برای زدن پایگاه قبله حمله هوایی ممکن نیست و بهترین راه استفاده از موشکهای تاکتیکی میباشد. فاصله این رادار تا پایگاه تبریز 335 کیلومتر و از مرز 130 کیلومتر میباشد بنابراین در تیررس موشکهای فوق دقیق فاتح110 قرار دارد. وسعت پایگاه نیز زیاد است ولی زدن دو ساختمان اصلی کفایت میکند که با شلیک چند موشک امکان پذیر است. همزمان با انهدام رادار قبله باید به پایگاههای هوایی دارای میگ-29 حمله موشکی و هوایی شود تا مشکل این جتهای خطرناک رفع گردد. بقیه هواگردهای این کشور هم ارزش عملیاتی ندارن! سایتهای راداری و پدافندی این کشور هم قدیمی و میتوان با استفاده از موقعیت کوهستانی منطقه و پرواز در ارتفاع پست همشون رو نابود کرد. البته باید بمباران تمام 66 پایگاه هوایی در دستور کار باشد چون به دلیل نزدیکی پایگاهها امکان انتقال جنگنده ها به پایگاهی دیگر وجود دارد. بعد از مراحل فوق نیروی زمینی جمهوری آذربایجان به دلیل از دست دادن پوشش هوایی در عرض چند روز از هم پاشیده و تسلیم میشود. نیروی دریایی این کشور هم با استقرار یک گردان موشک نور و به آب اندازی 5 ناوچه حرفی برای گفتن نخواهد داشت. به نظر من نیازمند کارهای زیر هستیم، ایجاد 5 پایگاه هوایی جدید در شمال غرب کشور استقرار دو گردان جنگنده-بمب افکن و یک گردان شکاری در شمال غرب ایجاد سه پایگاه موشکی فاتح110 با 20 پرتابگر دو سایت ضد هوایی جدید در کنار مرز که میتوان از هاوکهای تولید داخل استفاده کرد ساخت 5 ناوچه تندرو مجهز به توپ 76 میلیمتری و دو موشک کوثر و به آب اندازی در دریای خزر استقرار یک گردان موشک ساحل به دریای نور با 10 پرتابگر افزایش لشکرهای زرهی و مکانیزه به 3 و 5 و 3 لشکر توپخانه کلا با 100000 نفر میتوان در عرض یک هفته جمهوری آذربایجان را بازپسگیری کرد. لطفا نظرات خود را بیان کنید. :|

بالاخره بعد از یک روز عکس زیر رو تهیه کردم که شامل اکثر پایگاههای هوایی و ضد هوایی جمهوری آذربایجان میباشد. عکس بزرگتر و پایگاههای ایران در شمال غرب کشور عکس بزرگتر پایگاههای بجای مانده از شوروی سابق آنقدر زیاد است که کار بررسی را سخت کند!

خوب ما که به تکنولوژی ضد گرانش هم دست یابیم شما انکار میکنید نمیدونم این دید منفی از کجا و به چه دلیل حاصل شده؟ هر لیوان نیمه پری هم دارد که باید آنرا دید و از آن برای جبران قسمت خالی استفاده کرد وگرنه فقط نیمه خالی لیوان رو ببینیم کل نخبگان جهان هم جمع شوند کاری از پیش نمیبرند! ناامیدی بزرگترین کفر است پس ناامید نباشیم.

آذرخش اولیه که ده سال قبل ساخته شد را میتوان نسل صفرم آذرخش نامید که بیشتر پروتوتایپ بود تا مدل نهایی و آذرخش کنونی مدلی است که قراره به تولید انبوه برسه و نسل اول آذرخش هست. صاعقه هم یه پروژه مشابه هست که برای ساخت یه جنگنده چند منظوره دنبال میشود. احتمالا هر دو پروژه در نهایت به یک طرح کلی برسند.

شرمنده یه روز نبودم ان شاء الله عکسهایی از پایگاههای آذربایجان با گوگل ارث تهیه کردم که پست میکنم. از بابت عکسها هم از دوستان تشکر میکنم خیلی مفید بودن باید روشون بحث کنیم. :|

DeAtH-EaGlE, تصویر خوبی بود و پایگاه شبیه عکسی است که قرار دادم. حالا یه نگاه در گوگل ارث بنداز ببین نزدیکترین پایگاه هوایی و ضد هوایی به این پایگاه کجاست؟ شاید بتونیم با موشکهای تاکتیکی فاتح110 این پایگاه رو هدف قرار بدیم که باید فاصله تا پایگاه از مرز رو هم حساب کرد. گویا برد فاتح110 به 200 الی 250 کیلومتر و دقتش به 10 متر افزایش یافته است. payam, خوب صبر میکنیم ببینم چه اطلاعاتی میدی؟ این کشور از نظر استراتژیک خیلی مهم هست و شاید توان نظامی خودش زیاد نباشه ولی دوستی با آمریکا و ترکیه کار رو پیچیده میکند.

PERSPOLIS, خوب پس باید یا شما فارسی بنویسید یا یکی از مدیران زحمت برگردان مطالب شما رو بکشد. ali_64, پایگاه قبله در مختصات 40° 52′ 14.6″ عرضی و 47° 48′ 9.6″ طولی قرار دارد. دوستانی که گوگل ارث دارن یه عکس از این منطقه تهیه کنن؟ این ایستگاه راداری فوق دوربرد برای اولین بار در سال 1985 توسط غرب شناسایی شد و احتمالا یک سال قبل از آن عملیاتی شده بود. برد شناسایی این رادار در حدود 6000 کیلومتر و تمام خاورمیانه ، هند ، شمال تا جنوب آفریقا و اقیانوس هند را تحت پوشش خود دارد! به دلیل استراتژیک و حیاتی بودن این پایگاه برای شوروی سابق و جدا شدن از سرزمین اصلی در جریان فروپاشی روسیه این رادار را به قیمت 7 میلیون دلار در سال اجاره کرده است و هم اکنون 1000 پرسنل روس در آن مشغول به خدمت هستند. این رادار از نوع Daryal میباشد که نوعی رادار دوربرد آرایه فازی پیش اخطار میباشد. عکسی از رادار قبله نیافتم ولی یه عکس از یه رادار Daryal که مشابه قبله هست قرار میدهم. عکس در اندازه بزرگتر

موقعیت پایگاههای آمریکا در منطقه عکس در اندازه بزرگتر

mohajem, تشکر مطلب کامل و مفید بود. IRGCAF, دقیقا معلوم نیست ولی احتمالا تغییرات در فرکانس رادارها ، کامپیوترهای هدفگیری و سیستم هدایت موشک ، استفاده از رادارهای جدید مانند تین شیلد ، افزایش سرعت و برد موشک ، امکان درگیری همزمان با تعداد بیشتری هدف ، کاهش مدت زمان عملیاتی شدن و ... همچنین یکی از کارهایی که انجام شده اضافه کردن قابلیت رهگیری موشکهای کروز برای مقابله با موشکهای توماهاوک آمریکایی است.

[align=left]PERSPOLIS, thank you for your suggetion. can you type farsi? please speak in farsi because the main language for this forums is farsi and others is not allowed! [/align] دوستان دو تا عکس از آذربایجان قرار میدم اگه کسی عکسی داشت در گالری سایت آپلود کنه هر چی گشتم چیزی از موقعیت پایگاههای نظامی این کشور در گوگل یافت نشد!

یکی به این دوست تازه وارد برنامه پینگلیش بده چند بار بگم نوشتن به زبانی غیر از فارسی ممنوع است.

بله ترکیه و آمریکا از دوستان جمهوری آذربایجان هستند و پیمان نظامی با ترکیه و همکاری و حضور نیروهای آمریکایی در آذربایجان باید در بررسی راهکارها لحاظ شود. این کشور با کمکهای مالی خارجی و حمایت آمریکا در حال ایجاد یک ارتش قوی است تا برتری مطلق به ارمنستان و توان دفاعی در برابر ایران داشته باشد. وجود جنگنده ای مانند میگ-29 آن هم به استعداد سه گردان طی چند سال آینده میتواند مشکلات زیادی برای ما ایجاد کند. این جنگنده در جنگ یوگسلاوی علیرغم تعداد اندک دردسرهای برای مهاجمان ایجاد کرد و بهترین راه برای نابودی آنها انهدام بر روی باند است نه در نبرد هوایی! با توجه به پدافند قدیمی و ضعیف آذربایجان در صورت از کار انداختن رادار قبله میتوان عملیاتی مشابه حمله به اچ3 را انجام داد که در نتیجه تمام توان هوایی و زرهی و ... این کشور در طول چند ساعت نابود خواهد شد. مشکل اصلی همین رادار قبله هست که تحرکات ما رو فاش میکند و باید فکری به حالش کرد؟

به نقل از خبرگزاری رویترز در نمایشگاه هوایی مسکو یک مرد ناشناس و ثروتمند روس که بوسیله بادیگارد اسکورت میشد به محل آمریکائیها رفته و پیشنهاد خرید بمب افکن بی-52 را به آنها داده است! این کار باعث شگفتی و تعجب آمریکائیها شده و در پاسخ گفتن که این بمب افکن برای فروش نیست و اگر فروخته بشه قیمتش حداقل 500 میلیون دلار خواهد بود. برای خوندن متن کامل به لینک زیر برید http://news.yahoo.com/s/nm/20070824/od_uk_nm/oukoe_uk_russia_usa_bomber قصد این فرد روسی چی بوده معلوم نیست یعنی روسها بازم چه نقشه کثیفی کشیدن؟

درباره ارتش جمهوری آذربایجان نظری نبود؟ اگه نظری نیست بحث ارتش ارمنستان رو شروع کنیم؟ البته برای مقابله با آذربایجان هنوز نتیجه گیری نکردیم! :|

alishahrag, با تشکر از مقاله که پست کردید مطالب درباره این جنگنده در سایت کم بود که شما زحمتش رو کشیدید. IRGCAF, داره بمب خوشه ای رها میکنه!

ما نیازی به نبرد کلاسیک با ارتش آذربایجان نداریم و در یک حمله ضربتی با یک اسکادران متشکل از 6 گروه جنگنده-بمب افکن قادر به نابودی تمام 16 پایگاه هوایی هستیم. آذربایجان تا بیاد کاری کنه باکو سقوط کرده! تنها مشکلی اصلی رادار قبله هست که تحرکات ما رو آشکار میکنه و باید با حمله موشکی نابود شود. حتی اگه آذربایجان بتونه میگ-29هاش رو به پرواز در بیاره فقط در آسمان خودشون برای ما خطر دارن وگرنه نیروی هوایی این کشور توان عبور از مرز ما را ندارد. جهت زدن میگ-29 هم بهترین گزینه سوخو-27 هست با یک اسکادران سوخو-27 کار سه اسکادران میگ-29هاشون که قراره تا چند سال دیگه بوجود بیاد تموم است!

زود قضاوت نکن این مشکل ناشی از tinypic هست که عکسهای قدیمی رو با جدید عوض میکنه! چند بار گفتم در تینی پیک عکس آپلود نکنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ از این به بعد هر کاربری از تینی پیک عکس بزاره بن میشه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

با تشکر از دوستان که مطلبی درباره نیروی هوایی ... جمهوری آذربایجان پست کردند. ارتش جمهوری آذربایجان پرسنل فعال 126400 نفر سن سربازی 18 سال تعداد نفرات قابل جذب حدود 3 میلیون نفر زن و مرد بودجه سالانه 1.1 میلیارد دلار 2.6% تولید ناخالص داخلی مرز مشترک با ایران 611 کیلومتر نیروی هوایی 7900 نفر پرسنل 198 هواگرد 16 پایگاه عملیاتی + 50 پایگاه دیگر قابل استفاده این کشور سفارش 48 جنگنده میگ29 و تعدادی JF-17 داده است که به زودی تحویل میشود. با این حساب توان هوایی این کشور بصورت زیر است تمرینی 18 الی 24 فروند L-29 12 فروند L-39 ترابری 3 فروند An-2 9 فروند Mi-6 7 فروند Mi-2 13 فروند Mi-8 رزمی 3 فروند MiG-21 48 فروند MiG-29 2 فروند Su-17 4 فروند Su-24 2 فروند Su-25 15 فروند Mi-24 همچنین نیروی دفاع هوایی از سال 2006 در پی ارتقا و افزایش تعداد هواگردها هست که تا سال 2009 انجام خواهد شد. 29 فروند میگ-29 26 فروند JF-17 10 فروند Tu-16 25 فروند Mi-24 علاوه بر آمار فوق هواگردهای غیرعملیاتی زیر هم وجود دارد 1 فروند An-12 1 فروند An-24 33 فروند MiG-25 11 فروند MiG-25PD 5 فروند میگ-25 شناسایی 14 فروند MiG-25RB 8 فروند MiG-25U 3 فروند Il-76 10 فروند Tu-16 1 فروند Tu-134 نیروی دفاع هوایی این نیرو حدود 3500 پرسنل فعال دارد و از رادار فوق دوربرد قبله با برد 6000 کیلومتر بهره میبرد! آمریکا در سالهای اخیر این کشور را با رادارهای مدرن مجهز کرده که یکی از آنها در مرز با ایران و در منطقه لریک و دیگری در مجاورت مرز گرجستان نصب شده است. پدافند اصلی این کشور بر دوش موشکهای قدیمی SA-2 میباشد که تعدادی برای دفاع از باکو و تعدادی در مرزهای ایران و منطقه داغستان جهت جلوگیری از هواپیماهای ارمنستان مستقر شده است. این نیرو از موشکهای SA-4/8/13 نیر برخوردار است. تعداد زیادی توپ ضد هوایی هم مکمل سایتهای موشکی این کشور هستند. نیروی زمینی در حدود 110000 هزار پرسنل فعال که 15000 نفر هوابرد میباشد. این نیرو 575000 نیروی ذخیره و قابل افزایش تا 1.3 میلیون نفر دارد! در طول 14 سال درگیریهای مرزی با ارمنستان سر مساله قره باغ میتوان گفت نیروی زمینی آذربایجان تا حدودی کارکشته شده است!!! تجهیزات این نیرو بصورت زیر است بیش از 500 دستگاه تانک شامل 286 تانک T-72 و 247 دستگاه تانک T-55 بیش از 500 دستگاه نفربر زرهی شامل 114 BMP-1 96 BMP-2 3 BMP-3 41 BMD-1 23 BRM-1 25 BTR-60 28 BTR-70 11 BTR-80 196 MT-LB تعداد 410 توپ شامل D-30 122 mm Howitser- 191 D-20 152 mm Gun-Howitzer- 30 2A36 152 mm Gun - 20 2S1 122mm Self Propelled 122mm Howitser - 14 BM-21 122mm "Grad" MLRS - 40 9A52 "Smerch" 300mm MLRS - 7 MT-12 "Rapira" 100mm smoothbore AT-Gun - 72 M-46 130mm field gun - 36 نیروی دریایی این نیرو در حدود 5000 پرسنل فعال دارد و تنها حوضه فعالیتی آن دریای خزر در قالب 16 گروه دو دسته ای یکی برای گشتهای ساحلی و دیگری حضور در آبهای دریای خزر میباشد. تجهیزات و کشتیها 7 کشتی گشتی شامل 2 فروند ناو کلاس اوزا2 و 5 فروند کلاس استنکا 7 ناو مینروب شامل 2 فروند کلاس سونیا و 5 فروند کلاس یاوگنیا 6 ناو باری ، 2 ناو کشنده ناوهای باری ، 1 کشتی عملیات ویژه و 1 کشنده کشتی عملیات ویژه آذربایجان خطری بزرگ نیست ولی میتواند در میان مدت تبدیل به یک خطر کوچک شود که اهرم فشاری برای غرب علیه ایران خواهد بود. با توجه به افزایش هزینه های نظامی این کشور طی 10 سال گذشته که دو برابر و به بیش از 1 میلیارد رسیده است و همچنین سفارشات نظامی و همکاری با آمریکا ، تلاش برای اروپایی حساب شدن!!! ، حضور نیروهای آمریکایی و ... باید توجه ویژه ای به خطر هر چند کوچک از جانب این ایالت جدا شده از ایران کرد. برای شکست ارتش آذربایجان به اندازه کافی نیرو در شمال غربی کشور در اختیار داریم ولی بهتر است کارهایی شبیه زیر انجام شود احداث 3 پایگاه تاکتیکی دیگر جهت پوشش پایگاه دوم شکاری تبریز افزایش تعداد یگانهای هوایی به 3 اسکادران شکاری-بمب افکن و 2 اسکادران جنگنده-بمب افکن استقرار دو لشکر زرهی و 3 لشکر مکانیزه دیگر افزایش نیروهای نظامی به بیش از 200000 نفر همچنین با استقرار چند سایت موشکی دیگر در مجاورت مرزها امکان زدن جنگنده های مهاجم کمی پساز برخاست وجود دارد. جهت مقابله دریایی هم استقرار 10 20 پرتابگر موشک نور و چند ناو موشک انداز و گشتی کفایت میکند. کلا آذربایجان خطری نداره! :|

برد بیشتر در زدن هواپیماها مهم نیست چون مثال میزنم. شما s-300pmu2 رو در نظر بگیر که بردش 200 کیلومتر و سرعت موشک 2 کیلومتر بر ثانیه است. حدود 10 ثانیه هم طول میکشه تا موشک از صفر به ارتفاع 10 کیلومتری برسد. فرض کنیم یک جنگنده با سرعت 1800 کیلومتر بر ساعت یعنی 500 متر بر ثانیه در ارتفاع 10 کیلومتری پرواز به سمت سایت s-300 میکند. حالا یه موشک بش شلیک میشه که 10 ثانیش رو بیخیال چون موشک باید اوجگیری کنه که در این مدت جنگنده 5 کیلومتر طی مسیر میکنه خوب فاصله شد 190 کیلومتر، موشک که سرعت گرفته به طرف هدف میره و در فاصله 142.5 کیلومتری به هم میرسن و تمام. پس جنگنده مهاجم نتونست با وجود حداکثر سرعت به محدوده قرمز پایگاه حتی نزدیک شود! فرض کنید جنگنده مفروض هورنت بود. حالا s-300pmu2 میتونه همزمان با 36 هدف درگیر بشه که برای شلیک استاندارد یعنی دو موشک به هر هدف باید تعداد پرتابگرهای هر گردان رزمی رو از 12 به 18 افزایش بدیم بدین صورت از حداکثر توانایی این سیستم استفاده شده و همزمان 72 موشک به سوی 36 هدف شلیک میشود. حالا سرعت و ارتفاع هدفها هر چقدر که باشه در فاصله 100 الی 150 کیلومتری منهدم خواهند شد! یعنی 36 هدف از این فاصله که میشه دو اسکادران هوایی! حالا اگه یکم بیشتر هزینه کرده و تعداد پرتابگرها رو بازم زیاد و به 36 برسونیم امکان زدن 36 هدف دیگر از فاصله 50 الی 100 کیلومتری هم وجود دارد. در فاصله کمتر از 50 کیلومتر هم فرض کنیم 12 جنگنده با امداد غیبی از موشکهای 48n6e2 فرار کردن! خوب به یه سیستم مشابه sa-17 میرسن که همزمان با هر 12 تاشون درگیر میشه و کارشون رو میسازه! اگه از این لایه هم عبور کنن به سیستم کوتاه بردی مشابه sa-15 میرسن که دقتش از دو پدافند قبلی بیشتره! پس برای زدن هواپیماهای دشمن نیازی به s-400 نداریم. این سیستم فقط میتونه مکملی برای رهگیری موشکهای بالستیک دوربرد باشد که موشکهای میانبرد و کوتاه برد رو s-300 میتونه بزنه بجز شهاب3 که سرعتش در کلاس موشکهای قاره پیما هست! فکر نکنم بهتر از این سیستم پدافندی چیز دیگه در جهان باشه؟

صادر نکنید به نظر من که S-300PMU2 بسیار بهتر از S-400 عمل میکند و این یکی برای صادرات هست! تنها برتریهای S-400 نسبت به این سیستم یکی برد بیشتر و دیگری سرعت هدف بیشتر است که چندان مهم نیست! به دلیل تمرکز بیش از حد برای رهگیری موشکهای مهاجم امکان درگیری همزمان با 36 هدف در PMU2 به 12 هدف در S-400 کاهش یافته است! ما هم نیاز به ضد هوایی داریم نه ضد موشک بالستیک پس همون بهتر که اس400 نفروشن چون بجز هزینه بیشتر فایده دیگه ندارد!

مطلب تکراری است و منبع هم یادت رفته! خوب یه توضیحاتی بدم دو سال قبل که مطلب رو تهیه میکردم منابع حکایت از حدود 12 گردان هاوک داشت که همون ~150 لانچر میشه ولی الان به حدود 20 گردان رسیده شایدم بیشتر و کل سیستمها هم بیشتر شدن مثلا گردانهای اس200 به 6 رسیده با 30 الی 50 لانچر و ...

با تشکر مطلب جالبی بود. بالاخره بعد از جستجوی زیاد توانستم از یک سایت روسی برد مفید این موشکها را پیدا کنم! برد مفید مدلهای اولیه T و R نصف مقدار اعلام شده و به ترتیب 32 و 41 کیلومتر میباشد. در مدلهای صادراتی برد مفید این دو مدل کمتر شده و احتمالا 25 و 35 کیلومتر باشد! برد مفید مدلهای ER و ET به ترتیب در حدود 50 و 70 کیلومتر و با یک رادار قویتر از رادار نصب شده بر روی جنگنده Su-27SK تا 100 کیلومتر میرسد. برد مفید مدلهای دنبال کننده امواج رادار هواپیمای دشمن یعنی P و EP ناشناخته است ولی احتمالا مدل EP بیش از 100 کیلومتر برد مفید دارد. برتری این موشک در این است که جنگنده رهگیری شده از موشک مهاجم خبردار نمیشود چون بوسیله امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از خود رهگیری میشود! مدل EA چندان تفاوتی با ER ندارد بجز استفاده از رادار جستجوگر درونی که میتواند از 16 کیلومتر مانده به هدف هدایت موشک را به عهده گیرد. برد مفید این مدل در حدود 20 کیلومتر بیشتر از مدل ER میباشد. بهترین موشک از این سری مدل EM مخصوص نیروی دریایی میباشد که امکان درگیری با اهدافی از ارتفاع 10 متر تا 30 کیلومتر را دارد. این مدل میتواند اهدافی فراتر از 100 کیلومتر را شکار کند. سرعت این موشکها هم در مدلهای R,T,P حدود 3 ماخ و ER,ET,EM,EP بیش از 4 و الی 4.5 ماخ میباشد و توانایی رهگیری اهدافی تا سرعت 3700 کیلومتر بر ساعت را دارند. برتری مدلهای جدید نسبت به قدیمی در این است که جنگنده میتواند آنها را از ارتفاع تا 10 کیلومتر بیشتر یا کمتر شلیک کند و در حالت اول با احتساب سرعت اولیه و گرانش زمین سرعت موشک تا 6 ماخ افزایش میابد! کلا با ورود نسل جدید موشکها که کوچکتر و دقیقتر هستند مانند R-77 استفاده از موشکهای سنگین آلامو چندان مقرون به صرفه نیست! هر جنگنده Su-27 میتواند 6 موشک آلامر حمل کند که وزن مجموع آنها با احتساب وزن نگهدارنده به حدود 2500 کیلوگرم میرسد ولی همین جنگنده میتواند 10 موشک R-77 با وزن مجموع حدود 2000 کیلوگرم حمل کند که از علاوه بر تعداد بیشتر و هدایت خودکار وزن جنگنده را کمتر میکند. Su-27 با توجه به قدرت مانور فوق العاده مشکلی با درگیریهای نزدیک هوایی ندارد و بنابراین استفاده از موشکهای با نصف برد آلامو در تعداد بیشتر و وزن کمتر نه تنها بد نیست بلکه تواناییهای جنگنده را افزایش میدهد. مخصوصا اینکه در فاصله 20 کیلومتری امکان شلیک همزمان تمام 10 موشک R-77 وجود دارد.

بس کنید دیگه بحث شده امضا و جعل امضا!

با تشکر از زحمتی که کشیدی فایل خیلی مفید و جالبی بود. منتظر ادامه این روند هستم و امیدوارم فایل بعدی حاوی توضیحات مختصری از هر عملیات نیز باشد. :|

مشکلات اصلی و ساختار مدل پایه میگ29 در این مدل رفع شده است و از نظر انعطاف پذیری در حمله بازه گسترده ای از تسلیحات در سطح استانداردهای غربی است. توانایی حمله چهار موشک سنگین R-27ER و چهار موشک سبک R-73E به این جنگنده تواناییهای درگیری فوق العاده ای در فواصل نزدیک تا دور را میبخشد که در مدل A بیشتر به یک رویا شبیه بود! مشکلی که در مدل A وجود داشت این بود که باید هر دو موشک R-27R همزمان شلیک شود وگرنه جنگنده به سمت دیگر لنگر میداد که باعث کاهش قدرت مانور میشد! همین مشکل شاید در فواصل بیش از 30 کیلومتر مهم نباشد اما در فاصله 10 20 کیلومتری حتی کاهش 10% تحرک جنگنده شاید باعث شکست شود! گویا این مشکل هم در مدل M رفع شده است. مشکل دیگر کاهش قدرت مانور در زمان استفاده از تانکهای سوخت در زیر بالها بود که این نیز رفع شده است. امکان بارگذاری به شیوه غربی یکی دیگر از ویژگیهای این مدل است. مثلا دوستان دیده اند که در جتهای غربی تا جنگنده توان حمل دارد میتوان تسلیحات بار کرد؟ در جتهای قدیمی روسی چنین امکانی وجود نداشت و عملا جنگنده بیش از 50% توان حمل تسلیحاتی را نمیتوانست حمل کند! از لحاظ آیونیک به دلیل استفاده از دانش فرانسویها که از قطبهای الکترونیک نظامی هستند میگ33 توانسته یک پله بالاتر از رقیب خود یعنی اف16 قرار گیرد و احتمالا پروژه افزایش برد رادار Zhuk-ME از 120 به 200 کیلومتر هم باید تمام شده باشد که در اینصورت به برد مفید راداری دو برابر اف16 دست میابد! با اضافه شدن دو پایلون دیگر به بدنه از نظر میزان حمل تسلیحات همزمان هوا به هوا و هوا به زمین نیز در سطح f-16c قرار دارد.