روی هواپیماهای اسراییلی جواب نمیده برادر raised_eyebrow

این جنگ به نفع هیچکس تموم نخواهد شد

اسمش سهیل حسن هست ، 

با سلام اتفاقا همین حرفتون دلیل لزوم ارائه منبع است. این خبر رو امروز همه کار کردن تو ایران ، منبع هم گذاشتن المسیره . من شخصا نه توی CNN و نه توی رویترز ندیدم.

با سلام دوستان صاحب نظر تحلیل کنند ، قیمت نفت به شدت افت کرده ، اولین پس لرزه افت قیمت رو در ونزوئلا دیدیم که متحدین ایران شکست خوردند در انتخابات و برنامه ریزی حضور در آمریکای جنوبی بنظرم داره با چالش جدی مواجه میشه ، تاثیر این افت شدید در برنامه ریزی حضور ایران و روسیه در سوریه چقدر تاثیر داره و آیا این حجم حملات رو میتونن با این وضع اقتصادی ادامه بدهند ؟ آیا در بلند مدت امکان تسلیح گروههای شیعه همچنان وجود دارد ؟ تاثیر وضع اقتصادی داخل کشور بر برنامه های برون مرزی چقدر است ؟

با سلام اگر به سیاه نمایی متهم نشوم ، یه سوال دارم . وقتی این جنگ تمام شد (اگر تمام بشه البته ) اونموقع سوریه مثل کریمه جزو خاک روسیه نخواهد شد احتمالا ؟  یا فقط برای ما مهم است که این جنگ تمام بشه ؟ چون با این حجم نیرو و سرمایه گذاری ، باورم نمیشه به این راحتی بعد از جنگ برن خونشون ، البته بعدش میشه جهاد علیه روسیه راه انداخت  :winking:

ایران، معادلات منطقه و خطر شیفتگی در برابر روسیه نویسنده: محمدعلی دستمالی، کارشناس مسائل منطقه دیپلماسی ایرانی: یکی از انتقادات تندی که برخی از منتقدین داخلی و خارجی آمریکا بر زبان می آورند، این است که با بیرون رفتن نظامیان آمریکایی از خاک عراق، ایران به شکل یک قبضه، در این کشور صاحب نفوذ و قدرت شد و توانست معادلات و موازنات عراق را بر اساس منافع و مصالح خود تنظیم کند و دست کم با دو عنصر از عناصر سه گانه قومی – مذهبی عراق یعنی شیعیان و کردها، روابط استراتژیک ایجاد نماید و مانع از نفوذ رقبای درون منطقه ای و فرا منطقه ای شود. این انتقاد، که بیشتر از سوی طرفداران ایده دهشتاک و هزینه بردار مداخله گرایی نظامی است، در واقع نشان دهنده عمق نفوذ و قدرت ایران در منطقه و به ویژه در عراق است و در پرونده های حساس دیگری همچون فلسطین، لبنان، سوریه و تا حدودی یمن نیز، ایران از موقعیتی برخوردار شده که هیچ بازیگر دیگری بدون کسب رضایت تهران نمی تواند مسیر تحولات را تغییر دهد. با این حال، دست کم در شش ماه گذشته، این فضا رو به نغییر نهاده و ورود جدی روسیه به میدان حساس و پر از مین و مانع سوریه، می رود تا اندک اندک، فضا را به سمت و سویی ببرد که اوضاع به نفع مسکو پیش برود و چنین چیزی حتی در خوشایندترین و خوش بینانه ترین حالت و با فرض ائتلاف و برقراری روابط استراتژیک و حیاتی بین ایران و روسیه، نمی تواند ضامن منافع و مصالح جمهوری اسلامی ایران باشد. شیفتگی در برابر پوتین و قرائت غلط اهداف مسکو توجه به چند نمونه از اتفاقات ماه های اخیر و اظهار نظر برخی مقامات سیاسی، امنیتی و نظامی و گروه های خاصی از تحلیل گران و کارشناسان سیاسی ایران، بیانگر این مساله است که در حال حاضر، گونه ای از شیفتگی نسبت به روسیه به وجود آمده است که می تواند در میان مدت، خسارات جدی به بار بیاورد. اظهار نظر و بیانات اغراق آمیز در این حوزه به حدی است که یکی از مقامات مهم کشور، دیدار پوتین با رهبر بزرگوار اقلاب را، مهم ترین و با کیفیت ترین ملاقات کل تاریخ جمهوری اسلامی خواند! برخی از رسانه ها و تریبون های خاص نیز ولادیمیر پوتین را با وهب مسیحی مقایسه کردند و تصویری عجیب از تحلیل های شتاب زده و به اصطلاح جوگیر شدن و رفتار رفیق محورانه ایرانی را به نمایش گذاشتند که حتی در دنیای سیاست نیز، گهگاه به جای آن که امور و رویدادها را بر اساس معیار و ترازوی منفعت و مصلحت بسنجد، قائل به نوعی از واکنش خاص است که شاید بتوان آن را با اصطاح عامیانه «فردین بازی»، به روشنی بیان کرد. به راستی چه شده است؟ چه اتفاقی در خاک سوریه روی داده و روسیه دست به چه عملیات خارق العاده ای زده و چه ید بیضایی نشان داده است؟ آیا اقدامات روسیه توانسته منجر به پایان حیات گروه شوم و تروریستی – تکفیری داعش و تضمین بقای حکومت اسد و نیز تضمین امنیت حزب الله و محور مقاومت شود؟ آیا اهداف نظامی استراتژیک روسیه در حوزه مدیترانه و پایگاه های طرطوس و لاذقیه و هماهنگی کامل مسکو با تل آویو، مساله ای است که نیاز به توضیح مفصل و جزء به جزء داشته باشد؟ آیا در شرایطی که ایران، ده ها تن از برجسته ترین افسران و سرداران خود را در جنگ با تکفیری ها از دست داده و به قول غربی ها، ژنرال های ایرانی هم در این میدان خون داده اند، باز هم باید تلاش کنیم تا تصویری حماسی از اقدامات روسیه نشان دهیم؟ در شرایطی که حتی برای دریافت سیستم موشکی اس 300، هنوز هم ابهامات فراوانی وجود دارد، باز هم شلیک شدن موشک از دریای خزر به سوی سوریه و قدرت نمایی پوتین در عرصه بین المللی، سودی برای ایران دارد؟ پیش از آن که به این سوالات بدیهی و روشن، پاسخی کوتاه یا مفصل داده شود، لازم است در این حوزه، به مسائل ریز و ظریف دیگری نیز توجه شود که دربرگیرنده بسیاری از خطاهای تحلیلگران و مقاماتی است که با توسل به الگوی یا سیاه یا سفید و قائل نشدن به وجود طیف های خاکستری و دیگر رنگ ها، با زبان و بیانی تند، همه چیز را از یک پنجره می بینند. یکی از این مسائل ظریف، ضرورت توجه به این نکته است که ایران، با هزینه هایی که در چهار سال گذشته در سوریه پرداخت کرده و با توجه به تفکرات خاصی که در این حوزه دارد، در موقعیت ظریف و محدودی نیست که صرفا با یک بازیگر وارد ائتلاف شود و چشم از گزینه هایی همچون مذاکره با مخالفین و رقبا و حتی دشمنان ببندد. به عنوان مثال، در پرونده حساس سوریه، نمی توان برای همیشه، همه مخالفین سوری را به یک چوب راند و همه آنان را تروریست نامید. به ویژه در شرایطی که ائتلاف مخالفین سوری به ریاست خالد خوجا، در بسیاری از محافل دیپلماتیک جهانی از مشروعیت و مقبولیت برخوردارند، ایران نیز می تواند با آنان و همچنین کردها و ترکمن ها وارد گفتگوی رسمی و آشکار شود و در عین حال، دست از مبانی خود برندارد. در همین حوزه، بحث حساس و مهم دیگری به نام رویکرد تهران به ترکیه، قطر و عربستان سعودی وجود دارد. اگر در رابطه با عربستان و به ویژه به خاطر رویدادهای منا و مسائل پیچیده ای همچون یمن و اختلافات دیگر، راه گفتگو مسدود است، در مورد ترکیه و قطر نباید چنین نگرشی داشت. در همین روزهای اخیر، اظهارات رئیس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان در مورد تنش سیاسی و نظامی جدیدی که پس از سقوط هواپیمای سوخو بین روسیه و ترکیه به وجود آمده در برگیرنده مراعات ظرافت های سیاسی و دیپلماتیک بود اما در نگرش بسیاری از مقامات نظامی و نیز تحلیل گران و تریبون های خاص، حمایت کامل از روسیه، پیش بینی عواقب مرگبار برای ترکیه و اظهاراتی از این دست و همچنین ترجمه و نشر وسیع اخبار و بیانات دروغین و بسیار تند از سوی پوتین علیه اردوغان، در دستور کار قرار گرفت. در پایان باید گفت، شیفتگی در برابر روسیه و منجی دانستن پوتین در خاورمیانه، یک خطای آشکار و مبنایی است و چنین چیزی می تواند منجر به ایجاد خسارات سنگینی شود و شاید بد نیست در شرایط کنونی که چند روز از سفر پوتین به ایران سپری شده، یک بار دیگر گزارش های تصویری دیدار او با رئیس جمهور را با نگرش تحلیل «زبان بدن» بازبینی کنیم و به این واقعیت پی ببریم که بیانات اغراق آمیز ما می تواند کاری کند که مهمان به گونه ای دیگر رفتار کند. http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1954277/.html

خدا رو شکر دوستان جزو تصمیم گیران مملکت نیستن وگرنه الان  از این کشور چیزی آوار نمونده بود ، بیشتر مطالب از سر احساس هست تا منطق و واقع گرایی

با سلام از دید عمرانی مطرح میکنم ، توی بحث زیر سازی تراکم خیلی مهمه برای بیس و ساب بیس که زمان زیادی میطلبه ، اما یه راه سریع وجود داره ، میتونن از ماکادوم استفاده کنن (سنگ قلوه با دانه بندی مشخص ) همه جا هم فراوان هست . سریع بریزن زیر آسفالت جای بیس و ساب بیس ، توان تحمل بارش هم خیلی خوبه برای ماشین الات سنگین ، بعد روش رو سریع اسفالت کنن

به عنوان طعنه میگن

با سلام دوست عزیز سخت نگیر لطفا

اس-300 اوضاع جنگ سوریه را تغییر می دهد?  براساس گزارش برخی رسانه ها، مسکو سامانه پدافند هوایی قدرتمند اس-300 را در سوریه مستقر کرده است. با این حال گزارش های تایید شده ای از سوی مقامات نظامی در رابطه با این که چه نوع موشک هایی یا چه گونه نیروهایی در منطقه مستقر شده اند، وجود ندارد. ژنرال ویکتور بوندارف، فرمانده نیروهی هوایی روسیه روز سه شنبه در مصاحبه ای با روزنامه کومسومولسکایا پراودا گفت: «ما در حال بررسی تهدید های ممکن هستیم. ما نه تنها جت های جنگنده، هواپیماهای نظامی، بمب افکن، بالگرد اعزام کرده ایم، بلکه سیستم موشکی هم مستقر کرده ایم.» معلوم نیست اشاره بوندارف به تسلیحات دیگری است یا منظورش همان سامانه دفاع موشکی پانتسیر-اس 1 است که هم اکنون در سوریه مستقر شده است. اگر ارتش روسیه نسخه ای از پدافند های سری آلماز-آنتی اس-300 را در سوریه مستقر کرده باشد، عملیات هوایی ائتلاف ایالات متحده بسیار پیچیده خواهد شد. براساس کاتالوگ، آلماز-آنتی، هم اکنون دو مدل از این سیستم تسلیحاتی را تولید می کند، اس-300 پی ام یو 2 و اس-300 وی ام که آنتی-2500 هم گفته می شود. هردو مدل می توانند اهدافی را در ارتفاع بیش از 100 هزار پایی و 120 مایلی مورد هدف قرار دهند. این سیستم تسلیحاتی می تواند چندین هدف را با هم مورد حمله قرار دهد. یکی از خلبانان نیروهای ویژه ایالات متحده اوایل سال جاری به من گفته بود سری اس-300 تهدیدی مرگبار برای اکثریت جنگنده ها و بمب افکن ها است. وی در این رابطه می گوید: «اس-300 کاملاً وضعیت بازی را برای جنگنده هایی همچون اف-15 و اف-16 عوض می کند. با وجود این سیستم هوایی شما هیچ وقت نمی خواهید که به آن نزدیک شوید.» اگر روس ها اس-300 –یا بدتر- اس-400 که سیستم پدافند استراتژیک زمین به هوا است را در سوریه مستقر کرده باشد، این مسئله به طور جدی سوریه را تبدیل به منطقه ای پرواز ممنوع برای ایالات متحده و متحدینش خواهد کرد. در میان نیروی هوایی ایالات متحده تنها جنگنده اف-22 محصول شرکت لاکهید مارتین و بمب افکن بی-2 محصول شکرت نورثروپ، هستند که قادر به انجام عملیات در محدوده این سیستم پدافند هوایی هستند. اما حتی این جنگنده ها هم در صورتی که با تعداد کافی ای از ذخایر موشکی اس-300 که به صورت یک شبکه دفاعی یکپارچه قرار داشته باشند، روبه رو شوند، به مشکل برخواهند خورد. تعداد دقیق و محل اس-300 اهمیت زیادی دارد. مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که سیستم اس-300 به صورت سیار است و در یک لحظه می تواند حرکت کند. یکی از مقامات ارشد نیروی هوایی که تجربه بسیار بالایی دارد، اوایل امسال به من گفته بود: «اگر آنها در هر وجب از خاک کشور حضور داشته باشند، جزئیات دیگر مهم نیست و این تبدیل به یک چالش برای شما خواهد شد.» از لحاظ تئوریک جنگنده اف-35، محصول جدید لاکهید مارتین، براساس گفته های پنتاگون قادر به عملیات علیه نسل جدید سیستم های موشکی زمین به هوای روسیه است. ژنرال هربرت کارلایسل از نیروی هوایی در جریان کنفرانس سال 2015 انجمن نیروی هوایی و فضایی گفت: «این جنگنده عملکرد بسیار خوبی در حریم های هوایی دارد که دیگر هواپیماها نمی توانند به آن نفوذ کنند. این جنگنده می تواند از طریق جنگ الکترونیک دشمنانش را شکست دهد و با استفاده از سنسورهایش از خودش در مقابل موشک های زمین به هوا محافظت کند.» اف-35 هم اکنون در حال عملیات در نیروهای ارتش ایالات متحده است. اگر روسیه قصد داشته باشد جدیدترین اسباب بازی اش را به مبارزه بفرستد، آیا آمریکا هم نباید چنین اقدامی را انجام دهد؟ نویسنده: دیو ماجومدار تحلیلگر امور دفاعی نشنال اینترست منبع: نشنال اینترست/ مترجم: حسین هوشمند http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1953513/%D8%A7%D8%B3300+%D8%A7%D9%88%D8%B6%D8%A7%D8%B9+%D8%AC%D9%86%DA%AF+%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87+%D8%B1%D8%A7+%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1+%D9%85%DB%8C+%D8%AF%D9%87%D8%AF.html

با سلام از مدیران عاجزانه تقاضا دارم تاپیک جداگانه جهت تفاسیر دوستان تاسیس کنند  من شخصا این تفاسیر رو هر روز در روزنامه ها و سایتهای کشور عزیزمون مطالعه میکنم ، این سایت یک سایت تخصصی نظامی و استراتژیک هست و حیف هست که موضوعات متفرقه مطرح بشه در این سایت وزین.

با سلام مشکل ما مشکل دولت ها نیست ، دولت ها میان و میرن . مشکل مردم هستن که باید به باور برسن ، که اگر نرسیدن هیچ دولت و سیاستمداری توان عوض کردنشون رو نداره . بحث مفصلی هست بحث نقش مردم در جامعه که جاش اینجا نیست البته

دوست  عزیز چه ما خوشمون بیاد و چه نیاد روسیه هرگز به اسراییل حمله نمیکنه حتی زمان زمان جنگ سرد اینکارو نکرده ، وقتی اوضاع سوریه ارام شد (البته اگر بشه ) باید دیدی موضع روسیه در قبال فعالیتهای ایران چی هست. باید چند سال بعد رو هم دید ، البته کلیتش از دست ایران خارج هست یه مقدار .یک فاکتور دیگه انتخابات آمریکا است در صورت پیروزی جمهوری خواهان اوضاع مطمئنا تغییر خواهد کرد.پس بهتره تا دموکراتها منفعل هستن تا میتونن از خاک سوریه رو آزاد کنن.