بزودی تحقیقات نشان میدهد که جنبش فتح اله گولن ،داعش ، پ ک ک و یونان و قبرس جنوبی و.... همگی در این توطئه مشارکت داشته و مرکز توطئه عین العرب (کوبانی ) است.

به نظر من روسیه آنقدر که از نفوذ ایران در قفقاز و دریای مازندران و آسیای میانه نگران است ، از نفوذ ترکیه نگران نیست. سه دهه اخیر نشان داده است که روسیه تمام تلاش خود را کرده است تا ایران را تا حد ممکن از قفقاز و دریای مازندران دور کند . (شاید حتی بیش از نگرانی اش از گسترش ناتو ) . بنابراین طرح راه آهن به ارمنستان و (و شاید گرجستان) قطعا با مخالفت قاطع روسها مواجه خواهد شد .

سوال من اینست که چرا همگی آنها ، پهباد های انتحاری ساخت صهیونیستها است . چرا همگی یا هاروپ هستند و یک مورد هم skystriker بود. فکر میکنم در استاتوس بود این سوال رو کردم چرا یک پهباد هرمس ، هرون یا بیرقدار وارد مرز نشده است . و اصلا شک دارم هیچکدام هم مهمات داشتند.

بهتر است بگوییم واحد های زرهی که مجموعه کاملتری است . سخن شما متین است . در تایید فرمایش شما کاربر Crash گرامی قبلا به طور مبسوط سخن گفتند : خوب در این زمینه با شما موافق نیستم . تجربه تانکهای T-80 روسی در گروزنی در جنگ اول چچن و از همه مهمتر تجربه تانکهای عراقی در خرمشهر خودمان ، نشان داد که تانکها در جنگ شهری اتفاقا بسیار هم آسیب پذیرند . من کاملا با شما موافقم که واحد های زرهی در آینده نزدیک بسیار بعید است که جایگزینی داشته باشند ، اما تانکهای اصلی میدان نبرد یا به اصطلاح MBT به نظر من آینده ای ندارند و جای خود را به ابزارهای زرهی کوچکتر ، منعطفتر چابکتر و صد البته بسیار ارزانتر میدهند . البته شاید در ارتش روسیه و چین اینطور نباشد . اما اگر توجه داشته باشید آمریکاییها به جای جایگزینی تانک آبرامز که الان دیگر 40 ساله شده ، فقط آنرا آپدیت میکنند . تمام برنامه هایی که برای جایگزینی آبرامز ارائه شده بود (تانک آینده ) منسوخ شدند . آلمانیها هم ظاهرا جایگزینی برای لئوپارد ندارند. اساسا غربیها دیگر نمیخواهند تانک جدیدی طراحی کنند . حداکثر کاری که میکنند طراحی یک زره جدیدتر و یا نصب دفاع فعال است . این در حالی است انواع متعددی خودروهای زرهی سبک و جدید هر روزه با توپهای 30 میلیمتری و یا بیشتر تولید میشوند. این بحث سالها قبل در سایت میلیتاری انجام شده و اکنون در بایگانی بخش زرهی موجود است . بعضی نظر شما را تایید کرده اند ، بعضی نظر من رو . اکنون هم روسها با پروژه آرماتا نشان داده اند که همچنان به تانکهای بزرگ وفادارند. به هر تقدیر تانکهای ما اکثرا کهنه و کاملا آسیب پذیرند. تانکهای چیفتن ، M60-A1 و M48 و M47 و T-55 های غنیمتی با هر منطقی که در نظر بگیریم ، اکنون فقط از نظر تاریخ تسلیحات نظامی ارزش دارند. طبعا ما سفیر و کرار را داریم . اطلاعی در مورد ذوالفقار ندارم . اما لااقل از یک چیز مطمئن هستم . ما نیروی هوایی لازم برای حفاظت از قوای زرهیمان را نداریم . پس وقتی کاربر گرامی h29889 پرسیدند که : از نظر من سؤال ارزشمندی است. بدون حمایت هوایی ، تانکهای ما قرار است چه بکنند ؟ از نظر من فقط یک نمایش قدرت است . ابزارهای اعمال قدرت ما در این سناریو شامل تانک نیست.

پهباد و موشک ابزارهای تهاجمی هستند . اما به ابزاری هم برای نمایش قدرت نیاز داریم . صرف نظر از اینکه در نبردهای امروز به تانک معتقد باشیم یا نه ، نمیتوان منکر ارزش نمادین آن شد.

دوست دارم از زاویه دیگری به این جنگ نگاه کنم. در سال 92 و 93 میلادی در زمان ایلچی بیگ معروف ارتش آذربایجان و مجاهدان افغانی عملا در قره باغ مقابل چند چریک فلج شده بودند و پس از حمله ارتش ارمنستان در سال 94 عملا جبهه آذربایجان مانند دومینو فروریخت. این در حالی بود که از نظر نفر و تجهیزات ارتش اذربایجان برتری داشت. علاوه بر این مجهز به هواپیماهای L-39 و Mig-25 و همچنین هلیکوپترهای Mil-24 هیند بود و ارمنستان تقریبا نیروی هوایی نداشت. با اینحال از نظر ساختار و نظام ارتش ارمنستان کاملا بر ساختار نامنظم و درهم ریخته ارتش آذربایجان برتری داشت . این پیروزی ارمنیها را مغرور و به خواب طلایی برد . در همان حال آذریهای تحقیر شده شروع به بازسازی ارتش خود کردند . تجهیزات مدرن خریدند . صنایع اسلحه سازی ایجاد کردند ، و در نهایت از اسرائیلی ها و ترک ها کمک گرفتند تا ارتشی مدرن ایجاد کنند . اینکه اطاق فکر عملیات دست ترکها است . اینکه مستشاران اسرائیلی بر عملیات پهبادها نظارت دارند . این که تروریست های سوری در نقش خط شکن عمل میکنند و واحدهای آذربایجانی بدون سوریها قادر به پیشروی نیستند و ...... این مسئله را نمیتواند پنهان کند که آذریها جنگ را برده اند و ارتش ارمنستان از هم پاشیده است . 32 سال است که جنگ تحمیلی به اتمام رسیده است . مدیران کشور و حتی اکثر فرماندهای نظامی کشور هنوز در همان دوران مانده اند . این در حالی است که نبردها تغییر کرده اند . مقایسه نبردهای امروز با آن دوران همانند مقایسه جنگهای تفنگهای سرپر با تفنگهای گلوله ایست . ارمنستان مثال خوبی است . در قره باغ مشکل فقط پهباد و پدافند نیست . ارمنستان هم پهباد دارد هم پدافند . اما چون دکترین نظامیش کهنه است ، قادر به مقابله با ارتش آذربایجان که صهیونیستها و ترکها به روزش کرده اند نیست . وقتی دکترین نظامی ما به روز نباشد ، در انتخاب سخت افزار هم اشتباه عمل میکنیم . ارمنستان سوخو 30 دارد ، اما از پس پهبادها بر نمی آید . ما در معرض خطر هستیم . ارمنستان امروز رامیبینیم . سوریه را هم دیروز دیدیم. سرنوشت صدام را هم پریروز دیدیم . هر کس جای ما بود با سخت افزار نظامی منسوخ متعلق به نیم قرن قبل ، با فرماندهانی که در قالبهای اداری مربوط به عصر نوسنگی فسیل شده اند (به غیر از چند فرمانده سپاه قدس که با بذل خون و جان تجربه کسب کردند) ، با اقتصاد بیمار ، معیوب و فاسدی که همزمان زیر بیرحمانه ترین تحریمها تاریخ قرار دارد، تمام سرمایه های کشور (اعم از انسانی ، مالی ، ...) را بسیج میکرد تا تراز دفاعی خود را به حد قابل قبولی برساند (نظامی ، اقتصادی ، فرهنگی). نمیدانم قرار است چه اتفاقی بیفتد که بیدار شویم.

اگر منظورتون پهبادهای انتحاری و یا بمب های هدایت شونده است ، به نظر من بله امکانش هست. در واقع ایده شما خیلی هم جالب است. یک کم به دوران دبیرستان برگردیم . البته اعداد من حدسی است و چک نکردم ، اگر دوستی بتواند اعداد و محاسبات درست را ارائه دهد ، ممنون خواهم شد. سرعت صوت در سطح دریا چیزی حدود 340 متر بر ثانیه است . البته در ارتفاع بالاتر این سرعت کاهش می یابد. ولی برای سادگی کار سرعت صوت رو میانگین 320 متر بر ثانیه در نظر میگیریم. پرتابه اگر بصورت مرمی و یا بمب باشه که حداقل اصطکاک رو با هوا داشته باشد ، باید در در حدود 90 متر بر ثانیه یا 100 متر بر ثانیه به سرعت حد برسد. حال فرض کنیم از ارتفاع 5000 متری بمب بصورت سقوط آزاد به سمت هدف حرکت کند. بعد از 500 متر به سرعت حد میرسد و در نتیجه 45 تا 50 ثانیه زمان لازم دارد تا به هدف برخورد کند. اما صوت حاصل از شکافتن هوا توسط پرتابه با سرعت 220 متر بر ثانیه جلوتر از خودش حرکت میکند تا به شنونده برسد. یعنی چیزی حدود 30 تا 40 ثانیه فرصت واکنش به هدف میدهد. البته در ارتفاع پایینتر زمان کمتر است ، ولی طبیعتا امکان ردیابی پهباد افزایش خواهد یافت. تازه این بدترین سناریو است. در عمل بمب های هدایت شونده باید در هوا به اصطلاح «سر» بخورند تا به سمت هدف هدایت شوند ، بنابراین سرعت عمودیشان قطعا پایینتر از سرعت حد مرمی است و این یعنی دادن زمان بیشتر به هدف. به نظر من با تکنولوژی الکترونیک تجاری موجود امکان ردیابی ، تعیین جهت و تخمین سرعت پرتابه از طریق سنسورهای آکوستیک وجود دارد. میتون یک پله جلوتر رفت و حتی از یک اشکارساز اپتیکی هم استفاده کرد و سپس با لیزر و یا حتی یک گاتلینگ گان ، بمب را قبل از رسیدن منهدم کرد، که البته این دیگر کار سنگینی است ولی فکر میکنم شدنی است. پهبادهای انتحاری اما مشکلتر هستند ، چون الزامی ندارند که به سمت هدف شیرجه سقوط آزاد روند (مثل یک شاهین) ، بلکه میتوانند با سرعت کنترل شونده تری به هدف نزدیک شوند. شکل بعضی از آنها (برای مثال هاروپ) به شکلی است که صدای کمتری نسبت به یک پرتابه دیگر تولید میکند. میتوانند بصورت افقی به سمت هدف بروند که تقریبا آشکار سازی آکوستیک را بسیار مشکل میکند. یا میتوانند بصورت مارپیچ (مانند یک عقاب) به سمت هدف نزدیک شوند که هم صدا را کاهش دهند و هم امکان ردیابی را مشکل کنند که البته به معنی کاهش سرعت هم است و این این یک فرصت به هدف میدهد . زیرا اگر هدف مورد نظر یک تانک و یا هدفی باشد که سامانه پدافند فعال داشته باشد (مثل دوربین ) که برای محافظت از موشک های هدایت شونده طراحی شده باشد ، این سامانه میتواند در ردیابی و انهدام پهباد به سامانه آکوستیک کمک کند. مخلص کلام انکه ......بله فکر میکنم شدنی باشد. پینوشت: البته من در محاسباتم حد اقل دسی بل صدا را برای اشکار سازی در نظر نگرفته بودم ، اما هنوز هم فکر میکنم میتوان با این روش زمان اگاه سازی را از 2 ثانیه به 10 تا 15 ثانیه افزایش داد.

در تایید فرمایش شما دیدم بهترین جمله رو جناب worrior در افتتاح تاپیک زیر گفتند. عین دو جمله اول رو نقل میکنم . راهکارتون هم جالبه ، زدن کنار اطاقک کنترل ، نه خود اطاق. البته این احتمال هست که به آنها مسیر از پیش تعیین شده و در یک ارتفاع مشخص داده اند و آنها وارد ایران شده اند. شک دارم هیچ کدام هم مهمات داشته باشند . در اینصورت از باکو ، حتی از تل آویو هم میتوانند این کار را انجام دهند.

من متخصص نیستم ، اما این Skystriker نیست؟ فکر میکنم با استفاده از پهبادهای انتحاری دارند پدافند ما رو تست میزنند. احتمال میدم کار خود صهیونیستها است که به اسم کارشناس رفتن اونجا ، با قربانی کردن چند تا پهباد انتحاری ، سعی میکنند تا نقاط کور پدافند رو پیدا کنند. ببینم میشه همین کار رو با خودشون کرد ؟ وقتی آروم و غیر فعال بشینیم فقط پهباد انتحاری که داره رسما تجاوز میکنه بزنیم ، رسما نشون دادیم که از هارت و پورت چند تا گرگ خاکستری وادادیم. یک بار که محکم جواب بدیم ، خود آذربایجان حضرات رو جمع میکنه.

ظاهرا آذریها و دوستان سلفی سوریشان به زنگیلان رسیده اند ، وضعیت ارمنستان نگران کننده است . آذریها فاصله چندانی تا مرز ارمنستان ندارند. این همان هشداری بود که بارها داده بودم . اگر این جماعت باریکه مرزی ارمنستان با ما را تصرف کنند ، دیگر آن را ترک نمیکنند. حتی اگر تحت تحریم های بین المللی قرار بگیرند ، حاضرند در بعضی مناطق دیگر گذشت کنند ، اما زیر بار تخلیه این دالان نروند. به نظر من مقامهای امنیتی باید سرعت عمل به خرج دهند. پای امنیت ملی وسط است. . این مسئله خیلی مهمتر از دل نگرانیهای عده ایست. این یعنی خیلی راحت خداحافظ قفقاز . یک صدای سوت بلند مثل خمپاره و توپ فقط بلند تر . علتش هم اینست که سرعت صوت سریعتر از سرعت پرتابه است. بنابراین وقتی پرتابه هوا را به سرعت میشکافد صدای زیری ایجاد میشود که یکی دو ثانیه قبل از خود پرتابه به محل اصابت میرسد .

به نظر من هم بحث را دوستان معطوف به جنگ کنند. اینجا یک سایت تخصصی نظامی است ، نه یک فوروم عمومی که بحثهای قومیتی در آن مطرح شود. ظاهرا همانطور که انتظار میرفت ، پهبادها کار خود را به خوبی انجام داده اند . عملا جبهه ارامنه در سمت جنوب از هم پاشیده است . به این ویدئو هایی که کاربر محترم eshqali نشان داده است باید دقیقتر نگاه کرد. ظاهرا پهبادها بقدری بیکار شده اند که در بعضی از موارد به جای ادوات زرهی و سنگرها ، افراد پیاده را هدف قرار میدهند. جدای از این مسئله که ارامنه هنوز نتوانسته اند تاکتیک دفاعی مناسب در مقابل این حملات را بکار گیرند. (عدم تجمع ، پنهان کردن تجهیزات و استتار و .....) یک مسئله اینجا بار دیگر خود را کاملا نمایان کرد : با تحویل آسمان به طرف مقابل ، شکست را پذیرفته ایم . مسئله فقط زمان است. از سال 1991 در جنگ کویت ما به طور متناوب شاهد این قضیه بوده ایم . آیا مسئولان دفاعی ما بعد از 30 سال متوجه هستند؟؟!!!

بعضی کامنت ها نه ارزش پاسخ دادن دارد ، نه ارزش نقل قول دارد ، و نه حتی منفی دادن .

البته در این سایت دوستان متخصص زیادند ، ولی اطلاعات کلی که من دارم این است که نیروی هوایی آذربایجان به جدیدترین تکنولوژی پهبادی رژیم صهیونیستی و ترکیه مجهز است. از میان انواع پهبادهای متعددی که در اختیار آذریها است ، سه پهباد زیر بیشترین کاربرد را در این جنگ داشته اند: انواع پهبادهای Orbiter با طول 1 متر و پهنای بال 2.2 متر با سقف پرواز 10000 پا که عمدتا برای شناسایی و گاها بصورت انتحاری بکار میروند. پهبادهای هارپی و هاروپ با طول 2.5 متر و پهنای بال 3 متر (برای هاروپ) که انتحاری هستند و قادرند بیش از بیست کیلو مواد منفجره حمل کنند. برد 1000 کیلومتر و سقف پرواز 15000 پا. و بالاخره پهباد بیرقدار معروف با طول 6.5 متر و پهنای بال 12 متر با سقف پرواز بیش از 25000 پا و قابلیت حمل چهار موشک و یا بمب هدایت شونده. خوب طبیعتا توپهای ضدهوایی که کاربردی در این سقف پرواز ندارند . موتورهای این پهبادها به گونه ایست که حداقل صدا را تولید میکنند. بنابراین سیستم های آکوستیک هم کاربردی ندارند. در این ارتفاع و با ابعاد کوچک این پهبادها مشاهده اپتیکی هم عملا ممکن نیست . طبیعتا سیستمهای دوشپرتاب هم در این فاصله و با این ابعاد و با توجه به اینکه اینها موتور پیستونی دارند ، عملا کاربرد ندارند . اکثر سیستمهای رادار سنتی هم قادر به تشخیص این پهبادها نیستند . بنابراین سیستمهای پدافند وابسته به آنها هم قابل استفاده نیستند. (برای مثال بیرقدارها سامانه های پانتسیر را در سوریه و لیبی از بین بردند و یا آذربایجان با هاروپی سامانه S-300 ارمنستان در قره باغ را نابود کرد) در نتیجه باید از ترکیب شنود رادیویی ، رادارهای نوین در طول موج مایکرو ویو با قابلیت افتراق پرنده از پهباد ، سیستم جنگال و پدافند کوتاه برد و بعضی از فناوریهای جدید که قبلا در این سایت درباره آن صحبت شده ، استفاده کرد.

برای ما هم تبعات زیادی دارد ، زیرا اگر این جماعت زنگه زور در ارمنستان را بگیرند ، دیگر هیچگاه آنرا رها نمیکنند . این به معنی قطع ید ما از قفقاز خواهد بود. به نظر من سناریو شلیک خمپاره در نخجوان هم در همین راستاست تا زمینه ساز ورود ارتش ترکیه به نخجوان شوند. تا زمانی که نیروهای آذری و متحدان تروریست سوریش در جبراییل و زنگیلان درگیر هستند ، طبعا حق دخالت نداریم . اما اگر به سمت مرز ارمنستان حرکت کنند ، باید سریعا اقدام کنیم . بخصوص باید بدانیم که نیروهای سوری چندان قابل کنترل نیستند . باید واحدهای پهباد ، پدافند کوتاه برد و نیروهای واکنش سریع را در حالت آماده باش نگه داریم تا همانند زمان داعش در اربیل سریعا دخالت کنیم . بعد از دخالت ما روسها هم درگیر میشوند . اگر منفعل باشیم ، بعید است روسها اهمیتی به زنگه زور بدهند . آنها فقط به ایروان اهمیت میدهند. و البته همه میدانند که دوستان روس از آن زمان که تاواریش بودند ، اهل معامله و بخیه هستند. نمیتوان خیلی به آنها اعتماد کرد . اهمیت زنگه زور برای منافع ملی ما بسیار بسیار از اربیل و سوریه و لبنان مهمتر است.

صد در صد حق با شما است و احتمالا به همین زودی هجوم آغاز میشود. نکته جالب استفاده ترکیه از برتریهای موقت است. ترکیه خوب میداند برتری فعلی که پهبادها برایش به ارمغان آورده است ، دائمی نیست . خود آنها مشغول توسعه پدافند های کوتاه برد هستند. بنابراین میخواهد در برهه زمانی فعلی حداکثر بهره برداری را از این برتری را انجام دهد. باید هر چه سریعتر راهکاری برای مقابله با آنها پیدا کرد. اساسا فکر میکنم تا زمانی که دفاع در مقابل اینگونه حملات موجود نباشد ، پول خرج کردن روی ادوات زرهی و یا آتشبار سنگین ، پول دور ریختن است.