ايران در كل داراي 3 نو ع مو شك هست كه تقريبا قادر هستند ماهواره را در orbit قرار بدن. 1-Shahab3 2-Shahab3B 3-Ghadr-110 ولي زياد خشنود نباشيد چون ايران قرار بود در سال 2005 ماهواره را به فضا بفرستد به نام مصباح(نمي دونم اين همه اسم قشنگ بود چراه مصباح كه فكر كنم عربي باشد :D 4455() )كه خبري نشد بلكه بيشتر يك بلف سياسي بود كه ديگه همه بفهمن خالي بندي چي هست.بعد قرار شد براي اينكه يخورده ماست مالي كنيم قرار شد به وسيله luncher روسيه سينا-1 را بفرستيم بالا.(اين شماره 1 خيلي باحال هست همه جا كلاس مي ده :cry: :D ) من نمي گم امكان پذير نيست ولي خيلي سخته چون شهاب 3 موشك يك stage هست و مي شه گفت به نسبت به موشك Redstone كه در ده 50 رفت بالا سنگين تره. حالا مي شه فهميد چرا موشك ها ي فضانوردي چند مر حله اي هستن چون بعد از يك مدت زماني اگه ديده باشيد مخازن سوخت و چيزهاي ديگر از فضا پيما جدا مي شوند.براي اينكه سبك شون و در مدار قرار گيرن...حالا موشك شهاب چي............... هم چنين بايد كمي سرعت هم بيشتر شود تا بتواند در orbit قرار بگيرد.... به نظر من از لحاظ سر عت مشكلي نداريم با توجه به پيشبيني shahab3B ولي در مورده نمونه اول فكر نكنم بشه چند مرحله اي كرد.بايد صبر كرد و ديد. (براي شوخي)= من فكر كنم در مورده satellite مصباح كه مي خواسته بده بالا ايران با موشك شهاب 3 قرار بوده مخفي باشه تا 2 هفته قبل بعد كه خبر راه جار زدن روس ها زنگ زدن 3 ساعت خنديدن گفتن خودتون را ضايع نكنيد كه ابرو ماهم مي ره.بعد ايران براي اينكه كم نياره قرار شده بود سينا-1 را با لانچر روسي بدن بالا. :) :wink: aa) ) به اميد روزي كه ايران فضا نورد بده بالا :D

لطفا يه توضيح كامل بديد چون من تا حالا همچين چيزي نديدم و اگر مي دونيد بگيد از چه نمونه اي كپي كردن كه از روش يه مقاله تهيه كنم !!!!!!!!!!!!!!!!!!! http://64.40.99.49/Multimedia/pics/1386/1/Photo/1650.jpg http://64.40.99.49/Multimedia/pics/1386/1/Photo/1656.jpg من از يه نفر كه كمي سر در مياره پرسيدم گفت موشك كروز هست ولي من 100٪ مي دونم كه نيست از نوع طراحي و خروجي ها معلومه كه بوسيله يه چيزي به هوا پرتاب مي شه بعد موتر ها روشن مي شه!!!!! عکسها به لینک تبدیل شدند . قرار دادن عکس در پست از هر سایت دیگر جز گالری ممنوع است . تکرار نشه . Babakim1

صنعت هوانوردی بلوک شرق در زمان شوروی سابق و بعد از آن از سال ۱۹۲۷ تاکنون بیش از ۲۰۰ هواپیما طراحی شده که حدود ۱۰۰ فروند از آنها به مرحله تولید رسیده که شامل بیش از هفتاد هزار هواپیمای عملیاتی در سراسر جهان می شود.طراحی YAK-130 به اواخر دهه هشتاد باز مي گردد و در سال 1992 YAK-130 و MIG-AT به عنوان برنده طرح جنگنده از بين چهار دفتر طراحي برگزيده شد. در سال 93 يك قرارداد همكاري بين ياكولوف از روسيه و شركت آئروماكي از ايتاليا به امضا رسيد.اولين پرواز اين هواپيما در 25 آوريل سال 96 در مركز آزمونهاي پروازي ژوكوفسكي توسط سر خلبان آزمايشگر "آندره سينيتسين" انجام شد.در ادامه شركت ايتاليايي از پروژه جدا شد و گونه ايتاليايي آن M-346 نام گرفت. YAK-130 در سال 2002 به عنوان برنده طرح جت آموزشي رزمي پيشرفته روسيه براي جايگزيني L-29 و L-39 انتخاب شد كه نيرو هوايي به 200 فروند از آن احتياج داشت و اولين اسكادران هاي اين هواپيما از سال 2006 به نيرو هوايي روسيه پيوستند. اين هواپيما مي تواند با زاويه حمله 42 درجه به پرواز ادامه داده و مانورهايي در محدوده 8G+ تا 3G- را بدون مشكل انجام دهد .البته مدلهاي ديگري از اين هواپيما مانند مدل ناو نشين ،هواپيماي سبك وزن شناسايي و ... نيز در دست طراحي است. هواپيماي yAK-130 با طرح كلاسيك بال پش گرا و دم تك باله از مواد آلياژ سبك وزن و همچنين سطوح كنترل فيبر كربن ساخته شده است. زرهي از جنس كولار نيز از قسمتهاي مهم هواپيما حفاظت مي كند كه با توجه به مآموريت اين جنگنده كه شامل پشتيباني نزديك هوايي نيز مي شود لازم به نظر مي رسد.بدنه اين هواپيما براي عمر خدمتي 30 سال طراحي شده كه شامل 10 هزار ساعت پرواز و 20 هزار فرود مي شود. اين هواپيما داراي 6 آويز تسليحات زير بال و دو لانچر موشك هوا به هوا در نوك بال و يك آويز نيز در قسمت زير بدنه است.توانايي حمل بار اين هواپيما 3000كيلو گرم است.ساختار باز مجموعه اويونيكي YAK-130 اجازه استفاده از گستره وسيعي از تسليحات شامل موشكهاي هوا به هواي R-73، AIM-9L و Magic 2 ، موشكها ي هوابه زمين AGM-65 ، Vikhr ،Kh-25 ML و انواع بمبهاي هدايت شونده و سقوط آزاد روسي و راكتها را مي دهد. توپ اين هواپيما از نوع GSh-301 با كاليبر 30 و همچنين غلاف توپ GSh-23 است. موتور توربوفن اين هواپيما از نوع Al-222-25 است.مخازن سوخت داخلي شامل دو مخرن داخل بال و يك مخزن در بدنه مركزي است كه مي تواند در مجموع 1750 كيلوگرم سوخت حمل نمايد. برد غير رزمي اين هواپيما 2545 كيلومتر و با دو مخزن سوخت خارجي معدل 3330 كيلومتر است.حداكثر سرعت اين هواپيما 0.95 ماخ است و حداكثر سقف پروازي آن معدل42660 فوت است. اين هواپيما براي برخاست به مسافتي حدود340 متر و براي فرود به مسافتي در حدود 550 متر نياز دارد. يه سوال اگر گفتيد عکس دوم اين جنگنده شبيه چه جنگنده ديگر هست ؟؟؟؟؟؟؟؟

"بمب های پناهگاه شکن " يا "بانکر باستر" (Banker Buster)، بمب هايی هوشمندند که بوسيله ی ماهواره هدايت می شوند. دولت اسراييل، تعداد 500 بمب پناهگاه شکن به مبلغ 319 ميليون دلار از آمريکا خريداری کرده است که احتمالا برای حمله به مراکز اتمی ايران به کار خواهد رفت. در اين مقاله طرز کار اين بمب ها، به زبان ساده، شرح داده شده است http://akhbar.gooya.com/columnists/archives/images/bm.jpg طرز پرتاب بمب های پناهگاه شکن بمب هایی که با اشعه ی ليزر هدايت می شوند، گرچه بسيار دقيق اند و بسياری از هدف های های جنگی را از بين می برند، اما در برابر پناهگاه های زيرزمينی، مانند پناهگاه اتمی نطنز که از بتون آرمه در اعماق زمِن ساخته شده است، تقريبا اثر چندانی ندارند. به همين دليل، ايالات متحده ی آمريکا، نسل تازه ای از بمب های پناهگاه شکن به نام "بی ال يو" (BLU) را توليد کرده است که در مقام مقايسه با بمب های معمولی ، دارای کلاهک و بدنه ی بسيار باريک تری است. اين کلاهک و بدنه ی باريک باعث می شود که اين بمب ها، بتوانند به عمق بيشتری از زمين نفوذ کنند. از سوی ديگر، فيوز و چاشنی ی بمب های پناهگاه شکن نيز با فيوز بمب های معمولی فرق می کند. در بمب های معمولی، به محض اصابت بمب به هدف، فيوز و چاشنی ی آن، بدون تاخير، عمل می کند و بمب در همان لحظه منفجر می شود. اما، در بمب های پناهگاه شکن، فيوز و چاشنی بلافاصله عمل نمی کند و مدتی طول می کشد تا فيوز آن فعال شود. به عبارت ديگر، بمب های پناهگاه شکن دارای فيوز تاخيری هستند که از نظر فنی به نام "فيوز اچ تی اس اف" (HTFS) مشهورند. اين فيوز ها را می توان طوری تنظيم کرد که پس از نفود در زمين و يا پس از عبور از ديواره های بتونی، فعال شوند. به اين ترتيب، بمب های پناهگاه شکن، برخلاف بمب های معمولی، در لحظه ی اصابت به زمين منفجر نمی شود و مدتی فرصت دارند تا به خاطر بدنه ی باريک شان در زمين فرو بروند و پس از رسيدن به عمق دلخواه، در آن جا منفجر شوند و پناهگاه های زيرزمِنی را نابود کنند. " بمب پناهگاه شکن " از سه قسمت سکان و کلاهک و دم درست شده است: قسمت های مختلف يک بمب "پناهگاه شکن" سکان – اين قسمت در نوک بمب قرار دارد و دستگاه کامپيوتری ارتباط با ماهواره در این قسمت تعبيه شده است. سکان دارای چهار پره ی متحرک است که برای هدايت بمب به کار می رود. عضو هوشمند بمب همين سکان کامپيوتری است که می تواند مسير پرتاب بمب را، در حين پرواز، تصحيح کند و بمب را با دقت خارق العاده به سوی هدف هدايت کند. کلاهک – اين قسمت بين سکان و دم قرار دارد. کلاهک يک محفظه ی فولادی است که در داخل آن، مقدار زيادی مواد منفجره قرار دارد. قدرت نفوذ بمب به خاطر باريکی اين محفظه و قدرت تخريبی آن به خاطر مواد منفجره ای ست که در اين قسمت وجود دارد. دم – اين قسمت در انتهای بمب قرار دارد و از چهار پره ی درست شده است. هرچه اندازه ی پره ها بزرگ تر باشد، برد بمب بيشتر است. فيوز تاخيری، برای آن که کمتر صدمه ببيند، در اين قسمت جاسازی شده است. بمب های پناهگاه شکن، بر حسب وزن و عرض و وزن و قدرت نفوذ آن ها، به چند گروه تقسيم می شوند که در زير به چهار نوع آن اشاره می شود: *** 1- بمب " بی ال يو – صد و نه" BLU-109 Penetrator اين بمب، به قطر37 سانتی مترو به طول 2.50 متر و به وزن 885 کيلوگرم می باشد و می تواند از يک ديوار بتونی به ضخامت 1.8 متر عبور کند. در کلاهک اين بمب مقدار 243 کيلوگرم مواد منفجره از جنس تريتونال (Tritonal) يا پی بی اکس (PBX) به کار رفته است. تريتونال يک نوع ماده ی منفجره به رنگ نقره ای ست که از هشتاد درصد پودر"تی ان تی" و بِيست در صد پودر آلومينيوم درست شده است. پودر"تی ان تی" همان ماده ای ست که درساختن ديناميت به کار می رود. پی بی اکس يک نوع ماده ی منفجره ی پلاستيکی ست که نام کامل آن پلاستيک – باندد – اکسپلوسيو" (Plastic Bonded Explosive) می باشد. ماده ی "پی بی اکس" مانند پلاستيک قابل انعطاف است و می توان آن را مانند موم به هر شکلی درآورد. *** 2- بمب "بی ال يو – صد وشانزده" BLU-116 Advanced Unitary Penetrator اين بمب، به قطر37 سانتی مترو به طول 2.4 متر و به وزن 874 کيلوگرم می باشد و می تواند از يک ديوار بتونی به ضخامت 3.4 متر عبور کند. در کلاهک اين بمب مقدار 240 کيلوگرم مواد منفجره از جنس پی بی اکس (PBX) به کار رفته است. *** 3 - بمب "بی ال يو – صد وهيجده" BLU-118/B Thermobaric Warhead اين بمب، به قطر37 سانتی مترو به طول 2.5 متر و به وزن 895 کيلوگرم می باشد و می تواند از يک ديوار بتونی به ضخامت 3.4 متر عبور کند. در کلاهک اين بمب مقدار 254 کيلوگرم مواد منفجره از جنس "ترموباريک" (Thermobaric) به کار رفته است. ماده ی "ترموباريک" از نسل جديد مواد منفجره است که، در مقام مقايسه با بمب های معمولی، انرژی تخريبی خود را در طول زمان بيشتری آزاد می کند. بنابر اين، وفتی اين بمب در فضای سرپوشيده ی پناهگاه های زيرزمينی منفجر شود، فشار تخريبی آن به مدت طولانی تری در فضای بسته ی پناهگاه باقی می ماند و باعث تخريب بيشتری می گردد. *** 4 - بمب "بی ال يو – صد و سيزده" BLU-113 Super Penetrator اين بمب، به قطر37 سانتی مترو به طول 2.88 متر و به وزن 2000 کيلوگرم می باشد و می تواند از يک ديوار بتونی به ضخامت 6 متر عبور کند. در کلاهک اين بمب مقدار 285 کيلوگرم مواد منفجره از جنس تريتونال (Tritonal) به کار رفته است. *** دقت در هدف گيری ارتش آمريکا برای اندازه گيری دقت بمب ها در اصابت به هدف از فرمول مخصوصی به نام "دايره ی احتمال خطای اصابت" یا "سيرکولار – ارور – پروبابيليتی" (Circular Error Probability :CEP) استفاده می کند. برای محاسبه ی اين عدد، دايره ای بر گرد هدف ترسيم می کنند به نحوی که بمب مزبور از صد بار، پنجاه بار در داخل اين دايره اصابت کرده باشد. سپس شعاع اين دايره را برای نشان دادن دقت بمب مزبور به کار می برند. شعاع "دايره ی احتمال خطای اصابت" برای بمب های غيرهوشمندی که آمريکا در جنگ ويتنام به کار برد، حدود 45 متر بود. يعنی در پنجاه در صد موارد، اين بمب ها در دايره ای به قطر 90 متر در اطراف هدف، به زمين اصابت می کردند و تلفات جانبی زيادی به وجود می آوردند. شعاع "دايره ی احتمال خطای اصابت" برای بمب های هوشمند "پناهگاه شکن" حدود 3 متر است. يعنی در پنجاه در صد موارد، اين بمب ها در دايره ای به قطر 6 متر در اطراف هدف، به زمين اصابت می کنند و بنابراين تلفات جانبی زيادی به وجود نمی آوردند. *** نتيجه گيری " بمب های پناهگاه شکن " يا "بانکر باستر" (Banker Buster)، بمب هايی هوشمندند که بوسيله ی ماهواره هدايت می شوند. دولت اسراييل، اخيرا تعداد 500 بمب پناهگاه شکن به مبلغ 319 ميليون دلار از آمريکا خريداری کرده است که احتمالا برای حمله به مراکز اتمی ايران به کار خواهد رفت. در اين مقاله طرز کار اين بمب ها، به زبان ساده، شرح داده شد.

کروز مقدمه موشک کروز که اسم خود را از تعریف پرواز کروز برای هواپیما گرفته است به موشکی گفته می شود که بیشتر مسیر خود را در حالت پایدار و نزدیک به زمین طی میکند . . چنین موشکی توانایی بالایی در حمل سرجنگی سنگین برای حمله به اهداف زمینی داشته و یکی از تسلیحات مهم و راهبردی بسیاری از ارتش های جهان است . . موشک کروز یک موشک برد بلند با توانایی پرواز در ارتفاع پایین است . این گونه موشکها معمولا از پیشرانش جت برای پرواز استفاده میکنندکه به موشک اجازه میدهد به صورت ممتد و در مدت زمان طولانی پرواز کند . از نقطه نظر پیشرانه و تولید نیروی برآ این موشک شباهت بسیار زیادی با هواپیما داشته و میتوان ان را هواپیمای بدونه خلبانی نامید که هدف اصلی از طراحی و ساخت ان حمل سرجنگی های معمولی یا حتی هسته ای با قدرت نابودی بالا در فاصله طولانی است . موشک های کروز جدید معمولا با سرعت فروصوت مشابه هواپیماهای بدون خلبان و در ارتفاع پایین پرواز میکنند . همین امر شناسایی و نابودی انها با سامانه های شناسایی عادی چون رادار و پدافندی عادی را مشکل می سازد . به همین دلیل بسیاری از کشورها برای ساختن ابزارهایی که توانایی مقابله با این موشکها را داشته اند تلاش میکنند . با توجه به توانایی این موشکها در شناسایی و نابودی اهداف خاص و تعیین کننده نظامی عمل کردن و یا جلوگیری از کارکرد حتی یک موشک کروز میتواند در نتیجه نبرد تاثیر فراوانی ایجاد کند . در بسیاری موارد برای مقابله با یک سلاح میتوان از نقاط قوت ان استفاده کرد. . در واقع نقطه قوت سلاح در عین حال نقطه ضعف ان سلاح دانسته می شود . موشک کروز نیز از این قاعده مستثنی نیست . با شناخت کامل روشهایی که موشک کروز برای ناوبری و هدایت استفاده میکند میتوان روشهایی برای مقابله با ان جستجو کرد . روش های شناسایی و رهگیری موشک کروز موشکهای کروز همانند هر وسیله پرنده توسط رادارهای معمولی قابل رهگیری است البته به دلیل جثه کوچک و مشخصات پروازی که در ارتفاع کم و با سرعت زیاد پرواز میکند ردیابی ان اندکی سخت تر است . موشک های کروزی که در طول جنگ جهانی اول و بعد از آن ساخته شده اند نسل اولیه این موشک ها را تشکیل می دهند. و تا حدود 70 درصد تلفات داشتند . آسیب پذیری انها در درجه اول به خاطر مسیر مستقیم انها بود که باعث می شد که این موشک ها به راحتی توسط رادارها شناسایی و توسط پدافند هوایی مورد هدف قرار گیرند . در ان زمان سرعت این موشک ها از هواپیماهای جنگنده به مراتب کمتر بود و یک هواپیمای جنگنده میتوانست انها را به راحتی نابود سازد . در حال حاضر با پیشرفتهایی که در طراحی و تولید این گونه موشک ها صورت گرفته میتوانیم موشک کروز را پرنده ای در نظر بگیریم که در ارتفاع پروازی شامل یک دهم ارتفاع پروازی موشک وی -1 ( نخستین موشک کروز) پرواز میکند .در عین حال برای کم شدن احتمال ردیابی توسط رادار در سالهای اخیر سعی شده است که در طراحی این موشکها کم شدن سطح مقطع راداری مورد توجه قرار گرفته است . همچنین از مواد جاذب امواج رادار نیز استفاده شده است که امواج راداری را منعکس نمیکنند . در موشک های کروز امروزی سطح مقطع راداری در حد یک صدم متر مربع است که بسیار کم می باشد . .همین باعث شده که ردیابی موشک های کروز جدید توسط رادارها به سختی صورت گیرد . نابود کردن موشک کروزتوسط یک سامانه پدافندی سه مرحله ای صورت می گیرد . سامانه پدافند سه مرحله ای این سامانه از سه مرحله به شرح زیر تشکیل یافته است مرحله اول : آشکارسازی و شناسایی هدف مرحله دوم :رهگیری و قفل بر روی موشک کروز مرحله سوم : نابود سازی با اتش کردن بر روی موشک در مورد موشک کروز ، مهمترین مرحله اشکارسازی است . زیرا افزون بر یک سطح مقطع کم راداری بیشتر موشکهای کروزی که ساخته میشوند برای نیروی محرکه خود از موتورهای جت توربوفن معمولی استفاده می کنند . که گرمای کمی تولید میکند . در نتیجه آمکان اشکارسازی آنها با استفاده از حسگرهای حرارتی بسیار کم است . حتی اگر در فواصل کوتاه بتوان حرارت منتشر شده از موتور را با کمک حسگر های فروسرخ تشخیص داد. به دلیل سرعت موشک کروز در برد و ارتفاع کم امکان نشان دادن واکنش برای بسیاری از پایگاههای پدافندی وجود ندارد. برای آشکارسازی یکموشک کروز باید از راداری در ارتفاع بالا و یا راداری که در ماورای افق در حال پرواز باشد (همچون هواپیمای) اواکس استفاده کرد. . چنین راداری باید برد زیادی داشته باشدو بتواند موشک کروزی را که در ارتفاع کم پرواز میکند و در خط دید رادار زمینی نیست شناسایی کرده و اطلاعالت آن را به ایستگاه پدافند زمینی ارسال کند تا آمادگی لازم برای اقدامات پدافندی صورت گیرد . چنین راداری میتواند موشکهای کروزی که سطح مقطع راداری پایینی را دارد شناسایی کند. راداری که برای شناسایی موشک کروز مورد استفاده قرار میگیرد باید یک رادار رزونانس باند فرکانس بالا باشد (رادار وی اچ اف ) که فرکانس ان بین 30 تا 300 مگا هرتز باشد . روش های مقابله در سالهای اخیر موشک های کروز از مهمترین تسلیهات مورد استفاده توسط ارتش امریکا و دیگر ارتش های بزرگ دنیا بوده است . مقابله با موشک کروز و بررسی روشهایی که بتوان با استفاده از ان موشک کروز مهاجم را نابود کرده و یا از کار انداخت برای ایجاد یک سامانه پدافندی حیاتی است . به طور کلی روشهایی که با استفاده از ان میتوان با موشک کروز مقابله کرد به دو دسته کلی تقسیم می شوند. روش اول : در این روش موشک تحت عنوان پرنده مهاجم مورد حمله قرار میگیرد ( روش سخت ) روش دوم :در این روش موشک تحت عنوان یک سامانه الکترونیکی هدف اختلالات راداری قرار میگیرد. (روش نرم ) روشهای سخت نخستین راهی که برای مقابله با موشک کروز به نظر می رسد نابود سازی ان با استفاده از تسلیحات معمولی چون توپخانه ضدهوایی و یا مسلسلهای با کالیبر زیاد است . چنین تسلیحاتی باید بتوانند به طور خودکار هدف را جستجو و شناسایی و تعقیب کنند و در موقعیت مناسب با گشودن آتش به سمت ان موشک را به صورت کامل منهدم کنند. در عین حال باید بتوانند پرنده مهاجم را از پرنده خودی تشخیص دهند . سلاح 20 میلیمتری خودکار ام کا 15 فالاکس که برای مقابله با اجسام پرنده مهاجمی که به سمت کشتی می ایند ساخته و طراحی شده است . چند قبضه از این سلاح میتواند در نقاط مختلف و حساس یک ناو جنگی نصب شود . در صورت نزدیک شدن موشک کروز و یا هواپیما رادار جستجوگر اطمینان می یابد که هواپیما و یا موشک نزدیک شونده مهاجم است ، سپس رادار رهگیری مسیر اصلی ان را تشخیص داده و با رسیدن موشک به یک فاصله معین شلیک به سوی ان آغاز میشود . . با شروع مرحله نابود سازی پرنده مهاجم مسلسل چرخان این اسلحه درهر دقیقه بین 3000 تا 4500 گلوله 20 میلیمتری حاوی تنگستن و یا اورانیوم ضعیف شده به سمت هدف پرنده شلیک کرده و تا نابودی کامل هدف شلیک را ادامه میدهد. برای مقابله با موشکهای کروز همچنین میتوان از موشکهای پدافندی نیز استفاده کرد. تفنگ 20 میلیمتری ام کا 15 فالاکس و اجزای ان در سال 1996 یک موشک کروز را با استفاده از سامانه موشکی مزمین به هوای پاتریوت متصل به ان مورد اصابت قرار داد که حاکی از امکان استفاده از موشکهای زمین به هوا ی تاکتیکی بر علیه موشکهای کروز مهاجم بود . موشک پاتریوت یک موشک زمین به هوای قدرتمند ساخت امریکاست که تا کنون در سه نسخه مختلف ساخته شده است . آخرین نسخه آن با سه ماخ سرعت دارای 15 کیلومتر برد است و میتواند با استفاده از فیوزهای مجاورتی و یا ضربه ای هدف را نابود کند . در اخرین ویرایش این موشک با تواناییهای پیشرفته از فناوری جدیدی همانند سر راداری پیشرفته و بدنه کامپوزیتی جدید استفاده شده است . افزون بر پاتریوت به طور مشخص میتوان به سامانه موشکی تور ام یک اشاره کرد که توانایی درگیری با موشکهای کروز را دارد. روشهای نرم روش دیگری که برای مقابله با موشکهای کروز مورد استفاده قرار میگیرد و بیشتر مبتنی بر عدم درگیری فیزیکی با موشک کروز و گمراه کردن و یا اختلال در نحوه کارکرد ان است این روش ها را میتوان تحت عنوان روش های نرم طبقه بندی کرد. جنگ الکترونیک بیشتر موشکهای کروز از سامانه موقعیت یابی جهانی برای ناوبری استفاده میکنند . می توان از همین مشخصه برای گمراه کردن موشک کروز استفاده کردو با ایجاد اختلال از امواجی که از طریق ماهواره ها صادر می شود موشک را گمراه کردو یا به آن آدرس غلط داد. . ماهواره های جی پی اس سیگنالهای خود را در دوباند ماکروویو ویا فرکانسهای باند ال ارسال میکنند . به دو طریق میتوان در این سیگنالها ایجاد اختلال کرد. یکی از طریق اخلال گرهای باند پهن که بدون توجه به محتوای اطلاعات بر روی اطلاعات ارسالی پارازیت ایجاد میکنند و به انها اخلالگرهای غیر هوشمند گویند. و دیگری باتوجه به سیگنالی که به گیرنده ارسال می شود موقعیت نادرستی را به گیرنده ارسال میکنند. در این روش گیرنده اطلاعات خطادارو یا پارازیت در سامانه تشخیص خود را مشاهده نمی کند. ولی موقعیتی که به آن داده شده غلط بوده و باعث عدم موفقیت ان می شود. . این منابع ارسال سیگنال میتوانند به صورت پایگاه زمینی و یا شناور و یا هوایی از طریق کشتی و هواپیما و یا بالن سیگنال ارسال کنند. افزودن بر ایجاد خطا در سامانه ناوبری موشک در مراحل نهایی نیز میتواند موشک را گمراه کند. با ایجاد شرایطی چون گردو خاک و یا طوفانهای مغناطیسی مصنوعی نیز میتوان در سامانه هدف یابی نهایی موشک اختلال ایجاد کرد. البته در مقابل موشک های بسیار پیشرفته این روشها عملی نیست چون ممکن است در این موشک ها هدف توسط یک نقطه مرجع زمینی برای سامانه تعریف شده باشد. مراجع مجله هوا فضا شماره 24 لینک عکس ها ویرایش شد

سال هاست که از پایان جنگ تحمیلی می گذرد اما هنوز که هنوز است بسیاری از مجروحان شیمیایی در میان ما زندگی می کنند و بسیاری دیگر سال ها پیش از جمع ما خارج شدند و به مقام رفیع شهادت رسیده اند . بر اساس آمار به دست آمده امروز حدود صد وبیست هزار مجروح شیمیایی در میان ما زندگی می کنند که حال بسیاری از آنها نیز وخیم است . ما در این نوشته قصد داریم با دیدی زیست شناختی کمی از سختی های زندگی جانبازان شیمیایی را به شما معرفی کنیم . مطمئنا ً ما نمی توانیم همه ی سختی ها و رنجی های را که یک جانباز شیمییایی در راه خدمت به وطنش متحمل شده و میشود به شما معرفی کنیم ولی در این راه همه ی تلاش خود را می کنیم . این اثر مانند بقییه کار های آدمی خالی از اشکال نمی باشد . اگرشما در این نوشته با اشتباه یا اشکالی روبرو شدید خواشمند است این اشتبا ه را به ما گوشزد فرمایید . تاریخچه ی استفاده از عوامل شیمیایی به ادعا می توان گفت که قدمت سلاح های شیمیایی به اندازه سلاح ها ی معمولی است ، به طوری که شواهدی مبنی بر استفاده از مواد آتش زا توسط یونانیها (موسوم به آتش یونانی) در سال های ۱۲۰۰ و ۴۲۹ قبل از میلاد مسیح (ع) بدست آمده است. بر طبق همین شواهد « اسپارتها» نیز در جنگهای خود گوگرد و زغال نارس را بر دیوار و حصار دشمن می سوزاندند تا گازهای سمی متصاعد شده وبر دشمن تاثیر نما ید . تاریخ جدید جنگ های شیمیایی از سال ۱۸۹۹ در جنگ انگلیس با بوئرها(مهاجرین هلندی در افریقای جنوبی ) شروع شده که در آن ارتش انگلیس از توپهای حاوی اسید پیکریک استفاده کرد که اثر تهوع زا داشت. با این حال استفاده ی گسترده از عوامل شیمیایی در جنگها ، تا جنگ جهانی اول سابقه نداشت است . به هنگام جنگ حهانی اول به دلیل پیشرفت دانش و تکنولوژی لازم برای تهیه ی مواد شیمیایی خطرناک امکان کاربرد آنها به مقدار فروان فراهم گردید . اولین مورد استفاده از گاز های شیمیایی در سطح وسیع در آوریل ۱۹۱۵ توسط قوای آلمانی صورت گرفت در این حمله شش هزار سیلندر حاوی گاز کلر برای مسموم کردن نیرو های طرف مقابل به کار گرفته شد که در نتیجه ی آن پنج هزار نفر از نیروهای متفقین به هلاکت رسیدند . بعد از این حمله در سبتامبر همان سال نیروهای انگلیسی نیز از گاز گلر استفاده کزدند . با لاخره آلمان در سال ۱۹۱۵ گاز فسژن و در سال ۱۹۱۷ گاز خردل را وارد صحنه کار زار نمود . استفاده از کاز های شیمیایی برای اولین بار لزوم استفاده از ماسک های محافظتی را مطرح ساخت . ارتش انگلیس از این ماسکها برای اولین بار به منظور حفاظت از اسبها و افراد استفاده نمود. در مجموع می توان گفت که گاز های کلر، خردل و فسژن توسط ارتش آلمان و انگلیس و گاز های موثر در خون از قبیل هیدروژن سیانید و کلرید سیانوژن توسط فرانسوی ها به کار گرفته شد . مطابق آمار حاصل حدود صد هزار نفر کشته و دویست هزار نفر زخمی حاصل استفاده از این گازها بود . رژیم جنایتکار بعث عراق که انواع سلاح های مدرن غرب و شرق را بر ایمان خلل ناپذیر رزمندگان دلیرمان امتحان کرده بود و به یاس کامل رسیده بود ، در پی شکستهای مداوم و عجز و ناتوانی در مقابل سلحشوران سپاه توحید بکاربرد سلاح های شیمیایی متوسل گردید. ارتش صدام عفلقی در بین سال های آغاز جنگ تا پایان آن در بیش از صدها مورد از سلاح های شیمییایی استفاده کرد ه که در عملیات خیبر ، بدر ، والفجر ۸ و سلسله عملیات های کربلا ابعاد این جنایت به اوج خود رسید .حملات مذکور با استفاده از انواع مهمات شیمیایی (خمپاره ،توپ، بمب و غیره ) حاوی گاز های کشنده از قبیل عوامل عصبی ( تابون ) ، گاز های خردل ، سیانور و عوامل خفه کننده (فسژن) انجام گرفته است . انواع سلاح های شیمیایی از نظر نظامی گاز های شمیایی به شش گروه تقسیم می شوند ۱- عوامل سمی کشنده ۲- عوامل ناتوان کننده ۳- عوال کنترل اغتشاش ۴- عوامل دود زای نظامی ۵- عوامل ضد گیاه ۶- شعله ها و آتش ها ما در این مقاله هدفمان مطالعه ی گروه اول می باشد و از باز کردن گروه های دیگر به دلیل کمبود فضا و وقت خود داری می کنیم عوامل سمی کشنده : الف - عومل تاولزا ۱- خردلها ۲- آرسنیک ها ۳- گزندها ب- عوال خون ۱-آرسین SA ۲- سیانید هیدروژن AC ۳- کلرید سیانوژن CK ج- عوال اعصاب ۱- عوال سِری G ۲- عوال سِری V د- عوال خفه کننده ۱- فسژن CG ۲- دی فسژن DP عوامل تاولزا : این گروه را به راحتی می توان به سه زیر گروه تقسیم کرد ۱- خردل ها ۲- آرسنیک ها ۳- گزند ها این عوامل بیشتر به صورت مایع می باشند . اثر آنها پایدار است و وزن آنها به نسبت هوا زیاد می باشد .این مواد معمولا ً موجب مرگ آنی نمی شوند و فرد را نا توان می کنند . نحوه ی ورود و چگونگی تاثیر این عوامل در محل آلوده سلول ها را تحریک کرده و موجب ایجاد زهر سلولی می شوند . این مواد در حالت مایع و گاز قدرت نفوذ به دیواره ی سلولی ،چوب ، چرم ، رنگ وغیره را دارند و فقط در تماس با موادی مانند شیشه ، فلز و کاشی قدرت خود را از دست می دهد . علائم مسمومیئت با عوامل خردل ۱- بعد از حدود ۳ الی ۶ ساعت در محل آلوده سوزش و خارش ایجاد می شود و لکه های قرمز ظاهر می گردد . ۲- بعد از ۱ الی ۲ روز تاول ها نمایان می گردد . از به هم پیوستن تاول های کوچم تاول ها ی بزرگ پدید می آید . ۳- در صورت ورود این عوامل از طریق دستگاه گوارشی یا تنفسی با عث ایجاد مشگلات تنفسی و گوارشی خواهد شد . این عوامل در صورت ورود به بدن خطراتی مانند عوامل خفه کننده را ایجاد می کنند . ۴- اگر درصد این مواد در محیط زیاد باشد موجب اثرات دائمی بر حس بینایی (مانند کوری ) در پی خواهد شد . ۵- فرد مصدوم پس از تماس با این مواد احساس می کنند که موادی مانند شن و ماسه درون چشم او هستند . علائم مسمومییت با آرسنیک ها آرسنیکها علاوه بر تاول زدن عوارضی مانند بززگ شدن ریه ، اسهال ، بی تابی ، ضعف ، کاهش حرارت بدن وکم شدن فشار خون را در پی دارند . لازم به ذکر است که سرعت بروز تاول های آرسنیک چند دقیقه است که این امر در مورد خردل ها چند روز به طول می انجامد . گزند ها و علائم مسمومیت با انها معروف ترین عامل گزند ها CX است . این عامل در صورت تماس با بدن باعث سوزشی مانند گزش حشرات می شود .در حالت طبیعی این عامل در طبیعت در ۲۰ درجه سانتی گراد به صورت مایع بوده و رنگی تیره و روغنی دارد . علائم گزند ها ۱- به موجب تماس با بدن موجب درد فوری می شود ۲- در عرض ۲ ثانیه محل آلودگی مانند گزیدگی زنبور می شود ۳- محل آلوده سفید شده و درون آن قرمز می شود ۴- بعد از ۱۴ ساعت نقطه سفید قهوه ای شده و بعد از آن به زخم تبدیل می شود نوع گاز -خواص ظاهری- راه نفوذ به بدن -مدت اثر زمان تاثیرات جدی-حالت- رنگ- بو خردل ها HN-HD-Q-T مایع روغنی زرد وسیاه بوی سیر چشم، پوست مجاری تنفسی پایدار حدود ۳ ساعت آرسنیک ها MD-ED-PD-L مایع قهوه ای گل شمع دانی چشم، پوست مجاری تنفسی پایدار چند ثانیه گزندCX جامد خاکستری با جلای فلزی تند و نا مطبوع چشم، پوست مجاری تنفسی پایدار حدود یک ساعت عوامال خون این مواد معمولا ً به صورت گاز یافت می شوند . اثر آنها خیلی سریع یا آنی است . از هوا سنگین ترند ودر صورتی که مقدار آنها زیاد باشد موجب مرگ فوری می شوند. نحوه ی اثر این مواد از طریق مجاری تنفسی وارد ششها شده و به همراه خون تا سطح بافت ها می روند . در سطح بافت این مواد مانع از جذب اکسیژن توسط بافت شده که این امر باعث خفگی سلول می شود . همان طور که از نام این موارد پیداست اثرات ابتدایی این مواد بر روی دستگاه گردش خون و دستگاه تنفسی می باشد . اولین علامت تنفس این گاز ها تغییر در سرعت تنفس و ضربان قلب می باشد . از دیگر علائم این گاز ها سوزش در ناحیه چشم ودستگاه تنفسی است. پس از استشمام این گاز ها اکسیژن در خون زیاد شده و وموجب بروز رنگ سرخی در لبها و پوست می شود .در موارد شدید تر این سرخی در چشم ها ، ناخن ها ؛ و در صورت ادامه پیدا کردن موجب سرخی تمام بدن می شود . در نهایت این گاز ها موجب تشنج ، اغماء و مرگ می شوند . نوع گاز- خواص- ظاهریراه نفوذ به بدن -مدت اثر زمان تاثیرات جدی -حالت -رنگ- بو سیانید هیدروژن Ac مایع بی رنگ بادام تلخ چشم، پوست مجاری تنفسی نا پایدار خیلی سریع کلرید سیانوژن CK مایع و گاز بی رنگ هسته هلو چشمو مجاری تنفسی نا پایدار آنی آرسین SA گاز بی رنگ – چشم و مجاری تنفسی نا پایدار آنی عوامل اعصاب این عوامل اکثرا ً به صورت مایع و گازو بی رنگ می باشند . ماده اصلی آنها بویی ندارد ولی ناخالص آنها دارای بوی سیب ، میوه ، شکلات و کافور می باشد . سنگین تر از هوا هستند . آنها موادی غیر پایدار بوده و اثری سریع دارند. این عوامل بر روی چشم و پوست نیز اثر سوء دارند . نحوه ی اثر از طریق مجاری تنفسی و پوست وارد بدن شده و باعث ایجاد اختلال در سیستم عصبی فرد می گردند و نهایتا به دنبال فلجی دستگاه عصبی منجر به خفگی و مرگ می شوند . علائم مسمومیت با این گاز ها شامل آبریزش بینی ، تار شدن دید ، احساس فشار در قفسه سینه ، و پس از آن حالت تهوع ، سر درد ، سر گیجه ، تعرق شدید ، سوزش چشم ، آبریزش از چشم ، جمع شدن آب در دهان و آبریزش آن ، ادرار غیر عادی ، انقباض عضلات ، نقطه ای شدن مردمک چشم ، عدم تشخیص فاصله ی اجسام ، سستی وضعف ،تشنچ ، اغما و مرگ می باشد . نوع گاز خواص ظاهری راه نفوذ به بدن مدت اثر زمان تاثیرات جدی حالت رنگ بو تابون GA گازو مایع مایل به قهوه ای میوه چشم، پوست مجاری تنفسی نا پایدار خیلی سریع سارین GB مایع بی رنگ بی بو چشمو مجاری تنفسی نا پایدار آنی سومان GD مایع بی رنگ کافور چشم و مجاری تنفسی نا پایدار آنی وی ایکس VX مایع بی رنگ – چشم و مجاری تنفسی نا پایدار آنی عوامل خفه کننده گاز های این گروه همه از هوا سنگین ترند . معمولا بر روی پوست اثر سو ندارند و در صورتی که غلظت آنها زیاد نباشد موجب مرگ آنی نمی شوند . مهمترین راه ورود این عوامل به بدن مجرای تنفسی است . نحوه ی اثر این مواد از طریق مجرای تنفسی وارد شش ها شده ، با رطوبت موجود در شش ها ترکیب می شوند و به اسید کلریدریک و گاز کربنیک تبدیل می شوند . اسید حاصله باعث تخریب سطح داخلی ششها وخسارتی شده که نهایتا ً منجر به خفگی می شود. علائم مسمومیت این گازها شامل سرفه شدید ، تهوع ، سر درد ،تنفس کوتاه و دردناک و خروج پلاسمای خون از دهان می باشد .این علائم معمولا ً پس از ۲ الی ۳ ساعت به وجود می آید . در صورتی که غلظت این مواد زیاد باشد زمان ظهورعلائم وجود نخواهد داشت بلکه مصدوم دچار مشکل تنفسی شده و در مدت زمان کوتاهی بیهوش می شود که معمولا ً در بیهوشی می میرد . نوع گاز خواص ظاهری راه نفوذ به بدن مدت اثر زمان تاثیرات جدی حالت رنگ بو فسژن CG گاز بی رنگ سبزی تازه مجاری تنفسی و چشم نا پایدار ۳ تا ۱۲ ساعت دی فسژن DP مایع بی رنگ علوفه تازه چشم و مجاری تنفسی نا پایدار ۳ تا ۱۲ ساعت واژه نامه سلاح های شیمیایی : Chemical Warfare (CW) عوامل شیمیایی : Chemical Agent عوامل تاول زا : Agent VESICANTS عوامل خون :Blood Agent عوامل اعصاب : Nerve Agent نام گاز های شیمیایی خردل : Mustard آرسنیک :Arsenic گزند : Phosgene Oxime سیانید هیدروژن: Hydrogen Cyanide کلرید سیانوژن : Cyanogen Chloride آرسین: Arsine تابون: Tabun سارین: Sarin سومان: Soman وی ایکس: VX فوسژنhosgene دی فسژن iphosgene مصطفی 1375

موشک های ضد تانک هدایت شونده اصلی ترین سلاح پیاده نظام ارتش ها برای مقابله با تانکها و ادوات زرهی است. این سلاح ها کوچک ، سبک ، ساده ولی بسیار کارآمد هستند. از دهه 70 میلادی دهها نمونه این موشک ها با سیستم هدایت های مختلف برای ارتش ها بزرگ دنیا ساخته شده و بعضی از آنها در بازار صادراتی بسیار پرطرفدار بوده اند. اکثر این موشکها دارای هدایت سیمی بوده و در راستای دید پرواز می کنند اگرچه از دهه 70 میلادی بعضی از این موشکها با توانایی پرواز بالاتر از خط دید تولید شده اند ( پرواز در بالای خط دید یعنی پرواز موشک بعد از خروج از لانچر در 5/1 تا 2 متر بالاتر از سطح هدف و حمله به آن از فراز هدف). موشک های هدایت سیمی بسیار ساده و در عین حال ارزان تر از دیگر موشکها هستند از این رو این موشکها بسیار در بین کشورهای دارای مرزهای زمینی زیاد طرفدار دارند. این قبیل موشک های را می توان بر ضد انواع اهداف میدان جنگ مانند تانکها ، نفر برها ، خودروها ، توپها و سنگرها تیر بار استفاده می شود.اولین بار در دهه 40 میلادی در جریان جنگ جهانی دوم در سال 1945 آلمان ها اولین موشک ضد تانک هدایت شونده جهان را با نام X-1 در دهه 50 و 60 موشکهای ضد تانک حمل شونده توسط نفر دچار کم مهری از طرف فرماندهان نظامی قرار گرفتند زیرا آنها معتقد بودند که راکتها غیر هدایت شونده چون بازوکا و یالاو می توانند از پس تانکها بر آیند. با شروع دهه 70 و ورود تانکهای قدرتمند و با زرهای ضخیم تر و پیشرفته این راکت اندازها کارایی خود را تا اندازه ای از دست دادند. را ساختند که با اشغال آلمان هرگز فرصت استفاده در میدان جنگ را پیدا نکرد. شليك كننده موشك ضد تانك تاو تانکها می توانستند قبل از اینکه سرباز پیاده با راکت انداز خود به فاصله مورد نظر برای آتش برسد ، او را مورد هدف قرار بدهند و این مسأله در صحرا و دشتهای باز مشکلات بیشتری را فراهم می کرد. در جریان جنگ سال 1973 اعراب و اسرائیل ، این رژیم با بیش از 2200 تانک به مصر حمله برد. در این جنگ موشکهای ضد تانک ارزش عملیاتی خود را ثابت کردند زیرا موشک های ضد تانک AT-3 مالیوتکا تعداد زیادی از تانکهای اسرائیلی را مورد هدف قرار دادند. این اولین آزمون برای موشکهای ضد تانک بود که کارایی خود را نشان دادند. از این پس ارتش ها دست به توسعه و خرید موشکهای هدایت شونده ضد تانک زدند. بسیاری از ارتشها ترجیح می دهند برای مقابله با تانکها دشمن بجای به خدمت گرفتن تانکها و بالگردها فراوان در کنار آنها موشکهای ضد تانک بیشتری را به خدمت بگیرند ( اگرچه بدون تانک و بالگرد ضد تانک در هیچ جنگی نمی توان در مقابل تانکها پیروز شد ). تانکهای مدرنی چون آبرامز و یا لکرک شاید بتوانند از پس یک تانک T-72 بر بیایند ولی از پس یک سرباز مخفی شده در پشت درختان در حالی که مجهز به یک موشک ضد تانک با برد 2000 تا 4000 متر است به سختی بر می آید. در این مقاله به طور مختصر به موشک های ضد تانک مورد استفاده نیروهای پیاده که در حال تولید هستند می پردازیم. بعضی از این مدلها بر روی نفر برها زرهی و یا تانکهای سبک شناسایی نصب شده و بعضی از روی شانه و تعدادی نیز از روی سه پایه شلیک می شوند. دو مورد اخیر بیشترین استفاده را توسط نیروهای پیاده دارد. موشك جاولين از توانايي شليك كن فراموش كن برخوردار است. سیستم هدایت این موشک ها طی 4 دهه گذشته به این صورت تکمیل شده است. در اوایل سالهای دهه 60 میلادی موشکهایی چون AS-10 و 11 ساخت فرانسه و یا موشک کبرا ساخت آمریکا موشکهای هدایت همزمان بودند که کاربر باید موشک را مستقیمآ به وسیله چشم در خط راستا دید نگه داشته تا موشک در یک راستای مستقیم به هدف برخورد کند. این موشکها نیاز زیادی به دقت کار برداشت و یک یا دو درجه خطای دید ، کاربر باعث به خطا رفتن موشک می شود. ولی نسل دوم موشکهای ضد تانک هدایت شونده همچون تاو و یا هات این امکان را به کاربر می داد که تنها با نگه داشتن علامت هدف گیر بر روی هدف ، سایت هدف گیری به طور خودکار با تعقیب گرمایی خروجی موشک ، آن را به طرف هدف به صورت نیم خودکار هدایت کند. امروز نسل سوم این موشکها همچون موشکهای بهسازی شده تاو و FF ، میلان 3 و جاولین از توانایی شلیک کن فراموش استفاده می کنند که بعد از قفل موشک بر روی هدف تمامی کارها از تعقیب گرفته تا اصلاح مسیر موشک به طرف هدف به صورت خودکار انجام می شود. یکی از محبوب ترین روشهای هدایت روش هدایت سیمی نیمه خودکار است که به دلیل سادگی کارکرد و سادگی خود سیستم و همچنین ارزان تمام شدن آن علیرغم نداشتن دقت نسبت به موشکهای هدایت لیزری و یا تلویزیونی چون از کارکرد بسیار بالایی برخوردار است طرفداران زیادی دارد. به جرات می توان گفت که امروزه 80% از موشکهای ضد تانک هدایت شونده موجود در جهان از نوع هدایت سیمی نیمه خودکار می باشد که با وجود گذشت سه تا چهار دهه از توسعه بعضی از این موشکها همچنان با بهسازی گسترده بر روی طرح اولیه بر روی خط تولید قرار دارند. یکی از محبوب ترین موشکهای ضد تانک جهان که بیش از 66000 فروند از آن توسط 44 کشور جهان به خدمت گرفته شده موشک هدایت سیمی BGM71 تاو می باشد که توسط کمپانی ری تاو در سال 1972 تولید شد. این موشک که از بالگرد نیز پرتاب می شود دارای یک لانچر و یک سه پایه برای پرتاب می باشد.در حال حاضر تنها دو مدل از موشک تاو در حال تولید است که شامل BGM-71F ملقب به TOW2B و BGM-71FF می باشد که البته گفته می شود که برای امور صادراتی مدل BGM-71E ملقب به TOW2A نیز تولید می شود. مدل F و E دارای سر جنگنده دو مرحله پشت سر هم و توانایی پرواز در بالاتر از خط دید و یورش به هدف از بالای سر آن است . برد موثر این دو نمونه 3750 متر می باشد و گفته شده که مدل F از توانای نفوذ در 700 میلیمتر زره برخوردار بوده و دارای یک سر جنگنده به وزن 5/12 کیلوگرم و زمان پرواز 21 ثانیه می باشد موشك اسپايك LR موشك سامانه موشكي ضد تانك اسپايك LR قسمتهاي تشكيل دهنده موشك اسپايك LR پیشرفته ترین نمونه تاو TOWFF می باشد که به جای هدایت سیمی از هدایت تصویر برداری فروسرخ استفاده می کند. این مدل بر خلاف مدلهای دیگر تاو که دارای هدایت نیمه خودکار هستند دارای هدایت تمام خودکار است و نیازی به هدایت کاربر ندارد. البته TOWFF تنها از بالگرد پرتاب می شود و باید در بالگرد مورد نظر نیز تغییراتی حاصل شود. از دیگر موشکهای ضد تانک آمریکایی باید به موشک M-47 دراگن اشاره کرد که اصلیترین موشک ضد تانک هدایت شونده شانه پرتاب ارتش آمریکا در دهه 70 تا 90 تا زمان ورود به خدمت موشک جاولین نام برد که دارای هدایت سیمی است و دارای برد 1000 متر می باشد. این موشک دارای برد کمی نسبت به تاو است که دلیل آن کوچکی و در نهایت سوخت کمتر آن است. البته در عوض این موشک را می توان به راحتی توسط یک نفر حمل کرد که این مورد در مورد تاو صدق نمی کند. وزن کل سیستم دراگن شامل لانچر و موشک کمتر از 18 کیلوگرم است این در حالی است که وزن سیستم پرتاب تاو در مدل F ، 92 کیلوگرم است.در حال حاضر تنها مدل ارتقا یافته دراگن که با نام دراگن 2 شناخته می شود به صورت محدود تولید می شود. این مدل دارای برد بیشتر 1500 متر و توانایی نفوذ در 500 میلیمتر زره را دارد. اگر چه نیروی زمینی ارتش امریکا در حال جایگزینی دراگن با جاولین است ولی سپاه تفنگ داران دریایی همچنان از این سلاح استفاده می کند.موشک جاولین پیشتاز موشکهای ضد تانک هدایت شونده قابل حمل توسط نفر است. این موشک که توسط کمپانی لاکهید مارتین توسعه پیدا کرد از سال 1994 وارد مرحله تولید و از سال 1996 عملیاتی شده است. این موشک بر اساس نیاز نیروی زمینی و سپاه تفنگ داران دریایی آمریکا برای تولید موشک ضد تانک جدید و جایگزین با موشک M47 دراگن توسعه پیدا کرد.این موشک دارای هدایت تصویر به رادار فرو سرخ نصب شده بر دماغه موشک است و دارای توانایی شلیک کن فراموش کن می باشد که در میان موشکهای ضد تانک شانه پرتاب کم نظیر می باشد. این موشک بر روی لانچر پرتاب دارای یک صفحه مانیتور برای هدف گیری موشک به وسیله دوربین فروسرخ نصب شده بر روی دماغه موشک است و یک دسته هدایت برای هدایت همزمان موشک به طرف هدف در صورت نیاز توسط کاربر. کاربر می تواند بعد از شلیک موشک به هدف گیری و آتش به طرف هدف دیگر اقدام نماید و یا حمل را ترک کند. همچنین این موشک را می توان پشت موانع زمینی شلیک و بعد آن را به طرف هدف هدایت کند. این قابلیتهای را تاو و دراگن ندارند. این موشک دارای برد 2000 متر و وزن سر جنگنده 4/8 کیلوگرم است. گفته شده این موشک می تواند در 600 میلیمتر زره نفوذ کرده و 28 کیلوگرم وزن کامل سیستم می باشد. تا کنون 20000 فروند از این موشک تولید شده و به 10 کشور جهان صادر شده است. در اروپا نیز سیستم های مشابه تولید و به خدمت گرفته شده است. از جمله آنها می توان به موشک های هات ، میلان ، بیل ، اریکس ، MBTLAWاشاره کرد. موشک دراگن در حال شلیک هات همتای اروپایی تاو می باشد که برای استفاده در بالگردها ضد تانک توسعه پیدا کرد ولی به صورت دراز در نیروهای زرهی نیز مورد استفاده قرار گرفت. موشک هات دارای هدایت مشابه موشک تاو می باشد ولی این موشک دارای سیستم شلیک و حمل توسط نفر نیست و تنها زره پوشها و نفربرها می توانند آن را حمل کنند. موشک بیل پیشروی موشکهای ضد تانک قابل حمل توسط نفر است.این موشک دارای هدایت سیمی و توسط کمپانی ساب سوئد طراحی شده است. بیل قابلیت حمل توسط نفر را داراست و از روی سه پایه شلیک می شود. این موشک در دهه 70 میلادی طراحی شده و باید آن را اولین موشک ضد تانک هدایت شونده اروپایی قابل حمل توسط نفر دانست. موشک ضد تانک بیل که در سال 1988 مدل بهسازی شده ان با نام بیل 2 توسعه پیدا کرد همچنان در حال تولید است به بیش از 10 کشور جهان فروخته شده است. بیل دارای برد 150 تا 2200 متر می باشد و می تواند زرهی به قطر 900 میلیمتر را دز هم بکوبد که نسبت به رقیبان دیگرش کارایی بهتری دارد.امروزه مدل بیل 2 که تنها مدل تولیدی موشک بیل است از یک سر جنگنده دو مرحله و از توانایی پرواز در بالاتر از خط دید به میزان 5/1 متر برخوردار است که امتیاز بزرگی برای موشکهای ضد تانک است زیرا این موشک ها از بالا بر روی برجک تانک که آسیب پذیرترین قسمت یک تانک است برخوردار می کنند. وزن این سیستم کمی نسبت به جاولین سنگین تر است و وزن کامل با موشک برابر با 57 کیلوگرم است. وزن لانچر با سه پایه 5/31 کیلوگرم می باشد. زمان پرواز این موشک 13 ثانیه است و به دلیل بهره گیری از سیستم فروسرخ از توانایی استفاده در شب برخوردار است. از جمله قابلیت بیل 2 نسبت به مدلهای اولیه توانای انفجار موشک بر فراز هدف است که بیشترین میزان خسارت را به آن می رساند. در صورت تنظیم موشک قبل از برخورد به برجک بر روی آن منفجر شده و موج ویرانگر باعث تخریب زره می شود. موشک ضد تانک سوءدی بیل 2 موشک ضد تانک میلان نیز از جمله موشک های ضد تانک اروپایی می باشد که با طور گسترده به خدمت گرفته شده است. این موشک که توسط کمپانی دایملر بنز آلمان و داسو فرانسه طراحی شده و در واقع هدف از طرح آن ساخت موشک قابل حمل توسط نفر برای استفاده در کنار موشک بزرگتر هات بود. میلان که از سال 1972 تولید شده است در واقع رقیب اروپایی بیل می باشد. آخرین مدل میلان که هم اکنون در حال تولید است میلان 3 در سال 1996 عرضه شده است. این مدل که از توانایی پرواز در بالاتر از خط دید و انفجار بر فراز هدف برخوردار است در نمونه میلان 3 از یک سایت جلونگر فروسرخ برای انجام عملیات های شبانه و همچنین تعقیب خودکار هدف بهره می گیرد. در مدلهای میلان 1 و 2 این موشک به صورت نیم خودکار هدایت می شود ولی در میلان 3 این موشک بعد از قفل بر روی هدف به صورت خودکار هدف را بصورت هدایت سیمی تعقیب می کند. میلان می تواند اهدافی را در فواصل 400 تا 2000 متر مورد هدف قرار دهد و دارای یک سر جنگنده با 70/2 کیلوگرم است که در مقابل موشک های جاولین با وزن 4/8 کیلوگرم و بیل با 6 کیلوگرم بسیار ناچیز و کم توان است. وزن لانچر موشک 4/16 کیلوگرم و موشک 73/6 کیلوگرم است با این موشک می توان زرهی با قطر 352 میلیمتر را رد هم کوبید. موشک ضد تانک چند ملیتی میلان این موشک با وجود سبکی و سادگی عملکرد دارای وزن سر جنگنده کم و توانایی نفوذ بسیار پایین ولی دارای قیمت بسیار ارزانی می باشد از این رو تاکنون در 41 کشور جهان به خدمت گرفته شده است. البته گفته شده که میلان 3 از موشکهایی چون بیل و تاو از دقت بیشتری برخوردار است. موشک اریکس نیز از جمله موشکهای ضد تانک نوین اروپایی است که توسط آلمان و فرانسه طراحی شده است.اگرچه که این موشک با فاصله دو سال زودتر از جاولین به خدمت گرفته شد ولی نمی توان کارایی آن را با این موشک کارآمد مقایسه کرد و تا حدی این موشک دارای کارایی در حد دراگن آمریکایی متعلق به دهه 70 دانست. اریکس موشکی است با هدایت سیمی که در سال 1994 به مرحله عملیاتی رسیده است و تا کنون در حدود 50000 فروند از آن سفارش شده است و به کشورهای فرانسه ، آلمان ، کانادا ، نروژ ، بلژیک و برزیل تحویل داده شده است. برد این موشک 600 متر است و دارای سرعت 245 متر در ثانیه می باشد. این موشک می تواند زرهی به قطر 900 میلیمتر را بشکافد و از یک سر جنگنده 5/3 کیلوگرمی استفاده می کند. موشک اریکس به روش نیمه خودکار مانند تاو و یا بیل هدایت شده و کاربر باید نشانه گذار سایت را تا زمان برخورد موشک به هدف بر روی آن نگه دارد. موشک اریکس به دلیل کوچکی و وزن کم طرفداران بسیاری دارد موشک اریکس اگرچه یک موشک هدایت شونده کارآمد برای درگیری های نزدیک میدان جنگ است و بر خلاف موشک هایی چون میلان و بیل می توان آن را از روی شانه نیز شلیک کرد ولی این موشک را از نظر کارایی باید حتی از موشک ضد تانک دراگن امریکایی نیز در سطح پایین تری به حساب آورد. بر کم و سر جنگنده کوچک از جمله مشخصات پایین تر نسبت به دراگن است. راکت RPG-29 ساخت روسیه که از سال 1991 به مرحله تولید رسیده دارای مشخصات یکسان با اریکس آن هم به عنوان یک راکت است. این راکت از توانایی نفوذ در یک زره 500 میلیمتری و برد 800 متر برخوردار است و وزن لانچر با راکت 8/18 کیلوگرم می باشد. البته اریکس دارای سیستم هدایت است که این مسئله کمی نیست و ارزش عملیاتی آن در میدان جنگ مشخص می شود. اریکس دارای دقت به مراتب بیشتر نسبت به دراگن و یا میلان و دیگر موشکهای هم گروه خود است و کمپانی سازنده می گوید که ضریب برخورد این موشک به هدف 95% می باشد. البته سر جنگنده این موشک علارقم کوچکی قدرت نفوذ خوبی نسبت به دراگن ( 900 میلیمتر در مقابل 500 میلیمتر ) در زره دارد ولی کارایی آن بر ضد اهداف دیگر همچون ساختمان ها کم است. با وجود آن وزن کم این موشک و سادگی کاربر و قدرت خوب نفوذ در زره از دلایل پر طرفدار بودن این موشک است که از این رو آنرا با موشک میلان مقایسه کرد. وزن لانچر پرتاب این موشک با تجهیزات کامل تنها 5/12 کیلوگرم است و در مجموع با موشک و بدون سه پایه 5/17 کیلوگرم وزن دارد. طی دو دهه گذشته کشورهای اروپایی تلاش به ساخت موشک جدید ضد تانک کردند که مافوق صوت و دارای برد بیشتری باشد. تلاش برای ساخت یک موشک ضد تانک هدایت خودکار در دهه 80 منجر به ساخت تریگات MR در دهه 90 شد. نمونه زمینی پرتاب تریگات که توسط نیروهای پیاده حمل میشود با همکاری دو کشور انگلستان و فرانسه و مشارکت کمپانی دایمر بنز آلمان تکمیل شد ، در واقع نوع تکمیل شده تریگات LR که یک موشک ضد تانک هواپرتاب برای پرتاب از بالگرد های نوین تایگر اروپایی است توسعه داده شد. MR و LR دارای برد کمتر و ابعاد کوچکتری است از این رو این موشک مانند تاو نیست که همان مدل هواپرتاب آنرا می توان از زمین نیز شلیک کرد. این موشک که از سال 2000 در حال تحویل به سه کشور یاد شده است دارای طرفداران زیادی دز کشورهای دیگر است البته این موشک رقیب دیگری در اسراییل با نام اسپایک دارد. تریگات از هدایت لیزری خط دید استفاده می کند و تا برخورد موشک کاربر باید هدف را با نشانه گذار لیزری تعقیب کند ولی هدایت موشک به سمت هدف کاملآ خودکار بوده و به واسطه استفاده از یک سیستم فروسرخ جلو نگر امکان استفاده از این موشک در شب نیز وجود دارد. برد این موشک بین 200 تا 2500 متر می باشد. موشک هدایت لیزری تریگات MR تریگات برای جایگزینی موشک میلان که طی 3 دهه به طور گسترده ای توسط آلمان ، فرانسه و انگلستان به کار رفته توسعه پیدا کرد که البته به حق نیز جایگزینی شایسته برای این موشک بود.وزن یک سیستم کامل تریگات به همراه لانچر واحد هدایت حدود 45 کیلوگرم است البته وزن موشک و وزن سر جنگنده همچنان نا معلوم می باشد.موشک با سرعت صوت به هدف خود یورش می برد همچون موشک بیل 2 دارای فیوز مجاورتی برای انفجار موشک بر فراز هدف و توانایی پرواز در بالاتر از خط دید برخوردار است. نمونه هواپرتاب تریگات که همان مدل LR می تواند 1200 میلیمتر در زره نفوذ کند ولی معلوم نیست مدل زمین پرتاب تریگات چقدر قدرت نفوذ دارد. همچنین گفته شده این موشک می تواند اهدافی با سرعت 150 کیلومتر در ساعت را تعقیب و منهدم کند. اسپایدگیل نیز از جمله موشکهای ضد تانک کارآمد ساخت اسرائیل است که توسط کمپانی رافاءل این رژیم طراحی شده. اسپایک مانند جاولین امریکایی از سیستم هدایت تصویر بردار فروسرخ استفاده کرده. اسپایک را باید نزدیک ترین رقیب جاولین به حساب آورد از جمله انکه هر دو این موشکها در رده موشکهای شلیک کن فراموش کن می باشند. این سلاح در چهار مدل که سه مدل ان برای نیروهای پیاده و یک مدل برای بالگرد تولید شده است. اولین مدل این سلاح اسپایک SR نامیده می شود که کوچکترین عضو این خانواده و در عین حال تنها مدل این موشک که می توان آنرا از روی شانه شلیک کرد. این مدل نیز دارای هدایت تلویزیونی است و دارای برد 50 تا 800 متر می باشد. وزن کل سیستم تنها 9 کیلوگرم است که از این رو آن را باید سبک ترین موشک ضد تانک هدایت شونده جهان دانست. موشک اسپایک MR اسپایک MR (گیل) مدل دیگر برای نیروهای پیاده که از روی سه پایه شلیک می شود ولی البته در موارد خاص قابلیت آتش از روی شانه را نیز دارد. این مدل که دارای دو سر جنگنده پشت سر هم می باشد قابلیت شلیک به صورت قفل شده بر روی هدف و یا هدایت همزمان را دارد . برد این مدل 200 تا 2500 متر است و از این لحاظ این مدل بیشترین شباهت را با جاولین امریکایی دارد. وزن کل سیستم بدون موشک 26 کیلوگرم است و گلوله گذاری مجدد آن 15 ثانیه طول می کشد. نمونه این خانواده اسپایک LR است که مانند دیگر موشکهای این خانواده به روش هدایت تصویر بردار فروسرخ هدایت می شود. این مدل نیز قابلیت حمل توسط نفر را داراست و از روی سه پایه شلیک می شود.LR دارای برد 4000 متر و دارای دو کلاهک جنگی پشت سر هم با رو فیوز مجاورتی و برخوردی می باشد. این مدل هم وزن مدل قبلی است ولی از لانچر بلندتری نسبت به مدل قبل استفاده می کند. گفته شده این مدل دارای قدرت نفوذ در 1200 میلیمتر زره را داراست. هر سه این مدلها را می توان در حال قفل شده بر روی هدف و یا قفل نشده شلیک کرد. این موشک را می توان مانند جاولین از پشت موانع زمینی به سوی هدف شلیک و بعد آنرا بر روی هدف قفل کرد. روسها نیز در حال حاضر تنها سه نمونه موشک ضد تانک قابل حمل توسط نفر تولید می کنند که شامل نمونه ارتقا یافته موشک ضد تانک مالیوکا با نام مالیوتکای 2 که مجهّز به سیستم های هدایت رادیویی به جای هدایت سیمی و دارای یک سر جنگنده پشت سر هم برای تخریب زره های نوین است. مالیوتکا 9M14 با برد 3000 متر و قدرت نفوذ 520 میلیمتر در مدل C ان یکی از کارآمدترین موشکهای ضد تانک است که کارایی خود را بارها به اثبات رسانده. دیگر موشک AT-13 میتس که در واقع در خط تولید جایگزین موشک ضد تانک کارآمد AT-7 شد.این موشک ضد تانک از سیستم های هدایت سیمی خط دید استفاده می کند و دارای وزن و ابعاد کوچکی است تا یک نیروی پیاده بتواند به تنهایی از آن استفاده کند. این موشک که دارای برد 1500 متر است می تواند در 950 میلیمتر زره نفوذ کند. AT-13 دارای 5/13 کیلوگرم وزن و لانچر آن نیز 9 کیلوگرم وزن می باشد. AT-13 را مانند پدرش AT-7 از روی سه پایه شلیک می کنند. ولی نوین ترین موشک ضد تانک روسی که در سال 1992 هم زمان با AT-13 ارائه شد موشک سنگین تر و دوربرد تر AT-14 کرنت که ان هم توسط KBP در روسیه ارائه شد و نزدیکترین رقیب شرقی تریگات MR می باشد. این مدل دارای یک هدایت لیزری تصویر بردار فروسرخ خط دید نیمه خودکار و توانایی انجام عملیات در شب را دارد. AT-14 دارای برد 6 کیلومتر از این رو دوربردترین موشک ضد تانک حمل شونده توسط فرد می باشد. در جریان اشغال نظامی عراق چند دستگاه تانک پیشرفته M1 آبرامز با آتش این موشک منهدم شد. ار آنجایی که این موشک در اختیار ارتش عراق از طرف سوریه بود آمریکا مدعی است که این موشکها از طرف دولت سوریه که روابط خوبی نیز با رژیم سابق بغداد داشت در اختیار این کشور قرار گرفته است. این مسئله به میزان زیادی باید درست باشد زیرا ارتش سوریه در اواخر دهه 90 تعداد زیادی از این موشک را از روسیه تحویل گرفته بود. در کشور ما ایران نیز موشک های ضد تانک به دست متخصصان وزارت دفاع تولید می شود. از جمله این موشکها را می توان به موشکهای ضد تانک توفان 1 و 2 که در واقع همان موشک تاو آمریکا است که در زمان رژیم معدوم گذشته تحویل ایران شده ولی امروزه در کشورمان به تولید رسیده است. توفان هم از نظر کارایی مشابه BGM-71A تاو می باشد که گفته شده می تواند در 400 تا 400 میلیمتر زره نفوذ کند. برد این مدل 3750 متر است که در این صورت نسبت به مدل BGM-71A ساخت امریکا 750 متر بیشتر است. توفان 2 نیز مدل ارتقا یافته توفان 1 با دو سر جنگنده پشت سر هم که می تواند در زرهی به قطر 650 تا 760 میلیمتر نفوذ کند. این دو نمونه موشک توسط نیروهای پیاده ارتش و بالگرد های ضد تانک کبرای هوانیروز قهرمان شلیک می شود. این مدل از توفان دو را می توان با موشک BGM-71E تاو آمریکایی مقایسه کرد. همچنین سیستم هدایت موشک تاو MGS2 (سایت هدایت) نیز در کشورمان تولید و در ارتش مورد بهره برداری قرار گرفته است. موشک رعد نیز از جمله محصولات ضد تانک تولیدی در میهن عزیزمان است که در واقع نمونه مهندسی معکوس AT-3 مالیوتکا می باشد. گفته می شود این موشک از یک سر جنگنده پشت سر هم می باشد و از الگوی پرواز بهینه سازی شده و زمان پرواز بیشتری برخوردار است. موشک ضد تانک صاعقه نیز از جمله موشکهای ضد تانک تولید داخل است که شباهت زیادی از نظر کارایی به موشک دراگن آمریکایی دارد و گفته شده دارای برد 1000 متر و از توانایی نفوذ در 500 میلیمتر زره و نمونه صاعقه 2 در 650 میلیمتر زره را دارد. موشک ضد تانک مالیوتکاAT-3 همچنین طی چند سال گذشته ایران دست به ساخت نمونه بومی موشک ضد تانک روسی AT-7 اسپندرل در ایران زده که گفته شده این موشک دارای برد و سر جنگنده بهینه شده می باشد. همچنین نشریه جینز ( متعلق به سازمان تحقیقاتی دفاعی جینز در انگلستان ) می گوید که ایران در حال توسعه انواع موشکهای ضد تانک لیزری و هدایت سیمی با نامهای تندر ، توسن و حافظ می باشد. موشکهای رعد ، توفان ، AT-5 اسپندرل ( که در ایران M113 نامیده می شود) در نمایشگاه دستاوردهای انقلاب اسلامی ( سال 1377 در تهران ) به نمایش گذاشته شده است. http://www.redstone.army.mil/history/archives/tow/tow_01.jpg کیانوش و ميلاد

موشک توپل ام يکی از طرح هايی هست که روسيه بعد از فروپاشی شوروی سابق تصميم به پيگيری کرد.توپل ام که در ناتو به کد اس اس 25 شناخته می شود يکی از خطرناک ترين موشک های بالستيک هست که روسيه به ان دست يافته هست. به گفته بعضی از کرشناسان موشک توپل ام شباهت زيادی به Minuteman-3 امريکا دارد... توپل ام حدود 22.7 متر طول دارد و دارای قطری به طول 1.5 متر هست. وزن موشک با کلا هک چيزی حدوده 47.2 تن هست و بردی در حدوده 110000کيلومتر درا هست.در کل موشک توپل ام يه موشک 3 مرحله ای هست که مرحله سوم جدا از مرحله ی اول و دوم در سيلندر ديگری قرار دارد که در مرحله اخر به خاطره شتاب زياد به کلاهک صدمهوارد نشود. به گفته ی کرشناسان آين نحوه طراحی سبب شده که موشک توپل ام از نمونه های ديگر يک سر و گردن بالاتر باشه.اولين ازمايش موشک در دسامبر سال 1994 انجام شد و در سال 1995 نمونه کامل شده ان وارد ارتش روسيه شد.آخرين نمونه کاملا اصلاح شده توپل ام در سال 1999 در منطقه شمال مسکو Plesetsk شليک شد و در منطقه جنوب روسيهKura به زمين برخورد کرد. با توجه به اخبار و گفته بعضی از کرشناسان روسيه در حال کار کردن روی نمونه جديد اين موشک هست که در سال های آينده تست خواهد شد.ارتش رسيه بعد از پی بردن به قدرت اين موشک بالستيک که قابليت حمل کردن همزمان 3 کلاهک هسته ای را درا هست،سفارش حدوده 300 تايی را به شرکت سازنده داد.در کل بعد از آينکه رسيه به قدرت آين موشک پی برد تصميم گرفت که هم از سيلو برای لانچ آين مشک قاره پيما استفاده کند و هم از لنچر های متحرک. Manufacturer --------------------Moscow Institute of Thermal Technology First flight ----------------------------------------------December 20, 1994[1 Engine------------------------------------------------- 3-stage solid propellant Launch mass -------------------------------------------47,200 kg (104,000 lb Length ---------------------------------------------------------22.7 m (74.47 ft Diameter ----------------------------------------------------------1.95 m (6.3 ft Range ----------------------------------------------------11,000 km (6,900 mi Guidance------------------------------------------------ Inertial with GLONASS

آقا ديدم در سايت برای فناوری نيروی هوايی چيزی نيست بنابر اين تصميم گرفتم اين مقاله را بزارم تو سايت icon_biggrin فناوری پنهان کاری ابتدا برای گذر از سیستمهای دفاعی شدید روسیه طراحی شده بود. در اواخر دهه 50 میلادی هواپیماهای جاسوسی U-2 برای بیرون ماندن از دسترس شلیک ضد هوایی ها در ارتفاع 80000 فوتی ( 24000 متری) پرواز می کردند، ولی بعدها مشخص شد که رادار قادر به ردیابی آنها نبوده است. موفقیت پروازهای در ارتفاع بالا، با هواپیماهای U-2، آغاز به کار تحقیقاتی شد که بعدها « پنهان کاری» نام گرفت و هدف آن ساخت هواپیماهایی بود تا از دید پنهان باشد. U-2 تا مدتها از دید رادارهای دشمن پنهان ماند، به خاطر اینکه در ساخت آن از مواد غیر فلزی استفاده شده بود که امواج رادار را جذب کرده و آنها را به طرف ایستگاه زمینی رادار انعکاس نمی داد، حالتی که در مورد دیگر هواپیماها اتفاق می افتاد. انقلاب پنهان کاری از دید رادار در دهه 1970 اتفاق افتاد، زمانی که کامپیوترها به قدر کافی قدرتمند شدند تا معادلات ماکسول را در مورد انتشار امواج الکترومغناطیسی حل کنند. این معادلات نشان می دادند که امواج رادار چگونه منعکس شده و پراکنده می شوند و با طراحی برنامه ای که قادر به پیش بینی RCS از کل بدنه هواپیما در تمام زوایا بود ( RCS امواج برگشتی از شی به طرف ایستگاه رادار) ، طراحان به صورت موثری قادر به کاهش دادن RCS شدند. تنها محدودیت برنامه اخیر این بود که برنامه فقط قادر به آنالیز سطوح صاف، آن هم به دلیل ضعف کامپیوتر ها بود ، بنابراین F-117 و مدلهای مشابه آن از تعدادی سطوح صاف تشکیل شده بودند. [align=center] F-117 [/align] برنامه طراحی و ساخت هواپیمای F-117 جنگنده پنهان کار Nighthawk که توسط Lockheed Martin اجرا می شد بعد از سالیان سال کار روی فن آوری پنهان کاری و بر اساس آزمایشات که در سال 1975 انجام شده بود، در سال 1978 شروع شد و اولین پرواز آن در سال 1981 بود.ولی تا سال 1988 که به طور عمومی خبر وجود چنین پرنده هایی پخش نشده بود هنوز یک پروژه سری بود.Nighthawk اولین هواپیمای پنهان کار عملیاتی بود. از سال 1978 تا 1985 نورثروپ گرومن نیز روی یک پروژه پنهان کاری ، کار می کرد. این هواپیما به نام « Tacit Blue» (آبی خاموش) نامگذاری شد. این پروژه اطلاعات مهندسی ارزشمندی را برای طراحی بمب افکنB2 فراهم آورد. Tacit Blue اولین هواپیمایی بود که برای کاهش سطح مقطع راداری در بدنه آن از سطوح خمیده استفاده شده بود. اصول کار اولیه روشی که برای تشخیص هواپیماها استفاده می شود، بمباران فضای هوایی توسط سیگنالهای راداری به صورت متداوم است. وقتی که هواپیماهایی به مسیر راداری وارد می شود، سیگنال برخورد کرده به آن طرف سنسور واقع در ایستگاه رادار که اندازه و مکان هواپیما را تشخیص می دهد بر می گردد( لازم به ذکر است که توان سیگنال فرستاده شده در حدود چندین مگاوات است در حالیکه سیگنال برگشتی از بدنه یک هواپیما در حدود چند میل وات است که این سیگنال در گیرنده مدار چندین بار تقویت می شود.) [align=center][/align] دیگر روش های تشخیص با سیگنالهای صوتی و فراصوتی ، دیداری و مشخصه های مادون قرمز (حرارتی) کار می کنند. فناوری پنهان کاری به وسیله کاهش یا حذف این سیگنالهای تشخیص دهنده کار می کنند. پانلهای روی بدنه F-117 طوری زاویه دار شده اند که امواج رادار را منحرف کرده و سیگنالی به طرف پایگاه زمینی بر نمی گردد. در F-117 از پنجره های صاف و مواد جاذب امواج رادار در خود پنجره ها و روی پنجره های سیستم هدایت لیزری که از ورود امواج رادار به داخل ایم محفظه جلوگیری می کند، استفاده شده است. پانل های بدنه مجهز به لایه ای از مواد مرکب خاص که جذب کننده امواج رادار و در نتیجه کاهش دهنده هر نوع نشانه ای که باعث شکار شدن هواپیما می شود، هستند. کاهش دادن مشخصه های حرارتی ایجاب می کند که یک هواپیما بسیار مخفی تر ساخته شود. اگزوز موتور F-117 ، قبل از خروج گاز موتور توسط هوای سرد خنک می شود و این هوا توسط پره هایی به درون اگزوز فرستاده می شود. این پره ها، روزنه های عریض در روی لبه فراز دو بال هستند. هواکش و اگزوز B2 روی سطح بالایی بال یعنی جاییکه از دسترس رادارهای زمینی محافظت شده اند گنجانده شده است. جدیدترین هواپیماهای با فناوری پنهان کاری F-22 Raptor ، جنگنده F-35 و جنگنده اروپایی Typhoon هستند. [align=center] F-35 F-22 [/align] همه آنها قادرند یا قادر خواهند بود در سرعتهای مافوق صوت بدون استفاده از پس سوز که شدت سیگنال های مادون قرمز منتشر شده را تحت شرایط مافوق صوتی کاهش می دهد، پرواز کنند. عكسها به گالري انتقال يافتند Babakim1

بمب کثیف چگونه کار می‌کند؟ بمب کثیف یا بمب پخش کننده مواد رادیواکتیو از نظر تئوری بسیار ساده است: یک ماده منفجره معمولی مانند TNT که همراه با مواد رادیواکتیو در یک محفظه قرار گرفته اند. این بمب نسبت به یک بمب هسته ای بسیار ساده تر، ارزان تر و البته کم اثرتر است، والبته هنوز از قابلیت تخریب انفجاری و آسیب های تشعشعی برخوردار است. مواد منفجره از طریق گاز بسیار داغی که به سرعت منبسط می‌شود، موجب آسیب های تخریبی فراوانی می‌شوند. ایده اصلی بمب کثیف هم این است که به جای آنکه از این قدرت انبساطی گاز در جهت تخریب استفاده شود، به عنوان پخش کننده مواد خطرناک رادیواکتیو در سطحی وسیع استفاده شود. هنگامی که انفجار پایان یافت، مواد رادیواکتیو به صورت ابری از غبار در فضا پخش می‌شود که همراه با وزش باد، در سطحی وسیع تر از محل انفجار پراکنده می‌شود. اثر تخریبی طولانی مدت بمب، تشعشع یونیزه کننده مواد رادیواکتیو است. اتمها را یونیزه کند و مجموعه ای از یونهای مثبت و منفی را درون سلولها ایجاد کند. این پدیده در بدن انسان بسیار خطرناک است، زیرا جریان الکتریکی ناشی از حرکت یونها می‌تواند واکنش شیمیایی غیر طبیعی را در سلولها آغاز کند. علاوه بر اینها، این یونها ممکن است مولکولهای DNA را که حاوی کدهای ژنتیکی انسان هستند، مورد حمله قرار داده و آن را بشکنند. سلولی که رشته DNA آن شکسته شد، یا می‌میرد و یا مولکول DNA خودش را به شکل دیگری ترمیم می‌کند که با شکل پیشین خود متفاوت است و به آن جهش ژنتیکی می‌گویند. اگر بسیاری از سلولها بمیرند، بدن دچار بیماری های مختلف می‌شود. ولی اگر DNA جهش کند، سلول ممکن است سرطانی شود و سرطان در بدن پخش شود. تابش رادیواکتیو هم چنین می‌تواند در کارکرد سلول اختلال ایجاد کند که منجر به بروز علایمی می‌شود که از آن به بیماری تشعشع یاد می‌شود. بیماری تشعشع می‌تواند مرگ آور باشد، ولی مبتلایان به آن می‌توانند با درمان های پیشرفته از آن نجات پیدا کنند، بخصوص اگر پیوند مغز استخوان روی آنها صورت پذیرد. تابش یونیز کننده از ایزوتوپ های رادیواکتیو ( رادیو ایزوتوپ‌ها ) ساطع می‌شوند. ایزوتوپ های رادیواکتیو، اتمهایی با هسته ناپایدار هستند که با گذشت زمان دچار واپاشی می‌شوند؛ به عبارت دیگر، آرایش پروتون‌ها و نوترون‌ها در هسته اتم و الکترونها در اطراف اتم به شکلی تغییر می‌کند که موجب می‌شود خصوصیات اتم تغییر کند. این واپاشی رادیواکتیو، انرژی فراوانی را در قالب تشعشع های یونیزه کننده آزاد می‌کند. ما همیشه مقادیر اندکی از این تشعشع های یونیزه کننده را دریافت می‌کنیم که منشأ آنها طبیعی است: پرتوهای کیهانی که از فضا می‌آیند، ایزوتوپ های رادیواکتیو طبیعی، دستگاههای تابش X و مواردی از این دست. البته این تشعشع های طبیعی هم می‌توانند عامل بروز سرطان شوند، ولی احتمال ابتلا بسیار اندک است. چون ما در برابر مقادیر بسیار اندک آنها قرار داریم. انفجار یک بمب کثیف، سطح این تشعشع را فراتر از مقدار معمول خود می‌برد و متناسب با آن، احتمال ابتلا به سرطان و بیماری تشعشع را افزایش می‌دهد. یک بمب کثیف بلافاصله تعداد زیادی از انسانها را نمی کشد، بلکه موجب می‌شود تعداد زیادی از انسانها در چند نسل به دلیل ابتلا به بیماری های لاعلاج جان بدهند. انواع بمب های کثیف طرح های مختلفی برای ساختن یک بمب کثیف وجود دارد. انواع مختلف مواد انفجاری در مقادیر متنوع، بمب هایی در ابعاد مختلف و با قابلیت های انفجاری متنوع پدید می‌آورند و انواع و مقادیر مختلف مواد رادیواکتیو، می‌تواند موجب آلودگی مناطق مختلف تا اندازه های مختلف شود. برخی از این طرح‌ها عبارتند از: • یک بمب کوچک که شامل یک تکه دینامیت و مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو است. • یک بمب متوسط، همانند یک خودروی کوچک که پر از مواد منفجره و مقدار بیشتری ماده رادیواکتیو است. • یک بمب بزرگ، همانند یک کامیون پر از مواد منفجره و مقادیر زیاد مواد رادیواکتیو. • به دست آوردن مواد منفجره معمولاً کار سختی نیست، ولی دست یابی به مواد رادیواکتیو کار بسیار سختی است، زیرا فقط در مرکزهای حفاظت شده و اماکن تحقیقاتی وجود دراند. با این حال برخی منابع در سراسر جهان وجود دارند که از حفاظت خوبی بهره مند نیستند و ممکن است در آینده خطر ساز شوند. 1- در بیمارستانها مقادیر بسیار اندکی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که در پزشکی هسته ای کاربرد دارد، همانند سنریوم 137 2- در دانشگاهها، مقادیر اندکی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می‌گیرند. 3- مراکز پرتوتابی غذایی، از تابش های رادیواکتیو کبالت 60 استفاده می‌کنند تا باکتری های مضر روی غذا را نابود کنند. 4- معادن طبیعی اورانیوم در سراسر جهان وجود دارند و برخی از آنها که در آفریقا واقع شده اند، از حفاظت چندانی برخورد نیستند. اورانیوم طبیعی رادیواکتیو است، ولی غلظت آن در حدی نیست که مستقیماً در تهیه بمب های هسته ای مورد استفاده قرار گیرد. 5- مقادیر نسبتاً زیادی از باتری های هسته ای مصرف شده در سطح کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق پخش شده است این مولد های قابل حمل گرما الکتریکی از مقادیر قابل توجهی استرونسیوم 90 برخوردار هستند که ایزوتوپ رادیواکتیو بسیار قدرتمندی است. 6- سوخت های هسته ای مصرف شده در راکتورهای روسی قدیمی که معمولاً در زیر دریایی های قدیمی و از کار افتاده هسته ای یافت می‌شود. 7- برخی مواد با رادیواکتیویته بسیار پایین هم در برخی وسایل زندگی روزمره یافت می‌شوند که جمع آوری آنها، می‌تواند نوعی تهدید به شمار آید. همانند مواد رادیواکتیو به کار رفته در حسگرهای هشدار دهنده رود. آسیب های ناشی از بمب کثیف 9- جدای از این که بدانیم بمب کثیف چگونه تهیه می‌شود و خطر دست یابی سودجویان به آن چقدر زیاد است، پرسش مهم این است که اگر کسی چنین بمبی را منفجر کند، چه اتفاقی روی می‌دهد؟ پاسخ دقیقی برای این پرسش موجود نیست. شما می‌توانید از ده متخصص در این زمینه بپرسید و ده پاسخ متفاوت دریافت کنید. تعیین دقیق اثرات یک بمب کثیف کار پیچیده ای است، چرا که عوامل بسیاری در این راه دخالت دارند؛ حتی وزش باد هم در تأثیرات چنین بمبی دخالت دارد! یک بمب کثیف معمولی را در نظر می‌گیریم که بین 5/4 تا 23 کیلوگرم ماده منفجره در بر دارد و مقدار بسیار کمی از ماده رادیواکتیو رده پایین همانند کبالت 60 یا سزیوم 137 که در آزمایشگاههای یک دانشگاه می‌توان آنها را پیدا کرد. چنین بمبی قدرت تخریب وحشتناکی ندارد. هر گونه مرگ آنی یا تخریب اولیه فقط به خود ماده منفجره برمی گردد. البته ماده منفجره مواد رادیواکتیو را در فضا پخش می‌کند و احتمالاً سطحی به مساحت چند کیلومتر مربع را آلوده خواهد کرد. البته بمب هایی که از ضایعات رادیواکتیو نیروگاههای هسته ای یا ژنراتورهای هسته ای قابل حمل استفاده می‌کنند، آسیب های بیشتری وارد خواهند کرد، ولی کارکردن با این مواد به مراتب دشوارتر است؛ چرا که تابش این مواد به قدری شدید است که در طول زمان ساختن و حمل و نقل بمب، سازندگان را از پای در می‌آورد. در شرایط انفجار یک بمب معمولی، اگر در طول یک روز از شر لباس های آلوده خلاص شویم، حمام بگیریم و منطقه را پاکسازی کنیم، احتمالاً هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. انفجار بمب میزان تابش رادیواکتیو را از حد مجاز بالاتر می‌برد، ولی مقدار آن خیلی نیست. بدن انسان می‌تواند در کوتاه مدت، به خوبی از عهده مقابله با این اثرات برآید. البته مردمی که خیلی به انفجار نزدیک بوده اند، احتمالاً به بیماری تشعشع مبتلا می‌شوند و نیاز به مراقبت های بیمارستانی دارند. نگرانی اصلی در مورد تابش های بلند مدت است. بسیاری از ایزوتوپ های رادیواکتیو، با مواد دیگر بسیار خوب واکنش می‌دهند ( از جمله با بتن و فلزات ) و از این رو نمی توان بدون نابود کردن قطعات ساختمانی، تمامی مواد رادیواکتیو را پاکسازی کرد. حتی پس از آنکه گروههای پاکسازی بخش اعظم مواد مضر را جابجا کردند، باز هم بخش اندکی از این مواد باقی می‌مانند که می‌توانند تا سالها و بلکه دهها سال به تشعشع دهند. هر کس در چنین منطقه ای زندگی کند، به طور منظم و در دوره ای طولانی تحت اثر تابش های مضر قرار می‌گیرد و احتمالاً به سرطان مبتلا خواهد شد. پرسشی که اکنون مطرح می‌شود، این است که آیا این مقدار اندک، می‌تواند خطر بسیار اندکی را متوجه مردم بکند، خطری به مراتب فراتر از عوامل فعلی ایجاد کننده سرطان؟ دانشمندان برای پاسخ به این پرسش، دو دسته می‌شوند: گروه نخست معتقد است که اگر دولت، چند هفته تا چند ماه را به پاکسازی منطقه بگذراند، آنگاه خطرات احتمالی قابل صرفنظر خواهد بود. اما گروه دوم، می‌گویند ممکن است شدت حمله بمب کثیف به قدری زیاد باشد که یک شهر را برای سالها و حتی دهها سال غیر قابل سکونت نماید. این که کدامیک از این دو نظر درست است، چیزی است که نمی توان با قطعیت گفت. برای هر دو پاسخ نمونه هایی وجود دارد. هیروشیما و ناکازاکی که به دلیل انفجار بمب هسته ای در معرض تابش های شدید رادیواکتیو قرار گرفتند، ولی امروزه کاملاً ایمن هستند. از سوی دیگر، مناطقی در اطراف نیروگاه هسته ای چرنوبیل وجود دارند که به دلیل تابش شدید رادیواکتیو هنوز ناامن محسوب می‌شوند.

مین صوتی (acoustic mine): مینی که با امواج منتشرشده از هدف منفجر شود. مین ضد هوابُرد (anti-airborn mine): مینی که در محلهای احتمالی پیاده شدن نیروهای هوابرد کار گذاشته شود. مین ضد نفر (antipersonnel mine): مینی برای وارد کردن تلفات و ضایعات به افراد پیاده دشمن و ناتوان کردن آنها. مین ضد تانک (antitank mine): مینی که تانک را از تحرک بیندازد یا باعث انهدام آن شود. مین کف‌نشین (bottom mine): مینی که پس از رها شدن از ناو یا زیردریایی یا هواپیما در کف دریا قرار گیرد و دارای حسگرهای عمل‌کننده از نوع مغناطیسی و آوایی و فشاری باشد؛ این گونه مین برای نابودی شناور سطحی و زیرسطحی به کار می‌رود. مین جهنده ضدنفر (bounding mine): نوعی مین ضدنفر با خرج کوچکی که بدنه مین را به هوا پرتاب کند و موجب شود مین در بلندی سه یا چهار پایی (فوتی) منفجر و تکه‌های آن در کلیه جهت‌ها پرتاب شود. مین شیمیایی (chemical mine): مینی محتوی مواد شیمیایی سمی برای کشتن افراد یا از کار انداختن یا آلوده کردن وسایل و زمین. مین دورفرمان (controlled mine): مینی که از ایستگاه فرمانِ راه دور هدایت و منفجر شود. مین تأخیری (delayed action mine): مینی که مدتی پس از تحریک شدن منفجر شود و اغلب پشت سر نیروهای عقب‌نشینی‌کننده و برای به ستوه آوردن و انهدام نیروهای تعقیب‌کننده دشمن به کار رود. مین تمرینی (drill mine): گونه‌ای مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن مشابه مین جنگی است و برای تمرینهای لجستیکی استفاده می‌شود. مین فوگاز (fougasse): مینی که به محض انفجار آن تکه‌های فلزی یا اشیای دیگر در جهت‌های پیش‌بینی‌شده پرتاب شود. مین بی‌اثر (inert mine): گونه‌ای مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن همانند مین جنگی، اما کلیه مواد منفجره و آتش‌زای آن بی‌اثر باشد. مین مهارشده (moored mine): مینی که با استفاده از لنگر به کف دریا (در مناطق حساس دریا) مهار شود؛ این مین در ژرفای متناسب با آبخور کشتیها غوطه‌ور است و با برخورد بدنه کشتی به آن منفجر می‌شود. مین مشقی (practice mine): نوعی مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن مشابه مین جنگی است و ماسوره آن مقدار کمی ماده منفجره کُندشکن یا دودزا دارد. مین آموزشی (training mine): مینی شبیه مین جنگی که فاقد ماده منفجره باشد.

برنامه‌هاي تسليحاتي راهبردي ايران: يك ارزيابي شبكه‌اي اتم‌هاي اورانيوم 235 و اورانيوم 238 با استفاده از گاز، تركيب و سپس در معرض اشعه ليزر قرار مي‌گيرند. ليزرها در فركانس‌هاي مختلف، تنظيم و سپس به طور انتخابي، اتم‌هاي اورانيوم 235 را يونيزه مي‌كنند و سپس اين اتم‌ها در بشقاب‌هايي كه با برق ساكن، شارژ شده‌اند، جمع‌آوري مي‌شوند. شيوه جايگزين كه MLIS است، از UF6 به عنوان مواد اوليه و تغذيه‌اي استفاده مي‌كند و آن را در معرض اشعه ليزر قرار مي‌دهد تا موجب شكسته شدن مواد شيميايي نوري مولكول‌هاي UF6 ـ كه حاوي اورانيوم 235 هستند ـ شود. اين مولكول‌ها جمع‌آوري و سپس به پودر جامد تبديل مي‌شوند. ايران همانند تلاش‌هايش براي توسعه سانتريفيوژ و فناوري عمل‌آوري مجدد، نخست كوشش كرد، برنامه تحقيق و توسعه ايزوتوپ ليزري را از آژانس بين‌المللي انرژي اتمي پنهان سازد. برنامه ليزري كه در آزمايشگاه ليزري لشكرآباد، واقع در 40 كيلومتري غرب تهران انجام مي‌شود، براي نخستين بار توسط شوراي مقاومت ملي ايران در 21 مي 2003 افشا و علني شد. آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بنا بر اعلام‌ها و اطلاعاتي كه از شوراي مقاومت ملي ايران دريافت مي‌كرد، در ماه مي سال 2003، خواستار بازديد از آزمايشگاه ليزري مزبور شد. ايران در ابتدا داشتن هرگونه برنامه غني‌سازي ليزري در لشكرآباد را تكذيب كرد و بعد تجهيزات غني‌سازي ليزري در آنجا را پيش از اين‌كه به آژانس بين‌المللي انرژي اتمي اجازه دهد در آگوست 2003 از لشكرآباد بازديد كند، به مركز تحقيقات هسته‌اي براي امور كشاورزي و دارويي در كرج منتقل كرد. مقامات ايراني به هنگام بازديد كارشناسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي از لشكرآباد گفتند كه آزمايشگاه لشكرآباد به تحقيق تركيب ليزري و طيف‌نمايي ليزري اختصاص داشته و تكرار كردند كه هيچ‌گونه مواد هسته‌اي در آزمايش‌ها و تجارب ليزري وجود نداشته است. http://www.baztab.com/tmp/upload/12509.jpg سرانجام ايران در اكتبر 2003 پذيرفت كه ضمن نقض موافقتنامه تدابير حفاظتي با استفاده از مقادير كمي مواد هسته‌اي، اقدام به اجراي يك برنامه غني‌سازي ليزري اعلام‌نشده كرده است. آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بنا بر نتايج مصاحبه‌ها با دانشمندان ايراني، بررسي قراردادهاي ايران با منابع خارجي و نيز اسناد مرتبط با تجارب و آزمايش‌هاي آزمايشگاهي و نمونه‌برداري‌ها از تجهيزات استفاده‌شده در تجارب و آزمايش‌هاي ليزري، بر اين باور است كه مي‌تواند عناصر اصلي اعلاميه ايران مورخ اكتبر 2003 را تاييد كند. تحقيقات ايران از سال 1975 تا 1998 درخصوص تفكيك ايزوتوپ ليزري در مركز تحقيقات و كاربرد ليزري وابسته به مركز تحقيقات هسته‌اي تهران كه بعدا به مركز تحقيقات ليزري تغيير نام داد، انجام شده‌ است. ايران بين سال‌هاي 1975 تا 1979 براي كار و فعاليت روي فنون تفكيك ايزوتوپ ليزري بخار اتمي و نيز فنون تفكيك ايزوتوپ ليزري مولكول‌ها با دو شركت آمريكايي قرارداد امضا كرد. تجهيزات مربوطه، فعاليت مطلوب و مناسبي نداشتند و همكاري با دو شركت مزبور با بروز انقلاب در ايران به پايان رسيد. برنامه غني‌سازي ليزري در سال 1991 به هنگامي كه مركز تحقيقات ليزري با يك مؤسسه چيني براي دريافت 50 كيلوگرم فلز اورانيوم طبيعي و تجهيزات غني‌سازي ليزري با طراحي رسيدن به سطوح غني‌سازي 3 درصدي، موافقتنامه‌اي را امضا كرد، احيا شد. دانشمندان ايراني پيش از سال 1994 كه اجراي موافقتنامه مزبور تكميل شده بود، حدود 8 كيلوگرم از 50 كيلوگرم فلز مزبور را براي غني‌سازي اورانيوم بر پايه مقياس ميلي‌گرم مورد استفاده قرار داده و به سطح ميانگين غني‌سازي 8 تا 9 درصدي رسيده بودند كه در يك نقطه اوج به 15 درصد نيز رسيد. به هر حال، ايران پس از سال 1994، قادر به راه‌اندازي و فعال‌سازي صحيح تجهيزات مزبور نبود. ايران در سال 1998 با مؤسسه «D.V.Efremov» در شهر سن‌پترزبورگ مرتبط شده و اين مؤسسه موافقت كرد كه تجهيزات راهنماي AVLIS را براي نصب در لشكرآباد در اختيار ايران قرار دهد. كارشناسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي پس از بررسي متن موافقتنامه ايران با مؤسسه نام‌برده، اعلام كردند كه تجهيزات مزبور، فاقد توانايي براي توليد 5 كيلوگرم اورانيوم غني‌شده سطح پايين (بين 5/3 تا 7 درصدي) در سال اول بهره‌برداري از آن است. آنان همچنين نتيجه گرفتند كه تجهيزات مزبور، تنها قادر خواهد بود، مقدار بسيار كمي از توليد اورانيوم غني‌شده سطح بالا در مقايسه با كل مقداري را كه مجموعه تجهيزات براي توليد آن تحويل ايران شده است، انجام دهد. به هر حال، مسكو در سال 2000 در واكنش به فشارهاي آمريكا، ارسال تجهيزات مزبور به ايران را به تعويق انداخت و سپس در سال 2002، رسما موافقتنامه‌اش با ايران را به پايان رساند. ايران در اكتبر 2002، تصميم گرفت تأسيسات موجود در لشكرآباد را با انتقال تجهيزات چيني‌الاصل موجود در مركز تحقيقات ليزري لشكرآباد، تكميل كند، اما اين اقدام نيز موفقيت كمي داشت. كارشناسان هسته‌اي ايران در تأسيسات لشكرآباد بين اكتبر 2002 تا ژانويه 2003، آزمايش‌ها و تجاربي را براي توليد مقادير كمي از اورانيوم غني‌شده تا تقريبا 1 درصد با استفاده از 22 كيلوگرم از 50 كيلوگرم فلز اورانيوم طبيعي چيني‌الاصل كه از اين كشور وارد كرده بودند، انجام دادند. http://www.baztab.com/tmp/upload/12510.jpg با توجه به نتايج ارزيابي‌هاي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، بعيد به نظر مي‌رسد كه برنامه غني‌سازي ليزري ايران، تهديدي جدي در زمينه گسترش سلاح‌هاي هسته‌اي باشد. حمايت خارجي از برنامه غني‌سازي ليزري ايران از سوي منابع آمريكايي، روسي و چيني، برخلاف برنامه غني‌سازي سانتريفيوژ ايران كه از كمك‌هاي خارجي گسترده از شبكه عبدالقديرخان بهره‌مند بوده، محدود و ناقص بوده است. نكته ديگر آن‌كه، تسلط بر فناوري ليزري به طور كلي در مقايسه با تسلط بر فناوري سانتريفيوژ دشوارتر است و سرانجام اين‌كه برنامه ليزري ايران، تنها توانسته است مقادير كمي از اورانيوم غني‌شده سطح پايين را غني‌سازي كند. تجهيزاتي كه در اين آزمايش‌ها و تجارب به كار گرفته شده‌اند، از فعاليت خارج شده و تحت نظارت آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در انبار نگهداري مي‌شوند. تهيه و ساخت سوخت برنامه ايران براي تهيه و ساخت سوخت و توليد دانه‌هاي UO2 از اورانيوم غني‌شده سطح پايين و اورانيوم طبيعي و توليد فلز مناسب براي اين دانه‌ها متمركز است. پودر UO2 غني‌شده سطح پايين براي ساخت و تهيه سوخت رآكتور نيروگاه آب سبك با استفاده از فشار تبديل سراميك‌هاي به دست آمده جهت داشتن اندازه و شكل يكسان تراش داده مي‌شوند. دانه‌ها (ساچمه‌ها) زماني به شكل لوله‌هاي بلند توخالي چيده مي‌شوند كه به عنوان ميخ يا ميله‌هاي سوختي شناخته شده و بعد با يك لايه فلزي كه نوعا تركيبي از زيركونيوم است، پوشش داده مي‌شوند. سپس ميله‌هاي سوختي كه به عنوان مجموعه سوختي، شناخته مي‌شوند، دسته‌بندي مي‌گردند. 1000 VVER كه طرح روسي دارند و در رآكتور بوشهر مورد استفاده هستند، مركب از 312 ميله (كه هر كدام از آنها با تركيبي از آلياژ زيركونيوم و نيوبيوم، پوشش داده شده‌اند) مي‌باشند كه در ده رديف در يك طرح شش گوشه‌اي چيده شده‌اند و طول آنها 5/4 متر و عرضشان 23 سانتي‌متر است؛ مجموعا 163 عدد از اين مجموعه‌هاي سوختي، محتواي رآكتور را تشكيل مي‌دهند. توان و ظرفيت ايران براي توسعه فعاليت‌هاي ساخت سوخت، تدريجا شكل گرفته است. به گونه‌اي كه در سال 1984 يك شركت فرانسوي به ايران كمك كرد تا آزمايشگاه تهيه و ساخت سوخت واقع در مركز فناوري هسته‌اي اصفهان را داير و تأسيس كند. اعلاميه‌اي كه ايران در سال 1998 به آژانس بين‌المللي انرژي اتمي داد، حاكي از آن است كه اين كشور از سال 1985 تا سال 1993 در آزمايشگاه تهيه و ساخت سوخت، عمليات آزمايشگاهي داشته كه شامل روندهاي مختلف كار بر دانه‌هاي UO2 نظير شكل‌دهي، تراش دادن، پوشش دادن، جوشكاري و كنترل كيفي مي‌شده است. ايران مي‌گويد، در اين سال‌ها، تعداد كمي از دانه‌هاي (ساچمه) تحت فشار و شكل داده شده را با استفاده از 50 كيلوگرم UO2 تهيه شده كه در سال 1977 وارد كرده و معاف از تدابير حفاظتي بوده، ساخته است. برخي از اين دانه‌ها بعدا در اواخر دهه 1980 در رآكتور تحقيقاتي تهران تابانده شده و در تجارب و آزمايش‌هاي عمل‌آوري مجدد به كار گرفته شده‌اند كه در اكتبر 2003 توسط ايران به آژانس بين‌المللي انرژي اتمي اطلاع داده شده است. http://www.baztab.com/tmp/upload/12511.jpg icon_wink

لطفا اول عکس اف 5 و اف 16 را ببينيد بعد بگيد به هم شبيه هستند به نظر من و بيشتر افراد بيشتر شبيه اف 5 هست تا اف 16

اگر دقت کنيد الان هر جنگنده ايرانی که وارده محدوده عراق بشه مورد تهاجم خواهد گرفت به نظر من رد شدن از عراق خيلی سخت تر از بمب باران کردن اسرائيل هست عبور از عراق غير ممکن نيست ولی با وجود امريکا در عراق خيلی دشوار هست تنها کاری که ما می تونيم بکنيم استفاده از سوريه برای حمله به اسرائيل يا اينکه پرواز جنگنده ها در ارتفاع خيلی پايين از مرز های عراق که در کل کار خطر ناکی هست و اينکه پرواز در ارتفاع پايين سوخت بيشتری مصرف می کنه

در زمان جنگ ايران و عراق نيروی هوايی ايران نقش خيلی مهمی داشت و در کل اگر نيروی هوايی ايران در فراهم کردن هواپيماهای عملياتی مشکل داشت. حداقل از نظر تکنولوژی هواپيما, از همه کشور های منطقه سر بود به نظر من نيروی هوايی نقش خيلی مهمی داشت و اگر اين نيروی هوايی نبود ما صد در صد شکست خورده بوديم ولی الان چی??? نيروی هوايی در حد زمان قبل از انقلاب نيست نمی گم نيروی هوايی ضعيف هست ولی در کل بازده خوبی نداره و در يک جنگ تمام عيار با عربستان حرف زيادی برای گفتن نداره و اين حقيقت هست می شه با ور کرد می شه گفت نه ولی تلاش ايرانی ها برا ی خودکفايی قبل تحسين هست ولی برای به دست اوردن تکنولوژی بايد يا دست تو جيب کرد يا روی مراکز بومی سرمايه گذاری کرد که زمان بر هست.

آقای ليچ به نظر شما به صرفه هست که توسط موشک اين کار را انجام داد و فکر نکنم هيچکی از موشک زمين به زمين استفاده کند چون بازده اين موشک ها به نحوه هدف گيری و دقت اون هست بنا بر اين اصلا به صرفه نيست

وقتی حزب الله از این نوع موشک ها داشته باشه! بخصوص از نوع زمین به زمینش به نظرتون کی بهش داده؟! icon_cheesygrin نه ايران اين بمب ها را داره و صنعت ساخت اين بمب ها به صورتی که بازده بالا داشته باشه دشوار هست و اينکه به خاطر نبود مشابه اين بمب در شرق ايران هم نمی تونه بمبي به خوبی اين مهندسی معکوس کنه و در کل هم ساخت چنين بمب فعلا به صرف ايران نيست به جز زمانی که ما نيروی هوايی قوی تر داشته باشيم و قصد حمله به اسرائيل

نه کسی به حرف های ما اهميت می ده و نه رهبر قرار بعد از خوندن اين پست به عربستان اعلام جنگ بده در کل ما فقط داريم بررسي می کنيم که اگر جنگ شد در پله اول بايد چي کار کرد

من نگفتم که قرار ارتش روسيه بياد با ايران يکی بشه بعد بر ضد امريکا در يک جبهه جنگ کنند اگر جنگی رخ دهد روسيه به صورت پنهان يا آشکار به ايران کمک خواهد کرد و اين کمک ها از زمان حال گسترش بيشتری خواهد داشت حالا هر جور باشد بستگی به منافع روسيه دارد اين کمک ها به صورت پنهان يا آشکار صورت خواهد گرفت

ما می تونيم به صورت صد در صد روی روسيه حساب کنيم چون روسيه به خاطر منافع خودش تا اونجايی که بتونه به ما کمک می کنه. درست هست که روسيه شريک خوبی نيست ولی در جنگ ميان ايران و غرب روسيه به ايران بيشتر از زمان حال کمک خواهد کرد.

در کل نيروی هوايی عربستان از ايران خيلی قوی تر هست و در کل به خاطر نبود مرز خاکی نيروی زمينی ايران در کل کار مهمی نمی تونه انجام بده به جز حملات موشکی در کل اگر ما در ابتدای جنگ نيرو هوايی عربستان را با موشک های خود ضعيف کنيم فکر کنم برنده جنگ ما هستيم

بابا بيخيال اينقدر شلوق نکنيد و گر نه اين پست بسته می شه از همه بچه ها خواهش می کنم اگر يک نفر حرف بي ربط زد اصلا واکنش نشان ندهيد خود آقا سعيد کارا را انجام می ده icon_cheesygrin

:mrgreen: بابا شايعه نکنيد اگر اينجوری باشه ماه محرم وقتی رفتيم اش واسه آقا به هم بزنيم که اميد وارم قبول باشه يکی از رده بالای عقيدتی سياسی اش همزنی تهران گفت ايران بمب هسته اي ساخته icon_cheesygrin ان الله مع الصابرين ستجدني ان شاء الله من الصابرين

فکر کنم قبل از حمله امريکا به افغانستان توليد اين تانک سرعت کمی داشت ولی بعد از احساس خطر توليد اين تانک با سرعت بيشتر ادامه داده شد در کل تعداد توليد اين تانک فکر نکنم زياد باشه درست يادم نيست از اين تانک ساخته شده ولی فقط در گروه های مخصوص استفاده می شود منم فکر کنم توليد می شه ولی با نواخت پايين

به قول آقا سعيد لطفا شايعه نکنيد و تا مدرک نداريد حرف نزنيد و اگر يک نفر هم خبر داشته باشه اينجوري تو سايت جار نمی زنه و صبر می کنه تا فرمانده های ارشد اعلام کنن خبر را بعد توضيح های بيشتري بده پس اگه چيزي نمی دونيد و مدرک نداريد يا از پدر دوستت که مثلا تو سپاه هست شايعه شنيدی به زبان نياری بهتره با تشکر