پاکستان ظاهرا طبق معمول خودش رو بزرگ فرض کرده اما واقعا چه اهمیتی دارند!   قدرت اول در این ماجرا ایرانه (نه حتی روسیه). دقت داشته باشید که نخجوان خاک اذربایجان در گرو ایران و ارمنستانه و خود ارمنستانم اگه ایران نخواد در گرو دشمنانش!!   ترکیه با اوضاعی که در شرق این کشور(کردها) جاری هست زیاد حرفی برای گفتن نداره اما ایران کشوری که روابط خوب با مردم هر دو کشور داره بسیار تعیین کنندست نظرش و در این مورد هم نظر ایران صلح و پایان خونریزیه.

ارمنستان آماده برای سازش بر سر مسئله قره باغ   به نقل از ریانووسیتی؛ سرژ سرکیسیان ریس جمهور ارمنستان اعلام کرد: " ارمنستان خصومت ها را متوقف و به وضعیت اتش بس سال 1994 باز می گردد. همچنین نیرویهای ارمنستانی به محل استقرار خود در پیش از اول واریل بازخواهند گشت". او ادامه داد " ارمنستان آماده مصالحه در موضوع قره باغ است"   در عین حال ارمنستان تهدید کرده است که اگر جمهوری آذربایجان به تشدید فعالیتهای نظامی در قره باغ ادامه دهد استقلال این منطقه را به رسمیت خواهد شناخت.         http://news.az/articles/karabakh/106261 http://sputniknews.com/politics/20160404/1037455791/armenia-nagorno-karabakh-independence.html

به نظر میاد تلفات دوکشور در درگیری و مناقشه نظامیشون از تلفات ایران در تعطیلات نوروزی خودش کمتر هست!!!!!   ما در دو هفته خوشگذرونی و تعطیلی بیشتر از 300 کشته دادیم! حالا ببینیم این دو کشور در خونریزی بین خودشون به آمار تلفات ما میرسن ؟!!   در مورد مناقشه هم پادرمیانی ها از طرف ایران و گرجستان شروع شده. اذربایجان هم با اعلام اتش بس نشون داد تمایلی برای ادامه درگیری در منطقه قره باغ نداره... هرچند اتش بس با کشته شدن 3 نظامی اذری نقض شد از امروز ولی شدت درگیری مثل روز اول نیست و به نوعی قابل کنترل به نظر می رسه اوضاع

انجام تست سرعت شکارچی بی سرنشین دریایی           شناور بی سرنشین 130فوتی DARPA برای شکار زیردریایی ها تقریباً آماده است. هرچند مراسم رسمی به آب اندازی آن تا 7 اوریل برگزار نمی شود اما هم اکنون این زیردریایی به آب انداخته شده و در آبهای بندری در پورتلند ایالت اورگان در حال انجام تست های مربوطه است.   این شناور بی سرنشین ضد زیردریایی (ACTUV) هم اکنون تست های سرعت خود را آغاز کرده و DARPA درحال سنجش بیشترین سرعت این شناورهست که طبق نتایج این آزمایشات توانسته به سرعت 31 مایل بر ساعت دست پیدا کند که انتظارات سازندگان آن را برآورده ساخته است.   شناور ACTUV جهت شناسایی زیردریایی ها قابلیت استفاده از سونارهای برد بلند و کوتاه را داشته و حتی توانایی شناسایی زیردریایی های پنهانکار دیزل-الکتریک را هم که نویز خیلی کمی تولید می کنند، داراست.   کلیپ انجام تست های سرعت این شناور : https://youtu.be/DJ0oW3wcFuo           http://www.engadget.com/2016/04/03/darpa-actuv-launch/

نسل جدید سنسورهای فرو سرخ پیش روی ارتش امریکا             ارتش آمریکا اخیراً گامی مهم و کلیدی در جهت توسعه نسل سوم سنسورهای فرو سرخ (FLIR) برداشته که نیروی زمینی این کشوررا بیش از پیش در رصد اهداف خود توانا می سازد. دو شرکت Raytheon و DRS Technologies در برنامه ساخت این سنسور همکاری داشته و در حال حاضر در مرحله مهندسی و ساخت آن قرار دارند.   سرهنگ اسکات مادور، مدیر برنامه ساخت سنسورهای نیروی زمینی در این مورد می گوید : "این سنسورها به سربازان ما اجازه میدهند که اهداف دشمن را در فاصله ای دورتر از برد مهمات آنها مورد شناسایی و سازماندهی قرار دهند". نسل سوم سنسورهای جلونگر فروسرخ (FLIR ) میتوانند اهداف را در فاصله ای دورتر شناسایی و هویت آنرا تشخیص دهند - مثلاً یک تانک- و در مرحله بعد تعیین کنند که آیا آن هدف متعلق به نیروهای خودی است یا دشمن.   این سنسورها قادرند با استفاده از تکنولوژی های پیشرفته خود سریعتر، واضحتر و مطمئن تر به شناسایی اهداف بپردازند. این سنسورها ازترکیب  دو طول موج متوسط و بلند استفاده می کنند که به آنها اجازه می دهد درشب از درون مه، گرد و خاک یا برف به شناسایی اهداف خود بپردازند.   این سنسورهای جدید بر روی تانکهای M1 Abrams  و نفربرهای Bradley و هممچنین سیستم های نظارتی برد بلند، نصب خواهند شد.طبق برنامه زمانبندی تولید مقدماتی این سنسورها تا سال 2022 و تولید انبوه  آنها از سال 2024 آغاز خواهد شد.       http://www.defensenews.com/story/defense/land/army/2016/03/31/us-army-takes-next-step-develop-sensor-see-through-fog-war/82481604/

رقص سیگنال ها؛ روشی نوین برای امنیت بیشتر رادار         دنیای تجهیزات الکترونیکی همواره بدنبال ابداعات وتکنولوژی های جدید است تا بتوان ازآنها پیش از دستیابی دشمنان، استفاده نمود.یکی از این تکنولوژی های پیشرفته Advanced Pulse Compression Noise، است که به استفاده کنندگان رادار اجازه می دهد  نه تنها سیگنال های رادار را جهت جلوگیری از شناسایی و جمینگ، رمزنگاری کنند، بلکه رادار را قادر می سازد تا به سرعت خود را با محیط اطراف و شرایط جغرافیایی و آب هوایی محلی تطبیق دهد. این موضوع تنها امنیت رادار را افزایش نمی دهد بلکه بطور قابل ملاحظه ای کارایی آن را نیز بالا می برد.   اکنون سوال اساسی اینجاست که چه مدت طول خواهد کشید که این تکنولوژی آماده ورود به عرصه نبرد شود. در سالهای قبل در پاسخ به این سوال گفته می شد که سالها طول خواهد کشید اما امروزه به لطف پیشرفت سریع نرم افزاری (RAD) می توان نرم افزار مناسب را با سرعت بسیار بیشتری آماده نمود.   این تکنولوژی نرم افزاری یک تغییر بزرگ را ایجاد می کند. در گذشته چند ده سال زمان نیاز بود تا یک تکنولوژی جدید بتواند به بلوغ برسد به عنوان مثال پایه امنیت ارتباطات پیشرفته نظامی رمزنگاری و رقص فرکانس است که یکی از ابتدایی ترین ابداعات برای رقص فرکانس در جنگ جهانی دوم ارائه شد. اما این تنها یک شروع بود و دهه ها طول کشید تا این ایده به آنچه که امروز هست تبدیل شد.       http://strategypage.com/htmw/htecm/articles/20160329.aspx

سرعت تحولات نشان از شروع جنگ نداره !  و احتمالا بزودی با یه پادرمیانی حل و فصل میشه قضیه !   امریکا فقط محکوم کرده همینطور انگلیس، روسیه هم امریکا رو متهم کرده غیر مستقیم... بقیه اروپاییها خیلی توجه نکردن! ترکیه اعلام حمایت کرده از اذربایجان (چه سیاست عجیبی)...   سازمان ملل و سایر کشور ها هم خواستار اتش بس...

  ضمن سلام و خسته نباشید   این موضوع زمانی اهمیت داره که نبرد با پشتیبانی غرب(یا حتی بدون اون) بر علیه ایروان  آغاز بشه ولی الان فقط اختلاف و درگیری مرزیه. به عبارت اختلاف مرزی دقت کنید اختلاف مرزی در این موارد بوده و هست و خواهد بود (گاهی با شیطنت کشور خارجی و گاهی بدون اون) و بعد از مدتی کوتاه دوباره اتش بس برقرار خواهد شد الان اتفاقی نیفتاده که خیلی سریع بگیم روسیه دخالت نکرده چرا !! برای همین هم مثال بالا به نظرم مناسب برای موقعیت کره و زاپن و دخالت سریع امریکا نیست

  ابتدا بابت شرکت در بحث تشکر میکنم برای خیلی از پستها جواب هست ولی وقتی میبینم یه نفری شخصیت و ادب نداره در گفتار و پستش دیگه وارد بحث باهاش نمیشم و جوابی کوتاه در حد همون ادبش میدم ولی اینی که با خیلی از کاربران تمایل به بحث دارم با نقل قول حرفاشون به دلیل احترام به نوشته هاشونه.   اما نکته اخر؛ اگه می خواید از روسیه مثال بزنید سوریه رو مثال بزنید که روسیه اجازه حضور کشورهای غربی رو نداد و مخالفت شدید و عملی کرد! (چرا که سوریه پایگاه مهم روسیه در مدیترانست)  و اهمیت پایگاه دریایی روسیه و لاذقیه و میزان دخالت نظامی در اون منطقه رو هم همه اعضای سایت دقیقه به دقیقه دنبال کرده و شاهدش بودند.     امریکا قرارداد دفاعی داره با کره جنوبی و گرنه نیروهاش رو در معرض حملات موشکی گذاشته اونجا که چی بشه؟ و در مورد ژاپن هم اگه درست یادم باشه بزرگترین پایگاه دریایی امریکا در خارج خاک خودشه و این اهمیت روابط استراتژیک با اقتصادهای بزرگی مثل زاپن و کره جنوبی رو می رسونه. همه این ها بکنار این قسمتی از پازل مهار قدرت چینه.   البته من هم اصراری بر بحث اینطوری ندارم چون از این به بعد علمی دنبال نمیشه و بر اساس ذهنیات متفاوته.     این مانور هم تموم تا مانور بعد و تهدیدات مجدد کره شمالی!! و البته اثرات ازمایشات هسته ای که ارام ارام حس خواهد شد توسط دیکاتور جوان!

1- نظر شما اشتباست. چطور کشوری که امریکا چندین پایگاه نظامی بزرگ و متعدد در اونجا داره رو با گرجستان مقایسه میکنید! امریکا چرا در برابر چین از فیلیپین با استقرار نظامی تمام قد حمایت کرد؟ هر گردی گردو نیست... این منطقه حساسه و تحولات اخیر نشون میده امریکا در خط مقدم حاضر خواهد بود و هر فرضیه بدون امریکا رد شدست 2- در همسایگی کره شمالی و چین زیردریایی های کره شمالی که به چین حمله نمیکنند باید سمت جنوب بیان چون سمت غرب خلیج متعلق به چینه! این محاصره نظامیه و برای جلوگیری به حمله و عبور از خطی برای حفاظت از اهداف و مراکز مهم. کلا در این مورد هرچقدر کره شمالی دوست داشته باشه میتونه بره تو اب چین ولی درنهایت باید برای حمله به جنوب بیاد در دریای زرد و هینه که خط محاصره اونجا کافیه 3- بخش عظیم این خط محاصره در دریای ژاپن و با همکاری اصلی امریکاست که غیر قابل چشم پوشیه و حفظ این محاصره با همین تعداد شناور و زیرسطحی امریکا , ژاپن و کره جنوبی براحتی ممکنه 4-حضور گشت هوایی خیلی سریعتر از ایناست و خیلی سریعتر از اینکه زیردریایی به مرحله حساس برسه مورد هدف قرار میگیره 5- اون محاصره مدنظر شما الانم وجود داره چون هیچ کشتی بدون بازرسی وارد و خارج نمیشه از کره شمالی... این محاصره که من میگم برا خنثی سازی حمله شناورهای سطحی و زیرسطحیه

    1- در موارد دریایی و هوایی امریکا کاملا در خط مقدم قرار خواهد داشت و جداشدنی نبوده و نیست از این مسئله. (به همون دلیلی که در خلیج فارس و مسئله تنش فیلیپین و چین دخالت داره).. منافع امریکا ایجاب بر حضور کامل داره و پیامهای ارسالی از طرف واشنگتن هم همینه (خصوصا پراوز بمب افکن های حامل سلاح هسته ای بر فراز شبه جزیره کره که واشنگتن تندترین هشدار و با این کار داد) چین اگه میخواد ناراحت نشه باید جلو کره شمالی رو بگیره و گرنه همونطور که در مورد قیلیپین دیده میشه امریکا قدمی کوتاه نمیاد دربرابر چین (چین در یک جزیره پایگاه زد و امریکا پنج پایگاه از فیلیپین برای استقرار نیروهاش برای اولین بار در اونها گرفت که یکی نزدیک همون جزیرست) چین باید نگران خودش باشه بیشتر با وقایع اخیر   2- دریای زرد حوزه دریایی چین  و کره جنوبی هست شما باید دریایی زاپن رو بیشتر چک کنید (چین در این مورد محافظه کارانه سعی بر امنیت دریای خودش خواهد کرد تا مورد تهدید نباشه و این لازمش اطمینان بر عدم سو استفاده کره شمالی از ابهای چینه) اگذ از اون ناحیه قرار بر تهدید باشه حضور ناوگان امریکا در اونجا رو موجب میشه که چین رو بشدت مورد فشار قرار میده... در نهایت صحبت از اقیانوس می شد... منظورتون رو شفاف تر میگفتید که دریای چین شرقیه بهتر بود   3- با دقت بیشتر باید اندازه گیری کنید. خط ساحلی مشترک با چین رو باید حذف کنید چون در تقسیم نیروی پشت پرده بین قدرتها این مورد بین چین و قدرتهای جهانی حل و فصل میشه ( تنها میزانی که نزدیک به کره جنوبیه کفایت میکنه باقی بخش جز حساسیه که چین خودش تامین امنیت میکنه و صحبت بر روی اون قسمت اما و اگر زیاد داره) و کره جنوبی در این مورد کاملا (مثل نیروی هوایی در گذشته) به دلیل قراردادهای دفاعی متکی به امریکاست   هدف وارد نشدن به حوزه مربوط به نیروهای غربه که یه خط محاصره در پایین دریای زرد کفایت میکنه چون چین پنهانی اجازه نقل و انتقال از ابهاش رو نخواهد داد.   4- 1500 کیلومتر مطلقا قابل قبول نیست. در نهایت هزار کیلومتر و با اما و اگر بشه قبول کرد اما سوال خوبی داشتید و این جواب داره. وظیفه هدف قراردادن زیردریایی ها بعد از شناسایی به بالگردهای حامل اژدر یا هواپیماست (در صورت تخصصی نبودن شناور غربی برای دفاع ضد سطحی) بعد از مشخص مسیر حرکت زیردریایی بالگرد با حضور در نزدیک ترین محل و استفاده از سونار معلق با دقت بالا ازدر رو پرتاب میکنه. (در نزدیک ترین فاصله) شناور کره جنوبی (البته حقش بود چون در ابهایی که نباید میبود رفت) عنصر غافلگیری بر علیهش بود که در مورد جنگ و حضور با تجربه و قدرتمند امریکا بود و نبود ASW کره جنوبی تفاوت نداره     فراموش نکنید محاصره دریایی محاصره غذایی نیست بلکه برای در صورت جنگ صورت میگیره و جزیی از اولین اقدامات برای کنترل تهاجمه ( و کوتاه مدته) چون بعد از حملات موشکی کره شمالی و هوایی غرب بر علیه هم دیگه (از جمله پایگاههای ساحلی) بعد از گذشت مدت کوتاه (چند روز) نیاز به کنترل شدید کم میشه   کلا این جنگ زود به اتش بس ختم میشه (در صورت غیر هسته ای بودن) و اگه کره شمالی از بمب اتم بر علیه کره جنوبی استفاده کنه دیگه حتی چین سر سوزنی ریسک نزدیکی بهش رو در اون شرایط نخواهد پذیرفت

انشالله که جنگی رخ نمیده در مرزهای شمالی ما (تنها مورد امن سالهای اخیر!!!)     اما در مقایسه شرایط نظامی الان ارمنستان بجز ایران بین دشمنانش محاصره کامل شده. در شمال گرجستان که روابطی با روسیه نداره در غرب ترکیه که موضعش حمایت از اذربایجانه در شرقم که خود اذربایجانه!   اگه (فرض) کشور روسیه بخواد کمکی کنه حتی هوایی تنها راهش درخواست کمک از ایرانه!!  (میگن گذر پوست به دباغ خونه میوفته...)

  گنگ بودن موضوع نظر شماست درحالی که موضوع کمیت و اهمیت اون بسیار واضحه. محاصره دریایی توسط امریکا از بدیهیات این نبرده برای همین نمیشه از کمیت غافل بود.    در ته اقیانوس نمیشه کف نشین شد چون هر زیر دریایی مرز مشخصی از توان غوطه وری داره و اگه بیش از اون در عمق بره و حد رو بشکنه غرق میشه! این میزان غوطه وری در زیردریایی های سنگین بیشتره (شوروی پیشتاز این موضع بوده چه در سنگینترین زیردریایی و چه عمیق ترین) و در زیر دریایی های کوچکتر کمتر! با همه اینها اقیانوس عمق بسیار زیادی (چند هزار متر) داره که کف نشینی در اون مطلقا غیرممکنه جز در مورد غرق شدن!! (نهایت امار غوطه وری 500-600متر بود تا جایی که یادمه و رکورد خطرناک روسها)   تلاش شما خوبه برای صفر و یک نشدن موضوع. حالا من میخوام دید دیگه ای بدم تا موضوع گنگ نباشه برای شما   در محاصره دریایی کره شمالی  نه حمله به ساحل (چیزی شبیه به باز نگه داشتن تنگه هرمز و نه حمله به ساحل ایران) در یک خط دریایی کمتر از 500 کیلومتر حداقل 30-40 ناوشکن و ناوچه با فاصله مناسب از هم گشت زنی میکنند. در واقع حتی بخشی از این محاصره میتونه در ابهای خود کره شمالی باشه و این شرایطیه که فاصله کم و تعداد بالای سونارها منتج به شناسایی بیشتر میشه. در بین اینها هواپیما ها و بالگردها این مرز چند صد کیلومتری رو دائما نظارت میکنند . زیردریایی های غرب هم درهمین مواضع برای کنترل استفاده میشند. اینا اصلا قابل چشم پوشی نیست!       در همچین محاصره ای شانسی برای زیردریایی های کره شمالی جهت نزدیک شدن به خط قرمز در محاصره وجود نداره (حتی اگه فناوری خود امریکا که در پنهان کاری از بهترین هاست  رو می داشتند) و حداقل در این مورد (دریایی) خود امریکاست که اقدام و رهبری میکنه عملیات نبرد.

توان هوایی غرب در مهار زیردریایی های کره شمالی (بخش سوم)     در دوقسمت قبل ابتدا ابزارهای شرکت کننده در عملیات ضد زیردریایی و بعد هواپیماهایی که وظیفه حمل و استفاده از اون ابزارها رو داشتند معرفی کردیم. در اینجا سعی میکنیم به معرفی بالگردهای ضد زیردریایی بپردازیم که از گذشته تا کنون به دلیل مشخصات مناسب پروازی ستون اصلی مبارزه هواپایه علیه زیردریایی ها به شمار می روند.   فقط در خواستی که دارم به تعداد این تجهیزات هم دقت بشه از طرف عزیزان، زیرا که این تعداد برای استفاده در ماموریت مورد نظر خریداری یا ساخته شدند که با توجه به کوچک بودن محدوده دریایی مورد نظر ما در این تاپیک این تعداد بالا اثرگذاری زیادی خواهد داشت.   بالگرد ضد زیردریایی MH-60R Seahawk:       بالگرد seahawk به عنوان یکی از شناخته شده ترین ها و قدیمی های عرصه مبارزه با تهدیدات زیر سطحی دارای نسخه های متفاوت و آپگریدهای متنوعی هست که نمونه ذکر شده که همچنین به عنوان "Romeo" هم شناخته میشود یکی از بهترین ها در تجهیزات ضد زیر دریایی حال حاضر به شمار می رود.   هرچند این بالگرد به تجهیزات شناسایی و سلاحهای مختلف برای تهدیدات سطحی هم بخوبی مجهز شده اما به طور خاص در مورد مقابله با زیردریایی ها می توان از حمل تعداد زیادی سونار شناور و همینطور حمل و توانایی استفاده از سونار معلق پیشرفته AN/AQS-22 با فرکانس پایین اشاره کرد. از این نمونه   بالگرد تا کنون بیش از 250 فروند ساخته شده و برنامه ساخت طبق زمانبندی پیش می رود.       نسخه های دیگر seahawk : بالگرد پیشکسوت و قدرتمند SH-60 سالهاست که در خدمت بوده و هست. این بالگرد در عرصه مبارزه با زیردریایی ها تجهیزاتی مانند مورد قبل را داراست و در واقع سالها پیش به منظور مقابله لا زیردریایی های شوروی در آب های عمیق توسعه داده شد. از نظر تعداد این بالگرد تاکنون  بیش از 500 فروند تولید داشته و نمونه هایی نیز تحت لیسانس از آن تولید شده اند.     بالگرد ضد زیردریایی Mitsubishi H-60 :     ژاپن در راستای تقویت توان ضد زیرسطحی خود اقدام به بومی سازی بالگردهای موجود نمود که ثمره آن تولید این بالگرد بود که ادغام و توسعه یافته دو بالگرد Seahawk  و Blackhawk به شمار می رود. تاکنون بیش از 170 فروند از این زیردریایی ساخته و تحویل ژاپن گردیده است.     بالگرد ضد زیردریایی AW159 Wildcat :     این بالگرد جدیدترین بالگرد ضد زیردریایی لیست بالاست که نزدیک به دوسال از تولید آن گذشته و چون توسط کره جنوبی سفارش داده شده در اینجا لحاظ گردید. هرچند علی رغم جدید بودن فرایند تولید به نظر نمی آید که کارایی بالای MH-60R را در زمینه مقابله با زیردریایی داشته باشد. سفارش کره جنوبی در حال حاضر تنها 8 فروند از این بالگرد بوده.   اصولا کم کاری کره جنوبی در این زمینه خاص نسبت به ژاپن قابل توجهه!

  برای مطالعه بیشتر در مورد سرعت پیشرفت ابزارها ی مبارزه با زیردریایی ها منابع زیر رو میتونید ببینید:   http://www.nationalinterest.org/blog/the-buzz/the-new-battleship-are-submarines-set-become-obsolete-13124   http://www.militaryaerospace.com/articles/print/volume-26/issue-1/special-report/sonar-technology-comes-to-grips-with-dangerous-new-era.html   امیدوارم جزیی نگری رو کنار بزارید چون در این مورد و در نبرد واقعی یک ایستگاه ساحلی یا یک شناور یا زیردریایی به تنهایی وظیفه نظارت و رهگیری رو به عهده نداره. در اون شرایط دهها ناوچه و ناوشکن، دهها زیردریایی، صدها بالگرد و هواپیما و هزارن ابزار مثل سونارهای شناور همه با هم بکار میرند تا نبرد پیروز بشه و این مقایسات جزیی اصلا درست نیست...   یادمون باشه اگه ترکیه هواپیمای روسی رو سرنگون کرد نه سیستمهای دفاع هوایی روسیه زیر سوال رفت و نیروی هواییش! چرا که در شرایطی که روسیه در نبرد قرار گرفت (شبه نبرد البته) و از همه تجهیزاتش استفاده کرد (چه جنگنده چه موشک ضد هوایی9 اونوقت حتی سایه اون تهدید ترکیه هم باقی نموند! این مثال رو زدم تا بهتر مشخص بشه که حوادث جزیی با یک نبرد کامل متفاوته       در مورد آخر هم همونطور که به رادار و پنهان کاری اشاره کردید باید اثر فاصله رو بخوبی متوجه باشید (هستید) وقتی عرض میشه صدها ابزار شناسایی باید بدونید که فاصله سونارها از هم خیلی کم میشه و شانسی برای عبور باقی نمیزاره... چون که نزدیک شدن به سونار باعث بازتاب بیشتر میشه !   پنهان کاری زیردریایی در شرایطی و حد و حدودیه که بیشتر در مقیاس وسیع و دور از سونارها گفته میشه وگرنه شکار زیردریایی با اژدر کلا معنیش رو از دست میده (چه خلیج فارس باشه چه اقیانوس) چرا که سونار از شناسایی و رهگیری ناتوان میمونه!   پس حد و اندازه رو در براوردهای پنهانکاری باید نگه داشت!

عرض به حضور شما در مورد اول همونطور که متن رو با دقت خوندید و من هم اشاره کردم نوشته شده شناسایی رو سخت تر میکنه... تکنولوژی مربوط سالهاست در اختیار چینه اما در طرف دیگه هم با افزایش تعداد سونارها ضریب اطمینان شناسایی بالا میره. اینکه از منابع مختلف رهگیری انجام بگیره با ابزارهای کامل کاملا متفاوته با شرایطی که تنها یک یا دو منبع انتشار وجود داره این موضوع بشدت کشف پذیری رو بالا میبره و تکنولوژی های کشف جلوترن نسبت به پنهانکاری اما این تکنولوژی در کمیت مناسیب موقته و هزینه داره برا همین نمیشه به جز شرایط جنگی در باقی اوقات از تمام ابزارها استفاده کرد در مورد کره جنوبی. اینکه فقط ساحلش رو بخواد امن نگه داره یا نهایتا سمت سواحل کره جنوبی ارزوی امریکایی هاست!!! اما همونطور که جناب حیدری در پستهایگذشته اشاره کرد کره شمالی علنا از برنامه هاش برای حمله با زیردریایی حتی به خاک امریکا خبر داده (نقل از جناب حیدری) والبته پایگای بزرگ دریایی امریکا در ژاپن هم مورد تهدید بوده و هست (این پایگاه یکی از بزرگترین پایگاه های امریکاست) درنهایت یادتون باشه که اگه قرار زیردریایی نامریی باشه, فردا پس فردا در بحث نبرد فرضی ایران امریکا در دریای عمان چی برای گفتن خواهید داشت؟! این رو گفتم چون میدونم شرایطی مشابه در بحث های در تاپیکی دیگه بوجود میاد و اونجا هیچ رقمه تکنولوژی پنهان کاری قابل قبول نخواهد بود!!! من چیزی اینجا میگم هر جای دیگه میگم پنهان کاری روند رو به رشد داشته اما در این بازی موش و گربه ابزارهای اکتشاف با افزایش تعداد و انتشار امواج بیشتر در جهات مختلف کاملا دست برتر رو دارند

  البته شما حالت پسیو رو در نظر گرفتید. و خبر مربوطه هم درسته. اما این تجهیزات که نام برده میشه از جمله سونارهای اکتیو شناور که کاملا در شرایط جنگی مفهوم پیدا میکنند که تنها به انتظار شنیدن صدای زیردریایی های کوچک کره شمالی نخواهند بود (این امارخبر مربوط به همون زیردریایی های سبکه زیر 500تنیه). تجهیزات اکتیو بوسیله بازتاب عمل خواهند کرد. بازتابی که از یک شبکه گسترده که با لینک های ارتباطی توسط ابزارهای هواپایه و دریاپایه  با هم یکپارچه شدند، رخ میده. چیزی که زیردریایی های امریکایی رو هم کشف پذیر میکنه. این شبکه چیزیه که هواپیمایی مثل P-8 براش طراحی شده تا بتونه مدیریت و کنترل کنه این فرایند رو.             مخفی کاری مشکل امروز زیردریایی های برای همه کشورهاست که کشورهای صاحب تکنولوژی تلاششون رو با کارهای مختلف در این زمینه کردند اما همچنان سرعت پیشرفت ابزارهای اکتشاف بیشتر از سرعت پیشرفت ابزارهای مخفی کاریه.   کره جنوبی هم مثل زاپن در این مورد کوشا نیست (آمار بالا هم موید همین مطلبه) چون اهداف زیردریایی ها کره جنوبی نیستند از طرفی هم امکانات ژاپن و نیروی دریایی امریکا (مستقر در ژاپن) هم در کمیت متفاوته و  هم در کیفیت. کره جنوبی انتظار داشته با یک سیستم راداری و این امکانات نسبت به همسایش هر تحرکی رو زیر نظر داشته باشه که اینطور نمیشه طبیعتا ولی در شرایط جنگی روش برخوردها متفاوت میشه و ابزارهای مختلفی برای ایجاد شبکه نظارت از سوی هر سه قدرت بکار گرفته خواهد شد.   در نهایت موضوع  از اشیانه خارج شدن زیردریایی ها نیست،  بلکه اینه که بتونن از نواحی تعیین شده به عنوان خط قرمز زاپن و امریکا عبور کنند. نواحی که نظارت شدید توسط امثال همین سونارهای شناور برای مدتی وجود داره. ایجاد یه خط قرمز چند ده یا چنصد کیلومتری (منطقه خیلی کوچکه) کارسختی نیست چیزی که در خبر فوق طبیعتا انجام نگرفته!

توان هوایی غرب در مهار زیردریایی های کره شمالی (بخش دوم)     در این قسمت به بررسی کمیت و کیفیت ناوگان هوایی کشورهای مورد بحث برای مقابله با تهدیدات زیرسطحی (درحال حاضر کره شمالی) می پردازیم. البته واضحه به دلیل تهدیدات و مناقشات با چین در این مورد هم از سالها پیش کشوری مثل ژاپن یا حتی کره جنوبی به فکر تجهیز ناوگان مربوطه بوده.   قبل از این بحث ضمن تشکر، در رابطه با یکی از روشهای شناسایی زیردریایی ها باید نکته ای رو عرض کنم. در مورد روش شکست مغناطیسی باید توجه داشت روشهایی که برای خنثی کردن یک روش شناسایی بکار میره خودش باعث مشکل و ایجاد فرصت برای شناسایی نشه خصوصا در مورد وظایف رزمی که بیشتر در مورد شناورهای سطحی اهمیت داره. و مورد بعد بالا رفتن دقت سیستم های شناسایی در این مورد هست که نسبت به دهه های پیش بسیار با دقت بیشتری اخلال رو پردازش و حتی تغییرات کوچک تر مغانطیسی که در سالیان قبل قابل تشخیص نبود (با اعمال روش های خنثی سازی) امروز مورد شناسایی قرار میدند. والبته با همه این احوال اصلی ترین مورد برای شناسایی تکیه بر سنجش راداری و اکوستیکه.   اما ناوگان هوایی سه کشور برای مقابله با زیردریایی ها به طور خلاصه : هواپیمای ضد زیردریایی  P-8 poseidon هواپیمای ضد زیردریایی  P-3 orion هواپیمای ضد زیردریایی Kawasaki P-1 بالگرد ضد زیردریایی  MH-60R Seahawk بالگرد ضد زیردریایی  Mitsubishi H-60 بالگرد ضد زیردریایی  AgustaWestland AW159   هواپیمای ضد زیردریایی P-8 Poseidon :     این هواپیما جانشین ضدزیردریایی قدیمی تر p-3 orion در ارتش امریکا خواهد بود.تولید این هواپیما از سال 2013 آغاز شده و تا کنون بیش از 21 فروند از ان ساخته شده و طبق برنامه 122 فروند از آن ساخته خواهد شد.   این هواپیما مجهز به سیستم های ضد سطحی و زیر سطحی بوده و در این راستا علاوه بر اژدر هایی با قابلیت نفوذ در همق دریا به موشکهای SLAM-ER و هارپون مجهز گردیده است. از توانایی های دیگر این هواپیما قابلیت رها سازی سونارهای شناور (بیش از 100 فروند در هر پرواز) و همچنین هماهنگ سازی با پرنده ها یا شناورهای بدون سرنشین است.       لینک تصویر بزرگتر (http://8pic.ir/images/2dk5vev3sliv1jd6v7f4.jpg) لینک منبع       هواپیمای ضد زیردریایی P-3 orion :       این هواپیمای قدیمی و کهنه کار از شناخته ترین های عرصه مقابله با زیردریایی ها و نظارت دریاییست که کشور ما هم از دارندگان این هواپیماست. اینفوگرافیک پست قبل مشخصات این هواپیمارو خلاصه بیان کرده.   علاوه بر امریکا کشورهای ژاپن (بیش از 100 فروند) و کره جنوبی (16 فروند ) از آن را دارا هستند. قابلیت حمل سونار شناور (76 دستگاه شناور دریایی در هر پرواز) و مجهز بودن بر سامانانه های راداری مختلف برای شناسایی زیردریایی از قابلیت های این هواپیماست. البته علی رغم نسخه های مختلف که در نتیجه آپگریدهای مستمر بوده (حدود 26 نوع)  این هواپیما لاجرم در کشورهای مذکور بازنشسته و جای خود رو به انواع جدیدتر خواهد داد.   لینک     هواپیمای ضد زیردریایی Kawasaki P-1 :       زاپن به منظور نوسازی نوگان هوایی در زمینه ضد زیرسطحی اقدام به طراحی و ساخت این هواپیما کرده تا ان را جایگزین P-3 های خود کند. این هواپیما از جهات مختلف قابل مقایسه با P-8 امریکاییست.   این هواپیما علاوه بر اینکه توانایی حمل بیش از 100 فروند سونارشناور و همچنین موشک های هارپون و ماوریک را داراست می تواند مین دریایی و اژدر های MK-46 را با خود حمل نماید.   لینک       بالگردها هم انشالله در قسمت بعد مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

فلیپین به دنبال خرید بالگرد از انگلیس جهت مقابله با زیردریایی ها       فیلیپین به عنوان سومین خریدار بالگردهای AW159 در خواست خود را برای تجهیز نیروی دریایی این کشور به نسخه ضد زیردریایی از این بالگردها به شرکت  Finmeccanica ارائه داده است.   در حال حاضر دو کشور انگلیس و کره جنوبی از دارندگان بالگرد AW159 هستند که با سفارش 72 فروندی اخیر توسط فیلیپین این کشور در جایگاه سومین استفاده کننده از این بالگرد به شمار می رود. طبق برنامه زمانبندی این بالگردها در سال 2018 با نصب تجهیزات شناسایی و مقابله با شناورهای سطحی . زیر سطحی، تحویل خواهد گردید.لازم بذکر است که در این مرحله از قرارداد هنوز جزییات بیشتری از نام و انواع سلاحهایی که جهت عملیات در این قرارداد ذکر شده اند فاش نشده است.   فلیپین در سالهای اخیر از سیستمهای ضد زیردریایی هوایی برخوردار نبوده در حالیکه حضور زیردریایی ها از کشورهای مختلف در ان منطقه در حال گسترش است. این خرید بخشی از برنامه وسیع بازسازی توان نظامی فیلیپین به شمار می رود که در پاسخ به مناقشات بین این کشور و چین، دنبال می شود.     http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/2016/03/31/philippines-uk-helicopter-finmeccanica-asw/82465652/

توان هوایی غرب در مهار زیردریایی های کره شمالی         جنگ وقتی رخ بده در همه ابعاد گسترش پیدا میکنه و هر بخشی فارغ از میزان نیرو به انجام وظیفه می پردازه. از این جهته که هر چند توان زیرسطحی کره شمالی در قیاس با نیروهای همسایش حرفی برای گفتن نداره اما با اینحال دست کم گرفته نشده و نمیشه و نیروهای غربی اعم از ژاپن و کره جنوبی و امریکا تجهیزات لازم رو در این مورد دارا و در صورت بروز جنگ به طور گسترده مورد استفاده قرار خواهند داد.   قبل ازبیان تعداد و انواع هواپیماها و بالگردهای موجود در نیروهای ژاپنی، امریکایی و کره ای که وظیفه نظارت و مقابله با زیردریایی ها را به طور تخصصی دارند، به معرفی ابزارها و چگونگی عملکرد اونها می پردازیم     1- ابزارها و روشهای شناسایی هواپایایه:   در شناسایی از طریق بالگرد و هواپیما از چند روش و ابزار استفاده میشه که مختصر اینجا نام برده خواهد شد. باید در نظر داشت که این تجهیزات به مرور در حال پیشرفت هستند از جمله رادار تشخیص پریسکوپ که در نمونه های جدید بالگردها موجوده یا ارتقای رادارهای P-8 به نحوی که اون رو از شناسایی مغناطیسی بی نیاز میکنه و مثالهای دیگه. موارد زیر تعدادی ازاین سیستم هاست که از اونها جهت ناسایی استفاده میشه: سیستمهای آکوستیک در قالب سونار اکتیو و پسیو ، سونار شناور (sonobuoy) و هیدروفون (شنود دریایی) شناسایی از طریق شکست مغناطیسی (magnetic anomaly detector) سیستمهای شناسایی تابش های فروسرخ (اکتیو و پسیو)   سوناور شناور: سونار شناور ابزاری کوچک اما بسیار کاربردیست که با داشتن 91 سناتیمتر طول و 13 سناتیمتر قطر در عین کوچکی منطقه بزرگی از محل فرود خود در دریا را مورد رصد و نتیجه را با ابزارهای ارتباطی به گشتهای هوایی منتقل میکند. این سونارها توسط هواپیماهای ضد زیردریایی به منطق مورد نظر پرتاب شده و بعد از فرود در عمق دریا مستقر و به فعالیت می پردازند. این سونارهای شناور در دو حالت اکتیو و پسیو به فعالیت رصد دریا می پردازند و با وجود میکروفن های تعبیه شده صداهای موجود در دریا را ضبط و ارسال می کنند.   تصویر زیر نمایشی ازهواپیمای ضد زیردریایی p-3 هست که نحوه استفاده و عملکرد  این ابزار رو به تصویر کشیده:       لینک تصویر در اندازه بزرگ (http://8pic.ir/images/pp9pgi0asjmz2dfo17bk.jpg  )     شناسایی از طریق شکست مغناطیسی: در این روش از ابزارهایی برای شناسایی لرزش های کوچک در میدان مغناطیسی زمین استفاده میشود. بخش عمده این شناسایی ناشی از فعالیت موتورهای الکترو مغناطیسی و آهنرباهای موجود در زیردریایی هاست که با ایجاد اختلال در خطوط مغناطیسی زمین قابل شناسایی هستند. برای جلوگیری از اختلال در کار این ابزارها انها را تا جای ممکن دور از بدنه و سایر تجهیزات هواپیما و بالگرد نطب میکنند. مثلا در هواپیماهای ضد زیردریایی این ابزار در انتهای دم هواپیما نصب شده است.             سیستم های رصد تابش فرو سرخ : از این روش برای رهگیری زیردریایی های هسته ایکه راکتور آنها گرمای زیادی تولید می کند استفاده می شود. این زیردریایی ها در اثر فعالیت در سطح اب بالای خود امواج فرو سرخ منتشر میکنند که با سیستمهای پیشرفته نظارت ماهواره ای و هواپایه فروسرخ قابل شناساییست.   سیستمهای پیشرفته تر تابش فروسرخ قادر هستند در محدوده عملکرد خود در شب پریسکوپ زیردریایی که به منظور شناسایی بالا امده یا لوله هواکش زیردریایی را که در حال تنفس است شناسایی نمایند.         هرچند که مطالب صرفا ترجمه نیست اما برا مطالعه بیشترمنابع زیر جهت آشنایی :       https://en.wikipedia.org/wiki/Underwater_acoustics   https://en.wikipedia.org/wiki/Sonobuoy   https://en.wikipedia.org/wiki/Hydrophone   https://en.wikipedia.org/wiki/Magnetic_anomaly_detector   https://en.wikipedia.org/wiki/Anti-submarine_warfare   https://en.wikipedia.org/wiki/Forward_looking_infrared

تشکر میکنم از شما جناب حیدری . این موضوع قبلا هم موضع بحث بوده و با تجربه ترهای سایت مطلع بودند اما ترجیح بر سکوت میدند در این موارد.     البته واضحه که بحث روی مواردی بی نتیجست و از پایه نباید دامن زده بشه.... اینکه بیست و اندی سال مطلبی تکرار میشه و هنوز خیلی از هموطنان ما بدون غرض براشون ابهام هست(چون حق انتخاب دارند در منابع مطالعاتیشون) نشون میده باید شفاف تر عمل بشه در تبیین فرایندهایی مثل این.   اینجا جاییه که من نمیتونم لینکی ارائه بدم و سایتی رو ارجاع بدم چون طرف دیگه بحث هر سایت خارجی و منبع اطلاعاتی رو کاملا کذاب میدونه!     تشکر میکنم از همه که نظراتشون رو دادند (حتی اگه با فحش و توهین و تحقیر همراه بود).... بیشتر از این بحث سر مسایل اینچنینی اولا در این تاپیک جاش نیست و ثانیا نهایتا به انگ زدن و توهین ختم میشه! چون در نهایت یه عده مزدور غرب(!!) جلوه داده میشن و یه عده میشن وطن پرست واقعی!!   اگه اجازه بدند بر میگردم سر موضوع اصلی تاپیک و مسایلی که مربوط به کره شمالیه ... (نه بررسی فرایند و مسیر توانایی های موشکی ایران از روز اول تا امروز)     جناب Cheka شما زیرکی زیادی در پست بالا داشتید... خود شما هم به به تکنولوژی بسیار قدیمی این زیر دریایی اشاره کردید حالا درسته که در خط اخر فقط بگید که زیر دریایی های دیزل الکتریک جز ساکترین ها هستن و با زیرکی تمام بیش از پنجاه سال پیشرفت تکنولوژی در این عرصه (دیزل-الکتریک) رو نادیده بگیرید؟   صحبت شما بر برتری دیزل - الکتریک نسبت به هسته ای درسته. اما شما و من و همه میدومنیم که سیستم های پیشران از موتور بنزینی خودرو تا موتور لوکوموتیو و کشتی  تا سیستم پیشران زیردریایی در این چند دهه چه پیشرفتهایی در زمینه های مختلف داشتند و واقعا مقایسه تکنولوژی امروز در این زمینه با ده ها سال قبل دور از انصافه.   جنگ فاکلند رو اشاره فرمودید؛ متوجه هستم که منظور شما نوع استفاده از زیر دریایی بود اما باید در نظر داشته باشید که تصمیم برا گسترش  هواپیماهای ضد زیر دریایی بعد از اون واقعه صورت گرفت که نشون داد نباید زیردریایی دسته کم گرفته بشه. اما امروز ناوگان عظیمی از این تجهیزات (هواپایه) در طرف غربی وجود داره و نمیشه شرایطی مثل اون دوران رو متصور بود. (انشالله در مورد توانایی های مربوط هم مطلبی رو در قالب پست جداگانه داشته باشیم)   در نهایت باز هم توجه شما رو به این نکته جلب میکنم که نویز تنها از موتور دیزلی نیست بلکه سیستم انتقال نیرو در نهایت سر و صدا ایجاد میکنه و با توجه به محدوده کوچک دریای ژاپن این شناسایی خیلی سریع صورت میگیره.

  کسی چیزی دلش نمیخواد.         و فکر کنم باید پستهای شخصی مدیریت بشه. میتونید اطلاعات فوق با ارزشتون رو در اختیار دیگران بگذارید ولی نمیتونید بقیه رو از نظر دادن منع کنید!

اوکراین انحصار نظامی روسیه در هند را می شکند!         اوکراین اخیراً رویکردی تهاجمی نسبت به کنترل و مدیریت بازار پربار تجهیزات روسی موجود در هند که ناشی از تبادلات هند و شوروی در سالهای گذشته است، را در پیش گرفته و تلاش دارد نقش روسیه در مدیریت و بروز رسانی تجهیزات بجا مانده از دوران شوروی را کم رنگ نماید.   روابط دو کشور در اوایل دهه نود به دلیل فروش T-80U به پاکستان به تیره گی گرایید که اخیرا این روابط و گفتگوها در سطح دولتی احیا گشته و درنتیجه این برقراری دوباره روابط شرکتهای تسلیحاتی اوکراین  با حضوری پر رنگ در نمایشگاه تسلیحاتی برگزار شده در هند توانایی های خود را برای در اختیار گرفتن بازار پلتفرم های روسی در هند، به نمایش گذاشتتند.   پترو فدروک، مشاور رئیس بزرگترین کنسرسیوم صنایع دفاعی اوکراین (Ukroboronprom)، می گوید:" ما اینجاییم (هند) تا مشکلاتی که هند با تجهیزات بجا مانده از شوروی دارد و خود به تنهایی قادر به حل انها نیست را مدیریت نماییم". او می افزاید :" برای نزدیک به یک دهه روسیه از حضور ما در هند جلوگیری می کرد.از آنجا که اوکراین سازنده اصلی بسیاری از تجهیزات بجا مانده از دوران شوروی است، ما پیشنهاداتی را به صنایع دفاعی هند جهت احیای تجهیزات فرسوده بجا مانده از دوران شوروی ارائه نموده ایم"   اوکراین و هند در نظر دارند تا همکاری مشترکی برای ارتقا و نوسازی طیفی از سیستم های پدافندی روسی مانند Kvadrat، OSA-AKM Strela-1، Shilka،Tunguska و Strela-2 را به انجام برسانند.اوکراین در حال حاضر تبادلات نظامی به ارزش 100 میلیون دلار در سال با هند را داراست که قصد دارد ظرف سه سال این رقم را به 500 میلیون دلار افزایش دهد.       http://www.defensenews.com/story/defense/2016/03/30/soviet-weapons-defexpo-ukraine-russia/82419230/

  این حجم از ترس و وحشت از اظهار نظر دیگران از کجاست؟! با توهین به نظرات دیگران بجای استدلال نمیشه هیچ کس از جمله مردم عزیز ایران رو اقناع کرد و این موضوع بارها ثابت شده و باز هم خواهد شد !!     در ضمن آرزوی بهترینها رو برای کشورم دارم، بهترین ابزارها، بهترین توان نظامی و ...آرزویی واقعی برای قدرت نظامی کشورم صرف نظر از اینکه چه کسی بر قدرت تکیه زده.     مطلقا با منظور سردار سپاه کاری ندارم!!   نظرم رو درباره دلیل اینکه کره شمالی هزینه ای بیشتر رو از ایران دریافت کرده عرض کردم.   فقط نکته ای رو در مورد کره شمالی  باید بدونید که کره شمالی سالها قبل از انقلاب ایران (!) روند تولید مشترک با شوروی و چین(و در ادامه مستقل) موشک های اسکاد رو آغاز کرده بوده واینکه درادامه ایران مسیرش رو چطور طی کرد و کره چطوربررسی شرایط اقتصادی دو کشور رو می طلبه.   بهرحال این همکاری ها (!) هم دلایلی  موجود از منابع مختلف نظامیه که شخص میتونه قبول کنه یا نکنه!

مطلبی از طرف یکی از کاربران به این مضمون ذکر شده بود که چرا می بایست کره شمالی موشک اسکاد رو به ایران 2.5 میلون دلار بفروشه! این مسئله که از گفته های مقامات نظامی خود ما هست دارای ماهیت پیچیده ایه...   کره شمالی در صادرات تسلیحاتی خودش تنها به صادرات  سلاح بسنده نکرده. این کشور در موارد متعدد اقدام به فروش و انتقال تکنولوژی ساخت موشک کرده و حتی برای یکی از کشورهای افریقایی کارخانه ای برای ساخت تسلیحاتی مثل موشک تاسیس و مهندسان اون کشور رو آموزش داده... اگه به عزیزان بر نمیخوره این 2.5 میلیون دلار از مواردیه که کره شمالی پول انتقال تکنولوژی موشک رو از ایران میخواسته نه صرفا چند فروند اسکاد!! البته سالهای متمادی منابع اطلاعاتی غربی این فرایند انتقال تکنولوژی و خرید موشکی از کره شمالی رو ذکر میکنند ولی خب همیشه به شدت تکذیب شده از طرف ایران در سالهای گذشته!   بنابراین اینطور نیست که کره شمالی قصد گرانفروشی و اصطلاحاً تیغ زدن ایران رو داشته چون به گفته مقامات خود ما بازارهای ارزان دردسترس بود که موشکها رو ارزانتر به ایران بدند اما ایران حاضر شد این پولها رو به کره شمالی بده چون نیاز به تکنولوژی و آموزش ساخت و اپراتوری موشکهای بالستیک داشت.