی ALICE فضاپیما مشخص‌شده که از یخ نیتروژن و یخ متان تشکیل‌شده است. ترکیبات قطب با ترکیبات نواحی تاریک اطراف استوا متفاوت است. مطالعات بیشتر در مورد لکه تاریک قطب شمال شارون نیز طی این هفته مخابره خواهد شد.     استرن همچنین اعلام کرد که پنج روز پیش کاوشگر فرار نیتروژن از جو پلوتو را مشاهده کرده بود و این مشاهده به‌مراتب زودتر از زمانی که انتظارش را داشتند انجام شد. این یافته نشان می‌دهد که احتمالاً پلوتو خیلی سریع‌تر از آنچه تصور می‌شد، در حال از دست دادن اتمسفرش است و این سرنخی وسوسه‌انگیز از یک منبع احتمالی جایگزینی اتمسفر است. یک توضیح احتمالی دیگر این است که کاوشگر افق‌های جدید خوش‌شانس بوده و مشابه گذرش از دنباله مغناطیس‌سپهر مشتری، اکنون نیز در حال گذر از مسیری پرثمر است. با توجه به اینکه قرار بود ساعت 16:19 به‌وقت‌تهران گذر از نزدیک‌ترین فاصله از سطح پلوتو انجام شود، اکنون که در حال خواندن این متن هستید، کاوشگر افق‌های جدید از کنار پلوتو از فاصله 12500 کیلومتری سطح آن گذشته و در حال دور شدن از پلوتو است. با توجه به اینکه این لحظات برای کاوشگر بسیار مهم است و به دلیل تأخیر در ارسال و دریافت اطلاعات امکان کنترل فعال آن از زمین وجود ندارد، کاوشگر پس از جمع‌آوری اطلاعات، در ساعت 20:20 به‌وقت گرینویچ (00:50 بامداد به‌وقت‌تهران) یک سیگنال “تماس با خانه” به زمین ارسال خواهد کرد که با توجه به تأخیر حدود 4.5 ساعته، سیگنال حدود 30 دقیقه بامداد به‌وقت گرینویچ، یعنی ساعت 5 بامداد به‌وقت‌تهران، سیگنال تماس با خانه در ایستگاه‌های زمینی دریافت خواهد شد.   ناسا ساعت 00:30 بامداد به‌وقت گرینویچ، یعنی ساعت 5 بامداد به‌وقت‌تهران یک وب کست را آغاز خواهد کرد و تا ساعت 05:45 بامداد تهران ادامه خواهد داشت. در این بازه زمانی، سیگنال تماس با خانه دریافت خواهد شد.     http://www.space.com/29931-pluto-flyby-new-horizons-nasa-webcasts.html http://www.space.com/16533-pluto-new-horizons-spacecraft-pictures.html

اعضای گروه مأموریت افق‌های نو اعلام کردند که علی‌رغم خطای نرم‌افزاری که اخیراً اتفاق افتاده، کاوشگر افق‌های نو برای گذر تاریخی خود از کنار پلوتو در هفته آینده آماده است. کاوشگر افق‌های نو روز شنبه چهارم جولای در پی یک وضعیت غیر عادی وارد وضعیت Safe Mode شد اما ظاهراً مشکل جدی نبوده است. اپراتورهای این کاوشگر اعلام کرده‌اند که امروز (7 جولای) یعنی دقیقاً یک هفته قبل از گذر از کنار پلوتو، کاوشگر به وضعیت عادی بازمی‌گردد.           http://www.space.com/29854-new-horizons-glitch-pluto-flyby.html

همکاری فضایی روسیه و چین در مقیاس بزرگ در آینده نزدیک   مذاکرات مشترک بین روسیه و چین شامل بحث اجرای پروژه‌های میدانی مشترک و تمایل به هماهنگ‌سازی متقابل پلتفرم‌های سخت‌افزاری و واسط‌های فناوری میان دو کشور بود. اواخر ماه گذشته مشخص شد که روسیه و چین قصد ایجاد یک اتحاد هوافضایی برای اجرای مأموریت‌های فضایی سرنشین دار مشترک (که شامل ماه نیز می‌شود) دارند. دنیس کراوچنکو، جانشین سرپرستی عمومی شرکت URSC گفته: مقامات چین به همکاری در ایجاد زیرساخت‌های اکتشاف ماه علاقه نشان می‌دهند. طرح‌های ایجاد یک اتحاد هوافضایی برای برگزاری پروژه‌های مشترک فضایی بین چین و روسیه ماه گذشته اعلام شد. در ماه آوریل، معاون نخست‌وزیر روسیه دیمیتری روگوزین اعلام کرد که قرار است در یک طرح مشترک با همکاری چین، یک ایستگاه دائمی سرنشین دار در ماه تأسیس شود. کراوچنکو در مصاحبه با Sputnik گفته: چین تمایل به توسعه همکاری درزمینهٔ ساخت موتور دارد و تلاش می‌کند که ایده تولید مشترک را مدنظر قرار دهد. ما بیشتر علاقه‌مند به تجاری‌سازی هستیم. ما قصد داریم موتور بفروشیم. همکاری رو به افزایش روسیه و چین در تحقیقات فضایی مصادف با افزایش نگرانی‌های آمریکا در مورد آسیب‌پذیری دارایی‌های فضایی‌اش است. نایب دبیر وزارت دفاع آمریکا، رابرت ورک سه‌شنبه گذشته گفت که اکنون “به‌احتمال کم اگر رویارویی تسلیحاتی داشته باشیم” باید فضا را به‌عنوان یک “حوزه عملیاتی رقابتی” در نظر بگیریم. برای متمرکز سازی هشیاری فضایی آمریکا و قابلیت‌های اطلاعاتی و هشدار، ورک اعلام کرد که طی شش ماه آینده یک مرکز عملیات فضایی میان سازمانی راه‌اندازی خواهد شد.   سازمان همکاری سیاسی، اقتصادی و نظامی اوراسیایی شانگهای (SCO) که روسیه و چین اعضای پایه‌گذار آن هستند، سال گذشته اعلانیه‌ای در راستای “مخالفت با رقابت تسلیحاتی در فضاندانداند” منتشر کرد. به نظر شما، همکاری بین روسیه و چین آیا خواهد توانست یک حس رقابت بین آمریکا در یک‌طرف و روسیه و چین در طرف دیگر ایجاد کرده و منجر به یک رقابت فضایی مانند رقابت فضایی دهه 60 شود؟ آیا شاهد افزایش چشمگیر بودجه ناسا و شروع رقابتی نفس‌گیر برای تسخیر فضا خواهیم بود؟     http://www.spacedaily.com/reports/Russia_to_Launch_Large_Scale_Space_Projects_With_China_999.html

  عذر میخوام متوجه منظورتون نشده بودم. متاسفانه بنده هم اطلاعات کافی در این مورد ندارم تا در اختیارتون بزارم فقط در همین حد میدونم که بوسیله نیتروژن مایع بدن انسان سرد میشه و به کمک یکسری سیستم شرایط حیاتی انسان تحت کنترل در میاد اینطور به نوعی عملکردها بدن انسان کندتر انجام میشه. گویا تا حد زیادی این مسئله به واقعیت نزدیک شده و در آزمایشها هم موفقیت کسب شده طوری که ناسا عنوان کرده برای سفر انسان به مریخ از این روش استفاده خواهد کرد. توصیه میکنم برای اطلاعات بیشتر اصطلاح suspended animation را جستجو کنید فکر میکنم "زندگی تعلیقی" ترجمه بشه.

هایبرنت همون خواب زمستانیه، به این صورت که سیستم خاموش میشه ولی به محض روشن شدن سیستم عامل سریعتر بالا میاد و برنامه هایی که قبل از هایبرنت باز بودن هم به همان صورت باز هستند. ولی اینجا اصلا مشکل هایبرنت نیست، کامپیوتر اصلی وارد حالت safe mode شده که دلیلش هم صرفا میتونه نقص فنی باشه. در حالت safe mode یا حالت امن سیستم با استفاده محدود از منابع سیستمی بالا میاد که فقط برنامه های ضروری باز میشه در این حالت میشه نقص پیدا و رفع اشکال کرد.

کاوشگر افق‌های نو 10 روز مانده به گذرش از کنار پلوتو دچار نقص فنی شد         یک نقص فنی دیروز منجر به قطع ارتباط مخابراتی با کاوشگر افق‌های نو به مدت یک ساعت شد. اکنون کمتر از ده روز تا گذر از کنار پلوتو زمان باقی است. اپراتورهای کاوشگر دیروز ساعت 17:54 به‌وقت گرینویچ ارتباط با کاوشگر را از دست دادند، اما ساعت 19:15 دوباره تماس رادیویی برقرار شد.   اعضای گروه مأموریت افق‌های نو دیروز در یک بیانیه نوشتند: طی این مدت، اتو پایلوت فضاپیما متوجه یک مشکل شد و طبق برنامه‌نویسی آن برای چنین مواقعی، از کامپیوتر اصلی به کامپیوتر پشتیبان سوئیچ کرد.    اعضای گروه مأموریت تأکید داشتند که اکنون فضاپیما سالم است. این گروه همچنین اعلام کردند: اتو پایلوت فضاپیما را در وضعیت Safe Mode قرار داد و به کامپیوتر پشتیبان فرمان داد که مخابرات با زمین را دوباره شروع کند. سپس کاوشگر شروع به ارسال اطلاعات تله‌متری کرد تا به مهندسان کمک کند که مشکل را شناسایی کنند.   اعضای یک بورد “بررسی شرایط غیرعادی” اکنون در حال بررسی موضوع و تلاش برای بیرون آوردن کاوشگر از حالت Safe Mode و ادامه مأموریت هستند. مقامات مأموریت اعلام کردند که فرآیند بازیابی ممکن است چند روز طول بکشد، چون 4.5 ساعت طول می‌کشد که پیام‌های مخابره شده فاصله حدود 4.8 میلیارد کیلومتری بین زمین و کاوشگر را طی کنند.   اعضای گروه مأموریت همچنین نوشته‌اند: کاوشگر افق‌های جدید موقتاً قادر به جمع‌آوری اطلاعات علمی طی این بازه زمانی نخواهد بود. در صورت کسب اطلاعات بیشتر، اعلام خواهد شد. مأموریت 700 میلیون دلاری افق‌های نو در ژانویه سال 2006 آغاز شد و هدف آن انجام اولین مشاهده نزدیک منظومه پلوتو بود. در روز 14 جولای، این فضاپیما از فاصله 12500 کیلومتری پلوتو خواهد گذشت. درحالی‌که هیجان‌انگیزترین اطلاعات علمی هنگام گذر از نزدیک‌ترین فاصله جمع‌آوری خواهد شد، از چندی پیش، کاوشگر افق‌های نو در حال پرده‌برداری از اسرار این سیاره کوتوله بوده است. تصاویر ارسالی به زمین از هفته‌ی گذشته، ویژگی‌های چشمگیری را در سطح پلوتو نمایان کرده است که شامل وصله‌های تاریک بزرگ و با فاصله یکسان نزدیک استوا است و دانشمندان را به فکر فروبرده است. تصاویر اخیر این کاوشگر همچنین مشخص کرده که رنگ پلوتو قهوه‌ای متمایل به سرخ است درحالی‌که بزرگ‌ترین قمر آن یعنی شارون، خاکستری‌رنگ است.                         http://www.space.com/29853-new-horizons-glitch-pluto-flyby.html

آقای ماسک تولد امسالش را فراموش نخواهد کرد   کارآفرین برجسته اهل آفریقای جنوبی و یکی از پیشگامان فناوری و مردی که گفته می‌شود شیوه زندگی همه ما در جهان را تغییر خواهد داد، هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد شمعی که برای تولد ۴۴ سالگی‌اش فوت خواهد کرد با چنان آتش‌بازی مهیب و متأثرکننده‌ای همراه باشد.         ایلان ماسک، در حالی روز یکشنبه تولدش را جشن گرفت که نوزدهمین پرتاب موشک فالکون ـ ۹ که یکی از کپسول‌های دراگون شرکت خصوصی صنایع فضایی او به نام اسپیس ـ ایکس را با خود به ایستگاه بین‌المللی فضایی می‌برد، دو دقیقه و نیم پس از پرتاب از سکو منفجر شد و بارانی از ذرات و بقایای این موشک به زمین بازگشتند.   شرکت اسپیس ـ ایکس یکی از پیشگامان ورود جدی بخش خصوصی به صنایع فضایی است. کارآفرین آینده‌نگری که پیشتر توانسته بود به کمک توسعه فناوری‌هایی نظیر سیستم‌های فشرده‌سازی، بانک‌های اطلاعاتی و ابداع سیستم مالی پی‌پال، ثروتی عظیم به دست آورد، اعتبار و ثروتش را در حوزه‌های غیرمنتظره‌ای سرمایه‌گذاری کرد. او در حوزه انرژی ایده شهر خورشید را توسعه داد؛ در راستای حمل‌ونقل، اتومبیل‌های الکتریکی تسلا را خلق کرد و در حوزه فضا شرکت فضایی را در بخش خصوصی تأسیس کرد که هم به اولین شرکت بخش خصوصی در حوزه فضا بدل شد، هم پس از عبور از آزمون‌های سختگیرانه ناسا توانست قراردادی با این سازمان برای اعزام محموله به مدار زمین منعقد کند که به اولین شرکت خصوصی نیز بدل شد و توانست حضور در صنایع فضایی را به صنعتی سودآور تبدیل کند.   بخش دولتی صنایع فضایی آمریکا حساب ویژه‌ای روی بخش خصوصی باز کرده است و در روزی که باراک اوباما در ابتدای دوران ریاست‌جمهوری‌اش عازم مقر ناسا شد تا طرح اصلاح چشم‌انداز برنامه فضایی این سازمان را مطرح کند، پیش از سخنرانی‌اش سراغ سکوی پرتابی رفت که فالکون ـ ۹ روی آن قرار داشت و به توضیحات ایلان ماسک گوش داد. به همین دلیل هم بود که ناسا پس از بازنشسته کردن شاتل‌ها هیچ برنامه‌ای برای مدارهای نزدیک را توسعه نداد. آنها اعتقاد داشتند زمان آن فرارسیده است که سفر به مدارهای پایین که اینک به صنعتی در دسترس و رایج بدل شده را در اختیار بخش خصوصی قرار دهند؛ حتی اگر هزینه آن این باشد که مدتی برای رفت‌وآمد به ایستگاه فضایی و فرستادن بار و فضانورد به روسیه وابسته شوند. شرکت‌های دیگری نیز وارد این بازی شدند و البته اسپیس ـ ایکس از همه موفق‌تر بود. در حالی که این شرکت در حال تلاش برای ارتقای کپسول‌های دراگون برای حمل فضانورد بود در نوزدهمین پرتاب کپسول بدون سرنشین خود دچار فاجعه‌ای عظیم شد و محموله خود را از دست داد. این محموله ازجمله دربردارنده قطعه مهمی بود که برای اتصالات آینده سفینه‌های فضایی با ایستگاه لازم بود. اما باوجود خسارتی که این حادثه وارد کرده و باوجود شکست‌هایی که در سال‌های اخیر بخش خصوصی با آن مواجه شده است (ازجمله انفجار پرتابگر سیگنوس، حادثه سقوط فضاپیمای شماره دو متعلق به ویرژن گالاکتیک و همچنین تلاش ناموفق اسپیس ـ ایکس برای بازفرود آوردن موشک‌های پرتابگر خود). این پایان داستان بخش خصوصی در فضا نیست.           راه فضا، راه ساده‌ای نیست و رفتن در این راه، علاوه بر دلیری و هزینه زیاد، آمادگی مواجهه با شکست را نیز می‌طلبد. شرکت‌های خصوصی اگرچه قدم در راه باز شده پرواز به مدارهای پایین دست گذاشته‌اند، اما آنها از روشی متفاوت از سازمان‌های دولتی باید راهی این سفر شوند. اولین دلیل مهم شدن معادلات اقتصادی در بخش تجاری خصوصی است. آنها باید به دنبال روش‌هایی باشند که هزینه هر سفر را کاهش دهند تا سود خود را افزایش دهند و بتوانند هزینه‌های بالای توسعه و نیروی کار گرانقیمت خود را پرداخت کنند. به همین دلیل هم هست که اسپیس ـ ایکس به‌طور جدی در حال‌ توسعه سیستم‌هایی است که موشک‌های پرتابگر و طبقات مختلف آن پس از رها کردن بار خود، به‌ جای سقوط در اقیانوس، بتوانند دوباره به‌طور کنترل‌شده روی زمین فرود آیند تا بتوان از آنها استفاده دوباره کرد.   توسعه همه این فناوری‌ها باوجود این که تکرار تجربه‌های پیشین به نظر می‌آید، اما در اصل به معنی توسعه مجدد و بازسازی بسیاری از فناوری‌های مورد نیاز از ابتداست. چنین حوادثی اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت برخی از سرمایه‌گذارهایی را که قصد دارند تازه ‌وارد این حوزه شوند به شک بیندازد، یا قوانین و استانداردهای سازمان‌هایی مانند ناسا برای عقد قرارداد با بخش خصوصی را سفت ‌و سخت کند و در نهایت باعث طولانی‌تر شدن مدت ‌زمان ورود عمده بخش خصوصی به فضا شود، اما با در نظر گرفتن همه این موارد به نظر می‌آید مسیر بخش خصوصی به فضا باوجود دست‌اندازها و مشکلات پیش‌رو چشم‌اندازی روشن در پیش داشته باشد. بخشی از موفقیت این مسیر به اراده و پایداری پیشگامانی چون ایلان ماسک و همکارانش نیاز دارد و از همه مهم‌تر نشان‌دهنده این واقعیت بدیهی اما فراموش‌شده است: مسیر رها شدن از گهواره مادری راهی هموار و ساده نیست.     http://pourianazemi.com/1394/04/%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D8%B3%DA%A9-%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%B4-%D8%B1%D8%A7-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B4-%D9%86%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%AF/

  ماشاالله به اطلاعات دقیق سپاه اون الخمیس اینم السلیل

حمله انصار الله به پادگان الشرفه آل سعود در نجران پادگان نظامی الشرفه ارتش عربستان سعودی روز گذشته هدف حمله رزمندگان انصار الله قرار گرفته و به تصرف آنها در آمد. گروه بین الملل مشرق- همزمان به شدت گرفتن بمبارانهای وجشیانه بمب افکنهای ارتش آل سعود به مناطق مسکونی کشور یمن، رزمندگان جنبش انصار الله با حمله برق آسا و غافلگیر کننده به پادگان نظامی الشرفه ارتش عربستان سعودی واقع در منطقه نجران (جنوب عربستان) آن را به تصرف خود درآورده اند.           رزمندگان در چند گروه مختلف از 3 محور در اطراف این مقر نظامی مستقر شده و پس از گلوله باران خمپاره ای و انهدام استحکامات نظامیان سعودی، به آن هجوم بردند. با آغاز هجوم رزمندگان انصار الله، نظامیان سعودی پس از مقاومت مختصری، سوار بر  نفربرهای زرهی به سرعت از این مقر نظامی فرار کردند.   در این عملیات دو دستگاه تانک آبرامز با موشک ضدتانک کورنت هدف رزمندگان هدف قرار گرفته و منهدم شده و سه دستگاه تانک و نفربر پیشرفته آمریکایی نیز به غنیمت آنها درآمده است. نکته قابل توجه در این میان این بود که ساعتی پس از تصرف این پادگان نظامی توسط رزمندگان، یک فروند بالگرد آپاچی ارتش آل سعود بر فراز آسمان منطقه حاضر شد اما جرات هیچگونه اقدام نظامی و بمباران را نیافت.                

ارتش یمن ریاض را با دو اسکاد مورد هدف قرار داد+عکس ارتش یمن با صدور بیانیه‌ای، شلیک 2 فروند موشک «اسکاد» به سوی یک پایگاه هوایی عربستان در قلب این کشور را تایید کرد. به گزارش مشرق، جنبش انصارالله یمن اعلام کرد که پایگاه پدافند هوایی «السلیل» عربستان واقع در «وادی الدواسر» در منطقه «الریاض» را با 2 موشک «اسکاد» هدف قرار داده است. این خبر را رسانه‌های مختلف عربی از جمله «اسکای نیوز» و خبرگزاری رسمی یمن «سبأ» منتشر و تایید کردند. خبرگزاری رسمی یمن به نقل از سرتیپ «شرف لقمان» سخنگوی رسمی نیروهای مسلح ارتش یمن نوشت: این موشک با دقتی بالا به هدف مورد نظرش اصابت کرد. وی این اقدام را در واکنش به تداوم جنایات عربستان علیه یمن و هدف قرار دادن هر جنبنده‌ای در یمن دانست. سرتیپ لقمان افزود: در بیانیه گذشته خود اعلام کردیم که نیروهای مسلح یمن با هدف قرار دادن پایگاه هوایی «خالد بن عبدالعزیز» در «خمیس مشیط» که به کشته و زخمی شدن شماری از فرماندهان سعودی، آمریکایی و اسرائیلی حاضر در این پایگاه شد، هشدار دادند که این اقدام برای کشورهای متجاوز به یمن و در صدر آنها عربستان پیام دارد تا از ظلم علیه ملت یمن بپرهیزند اما آنها این پیام ما را جدی نگرفتند. وی افزود: اکنون نیز با شلیک موشک‌های اسکاد به سوی منطقه ریاض پیام دیگری به کشورهای مستکبر ارسال کردیم تا از این اقدام درس بگیرند اگر از این اقدامات درس نگیرند، ما در روزهای آینده، مسائل غافلگیرکننده متعددی خواهیم داشت. اما اسکای نیوز مدعی شد که این اقدام هیچ خسارتی به پایگاه نظامی مذکور وارد نکرد زیرا موشک‌های مذکور ردگیری و پیش از رسیدن به هدف، نابود شدند. اما ساعاتی پس از انتشار این خبر، یک مقام مسئول در وزارت دفاع عربستان اعلام کرد که این پایگاه نظامی که در مرکز عربستان قرار دارد، هیچ خسارتی ندیده است و هیچ موشکی به سوی این پایگاه شلیک نشده است. این در حالی است که جنگنده‌های سعودی همچنان در حال بمباران صنعا، صعده، حجه و سایر مناطق یمن هستند.                                     اعتراف جالب بی بی سی به قدرت انصارالله شبکه "بی بی سی" با اشاره به انفجار تروریستی در صنعا نزدیک یک بیمارستان، از شلیک یک موشک توسط ارتش یمن به پایگاه موشکی عربستان در ریاض خبر داد. به گزارش مشرق، این شبکه انگلیسی به نقل از خبرگزاری "سبأ" نوشت: خاطرنشان کرد که نیروهای ارتش یمن که متمایل به نیروهای انصارالله هستند، پایگاهی نظامی را در ریاض پایتخت عربستان هدف قرار دادند. این خبرگزاری اعلام کرد که این موشک اسکاد، در پایگاه موشکی "السلیل" در "وادی الدواسر" در منطقه ریاض فرود آمد و "شرف لقمان" سخنگوی رسمی نیروهای مسلح یمن تأکید کرد که موشک با دقت بالا به هدف اصابت کرد. شرف لقمان اظهار داشت که شلیک این موشک در پاسخ به جنایتها و تجاوزگری‌های سعودی و افزایش حملات هوایی جنایتکارانه به یمن است، که هر جنبنده‌ای را در این سرزمین هدف قرار می‌دهد. بی بی سی خاطرنشان کرد که عربستان سعودی هنوز واکنشی رسمی به اعلام شلیک این موشک از سوی یمن نشان نداده است. دیروز انفجار خودروی بمبگذاری شده پشت بیمارستان نظامی صنعا، چندین مجروح برجا گذاشت. قربانیان این حمله تروریستی از شهروندان هستند. ساختمانی که مراسم ختم یکی از قربانیان انفجار تروریستی سابق در آن در حال برگزاری بود، در این انفجار آسیب دید. مناطق مسکونی، زیرساختهای شهری، بیمارستانها و مساجد از عمده ترین مناطقی هستند که در حملات عربستان سعودی هدف قرار می گیرند؛ به همین دلیل بیشتر قربانیان این حملات از شهروندان و به ویژه زنان، کودکان و یا سالخوردگان هستند. این درحالی است که نیروهای ارتش و کمیته های مردمی در پاسخ به این حملات فقط مواضع نظامی و پایگاه های ارتش عربستان را هدف قرار می دهند. انعکاس این رسوایی‌ها در رسانه‌ها و اعتراض برخی نهادهای حقوقی به جنایتها علیه مردم یمن، موجب شده که حتی حامیان غربی عربستان سعودی نیز به ستوه بیایند و به اجبار به جنایات عربستان در یمن اعتراف کنند. منبع: العالم

   در صورتی که مثل فیترهای هند بروزرسانی خوبی انجام بشه گویا در داگ فایت نسبت به حد و اندازه خودش خوب عمل کرده   در ضمن کلا به موشک های آر-شصت دفاع هوایی هم مسلح میشه

   نخست عرض کنم که سپاه و ارتش هرکدوم حکم دو دست برای امنیت کشور را دارند و وجود هردو مایه قوت قلب و خشنودیه..... شخصا به ارتش علاقه زیادی دارم بزرگانی چون شهید صیاد شهید بابایی و... وفرمانده شهیدی لایق چون ستاری در این نیرو بودند و همینطور حال هم فرماندهانی مثل دریادار سیاری درش حضور دارند.   در مورد بودجه حرف شما صحیحه (البته نه به شدت سه برابر!) ولی در نظر داشته باشید که این تفاوت در سالهای اخیر به وجود آمده که دلیلش هم درگیر بودن سپاه در چندین جبهه مختلف مرزی و برون مرزی هستش که فکر میکنم همین یک مورد کاملا در به حق بودن این تفاوت کفایت کنه.   در گذشته ای نه چندان دور این بودجه ارتش بود که از سپاه بیشتر بود و همچنین در تجهیزات، ولی نوع تفکر و مدیریت فرماندهان سپاه بود که با سرمایه گذاری و انجام پروژه های عمرانی از بودجه و امکانات ناچیز بعد از دوران جنگ به نحو احسن استفاده کردند و برای این ارگان منبع درامدی هنگفت و ارزشمند بجا گذاشتند شاید اگر عزیزان ارتش هم همان سیستم قدیمی بگیر و خرج کن را ادامه نمیدادند الان سرباز و کادر ارتشی هم از جیره ای فراخور نام مقدس ارتش برخوردار بود. (فراموش نکنیم در حال حاضر فرماندهانی همچون دریادار سیاری در ارتش هستند که با همین بودجه ناچیز به نحو احسن در جهت پیشرفت نیرو تلاش میکنند.)

سپاه داره وظیفشو انجام میده اون ارتشه که سپاهو رقیب میدونه

  بله قابلیت نصب خیلی از تسلیحات فنسر هم داره گویا اکثرشون در زمان پناهنده شدن با مخازن و پایلوت های کامل اومدن که این خیلی خوبه، اگر یه اورهال و به روز آوری مناسب روشون انجام بشه برای گشت زنی مناسبند درضمن در داگ فایت هم خوب عمل میکنه در کل جنگنده بدی نیست ... کاچی به از هیچی...

نگاهی به تست موفق یک جنگنده راهبردی در کشور/ سوخو 22؛ جنگنده‌ای که با عمردهی انقلابی به آسمان ایران بازگشت   به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، ماهنامه «Combat aircraft» به معنای هواگردهای رزمی یکی از نشریات تخصصی در حوزه هوانوردی نظامی است که از زمان آغاز به انتشار خود در 15 سال پیش، موضوعات هوانوردی نظامی در سراسر جهان را به صورت تخصصی تجزیه و تحلیل می‌کند. گزارش از توان نیروی هوایی کشورهای مختلف، پوشش رزمایش‌های هوایی برگزار شده در جهان و انعکاس جدیدترین دستاوردها و اخبار هوانوردی نظامی به تفکیک مناطق مختلف دنیا از جمله بخش‌های مهم این مجله مشهور است. این مجله در حال حاضر پرفروش‌ترین نشریه در این حوزه در منطقه آمریکای شمالی به شمار می‌آید. این نشریه در شماره چندی قبل خود به بررسی وضعیت ناوگان سوخوی 22 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پرداخته است. این جنگنده را می توان به نوعی یکی از نمادهای عمردهی انقلابی در نیروهای مسلح دانست. بر اساس اعلام مسئولان ارشد نیروهای مسلح کشورمان، فرمانده معظم کل قوا طی سالهای گذشته دستورات مهمی را برای عمردهی انقلابی به تجهیزات نیروهای مسلح صادر کرده اند که بر این اساس، سامانه های موجود علی رغم سن شناسنامه ای بالا، با بهینه سازی و به‌روز رسانی، قابلیت کمک به توان دفاعی کشور را خواهند داشت. در این گزارش با اشاره به نحوه دستیابی کشورمان به این جنگنده آمده است: حداقل 6 فروند از این هواپیماها فرود سختی را در هنگام نشستن در ایران تجربه کرده و آسیبهای شدیدی را در بخش بدنه و سازه متحمل شدند. در ابتدا فرماندهی نیروی هوایی ارتش ایران این هواپیماها را به عنوان "میهمان " شناخته و به تکنسین های خود دستور داد تا تنها آنها را در شرایط مناسبی حفظ کنند. بنا بر اعلام این نشریه غربی، پس از چند سال، علائم نیروی هوایی ایران روی بدنه سوخو 22 حک شده و تمام هواپیماها شماره سریال استاندارد نیروی هوایی ایران را دریافت کردند و استفاده از عبارت " M " به عنوان واژه میهمان پایان یافت. «Combat aircraft» افزوده است که بعد از درخواستهای متعدد از طرف پرسنل و فرماندهان نیروی هوایی ایران، در نهایت فرماندهی نیروی هوایی ارتش با تغییر در وضعیت عملیاتی هواپیماهای عراقی موافقت کرده و در 1993 نیروی هوایی ایران ارزیابی تکنیکی، عملیاتی و رزمی پرنده های مذکور را آغاز کرد. این ماهنامه تخصصی با اشاره به اینکه تکنسین های سوخوی 24 نهاجا اولین تلاشها در این زمینه را به همراه کار بر روی دو فروند سوخوی آسیب دیده در پایگاه سوم شکاری همدان آغاز کردند، افزوده است که این تلاش های اولیه به دلیل عدم تخصص تکنسین های ایرانی بر روی سوخوی 22 و عدم وجود دستورالعمل های لازم ناموفق بود.   کابین سوخو 22 نویسنده گزارش مذکور با ادعای اینکه یک گروه از تکنسینهای اوکراینی پیشنهاد کردند که در ازای دریافت مبلغ 100 میلیون دلار سوخوی 22 را آماده کرده و متخصصین را برای تعمیر و نگهداری از این هواپیماها آموزش دهند، اضافه کرده است که به دلیل تاکید فرماندهی نهاجا برای عملیاتی شدن سوخوهای 22، بخش جهاد خودکفایی ماموریت یافت تا بدون کمک خارجی این هواپیماها را فعال کند. متخصصین ایران کار را در سال 1994 میلادی آغاز کرده و 10 فروند سوخوی 22 را آماده کردند اما نتیجه، برای نهاجا اطمینان بخش نبود. دومین تلاش برای عملیاتی کردن نهاجا؛ سپاه وارد می شود در ادامه گزارش «Combat aircraft» آمده است: در سال 2007 میلادی ، نیروی هوایی ارتش ایران به پایگاه های ششم و هفتم شکاری اجازه آغاز تعمیر اساسی بومی ناوگان سوخوی 24 و اف 4 ائی را داد. در سال 2008 در حالی که یک فروند سوخوی 24 برای اورهال انتخاب شده بود یک فروند سوخوی 22 مدل UM4K نیز برای بازیابی انتخاب شد. این هواپیما یک رنگ استتار 4 تایی استاندارد نیروی هوایی ایران را دریافت کرده و در پایگاه دوشان تپه در تهران موتور مدل AL-21F-3 این هواپیما نیز تحت تعمیر و بازبینی قرار گرفت.     "سپس نیروی هوایی ارتش تصمیم گرفت که قراردادی را با شرکتی که زیر مجموعه نیروی هوا فضای سپاه پاسداران انقلابی اسلامی است به امضاء برساند. این شرکت با تجربه ترین ارگان در ایران بحث تعمیر اساسی هواگردهای روسی به شمار می آید و کیفیت کار این شرکت با تعمیر اساسی 5 فروند سوخوی 25 مدل K و سه فروند سوخوی 25 مدل UBK در سالهای 2011 و 2012 مشخص شد. "     این ماهنامه تخصصی افزوده است: دو فروند سوخوی 22 مدل UM4K و دو فروند سوخوی 22 مدل M4K به تاسیسات شرکت مذکور در تهران منتقل شد. دو فروند دیگر از این هواپیماها نیز در می 2013 از شیراز به تهران منتقل شد چراکه رساندن سوخوهای 22 به توان کامل عملیاتی و استفاده نهاجا از این پرنده ها به عنوان نیروی تهاجمی بسیار مهم بود. این نشریه در بخش دیگری از گزارش خود با اشاره به تحول اساسی این جنگنده افزوده است: در حال حاضر نهاجا دوره های پروازی با سوخوی 22 را برای خلبان سوخوی 24 و جنگنده های اف 7 قرار داده است و جهاد خودکفایی نهاجا در حال کار برای ساخت سیمیلاتور سوخوی 22 با استفاده از کابین یک فروند از سوخو که به پایگاه دوشان تپه منتقل شده بودند. 3 فروند از این هواپیماها که یکی از آنها در همدان فرودی سخت را تجربه کرده بود برای آزمایش و بازبینی به این پایگاه منتقل شده بودند. بنا بر تحلیل نویسنده این گزارش با توجه به اینکه اکثر سوخوهای 22 سفر کرده به ایران با مخازن سوخت مدل PTB-800 و پرتاب گرهای سلاح خود به کشور وارد شدند. در آینده نزدیک تمام این هواپیماها می توانند از کلیه سلاح های هواپیماهای سوخوی 24 نیز استفاده کنند. وی تاکید کرده است که سوخوهای 22 به موشکهای هوا به سطح هدایت لیزری و تلویزیونی Kh-29 ، Kh-25 به همراه موشکهای هوا به هوای R-60MK برای دفاع از خود و انواع بمب های سقوط آزاد و راکت انداز مجهز خواهد شد. «Combat aircraft» در پایان گزارش خود تاکید کرده است که تمام سری اول سوخوهای 22 تا پایان سال 2015 بازیابی می شوند و امکان شکل دادن دوباره اسکادران 71 را ایجاد می کنند. گروه دوم و سوم سوخوهای 22 نیز تا سال 2020 آماده خواهند شد. تحویل اولین سوخوی 22 برای ژانویه 2014 برنامه ریزی شده و دومین فروند آنها نیز در ماه مارس تحویل می شود. این هواپیماها نیز در اسکادران 72 خدمت خواهند کرد.   تصاویر جدید از آزمایش جنگنده سوخوی 22 در تهران بر اساس تصاویری که اخیرا در شبکه های اجتماعی منتشر شده است، پروازهای آزمایشی جنگنده سوخوی 22 در تهران آغاز شده است و احتمالا به زودی شاهد آن خواهیم بود که این جنگنده با قابلیت های مهم و تاثیرگذار، وارد خدمت نیروهای مسلح ایران شود.

اینام دست به ماکت سازیو ماک آپ سازیشون خوبه ها

دبکا فایل مدعی شد؛ فرمانده نیروی هوایی عربستان با اسکاد انصارالله کشته شد/ انهدام سه موشک از 15 اسکاد شلیک شده توسط پاتریوت   به گزارش مشرق، پایگاه اینترنتی دبکافایل که وابسته به سرویس‌های اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی است، روز شنبه در گزارشی ویژه نوشت: منابع ما گزارش دادند که ژنرال محمد بن احمد الشعلان، فرمانده نیروی هوایی عربستان سعودی، در حمله شورشیان حوثی با موشک‌های اسکاد به پایگاه هوایی ملک خالد در منطقه مرزی خمیس مشیط که در بخش عسیر در جنوب غربی عربستان سعودی واقع است، کشته شده است. این حمله در 6 ژوئن (یک هفته پیش) انجام شده بود، اما عربستان سعودی مرگ این فرمانده را تا 10 ژوئن مخفی نگه داشته بود. این بزرگترین پایگاه هوایی عربستان سعودی است و نیروی هوایی این کشور طی دو و نیم ماه گذشته حملات هوایی خود به یمن را از همین پایگاه هوایی انجام می داده است. حوثی‌ها تحت حمایت ایران و همچنین متحدان خود از ارتش یمن و قبایل محلیِ یمنی قرار دارند. عملیات توفان قاطعیت عربستان سعودی که برای پایان دادن به شورش حوثی‌ها آغاز شده است، تاکنون بیش از 2000 کشته در یمن برجا گذاشته است، که برخی از آنان را غیرنظامیان، از جمله زنان و کودکان، تشکیل می‌دهند. شایان ذکر است که عربستان سعودی حتی در 10 ژوئن که مرگ این فرمانده را طی بیانیه‌ای سه خطی و بسیار کوتاه اعلام کرده بود، باعث شد سؤال‌های بیشتری در این رابطه مطرح شود. علت آن این بود که عربستان سعودی در بیانیه خود مدعی شده بود که ژنرال شعلان طی سفری کاری در خارج از عربستان سعودی، بر اثر حمله قبلی (به مرگ طبیعی) درگذشته است. در بیانیه دولت عربستان سعودی به ماهیت، مقصد یا هدف سفر خارجی شعلان هیچ اشاره‌ای نشده و حتی زمان برگزاری مراسم خاکسپاری وی نیز اعلام نشده است. منابع نظامی دبکافایل گفتند: حمله حوثی‌ها با موشک‌های اسکاد به پایگاه یاد شده‌ی عربستان سعودی، برای سعودی‌ها کاملاً غافلگیرکننده بود. تنها واکنشی که در آن پایگاهِ هوایی نشان داده شد از سوی آمریکایی‌ها بود که سامانه ضدموشکی پاتریوت را کنترل و هدایت می‌کردند. آنان توانستند با استفاده از سامانه پاتریوت، فقط سه فروند از پانزده فروند موشک اسکاد را که حوثی‌ها به سمت این پایگاه پرتاب کرده بودند، در هوا منهدم کنند. آمریکایی‌ها به غیر از سامانه پاتریوت، پهپادهایی را نیز در این پایگاه هوایی مستقر کرده‌اند که قبلاً برای مقابله با القاعده در یمن از آن استفاده می‌کردند، اما آمریکا اکنون از همان پهپادها برای گشت‌زنی بر فراز مواضع حوثی‌ها به منظور جمع‌آوری و انتقال اطلاعات به نیروی هوایی عربستان سعودی در رابطه با تحرکات، مواضع و اهداف حوثی‌ها که باید مورد حمله هوایی قرار گیرند، استفاده می‌کند. منابع نظامی دبکافایل تأکید کردند: شکی نیست که حمله دقیق موشکاهای اسکادِ حوثی‌ها به پایگاه عربستان سعودی با کمک‌های اطلاعاتی ایرانیان - به خصوص در مورد حضور ژنرال شعلان و دستیارانش در روز حمله در این پایگاه هوایی - صورت گرفته است. حوثی‌ها با اطلاعاتی که (به ادعای دبکافایل) از ایران به دست آورده بودند، حمله موشکی خود را رأس ساعت 3 بامداد به مجتمع‌های مسکونی (که ژنرال شعلان در آن اسکان داده شده بود) و همچنین آشیانه‌های هواپیماها در این پایگاه هوایی انجام دادند. این مسئله که به مثابه تشدید جنگ یمن تلقی می‌شود، ممکن است عملاً باعث پیچیده‌تر شدن مناسبات میان آمریکا و ایران شود، یا دست‌کم بر آن تأثیرگذار باشد. احتمالاً علت مخفی‌کاری عربستان سعودی در رابطه با کشته شدن ژنرال شعلان، ممانعت از تضعیف روحیه سربازان این کشور که در عملیات یمن شرکت دارند، بوده است. دولت اوباما نیز تلاش داشت این حمله و کشته شدن ژنرال یاد شده‌ی عربستان سعودی را مخفی نگه دارد تا مبادا گفتگوهای هسته‌ای با ایران، که سررسید آن 30 ژوئن اعلام شده و این روزها وارد مراحل نهایی خود شده است، را به مخاطره نیاندازد.

شهر «اریحا» در ریف ادلب سقوط کرد به گزارش مشرق، ساعتی پیش پس از درگیری‌های شدید و بسیار سخت نیروهای ارتش سوریه با گروه‌های تروریستی تکفیری از جمله «جبهه النصره» و «جیش الفتح» در شهر «اریحا» واقع در ریف ادلب، این نیروها از این شهر عقب نشینی کردند. با عقب نشینی نیروهای ارتش سوریه از شهر اریحا، جیش الفتح و جبهه النصره این شهر را تصرف کردند. از شهرک «کفر نجد» در جوار اریحا نیز خبر می‌رسد که گروه‌های تروریستی تکفیری نیز وارد این شهرک شده و کفر نجد نیز در آستانه سقوط قرار دارد. دو منطقه «جبل الاربعین» و شهرک «معترم» نیز از اهداف جیش الفتح و جبهه النصره عنوان شده و درگیری‌های شدیدی در آنها جریان دارد. منبع: فارس