وقتی خود آمریکائیها میگن ما پهپاد رو ندیدیم و اتفاقی یه ملوان رو عرشه متوجه پهپاد شد و بعد 6 فروند اف18 مسلح با یک آواکس و بالگرد پرواز میکنن تا پهپاد رو رهگیری کنن به نظر شما این یعنی ناو متوجه حضور پهپاد بوده و اجازه شلیک نداشته؟! اون 6 فروند اف18 تا لب مرز دنبال پهپاد ایرانی بودن ولی تو رادارشون دیده نمیشد!

vivak, میشه نیروی هوایی رو تعریف کنید؟ شما که فقط نیروی هوایی را در میگ29 و اف14 ... میبینید! من ادعا نکردم که از کل دنیا بیشتر اطلاع دارم اما شما چرا؟! شما ادعا میکنید که از فرماندهان نظامی کشور بیشتر میدونید؟! نیروی هوایی هم فقط در میگ29 و اف14 خلاصه نمیشود.

در محورهای شمال شرق و جنوب غرب ما از نظر پدافند طبیعی یکمی مشکل داشتیم ولی نیروهای دشمن هم سلاح قابل ملاحضه ای نداشتند. ارتش شوروی که به مشهد حمله کرد فاقد توپ و تانک قابل توجه بود. انگلیسیها هم از تانک سبک استفاده میکردند. نیروی زرهی ایران با وجود کوچک بودن میتوانست با اتخاذ تاکتیکهای مناسب در دشتهای وسیع جنوب چنان مانورهای جنگی دهد که نیروهای انگلیسی کاملا زمینگیر شوند. بالاخره هر چی باشد زمین مال ما بود و دست بالا رو داشتیم. ولی اینکه آلمانها به قفقاز و عراق میرسیدند یا نه بستگی مستقیم به ایران داشت. اگر آلمان از مقاومت چند ماهه ایران مطمئن میشد مسلما نیروهای بیشتری به شمال آفریقا و استالینگراد اعزام میکرد تا هر چه سریعتر از جبهه ها فتح شوند. در عراق آلمانها نفوذ خوبی داشتند و مردم ایران و عراق با احساسات ناسیونالیستی ضد انگلیسی در صورت مسلح شدن میتوانستند یک جنگ مردمی تمام عیار علیه نیروهای روس و انگلیس ترتیب دهند. ایران حلقه نهایی جنگ در روسیه و آفریقا بود که هر کس آنرا میگرفت پیروز بود! انگلیس و روسیه زودتر گرفتنش و پیروز جنگ شدند!

مشکل اصلی ما در نوع هواپیما نیست بلکه در ضعف نیروی هوایی است. ما نمی توانیم تضمین کنیم که چند پایگاه دارای اوریون یا پوزیدون یا آلباتروس و ... در اثر حملات آمریکا باند خود را از دست ندهند؟ این مشکلی است جدی و عدم توجه به آن باعث زمینگیر شدن نیروی هوایی ما خواهد شد. بهترین راه حل برای حل این مشکل استفاده از باندهای آبی است. چه زیاد آب در خلیج فارس و دریای عمان و تنگه هرمز. باند آبی رو که نمیشه با بمب و موشک نابود کرد؟ میتوان با ایجاد یک پایگاه دریایی در بین جزیره قشم و بندرعباس و استقرار تنها شش فروند Be-42 کل آبهای منطقه به اضافه اقیانوس هند را پوشش داد. این هواپیما بسیار پیشرفته بوده و ماموریت تخصصی آن شکار ناوهای سطحی و زیرسطحی دشمن میباشد. حتی این امکان وجود دارد که این هواپیما بصورت یک ناو تا فاصله ای معین بر روی آب حرکت کرده و در فرصت مناسب اقدام به پرواز کند تا دیرتر شناسایی شود. به نظر من ما برای مقاصد ضد ناو نیاز به هواپیمایی آبی-خاکی داریم که علاوه بر باندهای خاکی قادر به نشست و برخواست از باندهای آبی نیز باشد.

سران سوریه اشتباه بسیار بزرگی مرتکب شده اند. همین موافقت با درخواست آژانس تائیدی است بر این ادعای اسرائیل و آمریکا که آن صحرای بی آب و علف بمباران شده کارخانه هسته ای بوده و این کشور پروژه ساخت بمب اتمی دارد. بدبخت شدن رفت پی کارش. icon_frown

فیلم رو دانلود کردم خیلی خوب بود. واقعا نمیشه فهمید یه پرنده واقعی نیست؟! کمی سر و وضعشو بهتر کنن میشه به عنوان پرنده واقعی فرستاد بالا سر نیروهای دشمن!

ای که عجب بالگردی هست! icon_frown :cry: احتمالا مدلهای بعدی این بالگرد جایگزین آپاچی و کبری شود.

روسیه هنوز هم کمونیستی است منتهی در ظاهری متفاوت. هنوز رهبران این کشور از حزب کمونیست کناره گیری نکرده اند منجمله رئیس جمهور قبلی و نخست وزیر کنونی شخص ولادیمیر پوتین. البته حزب حاکم اختلافات زیادی با کمونیستهای سنتی دارد. در واقع میتوان انتظار داشت که تا 20 سال آینده روسیه دوباره کمونیستی شود ولی با اقتصاد آزاد مثل چین.

من حرفی از هاوک نزدم. اس200 هم قدیمی است. کلی گفتم که رپتور به علت مانورپذیری پایداری بیشتری در میدان جنگ دارد.

از دوستان کسی نقشه راههای آن زمان ایران را دارد؟ نقشه خطوط راه آهن ، راههای آسفالته و خاکی و پلها و ... چون بدون دانستن این موارد نمیشه نظر قطعی داد. البته درباره منطقه خودمون یعنی آذربایجان با قطعیت میگم که ما در صورت اتخاذ تاکتیکهای مناسب مانع از عبور نیروهای روس از مرز میشدیم. دوستانی که به شمال غرب کشور سفر کرده و رود ارس رو از نزدیک دیده باشن به اضافه مناطق عبوری مرزی مثل پلهای کار گذاشته شده میتونن بفهمن که چی میگم. اینجا اگر ما پلها رو منفجر میکردیم و در مناطق قابل عبور فقط چند تا توپ و تیربار و سرباز مستقر میکردیم نیروهای روس قادر به عبور از دره های موجود نبودند. خیلی راحت توان متوقف کردن ارتش شوروی رو داشتیم. البته مناطقی هم هست که هموار بوده و روسها در صورت توقف سعی در تغییر مسیر به سوی آنها میکردند. یکی از این مناطق قسمت شمال شرق ، شمال غرب کشور است که حاشیه دریای خزر میشه. ولی با حفر خندق و ایجاد موانع تاخیری میشد حرکت دشمن از این محورها رو کند کرد.

جالب بود. فکر کنم یه همچنین بالگردی جای آپاچی و کبری های ارتش آمریکا را خواهد گرفت. قبلا یه طرحی در حال انجام بود برای ساخت بالگردی که مکمل آپاچی باشه و در کنار آپاچی به نیروهای دشمن حمله کنه. البته این طرح کنسل شد. ولی همین بالگرد قابلیتهای رزمی خوبی دارد.

عجب کادوی تولد جالبی به اسرائیل دادن!

این خمپاره انداز مخصوص نیروهای ویژه و کماندویی است و به عنوان توپخانه سبک خط مقدم کارایی زیادی دارد. نیروهای کماندویی با برخورداری از این خمپاره انداز توانائیهای رزمی بیشتری کسب خواهند کرد.

واقعا فوق العاده است! این پهپاد موارد استفاده بسیاری دارد از جمله حمل ملزومات جنگی به خط مقدم یا کمک به نیروهای در محاصره. صنعت پهپاد با سرعت بسیار زیادی در حال پیشرفت است.

نیازی به نگهداری به این بمب افکن احساس نمیشود چون ارتش آمریکا تا زمان ورود به خدمت کامل جنگنده های اف22 و اف35 جنگ دیگری نخواهد داشت. این اف117 رو بیخیال الان ما باید بر روی مقابله با اف22و35 سرمایه گذاری کنیم چون پایداری بیشتری از آن دارند. در ظاهر پنهانکاری اف117 بیشتر است اما بدون کوچکترین توانایی تحرک و مانورپذیری! ولی اف22 یک جنگنده مانورپذیر است و حتی در صورت شناسایی شدن امکان فرار از دست موشک دشمن را دارد. باید فکری به حال جنگنده های آینده نیروی هوایی دشمن بکنیم.

سفیر آلمان در تهران بارها به دولت ایران اطمینان داد که دولت تهران نگران نباشد مقاومت کنید که ما در راه هستیم. شما برای اثبات این حرف مدرک معتبر برای ارائه دارید ؟ شما برای هر حرف مدرک میخاید؟! عزیز من برو نشریات آن روزگار به اضافه نامه های درباری رو بخون تا متوجه بشی. اگه تهران هستی یه سر به موزه ملی بزن.

جای یک هواپیمای مدرن دیگر خالی است! Beriev Be-42 این هواپیمای ضد زیردریایی یک هواپیمای آبی-خاکی بوده و توان نشست و برخواست از روی آب را دارد. برد و مداومت پروازی زیاد به همراه تسلیحات زیاد قابل حمل و ماموریت جانبی ترابری از مزایای این هواپیماست. مداومت پروازی این هواپیما بین 6 تا 8 ساعت بدون سوختگیری هوایی است. مزیت اصلی آن یعنی عدم نیاز به باند پرواز برای نیروی دریایی ما بسیار مفید خواهد بود. icon_frown

مدرک معتبر داری ؟ مدرک معتبرتر از تصمیم سریع و عجولانه برای بازنشستگی جنگنده های اف117؟ این خبر در چند رسانه روسی و چینی منتشر شده بود مربوط به چند سال قبل. لینک خبرها رو ندارم ولی میشه با جستجو در گوگل و یاهو پیدا کرد.

پیشنهاد خوبی است. تاکنون درباره هواپیماهای قدیمی اصلا بحث نکرده ایم! خودم مشتاق بحث درباره هواپیماهایی مثل بی اف109 و اف دبلیو190 و ... هستم.

واقعا ننگ بر مردم خائنی که تسلیم شدن را بهتر از جنگیدن میدانند. دوستانی که سواد کافی برای بحث نظامی نداشته و بجز پستهای تک سطری پارازیتی کار دیگری بلد نیستند اجازه شرکت در این بحث را ندارند. هر کسی پست تک سطری و سیاسی ارسال کند از تاپیک اخراج میشود. رضا کیانی، عکسها رو به پست اول تاپیک اضافه کردم. بله مشکل اصلی ما عدم اطلاع از حمله دشمن بود. باور کنید ما میتوانستیم حداقل تا رسیدن آلمانها به قفقاز در برابر ارتش شوروی مقاومت کنیم. موقعیت منطقه شمال غرب کشوری طوری است که آن 1000 دستگاه تانک بیشتر بصورت نمادین در کنار نیروهای روسی حضور داشتند تا شرکت در جنگ و جغرافیای خشن و کوهستانی منطقه اجازه تحرکات لازم برای لشکرهای زرهی روسی را نمیداد. ما براحتی با ایجاد کمینهای مختلف در مناطق حساس و احداث موانع ضد تانک قادر به متوقف ساختن این غول زرهی بودیم. کافی بود تا ما برای چند روز حرکت نیروهای زرهی روس را متوقف کنیم تا با استفاده از توپخانه ترتیب آنها را داده و زمینگیرشان کنیم. در شمال شرق کشور به نظر من ما شانس بیشتری برای مقاومت داشتیم چون نیروهای شوروی از قوای زرهی بی بهره بودند. جغرافیای نسبتا کوهستانی این منطقه و وجود تنها چند راه به سمت تهران برگ برنده ما بود. در صورت مسدود کردن راههای شمال غرب کشور به سوی تهران نیروهای روس یا زمینگیر میشدن یا به ناچار باید تغییر مسیر داده یا هم راههای مسدود را باز میکردند. در جنوب غرب کشور هم ما براحتی توان شکست دادن انگلیسیها را داشتیم. قبل از این جنگ مردم جنوب ایران بارها با انگلیسها درگیر شده و آنها را زمینگیر کرده بودند. نیروهای انگلیسی برخلاف نیروهای شوروی از یک نقطه ضعف بزرگ رنج میبردند و آن عدم وجود نیروهای ذخیره برای اعزام به منطقه بود. یعنی اگر ما موفق به زمینگیر کردن نیروهای انگلیسی در محورهای کوهستانی غرب کشور میشدیم انگلیس قادر به اعزام نیروی کمکی نبود. اما بهتر است نگاهی هم به وضعیت نیروهای آلمانی در جبهه شرق بیندازیم. زمانی که شوروی به ایران حمله کرد در شرایط بسیار بدی قرار داشت. ارتش این کشور در حالی با قوای بزرگی به ایران حمله کرد (که یکی از دلایل آن ترس از اشغال کامل ایران بدست انگلیس بود و دلیل دیگر حرکت به سوی جنوب و تصرف سکوهای نفتی منطقه بود.) که به شدت به چنین نیرویی در جبهه های مورد هجوم آلمانها نیاز داشت. قوای آلمانی حداکثر سه ماه با رسیدن به آذربایجان ایران فاصله داشتند و اگر از مقاومت ایرانیها مطمئن شده بودند به احتمال زیاد مسیر پیشروی نیروهای آنها به این منطقه تغییر میکرد. سفیر آلمان در تهران بارها به دولت ایران اطمینان داد که دولت تهران نگران نباشد مقاومت کنید که ما در راه هستیم. ولی دولت ایران فقط تسلیم متجاوزان شد! تسلیمی که هزاران بار شرم آورتر از بی کفایتی های فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه بود. حداقل این دو شاه بی کفایت بخشی از خاک ایران را از دست دادند نه کل آن. ولی رضاشاه هم کل کشور را از دست داد و هم بدتر از آن کار بجایی رسید که شاه ایران را عزل کردند!!! حالا کاری نداریم این شاه کی بود و دست نشانده بود یا نبود و ... به نظر من اگر ما سه ماه در برابر نیروهای روس و انگلیس مقاومت میکردیم با رسیدن نیروهای آلمانی به قفقاز پیروز جنگ بودیم. اگر ما مقاومت میکردیم الان نقشه سیاسی جهان طور دیگری بود و ایران جزو سه کشور برتر جهان بود. بزرگترین فرصت تاریخی در دو قرن اخیر را برای احیای مجدد قدرت ایران در دست داشتیم ولی در عرض چند روز و با ترس و خیانت مسئولین این فرصت تاریخی از دست رفت!

یعنی چی؟ پاپ راک ... ؟! icon_frown واقعا هنوز جنگ رو نمیدونی چی هست! یه سر به عراق و شهرک صدر بزن تا گوشه ای از جنگ رو ببینی و حس کنی. اگر باز هم حال و حوصله داشتی بیا شعار بده.

مبحث جالبی است. کارهای زیادی برای دفاع از کشور و بخصوص پایتخت میتوانست انجام گیرد تا از تسلیم فوق العاده مفتضحانه ارتش و دولت جلوگیری کرد. ارتش ایران در آن زمان قدرت چندانی نداشت ولی حداقل توانایی کند کردن سرعت پیشروی نیروهای دشمن و در نهایت دفاع از پایتخت را داشت. نیروی دریایی و هوایی ما به علت قدیمی بودن هواپیماها و ناوها و علاوه بر آن در کلاس پائینتری بودن نسبت به ناوهای انگلیس و شوروی تقریبا حرفی برای گفتن نداشت. بخصوص در بعد دریایی که همان ساعت اول جنگ کار نیروی دریایی ایران تمام شد! از بعد هوایی نیز بجز چند فروند جنگنده مابقی جنگنده ها از نسل جنگنده های جنگ جهانی اول و دو باله بودن که توانایی رویارویی با جنگنده سریع و مدرن روس و انگلیس را نداشته و بیشتر به یک هدف متحرک شبیه بودن تا جنگنده! اما با این وجود امکان استفاده از همین جنگنده های قدیمی به عنوان شناسایی و پشتیبانی سبک هوایی از نیروهای زمینی وجود داشت. ولی در زمین ما حرفهایی برای گفتن داشتیم. محورهایی که نیروهای مهاجم از آنها به کشور حمله کردند استعداد زیادی برای دفاع چریکی و نامتقارن دارند و بخصوص در محورهای شمال غرب کشور به علت کوهستانی بودن منطقه نیروهای ایرانی قادر به کند کردن و شاید هم متوقف کردن حرکت دشمن بودند. در آن زمان شوروی توان ارسال نیروی اضافی به جبهه ایران را نداشت و همان نیروها را با کلی دردسر فراهم کرده بود و اگر ما محورهای شمال کشور را به مدت حداقل سه ماه حفظ میکردیم احتمال آتش بس با شوروی یا حمایت ارتش آلمان که به قفقاز رسیده بود وجود داشت. در جنوب ایران استعداد نیروهای انگلیسی به نسبت شمال و نیروهای روسی کمتر بود و به طبع امکانات بیشتری برای مقابله با متجاوز داشتیم. کافی بود ارتش مردم شمال و جنوب ایران را مسلح کند و دولت رسما این تجاوز روس و انگلیس را محکوم کرده و به این دو کشور اعلان جنگ کند. حداقل با اعلان جنگ ایران آبروی رضاشاه در نزد عموم مردم حفظ میشد. با توجه به آمار کتاب مذکور استعداد کلی نیروی زمینی ایران بدین صورت بود: 19 لشکر در قالب 37 هنگ پیاده 23 هنگ سوار 13 هنگ توپخانه در حدود 5 گردان مهندسی 3 هنگ هوایی 1 هنگ آشتبار صحرایی 1 گردان توپخانه 1 گردان جماز!!! دو گردان زرهی نفرات 94000 نفر توان زیادی نیست اما میشد کارهایی کرد. قبل از هر کاری سازمان مثلا اطلاعات ایران باید از تحرکات مشکوک نیروهای شوروی و انگلیس در منطقه باخبر شده و موضوع را به ارتش اطلاع میداد. ارتش با فرض اطلاع قبلی از حمله قریب الوقوع دشمن میتوانست کارهای زیر را انجام دهد. ایجاد موانع و استحکامات سبک و کمین های کوهستانی و صحرایی و جاده ای. - اعزام تمام تانکها به محورهای شمال شرقی کشور به همراه 3 هنگ توپخانه و 7 هنگ پیاده و استقرار تمام هواپیماها در پایگاه تهران برای پشتیبانی سبک از نیروهای مستقر در شمال شرق کشور. با این تعداد نیرو و با توجه به نبود واحدهای زرهی در بین نیروهای مهاجم شوروی از شمال شرق کشور میتوان انتظار داشت که ارتش ایران موفق به متوقف کردن این نیروها میشد. - در محورهای شمال غرب واقعا توان هجومی شوروی وحشتناک بود! برای شمال غرب کشور نیروهای پیاده و توپخانه و ضدهوایی بصورت متحرک از همه مناسبتر است. استقرار 5 هنگ توپخانه و 15 هنگ پیاده و نیز تسلیح مردم غیور آذربایجان میتوانست یک باتلاق واقعی برای روسها ایجاد کند. زمانی که مردم دست خالی آذربایجان از پشت بام آب جوش بر سر متجاوزین روس میریختند اگر سلاح داشتند بی شک جلوی این خدانشناسها را سد میکردند. - در جنوب کشور ما با یک جنگ تقریبا کلاسیک مواجه بودیم و نیاز به پشتیبانی شدید توپخانه وجود داشت. استقرار 5 هنگ توپخانه و 15 هنگ پیاده به همراه تسلیح مردم جنوب و عشایر باعث کند شدن سرعت پیشروی انگلیسیها میشد. در حالت کلی ما توان مقابله کامل با نیروهای متجاوز را حتی با استعداد یک سوم نداشتیم و تنها راه ممکن جنگهای نامنظم و تسلیح مردم کشور به منظور تاخیر در سقوط پایتخت بود. احداث خندق و خاکریز در اطراف تهران به همراه تسلیح یک نیروی 20000 نفری مانع از سقوط تهران حداقل برای یک ماه میشد. از این بیشتر نمیشد کاری کرد! حداکثر سه ماه مقاومت فقط همین! ولی اگر ارتش مردانه و در کنار مردم میجنگید و شکست میخورد بسیار بهتر از تسلیم بی چون و چرا و ترخیص سربازان از پادگانها بود.

جالبه! پس در واقع میخای خودت نظاره گر این جنگ جهانی باشی؟! icon_frown

مشکل اصلی آلمان نازی توان علم و صنعتی نبود بلکه کمبود مواد اولیه و معدنی به آنها اجازه ساخت چنین ناوهایی را نمیداد. حتی اگر ناوهواپیمابر در دکترین نظامی آلمانی نقشی داشت فکر نکنم تا پایان جنگ قادر به ساخت بیش از 5 یا 6 فروند ناو میشدن و این تعداد کم در برابر بزرگترین نیروهای دریایی آن زمان یعنی انگلیس و فرانسه و آمریکا کاری از پیش نمیبردند.

Lich, شاید جان شما با کله داغتان ارزشی نداشته باشد اما صلاحیت این را ندارید که برای میلیونها قربانی چنین جنگی تصمیم گیری کنید.