الان این خلبان با توجه به تصویر یک سرهنگ سپاه پاسدارانه؟؟   نشون دادن این موضوع خیلی مهم بوده گویا برای عزیزان. حالا پیامی رو که احتمالا منتقل خواستن بکنن چقدر نتیجه بخش بوده الله و اعلم.

نیروی هوایی در مناقشه دو کره     یکی از موضوعات مهم در این مناقشه تسلط هوایی کشورهای کره جنوبی ، ژاپن و امریکاست. اما اگه فکر می کنید نیروی هوایی کره شمالی یه نیروی ضعیف با چند جنگنده برای خالی نبودن عریضه بوده کاملا در اشتباهید!   کره شمالی در سالیان قبل یک نیروی هوایی بسیار قدرتمند رو داشت که به مدد همین نیروی هوایی سالها در گذشته اسمانش رو حفظ میکرد در برابر تهاجمات امریکا. هرچند در مواردی مثل جنگ دوکره مطالبی مطرحه مانند جنگیدن جنگنده های شوروی با خلبان روس به نام کره شمالی اما بهرحال بعد از جنگ کره این جنگنده ها در کره مستقر شدند و برای چند دهه نیروی هوایی واقعا قدرتمند رو ایجاد کرد به طوریکه که حضور نیروی هوایی  امریکا در پایگاه  نظامی در کره جنوبی رو توجیه پذیر می کرد.   تا زمان حضور شوروی کره شمالی جنگنده هایی جدید تر در زمان خودش رو تحویل میگرفت و آموزش خلبان و قطعات و تعمیرات منظم در حال انجام بود...اما این روند حالت نزولی به خودش گرفت هرچند نیروی کره شمالی هنوز هم از نظر استعداد جنگنده دارای تعداد خوبی هست روی کاغذ اما وجود مشکلات فنی بسیاری از اون جنگنده ها رو زمین گیر کرده و وقتی در برابر ئدنیای امروز و جنگنده های امریکا و ژاپن قرار بگیره دیگه این نیرو مطلقاً حرفی برای گفتن نداره.   وضعیت نیروی هوایی کره شمالی:   جنگنده MiG-29 :  به تعداد 35 فروند سوخو 25 : 24 فروند جنگنده J-6: این جنگنده تحت لیسانس MiG-19 هست و به تعداد 97 فروند. جنگنده F-5: نمونه تحت لیسانس MiG-17 به تعداد 107 فروند جنگنده J-7: نمونه تحت لیسانس MiG-21 به تعداد 120 فروند جنگنده MiG-21: به تعداد 26 فروند جنگنده MiG-23 : به تعداد 56 فروند سوخو-7 : 18 فروند   بالگرد Mi-2: به تعداد 46 فروند بالگرد Mi-8: به تعداد 40 فروند بالگرد Mi-14: به تعداد 8 فروند بالگرد Mi-24: به تعداد 20 فروند بالگرد Mi-26: به تعداد 4 فروند     خب می بینید که کره شمالی از گذشته کشوری فقیر و ضعیف نبود حداقل تا زمان بقای شوروی در بخش های مختلف از جمله همین نیروی هوایی به اندازه خودش قدرت خوبی داشت ولی در بیش از دو دهه اخیر مسیر عقب گرد رو در پیش گرفت و نتیجه اینه که این نیروی هوایی الان کلا قابل اتکا نیست .     کره جنوبی: در گذشته دورتر این کشور توان هوایی خاصی نداشت و لذا نیازمند حمایت هوایی امریکا در خاک خودش بود.  چون توانش در برابر جنگنده های شوروی که به کره شمالی تحویل میشد کافی نبود. اما چرخش چرخ روزگار امروز وضعیت رو به عکس کرده. الان تعداد جنگنده ها و کیفیت اونها به تنهایی جوابگو یک جنگ هست هرچند همچنان نیروی هوایی امریکا حضور داره به مانند قبل در مسئله کره شمالی در زمینه نیروهوایی در خط مقدم خواهد بود.   جنگنده ها:   جنگنده F-15K Slam Eagle: به تعداد 59 فروند جنگنده F-16C/D  : به تعداد 169 فروند جنگنده F-5E/F Tiger II: این جنگنده در مسیر بازنشستگی  قرار داره و به تعداد 158 فروند. جنگنده F-4D/E Phantom II : به تعداد 71 فروند جنگنده F-35: کره جنوبی یکی از کشورهاییه که ابراز تمایل به خرید این جنگنده کرده و قراردادی 40 فروندی در حال حاضر منعقد و سفارش داده شده     البته کره ی جنوبی برنامه هایی برای ساخت جنگنده بومی داره و چند نمونه ساخته شده.     بالگردها: حدود 60 فروند بالگرد ترابری و تامین       درمورد نیرویی هوایی دخالت قطعی زاپن با توجه به تهدیدات هم باید در نظر گرفته بشه. و البته اینکه همچنان حضور نیروی هوایی امریکا در منطقه چه پایگاه هوایی و چه ناو هواپیما برش از نظر تسلط هوایی جای برای چونه زدن نمیزاره.

    درست نیست به نظرات کاربرا بگیم بی ربط!!  نظر هرکس دارای احترامه و باید احترام نسبت به هر کاربری حفظ بشه. نظر دادن در چهارچوب قوانین سایت و مطرح کردن ابهام در مورد نوشتارها بصورت مودبانه حق تک تک اعضای فرومه ! و خواننده قضاوت میکنه. هرکسی دارای شعوره و میتونه با خوندن مطالب استدلال شخصی کنه. نیازی به این نیست با ربط یا بی ربط جلوه داده بشه نظرات دیگران.     و اما کره شمالی:    با کمی مطالعه متوجه میشیم که این کشور مسیر رو به رشدی رو تا اینجا طی نکرده بلکه بعد از دوره ای پیشرفت عملاً عقب گرد داشته، تجهیزات مختلفش مستهلک و ازکار افتاده شده و دیگه نه جایگزینی داشته براشون و نه توان استفاده از تجهیزات مستهلک. توضیحات داده شده در این زمینه.   جهت توضیح ارتباط وقایع؛ در مورد چین این کشور از اوایل دهه هشتاد میلادی تمرکز خودش رو بجای ترویج ایدولوژی و حمایت سنگین از امثال کره شمالی به سمت پیشرفت داخلی و به اصطلاح درهای باز  حرکت کرد.  این زمان بود که با کنار گزاشتن اندیشه های تند مائوییسمی حرکت به سمت دوستی با جهان و غرب شروع شد. در این زمان هم کره شمالی از تغییر بی نصیب نموند و متحد قدرتمند و دو اتیشه تبدیل شد به دوست و حامی که دیگه حاضر به کمک همه جانبه نبود. (به تاریخ دقت کنید 1979 تغییر ساختار چین)...متروی پیونگ یانگ فاز دومش سال 1975 تکمیل شد! (تاریخ درست جهت تصحیح اطلاعات ... و یک فاز 12 کیلومتر و فاز بعد 10 کیلومتر) ... به تاریخ ها و وقایع دقت بشه میشه نتایج زیادی گرفته بشه.   یک دهه بعد از اون همه شوروی فرو پاشید و کره شمالی دیگه بی پدر مادر شد!!!! حالا سوال پیش میاد کره ای که سالها قبل نیروگاه هسته ای میساخت (می ساختن براش) چطور الان در تامین برقش با مشکل مواجهه  (ساخت نیروگاه هسته ای پیشکشش)... جواب واضحه چون این نیروگاهها (هسته ای یا غیر هسته ای) براش ساخته شدن و توان بروز نگه داشتنشون یا توسعه دادنشون رو نداشته بعد از فروپاشی شوروی.   مترو هم همین سوالات براش مطرحه. چین براش مترو رو ساخت و شوروی تجهیز کرد (جهت مطاله بد نیست متروی سن پطرزبورگ رو ملاحظه کنید در اینترنت و شباهتهای معماری رو مقایسه)... الان چطوره تنها اتفاقی که در سالیان اخیر برای این مترو رخ داده تعطیلی یک ایستگاه بوده و بس!   برای ساخت تونل روشهای دیگه ای هست و عقیده هم بر دست کم گرفتن نیست اما در میزان توانایی و بزرگنمایی صورت گرفته ابهام وجود داره که جواب ابهام هم با خود کاربراست.     -----------------------------------------   حالا ادامه بحث رو اینبار برای تونل ها مطرح میکنم. ای کاش کاربرا دیگه هم نظرشون رو در باره این موردی که می پرسم بیان کنن...   چند کیلومتر تونل یه سیستم پشتیبانی مطمئن رو فراهم میکنه؟   با امکات محدودم فعلا یه حدس اولیه رو که جای اصلاح داره مطرح میکنم و دوستان دیگه نظر بدن   http://s3.img7.ir/tcGdO.jpg       تصویر بالا فقط یه حدس است و هیچ ارزش قانونی دیگری ندارد (مثل مدارک تحصیلی)   اگه  کمک چین رو فرضاً ادامه دار و اون تجهیزات مربوط رو هم تا ابد جاویدان (!!) در نظر بگیریم با همون سرعت هشت سال 22 کیلومتر حتی اگه تحولات و ضعف شدید و مشکل در بخشهای دیگه رو ندید بگیریم و فقط همین موضوع رو لحاظ کنیم ... کره شمالی چقدر تونل حفر کرده ؟ با چه کیفتی و چقدر میتونه اثر گذار باشه؟

    همونطور در پست ها گفته شد در گذشته کره شمالی بسیار روند سریع توسعه رو طی میکرد البته به لطف همکاری شوروی و چین. و اینکه بیشترین ساخت و سازها و امکانات متعلق به اون دورانه از همین موضع نشات میگیره. یعنی کمک مستقیم فنی دو کشور حامی با تامین گسترده امکانات.   متروی پیونگ یانگ هم که از مظاهر پیشرفت همکاری با شوروی و چین بود مثل زیردریایی ها، کشتی ها، جنگنده هاو... که اون موقع مدرن بودن و در اختیار کره شمالی گذاشته شدند در عمل برای کره شمالی ساخته شد!   در واقع این کشور چین بود که در اون زمان تجهیزات لازم و کمک های فنی روبرا حفر و ساخت مترو ارائه کرد و المان شرقی (شوروی) هم لوکوموتیو و واگن ها رو تامین کرد. این موضوع وقتی پر رنگ میشه که هر دو خط متروی مذکور در یک دوره زمانی قبل از فروپاشی شوروی (و البته تغییرات ساختاری چین) ساخته شدن و بعد از اون دیگه در پیونگ یانگ خط متروی سومی ساخته نشد.!! یعنی ساخت و توسعه مترو تا وقتی بود که شوروی بود و بعد از اون تعطیل!!   چرا پیونگ یانگ در سی سال اخیر مترویی که با سرعت در حال پیشرفت بود رو رها کرده و هیچ پیشرفتی نداشته حتی دو سه کیلومتر!؟ شاید چون ابزاری که بهش داده شده بود دیگه کارایی نداره و ابزار جدیدی در اختیارش قرار نگرفته؟!   اینها سواله.. بالاخره باید بهش فکر بشه!     بین اینکه برای کشوری بسازند یا خودش بتونه بسازه تفاوت زیاده !!!  کره شمالی در زمان حضور شوروی و چین به عنوان متحد بی چون و چرا بهترین ها رو داشت... بهترین تانک اون زمان، بهترین، جنگنده، بهترین توپخانه و.... متروی یاد شده هم از این قاعده مستثنی نیست.

پدافند هوایی در کره جنوبی:   وقتی اسم موشک پدافندی برای کره جنوبی میاد ناخوداگاه همه تو ذهنمون پاتریوت ها و موشکهای امریکایی تداعی میشه!! اما عملکرد کره در این مورد و استقلال رویکردش خیلی جالبه و باید واقعا اینجا رو درس گرفت.   کره جنوبی از سال 1998 تصمیم گرفت که شروع به ساخت سامانه ای بومی برای مقابله با موشکهای میان برد کره شمالی کنه. این سیستم ابتدا M-SAM نام گرفت و در ارتقا بعدی که قابلیت درگیری با موشک بالستیک بهش اضافه شد پروژه به نام KM-SAM پیگیری شد. نکته جالب اینجاست همکار و شریک این پروژه نه امریکا بلکه روسیه و شرکت سازنده سامانه مشهور S400 بود!   شرکت Almaz و کره جنوبی این طرح رو پی گرفتن در طی سالیان اخیر، و نتیجه اون این بود که سیستمی که نمونه روسیش Vityaz هست  در کره آماده تولید شده. اواسط 2015 بود که کره جنوبی اعلام کرد سیستم KM-SAM آماده ورود به خط تولید هست. از مشخصات این سیستم برد 40 کیلومتری و قابلیت درگیری تا ارتفاع 15 کیلومتر هست و هر لانچر هشت موشک رو حمل میکنه. کره ای ها برای اینده این سیستم به دنبال افزایش برد تا 140 کیلومتر و ارتقا ارتفاع تا 30 کیلومتری هستند...   این سیستم کره ای-روسی هنوز وارد خدمت نشده اما اصرار کره جنوبی بر تولید نمونه بومی علی رغم حضور و در دسترس بودن سیستمهای امریکایی قابل توجهه!!   اما سیستمهای ضد موشکی فعلی که در خدمت حاضرند:   سیستم PAC-2 GEM/T : کره جنوبی تعداد48 لانچر از این سیستم رو در اختیار داره که در نظر داره تعدادی رو به pac-3 ارتقا بده.   سیستم PAC-3 : سال 2014 کره شمالی درخواست خرید این سیستم را داد و روند تحویل در سالهای اخیر انجام شد. علاوه بر این کره جنوبی تعدادی از PAC-2 های قدیمی تر رو به PAC-3 ارتقا میده.   سیستم THAAD: سپر دفاع موشکی جنجال برانگیز که بالاخره بعد از کلی کشمکش وارد کره جنوبی شده... این سیستم بر علیه موشکهای هست که کلاهک هایی سنگین که ممکنه هسته ای باشند،  بکار خواهد رفت. خصوصیت این سیستم اطمینان از هدف قرار دادن موشک خارج از فضای جو هست.   سیستم ایجیس و موشک های SM-6 مستقر در ناوشکن های ایجیس در ابهای کره : این سیستم هم به عنوان قسمتی از پازل سیستمهای دفاعی علیه موشک های بالستیک شلیک شده از کره جنوبی عمل خواهد کرد.     نکته قابل توجه اینه که 10 سال پیش این وضعیت فاع موشکی برقرار نبود!! ولی روند توسعه سیستم دفاع موشکی خصوصا با تولید بومی موشکی که با روسها در حال ساخته این سیستم رو در اینده خیلی تکمیل تر خواهد کرد. کره جنوبی در این زمینه مشکل مالی نداره و حتی الان بودجه بخش سیستم دفاع موشکی رو در چند سال اخیر مرتب افزایش داده.    و اما صفر و یک به قضیه نگاه نکنیم! ...سیستم های دفاعی خسارات وارده رو پایین خواهند اورد ولی منتفی نخواهند کرد.

  دوست محترم همه ما   این ها چهارتا عکس نیستند ... چهار تونل هستند!!  یکی از اینها برای مردم عادی یا خبرنگاران سالها پیش بازدیدش ازاد بوده و البته مستندات قاطع منتشر شده در این موارد. انشالله مطالعه بفرمایید متوجه میشید.   در موارد بعد هم نظراتتون رو مطرح بفرمایید. اشکالی وارد نیست ولی نمیشه انتظار داشته باشید صرف اینکه نظر شما اینه بقیه بپذیرند. من نظر شخصی ندادم و حداقل یک ارجاعی برای چیزهایی که مینویسم موجوده.   میشه سطح تکنولوژی کره شمالی در حفر تونل در سالهای قبل رو بوضوح در این تونلهای فاش شده دید.با این حال عیبی نداره شما ایدتون رو بفرمایید در مورد تونل ها. به نظر شما چند کیلومتر تونل وجود داره و در چه نواحی از کره شمالی؟ به نظر شما چقدر پیشرفت داشته و چه ابزارهای جدیدتری نصیب کره شمالی برای حفر تونلهایی متفاوت با انچه دیدید، شده؟   شما حدستون رو بفرمایید.. اما بالاخره در نظر داشته باشید که اونم حدسه!       در مورد بعدی من شخصاً صفر و یک نیستم . خصوصا که در این بین نه جانم فدای شوروی هستم و نه دورود بر امریکا میگم. اگه اطلاعاتی که میدم جاییش نادرسته بفرمایید کجا و چطور اشکال داره.   در مورد رادارها عرض کردم قرار نیست صرف وجود یه رادار بنگ بنگ و کره شمالی کارش تموم بشه. اگه اینطور بود که این همه مطلب و مقایسه در قوای دیگه ذکر نمیکردم.حتی برای تانک هایی زینتی کره شمالی هم در جنگ نقشی هرچند کوچک قایل شدم. تونل ها هم همینطوره نقاط قوت داره و نقاط ضعف. اثر میزاره روی جنگ اما چه مقدار؟ باید روی این مورد بحث کرد. جنگ بخشهای مختلف داره و این رادار یه نمونه کوچک بود که اشاره شد حالا اگه مورد علاقه شماست این مورد میتونه بیشتر مورد بحث قرار بگیره.

  جناب چکا بحث رو شخصی نکنید و صحبت از تجربه هم نفرمایید...  (بر عکس سینای عزیز من برای جدل با شما از کوره در نخواهم رفت)   خواننده قضاوت میکنه. ایده های جنابعالی محترمه ولی عرض کردم لازم دونستید تاپیک مجزا ایجاد کنید تا مورد بحث قرار بگیره. من بی مطالعه و شما مطالعه کرده. بزارید خیرش به کل کاربرا برسه. تاپیکی ایجاد کنید و بحث مستند و علمی خودتون رو اونجا در این زمینه مطرح کنید که ما بی سوادا هم یاد بگیریم.   عملا در باره GMTI صحبت زیاده در مورد روشهای مبارزه با ایده های مطرح شده. پست قبل عرض شد که این ایده ها رو جداگانه تاپیک بزنید تا ایرادات و محدودیتهای اون مورد مطالعه قرار بگیره....  قطعا در اونجا بنده پاسخ این موارد رو که پستهای بیشتری میطلبه خواهم داد.     هرچند این سیستم راداری یک مورد بود از دهها ابزار نظارتی. در مورد تونل ها گفتید یه عکس یا مطلب فاش شده (!) نشونتون بدم ، من هم وقت گذاشتم ، جستجو کردم و اطلاعاتی که درخواست داشتید رو قراردادم.   کره شمالی 4 تونل برای حمله احداث کرده و همشون کشف و مسدود شدند. اطلاعاتش موجوده. حالا نظر شما محترمه ولی فعلا این سند قابل اتکاست و نظر شما افکار توی ذهن شما(باز میگم محترمه البته)

در تکمیل بحث نیروی دریایی به مقایسه شناورهای دو کشور می پردازیم.   لازمه به ذکره که نوع نگاه دو کشور در سالهای اخیر به واسطه توانایی ها  متفاوت شده. کره جنوبی که مثل زاپن یکی از بزرگترین صنایع کشتی سازی دنیا رو در اختیار داره تونسته با همکاری با شرکتهای نظامی مختلف روند توسعه ناوگان پیشرفته ای از ناوشکنها، ناوچه ها و ... رو برای اجرای ماموریتهایی فراتر از سواحل خودش رو سرعت بده. در مقابل کره شمالی اتکاش بر قایق های تندرو و گشتی های سبک موشک اندازه و تواناییش در حد تامین امنیت آبهای ساحلی خودشه که در این زمینه با توجه به امکاناتش دست بسته نیست.     کره شمالی:   ناوچه کلاس Krivak : این ناوچه 3000 تنی سنگین ترین شناور کره شمالیه که چند ساله در بندرگاه پهلو گرفته و از اماده بکار بودنش خبری منتشر نشده. ناوچه کلاس Najin:  دو کشتی   1500 تنی که یکی از اونها در سال 2014 ببازسازی شده ولی یکی دیگه همچنان قدیمی باقی مونده اما هنوز در خدمت باقی هستند. ناوچه کلاس Soho :   یک فروند از این ناوچه تا سال 2009 در خدمت باقی بود اما بنا به گزارش ها این ناوچه از سال 2009 بازنشته شده. ناوچه سبک Sariwon : چهر فروند از این شناور 450 تنی در خدمت هستند. رزم ناو Nampo: گزارش شده که کره شمالی ساخت 2 یا 3 فروند رزمناو 1500 تنی با قابلیت نشست و برخاست بالگرد رو پیگیری میکنه.     کشتی های گشتی و قایق های تندرو: کره شمالی چیزی حدود 200 فروند کشتی گشت ساحلی و قایق تندرو در اختیار داره که قابلیت شلیک موشک ضد کشتی یا اژدر رو دارا هستند. و توان خوبی رو در دفاع ساحلی به نمایش میگذارند.   کره جنوبی:   ناوشکن کلاس Gwanggaeto the Great: در حال حاضر 3 فروند از این ناوشکن 3900 تنی در خدمت هستند ناوشکن کلاس Chungmugong Yi Sun-sin: این ناوشکن 5520 تنی از سال 2003 وارد خدمت شده و الان 6 فروند از اون در خدمت هستند ناوشکن کلاسSejong the Great :  تحویل این ناوشکن 11000 تنی از سال 2008 شروع شده و تا الان سه فروند از اون در اختیار نیروی دریایی کره جنوبی قرار گرفته و 3 فروند دیگه هم طبق برنامه تحویل میشه.   ناوچه کلاس Ulsan: این شناور 2350 تنی 7 فروند در خدمت نیروی دریایی کره جنوبیه ناوچه کلاس Incheon  : ناوچه پیشرفته 3100 تنی که از سال 2008 شروع به تحویل شده و تا الان چهار فروند تحویل نیروی دریایی کره جنوبی داده شده و طبق برنامه 24 فروند تحویل میشه.   رزم ناو کلاس Pohang: شناور 1200 تنی که 18 فروند از اون در خدمت هستند   کشتی گشتی : در حال حاضر نیروی دریایی 84 فروند کشتی گشتی با وزن 170 تا 500 تن،  در اختیار داره       در این بحص هرچند صحبتی از ناوگان نیروی دریایی آمریکا نشد اما بدیهیه که در دریا در گیری ها بدون مداخله نیروهای امریکایی نخواهد بود. در اینجا فقط موضوع و روند تحول دو نیروی دریایی در شمال و جنوب شبه جزیره کره رو بررسی کردیم. این بررسی یک مسیر رو مشخص میکنه که در چند سال اینده و در بحثی مشابه همین نیروهای دریایی در چه حالی خواهند بود.

  اگه پاسخ به  خواسته شما در این مورد اقناع کننده واقع بشه، باشه . من منابعی از چگونگی مستند بودن بحث "جمر GPS"  و "تونل" رو ارائه میدم. حداقل کاریه که نشون میده اندکی مطالعه و تحقیق پشت پست ها وجود داره. و انشالله شما هم همین مسیر رو طی کنید   در مورد اخلال GPS:     در این مورد کره شمال تا الان چند بار اقدام به آزمایش سیستم های اخلالگر GPS کرده و مقالات موجود هم در اینترنت قابل ارائست.   توقع ما کاربرای اینترنتی برای ارائه منبع و مدرک در همین حده، حالا شما هم لطف کنید اگه در همین حد مستدل صحبت بفرمایید ممنون میشیم.   http://www.insidegnss.com/node/3532 http://www.washingtontimes.com/news/2012/aug/23/north-korean-jamming-gps-shows-systems-weakness/?page=all https://www.strategypage.com/dls/articles/A-Solution-For-The-GPS-Jammer-Threat-11-21-2013.asp http://www.phantom.co.il/page.aspx?cat=48&cat-sub=228 http://www.fastcompany.com/3014985/north-korea-making-great-progress-at-catastrophic-gps-jamming http://www.bbc.com/news/world-asia-17922021    و کلی بحث تخصصی در مورد اقداماتی که کره جنوبی در این مورد در پیش گرفته.   در مورد تونل ها : تا الان 4 مورد از تونلهای کره شمالی که به قصد به قول شما لجستیک و انتاقل نیروی ناگهانی و حمله مرگ بار ساخته شدند کشف شده که حداقل نشون میده در دهه های گذشته سطح فکری و میزان توانایی کره شمال در چه حد بوده (به قول جناب EMP ) مقیاس میده. بالاخره شما منابع معتبر یا عکسی خواستید ما هم ارائه می دیم:   تصاویر زیر مربوط به تونلی هست که در سال 1990توسط کره شمالی در حال ساخت بود ولی به وسله کره جنوبی در مرز کشف شد:         مشخصات فاش شده : این تونل به عرض و ارتفاع 2 متر و به طول 1052 متر در عمق زمین کنده شده.     یکی دیگه از تونل ها که در سال 1978 در حال ساخت شناسایی و متوقف شد:         مشخصات:   طول 1635 متر، عرض 2.1 متر، ارتفاع 1.9 متر         دلیل رو عرض کردم ولی مطالعه نفرمودید. دلیل بر رصد و شناسایی خروجی و ورودی تونل هاست. حجم انبوه جابجایی براحتی رصد میشه خصوصاً در هنگام خروج از تونل. بنابر این برای مواردی با اهمیت کمتر مثل توپ یا راکت انداز اگه استفاده بشه دهانه این تونل ها کشف میشه. این صحبتیه که من چند بار تکرار کردمم و شما دقت نکرید که از کشف خود تونل به وسیله ابزارها حرفی به میان نیومد موضع رصد ورودی و خروجی هاست که باعث از بین رفتن مبادی ورود و خروج میشه.   تصویر زیر رصد یکی از تونل ها رو نشون میده: https://i.guim.co.uk/img/media/6c1cec4bb7ad8327d73dd2b754787e406f8450c1/0_5_1500_900/master/1500.jpg?w=620&q=55&auto=format&usm=12&fit=max&s=fbb484daac42b0fac69fe05cfd329be9     من در مورد کشف و نابودی خود تونل صحبتی نکردم صحبت در مورد ورود و خروجه...حالا شما اصرار به توانایی کشف تونلهای عمیق با ابزارها و رادارها دارید حتما این کار ممکنه... اصلا من در مورد رادار تونل یاب صحبتی نکردم  نمیدونم دقیقاً پاسخ چه کسی رو دادید. صحبت من در مورد شناسایی خروجی تونلها به واسطه انتقال حجم انبوه تجهیزات که ارزش استراتژیک ندارند بود.     با توجه به اینکه شما مهندس برق هستید با ارزشه که در زمینه ای درس خوندید ایده هایی دارید. پیشنهاد میکنم برای بحث تخصصی یه تاپیک جدید ایجاد کنید تا ضمن تشریح عملکرد دقیق رادار ها و سنجش ایده های شما در اونجا به بحث و بررسی  توانایی  طرف مقابل برای کشب فریب و اخلال در این زمینه  اقدام بشه. انشالله مورد استقبال کاربرا قرار بگیره.   علی الحساب از ابزارهایی قطعی که می شناختم نام بردم و شما ایده هایی برای فریب داشتید که در مورد توانایی و هزینه و گستردگی کار و وارداتی بودن یا نبودن اون الیاف مخصوص و مشکل تحریم و زیرنظر بودن و...  میشه کاربردی بودن ایده شما و در نهایت توان جواب دهی اون ایده رو بررسی کرد البته در تاپیکی تخصصی.         دوست گرامی. انتقال تکنولوژی ابزاری با هزاران قطعه مکانیکی و الکترونیکی،  فرستادن یک دفترچه با چند عکس نیست. یک پروسه هست که شامل موارد زیر میشه: 1- ایجاد زیر ساخت لازم برای تولید قطعات که خود شامل آموزش و ساخت ابزارهایی برای ساخت قطعات اصلیه 2- ایجاد ابزار و زیرساخت مونتاژ و تست و تولید ابزار اصلی 3- آموزش هزاران نفر شامل مهندسین در بخش تولید و بخش مونتاژ، تکنسینها ، آموزش استفاده، آموزش تعمیرات و...   عرض کردم این قضیش با انتقال تکنولوژی راکت گراد و کاتیوشا متفاوته. خصوصاً اینکه در محاصره کامل ناشی از تحریم هرکدوم از کمراحل ناقص بمونه کل این فرایند بر هم میخوره.

یک فروند زیردریایی کره شمالی مفقود شد شبکه خبری CNN به نقل از مقامات نظامی آمریکا گزارش داد که از اوایل این هفته، کره شمالی ارتباط خود را با یکی از زیردریایی هایش از دست داده است. به گفته این مقام نظامی آمریکا زمانی که این زیر دریایی در ساحل شرقی کره متوقف شد آنرا زیر نظر داشت و به وسیله هواپیماها و ماهواره ها دیده می شد که کشتی های کره شمالی طی چند روز به دنبال این زیردریایی مفقود شده می گشتند. به گفته مقامات آمریکایی هنوز مشخص نیست که آیا این زیردریایی غرق شده یا خیر. آنها احتمال میدهند که زیردریایی در اثر تمرین نظامی دچار مشکل فنی شده باشد. اخیراً تنشها در شبه جزیره کره به دنبال چهارمین آزمایش هسته ای کره شمالی و تمرین نظامی مشترک کره جنوبی و امریکا، افزایش یافته است. در این مانور نظامی مشترک که از آن به عنوان بزرگترین تمرین نظامی امریکا و کره جنوبی یاد می شود، 17000 نفر از نیروهای نظامی آمریکا در کنار 300000 نظامی کره جنوبی اقدام به انجام تمرینات نظامی نموده اند. http://edition.cnn.com/2016/03/11/politics/u-s-says-north-korean-submarine-missing/

   در مورد فرمایش شما دو نکته قابل تامله:   1- امکان سنجی این مورد: با توجه به تحریمها و بازرسی های سنگین و البته محاصره کامل این کشور شرایطی سخت تر از محاصره یمن وجود داره. شاید خمپاره و راکت های کوچیک رو بشه قاچاقی جابجا کرد ولی سیستمهای جمینگی که دوستان مدنظرشونه دارای وزن و اندازه ای بسیار هستند و به این راحتی دور از چشم نمیشه منتقل بشن (بنده ازتجارب ارسال سلاح به فلسطین خبر دارم ولی این مورد کلا متفاوت با اونهاست)   2- پیامدهای این کار: در صورتی که کره شمالی بتونه از بمب اتمی استفاده کنه و یکی از مناطق جمعیتی کشور کره جنوبی دچار فاجعه انسانی بشه بعد از این جنگ در صورتی که این سلاح پیشرفته ساخت ایران اونجا کشف و ثابت بشه که متعلق به ایرانه و در جهت حمله مورد نظر استفاده شده چهره کشور ایران در جهان چطور خواهد بود؟ با اینطور اتفاقی اسراییل اصلا تبلیغات منفی دیگه بر علیه ایران لازم نیست انجام بده چون خود بخود موجی از نفرت ایجاد میشه!!   بیاد بیارید که ژاپن جنایت کار جنگی بود و قتل عام ها انجام داد اما اونچه که در مورد اون جنگ با اسم ژاپن بخاطر میاد حمله اتمی به ژاپن و کشته شدن هزاران بی گناهه !!

در ادامه مقایسه توانایی های دو کره نسبت به هم از آنچه سالهای پیش بود و آنچه امروز در واقعیت هست، می رسیم به نیروی دریایی دو کشور.   آب های سرزمینی دو کشور همیشه محل مناقشه بوده و طبیعتاً بعد از آغاز یک جنگ نیروی دریایی این دو شکور هم برای تسلط بیشتردر دریای اطراف تلاش خواهند کرد. این مورد برای کره جنوبی متفاوت با ژاپنه که نیازی به درگیر شدن با نیروی دریایی کره شمالی نداره (مگر به قصد کمک حرکت بده به اون سمت ناوهاش رو)     زیردریایی:   کره شمالی در سالهایی که روابط گرم با شوروی داشت و همه جوره تحت حمایت نظامی و تکنولوژیک بود در بعد دریایی هم بی نصیب نموند و کشتی ها و زیردریایی های مختلفی رو با همکاری شوروی ساخته یا خریداری کرد که باعث می شد در اون برهه زمانی واقعاً قدرتمند تر باشه در این زمینه.   زیردریایی های کلاس Sang-O : کره شمالی 40 فروند از این زیردریایی سبک 270 تنی رو داره زیردریایی های کلاس Yono : زیردریایی کوچک 130تنی ساخت کره که حدود 10 فروند از اونها در خدمت هستند زیردریایی های کلاس  Romeo: این زیردریایی نیمه سنگین 1500 تنی از زمان شوروی خریداری شده و گزارش ها حکایت از خروج تدریجی اونها از خدمت داره و در حال حاضر کمتر از 22 فروند در سرویس باقی هستند. زیردریایی های کلاس : این زیر دریایی 1000 تنی بیش از شصت سال پیش از شوروی به تعداد 4 فروند خریداری شده و طبق  گزارش ها هر 4 فروند الان بازنشسته هستند و از خدمت خارج شدند.   زیردریایی کلاسSinpo-class: این زیر دریایی بزرگترین زیردریایی هست که کره شمالی اقدام به ساختش کرده. گفته شده وزنی بین 1000 تا 1500 تن خواهد داشت و فعلا در حال ساخته.       کره جنوبی: کره جنوبی فعالیت خودش برای ساخت زیر دریایی رو با مشارکت آلمانی ها شروع کرد و الان در این زمینه به قابلیتهای بسیار خوبی دست پیدا کرده   زیردریایی کلاس  Dolgorae  : این زیر دریایی 175 تنی از قدمهای اولیه کره جنوبی در سال 1985 به شمار میره. 3 فروند از این زیردریایی ساخته شد که 2 فروند اون هنوز در خدمت هستند. زیردریایی کلاس Chang Bogo : این زیردریایی 1400 تنی با همکاری المان از سال 1993 در حال ساخته و تا الان 9 فروند در خدمت نیروی دریایی کره جنوبیه و روند ساخت اون همچنان ادامه داره. زیردریایی کلاس Son Wonil : این زیر دریایی +2100 تنی نیز از سال 2007 با همکاری آلمان عملیات ساختش شروع شده و تا امروز4 فروند تحویل شده و طبق برنامه 15 فروند دیگه هم تحویل خواهد شد.   همینطور که میبینید کره جنوبی در بحث زیردریایی خیلی دیرتر شروع کرد به تجهیز شدن و در بازه زمانی طولانی کره شمالی قدرت مطلق در این محدوده بوده. اما این روند الان در حال برعکس شدنه چرا که هر سال که میگذره خصوصاً با فشارهای اقتصادی و تحریمهای نظامی جدیدتر روند نگهداری و بازسازی ناوگان فرسوده زیردریایی های کره شمالی سخت تر میشه در حالی که کره جنوبی در این زمینه در حال تجهیز شدن به زیردریایی های جدید و مدرنه و هر سال تعداد اونها رو افزایش میده.البته همین الانم در تعدادکره جنوبی کمبود محسوسی نداره

  هر موقع کوچکترین مدرک و منبع موثقی دال بر وجود چنین ابزارهایی در کره شمالی پیدا کردید،  کاربران این فروم رو هم بی نصیب نزارید!! اما تا اون موقع آرزوها و تمایلات غیر مستند رو بزاریم همون آرزو بمونه و گرنه در مسیر ادعا هر طرفی میتونه مدعی خیلی چیزها باشه که تنها بحث رو از مسیر علمی خارج میکنه و بس! علاوه بر این  صحبت از همکاری روسیه در جاهایی که منافعی براش نداشته باشه مستقیماً و خصوصا در شرایط امروز که همه ما رنجیده خاطریم شدیداً از خیانت و رفتار پلید روسیه فقط داغ دل تازه کردنه و بس!     تعجب نفرمایید! من نقش لجستیک رو برای این تونل ها متصور هستم اما با حفظ اولویت پنهان ماندن خروجی ها برای عملیات استراتژیک.  اگه بحث شما فقط در مورد نقل و انتقال و شلیک موشک های با ارزش بوسیله این تونل هاست که منم موافقم با این مورد که تونلها برای انتقال موشکها در جهت شلیکهای غافل گیرکننده استفاده خواهند شد.   موضوع اینه که هنوز به بررسی موضوع شلیک موشک و نقش طرفین و میزان خسارت نرسیدم و شما تونلها رو بین بحث حملات توپخانه و راکتی مطرح فرمودید.   اگر هم معتقدید چند هزار عراده توپ صحرایی و چند هزار راکت انداز توپخانه ای از این تونلها بهره خواهند برد برای جابجایی که می بایست مخالفت کنم با شما در این مورد. چه توپخانه و چه راکت انداز ابتدا باید از یکی از خروجی های تونل خارج بشند که این لازمش وجود مسیرو جاده ای مناسب هست (بز کوهی نیستن که از دل کوه بپر بپر بیان پایین)   این توپها و راکت اندازها بعد از اجرای آتش محلشون مشخص میشه و این خروجی مورد نظر رو تقریباً آشکار میکنه . دقت بفرمایید بحث صدتا و دویست تا نیست... از طرفی توان کره شمالی هم در تونل سازی نامحدود نبوده و نیست خصوصاً که در دهه اخیر و با تحریمها ماشین الات و ابزارهای وارده به این کشور مورد بازرسی بودند و تحت محدودیت قرار داشتند.       بحث فردو رو پیش نکشید چون تصور صدها کیلومتر تونل در کره شمالی اونم با تعداد بیشمار خروجی (برای مقابله با مسدود شدن) تفاوت بسیار داره با فردو ایران که یم واقعیت کاملا ثابت شدست.   در فردو ایران که یک واقعیته نه تصور بزرگنمایی شده؛ یک تونل هرچند کوتاه در عمق زیاد حفر شده و همه مستحضرند که برای همین تونل سالها کار و تلاش و ابزار و امکانات بکار برده شد.   برای پیش نیامدن سوء تفاهم در مورد تونل ها و اقدامات متقابل تا جایی بشه از بحث پرهیز میکنم مگر جایی سوالی و یا بحث مستند پیش بیاد.     ------------------------------------   اما ادامه بحث...   رادارهای GMTI یک مورد بود از مواردی که میتونه برای نظارت و شناسایی بکارگرفته بشه علیه نیروهای کره شمالی . اما مورد بعد که کاملا بحث قدیمی هم هست وجود سیستمهای جستجو و رهگیری فروسرخ هست (IRST) که قطعاً انواع پرنده های مراقبتی به بهترین های ممکن در این مورد مجهز شدند. این مورد ابداً تبلیغاتی نیست چون وجود و استفادش خیلی عادیه و اکثر کشورها به این تکتولوژی مجهزند.   این مورد اهمیتش رو در بحث کره شمالی بهتر نشون میده چون آسمان در اختیار این کشور نیست. این سیستمها برای تشخیص آتش دهانه راکتهای شلیک شده بسیار مناسب هستند. همینطور تشخیص آتش خروجی از آتشبارهای توپخانه. (و طبیعتاً شناسایی اتش خروجی موشک بالستیک در لحظه پرتاب)   بحث موشک بالستیک بمونه برای بعد .... در مورد راکت انداز ها وجود این گزینه میتونه سریعتر از رادارهای مربوط به توپخانه سیستم راکت انداز در حال شلیک رو کشف کنهو مهلت چندانی به راکت انداز برای تغییر مکان نده.

مورد بعد در صورت وقع جنگ بین دو کره اقدام نیروهای زمینی طرفین برای پیشروی در مرز هست. البته این اقدام با نیت متفاوت صورت می گیره. کره شمالی سعی خواهد کرد که تاجایی که ممکنه به داخل کره جنوبی نفوذ کنه اما کره جنوبی تلاشش برای پاکسازی عمق مناسب در طول مرز مشترک برای ایجاد ناحیه امن از فشار خمپاره اندازها و توپ هاست.   دو مورد اینجا اهمیت پیدا میکنه: اول توان زره پوشها و تانک های دو طرف، و دوم پشتیبانی نزدیک خصوصاً به وسیله بالگرد ها. چون در مورد بحث پشتیبانی هوایی نتیجه از قبل مشخصه،  بحث رو با تانک پی میگیریم که کره شمالی هم در اون زمینه توانایی هایی داره...   تانک ها: کره شمالی 6000 تانک داره (البته این امارمبنی بر وجود تانکه نه آماده بکار بودن تانک ها)   2000 دستگاه T-55 : این تانک رو ما تو جنگ تجربه کردیم... الان در برابر داعش هم حرفی برا گفتن نداره ... برای شلوغ کردن صحنه بدک نیست ولی براحتی شکار میشه از طرف نیروهای پیاده یا پشتیبانی هوایی 1000 دستگاه T-62:  این هم همون نمونه بهینه تر شده T-55  هست و کلیت دلایل بالاکه گفته شد براش صادقه!! 1000 دستگاه Type-59: نمونه چینی T-55 . در این مورد هم مثل اون دوتای بالا در تعداد امار رو بالا میبرند 1000 دستگاهChonma-ho: که بر مبنای T-62 هست 500 دستگاه تانک جدیدPokpung-ho:  این مورد نمونه بومی هست که بر مبنای T-72 توسعه داده شده   موردی که در این آمار هست اینه که خرابی ها و ازکار افتادن ها دراون لحاظ نشده و از همه مهتمر اینکه کره شمالی از شاسی و اجزای تانکهای خراب و قدیمی تر برای ساخت و تعمیر تجهیزات جدیدتر مثل تولید توپ خود کششی استفاده کرده...   با اینحال و با ارفاق به کره شمالی و آماده بکار فرض کردن اکثریت این تانکها (هرچند خیلیهاش فقط تزیینیه) میشه 3000 تانک رو که بتونن در خاک کره جنوبی پیشروی داشته باشن در نظر گرفت. ولی اگه کمی عادلانه تر برخورد کنیم تانکهایی با مشخصات و زره مشابه T-55 باید کلا ندید گرفته بشن! (خصوصاً که توپ این تانکها هم دقت لازم رو نداره)   و اینطوریه که اون خیالی که برخی از قدرت عظیم تانکهای کره شمالی داشتن در یک سنجش تخصصی از بین میره.   و اما کره جنوبی: کره جنوبی در زمینه ساخت تانک مسیر خیلی خوبی رو پیش رفته به طوری که تانک جدیدش زمینه الهام و توسعه تانکهایی مثل Altay ترکیه بوده. اما برای این بحث تانکهای در سرویس و جدید تر کره جنوبی رو لیست میکنیم:   1500 دستگاه تانک K1 : این تانک خودش به چند مدل تقسیم میشه و در دوره ساختش چندین ارتقا رو شاهد بوده. 45 دستگاه K2 Black Panther: یک تانک مدرن و پیشرفته با تجهیزات و مشخصاتی درخور یک تانک پیشرفته (چون در مقابل ناوگانی قدیمی مقایسه میشه نیاز نیست ازش خیلی تعریف بشه) نکته اینجاست که این تانک در خط تولید با نرخ تولید مناسب قرار داره و برنامه ریزی شده تا200 دستگاه از این تانک تولید بشه. احتمالا در مناقشه بعدی دو کره تعداد این تانکها به عدد مورد نظر نزدیک شده باشه   همونطور که دیده میشه در تعداد ظاهراً برتری 2 برابری داره کره شمالی اما وقتی به بحث کیفیت و توانیی تانک ها میرسیم بسیار ضعیف میشه این برتری. خصوصاً با در نظر گرفتن پشتیبانی هوایی از حرکت تانکهای کره جنوبی. شاید سی سال پیش در همچین مقایسه ای برتری بلامنازع و بی بروبرگرد با کره شمالی بود وبرتری  این آمار در سه دهه پیش چیزی برای گفتن باقی نمیگذاشت...     نفربرهای زرهی: در این مورد کره جنوبی خیلی سریعتر عملکرده و خریدهای خارجی بیشتری هم داشته و چه از نظر تعداد و چچه مدرنتر بودت تجهیزات برتری داره...     پشتیبانی هوایی از نیروی زمینی: در این عرصه تنها کره جنوبی قدرت نمایی میکنه   بالگرد Bell AH-1 Cobra: این بالگرد معرف حضور همه هست خصوصاً تواناییش در شکار تانک! کره جنوبی 90 فروند رو در اختیار داره بالگرد Boeing AH-64 Apache: این مورد هم طبق سفارش تا دو سال دیگه 36 فروند به کره جنوبی تحویل میشه بالگرد سبک MD 500: این بالگرد که 250 فروند از اون در اختیار کره جنوبیه قادر به شلیک4 موشک Tow هست   قطع به یقین اگه همون 90 فروند کبری بروزرسانی های خوبی خصوصاض در زمینه غلاف های هدف گیری و سامانه های الکتونیکی دریافت کرده باشن برای کره شمالی کافی هستند!!

 تحویل جنگنده های Su-35 به چین، به تاخیر افتاد         سرگی چمزوف، رئیس شرکت رستک در پاسخ سوالی از سوی روزنامه وال استریت ژورنال، اعلام کرد که تحویل جنگنده های Su-35 در سال 2016 آغاز نمی شود. پیش از این قرار بود که از اوایل سال 2016 برنامه تحویل جنگنده های Su-35 به چین  شروع شود.   چمزوف در این باره می گوید که قرار داد فروش این جنگنده ها به چین امضا شده اما هنوز اجرایی نگشته زیرا طرفین هنوز این قرار داد را تصویب نکرده اند. او اضافه کرد :" انتظار می رود فرآیند تصویب قرار داد در تابستان یا پاییز سال 2016 انجام گیرد".   در نوامبر 2015 اعلام شد که چین و روسیه قراردادی به ارزش 2 میلیارد دلار برای خرید 24 فروند جنگنده Su-35 به امضا رسانده اند. جنگنده Su-35 یک جنکنده نسل ++4 است که از برخی ویژگی های نسل پنجم نیز بهره می برد.   لازم بذکر است که پیش از این خبرگزاری TASS روسیه اعلام کرده بود که بنا بر قرار داد منعقد شده روسیه تا انتهای امسال (2016) چهار فروند از این جنگنده ها را به چین تحویل خواهد داد و باقی جنگنده ها ظرف دوسال بعد تحویل خواهند شد.         http://eng.belta.by/society/view/russia-will-supply-first-four-su-35-fighter-to-china-by-end-of-2016-source-89132-2016/   http://sputniknews.com/military/20160311/1036111954/su-35-russia-china.html

  در مورد روسیه خاطر نشان می کنم که این کشور سالهاست همکاری های تکنولوژیک و نظامی خودش رو با کره شمالی قطع یا به شدت کم کرده و این چینه که تنها منبع همکاری با کره شمالی در تجهیز نیروهاش به شمار میره.   اما وجود سیستم های جنگ الکترونیک در کره شمالی واضحه خواه اینکه حتی خریدهایی از اسراییل هم گزارش شده در این موضوع. فقط نوع سیستم های جمینگ گزارش شده تا اینجا متمرکز براخلال در GPS و ناوبری بوده و از سیستمهای پیشرفته ای که بتونه رادارهای مستقر در آواکس های آمریکایی رو مختل کنه صحبتی به میان نیومده. بنابراین جا داره اگه از در اختیار داشتن همچین سیستمهای جمینگ مدرنی در کره شمالی کسی اطلاعاتی داره با ذکر توضیحات برا کامل شدن بحث، اینجا مشخصاتش رو بده.   مورد بعد بحث مشهور تونل هاست. این تونل های مشهور در کره شمالی موجودیتش بر کسی پوشیده نیست و منم بهش اشاره داشتم ولی قرار نیست از شیر مرغ تا جون آدمیزاد در این تونل ها یافت بشه!!! این تونل ها استراتژیک و برای حمل و نقل و پنهان کردن تجهیزات استراتژیکی مانند موشکها، بمب های هسته ای، افراد مهم و سرشناس یا انتقال  تاکتیکی نیروها در صورت ضرورت هست. کل واحدهای نیروی زمینی  نه اجازه دارند و نه ممکنه از این تونل ها استفاده کنند وگرنه در همچین استفاده عمومی و وسیعی خروجی های تونل بالافاصله شناسایی شده و منهدم میشن!! به استراتژیک بودن این تونل ها و بحث مربوط در اینجا که راجع به تجهیزات توپخانه و راکت اندازه دقت بفرمایید.   مورد آخر هم در مورد استفاده از دیکوی فلزی متحرکه ؛ پیشرفتهای راداری و آپگریدهای جدید همین رادار GMTI قادره علاوه بر سرعت، اندازه و سایز نمونه متحرک رو هم مشخص کنه. بنابر این مثلا فریب دهنده باید در حد یک وسیله نقلیه سرعت و مشخصات ظاهری نزدیک داشته باشه. بنابراین نیاز به تجهیزات محرک یک خودرو واقعی و صد البته راننده واقعی داره... که با توجه به قدرت تفکیک و تشخیص امروزی رادار مربوط براحتی راکت اندازهای سنگین و تجهیزات توپخانه  قابل تفکیک و الویت دهی هستند.       سوال کمی گنگ هست. اگه منظور شما راکت های توپخانه ای هست که به طور معمول هدایت شونده نیستند مگر در صورت استفاده از راکت هدایت شونده که این مورد در برنامه کره شمالی جایی نداره چون برای اونها در حال حاضر تنها حجم عظیم اتش و قدرت تخریب مهمه.

  اشتباه می فرمایید. یکی از اجزا پدافند غیر عامل فریب هست و البته اشباع سیستم مهاجم. خیلی تفاوت داره وجود صدها و هزاران الارم و رسیدگی به اونها برای اولویت بخشی و تعیین هویت نظامی و اینکه الارمهای محدود با قطعیت نظامی بودن وجود داشته باشه. اینکه سیتم مراقبت بسعت بعد از تشخیص وسیله متحرک مختصاد رو به نزدیکترین گشت هوایی اطلاع بده باعث افزایش سرعت مقابله میشه!!   این وضع وقتی بدتر میشه که سیستم کنترل هوایی مستقیماً با استفاده از لینک دیتای Link 16 (که اخیرا تمام جنگنده های امریکایی نسخه اپگرید شدش رو دارا هستند) اقدام به هدایت بمبهای دور ایستا بر روی اهداف کنه.   باتوجه به عمق استرتژیک کم و کلا مساحت پایین در نواحی مرزی بعد از تشخیص حرکت وسایلی مانند نفربر، تانک، راکت انداز، توپخانه و ... توسط سیستم راداری یاد شده و وجود ارتباطات مدرن در هدایت بمب ها و موشکها از سیستم نظارت به جنگنده ها، هرچقدر هم سریع نیروهای کره شمالی عمل کنند باز در یکی از مراحل حرکت برای انجام عملیات، حین انجام عملیات، حرکت در جابجایی برای عملیات جدید؛ مورد هدف قرار می گیرند.   وقتی صحبت از هزاران راکت انداز میشه باید در نظر داشت این تعداد گسترده (در صورت وجود و واقعی بودن) میتونه یک سیبل متحرک برای نیروی هوایی رقیب باشه.   ---------------   مورد بعد سیستمهای کشف آتش توپخانه هست. سیستمهایی مثل ARTHUR و AN/TPQ-53   که توانایی پیدا کردن محل شلیک راکت یا گلوله توپ رو  دارند. (این سیستمها در انواع مختلف سالهاست توسط کره جنوبی خریداری شدن) هرچند واحدهای مستقر به طور دایم در حال رصد هستند اما وجود این سیستمها قطعیت میده به محل استقرار فعلی واحد شلیک کننده که در این صورت یا با شلیک متقابل توپخانه یا با ارسال مختصات به هواپیماهای حاضر اقدام به رفع تهدید میتونه صورت بگیره.   در توپخانه هم کره جنوبی چندان ضعیف نیست. این کشور برای اتش متقابل 1988 عراده توپ 105 میلیمتری و حدود 3650 عراده توپ 155 میلیمتری داره با این تفاوت که حمایت هوایی هم برای این توپخانه وجود داره برخلاف موضع توپخانه کره شمالی که علاوه بر زیر اتش توپ جنوبی ها قرار داشتن باید مراقب حملات هوایی هم باشند.

حالا که مباحث تاریخی تموم شد کمی هم بحث فنی بشه بد نیست...  البته اگه تبلیغات تلقی نشه!!!   آگاهید که در کره شمالی خودرو شخصی و حمل و نقل با چیزی به نام خودرو شخصی بسیار بسیار محدود و در نواحی دور از شهرها تقریباً وجود نداره. به عبارت دیگه جاده های بسیاری هستند که تنها تردد در اونها خودروهای نظامیه... و این وضع در زمان وقوع جنگ تشدید هم میشه یعنی اکثریت مطلق تردد ها در جاده ها متعلق به خودروهای نظامی خواهد بود.   حالا نکته فنیش که این خالی بودن نسبی جاده ها کار رو برای کره شمالی سخت میکنه وجود سیستمهای  نظارتی و راداری Ground Moving Target Indicator در آواکس هاست. حداقل در محدودهای مهمتر و نزدیک بهه مرز بسیار اهمیت داره شناسایی یه کاروان در حال حرکت.... چون با توجه به در اختیار داشتن کامل آسمان بعد از کشف حرکت خودروها سرنوشتشون مشخصه!! البته من از وجود تونل ها در کره شمالی با خبرم ولی موضوع اینه که چقدر میشه استفاده کرد از این روش که خود این تونل ها کشف نشن و ورودی و خروجی هاشون مسدود نشه(در مورد خودروهای نظامی صحبت میشه).   مورد پدافند غیرعامل رو برای این مورد کمی بیشتر باید توضیح داد و اثر بخشیش و اینکه چقدر ممکنه صدها دستگاه راکت انداز در نزدیکی مرز (به خاطر برد) تردد کنن شلیک کنند، برگردند و دوباره بتونن اینکار رو تکرار کنند...     به نظر میاد ترکیب این رادارها با گراز پیر  (A-10) در مورد کره شمالی نتیجش اضافه شدن آمار شکارهای این پرنده باشه!

نصب تجهیزات پیشرفته هدایت لیزری بر روی بالگرد Mi-28         روسیه در حال نصب یک سیستم پردازش تصویر پیشرفته چند منظوره و نسخه ای ارتقاء داده شده از تجهیزات هدایت لیزری برای جدیدترین نمونه بالگرد تهاجمی MI-28NM است. پاولبادگف، مدیر شرکت سازنده، در این باره می گوید:" بخشی از عملیات توسعه مربوط به نصب سیستم پردازش تصویر چند منظوره و بخش دیگرنصب تجهیزات مربوط به سلاح های هدایت لیزری است. هر دوی این تجهیزات جدید نسبت به سیستمهای آنالوگ قبلی به طور کامل متفاوت هستند".   بالگرد Mi-28NM، نمونه مدرن شده بالگرد تهاجمی Mi-28N معروف به شکارچی شب است که از سال 2008 تولید می شود. از زمان شروع به ساخت روسیه 10 سفارش جهت صادرات این نوع بالگرد داشته است.       http://sputniknews.com/military/20160310/1036055359/mi-28-guidance-systems.html

  1-در مورد اول فک کنم روشن شده باشه چرا کره شمالی مهاجم و دارای روحیه خصومت آمیز در نظر گرفته میشه 2-مورد دوم متاسفانه شبیه کردن شرایط کره شمالی با ایران و با استفاده از جملات مشابه فرماندهان ایرانیه که کار پسندیده ای نیست.   دلیل این مورد هم عدم تمرکز کره شمالی روی بحث نقطه زنی و بالاترن بردن دقت موشکهاشه در حالی که ایران بشدت روی این زمینه سرمایه گذاری کرده و الانم نتایجش در کلاهکهای دقیق دیده میشه در حالیکه موشکهای کره شمالی فقط برد خودشون رو به نمایش میگذارند. اینکه چقدر دقیق باند یک پایگاه هوایی مورد اصابت قرار بگیره با دقیقا یه ساختمان خاص در مورد کره شمالی مورد ابهامه چون دقت موشکهاش خیلی مورد بحث نبوده.   در این مورد هم یاداوری باید بشه وجود سامانه های دفاعی که هرچند با خطا باز درصد خسارت پایین اورده میشه.   3- ابتدا باید در نظر داشت ناوگروهای ژاپنی وارد ابهای کره شمالی نمی شند و نیازی هم ندارند چون برای استقرار سامانه دفاعه موشکی ایجیس فاصله زیاد هم مشکلی ایجاد نمیکنه. نکته دوم اینه که نامی از ناوگروهای امریکا حاضر در اون منطقه هستند نمی بریم. حتی کره جنوبی رو هم ندیده میگیریم.  خود ژاپن به تنهایی الان ناوگانش به حدی قدرت داره که اجازه تجاوز به ناوهای نیروی دریایی کره شمالی نده. بیشتر از 40 فروند ناوشکن و ناوچه مدرن با تسلیحات بروز در برابر ده دوازده ناوچه کره شمالی که بعضاً عمری بالای 50 سال دارن!! فقط بحث قایقهای تندرو کره شمالی میمونه که با توجه به فاصله 600-700 کیلومتری استقرار ناوهای حامل سیستم دفاع موشکی از ناحیه قایق های تندرو هم کره شمالی نمیتونه به ژاپن اسیبی برسونه.   در این مورد هم اصلا کره شمالی قابل قیاس با ایران نیست ،  چه از لحاظ ژئوپلوتیک چه توان نیروی دریایی...   4- دقیقاً این مورد رو متوجه نمیشم  کدوم سامانه های ضد هوایی می تونه ازش به عنوان نسبتاً خوب یاد برده بشه!!! تعدادی از سیستم های "سام" بجا مونده از دوران شورروی بدون ارتقای لازم در سامانه الکترونیکی و...که قبلا در جنگ عراق و لیبی جوابشون رو پس دادن!!   این مورد هم با ایران قابل مقایسه نیست. ما در کنار توان موشک بالستیک بر پدافند هوایی و بروزرسانی سامانه راداری و موشکهای موجود همیشه تاکید داشتیم. در حالی که کره شمالی در این زمینه هیچ اقدام بخصوصی نداشته   -----------------------------------------------------   حالا که سوال و جواب ها تموم شد یه نگاهی به وضعیت اقتصادی قبل و بعد تحریمهای جدید کره شمالی بندازیم که به موضوع تاپیک هم مربوطه:   منابع مالی کشور فقیر هسته‌ای کره شمالی چیست؟   http://isna.ir/fa/news/94112415434/%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%B9-%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D9%81%D9%82%DB%8C%D8%B1-%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA   تعطیلی یک پارک صنعتی در کره شمالی که به طور مشترک با کره جنوبی اداره می‌شود، کشور فقیر کره شمالی را از یک منبع بی‌نظیر ارز مشروع محروم کرده است. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، کره جنوبی می‌گوید در واکنش به پرتاب موشک دوربرد اخیر کره شمالی و برای جلوگیری از مصرف پول این کارخانه برای سرمایه‌گذاری در برنامه موشکی و هسته‌ای، مجتمع کائسونگ را تعطیل کرد. با در نظر گرفتن این ضربه به اقتصاد شکننده پیونگ یانگ،‌ نگاهی به اقتصاد و منابع بیرونی درآمدی کره شمالی می‌اندازیم که با وجود مجموعه‌ای از تحریم‌های بین‌المللی شدید بر سر برنامه موشک‌های بالستیک و هسته‌ای‌اش هنوز آن‌ها را حفظ می‌کند.   **اقتصاد پیونگ یانگ سئول و واشنگتن خواهان تحریم‌های مالی و تجاری شدیدی به منظور مجازات ماجراجویی‌های موشکی و هسته‌ای کره شمالی هستند اما تردیدهایی وجود دارد که آیا تحریم‌ها به طور معناداری بر یکی از اقتصادهایی که کم‌ترین وابستگی را به تجارت در جهان دارد، تأثیر خواهد گذاشت؟ تأثیر آن بر اقتصاد چیست؟ ارزیابی این موضوع بسیار سخت است زیرا آمارهای تجاری رسمی منتشر نمی‌شود و خزانه‌های این کشور سری هستند. با این حال بانک مرکزی کره جنوبی، بر اساس اطلاعات دریافت سالانه از دیگر آژانس‌های دولتی، سازمان‌های مربوطه و تحقیقات سازمان‌های تحقیقاتی نظریاتی را درباره آن چه که در کره شمالی می‌گذرد، ارائه می‌کند. این بانک از سال 1991 ارزیابی‌هایی را درباره اقتصاد کره شمالی منتشر کرده است. در آخرین گزارش، بانک مرکزی کره جنوبی اعلام کرد، اقتصاد کره شمالی در سال 2014 با یک درصد افزایش به 33.95 تریلیون دون یا 28.5 میلیارد دلار رسید. بانک کره اعلام کرد، مجموع صادرات و واردات کره شمالی در آن سال حدود 9.9 میلیارد دلار بود که شامل 2.4 میلیارد دلار تجارت با کره جنوبی می‌شد که وزارت اتحاد کره می‌گوید این رقم تقریباً به طور کامل از فعالیت‌ها در مجتمع کائسونگ به دست آمد.     **تجارت با چین و بعد چین وجود دارد؛ آخرین متحد اصلی پیونگ یانگ، حامی دیلماتیکش و به مراتب بزرگ‌ترین شریک تجاری کره شمالی. بر اساس اعلام آژانس دولتی ترویج تجار- سرمایه‌گذاری کره جنوبی، اصلی‌ترین صادرات کره شمالی به چین شامل زغال سنگ، مواد معدنی، پارچه و منسوجات و خواروبار است. در حالی‌که وارداتش از چین شامل نفت، گاز، فولاد، ماشین‌آلات، خودرو و محصولات الکترونیک می‌شود. با این حال پکن به دلیل نگرانی از دامن زدن به سقوط دولت پیونگ یانگ و هجوم بالقوه پناه‌جویان به مرزهایش، بعید است که از مجازات شدید کره شمالی بر سر آزمایش هسته‌ای و پرتاب موشک این کشور حمایت کند. بر اساس گزارش مرکز آمار کره، آژانس رسمی آمار سئول که بررسی اطلاعات بانک مرکزی و اطلاعات سازمان‌های تجاری، اطلاعات بانک مرکزی و اطلاعات سازمان‌های تجاری می‌پردازد، معاملات تجاری با چین 74 درصد تجارت کره شمالی در سال 2014 را در برمی‌گیرد و بدون در نظر گرفتن تجارت مرتبط با پارک کائسونگ بیش از 90 درصد می‌شود.   **پارک صنعتی کائسونگ وزارت اتحاد کره جنوبی می‌گوید: پارک کائسونگ از زمان تأسیس در سال 2004 در عصر نزدیکی دو رقیب، 616 میلیارد وون (560 میلیون دلار) پول نقد برای کره شمالی فراهم آورده است. بیش از 120 کمپانی کره جنوبی حدود 54 هزار نفر از اهالی کره شمالی را در پارک کائسونگ به استخدام خود درآورده‌اند که برای ساخت محصولاتی از قبیل پارچه، ساعت مچی، محصولات آرایشی و تجهیزات الکترونیکی به آن‌ها حدود 150 دلار در ماه دستمزد می‌دهند. این وزارتخانه توضیحاتی درباره این که چرا مظنون است که این پول به پروژه‌های موشکی و تسلیحات هسته‌ای کره شمالی تزریق می‌شود، ارائه نکرده است. جئونگ جون ‌هی، سخنگوی وزارت اتحاد در این‌باره، گفت: محتمل است که حجم قابل توجهی از این پول که کمپانی‌های کره جنوبی به کارگران کره شمالی می‌پردازند به دلیل شیوه دریافت حقوق کارگران به خزانه دولتی پیونگ یانگ ختم شود. با این که کمپانی‌های کره جنوبی حقوق را به دلار آمریکا پرداخت می‌کنند، کارگران کره شمالی پاداش‌های خود را بر اساس قیمت‌گذاری تبادل ارز تحمیلی از سوی دولت، به وون کره شمالی دریافت می‌کنند.   صادرات سنگ اهن درآمدی یک میلیارد دلاری در سال برای کره شمالی فراهم میکرد که با تحریمهای جدید اون هم مختومه میشه.   **کارگران بخش صادرات کارشناسان خارجی می‌گویند که کره شمالی از اواسط دهه 2000 در تلاش برای به دست ‌آوردن ارز بیش‌تر، تعداد کارگران برای قراردادهای کاری خارج از این کشور را افزایش داده است. آژانس دولتی ترویج تجارت - سرمایه‌گذاری کره جنوبی، بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده از دفاترش در سراسر جهان و گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی ارزیابی می‌کند که حدود 60 هزار تا 100 هزار نفر اهالی کره شمالی در 40 کشور مختلف در حال فعالیت هستند. مارزوکی داریوسمن، گزارشگر ویژه سازمان ملل در حقوق بشر کره شمالی در گزارش در سال گذشته اعلام کرد که بیش از 50 هزار نفر از مردم کره شمالی در خارج از این کشور فعالیت می‌کند و سالانه چیزی بین 1.2 تا 2.3 میلیارد دلار ارز برای این کشور به دست می‌آورند. بر اساس اعلام شبکه بین‌المللی حقوق بشر کارگران کره شمالی در خارج، کره شمالی‌ها در ابعاد وسیعی از فعالیت‌ها در کشورهای خارجی از جمله فعالیت در رستوران‌های چینی و جنوب آسیا و فعالیت‌های ساختمانی در روسیه، خاور میانه، شمال آفریقا به کار مشغول‌اند. در گزارش سازمان ملل آمده است: کارگران خارجی اهل کره شمالی اغلب با وضعیت‌های کاری بد و سوء استفاده مواجه هستند.   **اغوای توریست‌ها کره شمالی در سال‌های اخیر سعی کرده است تا با ایجاد مناطق ویژه توریستی و توسعه مناطق خوش منظر و تأسیسات تفریحی صنعت توریسم را تقویت کند. مقامات کره شمالی به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفتند که در سال 2014 حدود 100 هزار توریست به این کشور سفر کردند که همه به جز چند نفر از آنان از کشور همسایه چین بوده‌اند. این رشد در صنعت گردشگری کره شمالی با وجود دستگیری گاه و بی‌گاه دیدارکنندگان خارجی رخ داده است. در همین اواخر اتو وارمبیر، دانشجوی آمریکایی به دلیل اقدام نامشخصی که کره شمالی آن را خصومت خواند، دستگیر شد. تورهای سفری به کوهستان دایموند کره شمالی از سوی مردم کره جنوبی تا یک دهه پیش و تا سال 2008 بسیار مرسوم بود اما پس از این که گارد کره شمالی به یک زن اهل کره جنوبی به طور مهلکی شلیک کردند این سفرها متوقف شد. وزارت امور خارجه ایالات متحده نسبت به سفر به کره شمالی از دیرباز هشدار داده است. پس از آزمایش‌های هسته‌ای کره شمالی،‌ گزارش شد که واشنگتن به دنبال ممنوعیت توریسم و محدودیت ایرکوریو، خط هوایی اصلی کره شمالی از وارد شدن به فرودگاه‌های خارجی است.

ترکیه اقدام به خرید بمب های سنگر شکن می کند     https://i.ytimg.com/vi/A1y_vPlPBhI/maxresdefault.jpg     اخیراً دولت ترکیه قراردادی جهت خرید بمب های هوشمند به ارش 700 میلیون دلار را با سازندگان آمرییکایی این بمب ها منعقد کرده است. بر اساس این قرار داد پیش بینی می شود هزاران بمب از جمله بمب های Bunker Buster تا سال 2020 به ترکیه تحویل گردند.   ترکیه از سال 1990 با استفاده از جنگنده های F-16 خود اقدام به پرتاب مهمات هوشمند نموده است اما این اولین بار است که آنها بمب هدایت لیزری BLU-109 با وزن 2000پوند را سفارش می دهند. این بمب سنگر شکن می تواند در استحکاماتی به ضخامت 5 متر نفوذ کند که این مقدار در مورد نفوذ به زمین بیشتر هم می شود. احتمال داده می شود که ترکیه از این بمب ها بر علیه نیروهای PKK و داعش و استحکامات آنها در غارها یا زیر زمین استفاده نماید.   گفتنی است که در سال 2015 جنگنده های F-16 ترکیه بیش از هزار عدد بمب هوشمند را بر علیه PKK و داعش مورد استفاده قرار داده اند. هرچند تنشهای نظامی اخیر بین روسیه و ترکیه نیز در سفارشات نظامی این کشور تاثیر دارد.       http://strategypage.com/htmw/htairw/articles/20160308.aspx

  با تشکر از شما.   برای تکمیل صحبت شما مثال صدام رو میارم. مگه مردم عراق از صدام راضی بودند؟ و اینکه بدون مداخله نظامی آیا مردم تونستند سرنگونش کنند؟ سیستم کمونیستی فعلی کره شمالی که بدیهی ترین حق مردم رو ازشون گرفته به مراتب بدتر از صدامه و انتظار برپایی اشوب از سیستم بی رحمی که نزدیکان خودش رو برای حفظ قدرت به وحشتناک ترین روشها اعدام میکنه، معقول نیست.   حق شنیدن اخبار واقعی و نظر دادن در مورد حاکمین از اون مردم گرفته شده و همین برای ظالمانه بودن اون سیستم کافیه. و این ارتباطی به مقدس بودن یا نبودن غرب نداره خواه اینکه اونها هم ظالمن. این تفکر صفر و یک مغز بعضی ها ناشی از عدم ایمان به خدا و راه مستقلیه که باید جامعه اسلامی طی کنه. (البته جناب حیدری خطاب به شما نیست این جمله)     اما در بحث تنشها:  رویداد فعلی تنش جدی در پیش نداشت و برخلاف دو سال قبل احتمال اعلان جنگ از اول منتفی بود. چند مدت مثل سابق میگذره تا تنش بعدی اما چیزی که قابل تامله تحریمهای جدیده:   بر اساس قانون جدید مصوبه از سوی سازمان ملل تمامی محمولات ورودی و خروجی به کشور کره شمالی مورد بازرسی قرار می گیرند. بر اساس این گزارش، این قانون پیش از این تنها کانتینرها را شامل می شد و هم اکنون نمامی کالاها مورد بازرسی قرار می گیرند. قطع نامه مذکور صارات آهن، سنگ آهن، طلا، سنگ تیتانیوم، سنگ وانادیوم و دیگر فلزات گرانبها و واردات سوخت هواپیما و موشک در این کشور ممنوع اعلام شد.   اینجا جاییه که نباید شبیه سازی بشه بین ایران و کره شمالی چون وضعیت این کشور در منابع مالی بشدت وخیم و در کنترل مبادی ورودی خیلی سختگیرانست. تحریمهایی مثل این دهه های قبل وجود نداشتند.این فشار حتی از کشور دوست چین هم مشاهده میشه:   دولت چین تصمیم گرفته است که مانع ورود کشتی‌های کره شمالی به بنادر چین شود. به گزارش رسانه‌های چینی در نشست مسئولان ارشد حزب کمونیست در پکن، وانگ یی، وزیر خارجه چین گفته است که در پی تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد، کشورش مانع ورود کشتی‌های کره شمالی به آب‌های چین می‌شود.     یکی از مشکلات کره شمالی در لجستیک تا مین سوخت بوده و هست. وقتی تبلیغات از حرکت هزاران تانک و هزاران نفر بر و هزاران توپ و انواع و اقسام فعالیتهای نظامی میشه کسی نیست بپرسه پشتیبانی از این حرکت که نیازمند ذخیره و خرید بزرگ برای این لشکرکشیه کی و چطور انجام شده؟ این شرایط از امروز بشدت سخت تر هم میشه چون منابع مالی خیلی کمتر و محدودتر شدند.   --------------- مورد بعد اینه که در سالهای اخیر کره شمالی بوده که مستیما اعلان کرده ، جنگ رو شروع میکنه و تهدید به حمله هسته ای و نابود کردن امریکا و ژاپن و کره جنوبی کرده. از این واضح تر که برای برخی چرایی مهاجم بودن کره شمالی مشخص بشه؟؟؟؟ این همه سال ایران کی تهدید کرده به امارات حمله میکنه؟ و اگرم حرفی از نظامی گری در مورد همسایگان بوده در پاسخ و دفاع بوده... اما مطلقا شرایطی مشابه در کره شمالی وجود نداره و این کشور مایع رنج و تهدید همسایگانش بوده دائماً. -----   در مورد بحث تاریخی هم ژاپن مناطقی از چین،کره شمالی (کامل) و فیلیپین رو اشغال کرده بود در جنگ جهانی   بعد از قبول اتش بس امریکا از طرف فیلیپین شروع به بازپس گیری و بیرون کردن ژاپنی ها کرد و کمونیستهای ارتش سرخ در چین به سمت جنوب ژاپنی هارو بیرون کردند، در نتیجه اینها در شبه جزیره کره به هم رسیدند (شرق و غرب) همونطور که در المان و در برلین به هم رسیدند.   بعد از اون کره شمالی با حمایت کامل شوروی و چین اقدام به اعلان جنگ و لشکرکشی به سمت کره جنوبی کرد که غرب مداخله کرد و نتیجه جنگ ویرانگر دو کره بود. کره شمالی در اون سالها بسیار سریع روند توسعه نظامی و استحکاماتی مثل ساخت نیروگاه هسته ای و ... رو طی میکرد. اما بعد از فروپاشی شوروی و تغییر مسیر چین و رادیکال موندن افکار رهبر کره شمالی روند به سمت منزوی شدن خودخواسته این کشور پیش رفت.    امروز کره شمالی برای حفظ قدرت تبلیغاتیش مجبور به تهدید همسایگانشه و این براش عادی شده.

  با تشکر ادب شما در نوشتار ذوق مباحثه رو در ادم زنده میکنه       اصولا ساختار اصلی حکومت در فرد خلاصه نمیشه ... طیف وسیعی از سران تاثیر گذار وجود دارند که فرار یا پنهان شدن هرکدوم به منظور پیدا نشدن مکانشون در مقطع زمانی خلاً قدرت میاره. در عراق هم این مورد دیده شد. در مقطعی تمام سران بعث پنهان شدند و عملا شیرازه و انسجام یک حکومت تبلیغات محور از هم پاشید. کشته شدن یا نشدن شایداولویت اول نباشهف همین که افراد موثر از سیستم دور نگه داشته بشن خیلی کمک میکنه.   بالاخره همه فرماندهان نظامی نمیتونن پنهان بشن چون جامعه و نیروها نیاز به هدایت و تقویت روحیه داره. خصوصا در سیستم فعلی این کشور     قطع به یقین این موارد مورد بررسی بوده و اهداف تا جایی که مقدور بوده تعریف شده. وقتی چند دهه تهدید به حمله میکنه این کشور طبیعیه اصل غافل گیری رو دیگه نداره و کشورهای مورد تهدید اقدام به شناسایی و برنامه ریزی طولانی مدت کردن.   هرچند کسی متصور نیست همه اهداف دقیق باشن و هیچ موشکی شلیک نشه و از دم در دقیه اول جنگ مختومه بشه. نه ، موضوع اینه که به صورت نسبی شدت عمل به اون وحشتناکی که در بیانات اولیه شما بود نمیتونه باشه.   متن من بیشتر در این جهت هست که بگم که نیروهای مقابل کره شمالی دست بسته نیستن و البته غافلگیر هم نمیشن در این مورد و برنامه های مشخص دارن قطعاً     همونطور که فرمودید ااین بحث طولانی و نیازمند اطلاعاتیه که از دسترس ما خارجه. این که سرویسهای جاسوسی امریکا و کره جنوبی و بقیه هرکدوم چه اطلاعاتی دارن و چه ابزارهایی برای رهگیری و شناخت و البته انکه کره شمالی چقدر توانایی داره در مخفی کاری بحثش نیاز به اطلاعات داره.   علی الحساب در موضوع هسته ای خودش پنهان کاری موفقی  نداشته و غرب با اطمینان در مورد شرایط هسته ای این کشور موضع می گیره.(چه میزان اورانیوم در اختیارش، چه میزان مصرفی، چه فناوریهای واقعی در اختیار این کشور )       در این مورد حتماً موارد خاصی بوده و مطالعه فرمودیدکه اشاره میکنید. اما این هم در نظر بگیرید زیردریایی های کره شمالی کهنه بوده و بازدهی بالایی در مصرف سوخت ندارند و البته حمل بمب هسته ای به اون صرفه جویی که نیازه اسیب میزنه چون هم فضای زیادی اشغال مینه و هم وزن زیادی که میتونست جاش غذا و مواد لازم حمل بشه.   بنابراین در محاسبات این نکته رو باید در نظر گرفت. بالاخره یک زیر دریایی که حداکثرش 1500 تنه یه ظرفیتی داره برای حمل سوخت این مورد برای موارد کوچکتر کار رو سخت میکنه     در پست قبل از این اشاره کردم به مورد ژاپن. اینجا کوتاه تکرار میکنم   ژاپن در دفاع موشکی و حمله هوایی برای سرکوب شلیک موشک دست بسته نیست. و هرگز اجازه عبور 1000 موشک رو نخواهد داد ... سیتمهای دفاع موشکی مختلفی الان مستقر و اماده عملیاتن تا این فشار رو بشدتن کم کنند.     در ضمن هرگز کره شمالی توان شلیک این حجم در یک روز رو نداره... و شلیک ها به مرور زمان به خاطر گشت هوایی و دفاع رو به گسترش اثرش کاهش پیدا میکنه.   نکته: اگه لازم باشه در یک روز دهها باتری دفاع موشکی پاترویت اضافه بشه براحتی اروپا و امریکا این کار رو بسرعت انجام میدن.         1- در حال حاضر در خاک کره جنوبی چندین فروند کلاهک هسته ای آماده نگهداری میشه توسط آمریکا.... ولی میبینید که در بحث ها برای ما این توانایی کره جنوبی و امریکا محلی از اعراب نداره.   2- وجود بمب اتمی و ازمایش اون برای کره شمالی در این مدت بجز فشار و تحریم بیشتر هیچ دستاوردی نداشته. حتی چین به عنوان بهترین حامی گاهی تحت فشار کشورهای دیگه مجبور به فشار در زمینه هایی که قبلا همکار کره شمالی بوده، شده. فعلا شرایط به این صورته...

  صد البته این اولین بار نیست که از سلاح اتمی کوچک خبر میده کره شمالی.   سال 1392 (2 سال پیش) هم خبر مشابه ای رو داشتیم: کره شمالی: برای جنگ با آمریکا، سلاح اتمی کوچک‌ تر و سبک‌تر هم داریم     در مورد ژاپن: دوسال پیش در تنشهایی مشابه اقدام ژاپن استقرار 4 ناوشکن ژاپنی مجهز به موشک های sm-3 بود که در دریای ژاپن بین کره جنوبی و ژاپن مستقر شدند آماده بودند هر موشکی که در اون سمت به پرواز در میاد رو در فاز میانی مورد اصابت قرار بدند. مورد بعد اینه که ژاپن اقدام به استقرار سیستم ضد موشکی Patriot PAC-3 کرده و این روند همچنان در حال گسترشه.   این ها نمونه هایی از توانایی دفاعی ژاپن بود که در برابر موج اول حملات هم امادگی خودش رو افزایش میده. اما ژاپن تنها در چند سیستم ضد موشک خلاصه نمیشه. وقتی بهش حمله بشه اون هم اجازه حمله متقابل پیدا میکنه و با توجه به توان هواییش به سرکوب پایگاههای نظامی و دریایی و موشکی اقدام میکنه.   زیر این فشار هوایی آیا کره شمالی هنوز میتونه روزانه دهها موشک بالستیک حداقل میان برد روانه ژاپن کنه که شاید تعدادیش ازپدافند بتونه عبور کنه؟! آیا مساحت کوچک کره شمالی در نظر گرفته شده؟   مسئله سخت تر میشه وقتی ببینیم فقط ژاپن نیست و موشک پرانی ها باید به سمت کره هم باشه...   حالا در این کشمکش اگه صدتا موشک هم موفق بشن زیر گشت هوایی و بمباران سکوهای پرتاب موشک پنهانی شلیک شده و  از دیوار دفاعی رد شده و به ژاپن اصابت کنند آیا کمر ژاپن رو میشکنه؟     نکته بعد؛ چرایی عدم حمله تا این لحظه   1- همونطور که عرض کردم در چند پست قبل باید هر حمله ای به کره شمالی با اجازه چین باشه. و این اجازه رو چین وقتی میده که خود کره شمالی مصبب و شروع کننده یک جنگ وسیع باشه چرا که جامعه جهانی واکنشش در بابر حمله به زاپن و کره جنوبی بسیار تند خواهد بود و چین در اون زمان دیگه نقش مخالف حمله به کره شمالی رو ایفا نمیکنه ... اما اگه الان تصمیم گرفته بشه به کره شمالی حمله بشه نیازمند رودرویی با چین هست بدون این که کشورهای دیگه قانع بشن از ضرورت این رویارویی   2- بعد از جنگ چیزی که میمونه موج پناهنده ها و جنگ زده های کره شمالی در همسایگی کره جنوبیه... قطعاً پناه دادن و سر و سامان دادن به این موج گسترده و فقیر و درمانده فشار اقتصادی و اجتماعی زیادی به کره جنوبی میاره که خودش هم در جنگ اسیب دیده. بنابراین تا زمانی که کره شمالی در پیله خودش باقیه و کاری بکار کسی نداره با حفظ و تقویت تحریمها مسیر فشار رو ادامه میدند مگر اینکه خود کره شمالی بخواد تغییر مسیر ایجاد کنه   نکته آخر؛ توپخانه و راکت اندازها قطه به یقین در موج اول کره شمالی اقدام به شلیک صدها و شاد هزاران راکت و گلوله توپ میکنه...اما ایا این حجم قابل تکرار شدن هست؟ آیا فعالیت ها مرزی که در هر لحظه در حال رصد شدن دقیقه و هر تحرک و محل استقرار وسایلی مانند توپ و راکت انداز ثبت میشه بعد از شروع به فوریت زیر اتش متقابل نیروی هوایی و زمینی کره جنوبی و امریکا قرار نمیگیره؟ چند درصد اون توپها سالم باقی میمونن در این تقابل؟   و راکت پرانی های پراکنده چقدر میتونه ادامه پیدا کنه وقتی ریشه زده بشه و لجستیک قطع شده باشه؟ و این اثر ویرانگر در چه حده؟   در نهایت من قبلاً هم گفتم (هرچند کسی که نخواد ببینه نمبینه) که این جنگ برای همسایگان کره شمالی هزینه خواهد داشت اما وقتی حمله از طرف کره شمالی باشه اونها می تونند از پس  این هزینه بر بیان.

یه صحبتی در مورد روش کشف موشک های بالستیک   همونطور که عزیزان میدونن حرکت بالستیک یک پرتابه دارای الگوریتم مشخصیه  وبر اساس همین الگوریتمه که امروز سیستم دفاع ضد موشکی میاد محل فرود رو حدس میزنه. یا محلی که چند لحظه بعد موشک به اونجا میرسه رو حدس میزنه تا سیستم ضد موشک اون رو منهدم کنه.   نکته اینجاست این توانایی پردازش اطلاعات حاصل از رادار بسیار دقیق شده تا جایی که به صورت نقطه ای مسیر و جایی که موشک خواهد بود در دقایق بعدی رو پیش بینی میکنن. بنابراین وقتی راداری برای رهگیری و سیستمی برای پردازش و الگوریتمی برای حرکت وجود داره میشه همونطور که مسیر فرود رو پیش بینی میکنه سیستم محل شلیک رو هم مشخص کنه.   حتی اگر دقیق هم نباشه باز برای سیستمهای جاسوسی ادرس اولیه کافیه تا شروع به کنکاش کنند.