RezaKianiجان هيچكدوم از عكسات بالا نمياد

ماهواره های جاسوسی ممكن است تاكنون زياد واژه ماهواره هاي جاسوسي را شنيده باشيد اما واقعا اين ماهواره ها تا چه اندازه واقعيت داشته و چه توانايي هاي را دارند؟ در اين مقاله تا حدودي با پاسخ اين سئوالات آشنا خواهيم شد. ماهواره هاي جاسوسي قادرند اطلاعات كشورهاي مختلف جهان را بدون اطلاع آنها جمع آوري كرده و در اختيار سازمانهاي جاسوسي خود قرار دهند. اين ماهواره ها قادرند از اجسام روي زمين تصاوير رنگي با كيفيت بالا تهيه نموده و آنها را تحت كنترل خود قرار دهند . اين ماهواره ها ميتوانند حركت يك نفر را بر روي زمين مشاهده كرده و مختصات مكاني او را تعيين كنند. اين ماهواره ها حتي قادرند در خلال شب و يا هواي ابري بوسيله تجهيزات پيشرفته خود اقدام به عكسبرداي كنند. عموما ماهواره هاي جاسوسي بمنظوري جمع آوري اطلاعات نظامي ديگر كشورها و شناسايي استعدادهاي نظامي آنها بكار برده ميشود. اين ماهواره ها همچنين اقدام به جمع آوري راديويي ديگر كشورهانموده و مكالمات راديوي آنها را مورد استراق سمع قرار مي دهند . اين اطلاعات ممكن است مربوط به مكالمات تلفني ، ارتباطات فكس ، تلفنهاي موبايل ، حتي ارتباطات اينترنتي كشورهاي ديگر باشد. اين ماهواره ها مي توانند در تمامي مدارهاي زمين قرار بگيرند . اما عمده ترين فعاليت آنها در مدار پايين زمين است تا بتوانند تمام نقاط زمين را تحت پوشش خود قرار دهند. از اين ماهواره ها همچنين ميتوان بعنوان پايگاه هاي نظامي فضايي استفاده نمود و حتي كلاهك هاي هسته را در آنها مستقر نمود. ماهواره هاي نظامي را مي توان به چهار شكل كلي تقسيم بندي كرد. ماهواره هاي عكسبرداي اپتيكال اين ماهواره ها مجهز به دوربينهاي عكسبرداري با لنزهاي بسيار پرقدرت هستند و ميتوانند تصاوير ديجيتالي دقيقي از اجسام روي زمين تهيه كنند. تصاوير تهيه شده توسط اين ماهواره ها اپتيكال بوده و تنها از مناطقي تهيه ميشود كه در پوشش نور خورشيد قرار داشته باشند . اين ماهواره ميتوانند تصاوير سه بعدي از اجسام روي زمين تهيه نموده و قادرند ارتفاع اجسام را نيز تخمين زده و اطلاعات وسيعي از اين طريق جمع آوري كنند.ساليان مديدي ماهواره هاي عكسبرداري بصورت فوق سري محسوب مي شدند، اما امروزه اين ماهواره ها خدمات خود را بفروش مي رسانند و هر كس مي تواند از آنها بهرمند گردد. با اين وجود ماهواره هاي عكسبرداري جاسوسي توانايي خود را افزايش داده و اكنون قادرند اجسام كوچكي به اندازه يك پرتغال را مشاهده كنند. و قادر هستند از آنها فيلمبرداري كرده و بطور مستقيم به زمين مخابره كنند.از اين ماهواره ها در فعاليتهاي نظامي بسيار استفاده مي گردد. و در حملات نظامي از اين ماهواره ها براي هدايت موشكها نيز استفاده ميگردد. ماهواره هاي عكسبرداري راداري ماهواره هاي فوق داراي تكنولوژي پيشرفته تري بوده و از طريق امواج راديويي و مادون قرمز اقدام به مشاده و تصوير برداري از مناطق مختلف زمين مكنند. با اين تكنيك حتي ميتوانند در خلا شب و يا از ميان لايه هاي ابري اقدام به جمع آوري اطلاعات كنند. اينگونه ماهواره ها با ارسال امواج راديويي با طول موجهاي بسيار كم و در يافت انعكاس اين امواج اقدام به شناسايي، جهت يابي ، تعيين سرعت ، مشخص نمودن جنس اجسام و... مي كنند. ماهواره جاسوسي LACROSSE از اين نوع مي باشد كه در ادامه شرح آن خواهدآمد. 3- ماهواره هاي جمع آوري الكترونيك (Sigint )[1] اين ماهواره ها از سيستم هاي بسيار پيشرفته الكترونيكي بمنظور جمع آوري سيگنالهاي راديوي و استراق سمع آنها برخوردار هستند. اين ماهواره ها هنگامي كه در فراز منطقه اي قرار بگيرند اقدام به شناسايي و جمع آوري سيگنالهاي راديويي آن منطق ميكنند. همچنين اين ماهواره داراي ديكشنريهاي كامپيوتري قدرتمندي هستند كه به نسبت به علائم ، واژه ها ، كلمات خاصي حساس شده اند تا از ميان اطلاعات پراكنده رايويي اطلاعات مورد نظر خود را شناسايي و جمع آوري كنند. 4- ماهواره هاي ارتباط نظامي مآموريت اين ماهواره فراهم ساختن فضاي ارتباطي امن جهت ارتباطات نظامي در سراسر جهان مي باشد . ارتباطات راديويي اين ماهواره بصورت ديجيتالي و در طيف گسترده راديويي برقرارمي شود و از تكنيك هاي هوپينگ فركانس و هوپينگ زماني از با رمزهاي بسيار پيشرفته استفاده ميكند . امكان شنود و يا پارازيت اين ارتباطات بهيچوجه امكان پذير نبوده و ارتباطات امني را براي نظاميان مهيا مي كند. ماهواره هاي جاسوسي از سال 1960 توسط ايالات متحده امريكا و اتحاديه جماهير شوروي مورد استفاده قرار مي گرفته اند. اولين سري ماهواره هاي جاسوسي امريكا ماهواره (Discover ) ناميده مي شد. از آنجا كه اين ماهواره ها عمدتا در مدار قطبي زمين قرار مي گيرند ، مي توانند از تمام نقاط زمين اقدام به عكسبردار و جمع آوري اطلاعات نمايند. سري بعدي ماهواره هاي جاسوسي امريكا با نام رمزي (KEYHOL ) يا KH مورد استفاده قرار ميگرفتند. اين ماهواره در مدار پايين زمين حدود 128 كيلومتري اقدام به عكسبرداري و جمع آوري اطلاعات مي نمود. ماهواره KH-9 سري ديگري از ماهواره هاي جاسوسي امريكا بود كه داراي وزني حدود 30000 پوند و با نام ستعار BIG BIRD شناخته مي شد. اين نام را بخاطر حجم بزرگي كه اين ماهواره داشت انتخاب كرده بودند.اين ماهواره قادر به جمع آوري اطلاعات از ميان لايه هاي قطور ابر و يا در تاريكي شب هستند. ماهواره جاسوسي KH-11 با نام مستعار Kennan در سال 1976 مآموريت خود را آغاز نمود . اين ماهواره در مدار همزمان خورشيدي قرار گرفت .از ديد هر ماهواره در مدار سنكرون زمين خورشيدي ، خورشيد همواره داراي زاويه ثابتي نسبت به اجسام روي زمين است . انتخاب اين مدار به اين منظور بوده كه بتوان از طريق تغيير سايه اجسام به ارتفاع آنها پي برد. اين ماهواره همچنين ازدستگاهي با تكنولوژي جديدي براي تهيه عكسهاي با كيفيت استفاده ميكرد بنا (CCD ). Charge Coupled Devices تكنولوژي CCD در سال 1969 توسط Bell Labs امريكايي اختراع گرديد. اين دستگاه سبك داراي سنسورهاي بي نهايت حساس براي عكسبرداري از اجسام است . حساسيت اين وسيله 15 برابر بيشتر از فيلم هاي عكاسي بوده و سطح CCD از سلولهاي مشبك مستطيل شكلي كه داراي حساسيت نوري ميكروسكوپي است تشكيل شده اند. هنگاميكه تصوير يك جسم بر روي اين صفحه قرار بگيرد سلولهاي آن متناسب با ميزان نور توليد جريان الكتريكي مي نمايد. بوسيله اين شبكه حساس تقريبا تمامي سلولهاي نوري بشمارش در مي آيند. بوسيله اين تكنولوژي كه بر روي لنزهاي پرقدرت دوربينهاي ماهواره هاي جاسوسي قرار ميگيرند ، تصاوير بسيا ر واضح و با رزوليشن بالا مي توان تهيه كرد. ماهواره جاسوسي LACROSSE اين ماهواره در دسامبر 1988 توسط آژانس فضاي امريكا NASA طراحي و ساخته شد. مبلغي بالغ بر 500 ميليون دلار هزينه ساخت اين ماهواره گرديد. ويژگي ماهواره LACROSSE همانند ديگر ماهواره هاي جاسوسي در ميزان حساست عكسبرداري آن مي باشد. اين ماهواره طيفي از انرژي مايكرويو را بر طرف زمين گسيل داشته و سيگناهاي ضعيف منعكس شده از سطح زمين را دريافت ميكند. بر اين اساس ماهواه قادر خواهد بود اجسام روي زمين را حتي در هنگام شب و يا از ميان توده هاي ابري مشاهده كند. اين ماهواره براي توليد انرژي لازم خود از پنلهاي خورشيدي بسيار بزرگي استفاده ميكند كه نسبت به ساير ماهواره ها بسيار قابل ملاحظه مي باشد . همچنين اين ماهواره از آنتنها ي مستطيل شكل بزرگي با ابعاد 16متر طول و 4 متر عرض برخوردار مي باشد. اين سطح مستطيل شكل خود از آنتنهاي افقي وعمودي كوچكي تشكيل شده است كه در دريافت سيگنالهاي ضعيف زميني بسيار مفيد مي باشند. ماهواره LACROSSE همچنين از تكنولوژي ([2](SAR برخوردار مي باشد. اين سيستم راداري ماهواره را قادر مي سازد تا از ميان تاريكي ، توده هاي آبري و يا مه بتوان تصاويري تهيه كند . اين تكنولوژي در ماهواره Radarsat نيز بكار گرفته شده است. با اين وسيله ميتوان اجسام با طول يك متر را مشاهده كرد كه اين ميزان براي مشاهده ادوات نظامي ضروري است . علارغم ساير روشهاي عكسبرداري كه تصاوير بصورت پيوسته و يكجا ثبت مي گردند ، در اين روش تصوير يصورت اجزاء كوچك لحظه اي تشكيل مي گردد. -------------------------------------------------------------------------------- [1] - Signal intelligence [2] - Synthetic Aperture Radar www.pcpars.com

منبع وترجمه

انواع ماهواره ها ماهواره هاي جاسوسي استراق سمع الکترونيکي ماهواره هاي هواشناسي نظامي ماهواره هاي جاسوسي - عکاسي ماهواره هاي هشدار دهنده ماهواره هاي مخابرات دريايي ماهواره هاي نظارت دريايي انواع ماهواره ها سيرتحولات ماهواره هاي مخابراتي ماهواره هاي مخابراتي ويژگيهاي ماهواره هاي مخابرات ماهواره هاي راديو تلويزيوني آنتنهاي نظامي انواع ماهواره ها ماهواره ها رامي توان باتوجه به نوع کاربرد, مداري که درآن مستقرهستند يانوع سيستم طبقه بندي کرد.ماهواره هااز ديدگاه کاربردي به دوگروه نظامي وغيرنظامي تقسيم مي شوند.درهريک ازاين دو . گروه , کاربردهاي متعددي وجود داردکه درشکل صفحه بعد به تعدادي ازآنها اشاره شده است همانطورکه ملاحظه مي شود,ماهواره هابيشتربراي مقاصد نظامي به کارگرفته مي شوند.ماهواره هاي نظامي از تنوع بيشتري نيز برخوردار هستند. ضمن اينکه با سرمايه گذاريهاي بسيار کلان کشورهاي .صنعتي , ماهواره هاي نظامي از تکنولوژي پيشرفته تري نيزاستفاده مي کنند سيرتحولات ماهواره هاي مخابراتي تااوايل سال 1960ميلادي غيراز چندارتباط محدود که توسط دستگاه بي سيم برقرارشده بود, مساله انتخاب وجود نداشت . به علت ظرفيت کم و تقاضا براي ارتباطات , انباشته بودن طيفهاي فرکانس و .ضعف سيستم انتقال صوتي , تنها وسيله ارتباطي بين قاره اي , کابل تلفن زير دريايي بود در سال 1960 ميلادي يعني تقريبا سه سال بعد از پرتاب اولين سفينه شوروي , امريکاييها نخستين قمرمصنوعي مخابراتي رادرمدارزمين قراردادند.قطراين قمربزرگ 30 متربودودرارتفاع1500کيلومتري زمين گردش مي کرد.اين قمر, مجهز به نوعي آيينه بود که امواج راازايستگاههاي فرستنده مي گرفت و به ايستگاههاي گيرنده که به علت کروي بودن زمين نمي توانستند آنها را به طور مستقيم دريافت کنند , منعکس مي کرد. به اين ترتيب اولين ارتباط آزمايشي به وسيله ماهواره بين دو نقطه دور دست امريکايعني ازکاليفرنيا تا نيوجرسي برقرارشد. قسمت اعظم انرژي اشعه اي که ازايستگاه فرستنده ارسال مي شد,درفضاپخش وتنها قسمت کوچکي ازآن توسط ماهواره منعکس مي شد.براي اينکه اشعه منعکس شده قابل استفاده شود , لازم بود به وسيله ايستگاه عظيم و پرقدرتي تقويت که نتيجه کار مطلوب نبود, به خاطر همين , امريکاييها شروع به ساختن قمرمصنوعي مخابراتي جديدي کردند که امواج رابه وسيله آنتنهايي اززمين دريافت وپس ازتقويت به سوي ايستگاههاي گيرنده زميني ارسال کنند. انديشه استفاده از ماهواره ها به صورت رله براي ارتباطات راه دور ابتدا از سوي نويسنده معروف داستانهاي تخيلي -عمومي ويکي ازبنيانگذاران (Arthur.c.Clarke) آرتو.سي .کلارک ( انجمن انگليسي بين ستاره هامطرح شدودرمقاله اي درشماره اکتبرسال 1945ميلادي مجله ( جهان بي سيم چاپ شد. اين مقاله سرآغازي براي شروع فعاليتهاي جدي ارتباطات ماهواره اي شد.آقاي کلارک با درنظرگرفتن سه ماهواره درارتفاع 36000 کيلومتري ازسطح زمين وروي محيط مدار دايره اي شکل . دورکره زمين به فواصل مساوي ازهم , پوشش ارتباط ماهواره اي تمام سطح زمين راميسرمي دانست بعد از چاپ مقاله کلارک , طي ده سال , سه اختراع مهم انجام شد که مورد استفاده آنهادرساخت . ماهواره هااست .اولي , سلولهاي خورشيدي است که تبديل کننده نورخورشيد به الکتريسيته هستند دوم , ترانزيستور درانواع مختلف وسوم لامپ تقويت موج راديويي است .اين نوع تقويت کننده هابا طيف وسيع فرکانس و بازدهي حدود 20 الي 40 درصد , از معمولي ترين نوع تقويت کننده در . مخابرات ماهواره اي است درسال 1962 ميلادي , تاريخ ارتباطات ورق خوردونخستين ماهواره از نوع رله وتقويت کننده به نام ( تله استار ) در دهم ژوييه همين سال از سوي امريکا در مدار قرار گرفت و براي اولين بار برنامه اي ازتلويزيون امريکا توسط اين قمرمصنوعي که بربالاي اقيانوس اطلس قرارداشت منعکس . وبراي مردم نمايش داده شدوبه دنبال آن , دومين ماهواره ازهمين نوع چندماه بعد پرتاب گرديد ماهواره تله استاردرمداري که بين 900 تا5500 کيلومترازسطح درياارتفاع داشت , تقريبا هر دو ساعت ونيم يک بارکره زمين رادورمي زد.چون زمين درهر24ساعت يک باربه دورخود مي چرخد ارتباط بين دو نقطه از زمين فقط چند بار در شبانه روز امکان پذير بود و اين ماهواره تنها مدت کوتاهي دريک نقطه قابل رويت مي ماندکه اين مدت متناسب باارتفاع مدارقمرمصنوعي ازسطح دريا بود.براي برقراري ارتباط دايمي , فقط يک راه به نظر مي رسيدوآن اينکه ماهواره بايددربالاي يک نقطه اززمين درارتفاع معيني ثابت بماند که ظاهرا خيلي مشکل بود, ولي عملا وقتي زمان گردش ماهواره به دور زمين 24 ساعت باشد , همزمان با کره زمين به دور آن خواهد گشت و از نظرما آسمان بي حرکت خواهدماند. چون هر قمر مصنوعي دريک مداردايره اي حرکت مي کندکه مرکز آن منطبق بر مرکز کره زمين وصفحه اين دايره نيز عمود برمحورزمين است .مدار دايره اي ماهواره به موازات خط استواخواهد بودوهمين طورچون سرعت قمرمصنوعي ازمقدار معيني نمي تواند کمتر باشد, براي اينکه با همان سرعت در 24 ساعت يک باربه دورزمين بچرخد, بايد محيط دايره اي . مسيرقمر مصنوعي ودرنتيجه ارتفاع مدارآن رابيشترکرد محاسبات و تجربه هاي عملي نشان داده که براي اين منظور , بايد ارتفاع ماهواره از سطح ( .دريا 36000 کيلومتر باشد. ( فاصله اي که در آن از طرف زمين نيروي جاذبه به ماهواره وارد نمي شود اين مدار را اصطلاحا مدار ژئوسنکرون مي نامند. وقتي که ماهواره به ارتفاع 36000 کيلومتري از سطح دريا رسيد, آن را به آرامي منحرف مي کنند که در بالاي نقاط انتخاب شده باقي بماند ولي درصورت انحراف ازمسيراصلي ودورشدن ازنقطه دلخواه توسط راکتهاي عکس العملي کوچکي که در آنها تعبيه شده و از ايستگا ههاي کنترل زمين هدايت مي شوند , آن را دوباره به وضعيت . مطلوب درمي آورند بدين ترتيب , سيرتحولات ماهواره هاي مخابراتي ادامه پيداکرد تا به امروزکه شاهد به کارگيري . تکنيکهاي بسيار پيشرفته دراين سيستم جهت ارتقاي سطح کيفيت وافزايش ظرفيت آن هستيم ماهواره هاي مخابراتي گسترش ارتباطات درسطح جهان استفاده ازسيستمهاي مخابراتي راباظرفيت وسيعترپوشش بيشتر وکيفيت بهترايجاب مي کند.يکي ازروشهايي که مي تواند به طورمناسب جوابگوي نيازهاي فعلي وآتي بشردراين زمينه باشد,استفاده ازماهواره هاي مخابراتي است ماهواره مخابراتي سفينه اي است که سيگنالهاي الکتريکي را از فرستنده اي بر روي زمين دريافت مي کند و آنها را بعد از تقويت و تغيير فرکانس هاي حامل , به سمت ايستگاههاي زميني در نقاط ديگر مي فرستد. چون ماهواره هاي مخابراتي سيگنالهاراتقويت مي کنندوبازگشت مي دهند بيشتربه عنوان تکرارکننده و رله شناخته مي شوند . ماهواره هاي مخابراتي معمولا در مدارهاي خاصي از کره زمين قرار مي گيرندکه به نظر فرستنده هاوگيرنده هاي روي زمين ثابت مي آيند. به کمک فرستنده اي برروي زمين ويک ماهواره برروي مدار, مي توان سيگنالهارا به گيرنده هايي مستقر در بخشي از زمين فرستاد که حدود يک سوم سطح زمين را بپوشاند . اولين ماهواره مخابراتي بين المللي از سري اينتلست با ظرفيت 240 کانال تلفني درسال 1965 ميلادي به فضا پرتاب شد و سرآغازي براي پوشش ارتباطات ماهواره اي در سطح بين المللي گرديد. موارداستفاده ماهواره هاي مخابراتي وتاثيرفراوان آن برزندگي بشرباعث شده که روزبه روز توجه انسان به اين وسيله ارتباطي افزايش , يابد.کاربردهاي وسيع آن درپزشکي , آموزش وپرورش , کشاورزي , انتقال اطلاعات کامپيوتري برنامه هاي تلويزيوني وغيره باعث شده که وجوديک ماهواره مخابراتي مستقل براي هرکشوري امري ضروري باشد . داشتن ماهواره مخابراتي مستقل باعث ايجاد تسهيلات در امر انتقال اطلاعات کامپيوتري از دانشگاهها به مراکز تحقيقات وبالعکس , هرچه سريعترانجام شدن امور اقتصادي , پوشش کليه نقاط کشورازنظربرنامه هاي تلويزيوني , راديويي وتلفني بانصب سريع آنتنهاي گيرنده زميني درنقاط مختلف کشور, آموزش کشاورزي وپزشکي از راه دور وکاربردهاي . وسيع ومتنوع ديگري خواهد بود ماهواره هاي مخابراتي درمدارخاصي مستقرمي شوند که حدود 35788 کيلومترازخط استوافاصله , دارند. هر ماهواره باسرعت و جهتي همسان با کره زمين در حال حرکت است . در اين شرايط ماهواره در مکاني بالاي خط استوا نسبت به زمين ثابت مي شود.ماهواره هاي مخابراتي ابتدا براي ارتباطات تلفني طراحي شده اند ولي امروزه شاهد ارايه سرويسهاي گوناگوني از قبيل کاربردهاي تلويزيوني , تجاري و کنفرانس از راه دور ازطريق ماهواره هستيم اما هنوزسرويس . تلفني بالاترين حجم را در بين ديگرسرويسها حفظ کرده است درحال حاضرازنوزده ماهواره مخابراتي بين المللي ازسري اينتلست ده ماهواره بالاي اقيانوس اطلس , چهارماهواره برروي اقيانوس آرام وپنج ماهواره ديگربالاي اقيانوس هند قرار داردواين ماهواره ها , يک ارتباط ماهواره اي بين المللي با زير پوشش قرار دادن تقريبا کليه نقاط دنيا : به وجود آورده اند.ماهواره براي ارايه سرويس تلفني بيشتردرموارد زيربه کارگرفته مي شود , ارتباطات بين المللي ,ارتباطات بين شهري ,درمناطق کم جمعيت روستايي ,درنقاط دورافتاده ... درشرايط اضطراري , درارتباطات سيارو يک ماهواره مخابراتي که در واقع نوعي تکرار کننده فرکانسهاي راديويي است , درساده ترين .شکل خود عمليات زير راانجام مي دهد همان طورکه ملاحظه مي شود, سيگنالهاي دريافت شده توسط آنتن ماهواره ابتدا به علت افت بسيار زيادي که براثرطي مسير طولاني داشته , تقويت وسپس با فرکانس نوسان سازمحلي مخلوط مي شود و تغيير فرکانس مي دهد و بالاخره پس از تقويت مجدد آنتن فرستنده ماهواره داده مي شود تا به طرف ايستگاههاي مورد نظر و زيرپوشش فرستاده شود.ماهواره هاي مخابراتي معمولا بين 8 تا12 سال عمرمي کنند. ميزان سوختي که موردنيازسيستم فرعي براي حفظ موقعيت ماهواره است , يکي از عواملي است که عمر ماهواره را محدود مي کند. ازکارافتادن تدريجي سلولهاي خورشيدي که در .سيستم فرعي تغذيه قدرت الکتريکي قراردارند نيزعمر ماهواره را محدود مي سازد ويژگيهاي ماهواره هاي مخابرات : ماهواره مخابراتي داراي ويژگيهايي است که به تعدادي ازآنهااشاره مي شود گسترش منطقه تحت پوشش * ارتباط بين نقاط مختلفي که درپوشش يک ماهواره قراردارند, به آساني امکان پذيراست .وسعت ,زير پوشش بستگي به نوع آنتن ماهواره دارد که مي تواند محلي نسبتا کوچک , يک کشور . منطقه اي متشکل ازچندين کشوريا يک نيمکره باشد انعطاف پذيري * هر جا يک پايانه ( ترمينال ) ماهواره اي وجود داشته باشد , امکان استفاده از سيستم ماهواره اي فراهم خواهدبود. مي توان اين پايانه ها را بر روي سکوي کشتي , هواپيما و واحدهاي متحرک .زميني قرار داد و از راه ارتباط را با نقاط ديگر برقرار کرد پهناي باند زياد * باتوجه به اينکه درفرکانسهاي بالا مثل 14 و 11 گيگاهرتز, پهناي با بيشتري درارختيار است مي توان از برنامه هاي تلويزيوني با کيفيت بالا , کانالهاي زياد تلفني و انتقال اطلاعات با . سرعت بالا برخوردار بود هزينه کم * , باتوجه به اينکه ايجادارتباط بين دونقطه توسط ماهواره , مستقل ازفاصله بين اين نقاط است اين نقاط مي تواننددرهرفاصله اي ازيکديگردرمنطقه زيرپوشش واقع شده باشند لذا هزينه هاي مربوطه , به بعد مسافت بستگي ندارد وبراي بسياري ازموارد, ازهزينه ايجاد يک شبکه زميني . کمترخواهد بود ضريب اطمينان * ارتباط بين دونقطه درشبکه ماهواره اي مخابرات داراي ضريب اطميناني برابريا بهتراز ارتباط . از مسيرهاي زميني است تاخير در دريافت * ( به علت مسافت زياد ( بين 72000 تا 82000 کيلومتر بين دو پايانه يا ايستگاه ماهواره اي زميني سيگنال فرستاده شده که با سرعت نور حرکت مي کند , حداقل 300 ميلي ثانيه بعد به ترمينال . ديگر مي رسد ايجاد اکو * براثر تبديل خطوط انتقال ازدو سيم به چهارسيم درقسمتي ازمسير شبکه زميني , سيگنال با پديده اکو روبرو شده , بخشي ازآن بازگشت داده مي شود.براي کاهش اين سيگنال ناخواسته . ومزاحم , تجهيزاتي به نام حذف کننده اکو به سيستم اضافه شده است در زمينه مزيتهاي بيشتر ماهواره مخابراتي مي توان گفت که سيگنال راديويي منتشرشده از ماهواره مخابراتي به طورهمزمان مي تواند توسط چندين ايستگاه زميني زيرپوشش دريافت شود. همزماني دريافت سيگنال فقط از راه ماهواره هاي مخابراتي امکان پذيراست و از راه . کابل ياديگر وسايل ارتباطي ميسر نيست ارتباطات ماهواره اي براي ايجاد ارتباطات بين المللي بين کشورها وارتباطات محلي بين شهرها ومناطق دورافتاده بسيارمناسب است ومي توان بااستفاده ازماهواره مخابراتي يک .شبکه ارتباطي باکيفيت بالا وهزينه کم درسطحي گسترده ايجاد کرد ماهواره هاي راديو تلويزيوني , شکي نيست که وسايل ارتباط جمعي ازقبيل راديووتلويزيون درپيشبرد هدفهاي اجتماعي اقتصادي , فرهنگي وفني تاثير بسزايي دارند. درسالهاي اخيرپخش صداوتصوير از طريق ماهواره به عنوان موثرترين وسيله در نيل به هدفهاي فوق , توجه همگان را به خود جلب . کرده است .استفاده از اين ماهواره ها براي پخش برنامه هاي راديويي وتلويزيوني است ماهواره اي برفراز قسمتي از زمين قرار داده مي شود , برنامه تلويزيوني از يک ايستگاه زميني به آن فرستاده مي شود, سپس ماهواره تصوير فوق راروي يک شعاعباريک که فقط ناحيه مشخص شده اي اززمين رامي پوشاند, برمي گرداند.ايستگاه زميني مقابل باآنتنهاي . بشقابي شکل , تصويررامي گيردوآن رادوباره پخش مي کند به عبارت ديگرمي تواند درآن واحد وبه طورهمزمان مثلا درايران برنامه هاي تلويزيوني صدا و سيما و مسابقات فوتبال (( ديدنيهاي )) خيلي از کشورها را مشاهده کرد. برنامه کشورهاي خارجي , نمونه هايي ازکاربردآن هستند.اينگونه ماهواره هامي توانند ارتباط ( برنامه هاي راديووتلويزيون رابه طورمستقيم بين ماهواره وگيرنده هاي خانگي ( تلويزيون برقرارکنند.درژاپن وفرانسه تصاوير تلويزيوني مستقيماازماهواره به گيرنده هاي خانگي که آنتنهاي کوچک و تقريبا ارزان قيمتي دارند , انتقال پيدا مي کند. چنانچه قرار باشد اين روش درسطوح وسيع خودبه کارگرفته شود, مسائل بغرنجي درزمينه حقوق فضايي و سياسي به وجود مي آيد . کميته هاي تخصصي سازمان ملل متحد مشغول بررسي هستند تاراه حل هاي مناسبي براي اين مسايل پيدا کنندپس درحال حاضردر بسياري ازکشورها امکان اين وجود ندارد که با کمک آنتنهاي معمولي , برنامه هاي تلويزيوني کشورهاي . دوردست راگرفت ماهواره هاي نظامي ايمني ارتباطات ازجمله مسايل مهمي است که درامورنظامي به آن توجه خاص مي شود. پيدايش عصرفضاوظهور ماهواره هاي مخابراتي مختلف که همگي براي کاربردهاي غيرنظامي طرح ريزي شده بودند , شرايطي را به وجود آورد که دولتهاي مختلف صاحب تکنولوژي فضا در صدد تهيه ماهواره هايي صرفا براي ارتباطات نظامي برآيند. ماهواره هاي نظامي مي توانند صدها پيام راکه به رمزفرستاده مي شوددريافت وازيکديگرتفکيک کنند, به همين منظور, بسيارتلاش مي شود تا هرماهواره جديد نسبت به ماهواره قبل ازخود, سيستم مقاومتروپيشرفته تري براي جلوگيري . ازدسترسي به اطلاعات درحال مبادله داشته باشد باتوجه به اينکه ماهواره هاازديد ودسترسي کشورهادورهستند, کشورهاي برخورداراز تکنولوژي ماهواره اي براحتي مي توانند هرموقع که اراده کنند, بافرستادن فرماني اززمين , دستگاههاي جمع آوري اطلاعات خودازقبيل آنتنها ودوربينها را برروي يک کشور يامنطقه فعال کنندوپس از اينکه ماهواره ازروي آن منطقه عبورکرد, اطلاعات جمع آوري شده رابا فرماني ديگربه نقطه مورد .نظر بفرستد ماهواره هاي نظامي به چندنوع وسيله شناسايي مانند رادارهاي مخصوص , دوربينهاي مادون . قرمزودوربينهاي عکاسي مخصوصي مجهزند که هريک ازاين سيستم ها مکمل ديگري است براي مثال دوربين عکاسي درروزدوربين مادون قرمزدرشب وسيستمهاي راداري درتمام شرايط به جمع آوري اطلاعات مي پردازند. قدرت شناسايي برخي از اين ماهواره ها به حدي است که دوربينهاي تعبيه شده ازآنها مي توانندازارتفاع200کيلومتري زمين ,اشيايي به طول 10سانتيمتر را آشکارکنند. بسياري از فعاليتهاي نظامي ازقبيل جاسوسي , عکسبرداري , استراق سمع , . هواشناسي و... رامي توان بااستفاده ازسرويسهاي ماهواره اي انجام داد .کشورهاي فرانسه ,انگلستان , روسيه ,امريکا, چين وژاپن داراي ماهواره هاي نظامي هستند ماهواره هاي جاسوسي استراق سمع الکترونيکي به گروهي ازماهواره هاي نظامي گفته مي شودکه بارخنه درسيستمهاي ارتباطات نظامي و غير نظامي , پيامهاراضبط وسپس به مراکززميني مخابره مي کنندکه باتجزيه وتحليل آن , مي توان .به اطلاعات موردنظر دسترسي پيدا کرد ماهواره هاي هواشناسي نظامي ماهواره هاي هواشناسي نظامي نسبت به انواع غيرنظامي خود همچون ماهواره هاي مخابراتي و انفعالات جوي براي منظم از فعل برخوردارند و آگاهي دادن تکنولوژي پيشرفته تري از . سرويسهاي مختلف نظامي , عمده کاربردآنهاست ماهواره هاي جاسوسي - عکاسي ماهواره هاي جاسوسي - عکاسي ماهواره هاي نظامي , و با سابقه ترين نوع مشهورترين هستند. اين ماهواره ها آنچنان که از نامشان برمي آيد, مي توانند به طورمخفيانه عکسهاي . واضح وروشني ازهدفهاي مورد نظربردارند ماهواره هاي جاسوسي - عکاسي به دوربينهايي مجهزند که مي توانند تصاويري بسيارواضح مورد نظر بردارند. اسراراين دوربينها محرمانه است و کسي و روشن از مواضع استراتژيکي نمي داند دقيقا تاچه حد قدرت دارند. درتصاويري که توسط اين ماهواره ها گرفته شده است مي توان يک فردنظامي را از يک فردغيرنظامي تشخيص دادوپلاک اتومبيلهايي را که درحال .رفت وآمدند ياپارک شده اند, به راحتي خواند ماهواره هاي هشدار دهنده اين نوع ماهواره هاي نظامي جهت اطلاع يافتن ازپرتاب موشکهاي قاره پيماي دشمن ياانفجارات هاي (سنسور) اتمي آنها طراحي و به کارگرفته شده اند.ماهواره هاي هشداردهنده مجهزبه حساسه گرماي ايجاد شده توسط موتورموشکهاي مختلف ودقيقي هستندکه بااستفاده ازاشعه مادون قرمز به ايستگاههاي اتمي را تشخيص مي دهند و اطلاعات دريافتي را انفجارات قاره پيما يا وقوع .زميني مشخصي مي فرستند.اين نوع ماهواره ها در مدارهاي بالا مستقرند ماهواره هاي مخابرات دريايي تنها وسيله ارتباطي کشتيها و از به کاربردن تکنولوژي ماهواره اي در مخابرات دريايي , قبل واحدهاي دريايي باساحل ,استفاده ازبي سيم بوده هم اکنون از اين سيستم ها به طور وسيعي . استفاده مي شود درشرايطي که ارتباطات دريايي بدون کمک ماهواره ها انجام مي شد, کشتيها فقط درپاره اي از ساعات شبانه روزبه شرط صاف بودن هواوتنها ازراه تلگراف باواسطه , قادربه برقراري ارتباط بودند. با توجه به وسعت آبهاي جهان و سفرهاي طولاني کشتيهاي اقيانوس پيما در مسيرهاي . گوناگون , حتي بعضي مواقع امکان برقراري تماس وجود نداشته است : ماهواره هاي مخابرات دريايي , تسهيلات ارتباطي زير رادراختياردريانوردان مي گذارند ارتباط تلفني مستقيم با نقاط ديگر , تلکس , تصاويرماهواره اي , تلگراف , مبادلات اطلاعات کامپيوتري باسرعت کم و زياد, فرستادن پيامهاي فوري کمک واعلام خطر و پخش برنامه هاي . راديووتلويزيون درکشتي : سيستم ارتباطات دريايي به طورکلي ازسه قسمت زيرتشکيل يافته است 1- قسمت فضايي : اينمارست از تعدادي ماهواره تشکيل يافته که در مدارهاي ثابت سنکرون درسه ناحيه اصلي اقيانوسها قرارگرفته اند.اين قسمت داراي امکانات (همزمان باگردش زمين ) . کنترل , تنظيم ورديابي ماهواره هااست 2- ايستگاههاي زميني کشتي درآب : اين ايستگاهها برروي کشتيها نصب مي شودو ارسال و . دريافت پيامها ازطريق آن صورت مي گيرد 3- ايستگاههاي زميني ساحلي : اين ايستگاههادرسواحل درياهاقرارداردوبسياري ازکشورهاي . عضو داراي اين گونه ايستگاهها هستند ماهواره هاي نظارت دريايي . وظيفه اين نوع ماهواره ها نظارت وپيگيري منظم نقل وانتقالات شناورهاي دريايي است : روسيه دونوع ازاين ماهواره هارا مورداستفاده قرارداده است که عبارتند از ماهواره هاي کاسموس که درمداري به ارتفاع450کيلومتري سطح زمين مستقرند.مانندماهواره هاي . کاسموس 1094 و 1096 که درسال 1979 ميلادي به فضا پرتاب شدند ماهواره هايي که براي زيرنظر داشتن فعاليتهاي نظامي غرب درآبها به کارگرفته شده وداراي راکتورهاي هسته اي هستند که مي توانند قرنها درفضاازاين منبع انرژي استفاده کنند.مداراين نوع ماهواره هادر هزارکيلومتري زمين است ونمونه اي ازاين نوع ماهواره هاکاسموس 954 است . که درسال 1978 ميلادي براثر سقوط درشمال کانادا جنجالي بين المللي به وجودآورد . ماهواره نظارت دريايي امريکا هم درسال 1976ميلادي به فضا پرتاب شد که صرفانظامي است . اين ماهواره نيزدرمدار هزارکيلومتري زمين مستقراست منبع

vahidtomcatجان سعي مي كنم مطالب بيشتر بگذارم

آقايFeldMarshall دو عكس اولي كه گذاشتي عكس هاي شهاب 3 هستند از شهاب 3 سه نسلش رونمايي شده در شكل ظاهر تفاوت آنچناني ندارند نسل اول1300كيلومتر نسل دوم1500كيلومتر نسل سوم2012كيلومتر عكس سومتان هم موشك قدريك هستش

بنا به گفته كاربرnajaf47 .... در حالی که آزمایش موفقیت آمیز ورِِژن جدید موشک شهاب 3 در جریان رزمایش پیامبر اعظم 3 بازتاب های گسترده ای در جهان داشت ، یک منبع آگاه از پیشرفت های ایران در تولید موشک جدید و پیشرفته تری از شهاب 3 خبر داد. به گزارش عصرایران موشک شهاب 3 با برد 2000 کیلومتر قابلیت حمل کلاهک را نیز دارد و بزرگترین نگرانی رژیم صهیونیستی نیز همین موشک است چرا که اسرائیل تنها 1200 کیلومتر با مرزهای ایران فاصله دارد و از این رو از هر نقطه ای از ایران می توان هر نقطه ای از اسرائیل را مورد هدف قرار داد. ....... --------------------------------------------------------------- بنا به گفته سردار علايي موشك شهاب3 آزمايش شده از نوع نسل سوم اين موشك هست كه شبكه خبر هم icon_cool برد اون رو 1250مايل معادل2012كيلومتر اعلام كرد

babi_492 تمام مراكز مهم از چنين سيستم هايي(اختلاگرهاي اكترونيك و استفاده از پوششهاي عايق سربي و......) استفاده مي كنند

براي مقابله با همچين چيزي از حشر كش استفاده كنيد icon_cool :oops: :|

SAEIDجان مطالب خوبي بود واقعا لذت بردم مي دوني ايران هم توانايي ساخت چنين رادار هايي رو داره يا نه؟؟؟؟؟؟

عكس شماره 10 جيان 10 نيست؟

اسلح قشنگيه بااين اسلحه مشه در حالت ايستاده هم شليك كرد؟؟؟؟؟

hamed_713جان معذرت مي خوام من درجستجو سايت گشتم ولي چيزي پيدانكرده بودم

Su-34: - هواپیمایی از خانواده مشهور فلانکر، با کد اولیه Su-27IB و نام اصلی Su-34 - از جانشینان اصلی هواپیمای سوخو 24 فنسر و Tu-23 با ترکیب نشستن خلبان Side-by-Side که تنها در هواپیماهای A-6، F-111 و Su-24 به کارگرفته شده است. - مجهز به موشک های هوا به هوای نزدیک برد آرچر AA-11 و موشک دوربرد AA-12 برای نبرد های هوایی، مجهز به بمب های هدایت دقیق لیزری KAB-500 و بمب های هدایت ناپذیر و راکت های هوا به زمین، مجهز به Gun با خشاب تنها 180 گلوله ای و با توانایی شلیک 1500 گلوله در دقیقه - مجهز به سیستم های تعقیب و اسکن عوارض زمین و همچنین سیستم های ممانعت کننده از برخورد به زمین در هنگام پرواز در ماموریت هایی با ارتفاع Ultra Low - توانایی پرواز با سرعت 1 ماخ در ارتفاع دریا و 1.6 ماخ در ارتفاعات بالا، مجهز به مورتورهای پس سوز دار توربوفن AL-31F یا AL-35، مجهز به سیستم حفاظت موتور از ورود اشیای خارجی (FOD) هواپیمای Su-34 پس از برخاست سوخو34 در حال سوختگيري در ضمن قيمت هر فروند 35ميليون دلار گفته شده فكر كنم قشنگترين هواپيمايي كه تا حالا ساخته شده saman_777جان من در قسمت جستجو سايت گشتم ولي چيزي پيدا نكردم

خیلی ممنون و حالا 1 سوال از سال 85 تا الان چه تعداد ناو اضافه شدن؟ عزيز برادر ديگه بقشو نمي دونم

سوخو-34 Fullback، تانك پرنده روسي جانشيني شايسته براي Su-24 در خلال آخرين سالهاي جنگ سرد، نيروي هوائي شوروي تركيبي از جنگنده هاي بازدارنده و ضربتي را به خدمت گرفت كه ميتوان به Sukhoi Su-24 Fencer نمونه ساخت شوروي و كوچكترF-111 و تكميل شده Su-17 Fitter كه خود برگرفته از Su-7بود،‌ MiG-23BM و MiG-27 كه هردو نمونه برگرفته از MiG-23 بودند اشاره كرد. دكترين شوروي در خلال اين سالها به شدت توسط جنگنده هاي پرشمار جديد و نوپاي آمريكا و ناتو خصوصا توسط اسكادرانهاي F-15 و F-16 به چالش كشيده شده بود . فقط در صورتيكه جنگنده هاي خط مقدم شوروي از قبيل MiG-29 و Su-27 پيروز نبردهاي هوائي ميشدند اين امكان به جنگنده هاي ضربتي با مانور كمتر مانند Su-24, Su-17, MiG-23BM و MiG-27 داده ميشد تا سالم از مهلكه عبور كرده و به اهداف خود حمله كنند. اين خود دليل آشكاري بود براي طراحان شوروي تا به فكر جايگزيني جنگنده هاي ضربتي خود با نسل جديدي كه قابليت بقاء و توان عبور در هنگام روياروئي نزديك با F-16 و به ويژه با F-15 را داشته باشند بيفتند. طراحان شوروي از ايده به كارگرفته شده در طراحي كاكپيت Su-24 به صورت صندليهاي Side by Side بسيار راضي بودند. آنها معتقد بودند كه اينگونه طراحي، فشار كاري زيادي را كه در ماموريتهاي طولاني مدت ضربتي به خلبانان وارد ميشود را كاهش داده و باعث افزايش پايداري و كارائي در نقشهاي ضربتي ميگردد. Istrebityel Bombardirovshchik - Fighter Bomber / Su-27IB ايده طراحي Su-27IB به عنوان جايگزيني براي Su-24 در سال 1983 پديدار گشت و تغييرات در نظرگرفته شده شامل: كاكپيت side-by-side با محيط (به طور محسوس) بزرگتر و بيشتر شبيه به يك بمب افكن بزرگتر، تغيير شكل و طراحي مجدد در قسمت جلوئي بدنه هواپيما و بزرگ تر شدن اين قسمت بود. هدف اساسي از طراحي جديد، فراهم آوردن ارگونوميك بهتر براي پروازهاي طولاني، پايداري و دوام بالا، فراهم آوري امكانات رفاهي بيشتر براي خدمه پرواز ازقبيل: دستشوئي / آشپزخانه كوچك جهت فراهم ساختن غذاي گرم/ مكاني جهت استراحت خلبانان و صرفه جوئي در به كارگيري از سيستمهاي نمايشگر پروازي در دو كابين مجزا (به صورت پشت سر هم) و در نتيجه پائين آوردن هزينه توليد. خدمه پرواز به راحتي ميتوانند براي رفع خستگي در كاكپيت بايستند، خستگي عضلات خود را رفع كنند، در فضاي وسيع كاكپيت دراز كشيده و استراحت كنند و در صورت نياز از آشپزخانه جهت گرم كردن غذا استفاده كنند. همچنين براي رفاه بيشتر خلبانان در پروازهاي طولاني دستشوئي در كاكپيت نصب گرديده است. از نكات جالب توجه در طراحي جديد، به كارگيري كابين (به طور كامل) تحت فشار بود كه اين امر باعث عدم به كارگيري ماسك در حين پرواز توسط خدمه ميشد ( مگر در شرايط اضطراري و مانورها). درست مشابه با Su-25 Frogfoot ، كاكپيت Su-34 مجهز به پوشش حفاظتي با ضخامت 17 ميليمتر است تا خدمه پروازي و سيستمهاي آويونيك را در برابر تركش موشكها و گلوله ها محافظت نمايد. دسترسي خدمه به كابين به راحتي از طريق يك نبردبان مستقر در چرخ جلوئي امكان پذير و صندلي خدمه از نوع K-36DM با امكان عمل در شرايط صفر-صفر بود. همچنين سطوح آئروديناميكي تثبيت كننده پرواز نيز از زير بدنه حذف گرديدند. اولين پيش نمونه آزمايشي با نام T-10V-1 و با ماموريت ضربه زدن به عمق اهداف دشمن اولين پرواز خود را در 13 April 1990 به انجام رساند. در اين پرواز خلبانان آزمايشگر عبارت بودند از: ايگور وتينتسيف و يوگني رونوف. T-10V-1 از كاناردهاي Su-30/Su-33 'Flanker-D'/Su-35 'Flanker-F' به جهت افزايش مانور، كاهش نيروي پسا و بهبود شرايط پرواز در ارتفاع پائين بهره ميبرد. جنگنده جديد بسياري از ديگر قسمتهاي بدنه اش با خانواده بزرگ زير مجموعه Su-27 يكسان بود. از جمله بال،‌ دم و موتورها. حجم داخلي 30 درصد نسبت به Su-27 افزايش پيدا كرده بود. آيا اين همه نوآوري لازم بود؟ سيمونوف پاسخ ميدهد كه بلي. پيش نمونه آزمايشي Su-27UB به فرماندهي نيكولاي سادونيكوف پرواز آزمايشي را از مسكو تا اخوتسك به صورت رفت و برگشت انجام داد. هواپيماي او 16 ساعت در پرواز بود و در اين مدت 4 بار سوخگيري هوائي با تانكرهاي نيروي هوائي داشت، تمام سيستمها بدون كوچكترين مشكلي كار ميكردند اما چهره به رنگ خاكستري درآمده خلبان آن هنگام پائين آمدن از كاكپيت تنگ مركب خود گواه اين بود كه او بسيار خسته است. آنها به نظر نميرسيدند كه توانائي درگيري با دشمن را بعد از اين پرواز طولاني داشته باشند مقايسه ابعاد Su-32/34 +Su-30MK-1 چرا تانك پرنده؟ بخش مركزي داخلي جهت همسازي با حداكثر وزن 45 تن تقويت گرديد. چيزي در حدود 28 تن بيشتر نسبت به Su-27. ميخائيل سيمونف سرپرست پروژه Su-34: حداكثر وزن بارگيري شده Su-34 به رقم قابل توجه 45.1 تن بالغ ميشود كه قابل مقايسه با تانكهاي T-90S و T-80U است! قابلت مانور و قدرت خوفناك Su-34 نام ديگري به غير از تانك پرنده را به ذهن خطور نميدهد. Su-34 داراي حداكثر سرعت 1.8 ماخ ميباشد كه در حقيقت از Su-30 كمتر است. اين موضوع (شايد) حيرت انگيزي نيست زيرا Su-34 براي حمله به جنگنده هاي دشمن و ماموريتهاي بازدارندگي هوائي طراحي نشده است. در صنايع هوائي سرعت زياد و قيمت زياد همواره دست به دست ميشود. يك جنگنده با امكان سرعت زياد نياز به سوخت و تجهيزات اضافه دارد، از جمله تجهيزات سوختگيري هوائي. در نتيجه قيمت بيشتري را كارخانه سازنده و مشتري متحمل خواهند شد. Su-34 براي حمل مهمات زياد براي اهداف از قبل تعيين شده، نابودي دقيق اهداف و عمليات گريز موفقيت آميز و درامان ماندن از شكاريهاي رهگير دشمن طراحي گرديده. 2 دستگاه موتور پرتوان AL-31FM1 ساخته شده توسط شركت معروف ساليوت با توان توليد كششي بالغ بر 13.5 تن قدرت بسيار مناسبي را به اين جنگنده نوظهور ميبخشند.همچنين از بنا به گفته يوري يليسيف، CEO شركت ساليوت، طول عمر و زمان سرويس دوره اي موتورها به ميزان قابل توجهي افزايش پيدا كرده است. در نتيجه Su-34 به اندازه كافي سريع است كه ماموريت خود را به انجام برساند. اين يك موفقيت قابل توجه براي هواپيماهائي در اين كلاس به حساب ميايد. Su-34 مجهز به سيستم سوختگيري هوائي و سيستم كارامد و به كارگرفته شده در Su-24 به نام Sakhalin UPAZ-1A است كه امكان ايفاي نقش تانكر سوخت رسان را به جنگنده هاي ديگر فراهم ميسازد. بنا به اظهارات سيمونوف، يك هواپيماي جنگي در شرق دور روسيه گاها 7 روز طول ميكشد تا به تاجيكستان برسد! به خاطر اينكه فرودگاههاي بين راه بيشتر اوقات به خاطر شرايط بد جوي تعطيل ميشوند، سوخت به موقع تحويل نميشود و خلبانان زمان كافي براي استراحت ندارند، اما خدمه Su-34 هيچكدام از مشكلات نامبرده شده را ندارند. ديگر امكانات Su-34 شامل رادار آفندي آرايه فازي multimode ، سيستم هدفيابي داخلي IRST/TV/laser نگاه به جلو، سيستم كنترل آتش و رادار هشدار دهنده انتهاي هواپيما و سيستم دفاعي داخلي jammer. طراحي رادار به عهده Leninetz و توسعه سيستمهاي الكترواپتيكي به عهده Ural و Geofyzika گذاشته شد. Su-27IB مجهز به سيستمهاي تسليحاتي ديجيتالي بسيار پيشرفته بود از جمله بكارگيري نمايشگرهاي شيشه اي در سطحي وسيع. اين گونه تقليد ، دو دهه قبل در F-111D هاي آمريكائي مشاهده شده بود. گستره وسيعي ازتسليحات شمال بمبهاي هدايت شونده و سقوط آزاد، راكتها و موشكهاي هوا به زمين و موشكهاي هدايت شونده هوا به هوا براي Su-34 پيش بيني شده از جمله: Kh-29 و S-25LD مشابه ماوريك، بمب هوشمند الكترواپتيكال KAB-500Kr ،‌ بمب هدايت ليزري KAB-500L ، بمب الكترواپتيكال/ ديتالينك KAB-1500TK مشابه GBU-15 ، موشكهاي دورايستاي Kh-59 مشابه AGM-142، موشكهاي ضد كشتي Kh-31 و Kh-35 و همچنين موشكهاي ضد رادار Kh-31R . غلافهاي راكت B-8M1 براي راكتهاي S-8 و غلافهاي راكت B-13L براي راكتهاي S-13 جهت ماموريتهاي پشتيباني نزديك استفاده ميشود. تسليحات دفاعي شامل توپ 30 ميليمتري GSh-301 ، موشكهاي هوا به هواي R-73 Archer WVR و موشكهاي هوا به هواي R-27 BVR ميباشد. Su-34 حداكثر توان حمل 8 تن مهمات را داراست و داراي 12 مقر حمل سلاح و تجهيزات ميباشد. كاكپيت مجهز به نمايشگرهاي رنگي،‌خلبان فقط در مواقع اضطراري و درگيري هوائي ميتواند از ماسك استفاده كند و نه در طول پرواز همانگونه كه ذكر گرديد اولين پيش نمونه آزمايش با نام T-10V-1 در آوريل 1990 به پرواز درآمد و در طي ماههاي بعد به انجام تمرين سوختگيري هوائي دست زد . اين نمونه در سال 1992 براي اولين بار به معرض نمايش عمومي درآمد. دومين پيش نمونه آزمايشي با نام T-10V-2 در سال 1993 با به كارگيري بالهاي Su-35 همراه مقرهاي اضافه، مخازن سوخت داخلي وسيعتر و برامدگي انتهاي بدنه طويلتر و ارابه هاي دوگانه پشت سرهم ساخته شد. نمونه T-10V5 در اوايل سال 1994 پرواز كرد و به Su-34 تغيير نام داده شد. بازي با كلمات در جهت نشان دادن جانشيني براي Su-24. اين پيش نمونه آزمايش با رنگ استتار غير معمول سبز/ آبي و با نام 'Su-32FN' در نمايشگاه هوائي 1995 پاريس با ماموريت جنگنده ضربتي و گشت دريائي به نمايش درآمد (F= Fighter , N= Navy). دو فروند Su-34 ديگر در سالهاي 1996 و 97 توليد شدند و در نمايشگاه هوائي 1997 پاريس با مجددا نام 'Su-32FN' به نمايش درآمدند. در نمايشگاه هوائي ماكس 1999 نام اين جنگنده ها به Su-34MF تغيير پيدا كرد (MF for MnogoFunksionalniy, multi-function). به دليل شباهت زياد قسمت دماغه Su-34 با پلاتي پوس، كه به نوعي يادآور SR-71 ميباشد نام Platypus بر روي آن گذاشته شد در حاليكه ناتو نام Fullback را برگزيده بود. درحاليكه Su-32FN و Su-32MF/34 اساسا از لحاظ بدنه برگرفته از T-10V-5 ميباشند اما بنا به گزارش برخي منابع تفاوتهاي زيادي در نوع ماموريتها و آوينيك دارند و بايد به طور جداگانه مورد بررسي قرار گيرند. در يك مقايسه بين بدنه Su-32/34 با رقباي غربي،‌ Su-32/34 با 12 تن سوخت داخلي بين Boeing F-15E و F-111 از لحاظ شعاع رزمي و ميزان مهمات بارگيري شده قرار ميگيرد، همچنين ميزان چالاكي آن از F-15E كمتر اما از F-111 بيشتر و حداكثر سرعت آن از هر دو نمونه آمريكائي كمتر است اما مشابه هر دو نمونه آمريكائي داراي قابليتهاي فراوان جهت نفوذ در ارتفاع پست به مناطق حساس دشمن ( توسط رادار تعقيب عوارض زميني TFR) ميباشد. بر خلاف F-15E با غلاف LANTIRN TFR و F-111 با سيستم APQ-171 TFR، جنگنده Su-32/34 از يك رادار آرايه فازي با قابليت TFR استفاده ميبرد كه اين ايده اولين بار فقط در رادار فازي APQ-164 در B-1B بكار گرفته شده بود. ماموريتهاي اصلي جنگنده چند منظوره Su-32MF/Su-34 نفوذ به عمق مراكز حساس دشمن (در فواصل دور) و بمباران دقيق اهداف ، ايفاي نقش بازدارندگي در ميدان نبرد، پشتيباني نزديك هوائي است كه در حال حاضر اين ماموريتها را براي روسيه Su-24 و F-15E براي آمريكا و F-111براي استراليا انجام ميدهند. سيمونف در اين باره ميگويد: Su-34 قادر است با موشكهاي هدف ياب زير صوت و مافوق صوت و بمبهاي هدايت شونده، اهداف مستحكم و به خوبي استتار شده را تا فواصل 250 كيلومتر نابود سازد. كارخانه سازنده Su-34 مدعي شده است كه Su-34 براي پيروزي در درگيريهاي هوائي با F-15, F/A-18 ، Eurofighter Typhoon طراحي شده است، به نظر ميرسد روسها در حال برطرف كردن ضعف بزرگ جنگنده هاي ضربتي خود كه همانا نداشتن توان كافي و درماندن در نبردهاي هوائي است ميباشند ( Su-7/17/24، Mig-27). روسها ادعا ميكنند كه رادار آرايه فازي Leninets V-004 آنها بسيار مشابه با رادار APQ-164 است و توان توليد 15 را داراست. همچنين Su-34 در برامدگي طويل انتهائي بدنه خود مجهز به رادار ديد- عقب V005 ميباشد كه فضاي پشت سر هواپيما را بو خوبي پوشش ميدهد. مقايسه ظرفيت سوخت داخلي Su-32/34 با ديگر جنگنده بمب افكنها بنا به گفته روسها. برد رادار Su-34 براي اهداف بزرگ سطحي بين 200 تا 250 كيلومتر، امكانات نقشه برداري زميني 150 كيلومتر،‌براي اهداف هوائي 90 كيلومتر است. سيستم ناوبري داخلي بوسيله يك دريافت كننده GNSS (گلوناس) همراهي ميشود. Su-32/34 مجهز به يك پنل عايق بزرگ مدور در بالاي بدنه خود ميباشد كه فقط از نظر مكان و ابعاد ميتواند يك آنتن ارتباطات ماهواره اي باشد است. Su-34 مجهز به سيستم ايمني فعال با عناصر هوشمند مصنوعي است. اين سيستم هواپيما را قادر ميسازد تا هر مانوري را در نبردهاي هوائي مديريت كند و بر بالاي 'نوك درختان' و يا در ارتفاع پست با حداكثر سرعت 1400 كيلومتر بر ساعت پرواز نمايد. Su-34 همچنين قادر به پرواز در حالت TERCOM ( عبور از موانع غير مترقبه و از ميان مناطق پدافند ضدهوائي دشمن ميباشد). واحد آويونيك مشتمل بر كامپيوترهاي پيشرفته، بردهاي حافظه، نمايش دهنده هاي چند منظوره رنگياست. datalink ديجيتالي به كار گرفته شده قادر به به هنگام سازي مختصات اهداف در هنگام پرواز و يا توسط هواپيما- به هواپيما ميباشد. ميتوان مختصات و كليه برنامه هاي لازم براي يك عمليات را از لحظه پرواز تا فرود به 2 دستگاه كامپيوتر مركزي بارگيري نمود. هواپيما به طور اتوماتيك در هر مختصات بارگيري شده يا زمان وارد اوردن ضربه به طور اتوماتيك سوئيچ ميشودو عمل مينمايد در نتيجه خلبان نيتواند دستانش آزاد باشد و يا خود را درگير ديگر مراحل عمليات نمايد. خلبان در سمت چپ و ناوبر/ اپراتور تسليحات در سمت راست مينشينند. Datalink توسط فرمان هواپيما، ايستگاه زميني، كشتي هدايت ميشود و در صورتيكه ديد كم باشد با ارتباط ماهواره اي منطقه پوشش افزايش پيدا ميكند. سيستم هاي محافظتي شامل يك دريافت كننده هشدار راداري، بسيار شبيه به دريافت كننده ديجيتال SPO-32 / L150 Pastel كه در Su-27/30 بكار رفته،‌ سيستم هدشدار دهنده نزديك شدن موشك، غلاف KNIRTI SPS-171 / L005S Sorbtsiya-S جمر دفاعي باند H/I (بر طبق گزارشات) مستقر در نوك بالها است. اين سيستم نمونه تكامل يافته اي از jammer توسعه داده شده براي Backfire C است. برخلاف بيشتر غلافهاي jamming غربي، اين مدل به صورت دوگانه و نگاه به جلو و عقب براي حداكثر تاثيرگذاري jamming طراحي گرديده است. Su-32MF/34به خاط ميزان سوخت بيشتر، آويونيك بسيار پيشرفته، قابليتهاي تحسين برانگيز رادار تعقيب عوارض زميني، راحتي بيشتر خدمه پرواز و ميزان مهمات بيشتر قابليت نفوذ و ضربه زدن به اهداف دشمن را ميتواند بهتر از Su-30MKI و Su-30MKK/MK2 به انجام برساند. Su-34 با مخازن سوخت استاندارد ميتواند تا 3000 كيلومتر و با مخازن سوخت كمكي تا 4000 كيلومتر را طي كند. متخصصين روسي آناليز تمام نبردهاي كوچك، درگيريهاي هوائي Supersonic، سيستمهاي ECM، جستجوهاي راداري و حرارتي و تركيب شده با موشكها را انجام داده اند. درسهاي گرفته شده از علل سقوط هاي هوائي نشاندهنده اين است سيستمهاي حفاظتي خدمه Su-34 ، چهارصد درصد موثرتر از ديگر هواپيماهاي جنگي مشابه هستند! اين جنگنده براي خدمت در 30 تا 40 سال آينده به تازگي وارد نيروي هوائي روسيه شده و بنا به گفته منابع روسي Su-34 در آينده به هيچ كشوري صادر نميشود. مقدورات و قابليتها: تعداد خدمه: 2 طول: 23.34 متر فاصله دو نوك بال: 14.7 متر ارتفاع: 6.09 متر حداكثر مهمات قابل حمل: 8000 كيلوگرم حداكثر سرعت در سطح دريا: 1,400 كيلومتر بر ساعت (بدون مهمات) حداكثر سرعت در ارتفاع بالا: 1,900 كيلومتر بر ساعت (بدون مهمات) سقف پرواز: 15000 متر (بدون مهمات و بار اضافه) شعاع عملياتي: 100 كيلومتر حداكثر برد (بدون سوخت گيري هوائي): 4000 كيلومتر حداكثر زمان پرواز (بسته به خلبان): 10 ساعت حد شتاب G (عملياتي): 9 نسبت كشش به وزن: 0.68 منابع: Sukhoi airware.ru Air Power Australia تصويري جالب از رشد چشمگير انواع سيستمها و مقدورات در Su-32/34 تصويري جالب از نماي برش خورده غلاف پيشرفته KNIRTI SPS-171 / L005S Sorbtsiya-S ECM باند H/I كه به صورت جفت در نوك بالها به كار گرفته ميشوند پلكان مستقر در زير چرخ دماغه امكان ورود آسان را به كاكپيت فراهم ميكند امكانت و مقدورات وسيع تسليحاتي Su-32/34

استعداد نیروی نظامی- دریایی ارتش آمریکا در خلیج فارس سردار علی حيدری" فرمانده نيروی دريايی سپاه پاسداران جمهوری اسلامی"به تاریخ ۳/۱۲/۱۳۸۵در مورد استعداد ناوگان آمريکا در آبهای خليج فارس به نشريه صبح صادق می گويد:«تعداد شناورهای آمريکايی مستقر در منطقه، به حدود ۴۶ فروند می رسد که مرکب از ۶۱ فروند شناورهای رزمی و ۸۴ فروند شناور پشتيبانی می باشند.» وی در ادامه به صبح صادق گفته است:« تعداد نفرات آمريکايی مستقر دراين شناورها در حال حاضر بيش از ۱۵۷۱۷ نفر است. همچنين تعداد ۶۴ فروند هواپيما و ۱۰۴ فروند هليکوپتر بر روی اين شناورها مستقر می باشد که در صحنه خليج فارس فعاليت دارند.» گفتنی است که علاوه برناوهای آمريکايی، تعداد ۲۹ فروند ناو و ناوچه نيز از ساير کشورهای بيگانه در اين منطقه حضور دارند. ناو گروههای حاضر در منطقه: ناوگروه" جان.سی.استنيس" معروف به ناو هواپيمابر جان.سی.استنيس ؛ "کوين آندال" فرمانده ناوگان پنجم نيروی دريايی آمريکا در معرفی تجهيزات و ادوات اين ناو به خبرگزاری فرانسه در منامه گفته بود: اين ناو هواپيمابر متشکل از حدود 5هزار ملوان و حدود ۸۰ هواپيما از جمله‪هورنت اف/اي-۱۸" وجنگنده بمب افکن‌های "سوپر هورنت" به همراه ۴ناوچه تهاجمی و پشتيبانی است. گفتنی است ناو هواپيمابر استنيس همراه با ناوهای گروه خود وظيفه حراست از سواحل غربی امريکا در اقيانوس آرام و حفظ امنيت شهرهای مهم ايالت پرجمعيت کاليفرنيا ازجمله لس آنجلس و سانفرانسيسکو را پس از حملات تروريستی ۱۱سپتامبر بر عهده داشت و پس از آن برای حمایت از نیروهای آمریکایی در زمان جنگ عراق به منطقه اعزام شد. يگان رزمی اتمی" نيميتس" معروف به ناو هواپیمابر نیمیتس، این ناو را يک رزمناو موشک انداز، ۴ناو شکن موشک انداز، يک زير دريايی تهاجمی همراهی می کنند و در عرشه اين ناو بيش از ۸۰فروند هواپيمای شکاری-بمب افکن، شماری از هليکوپترهای تهاجمی، ضد زير دريايی و دو اسکادران هواپيماهای ويژه جنگ الکترونيک و تجسسی مستقر است.شایان ذکر است که اين ناو به بزرگترين کشتی جنگی دنيا معروف است. یگان ضربتی اینترپرایز دارای ناو هواپیما بر به همین نام، رزم ناو لیت گلف، ناوشکن های موشک انداز نیکولاس و ام سی فولو زیر دریایی تهاجمی آلکساندریا ؛ فرماندهی آن با آدمیرال ری اسپایسر از امیران با تجربه ایست که در رزمایش آزمایشی برای تمرین سناریو های مختلف علیه ایران در نوامبر2004 با رمز رعد جهانی"'گلوبال لایتنینگ" شرکت جسته است، وی با تجربه ترین دریادار خارجی است که در منطقه حضور دارد. وی تجربه ی جنگ خلیج، پشتیبانی از نیروهای آمریکایی در کوبیدن مواضع عراق در 6روز متوالی و همچنین آتش باری سنگین در حمله به افغانستان را در کارنامه ی خود دارد.[ناو اعزامی] گفتنی است که غير از موارد فوق ۲ناو هليکوپتربر « باکسر»و پشتيبانی « بتن »در حال حفاظت! از خليج فارس و گشتزنی در آبهای منطقه هستند.

FLANKERجان واقعا موشك قدرت منديه icon_cool

دست درد نكنه hamed_713 جان با اين مطالبت سايت تركوندي

پروژه ساخت F-22 برخي كارشناسان صنعت هوايي ايالات متحده، طراحي و ساخت جنگنده F-22 را اشتباهي بزرگ براي پنتاگون ارزيابي مي‌كنند. مقاله حاضر كه به نقد پروژه ساخت F-22 مي‌پردازد، توسط آقاي پير اسپري (Pierre Sprey) سردبير يكي از ژورنالهاي هوايي ـ نظامي ايالات متحده تهيه شده، كه به شرح زير ارائه مي‌گردد. بلافاصله پس از پايان جنگ جهاني دوم نسل جديدي از جنگنده‌ها ظهور كردند كه تفاوت عمده آنها با نسل گذشته خود، موتور جت آنها بود. از جمله جنگنده‌هاي موفق نسل اول هواپيماهاي ميگ 15 شوروي و F-86 آمريكا مي‌باشند. اكنون پس از گذشت تقريباً نيم قرن از ظهور جنگنده‌هاي جت، جهان در آستانه ظهور نسل پنجم اين جنگنده‌ها قرار گرفته است. اين در حالي است كه هر كدام از نسلهاي گذشته تفاوت‌هاي عمده‌اي با نسل قبلي خود داشته‌اند و توانسته‌اند برتري كاملي نسبت به نسل قبل خود بوجود آورند، تا حدي كه نسل قبلي، قادر به ادامه حيات خود نبوده است. مشخصه‌اصلي جنگنده نسل پنجم، كه اساس ظهور آنها را تشكيل مي‌دهد رادار گريزي، سرعت كروز بالاي صوت، امكان ديدن دشمن از فواصل بسيار دور و مانورپذيري بالا مي‌باشد. طراحان جنگنده F-22 (Raptor) نيز بر همين اساس اين پرنده را طراحي نموده‌اند. لازم به ذكر است كه در ابتدا نياز به اين پرنده 750 فروند، اعلام شده بود كه قيمت تمام شده آن 149 ميليون دلار برآورد شده بود. اما با توجه به قيمت بالاي آن تصميم بر محدود كردن سفارش تا 381 فروند و اخيراً تا 183 فروند گرفته شد. بر اين اساس، قيمت اين جنگنده 355 ميليون دلار به ازاي هر فروند، برآورد شده كه مي‌توان آنرا گران ترين جنگنده جهان عنوان كرد. يكي از نقاط ضعف اين جنگنده نيز در همين جا است. به اعتقاد آقاي اسپري در گذشته نيز چنين اشتباهي صورت گرفته است، آن هم در زمان جنگ جهاني، زماني كه آلمانها جنگنده‌اي با موتور جت ساختند. اما به دليل گران بودن، تعداد محدودي از آن توليد شد و در صحنه نبرد با توجه به تعداد انبوه جنگنده‌هاي موتور پيستوني هيچگاه نتوانست پيروز و برتر واقع شود. چنين آيندة تيره‌اي براي F-22 نيز مي‌توان متصور شد. به عقيده آقاي "اسپري" جنگنده‌ها مي‌بايست چهار ويژگي داشته باشند تا برتري هوايي را از آن خود كند: 1. قبل از اينكه دشمن او را پيدا كند او دشمن را كشف كند. 2. از نظر تعداد بر دشمن برتري داشته باشند. 3. مانورپذيري بالايي داشته باشد. 4. امكان هدف قرار دادن سريع دشمن (اصل غافلگيري) در ارتباط با رادار گريزي جنگنده F-22، بايد گفت اين پرنده از مشخصه‌هاي بالايي برخوردار مي‌باشد ولي به هر حال زماني كه بخواهد هدف را كشف كند و از رادار خود استفاده كند، زماني است كه دشمن بلافاصله آن را ردگيري مي‌كنند. اگرچه تكنولوژي خفيه كاري(stealth )پيشرفت قابل توجهي كرده است. بهمين دليل است كه در سال 1999 ، هواپيماي رادار گريز F-117 آمريكايي در يوگوسلاوي، توسط رادارهاي پدافند هوايي آن كشور، رديابي و مورد اصابت قرار گرفت. توجه به اين نكته مهم است كه رادارهاي يوگوسلاوي از نوع رادارهاي قديمي شوروي بوده و قطعاً رادارهاي جديد روسيه از توانايي به مراتب بالاتري برخوردار مي‌باشند. از نقطه نظر تعداد نيز با توجه به قيمت بسيار بالاي F-22 امكان توليد تعداد بالا، حتي به اندازه هواپيماهاي F-18, F-16, F-15, F-14 وجود ندارد. لازم به ذكر است خريد تنها 183 فروند آن بالغ بر 65 ميليارد دلار خواهد بود. پس نمي‌توان به بهره‌برداري تعداد زيادي از اين هواپيما اميدوار بود. از نقطه نظر مانورپذيري، به دليل آنكه طراحان، اصل سرعت كروز ما فوق صوت را معيار اصلي قرار دادند، سازه هواپيما به جهت پرواز در اين سرعت طراحي شده و اصل نبرد نزديك كه در سرعتهاي پايين به انجام مي‌رسد را از دست داده است. به همين دليل، مشكل مي‌توان گفت اين جنگنده در نبرد هوايي با جنگنده‌هاي امروزي كه در سرعت‌هاي كمتر از صوت انجام مي‌گيرد بتواند موفق باشد. درخصوص اصل غافلگيري، اگرچه هواپيما به رادارهاي جديد و فوق پيشرفته‌اي مجهز گرديده، اما به هر حال استفاده از رادار باعث مي‌شود كه سامانه‌هاي پدافند هوايي پيشرفته امروزي نيز بتوانند هواپيما را به سرعت ردگيري كرده و آن را مورد هدف قرار دهند. از نقطه‌نظر اصل غافلگيري نيز هواپيما برتري خاصي ندارد. در واقع اين موضوع را مي‌توان به اين مثل تشبيه كرد كه يك پليس با امكانات پيشرفته در يك كوچه تاريك به دنبال دزدي مي‌گردد كه اسلحه به همراه دارد و پليس براي رديابي دزد از يك چراغ قوه استفاده مي‌كند كه هرچه كه اين چراغ‌قوه پيشرفته باشد ولي به محض استفاده از آن، توسط دزد مورد شناسايي و هدف قرار خواهد گرفت. بنابراين به نظر مي‌رسد، جنگنده نسل جديد مي‌بايست، تحولي در سامانه‌هاي راداري خود داشته باشد. بدين صورت كه اين جنگنده براي ردگيري اهداف خود بدون استفاده از هرگونه راداري با سامانه‌هاي "پاسيو"(غير فعال) بتواند اهداف خود را شناسايي كند. اما در حال حاضر استفاده از هر نوع راداري حتي از نوع فوق پيشرفته، نمي‌توان ايمني پرنده را تضمين كرد. و به هنگام نبرد مي‌بايست با خاموش كردن رادار هواپيما، از هواپيماهاي "آواكس" كه پشتيبان جنگنده‌ها مي‌باشند بهره برد. بنابراين اگر نتوان از رادار در هنگام نبرد استفاده كرد نيازي به هزينه طراحي و ساخت گونه‌هاي فوق پيشرفته آن وجود ندارد. اگر چه اثبات توانايي‌هاي هر وسيله‌اي در ميدان عمليات واقعي، مشخص خواهد شد. اما در مواقعي تجهيزات پيشرفته و گرانقيمت را مي‌توان با وسايل ساده‌تر و ارزان‌تر مورد تهديد جدي قرار داد. به نظر مي‌رسد حتي زماني كه جنگنده‌هاي F-22 به بهره‌برداري برسد، نيروي هوايي ايالات متحده در ميدان‌هاي نبرد واقعي، تنها به F-16 و ساير جنگنده‌ها كه تعداد قابل توجهي از آنها هنوز در خدمت هستند تكيه كند. منبع اما من با تمام اين مساپل اف22 رو بهتر مي دونم آمريكايي ها هواپيما اف16 با قيمت 26ميليون دلار وسوپر هورنت با 45 ميليون دلار ساختن اگر F-22 قيمتش 355 ميليون دلار يعني يه چيزي بيشتر از بقيه هواپيما ها داره نه اين كه امريكا نمي تونه هواپيما با قيمت پايين بسازه سوخو 35 بجز توانايي رادارش هيچ برتري ديگه اي هم بر اف16 واف18 نداره

مشخصات فنی : جنگنده بمب افکن چند منظوره طراح :611 Aircraft Design Institute, Chengdu سازنده : Chengdu Aircraft Company (CAC مدلها : J-10 (نمونه اولیه) J-10A, J-10B کاربران : چین موتور : 1 موتور توربو فن با پس سوز AL-31FN ساخت روسیه یا مدل چینی WS-10A ابعاد : طول 15.50 متر فاصله دو سر بالها 9.70 متر مساحت بالها 39 متر مربع وزن : خالی 8300 کیلوگرم حداکثر وزن Take off : 18000 کیلوگرم تسلیحات قابل حمل icon_coolحداکثر تا 4500 کیلوگرم) توپ 23 میلیمتری داخلی موشکهای هوا به هوا (چینی ) : PL-8 ، PL-11 ، PL-12(SD-10) موشکهای هوا به هوا (روسی) : R-73 ، R-77 بمبهای هوشمند ، هدایت شونده YJ-8K ASM, YJ-9 ARM راکتهای غیر هدایت شونده مخازن سوخت کمکی منبع :http://en.rian.ru/analysis/20071023/85174001.html http://www.milavia.net/aircraft/j-10/j-10_specs.htm

طبق گفته ي فرماندهان در رزمايش ذوالفقار برد رادار اف 4 هاي ايران به 100 كيلمتر ارتقا پيدا كرده از اين نظر اين جنگنده برتري بر اف 4 هاي ايران نداره برد عبوري اين هواپيما با دو مخزن خارجي 3000 كيلومتر در حالي كه برد اف16بادو مخزن بيروني 3900كيلومتر به نظر من ايران به جا خريد اين هواپيما به دنبال خريد اف16دست دوم بگرده بهتر باشه راستي كسي در مورد اين موشك ها چيزي مي دونه PL-8 و PL-11 و PL-12

-------------------------------------------------------------------------------- B-36 پدر بمب افكن هاي استراتژيك بمب افکن کانویر b-36 یکی از ابر سلاحهای قرن 20 محسوب میشود که در زمان خودش از لحاظ سیاسی و نظامی تا ثیر مهم و قابل توجهی ایجاد نمود . B-36 CONVAIR اولین بمب افکن استراتژیک قاره پیما بود که به شکل عملیاتی مورد استفاده قرار گرفت و اولین هواپیمایی بود که قابلیت حمل سلاحهای گرما هسته ای را داشت .اما رکوردهای کانویر با این مطالب به پایان نمیرسد B-36 صاحب بزرگترین موتورهای پیستونی هوایی است و در هیچ هواپیمایی از چنین موتورهای غول پیکر پیستونی استفاده نشد . بسیاری از صاحب نظران کانویر را در زمره بزرگ ترین هواپیماهای نظامی که تا به حال ساخته شده قرار میدهند جالب است بدانید که این هواپیما نسبت به بسیاری از هواپیماهای غول پیکر ترابری بزرگ تر است . داستان پیدایش B-36 به اوایل سال 1941 بر میگردد زمانی که امریکا هنوز وارد جنگ نشده بود در ان زمان سران امریکا نگران این بودند که در صورت شکست انگلستان برابر المان نازی استفاده از خاک انگلستان به عنوان پایگاهی برای هواپیماهای امریکایی جهت حمله به المان میسر نخواهد بود و در صورت وقوع این اتفاق برای حمله مستقیم از امریکا به المان امادگی لازم وجود ندارد . این نگرانی موجب شد تا فرماندهی هوایی امریکا در 11 اوریل 1941 مشخصات فوق را برای یک بمب افکن فوق دور برد تعیین نماید : حداکثر سرعت 720 کیلومتر بر ساعت ، بیشینه ارتفاع پروازی 13700 متر ، حداکثر برد در ارتفاع 7600 متری برابر 19300 کیلومتر واضح بود که تولید چنین هواپیمایی در کوتاه مدت سخت و دشوار است به همین دلیل فرماندهی هوایی در 19 اگوست همان سال تغییراتی در مشخصات در خواستی داد و برد ان را به 16000 کیلومتر و شعاع عملیاتی ان با حدود 45 تن بمب حدود 6400 کیلومتر در نظر گرفت طرحهای زیادی داده شد اما در نهایت طرح کمپانی ( CORPRATION CONSOLIDATED VULTEE AIRCRAFT) که بعدها CONVAIR نامیده شد برنده طراحی و ساخت اولین بمب افکن از کلاس قاره پیمای امریکا شد با گذشت زمان و افول قدرت المان در اواخر جنگ لزوم دستیابی به بمب افکن های قاره پیما برای امریکا کم اهمیت شد ولی این طرح معوق نشد ولی روندی کند یافت . جنگ دوم بدون حضور کانویر تمام شد و کانویر اولین پرواز ازمایشی خود را در اگوست 1946 انجام داد اندازه این بمب افکن دو برابر سوپر بمب افکن قبلی امریکا یعنی B-29 بود. دهانه بال و ارتفاع دم حتی از AN-22 هم بیشتر بود.در زمینه بال مشخصات حیرت انگیز است دهانه بال 70 متر و مساحت ان 443.32 متر مربع است ! مزیت این مساحت افزایش حمل سوخت و برد بیشتر و قدرت مانور در ارتفاع بالا بود که در ان زمان هیچ کدام از هواپیماهای رزمی امریکا قادر به پرواز در در بیش از 12200 متر نبودند اما کانویر میتوانست . موتور این هواپیما مانند خودش عجیب و غیر عادی بود . این هواپیما از 6 موتور پیستونی بزرگ و 28 سیلندر مدل R-4360 Pratt & whithny استفاده میکرد .هر موتور ملخی 3 پره داشت که در انتهای ان قرار داشتند . به علت سنگینی و بزرگی ، این بمب افکن برای بلند شدن احتیاج به باندی طولانی داشت و به منظور کاهش ان و افزایش سرعت برخاستن شرکت کانویر 4 موتور توربو جت جنرال الکتریک j47-19 را به بمب افکن اضافه کرد . این موتورها در هنگام بلند شدن توان موثری را در اختیار ان قرار میدادند ولی در زمان پرواز معمول برای صرفه جویی در سوخت خاموش میشدند . از لحاظ تعداد موتور نیز کانویر با 10 موتور رکورددار بود b-36 دارای مخازن داخلی بمب بود که میتوانست تا 39 تن بمب حمل کند که پس از عملیاتی شدن هواپیما تصمیم گرفته شد که قادر به حمل بمب اتمی نیز باشد . در ضمن تا قبل از ساخت b-52 کانویر تنها هواپیمایی بود که قادر به حمل بمب هیدروژنی نسل اول (mark-17) بود . این بمبها 19 تن وزن داشتند . برای دفاع کانویر 6 برجک توپ کنترل از راه دور داشت که در هر کدام دو قبضه توپ 20 میلیمتری نصب بود ویکی در دم ویکی در نوک هواپیما قرار داشت که میتوانستند دیواری از اتش را در برابر دشمن قرار دهند . اما کار به اینجا ختم نمیشد . چون تقریبا یک سوم کانویرهای تولید شده برای شناسایی به کار گرفته شدند تا قبل از ظهور هواپیمای جاسوسی لاکهید مارتین u-2 کانویر تنها هواپیمای امریکایی بود که میتوانست از پایگاهی در امریکا به پرواز درامده و عملیات جاسوسی در قاره اسیا را انجام دهد ضمن اینکه دوربینهای بزرگ جاسوسی ان زمان در کانویر بهتر جا میشدند . کانویر بر خلاف همتای جدیدترش b-52 که در چندین جنگ شرکت کرده در هیچ جنگی شرکت نداشت و حتی گلولهای شلیک نکرد اما همیشه به عنوان چکشی باز دارنده از سوی امریکا در برابر شوروی بکار گرفته شد و تهدید این بمب افکن را میتوان بازدارنده جنگ بین امریکا وشوروی دانست و به همین علت لقب این هواپیما را PEACEMAKER یا مصلح داده اند. مقایسه اندازه برخی بمب افکنهای امریکا با کانویر( ( ,B-29,B-17,B-10 مشخصات کانویر ورود رسمی به خدمت 1949 تاریخ بازنشستگی 12 فوریه 1959 تعداد خدمه حدود 9 نفر در بمب افکن هزینه ساخت در ان زمان 3.7 میلیون دلار طول 50 متر دهانه بال 70.10 متر ارتفاع 14.22 متر مساحت بال 443 متر مربع وزن خالی 77 تن بیشینه وزن هنگام برخاستن 185 تن بیشینه وزن تسلیحات قابل حمل 40 تن موتور 6 موتور پیستونی R-4360 پرات اند ویتنی و 4 موتور توربو جت جنرال الکتریک J47-19 سرعت کروز 627 KM/S بیشینه سرعت در ارتفاع 11000 متری 660 KM/S سقف پروازی 12160 متر حداکثر برد 10945 کیلومتر با 40 تن بمب منبع

اگر آمريكا بخواهد به ايران حمله كند لزومي براي اجازه گرفتن از نوري مالكي نداره

آقا سعيد شما خيلي منو ازيت مي كنيد منبع:http://www.fas.org/man/dod-101/sys/ac/p-3.htm اين سايت مطالبي مشابه دارهhttp://www.gunnies.asn.au/squadrons/492/492sqn.htm شايد در اين وبلاگ ترجمه شده باشه نمي دانم چون مسدود شده http://air.blogfa.com