مطلب جالبی بود. باید به فکر چاره بود چون با ورود لیزرهای قویتر امکان مقابله با هر نوع هدفی وجود دارد حال چه هواپیما باشد یا موشک قاره پیما با سرعت 30 ماخ و ... البته در حال حاضر توان علمی و صنعتی لازم برای ایجاد چنین لیزری وجود ندارد ولی میبینیم که لیزرهای کوچکی در دست آزمایش هستند که توانایی رهگیری موشکهای کوچک مانند راکت کاتیوشا را دارند. نکته مهمی که میتواند به نفع ما تمام شود این است که اگر ارتش ما بر روی سیستمهای هجومی لیزری و الکترومغناطیسی سرمایه گذاری کند با تولید چند ضد موشک لیزری دیگر نیازی به خرید سیستمهای اس-300 روسی نداریم. شاید چنین کاری 20 سال زمان ببرد اما به هر حال بعد از این مدت جزو ارتشهای مدرن محسوب خواهیم شد.

منم چندان اعتمادی به میل-24 ندارم و تنها ماموریتی که این بالگرد در آن بی رقیب هست عملیات هجومی توسط نیروهای کماندئی است که هر بالگرد میتواند 8 سرباز مسلح را حمل کند و با 10 بالگرد میشه 80 نفر نیروی ویژه در بین یا پشت خطوط دشمن پیدا کرد و با کمک همان بالگردها از آنها پشتیبانی کرد. :?

ناو هواپیمابر گورشکوف هست که روسها انداختنش به هند! فکر کنم در سال 2003 بود که در گفتگوی سران هند و روسیه در مسکو مبنی بر سفارشات جدید نظامی به روسیه از جمله جنگنده های سوخو-30 در جریان بود که روسها پیشنهاد فروش ناو 1.8 میلیارد دلاری گوشکوف را کرده و با مخالفت طرف هندی روبرو گشتند! بعدا روسیه تهدید کرد که اگر هند ناو هواپیمابر نخرد از تحویل دیگر سفارشات معذوریم! خلاصه اینکه نیروی دریایی هند در نظر داشت یک ناو هواپیمابر قابل قبول تهیه کند ولی با نامردی روسها و گرو کشیدن سفارشات این کشور مجبور به خرید ناو قدیمی و غیرقابل استفاده برای هند شد! این ناو به هیچ عنوان توانایی نیروی دریایی هند را افزایش نداده که هزینه های آنرا دو چندان کرده است! ناوی که الان در آبهای هند لنگر انداخته و گاهی به اقیانوس هند میرود و ... :?

مقاله نقص چندانی نداشت بجز نحوه نتیجه گیری که به نظر من این روش امتیازدهی مناسب نمیباشد. مثلا در تسلیحات هوا به هوا به فانتوم 7 و فنسر 3 امتیاز از 10 امتیاز داده اید، خوب برای تعیین امتیاز از 10 نیاز به کار کارشناسی و نتیجه گیری از نظرات اساتید دانشگاه است و همینطوری نمیشود امتیاز داد. بهترین روش نتیجه گیری این بود که تمام توانائیهای مهم دو جنگنده را با توجه به شرایط ایران بسنجیم و هر کدام کارایی بیشتری داشت بهتر است که همین بهتر بودن نیز نسبی است. در همان بخش هوا به هوا به فانتوم یک و فنسر صفر امتیاز میدادید بهتر بود. البته قصد جسارت نداشتم بجز این مورد مقاله بی نقصی بود خسته نباشید. :?

با تشکر مقاله جالبی بود. فقط این بخش سوم با دو قسمت قبلی تشابه نداشت و روش مقایسه به نظرم مناسب نبود! :?

مطلب جالبی بود به نظر من بجز چند ماموریت استراتژیک و تاکتیکی ویژه در کل اف-4 نسبت به سوخو-24 برتری دارد. البته علیرغم تشابه بین این دو باید گفت که از یک کلاس جنگنده نیستند و بنابراین نقاط و ضعف و قوت آنها دلیلی بر برتری علیه دیگری نیست. :?

Mehrdad-h، سلام و خوش آمد به شما کاربر جدید و فعال سایت. :? مطلب بسیار جالبی بود و چنین مطالب مفیدی راجع جنگنده های قدیمی کمتر پیدا میشود. خسته نباشید. :D

اولین پست مربوط به جنگنده معروف میگ-29 و سوخو-15 شبه جنگ سرد میباشد. :? میگ-29 عکس 1 ، کلیک کنید عکس 2 ، کلیک کنید سوخو-15 عکس 1 ، کلیک کنید عکس 2 ، کلیک کنید

در گزارش نمایشگاه که عکساش رو گذاشتم نوشته ایران سفارش S-300PMU2 هم داده است. :?

:? موضوع این تاپیک احتمال بروز جنگ تانکها نیست بلکه فرض میکنیم این نوع جنگ اتفاق افتاده است.

منم همین رو میگم دیگه خسته شدم! لانه جاسوسی چه ربطی به میگ-29 دارد؟ :?

نظر شما صحیح ولی ارتش ایران که تی-90 ندارد. :?

خوبه و آمار قابل اعتمادی نیست!

حالا بعد از مقایسه مدلهای A یک جمع بندی کلی میکنیم تا دوستان از خلاصه بحثها تا این لحظه استفاده کنند. در ماموریتهای هوا به زمین و هوا به سطح به ترتیب بهتر بودن حملات با بمبهای هدایت شونده لیزری: اف-18 ، اف-16 ، میگ-29 حملات با بمبهای سقوط آزاد: اف-18 ، اف-16 ، میگ-29 حملات با موشکهای هدایت شونده: اف-18 ، اف-16 ، میگ-29 حملات با موشکهای ضد کشتی: اف-18 ، اف-16 ، میگ-29 حملات راکتی: میگ-29 بمباران سنگین و نیم سنگین: اف-18 بمباران سبک: اف-18 ، اف-16 و میگ-29 هر سه در یک سطح بمباران تاکتیکی: اف-18 بمباران ضربتی: اف-18 حمایت از نیروهای زمینی: اف-18 در ماموریتهای هوا به هوا نبرد در فاصله کمتر از 10 کیلومتر: میگ-29 ، اف-18 ، اف-16 نبرد در فاصله 10 الی 25 کیلومتر: اف-18 ، میگ-29 ، اف-16 نبرد در فاصله 25 الی 40 کیلومتر: میگ-29 عملیات اسکورت: اف-18 رهگیری نقطه ای: میگ-29 نبرد سنگین هوایی: اف-18 حمله به نیروهای مهاجم یا در حال فرار: میگ-29 در نبرد الکترومغناطیس هم اف-18 برتر است. :?

سلام این خبر رو دوستمون djmerikhi به سایت ارسال کردند که در سایت ایرلاینرز نوشته شده است. متن انگلیسی که فردا ترجمش رو میزارم: [align=left]Per Aviation Week's Day Four recap of the Paris Air Show, Syria is going to be acquiring MiG-31E's via Iranian funding and Iran themselves could very well be acquring both MiG-31E's as well as brand new MiG-29M/M2 aircraft via Belarus so the bill of sale will not be listed as Iran being the ultimate end user so as to get around the West's objections. Reports also state that Iran is close to signing a huge order for 250 Su-30Mk's with Russia's Rosobornoexport (ROE) to replace all their 1970's US combat aircraft which might include licensed production rights to produce their own; this would be the largest single order for the aircraft ever. However, this version includes French Thales avionics and they might not be willing to sell them anything given the current nuclear issue with pretty much everyone else in the world save Russia and China - but I would imagine that would not be a huge deal breaker and they would acquire something comparable to get the deal done. http://www.aviationweek.com/shownews/ Needless to say where there is smoke there is usually fire and this only reiterates my opinion that Russia is of little friend to the West. I have the utmost respect and actually like the MiG-29 and Su-27/30 quite a lot, but with Putin it's "once KGB, always KGB." Iran with all of these aircraft would go from a second string minor league Air Force to a highly capable and lethal power as soon as they received all the new aircraft and trained their pilots on them (which back when they were trained via US pilots and doctrine were actually fairly good pilots per the 8 year Iran/Iraq War - however would still be of little comparison to US or Israeli pilots, though.)[/align] صحت مطلب فوق مورد تائید سایت میلیتاری نیست بعدا نگید شایعه پراکنی میکنن! فقط اطلاع رسانی کردیم. :?

با تشکر از نظرات دوستان. بحث رو ادامه بدید دیگه همه نظرشون رو بگن تا مدلهای جدیدتر رو هم مقایسه کنیم.

بله اغراق همیشه هست ولی چون از جانب دو طرف روسیه و آمریکا میباشد پس با کاهش 50% درصدی کیفیت هم فرقی در اصل مساله بوجود نخواهد آمد! فرقی نداره 2=2 یا 3=3 چون هر دو 1=1 هستن! :?

استالین احمق بزرگی بود. کسی که توانست احمق بزرگ دیگری (هیتلر) را کاملا شکست دهد!

نامرد! :-x

حالا درباره موتور دعوا نکنید چون موتورهای میگ-29 توربوجت نیستند. :? مقایسه جنگنده MiG-29A با F-18A/B و تا حدودی F-18C/D توضیح: تفاوت اصلی بین این دو جنگنده در رادار چند حالته APG-65 جنگنده F-18A/B/C/D میباشد که به اف-18 توانایی درگیری با اهداف زمینی و سطحی را داده است در حالیکه MiG-29A و F-16A فاقد چنین توانی هستند و درگیری آنها با اهداف زمینی بیشتر بر پایه استفاده از سلاحهای راکت و بمبهای سقوط آزاد است. نوع ماموریت اف-18: جنگنده چند منظوره نیروی دریایی میگ-29: جنگنده ضربتی دفاع منطقه ای و رهگیر تمام آب و هوایی ابعاد اف-18: طول 17.07 متر ، طول بال 11.43 متر ، ارتفاع 4.66 متر ، مساحت بالها 37.16 متر مربع میگ-29: طول 17.32 متر ، طول بال 11.36 متر ، ارتفاع 4.73 متر ، مساحت بالها 38 متر مربع وزن اف-18: خالی 10,455 ، نرمال (هوا به هوا) 16,6500 ، نرمال (هوا به زمین) 22,330 ، حداکثر 25,400 کیلوگرم میگ-29: خالی 10,900 ، نرمال 15,240 ، حداکثر 18,500 کیلوگرم (میتوان تا 21 تن افزایش داد ولی استاندارد نیست) برد پروازی اف-18: در ماموریت هوا به هوا 1,480 کیلومتر ، در ماموریت هوا به زمین 2,130 کیلومتر ، حداکثر برد بدون بارگذاری 3,335 کیلومتر میگ-29: با بارگذاری نرمال 1,500 کیلومتر ، با بارگذاری حداکثر 630 کیلومتر ، حداکثر برد بدون بارگذاری 2,900 کیلومتر موتور اف-18: دو عدد General F404-GE-402 turbofans ، تراست با پس سوز 79 کیلونیوتن برای هر کدام میگ-29: دو عدد 2× Klimov RD-33 afterburning turbofans ، تراست با پس سوز 83 کیلونیوتن برای هر کدام نسبت کشش به وزن اف-18: 0.95 میگ-29: 1.13 تحمل فشار اف-18: 8 جی میگ-29: 9 جی سقف پرواز اف-18: 15,000 میگ-29: 18,013 متر نرخ اوجگیری اف-18: 254 متر بر ثانیه میگ-29: 330 متر بر ثانیه (میگ-29 تنها جنگنده ای در جهان است که بصورت عمودی هم شتاب و سرعت میگیرد!) سرعت اف-18: 1.8 ماخ میگ-29: 2.3 ماخ آیونیک اف-18: رادار APG-65 با سیستم دو حالته هوا به هوا یا هوا به زمین و توانایی نگاه/شلیک به پائین ، میتواند همزمان تا 10 هدف را شناسایی کرده و 8 تای آنها را بر روی صفحه رادار کنترل کند ، احتمالا توانایی درگیری همزمان با 2 هدف را دارد، برد هوا به هوای این رادار 100 الی110 کیلومتر بوده و با انواع تسلیحات آمریکایی سازگار است. میگ-29: رادار N-019A با سیستم دو حالته هوا به هوا یا هوا به زمین و مجهز به سیستم هدفگیری بالستیک، توانایی نگاه/شلیک به پائین، میتواند همزمان 6 الی 8 هدف را شناسایی کرده و با 2 فروند از آنها درگیر شود، برد مدل پایه این رادار 70 کیلومتر و در مدل N-019ME به 105 کیلومتر ارتقا یافته است، همچنین این رادار میتواند تا 35 کیلومتری پشت هواپیما را شناسایی کند. این رادار سازگاری با تسلیحات جدید روسی را ندارد و باید ارتقا یابد که مستلزم هزینه مورد نیاز است! بارگذاری اف-18: تا 7,030 انواع بمب ، موشک ، راکت و مخزن سوخت اضافی ، 450 کیلوگرم بر هر متر مربع از بال میگ-29: تا 4000 کیلوگرم انواع بمب ، موشک ، راکت و مخازن سوخت خارجی ، 442 کیلوگرم بر هر متر مربع از بال تسلیحات اف-18: 7 جایگاه حمل تسلیحات به اضافه یک جایگاه در انتهای هر بال موشکهای هوا به هوا: AIM-7/9/120/132 و موشک IRIS-T برای نبرد هوایی موشکهای هوا به زمی:ن AGM-45/65/88/154 ، SLAM-ER ، Taurus missile موشک ضد کشتی: AGM-84 بمب: CBU-87/89/97 ، Paveway ، JDAM ، سری Mk 80 ، بمب هسته ای و Mk 20 Rockeye II توپ: یک عدد M61 Vulcan 20mm با 578 تیر فشنگ سایر: غلاف نشانه گذار لیزری و تجهیزات ECM میگ-29: 7 جایگاه حمل تسلیحات موشکهای هوا به هوا: AA-8/10/11 موشکهای هوا به زمین: AS-12/14/17 بمب و راکت: FAB 500-M62 ، FAB-1000 ، TN-100 ، FAB-250 و راکت S-24 توپ: یک عدد GSh-30-1 30mm با 150 تیر فشنگ سایر: تجهیزات ECM با توجه به مشخصات اعلام شده جنگنده اف-18 در حملات هوا به زمین بر دو هواپیمای میگ-29 و اف-16 (مدل A) برتری تقریبا مطلق داشته و بنابراین مقایسه ای در این زمینه لازم نمیباشد! و اما در نبرد هوا به هوا، رادار اف-18 پیشرفته ، دقیق و قویتر از رادار میگ-29 بوده و کیفیت بیشتری در نبردهای هوا به هوا دارد. وجود موشکهای متنوع برای هر دو رادار باعث میشود که پیشی بینی نتیجه نبرد کمی سخت گردیده ولی با دخیل کردن برتری تکنولوژیک جنگنده اف-18 و سطح مقطع راداری کم آن میتوان انتظار داشت که نبردی از فاصله دور بین دو جنگنده رخ ندهد و بیشتر نبردها در فواصل 20 الی 30 کیلومتری رخ بدهد. باید به این نکته مهم توجه کرد که رادار میگ-29 میتواند سطح مقطع راداری 3 متر مربع را از 65 کیلومتری شناسایی و ترکینگ کند اما سطح مقطع راداری اف-18 در حدود 1 متر مربع میباشد و بنابراین شناسایی این جنگنده توسط میگ-29 بیش از فاصله 50 کیلومتری بجز در شرایط خاص تقریبا ممکن نمیباشد. البته این موضوع تاثیر چندانی در نتیجه نبرد ندارد چون هر دو هواپیما از موشکهای دوربرد بی بهره اند و تنها میتواند باعث غافلگیر شدن یکی از آنها گردد! چون برد مفید موشکهای R-27R/T میگ-29 بیشتر از AIM-120C اف-18 هست بنابراین شلیک اول را به احتمال زیاد این جنگنده انجام خواهد داد که میتواند از فواصل 30 الی 40 کیلومتری و به احتمال زیاد 30 کیلومتری باشد چون سطح مقطع کم راداری اف-18 باعث مقداری کاهش در برد مفید موشک میشود! باید به این نکته توجه کرد که موشکهای R-27R/T با وجود قدیمی شدن ولی همچنان از دقت مناسبی برخوردارند و اگر اف-18 از غلافهای ECM برخوردار نباشد شاید فرصت شلیک موشک به دشمن را پیدا نکند! به هر حال فرض کنیم میگ-29 دو فروند موشک یکی R-27R و دیگری R-27T به سمت اف-18 شلیک کرد، مدافع میتواند با استفاده از تجهیزات ECM ، چاف و فلیر از چنگ این موشکها با کمی درایت و تیزهوشی خلبان بگریزد و خود را به فاصله 20 کیلومتری از میگ-29 برساند. در این فاصله که برد مفید موشک AIM-120 میباشد و با توجه به این نکته که اف-18 میتواند 8 موشک آمرام حمل کند (در برابر دو موشک آر-27 برای میگ-29) و اینکه موشکهای آمرام هدایت فعال راداری بوده و نیازی به هدایت رادار جنگنده ندارند پس اف-18 این فرصت را بدست خواهد آورد که براحتی تا 8 موشک به سمت میگ-29 شلیک کند! با توجه به آیونیک ضعیف میگ-29 و ضعف در تجهیزات ECM تنها شانس این جنگنده برای فرار میتواند استفاده از چاف و فلیر و تکیه بر قدرت مانور زیادش باشد که بستگی مستقیم به میزان تجربه خلبان دارد؟ به هر حال فرار از چنگ 8 موشک تقریبا غیرممکن است! حال فرض کنیم که اف-18 بجای 8 موشک امرام 4 موشک آمرام و 4 موشک سایدوایندر دارد. این جنگنده اگر بتواند از چنگ موشکهای میگ-29 فرار کند این فرصت را از فاصله 20 کیلومتری بدست خواهد آورد که 4 موشک به سمت دشمن شلیک کند. باز هم فرار از چنگ 4 موشک کار آسانی نخواهد بود و اف-18 تا فاصله 10 کیلومتری برتری تسلیحاتی نسبت به میگ-29 پیدا خواهد کرد! چرا؟ چون میگ-29 هر دو موشک میانبرد خود را شلیک کرده است و الان از چهار موشک کوتاه برد برخوردار است حال آنکه هورنت 4 موشک میانبرد دارد. اگر فرض کنیم که میگ-29 بتواند خود را به فاصله 10 کیلومتری هورنت برساند قضیه بسیار تفاوت خواهد کرد و مجددا شرایط به نفع فالکروم تغییر میابد. میگ-29 بواسطه برخورداری از نسبت کشش به وزن بیشتر ، نرخ اوجگیری بیشتر ، سرعت و شتاب بیشتر و در کل قدرت مانور قابل توجه در نبرد نزدیک هوایی شانسی دو چندان برای پیروزی در برابر رقبا دارد. همانطور که در نبرد یوگسلاوی هم آشکار شد در فاصله 10 کیلومتر و کمتر تقریبا نبرد با جنگنده میگ-29 کار بسیار سختی بوده و شاید بدون تلفات موفق به سرنگونی آن نشوید! نتیجه گیری کلی در ماموریتهای هوا به زمین و سطح جنگنده اف-18 برتر از میگ-29 میباشد. در ماموریتهای هوا به هوا باید شرایط را تفکیک کنیم: در فاصله 25 الی 40 کیلومتر میگ-29 برتری مطلق دارد. در فاصله 10 الی 25 کیلومتر اگر میگ-29 موشک میانبرد نداشته باشد قربانی خواهد شد! در فاصله کمتر از 10 کیلومتر هم میگ-29 تقریبا برتری مطلق دارد. نتیجه میگیریم که F-18A/B بهتر ، کارامدتر و با صرفه تر از MiG-29A بوده و دمش گرم! :D

دوست من منبع گفته های شما کدام سایت یا مجله هست؟ برد پرواز میگ-29 کی گفته 300 کیلومتر؟! یا مثلا برد رادارش؟ و بقیه موارد.

نظرات دوستان خوب و منطقی بود بجز درباره نبرد هوایی و برتری هوایی که اف-16 هیچ حرفی برای گفتن در این زمینه ندارد و چطور بهترین شد نمیدانم؟! حتی اف-18 در نبرد هوایی سرتر از اف-16 است. برای بررسی باید هر جنگنده را با مدلهای متناسب مقایسه کرد تا نتیجه بحث معقول باشد و بدین منظور: مقایسه MiG-29A با F-16A/B و تمام مدلهای قبل از بلوک 40 : هر دو جنگنده به منظور دفاع هوایی طراحی و ساخته شدند و توانائیهای هوا به زمین محدودی دارند. سرعت: میگ-29 حداکثر سرعت ، شتاب و اوجگیری بهتری دارد. شعاع گردش مهم در نبرد نزدیک هوایی: علیرغم بزرگی جثه میگ-29 اما به دلیل آیرودینامیک بهتر این جنگنده شعاع گردش به مراتب کمتری نسبت به اف-16 دارد. برد عملیاتی: برد اف-16 بیشتر است ولی چون هر دو جنگنده بیشتر به عنوان دفاع منطقه ای استفاده میشوند مساله تفاوت برد پروازی زیاد مهم نیست. آیونیک: هر دو جنگنده از سیستمهای آنالوگ استفاده میکنند و در کابین خلبان خبری از سیستمهای مدرن دیجیتالی نیست! رادار: برد شناسایی هر دو رادار تقریبا برابر است و در مدل اورجینال برد رادار MiG-29A در حدود 100 کیلومتر و در F-16A در حدود 70 الی 80 کیلومتر میباشد. تفاوت اصلی این دو رادار در برد ترکینگ میباشد که در MiG-29A بین 30 الی 65 کیلومتر ولی در F-16A کمتر از 20 کیلومتر است! همین ضعف رادار F-16A و عدم توانایی این جنگنده در رقابت با میگ-29 در نبرد هوایی باعث شد اف-16 ماموریت پیشفرض خود را از جنگنده دفاع هوایی به جنگنده-بمب افکن تغییر داده و نقش نبرد هوایی را به جنگنده های برتر اف-15 داد. تسلیحات: جنگنده اف-16 فقط توانایی استفاده عملی از موشک سایدوایندر با برد مفید 5 کیلومتر را دارد و با کمی تغییرات امکان نصب موشک اسپارو وجود دارد که به دلیل ضعف رادار در برد ترکینگ نمیتوان از این موشک استفاده قابل توجهی کرد! در مقابل جنگنده میگ-29 از موشکهای R-27R با برد مفید 30 الی 40 کیلومتر بسته با ارتفاع و موقعیت هدف ، موشک R-27T با برد مفید نامعلوم ولی گفته شده برد مفید این موشک به دلیل نبود سیستم دیتالینک کمتر از 30 کیلومتر است! موشک R-73 با برد مفید 20 کیلومتر و موشک کوچک R-60 مخصوص نبردهای داگفایت با برد مفید 5 کیلومتر و رقیب اصلی موشک سایدوایندر مدلهای اولیه. قدرت مانور و تحمل شتاب جاذبه: در این مقایسه در نظر میگیریم که هر دو جنگنده فقط از موشک هوا به هوا استفاده کنند چون سایر تسلیحات بزرگ نصب تانکهای خارجی سوخت قدرت مانور را بطور قابل توجهی کاهش میدهد! جنگنده میگ-29 توانایی تحمل فشار 9 جی بصورت مداوم و تحمل لحظه ای فشار تا 12 جی را دارد اما جنگنده اف-16 به دلیل آیرودینامیک مورد استفاده امکان تحمل فشار بیش از 9 جی را ندارد و فشار استاندارد برای این جنگنده 7 جی میباشد که عبور از این حد معقول نمیباشد. در صورت استفاده از تانکهای سوخت خارجی قدرت مانور هر دو جنگنده در حدود 30% کاهش خواهد یافت و شعاع گردش آنها افزایش میابد. در نبرد هوایی دوربرد: چنین نبردی نمیتواند بین این دو مدل روی دهد! در نبرد هوایی میانبرد: در این حالت به دلیل برتری راداری و تسلیحاتی میگ-29 بدون وجود خطر از سوی رقیب برنده میدان نبرد است. در نبرد هوایی کوتاه برد: در این حالت هم اگر اف-16 از موشک اسپارو برخوردار نباشد واقعا حرفی برای گفتن ندارد و موشک اسپارو هم در اکثر مدلهای A قابل استفاده نیست. در نبرد داگفایت: در این شرایط که برتری تسلیحاتی و راداری حذف میشود هر دو جنگنده در شرایط یکسان قرار داشته و جنگنده ای پیروز نبرد خواهد بود که اول از قدرت مانور بیشتر و دوم خلبان با تجربه تری برخوردار باشد. هیچ کدام از جنگنده ها توانایی حمله به اهداف زمینی بصورت تخصصی را ندارند و بحث در این مورد بی معنی است! مقایسه MiG-29A با F/A-18A/B را در پست بعدی خواهم نوشت.

بله اس-400 سیستم ضد موشکی فوق العاده ای است منتهی برای ماموریتهای رهگیری هواپیما S-300PMU2 مناسبتر و قویتر است بخصوص اینکه توانایی درگیری همزمان با 36 هدف را دارد که واقعا رکورد است ولی اس-400 همزمان میتواند با 12 هدف و ترجیحا موشکهای بالستیک درگیر شود.

دیروز نشستم کلی نوشتم زدم پست بشه دیدم سرور خراب شده و مطالب پرید! شرمنده باید یه روز دیگه صبر کنید تا نظراتم رو مجددا بنویسم. :?

در کل زیردریایی مناسبی برای ایران هست مخصوصا اینکه میتواند 45 روز در عمق آب باقی بماند و با امکان درگیری همزمان با چند هدف و 12 اژدر ذخیره و برد 40 کیلومتری هر اژدر این زیردریایی خطری بزرگ برای ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس و دریایی عمان و حتی اقیانوس هند محسوب میشود. باید چند فروند دیگر از این زیردریایی خریداری کنیم تا قدرت مطلق منطقه شویم.