عجب سازه پر قدرت و دوامی داشته که فشار وارده از شلیک رو تحمل میکرده بنظرم اینطور هویتزر های خودکششی توان شلیک محدودی رو داشته باشن و به درد شلیک مداوم نمیخورن

با سلام خدمت کاربرای محترم یه سوال دارم این هویتزر با استفاده از اون ۵۰۰کیتی که جهت مونتاژ تی۷۲وارد کشور شد از روسیه ساخته شده؟ اگر اینطوری باشه پس به تعداد محدود ساخته شده و فکر نکنم بالای صد عراده تولید شده باشه به نظر شما در سازمان رزم کشور ما تانک کارایی بیشتری داره یا هویتزر خود کششی؟ وایا هنوز هم تولید اون ادامه داره یا با اتمام کیت های وارد شده از روسیه تولید اینها هم متوقف شد؟

یعنی روسیه که بدون اجازه امریکا یه فشنگ به ایران نمیفروشه حاضر هست این موشک رو به ایران بده ؟اونم سلاح راهبردیشو؟امیدوارم بتونیم یکی از اون خوباشو تهیه کنیم

شوروی بعد از جنگ دوم جهانی با تمرکز بر روی تولیدات زرهی و تاکتیک حملات پرتعداد و برق اسای زرهی تونست از نظر کیفیت و کمیت از غرب جلو بزنه و زمانیکه غرب از تانکهای شرمن و سنچوریون استفاده میکرد با تولید تی ۵۵و تی ۶۲بر غرب برتری مطلقی داشت که البته بخشیش بخاطر دکترین نظامی غرب بود که تمرکزش بر بدست گرفتن برتری هوایی و سرکوب یگانهای زرهی ورشو از طریق حملات هوایی بود که به تولید هواگردهای ضد زرهی مثل جنگندهA10وبالگرد موفق و مخوف کبری منجر شد ولی در مقابل غرب شوروی و کشورهای عضو ورشو که نیروی هوایی بمراتب ضعیف تری از ناتو داشتن و در بحث نیروی دریایی هم دارای ضعف مطلق و بی چون وچرا در مقابل غرب بودن جهت پیروزی در یک نبرد احتمالی چاره کار را در حملات زرهی و توپخانه ای دیدن و تمرکز خودشان را بر روی نیروی زمینی متمرکز نمودن که حتی صدراعظم وقت المان گفته بود شوروی در ازای تولید هر فولکس واگن المانی یک تانک تی ۵۵تولید میکند که این دوران طلایی و برتری زرهی با تولید تی۶۴و تی۸۰ که در دوران خود بهترین و مخوف ترین محصولات زرهی بودن به اوج خود رسید و لی در جبهه مقابل امریکا که بعد از جنگ کره و ویتنام به اهمیت واحد زرهی واقف شدشروع به ارتقاء زرهی واحد های خود و ناتو کردن که به تولید تانکهای موفقی مثل لئوپارد چلنجر لکرک و ابرامز منجر شد و همچنین باعث پایان برتری شوروی در این بخش و عقب موندن بلوک شرق شد که با گذشت هر سال این فاصله بیشتر شده

با سلام دوباره خدمت شما دوست گرامی من با فرمایش شما مخالف نیستم ولی راهکار چیه؟ایا ما باید با این توجیه که تسلیحات در دسترس اونا پیشرفته تر هستن ارتشمون رو تعطیل کنیم؟ خوب ما در هر نیرویی که نگاه کنیم این شکاف وجود داره در نیروی هوایی ارتش اعراب و اسراییل به جنگنده های استرایک ایگل فالکون تورنادو و رافائل و یوروفایتر مسلح هستن در مقابل ما در بهترین حالت و خوشبینانه ترین وضعیت به سوخو۳۰ اونم مدل میمون و صادراتی اون که تا حد ممکن دانگرید شده اونم با هزار اما و اگر احتمال داره بتونیم تهیه کنیم در نیروی دریایی شما به لیست خریدهای عربستان و ترکیه و اسراییل بندازین انوقت در مقابل ما فقط سه زیر دریایی کیلو و یک ناوچه جماران رو تونستیم اضافه کنیم در بحث پدافند هم در حالیکه اونا به بهترین سامانه های پاتریوت و ارو مجهز شدن و دارن تاد رو هم به سازمان زرمشون اضافه میکنن ما بیش از ده ساله تو احتمال گرفتن یا نگرفتن اس ۳۰۰هستیم خوب نیروی زمینی رو هم که خودتون اشاره کردین من و بقیه دوستان هم این مشکلات رو میدونیم ولی چاره چیه ایا میشه با این بهانه از تجهیز ارتش خودداری کنیم؟ بهر حال ما هم مجبوریم با بهترین سلاحهایی که در دسترسمون هستش ارتشمون رو تجهیز کنیم و در مقابل برتری تکنولوژیکی اونا تلاش کنیم با اموزش بیشتر وبالا بردن استانداردهای اموزشیمون شکاف موجود رو پر کنیم و در کنارش هم سعی کنیم با یک دیپلماسی فعال و هوشمند از منافع کشورمون دفاع کنیم بدون اینکه مجبور بشیم خودمون رو وارد جنگ کنیم ولی بازم میگم بهر حال ماهم باید تلاش کنیم با بهترین سلاحهای در دسترس ارتشمون رو ارتقا بدیم

متاسفانه این جنگنده علیرغم کیفیت و شایستگی بالاش لااقل در بین هواپیماهای اموزشی ولی بدلیل عدم بازاریابی درست مسولان جمهوری چک استقبالی ازش نشد حتی نسبت به هواپیماهای قبلی همین کمپانی

با سلام خدمت شمادوست گرامی من بالعکس شما اصلا فکر نمیکنم دشمن اصلی ما غرب و امریکا باشه البته به اون شکلی که منجر به جنگ بشه در اصل دشمن ما رقبای منطقه ایمون هستن مثل عربستان ترکیه و پاکستان و امارات وتا حدودی هم اسراییل بدلیل اینکه قدرت در این کشورها قدرت در دست اغلب یانظامیان جنگ طلب هستش مثل اسراییل و یا دیکتاتورهای خود رای مثل حکومت عربستان و خطر جنگ در این نوع حکومتها بسیار زیاد هستش و ما هم باید ارتشمون رو در مقابل این نوع کشورها تجهیز کنیم و از طرف دیگه هم بحث بازدارندگی با تجهیزاتی مثل موشک هم زیاد نمی تونه در مقابل این نوع حکومتها تاثیر گذار باشه چون در این نوع حکومتها منافع و جان مردم در پایین ترین درجه اولویت هستش و اصلا مهم نیست مثل صدام دیکتاتور عراق که برخلاف مصالح کشورش با ائتلاف درگیر و سبب نابودی کشورش شد پس بنابراین ما به بهانه اینکه دشمن ما امریکا هستش و این تجهیزات در مقابلش کارایی ندارن نباید از تجهیز کشورمون به سلاحهای جدید غافل باشیم چون شما یقین بدونین که اولا امریکا به هیچوجه خواستار جنگ با ایران نیست چون جنگ‌ بهانه و علت میخواد و ایا ما کجا اینقدر به غرب فشار اوردیم که چاره ای جز جنگ براشون نمونده ویا کجا منافع اونها رو تهدید کردیم که ده ها میلیارد دلار هزینه جنگ با ایران کنند وایضا منافعی که از کنار ایران با فروش سالی میلیاردها دلار سلاح به کشورهای منطقه به بهانه مقابله با ایران به جیبشون سرازیر میشه و حضور نظامی اونها رو در خلیج فارس و به هزینه اعراب توجیه کرده و باج های کلانی که از اعراب به بهانه حمایت از اونها در مقابل ایران میگیره ولی اگر روزی هم قصدشون جنگ بر علیه کشور مون باشه بازهم به احتمال زیاد از طریق همین دیکتاتورهای منطقه و بصورت نیابتی خواهد بود هر کجا چند کشور ثروتمند وجود دارن استعمارگران با تبلیغ و هیاهوی رسانه ای دشمن فرضی برای اونا درست کردن تا بهتر اونا رو غارت کنن در شرق اسیا کره شمالی هست و باج غرب از کره جنوبی و ژاپن و تایوان و فیلیپین در خاورمیانه ایران و باج غرب از اعراب و اسراییل و در امریکای لاتین کوبا

با سلام خدمت کاربرا و مدیریت محترم سایت و با عرض تشکر از جناب اقای ساریخانی محترم که از اساتید بخش زرهی و توپخانه هستن بخاطر زحمتی که برای این مقاله کشیدن و همچنین جناب دت که اطلاعات مکمل رو دادن در مورد همکاری ایشون نمیشه خرده ای گرفت چون یک دانشمند طرح و پروژه هاش مثل بچه هاش میمونن که براش عزیز هستن و بخاطر زحمت زیادی که براشون کشیده شدیدا دوست داره ثمره و نتیجه اشو ببینه و دراین مورد هم اقای بول اول میره سراغ ناسا جهت استفاده علمی از طرحش ولی وقتی با بی مهری اونا روبرو میشه میاد سراغ دولتهای دیکتاتور متاسفانه در خلال جنگ سرد خیلی از طرحها و نواوریهایی که استفاده غیر نظامی داشت و بخصوص در بلوک شرق با عدم استقبال و بی مهری مسولان از بین میرفت و بعبارتی میسوختن چون در اون مقطع فقط از طرحهایی استقبال میشد که کاربرد نظامی داشته باشن و اولویت هم با طرحهایی بود که در کوتاه مدت به نتیجه برسه و بتونن استفاده تبلیغاتی بالا ازش ببرن

من فکر میکنم عنوان شاهکار و یا افسانه برای تانکی که در رده بندی تانکهای برتر با کمی ارفاق صاحب عنوان هفتم شده اغراق امیز هستش واقعیت اینه که سالهاست روسها سلطه و یکه تازی خودشون رو در صنایع زرهی از دست دادن و با امدن محصولات غربی چون ابرامز لئوپارد چلنجر و لکرک در مقابل تی ۷۲ روسها دیگه دست برتر رو ندارن که البته موفقیت اولیه روسها هم به دکترین نظامی غرب مربط بود که تاکتیک های نظامیشون بر پایه حملات زرهی نبود ولی بعد از جنگ ویتنام تمرکز بیشتر غرب شاهد کم رنگ شدن برتری شوروی هستیم و این عقب ماندگی تا امروز ادامه داشته که البته بخش اعظم ضعف نظامی بلوک شرق در مقابل غرب این هست که اتحاد شوروی به نوعی در مقابل جبهه غرب تنها بوده و سالها یک تنه با مجموعه ای از کشورهای صنعتی که خواستگاه بسیاری از تکنولوژیهای برتر بودن مثل امریکا ژاپن المان فرانسه ایتالیا و انگلستان رقابت کرده و غربیها به لطف همکاریهای چند جانبه بر صنعت تک محوری شوروی غلبه کرده اند و سایر کشورهای ورشو فقط از بعد نیروی انسانی دارای اهمیت بودن و شوروی بعنوان تنها کشور تامین کننده تکنولوژی و جنگ افزار مسولیت سنگینی رو بدوش میکشید که در نهایت با فروپاشی و اضمحال تاوان تنها بودن در رقابت با مجموعه کشورهای صاحب صنعت رو داد

والا ظاهرش که شباهت زیادی به ام پی تی۳۰۰۰چینی داره ولی اطلاعات زیادی ازش منتشر نشده من تعجب میکنم ما بعد از اینهمه هزینه و بعد از بیست سال ازمون و خطا بدون اینکه تانک ذالفقار رو بجایی برسونیم حالا رفتیم سراغ یک طرح جدید متاسفانه این جور طرحهافقط یه هزینه اصافه رو به بودجه محدود ما تحمیل میکنن بدون اینکه از داخلش یک محصول که دارای ارزش رزمی باشه دربیاد این طرح نشون میده که ذالفقار جوابگوی نیازهای جنگ های امروزی نیست کاملا معلوم بود که ذالفقار یک تی۷۲ داخل یک پوسته جدید هستش و با کارشکنی روسها هم عملا طرحش به تولید نرسید بعقیده من اگه قراره ارتقایی در بخش زرهی ما داده بشه بهترین گزینه خرید به مقدار کافی تانک بروز مثل تی ۹۰ و رفع نیاز فعلی ارتش و موازی با اون با شراکت یک کشور خارجی تولید یک طرح بومی مثل پاکستان که با همکاری چین موفق به تولید زره پوش و جنگنده شده

اسراییل بخاطر شرایط خاصی که گریبانگیرش بوده یعنی شرایط جنگی که از اولین روز اعلام موجودیتش تا بحال داشته حالت حیوانی رو داره که برای بقامراحل تکامل رو طی کرده و به مرور زمان خودش رو با خطرات اطرافش وفق داده و راههای مبارزه با اون رو یاد گرفته و از این نظر هیچ نمونه مشابهی در دنیا نداره و اما چند عامل سبب خلق چنین عملیاتهای موفقی در کارنامه ارتش اسراییل میشه که نمونه اش رو به وفور میتونیم ببینیم مثل عملیات عنتبه نابودی نیروی هوایی اعراب و .... اول استفاده حداکثری از حداقل داشته هاشونه بطوریکه در این عملیات با استفاده از امکانات بومی شکاریهای ایگل رو به یک بمب افکن تهاجمی تبدیل میکنن که حتی میگن ایده تولید استرایک ایگل رو مک دانل از این عملیات موفق ایگل های اسراییل الهام گرفته دوم برنامه ریزی دقیق و بررسی جزء به جزء عملیات و رفع موانع احتمالی سوم قدرت اتخاذ تصمیمات مهم در شرایط خطیر توسط فرماندهان اسراییل چهارم ریسک پذیری و شجاعت ذاتی مسولین این رژیم و پنجم خریدهای دقیق تسلیحاتی بطوریکه همواره برای خرید یک جنگ افزار با مطالعه و در نظر گرفتن شرایط و نیازهاشون سعی میکنن بهترین رو بخرن مثل اف۱۶سوفا و مورد مهمتر از همه شایسته سالاری حاکم براین رژیم هستش که در منطقه خاورمیانه تنها کشوری هستش که سمتها براساس تخصص و کیفیت اعطا میشه نه براساس دستبوسی و میزان وابستگی فامیلی و وفاداری به رهبران سیاسی که این عوامل در کنار همدیگه باعث خلق چنین عملیاتهایی میشه ویقینا توان تکرار چنین عملیاتهایی در ارتش اسراییل هستش و بقول دوست محترم فقط به شرایط سیاسی موجود برمیگرده کما اینکه اسراییل در مقطعی بصورت جدی در حال طراحی عملیاتی برای بمب باران نیروگاه کشورمون بود که با مخالفت شدید امریکا این طرح رها شد حتی چند بار جنگنده های این رژیم حمله به نیروگاه رو شبیه سازی کرده بودن

با سلام دوباره خدمت شما جناب حیدری البته نظر شما هم بحرحال یک ایده هستش و بیشتر از فلسفه استفاده حداکثری از حداقل داشته ها ناشی میشه ولی جناب حیدری این ایده شما یعنی استفاده از تانک جهت اتش تهیه و پشتیبانی از نیروهاولی در پاسگاههای مرزی بیشتر به اجرای یک اتش پرحجم و سبک و دقیق نیاز هستش تا یک اتش سنگین و فله ای جدای از هزینه ها تحمیل شده یک تانک جهت عملیاتی شدن نیاز به ۳تا۴خدمه داره در حالیکه شما در اون پاسگاه با یک خمپاره ۶۰یا نهایتا۱۲۰میتونین اتشی دقیق تر کم هزینه تر و پرحجم تر داشته باشین یا با یک اسلحه ۱۱۰یا مینی کاتیوشا که پشت جیپ یا وانت نصب میشه میتونین اتش تهیه و پشتیبانی بسیار دقیقتر و پر حجم تر با تحرک و جابجایی بالا رو تامین کنین واگر بودجه بیشتری در اختیار باشه وجود یک نفربرbtrکه مسلح به یک توپ۳۰میلیمتری باشه هم جهت جابجایی امن و حفاظت شده از نیروها و هم شلیک پشنیبانی پر حجم میتونه بسیار تاثیر گذار باشه جناب حیدری همونطور که گفتم کلیه تانکهای ایران به غیر از تی۷۲و معدودی ام۶۰که عملیاتی هستن اونم با یک ارتقا سنگین در استاندارد سابرا و یا ماگاچ سایر تانکهای در خدمت ارتش بهیچوجه چه ازبعد ارزش رزمی و چه توجیه اقتصادی ارزش در خدمت بودن ندارن و نداشتنشون بهتر از داشتنشون هست چون حداقل دیگه هزینه گزافی رو به نیرو تحمیل نمیکنه و در جنگهای امروزی بخاطر نداشتن تحرک لازم و توپ مناسب و زره کافی هیچ کاربردی ندارن اون دوستانی هم که اعتقاد به ارتقا دارن من نظرشون رو رد میکنم هر جنگ افزاری تا حدی جای بروز رسانی براش هست بیشتر از اون سبب نتیجه معکوس و عملا ازبین رفتن هزینه های تحمیل شده میشه چون هر وسیله زرهی در ۳بخش قابلیت ارتقا رو داره تحرک زره و توپ که ارتقا هر۳باید هماهنگ باشه شما زره رو ارتقا بدین سبب بالا رفتن وزن و پایین امدن تحرک میشه پس بنابراین باید موتور رو هم تعویض کنین و یا نصب توپ قویتر باید با تعویض برجک همراه باشه که باز باید زره تقویت و موتور قویتر بشه که عملا شماباید تانک جدیدی بسازین

درحقیقت اگر بخواهیم واقع بینانه نگاه کنیم ارتش ایران از بعد زرهی در میان کشورهای رقیب در منطقه مثل ترکیه عربستان وپاکستان ضعیف ترین زرهی رو داره و بجز تعدادی تانک تی۷۲ که نسبتادارای کارایی نسبی هستن مابقی تانکهای در خدمت این نیرو همگی از رده خارج و سالهاست از عمر بازنشستگی اونها گذشته و واقعیت اینه که یک جنگ افزار تا حدی جای ارتقا داره و اگر قرار بود با ارتقا به وسیله عمر خدمتی داد پس نیاز به تولید جنگ افزار های جدید و صرف بودجه های گزاف نبود در حقیقت واحد های زرهی ما مثل نیروی هواییمون بیشتر به یک موزه شبیه هستش از اولین نسل های زرهی تولید شده بعد از جنگ جهانی مثل m47وm48که فکر نکنم در هیچ کجای دنیا جز ایران بصورت عملیاتی و جود داشته باشن که البته بخشی از اون بخاطر تحریمهاست و نمیشه خرده گرفت ولی در شرایط فعلی بنظر من کشور مون باید بدنبال خرید تعداد تانک پیشرفته و جایگزینی با تانکهای فعلی باشه تا تولید چون تولید یک تانک بروز و مناسب زمانبر هستش و واحدهای زرهی کشور نیاز به بازسازی فوری دارن و گرنه تجهیزات فعلی به هیچ وجه ارزش رزمی و بحث ندارن باسلام خدمت شما دوست گرامی بیشتر مشکل مرزبانان ما خصوصادر مرزهای شرقی قاچاقچیان و وارد کننده گان مواد مخدر هستن که مجهز به خودروهای پرسرعت هستن و معمولادر حال گریز از دست مرزبانان ما هستن و بیشتر درگیری بالعکس نظر شما نه بصورت مهاجم و مدافع بلکه بصورت تعقیب و گریز هستش و نیروی تعقیب کننده مرزبانان ماهستن و در چنین شرایطی مرزبانان ما با یک تانک ۴۰تنی وکند میخوان دقیقا چیکار کنن؟ چیزی که مورد نیاز نیروهای مرزبان ما هستن خودروهای امرپ و نفربرهای زره پوش سبک و با تحرک بالا هستن نه تانکهای سنگین قدیمی و بی تحرک ۶۰ ساله که برای طی۱۰۰کیلومتر نیاز به چندبار تعمییر موتور دارن

با سلام خدمت دوستان و کاربران گرامی جنگ فعلی سوریه شباهت خیلی زیادی به جنگ ویتنام جنوبی با ویتکنگها داره در ویتنام امریکا تمام تمرکز خودش رو دولت ویتنام جنوبی گذاشت دولتی که سربازاش نه شجاعتی داشتن و نه انگیزه ای برای جنگ بطوریکه یک چرخه در این جنگ دائم در حال تکرار بود سربازان امریکایی یک منطقه رو تصرف میکردن و اونو بدست سربازای ویتنامی میدادن و اونا هم از دوباره اونو به ویتکنگها اهدا میکردن همراه با غنائم زیادی که مهمات اهدایی امریکا اونو تشکیل میدادن الان در سوریه هم تقریبا وضع بهمین منوال هستش ایران و روسیه و حزب الله تمرکز خودشون رو بر دولتی گذاشتن که نیروهاش نه شجاعت جنگیدن دارن و نه انگیزه لازم رو و همون چرخه در اینجا هم تکرار میشه نیروهای حزب الله یک منطقه رو ازاد و تحویل ارتش سوریه میدن و اونا از دوباره با کلی غنائم و سلاحهای پیشرفته روسی به تروریستها تقدیم میکنن و دقیقا اوضاع هم مثل ویتنام شده که تا زمانی دولت ویتنام سرپا بود که امریکا حضور داشت و بعد از اون نتونست علیرغم حمایتهای گسترده خارجی دوام بیاره در سوریه هم ثبات دولت اسد در گرو حضور نظامیان روسیه و ایران هستش و اگر این کشورها به حضور خودشون پایان بدن بلافاصله گروهکها به اوضاع مسلط میشن و این بی کفایتی ارتش سوریه شرایط پیچیده ای رو پیش اورده واقعیت اینه که تا ابد ایران و روسیه که نمیتونن در سوریه حضور داشته باشن و ارتش این کشور باید فکری به اوضاع پریشان خودش بکنه خصوصا اینکه هر چقدر زمان جنگ طولانی تر بشه دولت بیشتر حمایت مردم رو از دست میده

صرف نظر از اما و اگرهای زیاد و در خوشبینانه ترین وضعیت وتولید انبوه تانک ذالفقار که در بهترین حالت کارایی برابر با تانک تی۷۲ داره که بخاطر عملکرد فاجعه بارش در مقابل تانکهای غربی درجنگ خلیج فارس روسیه برای ورژن جدید تانک اسم تی۹۰ رو انتخاب کرد من موندم حالا مابا تولید انبوه این تانک ذالفقار چقدر باعث ارتقاء توانمون میشه وقتی رقبای ما مسلح به تانکهایی مثل مرکاوا ابرامز التای و لکرک اونهم به تعداد زیاد هستن و واقعا در یک نبرد زرهی ذالفقار و تی ۷۲که در حال حاضر بهترین تانک ما محسوب میشه چقدر شانس بقاء دارن و ایا امکانش هست اونارو در تیرس خودش قرار بده قبل از اینکه خودش شکار بشه؟ بنظر من اگه قراره ارتقایی در قسمت زرهی انجام بگیره عوض خرج کردن بودجه برای طرحی مثل ذالفقار که اگه به تولید انبوه هم برسه عملا در مقابل تانک های دیگر کشورهای منطقه شانسی نداره تعدادی تانک تی نود ام اس از روسیه خریداری کنیم تا این شکاف بوجود امده رو بین کشورهای منطقه با خودمون رو پر کنیم و برای تولید بومی هم مثل ترکیه با همکاری و مشارکت روسیه یا چین در دراز مدت یک محصول بروز و قابل رقابت با سایر تانکها تولید کنیم و گرنه با تولید یک طرح قدیمی و فاقد ارزش رزمی فقط بودجه و جان خدمه رو در معرض خطر نابودی قرار میدیم و تانکمون به یک هدف راحت و اسان برای دشمن تبدیل میشه و جز بالا رفتن تلفات دستاورد دیگه ای برامون نداره