پروژه 971 که ناتو آن را آکولا به معنی کوسه نامیده زیر دریایی تهاجمی هسته ای است که در سال 1986 توسط شوروی سابق به خدمت در آمد. این کلاس که بعضاً به یادبود یکی از اعضای آن "بارس" خوانده می شود باید دقت کرد که همنام کلاس پروژه 941 نیروی دریایی شوروی سابق، که زیر دریایی موشک هسته ای بالستیک بر است که توسط خود شوروی آکولا و توسط ناتو تایفون نامگذاری شده است. در این کلاس سه زیر کلاس وجود دارد که شامل مدل عمومی آکولا1 شامل هفت زیر دریایی که بین سالهای 1982 تا 1986 ساخته شده اند، آکولای ارتقا یافته شامل 5 زیر دریایی ساخته شده بین سالهای 1986 تا 1991 و زیر کلاس آکولا2 که از سال 1991 ساخته شده است می باشد. سیستم خاص بدنه این زیر دریایی طوری است که سبکی و شناوری آن را تا سه برابر افزایش می دهد. کلاس آکولا کم صدا ترین زیر دریایی تهاجمی اتمی روسها است که صدای تشعشع یافته از زیر کلاس آکولا2 با نویز نسخه های اولیه کلاس زیر دریایی معروف لوس آنجلس برابری می کند. تمام زیر دریایی های کلاس آکولا به چهار مجرای میلیمتری اژدر 533 مجهز هستند که می توانند اژدر های تایپ 53 یا موشکهای SS-N-15 استارفیش را شلیک کنند. علاوه بر آن این زیر دریایی ها چهار مجرای 650 میلیمتری اژدر دارا هستند که آنها نیز می توانند اژدر های تایپ 65 یا موشک های زد کشتی SS-N-16 را شلیک کنند. این مجراها در سه ردیف چهار تایی قرار گرفته اند. همچنین زیر کلاسهای آکولا2 و آکولای ارتقا یافته به شش مجرای اژدر انداز 533 میلیمتری خارجی مجهز شده اند که البته هنوز معلوم نیست آیا از این مجرا ها برای شلیک اژدر یا تله و مین گذاری استفاده می شود. این مجرا ها در یک ردیف و بالای مجرا های معمولی قرار گرفته اند. که برای پر کردن این مجرا ها نیز باید با کمک زیر دریایی توشه رسان یا در بندر اقدام کرد. ناگفته نماند که تمام مجراهای این زیردریایی می توانند مین گذاری کنند. در کل تا 40 اژدر، موشک و مین را این زیر دریایی ها می توانند با خود حمل کنند. در زیر دریایی های این کلاس موشکهای زمین به هوای شانه پرتاب نیز برای مقابله با جنگنده های دشمن در روی آب گنجانده شده است. این زیر دریایی عظیم 108 تا 117 متری (در سایتهای مختلف متفاوت گفته شده است) دارای حداکثر سرعت 20 گره (37 کیلومتر در ساعت) در سطح آب و 35 نات(65 کیلومتر در ساعت) زیر آب است. خدمه آکولا هم شامل 25 افسر و 26 سرباز وظیفه می باشد. وضعیت زیر دریایی های آکولا بدون توجه به جزییات بسیار عالی است. این مطلب توسط بسیاری از سایتهای مختلف تایید شده است. از هفت زیر دریایی آکولا1 تنها سه زیر دریایی در حال خدمت می باشد. زیر دریایی رهبر K-284 پوما در سال 1995 به خاطر کمبود منابع مالی تجزیه شد. سه زیر دریایی دیگر K-322، K-480، K-317 نیز در حالت رزرو قرار گرفته اند. به نظر می رسد هر پنج زیر دریایی آکولای ارتقا یافته در حال خدمت باشند. آکولای2 وپر نیز در حال حاظر تنها زیر دریایی در حال خدمت زیر کلاس آکولای2 می باشد. گپارد هم به نظر می رسد همانند کوگار و نرپا از این زیر کلاس در وضعیت رزرو قرار گرفته باشد. نام پنجمین زیر دریایی هم مشخص نیست ولی به نظر می رسد در ساخت آن وقفه ایجاد شده باشد. در آخر اشاره کنم که هند نیز برای خرید این زیر دریایی اتمی از این کلاس ابراز علاقه کرده بود که تا به امروز نتیجه خاصی نداشته است Web Page Name

تا جايی که من جستجو کردم چيزی در سايت نديدم مدير محترم

با ارض سلام خدمت همه بچه های قديمي و جديد من از اين لحاظ تقريبا با آقای گلدن موافقم به جز چند مورد.من نمی دونم تا يکی انتقاد ميکنه حرف حزب الّله و اسرايل را می زنن.آقا اگر هم روزی جنگ بشه نحوه جنگ ما با امريکا خيلی با نحوه جنگ کردن حزب الّله فرق خواهد داشت.به اين دليل نمي شود اين دو را زياد مقايسه کرد حالا نمي دونم چرا بعضی ها اينقدر از نيروی نظامی ايران بتی ساختن که هيچي نمي تونه نابودش کنه.کمي منتقی باشيد icon_cheesygrin

شیطان پرنده نامي بود كه مجاهدان افغان در هنگام اشغال كشورشان توسط شوروي سابق در دهه ۸۰ با ديدن هليكوپتر MI-24 Hind به آن دادند. اگر آپاچي را بهترين بالگرد ضد تانك جهان بناميم ، بايد ميل 24 را بهترين بالگرد تهاجمي جهان ناميد. میل ۲۴ هایند اولین بار در سال ۱۹۷۴ وارد خدمت شد و آن را باید اولین بالگرد ضد تانک پشتیبانی هوایی نزدیک ساخت روسیه دانست. میل ۲۴ را باید یک طرح انقلابی و اعجاب آور در صنایع بالگرد سازی دانست. به جرات باید این بالگرد را باید یکی از بی نظیرترین بالگردهای هجومی جهان نامید. این بالگرد که با سرعت کروز ۳۳۸ کیلومتر بر ساعت با پرواز در کمترین ارتفاع ممکن به یک باره بر سر نیروهای دشمن ظاهر شده و آتش مهیبی را بر سر آنان فرو می ریزد. میل ۲۴ که نمونه صادراتی آن را میل ۲۵ و یا میل ۳۵ نیز می نامند َ باید از نظر ابعاد و وزن آن را بزرگترین بالگرد ضذ تانک جهان نامید. این بالگرد با طول ۲۱ متر ( در مقابل ۱۷ متر برای آپاچی ) و وزن خالی ۸۲۰۰ کیلو گرم ( در مقابل ۵۱۶۰ برای آپاچی ) بزرگترین و سنگین ترین بالگرد ضد تانک جهان است که ۳ برابر کبرا و ۵/۱ برابر آپاچی وزن دارد. بر خلاف اکثر بالگردهای ضد تانک جهان که از ترکیب دو سرنشینه با الگوی خدمه پشت سر هم استفاده میکردند َ نمونه های اولیه این بالگرد دارای دو خدمه در کنار هم بود که البته این مسئله در مدل های بعدی بر طرف شد. این بالگرد بر خلاف تمامی بالگرد های ضد تانک جهان که تنها می توانند دو خدمه را حمل کند ، اين بالگرد در كابين پاييني خود كه در عكسها مشخص است ۸ نفر سرباز كاملا مسلح را همراه خود حمل كند. جالب است بدانيد كه اين بالگرد نمي تواند به صورت عمودي از روي زمين بلند شود ، بلكه بايد مسافتي را با چرخ بر روي باند خزش كرده تا بتواند بلند شود . البته مسافت بسيار كمي.دليل اين امر به بالهاي بزرگ و رو به پايين اين بالگرد مخوف بر مي گردد. اين بالگرد داراي ۵ ملخ اصلي و ۳ پروانه دم مي باشد و بر عكس سايز و مخوف بودنش ، از هليكوپتر كبرا بسيار آرامتر ( نه از لحاظ سرعت ) ، كم صداتر و نرم تر پرواز مي كند. گفته مي شود اين بالگرد به دليل داشتن بالهاي بزرگش كه نيروي زيادي در حركت رو به جلو ايجاد مي كند توسط خلبانانش مانند يك هواپيماي بال ثابت به پرواز در مي آيد. از سال ۱۹۷۴ تا كنون مدل هاي مختلفي از اين بالگرد ساخته شده است كه شامل MI-24 A/B/C مدل هاي پايه كه خدمه در اين مدل ها در كنار هم قرار مي گيرند . MI24D (هايند D ) نمونه بهسازي شده مدل هاي قبلي با كابين دو بار طراحي شده با خدمه پشت سر هم. MI24V (هايند E ) نمونه پشتيباني مجهز به يك توپ گاتلينگ 4 لول 7/12 ميليمتري. MI24P ( هايند F ) نمونه بهسازي شده و سنگين تر داراي يك توپ دو لول 7/12 ميليمتري ثابت. MI24R ( هايند G-1 ) داراي تجهيزات خاص براي مقابله با جنگهاي اتمي. MI24K ( هايند G-2 ) نمونه شناسايي با يك دوربين بزرگ درون كابين. MI25 نمونه صادراتي هايند D . و MI35 مدل صادراتي هايند E . و MI35 P نمونه صادراتي هايند F . و MI35M آخرين مدل و پيشرفته ترين مدل براي صادرات. یل ۲۴ دارای ۲ دستگاه موتور کلیموف TV3-117 با توان 2190 اسب بخار داراي قوي ترين موتور در ميان بالگردهاي ضد تانك موجود است. روسها اين موتور را بر روي ساير هليكوپتر هاي خود نصب كرده اند و اكنون ميل 24 و ميل 28 و كاموف 27 و 29 و 30 و 60 و ميل 17 از اين موتور استفاده مي كنند. تسليحات اين بالگرد در مدل پر توليد MI-24V شامل 1 مسلسل 7/12 ميليمتري 4 لول متحرك است با 1470 فشنگ انفجار قوي و ضد زره كه معمولا يك فشنگ در ميان از اين دو نوع لود مي شود تا بيشترين اثر مخرب را داشته باشد و مي تواند اهداف را در طرفين بالگرد هدف قرار دهد. اين مسلسل به وسيله سايت نصب شده بر روي كلاه افسر مهمات هدف گيري مي شود به گونه اي كه به كمك ارسال و دريافت امواج الكترو مغناطيسي ، مسلسل هدف را شناسايي كرده و خود به خود هدف يا هر جايي را كه افسر مهمات نگاه مي كند نشانه مي رود. نمونه هاي اوليه هايند فاقد مسلسل ثابت در درون بدنه بود و براي حمل آن از بالهاي بزرگ و بدون افتادگي و زاويه اش استفاده مي كرد. در هايند C شكل بالها به شكل امروزي در آمد و هر بالچه داراي 3 جايگاه حمل تسليحات (Hard Point ) بود ( در مدلهاي قبلي 2 جايگاه در هر بال بود ). مهدي

مطلب خوبی بود ولي جای اين گونه خبر ها اينجا نيست لطفا توجه کنيد. :?

اگر کمی دقت کنيد می بينيد که اين سايت نظامی هست و اين مسئله دختران فراری و ... اصلا به موضوع و هدف سايت ربطي ندارد و هيچ کس نبايد از قوانين سايت سرپيچی کند..و خواهش دارم ديگر چنين مطالبی را در سايت قرار ندهيد و گر نه برخورد می شود و فکر کنم اين پست حذف خواهد شد. :? :D

اسلحه M82A1 یکی از عجیب ترین سلاح هایی است که تا به حال ساخته شده است. این سلاح نیمه اتوماتیک طولی معادل ۵۷ اینچ معادل ۱۴۳ سانتی متر و وزنی در حدود ۱۵ کیلوگرم دارد که بزرگترین و سنگین ترین سلاح دوربین دار در جهان است. طول لوله آن ۲۹ اینچ معادل ۷۲ سانتی متر است و کالایبر آن هم ۵۰ صدم یا همان ۷ / ۱۲ میلیمتر ، معادل نیم اینچ است !!! در هر خشاب این سلاح نیز ۱۰ فشنگ جای می گیرد. شاید باورتان نشود ولی این سلاح دوربین دار نه تنها سربازان پیاده را شکار می کند بلکه سربازانی که در داخل یک نفر بر زرهی نشسته اند و با خیال راحت مسیرشان را طی می کنند از تیر های ۷ / ۱۲ میلیمتری این سلاح در امان نیستند !!! یک تک تیر انداز مسلح به سلاحی چون سیمنوف تنها می تواند به شکار سربازان مشغول شود اما تک تیر اندازی که از این سلاح استفاده می کند می تواند سربازان داخل یک نفر بر APC را بر فرض مثال شکار کند یا می تواند با یک تیری که به سمت کاپوت و موتور یک خودروی غیر زرهی ارتشی مانند جیپ می زند آن را از حرکت باز دارد چون تیرهای این سلاح نه تنها بدنه یک نفر بر زرهی بلکه موتور یک جیپ را نیز سوراخ می کند... تیر این سلاح کلاه خود فلزی یک سرباز را هم به راحتی هم در ورود و هم در خروج سوراخ میکند و آن طور که تخمین زده می شود می تواند از فاصله نزدیک ۵ و از ۷۰۰ متری ۳ سرباز را که پشت هم ایستاده و جلیقه ضد گلوله سنگین نیز پوشیده اند را با یک تیر بزند و از بدن شخص آخر نیز خارج شود . یعنی اگر یک نفر دیگر به آمار اضافه کنیم او نیز به حتم جزو کشته شده ها قرار می گیرد با این تفاوت که گلوله در بدن شخص آخر جا خوش می کند. (خدا را شکر که از زره تانک عبور نمی کند وگرنه نسل سلاح هایی مانند آر پی جی یا اریکس یا تاو را از زمین بر می داشت !!! ) علت این قدرت بی حد و نساب را فقط در کالیبر بزرگ و طول پوکه زیاد و به خصوص باید در مرمی های اورانیومی این سلاح دانست که از فاصله نزدیک می تواند حتی نفر بر را از کار بیندازد... نه تنها از بدنه آن عبور کند بلکه پس از آن ما بقی نیرویش را بر سر کچل موتور دیزلی آن خالی کند و با یک تیر نا قابل یک نفر بر زرهی را از کار بیندازد... با وجود مشخصاتی که ذکر شد این سلاح چندان در ماموریت ها توسط تک تیر اندازان استفاده نمیشود زیرا وزن و طول زیاد این سلاح دو تا از با ارزش ترین ویژگی هایی که یک تک تیر انداز باید داشته باشد یعنی سرعت و استتار را از وی میگیرد و در ضمن یک سرباز با توجه به وزنی که میتواند حمل کند با داشتن این سلاح به اضافه وسایل معمول خودش جای چندانی برای مهمات این سلاح باقی نمی ماند و این سلاح برای تک تیر اندازی که می خواهد در یک ماموریت شلوغ شرکت کند بدون استفاده می ماند. اين اسلحه مخوف مي تواند سربازان دشمن را از فاصله 1800 متري نا كار كند و صد البته از آن براي ساقط كردن هليكوپترهاي دشمن نيز بهره مي جويند. يكي از ويژگي هاي برجسته اين سلاح قابليت استفاده از آن به نحو احسن در گروگان گيري ها و به قول خود آمريكايي ها Hostage situation است. زيرا بارها پليس ويژه اين كشور پس از نا اميدي در كسب نتيجه دلخواه و راضي كردن گروگان گير ( ها ) با بهره از دوربين مادون قرمز و مهمات مخصوص و تقويت شده اين سلاح ( !!! ) گروگان گير بيچاره را از بيرون و از پشت ديوارهاي ساختمان زده اند !!!!!!!!!!!!!! حال كمي برگرديم به تك تير انداز (كتف آهني) كه اين سلاح را شليك مي كند... من شخصا اطلاعات زيادي از مسائل فني اين سلاح ندارم ولي در منابع متعددي خواندم كه با استفاده از تدابير فني كه در اين سلاح استفاده شده ... لگد اين اسلحه تا حد زيادي كاهش يافته و نرمتر و در مدت زمان بيشتري انرژي حاصل از شليك را بر تير انداز وارد مي كند. در يكي از سايت ها يك تك تير انداز آمريكايي گفته بود كه هدف ياب يا همان نفر دوم تك تير انداز كه در كنار او هدف را و فاصله و ... را مشخص مي كند بيشتر از آن لگدي كه تير انداز را آزار مي دهد ... خود بر اثر انفجار گلوله....صداي به وجود آمده و موج و گاز خروجي از سلاح آزار مي بيند.( در نوك لوله اين اسلحه قطعه اي نصب شده كه بخش اعظمي از گاز باروت را از دو طرف چپ و راست نوك لوله سلاح خارج مي كند و بخش اعظمي از موج و صدا و گاز داغ اين سلاح نه به سمت جلو بلكه به سمت سرباز هدف ياب مي رود... جالب است بدانيد كه كمترين ميزان موج و صداي شليك به تير انداز مي رسد... هر كس كه تجربه شليك با اسلحه را دارد مي داند كه من چه مي گويم مثلا اسلحه كلاشنيكوف يا هر سلاح ديگر.... وقتي با آن شليك مي كنيد ... صدا را بسيار كمتر از حدي مي شنويد كه نظاره گر شليك هستيد... ) تاثيري كه گلوله هاي اين سلاح بر روي بدن مي گذارد واقعا وحشتناك است ... مرمي هاي نوك تيز يا FMJ موجود براي اين سلاح به غير از مواردي كه تا به حال گفته شد... جراحات بسيار وخيمي ايجاد مي كند و نسوج داخلي را پاره كرده و در هم ميپيچاند. اما.... اما گلوله هاي JHP يا Jacket Hollow Point موجود براي این سلاح داراي مرمي هاي سر صاف است كه سوراخي نيز نوك مرمي دارد.... اين ويژگي ... قابليت نفوذي بي حد و حساب اين سلاح را بسيار كاهش مي دهد... و ديگر توانايي سوراخ كردن نفر بر و غيره را نخواهد داشت.... اما در برخورد با يك انسان حفره اي به اندازه يك نعلبكي در ورود به بدن ايجاد مي كند و در خروج در ناحيه اي بسيار پهن....به اندازه يك بشقاب غذا خوري امعاء و احشاء و گوشت و استخوان را به بيرون مي پاشاند!!!!!!!!... يعني بدون توجه به وضعيت هدف تك تير انداز مي تواند با اطمينان بگويد

اگر بيشتر شما به اين خبر دقت کنيد ايران مي خواهد فناوری ساخت اين هواپيما ها را به خود کشور منتقل کنند.و مقصود اصلي اين معامله مونتاژ آين هوا پيماها در ايران هست. درست مثل هند که در کشور خود هوپيما های روسي را مونتاژ می کند.در کل اگر اين خبر درست باشد به امکان 100%فناوری ساخت آين هواپيما ها به ايران خواهد امد که صنعت هوپيما سازی ايران را 20 سال جلو می اندازد و در آينده نزديک شا هد هواپيما های بومي نسل جديد ساخت ايران خواهيم بود.

مطلب خوبي بود به نظر من يکی از بهترين سلاح های تک تير انداز هست. و سلاحي با اين خصوصيات کمتر پيدا می شود.

تأمین نیرو(توان) زیردریایی: زیر دریایی های هسته ای از راکتورهیی هسته ای ،توربین های بخار و گیربکس های کاهشی برای حرکت دادن شفت اصلی ملخ استفاده می کنند که نیروی تراستی به سمت جلو و یا عقب را تولید می کند همچنین از یک موتور الکتریکی نیز که کار یکسانی انجام می دهد در مواقع اضطراری کمک می گیرند. همچنین زیر دریایی ها نیاز به نیروی الکتریکی دارند که بتوانند تجهیزات الکتریکی را به کار گیرند که برای این کار زیر دریایی ها مجهز به موتور های دیزل (که سوخت را می سوزانند)و یا راکتورهای هسته ای (که هسته اتم را می شکافند)هستند. همچنین زیر دریایی ها می توانند از نیروی باتری استفاده کنند که خود این باتری ها توسط باتری های دیزل و یا راکتورهای هسته ای شارژ می شوند در مواقع ضروری از نیروی الکتریکی باتری ها فقط برای حرکت اولیه زیر دریایی استفاده می شود. زیر دریایی های دیزلی مثال های خوبی از ترکیب نیرو هستند چرا که اغلب از تعداد دو یا بیشتر موتور دیزلی استفاده می کنند. ممکن است همه موتور ها با هم کار چرخاندن شفت ملخ و شارژ باتری ها را انجام دهند و یا ممکن است یک موتور شفت ملخ را بچرخاند و بقیه موتورها ژنراتور را بچرخانند. موتور های دیزلی برای کار نیاز به هوا دارند بنابرین زیر دریایی باید روی سطح آب باشد و در هنگام غوطه ور شدن کامل زیر دریایی با موتور دیزلی باتری ها باید کاملاً شارژ باشند و محدودیت در تکنولوژی شارژ باتری ها به طرز شدیدی بر مدت زمانی که زیر دریایی با موتور دیزلی می تواند در زیر آب باشد تأثیر گذاشته و آن را دچار محدودیت می کند. حال آن که به کار گیری نیروی هسته ای مزیت بزرگی در زیر دریایی ها دارد ژنراتورهای هسته ای به اکسیژن نیازی ندارند بنابرین یک زیر دریایی هسته ای تا هفته ها می تواند در زیر آب بماند همچنین مدت زمان نگهداری (طول عمر)سوخت هسته ای بسیار بیشتر از سوخت دیزلی است و یک زیر دریایی هسته ای برای سوخت گیری مجدد نیازی به آمدن به سطح آب را ندارد. راکتور با تولید گرما بخار کمورد نیاز یک توربین بخار را تأمین می کند و توربین شفت ملخ را به خوبی موتور الکتریکی حرکت می دهد. دو تفاوت عمده مابین راکتورهای تجاری و راکتورهای به کار رفته در کشتی های هسته ای وجود دارد: _راکتور موجود در کشتی ها کوچکتر است. _راکتور در کشتی هسته ای از سوخت غنی شده استفاده می کند تا بتوان با راکتوری کوچکتر انرژی بیشتری دریافت کرد.

و توپ دریایی (مدل های بهینه شده در برد و مهمات) کالیبر 62 توپ دریایی سنگین وزن MK-45 ، عمده سلاح توپخانه دریایی ضد سطحی است و سلاحی جهت تدارک آتش پشتیبانی دریایی محسوب می شود. وقتی هدفی در شعاع فعالیت ناو قرار می گیرد، عملیات توپMK45 (جهت شلیک به آن). بیشتر مقرون به صرفه به نظر می رسد تا موشک های هدایت شونده. این توپ متحرک گردان، بسیار دقیق است. همچنین با تمام قوا به عنوان یک اسلحه ضد هوایی نیز استفاده و آزمایش شده است. توپ MK45، یک جنگ دریایی ضد سطحی دقیق و سریع را بر علیه اهداف سطحی با قابلیت مانور بالا، تهدیدات هوایی و اهداف ساحلی در طی عملیات آبی خاکی میسر می کند. سیستم این توپ سنگین وزن، قابلیت بهبود، پیشرفت (بهینه سازی) و تعمیرات نگهداری بالاتری نسبت به توپ دریایی MK42 ارائه می دهد. توپ MK45 بوسیله یک سیستم کنترل آتش MK86 یا سیستم کنترل آتش کامپیوتری MK160 کنترل می شود. برد آن 13 ناتیکال مایل و نواخت تیر 20-16 تیر موشک در دقیقه را ارائه می دهد. هر مخزن خشاب آن (انبار موشک) درحدود 500-475 تیر موشک گنجایش دارد. برنامه پشتیبانی آتش سطحی نیروی دریایی (NSFS) ، در پاسخ به دکترین حرکت رو به جلو عملیاتهای مانور- تفنگداران دریایی و استراتژی پیشرفت نیروی دریایی ایجاد شد. دو عنصر کلیدی برنامه NSFS ( برنامه پشتیبانی آتش سطحی نیروی دریایی) با ارتقاء موشک EX171(ایی ایکس 171) و اسلحه MK45 مدل 4 در حال بهینه شدن است. این تغییرات شامل کالیبر لوله توپ از 54 به 62 و افزایش برد موثر سلاح از 13 به 63 ناتیکال در مدلهای بهینه شده (در برد و مهمات توسعه یافته )بوده است، که بسیار قابل توجه می باشد. به سبب این تغییرات در موشک EX171، پشتیبانی توپ MK45 در حد هیجان آوری افزایش یافته است. موشک EX171 با مهمات موجود می تواند در برد و شعاع زیاد عمل نماید. هردوی این ها در حال بهینه و توسه هستند. سیستم NSFS از سال 2001 بر روی کشتی های (ناوهای) کلاس DDG-52 نصب شده است. برنامه NSFS در مرکز جنگ سطحی نیروی دریایی سرفرماندهی لشکرهای هند، جهت توسعه برد و مهمات موشک هدایت شونده برای ارتقاء اسلحه MK45 به کالیبر 62 نیز شروع شد. در اینجا نیز دکترین نیروی دریایی و استراتژی عملیاتی تفنگداران دریایی نقش به سزایی داشته است. همچنین هدایت پروژه بوسیله هیئت اجرایی جهت بهینه نمودن توپ MK45 و متناسب با نیازهای دوره می باشد. اصلاحات و توسعه داخلی توپ شامل طراحی و ایجاد ERGM (افزایش برد و توسعه مهمات موشکی) بوده است. در این برنامه آشکارا معلوم بود که نیروی دریایی اعتبارات لازم را جهت هزینه نمودن برنامه فوق ندارد. انگیزه متخصصین ارشد نیروی دریایی، استفاده وسیع از دانش و توانایی خود جهت ایجاد توسعه برای ارتش بر اساس پیشنهادات محرک رسیده بود که بتواند کلید رسیدن به هدف را بزند. خلبانان هواپیما و مهندسین خط تولید بزودی مشغول کار شدند. به عنوان مقدمه، مهندسین طراح به عاملی نیاز داشتند تا چاشنی جدیدی بر اساس بهینه سازی و مشخصات پیش بینی شده طراحی نمایند. این وظیفه بزودی به نتیجه رسید و چاشنی جدید تحت عنوان EX 167 برای پیشرانه توپ MK 45 کالیبر 62 نامگذاری شد. موشک EX 167 آزمایش شد و نشان داد که قابلیت موشک بازدارندگی دشمن را در عملیاتهای فشرده دارد. سیستم TI رتیون (ERGM) یک راکت با گلوله های موشکی 5 اینچ است که از توپ MK 45 کالیبر 62 مدل 4 شلیک می شود. این سیستم از بهم پیوستن یک موتور راکتی و یک سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) با یک سیستم موقعیت یاب دریایی (INS) تشکیل شده است. اتحاد این دو سیستم (GPS/INS) یک هدایت خودکار مستقل و کنترل را برای توپ جهت موقعیت یابی اهداف ثابت و تصمیم گیری قبل از شلیک، میسرمی کند. موتور راکتی قابلیت برد زیادتر از حد متداول را میسر می کند.( برد متعارف 41 ناتیکال مایل- حداکثر برد63 ناتیکال مایل برای مدلهای یک هدایت خودکار مستقل و کنترل را برای توپ جهت موقعیت یابی اهداف ثابت و تصمیم گیری قبل از شلیک، میسرمی کند. موتور راکتی قابلیت برد زیادتر از حد متداول را میسر می کند. ( برد متعارف 41 ناتیکال مایل- حداکثر برد63 ناتیکال مایل برای مدلهای ERGM). سرجنگی موشک، شامل مهمات دریایی با اثرگذاری بالا است که از نوع 72 XM 80 به قصد بهبود مهمات متعارف پر می شود. دقت یا به عبارت دیگر خطای شلیک 20-10 متر می باشد که با بهره گیری از هدایت GPS اصلاح می گردد. ترکیب افزایش برد و دقت سیستمهای GPS/INS ، پیشرفت قابل ملاحظه ای را جهت دستیابی به برنامه NSFS میسر می کند. در سال 2002، 50 رزمناو و منهدم کننده ایالات متحده با توپ های مدل MK 45 ، 5 اینچ، کالیبر62 با قابلیت ERGM تجهیز شدند. مشخصات فني عملکرد اولیه: تمام اتوماتیک- سنگین وزن برد: 13 ناتیکال مایل (9/14 مایل خشکی)- برای مدل های ERGM(برد و مهمات بهینه شده ) 63 ناتیکال مایل نوع آتش : 16 الی 20 تیر در دقیقه بصورت اتوماتیک ظرفیت خشاب: 475 الی500 تیر موشک در مخزن (انبار) کالیبر:5 اینچ ،7/12 سانتی متر ،127 میلی متر

آمريكا، نيروي دريايي اسرائيل را به پيشرفته‌ترين كشتي‌هاي تندرو مجهز مي‌كند كشتي جنگي"ليتورال" LCS ، نوع جديدي از خانواده شناورهاي سطحي در نيروي دريايي آمريكا به شمار مي‌رود به گزارش گروه سياست و امنيت دريايي سينا، "ال.سي‌.اس" نمونه‌اي از نسل آينده شناورهاي سطحي رزمي ايالات متحده تحت عنوان DDX است كه داراي قابليت مانور بسيار بالا و ساختاري شبكه‌اي، مركب است. اين شناور به منظور انجام عمليات در آب هاي كم عمق طراحي شده و قادر است بر ضد تهديدات ساحلي و جنگ هاي "نامتقارن‌" مانند مين‌هاي دريايي‌، زير دريايي‌هاي ديزلي (با صداي كم)، قايق‌هاي تندرو و قايق هاي حامل مواد منفجره وارد عمل شود. در ماه مه سال 2004 ميلادي، وزارت دفاع ايالات متحده و نيروي دريايي اين كشور اعلام كردند كه دو تيم جداگانه از دو شركت معروف‌، يعني" لاكهيد مارتين" و "جنرال ديناميكز" براي طراحي و ساخت نخستين نمونه از "فلايت O" يا اولين نسل از شناورهاي ‌ LCS انتخاب شده‌اند. در دسامبر سال 2004 ميلادي شركت "لاكهيد مارتين" قرار داد ساخت اولين كشتي LCS بنام "يو.اس.اس.فريدوم‌" را امضا كرد و عمليات ساخت آن را از ژوئن سال 2005 ميلادي و در كارخانه كشتي‌سازي "مارينتا مارين‌" در ايالت "ويسكانسين" آغاز كرد. براساس برنامه زمانبندي شده، كشتي در ماه سپتامبر2006ميلادي به آب انداخته خواهد شد و در سال 2007 ميلادي وارد خدمت مي‌شود. بندر"سن ديه گو" درايالت كاليفرنيا به عنوان پايگاه اصلي اين شناورجديد در نظرگرفته شده است‌، همچنين قرار است شركت "لاكهيد مارتين" در سال 2008 ميلادي، ساخت سومين شناور از اين نوع يا "LCS3"را آغاز كند. شركت "جنرال ديناميكز" نيز در اكتبر سال 2005 ميلادي موفق به اخذ قرارداد ساخت دومين نمونه از شناور LCS به نام "يو.اس.اس.اينديپندنس‌" شد و كار ساخت اين كشتي را در ماه ژانويه 2006، در كارگاه كشتي‌سازي "آستال‌" واقع در شهر"موبايل" ايالت "آلاباما" آغازكرد. اين شركت چهارمين فروند از اين نوع شناور يا "LCS4" را نيز خواهد ساخت‌. قرار است اين دو شناور در سال‌هاي 2008 و 2009 ميلادي وارد خدمت نيروي دريايي ايالات متحده شوند. سفارش ساخت 9فروند شناور "فلايت 1" يا دومين نسل از شناورهاي LCS براي سال‌هاي 2008 و 2009 ميلادي داده شده و اين كشتي‌ها طي سال‌هاي 2010 تا 2012 ميلادي به خدمت نيروي دريايي ايالات متحده در خواهند آمد. تعداد نهايي كشتي‌هاي LCS هنوز تعيين نشده اما گمان مي‌رود تعداد آنها بين 56 تا بيش از 60 فروند باشد. تيم مجري شركت "لاكهيد مارتين" عبارتند از: كارخانه كشتي‌سازي "مارنيته مارين"، كارخانه كشتي‌سازي "بولينگر"، شركت معماران دريايي "گيبز و كوكس"، كارگاه هاي كشتي‌سازي" لزار" از اسپانيا و "بلوهم و واس". اجرا كننده قرارداد ساخت LCS كمپاني"جنرال ديناميكز" نيز شركت "بس ايرون ووركز" واقع در شهر" بس" در ايالت "مه ين" است‌. اعضاي عمده تيم سازنده كشتي كمپاني" جنرال ديناميكز" عبارتند از: شركت "آستال يو اس آ"، " بي.اي.ايي.سيستمز"، دريايي "آپلايد فيزيكز كورپوريشن"، " سي اي ايي مارين سيستمز "، " نورت روپ گرومن الكترونيك سيستمز "، " جنرال ديناميكز آرمامنت اند تكنيكال پروداكترز"، " جنرال دينا ميكز الكترونيك بوت "، "جنرال دينا ميكز ادونسد انفورميشن سيستمز" و "جنرال ديناميكز كانادا". در آوريل سال 2005، نيروي دريايي آمريكا قرارداد مطالعاتي را با شركت" لاكهيد مارتين" براي ايجاد تغييراتي در شناور LCS امضاء كرد. اين تغييرات به دليل فروش اين شناورها به نيروي دريايي اسراييل اجرا مي‌شود و تغييرات مورد نياز نيروي دريايي اسرائيل شامل سيستم پرتاب عمودي موشك هاي "باراك" است‌. طرح كشتي جنگي ليتورال‌ هرچند طراحي ساخت شناورهاي LCS کاملاً با هم متفاوت‌اند اما هر دو شناور كاملاً نيازهاي تكنيكي را برآورده مي‌كنند. در هر دو طرح دستيابي به سرعت بيش از 40 نات (8/74 كيلومتر) و برد بيش از 3500 مايل (5/5631 كيلومتر) مد نظر است. شناور طراحي شده "لاكهيد مارتين" داراي سرعت بسيار بالا و بدنه اي دو تكه است و طرح شركت "جنرال ديناميكز" با سه بدنه، بسيار مستحكم و متصل به هم است. سازه‌هاي دريايي در هر دو طرح با تجهيزات و خدمه براي انجام ماموريت‌هاي LCS و ماموريت هاي ويژه سازگار است‌. اگر چه برنامه به حركت درآوردن يك پرنده يا شناور در دو طرح LCS با هم فرق دارد اما طرح هاي هر دو شركت قادر به پرتاب يا به حركت درآوردن‌، كنترل و بازيافت وسايل نقليه هوايي يا دريايي براي محدوده‌هاي زماني طولاني هستند، همچنين در هر دو طرح نگاه متفاوتي به گنجايش فضاي داخلي وجود دارد. اين طرح ها شروعي است براي دستيابي به نسل دوم شناورهاي‌ LCSيا "فلايت 1" كه براساس تجربيات بدست آمده از برنامه" فلايت0" ساخته مي‌شود. در هر دو طرح سرعت نهايي 74 تا 93 كيلومتر در ساعت – در صورت بيرون ماندن بخش عمده بدنه از آب- در نظر گرفته شده است‌. در طرح شركت "لاكهيد مارتين" ارتفاع بخش داخلي بدنه كشتي بلند در نظر گرفته شده است درحاليكه درطرح "جنرال ديناميكز" با جهش شناور به طرف بالا، از سطح زير آب بدنه كشتي كاسته مي‌شود. شكل بدنه كشتي در هر دو طرح تحولي اساسي پيدا كرده و تكامل يافته است‌. توانايي‌ها و امكانات داخلي كشتي جنگي" ليتورال"‌ آبخور3 متري كشتي باعث شده تا اين كشتي قادر باشد در آب هاي بسيار كم عمق ساحلي نيز به عمليات بپردازد. اين شناور داراي حداكثر 93 كيلومتر سرعت و 2 هزار و 778 كيلومتر برد در حالت حداكثر سرعت و 7 هزار و963 كيلومتر برد با حداقل سرعت 37 كيلومتر در ساعت است‌. كشتي‌هاي LCS همچنين داراي يك فروند هليكوپتر با سكوي فرود و آشيانه ويژه است‌. هليكوپتر و يك فروند پرنده بدون سرنشين مي‌توانند از اين سكوي شناور براي پرواز يا فرود استفاده كنند. اين وسايل پرنده در شرايط طبقه‌بندي شده شماره 5 دريا (در حالتي كه سرعت باد در حدود 50 كيلومتر و ميانگين بلندي امواج بين 2 تا 3 متر باشد) قادر به برخاستن از كشتي LCS هستند. اين كشتي توانايي استفاده از قايق‌هاي كوچك‌، مانند قايق‌هاي سريع‌السير 12متري در شرايط شماره 4 دريا (كه ارتفاع امواج بيش از 5/1 متر و سرعت باد در حدود 40 كيلومتر باشد) را دارد. كشتي‌ LCS بين 15 تا 50 نفر خدمه دارد و وسايل يك سفر يا ماموريت دريايي 21 روزه را با خود حمل مي‌كند. ماموريت تعدادي از خدمه كشتي انجام عمليات ويژه است. يكي از توانايي‌هاي مهم LCS استفاده از هواپيما و قايق‌هاي بدون سرنشين مجهز به رادار، دوربين مادون قرمز و دوربين ويدئويي (مانند شناور سطحي بدون سرنشين" اسپارتان" براي عمليات شناسايي است. سامانه‌هاي عملياتي شناور جنگي ليتورال ‌ سامانه‌هاي عملياتي در كشتي‌هاي "ليتورال" قابليت تعويض پس از يك دوره 24 ساعته كاري را دارند. شركت "نورث روپ گرومن" براي طرح خود مجموعه‌ هماهنگ و يكپارچه‌اي از سامانه‌هاي عملياتي را برگزيده است كه عبارتند از: سيستم‌هاي مين پخش كني و جمع‌آوري آن (MIW)، تسليحات ضد زيردريايي (ASW) و تسليحات ضد سطحي (SUW). احتمالاً بخشي از سامانه‌هاي عملياتي در محفظه‌هاي نگاه دارنده استاندارد نگهداري شده و بخشي از آنها در پالت‌هاي ويژه به شناورها منتقل مي‌شوند. سامانه‌هاي عملياتي مذكور به شبكه‌اي از سيستم هاي شناور متصل بوده و با ديگر سامانه‌هاي مشابه در ديگر كشتي‌هاي سطحي و هواپيماها در ارتباط خواهند بود. سامانه ضد زير دريايي كشتي "ليتورال" عبارت است از: سيستم شكار مين كنترل از راه دور AN/WD-1 ، مجموعه دستگاه سونار رديابي مين از نوع AN/AQS=20A ، سيستم مين‌روبي سطحي از نوع هوابرد (محمول هليكوپتر)، سيستم مين يابي ليزري هوابرد و سيستم هوابرد خنثي‌سازي مين‌. سامانه ضد زير دريايي در برگيرنده سيستم پيشرفته آرايش نظامي ADS ساخت يكي از شركت هاي "لاكهيد مارتين" است. ADS يك سيستم شناسايي پژواك شناختي سريع آرايش سطحي محسوب مي‌شود. سامانه ضد زير دريايي LCS همچنين شامل يك سيستم چند منظوره سطحي قابل كشش به وسيله شناور در آب و يك سيستم كنترل از راه دور قابل كشش در آب بوسيله هليكوپتر MH-60R يا شناورهاي سطحي بدون سرنشين است. سامانه ضد سطحي كشتي "ليتورال" شامل يك توپ 30 ميليمتري و يك سيستم موشك انداز است‌. بدنه سه قسمتي "جنرال ديناميكز" بدنه و بخش سه قسمتي خدمه بوسيله تيم طراحي شركت "جنرال ديناميكز" پيشنهاد شد. طول‌بدنه‌ 8/127متر، عرض آن4/28 متر و ظرفيت جابجايي شناور 2 هزار و 637تن است‌. بدنه مذكور براساس طرح شركت "آستال" براي قايق‌هاي مسافري فري "بنچيجيگوااكسپرس پسنجرز" ساخته خواهد شد. سيستم ديده‌باني دريايي مادون قرمز بر روي پل فرماندهي كشتي تعبيه شده و توپ اصلي 57 ميليمتري "بوفورز" برروي آن قرار دارد. همچنين پرتاب كننده موشك‌هاي گردان هوايي يا RAM بر روي جايگاه ويژه پشت آشيانه هليكوپتر نصب شده و تيربارهاي كاليبر50 در سمت چپ و راست كشتي و در دو طرف آشيانه هليكوپتر قرار دارند. سيستم‌هاي فريب دهنده رادار دشمن شامل سه پرتاب كننده RBOCـ SUPER و دو پرتاب كننده "نولكا ديكوي" است‌. سيستم ضد عمل الكترونيك كشتي هم در بر گيرنده رادار تاكتيكي پشتيباني عمل الكترونيك (ESM) از نوع ES3601 ساخت گروه صنعتي EDO است. سونار و قريب دهنده كششي نيز از قسمت پشتي كشتي به آب انداخته مي‌شوند. "نورت روپ گرومن الكترونيك سيستمز" سامانه يكپارچه اداره نبرد (ICMS) و شركت‌هاي "بي اي ايي‌" سيستم كنترل خودكار كشتي را تهيه خواهند كرد. دكل اصلي كشتي نيز حامل سيستم‌هاي ارتباطي Link16 ـ Link1 ـ CEC و رادار دريايي جيراف ساخت شركت "اريكسون" خواهد بود. شناور LCS ساخت" لاكهيد مارتين"‌ بدنه پيشرفته شركت "لاكهيد مارتين" براساس فناوري‌هاي عرضه شده يك كارخانه كشتي‌سازي ايتاليايي بنام "فين كانتيري‌" ساخته مي‌شود. اين فناوري در شناورهاي بازرگاني هزار تني تندرو و شناورهاي 3 هزارتني كلاس" ژوپيتر" استفاده مي‌شود. كشتي ساخت "لاكهيد مارتين" داراي يك سالن فولادي با سازه‌هاي ويژه آلومينيومي خواهد بود. نيروي اين شناور بوسيله دو موتور 36 مگاواتي "رولزرويس" MT30 مجهز به توربين‌هاي گازي تامين مي‌شود. همچنين دو موتور ديزل ساخت‌ "فيربنكس مورس" چهار موتور بزرگ آبي ساخت "رولزرويس" را به حركت در مي‌آورند. چهار ژنراتور ديزل نوع V1708 ساخت شركت "ايزوتا فراسچيني" با هدف تامين نيروي اضافي در اين كشتي تعبيه شده‌ و حداكثر سرعت كشتي 34/83 كيلومتر خواهد بود. طول بدنه شناور 5/115 متر، عرض آن 1/13 متر و آبخوركشتي 7/3 متر است‌. LCS1و LCS3 به توپ دريايي 57 ميليمتري مارك 110 ساخت "سيستمز" مجهز خواهند شد. سيستم اداره نبرد اين شناورها ساخت" لاكهيد مارتين" و از نوع COMBATSS-21 است‌. اين كشتي‌ها همچنين مجهز به رادار باند C بنام TRS-3D ـ EADS براي شناسايي هوايي و سطحي و يك سيستم شليك كننده و فريب دهنده‌ رادارهاي دشمن از نوع (SKWS) ساخت يك شركت دانماركي است‌.

اقا اگه ما را قابل بدونيد مي تونم در مورد هر بخشي كه نياز به كمك باشد همكاري بكنم چون من در زمينه ترجمه انگليسي به فارسي در حدخيلي كم تخصص دارم.

در طول جنگ جهانی دوم، یگان 731 ارتش امپراتوری ژاپن، کاربرد مستقیم این نوع سلاح را بر روی هزاران تن از اهالی کره و چین آزمایش کرد و در اردوگاههای نظامی، ارتش ژاپن سلاح های میکروبی را بر علیه سربازان و شهروندان غیرنظامی چینی به کار برد. در آن زمان به نظر می رسید به علت انتقال نادرست و عدم رعایت احتیاط لازم، این تلاش چندان مثمر ثمر نبوده و افراد بسیاری را آلوده نکرده است. اما تحقیقات انجام شده در دهه اخیر حاکی از این حقیقت است که ژاپنی ها بیشتر از بقیه با این سلاح ها آلوده شده اند. به عنوان مثال آزمایشی که بر روی شهروندان ژاپنی انجام شده، نشان داد آلودگی از طریق مواد خوراکی نظیر میوه، سبزیجات و آب آلوده وارد بدن آنان شده است. کارشناسان با لباسهای مخصوص در حال آزمایش وجود میکروب تعداد قربانیان این فاجعه حدود 580 هزار نفر تخمین زده شده که عمده آنان بر اثر شیوع وبا و طاعون تلف شده اند. به علاوه پس از پایان جنگ نیز، شیوع مجدد این بیماری ها رقم تلفات را بالا تر برده است. در سال 1941 به منظور پی گیری فعالیت های کشورهای مظنونی چون ژاپن و آلمان در زمینه توسعه سلاح های میکروبی، کشورهای آمریکا، انگلیس و کانادا پروژه تحقیقاتی جدیدی را آغاز نمودند. نتایج حاصله نشان داد بیماری هایی چون سیاه زخم، تب مالت و مسمومیت های حاد غذایی همگی از طریق سلاح های میکروبی رواج یافته اند. پس از آن نیز مطالعات گسترده تری بر روی سلاح های میکروبی و شیمیایی انجام شد که نشان داد جزیره گروینارد (Gruinard) واقع در اسکاتلند، به مدت 48 سال آینده آلوده به سیاه زخم خواهد بود. به مخالفین آمریکا در جنگ جهانی دوم نیز در عملیات Whitecoat میکروب تزریق شده بود. ادامه تحقیقات میکروبی در دوران جنگ سرد در دوران جنگ سرد، تحقیقات قابل توجهی توسط کشورهای آمریکا و روسیه در زمینه این سلاح ها انجام شد. هر چند ظاهرا به نظر می رسید این سلاح ها هیچگاه مورد استفاده قرار نمی گیرند، اما کشورهایی چون چین و کره شمالی که از قربانیان اصلی سلاح های میکروبی آمریکا طی جنگ کره در سالهای 1950 تا 1953 به شمار می رفتند، از این امر مستثنی بودند. در سال 1972 آمریکا نیز قرارداد مجمع BW را به امضاء رساند و طی آن تولید، توسعه و نگهداری میکروب یا هر گونه ترکیبات سمی به جز در میزان بسیار محدود و برای انجام تحقیقات و استفاده صلح آمیز، ممنوع اعلام شد. در سال 1996، تعداد 137 کشور این معاهده را امضاء نمودند. تهدید دانشگاه MIT به تعطیلی در سال 1986، دولت آمریکا مبلغ 42 میلیون دلار را به انجام تحقیقات گسترده بر روی بیماری های مسری و سموم، تخصیص داد. این بودجه به امید مطالعه و بررسی بیماری هایی چون سیاه زخم، تب مالاریا، ورم مغز ژاپنی، تب خرگوشی، مسمومیت های غذایی مهلک، و بیماری های مشترک بین انسان و حیوان، مابین 24 دانشگاه آمریکایی پخش شد. زمانی که دپارتمان بیولوژی دانشگاه MIT از پدیرفتن وجه تحقیقاتی ارسال شده از طرف پنتاگون سر بار زد، دولت ریگان با تهدید به تعطیلی دانشگاه آن ها را مجبور به تغییر رای و پذیرفتن وجه مورد نظر نمود. نمونه ای از سیاه زخم که بر اثر بمب میکروبی حادث شده است. در عین حال گزارش هایی از گوشه و کنار جهان دریافت شده مبنی بر اینکه ارتش آمریکا از سال 1992 تا کنون مشغول کار بر روی میکروب سیاه زخم است. طبق تعهدنامه BWC ملت ها تنها مجازند با اهداف صلح آمیز و در حجم بسیار اندک بر روی این نوع میکروب ها تحقیقات انجام دهند. لازم به ذکر است در نوامبر سال 1969 همزمان با ریاست جمهوری نیکسون در آمریکا، این کشور از حامیان سیاست بیت المللی جدیدی شد که طی آن استفاده از سلاح های میکروبی تحت هیچ شرایطی پذیرفت نیست. ویژگی های سلاح های میکروبی خصوصیات ایده آل برای یک سلاح میکروبی مسری بودن شدید، توانایی بالا، در دسترس بودن واکسن مربوطه و امکان پخش آن به صورت گاز یا گرد است. بیماری هایی که به منظور استفاده در سلاح های میکروبی در نظر گرفته می شوند، هم به شدت مهلک هستند و هم بسیار قوی. ساخت و آماده سازی میکروب ها برای استفاده در این سلاح ها بسیار آسان و سریع صورت می گیرد و برای تولید این سلاح ها هیچ مشکل خاصی وجود ندارد، بلکه تنها انتقال و تحویل آنها در مقصد کار بسیار حساسی است. سیاه زخم یک عامل مناسب به عنوان مثال سیاه زخم به چند دلیل برای این منظور یک میکروب مناسب است؛ اولا میکروبی است بسیار قوی و به سهولت پراکنده می شود. ثانیا عفونت شش ها که در این بیماری رخ می دهد منجر به آلودگی افراد دیگر نخواهد شد. بنابراین فقط بر روی یک هدف تاثیر می گذارد. عفونت مربوط به این بیماری با یک سرما خوردگی بسیار ساده آغاز می شود و به سرعت فرد مبتلا را از پای در می آورد، خطر مرگ در آن بالاتر از 80 در صد است. به منظور انتشار، این میکروب باید به ذراتی بسیار ریز در حدود 1.5 تا 5 میکرون تبدیل شود، زیرا ذرات بزرگتر توسط سیستم تنفسی ف*ی*لتر می شوند. در مقابل ذرات بسیار ریز طی عمل دم و بازدم به داخل ریه وارد می شوند. به علاوه ذرات معلق و نارسانایی که تا این اندازه کوچک هستند، به دلیل دارا بودن بار الکترواستاتیکی حالت چسبندگی پیدا می کنند و این حالت مانع از انتشار آنان می گردد. بنابراین این ذرات را با سیلیکا عایق می کنند تا بارشان را از دست بدهند و آزادانه حرکت نمایند. حمل ونقل این ذرات نیز باید به گونه ای باشد که نور خورشید و باد و باران آنها را فاسد نکند و قادر به آلوده کردن شش های انسان باشد . از میان این بیماری ها می توان به سیاه زخم، تب مالاریا، ورم مغز ژاپنی، تب خرگوشی، تب مالت، تب زرد، اسهال خونی، وبا، تیفوس، آبله، مسمومیت های غذایی مهلک، و بیماری های مشترک بین انسان و حیوان اشاره نمود. از سموم طبیعی که می توانند در این سلاح ها مورد استفاده قرار بگیرند می توان به سم دانه روغنی کرچک و سموم قارچی اشاره کرد. نمونه ای از بیماری آبله گاوی که بر اثر بمب میکروبی حادث شده است. مورد حمله قرار دادن گیاهان و حیوانات گیاهان نیز می توانند هدف سلاح های میکروبی باشند، این امر منجر به تخریب و توقف رشد گیاهان می گردد. در طول جنگ جهانی دوم کشورهای آمریکا و انگلیس موفق به کشف روش تنظیم رشد گیاهان شدند و با به کارگیری سلاح های از بین برنده گیاهان عملیاتی را آغاز نمودند. در دوران جنگ سرد نیز آمریکا با هدف تخریب محصولات کشاورزی دشمن از بیماری های گیاهی بهره جست. میکروب بیماری هایی چون زنگ زدگی گندم و برنج توسط تانک ها در مناطق کشاورزی دشمن بر روی گیاهان اسپری می شدند. در برخی موارد جانوران نیز مورد تهاجم این قبیل سلاح ها قرار می گیرند و آلودگی آنها سبب شیوع بیماری های مختلف مشترک بین انسان و حیوان است. راه های پیش گیری از آلودگی در صورتیکه شما در معرض چنین عواملی قرار گرفیتد، اولین و موثرترین راه برای جلوگیری از انتشار این میکروب ها شستن دست هاست. به محض اینکه از مکانی به مکان دیگر می روید و یا با افراد جدیدی روبرو می شوید دست هایتان را بشویید. از تماس دست هایتان با دستگیره های درها، دیوارها و زمین تا حد امکان جلوگیری نمایید. ضد عفونی کردن لوازم منزل، زمین و دستگیره های در، در آوردن یا تمییز کردن کفش ها هنگام ورود به منزل از راه های پیشنهادی برای عدم انتشار این میکروب هاست. en.wikipedia.com

جنگ بیولوژیک که به آن جنگ میکروبی نیز اطلاق می شود، استفاده از هر گونه ترکیب بیماری زا اعم از باکتری و ویروس یا سموم طبیعی به عنوان سلاح جنگی و با هدف از پا در آوردن دشمن می باشد. متاسفانه در برخی موارد حتی در شرایط غیر جنگی نیز ممکن است از این میکروب ها به منظور آلوده نمودن انسان ها، گیاهان و جانوران منطقه ای خاص استفاده می گردد. در سال 1972 هر گونه استفاده، ساخت و نگهداری این قبیل سلاح ها توسط انجمن بین المللی سلاح های میکروبی، با عنوان اختصاری BWC غیر قانونی اعلام شد و قریب صد کشور جهان قرارداد مربوطه را به امضاء رساندند. در واقع دلیل این مخالفت همگانی پرهیز از اقدامات مخرب و ویرانگری بود که منجر به مرگ هزاران و گاهی میلیون ها نفر انسان بی گناه می شد و عواقب ناگواری را برای جوامع و اقتصاد آنها به همراه داشت. تولید و نگهداری ممنوع! تنها چیزی که در این میان عجیب به نظر می رسید این نکته بود که مجمع فوق تنها تولید و نگهداری سلاح ها را تحریم کرده و در مورد به کارگیری آنها سخنی به میان نیاورده است! با اینحال توافقاتی که مابین تحلیل گران و دست اندرکاران نظامی صورت گرفته بر این اصل استوار است که سلاح های میکروبی تا حد ممکن در تشکیلات نظامی مورد استفاده قرار نگیرند. تاخیر عملکرد بزرگترین مشکل سلاح های میکروبی، کندی اثر گذاری آنها بر نیرو های دشمن است. این سلاحها برای تاثیر گذاری به چندین روز وقت نیاز دارند و بر خلاف حملات هسته ای یا شیمیایی، بلافاصله نیروی مقابل را متوقف نمی کنند. این سلاح ها به عنوان یک سلاح استرانژیک نیز می تواند شرایط بغرنجی را پدید آورد. چرا که پس از استفاده، جلوگیری از انتشار آن چه در میان افراد دشمن و چه در میان نیروهای خودی عملا غیر ممکن است، بخصوص اگر طرف مقابل نیز اقدامی تلافی جویانه انجام دهد. تاریخچه سلاح های میکروبی استفاده از سلاح های میکروبی اقدام جدیدی نیست، پیش از قرن بیستم این سلاح ها به سه صورت وجود داشت : - زهرآلود کردن غذا و آب افراد با یک ماده آلوده - استفاده از موجودات میکروسکوپی، داروهای سمی یا جانوران کشنده در سلاح هایی که به کار گرفته می شد - استفاده از بافت ها و پارچه های آلوده نمونه بمبلت میکروبی e120 که قبل از ممنوعیت توسط ایالات متحده تولید شده بود سلاح های میکروبی به کرات در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته اند؛ در قرن ششم قبل از میلاد، آشوریان چاههای آب دشمن را به قارچ سمی آلوده می کردند. در سال 184 پیش از میلاد هانی بال کارتاژی (Hannibal of Carthage)، یکی از بزرگترین فرماندهان و سیاستمداران آن زمان، به سپاهیانش فرمان داد کوزه های گلی پر از مارهای زهرآلود را به عرشه کشتی های یونانی پرتاب نمایند. شواهد تاریخی نشان می دهد در اروپای قرون وسطی نیز لاشه آلوده جانوران توسط مغول ها، ترک ها و نژاد های دیگر به منظور آلوده نمودن ذخایر آبی دشمن مورد استفاده قرار می گرفت. پیش از اینکه طاعون که به نام "مرگ سیاه" شناخته شده بود، همه گیر شود سپاهیان مغول و ترک اجساد قربانیان این بیماری را در شهرهای تحت محاصره می پراکندند. اکثر قربانیان طاعون در قرون وسطی در حقیقت توسط نوعی سلاح میکروبی که همان پرتاب اجساد آلوده به درون دیواره های قلعه ها بود، مبتلا می شدند. آخرین مورد ثبت شده از انتشار میکروب توسط اجساد قربانیان در سال 1710 است، زمانی که نیروهای روسی به سوئد حمله نمودند و اجساد آلوده را در سراسر شهر تالین (Tallinn شهری در استوانی امروزی) پرتاب نمودند. بومیان آمریکا نیز پس از کشف این قاره توسط کریستف کلمب و ارتباط با قاره های دیگر، افراد بسیاری را در اثر سرایت بیماری های مهلک از دست دادند. ارتش انگلستان نیز دست کم یک بار "آبله" را به عنوان سلاح میکروبی به کار برده، آنها پتوهای آلوده به این میکروب را در جنگ Pontiac (سال 1763) در اختیار سرخپوستان آمریکایی قرار دادند. ساکنان بومی کالیفرنیا نیز دسته های گل پیچیده شده در برگ های بلوط سمی را به عنوان هدیه به اهالی اسپانیا دادند. در جریان جنگ های داخلی آمریکا نیروهای متفق به حیوانات مزارع در دریاچه هایی که متحدین از آب آنها تغذیه می کردند، شلیک کرده و با اجساد آنها آب ها آلوده می نمودند. ممنوعیت در موافقت نامه ای در ژنو در سال 1925 استفاده از این نوع سلاح در سطح بین المللی توسط موافقت نامه ژنو (Geneva Protocol) ممنوع شد. در سال1972، مجمع BWC ممنوعیت فوق را توسعه داد و از آن تاریخ حتی نگهداری و حمل و نقل کلیه محصولات این چنینی غیر قانونی تلقی شده و ممنوع اعلام شد. کشور روسیه با وجودیکه در زمره کشورهایی قرار داشت که قرارداد BWC را به امضاء رسانده بود اما به تحقیقات و مطالعه بر روی تولید این سلاح ها طی پروژه محرمانه ای که biopreparat نام داشت ادامه داد. آمریکا تا سال 1992 از این اقدام روسیه بی اطلاع بود، در آن سال دکتر Kanatjan Alibekov, فیزیکدان متخصص سلاح های میکروبی و اولین مدیر پروژه biopreparat استعفا داد و به آمریکا نقل مکان نمود. به نظر می رسد از زمان امضای قرارداد BWC تعداد کشورهایی که قادر به ساخت این نوع سلاح ها می باشند روز به روز در حال افزایش است.

جايي خواندم كه چند ماه ديگر نتيجه تحقيقات چند ساله و سرمايه گذاري هاى كلان آمريكا در تسليحات با انرژي متمركز (Directed Energy Weapons) به توليد انبوه مي رسد. اينكه اين نام نجيب و تميز چه چيزها پشت سرش دارد را گمانم فقط در فيلم هاى تخيلى بشود به تصوير كشيد ، اما تقابل اين خبر با جنجالي كه بر سر برنامه هسته اي ايران به پا شده شأن نزول اين پست و تحقيقاتي است كه براي نوشتنش انجام دادم! فكر اوليه توليد اينگونه تسليحات ، با انفجار اتمي كه آمريكا در سال 1962 انجام داد به ذهن محققان رسيده.چرا كه از جمله ضايعات اشعه گاماى توليدشده بر اثر آن -تنها ظرف چند دهم ثانيه- از كار انداختن ايستگاه هاي راديويى تا فاصله 1200 كيلومترى بود. با پيشرفت تكنولوژى البته محققان پي بردند كه بدون انفجار هسته اي هم مي توان به چنين نتيجه اى و حتي در مقياسي بسيار وسيع تر رسيد. در هر حال مي گويند پايه تحقيقاتي كه بعدها در Kirtland ، پايگاه نيروي هوايي آمريكا در Newmexico ادامه يافت و البته هنوز هم در جريان است همين بود. با مزه اين است آمريكا كه حمله 11 سپتامبر را بهانه اي براي تمام سياست هاى چند سال اخير خود قرار داده ، وزارت دفاعش در مارس 2000 يعني پيش از حمله به برج هاي تجارت جهاني در گزارشي به كنگره اعلام كرده كه آماده عمليات تهاجمى و دفاعى با سيستم (HEL) يا تسليحات بر پايه ليزر پرقدرت است. ظاهرا مقامات نظامى آمريكا در مورد منتهاى قدرت اين تسليحات مايل به صحبت نيستند اما مشخص است كه اين تسليحات با اشعه مايكرو ويو و ليزر كار مي كنند و مي توانند سيستم هاى الكترونيكي (مثل فرودگاه ها ، مراكز فرماندهي و ....) را از كار بيندازند يا افراد را با ايجاد دردى تحمل نكردني - در خوشبينانه ترين حالت البته- از پا درآورند .ميزان تخريب كاملا بسته به زمان تابش اشعه روي هدف بخت برگشته است (آنهايي كه گوشت را براي باز كردن يخ در دستگاه مايكروويو چند ثانيه اضافي گذاشته اند مي دانند چه بلايي سر گوشت بيچاره مي آيد).همين باعث شده وزارت دفاع امريكا از طرفداران اين نوع اسلحه باشد چرا كه مي توانند ادعا كنند لزوما اسلحه اى كشنده نيست.. تنها دو تانيه تماس اشعه با پوست بدن سلول هاي زير پوست را به دماى 51 درحه سانتيگراد مي رساند . اشعه از ديوار رد ميشود بنابراين پناه گرفتن و پنهان شدن چندان به كار نمي آيد. و البته اين همان تكنولوژى است كه دانلد رامسفلد وزير دفاع آمريكا در آستانه جنگ در عراق به آن مي نازيد و تلويحااز تصرف ساده خاك عراق با اتكا به آن صحبت كرد . اين تكنولوژى توسط شركت آمريكايي Raytheon به دولت آمريكا تحويل داده شده و از آنجا كه اساس قدرت تخريب آن بر اساس توليد اشعه است خيلي راحت قابليت كارگذاشتن در كلاهك موشك و يا بمب را هم دارد. در عين حال سيستم فضايي اين نوع اسلحه كه روى ماهواره ها سوار مي شود مي تواند موشك هاي قاره پيما را در ميانه راه ردگيرى و نابود كند. نوع زميني آن مي تواند اطراف تاسيسات نظامي يا شهرى مثل نيروگاه ها كار گذاشته شود و هر سيستمي را كه قصد هدف گرفتن اين تاسيسات را داشته باشد نابود كند. آخرين ردى كه درباره به كارگرفته شدن اين اسلحه ها در ميدان هاى جنگ پيدا كردم مطلبي در اكونوميست بود در سال 2003 كه آن زمان خبر از برنامه هاى آمريكا براى سوار كردن اين تسليحات بر روى جيپ هاى ارتش خود در عراق بود . با اين همه مجله American Science نوشته كه اين نوع تسليحات روي جيپ هاي Humvee در حال حاضر كار گذاشته شده اند . Raytheon نام اين تكنولوژي را گذاشته Active Denial Technology كه شايد بتوان آن را تكنولوژى متفرق كردن هوشمند ترجمه كرد (فارسي دانان لطفا معادل بسازند) اما براي من بيشتر "تكنولوژى به غلط كردن بنداز فعال" معني مي دهد! اشعه هر كسي را كه سر راهش باشد در خوشبينانه ترين حالت متفرق مي كند اما آنطور كه American Science نوشته با توجه به دامنه متفاوت دمايي كه مي تواند در بدن فرد ايجاد مي كند مي تواند هدف را مثل يك بشقاب غذا در مايكرو ويو بپزد. اما در زمان كوتاه تر بينايي فرد و حافظه كوتاه مدت را از بين مي برد ، درد شديد در اندام دروني بدن از جمله بيضه ها ايجاد مي كند و در عين حال كاركرد اندام داخلي را مختل مي كند. هدف نهايي آقايان البته كار گذاشتن اين تسليحات بر روي مدار زمين در نقاط مختلف است تا بتواند ظرف چند ثانيه به كار بيافتد تا هر كاري كه به ميل مبارك بود انجام بدهند. اكونوميست مي نويسد وزارت دفاع اسراييل و ارتش آمريكا در سال 1996 شروع به طراحي و عملياتي كردن برنامه ضد موشك بر اساس HEL كردند كه از آن زمان تا به امروز موفق ترين برنامه ضد موشك تاريخ است. از دلايل ديگر سرمايه گذاري آمريكا روى اين تسليحات يكي پايين آوردن تلفات خوديست كه ارتش آمريكا در عراق ثابت كرد در آن تخصص ويژه دارد . آمريكايي ها اسم اين ضعف را گذاشته اند مشكل برادر كشي! و البته شايد نقطه قوت اصلي آن كم هزينه بودن آن است. در حاليكه شليك هر موشك Sparrow چيزي حدود 125 هزار دلار و هر فروند موشك كروز Tomahawk حدود 600 هزار دلار هزينه دارد ، شليك با موشك هاى HEL تنها هشت هزار دلار خرج بر ميدارد. جزييات زيادى درباره اين تكنولوژى پيدا كردم كه از حوصله اين پست خارج است اما با مطرح كردن آن تنها يك هدف داشتم. من كه سالهاى كودكي ام را با شمردن بمب هايي كه هواپيماهاي عراقي بر سرمان ميريختند و دويدن در سنگرهاي سيماني مدرسه گذرانده ام دل پري از جنگ دارم. پدرم هنوز بعد از اين همه سال بيشتر از ده ثانيه نمي تواند از آن روزها حرف بزند و گريه امانش را مي برد.اما در دنيايي كه زورمندانش قصد قورت دادن كشورهاي ديگر را مي كنند و ژست فرزانگي و اخلاق مدارى مي گيرند واقعا بايد نگران بازى هايي بود كه به اسم جامعه بين المللي پياده مي شود و به يك كلام وا داد؟

من دارم اين بحث را با شما ها ادامه می دم ولی ديگه بعضی ها شورش را در اوردن.مگه ساختن اف 14 کشکه آقا.ايران هنوز تو پيکان که واسه 100 سال پيش هست مانده شما می گيد از ساله آينده ايران به طور 100 در صد اف 14 می سازه..آقا شما مدرک بيار اصلا شما می دونی رادار چی هست؟؟ ايران چند سال پيش آمد رادار های اف 14 ها را باز کرد که موشک هاواک را هما هنگ کنه زد رادار را از بين برد چون کد های رادار را نداشت..ميليون ها قطعه الکتريکی تو همين اف 14 هست که اصلا ما نمی دونيم چی هست...لطفا ديگه حرفی از اين موضوع را نزنيد که آدم به همه حرف های شما شک می کنه..من در اين مورد با آقای گلد موافقم.آقا احمد زياد خوش بين نباش ما با اين بودجه و اين مدريت ضعيف تا 100 سال ديگه هوپيمای 100 در صد ملی نداريم..اين صاعقه هم که فکر نکنم به تعداد زياد توليد بشه....ولی به نظر من صاعقه در حد همون اف 5 هست نه بيشتر 2 روز پيش همه می گفتن فرمانده نيروی هوای گفته در حد اف 22 هست بد از 2 ماه گفتن اف 18 همين يک ماه پيش تو مصاحبه گفتن اف 16 من فکر کنم 2 سال ديگه ميشه فهميد واقعاً در چه حدی هست!!! icon_biggrin

خيلی جالب بود موفق باشيد icon_biggrin

عجب فکری کردی آقا سعيد ها ها ها ها ها آره هم ميتونيم با اينکار سو استفاده کنيم و به غرب صدمه بزنيم ولی اين قاچاقچی ها به خودشون رحم نمی کنن تا برسه به ما..........100% اونا خيانت می کنند

داشتم يه مطلب در مورده موشک سانبرن مطالعه می کردم که نويسنده ان مطلب به قدرت زياد اين موشک اشاره کرده بود و حتی گفته بود که به هيچ عنوان نميشه موشک را منحرف کرد و اين موشک قدرت زيادی دارد.با توجه به اينکه آقای علی شمخانی در زمان خاتمی اين موشک را سفارش داده . به نظر شما الان اين موشک يه خطره جدی حساب می شه واسه امريکا يا نه و ديگر اينکه آيا اين موشک از موشک حوت و نور بهتر هست يا نه؟؟ مطابق گزارش وزیر دفاع ایران "علی شمخانی” در سال 2001 هنگام بازدید از مسکو در خواست پرتاب آزمایشی آن را کرد که روسها هم با روی باز ترتیب آن را داده و علی شمخانی که مجذوب آن شده بود سفارش تعداد نا محدود از این موشک را به روسها داد. از تعداد موشک های ایران اطلاعاتی در دست نیست. مشخصات: طول: 9 متر وزن:450کیلوگرم وزن کلاهک:320 کیلوگرم سرعت: 3 ماخ برد نهایی: 250 کیلومتر نوع رادار: فعال

بابا ديگه همين کم داشتيم که اين افغانی ها برای ما چشم و ابرو بيان.کاره درست اين بود که از همون اول بيرونشون می کردن.

مثل اين که مثل همين تاپيک در سايت موجود می باشد با ارض پوزش چون من داشتم در اينترنت گشت می زدم گفتم اين را انجا اضافه کنم که دوستان استفاده کنن. icon_biggrin

http://tinypic.com/iyleg3.jpg اس 400 از نسل هاي جديد دفاع هوايي هست براي مقابله با موشكها و هواپيماها اين سلاح به وسيله شركت آلماز(almaz) كه تكامل يافته سامانه اس 300 پي ام يو (سام 10)هست ساخته شده است. اين سيستم جديد قادر به هدف گيري هدفهاي در حال پرواز تا مسافت 400 كيلومتر هست. دراين سامانه برد رادارهاي آن نسبت به اس 300 افزايش يافته و توانايي رديابي و انهدام موشكهاي بالستيك با برد 3500 كيلومتر با سرعت 4.8 ماخ را دارا هست اين سامانه با مشخص شدن هدف به سرعت فعال شده و موشك خود را به طرف هدف شليك مي كند اولين آزمايش اين سيستم در فوريه 1999 شروع شد و پس از آزمايش موفق اس400 اولين نمونه اين سامانه درايالت يار كاپوستين در اختيار نيروي هوايي روسيه قرار گرفت گروهاي دفاعي روسيه يك آزمايش ضد موشكي نيز در 7 آوريل 2000 نيز انجام دادند در اين آزمايش آنتولي كورنكوف فرمانده نيروي هوايي روسيه نيز حضور داشت و با تاييد وي از ژوين 2000 مجهز شدن تمام مناطق هوايي و پايگاهها نظامي و موشكي روسيه به سامانه اس 400 براي در اختيارگذاشتن نيروهاي خود را خواستار شد اس 400 يكي از پيشرفته ترين سامانه هاي ضد هوايي هست كه در اختيار نيروهاي روسي قرار گرفته هست http://www.fas.org/nuke/guide/russia/airdef/ru_s400.jpg

sidewinder موشکی مافوق صوت با جستجوگر حرارتی است که توسط هواپیماهای جنگنده حمل می شود . این موشک مجهز به یک کلاهک انفجاری بسیار قوی است و یک هدایتگر مادون قرمز فعال آن را هدایت می کند. سیدویندر بوسیله نیروی دریایی آمریکا ساخته شده و سازگارسازی آن برای هواپیماهای جنگنده توسط نیروی هوایی آمریکا انجام پذیرفت. مدل های اولیه این موشک در درگیری های جنوب شرقی آسیا مورد استفاده قرار گرفت. حذب خلق چین اولین موشک های هوا به هوای سایدویندر را برای انهدام 11 فروند MIG-17 حذب کومونیست بر فراز تنگه تایوان به کار برد. تا قبل ازآن، وسایل دفاعی و درگیریهای هوایی محدود به خلبان و توپچی عقب هواپیما بود که با استفاده ازمسلسل های کالیبر کوچک به درگیریهای نزدیک می پرداختند Dog-Fight این موشک دارای بدنه ای استوانه ای شکل است دارای بال های تثبیت کننده غلتان و همچنین دارای 2 بالچه جداشدنی است که مسئولیت کنترل سطح را بر عهده داشته و همچنین باعث افزایش مانورپذیری موشک می شود.این بالچه ها به حالتی عمود بر بال های عقب و پشت دماغه آن قرار می گیرند. اجزای اصلی موشک عبارتند از : هدایت گر مادون قرمز ، هدف یاب نوری فعال ، کلاهک انفجاری و موتور موشک. سیستم هدایت مادون قرمز موشک را قادر می سازد تا اگزوز موتور هواپیما را مورد هدف قرار دهد. این سیستم از سایر سیستم های هدایتی ارزان تر است و می توان آن را در روز یا شب و یا در حالت های جنگ الکترونیکی مورد استفاده قرار داد. این سیستم همچنین شرایطی برای خلبان ایجاد می کند تا موشک را شلیک کند و از منطقه خارج شود ویا حات تدافعی – فرار به خود بگیرد در حالی که موشک خود را به سمت هدف هدایت می کند. این موشک دارای 11 گونه است در طی فرایند تکمیل آن ساخته شده اند و سعی شده در هر گونه نواقص موارد قبلی رفع شود(مانند رفع نقص موجود در گونه اولیه که توانایی حمله به اهداف نزدیک به زمین را نداشت ) قیمت هر موشک : تقریبا 84000دلار اين موشك مي تواند بر اكثر هواپيما هاي جنگنده همچون هواپیما اف 86 اس هواپيما هاي امريكايي هم ميتوانند اين موشك را حمل كنند مثل اف۴و 14 اف 15 از هواپيما هاي روسي هم ميگ 29 هم ميتواند ان را حمل كند

icon_biggrin اره درست می گيد شما حالا فهميدم مرسی برای جواب شما