Deepblue

Members
  • تعداد محتوا

    173
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    1

تمامی ارسال های Deepblue

  1. به نام خدا و با سلام به نظر می رسد نوع نامگذاری تسلیحات در ایران خیلی قاعده مند نمی باشد. چه در نامگذاری چه در سریال و آپگرید محصولات. زبان فارسی حجم عظیمی از کلمات از فرهنگهای مختلف را در خود دارد(از ترکی و عربی گرفته تا لغات با ریشه پهلوی باستان). پیشنهاد بنده این است دوستان برای تسلیحات برای 5 بخش موشکی و پهپاد، دریایی، زمینی و تجهیزات انفراد و هواگردها اسامی جالب و روش کدگذاری پیشنهاد بدهند. مثلا به نظرم سجیل برای موشک بسیار متناسب و عالی است ولی مثلا بعثت برای زیردریایی یک مقدار بی ربط و بی مزه است. توجه داشته باشید که خود نامگذاری نوعی جنگ نرم است. توجه کنید به اسامی خاص و تاثیرگذاری غربی مثل تامکت، فانتوم و... پیشنهادهای بنده برای انواع موشکهای زیرسطحی و واحدهای زیرسطحی ها: گواب، هوور، شوریده، سورخو، گدیر، سنگسر، گاریز، راشگو، قباد، سُکَلّا، تلال، هامور(بسیاری از اینها در مناطق جنوبی استفاده می شوند). برای موشک های غیربالستیک و پهپادها: تیهو، بالابان، قرقی، شاهین، لک لک، قوش، کرکس، شبگرد، دلیجه، چلچله، هما، هد هد، دارکوب، مینا، فنچ، فاخته و...
  2. در خاطرات علم هست که شاه به امل و امام موسی کمک مالی میکرد. در کل مسائل کلان ژئوپلتیک خیلی ربطی به نظامهای مقطعی نداره. خدا بیامرز اگر الان هم بود باز نقش فعالی در سوریه و عراق بازی میکرد. چیزی که این روزها منو خیلی نگران می کنه مرزهای شرقی و طالبان هست. مرزهای جنوبی و غربی و شمالی ایران به علت عوارض تا حد زیادی مصونیت دارند. ولی منطقه بی دفاع شرقی یه امپراطوری دیرین مثل صفویه رو هم دچار کرد.
  3. به شخصه اگر یک چیز آیه الله خمینی رو قبول داشته باشم اینه که امریکا شیطان بزرگ است! ولی با این وجود تهدید منطقه ای روسیه برای ما یه مساله 300-400 ساله است. اگر وقت و حوصله دارید پیشنهاد میدم بازی شبیه ساز استراتژیک HOI4(Hearts Of Iron 4) رو در نقش ایران بازی کنید. خیلی خوب اهمیت منابع و خطر عمق استراتژیک روسیه برای ایران رو درک می کنید.
  4. تهدید شماره 1 امنیتی ایران چه در گذشته چه در حال، روسیه است. متاسفانه اشتباه در سیاستگذاری کلان، افکار عمومی به سمت ایزرائیل و امریکا برده. دغدغه فلسطین بیشتر یه دغدغه عربی/خلافتی/عثمانی/اسلام سنی هست ولی برای ما یه دغدغه انتزاعی/فانتزی شده.
  5. دوستان دقت بفرمایید، "جمهوری باکو" شکل نوشتاری صحیح می باشد. در عنوان تاپیک هم اشتباه نوشته شده است.
  6. شما 1% هم همچین احتمالی نده. در دوره هایی که وضع به مراتب بدتر بوده(سقوط صفویه، قتل نادر، قتل آقامحمدخان، شکست از روسیه، مشروطه و جنک اول) تبریز سر این مملکت بوده و حفظ شده. وضعیت الان که مشکل فروش نفت داریم که چیز خاصی نیست. تسلیحاتمان بومیه و به دریا وصله. تورک داعشی لب مرز یه سرفه بکنه سیل جوانهاست که راهی میشن. خدا رو چه دیدی شاید تحولی هم در کردها شد، یک سوم نوعثمانی به مام میهن بازگشت. http://www.ensafnews.com/304220/کشتار-هدفمند-کُردها-امیر-هاشمی-مقدم/
  7. به نظرم ایران جواب قفقاز را همین زمستان امسال در ادلب خواهد داد. فشار به ادلب، بازگشت مهاجران سلفی به خاک ترکیه و انتقال بحران به مرزهای داخلی گوشی دستشان خواهد داد که اینجا کی رئیسه
  8. کسی کمترین اطلاعاتی از نحوه مدیریت شرکتهای دولتی و سطح اسراف و هدر رفت فرصتها داشته باشه، از غصه دق کنه جا داره. متاسفانه لاشخورهایی داخل نهادهای دولتی هستن که ورود خلاقیت رو به درستی کوتاه شدن دست خودشان می دانند....
  9. با تایید فرمایش شما، ولی در نبود شفافیت و تبلیغات حرفه ای، این افشاگری ها روی افکار عمومی و خود ماها تاثیر مثبت داره و قوت قلبه
  10. به نظرم آن قضیه بیشتر از اونجا آب میخورد که واردکنندگان کائوچو(موتلفه ساکن دبی) دنبال ارز 4200 بودن... بگذریم... برای تولید صنعتی، توسعه حمل ریلی(بخش خصوصی نه دولتی قلابی) اجتناب ناپذیره. هنوز به عراق و پاکستان یه خط ریلی درست نداریم... امان از منافع بزرگ رانتی ها.... خبر خوب اینکه از پارسال کارخانه بزرگ اردبیل(متعلق به خانواده گنجی) تولید لاستیکهای سنگین رو شروع کرده و فکر کنم حدود 30% نیاز به واردات برطرف کرده.
  11. بله مشخصه که ایران، برزیل نیست. بحث سر میزان بهره وری هست. اسرائیل یک دونه رودخانه معمولی نداره. تنها منبع پایدار آب شیرینش یه دریاچه طبریه هست که اونم به زور از جولان سوریه دزدیدن! ولی همین اسرائیل در بحث بهره وری آب(جنگل کاری و کشاورزی) پیشرو ترین کشور دنیاست. من دو هفته قبل با انار دانه سیاه یزد(عقدا و نیریز) آشنا شدم. انسان انگشت به دهان می ماند از کیفیت!... بهترین میوه های دنیا(هلو، انگور، پسته، سیب، ووو) در ایران عمل میاد ولی باز قدر این پتانسیل عظیم دانسته نمیشه. تازگی یه کانال جالب تلگرامی در مورد تجهیزات پیشرفته کشاورزی پیدا کردم. باز خوبه جوانهایی هستن که فعالن ولی واقعا سطح تکنولوژی کشاورز ما خیلی عقب مانده... https://t.me/agriengineer
  12. در ایران هم کشاورزهای قوی، انبارهای بزرگ زیرزمینی برای فرضا سیب زمینی دارن.
  13. به نظرم این بهترین متنهایی بود که در این تالار نوشته شد. یعنی افراد پیشرو رصد کنیم... و سوال کنیم. سوال خوب بپرسیم. آیا این زمینهای به این درندشتی لوله کشی گاز کردن؟! آیا از چایکارشان با پول بیت المال خرید تضمینی میکنن که هر آت و آشغالی رو تحویل کارشناس دولتی رشوه خوار بدن؟ آیا سایز زمینها با سایز دهانه کمباین و توان برداشت در یک روز تناسب داره؟ آیا بچه های این کشاورزا اونقدر بی پول و درمانده هستن که دولت باید براشون 1 میلیون تبلت بخره؟(دولتی که تجهیزات کپری رو هم نمیتونه پشتیبانی کنه). حالا که پول نفت نیست و تتمه اش رو هم داریم میریزیم تو هزینه جاری الکی(حقوق کارمند دورکار دولتی!!) دیر نیست که نه با عقل و برنامه ریزی و خرد، که با زور بازار و غلبه واقعیت کف میدانی، مجبور بشیم دست از دخالت دولتی بکشیم. که این هم نتیجه اش در کوتاه مدت فقط یک چیزه: سر به فلک کشیدن قیمت خوراک مردم و آشوب اجتماعی-27آذر99
  14. جمعیت شاغلین بخش کشاورزی امریکا فقط 1% کل جمعیت هست!! فقط این 1% کل اون 99% رو غذا که میدن هیچ، مقدار عظیمی هم به چین و سایر دنیا صادر میکنن. چرا؟ دلیل ساده ای داره. چون دولت در کار بخش تولید فضولی و اخلال و سوددزدی نمیکنه. نمیگه نه حتما 40% جمعیت باید پاشن برن سر زمین کشاورزی کار کنن. در گوگل یه سرچ بکنید. 95% مساحت سرزمینی امریکا روستایی(Rural) لحاظ شده که فقط 19% جمعیت(همه هم کشاورز و دامدار نیستن) ساکن این همه زمین هستند(امریکا 10 میلیون مترمربع هست. شش برابر ایران). تا وقتی تعصب و دیدگاههای پوسیده که نتیجه فاجعه بارشان را داریم به عینه میبینیم کنار نذاریم، وضع کشاورز و تولید کشاورزی بهتر نخواهد شد. https://en.wikipedia.org/wiki/Agriculture_in_the_United_States
  15. 50 ساله افرادی مثل شما دائما از خالی شدن روستاها اظهار نگرانی می کنند و با سیاستهای اشتباه(مثل گازکشی به دور افتاده ترین مناطق) میخوان جلوی این روند بگیرند ولی میبینیم که هر سال باز روستاها خالی تر میشه. ولی باز علت اصلی و مساله اصلی نادیده گرفته میشه(چون شجاعت عوام ستیزی میخواد). چه در روستا بودن چه در شهر بودن باید پشتوانه اقتصادی "واقعی" داشته باشه. کسی با پرورش 100 عدد مرغ نمیتونه به بازدهی اقتصادی برسه. اگر شما رفتی مرغ کیلو 16تومن خریدی نه به خاطر اینکه صرفه داره برای روستایی بلکه به خاطر فقر آگاهی، قناعت حداقلی فروشنده و بزخری حضرتعالی هست برادر. ببین ماشین زیرپای طرف چیه. سطح زندگی اش چیه. مثلا ما 50 میلیون روستا نشین داشته باشیم که با قاطر تردد کنن و نفری با صد تا مرغ گذران زندگی کنن و به اصطلاح شما "کار" داشته باشن، این اسمش موفقیته؟! چین ته همه این روستابازی ها و سیاستهای اشتباه در مناطق دورافتاده هست. بعد از اینکه همه این راهها رو رفت به این نتیجه رسید "باید" رو به "تولید صنعتی" بیاره. ولی این تولید صنعتی رو سعی میکنه به سمت روستاها ببره. با ایجاد تولید مقیاس بالا و کاهش نرخ برابری یوان، یه حاشیه سودی هم برای تولیدکننده خرد ایجاد کرده ولی "اصل" همون تولید عظیم صنعتیه. یارانه رانتی که قطع بشه، حاشیه سود محصول کشاورزی بالا میره و به صورت خودکار کشاورز پولدار و مطلع میشه. به صورت خودکار شروع میکنه به تجمیع اراضی و ایجاد تشکل و تعاونی، به صورت خودکار میره دنبال محصول پر بازده و اقتصادی. به صورت خودکار شغلهایی ایجاد میشه که درآمد خوب و پایدار دارن..... نه اینکه به خرید تضمینی دولتی(بخوانید دخالت دولتی) افتخار کنیم و با یه بازدهی حداقلی، کشاورز در حد بخور نمیری دربیاره که از گرسنگی نمیره. منظورتان شرکت خصوصی هست یا دولتی؟ اگر منظورتان دولتی هست مطمئن باشید این غول بی شاخ و دم دولتی بی خاصیت با بزرگ شدن کارامد نمیشه.
  16. بله دقیقا. مثلا مرکبات جنوب بهار میرسه زیاده، قیمتش به شدت پایینه کشاورز متضرر میشه، و برعکس مرکبات شمال سرما یا آفت زده، و قیمتش در تابستان بالا میره!! هیچکس از هیچکس خبر نداره. دقیقا وظیفه دولت همین سیاستگذاری و اطلاعرسانیه. یعنی آمار کلان مصرف و نیاز سالانه به کشاورزان ارائه بده و یه طرح کلی از تولید مناطق ترسیم کنه. اونم نه با زور و اجبار و دخالت. کشاورز وقتی بدونه وضعیت کلی چطوری هست خودش بهتر میتونه تصمیم بگیره چه راهکاری براش بهتره. برنامه ریزی مرکزمحور شکست خورده است ولی نشر اطلاعات و همیاری، کمک کننده. احسنت. به نکته درستی اشاره کردید. دلال یا سفته باز در هر صنفی و صنعتی وجود داره و کار روغن کاری و نقدشوندگی رو انجام میدن. رسانه ها به اشتباه مشکل رو گردن دلال میندازن در حالیکه اگر دلال نباشه تا در زمستان پول نقد به کشاورز بده، اصلا کشاورز قدرت مالی نداره که بخواد تابستان محصولی ارائه بده! مساله اینه کشاورز هر چقدر قدرت بگیره، توان ذخیره سازی و چانه سازی اش هم بالاتر میره و قیمت تمام شده به صورت خودکار پایین میاد. با حذف دلال نمیشه قیمت رو پایین آورد. مساله تولید که حل بشه نقش دلال هم تضعیف میشه. باز نمونه شیرین عسل رو مثال میزنم. وقتی قدرت گرفت فروشگاههای عرضه مستقیم خودش رو راه انداخت. یا نمونه بهتر، آدامس بایودنت که خانواده فضلی اونقدر قدرت گرفت که با کیفیت، بسته بندی و پخش عالی، عملا آدامسهای خارجی قدیمی مثل تریدنت(که 3-4 تا واسطه داشت) رو در عرض 2 سال کلا به حاشیه رانده. من باز تاکید می کنم با این راهکارهای ظاهرا اجباری بندهای پایانی شما مخالفم. میشه آموزش داد. میشه راهکار ارائه داد. میشه اطلاعات به اشتراک گذاشت. ولی نباید در کار بخش خصوصی فضولی کرد. فرضا شاید بصرفه کشاورز انار درجه1 صادر کنه، و برای مصرف بازار داخلی انار درجه2 از افغانستان بیاره. دستکاری کردن چرخه معمول بازار باعث تضعیف کشاورز و نهایتا کاهش تولید میشه. اگر میخوایم تولید قوی بشه، باید کشاورز پولدار قوی داشته باشیم. و کشاورز قوی از سود قوی بدست میاد نه با قیمت دولتی اجباری و مداخله(دزدیدن سود).
  17. نکته همنیجاست. که ما داریم در مورد "سیاستگذاری" بحث می کنیم یا "اجرا"؟ الان این سوال دوقلو رو شما و دوستان جواب بدید: 1-تصمیم کلان خصوصی سازی اصل 44 درست بود یا نه؟"(فارغ از روش اجرا) 2-تصمیم کلان ملی سازی صنایع اول انقلاب درست بود یا نه؟"(فارغ از روش اجرا) *پاسخ من به این شکل هست که اولی به هر شکلی باید اتفاق می افتاد. با آزمون-خطا و حتی هزینه دادن، تا به هر قیمتی از نظام دولتی فاصله بگیریم. ولی در مورد دومی این تصمیم از بیخ اشتباه بود. یعنی اگر هم میخواستن اموال بخش خصوصی وابسته به شاهنشاهی رو مصادره کنن، میشد در قالب حفظ مالکیت خصوصی و واگذاری به عموم مردم هم اقدام کرد. دقیقا داستان همینه. یعنی شاه با یه برنامه کمونیستی تضعیف شده، اجازه نداد چپی ها همین اقدام رو بکنن و برای خودشان قدرت سیاسی و اجتماعی بخرن. در واقع نوعی تزریق ویروس تضعیف شده از سر اجبار، برای بالا بردن ایمنی بدن. دیدگاه به شدت اشتباه رایج. که انقلاب ایران فقط در بستر اقتصادی تحلیل میکنه و از عوامل فرهنگی و نفوذ خارجی، و سمّ چپ اسلامی چشم پوشی می کنه. با صحبتهای شما کاملا موافقم با این تبصره که مقوله "اجرا" نیاز به ذهن "بلندمدت" و "برنامه ریز" داره که ضعف اجتماعی/تاریخی ما ایرانی هاست، و نباید مقوله "تصمیم کلان" با "اجرا" قاطی کرد. و به نظرم این بحث کمونیسم و تصمیمات اقتصادی حول اون، دقیقا در ادامه بحث امنیت غذایی هست. یعنی اگر امنیت غذایی نداریم دقیقا به خاطر اصلاحات ارضی کمونیستی، قیمتگذاری دولتی کمونیستی روی محصول، یارانه دادن کمونیستی و نهایتا فراری دادن بخش خصوصی با توجیحات کمونیستیه.
  18. بسیار جالبه دکتر مصدق اینجا اینقدر واقع بین میشه که می داند اقتصاد بدون تکنولوژی پیش نمی رود، ولی همین آدم سر ملی کردن صنعت نفت، در حالیکه کشور نه توان فنی برداشت، نه وسیله حمل، نه بازار مصرف و خلاصه هیچ چیزی ندارد، با لجبازی پایش را می کند در یک کفش که باید صنعت نفت ملی شود!! صنعت نفتی که از لحاظ اقتصادی اهمیتش برای نوسازی صنعتی ایران، 10 برابر زمینهای کشاورزی بود. این تناقض از کجاست؟ از آنجایی که جریان چپ ایران دروغگو و حقه باز و رنگ عوض کنه، و راست و دروغ رو بهم می بافه. شکی نیست که تقسیم اراضی به تولید کشاورزی ایران صدمه زد و شکی نیست که شاه انسانی به شدت مستبد و بلندپرواز بود، ولی شاه در سایه دادن امتیازات نفتی ملایم(تا کم کم رسیدن به استقلال حقیقی در اوپک) و آرام کردن فضای اجتماعی ایران به کمک تقسیم اراضی، اژدهای کمونیسم(رفقای مصدق) از سر ایران دور کرد. و اجازه نداد امثال شریعتی و آل احمد و رفقای توده ای با شعارهای توخالی، مسیر اقتصادی ایران به بیراهه ببرند. و بعدها با گردآوری جمعی از بهترین متخصصین و نخبگان حقیقی، سطح رفاه جامعه در جایگاه بی سابقه ای قرار داد(مسیر اقتصادی درست منتهی به نتیجه درست). ولی بعدها که کار دست چپی های زر زرو افتاد دیدیم که چطور خصوصی سازی از بیخ در ایران نابود کردند، مداخله قیمتی دولت در بازار نهادینه کردند(که هنوز داریم ازش می کشیم)، تمام متخصصین کشور فراری دادند، و با خراب کردن رابطه ایران با امریکا(شیطان سرمایه داری!) هزینه های هنگفت باورنکردنی به ملت ایران تحمیل کردند. و بعد همین مصدقی ها و چپی ها(بخوانید کارگزارانی ها و اصلاحاتچی های فعلی) که از دیوار سفارت بالا می رفتند، یک دفعه رنگ عوض کردند و شدند عاشق امریکا و برجام و خلع سلاح و بچه هایشان هم همه سر از امریکا درآورند.... از من می شنوید از هر چیزی که بوی گند چپ و چپگرایی استشمام کردید بلافاصله فرار کنید... با هیچ وایتکسی نمیشه کارنامه چپگرایی در ایران سفید کرد... امروزه که ماشالا اتحاد پوپولیسم/چپگرایی/فمینیسم/رنگین کمونی ها دهن سیاست و امنیت و فرهنگ دنیا رو سرویس کرده...
  19. برادر عزیز این "نکردیم" کیه؟ دولته؟ مگه شیرین عسل و کاله رو دولت رفته براشون ماشین آلات نوین خریده آورده؟ نه آقاجان اصلا دعوا همینه که دولت اصلا نباید فضولی کنه. دولت فقط باید سیاستگذاری کنه که تولیدکننده بی دردسر بره دنبال افزایش تولید و بهره وری. نه اینکه با اختلال در قیمتگذاری و انواع فشارها هزینه هاش رو ببره بالا. اگر یادتان باشه ما بچه بودیم ماکارانی از ترکیه و ایتالیا می آمد ولی الان ایران بهترین کیفیت ماکارانی دنیا رو میزنه. دولت بهشون ماشین آلات داده؟ نه. دولت این زمینه رو برای بخش خصوصی باز کرد و الان بهترین ماکارانی، بهترین بستنی، بهترین ماءالشعیر، بهترین سس دنیا در ایران تولید میشه. این دوست گرامی ما ظاهرا با کارشناس دولتی و امضای طلایی آشنا نیستن که چه بلایی به سر مردم و تولیدکننده میارن. فقط و فقط دولت باید گورش رو از قیمتگذاری اقلام کشاورزی گم کنه. تا این رخ نده، هیچ اتفاق مثبتی نمی افته و کشاورز ایرانی هرگز نمیتونه با دلار4200 کشاورز برزیلی و هندی رقابت کنه. در واقع نرخ ارز، توان رقابت تولیدکننده ایرانی رو تعیین میکنه. به هر واردکننده ای که ارز 4200 میدن تولیدکننده ایرانی اون حوزه رو نابود میکنن. اخیرا دکتر تقی زاده خط تولید دستگاه سونوگرافی را راه انداخته اند. کیفیتشان هم به نسبت قیمت بد نیست. ولی وزارت بهداشت به سونوگرافی برند GM امریکایی ارز 4200 میده، و داد و هوار دکتر تقی زاده رو بلند کردن. امریکایی که هم ما رو تحریم میکنه هم ترور میکنه، به تولیدکننده اش ارزش 4200 رانتی میدن!!! الله اکبر! بگردید ببینید واردکننده سونوگرافی به کجا وصله و این خیانت از کجا آب میخوره... لینک توئیتر دکتر تقی زاده: https://twitter.com/taghipour_1988
  20. سلام برادر کیانی عزیزتر از جان. چه عجب این طرفها افتخار دادید. خیلی اراتمندیم برادر کاملا با صحبت شما موافقم که تحلیل باید در کانتکست بومی باشه. در موردی که فرمودید، علت العلل فقدان "برند" و "شرکتهای تولیدی بزرگ" هست که برای کیفیت و نامشان اعتبار قائل باشند. وقتی سرمایه گذار بزرگ خصوصی وارد کار نشه همین میشه که زحمات هدر می رود، چون کشاورز خرده پا با "قاطی کردن" و بدون رقیب جدی، هم سودش را می برد. از یه کشاورز خرده پا نمیشه شکایت کرد ولی اگر یه شرکت معتبر چنین حرکتی بکنه وکلا و شکّات آسفالتش می کنن. با بندهایی که فرمودید موافقم غیر از این یک مورد. آن هم به این علت که باید اهّم و فی الاهّم کرد. یعنی اول باید بخش خصوصی وارد بشه، قوی بشه، و بعد درها رو باز کرد. فرضا الان شکلات خارجی حتی با سوبسید هم نمیتونه با شکلات فرمند و شیرین عسل رقابت کنه. همان مسیری که برای شیرین عسل طی شده برای کل محصولات باید در پیش گرفت. همین قضیه خصوصا در صنعت خودروسازی هم صادقه. یعنی اول باید این صنعت رو بدن دست یه کارتل یا هلدینگ اشتراکی از قطعه سازهای خصوصی و بعد اقدام کرد به باز کردن مرزها. حقیقتا خودروسازهای دولتی ملت رو ...اییدن تا بیخ... در مورد دیکتاتوری هم با استفاده از این لفظ موافق نیستم چون بحث رو سیاسی می کنه. نظام با خصوصی سازی موفق شده گامهای بلندی در صنعت فولاد، معادن مس و روی، مواد فرآوری شده خوراکی، کفش و البسه و دارو و... برداره. همین اقدامات به سادگی میتونه در صنایع کشاورزی و خودروسازی هم رخ بده. ما یک اپسیلون هم شبیه شوروی و اوگاندای عیدی امین و... نیستیم که فضا برای سرمایه داران بسته باشه. یک مقدار همّت سیاستگذاری و مقابله با منافع واردکنندگان بزرگ نیازه. ایشالا ما در این تاپیک سعی داریم بخشی از این راه رو با روشنگری هموار کنیم.
  21. اصلاحات ارضی در زمان خودش اقدام درست و به موقعی بود. اقدامات را باید با شرایط زمان خودش سنجید. آن زمان ایران فئودالی در آستانه فروغلطیدن در دهان اژدهای شوروی بود. این اقدام در ایجاد قشر متوسط و پخش ثروت موثر بود. ولی اشتباهی که شاه کرد این بود که به دنبالش تعاونی ها را با مشوق های بیشتر تقویت نکرد تا جلوی خرد شدن زمینها را بگیرد. البته باید این توجه را هم داشت که بعد از 2 هزار سال، کشاورز ایرانی صاحب زمین خودش شده بود و طبیعتا زیر بار شراکت و تعاونی هم به سادگی نمی رفت! باید سالها می گذشت تا هم ذهن مردم آرام و بالغ شود و هم اهمیت بازده اقتصادی زمینهای بزرگ و یکپارچه روشن گردد.
  22. من دوست داشتم این حرفها رو یه جایی در دید عموم و مسئولین ثبت کنم. وگرنه مطمئنا کوچکترین ترتیب اثری نمیدن. روابط با برزیل و آرژانتین هم قطع بشه، فعلا هند و اوکراین هستن و خدا کریمه! بعد که اینها هم قطع شد قحطی شد هم همین سیاست از این ستون به اون ستون، و بازی با شعارها یک جور دیگه ادامه حیات میده... به نظرم راهکارهای واقعی وقتی عملیاتی میشن که یکی مثل خانواده مدلّل وارد بخش تولید بشه. یعنی نظام، منافع اینها رو با منافع تولید و سیاستگذاری کلان تولید گره بزنه. یه مثال جالب عملیاتی میزنم که فکر کنم دوره احمدی نژاد یا اوائل روحانی انجام شد. قانون گذاشتن و واردکنندگان موز را وادار کردن به ازای هر کیلو واردات موزه، 2 کیلو سیب صادر کنن. این سیاست عاملی شد تا تجار واردکننده، باغهای بزرگ و مدرن سیب در سمیرم و دماوند ایجاد کنند(به همراه سردخانه و تمام تشکیلات وابسته). امسال دوستانم که در دماوند کار سیب می کنند کارشان رونق خوبی داشت بابت صادرات به روسیه. ایران عزیز ما هم آدم داره، هم پول داره، هم توان اجرا داره، هم هوش و مغز داره، فقط اراده لازمه. اراده هم باید از بالاترین سطوح با قدرت عمل بشه. نظام بارها نشان داده اگر کاری رو بخواد بکنه می کنه.
  23. در ادامه بحث... در واقع به صرفه نبودن تولیدات کشاورزی ریشه در یارانه های دولتی داره. ایران سالانه 50 میلیارد دلار یارانه انرژی و اقلا 5 میلیارد دلار بابت ارزاق خوراکی مردم پرداخت میکنه ولی این حجم عظیم یا اسراف میشه، یا قاچاق میشه یا در پروسه های کم بازده اتلاف میشه. این قضیه هم راه حل ساده و شجاعانه ای داره. من با احمدی نژاد سمپاتی و علقه ای ندارم، ولی راهی که در مورد یارانه انرژی می رفت، راه حل اقتصادی صحیحی بود که همه کشورهای مدرن به کار گرفتن. یعنی بساط یارانه انرژی و ارزاق باید به کل برداشته بشه(یا نهایتا 90% فوب خلیج فارس باشد). و در مقابل همین میزان پول مستقیما به مردم نیازمند(با شناسایی دقیق) پرداخت شود. دستمزدها هم به تبع این قضیه افزایش می یابد. گران شدن مواد خوراکی، انگیزه ورود بخش خصوصی به بخش کشاورزی را مهیا می کند. جلوی قاچاق و هدر رفت عظیم بی ضابطه انرژی گرفته می شود. دست فاسد دولتی از قیمت گذاری و دخالت در بازار چیده می شود و صرفا نقش نظارتی بازی می کند. وقتی بخش خصوصی وارد کار شود، خودش می رود دنبال بذر اصلاح شده، و صرفه جویی در آب و روش های مدرن و... و دیگر نیازی نیست دولت و ما راهکار اجرایی به او بدهیم. خود بخش خصوصی به سرعت برق بهترین راهکارها را پیدا می کند. به عنوان مثال یکی از صادرکنندگان می گفت طعم نوشیدنی های بهنوش در دنیا منحصربفرد است. یا کیفیت جهانی محصولات شیرین عسل و کاله. آیا دولت و ما به اینها راهکار دادیم یا وقتی زمینه مهیا شد خودشان بهترین راهها را یافتند؟
  24. به نظرم مهمترین اقدام در این زمینه: الف-توسعه بخش خصوصی ب-به صرفه کردن حوزه کشاورزی است. در مورد قسمت اول، کشت و صنعت مغان به یونس ژائله(مالک تبریزی شیرین عسل با صادرات اقلا 200 میلیون دلار در سال شیرینی و شکلات) واگذار کردند. این بنده خدا 2-3 ساله سرمایه گذاری کرده و تعداد شاغلین از 500 به 3000 نفر رسانده و بخش های متنوع تولیدی به کار انداخته. ولی حالا قوه قضائیه دبّه در آورده و میخواد ازش پس بگیره. این یعنی 40 سال کثافتکاری بانک ملی در این زمینها درس عبرت نشده. یعنی امنیت غذایی کوچکترین اهمیتی برای مسئولین نظام نداره. با پس گرفتن مغان مطمئن باشید احدی از سرمایه داران بزرگ پاش رو به حوزه کشاورزی نمیذاره. در مورد قسمت ب. پارسال در مورد پرورش گوسفند در محیط بسته تحقیق می کردم. نهایتا به این نتیجه رسیدم با این رانت و فامیل بازی که در واردات علوفه و گوشت با دلار نفتی خوابیده و دخالتهای عجیبی که دولت می کنه، بردن پول و انرژی و وقت در حوزه دامداری(و کشاورزی) خریّت محضه. چنان منافع بزرگی در مجوزهای واردکنندگان بزرگ خوابیده که شعارهایی که داده میشه کشکی بیش نیست. در ظاهر شعار حمایت از ارزانی ارزاق میدن ولی در حقیقت از منافع واردکنندگان حمایت میشه. خلاصه مطلب اینکه اگر کسی در ایران سفر رفته باشه به چشم پتانسیلهای عظیم کشاورزی و دامداری میبینه که بازدهی آب و زمین در حد 20% هم نیست. زمین های کوچک، کشاورزان بی دانش و بی حامی و بی برنامه و بی پول، فساد جهاد کشاورزی و شرکا ..... تا وقتی بخش خصوصی وارد بخش کشاورزی نشه و بروکراسی فاسد دولتی گورش رو گم نکنه، هیچ اتفاقی در حوزه استقلال و امنیت غذایی نمی افته.