لازم به توضیح هست که تانک سفیر74 ، T-72Z نمیباشد و با هم فرق دارند. T-72Z همان تانک T-54/55 است که با تغییرات گسترده و استفاده از دستگاههای پیشرفته برش و شکل دهی بدنه کاملا ارتقا یافته و از موتور تانک تی72 و یک توپ قدرتمند 105 میلیمتری برخوردار است. تانک سفیر74 نیز مدل ارتقا یافته تانکهای تی62 میباشد. هر دوی این تانکها به بهترین تجهیزات جنگی مانند مسافت یاب و هدفگیر لیرزی ، هشدار دهنده پیشرفته ، زرههای واکنشگر اضافی و تجهیز شده اند. برد درگیری این تانکها مخصوصا T-72Z در حدود تانکهای مدرن امروزی است و میتواند براحتی از فاصله 3 کیلومتری با دشمن درگیر شود! این تانک بسیار مورد توجه کارشناسان نظامی قرار گرفته است. تعداد این تانکها در حدود 1000 دستگاه میباشد. تانکهای تی72 از نوع S/M1 میباشد. با توجه به شکست تانکهای تی72 عراق در برابر M-1 های آمریکایی بدلیل نبود تجهیزات هدفگیر لیرزی ایران کار ارتقای این تانکها را در اولویت قرار داد. مقاومت زره این تانک نیز با احتساب زرههای واکنشگر در حدود 1000 میلیمتر میباشد.

aryoreza, بسیار جالب و مفید بود. البته این مقاله بیشتر معرفی استینگر بود! مسئولین نیروی انتظامی کار بسیار عاقلانه ای انجام داده اند. فرض کنید فردا با یه کشور مثلا ترکیه درگیر جنگ شدیم! اگر پاسگاههای مرزی نیروی انتظامی پدافند هوایی نداشته باشن همان بلایی سرشون میاد که در روزهای اول جنگ بر پاسگاههای مرزی با عراق آمد! الان نیروهای امنیتی کشور با ضریب امنیتی بیشتری میتوانند به مراقبت از مرزها و تامین امنیت کشور بپردازند. مهاجم هم فقط جنگنده و بالگرد نمیتونه باشه چون الان با کاهش قیمت تولید پهپادها و امکان ساخت شخصی آنها هر گروه قاچاقچی و شرور و شورشی میتواند از این وسیله تهیه و استفاده کند!

بهتره در شرایط کنونی از چنین سخنانی اجتناب شود. :|

جالب بود. ایتالیا ارتش قدرتمندی داشت اماضعف فناوری و تاکتیک این ارتش را به نیرویی درجه دو در اروپا تبدیل کرده بود که توان مقابله با ارتشهای فرانسه ، انگلیس و روسیه را نداشت. این قسمت مقاله دروغ است. ژنرال فون پالوس خیانت نکرد و فقط تسلیم شد. نیروهای وی از 22 نوامبر 1942 تا 31 ژانویه 1943 (که وی و تعدادی از افسران با حفظ ارزش نظامی تسلیم شوروی شدند) در بدترین شرایط ممکن به سر میبردند و عملا ماه دسامبر و ژانویه را در گرسنگی و سرما سپری کرده و از تدارکاتی که هرمن گورینگ دو ماه بود وعده میداد خبری نبود! از 270 هزار نفری که در محاصره بودند تناه چند هزار نفر موفق به فرار و تعداد بسیار اندکی نیز بعد از تسلیم زنده ماندند و اکثر سربازان در راه انتقال به بازداشتگاههای روسی بر اثر گرسنگی از پای درآمدند! فون پالوس در اوایل نوامبر از هیتلر درخواست اجازه عقب نشینی تاکتیکی کرد ولی اصرار بیجای هیتلر باعث محاصره کامل ارتش ششم و شکست آلمان در استالینگراد شد! نیاز روزانه تدارکاتی ارتش ششم 750 تن (شاید هم 500 تن دقیق یادم نیست!) بود در حالیکه نیروی هوایی آلمان علیرغم تمام ادعاها نتوانست بیش از 150 تن در روز آن هم نه بصورت مستمر به ارسال غذا و دارو و مهمات ... بپردازد! جالب است بدانید که ژنرال فون پالوس تا آخر عمر خود همواره طرحهای جنگ استالینگراد را مطالعه میکرد و بدنبال راهی بود که بتواند ارتش ششم را نجات دهد! البته در ذهن خود. :|

دوستان لطفا اخبار مرتبط با انرژی هسته ای را در بخش " اخبار نظامی " ارسال نکنند و بجای آن دو بخش خبری دیگر استفاده کنید.

این مقاله در مجله جنگ افزار چاپ شده بود که اگر زحمت تایپ آنرا بکشید خیلی خوبه و دوستانی که مجله رو نخریدن میتونن مقاله رو بخونن.

نیروی هوایی 26 فروند سوخو27 سفارش داده بود.

البته از میگ29 ها فقط برای حملات سطحی استفاده میشد و بصورت انبوه در جنگ خدمت نکرد. این جنگنده ها چون از مدل A بودن توانایی حمل سلاحهای هدایت شونده هوا به زمین را نداشتند! ولی با این وجود چند بار جنگنده های میگ29 عراق به عمق استراتژیک کشور نفوذ کردن! و اگه اشتباه نکنم یه بار در دریای خزر دو مخزن سوخت اضافی میگ29 پیدا شد! :|

سعيد عزيز اگه تا كنون با يك تيربار شليك كرده باشي ميداني كه هيچكدام از تيربارهاي موجود در كشور ما كم لگد نمي زنند.بطور مثال همين تيربار MG1A3 موسوم به MG3 كه به وفور در اختيار نيروهاي مسلح ميباشد آنچنان لگد مي زند كه پس از يك عمليان و به فرض شليك بيش از 1000 فشنگ با آن قاعدتا بايد روز بعد را به ماساژ و پماد مالي كتف خود سپري كني!!! به اضافه اينكه لگد آن سلاح آنقدر زياد است كه نمي تواني بطور پيوسته دست خود را روي ماشه نگه داشته و حداقل 100 تير را بدون وقفه شليك كني و مجبور هستي بعد از شليك حداكثر 20 تا 30 گلوله يكبار دست خود را از روي ماشه برداشته و مجددا به شليك ادامه دهي.ميبيني كه تا دلت بخواد تيربار وحشي و لگد زن داريم!!!!!؟؟؟؟ خدا نصيبت نكنه!! تیربار ژ3 که خدا نصیب نکنه یه لگدی داره که از صد تا شلیک چند تاش به هدف بخوره شاهکار کردی! واقعا سلاح خشنی است. حتی شنیدم در جنگ تحمیلی بعضی از نوجوانان بسیجی که میخواستند با این تیربار شلیک کنند بخاطر قدرت بدنی کم و در اثر لگد آن یا آسیب دیدن یا هم به زمین پرت شدن!

مطلب خوبی بود. این نارنجک انداز از قدرت و دقت زیادی برخوردار هست و حتی امکان استفاده از آن علیه خودروهای زرهی سبک دشمن نیز وجود دارد! وجود چنین نارنجک اندازی بر روی سلاح واحدهای کماندویی علاوه بر صرفه جویی در زمان باعث کاهش هزینه و تلفات خواهد شد. همچنین با این نارنجک انداز به برد مفید بیشتری دست خواهیم یافت که دست توان پرتاب نارنجک به آن مسافت را ندارد. امکان پرتاب نارنجک بصورت غیر مستقیم هم از دیگر مزایای آن میباشد. فرض کنید بر بالای پشت بام نیروهای دشمن مستقر هستند. با پرتاب یکی دو نارنجک باعث وارد آمدن تلفات و ایجاد رعب و وحشت در بین نیروهای دشمن شده و نیروهای خودی فرصت عملیات بهتری خواهد یافت.

شاید هیتلر احمق و جنایتکار در طرح ریزی عملیات کورسک شرکت داشت یا بهتر بگم دخالتهای بیجا و به اصطلاح کارشناسانه داشت! ولی طراح اصلی این عملیات شخص دیگری بود. ژنرال مانشتاین یکی از مسئولین این عملیات بود که هدف از اجرای آن ایجاد شکاف بین سپاه مرکز و جنوب شوروی و آزادسازی ارتش ششم آلمان محاصره شده در استالینگراد بود.

تشکر جالب بود. شنیدم دقت این سلاح چندان زیاد نیست چون لگد قوی داره و امکان ثابت نگه داشتن سلاح به طرف هدف را سخت میکنه؟

[align=center]تكنولوژي پنهان‌كاري و معرفی نمونه‌هایی از هواگردهای پنهان‌كار [/align] تاريخچه تكنولوژي پنهان‌كاري بررسي تاريخچه‌ي فعاليت‌هايي كه در راستاي ايجاد قابليّت پنهان‌كاري در وسايل پرنده (و همچنين ساير جنگ‌افزارهـا) صورت گرفته است، نكات قابل توجهي را آشكار ساخته است: · آمريكايي‌هـا، بيش از همه و پيش از ساير كشورهـا در اين زمينه سرمايه‌گذاري كرده‌اند؛ · با توجه به ميزان سرمايه‌گذاري‌هاي آمريكا در اين زمينه، به نظر مي‌رسد، هزينه‌هاي تحقيق و توسعه در اين زمينه بسيار زياد است. تعداد قابل توجّهي از پروژه‌هاي مطرح شده در اين زمينه، در نيمه‌هاي كار به دلايل مالي، لغو شده‌اند و نيمه‌كاره مانده‌اند. از اين دست مي‌توان به پروژه‌ي "دارك استار" كه در 1999 توسط وزارت دفاع ايالات متحده لغو شد و پروژه‌ي "آرورا" كه احتمالاً در سال 1990 لغو شده، اشاره كرد؛ · تعداد قابل توجهي از پروژه‌‌هاي انجام شده در زمينه‌ي پنهان‌كاري، كه اتفاقـاً هزينه و زمان قابل توجهي را به خود اختصاص داده‌اند، فقط براي اثبات و ارزيابي تكنولوژي و به عنوان پيش زمينه‌اي براي پروژه‌هاي اصلي انجام شده‌اند. از اين دست مي‌توان به پروژه‌ي "تكيت بلو" كه به عنوان پيش زمينه‌ي ساخت "بي 2" توسط نورثروپ در فاصله‌ي سالهاي 1978 تا 1985 به انجام رسيد و همچنين پروژه‌ي "اسنيكي پيت"كه به عنوان پيش زمينه‌ي ساخت "اف 22" توسط جنرال دايناميكس به انجام رسيد، اشاره كرد. عوامل مؤثر در مشاهده‌شدن يك پرنده مشاهده شدن يك وسيله‌ي پرنده توسط تجهيزات و ادوات شناسايي دشمن، با يكي از روش‌هاي زير صورت مي‌گيرد: · سطح مقطع راداري و انعكاس امواج راداري به سمت گيرنده‌؛ · امواج فرو سرخ؛ · صوت[1]؛ · مشاهده خود يا آثار وسيله با چشم مسلح يا غير مسلح[2]. لذا وقتي بحث پنهان‌كاري مطرح مي‌شود، مي‌بايد پنهان‌كاري و يا كم‌مشاهده‌پذيري در تمام حوزه‌هاي فوق مورد بررسي قرار گيرد. تكنولوژي‌هاي پنهان‌كاري و كم مشاهده‌پذيري ايجاد قابليّت پنهان‌كاري و/يـا كم مشاهده‌پذيري، بـا استفـاده از يكي از روش‌هاي زير و يا تركيبي از آنها صورت مي‌گيرد: · جذب سيگنال‌هاي شناسايي؛ · انحراف سيگنال‌هاي شناسايي در جهت مطلوب؛ · ايجاد اختلال در سيگنال‌هاي شناسايي. البته غير از موارد فوق، برخي روش‌هاي ديگري نيز مطرح شده‌اند كه گرچه مستقيمـاً سطح مقطع راداري را كاهش نمي‌دهند، اما باعث كاهش مشاهده‌پذيري وسيله‌ي پرنده مي‌شوند. اين روش‌ها عبارتند از: · پرواز در ارتفاع بالا؛ · پرواز با سرعت زياد؛ · پرواز در نزديكي زمين و بين موانع زميني مانند كوه‌ها و ناهمواريها. بر اساس اطلاعات منتشر شده و مطالعات صورت گرفته، خصوصـاً اطلاعات منتشر شده توسط شركت‌هـاي نورث‌روپ-گرومن، ناسـا، لاكهيد- مارتين و بويينگ كه به ترتيب سازنده‌ي هواپيماهاي پنهان‌كار بي-2، ايكس-29، اف-117 و بويينگ‌بِرد هستند، تكنولوژي‌هاي مرتبط با قابليّت پنهان‌كاري و كم‌مشاهده‌پذيري كه با يكي از روش‌هاي فوق‌الذكر منجر به قابليّت پنهان‌كاري و كم مشاهده‌پذيري مي‌گردند، و در آينده مورد استفاده خواهند بود، متناسب با سه بازه‌ي زماني به صورت زير تفكيك شده‌اند: 1- آينده‌ي نزديك · طراحي محل حمل سلاح در داخل بدنه (مانند هواپيماهاي ايكس 45 و اَوِنْجِر II) با سطح مقطع راداري كم؛ · طراحي محل نصب موتور داخل بدنه (مانند هواپيماي ايكس45) با سطح مقطع راداري كم؛ · طراحي ورودي و خروجي موتور داخل بدنه با سطح مقطع راداري كم؛ · طراحي خروجي هواي موتور و حذف آثار راداري و مشاهده‌پذيري آن (بعنوان مثال هواي گرم خروجي، بايد تحت پوشش هواي سرد در اطراف قرار گيرد)؛ · هواپيماي بدون دم[3] با كنترل فعال (مانند هواپيماهـاي ايكس-36 و بي2)؛ · دم مايل (مانند هواپيماي اف-117)؛ · سازه‌هاي مركب (كامپوزيت‌ها و مواد عبوردهنده‌ي امواج راداري)؛ · بال با زاويه‌ي عقب‌رفتگي و يا جلورفتگي زياد[4]؛ · بال شكسته[5] (مانند ايكس45)؛ · بدنه بـا سطوح صاف (بدون انحنا) و شكسته روي بدنه (مانند هواپيماي اف117)؛ · زير بدنه بـا سطوح صاف و بدون شكستگي (مانند هواپيماي اف117)؛ · بال و بدنه ادغام شده[6] بدون مرزهاي شكسته در نماي خارجي (مثل بي2 و ايكس47)؛ · طراحي و ساخت سيستم كنترل براي پرواز در نزديكي زمين[7]؛ · طراحي آيروديناميكي براي پرواز در رژيم سرعت نزديك صوت[8]؛ · موتور و سيستم‌ها با آلودگي‌هاي ارتعاشي و الكترومغناطيسي كم؛ · بدنه بـا نيمرخ پخ[9]؛ · رنگ و پوشش‌هاي جاذب امواج رادار[10]؛ · رنگ متناسب با شرايط پروازي (مانند اغلب هواپيمـاهـاي پنهان‌كار كه به علت پرواز در شب از رنگ سياه استفاده مي‌كنند)؛ · اندازه‌گيري سطح مقطع راداري پرنده (براي ارزيابي سطح مقطع راداري پس از پرواز و خسارتهـاي احتمالي، مثل ضرباتي كه به بدنه وارد شده و يا خراش‌هايي كه در پوشش هواپيما ايجاد شده است). 2- آينده‌ي ميان‌مدت · طراحي و ساخت نـازل موتورهـاي بـا قابليّت كنترل بردار جت خروجي[11]؛ · طراحي و ساخت سازه‌هاي مركب به صورت يك تكه[12]؛ · طراحي آيروديناميكي براي پرواز با ماخ بالا[13]؛ · طراحي و ساخت سيستم كنترل براي پرواز با پيروي از پستي و بلندي‌هاي زمين[14]؛ · طراحي هواپيمـا با ابعاد كوچك‌تر (مانند ريزپهپـادها)؛ · اندازه‌گيري دقيق‌تر سطح مقطع راداري اجزاي مختلف پرنده مثل موتور، خروجي موتور، سيستم‌ها و ... . 3- آينده‌ي دور · طراحي و ساخت پليمرهاي الكتروكروميك[15] براي تغيير رنگ پوسته (پنهان‌كاري در مقابل چشم)؛ · طراحي و ساخت سيستم فعال براي تغيير ميزان انعكاس‌دهي[16] امواج راداري؛ · طراحي و ساخت مواد با قابليّت تغيير ميزان جذب[17] امواج راداري؛ · طراحي آيروديناميكي براي پرواز در ارتفاعات خيلي بالا (هوا- فضـا پيمـا[18])؛ · طراحي آيروديناميكي براي پرواز در رژيم فرا صوت؛ · طراحي و ساخت بدنه و سيستم‌ها براي كاهش ابعاد پيكره در حد نانو؛ · طراحي و ساخت سيستم تصويرسازي مجازي روي بدنه‌ي هواپيما با استفاده از LCD (پنهان‌كاري در مقابل چشم مثل اختاپوس)؛ · طراحي و ساخت موتور سراميكي براي جذب امواج رادار، كوچك كردن ابعاد موتور و كاهش صدا و نويز؛ · اندازه‌گيري ميزان مشاهده‌پذيري پهپـاد در برابر چشم؛ · آموزش پرسنل زميني براي استفاده از سيستم‌هاي مرتبط با پنهان‌كاري (نظير سيستـمِ فعالِ تغيير ميزان انعكاس‌دهي امواج راداري). معرفی نمونه‌هایی از هواگردهای پنهان‌كار · هواپیمای نامرئی: F-117 [align=center][/align] شاید بتوان هواپیمای “F-117” را انقلابی ترین هواپیمای دوران دانست که با ظاهر منحصر به فرد خود، شگفتی هر بیننده‌ای را بر می‌انگیزد. اساس کار، در طراحی “F-117” به کارگیری سطوح تخت در تمام سطح خارجی بدنه می‌باشد. به همین منظور سطح زیرین هواپیما کاملاً تخت بوده و سطح جلویی زیر بال نیز با بدنه اختلاف سطح ندارد و این دو در امتداد یکدیگر می باشند. این هواپیما برای حمل جنگ افزار، تنها به دهلیزهای خود متکی است و برای به دام انداختن امواج رادار، درهای دهلیز جنگ افزارها و ارابه فرود آن دارای لبه‌هایی دندانه‌ای شکل می‌باشند. برای هماهنگی با اصول پنهان‌کاری از همان پوشش سیاهی که در هواپیمایSR-71” و “U-2R” به کار رفته است، بهره می‌گیرد تا در شب ناپیدا باشد. برای اینکه دریچه‌های ورودی هوای موتورها سطح مقطع راداری زیادی تولید نکند، توسط توری‌های ریزبافتی پوشیده شده‌اند که بازتاب امواج رادار را به صورت سطح صاف انعکاس می‌دهد. خط مستقیمی که از نوک دماغه تا نوک بالها با زاویه همگرایی 5/67 درجه امتداد یافته است نقش بسزایی در کاهش RCS جلویی هواپیما دارد. تمام سطح بدنه با مواد جاذب رادار پوشیده شده و سطوح شیشه‌ای کابین خلبان نیز با طلا پوشش داده شده تا انرژی راداری را به بدنه انتقال دهد. این هواپیما به منظور کاهش علائم فروسرخ، شار خروجی موتور را با هوای کنارگذر سرد مخلوط کرده و از مجرایی که انتهای آن به شکل شیاری تخت، کم ارتفاع و عریض می‌باشد به بیرون هواپیما هدایت می‌کند. این اگزوزها دارای لبه‌ای در زیر خود می‌باشند تا منبع اصلی گرما را از حسگرهای روی سطح و واقع در ارتفاع پایین‌تر، مخفی نگه دارند. مکانهای انتهای بدنه نیز به گونه‌ای به بدنه نصب شده‌اند که علاوه بر نگاه داشتن بازتاب راداری در کمترین مقدار، گازهای خروجی موتور را از حسگرهای فروسرخ دور می‌سازند که این امر در هنگام تعقیب شدن به وسیله جنگنده حامل اینگونه حسگرها اهمیت بیشتری می‌یابد. با وجود آنکه مقدار دقیق سطح مقطع راداری “F-117” همچنان سری و طبقه‌بندی شده است اما برخی منابع، سطح مقطع راداری این هواپیما را از جلو به اندازه 01/0 مترمربع تخمین زده‌اند. · بمب افکن پنهانکار B-2: [align=center][/align] هواپیمای “B-2” و هواپیمای “F-117A” به واسطه ظاهر منحصر به فرد خود دارای RCS کمی می‌باشند. در طراحی این هواپیماها نیز به کارگیری سطوح تخت به منظور پژواک امواج ارسالی به سمت‌هایی مخالف با سمت رادار جستجوگر در نظر گرفته شده است. بیشتر سطح بالایی “B-2” از «الاستومر» که رسانایی یکنواختی در سطح ایجاد می‌کند پوشیده شده است. مواد جاذب رادار نیز در بخش‌هایی همچون درب‌ها، داخل ورودی‌های هوا و دیگر منافذ به کار برده شده‌اند تا بازتاب امواج راداری را از این قسمت‌ها به حداقل برسانند. خروجی‌های موتور “B-2” روی بال جلوتر از لبه فرار قرار دارند و به سمت لبه‌های رو به بیرون و بالا می‌دمند. برای کاهش علائم فروسرخ در این هواپیما، موتورها مجهز به مخلوط کننده‌های گازهای داغ با هوای سرد می‌باشند. همچنین برای جذب امواج فروسرخ ناشی از گرمای به وجود آمده توسط خورشید و مقاومت هوا در سطح هواپیما از رنگهای جاذب امواج فروسرخ که ترکیباتی از سولفید روی می‌باشند استفاده شده است. بارزترین عنصر کشف بصری یک هواپیما، اثری است که موتورهای آن در هوا برجا می‌گذارند که با تغییر ارتفاع، قابل از بین بردن است. اما شرایطی نیز پیش می‌آید که تغییر ارتفاع ممکن نباشد، در این حالت م‌وان با تزریق مواد شیمیایی در گازهای خروجی، ذرات آب را به قطراتی که قابل دیدن نباشد تجزیه کرد. در هواپیما “B-2” این مسئله در نظر گرفته شده است. همچنین برای اینکه کشف بصری این هواپیما در روز به کمترین حد ممکن برسد سطح زیرین آن رنگ آمیزی خاکستری شده است. · جنگنده تاکتیکی پیشرفتهYF-22A (ATF): [align=center][/align] این جنگنده ترکیبی از پنهان‌كاري و کارآیی آیرودینامیکی است که قابلیت پنهانکاری را بدون از دست دادن مزیت آیرودینامیکی داراست. برای حفظ ویژ‌گی‌های پنهانکاری، سوخت و جنگ افزارهای لازم برای اجرای مأموریت‌ها در درون بدنه حمل می‌شوند. دهلیزهای جنگ‌افزارها به صورت یک دهلیز بزرگ در زیر و جلوی بدنه تعبیه شده است. از روبرو، یعنی مهمترین و حساس‌ترین وجه برای یک جنگنده ATF، از به کار بردن لبه‌های بازتاب‌دهنده امواج راداری بر مسیر پرواز، اجتناب شده است. لبه‌های جلویی و عقبی دریچه ‌ها و صفحه‌های متحرک، دندانه دار می‌باشند تا انرژی راداری رسیده را پراکنده نمایند و دهانه‌های ورودی‌های هوای موتور نیز به همین دلیل به بیرون و پایین زاویه داده شده‌اند. همچنین مجراهای ورودی s شکل نیز دهانه‌های کمپرسورهای موتور را از مسیر مستقیم امواج رادار پنهان می‌نمایند. این جنگنده 20 الی 30 درصد بزرگتر از “F-15” و 40 درصد بزرگتر از هواپیمای “F-18” می‌باشد. به همین دلیل از فاصله 10 مایلی قابل رویت است و در نتیجه اینگونه جنگنده‌ ها از طریق کشف بصری آسیب پذیر هستند. · بالگرد نامرئی کمانچی “RAH-66”: [align=center][/align] «کمانچی» نخستین بالگرد پنهانکار دنیاست و ادعا می‌شود که بازتاب راداری آن تنها به اندازه 25 درصد بالگرد آپاچی است و 75 درصد کمتر از آپاچی علائم فروسرخ از خود منتشر می‌سازد. کمانچی توسط رادار قابل رویت نیست، مگر در برد کوتاه که معمولاً کمتر از چند مایل است. گذشته از آنکه این بالگرد از مواد و سازه جذب‌کننده امواج راداری استفاده می‌کند سطح مقطع راداری بسیار کوچک آن تا حد زیادی مربوط به سطح بدنه شش‌گوشه‌ای، سر ملخ اصلی پوشش داده شده و جایگاه‌های جنگ‌افزار دهلیزی می باشد. علاوه بر این، توپ چرخان 20 میلی‌متری سه لوله آن را می‌توان به سمت عقب برگردانده و در یک پوشش آیرودینامیکی در پشت برجک جا داد. یکی دیگر از مهمترین عوامل تقلیل سطح مقطع راداری در این بالگرد، چگونگی قرار گرفتن شش بالک قابل حمل متصل به بدنه بالگرد همراه با سکانی یکنواخت می‌باشد. از دیگر تدابیری که در این بالگرد به منظور کاهش سطح مقطع راداری در نظر گرفته شده ملخ دوم می‌اشد که از نوع پروانه‌ای است و به یک طرف متمایل می‌باشد. در ضمن ارابه فرود، قابل جمع شدن است. حضور بالگردها را می‌توان قبل از اینکه در دید قرار گیرند توسط صدای آنها تشخیص داد. لذا در این هواگرد به منظور پنهانکاری بیشتر، تدابیری از قبیل افزایش ملخ‌ها در محور اصلی (ملخ‌های پنج تیغه‌ای) و پروانه دم و انحنای قابل توجه انتها تا نوک ملخ توسط طراحان این بالگرد صورت گرفته است. در این بالگرد به منظور کاهش اثر و رد اشعه فروسرخ، موتورها در داخل بدنه جاسازی شده‌اند و به صورت کلی یکی از بهترین وسایل عمود پروازی است که در مقابل ردیابی توسط اشعه فروسرخ محافظت شده است. [align=left]-------------------------------------------------------------------------------- [1] Aural [2] Visual [3] Tail-less Aircraft [4] Sweep Back or Sweep Forward [5] Swing Wing [6] Blended Wing Body [7] Terrain Following Flight (TF) [8] Advanced Subsonic [9] Slim Profile [10] RADAR Absorbent Material (RAM) [11] Thrust Vectored [12] Single Piece Composite [13] Super Cruise [14] Terrain Following Flight (TFF) [15] “Electro Magnetically Conductive Polyaniline based RADAR Absorbent Material” or “Electro-Chromic Materials” [16] Reflectiveness [17] Radar Absorptiveness [18] AeroSpace Plane[/align] منبع: سایت آویا avia.ir

یک نظامی از بدو ورود به ارتش باید آماده مرگ باشد. یه نظامی دو تا همدم داره یکی سلاحش و دیگری مرگ! باید با این دو تا رفیق باشه وگرنه توان رزم نخواهد داشت.

بالاخره جنگنده هامون رو هوا نابود بشن بهتر از بمباران رو زمین هست! مرگ یک جنگنده باید در آسمان باشد.

هدف آلمان نازی تبدیل شدن به قدرت اول اروپا و تقسیم منابع جهان بین خود و آمریکا و انگلیس و شوروی بود. اینکه چرا به شوروی حمله کرد دلایل اجتناب ناپذیری دارد ولی آلمان حداقل تا تعیین تکلیف انگلیس و آمریکا قصد جنگ با شوروی را نداشت. این موضوع صحیح است ولی مشکل از ریشه بود و نباید تصور کرد با بودن فردی مثل رومل یا مانشتاین آلمان پیروز میشد. افرادی مثل رونشتت و گودریان و هاینرینکی هم که دست کمی از این افراد نداشتند نتوانستند کاری کنند. طرح نبرد کورسک را ژنرال مانشتاین ریخته بود و اگر نقشه و زمان حمله لو نمیرفت شکافی به عمق هزار کیلومتر بین نیروهای روس ایجاد میشد! این طرح مشکلی نداشت. در ضمن آمریکا آلمان را شکست نداد و جالب است بدانید که ارتش آمریکا تنها موفق به نابودی نیروهای بازگشته از شرق میشد که یک دهم توان رزمی اصلی خود را هم نداشتند! بیش از 600 لشکر آلمانی را روسها نابود کردند که بیش از 80% کل لشکرهای آلمانی بود! این در حالی بود که نیروهای آلمانی در برابر شوروی بسیار زیاد و کار کشته تر بودند و مثل روز D-DAY نبود با 14000 هواپیما به حریفی حمله کنن که تقریبا هواپیما نداشت!

لینکش یادم نیست اما یه فایل pdf با نام HISTORICAL TABLES BUDGET هست. جستجو کنی پیدا میشه.

این مطلب نیز مانند مطالب قبلی جالب و مفید بود. از این سلاح خیلی خوشم میاد و یجورایی به اصطلاح امروزیا کلاس داره! :|

جالب بود. مسئولین عربستان اگر دنباله رو غرب نبودند این کشور ارزش استراتژیک زیادی در منطقه و جهان دارد که میتوانست یکی از بازیگران مهم منطقه ای باشد. ولی الان طوری شده که بجز چند تا جوجه فسقلی مثل بحرین و امارات ... حرف عربستان خریدار ندارد! مسئولین احمقش هم چیزی بلد نیستن! بزرگترین ابتکارشون هم در قبال مسائل منطقه تحویل پیشنهاد ما به خودمون مبنی بر ایجاد کنسرسیوم سوخت اتمی بود! :|

بودجه نظامی آمریکا در سال 2007 به شرح زیر است! ( بر اساس میلیون دلار) کل بودجه: 2784267 بودجه نظامی: 548915 بهداشت و حقوق: 671254 خزانه: 490507 ( میزان ذخایر نقدی) مدیریت امنیت اجتماعی: 567179 مصارف بودجه نظامی نیز بصورت زیر است: حقوق کارکنان: 128780 عملیات و نگهداری: 224799 تدارکات ، جذب نیرو ...: 104302 تحقیقات و ساخت و آزمایش: 71075 ساخت تجهیزات: 8758 ساختمان سازی برای کارکنان: 4329 سایر: 6842 منبع: سایت کاخ سفید

خوبه این تاپیک دوباره فعال شد. بهتره دوستان بحث رو ادامه بدیم تا یاد و خاطره دوران جنگ تحمیلی مرور شود.

متاسفانه در خیلی از کشورها چنین مواردی وجود دارد. اگه جنگ شد شما میتونی بصورت نیروی داوطلب مانند دوران جنگ به جبهه اعزام بشی.

خدمت سعيد جان عزيز عرض كنم در كاتالوگ ها در مورد برد مفيد دراگونف اينطور نوشته اند: نشانه روي از طريق روزنه ديد و مگسك در روز بدون ابزار پيشرفته: 1000 متر نشانه روي توسط دوربين در روشنايي روز: 1300 متر نشانه روي در شب با سايت مخصوص ديد در شب: 300 متر پس توجه ميفرماييد كه برد آن بسيار بيش از 600 متر است و منظور بنده از ذكر مسافت 600 متر اين بود كه معمولا از اين تفنگ براي پشتيباني در فواصل دور استفاده مي شود و يك تك تيرانداز ماهر ميتواند با هدف قرار دادن پرسنل دشمن در فواصل دور كه در حال نزديك شدن به نيروهاي خودي هستند نيروهاي پياده خودي را حمايت نمايد و در واقع مانند اجل معلق بر سر دشمن فرود آيد.مثلا مجسم كنيد يك ستون از نيروهاي مكانيزه دشمن با خودروهاي مجهز به مسلسلهاي سنگين مانند تيربار كاليبر 50 يا دوشكا و همچنين سلاحهايي مانند ميني كاتيوشا به سرعت در حال نزديك شدن به نيروهاي خودي است و يك تك تيرانداز ماهر ميتواند از فاصله بيش از 600 متر با هدف قراردادن افرادي كه پشت مسلسلهاي سنگين يا سلاحهاي ديگر قراردارند هم توان رزمي دشمن را در يك چشم برهم زدن كاهش دهد و هم تاثير زيادي در روحيه دشمن بگذارد چون نمي توانند براحتي مبداء شليك را مشخص و با آن به مقابله بپردازند پس دچار سردرگمي شديد شده و بطور كل آرايش رزمي خود را از دست مي دهند.اين صحنه را شخصا بارها به چشم ديده و تاثيرات مفيد آن براي نيروهاي خودي را تجربه كرده ام.البته بازهم آرزو مي كنم هيچكس هيچوقت در شرايط رزم قرار نگرفته و دنيا هميشه در صلح و آرامش باشد.دراگونف چي ها هم كنار زن و بچه هاشون زندگي آرامي را سپري كرده و مجبور به هدف قرار دادن دشمن نباشند. تشکر از توضیحات مفیدی که ارائه کردید. پس با این حساب امکان استفاده از این سلاح با کمی ارتقا تا 20 30 سال دیگر هم وجود دارد.

بودجه تحقیقات شاید اما ایران که قصد ساختن تجهیزات تهاجمی فوق پیشرفته ندارد تجهیزات دفاعی هزینه زیادی ندارد.

تاپیک جالب و مفیدی است. منتظر ادامه مطالب هستم.