از نظر ابعاد

این خودرو توان حمکل 10 نفر کماندو با تجهیزات رو نداره و با توجه به شکل و شمایلش من فکر نکنم برای اینکار طراحی شده باشه.

میشه انشاالله

همین الان هم می تونیم از جی پی اس استفاده کنیم. دقتش انقدر هست که احتیاجات ما رو برآورده کنه.

چه جوری برای مین روبی از این قایق کو چولو استفاده می کنند؟ با قایقه می زنند به مین؟ icon_cheesygrin

تحلیل تاریخی خوبیه ولی متاسفانه تحلیل نظامی نداره. فقط به درد علاقمندان تاریخ می خوره. معلوم نیس که با کی جنگیده و چه تاکتیکهایی از سوی دو طرف بکارگرفته شده؟ تلفات چقدر بوده؟ صحنه جنگ از نظر جغرافیایی چه جوری بوده؟ و هزاران سوال .....

آقا عکساش کو؟ ما که نفهمیدیم چی به چیه؟؟؟ icon_cheesygrin

واسه من خيلي عجيبه. اين داستان فقط در يك سايت مجاري ذكر شده ودر هيچ جاي انترنت اسمي ازاين خلبان شجاع روسي نيامده. در ويكي پديا هم در ليست كساني كه مدال قهرمان شوروي رو دريافت كردند اسم اين بابا نيست. به هرحال من فكر كنم يه خورده داستان مشكوكه. اگه يه همچي درگيري روي داده چرا هيچ سايت روسي يا آمريكايي اين داستان رو بيان نكردند؟؟؟؟ آدرس سايت اصلي به زبان انگليسي: http://mm.iit.uni-miskolc.hu/Data/Winx/stories/hero21.html آدرس سايت اصلي به زبان مجاري: http://mm.iit.uni-miskolc.hu/Data/Winx/stories/hos21.html من فكر كنم يه خورده پياز داغ داستان رو زيادكردند. آقا سعيد كجايي؟؟؟؟ icon_cheesygrin

تشكر از لطف دوستان مالك عزيز متاسفانه منابع فارسي خيلي خوبي سراغ ندارم. خودم يه كتاب قديمي دارم به نام جنگ جهاني دوم و يه كتاب خيلي معتبر به نام دشمن پشت تپه . دومي نوشته بزرگترين مغز زرهي انگلستان آقاي ليدل هارت هست كه قضيه جنگ رو خيلي خوب و موشكافانه بررسي كرده و با بيشتر ژنرالهاي آلماني كه زنده اسير شدند مصاحبه كرد. البته درباره پرل هاربر نيست و بيشتر جنگ زميني در اروپا رو بررسي كرده(از ديد يه كارشناس زرهي) پيشنهاد من اينه كه بيشتر دنبال منابع زبان اصلي باشي. درباره پرل هاربر هم اگر چيزدندون گيري پيداكردم چشم. ولي خود من عاشق نبرد ميدوي هستم. سرفرصت به اون هم مي رسيم. آقاي تامكت عزيز سالها قبل از ساخته شدن اين فيلم داستان جنگ استالينگراد رو در مجله صف(مجله ارتش) چاپ مي كردند(سالهاي 1367و 68) و من اونجا با داستان مبارزه واسيلي زايتسوف آشناشدم. مرسي از راهنمايي ات. از اون فيلمهاس كه من باهاش خيلي حال مي كنم. آقامهدي عزيز. هيتلر تصميمات غلط زيادي گرفت اما خيلي ازتصميماتش هم درست بود. بيايم يه بار بدون غرض و تعصب خودمون رو جاي اون بذاريم ببينيم اگر ما بوديم چه مي كرديم. بزرگترين تصميم هيتلر اين بود كه به ژنرالهاي جواني مثه رومل و گودريان و توما ميدان مي داد و اين ميدان دادن نتيجه خودش در ابتداي جنگ نشون داد. بزرگترين نقطه ضعفش هم اين بود كه فكر مي كرد با تكيه صرف بر اراده آهنين مي تونه به هر خواسته اي برسه. كه خوب نتيجه اش رو خودتون ديد... به هرحال بازهم از همه دوستان تشكر مي كنم.

عموما جنگهاي 500 سال اخير رو كه در بيشتر اونها از سلاح گرم استفاده شده جزو جنگهاي مدرن به حساب مي يارن. در مورد جنگ پارتيزاني اشتباه مي كني. ايران از تاكتيكهاي پارتيزاني استفاده نكرده و آمار ذكر شده توسط شما دوست عزيز خيلي منطقي نيست. من يه كتاب درباره جنگ چالدران توي خونه دارم . انشالله فردا مي خونم ببينم امار تلفات دو طرف رو چقدر ذكر كرده. به هر حال اين اختلافات از ارزش كار شما كم نمي كنه. موفق باشيد رضا

اي ول به مدير پركار عيب نداره سامان جان ديكته ننوشته غلط نداره فقط اين كلمه ؛ميزان شليك در دقيقه ؛ رو اصطلاحا بهش مي گويند: نرخ آتش يا عامي ترش نواخت. بقيه اش خيلي هم خوبه. بازهم ادامه بده موفق باشي

دوست عزيز زحمت كشيده اند ولي مطالبي كه نوشته خيلي با تاريخ جور درنمي آد. 1- حمله سلطان عثماني به ايران غافلگيركننده نبود چرا كه ماه ها بين طرفين نامه نگاري و كشمكش و تهديد وجود داشت. 2- پادشاه صفوي بر خلاف عقل سليم استفاده از سلاح آتشين را دور از جوانمردي مي دانست و درحاليكه همه دنيا به سمت استفاده از توپ و تفنك روي مي آورد شاه اسماعيل از نوسازي قشون ايران خودداري كرد. دوستان يادشون باشه كه شاه اسماعيل اون موقع خيلي جوان بود و تا اون روز شكست نخورد. 3 شاه اسماعيل حريف رو خيلي دست كم گرفته بود و صبح روز جنگ مشغول كيف و حال و شكارو... اينهابود. تازه وقتي طلايه دار سپاه ايران شكست مي خوره يادش مي افته كه بايد بره بجنگه. 4- سپاه ايران پارتيزاني حمله نكرد. شاه اسماعيل سواره نظامش رو به دو قسمت كرد خودش از سمت راست قشون عثماني رو دور زد و با موفقيت در هم شكست و تونست تا مركز اون كه محل اسقرار توپخانه بود پيشروي كنه ولي جناح چپ ايران كه توسط يكي از سرداران قزلباش(فكر كنم استاجلو) حمله كرد سرعتش كمتر بود. فرمانده عثماني به پياده نظام كه جلوي توپخانه موضع گرفته بود دستور عقب نشيني داد وتوپخانه عثماني جناح چپ ايران رو قلع و قمع كرد. منظور كلي اين است كه برخلاف نوشته دوستمون حمله رو ايران شروع كرد و نه عثماني. 5- برخلاف گفته دوست عزيزمون نبرد تا شب طول نكشيد. تعداد سپاه عثماني به قدري زياد بود كه پس از شكستن جناح چپ ايران به راحتي پيشروي كرده و اردوگاه ايران رو تصرف كردند و شاه اسماعيل در محاصره افتاد. بعدش هم كه مجبور شد از صحنه جنگ فراركنه. هر چند كه ذاتا آدم شجاعي بود و تا اخرين لحظه به زدوخورد ادامه داد. چه ميشه كرد.... 6- تلفات ذكر شده در آخر مقاله خيلي با عقل جور در نمي ياد. با توجه به اينكه ايران توپ و تفنك نداشته بايد تلفات بيشتري بهش وارد شده باشه. ويكي پديا تلفات ايران رو در حدود 5 و تلفات عثماني رو در حدود 2 هزار نفر ذكر كرده 7 - شاه اسماعيل با اين جنگ نشون داد كه هيچي از حكومت داري نمي دونه. مي دونم الان رگ غيرت بعضي از دوستان بادمي كنه ولي اين واقيعت تاريخه. اگر يني چري ها بعد از حمله به ايران به حرف سلطان سليم گوش مي كردند و بيشتر در خاك ايران پيشروي مي كردند شايد الان فقط يه اسم توي كتابها از ايران باقي مانده بود. سپاهيان يري چري پس از رسيدن به تبريز ديگه سعي نكردند بيشتر در داخل خاك ايران پيشروي كنند. 8 شاه اسماعيل توي تمام عمرش يه شكست خورد ولي اين شكست چنان روحيه اون رو در هم شكست كه كمي بعد كاملا دچار افسردگي شد و به شراب خوري روي آورد(البته قبلا هم شراب خور قهار بود) . بعد از اين شكست خيلي دوست داشت كه حال سلطان سليم رو بگيره ولي از نظر روحي بدجوري خودش رو باخته بود. شما اين اخلاق رو مقايسه كنيد با كساني مثه ناپلون يا تيمور لنگ كه مثه گربه مرتاض علي هر جور بالا بندازين 4 دست و پا مياين پايين. يه چندتا نقشه از اين جنگ دارم توي خونه است . اگر فرصت شد اسكن مي كنم مي ذارم توي همين تاپيك به هرحال از دوستمون نوژه تشكر مي كنم . اميدوارم كه اين سري مطالب رو ادامه بده. انشالله

ژاکلین کاکرن (1906-1980) یکی از پیشگامان تاریخ هوانوردی بود. بسیاری از اولین های دنیای هوانوردی به او بازمی گردند و هنوز هم تعدادی از رکورهایی که او توانست به آنها دست پیداکند شکسته نشده اند نه به وسیله مردان و نه به دست زنان. "بسیل لی پیتمن" در فلوریدا به دنیا آمد. او کوچکترین فرزند از 5 فرزند "ماری" و "ایرا پیتمن" بود. بسیل در حالی از خانواده خود جداشد که سنی اندک داشت و به نیویورک مهاجرت کرد. خانواده اش ادعا می کردند که او با مردی به نام جک کاکرن ازدواج کرده است اما خود جک معتقد بود که بسیل نام خانوادگی او را از دفترچه تلفن پیداکرده است تا با استفاده از آن نام، زندگی جدیدی را آغازکند. این گونه بود که بسیل با نام ژاکلین کاکرن مشهور شد. کمی بعد، ژاکلین با یکی از مردان ثروتمند آن زمان با نام "فلیود اودلام" آشنا شد. اودلام به ژاکلین کمک کرد تا برای خود کسب و کاری راه بیاندازد. در ابتدای دهه 30 ژاکلین به پیشنهاد یکی از دوستانش به فراگیری فنون پرواز پرداخت. 3 هفته پس از آغاز دوره او یک خلبان شده بود و 2 سال بعد توانست مجوز پرواز تجاری خود را بگیرد. اودلام از همسر خود طلاق گرفت و در سال 1936 با ژاکلین ازدواج کرد. او همیشه برای ژاکلین بهترین دوست و یاور محسوب می شد. ژاکلین -که دوستانش او را ژاکی می نامیدند- در سال 1934 در اولین مسابقه پرواز خود شرکت کرد. در سال 1937 او تنها زنی بود که در مسابقه پرواز بندیکس شرکت کرده بود. پس از آن او به برپایی مسابقه سرعت برای زنان پرداخت. در سال 1938او مسابقه بندیکس را برد و یک رکورد ارتفاع و یک رکورد سرعت را به نام خود ثبت کرد. ژاکلین همیشه در زمره اولین های هوانوردی بود. او اولین زنی بود که توانست یک بمب افکن را از اقیانوس اطلس عبور دهد. این پرواز در سال 1941 و در طی کمکهای نظامی آمریکا به بریتانیا انجام شد. او نامه ای به همسر روزولت نوشت و از او خواست تا در تاسیس سپاه پروازی زنان ژاکلین را یاری دهد. در سال 1943 "سپاه کمکی زنان" نیروی زمینی تشکیل شد و ژاک به ریاست آن رسید. کمی بعد نام این واحد به "سپاه زنان" نیروی زمینی تغییریافت. او اولین زن غیرژاپنی بود که پس از سقوط ژاپن در جنگ دوم جهانی به این کشور پای گذاشت. در سال 1948 ژاکلین در نیروی هوایی ذخیره آمریکا به درجه سرهنگ دومی رسید. در سال 1949 دولت فرانسه به دلیل خدمات او در جنگ به ژاک مدال لژیون دونور اهداکرد و در سال 1951 مدال هوانوردی فرانسه را. او دو مدال شجاعت نیز از دولت آمریکا دریافت نمود. ژاکلین تا زمان مرگ 200 مدال و تقدیرنامه دریافت کرد. پس از پایان جنگ جهانی دوم ژاکی به پرواز با هواپیماهای جت پرداخت. او در سال 1953 به همراه یک هواپیمای اف 86 نیروی هوایی سلطنتی کانادا توانست به عنوان اولین زن از دیوار صوتی عبورکند. ژاکی همچنین اولین زنی بود که توانست به 2 برابر سرعت صوت برسد. در سال1960 او اولین زنی بود که نشست و برخاست بر روی عرشه یک ناوهواپیمابر را تجربه کرد. ژاک اولین زنی بود که فرود کور انجام داد و تنها زنی است که به ریاست "فدراسیون جهانی هوانوردی" دست یافته است. ژاکلین اولین زنی است که در ارتفاع بیش از 20000 پا پرواز کرده است. ژاکلین در سال 1965 به تالار افتخارات هوانوردان راه یافت . زمانی که ژاک فوت کرد هیچ مرد یا زنی به اندازه او دارای رکوردهای سرعت، ارتفاع یا فاصله نبود. در سال 1985 و 5 سال پس از مرگ ژاک اتحادیه جهانی نجوم دهانه ای را در سیاره ونوس به نام ژاک ثبت کرد. در سال 1996 اداره پست آمریکا تمبر یادبودی با نام و تصویر ژاک منتشر کرد و درنهایت در پالم استرینگ کالیفورنیا فرودگاهی را به نام او کردند تا هیچ گاه از یادها نرود. ژاکلین زندگی خود را در کتابی به نام "ستاره ها در ظهر" تشریح کرده است. زندگی ژاکلین می تواند برای کسانی که رو به آینده دارند بهترین الگو باشد. منبع مجله جنگ افزار نویسنده رضاکیانی موحد

کاشکی دوستان وقت می گذاشتند و یه خورده هم به مسائل نظامی و نظامی گری می پرداختند. بالاخره نادر قبل از هر چیز یه سردار جنگی بوده ولی بیشتر ا ز اینکه به استراتژی، تاکتیکها و روشهای جنگی اون توجه کنیم به مسائل تاریخی و جهانگیری پرداختیم. همین مسئله درباره بقیه جهانگیران مثه ا سکندر و چنگیز و تیمور هم صادقه. هیچ وقت نمی آییم درست وحسابی بررسی کنیم ببینیم روشهای مدیریتی و نظامی اونها چی بوده تا ازشون درس بگیریم. همش می گیم فلانی فلان کارش اشتباه بوده و.... به هر حال از دوستانی که در این بحث شرکت کردند تشکر می نماییم. مرسی از همه

این شرکت رافائل در زمینه صنایع نظامی خیلی قدره . یه روز مهدی جان باید وقت بذاری یه گزارش کامل درباره اش دربیاری. انشالله

http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100948765281

خیلی خطرناکه حسن http://en.wikipedia.org/wiki/Hindenburg_disaster

فکر کنم عکس پایین متعلق به سهند یا سبلان باشه.

مصطفی جان متاسفانه همین جوره که می گی. خیلی از ماها اسم مسلمون وشیعه رو با خودمون یدک می کشیم ولی مسلمون واقعی رو باید جای دیگه جستجو کنیم. به هرحال اینها ترجمه یه کتاب به نام ابسولوت ویکتوری هستش. این کتاب درباره وقایع 2 سال آخرجنگ هست. یعنی طرف مستقیما جنگ و تاریخ اون رو تحریف نکرده ولی به خودشون حال داده و فقط قسمت آخرش که به پیروزی متفقین می رسه شرح داده. از نظر من اینهم خودش یه جور نامردیه. چون کسانی که با تاریخ آشنا نباشند ممکنه به اشتباه بیافتند و فکر کنند که متحدین همش در حال شکست خوردن بودند و متفقین در حال پیشروی. از لطف بقیه دوستان هم ممنونم. سرنمازهاتون و موقع افطاری دعا برای این بنده گنهکار خدا رو فراموش نکنید. رضا

شما دوتا ماشاالله انقدر کارتون خوبه که دیگه کسی نمی تونه چیزی اضافه کنه. این که ما چیزی این پایین نمی نویسیم دلیل بهاندادن نیس. :!:

حق با آقامالک هست من هنوزم که هنوزه با این مسئله مشکل دارم. تازه خیلی چیزهای دگر رو هم هنوز یادنگرفتم. پس طبق فرمایش این دوست عزیزمون دیگه مطلبی نمی دم. :!:

نیروی دریایی هند را به جرات می توان نیروی اول جنوب آسیا به حساب آورد. سواحل طولانی این کشور نیروهای مسلح این کشور را واداشته تا سرمایه گذاری سنگینی بر روی نیروی دریایی این کشور انجام دهند. نیاز به شناورهای مدرن دراین نیرو باعث شد تا در دهه گذشته سفارش 3 فروند ناوچه چند منظوره کلاس کریواک به روسیه داده شود. از آن پس، هند تصمیم گرفت تا با تکیه بیشتر بر دانش بومی به ساخت شناورهای آینده بپردازد. ناوچه شیوالیک ناوچه های کلاس شیوالیک اولین ناوچه های نیروی دریایی هند هستند که رادارگریز بوده و توانایی حرکت پنهانی دارند. پروژه ساخت این ناوچه های جدید -که پروژه 17 نام داشت- در انتهای قرن بیستم کلیدخورد. در سال 1997 هیئت دولت تصمیم به ساخت 3 فروند ناوچه پیشرفته گرفت. ناوچه های کلاس شیوالیک در آینده تبدیل به ستون فقرات نیروی دریای هند خواهندشد و احتمالا 12 فروند از این ناوچه ها به خدمت نیروی دریایی هند درخواهندآمد. شیوالیک توسط مدیریت طراحی نیروی دریای هند طراحی شده است و قرار است که 3 نمونه اولیه آن در شهر مومبای ساخته شوند. به دلیل تاخیر روسیه در تحویل ورقهای فولادی بدنه، ساخت شیوالیک با تاخیر و در آوریل 2001 آغازشد. شیوالیک به نیروی دریای هند تحویل داده شده است و دوره آزمایشی خود را از سر گذرانده است. قرار است که 2 فروند شناور دیگر نیز تا سال 2009 تحویل داده شوند. شیوالیک را از نظر بدنه می توان نسخه بهینه سازی و بزرگتر شده ناوچه های روسی کریواک دانست. شرکت روسی که ناوچه کریواک را طراحی کرده بود به عنوان مشاور در خدمت دفتر طراحی نیروی دریایی هند است و تاثیر این مشارکت را به وضوح می توان در بدنه شیوالیک دید. البته شیوالیک از خواهر روسی خود بزرگتر و در حدود 1000 تن سنگین تر است اما شباهتها به همین جا ختم می شوند. سیستم پیشرانه شیوالیک از نوع ترکیبی از توربین-دیزل و پیشرفته تر از پیشرانه کریواک است. شیوالیک 1 فروند هلیکوپتر بیشتر از همتای روسی خود حمل می کند و سلاح ها و سنسورهای پیشرفته تری بر روی آن نصب شده اند. هند در زمینه سلاح و سنسورهای مناسب شناورهای آینده خود بیشتر به شرکتهای غربی روی آورده است و به صورت گسترده ای صنایع الکترونیک و نظامی ایتالیا، فرانسه، کانادا و اسرائیل را در ناوچه های پروژه17 درگیرکرده است. به عنوان مثال شرکت بین المللی دی سی ان -متعلق به فرانسه- محاسبات توان حرکت نهانی ناوچه را انجام داده است. این اولین بار است که شرکتهای غربی در یک پروژه حیاتی نیروی دریایی هند به صورتی گسترده مشارکت می کنند. طراحی سیستمهای شیوالیک به صورت ماجولار بوده و این شناور از 172 ماجول گوناگون بهره می برد. با استفاده از سیستمهای خودکار تعداد خدمه آن تا 257 نفر کاهش یافته که این تعداد بسیار کمتر از ناوهای فعلی نیروی دریایی هند با همین ظرفیت می باشد هرچند که این تعداد هنوز هم در برابر شناورهای مشابه اروپایی معرفی شده در این سلسله مقالات مانند فرم یا اف125 رقم بالایی بشمار می رود. بدنه شیوالیک به کوچکی ویسبی سوئدی یا حتی لافایت فرانسوی نیست اما به نسبت دیگر ناوهای موجود در نیروی دریایی هند توانایی حرکت پنهانی بیشتری دارد. ردپای حرارتی شیوالیک با بهره گیری از طرح شرکت کانادایی "مهندسی دیویس" به صورت قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. طراحان شیوالیک احتمالا از یک نرم افزار ایتالیایی برای کاهش سطح مقطع راداری شیوالیک استفاده کرده اند. موتورها و دیگر اجزا متحرک موتورخانه لرزش و صدای کمی دارند که این امر ردیابی شیوالیک را برای زیردریایی های دشمن بسیار دشوارمی سازد. پیشرانه اصلی شیوالیک دو دستگاه توربین جنرال الکتریک ال ام 2500 با کنترل کننده الکترونیکی است. این توربین در شناورهای کلاس ساکسن آلمانی و افق و فرم بکارگرفته شده اند. دو دستگاه موتور دیزل 16 سیلندر نیز موتور های کمکی ناوچه هستند که تحت لیسانس فرانسه در داخل هند ساخته می شوند. موتورهای اصلی و کمکی به دو پروانه با گام متغیر -که توسط شرکت هلندی "جان کرین لیپس" تهیه شده اند- متصل شده اند و وظیفه به حرکت درآوردن شیوالیک را برعهده دارند. تاکنون سلاح های اصلی انتخاب شده برای شیلوالیک به صورت رسمی اعلام نشده اند و درباره سلاح های نصب شده بر روی شیوالیک گزارشهای گوناگونی وجود دارد. توپ اصلی شیوالیک یک قبضه توپ 76 میلیمتری سوپرراپید است که به صورتی گسترده در شناورهای مدرن اروپایی به خدمت گرفته شده است. این توپ نرخ آتشی برابر با 85-120 گلوله در دقیقه دارد و برد موثر آن بالغ بر 8 کیلومتر می شود. در حال حاضر توپ سوپرراپید تحت لیسانس اتومرالای ایتالیا در هند تولیدمی شود. برای دفاع در برابر تهدیدات هوایی از ترکیبی از توپ و موشک بهره گیری شده است. برای دفاع هوایی در فاصله متوسط از یک موشک انداز کشمیر مسلح به موشکهای اشتیل استفاده شده است. موشک اس آ-ان-7 یا اشتیل نمونه دریاپرتاب سام-11 است. اشتیل از هدایت راداری نیمه فعال استفاده می کند و ادعا می شود که نرخ اصابت آن در برابر هواپیما 60-90 درصد، در برابر هلیکوپتر 30-70 درصد و در برابر موشکهای کروز 40 درصد می باشد. برد این موشک برابر با 28 کیلومتر بوده می تواند با اهدافی در ارتفاع 30 تا 1400 متر درگیر شود. موشک انداز کشمیر علاوه بر موشک اشتیل می تواند از اس آ-ان-12 (نمونه دریاپرتاب سام-17) نیز استفاده کند. برد سام-17 تا 32 کیلومتر گزارش شده است. موشک انداز کشمیر می تواند همزمان با 6 هدف درگیر شود و درآینده نزدیک تبدیل به موشک انداز استاندارد برد متوسط نیروی دریایی هند خواهدشد. احتمالا دفاع در فواصل کوتاه بر عهده سیستم خاشتان روسی یا باراک اسرائیلی گذاشته خواهد شد. هندیها قبلا با خرید شناورهای کریواک از روسیه با خاشتان آشنا شده اند. خاشتان جدیدترین سیستم دفاعی شناورهای روسی است و برای دفاع در برابر موشکهای کروز ضدکشتی، موشکهای ضدتشعشع، بمبهای هدایت شونده، انواع هواگرد و قایقهای پرسرعت طراحی شده است. خاشتان ترکیبی از گتلینگ 30 میلیمتری آکا-630 و 2 موشک انداز مسلح به موشکهای های کوتاه برد پدافند هوایی است. این موشک انداز همیشه 4 تیر موشک اس آ-ان-11 آماده شلیک دارد. نواخت تیر آکا-630 برابر با 10000 تیر در دقیقه بوده و 1.5 دقیقه زمان لازم است تا خاشتان هر 4 موشک آماده خود را به سوی هدف روانه کند. خاشتان از یک رادار هدف یاب به علاوه دستگاه نشانه روی الکترو-اپتیک بهره گیری می کند و در صورت انتخاب شدن برای شیوالیک در طرفین آشیانه هلیکوپتر نصب خواهدشد. ترکیب موشک و مسلسل مطمئن تر از سیستمهایی است که -مانند فالانکس آمریکایی- تنها از توپ استفاده می کنند. خاشتان می تواند با اهدافی در فاصله 500 تا 4000 متر و ارتفاع 6000 متر درگیرشود. تجربه اصابت موشکهای حزب الله لبنان به ناوهای اسرائیلی ایلات نشان می دهد که -حداقل در آینده نزدیک- این گونه موشکها جدی ترین خطر برای انواع شناورهای رزمی محسوب خواهندشد و دفاع در برابر آنها حیاتی ترین فعالیت یک شناور آینده خواهد بود. بعضی از گزارشها بیان می کنند که ممکن است از سیستم پرتاب موشک عمودی باراک برای دفاع از شیوالیک در فواصل نزدیک استفاده شود. باراک می تواند همزمان با دو هدف درگیر شود و ماموریت آن دفاع از شناور در برابر موشکهای کروزضدکشتی و هواگردهایی است که در ارتفاع پایین پرواز می کنند. نیروی دریایی هند بیش از یک دهه است که باراک را در شناورهای گوناگون خود بکارگرفته است که معروفترین این شناورها ناوهواپیمابر ویرات است. در آزمایشهایی که در سال 2005 انجام شد موشک انداز باراک توانست با دقت 100 درصد هر گونه موشک ضدکشتی موجود در زرادخانه هند را هدف قراردهد. سلاح اصلی هجومی شیوالیک موشک اندازعمودی 8 سلولی است که توانایی شلیک موشکهای کروز ضدکشتی را دارد و احتمالا از موشکهای براهموس یا کلاب-ان در این موشک انداز استفاده خواهدشد. براهموس موشکی است مافوق صوت که می تواند از زیردریایی، کشتی، هواپیما یا پرتاب کننده های زمینی متحرک شلیک شود. مزیت موشک براهموس در این است که علاوه بر کشتی می تواند بر علیه اهداف زمینی نیز بکارگرفته شود. موشک ضدکشتی اس اس-ان-27 (کلاب) موشکی است که برای هدف قراردادن انواع شناورهای و زیردریایی ها طراحی شده است و برای حمله به شناورهایی مناسب است که به صورت گسترده ای از دفاع فعال و سیستمهای اخلالگ الکترونیک بهره می برند. کلاب-ان نمونه ضدکشتی موشک کلاب می باشد. یک موشک انداز آربی یو-6000 برای شلیک موشکهای ضدزیردریایی 90-آر درنظر گرفته شده است. علاوه بر آن، از یک اژدرافکن روسی یا هندی برای شلیک اژدر استفاده خواهدشد. امکان استفاده از موشک ضدزیردریایی کلاب-اس نیز در شیوالیک را نباید از نظر دور داشت. شیوالیک طیف گوناگونی از ابزارهای الکترونیکی و رادار را در خود جای داده است. اصلی ترین رادار شیوالیک رادار ام آر-760 است. این رادار 3بعدی وظیفه جستجوی و ردیابی اهداف را برای موشک انداز کشمیر را برعهده دارد. هدایت آتش موشکهای شلیک شده از کشمیر توسط 3 یا 4 دستگاه رادار ام آر-90 تامین می شود. یک رادار شیکاری ساخت شرکت هندی بل -که بر پل ناوچه نصب شده- هدایت آتش توپ اصلی را برعهده دارد. یک رادار روسی یا هندی بر روی دکل اصلی نصب شده است که هدایت موشکهای کروز را انجام می دهد. رادار ساخت هند نمونه بومی رادار گارپون-بال اف سی بوده و رادار روسی نیز مشابه رادار بکارگرفته شده در شناورهای کلاس کریواک خواهدبود. شیوالیک به یک سونار درداخل بدنه و یک سونار یدک کش مجهزخواهدشد. سیستم جنگ الکترونیک آجانتا نیز ساخت شرکت بل بوده و شامل اجزا مختلفی ازکشورهای هند، اسرائیل، ایتالیا و دیگر کشورها است. سیستم مدیریت صحنه نبرد می تواند ساخت هند، فرانسه یا ترکیبی از هر دو سیستم باشد. ظاهرا یکپارچه سازی این سیستم بر عهده شرکت "دی سی ان" فرانسه گذاشته شده است. شیوالیک می تواند 2 فروند هلیکوپتر متوسط "سی کینگ" یا "هال تراو" را برای ماموریتهای ضدزیردریایی به همراه داشته باشد. هال تراو یک هلیکوپتر چندمنظوره ساخت هند است. این هلیکوپتر توسط تمام سرویسهای نظامی هند بکارگرفته شده است و در درگیرهای هند و پاکستان در کارگیل توانایی های خوبی را از خود نشان داد. نمونه ای که برای نیروی دریایی طراحی شده است به سونار مجهز بوده و می تواند انواع موشک ضدکشتی، اژدر و بمبهای زیرآبی را با خود حمل کند. هال تراو تا کنون به 6 کشور صادرشده و اسرائیل یکی از خریداران اصلی این هلیکوپتر می باشد. پس از اتمام ساخت شناورهای پروژه17 نیروی دریایی هندوستان تصمیم به استفاده از سیستمهای تسلیحاتی و الکترونیکی پیشرفته تری در شناورهای باقی مانده دارد. این شناورها به پروژه17آ معروف شده اند و قرار است که سیادت هند را در اقیانوس هند حفظ کنند. آی ان اس شیوالیک مشخصات تاریخ سفارش 1999 تاریخ شروع پروژه 2001 تاریخ به آب انداختن 2003 تاریخ به خدمت گرفته شدن سپتامبر2007 وزن کامل 5000 تن طول 143 متر عرض 17متر آبخور 4.5 متر پیشرانه 2 توربین گازی جنرال الکتریک ال ام 2500 هر یک به توان 18 مگاوات؛2 موتور دیزل هر یک به توان 5.7 مگاوات؛4 دستگاه دیزل ژنراتور هر یک به توان 1 مگاوات؛2 محور متصل به 2 پروانه با زاویه گام متغیر سرعت 30 گره دریایی؛22 گره دریایی با موتور دیزل برد ؟؟؟ خدمه 223ملوان؛35 افسر هلیکوپتر 2 فروند هلیکوپتر سی کینگ یا هال تراو تجهیزات الکترونیک 1 دستگاه رادار جستجوی 3 بعدی ام آر-760؛رادار ناوبری و حمله فعال و غیرفعال ساخت بل یا یک رادار روسی؛سونار؛داخلی +سونار یدک کش ساخت آتاس/تالس؛سیستم جنگ الکترونیک آجانتا ساخت بل؛شبکه داخلی تسلیحات 1 قبضه موشک انداز کشمیر؛سیستم دفاع نزدیک خاشتان یا موشک انداز عمودی باراک؛1 قبضه توپ سوپرراپید 76 میلیمتری؛موشک انداز عمودی 8 خانه برای شلیک موشکهای کروزضدکشتی براهموس یا کلاب؛1 قبضه موشک انداز آربی یو-6000 برای شلیک ؛وشکهای ضدزیردریایی 90آر؛1 قبضه اژدرافکن

اتفاقا همون جمعیت زیاد خودش عامل مثبتی هست. اگر توی یه کشور از 100 درصد مردم نیم درصد برن دنبال برنامه نویسی و جمعیت اون کشور 100 هزار نفر باشه چند تا برنامه نویس خوب از توشون میان بیرون؟ حالا اگر جمعیت اون کشور 1میلیارد نفر بشه چند نفر؟ در زمینه اقتصاد باید ببینی که از کدوم فاکتورها برای مقایسه استفاده می کنی؟ جی دی پی، جی ان پی ، درآمد سرانه و هزار تا فاکتور دیگه هستش که سبب می شه قدرت یه کشور در مقایسه با کشورهای دیگه کمتر یا بیشتر نشون داده بشه. اگر درآمد سرانه هند رو با کویت و قطر و بحرین مقایسه کنی اون وقت می بینی که هند به پای این سه تا کشور هم نمی رسه ولی وقتی درآمد ناخالص ملی شون رو مقایسه کنی می بینی که او ن سه تا رو قورت می ده یه آبم روش. به هرحال قدرت اقتصادی بزرگی هست حتی اگر نصف بیشتر مردمش در فقط زندگی کنند. همین الان بزرگترین صنایع فولاد جهان دست چندتا هندیه و .... ترس هند از چین هم ربطی به غرب نداره. یادت باشه که کلا غرب روی این دوتا کشور در 60 سال گذشته نفوذ زیادی نداشته. مخصوصا روی هند .در درگیریهای بین هندو پاکستان همیشه غرب طرف پاکستان و شوروی طرف هند رو گرفتند . پس نمی تونی به همین سادگی بگی که غرب بین این دوتا اختلاف انداخته. البته منکر این نیستم که اختلاف بین این دوتا تنها به نفع غربه. به هرحال...

آقا مهدی با فرمایش شما موافق نیستم هند همین الان یکی از قوی ترین اقتصادهای دنیا رو داره. مخصوصا در زمینه نرم افزاری درآمدش جندبرابر درآمد نفتی ایرانه بعدش هم بزرگترین تهدید نظامی هند پاکستان نیست بلکه چینه. سابقه برخوردهای مرزی هم با هم داشتند و گرنه پاکستان که ارتشش در برابر ارتش هند ......

هندوستان همین الان هم حضور کاملا موثری در اقیانوس هند داره چون در حال حاضر قوی ترین نیروی دریایی جنوب آسیا رو داره و یه جایی با دوستان اون ور بررسی کردیم.