موشك زمين به هواي RAPIER تعداد لانچرها : 30 تعداد موشك : ؟؟؟ موشك RAPIER براي دفاع هوايي در ارتفاع پايين بكار ميرود و ساخت انگليس ميباشد. با وجود اينكه اين موشك تقريبا قديمي شده و در مقابل هواپيماهاي مدرن امروزي كارايي زيادي ندارد ولي باز هم با استفاده اصولي ميتواند حداقل تا سال 2010 در خدمت باشد. هر يك واحد موشكي RAPIER ميتواند محدوده اي با 100 كيلومتر مربع وسعت را پوشش دهد و وسيله خوبي براي مقابله با بمب افكنها و هواپيماهاي شناسايي و كند پرواز ميباشد. مشخصات RAPIER عبارتند از : كشور سازنده : انگليس نوع ماموريت : انهدام هواپيما در ارتفاع پايين طول : 2.35 متر قطر : 13.3 سانتيمتر وزن : 42 كيلوگرم حداكثر ارتفاع اثر : 3 كيلومتر حداكثر برد : 8 كيلومتر سرعت : +2 ماخ نوع سيستم هدايتي : Semi Automatic to line Sight

هواپیمای E/A-18 از سال 2009 عملیاتی خواهد شد و فعلا وجود خارجی ندارد. در مورد رهگیری جنگنده های اف-18 مشکلی وجود ندارد و موشکهای جدید توانایی مقاومت در برابر تشعشات راداری هواپیمای دشمن را دارند. موشکهای هاوکی که ما میسازیم در آزمایشها موفقیت آمیز عمل کرده اند و گویا بردشان تا دو برابر افزایش یافته است؟ سرعتشان هم مقداری زیاد شده و سیستم هدایتی آنها کلا بهینه شده است تا در برابر جنگ الکترونیک دشمن آسیب نبینند.

بله میگ-29های ما سازه جوانی دارند و براحتی قابل ارتقا و به روزرسانی هستند.

بنده خدا حرف دلش رو بالاخره زد. راست هم گفته انصافا. icon_frown

آرش خان از پست جواب مفیدتون تشکر ولی موشکهای قاره پیما چه ربطی به این تاپیک داشت؟! icon_frown

f117, لطفا برای بحث در این موضوع به تاپیک زیر رجوع شود: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=718#3512

بله قبول داریم که در بخش هوایی ضعیفتر از آمریکا هستیم ولی در پدافند ضد هوایی قدرت مناسبی داریم هر چند در تمام نقاط کشور نه.

اگر شرایط منطقه مثل حوالی سال 2000 بود الان ما میتونستیم در برابر ادعای امارات این موضوع را با مدارک تاریخی مطرح کنیم که امارات جزوی از خاک ایران است و با توطئه انگلیس اومدن یه تعداد عرب رو از عربستان و سوریه به این منطقه کوچ دادن تا اینکه جمعیت ایرانی در این منطقه کم شد و بالاخره آن سوی تنگه هرمز را از دست دادیم.

با تشکر از مطالب مفید دوستمون. بله اگر موشکهای کروز به موقع شناسایی شوند 50% کار رهگیری انجام شده است. این موشکها هیچ تفاوتی با هواپیماهای جنگی ندارند و حتی ضعیفتر از آنها بوده و سرنگون کردن آنها مثل زدن پی-51 موستانگ جنگ جهانی دوم است. فقط باید به موقع شناسایی گردند. سرعت موشکهای کروز بین 700 الی 900 کیلومتر بر ساعت است که میانگین میشود 800 کیلومتر بر ساعت یعنی 222 متر بر ثانیه یا به عبارتی هر کیلومتر را در زمان 4 الی 5 ثانیه طی میکنند. با توجه به پراکندگی زیاد پایگاهها پادگانهای نظامی در ایران و اینکه بسیاری از آنها در عمل صدها کیلومتری قرار دارند پس اگر موشکهای کروز را به موقع شناسایی کنیم چندین فرصت برای نابودی آنها داریم. مثلا اگر یک پایگاه ما در عمق 100 کیلومتری باشد 400 الی 500 ثانیه یا 7 8 دقیقه فرصت برای رهگیری آن داریم. کافی است تعدادی رادار تین شیلد و کالچوگا خریداری و در نقاط مهم کشور مستقر شوند تا مشکل موشکهای کروز تا 70% شود.

اگر میگ-31 بی ام باشد بلی ولی طبق شنیده های من ایران مدل بی این جنگنده را خریداری کرده است. این مدل هر چند توانایی شناسایی هواگردهای پنهانکار را دارد اما چند برابر ضعیفتر از مدل بی ام میباشد مخصوصا در نوع رادار و کامپیوتر مرکزی و تسلیحات و ... به هر حال به درد میخورد ناراحت نشید.

این چه حرفیه دوست من؟! همه ما اینجا هستیم تا از معلومات یکدیگر استفاده کنیم. مسلما هیچ کس از ابتدا تمام مسائل را نمیداند. icon_frown

تاپیک بسیار خوبی است. البته ذکر این نکته ضروری است که چون جنگ کلاسیک نخواهد بود پس مقایسه کلاسیک کار اشتباهی است. جنگ از نوع غیر کلاسیک و بدون استفاده از استراتژی و تاکتیکهای متداول در دیگر ارتشها خواهد بود.

گویا در اصفهان هاوک و اس-200 مستقر شده که با تور تقویت شده اند و قرار است در آینده ای نزدیک کل کشور با پدافندهای دوربرد مثل اس-300 پوشش داده بشه.

اگر میگ-29ها به مدل SMT ارتقا یافتند پس باید موشک R-77 هم داشته باشیم.

استاندارد SMT توانایی حمله به اهداف زمینی را هم دارد. اگر میگ-29ها به این مدل ارتقا یافته اند پس حتما میتوانند به اهداف زمینی با استفاده از موشکها و بمبهای هدایت شونده حمله کنند. در این مدل دیگر نیازی به استفاده از دو موشک سنگین R-27R نیست و بجای آن میتوان از 6 موشک R-77 استفاده جست. همچنین امکان نصب یک پایلون اضافی در زیر بال وجود دارد که فعلا لازم نیست. ایران که میگ-31 ، سوخو-30و27 ندارد. یعنی رسما تائید نشده است.

قرار هم نیست شما چیزی ببینید. نیروگاه بوشهر مجهز به پدافند S-300PMU1 هست که برد رهگیری این سیستم 150 کیلومتر میباشد. بنابراین احتیاجی نیست که در خود بوشهر این پدافند مستقر شود و در جایی استقرار یافته است که هیچ اطلاعاتی از مکانش موجود نیست؟

ولی فکر کنم ما توان ساخت پایگاه جدید را در مدت چند سال داریم. از سال 2001 تاکنون صدها و شاید هزاران پایگاه جدید که اکثرا ناشناخته هستند ساخته شده و یه چیزی شبیه پایگاههای حزب الله منتهی در مقیاس بزرگتر هستند. همچنین در حدود 50 پایگاه هوایی جدید بصورت رزرو ساخته شده است. در برابر ترکمنستان ما مشکل خاصی نداریم. کار اصلی زمینگیر کردن نیروی هوایی و زرهی این کشور است که با امکانات ما کاری سختی نباید باشد. موشکهای دقیق فاتح-110 میتوانند پایگاههای هوایی و پادگانهای نظامی را با دقت بسیار زیاد نابود کنند. جنگنده های سوخو-24 و اف-4 با چند سورتی پرواز کار نیروی هوایی دشمن را بر روی زمین تمام میکنند. موشکهای ضد زره ما هم که نیاز به تعریف ندارند و همه نوع موشک تولید میکنیم از سبک گرفته تا فوق سنگین که تانکهای مرکاوا-4 رو به تلی از خاکستر تبدیل کردند. درباره همکاری نظامی با قرقیزستان خبری ندارم. ----------------------------------------- خوب بحث درباره آذربایجان رو شروع میکنیم. دوستان لطفا نظراتشون رو بیان کنند؟

ما از لحاظ پدافند ضد هوایی چندان مشکلی نداریم. برخی از مناطق حساس کشور آنچنان پدافند سنگینی دارند که توانایی مقاومت در برابر حملات فوق سنگین هوایی و موشکی را داشته و میتوانند هواپیماهای دشمن را به عقب برانند. البته در بعضی مناطق هم پدافند خوبی نداریم! icon_frown

حقیقت این است که در حال ارتقای جنگنده های MiG-29A به استاندارد SMT است و اگر مشکلی پیش نیاید احتمال خرید مجدد یا مونتاژ این جنگنده در کشور وجود دارد. البته تاکنون بر اثر فشارهای آمریکا روسیه با احداث کارخانه مونتاژ میگ-29 در ایران موافقت نکرده است.

درجه آقای korosh به استوار ارتقا یافت. با امید افزایش فعالیت دیگر کاربران سایت و ارائه درجات بیشتر در هر هفته.

تشکر مطلب جالب و مفیدی بود.

با تشکر از نظرات دوستان. با توجه به توان نظامی ترکمنستان و نیروها و پایگاههای ایران در مجاورت با این کشور فکر کنم راهکارهای زیر برای مقابله با خطرات از جانب این همسایه شمالی مناسب باشد: 1- احداث دو پایگاه هوایی فعال دیگر در شمالی شرقی کشور به همراه پنج پایگاه هوایی صحرایی و غیر فعال برای استفاده در شرایط ضروری مثلا افزایش تعداد نیروهای آمریکایی در این کشور. 2- افزایش کمیت و کیفیت هواگردها در شمال شرقی کشور به حداقل سه اسکادران عملیاتی شامل میگ-29 و سوخو-24 3- افزایش توان ضد زره در شمال شرقی از طریق مستقر کردن بالگردها و جنگنده های ضد تانک مانند کبری ، میل-28 و سوخو-25 4- افزایش نیروی زرهی مدرن تا هزینه ها کاهش یابد. بهترین تانک برای اینکار ذوالفقار-3 میباشد. 5- استقرار یک گردان اس-300 تا خیالمان از هر بابت راحت شود. و ... بطور خیلی کلی اگر نتیجه گیری کنیم ترکمنستان خطری برای ما ندارد و تنها خطر موجود از جانب نیروهای بیگانه مستقر در خاک آن کشور است. نیروی دریایی این کشور فقط به پنج فروند قایق گشتی مجهز است که بود یا نبود آنها تاثیری در روند جنگ نخواهد داشت. نیروی هوایی آن هم فقط به 89 جنگنده عملیاتی مجهز میباشد که سه اسکادران جنگنده و رهگیر برای مقابله با آنها کافی است. تنها مشکل نیروی زرهی این کشور است که نسبتا قدرتمند بوده و در صورت نبود بالگردهای ضد تانک میتواند برای ما دردسر ساز شود البته فقط برای مدتی محدود چون ارتش این کشور پرسنل کافی برای بیش از یک هفته جنگ در اختیار ندارد! در بخش موشکی این کشور فقط به راکت اندازهای غیر هدایت شونده مجهز است که برد آنها نباید بیش از 30 کیلومتر باشد پس از این بابت هم خطری نداریم. پدافند ضد هوایی آن هم قدیمی و محدود میباشد که در برابر جنگنده های مدرن امروزی کارایی چندانی نخواهد داشت. تعداد پایگاههای هوایی آن فقط شش تا هست که بوسیله 18 فروند سوخو-24 یا اف-4 میتوان آنچنان بمبارانشان کرد که تا ماهها نتوانند عملیاتی شوند. بخش ضد زره این کشور هم اصلا توانایی خاصی ندارد و حتی از توپهای قدیمی از رده خارج ضد تانک استفاده میکند! در حالت کلی کار ترکمنستان با استفاده از 60 فروند جنگنده ، 20 فروند بالگرد هجومی و هجوم 3 لشکر پیاده و یک لشکر زرهی در عرض یک هفته تمام است. --------------------------------------- بحث بعدی بررسی تواناییهای نظامی کشور آذربایجان میباشد. بعد از آن هم ارمنستان و سپس ترکیه را مورد بررسی قرار خواهیم داد. icon_frown

چه سوالاتی؟ لطفا در بخش "پیشنهادات و انتقادات" یک تاپیک برای آن ایجاد کنید تا بحث شود.

دوستان یک زحمتی به خودشون بدن بحث ترکمنستان رو تموم کردیم. فقط مونده اطلاع از نیروها و پایگاههای ایران در مجاورت این کشور تا یک نتیجه گیری کلی بکنیم. icon_frown

توان نظامی ترکمنستان از دید آماری در سال 2006 : 702 دستگاه تانک 1941 دستگاه زرهپوش شامل: 170 دستگاه خودروی شناسایی ، 942 دستگاه نفربر رزمی و 829 دستگاه نفربر 269 قبضه توپ صحرایی 40عراده توپ خودکششی 97 قبضه خمپاره انداز 65 دستگاه راکت انداز 100 سلاح ضد تانک هدایت شونده 72 قبضه توپ ضد تانک 70 قبضه توپ ضد هوایی 50 موشک زمین به هوا 89 جنگنده عملیاتی (در کل بیش از 200 فروند) 5 فروند ناو کوچک بودجه نظامی 90 میلیون دلار در سال 1999 برابر با 3.4% تولید ناخالص داخلی icon_frown