مثل اینکه منظورم رو بد رسوندم. منظورم اینه اون تصویری که از موشک قرمز رنگ قرار دادید صیاد4 نبود بلکه صیاد3 بود. به نظر هر دو موشک در پست اول بنده یکی هستند فقط به دلیل دوری و نزدیکی از دوربین متفاوت به نظر میرسن. اما موشک شلیک شده احتمالا صیاد 4 تغییر یافته هست در قسمت بالک و کنترل. تفاوتهای این موشک با صیاد3 زیاد هست. هر چند باید منتظر تصاویر با کیفیت تر باشیم تا امکان قضاوت دقیق تر باشد.

خیر این همون موشک صیاد 3 هست که در بازدید لاریجانی رئیس مجلس در کنار صیاد 4 و برخی اجزای باور 373 نمایش داده شد. احتمال داره نسخه ای از صیاد3 رو برای پرتاب عمودی توسعه داده باشند تا امکان پرتاب از لانچرهای باور373 رو داشته باشه. یک مورد محتمل استفاده از صیاد3 به عنوان موشک ضد بالستیک سامانه باور هست در این صورت نیاز نیست از موشک های گران قیمت صیاد4 برای هدف قرار دادن موشک های بالستیک استفاده کرد بلکه مانند اس 300 که از موشک 9M96E2 برای نقش ضد بالستیک استفاده میکنه باور373 هم از صیاد3 برای این نقش استفاده کنه به همین دلیل نسخه ای از صیاد3 رو با اعمال تغییراتی برای پرتاب عمودی و همچنین اضافه کردن قابلیت TVC برای نقش ضد بالستیک طراحی کردند که احتمالا همین موشک قرمز رنگ موجود در تست هست که احتمال بهره مندی از TVC رو هم داره. موشک صیاد 3 سی البته تفاوتی که موشک مشاهده در آزمایش باور373 با موشک صیاد3 سی دیده می شود قطر این موشک است که به وضوح به سمت نوک، قطر موشک کمتر می شود اما در صیاد 3 قطر موشک یکسان است.

در فیلمی که پرس تی وی منتشر کرده، موشکی که شلیک میشه با صیاد4 تفاوت داره. دلیل تفاوت آشکار نیست اما یک احتمال اینه که یک موشک (جدید) از TVC بهره میبره بر خلاف صیاد4 که فاقد TVC هست. به تفاوت بالکهای انتهایی موشک پرتاب شده با موشک صیاد4 توجه فرمایید.

در سوم خرداد چه خودروی Tel و چه خودروی Telar هر دو سه موشک را حمل می کنند و از این نظر توانایی یکسانی دارند. یک آتشبار سوم خرداد/ این آتشبار از یک خودروی حامل موشک و رادار و دو خوردوی حامل موشک تشکیل شده است و هر خودرو توانایی حمل سه موشک را دارند. سوم خرداد و اس 300 در یک کلاس نیستند تا با وجود یکی از داشتن دیگری بی نیاز باشیم. سوم خرداد یک سامانه میانبرد هست و نقش اون در شبکه پدافندی ایران شبیه به نقش خانواده بوک در شبکه پدافندی روسیه هست. اس 300 با باور373 قابل مقایسه هست. اس 300 توانایی درگیری با 36 هدف را دارد ولی سوم خرداد تنها با 16 هدف درگیر خواهد. که از نظر تعداد اهداف قابل درگیری اس 300 پی ام یو2 دقیقا 225 درصد توانایی بیشتری نسبت به سوم خرداد داره. در سامانه اس سیصد، 192 موشک آماده به پرتاب وجود داره که در یک زمان میشه 72 موشک رو به سمت 36 هدف شلیک و هدایت کرد ( هنوز 120 موشک آماده پرتاب وجود داره) اما در سوم خرداد 36 موشک آماده پرتاب وجود داره که در یک زمان میشه 32 موشک رو به سمت 16 هدف هدایت و شلیک کرد (تنها 4 موشک آماده پرتاب وجود خواهد داشت). مورد بعدی برد درگیری هست که اس 300 توانایی هدف قرار دادن هواگردی در فاصله 195 کیلومتری رو داره اما سوم خرداد 105 کیلومتر نهایت برد اون هست یعنی برد درگیری اس 300 روسی 185 درصد بیشتر از برد درگیری سوم خرداد هست. برای درک بهتر این قضیه یک مثال بزنم اگر قرار باشه کل کشور رو با سامانه اس 300 یا سوم خرداد پوشش بدیم در صورت استفاده از اس 300 برای پوشش کل آسمان ایران و مسافتی خارج از مرزها به 18 -20 سامانه اس 300 نیاز هست در صورتی که اگر قرار باشه اینکار رو با سوم خرداد انجام بدیم 55-60 سامانه سوم خرداد نیازمندیم. توامندی راداری اس 300 به هیچ عنوان قابل مقایسه با سوم خرداد نیست شما در سوم خرداد نمی تونید راداری معادل رادار تامب استون اس 300 پیدا کنید و همچنین بیگ برد. و یکی از بزرگترین قابلیت های اس 300 توانایی ضد بالستیک این سامانه هست که این سامانه رو قادر کرده تا با اهداف بالستیک با سرعت 2800 متر بر ثانیه هم توانایی درگیری داشته باشه (پک 3 که یک سامانه تخصصی ضد بالستیک هست هنوز به این توانایی دست پیدا نکرده و اس 300 از این نظر بر روی کاغذ از پک 3 پاتریوت هم توانایی بیشتری داره) در حالیکه اصلا هیچ اطلاعاتی از کار بر روی توانایی ضد بالستیک برای سامانه سوم خرداد وجود ندراه. تفاوت های این دو سامانه بیش از این مواردی هست که ذکر کردم اما مهمترینش همین چند مورد بود.

مرصاد 2 شلیک موشک سامانه مرصاد2 به تازگی برخی از محصولات نظامی ایران در سایتی با نام kowsartrading برای صادرات معرفی شده است. در این سایت محصولی با نام ADS-M2 وجود دارد که یک سامانه پدافندی میانبرد است و توانایی درگیری با اهداف ارتفاع پست و ارتفاع متوسط را داراست این نام احتمالا مخفف Air defense system-Mersad 2 است. مرصاد 2 از رادار کنترل آتش جدیدی بهره می‌برد که از لحاظ ظاهری شبیه به رادار نجم 804 است اما قابلیت های این رادار را ندارد. بر اساس کاتولوگ ارائه شده در سایت، این سامانه قابلیت کشف 150 هدف را دارد و رادار آرایه فازی آن که در باند اس فعالیت می کند می تواند هدفی را با سطح مقطع 2.4 متر مربع از فاصله 100 کیلومتری کشف کرده و همزمان با 2 هدف درگیر شود. این رادار احتمالا یا از نمونه های اولیه رادار نجم 804 است یا نمونه دانگرید شده نجم 804 می باشد. رادار آرایه فازی اس باند کشف و درگیری سامانه مرصاد2 و نمای داخل اتاقک رادار این سامانه شامل یک خودروی حامل مرکز فرماندهی و رادار، 2 پرتابگر 3 فروندی، سه خودروی بارگذار و 5 ژنراتور 64 کیلووات است و در مجموع این سامانه حامل 6 موشک می باشد. مرصاد2 قبلا در رزمایش حریم ولایت رونمایی شده بود اما اطلاعاتی از آن وجود نداشت. بر اساس تصاویر از موشکی شبیه به موشک استاندارد/محراب (طبق بررسی های انجام شده در زمان رزمایش توسط برخی دوستان میلیتاری طول این دو موشک نیز یکسان می باشد) در این سامانه به کارگیری شده است که دارای داکت است و این نشان دهنده ی تغییر در موشک استاندارد است با توجه به اینکه مرصاد 2 میانبرد معرفی شده به احتمال فراوان وزارت دفاع همان برنامه‌ای را که برای افزایش برد موشک صیاد2 استفاده کرده است و در نتیجه آن، برد صیاد 2 از 50 کیلومتر به 75 کیلومتر و سپس در موشک صیاد 3 به 120 کیلومتر افزایش یافته است در مورد موشک استاندارد نیز همین شیوه را اجرا کرده است تا از موشک کوتاه برد ریم 66 با برد 25 کیلومتر به یک موشک میانبرد با برد 40-50 کیلومتر دست پیدا کند. علاوه بر اینکه موشک شلمچه/شاهین امکان بارگذاری داخل تیوب را ندارد احتمالا یکی دیگر از دلایل طراحی و ساخت موشک جدید امکان هدایت آن توسط سامانه تلاش است البته با توجه به اینکه رادار درگیری مرصاد2 مشابه با رادار درگیری سامانه 15 خرداد است می توان گفت که 15 خرداد توانایی استفاده از پرتابگرهای مرصاد2 و هدایت موشک‌های این سامانه را جهت هدف قرار دادن اهداف کم ارزش‌تر و یا اهدافی که در ارتفاع پست و یا برد کمتر نسبت به برد موشک‌های صیاد 2/3 پرواز می‌کنند را دارد. تصویر گرافیکی از پرتابگر 3 فروندی مرصاد2 نکته‌ای دیگر که در رزمایش مشاهده شد استفاده از رادارهای هادی و جویا جهت کشف و درگیری سامانه مرصاد2 بود که این رادارها به متحرک شده بودند و سامانه به یک سامانه اصطلاحا تمام متحرک تبدیل شده بود اما اکنون با وجود رادار جدید، دیگر از رادارهای هادی و جویا استفاده نخواهد شد که این خود به کوچکتر شدن سامانه و تحرک بیشتر آن کمک خواهد کرد علاوه بر اینکه رادار آرایه فازی جدید توانایی بسیار بیشتری برای انجام و مداومت فعالیت خود در محیط آلوده با جنگال دارد. حضور رادار متحرک سازی شده در رزمایش پدافندی 97

چند وقت پیش رسانه نیروهای مسلح ایران تصاویر جدیدی از پایگاه زیرزمینی موشکی نشان داد. با توجه به تصاویر بالا، پایگاه های موشکی زیرزمینی سپاه از چند بخش مجزا ساخته شده و این بخش ها به وسیله درب‌های ضد انفجار از هم جدا می‌شوند. لذا برای عبور و مرور در قسمت‌های مختلف از پل متحرک استفاده شده است که پس از باز شدن درب این پل بر روی زمین قرار گرفته و رفت و آمد انجام می‌شود. همچنان که در تصویر آخر مشاهد می‌نمایید این درب‌ها بسیار عریض هستند که وظیفه آن حفاظت از بخش‌های مختلف است تا در صورت انفجار در یک قسمت بقیه بخش‌های پایگاه از خطر تخریب و امواج انفجار سالم بمانند. این پوشش حفاظتی موجب می‌شود حتی در صورت ورود موشک‌های کروز هوشمند و پهپادهای انتحاری یا بمب‌های سنگرشکن، بقیه قسمت‌های پایگاه در زمان حمله بتواند به کار خود ادامه دهد.

متحرک سازی توپ 100 میلیمتری سعیر با توجه به تصویر بالا به نظر میرسد که فیوز ضربتی گلوله‌های 100 میلیمتری تغییر کرده است تا این گلوله 100 میلیمتری در نقش توپخانه زمینی علیه نفرات برای کشندگی بیشتر، بالای سر هدف منفجر شده و مرگ‌آوری افزونتری داشته باشد. بدین منظور از گلوله‌های ترکش شونده در این سامانه استفاده شده است. استفاده از گلوله‌های ترکش شونده در سامانه پدافندی سعیر باعث کارایی بیشتر سامانه و در نتیجه افزایش موفقیت انهدام هدف می‌شود و این توپ را به سلاحی کارآمدتر ضد موشک‌های کروز تبدیل می‌کند. در این صورت می توان به جای استفاده از 4 توپ 100 میلیمتری در یک آتشبار سعیر، از 2 توپ استفاده کرد و با تعداد برابر توپ‌ها بتوان با تعداد دو برابر اهداف قبلی به طور همزمان مقابله کرد.

با توجه به شباهت بالک‌های انتهایی کروز یمنی به بالک‌های انتهایی سومار و استفاده از موتور JT-100 به نظر می‌رسد وزارت دفاع حداقل سه نسخه مختلف از کروز KH-55 را توسعه داده است. نسخه اول که به نام سومار رونمایی شد و از موتور توربوفن استفاده می‌کند و برد آن احتمالا مشابه KH-55 است. نسخه دوم که در نمایشگاه سال قبل به نام هویزه از آن رونمایی شد و دارای موتور توربوجت می‌باشد و برد آن 1350 کیلومتر است و نسخه سوم که در حمله به فرودگاه ابها استفاده شده است این نسخه چنان که گفته شد از پیشران JT-100 (طلوع 10) بهره می‌برد و با توجه به قدرت این موتور، در خانواده کروزهای بردبلند قرار نمی‌گیرد احتمالا این کروز همان نسخه از سومار است که وزیر دفاع برد آن را 700 کیلومتر اعلام کردند و هدف از ساخت آن بکارگیری یک کروز میانبرد ارزان قیمت و عدم استفاده از ذخایر موشک‌های کروز استراتژیک است مشابه همان روندی که در تولید موشک‌های بالستیک انجام شد یعنی متناسب با برد اهداف، موشک‌هایی با بردهای مختلف نیز ساخته شده است.

در مستند نبرد امواج تصویر یکی از رادارهای قدیر نشان داده شد که این رادار اصالتا رادر رزونانس- ان ای هست. رادار قدیر Rezonans-NE تا کنون 4 رادار قدیر در ایران مشاهده شده است. رادارهای واقع در کردستان و فارس از نوع رزونانس هستند و رادارهای خوزستان و سمنان از نوع قدیر می‌باشند. حلقه‌های قرمز رنگ برد رادار بر ضد اهداف بالستیک = 1100 کیلومتر حلقه‌های آبی رنگ برد رادار بر ضد هواگرد = 600 کیلومتر رزونانس دارای برد 10-1100 کیلومتر است و ارتفاع کشف آن بیش از 100 کیلومتر است. این رادار می‌تواند یک جنگنده در حال پرواز در ارتفاع 10 کیلومتری را از فاصله 350 کیلومتری کشف کند. و قادر به کشف بیش از 500 هدف است. این رادار به 3 اپراتور نیاز دارد. http://roe.ru/eng/catalog/air-defence-systems/radar-and-electro-optical-equipment-for-air-target-detection/rezonans-ne/

سطح مقطع راداری گلوبال هاوک منبع: https://www.researchgate.net/profile/Nihar_Sahoo5/post/Any_one_here_who_is_working_interested_on_RCS/attachment/5a6f4fa74cde266d58872e10/AS%3A588179493105669%401517244327684/download/AN-Radar+Cross+Section+(RCS).pdf

موتور JT-100 در ایران مهندسی معکوس شده است و به نام طلوع 10 تولید می‌شود. سمت راست موتور TJ-100 و سمت چپ موتور طلوع 10 منبع تصاویر (توییتر Moe masi) JT-100 دارای توان 1.3 کیلونیوتن است. با توجه به تصاویر موجود از پیشران هویزه و سومار، موشک کروز یمنی هیچ یک از این دو کروز نیستند. پیشران کرز هویزه پیشران کروز سومار

تصاویری از مستند نبرد امواج رادار نجم 802 بی در اتاق بدون پژواک/ این بزرگترین اتاق بدون پژواک نمایش داده در ایران است. رادار vostok به نظر می‌رسد یک ماژول باشد/کسی از دوستان اطلاعی در مورد این قطعه دارد؟

مختصات هواگردهای آمریکایی در لحظه انهدام RQ-4 طبق شواهد و مدارک موجود موشک "سوم خرداد" -این موشک نسخه جدید طائر است که 105 کیلومتر برد دارد- توانسته است پهپاد را در فاصله 36 کیلومتری از ساحل کشورمان هدف قرار دهد. اما طبق اعلام پدافند هوایی، این پهپاد داخل آسمان کشورمان یعنی فاصله کمتر از 12 ناتیکال مایلی ساحل جنوب ایران منهدم شده است (در واقع قفل راداری و شلیک موشک در این فاصله صورت گرفته است) به هر حال گلوبال هاوک توانسته خود را به خارج از آسمان ایران برساند اما موشک ماموریت خود را انجام داده است. قطعا باتوجه به سرعت پایین گلوبال هاوک و تکه تکه شدن آن، امکان اینکه پهپاد بتواند چندین کیلومتر را بعد از انفجار موشک بپیماید محال است. نقطه انهدام گلوبال هاوک همانطور که در فیلمی که نیروی هوافضای سپاه از انهدام پهپاد منتشر کرد موشک در ثانیه 9 شلیک شد و در ثانیه 34 هدف را منهدم کرد یعنی 25 ثانیه طول کشیده است تا به پهپاد برسد. فاصله پهپاد از نزدیکترین بخش ساحل 36 کیلومتر است. و سامانه های سوم خرداد سپاه در جنوب کشور عموما در فاصله 2 کیلومتری از ساحل مستقر هستند یعنی فاصله سامانه سوم خرداد تا گلوبال هاوک در لحظه انهدام 38 کیلومتر است (ممکن است سامانه پدافندی در نزدیکترین قسمت ساحل به گلوبال هاوک قرار نداشته باشد بلکه مسافت دورتر باشد اما از این موضوع صرف‌نظر می‌کنیم). با یک تقسیم ساده معلوم می‌شود موشک به طور میانگین در هر ثانیه 1520 متر را پیموده است. با در نظرگرفتن کمتر بودن سرعت موشک در ابتدای شلیک نسبت به زمانی که موشک در ارتفاع بالاتر و جو رقیق قرار دارد درنتیجه به حداکثر سرعت خود خواهد رسید پس سرعت موشک "سوم خرداد" بیش از 1520 متر بر ثانیه است. اگر تفاوت سرعت موشک در سطح زمین با سرعت موشک در ارتفاع 16 کیلومتری (بنا به گزارش خبرنگار دفاعی فارس گلوبال هاوک در این ارتفاع منهدم شده است) که به بیشترین سرعت ممکن خود در این عملیات رسیده است تنها نیم ماخ فرض کنیم در نتیجه موشک سرعتی نزدیک 1700 متر بر ثانیه دارد که تقریبا معادل 5 ماخ است. می‌توان حدس زد موشک طائر 2 جدید می‌تواند در حداکثر برد خود (105 کیلومتر) هدف را در فاصله زمانی 61-70 ثانیه هدف قرار دهد.

خودروی تلار سامانه سوم خرداد چینش گردان سامانه پدافندی سوم خرداد رادار هشدار اولیه سامانه سوم خرداد با تشکر فراوان از روابط عمومی نیروی هوا فضای سپاه پاسداران بابت ارائه این کاتالوگ بسیار زیبا.

شکار عقاب جهانی پهپاد گلوبال هاوک دیروز قرار بود این مطلب را بنویسم اما به دلیل پیگیری اخبار و اتفاقات حادثه پنج شنبه نشد که نوشته ام را تکمیل کنم. بامداد پنج شنبه نیروی هوافضای سپاه اعلام کرد یک فروند پهپاد آمریکایی MQ-4C را هدف قرار داده است. چندین ساعت بعد یک مقام آمریکایی خبر را تایید کرد اما مدعی بود این پهپاد بر فراز آسمان آبهای بین المللی هدف قرار گرفته است. با توجه به اتفاقات روزهای گذشته در دریای عمان، آمریکایی‌ها پروازهای شناسایی خود را بر فراز تنگه هرمز انجام می‌دادند. طبق گفته مقامات ایرانی، در طی این پروازها، آمریکا چندین مرتبه حریم هوایی ایران را نقض کرده بود که این حودث با هشدار رئیس شورای عالی امنیت ملی ایران دریادار شمخانی روبرو شد وی بدون نام بردن از طرف خاصی اعلام کرد: "اف‌ای‌آر" (مرز هوایی) ما خط قرمز است و فرقی ندارد که هواپیمای کدام کشور از آن عبور کرده است به متجاوز همواره پاسخ سخت داده و خواهیم داد. پروازهای شناسایی آمریکایی‌ها توسط هواگردهای پی 8، پهپادهای ام کیو9، آرکیو 4 و ... انجام می‌گرفت. آمریکایی‌ها در سال 2018 یک فروند پهپاد RQ-4 BAMS-D در پایگاه هوایی الظفره امارات مستقر کرد. این نسخه از گلوبال هاوک با شماره سریال 166510 بستری برای آزمایش حسگرهای به کار رفته در پهپاد MQ-4C است. MQ-4C قرار است جایگزین P-8 poseidon گردد. آمریکا با توجه به توانایی مشابه این نسخه از گلوبال هاوک تصمیم گرفت که از پی-8 نیز در کنار RQ-4 برای شناسایی استفاده کند. RQ-4 را هم می‌توان توسط اتاق کنترل زمینی هدایت کرد هم توسط هواگرد پی-8. حسگرهای به کار رفته در RQ-4 BAMS-D توانایی شناسایی امواج راداری ضعیف را نیز دارند و می‌توانند این امواج را دریافت کرده و به تحلیل آن بپردازند با توجه به این قابلیت، گلوبال هاوک قادر است رادارهای مختلف را بر اساس امواج ارسالی شناسایی کرده نوع آن را تشخیص دهد و موقعیت آن‌ها را به دست آورد و یک تصویر واضح از چینش شبکه راداری و پدافندی منطقه تحت نظارت خود ارائه دهد. مسیر پرواز پهپاد RQ-4A BMAS-D در نزدیکی آب‌های جنوبی ایران در شب حادثه با توجه به نقض مکرر حریم هوایی ایران، به نظر می‌آید این هواگرد در پی یافتن نقاط کور راداری و مناطق فاقد پوشش راداری و سامانه‌های پدافندی کشورمان بوده است. پس از چند روز انجام عملیات‌های شناسایی نزدیک مرزهای هوایی ایران و نیز داخل این مرزها و شناسایی نقاط تحت پوشش پدافند ایران در مرزهای آبی جنوب کشور، آمریکا تصمیم گرفته است که حد فاصل سایت پدافندی بندرعباس و بندر جاسک را برای نفوذ انتخاب کند. به همین منظور آمریکا نزدیک ساعت 12 پنج شنبه شب RQ-4 را به پرواز درآورده است تا در کنار P-8 عملیات خود را آغاز کند. بدین منظور گلوبال هاوک با عبور از تنگه هرمز وارد دریای عمان شده و سپس در راه برگشت وارد حریم هوایی شده است قبل از وارد شدن به آسمان ایران سیستم موقعیت‌یاب خود را خاموش کرده است و به سمت منطقه کوه مبارک مسیر خود را طی کرده می‌کند احتمالا در این زمان هواگرد توسط هواپیمای P-8 که در آن شب همراه با گلوبال هاوک در نزدیکی مرزهای ایران پرواز می کرده است -فرمانده هوافضای سپاه پاسداران گفته است P-8 نیز حریم هوایی ایران را نقض کرده است اما نخواستیم آن را سرنگون کنیم- کنترل می‌شده است و اطلاعات به صورت ارسالی گلوبال هاوک به صورت مستقیم توسط کادر پروازی پوسایدون رصد و تحیل می شده است. تصویری از سامانه پدافندی سوم خرداد قرارگاه خاتم الانبیا از همان ابتدای پرواز، بر پهپاد اشراف داشته است. اما پهپاد با توجه به اطلاعات قبلی به دست آمده از شناسایی شبکه پدافند ایران اقدام به ورود به حریم هوایی ایران از منطقه کوه مبارک کرده است. اما بی خبر از اینکه یک آتش‌بار سوم خرداد قبلا در آن مکان مستقر شده است. با توجه احتمالا تنها یک خودروی حامل موشک سامانه خرداد مجهز به موشک های جدید طائر 2 به نام "سوم خرداد" در منطقه حضور داشته است و نیاز به حضور خودروی TELAR سوم خرداد نبوده است چرا که پدافند توانایی هدایت موشک را تا نزدیکی هدف توسط رادارهای مناطق دیگر دارد و این عمل موجب عدم شناسایی سامانه‌های پدافندی مستقر در آن منطقه می‌شود. پدافند اجازه داده است پهپاد به میزان کافی پیشروی کرده تا در صورت انهدام لاشه آن قابل دسترسی باشد پس از رسیدن به "کوه مبارک" قفل راداری انجام شده است و سیستم‌های هشداردهنده هواگرد، آن را به اپراتور اطلاع داده‌اند اپراتور نیز اقدام به خروج RQ-4 از آسمان ایران کرده‌اند اما موشک شلیک شده است و پهپاد در آب‌های ایران و نزدیک مرز آبی منهدم می‌شود. تیم سپاه برای بازیابی لاشه پهپاد اقدام می‌کنند و قسمت‌هایی از این لاشه را پیدا می‌کنند. پی‌نوشت: این نوشته تنها یک تحلیل بر اساس اخبار موجود است و خالی از اشکال نمی‌باشد.

بسمه تعالی آیا ایران دکترین "تلافی بزرگ" را اتخاذ خواهد کرد؟ زرادخانه موشکی ایران روز پانزدهم ماه می، ایران در اولین پاسخ به تحریم‌های آمریکا اعلام کرد انجام برخی از تعهدات خود را ذیل توافق هسته ای متوقف خواهد کرد. علاوه بر آن، تهدیدهای نظامی علیه ایران رو به رشد است که موجب تقویت جنبه نظامی پاسخ ایران می شود. همچنان که افزایش تنش بین ایران و ایالات متحده آمریکا که توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است، در پاسخ به فشار آمریکا، تهران نیز اقدامات بلندمدت نظامی را مورد توجه قرار داده است. تهران معتقد است کمپین "فشار حداکثری" کابینه ترامپ می تواند اختلاف سطح نظامی بین ایران و همسایگانش را تقویت کند و تعادل نظامی بین آنان را برهم زند. ترامپ این فشار حداکثری را راهی برای مهار قابلیت های نظامی ایران و تبدیل این کشور به یک کشور عادی می بیند. با این حال تهران هراس دارد که هرگونه عدم تعادل نظامی در آینده می تواند یک جنگ به رهبری عربستان سعودی یا اسرائیل را ضد ایران شعله‌ور کند حتی اگر هدف ترامپ این نباشد. این موضوع رهبران ایران را متقاعد کرده است که یک دکترین نظامی جدید را اتخاذ کنند. افزایش شدت عمل ترامپ موجب شده است درک ایرانیان از تهدید تغییر پیدا کند. مردم نه فقط برای "دولت انقلابی" بلکه یک تهدید وجودی را برای خود ایران احساس می‌کنند. فشارهای ایالات متحده باعث تقویت هوادران جمهوری اسلامی شده است تا گفتمان "دفاع از انقلاب" را با "دفاع از ایران" در هم آمیزند که در نتیجه جذابیتهای بیشتری در میان مردم عادی ایران دارد. این تحولات با وجود فشارهای عظیم اجتماعی حمایت مورد نیاز رهبران ایران را جهت بسیج منابع ملی برای زمینه نظامی فراهم می کند. آیت الله خامنه‌ای رهبر عالی ایران متقاعده شده است که تنها راه جلوگیری از حمله ایالات متحده و یا درگیری‌های آینده، پاسخ دادن به تهدیدها از همان نوع تهدید است. در واقع او تاکیده کرده است ایران تهدیدات را با تهدیدات بیشتری پاسخ خواهد داد. پایگاه‌های موشکی ایران ساخته شده در زیر زمین برای حفاظت از مهمترین دارایی‌های نظامی ایران و توان واردن کردن ضربه دوم به عبارت دیگر وی معتقد است برای حفظ بازدارندگی در برابر آمریکا، ایران نیازمند تشدید سطح تهدید است. از نظر عملی، پاسخ نظامی ایران باید در قالب یک بررسی دکترینال جهت تعادل افزایش تهدیدها باشد. این بدان معنی است که دکترین نسل دومی فعلی "ضرب دوم" به دکترین نسل سومی "تلافی بزرگ" تغییر پیدا کند. در راستای این امر، آیت الله خامنه‌ای از سرلشگر حسین سلامی فرمانده جدید سپاه پاسداران خواسته است تا استراتژی‌های اصلی سپاه پاسداران را بازتعریف کند.وی به فرمانده سپاه دستور داده است تا گام‌های تکمیلی برای مرحله دوم انقلاب را آماده کند. ماموریت مرحله دوم انقلاب تاکید بر حفظ تمامیت ارضی دارد و خواستار گسترش نقش منطقه‌ای و جهانی جمهوری اسلامی ایران است. ژنرال سلامی که در رتبه بندی سپاه پاسداران فردی بسیار قابل احترام است و به عنوان یک متفکر استراتژیست شناخته می‌شود در 24 آوریل اعلام کرد: عملیات‌های سپاه پاسداران باید در سطح جهانی گسترش یابد تا فضا را برای دشمن در محدوده وسیع ناامن کند. این مفهوم یک پایه و اساس برای بازبینی اصولی بود. نسل اول دکترین نظامی ایران "بازدارندگی موثر" با استفاده از جغرافیای گسترده ایران به منظور افزایش عمق فیزیکی و فرسایش دشمن مهاجم در طی سال‌های 2003-2010 توسعه یافت. این دکترین برای افزایش هزینه‌های بالقوه دشمن و کاهش روحیه مهاجمان به منظور جلوگیری از حمله آنان طراحی شد. برنامه‌های مختلف عملیاتی از جمله دفاع موزاییکی برای این کار توسعه یافت. در ضمن ایران استراتژی نفی دسترسی/تحدید منطقه‌ای ( A2/AD) را برای تقویت عمق فیزیکی خود جهت جلوگیری از قابلیت مانور و دسترسی دشمن به دارایی‌های منطقه‌ای خود اجرا کرد. با این حال وابستگی این استراتژی به فرسایشی بودن جنگ تنها می تواند از حملات بزرگی نظیر تهاجم ایالات متحده یا ناتو جلوگیری کند که در نهایت به حمله گسترده به ایران منجر خواهد شد. حملات موشکی ایران به مواضع داعش در دیروالزور سوریه در پاسخ به عملیات تروریستی داعش در تهران در مقابل نسل دوم دکترین نظامی ایران که طی سال‌های 2011-2014 توسعه یافت در پاسخ به تهدیدات در حال ظهور کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، اسرائیل و داعش بود. این دیگر به عنوان تهاجم قریب الوقوع ایالات متحده آمریکا در نظر گرفته نمی‌شد. این دکترین ماهیت دفاعی سیستم نظامی ایران را حفظ کرد در حالیکه ضربه دوم بر عمق استراتژیک خارجی و قدرت آتش نیروهای نیابتی ایران و موشک‌های دور ایستا تکیه داشت. دریادار علی شمخانی رئیس شورای عالی امنیت ملی ایران می گوید: ارزش ضربه دوم به معنای بازدارندگی است. با این حال کمپین "فشار حداکثری" ترامپ در حال تغییر ارزیابی‌های تهدیدات ایران به منظور بازنگری در دکترین نظامی ایران می‌شود. علاوه بر آن، دکترین نظامی نسل دوم، قبل از اتحاد کشورهای شورای همکاری خلیج فارس با اسرائیل طراحی شده بود. دکترین در حال ظهور نسل سوم بر این ایده استوار است که دکترین ضربه دوم، توانایی جلوگیری از حملات اتحاد آمریکا- شورای همکاری خیلج فارس- اسرائیل را ندارد. تشدیدهای اخیر در باعث افزایش سرعت تطبیق این دکترینال است. دکترین نظامی در حال توسعه با شاخصه آمادگی ایران برای افزایش گستره نبرد شناخته می‌شود، در حالی که دشمن از شدت اقدامات تهاجمی ایران در خارج از مرزهایش غافلگیر می‌شود. سخنگوی اصلی نیروهای نظامی ایران (به احتمال زیاد مقصود نویسنده سرلشکر باقری باشد) در 25 آوریل گفت: در برابر حملات آمریکا استراتژی تدافعی اتخاذ نخواهیم کرد. به نظر این اصلاحیه، یک تغییر از دکترین ضربه دوم محدود به دکترین تلافی عظیم است. حضور نیروهای حزب الله در جنگ سوریه/ این نیرو بزرگترین گروه نیابتی ایران است که برای مهار اسرائیل تشکیل شده است بر خلاف دکترین تلافی بزرگ دالس در 1954، دکترین ایران بر پایه قابلیت‌های هسته‌ای نیست. در عوض بر دو هسته اصلی استوار خواهد بود: 1- گسترش عمق استراتژیک با گسترش جغرافیای منطقه جنگ 2- غافلگیری دشمن با مرگبار کردن فضای نبرد. دومین مورد توسط قدرت شلیک‌های عظیم به دست می‌آید. با توجه به دکترین جدید، ایران تصمیم دارد ابتکار عمل در تعریف شرایط فضای نبرد و مکان‌های نبرد را به دست بگیرد. بدین ترتیب دشمنان را در یک جنگ اجباری در داخل و خارج از مرزهای خود درگیر می‌کند تا هزینه‌های غیرقابل تحملی را برای دشمن به بار آورد. به وضوح این نقطه عطفی در تفکر استراتژیک ایران است زیرا مفهوم نسل اول جنگ فرسایشی را با مفهوم نسل دوم عمق استراتژیک خارجی ترکیب می‌کند. در حال حاضر ایران ردپای نظامی خود را تا بنادر مدیترانه گسترش داده است. هم اکنون ایران تمایل دارد برای تحمیل هزینه‌های جهانی به دشمنان بیشتر در دریای سرخ و شمال آفریقا، درک خود را از عمق استراتژیک بازتعریف کند. بعضی از ناظران بر این باورند که زمینه امنیتی فعلی منطقه‌ای به گسترش جغرافیایی می‌انجامد. سرلشکر سلامی همواره به دنبال پیشرفت استراتژیک برنامه موشکی ایران بوده است تا کشندگی و دامنه حملات ایران را افزایش دهد. این دومین عنصر حیاتی است که هم دامنه و هم کیفیت روش ایران را در جنگ تغییر می‌دهد. مدت زمانی که ایران برای ساخت موشک‌های با برد بیش از 2500 نیاز دارد کمتر از آن چیزی است که آمریکا پیش بینی می‌کند. الزامات عملیاتی دکترین جدید شامل بهبود هرچه بیشتر تاکتیک‌های جنگ هیبریدی، بهبود قابلیت‌های توسعه یافته تهاجمی A2/AD و افزایش قدرت شلیک است. بنابراین ایران ابتکار عمل را با بهبود قابلیت‌های تهاجمی و تنوع جغرافیایی نیروهای نیابتی به دست خواهد گرفت و در این راستا کمیت، دقت و دامنه ذخایر موشکی خود را افزایش می‌دهد. این به معنای این است که منطق تکثیر موشکی ایران باید تغییر پیدا کند. موشک کروز بردبلند هویزه نشان از رویکرد ایران برای تنوع بخشی به قابلیت‌های موشکی خود برای برخورداری از گزینه‌های متعدد و گوناگون جهت افزایش قدرت آتش علیه دارایی‌های دشمن دارد بر خلاف اهداف اعلام شده، کمپین "فشار حداکثری" دولت ترامپ تهران را تحت فشار قرار می‌دهد تا از منابع نظامی خود به طور موثرتری استفاده کند. ترس از دست دادن ظرفیت بازدارندگی ایران را مجبور می‌کند تا دکترین نظامی خود را به سمت تهاجمی شدن تغییر دهد. ایالات متحده در حال حاضر برای به دست آوردن پیروزی قاطع در هر جنگی با ایران با چالش‌های جدی تکنولوژیکی و عملیاتیِ بدون پاسخ روبروست. در حالی‌که تطبیقات و تنظیمات دکترینال جدید ایران، آمریکا را مجبور خواهد کرد در یک میدان نبرد بسیار بزرگتر و با تلفات بیشتر از پیش بینی‌های انجام شده وارد جنگ شود. جدا از عواقب فاجعه‌بار منطقه‌ای آن، این دکترین ایران می‌تواند دارایی‌های عمده نظامی ایالات متحده را به طور نامحدود مصرف و به طور استراتژیک قابلیت طرح‌ریزی قدرت جهانی آمریکا تضعیف کند. ترجمه شده توسط GHIAM/ لوبلاگ

در آینده به طور قطع تعداد لانچرها اضافه خواهد شد. در حال حاضر ما موشک " 9 دی " را داریم که قرار است در پدافند کوتاه برد نقش داشته باشد بنابر اعلام منابع غیر رسمی برد این موشک 30 کیلومتر است. با تا شدن بالکهای این موشک یا کمی افزایش عرض لانچرهای مکعبی شکل "تلاش" می توان 24 موشک "9دی" را در یک لانچر 4 فروندی بارگذاری کرد. موشک "نه دی" (سفید رنگ) به تفاوت قطر موشک "نه دی" و موشک طائر2 توجه شود مشکل بزرگ این سامانه جهت دفاع کوتاه برد و برای درگیری با موشک های کروز و بمب‌های هدایت لیزری/جی پی اس و پهپادهای انتحاری، حداقل ارتفاع درگیری رادار نجم 804 است. این رادار با توان درگیری در ارتفاع 150 متری شانس بسیار کمی برای هدف قرار دادن موشک های کروز و بمب های هدایت شونده دارد. اگر قرار است که این سامانه نقش ضد کروز نیز داشته باشد باید بتواند با اهداف در ارتفاع 5 متری نیز درگیر شود که این نیازمند ارتقاء رادار نجم 804 است. و با اطمینان می توان گفت که این رادار باز هم مورد ارتقاء قرار خواهد گرفت.

مهمترین موضوع رونمایی سامانه 15 خرداد، بخش کشف و درگیری این سامانه هست که رادار و اتاق فرماندهی سامانه بر روی یک کامیون مستقر شده است. بنابر فیلم آزمایش 15 خرداد، این سامانه از رادار نجم 804 بهره می برد. این رادار نسخه جدید رادار نجم 802 است که با در ارتقاء جدید می تواند با 6 هدف درگیر شود که این تعداد 2 برابر اهداف قابل درگیری رادار نجم 802 بی است. نکته امیدوار کننده در این رونمایی عدم موازی کاری بین پدافند هوایی سپاه و ارتش هست چراکه هوافضای سپاه هم در آینده می تواند با بکارگیری نسل جدید رادار نجم، قابلیت سامانه پدافندی صیاد را افزایش دهد. رادار نجم 804 احتمالا 15 خرداد مانند صیاد به عنوان تک آتشبار به کار گرفته شود چرا که به دلیل کمبود بودجه و محدودیت در تولید نمی توان یک گردان کامل را در مناطق مورد نیاز مستقر کرد بنابراین فعلا با استقرار یک آتشبار، سعی بر برطرف کردن خلاهای موجود هست. قابل توجه هست که یک آتشبار 15 خرداد توانایی برابر با یک گردان سامانه تلاش دارد و البته از لحاظ راداری کاملا بر تلاش برتری دارد. به همین دلیل بهتر است با تولید بیشتر رادارهای 15 خرداد سعی شود که مناطق بیشتری از آسمان کشور تحت پوشش پدافند هوایی قرار بگیرد. فعلا 15 خرداد به صورت آتشبار وارد پدافند خواهد شد و پس از رفع نسبی خلاء پوشش پدافند هوایی در برخی مناطق ایران شاهد بکارگیری گردانهای کامل خواهیم بود. می توان امیدوار بود که با حذف رادار کنترل آتش افق و جایگزینی آن با رادار نجم 804، سامانه تلاش را به یک سامانه در کلاس جهانی تبدیل کرد. در حال حاضر به دلیل استفاده از رادار افق و به دلیل ضعف های ذاتی این رادار، سامانه تلاش توانایی درگیری با حداکثر 6 هدف را دارد که با جایگزینی این رادار با رادار نجم 804 توانایی تلاش افزایش چشمگیری پیدا کرده و هر گردان تلاش می تواند با 18 هدف در یک زمان درگیری شود و 36 موشک را هدایت کند. قابل ذکر است که با افزایش تعداد آتشبارها می توان اهداف بیشتر را هدف قرار داد و این بستگی به بودجه و سیاست‌های نیروی پدافند هوایی ارتش دارد. قرارگاه خاتم الانبیا اعلام کرده بود برد موشک صیاد 3 به 150 کیلومتر افزایش پیدا خواهد کرد در نتیجه درس سالهای آینده باید منتظر توسعه رادار نجم 804 برای درگیری در مسافت 150 کیلومتری باشیم. احتمالا با توجه به این روند، تعداد زیادی رادار نجم 804 تولید نشود و وزارت دفاع سرمایه خود را بر روی توسعه این رادار جهت بگارگیری صیاد 3 جدید متمرکز کند. اگر همانگونه که در رونمایی نشان داده شد هر آتشبار از دو لانچر 4 فروندی استفاده کند (احتمالا تعداد لانچرها بیشتر باشد) درصد موفقیت سامانه به دلیل عدم امکان شلیک 2 موشک به ازای هر هدف کاهش پیدا می کند. در سامانه جدید نیاز هست که حداقل 3 لانچر 4 فروندی وجود داشته باشد اما این تعداد با توجه به واقعیات میدانی کافی نخواهد بود هم اکنون سامانه‌های اس 300 و پاتریوت با استفاده از تعداد لانچر بیشتر و در نتیجه تعداد موشک بالاتر می توانند امنیت سامانه را در طی جنگ افزایش دهند و از خالی شدن لانچرها پس از یکبار پرتاب کامل موشکها جلوگیری کنند و بازهم سامانه با داشتن چندین موشک دیگر غافلگیر نشود. به نظر لازم می‌آید باید از لانچرهای با ظرفیت بالاتر استفاده کرد در این راستا می توان با بکارگیری کامیونهای 8x8 لانچری ساخت که توانایی پرتاب 6-8 موشک ( به صورت 2x3 و 2x4 ) را داشته باشد خصوصا که این سامانه قرار است از 2 نوع موشک مختلف استفاده کند و این موضوع استفاده از لانچرهای 6 فروندی یا 8 فروندی مانند سامانه آستر را ضروری می نماید. لانچر 8 فروندی سامانه آستر

پهپاد UAV-X پهپاد UAV-X یک پهپاد یمنی بردبلند است که هدایت آن توسط خبان خودکار صورت می‌گیرد. گرچه کارشناس شورای امنیت آن را UAV-X نامیده است اما این پهپاد احتمالا همان پهپاد صماد 3 می باشد. به دلیل کمبود منابع و محدودیت دسترسی به خارج از مرزهای یمن، نیروهای یمنی از پیشران‌های مختلف اما مشابه هم در این هواگرد استفاده کرده‌اند و صماد 3 تا کنون با دو پیشران متفاوت مشاهده شده است. این پهپادها در دو کشور امارات متحده عربی و عربستان سعودی به اجرای عملیات پرداخته‌اند. پهپادهایی که در امارات عملیات کرده‌اند با پیشران‌های آلمانی 3W110i B2 استفاده کرده‌اند - حداقل دو فروند صماد3 در امارات عملیات داشته‌اند هر دو دارای این پیشران آلمانی بوده‌اند که قیمت آن 879 دلار است- (گزارش سازمان ملل نشان دهنده‌ی صحت ادعاهای انصارالله پیرامون اجرای عملیات علیه اهدافی در امارات توسط پهپاد می‌باشد که هر بار مقامات امارات آن را تکذیب کرده و حاضر به نشان دادن لاشه پهپاد یا محل خسارت دیده نشدند و آن را سانسور کرده اند). پیشران‌های آلمانی با دو شماره سریال 1561517 B و 1561528 B که توسط 3W- Modellmotoren Weinhold GmbH تولید شده بودند در ژوئن 2015 در قالب یک محموله 21 عددی به شرکت هوای یورو وینگر یونان صادر شده بود. پیشران آلمانی 3W110i B2 پهپادهایی که در عربستان توسط تیم کارشناسی شورای امنیت بازدید شده‌اند دارای موتور چینی DLE 170 استفاده بوده‌اند - کارشناس سازمان از 3 پهپاد صماد3 در عربستان بازدید کرده است که هر سه از این پیشران چینی 890-1100 دلاری بهره‌مند بوده اند- پیشرانی چینی DLE 170 پشیران چینی 3/5 لیتر سوخت در هر ساعت مصرف می‌کند و می‌تواند سرعت هواگرد را به 200-250 کلیومتر برساند. یک مخزن سوخت 21 لیتری در پهپاد به کار گرفته شده است که این امکان را به صماد3 می‌دهد تا 6 ساعت مداومت پروازی داشته باشد که در این صورت برد آن 1200-1500 کیلومتر خواهد بود. مخازن احتمالی سوخت طول صماد3 برابر با 280 سانتیمتر، فاصله سر دو بال 450 سانتیمتر و قطر بدنه 84 سانتیمتر است. این پهپاد در دو نقش رزمی و جمع آوری اطلاعات (تصویربرداری) به کار گرفته می‌شود. در نقش رزمی از یک سرجنگی 18 کیلوگرمی بهره می‌برد. اما در نقش جمع آوری اطلاعات مجهز به لنز چینی دوربین Nikon D810 است که وظیفه عکس‌برداری را به عهده دارد احتمالا در این نقش نیز از لنزها و دوربین‌های متفاوت استفاده می‌کند. لنز تصویربرداری دروبین Nikon D810 سرجنگی 18 کیلوگرمی صماد 3 پی نوشت: قیمت ها در گزارش سازمان ملل نیامده است و بر اساس قیمت موجود در سایت‌های اینترنتی قیمت پیشران را نوشته‌ام. GHIAM/منبع برگرفته از گزارش شواری امنیت

چند تصویر از به کارگیری اسلحه مصاف توسط نیروی های مختلف ارتش جمهوری اسلامی ایران. اسلحه مصاف در دست تکاوران تیپ 35 واکنش سریع ارتش/کرمانشاه اسلحه مصاف در دست نیروهای ویژه ارتش/رژه کرمان اسلحه مصاف در دست تکاوران دریایی ارتش واقعا باعث خوشحالی است ارتش حداقل در سطح نیروهای ویژه و تکاوران تصمیم به استفاده از اسلحه بروز و آن هم بومی نموده است. این اسلحه در ارتش از کالبیر 7.62x51 و خشاب 20 عدد بهره می برد. منبع تصویر: توئیتر فیلدمارشال

بالابان اس دی بی ایرانی بمب‌ها و راکت‌های هواپرتاب ایرانی در نمایشگاه دفاعی بغداد در غرفه ایران در نمایشگاه دفاعی بغداد سال 2018 تصویری از بمب‌ها و راکت‌های هواپرتاب به نمایش گذاشته شد. یکی از نکات قابل توجه وجود بمبی به نام "بالابان" بود. بنابر تصویر، بالابان یک بمب کم قطر هدایت شونده یا اصطلاحا SDB است. تصویر بالایی بمب GBU 53 آمریکایی و تصویر پایینی بمب BALABAN همانگونه در تصویر بالا مشاهده می‌نمایید بالابان الگو گرفته شده از بمب بسیار موفق جی بی یو 53 آمریکایی است. جی بی یو 53 ضد اهداف ثابت دارای برد 110 کیلومتر و ضد اهداف متحرک بردی معادل 72 کیلومتر را دارا هست. و از سیستم هدایتی جی پی اس، تصویرساز حرارتی و رادار موجی میلیمتری بهره می‌برد. با توجه به اینکه قسمت جلوی بالابان هم مانند جی بی یو 53 گرد می باشد احتمال این وجود دارد که علاوه بر هدایت جی پی اس/گلوناس از تصویر ساز حرارتی یا رادار موجی میلیمتری برخوردار باشد. (این بمب اگر تنها دارای هدایت GPS/INS باشد نیازی نبود نوک آن گرد طراحی شود.)گرچه در مورد برد اس دی بی ایرانی اطلاعاتی در دسترس نیست احتمالا برد آن نزدیک به برد GBU 53 است. جای خالی چنین محصولی همیشه در بین نیروهای مسلح ما حس می‌شد خصوصا که می توان مانند نمونه آمریکایی با اضافه کردن بوستر آن را به نسخه زمین پرتاب تبدیل کرد. پی نوشت: بالابان از بزرگ‌ترین انواع شاهین و از محبوبترین پرندگان شکاری نزد بازداران است. بدن بالابان با ترکیب شتاب سریع و مانورپذیری بالا برای شکار در نزدیکی سطح زمین در دشت‌های باز تکامل یافته‌است. منبع تصاویر: توئیتر فیلدمارشال

شما نمی فرمایید که چگونه ما از ساخت جنگنده نسل سوم و بدون گزارندن مراحل دیگر یکدفعه یک جهش انجام بدیم و بریم نسل 6 بسازیم. شما می فرمایید نسل 6 قابلیت های جنگنده نسل 5 رو داره و فراتر از اون. خب آیا نیرو هوایی ما درکی از نسل 5 داره (نسل پنجی که غولهای هوایی دنیا مانند آمریکا و روسیه هنوز در ساخت و رفع عیوبش مشکل دارند). در ضمن شما از کدوم پیشرفت در ساخت موشک های هوا به هوا صحبت می کنید. اگر منظورتون فکور هست که اول فکور 450 کیلوگرم وزن داره و هیچ پهپادی تو ایران توانایی حمل این وزن رو نداره نه تنها از نظر وزن بلکه ابعاد اون هم مشکل زاست. شاهد129 میتونه اونو حمل کنه یا در محفظه ی داخلی سلاح سیمرغ جای میگیره. اگر موشک هوا به هوای دیگری مد نظر شماست خب بفرمایید. البته پی ال7 وجود داره که فقط تونستیم سیستم اپتیک جدید براش بذاریم. حالا این موشک نیاز به رادار داره که خودش یک چالش بزرگتره. همه ی اینها حل بشه پیشران رو چگونه حل می کنید؟ توجه کنید هنوز موتور جت RD-33 به ثمر ننشسته چه برسه به موتور توربوفن برای یک جنگنده نیمه سنگین. شما در مورد ایده ای صحبت می کنید که توش هزاران اما و اگر وجود داره و حتی در صورت اطمینان صد در صدی ساخت و تولید انبوه آن، رسیدن به فناوریش حداقل 10-15 سال طول میشکه در صورتی که ما همین الان نیاز به جنگنده داریم نه 15 سال بعد. شما به طور عملی نمی فرمایید که با استفاده از پهپاد و هوش مصنوعی و هدایت رادارهای زمینی چگونه بتونیم آواکس ها یا تانکرها و یا هواپیماهای حمل نیروی دشمن رو هدف قرار بدیم. در نظر داشته باشید که در شرایط فعلی تنها پهپادی که میتونه با استفاده از خلبان خودکار به عملیات بپردازه و در برد بالا بتونه از موشک هوا به هوا استفاده کنه پهپاد کرار (پهپاد هدف پدافند آمریکا) با برد 1000 کیلومتر هست. حالا این پهپاد چگونه میتونه خطوط لجستیکی که در صورت نیاز بیش از هزار کیلومتر از مرزهای ما دور هستن و با چندین فروند جنگنده اسکورت میشن رو هدف قرار بده؟

البته فیلمهایی از شاهد در سوریه موجود هست که حتی علیه زرهی داعش از بمب استفاده می کنه نه موشک در صورتی که قطعا نیروی بکارگیرنده از آگاهی داره در عملیات گشت زنی با تانک هم روبرو خواهد شد اما باز هم موشک بارگذاری نمیکنه. علی الحساب شاهد 129 تا الان به طور عملیاتی (بنا به تصاویر) از موشک استفاده نکرده. در نهایت توانایی استفاده از موشک رو نه میشه رد کرد نه اثبات. در مورد اویونیک طبق برخی اخبار این تجهیزاتی که الان در کابین کوثر به کار رفته نتیجه همکاری ما با چین در پروژه توسعه اویونیک اف 5 در دهه 80 هست گرچه الان تونستیم خودمون تولید کنیم. فعلا در مورد سرعت و ارتفاع پروازی کوثر هم باید صبر کرد. این مورد رو نمیشه با گفته فرمانده نیروی زمینی ارتش مقایسه کرد چرا که اولین فرمانده زرهی سپاه هم که مستقیما با تشکیل نیروی زرهی سپاه و تعمیر نفربرها و تانک ها سرو کار داشت بی ام پی رو پی ام پی تلفظ می کنه. در ضمن صحبت فرمانده نیروی هوایی یک اشتباه لفظی نیست بلکه صراحتا اعداد رو کاملا متفاوت بیان میکنه. بله در مورد شاهد 191 حرف شما صحیحه. اما الغرض باز هم با ساخت یک جنگنده نسل و 6 و 7 دهه ها فاصله داریم. باز هم ممنون بابت تذکراتتون.

در مورد جنگنده های نسل ششم و هفتم. این ایده‌ی خیلی خوبیه اما توضیح ندادید که ما با کدوم زیرساخت میخوایم بریم سراغ نسل 6 و 7. ما تازه بعد از بیش از 20 سال کار بر روی اف 5 تونستیم یک فروند کوثر رو تولید کنیم با اویونیک چینی و همون موتور جی 85. کوثری که شما پروازش رو مشاهده کردید از موتور اوج استفاده نمی کرد چرا که این پیشران هنوز در مراحل تست قرار داره. ما نتونستیم تکنولوژی ساده ترین موتور جت که مربوط به بیش از 60 سال قبل هست رو به دست بیاریم حالا چطور میخوایم به سمت طراحی موتورهای بروز مانند اف 100 قدم برداریم. حتی به دلیل سنگینی سازه کوثر عملکرد (سرعت و ارتفاع) این جنگنده پایین تر از اف 5 هست. اما در زمینه پهپادی بازهم مشکل بزرگ ما بحث پیشران هست توجه کنید که هنوز نتونستیم یک پیشران بومی برای شاهد 129 توسعه بدیم و موتور فعلی بعد از مدتی استفاده دچار لرزشهایی میشه که روی کیفیت تصویربرداری شاهد 129 تاثیر میذاره. با اینکه سالهاست ام کیو 1 رو در اختیار داریم اما سرعت پیشرفت شاهد129 بسیار کند بوده. (تازه اواخر سال گذشته تونستیم شاهد رو به سطح ام کیو 1 برسونیم).در همین مورد شاهد129 فقط میتونیم از بمب استفاده کنیم و شاهد توانایی استفاده از موشک رو نداره. غالبا نحوه تولید و توسعه یک محصول در ایران به اینگونه هست که ما یک محصول خارجی رو به دست میاریم و با بررسی و مطالعه اون به سمت ساخت نمونه ایرانی میریم به طور قطع این روش برای ما روش درستیه ولی ما که میخوایم نسل 6 و 7 رو بسازیم تجربه ساخت جنگنده نداریم یعنی نه رادار نه پیشران نه موشک های هوا به هوا و ... مثل آرکیو یا ام کیو1 هم که نسخه ای از یک جنگنده نسل 6 و 7 نداریم (اصلا تعریف جنگنده نسل 7 چی هست آیا غربی که به دنبال طراحی نسل 6 هست تونسته تعریفی از نسل 7 ارائه بده) پس چطوری میخوایم محصولی رو تولید کنیم که نه میدونیم چی هست و نه امکاناتش رو داریم. بال پرنده های ما هم به همین شکل هستند. ما آرکیو رو به دست آوردیم و سعی کردیم از روش کپی کنیم. اگر توجه کرده باشید ما تقریبا توانایی هیچ تغییری در بدنه آرکیو نداریم. در صورتی که میشد قسمت زیرین سیمرغ رو مانند بی 2 اسپریت دارای انحنا ساخت که بشه تعداد بیشتری سدید حمل کرد یا حتی بمب های سنگین تر اما این کار انجام نشده. در همین رزمایش پهپادی اخیر معلوم شد که نتونستیم پهپادهای بال پرنده خودمون رو مجهز به خلبان خودکار کنیم و باید تا رسیدن به هدف، توسط کنترل زمینی به عملیات بپردازن. هدف تخریب دستاوردها نیروهای نظامی کشور نیست بلکه باید مطابق با توان این نیرو ازش انتظار داشته باشیم و گرنه در بلندمدت باعث ناامیدیمون میشه. درباره بحث زدن لجستیک دشمن هم چند روز پیش در بروزرسانی بحث مفصلی انجام شد. ما موشک باران پایگاه های هوایی آمریکا در کشورهای همسایه فقط یک فشار به اون وارد می کنیم و باعث میشه دشمن از تعداد بیشتری جنگنده و سوخترسان برای عملیات های هوایی استفاده کنه. قسمت تلخ ماجرا اینه با نیروی هوایی فعلی حتی امکان یک درصد موفقیت برای هدف قرار دادن آواکس ها تانکرها و خطوط لجستیک دشمن در آسمان کشورهای همسایه رو نداریم. هیچ نیروی پهپادی فعلی ما قادر به نا امن کردن خطوط لجستیک دشمن نیست.

رزمایش پهپادی سپاه امیدوار کننده بود هر چند نمیشه (فعلا) به عنوان یک نیروی با کارایی بالا روش حساب باز کرد اما آینده درخشانی رو میشه براش متصور شد. هنوز نامعلومه که در این رزمایش پهپادها توانایی لینک شدن با هم رو داشتن که از این طریق بتونن اطلاعاتشون رو با هم به اشتراک بذارن یا نه؟ و اینکه توسط اتاق کنترل هدایت میشدند در طول عملیات یا با استفاده از سیستم خلبان خودکار ، اهداف از پیش تعیین شده رو شکار کردن؟ گرچه توانایی لینک شدن و خلبان خودکار رو بسیار بعید میدونم اما میشه در آینده با سرمایه گذاری در موضوع هوش مصنوعی این مشکل رو برطرف کرد. موردی که در شلیک پهپادهای ما تا الان دیده شده، رهاسازی بمب در ارتفاع پایین هست. در صورتی که پهپادی مثل شاهد 129 میتونه در ارتفاع بالا پرواز کنه. احتمالا به دلیل استفاده از سیکرهای تجاری هست که نمیتونیم از ارتفاع بالا بمب رو به سمت هدف روانه کنیم. در این صورت حتی با 23 میلی متری هم میشه پهپاد رو زد. اما مورد دیگه برد کم خانواده سدید هست. 4 کیلومتر برد در زمان فعلی برد مناسبی نیست. علاوه بر برد مشکل قفل کردن هم داریم. باید موشکی فایر اند فورگت رو به دنبالش باشیم (خبری از موشک سدید شاهد 216 نشده اما امیدوارم که ساختش به پایان رسیده باشه). میشه با تغییراتی روی سدید 342 این بمب رو به یک موشک با برد مناسب تبدیل کرد. با توجه به یکسان بودن قطر سدید و کورنت ای ام، میتونیم این موشک رو از روسیه بخریم و از پیشران اون برای سدید استفاده کنیم. برد این نسخه از کورنت 10 کیلومتره که میشه اعمال تغییرات و استفاده در سدید برد هوا به زمین رو تا 14-15 کیلومتر هم افزایش داد. هرچند مشکل سیکر سرجاش هست که باید براش فکری بشه (اگه بتونیم سیکر موجی میلیمتری براش طراحی کنیم امنیت پهپادهای ما بسیار بالاتر میره و همچنین درصد موفقیت عملیات) . اگه همچین پروژه ای رو اجرا کنیم، مجبوریم سرجنگی سدید رو کاهش بدیم چرا که نیاز به سوخت داریم اما یک موشک بسیار کارامد داریم که حتی علیه پدافند هم کارایی خاص خودش رو داره. یکی از جاهایی که میشه از این پهپادها استفاده کرد برای زدن پدافند دشمنه. خصوصا پدافند غربی ( آمریکایی) که اساسا پدافند متحرکی نیست. قبلا هم خبری منتشر شده بود مبنی بر اینکه یمنی ها تونسته بدوند با استفاده از پهپاد انتحاری به پاتریوت آسیب برسونن هرچند تصویری ازش بیرون نیومد اما بعید نیست. استفاده از پهپاد آزمایش خودش رو در جنگ یمن پس داده و اتفاقا خیلی هم سربلند بیرون اومده. بارها فیلم ها و تصاویر عملیاتهای موفقیت آمیز پهپادهای انصارالله رو دیدیم. این تصاویر رو دوربین پهپاد انصار الله ثبت کرده یک فیلم حداقل 4 دقیقه ای بالا سر منابع آب شیرین کن الشقیق در جیزان عربستان. آب شیرین کن و نیروگاه الشقیق در منطقه جیزان عربستان این دفعه انصارالله نخواسته به تاسیسات عربستانی آسیب برسونه اما نشون داده تواناییش رو داره. انصارالله پهپادهاش رو با پرواز در ارتفاع پایین به هدف میرسونه تا امکان کشف کاهش پیدا کنه. ولی پهپادهای ما عموما برای ارتفاع پروازی بالایی دارن (البته میتونیم مانند انصارالله هم در ارتفاع پایین پروازشون بدیم). نکته دیگه شناخت بالای انصارالله از نقاط کور پدافند عربستانیه. توجه کنید که عربستان سیستم یکپارچه پدافند هوایی داره اما باز هم در کشف پهپادهای یمنی ناتوانه. در عملیاتی که تصاویرش رو گذاشتم پهپاد یمنی تونسته 130 کیلومتر در خاک عربستان پرواز کنه و از اهدافش فیلمبرداری کنه و برگرده اما پدافند عربستان نتونسته اون رو کشف کنه. حتی در جایی که مثل پایگاه هوایی خمیس مشیط عربستان، که پاتریوت مستقره اما چندین بار پهپادهای یمنی به اون پایگاه نفوذ کردن و در یکی از عملیات ها تونستن 2 فروند تورنادو عربستانی رو زیر گوش پاتریوت منهدم کنن. خوشبختانه سپاه تونسته تاکتیک پهپادهای تهاجمی رو در جنگ یمن تست کنه و مشکلات و نقاط ضعفش رو بر ضد یک پدافند قوی و یکپارچه بشناسه این جای امیدواری میده که در یک درگیری بشه روی این نیروی پهپادی حساب باز کرد خصوصا با اطلاع از مکان های استقرا پاتریوت میشه با استفاده از این پهپادها، پدافند دشمن رو متحمل خسارات قابل توجهی کرد. به نظر اگه بتونیم همچین سلاحی رو در تعداد محدود و همراه با 100 عدد سدید به دست انصارالله برسونیم هم با هدف قراردادن زیرساخت های عربستان در جنوب این کشور، فشار روانی زیادی به عربستانی ها وارد میشه و هم کارایی این ترکیب و نقاط ضعف و قوت اون مشخص میشه.