شما بگرد ببین این جمله رو کجا می تونی پیداش کنی: [quote]شما باسوادتر و آگاه‌تر از بنده‌ي حقير هستين. پس مسلماً درمورد جنگ سرد، بسيار بيشتر از اين بي‌سواد نافهم، اطلاعات دارين. [/quote] من که غیر از نقل قول چیزی نگفتم. نه چیزی به جمله آقا مصطفی اضافه کردم نه کم کردم. من دقیقا نمی دونم هدف آقا مصطفی چی بود که این دو تا کلمه رو بکار بردند ولی من یه حدسهایی می زنم. منظور تون از این جمله [quote]گر بدنبال چرايي نبوديد و از اصل بودن و مخدوش بودن سند اطلاعي نداريد حق نداريد اونو بيان كنيد.[/quote] اینه که اگر چیزی پیداکردیم که بشه باهاش یه دوره یا یه اتفاق تاریخی رو بررسی کرد همین جوری بررسی نکرده بندازیمش دور؟ نباید حداقل یه 10 دقیقه درباره اش فکر کنیم؟ منظورتون از این جمله دقیقا چی بود؟ [quote](مصطفي رو از نظر معلومات تحليلي و تاريخي بهتر از شما ميشناسم ) [/quote] اینکه آقا مصطفی از نظر تاریخی تحلیلهای بهتری نسبت به این حقیر دارند؟ یا اینکه ایشون رو بیشتر از بنده می شناسید و با تحلیلهای آقا مصطفی آشنا تر هستید؟ درباره درجه هم که بعله... دانیم سربلند باشید. رضا

دوست نافهم عزیز و بی سواد من آقا مصطفی انارالله برهانکم سلام علیکم و رحمه الله و برکاته و اما بعد به قول حافظ: برو این دام بر مرغ دگر نه که عنقا را بلند است آشیانه [quote]اما وقتي كه انقلاب كرديم و از شرق و غرب بريديم (هرچند به نظر شما احمقانه)[/quote] میشه لطف کنید و بگید این حقیر کی جمله بالا رو گفته ام. یعنی من گفتم که شما (یعنی ایران) انقلاب کرده و از شرق و غرب بریده و این عمل احمقانه بوده. نعوذبالله. یا للعجب. ببین الان که زنده هستم و حی و حاضر اینجوری داری به من دروغ می بندی درباره درگذشتگانی مثه آقای احمد خمینی و ... چه دروغ ها که تا حالا سر هم نکردی. در باره این مورد اگر دوست داشتی حضوری بحث می کنیم: ولی بازهم می گم من چیزی رو احمقانه نگفتم حالا اینو شما از کجا آوردی ولله اعلم: [quote]و اما مورد سوم، بحث ايدئولوژيكي انقلاب اسلامي بود كه شايد بهتر باشه در جايي مناسب‌تر درموردش بحث كنيم! مي‌دونم شما اين تفكر رو احمقانه مي‌دونين.[/quote] سوال و جواب هایی هم که کردی جواب داره. البته جواب مستدل اگر دوست داشتی باز هم درباره اونها یه جلسه حضوری دیگه می ذاریم. ولی بدون که همه این کشورها حتما با ما مشکل داشتند. اینکه این مشکل از کجا آغاز شد هم می دونم. شما هم احتمالا می دونیم ولی.... اما حرف آخر از رضاکیانی: بابا جان من اصلا کار ندارم که بعد از خرمشهر باید جنگ ادامه پیدامی کرد یا نه. اگر در این باره نظری داشتم خوب در همون تاپیکی که آقا مصطفی لطف کردند و درست کردند نظر خودم رو اعلام می کردم، حالا یا درست یا غلط. بقیه دوستان هم نظر خودشون رو می گفتند. من فقط و فقط یه سند تاریخی پیداکردم آدرسش رو گذاشتم تا بقیه دوستان هم استفاده کنند. حالا شاید یکی بگه این سند جعلی هست. شاید یکی دیگه بگه این سند مخدوش هست. یکی دیگه شاید بگه که این سند درست درست هست. اینهاش هم به من ربطی نداره. من تاریخ دان و تاریخ نویس نیستم وفقط علاقمند به تاریخ هستم. حالا هر کسی بسته به بینش و سوات خودش می تونه این سند رو رد بکنه یا نکنه. ازش استفاده بکنه یا نکنه . اینش دیگه به من مربوط نیس. حالا اگر کسی در سندیت این مصاحبه بحثی یا نقطه نظری داره جاش توی این تاپیک هست. اگر درباره ادامه دادن یا ندادن جنگ بحثی هست جاش اینجا نیست و در داخل همون تاپیک آقا مصطفی است. فکر کنم واضح تر از این دیگه نتونم بگم. من همین پریروز یه تاپیک درباره نمایشگاه نظامی امسال مسکو گذاشتم. دوستان می تونند ببینند و نظر بدن. دیگه به من مربوط نیست که مثلا پاتریوت بهتره یا اس400 . پس آقای آرمانی عزیز تکرار مکررات نیست. چون من اصلا نپرسیدم چرا ما جنگ رو ادامه دادیم. خداوکیلی پرسیدم؟ از مدیران سایت تقاضا می کنم تاپیک قفل بشه تا بحث بیشتر از این به انحراف نره. حق نگهدار همه دوستان

[quote]ولي برخي از نكات با فرهنگ ما ايرانيها عجين نيست ( هر چند كه در حركت رو به جلو شاهدش هستيم ) مثل كنار گذاشتن پدر و مادر. دلاور مردان ما در جبهه اپين دلاوري رو داشتن كه اول خدا و بعد رضايت پدر و مادر را براي حضوري پاك در جبهه مقدم ميشمردن. نتيجه اين اتكا ميشه همين شهيدان بزرگواري كه همه ما به نوعي فراموش كرديم. [/quote] خوب البته هر فرهنگی برای مردم همون دیار مناسب تر هست. ما هم منظورمون این نبوده که هر کسی این مسائل رو سعی کنه در محیط زندگی خودش به صورت کامل پیاده کنه. هدف از ایجاد این تاپیک این بوده که با یکی از بزرگترین تفکرات نظامی جهان دوستان آشنا بشوند. بعدش هم با استفاده از این اطلاعات بتونند مسائل تاریخی رو تجزیه و تحلیل کنند. تمامی این موارد در اواخر قرن 18 به صورت مواد درسی موسسه های نظامی ژاپن درآمد و سربازان ژاپنی که در جنگ جهانی اول ودوم جنگیدند با این آیین پرورش یافته بودند. اینکه سرباز ژاپنی بمب به خودش می بست و به سنگر دشمن می پرید یا با هواپیما به کشتی دشمن می کوبید را باید ریشه اش رو توی این کتاب پیداکرد. در کل فرهنگ نظامی گری ژاپنی در یک جمله خلاصه می شه: جانبازی کامل برای فرمانروا یا امیر. خیلی ارتشها هستند که ادعا می کنند تا آخرین نفس می جنگند ولی ارتش ژاپن این ادعا رو در عمل ثابت کرد. بدون اینکه نیازی باشه مثه استالین پشت سر هر سرباز یه کمیسر حزبی بذارند تا عقب نشینی نکنه. ژاپن سربازانی داشته که تا سال 76 میلادی (تقریبا 30 سال بعداز تسلیم ژاپن در جنگ جهانی دوم) داشتند توی جنگلهای فیلیپین می جنگیدند. این روحیه از دستورات همین کتاب ناشی شده. اینکه فرمودید چرا ما درباره سرداران و فرماندهان جنگ خودمون ضعیف عمل می کنیم خیلی عجیب نیس. بالاخره مرغ همسایه غازه. وگرنه اگر بگردیم خیلی موارد هست که میشه به عنوان نمونه های مثبت تاریخی بررسی بشه. انشالله با همت و یاری شما و دیگر دوستان. رضا

اینکه می گی اگر فلانی از فلانی حمایت نمی کرد و اگر فلانی به بهمانی کمک نمی کرد (معذرت می خوام ولی) مسخره ترین حرف دنیاس. خوب معلومه که وقتی دعوا می شه دو نفر یه سری حامی دارند که ازشون حمایت می کنند. شما هم الان توی خیابون دعوات بشه بچه محلات از شما حمایت می کنند بچه محلای اون طرف هم از اون طرف. اگر می بینی به قول شما (وبقیه دوستان) تقریبا تمام کشورهای دنیا از عراق حمایت می کردند مطمئنا یه علتهایی داره. برید و بگردید ببینید علتش چی بوده. علتش چی بوده که کویت خاکش رو و بحرین فرودگاه هاش رو و مصر آزمایشگاه های ساخت موشکش رو در اختیار عراق می ذاشتند ولی به ما پشت کرده بودند؟ این بی توجهی جامعه جهانی بی دلیل نیست. آهان دلیلش اومد:" واسه اینکه حتما ما حق بودیم و چون تمامی جهان بر اساس نظام باطل هست از صدام یعنی نماینده نظام باطل حمایت کردند." خوب دلیلی هست ولی نه برای یه ذهن پژوهش گر. بعدش هم عزیز دل برادر هی نگو "بن نکن بن نکن." توکل کن به خدا و حرفت رو اگر مطمئن هستی درسته بزن. اگر هم دلیل ازت خواستند مدرک و سند و دلیلت رو ارائه بده. اگر هم اشتباه کرده بودی معذرت خواهی کن. من خودم توی این سایت کم کم 5 بار معذرت خواهی کردم. نمردم که.... به قول عزییز: ای مردم اگر دین ندارید آزاده باشید. شما که مشالله وضع دینتون خوبه ارنست جان. پس دیگه واسه چی..... دوست کوچکترت رضا

کسی وقتی گفت:" مردم می پندارند که هیچ چیز به سختی از دست دادن پایگاه سامورایی نیست ؛ و چون رزمنده ای را این سرنوشت پیش آید، زود خود را ببازد و یکسره از کار و زندگی نومید گردد. اما به راستی هنگامی که خود پایگاه سامورایی را از دست دادم، دریافتم که این حال با آنچه می پنداشتم فرق بسیار دارد و چندان هم ناگوار نیست. دوست دارم چندگاهی باز سامورایی بی پایگاه باشم." این سخن درست است. درباره ی مرگ نیز می توان چنین گفت:" اگر سامورایی هر روز مرگ را در اندیشه دارد، چون که هنگام در رسد می تواند به آرامی بمیرد. از آنجا که بلاها و سختیها هرگز به آن بدی که از پیش انگاشته می شد، نیست، عمر را نگران آنها گذراندن نابخردی است. بهتر آن باشد که سلحشور از آغاز کار مقدر داند که فرجام سامورایی در دستگاه امیر مگر که از دست دادن پایگاه یا خودکشی آیینی باشد. (منظور از "از دست دادن پایگاه" بدون امیر شدن سامورایی است. به ژاپنی سامورایی رونین یا ولگرد. کسی که به هیچ امیری خدمت نمی کند یه جورایی مثه کابوی تنها)

متاسفانه مثله اینکه دوستان اصلا دقت نکردند. این حرفها اصلا حرفهای من نیست. این حرفها رو سید احمد خمینی به نقل از پدر بزرگوارشان نقل کرده اند. من نخواستم اصل داستان رو این جا کپی پیست کنم چون خارج از روش کاری من هست. این جور مواقع من آدرس اصل منبع رو می نویسم و به همین اکتفا می کنم ولی برای روشن شدن ذهن عزیزان اینبار زیر قراری که با خودم داشتم می زنم. این هم کپی کامل مطالبی که روزنامه جام جم چاپ کرده. خود جام جم هم این مطالب رو از سایت ساجد که سایت رسمی دفاع مقدس هست نقل کرده. امیدوارم که این روزنامه و ساید ساجد رو دیگه به دشمن و معاندین و گروهکها و اینها وابسته ندونید: سيد احمد از حضرت امام نقل كرد: فتح‌خرمشهر بهترين‌زمان براي پايان‌جنگ جام جم آنلاين: در مقابل مسائل خرمشهر امام معتقد بودند كه بهتر است جنگ تمام شود اما بالاخره مسئولين جنگ گفتند كه ما بايد تا كنار شط‌العرب (اروند رود) برويم تا بتوانيم غرامت خودمان را از عراق بگيريم. امام اصلاً با اين كار موافق نبودند و مي‌گفتند اگر بناست كه شما جنگ را ادامه بدهيد بدانيد كه اگر اين جنگ با اين وضعي كه شما داريد، ادامه يابد و شما موفق نشويد ديگر اين جنگ تمام شدني نيست و ما بايد اين جنگ را تا نقطه‌اي خاص ادامه بدهيم و الان هم كه قضيه فتح خرمشهر پيش آمده بهترين موقع براي پايان جنگ است. به گزارش جام جم آنلاين، سايت «ساجد» مصاحبه‌ي منتشر نشده‌اي را از مرحوم حاج سيد احمد خميني فرزند حضرت امام (ره) منتشر كرده است كه در آن نكات جالب توجهي وجود دارد. متن كامل اين مصاحبه در پي مي‌آيد. سوال:جناب حجت‌اسلام والمسلمين حاج سيداحمد خميني در آستانه يازدهمين سالگرد دفاع مقدس قرار گرفته‌ايم خواهشمند است بفرماييد كه جنابعالي چگونه از شروع تجاوز وحشيانه دشمن به ميهن عزيزمان باخبر شديد و در آن هنگام در مورد سرنوشت جنگ و پايان آن چه احساسي داشتيد؟ حضرت امام نسبت به حمله عراق دستپاچگي نشان ندادند حاج احمد آقا:بسم‌الله الرحمن الرحيم ، به‌طور كلي وقتي جريانات انقلاب اسلامي ايران در پيش بود يعني همان زماني كه امام در پاريس تشريف داشتند يكي از مسائلي كه پيش‌بيني مي‌شد اين بود كه اگر انقلاب پيروز شود چه نوع خطراتي آن را تهديد مي‌كند. ما معتقد بوديم كه منافقين و چپي‌ها در داخل مسائلي بوجود مي‌آورند چون از اينجا (ايران) هم فردي كه نامش را دقيقاً به خاطر ندارم به آنجا (فرانسه) آمد. وي از ايادي شاه بود كه بعد هم معلوم شد كه عضو سازمان «سيا» مي‌باشد و مدتي هم رئيس دفتر شاهپور بختيار بود. وي يك شماره تلفن به ما داد و گفت اگر با من كاري داشتيد تماس بگيريد و آن شماره متعلق به تلفني بود كه در اطاقي پهلوي اطاق بختيار بود. مسئله‌اي كه مطرح شد اين بود كه امام حاضر نشدند با فرد مذكور ملاقات كنند. وي اين مسئله را با يكسري از مسائل داخلي را به بنده گفت كه ما خودمان هم همان‌طور حدس مي‌زديم. ايشان مي‌گفت در تركمن صحرايي درگيري هست و در بلوچستان به نوعي ديگر و در قسمتهاي كردستان و حتي در جنوب جرياناتي با نام خلق عرب پديد آمده و ما علاوه بر اينكه اين مسائل را حدس مي‌زديم احتمال هم مي‌داديم كه جنگي عليه انقلاب راه بيفتد. درست در بحران قضاياي بعد از انقلاب بود كه جريان جنگ پيش آمد. البته گزارشاتي از مدتي پيش از شروع جنگ رسيده بود كه عراق نيروهايي را در حال جابجايي دارد. بعد از اينكه عراق به ايران تجاوز كرد و چند فرودگاه را بمباران كرد يعني در همان ساعات اوليه شروع جنگ از ستاد مشترك به بنده خبر رسيد و من هم به خدمت حضرت امام رفتم و به ايشان خبر دادم. ايشان هيچ عكس‌العملي كه ناشي از دست‌پاچگي باشد نشان ندادند و به حرف من گوش كردند. آن موقع به قدري ما درگير بوديم كه فرصت زيادي نداشتيم چون نمي‌دانستيم كه جنگ، كوتاه است يا طولاني مي‌شود. بيشتر تحليلهاي روز اول ما اين بود كه يا اين جنگ ظرف چند روز تمام مي‌شود و يا يك جنگ طولاني و درازمدت مي‌شود و اين بستگي دارد و به وضع داخلي كشور ما. يعني اگر ما كنترلمان بر اوضاع بد باشد و آنها بيايند و جاهايي را بگيرند كه قهراًً جنگ تمام شده است اما اگر برعكس باشد ما براي يك جنگ تمام عيار آماده شويم. چون ما مي‌دانستيم كه آنها مجهز به چه سلاحهايي هستند و ما خودمان چه داريم و ما از محل نگهداري خيلي از سلاحها و مهمات خبر نداشتيم و شناخت زيادي نسبت به پادگانها نداشتيم چون كساني كه از اين اوضاع مطلع بودند غالباً از كشور فرار كرد بودند و آن عده‌اي هم كه مانده بودند دل‌خوشي از ما نداشتند كه بخواهند بدون مسائلي اين چيزها را به ما بگويند. سوال : بدون ترديد شما در طول دوران دفاع مقدس از همه كس به امام نزديكتر بوديد و از موضع‌گيريهاي ايشان در مقاطع مختلف جنگ خاطرات بسياري داريد. لطفاً خاطره‌اي را از آن دوران تعريف كنيد؟ با فتح خرمشهر احساس خوبي به امام دست داد حاج احمد: تلخترين خاطره‌اي كه به ياد دارم پذيرش قطعنامه، و شيرين‌ترين خاطره مربوط به فتح خرمشهر است. فتح خرمشهر زماني اعلام شد كه ساعت حدوداً چهار بعدازظهر بود و امام در حال قدم زدن بودند. امام هر روز سه مرتبه و هر مرتبه حدوداً‌ نيم ساعت قدم مي‌زدند و راديو هم در دستشان بود چون ما از قبل مي‌دانستيم كه رزمندگان اسلام در حال انجام اين كار هستند و درگيري هم از شب قبل شروع شده بود كه خيلي هم شديد بود. امام در حال قدم زدن بودند كه گوينده راديو خبر آزادسازي خرمشهر را اعلام كرد. با شنيدن صداي گوينده، من به امام نگاه كردم و متوجه شدم كه احساس خوبي به ايشان دست داد. البته در مجموع امام از مسائلي كه خيلي تلخ بود اوقاتشان زياد تلخ نمي‌شد و از مسائلي هم كه شيرين بود خيلي خوشحال نمي‌شد. در مقابل مسائل خرمشهر امام معتقد بودند كه بهتر است جنگ تمام شود اما بالاخره مسئولان جنگ گفتند كه ما بايد تا كنار شط‌العرب (اروند رود) برويم تا بتوانيم غرامت خودمان را از عراق بگيريم. امام اصلاً با اين كار موافق نبودند و مي‌گفتند اگر بناست كه شما جنگ را ادامه بدهيد بدانيد كه اگر اين جنگ با اين وضعي كه شما داريد ادامه يابد و شما موفق نشويد ديگر اين جنگ تمام شدني نيست و ما با اين جنگ را تا نقطه‌اي خاص ادامه بدهيم و الان هم كه قضيه فتح خرمشهر پيش آمده بهترين موقع براي پايان جنگ است. سوال: به جرأت مي‌توان گفت از بزرگترين دستاوردهاي دفاع مقدس، ارزشها روحيات و فرهنگ ارزشمند و گرانقدري است كه رزمندگان اسلام در صحنه‌هاي نبرد و ميادين خون و شهادت به نمايش گذاشتند. از نگاه شما براي پاسداري از اين ارزشها و بهره‌گيري از آنها در مقابل با تهاجم فرهنگي استكبار بايد چه تدابيري اتخاذ شود؟ يكي از اثرات بزرگ جنگ تثبيت انقلاب بود حاج احمد: مسئله‌اي كه به ذهن مي‌رسد اين است كه اگر جنگ نبود اين خطري را كه دو يا سه سال پس از پايان جنگ ما با آن مواجه بوديم ممكن بود زودتر دچار شويم. يكي از اثرات بزرگ جنگ، تثبيت انقلاب بود يعني در سايه جنگ بود كه انقلاب تثبيت شد و ضد انقلابها رانده شده و به دست نيروهاي انقلاب از نظام كنار گذاشته شدند و روي هم رفته آنچه كه مهم است همان تثبيت انقلاب است. من نمي‌گويم كه اگر جنگ نبود انقلاب شكست مي‌خورد اما اگر جنگ نبود بعد فرهنگي و مكتبي بودن انقلاب ما، در دنيا شناخته نمي‌شد و جنگ موجب شد كه اكثر خبرهاي دنيا در هشت سال جنگ در مورد ايران از رسانه‌هاي گروهي پخش مي‌شد. قدرت انقلاب، تفكر امام، برخورد انقلاب با ارزشهاي ترسيم شده از سوي غرب و.... در لابلاي جنگ به دنيا منتقل شد. وقتي اينطور شد، در تمام دنيا نيروهاي اسلامي و هسته‌‌هاي مقاومت كه نقاط بسيار قوي ادامه جنگ بودند پديد آمد. اگر شما مي‌بينيد كه در جريان سلمان رشدي، مسلمانان دنيا به خيابانها مي‌ريزند و فتواي امام چنان واكنشهايي بوجود مي‌آورد، اين آگاهي است كه در خلال هشت سال جنگ توسط دشمنان ما به آنها منتقل شده است. چون امام كه محور تمام اخبار بودند تفكرشان تفكر اسلامي بود. اسلام و ديدگاه‌هاي اسلامي امام به بهترين وجه در آن دوران براي تمام دنيا و مسلماناني كه در اقصي‌نقاط جهان هستند مخابره شد. امروز شما مي‌بينيد كه انقلاب ما همان انقلاب است اما چون جنگ نيست و موضعگيريها، موضعگيريهاي جنگي نيست رسانه‌هاي غربي حرفهاي كم‌رنگ ما را پررنگ مي‌كنند و اگر خدايي نكرده اشتباهي در صحبتي باشد آن را پررنگ مي‌كنند و ما مورد خاصي نداريم كه خبرگزاريها بر سر آن رقابت كنند. مثل آسوشيتدپرس، رويتر و... لذا موضع ما در مقابل اسرائيل، ارتجاع منطقه و... نيز در ميان خبرها و گزارشات بيان مي‌شد. وقتي حرف امام منتقل مي‌شود كه «آمريكا هيچ غلطي نمي‌تواند بكند» و «ما دندانهاي آمريكا را در دهانش خرد مي‌كنيم» و.... توسط خبرگزاريها منتقل و به وسيله راديوها، تلويزيونها، مطبوعات و... بيان مي‌شد و باعث مي‌گرديد كه مسلمانها خويشتن را بازيابند. اين درست است كه حرف امام بود اما سيم ارتباطي حرف امام با تك‌تك مسلمانان دنيا، جنگ بود. وقتي ما يك موشك به عراق مي‌زديم در حقيقت اين خط رابط با حاملي مي‌شد براي انتقال افكار امام به جهان. وقتي بچه‌هاي ما با يك قايق به ناوهاي غول‌پيكر حمله مي‌كردند آنها مي‌گفتند جنگهاي امروز جنگ الكترونيك است و قايقي كه سه نفر در آن نشسته‌اند و يك «آر.پي.جي» بر دوش دارند به سمت يك ناو مي‌رود و به آن حمله كرده و ضربه مي‌زند هرچقدر هم كه اين ضربه كوچك باشد يك حال خاصي پس از شنيدن اين خبر در مسلمانان دنيا پديد مي‌آيد و اين فكر منتقل مي‌شود كه با دست خالي هم مي‌توان كارهايي كرد. اين چيزها باعث شد كه انقلاب ما شكل بگيرد و حرفهاي ما زده شود و آن چيزي كه امروز ما رويش حرف داريم اين است كه ما بسيجي به دست آورديم اين ارزشها نبايد خدشه‌دار شود. لذا بايد سعي كنيم كه آن‌چه نظر بنيانگذار اين انقلاب بوده در نظر داشته باشيم و به سمت اهداف امام برويم. سوال: جنگ براي انقلاب و جمهوري اسلامي از يك سو و جبهه استكبار و ايادي منطقه‌اي آن از سوي ديگر چه نتايج و تبعات سويي را به همراه داشته است؟ جنگ از جهت معنوي ابهت غرب را شكست حاج احمد: جنگ نه از نظر مادي بلكه از نظر معنوي ابهت غرب را شكست جنگ اگر نبود پيام امام به گورپاچف معنا نداشت و جنگ موجب شد كه اين برداشت كه با فرهنگ غرب و آن چيزي كه به عنوان اسوه و اساس حركتهاي مادي يعني ديدگاههاست و با آنها نمي‌توان جنگيد جنگ ما اين تصور را باطل كرد والا ما مي‌دانيم كه اگر آمريكا بخواهد ما را نابود كند او خيلي اسلحه دارد و ما نداريم اما اينكه ملتي به خاطر اينكه اسلحه ندارد چيزي نگويد را در دنيال باطل كرد. سوال: در شرايط بمباران و موشكباران و...حضرت امام در ارتباط با خانواده در آن شرايط چه برخوردي داشتند؟ حاج احمد:وقتي جنگ شروع شد مدتي طول كشيد تا كار به بمباران شهرها كشيد. در ابتداي جنگ ستاد مشترك كسي آمد كه مربوط به تيم مهندسي بود و يك مكان ضد بمب و مستحكم براي امام درست كرد اما حضرت امام فرمودند من به اينجا نمي‌روم و هرچه هم كه من گفتم حداقل شما بياييد و اطاق مذكور را ببنيد ايشان فرمودند من از همين بيرون كه آنجا را ديده‌ام و به آنجا نخواهم آمد و تا وقتي كه تهران زير موشكباران دشمن قرار گرفت در اطاق معمولي خودشان بودند و خيلي معمولي برخورد مي‌كردند. وقتي هم كه من خيلي اصرار كردم ايشان قسم خوردند كه من اين كار را نخواهم كرد و بين من و بقيه افراد هيچ تفاوتي نيست. ايشان مي‌گفت اگر بمبي به خانه من بخورد و پاسدارهاي اطراف منزل كشته شوند و من در اطاق ضد بمب‌ زنده بمانم ديگر من به درد رهبري نمي‌خورم. من زماني مي‌توانم مردم را رهبري كنم كه زندگي من مثل آنها باشد و همه در كنار همديگر باشيم. از نظر خانوادگي هم من به شما بگويم كه سالها پيش وقتي مأمورين ساواك به خانه م ريختند كه امام را بگيرند مادر من در حياط ايستاده بود كه من از خانه بيرون دويدم و ايشان به من گفت «پدرت را بردند اگر مي‌خواهد او را ببيني زودتر برو» كلاً مادرم و خواهرانم اهل اين حرفها نيستند و ترسو نيستند و فقط نگرانيشان در مورد حال امام بود. نكته ديگر اين است كه امام اصلاً مايل نبودند كه يك چنين صحبتهايي در آن زمان بشود. يك نكته‌اي به خاطرم آمد كه برايتان نقل كنم. يك روز كه تهران شديداً زير بمباران و موشكباران بود مادرم وارد اطاق شدند و ديدند كه يك پتويي كج افتاده است با نهايت خونسردي مرا صدا زدند كه بيا و سرپتو را بگير تا آن را درست كنيم و امام از اين حرف خنده‌اش گرفت. سؤال: كداميك از رفتارهاي ويژه حضرت امام مي‌تواند به عنوان يك الگوي خاص مورد استفاده جوانهاي مذهبي واقع شود؟ مهمترين خصلت امام صداقت و صميميت بود حاج احمد: به نظر من مهمترين خصلت امام دو چيز بود يكي صداقت و ديگري صميميت، يعني امام هرگز اين گونه نبود كه يك جايي حرفي بزند و جاي ديگر همان حرفش را عوض كند. رفتار امام در بيرون از خانه و درون خانه يكي بود و فقط در خانه كمي رسميت ايشان كم رنگ مي‌شد. بارها شده بود كه من وقتي وارد خانه مي‌شدم مي‌ديدم كه ايشان مشغول بازي با كودكان هستند و با مردم هم خيلي صميمي و صادق بودند. حتي تا وقتي كه مادرم سر سفره نمي‌آمد امكان نداشت كه ايشان غذا بخورند. سوال: نظر امام در مورد نيروهاي مسلح چه بود؟ حاج احمد:امام در نيروهاي رزمنده از همه بيشتر به بسيجيها نظر داشت چون در ميان آنها از پيرمردهايي با موهاي سپيد گرفته تا نوجوانان پرشور حضور داشتند و سرباز واقعي امام بودند. اينها آدمهايي بودند كه از جان و مالشان گذشتند به دنبال دستور امام وارد مبارزه‌اي شديد شدند. از سپاهي‌ها هم به عنوان بچه‌هاي انقلاب نام مي‌برد و خيلي به آنها علاقه داشت. و در مورد ارتش هم همه مي‌دانيم كه ايشان از اول مدافع اين برادرها بودند. حتي زماني كه صحبتهايي در مورد انحلال ارتش بود ايشان شديداً مخالف بودند. حالا بازهم اگر سوالی هست من در خدمت هستم. ولی ترجیح می دم که پاسخ سوالات دوستان از متن بالا استخراج بشه .

http://en.rian.ru/photolents/20080929/117236664_2.html عکسهایی از مانور تابستان امسال در روسیه در حدود 8500 نفر ، 200 تانک و 400 خودرو زرهی در اون شرکت داشتند. این یکی آدرس هم مال مانور نظامی سنتر2008 روسیه هست. بعضی از عکساش خیلی توپه. http://www.mil.ru/eng/1866/12078/details/index.shtml?id=51962 همین عکسها رو اینجا هم می تونید ببینید: http://www.militaryphotos.net/forums/showthread.php?t=99988&page=756 [color=red] با تشكر تاپيك منتقل شد! sina12152000[/color]

آقا فکر کنم باید یه انجمن هم درباره مانورهای نظامی و یه انجمن هم درباره نمایشگاه های نظامی درست کنیم.

سامان خان چشم! این که می گی منبع اطلاعاتی شما لو رفته عادت زشتی هست که از دوران کار کردن انگلیسی ها توی شرکت نفت باقی مونده. اون زمان واسه این که ایرانی ها کار یادنگیرند انگلیسی ها خیلی تلاش می کردند که اطلاعات مخفی رو از بچه های ما مخفی نگه دارند. مثلا موقع تعمیر یه قسمت حساس کمپرسور به ایرانی ها می گفتند برو فلان آچار رو بیاد. بعدش اون قطعه مورد نظر رو تا طرف برگرده عوض می کردند که ما نفهمیم چی به چیه. ولی به کوری چشم همه چشم آبی ها بالاخره ایرانی تونست که خودش رو ثابت کنه. حالا حیفه که شما هم حرفهای اون استعمارگرها رو تکرار کنی(البته می دونم که شوخی کردی) درباره مترجم هم چشم مترجم: رضاکیانی موحد درباره موشک انداز و کمک راستش چیز زیادی بارم نیس. شما هر چیزی رو که خواستی آدرس اش رو پی ام کن تا واست بعد از 3-4 روز ترجمه کنم. درباره فرق نارنجک و موشک و راکت راستش اینو باید دیگه از آقا سعید پرسید. به هر حال مواظب خودت باش. رضا

ولله جواب این سوال و سوالاتی مثه برد نهایی آرپی جی 9 را باید از آقا سامان بپرسید که تخصصش توی این کاره. من اینها رو فقط محض تفنن ترجمه کرده بودم. در مورد اینها اطلاعات زیادی ندارم.

http://www.armyrecognition.com/forum/viewtopic.php?t=1428&postdays=0&postorder=asc&start=0 خداوکیلی کیفیت عکسها خیلی بالاس. خود تسلیحات رو هم خیلی هاش رو من تا به حال ندیده بودم. مخصوصا صفحه دوم. ای ول همسایه های شمالی مون. [color=red]با تشكر تاپيك منتقل شد! sina12152000[/color]

این سخن که "هنر سرمایه ی زندگی است" همان درباره ی سامورایی دیگر دودمانها صدق می کند. در این امارت استادی در پیشه و هنر جز به نابودی سلحشوران نینجامد. هر آنکه در فن و پیشه ای استاد شد، پیشه ور است نه سامورایی. اگر کسی بخواهد که او را سلحشور بشناسند، باید که بداند که هرگونه استادی و کمالیت هنری بنیاد و جوهر سامورایی او را نابود می کند. راست آنکه چون سامورایی این اصل شناخت، همه ی کمالیت ها به کارش آید. مرد باید که این نکته رادریابد.

ظاهرا توی جنگ 33 روزه بر وبچه های حزب الله با اینها بدجوری اسرائیلیها رو جز دادن. منبع مطلب بالا:http://world.guns.ru/grenade/gl04-e.htm سایت باحالی هست. اکثر جنگ افزارهای به درد بخور را به صورت کوتاه معرفی کرده.

علی عزیز لطف کن آدرس تاپیک قبلی رو بنویس تا مدیر این انجمن هر دو تا تاپیک رو با هم ادغام کنه یا این تاپیک رو حدف کنه. تشکر

تربیت فرزند سامورایی رسم وراه شناخته شده ای دارد. در کوچکی، شور و شوق را در کودک برمی انگیزند، و هرگز نباید که اور بترسانند یا فریب دهند. اگر فرزند در کودکی به نگرانی یا ترس دچار شود، اثر این آسیب تا پایان زندگی در او خواهد ماند. پدر و مادر نادان فرزندشان را از رعد و برق می ترسانند یا از رفتن به میان تاریکی بیم می دهند، و داستانهای ترسناک برایش می گویند تا او را از گریه یا بازیگوشی بازدارند. از سویی هم، اگر فرزند را در کوچکی تنبیه و سرزنش سخت کنند، خجول و درونگرا بارآید. در همه حال باید بهوش باشیم تا منش و رفتار بد پیدانکنیم. چون که فرزند خوی ناپسندی یافت، هرچه هم که اندرزش دهند تباهی را از او نتوانند زدود. کودک را باید به تدریج با سخن و آداب آشنا ساخت، و نباید گذاشت تا آز و امیال پست در او راه یابد. این نکته ها اصول تربیت است و در برابر آن، نکات دیگر اهمیت ثانوی دارد، زیرا که کودک چون درست و طبیعی بار آید راه خود را خواهد یافت و به رشد خواهد رسید. بی گمان فرزندان بار آمده از ازدواج ناساز و بدفرجام کمبود حس ادب و وظیفه شناسی به والدین خواهند داشت. پرندگان و جانوران نیز از آنچه که از دم تولد می بینند و می شنوند، تاثیر می پذیرند. در محیط پرورشی کودک باید که بیشترین دقت را در کار داشت. گاهی هم با نابخردی مادر، تعادل و احترام در مناسب پدر و فرزند از میان می رود. اگر مادر از فرزند پشتیبانی نابجا کند و همیشه در برابر نکوهش و تأدیب پدر، جانب کودک را بگیرد، کار او در واقع توطئه و تبانی با فرزند است. این رفتار مادر از خودپسندی طبیعی او سر می زند، و نیز از روی این حسابگری که با دریافتن مهر پسر از آغاز زندگی او، رفاه و آسایش روزگار پیری خود را فراهم سازد.

کالیبر: 105 میلیمتر لوله و 65 تا 105 میلیمتر سرجنگی نوع: خرج پروازی طول کلی: 1850 مییلیمتر آماده آتش؛ 1000 میلیمتر جداشده برای حمل و نقل وزن: 12.1 کیلوگرم وزن خالی و 18.8 کیلوگرم آماده شلیک برد موثر: 500متر نفوذ در زره: سرجنگی ضد زره واکنشی انفجاری به اضافه 600 میلیمتر نفوذ سرجنگی اصلی موشک انداز آرپی جی 29 در سال 1989 ؛ توسط ارتش شوروی سابق به قصد شکست دادن تانکهای مدرن که از زره های فعال انفجاری استفاده می کنند ساخته شد. آرپی جی 29 سلاحی است که از روی شانه شلیک می شود، تک تیر بوده، خان نداشته و بدون عقب نشینی می باشد. برخلاف موشک اندازهای قبلی، آرپی جی 29 از ته سلاح بارگذاری می شود. کالیبر لوله آن بالا بوده و از دو قسمت جلو و عقب که به آسانی جدا می شوند ساخته شده است. قسمت عقب لوله با یک غلاف(؟) پشتیبانی تاشو پر شده است. قسمت جلویی لوله شامل قبضه، ماشه و ضامن دستگاه نشانه روی آهنی تاشو و دوربین X 2.7می باشد. ماشه به صورت الکتریکی عمل می کند و اصولا مانند سیستم بکارگرفته در آرپی جی 16 می باشد. نارنجک پی جی 29 هیت دارای کلاهک دو زمانه و خرج پروازی که در انتها دارای 8 پره تثبیت کننده تاشو است، می باشد. با این طراحی، سر جنگی کوچکتر برای ازکار انداختن با زره های واکنشی منفجر شونده بکار می رود و سرجنگی اصلی پس از انفجار سرجنگی اول، به زره اصلی تانک ضربه می زند. در برابر سنگرها و ساختمان ها، این نارنجک می تواند تا 1.5متر در دیوار های آجری نفوذ کرده و موجب آسیبی جدی به نیروهای پشت دیوار شود. بر خلاف نارنجکهای قبلی، پی جی 29 دارای خرج پرتابی نمی باشد. خرج پروازی وقتی که ماشه فشرده شود به ناگهان محترق می شود و قبل از خروج نارنجک از نارنجک انداز، به صورت کامل می سوزد. باقی پرواز در اثر اینرسی نارنجک انجام می شود. سرجنگی، مانند سرجنگی پی جی 7 وی آر -که برای توسعه نارنجک انداز های آرپی جی 7 طراحی شد- ساخته شده است ولی با توجه به قدرت بیشتر خرج پروازی، نارنجک پی جی 29 بردی دو برابر برد نارنجک پی جی 7 وی آر دارد. هزینه این افزایش معنی دار کارایی در زمان درگیری عبارت است از وزن بیشتر و جثه حجیم تر آرپی جی 29 و پی جی 29 نسبت به مدلهای قبلی. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_rpg-29%7E0.jpg[/img] موشک انداز ضدتانک آرپی جی 29 آماده شلیک

عجب!!!!!!!!1111111

"تتسوزان" در کهنسالی گفت:" من همیشه می پنداشتم که نبرد تن به تن واقعی با کشتی فرق دارد، چرا که در این جا همان که در پایان برنده شوی دیگر بیم نیست که در میان کشتی زمین خورده باشی. اما اینک اندیشه ام دیگر شده است. اگر داور بازی هنگامی که کشتی گیر برنده زمین خورده بود دو حریف را جدامی کرد، او بازنده شناخته می شد. مرد همیشه پیروز کسی اس که از آغاز برنده باشد."

توپولوف 95 رو جا انداختی. تا منظورت از بهترین چی باشه؟ سقف پرواز بالا؟ توان حرکت پنهانی؟ حجم محموله؟ برد زیاد؟ مطمئن باش که حالا حالا ها نمی شه یه بمب افکن ساخت که تمام فاکتورها رو در حد عالی داشته باشه. می تونه توی یه فاکتور عالی و توی بقیه خوب یا متوسط باشه. به هر حال مطالب جامعی بود . دستت درد نکنه

خیلی خوب بود و مفید من فقط یه نکته رو تذکر بدم بعضی از موارد جزء جنگهای میکروبی محسوب می شوند نه جنگهای شیمیایی مثه استفاده از میکروب طاعون و اینها....

سعید جان حیوانات هم همدیگرو می کشن. بعضی هاشون هم هم نوع خوار هستند. به هر حال خشونت قسمتی از طبیعت هست و نمی شه جلوش رو گرفت. حالا توی آدما این خشونت یه خورده جنبه تکنیکی به خودش گرفته. چه می شه کرد؟! قسمت بد مسئله اینه که اونهایی که بیشتر از همه دم از حقوق بشر می زنند این جور کارها رو بیشتر انجام می دهند تا ما جهان سومی های (به قول اونها بربر) حالا...

کالیبر: 40 میلیمتر برای راکت انداز و 40،70و 105 میلیمتر برای سرجنگی نوع: بدون عقب نشینی به علاوه خرج پروازی طول کلی: 650 میلیمتر وزن: بدون موشک 6.3 کیلوگرم به همراه تلسکوپ پی جی او 7 برد موثر: 200-500 متر بسته به نوع راکت آرپی جی 7 مدل توسعه یافته راکت اندازهای قدیمی تر آرپی جی 2 می باشد. اولین نوع آن که توسط شوروی سابق در سال 1961 ساخته شد به نام آرپی جی 7 وی معروف شد و به طور گسترده ای تا کنون توسط روسیه و بیش از 50 کشور بکار می رود. برای سالها آرپی جی 7 به عنوان یکی از موفق ترین راکت انداز های ضد تانک مطرح شده است. ناگهان از میان یک سلاح ضد زره، سلاحی چند منظوره پدید آمد که با توجه به انواع نراکتهایی که برایش طراحی شد، می توانست در ماموریتهای گوناگونی مانند ضد پیاده نظام شرکت کند. راکتهای ویژه آرپی جی 7 راهی طولانی را پیموده اند. از راکت اصلی پی جی 7 وی با قدرت نفوذ 260 میلیمتر تا نارنجک پی جی 7 وی ال که در سال 1977 ساخته شد و توان نفوذ 500 میلیمتر در زره یا در دیواری آجری به قطر 1.5 متری را دارد. در دهه 80 پی جی 7 وی آر (دوزمانه) ساخته شد. این نارنجک دارای دو سر جنگی بود و برای مقابله با تانکهای مدرن که از زره های واکنشی منفجر شونده پوشیده شده اند؛ ساخته شده است. سرجنگی جلویی، زره واکنشی را از کار می اندازد و سر جنگی بعدی می تواند تا 600 میلیمتر در زره نفوذ کند. آرپی جی 7 راکت انداز ای است که از شانه شلیک می شود، فقط به صورت تک تیر کار می کند و فاقد خان است. راکت از جلو داخل لوله می شود و در انتهای لوله نیز مجرای واگرا(وانتوری) قرار دارد. در این نوع طراحی منطقه پشت سلاح در هنگام شلیک تا حدود 20 متر خطرناک است. راکتها دارای خرج ترکیبی- خرج پرتابی و پروازی به همراه هم- هستند. راکت از خرج پرتابی بدون دود بهره گیری می کنند. وقتی راکت به فاصلی ایمنی از شلیک کننده (حدود 10-20متر) می رسد، خرج پروازی روشن می شود وبه سرعت راکت افزوده می شود که برد موثر را برای راکتهای معمولی تا 500 متر و برای راکتهای سنگینتر تا 200 متر افزایش می دهد. به خاطر افزایش برد راکت در آرپی جی 7 از دستگاه نشانه روی تلسکوپی با بزرگنمایی ثابتX2.7 به نام "پی جی او 7 " استفاده شده است. دستگاه نشانه روی دارای مقیاس فاصله سنجی برای اهداف معمولی(تانک) به ارتفاع 2.7 متر و تنظیم مقیاس برای جلوگیری از انحراف راکت توسط باد است. همچنین یک چشمی معمولی آهنی برای پشتیبانی در آرپی جی 7 بکار رفته است. آر پی جی 7 از سیستم آتش مکانیکی که چخماق توسط شصت عقب کشیده می شود و با یک فشار ماشه ضربه می زند بهره می برد. راکت باید بلافاصله پس از سوار شدن بر روی نارنجک انداز به صورت صحیح تراز شود. هر راکت ای تی(?) شامل سر جنگی بزرگی به همراه فیوز است با خرج پروازی به قطر 40 میلیمتر در انتهایش. خروجی خرج پروازی در جلوی آن؛ در نزدیکی سرجنگی قرار گرفته است. انتهای آن، پره های تثبیت کننده خم شونده قرار دارند که پس از شلیک باز می شوند. خرج پرتابی از باروت ساخته شده است که در لوله ای از مقوای قابل سوختن ریخته شده است و قبل از شلیک در انتهای راکت تعبیه می شود. راکت و خرج پرتابی در کوله هایی مخصوص حمل می شوند. در استاندارد شوروی سابق نارنجک انداز 2 و کمک او 3 نارنجک حمل می کنند. در شوروی سابق و روسیه چند طراحی برای به روز رسانی آر پی جی 7 انجام شده اند که مهمترین آنها آرپی جی 7 دی -با لوله دو تکه- مخصوص نیروهای هوابرد است. از زمانی که آرپی جی 7 تولید شد – که هنوز هم در بعضی کشورها مانند بلغارستان، رومانی و چین ساخته می شود- مقدار زیادی تغییرات بر روی آن و نیز نارنجکهایش انجام شده است. آر پی جی 7 سلاحی است ساده و ارزان که هنوز سلاحی موثر در برابر خیلی از تانکهای مدرن بحساب می آید و نیز می توان آن را در چند نقش بکار گرفت تا جاییکه سربازی را به توپخانه ای کوچک بدل سازد. بعضی از نارنجکهای سلاح آرپی جی 7 که توسط شوروی سابق و روسیه طراحی شده اند: پی جی 7 وی پی جی7 وی ال پی جی 7 وی آر تی بی جی 7 وی او جی 7 وی سال ساخت 1961 1977 1988 1988 1999 کالیبرسرجنگی 85 93 64/105 105 40 وزن(کیلوگرم) 2.2 2.6 4.5 4.5 2 برد موثر(متر) 500 500 200 200 350 نفوذ در زره(میلیمتر) 260 500 +600ERA - - منبع: http://world.guns.ru/grenade/gl02-e.htm ترجمه رضاکیانی موحد(باقیش هم از همین سایت ترجمه کردم) آرپی جی7 به همراه دوربین PGO-7 و راکت PG-7VM که خرج پرتابی روش نصب شده. آرپی جی 7 کماندویی در حالت بازشده تصویر برش خورده از راکت PG-7VM HEAT راکت PG-7VL HEAT راکت دو زمانه PG-7VR tandem این یکی عشق آقا سامانه راکت ترموباریک TBG-7V راکت ترکش شونده ضد نفر OG-7V

کالیبر: 40 میلیمتر لوله و 82 میلیمتر سرجنگی نوع: بدون عقب نشینی طول کلی: 650 میلیمتر وزن خالی:2.83کیلوگرم وزن با نارنجک: 4.67کیلوگرم برد موثر: 100-150 متر نفوذ در زره: 200 میلیمتر در سال 1949 موشک انداز ضدتانک آرپی جی 2 توسط ارتش شوروی سابق بکاربرده شد. در طی دهه 60 این موشک انداز به تدریج با موشک انداز موثر تر آرپی جی7 جایگزین شد و بعدتر به صورتی گسترده به کشورهای پیرامون شوروی سابق صادر شد. آرپی جی2 در درگیریهای زیادی در ویتنام و خاور میانه دیده شده است. همچنین در چند کشور تحت لیسانس ساخته شده است. تنها راکتی که توسط آرپی جی 2 پرتاب می شد "پی جی 2 هیت" بود. یک خرج پرتابی -ساخته شده از باروت- در بدنه ای کاغذی، قبل از پرتاب به راکت متصل می شد. راکت به همراه خرج متصل شده، از جلو به داخل لوله سلاح وارد می شد. برای آتش کردن راکت باید - توسط شصت - چخماق را به عقب کشید و با چشم نشانه روی کرده و ماشه را کشید. در حین پرتاب 6 پره تثبیت کننده از راکت بیرون می آید. برد موثر در حدود 150 متر و قدرت نفوذ در زره 20 میلیمتر است. آرپی جی 2 را توسط یک نفر می توان بکار برد؛ اما خدمه استاندارد 2 نفر هستند: راکت انداز که سلاح را به همراه کیف مخصوص حمل سه راکت حمل می کند و کمک او که سه راکت را به همراه یک تفنگ هجومی حمل می کند.

عرضم به خدمت شما که این اولین مطلب نظامی هست که این حقیر ترجمه کردم. البته غیر از کتاب هنر جنگ که اون حسابش از تمام دنیا سواس. درباره استفاده از لفظ "راکت" حق به جانب شما است سعید جان ولی چون اولاش ترجمه کلمه به کلمه می کردم از نارنجک استفاده کردم. درباره اینکه این سلاح عتیقه است حق با شما است آذرخش خان ولی یه خورده صبر کنی می خوام برم سراغ زوبین و نیزه و بومرنگ انشالله. هانس عزیز مرسی از توجه شما. این مطلب شامل 4 مدل راکت انداز شانه پرتاب هست. اونی که شما می گید به تولید انبوه نرسید وگرنه در خدمت بودیم. به هرحال...

چند ارتش در طی جنگ دوم جهانی با تشخیص احتیاج به یک سلاح ضد تانک انفرادی که درمسافت کوتاه عمل کند دست به توسعه انواع جدیدی از سلاح زدند که نارنجک انداز های ضدتانک نام گرفتند. این سلاح ها مخصوصا برای شلیک نارنجکهایی با سرجنگی قوی و کالیبر بالا طراحی شدند؛ چون اثر این گونه خرجها رابطه مستقیمی با کالیبر و در نتیجه وزن خرج دارد. اولین گونه این نوع سلاح ها مانند ام1 بازوکا ، پیات ، و یا پانزرفاست/پانزرشرک ؛ در سالهای 44-1942 به دست نیروهای آمریکایی، انگلیسی و آلمانی رسید. پانزرفاست نارنجک انداز ضدتانک آلمان در طی جنگ دوم جهانی شوروی سابق اولین نارنجک انداز ضدتانک خود را در سال 1947 ساخت و در سال 1961 شاید معروف ترین و موثرترین سلاح در این رده یعنی آرپی جی 7 را تولید نمود. سربازی در حال نشانه روی با آرپی جی 7 اغلب این سلاح ها از بالای شانه شلیک می شوند و عقب نشینی ندارند که نوعا شامل یک لوله بدون خان با دوسر باز، قبضه به همراه ماشه، ضامن و واحد شلیک و انواع مختلف دستگاه نشانه روی می باشند. نارنجکها به سه دسته کلی تقسیم می شوند: 1. RCL تایپ که از خرج پرتابی -که درون لوله ای قرار گرقته و به انتهای نارنجک متصل شده است- استفاده می کنند. چون لوله سلاح از هر دو طرف باز است؛ عکس العمل خروج گازهای مخترق شده از انتهای لوله؛ نارنجک را به سمت جلو پرتاب می کند. نکته منفی این سیستم، گاز داغ پشت تیر انداز در هنگام شلیک است که منطقه خطری بزرگ -تا حدود 20متر - در پشتش ایجاد می کند. برای کم کردن این مشکل، بعضی سیستمها -مانند پانزرفاست3 آلمانی- به سیستم تفنگهای بدون عقب نشینی اختراع شده توسط کلاند دیویس (؟)-در قبل از جنگ اول جهانی- بازگشتند. 2. راکتها که دارای خرج پروازی کوچکی مانند موشک هستند که به انتهای نارنجک متصل شده است. بعضی وقتها این موشک سوختش را کاملا درون سلاح می سوزاند و گاهی روشن بودن این موشک بیشتر طول می کشد. در این مورد تیرانداز باید از آتش خروجی موشک توسط وسایل محافظتی ویژه، حفاظت شود. 3. مدل های ترکیبی که از هردوخرج پرتابی و پروازی بهره گیری می کنند. خرج پرتابی کوچک، نارنجک را از لوله سلاح به بیرون شلیک می کند و پس از طی شدن فاصله ای مناسب -10تا 30 متر- توسط نارنجک ؛ خرج پروازی روشن شده و به نارنجک شتاب می دهد که برد موثر سلاح را بسیار بیشتر می کند. بدیهی است که نارنجک انداز های ضدتانک، سلاح هایی ساده و ارزان هستند و مهمترین قسمت پیچیده سیستم، خود نارنجک و در سیستمهای مدرنتر دستگاه نشانه روی می باشد. مدلهای اولیه و ساده از نشانه روی چشمی با ردیفی از مقیاسها برای فاصله های گوناگون استفاده می کردند. در دهه 60 بعضی از نارنجک اندازها – به صورت برجسته آرپی جی 7- با دوربینهای موثرتری عرضه شدند که دارای مقیاس فاصله یابی و شبکه نشانه روی مختلط بودند. آخرین اختراع این عرصه، دستگاه های نشانه روی الکترونیکی و لیزری با دستگاه نشانه روی خودتصحیح می باشد. نارنجکهای اولیه از خرجهایی با مواد منفجره استاندارد مانند تی ان تی استفاده می کردند. نارنجک های مدرن برای از کارانداختن زره های بسیار ضخیم تانک ها -که از مواد کامپوزیت ساخته می شوند- و اغلب توسط زره های منفجرشونده واکنشی پوشیده می شوند؛ طراحی شده اند. آنها از دو سرجنگی و مواد منفجره مختلط و بسیار موثر استفاده می کنند. در این گونه نارنجکها، سرجلویی کوچکتر بوده و زره واکنشی را از کار می اندازد و سر دوم که بزرگتر است به زره اصلی تانک ضربه می زند. برای کمک به بسط توانایی موشک اندازهای ضدتانک، نارنجک های با سر جنگی قوی با سرجنگی دیگری مانند دودزا ، خردکننده با قدرت انفجاری بالا - برای استفاده ضد نفر- ؛ آتش زا - برای مقابله با اهداف نرم مانند مخزن یا افراد در سنگر پناه گرفته - تکمیل می شوند. به این نکته باید توجه شود که فقط قدرتمندترین نارنجکهای ضدتانک، تانکهای مدرن را می توانند از جلو هدف قرار دهند. به هرحال، زره تانکها در قسمت عقب وپهلوها نازک تر و دربرابر نارنجکهای ضدتانک(توپخانه ضد تانک فقیرانه) آسیب پذیرتر هستند.آخرین عملیات ارتش آمریکا در عراق و روسیه در چچن ثابت کرد که نارنجک انداز های ضد تانک – مخصوصا مدل قدیمی آرپی جی 7 – اگر به درستی استفاده شوند، هنوز هم کاملا موثر می باشند. منبع مجله جنگ افزار مترجم رضاکیانی موحد