با توجه به عملکرد و نحوه تجهیز و همچنین بودجه نظامی و مقدورات اقتصادی در اینده ای نچندان دور چین بعنوان دومین قدرت دنیا جای روسیه رو خواهد گرفت هرچند که تابحال هم عاملی که اونو به تعویق انداخته میراث بزرگی بود که از شوروی به روسیه رسید میراث ارزشمندی که به مرور زمان وبعلت محدودیت مالی و عدم سرویس وتعمییرات و نگهداری مؤثر یا از رده خارج شدن و یاتوسط مسؤلین روسیه چوب حراج خوردن مثل ناو هواپیمابر کیف که با مبلغ ناچیزی به هند فروخته شد و در حال حاضر نیروی دریایی روسیه با شمار زیادی از شناورهایی مواجه هست که یابسن بازنشستگی رسیدن و باید از رده خارج بشن و یا زمان تعمییرات میان دوره ای خدمتیشون رسیده و باید موقتااز خدمت خارج بشن و این در حالیه که هیچ جایگزینی ندارن مثل ناو ادمیرال کوزنتسف که مدتهاست از مؤعد پیش بینی شده برای بروزرسانی و تعمییراتش گذشته ولی بعلت کمبود بودجه تابحال برای انجام تعمییراتش اقدامی نشده و مطلب جالب اینجاست که با شروع تعمییرات اون دومین قدرت دنیا تا سه سال فاقد ناو هواپیمابر میشه در طرف مقابل چین در سالهای اخیر و با شکوفایی اقتصادش در عرصه نظامی با یک برنامه ریزی درست و سرمایه گذاری وسیع فاصله خودش رو با روسیه به حداقل رسونده خصوصا در حوزه دریایی که بنظر من حتی از روسیه قویتره و بعد از امریکا از نظر تناژ بیشترین تعداد ناوشکن رو در اختیار داره که همگی جوان و با عمر خدمتی پایین هستن دقیقا بالعکس روسیه که اکثر شناورهای سنگینش در شرف بازنشستگی و از عمر خدمتیشون گذشته روسیه در حوزه دریایی بیشتر توجه اش رو به ناوچه و شناورهای کوچک و ساحلی معطوف کرده تا شناورهای سنگین تهاجمی که این هم به سیاست روسیه که بسمت کوچک کردن ساختار ارتشش هست مربوط میشه

اگه از دوستان کسی در مورد وضعیت فعلی این جنگنده اطلاعی داره لطفا توضیح بده که در ارتش روسیه عملیاتی شد عایا؟ برا صادرات بازاریابی شد یا کلا طرحش بایگانی شد؟

باسلام خدمت شما برادر گرامی اف ۵بنوعی از سایر هواگردهای موجود در نهاجا داستان جداگانه ای داره یک جنگنده فوق العاده ساده که فاقد الکترونیک و اویونیک پیچیده ای هستش و در انبارهای نیروی هوایی کلی از قطعات و لوازم یدکی اون موجوده بعلاوه پرسنل زمینی هم برای نگهداری اون بخوبی اموزش دیدن و دفترچه های فنی اونهم در کشور موجوده ولی داستان فیتلر بکلی متفاوت هستش چون کشور ما هیچگونه اشنایی بااین جنگنده که علیرغم گذشت مدت زیادی از تولیدش تقریبا جنگنده پیچیده ای محسوب میشه و عدم اموزش و نداشتن اشنایی پرسنل نگهداری تز قطعات یدکی و نبود اطلاعات و دفترچه های فنی اون در کشور کار عملیاتی کردن اونو بشدت دشوار کرده حالا به این اضافه کنید نبود قطعات یدکی و کارشکنی روسیه فرصت طلب وطمع دار رو دوست گرامی شما وقتی تعداد مشخصی جنگنده از کشور خاصی خریداری میکنین در قرداد خرید فروشنده متعهد میشه که در مدت مشخصی از هواگردهای تولیدیش پشتیبانی فنی بکنه که شامل ارسال قطعات یدکی و اموزش پرسنل نگهداری هم میشه وبعد ازسپری شدن مدت زمان قید شده باید قرداد جدیدی بسته بشه و این قرداد فقط در کشور خریدار اعتبار داره مثال زمان ورود سوخو ۲۴ های عراقی به ایران با اینکه شرکت سوخو متعهد به پشتیبانی فنی از اونها شده بود ولی بخاطر اینکه این قرداد رو با عراق بسته بود از ارسال لوازم یدکی و پشتیبانی فنی خودداری کرد و ایران مجبور به خرید تعدادی فنسر جدید برای دریافت لوازم یدکی و همچنین اموزش پرسنل نگهداری شد البته فروش هواپیماهای نظامی بصورت دست دوم به کشور دیگری طبق مقررات فقط با اجازه کشور سازنده عملی هستش

با سلام خدمت دوستان گرامی خوب این جور مقایسه ها بنظر من خیلی دقیق نیستن بخصوص بین محصولاتی که ساخت یک کشور هستن چون هر کدوم برپایه نیاز و تفکری جداگانه ساخته شدن بطور مثال تامکت یک شکاری رهگیر دوربرد و ناونشین هستش که جهت دفاع از ناوگروه در مقابل موشکهای کروز و بمب افکن های دوربرد طراحی شده و ایگل یک شکاری برتری هوایی جهت دفاع هوایی هستش و هردو اینها در ماموریت تخصیصیشون بسیار درخشان ظاهر شدن و بطور مطلق نمیشه گفت این یکی بر اون برتری داره و درمقابل کشوری هم که سلاحی رو میخره بر پایه نیاز وتجهیزات دشمن دست به خرید میزنه خوب ایران با توجه به مساحت زیاد نیاز به یک شکاری دوربرد با راداری قوی و تسلیحات دوربرد داره که در اون موقع تامکت ایده ال ترین گذینه بوده کمااینکه در زمان جنگ با ارائه یک نمایش عالی انتخاب مناسب خریدارانش رو نشان دادو در مقابل ایگل هم مناسب کشورهایی با وسعت کمتره چون در داگفایتر جنگنده موفقی هستش و در جنگهای اعراب و اسراییل عملکرد بسیار خوبی از خودش نشون داده کما اینکه شوروی هم با نیازهایی مشابه ایران اقدام به توسعه فاکس هاوند کردکه همتای شرقی تامکت هستش و البته اینکه ایگل هم میتونست برای ایران گزینه مناسبی باشه البته با دید کلی تر بخواهیم نگاه کنیم با توجه به خارج کردن تامکت از خدمت و در خدمت بودن ایگل توسط کشور سازنده و با در نظر گرفتن تمام جوانب خوب ایگل یه سر وگردن از تامکت بالاتره بخصوص اینکه با وارد خدمت شدن امرام سی تنها برتری تامکت یعنی ترکیبش با فونیکس هم ازبین میره ضمنا ایران تا وقوع انقلاب برنامه جهت خرید ایگل نداشت اینو جهت اطلاع اون دوست گرامی که اشاره به خرید ایگل ازطرف ایران کرده میگم برنامه خرید اف۱۶ قطعی شده بود همچنین ایران علاقمند ودرحال بررسی اف۱۸هورنت برای خرید بود ولی سفارشی نداده بود و در حد بررسی بود یکی از دوستان هم اشاره کرده بودن که با پول هر تامکت چهار ایگل میشده خریداری کرد من نمیدونم این ارقام خنده دار رو دوستان از کدوم منبع میارن اختلاف قیمت ایگل وتامکت اونقدر زیاد نبوده شاید در حد چن درصد تامکت گرانتر بوده ولی نه در اون حد که حتی قیمت تامکت دوبرابر ایگل بوده شاید دوستمون ایگل رو باسسنا اشتباه گرفته باشن

با سلام من یک سوال مدتهاست برام پیش اومده صادقانه میگم بیشتر برا بالا بردن اطلاعات خودم این سوال رو میپرسم و اصلا کاری با دشمنی و یا دوستی امریکا با ایران یا هر کشوری ندارم و از این دوست محترم و دوستان دیگه خواهش میکنم جواب منو درصورت امکان بدن چون بارها من در خیلی جاها به واژه شکستهای امریکا برخورد کردم که کمی برای من گنگ هستش اول جنگهای امریکارو بررسی میکنیم اولین جنگ امریکا ورودش به جنگ جهانی دوم هست که ورود امریکا باعث نجات متفقین از شکست و پیروزی اونها شد خصوصا شکست ژاپن که برخلاف المان یک ابرقدرت تازه نفس و در اوج قدرت بود دوم جنگ کره بود که هدف ازادسازی کره جنوبی بود که برگردوندن کره شمالی به پشت مدار۳۸درجه بود که به اهدافش رسید خوب این هم از هرنظر چه اهداف و چه میزان تلفات فاحش کمونیستها شکست حساب نمیشه بعدیش جنگ ویتنام بود که تو این جنگ امریکا اصلا استراتژی خاصی نداشت وخودش هم نمیدونست برای چی اومده چون هدف امریکا اصلا اشغال ویتنام شمالی نبود هدف حمایت از دولت ویتنام جنوبی بصورت موقت بود ولی بعد از مدتی پی بردن که دولت ویتنام یک دولت فاسد هستش که به هیچ عنوان نه قادر به دفاع از خودش هست و نه همچین اراده ای هم بین ارتش واین شکست سیاسی بود بخاطر یک دخالت بی هدف و بدون استراتژی خاصی از طرف رهبران امریکا و گرنه ارتش امریکا وظیفه محول به خودش رو انجام داد نمونه اش کشاندن ویتنام شمالی به مذاکره بعد از حملات خرد کننده یک هفته ای بمب افکن های ب۵۲ از نظر تلفات هم که باز قابل قیاس نیست جنگی که باعث نابودی کلیه زیر ساختهای ویتنام و تلفات میلیونی اونا بودجنگ بعدی حمله و اشغال عراق بود که ارتشش در اوج قدرت و حتی جزء برترین ارتش های جهان با یک تجربه جنگی هشت ساله و ارتشی که به بهترین نحو ممکن تجهیز شده بود اونم در مدت زمان بسیار کوتاهی و بازهم با اختلاف وحشتناک تلفات عراقیها مورد بعدی جنگ افغانستان که تونست چریکهای القاعده و طالبان رو تو یک جنگ نامتقارن و چریکی شکست بده اونم در کمترین مدت با در نظر گرفتن مسافت طولانی امریکا تا افغانستان کاری که شوروی در اوج قدرت و در همسایگی افغانستان قادر به انجامش نشد شرایطی که توی یوگسلاوی هم تکرار شد در بحران موشکی کوبا هم بعد از محاصره کوبا توسط نیروی دریایی امریکا شوروی مجبور به عقب نشینی و برچیدن موشکهاش از کوبا شد جنگ لیبی و پاناما و گرانادا هم یک جنگ درست و حسابی نبودن گفتم هدف من بررسی این جنگها با دوستان و تبادل اطلاعات در مورد دلایل شکست امریکاست مثل ویتنام که میشه شکست سیاسی رو براش عنوان کرد

با سلام دوست محترم من برا اطلاع شما کمی توضیح میدم کمپانی سوخو در ابتدای فعالیتش روی یک طرح مشغول کار بود که یک جنگنده بال دلتا شبیه میگ۲۱ بود که جنگنده شکاری بود وقتی نیروی هوایی شوروی اعلام نیاز به یک جنگنده بمب افکن کرد همون طرح رو با کمی تغییر بعنوان یک جنگنده بمب افکن به نیروی هوایی پیشنهاد داد که طرح بال دلتا تبدیل به شکاری به نام سوخو ۹و بعدها ۱۱ شد و طرح بمب افکن اون بانام سوخو ۷تولید شد سوخو ۷دارای مشکلات زیادی بود که از اون جمله برد کم؛قدرت حل تسلیحات پایین ونیاز به طول باند زیاد برای نشست و برخواست وغیره وباتوجه به نیاز شوروی که یک جنگنده بمب افکن جهت پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی و همچنین نفوذ و بمب باران درارتفاع پایین و هنچنین نیاز به طول باند کم که درصورت هدف قرار باند پرواز جنگنده زمین گیر نشه سوخو شروع به توسعه سوخو۷فیتر کرد که از جمله مجهز کردن اون به بال متغیر و موتور قویتر که باعث افزایش قدرت حمل تسلیحات به دو برابر و همچنین کوتاه شدن طول باند مورد نیاز جهت پرواز و همچنین قدرت نفوذ و عملیات در ارتفاع پایین بودکه جنگنده جدید بانام سوخو۱۷ولی دراصل همون سوخو۷ارتقا یافته بودکه مدل صادراتی اون بانام سوخو۲۰و۲۲تولید شدولی در زمان خودش هم جنگنده خیلی موفقی نبود چون یک جنگنده گران و پیچیده بود و تعمییرات اون برای پرسنل زمینی خیلی مشکل بود بطوریکه نیروهای ارتش شوروی جهت عملیات تهاجمی میگ۱۷رو به این جنگنده ترجیح میدادن که همین دلایل باعث تولید و به خدمت گرفتن میگ۲۳بی فلوگر یا همون میگ۲۷از طرف شوروی شدالبته جنگنده بمب افکن اصلی شوروی در جنگ افغانستان همین فیتر بود با سلام شوروی سابق سیاست خاصی در تولید تسلیحات داشت بطوریکه از یک سلاح سه نوع تولید میکرد که نوع اول ویژه خدمت در ارتش سرخ بود نوع دوم ویژه صادرات به کشورهای پیمان ورشو بود و نوع سوم جهت صدور به بازار تسلیحات بود مطلب جالب این بود که این سه نوع سلاح بااینکه در اصل از یک خانواده بودن ولی فقط در نام وظاهر باهم تشابه داشتن و مخصوصا نوع سوم بشدت دانگرید شده و مدلی پست از اون سلاح بود که اصطلاحا به مدل میمون معروف بودکه یکی از دلایلش عدم لو رفتن اطلاعات و جلوگیری از افشای تکنولوژی اون سلاح برای غرب بودمثال این نوع سلاحهامیگ های ۲۳بودن که درنوع اصلی کارایی در حد اف۱۶داشتن ولی نوع صادر شده به عراق و سوریه و بقیه اعراب دارای رادار و تسلیحات میگ۲۱بودن که حتی در داگ فایتر به راحتی مغلوب میگ۲۱میشدن یا تانکهای تی۷۲که مدلهای صادراتی اون فقط ازظاهر مشابه نوع در خدمت ارتش روسیه هستن متاسفانه فیترهای در خدمت ایران با توجه به اینکه از مدل میمون هستن بشدت دانگرید شده و بی کیفیت هستن مضاف براینکه هنگام فرود بعضا فرودهای سختی داشتن که موجب اسیب دیدگی و حتی از رده خارج شدن بعضی از اونا شده وشما اضافه کنین مدت زمان طولانی که این جنگنده ها در شرایط نچندان خوبی نگهداری و زمینگیر هستن از اون گذشته هر پلتفرمی تا یک حد محدودی قابلیت ارتقا و عمر مفید داره که بعد از اون مناسب برای نبردهای اینده نیستن که اگر غیر از این بود دیگه کشورها اینهمه بودجه صرف تحقیق وطراحی مدلهای جدید نمیکردن و با ارتقاء و اورهال جنگنده های قدیمی کلی صرفه جویی میکردن موستانگ و اسپیت فایر هم در زمان خودشون جنگنده های بسیار موفقی بودن ولی ایا بنظر شما صرفه هزینه جهت عملیاتی کردنشون عاقلانه است؟ حالا شما اضافه کنین هزینه های بسیار سنگین نگهداری به علت کهنگی موتور وسازه ریسک بالای خطر سقوط و همچنین کمبود قطعات یدکی بخاطر از خدمت خارج شدن این جنگنده در دیگر کشورها وعدم تولید قطعات از طرف سازنده مطلب زمانی بیشتر به چشم میاد که ما بدونیم عربستان که رقیب منطقه ای ماست داره جنگنده های مدرن و پیشترفته تورنادو خودش رو از خدمت خارج و با تایفون جایگزین میکنه که بسیار جوانتر از فیترها هستن و دلیلشم کاهش هزینه های نگهداری عنوان کرده برادر گرامی فیتر تنها در شرایط جنگهای فعلی فقط میتونه در نقش پشتیبانی نزدیک اونم بصورت محدود میتونه خدمت کنه که اونم توجیه گر هزینه سنگین عملیاتی نگه داشتنش نیست گواهش هم امار تلفات بالای این جنگنده در افغانستان اونم با سلاحهای پدافندی نچندان موثر مجاهدان در نزدیک به سی سال پیش و همچنین شکار بالای فیتر توسط اف۱۶که ثابت کرد دوران این جنگنده به سر اومده

با سلام خدمت جناب اقای سینا والا من مدتها پیش یه مقاله مفصل در مورد فیترها مطالعه کردم که الان دقیقا یادم نیست منبعش رو ولی توی این مقاله از زمان ورود این پرنده ها به ایران و سرنوشتشون مطلب نوشته بود قسمتهاییش که بهداین تاپیک مربوطدمیشد این بود که بعد از اینکه کد میهمان رو از روی این جنگنده ها ور میدارن و به عنوان موجودی کشورمون ثبت میشن قرار میشه که اورهال بشن برای نیروی هوایی و حتی یک شرکت اکراینی میاد برای تعمییراتو پشتیبانی فنی شون قیمت میده که بنابه هر دلیلی انجام نمیشه و عمده دلیلش هم این بوده که ارتش صرف بودجه برا عملیاتی کردنشو با توجه به ارزش رزمیشون توجیه پذیر نمیدونه و بعد از مدتی سپاه بایک شرکت گرجستانی قرار داد میبنده و بعنوان جنگنده پشتیبانی نزدیک اونها رو عملیاتی میکنه

خخ همون مثل معروف عدو شود سبب خیر اگر خدا بخواهد ولی برخی سلاحها نداشتنشون بهتر از داشتنشون هست مثلا من موندم در صورت یک جنگ احتمالی(البته خدای نکرده)فیترها میخوان چیکار کنن جنگنده ای که براحتی حتی با برادر این کشورهایی که فرمودین لهستان که همه رو از خدمت خارج کرده ویتنام هم برادر گرامی بیشتر به عنوان پشتیبانی نزدیک اونم بصورت محدود و درکنار سوخو۳۰ داره خدمت میکنه سوریه و لیبی هم کاملا حق باشماست ولی هممون دیدیم که همین دو کشورهم نیروی هواییشون در مقابل یک مشت شبه نظامی پاپتی هم که فاقد هرگونه سامانه پدافند بودن عاجز شدن واقعیت اینه که این نوع پرنده ها فقط بدرد امار میخوره تا در رده بندی از نظر کمیت با کشورهای دیگر منطقه در کورس رقابت باقی بمونیم

یعنی تو دنیا هنوزم فیتر عملیاتی هست؟ خخخ این نیروی هوایی ایران هم عجب داستانی داره زیادتر به موزه شبیه هستش تا یک نیروی نظامی