من منظور شما از ارزان رو نمیدونم ولی یه توضیحی به طور کلی میشه داد در باره سیستمهایی اینچنین که دارای هزاران قطعه الکترونیکی و پیچیدگی هایی مخصوص بخودشون هستن.   این چنین سیستمهایی خصوصا سامانه های راداری و هدایت موشکی به دلیل زیرسامانه های متشکل از هزاران زیرقطعه کاملا وارداتی (کیت ها و قطعات الکترونیکی و قطعات مکانیکی خاص) معمولا هزینه ای در حد معادل قیمت خارجی محصول مشابه پیدا میکنند و اون ارزانی که تصور میشه بدلیل تولید به اصطلاح داخلی رخ نمیده!   این موردی هم که اشاره کردید میشه براش قیمتی تمام شده معادل 100 تا 150 میلیارد تومن رو در نظر داشت (خوشبینانه) و صد البته هزینه های سالانه نگهداری و پرسنلی و...   بنابر این با توجه به حجم زیاد پروژه های در دست اجرا در همین شاخه با این بودجه حتی از سپاه نمیشه انتظار داشت زمانی که پروزه از حالت Beta خارج و به چرخه تولید انبوه رسید بتونه تعداد زیادی در سال تولید کنه.  بنابراین اولویت  در اینجا به مراکز خیلی حساس اختصاص پیدا میکنه و اینکه در هر جزیره یه سه چهار تا از این سامانه ها گذاشته بشه عملا غیر ممکنه...

    در مورد رژه خسته نباشید میگم به سربازای شرکت کننده در همه جای ایران چون در هفته های اخیر زیر افتاب و هوای گرم تمریناتی واقعا اعصاب خورد کن داشتند که اکثر ما تجربش کردیم قبلاً.     مورد بعد؛ کوتاه بیاید عزیزان! این بحثها که یکی لانچرش رنگش صورتیه اون یکی ابیه،  یکی ده سانت کجه اون یکی راسته،  سر موشکه لخته، لانچره اسمش رو عوض کرده موشکه دماغش رو عمل کرده ..... همه اینها نشان دهنده اینه که یک طرح کاملا مهندسی شده واستیبل در آنچه بهش صنعت هوافضا میگیم وجود نداره!! و در عرض مدت کوتاهی سلسله ای از ساخته ها رو داریم که همه تغییراتی جزیی دارن که نشون میده یا ازمون و خطا و فقدان طرج جامع روبرو هست این صنعت!     مورد آخر؛ خطای موشکی رو که دست اندر کاران عرصه سخنرانی به "صفر" رسانده بودند سال قبل!! و همون اندک تصاویری هم از نمونه های قبلی بود اثباتی برای دقت در این حد این 5 متر هم نداشت!ولی با این حال میپذیریم همین اندازه رو ... حتی همون صفر رو هم قبول داریم....   ولی دیگه به قول یکی از دوستان تا یه تست از هدف قرار دادن یه شناور یا وسیله متحرک با سرعت حداقل 40-50 کیلومتر بر ساعت منتشر نشده خیلی بیشتر از این نمیشه ادعای قابلیت و توانایی های در بوق و کرنا شده رو قابل قبول دونست.   خیلی ها میرن توانایی چین رو میارن مثال میزنن و میخوان از تکنولوژی کلاهک های مانور پذیر موشک چینی که توانایی حرکت گلاید و مانورهای زیاد رو داره به اثبات توانایی موشک خودمون برسن! ... این غلطه. اگر قراره توانایی موشک داخلی در زمینه خاصی ثابت بشه باید مدارک و شواهدی حداقلی متناسب با اون ادعا ارائه بشه ، یعنی "مشک خودش ببوید نه آنکه عطار بگوید".        

برخی از صحبت ها مطرح میشه نشون از عدم دقت کافی یا عدم اطلاعات مناسبه، حتی بغضی گمانه ها در سایتهای خاص هم بر این رویه پیش میره که البته از اون سایتها انتظاری نیست و از این بدترش هم دیده شده.   و اما یک سوال: چرا سپاه برای حضور در ابهای ازاد در چهارچوب قواعد بین المللی با استفاده رسمی از عنوان خودش به مشکل خواهد خورد؟ شاید تعدادی از کاربرا در خاطرشون نمونده باشه و من یاداوری میکنم که سپاه در لیست خاصی قرار داره که من اسم اون لیست رو تکرار نمیکنم و به واسطه همین موضوعات تحریمهایی از طرف امریکا هم بر این نهاد قرار داده شده.   حضور در ابهای ازاد ملزم تعاملات و روابطیه که طبق قواعد مابین ارتشهای جهان از جمله امریکا و ایران به انجام میرسه. این با بحث ابهای سرزمینی و یا مجاور ابهای سرزمینی ایران که قوانین داخلی خودمون حکم فرماست متفاوته . بحث پیچیده ای میتونه باشه وقتی کشوری مثل امریکا و همپیمانانش  اصولا یک شناور رو در ابهای ازاد به عنوان نیروی نظامی رسمی یک کشور نشناسه .     این ایده رو دوست عزمون احمد هم در صفحات قبل با اشاره به نمونه های چینی عنوان کردند.   حالا سوالی که هست بر اساس همون گفته کاربر Mosip اینجا قابل استفادست که با وضع فعلی بودجه رفتن به سراغ طرح هایی اینچنین پرهزینه با اینده نامشخص (ایده شما) و موازی کاری در حوزه ای که قبلا مسیری طی شده (موشک انداز)  آیا عقلانیه؟   شما یک شناور با ابعاد واقعا بزرگ رو به موشک مجهز میکنید در حالی که اسمان بالای سر اون شناور در اختیار دشمنه! این شناور با این عرض و پهنا و حجمی که داره هدف قرار گرفتنش با پرنده های دشمن مثل اب خوردنه!!   مثلا چه مزیتی میتونه داشته باشه؟ 8 تا موشک نور بتونه شلیک کنه ؟ خب با این ابعاد قراره چقدر نزدیک بتونه بشه که بخواد بهره ببره از شلیک موشکاش؟! کجا بخواد استفاده کنه اصلا؟ ابهای ازاد؟!

  دوست گرامی، اگر هزینه چند طرح تبلیغاتی صرف پروژه ای در حد و اندازه ای حتی بسیار کوچکتر از Zubr می شد (به فرض وجود دانش فنی) طبیعتا بهره بیشتری می شد برد.   اصولا حوادثی مثل غرق کردن جکت 50 میلیون دلاری در ابهای خلیج فارس توسط زیرمجموعه های سپاه، خیل پرژه های صنعتی در دست گرفته شده توسط این نهاد و ناتمام گذاشتن اونها، این اینده نگری که به اون دلخوشید به شدت زیر سوال می بره...    به قول دوست خوبم جناب سینا، یه پولی هست که باید خرج بشه و یه بیلان کاری و گزارشی از همت والای غیورمردان،  به بالادستی ها فرستاده بشه. پس  خدا برا بعدش بزرگه یعنی فعلا یه پروزه ای راه میندازن تا بعدش خدا بزرگه !! وگرنه بجای اینکه کلکسیون رنگارنگ رونمایی از قایق های تندرو داشته باشیم یه ناوگان عظیم تا حالا ازشون داشتیم!!  مثالش هم قبلا زدم در تاپیکی دیگه از Blade Runner و خریدن و بومی سازی و پروژه ای که ....     ارتش ایران تجهیزاتش بسیار قدیمی شده و شاید تنها با بودجه فعلی از پس بهروز رسانی و نگهداری همینها بر بیاد اما این ارتش زیرساختهایی بسیار وسیع نسبت به سپاه در اختیار داره که رسیدن به اونها برای سپاه حتی در بازه ای میان مدت غیرممکنه.   پایگاهای هوایی ارتش همگی در زمان قبل از انقلاب ساخته شدن اما همینها نوعی سرمایه محسوب میشن چون اگه الا سپاه بخواد مشابه پایگاه نوژه همدان رو در شهری دیگه بسازه فارغ از بحث فنی هزینه ای بسیار سنگین رو باید متحمل بشه یا در بحث دریایی مجموع زیرساختهای ارتش در نگهداری کشتی ها، تعمیرات و یا ساخت بعلاوه پایگاهای دریاییش به تنهایی هزینه ای صدها برابری اینچنین پروزه هایی میشه.   در بعد زمینی هم دارایی ارتش ایران حضور کادر فنی در رسته ها و تخصص های متعدد به شکلی بسیار گسترده تر و بهره گیری از پایگاها و پادگانهای متعدد هست. نمونش همین نیروی چهارم ارتش پدافند هوایی؛ طبیعیه صرف خرید چند موشک روسی و رادار توسط سپاه نمیشه به جایگاه وسیعی که پدافند ارتش در بهره گیری از ده ها هزار متخصصش داره برسه و اینها زمان و هزینه میخواد.

  طبیعتا برای این ماموریت (پیاده کردن نیرو درسواحل همسایگان) هواناو ها بهترین گزینه هستند و نه امثال این شناورها. در نیروی دریایی ما هم از گذشته به همچین سناریویی برای انتقال نیرو به سواحل دشمن فکر شده و در این زمینه دارای تجهیزات هستیم. اما اگه سپاه به همچین منظوری میخواست یک وسیله رو بسازه، ساخت هواناوهای مدرنتر توجیح پذیرتر بود که میتونن تعداد بسیار بیشتری نیرو در سرعت خیلی بالاتر، بدون مشکل نیاز به پهلو گرفتن در اسکله، به سواحل دشمن منتقل کنند.   برای اشنایی هواناو کلاس Zubr روسیه میتونه یک مثال از پیشرفت درست در جای خودش برای براورده ساختن دقیق نیازهای یک ماموریت مشخص، باشه.       این هواناو روسی  با سرعت 50-63 نات میتونه تا 500 نفر نیرو رو بیشتر از 500 کیلومتر جابجا کنه... و البته در ماموریتهای اینچنین ضربتی سوار و پیاده شدن از این شناور رونمایی شده هم خودش داستانیه!! در حالی که برای هواناوها این کار براحتی صورت میگیره.       نگاهی هم به لندینگ کرافت امریکایی میندازیم که بعد از نمونه روسی به توان حمل 60 تن محموله با سرعت 40 نات  تا مسافت 500 کیلومتر، در انجام پیاده کردن سریع نیرو در سواحل حرف اول رو در نیروی دریایی این کشور میزنه.    

چند بار از یک شناورامریکایی نام برده شد لازم دونستم کمی اصلاحات به عمل بیارم!! (چشمک!)   پروژه JHSV از طرف امریکا منحل و تغییر نام داده شده به EPF.در همین  راستا:   1- شناور JHSV-2 از خدمت در ارتش امریکا کنار گذاشته شد. (به روایتی از جینز که در سطح نت مشاهده میشه این کشتی در اختیار امارات متحده عربی قرار گرفته و با پرچم این کشور در حال فعالیته)   2- شناورهای JHSV-1 تحت پروژه جدید و با نام جدید از سال 2010 تحت تولید انبوه قرار دارند و طبق برنامه 12 فروند از اونها ساخته میشه.    و اما کشتی HSC Manannan هم که ازش اسم برده شد، از ارتش خارج و به یک شرکت حمل و نقل دریایی واگذار شد. بنابر این تنها کشتی لجستیک سریع که مقبول ارتش امریکا واقع شده همین JHSV-1 قدیمی ویا EPF جدید هست.        

روسیه، تهدید یا فرصت؟   رفتار و عملکرد روسیه در مورد منافعش، خصوصاً در موراد اکراین، گرجستان و سوریه بسیار قابل تامله و میشه حدسها و گمانه های زیادی در این مورد داشت. بد ندیدیم کمی از تحلیل ها رو هم معطوف این بخش کنیم. ابتدا نگاهی بندازیم به رفتار روسیه در درگیریهایی که منافع این کشور درکار بوده و ببینیم در این موارد چطور عمل کرده:   1- اکراین: تا اونجا که اطلاع دارم تنها داک و تجهیزات کشتی سازی شوروی که قادر به ساخت ناو هواپیمابر بود در جزیره کریمه واقع شده. روسیه هم قبل از ماجرای اوکراین قراردادی بلند مدت با این کشور برای استفاده و ساخت ناو هواپیمابر جدیدش داشت (البته صحبتهایی از تهیه زیرساخت جدید هم بوده). حالا در ماجرای اوکراین روسیه قبل از دخالت و قمار بر روی نتیجه درگیری های اکراین سهم خودش که همون شبه جزیره با ارزش کریمه بود نقد برداشت!! و و حداقل از نظر دریایی اجازه نفوذ بیشتر ناتو رو نداد!   2- گرجستان: ماجرای ابخازیا بعد از گرایش گرجستان به غرب رو هم همه واقفید. در این ماجرا هم روسیه به اسم حمایت از جدایی طلبی یک منطقه لشکر کشی نظامی کرد که در اون مورد با توجه مقاومت گرجستان و شاید شرایط خاص منطقه ای و جهانی، به تصرفات زمینی اضافه نکرد یا پایگاهی برای خودش اختصاص نداد و تنها به حمایت نظامی سیاسی از اون منطقه جدایی طلب بسنده کرد. اما نفس کار که روسیه ترجیح داد پیش از پیوستن گرجستان به غرب بهش حمله نظامی کنه بسیار مهمه.   3-سوریه: در ماجرای سوریه هم دیگه علنا تا زمانی که روسیه بهش ثابت شد که وحوش فعلی با اونا هماهنگ نخواهند بود و پایگاهش در خطره، دخالتی نداشت... و برای دخالت هم باز جای پای خودش رو اول تثبیت کرد و در واقع سهمش رو از فرودگاها و پایگاهی دریایی نقد برداشت! که اگه روزی تقسیمی هم بود سرش بی کلاه نمونه!       حالا در مورد ایران؛ و این سناریوپردازی ها .... مسئله جنگ رو با غرب و نه فقط عربستان در نظر بگیرید... در این مورد وقتی روسیه احساس کنه ایران شانس پیروزی دیگه نداره برای خواست همیشگیش یعنی سهم بیشتر از دریای خزر و جلوگیری ازنفوذ امریکا بر سواحل خزر در اختیار ایران، آیا احتمال حمله به سواحل شمالی توسط روسیه و ضمیه کردن یا ساخت پایگاه در اونها وجود نداره؟ آیا میشه تا آخرین لحظه به روسیه اعتماد کرد؟ اصلا میشه به روسیه اعتماد کرد؟

  دوست عزیز، حق بدید که درباره "معتبر" بودن منابع پرسش داشته باشم. به همین جهت منابع خودتون رو که این خبر مذکور رو بیان کردن عنوان بفرمایید تا ریشه خبر مشخص بشه از کدام منبع بوده و در تیجه اعتبار خبر هم تا حدودی روشن بشه   ممنون

امید میره که در موراد تجهیزاتی حداقل ادعاها با کمی اطلاعات درست همراه باشه و هرچی به ذهن طرف اومد اینجا ننویسه...   یه توضیح در مورد سامانه های ضد موشکی در این بحث: عربستان سعودی در حال حاضر از سامانه PAC-2 استفاده میکنه و هنوز به PAC-3 مجهز نشده. به گفته جینز نسخه ای که عربستان الان به دنبال خریدشه بهترین نوع و پیشرفته ترین نوع سامانه ضد بالستیک پاتریوت یعنی ورژن  MSE از سامانه PAC-3 هست.   آیا امار گفته شده جای خرسندی برای مقامات عربستان داره؟ بله. باید در نظر داشت که سیستم pac-2 هرچند با اپگریدهای مختلف بروز شده اما باز ذاتا سیستم ضد بالستیک نبوده و مثل نسل بعدی خودش قابلیتهای بالای رهگیری و مانورپذیری بالا و در نتیجه ویژگی همچون hit-to-kill نداره. و بازهم لازم به ذکره این سیستم برای پرتابه های بالستیک کوتاه بردوبا اوج گیری کم، مثل توچکا، دارای ضعف هست که عموما از این قضیه مطلع هستند کاربران. بنابراین امار بدست آمده برای سعودی ها بسیار رضایت بخش هست چرا که برای مامریت ضذ بالستیک pac-2 در برابر پرتابه بالستیک اعدادی مثل 75 تا80 درصد برای نرخ موفقیت در نظر گرفته می شد و الان بسیار بهتر از ارقام تصور شده نتیجه گرفته شده.   آیا قدیمی بودن اسکادهای شلیک شده آمار رو خدشه دار نمیکنه؟ خیر. باید در نظر داشت که دو مورد عدم موفقیت سیستم در بحث یمن مربوط به موشک توچکا بوده و تمامی  اسکادهای شلیک شده، رهگیری شده و باهاشون مقابله شده. و چون یمن پیشرفته تر از این اسکاد نداشت نمیشه نتیجه گرفت این سامانه برای موشک پیشرفته تر ناتوان میشه!! خصوصا با یاداوری  پرتاب اسکادهای صدام در بیست سال پیش و عدم موفقیت پاتریوت، الان برای سعودی ها این موفقیت موجی از اطمینان خاطر به همراه داره.   لازمه متذکر بشم که نسل بعدی یعنی pac-3 جایگزین سیستم های فعلی در مقابله با بالستیک در عربستان خواهد شد که در برابر پرتابه های پیشرفته توسعه داده شده و هم در اروپا و هم ژاپن و کره جنوبی در حال نصب و استقرار هست و هدف گذاری این سامانه اسکاد قدیمی نیست بلکه پرتابه های کاملا جدید و مدرن هست، خصوصا اخرین ورژن یعنی MSE که نرخ موفقیت بسیار خوبی در ازمایشات داشته.   آیا در برابر شلیک انبوه موشک بالستیک توان مقابله دارن سیستمهای پاتریوت مستقر شده؟ طبیعتا خیر.  یک خط قرمز وجود داره که اگه از اون خط تعداد شلیک ها بیشتر بشه سیستم ناتوان میشه. اما میبینیم با خرید انبوه متقابل عربستان در حال برنامه ریزی برای بالا بردن این خط قرمز هست. یعنی کم کردن شدت اسیب های ناشی از شلیک انبوه.   این مسئله به تازگی از طرف عربستان داره پیگیری میشه و پیشنهاد 5 میلیارد دلاری اولیشون نشان از یه اراده برای ایجاد دفاع  ضد بالستیک وسیع داره... بنابر این با گذشت زمان به مرور اونها با نرخ تصاعدی در این زمینه به داشته هاشون خواهند افزود. و روزی چشم باز میکنیم میبینیم میبینیم که مثل نیروی هواییشون دفاع بالستیکشونم خیلی قدرتمند شده!

چند بار از حملات موشکی یمن و عربستان اسم برده شد که شاید یه اطلاعاتی در این باب داده بشه بد نباشه!   این تصویر بیانگر حملات موشکی حوثی ها بین ژوئن 2015 تا جولای امسال و عکس العمل سیستم پاتریوت ، در برابر اونهاست. بنا به گزارش موسسه مربوطه در این بازه زمانی از 19 موشک شلیک شده توسط یمنی ها تنها 2 شلیک مورد رهگیری و انهدام واقع نشده.   این رو قرار بدید در کنار خبر درخواست 5 میلیاردی عربستان برای در اختیار گرفتن 600 فروند موشک pac-3 و تجهیزات مربوط که هنوز وضعیت فروشش معلوم نیست. همینطور برای خرید سیستم THAAD  در سال 2017 هم اعلام علاقه کردن که این یکی بعیده به عربستان فروخته بشه! این یعنی اینکه موفقیت حملات موشکی به شلیک های همزمان چند هزار فروندی منوط میشه ....   بله ! تهدید موشکی ایران بسیار جدی گرفته شده ولی بجای اینکه بترسند و زبونشون رو کوتاه کنند دنبال راه حلش دارند میرن!! دنبال کم کردن اثر تهدیدات ما...

  اینکه میدان جنگ سوریه و گروهایی که به قصد مبارزه با بشار اسد حاضرند با  " خانه خدا" و "حجم و نوع  متفاوتی ازجهادی ها" رو در یک رده قرار میدید خیلی مطلوب نیست! (علی الخصوص که نوع تحلیل هایی که از سوریه دارید رو هم قبول ندارم چندان،  حال اینکهدر  این مورد نه تنها پیشتیبانی هوایی روس وجود نداره بلکه در جهت عکس حمایت کامل هوایی و زمینی میشند بدنه زمینی سلفی ها یا فریب خوردگان! چشمک!!)   کشور پاکستان با جمعیتی بیشتر از 193 میلیون نفر که غالب اونها شدیدا در جریانهای وهابیون ذوب هستند در برابر حمله به سرزمین کعبه چه واکنشی دارن؟ (خود پاکستان قرارداد رسمی برای دفاع در از عربستان در بربر حمله داره)   بیش از 93 میلیون نفردر کشور مصر زندگی میکنند که جمع قالب اونها سلفی و شدیدا تحت تاثیر اعلام جهاد هستند که چه دلیلی بالاتر از جهاد در راه حفاظت از "کعبه"؟ این با سوریه یکسانه؟   میلیونها نفر ساکن فلسطین، اردن، ترکیه و چند کشور افریقایی ، مالزی، اندونزی و..... همه با تفکراتی که اعلام جهاد در این مورد رو ساکت نخواهند بود!   آیا این با مبارزه با بشار اسد و طیف هایی که شامل میشه در ذهن شما یکسانه ؟؟؟؟؟؟ ایا پشتیبانی لجستیکی که یک جهان (جهان اسلام +جهان کفر) اون زمان از اینها خواهند داشت با اوضاع نا امید کننده سوریه یکسانه ؟ حالا انگار که کار داعش رو در سوریه یکسره شده و بقیه هم دستشون رو برای تسلیم بالا بردند!     آگاه باشید که دارید از " کعبه و خانه خدا" صحبت میکنید.... بدانید میلیونها نفر در اطراف ما هستند که به مانند وقتی که شیعیان حتی حمله به اطراف کربلا رو بر نمی تابند، در استجابت فریاد کمک خواهی عربستان برای حفظت از "خانه خدا" لحظه ای درنگ نمی کنند...

برای چند لحظه کلاشینکف خود رو زمین گذاشته، از منبر شعار پایین بیایید و تامل کنید!! شما در برابر شیطان قرار دارید !   می فرماید : "مکرو مکرالله والله خیر الماکرین" ... انها مکر خواهند کرد و شما باید پاسخ نیرنگ آنها را نه با ساده لوحی و شعار و رفتار عجولانه بلکه در اوج مکاری الهی بدهید!     کعبه، حریم امن الهی، عبادتگاه میلیونها مسلمان در سرزمینی بنا شده که میخواهید بر وجب به وجب آن حمله ور شده تا جایی که پیشنهاد می دهید آب شرب رو بر آن قطع کنید پس منتظر این فریب و فریاد مکارانه باشید: یا ایها المسلمون....  يا ايها اعراب.... ایرانی های کافر بر خانه خدا حمله ور شده اند ... و آنجاست که شاهد مدافعان کعبه در طرف مقابل باشیم!!  صدها هزار تکفیری که همین الان در مرزهای ایران حاضرند و با این فریاد عربستان کدام کشورمسلمان توان مخالفت برای کمک به دفاع از کعبه را خواهد داشت؟     این بازی، بازی ساده انگاران نیست....  پیچیده تر از اونیه که اختیار بازی به دست کسانی باشه به مانند ماجرای سفارت عربستان راحت ترین راه که به فکرشون خطور میکنه رو انجام بدند!... در برابر عربستان نیاز به اتاق فکر واقعی هست ... بدور از تهمت و تهدید و تحقیر باید از تمام مدبران و سیاستمداران در جهت ترسیم نقشه راه استفاده کرد!!     پس توصیه میشه قبل فکر کردن به "با خاک یکسان کردن هرجایی با موشک های بالستیک" به عواقب اون فک کنید که بهترین راه راحت ترین اونها نیست!

    در جهت تکمیل فرمایشات این دوستمون میخوام اشاره ای داشته باشم به یکی از  پر سر و صداترین دستاوردهای عرصه "تانک" امسال. دوستانی که نمایشگاه eurosatory امسال رو دنبال کرده باشند از نمایش توپ جدید 130 م.م. شرکت راین متال اگاه هستند.   به طرز عجیبی از همون لحظه معرفی در اکثر گزارش ها از این توپ به عنوان قاتل آرماتا و T-90 های روس یاد شده و میشه! توپی که حضورش بر روی لئوپارد قطعیه و بر روی تانکهای غربی از جمله ابرامز هم درصورت نیاز امکانپذیره.   حرکت از 120mm به توپ 130mm با حفظ تمام شرایط کیفی قبل این امکان رو میده به تانک المانی تا با مهمات سنگینترش نسبت به قبل توان بیشتری رو در نفوذ به زره ایجاد کنه!   جهت مطالعه: https://www.rt.com/news/346496-rheinmetall-new-tank-gun/     بنابراین تنها بحث اعداد و ارقام نیست و تانکها در مسیر پیشرفتشون اینکه فقط گلوله ای شلیک کنن کافی نیست و باید هم تکنولوژی خود گلوله و هم تکنولوژِ توپ بروز باشه تا از پس زره هایی که هر روز پیچیده تر میشند بر بیاد. همینطور یه اشاره ای کنم به اخباری که مبنی بر ارتقا نرم افزارهای و سیستمهای هدایت و ارتباطی ابرامز بود! در گفته های دوستمون اگه کمی دقت بشه ارش ارتقا نرم افزاری مشخص میشه ، که نه فقط در بحث کنترل اتش و هدایت تانک بلکه در توان ارتباط بهتر و بیشتر با منابع مختلف هم مورد نیازه.   ---------------------------------------------------------   نکته دوم؛ دسیسه ها و حرکتهای فعلی دشمن رو در اینه اینده ببینید!!  اینکه امروز عربستان تهدید به لندینگ نیرو در سوریه میکنه شاید با پوزخند مواجه بشه یا اینکه صحبت از ارتش سنی در کشورهای عراق و سوریه میشه شاید به نظر غیر محتمل بیاد اما همه اینها نشان دهنده مسیریه که در اون رویارویی زمینی نه تنها غیر محتمل نیست بلکه خیلی حتمیت پیدا میکنه!!   تنها صحبت از زمانه، واژه ای با ارزش که قدرش رو ندونسته ولی دشمنان ما به خوبی ارزشش رو میدونن!...   سومین مورد؛ دوستمون که فرمود بالاخره باید کاری کرد .... خدمت اون عزیز عرض میکنم شما اگر از روی عجله و تنها برای اینکه سریعتر کاری کرده باشید قلعه ای بر روی شنهای روان بسازید که هر ان امکان ترک خوردن و از هم پاشیدن داره، تنها وقت، انرژی و منابع با ارزشی که میتونست در یک عمل با فکر و جامع بهتر بکار برده بشه رو هدر دادید! لازمه این موضوع درک و تصمیم درست درباره آنچه میتوانیم و انچه می توانند هست... که امیدواریم بالاخره این رویه هم روزی در پیش گرفته بشه.

قبلاً یکبار اشاره شد الان باز تکرار میکنم که در ارتقای توان نظامی با دو هزینه روبرو هستیم:   1- هزینه خرید، ارتقا و نوسازی تجهیزات رزمی 2- هزینه تعمیرات،  نگهداری و حفظ شرایط عملیاتی تجهیزات و یگانهای استفاده کننده از اونها   همین ماه قبل بود که یکی از فرماندهان هوانیروز اشاره میکرد که موشک تاو "140" میلیون قیمت داره و خریدش برای تمرین به تعداد کافی امکان پذیر نیست... یا باز در ماهای پیشین بود که نیروی هوایی برای اورهال C-130 های خودش دست به دامن مجلس و تصویب 100 میلیارد تومن بودجه اضافی شد!!   فرض رو بگیرید من الان به شما همین 150 فروند سوخو-30 رو رایگان هدیه دادم (ما کرمانشاهیا دست و دلبازیم کلا) حالا:   1- آیا شرایط عمرانی تمام پایگاهها برای استفاده از این تعداد کاملا مناسبه؟ یا نیاز به بودجه عمرانی هست؟ 2- آیا برای تربیت خلبانان کافی پیش نیازها از جمله هواپیمای اموزشی و سیمیلاتور و ... موجود هست یا برای خرید اونها بودجه میخواد؟ 3- آیا این ارتش با این بودجه میتونه سورتی پروازهای تمرینی مناسب با شلیک های لازم رو فراهم کنه برا خلبانان تا در آمادگی لازم باشند؟ 4- آیا زیرساخت اورهال و تعمیرات نیاز به گسترش چند برابری نداره؟ (خصوصا با علم به اینکه پرنده های روسی نیاز بیشتری دارن به این بخش)   یعنی تصویر میشه با یه هزینه 10-15 میلیاردی اولیه و یه قرارداد خرید دیگه نیاز به هزینه و بودجه بیشتری نیست؟   قبل از خرید ابتدا باید پایه های این ارتقا توان رو اصلاح کرد... می دونیم که باید چند سال قبل از شروع تحویل این حجم از تجهیزات، شاهد چند برابر شدن بودجه ارتش باشیم! آیا الان اثاری از رشد سریع اقتصادی و به تبع اون افزایش بودجه های نظامی هستیم؟      چرا در بعضی مواقع میگم "غیر منطقی "؟! مثال میارم ...ارتش روسیه در سال 1015 اعلام کرده که با توجه به کاهش بودجش دراون سال، برای حفظ روند توسعه تانک جدیدش (آرماتا) سفارشات دوره ای برای خرید تانکهای نو T-90 رو در اون سال  به نصف کاهش داده تا بودجه این بخش به سرعت پیشرفت برنامه این تانک خللی وارد نکنه... اون هم روسیه ای که در امر زرهی  دارای ادعا و تکنولوژی های خودشه، زیرساخت کامل برای توسعه رو در این بخش داشته و داره با این حال این روند براش اینچنین خرج بر میداره...   حالا خودمون رو میبینیم با چندین پروزه واقعا بزرگ در بخشهای مختلف؛ از ساخت جنگنده و راکت ماهواره بر و زیردریایی نیمه سنگین و ضد هوایی در حد S-300 و تانک بهتر از T-90 و انواع و اقسام پروزه های دیگه!!! همه اینها با بودجه ناچیز فعلی وزارت دفاع؟! بالاخره یه جای کار درست نیست یا بودجه گفته شده اون نیست و یا پروزه های ادعا شده همینها نیستند... و الله اعلم!

"رابرت بکهاوسن" روزنامه نگار آمریکایی طی گزارشی در پایگاه تحلیلی "نشنال اینترست" به بررسی و ارزیابی "تانک کرار" به عنوان دستاورد نظامی ایران در تولید ادوات نظامی و جنگی پرداخته است. (لینک)     ....نتيجه گيري درباره مختصات تانک جديد ايراني تنها با استناد به تصاوير تلويزيوني کاري غير ممکن است. آيا واقعا اين تانک کرار است؟‌ شايد کرار نام ايراني براي تانکهاي T-90-MS روسي است؛....     ...اينگونه اقدامات از سوي ايران امري نامعمول نيست و تازگي ندارد. مقامات نظامي ايران اغلب در چارچوب اهداف تبليغاتي، درباره توانمندهاي خود اغراق و بزرگنمايي مي کنند....     ...در هر صورت بايد گفت ايران هيچيک از اين تانکهاي ترکيبي ساخت داخل را به تعداد بسيار انبوه توليد نکرده است. آنچه که از دست تهران بر مي آيد اين است که بر مبناي طرح هاي خارجي قديمي تر و در ابعادي به مراتب کوچک،  تعداد محدودي تانک توليد کند.....     نتیجه پروپاگاندای حساب نشده !!!...

یه نگاهی اجمالی به پستهای اخیر این تاپیک انداختم... عجیب منو برد به خاطرات قدیم و خصوصا خاطرات کتابهای هری پاتر!!   نه اینکه خدای نکرده گفته های برخی کاربرا به اندازه جادو جمبل کتاب هری پاتر عجیب و غیر واقعی باشه ها ...(چشمک!) از این جهت که در همون دنیای جادویی که نویسنده هری پاتر ساخته بود یکسری قوائد و منطق ها حاکم بود که ادم با شنیدن بعضی روایات یک دفعه شاخ در نیاره! :winking:   ذوالفقار1و2و3 که ساخته و تولید انبوه و فوق انبوه شد و تموم!!  بعدشم که به سرعت زدیم تو کار تیام و نیام و شهرم و ابجی کوچیکشون که این اخری با اعتراض برخی از علما روبرو شد :mrgreen:   حالا هم که ماشالا عزیزان کرار رو تولید انبوه کردن بالا دست تانکهای روسی بیا و ببین... و اصلا میخوایم از سال بعد به خود روسیه صادرش کنیم :blushing: بماند که در سفر اخیر وزیر دفاع بحث تولید تحت لیسانس همین T-90 بارها در رسانه ها پخش شد ...   مهم اینه اینجا از دنیای هری پاتر هم عجیب تره و هرچی که میشنوی دنبال منطقش نباید بگردی و فقط باید ببینی و کیف کنی :applause:     نهایت شانس اوردن ما اینه که این دوستان وارد عرصه فیلم سازی نشن که بشن اونوقت رکورد "ما ایستاده ایم 2" رو هم در هم خواهند شکست! هری پاتر که جای خود داره :winking:

نوع نگاه به "شکست" و "پیروزی" به طرز واضحی جانب دارانه و دلبخواهی داره ارائه میشه....   برگردیم به یکی از جنگهای اسراییل مثل جنگ 22 روزه بر علیه غزه:   اسراییل منطقه بیشتری رو ترکوند، از فلسطینیان کشت... توپخانه و نیروی هوایی در اختیار داشت و مسلط بود برای اتش بر علیه ساختمانها و منطقه شهری! حالا فلسطینی ها هم راکت اندازی میکردند و خسارات یا تلفاتی جزیی وارد کردند.... شهید زیاد داند فلسطینی ها ...خیلی زیاد!   حالا اگه بپرسیم کی "پیروز| شد و کی " شکست " خورد؟ جواب چیه؟   فلسطینیا چون صدها شهید و مجروع دادند...بدون اینکه زمینی بگیرند ...بدون اینکه صدها اسراییلی رو بکشتند.. فقط دفاع کردند و ما اونها رو پیروز میدونیم! (نگاه درسته البته)   نگاه اشتباه برای قضیه سوریه داره صورت میگیره؛ چون صرفا تلفات وحوش بیشتر از تلفات نیروهای سوری بوده اونها رو شکست خورده می نامیم بدون درنظر گرفتن اینکه اسمان در اختیار نیروی هوایی روس بوده و هست و توپخانه هم که طبق اخبار خود کاربرا شدید فعال بوده....  با این شرایط حمله کردن پیش کش؛ بلکه عدم توفیق در حفظ یک منطقه جز "شکست" به نظر من هیچ تعبیری نداره.   اگه تعریف پیروزی گرفتن تلفاته که اسراییل در تمام جنگهای اخیرش پیروز محسوب میشه چون حسابی خون ریخته!!

حیفه دوستانی که فوقالعاده دارای احترام هستند و قبلاً تحلیلهایی زیبا داشتند؛ به سمت مقولات فرهنگی(!) در وسط نبرد نظامی به جای تحلیل های رک و صریح نظامی -سیاسی پیش برند... در همین راستا تشکر باید کرد از امثال "حاچ رضوان" که صریح و صادقانه و دید مناسب از قضایا هم گزارش هایی قابل باور و مطمین ارائه میدند و هم تحلیلی میکنند که با استناد به دقیقترین اطلاعات و تخمینهاست. البته دوستان دیگه هم زحمت میکشند ولی گاهی فقط اخبار رو یکطرفه ارائه میدند و سکوتی سنگین در طرف معکوس دارند (چشمک!)   یه تعدادی از کاربرا هم رفتن تو کار جنگ روانی بر علیه اعضای سایت میلیتاری!! کسی که به این فروم سر میزنه نیازی به روحیه دادن به شکل مخفی کردن داده های سالم و نشر کذب، نداره!!!  از اونطرفم هستن کسایی که قصد عقده گشایی داشته باشند (البته اگه اخراج یا بن نشده باشند تا حالا)...     در باب تحولات اخیر ترجیحم همچنان نگاه وسیع تر به این فرایندهای اخیره:   سوال : اگر جای غرب باشید در مذاکرات اتی مجبور هستید به روسیه امتیاز بیشتر بدید و راضی باشید به سریع تموم شدن قضایا یا الان با این تحولات اعتماد بیشتر به وحوش پیدا میکنید و سعی میکنید کمترین شرایط طرف مقابل رو قبول کنید برای اینده سوریه؟   سوال: آیا در نظریه " حلب نتیجه جنگ داخلی سوریه را روشن خواهد کرد" خللی وارد شده؟ نظر بر تحلیل های سابق بر اهمیت کوچکترین پیشرفت و پسرفتهایی در این شهر تغییر کرده؟   بحث اخر هم بر اینه که شرایط رو کجا با کجا مقایسه و چه نتیجه ای قراره گرفته بشه؟ نگاهی به وضعیت یگانهایی که مدافع این شهر بودند در حملات اخیر بندازیم : 1- نیروهای تحت فرماندهی ببر  در ارتش سوریه 2- نیروی هوایی روسیه (مثلا خودش رو هم اورد ناتو و دومین قدرت هوایی جهان میدونه) 3- نیروهای تحت سرپرستی ایران ( ما که دیگه یه نفس تا نیویورک رفتن رو حداقل تونایی میدونیم)   الان وضع نیروهای نزدیک به ما از این بهتر میتونه بشه؟ چطوری؟ اعزام نیروی بیشتر؟ پول بیشتر؟ مهمات بیشتر؟ و... 

امیدورام عزیزان توجه داشته باشند که "ترجمه" متون تخصصی انگلیسی در زمینه های علمی هم یک تخصص هست. در متون علمی و تخصصی مترجم موظف هست که برای واژگانی که نام خاص یا معرف پدیده های علمی مشخص هستند، "نامگذاری معادل منحصربفرد" داشته باشه. از جمله لیستها و طبقه بندی های تخصصی در حالی که عبارات عمومی رو میشه ترجمه معادل کرد (Beautiful Ocean رو میشه  اقیانوس قشنگ، اقیانوس زیبا و ... معنی کرد بدون کاسته شدن از مفهوم علمی ولی اگه بجای واژه مشخص اقیانوس که تعریف مشخص در متن داره بگیم دریای بزرگ قشنگ اونوقت دیگه امانت علمی نسبت به متن انگلیسی رعایت نشده)   مثال میزنم:   مترجم اگه بخواد متنی رو از جغرافیا به فارسی ترجمه کنه که در اون کلمات  Sea  و Lake و Pond بکار رفته (دریا، دریاچه و تالاب)   مثلا بجای Pond نمیشه گفت دریاچه کوچک چون اونوقت برای عبارت "Great Pond"  باید گفت "دریاچه کوچک بزرگ" و این اشتباهه!! باید مشخص باشه وقتی نویسنده انگلیسی میگهPond  چه تعریف و چه چیزی رو مدنظرش بوده و باید با یک کلمه منحصربفرد منظور رو دقیق مشخص کرد تا در متنهای مختلف ترجمه اشکال پیش نیاد.   بنابراین  اگه برای کلمه Pond معادل فارسی وجود نداشت نمیشه با صفت دادن معادل سازی کرد یا از تعریفهای داخلی استفاده کرد چرا که منظور نویسنده خارجی باید واضح و مشخص به خواننده انتقال پیدا کنه و این رعایت امانت در ترجمه متون تخصصیه.     در بحث اخیر هم نیروی دریایی ایران در طول سالها تعریف خودش داشته و نیازی هم به معادل سازی دقیق واژه های خارجی نمیبینه چون با تعریف خودش شناورهاش رو رده بندی میکنه ولی این عدم هماهنگی و تعیین معادل یک خلا رو برای ترجمه متون انگلیسی یا حتی ترجمه گفتگوهای انگلیسی به فارسی ایجاد میکنه.   درنهایت ما یک رده بندی انگلیسی داریم که لازمه براشون جهت ترجمه دقیق از واژگان معادل استفاده کرد و نه از نو تعریف کردن بر اساس استانداردهای داخلی!

  فکر کنم شما از دسته بندی نیروی دریایی ایران استفاده کردید؛ (فریگیت کلاس مستقلیه و ترجمه ناوچه براش قرار داده شده)   List of naval ship classes     Aircraft carriers Cruisers Destroyers Frigates Corvettes     کلاسهای ناوهای جنگی به ترتیب:   Aircraft carriers :ناو هواپیمابر Cruisers : نبردناو Destroyers : ناوشکن Frigates : ناوچه Corvettes :رزمناو     با رده بندی نیروی دریایی ایران کاری ندارم ولی برای بقیه کشورها با توجه به اینکه frigate ناوچه ترجمه میشه پس مشخصا Corvette  ناوچه ترجمه نخواهد شد!!   a corvette is typically between 500 tons and 2,000 tons.  The warship class above the corvette is that of the frigate     و باز هم destroyer ناوشکن ترجمه میشه .  بنابراین برای ترجمه بین رزمناو و نبردناو باید یکی رو به قبل از ناوچه و دیگری رو به بعد از ناوشکن ارجاع داد.         در مورد کلاس سینا اشتباهی بود که همون دیشب با فرموده دوستمون تصحیح شد. و عجیبه که متن اصلاح شده دیده نشده!

  رزمناو---->  ناوچه  ---->  ناوشکن----> نبردناو ----> ....   این ترجمه ایه که من بکار می برم. برایbattlecruiser  هم نبرد ناو منحصر بفرد تر و مناسب تره (چون دیگه بکار نخواهد رفت)   و Corvettes هم رزمناو ترجمه خوبیه براش همچنان که استفاده هم میشه.     در مورد کلاس سینا حق با شماست و باید از کلاس الوند اسم می بردم. در واقع این رزمناو اماراتی در تناژ ناوهای کلاس الوند(1100 تن) قرار داره...(تجهیزاتی که حمل میکنه نسبت به الوند هم طراحی خوب رو برخ میکشه)

من نامگذاری نکردم. اسمشون همینه ： Baynunah Class Corvettes امارات ناوهای سنگینتری رو هم دربرنامه داره که دوستمون اشاره داشت در پست تصویریش فک کنم. اما این ناو رو مثال زدم چون اهمیت طراحی رو نشون میده. ناو ۹۰۰تنی امارات در تناژ کلاس الونده اما میبینیم با طراحی مناسبش ضمن برخورداری از سامانه های لازم , جایگاه بالگرد هم به ناو اضافه شده!! حالا اینو بزارید کنار لانچرهای عمودی تعبیه شده و لانچرهای موشک ضد کشتی و... چهار لانچر عمودی هشت سلولی برای دفاع ضد هوایی یک لانچر ۲۱ سلولی mk49 برای موشک دفاع نزدیک Ram block 1A دو لانچر هر کدوم با چهار موشک اگزوست بلاک ۳ اینها رو همه جا دادند برای جایگاه بالگرد هم فضا موند!!! و فقط فضا نیست وزن اینها با بالگرد برای شناور ۹۰۰ تنی هم چالش برانگیز بوده و کلا جالب بود!     ویرایش: در متن بجای کلاس الوند، سینا ذکر شده بود که اصلاح شد

چند مسئله مطرح شد که لازمه خلاصه اشاره ای بهشون داشته باشم:   1- معادل ارزی بودجه نظامی ایران کمتر از 9 میلیارد دلاره. و این اعداد عجیب و غریبی مطرح شده درست نیستند. ضمن اینکه باید در نظر داشت بخش عمده بودجه نظامی ما ریالی و برای هزینه کرد داخل قابل استفادست.     2- هزینه خرید تجهیزات نظامی  تنها در یک بار خرید خلاصه نمیشه! بلکه می بایست بودجه سالانه هم متناسب برای نگهداری و عملیاتی نگه داشتن تجهیزات اضافه شده، بسط پیدا کنه. به عنوان مثال اگر 10 فروند ناو جنگی یا زیردریایی خریداری شد، اینطور نیست که یکبار هزینه شد و تمام! بلکه می بایست برای تعمیر و نگهداری، بکارگیری خدمه، تسلیحات و تجهیزات و انواع هزینه های سالانه دیگه به بودجه نیروی دریایی کشور اضافه بشه.   بنابراین فکر نشه که با یگ پولی یکبار یکسری تجهیزات خریداری میشه و تمام!! خیر. باید برای حفظ همون تجهیزات هر سال هزینه کرد، بنابراین باید با هرخریدی ردیف بودجه اضافی به بودجه نظامی برای عملیاتی نگه داشتن اون خرید اضافه بشه.   یک مثال دیگه در مورد موشک ها می زنم؛ بعضی فکر میکنند موشک کروز ضد کشتی که ساخته میشه یکبار ساخته میشه و دیگه خرجی نداره و همون رو تا ابد جز زرادخانه موشکی ایران حساب میکنندکه با همون یکبار هزینه تا ابد قابل استفادست! که این هم اشتباهه...   همین موشکها هم تاریخ مصرف و عمر خدمتی دارند و بعد از اون بازیابی یا از نو ساخته باید بشند، و در دوره نگهداری هم باید برای حفظ شرایطشون هزینه داشت (کم یا زیاد) پس فقط هزینه یک بار ساختن یا یک بار خریدن نیست!       3- سوالی در مورد برتری ناوهای اسم برده شده متلق به کشورهای امارات، عربستان و احتمالا قطرنسبت به ناو سهند از کلاس موج پرسیده شد:   در این مورد در صورت رویارویی در منطقه ای مثل اب های یمن بین یک ناو 1500 تنی سهند و یک رزم ناو 1000 تنی کلاس Baynunah امارات، باید برتری رو برای ناوی دونست که از تجهیزات راداری مدرن تر، طراحی و ساخت بدنه بهتر و موشک های ضدکشتی بهتر استفاده میکنه. در این مورد رزم ناو اماراتی  با رعایت المانهای رادارگریزی در ساخت، تجهیزات الکترونیکی جدیدتر و با بهره گیری از 8 فروند موشک اگزوست بلاک 3 (برد 180 کیلومتر) طبیعتا از سهند که نسبت به جماران بهبودهایی داشته اما نه خیلی و احتمالا  4 فروند موشک نور رو حمل میکنه،  شانس بیشتری برخورداره     توضیح تصویر:   رزم ناو 915 تنی کلاس Baynunah ساخت صنایع کشتی سازی دبی و شرکت فرانسوی. امارات تا امروز 4 فروند از این رزم ناو رو ساخته و 2 فروند دیگه هم در برنامه ساخت قرار داره. اولین فروند از این ناوها در سال2009 تکمیل و در سال 2010 وارد خدمت شده و بعد از اون تا امروز سه فروند دیگه هم به این جمع اضافه شده تا مجموعا تا الان چهار کشتی ساخته شده باشه.       4- جایگاه بالگرد: برخلاف نظر دوستان این مورد یک مورد تشریفاتی نیست بلکه در عملیاتهای شناسایی، جستجو و نجات، عملیات ضربتی و تکاوری، انجام ماموریتهای ضد زیردریایی و ... وجود یک بالگرد در کنار ناو جنگی برتری محسوسی در انجام طیف وسیعتر وظایف به این شناور خواهد داد.و این مورد از طرف کشتی ساز های مختلف جهان در کلاس های مختلف ناوهای جنگی مورد توجه بوده و مدنظر قرار گرفته.       5- رادارگریزی: این مورد رو فک نکنم توضیح زیادی بخواد و اکثر عزیزان بر اهمیت این بحث واقف هستند.  در زمانی که رادار ناوها روز به روز قویتر شده و بر مشکلاتی که قبلا بخاطر گرد بودن زمین در بردهای بالا برای شناسایی داشتن، فائق اومدند و در حالی که موشکهای ضد کشتی از روسیه و چین تا فرانسه و امریکا هر روز به برد درگیریشون افزوده میشه، طراحی رادار گریز به یک عنصر اساسی تبدیل میشه تا از توان افند کشتی مقابل کم کنه!   بحث کاهش (RCS)  یا بازتاب راداری در طراحی کشتی ها و عناصر ساخت به طرز قابل توجهی مورد استفاده بوده  و تقریبا تمام کشتی سازها در ساخت ادوات نظامی خودشون به کم کردن بازتاب راداری کشتی بشدت توجه نشون دادند.   یک مثال میزنم در اهمیت این بحث:   برای رادار دریایی "عصر" ساخت کشورمون توسط یکی از فرماندهان گفته شده که " این رادار پیشرفته قادره تا کشتی هایی با RCS تقریبی 4 مترمربع رو در فاصله 200 کیلومتری شناسایی کنه". با مختصات گفته شده کاری نداریم اما بوضوح اهمیت میزان بازتاب راداری در بردهای بالاتر رو میشه از همین گفته درک کرد.

    این مشکل رو میشه با شاسی ها T-55  که در عراق و سوریه فراوان موجوده حل کرد. برجک تانک رو بر میدارن و این توپ 35 میلیمتری رو روش میبندن.         از اونجا که توپ 30 میلیمتری A-10  میتونه به زره های 55 میلیمتری تا 70 میلیمتری بسته به فاصله شلیک، نفوذ کنه، به این توپ 35 میلیمتری هم میشه امیدوار بود که خودروی انتحاری که زره اون کمتر از 30 میلیمتره (در اکثر موارد) رو مورد لطف قرار داده و حداقل در حد توقف خودرو خسارت وارد کنه!   مزیت این توپ اقدام سریع در فواصل کوتاهه که فرصت چندانی برای روشهای دیگه نیست و نیاز به اتش پرحجم با گلوله های موثر برای توقف انتحاری هست! یعنی حتی اگه خودرو در فاصله  3 کیلومتری ظاهر بشه این توپ میتونه در همون شرایط پر استرس ظرف یک دقیقه که خودرو 1 کیلومتر جلو میتونه بیاد تقریبا، 500 گلوله 35 میلیمتری رو با پراکندگی مناسب بر سر خودرو بریزه.

      نظر شما در مورد توپ 35 میلیمتری Oerlikon چیه؟ ضمن اینکه  ایران هم در اختیار داره این توپ رو و تکنولوژی جدیدی هم نیست.           با نواخت تیر 550 گلوله در دقیقه، در صورت استفاده از گلوله های ضد زره و انفجاری، در عرض یک دقیقه خودروی انتحاری رو کباب میکنه!!!   خصوصا اینکه زره مورد استفاده در خیلی از این کامیونت های انتحاری که تصویر بعضیاشون اول تاپیک هست از ورق های معمولی فولاده  و شلیک چه به سمت چرخ ها و چه هدف گیری اتاقک راننده...توقف، انحراف یا انفجار اون رو در پی خواهد داشت.     نکته دوم اینه که در شرایط پر استرس به دلیل حجم بالای اتش مشکل هدف گیری زیاد به چشم نخواهد اومد (از هدف گیری هواپیما سخت تر نیست که)