aminf14

Editorial Board
  • تعداد محتوا

    1,332
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    8

تمامی ارسال های aminf14

  1. خواهش میکنم در مثال مناقشه نیست عزیز برادر و نکته ای که فرمایش کردید رو باهاش موافقم. سطح پایین مهارت در استفاده از امکانات رو عراق هم در نبرد با ایران در هشت سال دفاع مقدس داشت و اینو موافقم. چیزی که من روش تاکید دارم ناکارآمدی پدافند نیست بلکه عقب بودن پدافند از آفنده. نیروی هوایی تهاجمی میتونه از هزار یا دو هزار کیلومتر اونورتر به هدفش حمله کنه بدون اینکه تحت خطر قرار بگیره. نیروی هوایی از زمان یوم کیپور در 1973 خیلی پیشرفت کرده و خیلی امکانات هواپایه به جنگنده های تهاجمی اضافه شده. پدافند گاها باید منتظر خوردن ضربه و بعد واکنش باشه و یک نیروی هوایی تهاجمی قدرتمند این امکان رو میده که از دریافت ضربه اول جلوگیری کرده و بجاش ضربه ای هم به دشمن وارد کرده و محاسبات اون رو به هم بزنه. پدافند میتونه با این سیستم تهاجمی مچ باشه و اون رو قویتر کنه. چیزی که ما تجربه شو خداروشکر نداریم خوردن ضربه از فاصله ای دوره و این ضربه میتونه محاسبات و تمرکز کشور دریافت کننده رو برهم بزنه. پدافند یکپارچه و قدرتمند میتونه مقاومت کنه و درصد زیادی از بار حمله رو بگیره ولی در ترکیب با این پدافند یکپارچه یک نیروی هوایی قدرتمند در ترکیب با رادارهای پرنده زود هشدار میتونه امکان حمله رو از بین ببره. موافقم که سیستم یکپارچه در ترکیب مثلا با قدرت موشکی میتونه حتی پایگاه هوایی دشمن رو به خطر بندازه ولی باز به نظرم یه نیروی هوایی توانایی و امکان بیشتری برای ضربه زدن در ترکیب با همین پدافند داره نمونه های تاریخی شو هم داریم ( مانند حمله به اچ 3 یا کمان 99). بهرحال برای پیش برد بحث راهی بجز مثال نیست. جنگ سعودی -یمن رو مثال می زنم. چقدر ارتش ناپخته و فشل سعودی رو این نیروی هوایی مجهز تونسته نگه داره، اگه یمن در کنار سیستم پدافندی منسجم که نداره، هواگردهایی در حد اف 15 می داشت ( مثل سوخو 30 یا 35) الان نقشه جنگ به چه صورت بود؟ به نظرم تا عمق عربستان رو در بر می گرفت. در مورد یوم کیپور پدافند مصر بخصوص در شروع جنگ خوب عمل کرد ولی اگه از نظر تهاجمی مصر نیروی هوایی قدری می داشت میشد اسرائیل رو کاملا غافلگیر کنه که متاسفانه این امر میسر نشد.
  2. اگه بخوام مشکل گل درشت نیروی هوایی رو بگم باید به نداشتن قدرت حفظ برتری هوایی در آسمان یعنی واگذار کردن امکان تهاجم و دل بستن به پدافند اشاره کنم که مشکل بزرگیه. همیشه پدافند یک گام از آفند عقب تره شاهد حی و حاضر هم حملات پیچیده و دنباله دار اسرائیل به سوریه بود که ضربات بدی رو به سوریه وارد کرد. اف 15 جنگنده تمام عیاری بود که می تونست ای مشکل رو پوشش بده. این مهم ترین مشکله و اگه بتونیم جنگنده ای چند منظوره که هم در دفاع کارآمد باشه و هم در تهاجم گام اول رو برداشتیم ( و در طول بحث های گذشته به جنگنده های مناسب برای این نقش اشاره شد) و مورد بعدی وجود رادارهای پرنده است برای خنثی کردن امکان تهاجم از طرف دشمن و...
  3. امکان خرید همیشه وجود داشته و در زمان هایی هم که وجود داشته انتخاب و تدبیر طرف ایرانی در حد صفر بوده. اینکه چرا چین تونسته سوخو 35 بگیره از روسیه و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم حکایت مفصلیه. امکان خرید جنگنده نسل پنج یا تولیدش وجود نداره راه حل بلند مدت تولید بومیه ولی نه با این رویه و نه تکیه بر آفتابه خرج لحیم کردن بلکه بر مبنای روند توسعه و تمایز در ویژگی های یک جنگنده یعنی امری که اف 5 رو تبدیل به اف 18 کرد و ..... از بعد از شهید ستاری نیروی هوایی ما گرفتار چه کنم چه کنم بدی شده و چون هدف نداره لاجرم برنامه ریزی، فرماندهی، تدبیری در اون نمی بینیم. ما باید اول نیاز به یک نیروی هوایی قدرتمند و کارارو درک کنیم و در گام بعدی اشباح پیر و اف 7 رو به خدا بسپاریم بقیه موارد پیشکش
  4. نیروی هوایی ما ستون فقراتش بر مبنای جنگنده های نسل دوم و سوم شکل گرفته، تغییرات جزئی هر اندازه قابلیت کاربردی داشته باشند نمیتونن در توازن کلی نقش داشته باشن. ما هم کمیت نیروی هوایی مون می لنگه هم کیفیتش. باید به سمتی بریم کمیتی قانل اعتنا رو خریداری و در گام بعدی تولید کنیم و خیلی بهتره این کمیت بر مبنای حداقل جنگنده های نسل 4 باشه تا بیارزه که اونها رو در طی سالهای آتی ارتقا بدیم. وضعیت نیروی هوایی ما مثل مریضی میمونه که عفونت کل بدنشو گرفته و با یک آمپول دگزامتازون خودشو گول می زنه که هیچیم نیست . دوست گرامی مون در پست بالا به دسترسی به الزامات اشاره کرد ما وقتی در حداقل ساعات پروازی کمیتمون می لنگه چطور میتونیم به دنبال کارایی بالا رزمی جنگنده ها و خلبان هامون باشیم. باید تجهیزات و تهسیلات فراهم باشه و برنامه ریزی و فرماندهی برای هدایت اون ( نه صرفا سخنوری در باب این موضوع ) رو فراهم کنیم تا بتونیم در طی چند سال حداقل توازن و توان دفاعی - تهاجمی رو در مقابل خطراتی که دور تا دور مارو گرفته ایجاد کنیم.
  5. اگر توان تولید داخلی را داریم قطعا خرید 200-300 فروند اشتباه است ولی با روند فعلی 100 فروند سوخو 30 به عنوان مقدار حداقلی و به درستی همونطور که شما فرمایش کردید در حالت حداکثر 200-300 فروند ( مثلا 100 فروند خرید مستقیم و 100-200 فروند هم تولید تحت لیسانس در داخل) برای نو نوار کردن نیروی هوایی کهنسال و به خصوص بازنشسته کردن اشباح پیر نیروی هوایی لازم است اما در مورد سوخو 24 شاید چون این بمب افکن به نسبت فانتوم عمر کمتر را در خدمت بوده شاید فعلا زمان بازنشستگی این سری بمب افکن در ایران فرار نرسیده است. البته المان بعدی که باید در نظر گرفت اوضاع اقتصادی و قدرت خرید ماست که تا حدودی شبیه به اولین دوران ریاست جمهوری مرحوم هاشمی رفسنجانی است. باید دید چه از طریق تامین بودجه و چه راههای جایگزین امکان این قرارداد حیاتی فراهم می گردد یا نه.
  6. همین تازگیا یه پست گذاشتم در باب اشتباه ایران در حمایت از اردوغان در زمان کودتا. اردوغان علی رغم ادعاهاش درست به مانند محمد مرسی دست کمی از تانسو چیلر و بولنت اجویت وطن پرست افراطی نداشت ( نمیدونم سرنوشت اون پست چی شد). ورای قدرت یا ضعف ترکیه در جبهه سوریه ، ترکیه به نوعی مادر داعش هست و این مماشات و سهل انگاری ما در دفاع از سوریه ترکیه رو گستاخ کرده . در این شرایط کانون جنگ در ترکیه نیست بلکه ما بین یه بر تروریست وحشی و دولت سوریه است و این امر باید تردیدهای ما رو از بین ببره و دنبال گمانه زنی برای شانس برد یا باخت نباشیم. باید جلو بریم چه ببازیم و چه ببریم. شهدای زیادی رو نثار سوریه و تمامیت ارضی اش کردیم، الان بازی به شرایط همه یا هیچ رسیده، نباید قافیه رو واگذار کنیم و البته شانس های زیادی برای ضربه زدن به ارتش مزدور ترکیه داریم.
  7. سوخو 35 جنگنده ای بسیار گران قیمته و حتی خریداری 12-24 فروندش هم موهبتیه برای ما البته بشرطی این مقدار در ترکیب با حداقل 100 جنگنده سوخو 30 باشه وگرنه در توازن کلی فرقی ایجاد نمیکنه. در مورد میگ 35 با توجه به گرفتاری شرکت میگ خرید 30-40 فروند میگ 35 در کنار به روز رسانی میگ های 29 ایران به میگ 29 smt می تونه می تونه آسمان ایران رو برای هر جنگنده مهاجمی تبدیل به جهنم کنه.
  8. همه نه ولی مواردی هم مثل آر کیو 170 بوده و دلیلی هم نداره که نشه در مورد بقیه رخ بده
  9. بله ولی از نظر سرعت واکنش و بعضی ویژگی ها در حدی نیستن بتونن یه رقیب قدرو به چالش بکشن مورد دوم اینکه این امر ریسک پذیره و امنیت محصولو به خطر میندازه و اون محصول رو میشه هکر کرد و بجز رقیب مقابل باید از دشمن هکر هم ترسید!
  10. عالی که میشه بشرطی قابل اجرا باشه که به نظرم فعلا نشدیه
  11. سوخو 35 شاید قدرتمندترین جنگنده نسل ++۴ باشه جنگنده های نسل 5 کاری سخت برای گذر از فیلتر مقاومتی این جنگنده خواهند داشت. در مورد جنگنده نسل پنجم خواستنش که مطلوبه ولی فعلا از نظر تکنولوژی نه توان رسیدن به اون رو داریم به تنهایی و نه امکان ساخت این جنگنده به صورت اشتراکی هست. در مورد سوخو 57 ( پکفا) هم که خبرهای خوشحال کننده ای از اون به گوش نمیرسه که بشه بهش دل بست.
  12. به نظرم میاد تمهیدی برای گذر از مین برای آسیب نرسیدن به بدنه اصلی باشه. یه سوال در ذهن بنده است چه در مورد طوفان و چه روای این بحث در مورد جنگنده نسل ششم طوفان ( تمپست) که قراره ساخته بشه و اون اینکه رابط های کاربری و شبیه ساز ها چقدر میتونن سرعت واکنش رو افزایش بدن به طوری که در لحظه فرد بتونه اون جنگ افزار رو هدایت کنه. اینکه ما از نظر هوش مصنوعی به مرحله ای رسیده باشیم که هوش مصنوعی بدون نیاز به کمک گیری از پایگاه اصلی به رتق و فتق مشکلات جاری در لحظه بپردازه به نظرم فعلا به اون سطح نرسیدیم.
  13. چه بخواهیم یا نخواهیم باید به سمت مستقل شدن بریم و این گزاره که یه مولتی رول از اف 14 یه دهه بعد به چه درد می خوره به نظرم درست نیست چون طرح هایی از ارتقا اف 15 و حتی اف 16 وجود داره. اینکه کی جنگنده ای بازنشسته بشه به نظرم بنده بستگی به پتانسیل درونی اون جنگنده داره نه عمرش. در مورد اف 15 و اف 16 هر چقدر از عمرشون گذشت با بروز رسانی تبدیل به جنگنده هایی تمام عیار شدند و اف 14 اگه بعضی مسائل و حواشی نبود میتونست دقیقا این مسیرو بره. مورد بعدی ما دفاع مقدس رو تجربه کردیم و دیدیم چه در دفاع مقدس و چه بعدش عدم پشتیبانی کشور سازنده و فروشنده به ما چه دردسرهایی رو برای ما داره. وقتی جنگنده ای متعلق به ماست خیلی بهتر می تونیم اون جنگنده رو اورهال کرده و سراپا نگه داریم تا زمانی که برای اورهال چشممون به دست کشور فروشنده باشه که خدمتی به ما ارائه میده یا نه. در مورد سوخو 35 به نظرم با توجه به تک سرنشینه بودن ،سوخو 35 اولویت خرید از طرف ایران نیست مگر در تعدادی کمتر از سوخو 30 سوخو 30 که ویژگی های سوخو 35 رو داشته باشه و یا سوخو 35 با دو سرنشین می تونه موهبتی عظیم برای ناوگان هوایی ایران باشه. در مورد خرید توامان میگ 35 همراه با سوخو 35 و... اتفاقا خوبه این امر و ناوگان میگ های 29 ما جون دوباره ای می گیره و پای شرکت میکویان گورویچ دوباره به ایران باز میشه ولی آیا توان مالی این چنین خریدی رو داریم. باید در موردش فکر کرد
  14. حتی میگ 35 هم اگه وارد شه باید جلوی پاش قربونی کنیم ولی میگ 35 شاید پتانسیل دفع خطرات رو نداشته باشه و ترکیب تعداد زیادی سوخو 30 به علاوه تعداد کمتری سوخو 35 گزینه بهتریه. کسی بدش نمیاد ما به سمت تولید جنگنده ای در حد اف 35 بریم ولی آیا پتانسیل این ده پله یکی رو داریم؟ به نظرم فعلا نه. در مورد اف 5 و کوثر 1 ارتقاهایی صورت گرفته ولی اینکه باعث بشه کوثر 1 رو جنگنده ای کاملا جدا و متمایز از اف 5 بدونیم این مورد وجود نداره و کوثر 1 همون اف 5 بروز شده است و وقتی ما سالها وقت داشتیم به سمت گسترده تر شدن ایده اف 5 بریم و نرفتیم ، دیگه اون تایم طلایی رو از دست دادیم و به نظرم بهتره تجاربمون رو در ساخت جنگنده ای مولتی رول از اف 14 به کار بگیریم.
  15. اف 14 به نوعی فرزند اف 111 محسوب میشه و بسیاری از ویژگی هاش وام گرفته از این بمب افکن قدرتمند بود. با نظر شما موافقم و به نظر بنده هم در نهایت باید به سمت تولید جنگنده ای بومی از اف 14 بریم. قبلا هم به حذف بال متحرک و بعضی موارد دیگه اشاره کردم تا اف 14 رو بتونیم در مسیر تکامل جنگنده ای مانند استرایک ایگل ببریم ولی یکی دو مسئله رو هم در نظر بگیریم: کمی برای رفتن به سمت تولید یک جنگنده مولتی رول از اف 14 دیر نیست؟ این کارو ما باید بعد جنگ شروع می کردیم. این امر یه مشکل دیگه ایجاد میکنه و اون اینکه زمان رسیدن به تولید همچین جنگنده ای رو داریم؟ با تهدیدات متنوع حال حاضر که دور تا دور مارو گرفته و کشوری در حد امارات هم برای ما رجز می خونه چه کنیم؟
  16. در مطلب ویرایش شده عرض کردم پیروزی ایران پیروزی عراق ایجاد هرج و مرج
  17. تذکر خوبی بود و حقیقتش بهش فکر نکردم چون به طور کلی هدف این دسته کشورها فرسایشی کردن جنگ بود ولی چیزی که ممکنه منطقی باشه، میل کنترل جنگ برای پیشگیری از ورود به فازی برگشت ناپذیر بود که میتونست خطرناک باشه و امکان رخ دادنش هم بود مث پیروزی ایران،پیروزی عراق، ایجاد هرج و مرج فراگیر و... ایالات متحده هردو کشور رو از هر لحاظ بی بنیه کرده بود و به مقصودش رسیده بود و حتی آتش بس باعث بهبود تمام قد رابطه ایران و عراق نمیشد و فقط جنگ تمام شده بود وگرنه دشمنی به قوت خود باقی بود و میشد ایالات متحده باز به ایجاد هراس و فروش اسلحه بدون نیاز به ادامه جنگ ادامه بده. دو نکته دیگه: 1) ایالات متحده فروش چشمگیر چندای به عراق حداقل نسبت به اتحاد جماهیر شوروی و فرانسه نداشت. 2) ایالات متحده فروش چندانی بجز معامله معدودی به ایران نداشت و اونوقت ایران هراسی شاید چون در اوایل راهش بود در سطح الان نبود و هنوز کشورهای حوزه حاشیه فارس رو به سمت دوشیده شدن تمام قد توسط ایالات متحده نبرده بود
  18. در مورد نود و روایت فتح حرف های زیادی برای گفتن هست اگه این دو قطبی در جامعه از بین بره میشه در موردش بحث کرد ولی در باب ایجاد شرایطی برای برگشتن حس اعتماد. به نظرم اول کار اینه خود افراد از نظام و دولت تا به مردم عادی بخوان. اول انقلاب به طور نسبی به نسبت الان اون امید و اعتماد بیشتر بود در حالی که به نظرم هیچ یک از پیش نیازهایی که فرمایش کردید مهیا شده بود، فراهم نشد ولی باز شرایط بهتر بود چرا چون میل به راستی و سادگی بیشتر بود و انسانها گرگ صفتی رو زرنگی نمی دونستن. نمیگم الان انسان وارسته ای که به خودشکوفایی رسیده باشه وجود نداره ولی تعدادشون نسبت به اوایل انقلاب خیلی کمتر شده. در اون فضا بود که مردم خونه و زندگیشون رو به امان خدا ول میکردن و راهی جبهه می شدن ولی واقعا الان اون شرایط نیست چون زیر بنای اصلی اش بطور عمومی از بین رفته
  19. این جوک متاسفانه نمادی از دید غیر انسانی، ابزاری و سیاسی بعضی کشورهاست که از آب گل آلود ماهی می گیرن ( امثال کانادا و ...) و قصدشون بجای کمک دشمنیه. HRA: اجازه دهید پا توی کفش جناب @ahmad1361 کنیم : وزیربهداشت اسرائیل اعلام کرد مردی که از شهر قم در ایران وارد اسرائیل شده، نتیجه آزمایش کرونایش مثبت است و دو مورد مشکوک به کرونا هم شناسایی شده‌اند aminf14: حکما از شیعیان اسرائیلی بوده! در مورد بحث دوستان به نظرم این میل به تایید اخبار و شایعات و یا تکذیبیه فلان ارگان مثل تمثیل قرص قرمز و آبی ماتریکس شده: قرص آبی نمادی از خوش خیالی و بی خیالی مفرط که می تونه اشاره به اعتماد به بیانیه های رسمی باشه و قرص قرمز نمادی از ورود به دنیایی از هول و هراس و کابوس و گم کردن مسیر و حقیقت و سردرگمی و غرق شدن در شایعات و اخبار تایید نشده باشه. میل مطلق به هرکدوم حجابیه در مقابل رسیدن به حقیقت
  20. برادر یا خواهر. مصداق بارز این جملات خود شما هستید با این نوع ادبیات. من عکسی رو قرار دادم و بعدش وقتی نقل قول کردید، منبعش رو قرار دادم. شما نه منبعی قرار دادید و نه استدلالی ارائه دادید، این نوع صحبت مبتنی بر پرخاش جوییه. انگار که دادگاه حقوقیه و یا نظامی و فرد باید جمله شو ثابت کنه، قبلا هم نمونه این مورد در میلیتاری و با کاربری که اتفاقا خیلی ادعای رزومه داشتن و منطق می کنه دیدم. این دید از بالا به پایین و استنطاق از بقیه جز دلخوری و ناراحتی چیزی رو در بر نداره. قاعده بحث علمی اینه هر کسی دید و یا استدلال خودشو میگه و در ادامه ممکنه طرفین به جمع بندی برسن یا نرسن ، اگه قصد شما یاد دادن یا ذکر چیزیه پس منابع رو به مانند دوست گرامی ما HRA قرار بدید و در ادامه می تونید به جمع بندی هم برسید. اگه به منبع یاد شده توسط بنده ایراد دارید، تقاضای منبع بیشتری کرده و یا در مورد صحت و سقم منبع بحث بفرمایید. فردی که به دنبال پژوهش و یا یادگیریه، در مقابل حقیقت گردنش از مو باریک تره. دلیلی نداره چیزی که نقل قول کردم وحی باشه، ممکن هست درست باشه ممکن هم هست اشتباه باشه. حتی عرض کردم اگه منبع به روز و یا جامع تری دارید برای ترجمه اگه نیاز به کمک بود بنده هستم. منبعی کلی در مورد برد موثر رو عرض کردم در پست قبلی. منبعی دیگر برای اشاره به برد فینیکس انتهای مقاله را ملاحظه بفرمایید برد موثر موشک فینیکس این موارد به احترام نقل قولی بود که قرار دادید، اگه قرار بر اینه روند بحث بر مبنای تحلیل و داده نباشه، از ادامه بحث معذورم. باتشکر
  21. https://en.wikipedia.org/wiki/AIM-54_Phoenix لطفا نزاکت رو رعایت فرمائید، شما مسئول گفتار خودتون هستید و نه بازجویی از بقیه برای اظهار نظر و یا باز پخش سخنان دیگران. اگه مقاله ای در دست دارید که بر عکس این مطلب رو میگه. بسم الله . ارائه اش بدید تا اگه نیاز بود خودم در ترجمه اش کمک کنم و بجای ورود به حاشیه هم افزایی داشته باشیم. مشغول تبادل نظر هستیم نه جنگ. با تشکر
  22. نوشته برد موثر ( عملیاتی) که حداکثر برد هست، 190 کیلومتر. همچنین شکار میراژ توسط خلبان امیر اصلانی هم گفته میشه از فاصله 150 کیلومتری رخ داده.
  23. محمود سنگاوی از فرماندهان برجسته اتحاد میهنی کردستانه. اتحاد میهنی از جمله گروه های عمده کردی بود که تقریبا همیشه متحد ایران بوده و این مورد در زمان دفاع مقدس نمود بیشتری داشت هرچند در اون مقطع حتی رقیب مام جلال طالبانی، مسعود بارزانی هم با متحدینش در جنگ همراه با ما بود. وقتی جنگ به پایان رسید ایران واقعا از نظر تجهیزات نظامی دستش بسته بود و خسارات زیادی هم دیده بود، در مقابل عراق چه از نظر نظامی خیلی تجهیزات داشت و چه دولت های عربی و... به حزب بعثی تمام قد کمک کردند. بعد از شکست فضاحت بار صدام از در جنگ خلیج پارس از قوای متحد نیروهای شیعه از جنوب و نیروهای کرد از شمال علیه صدام به پا خواستند ولی صدام با ته مانده نیروهاش تونست بر این خیزش ها البته با چاشنی جنایت و ادمکشی بی حد و حصر غلبه کنه. در این زمان دست ایران برای کمک تمام قد از این دو جبهه بسته بود و نمیشد دوباره در شروع جنگ با رژیم بعثی ریسک کرد این تلویحا گلایه هایی رو بر انگیخت ولی ایران نمیتونست ریسک کنه این خودش سرچشمه اختلاف درونی در کردهای عراق و حتی کشمکششون با ایران در مقطعی کوتاه شد، مقطعی که البته با قدرت نمایی شهید احمد کاظمی و ماجرای توافق کوی سنجق به پایان مرحله حاد خود رسید. شهید سلیمانی هم به سان شهید کاظمی که با تدبیر هم به هدفش رسید و هم نزاشت قطره ای خون از دماغ کسی ریخته بشه، با تدبیر و البته رها کردن گذشته و نگاهی بر مبنای دیدگاه های مشترک و نه تفاوت ها، در بحران ظهور داعش با شجاعت ورود پیدا کرد و عراق و منطقه کردستان عراق رو از هیولای داعش نجات داد. این مسئله نشون میده ترکیبی از انسانیت، صلابت ، انعطاف و تدبیر میتونه مثمر باشه و بذری برای آینده!
  24. در اون مقطع اولیه اصلا اف 14 و اف 15 قابل مقایسه نبودند یعی ترکیب موشک فینیکس و رادار AWG9 پتانسیلی به اف 14 می داد که از 150 کیلومتری هواپیمای دشمن رو به عدم بفرسته ولی اف 15 فرسنگ ها دور از این شرایط بود پیش بینی درسته ولی پیش بینی خطرات و ایران با پلنی که داشت تصمیم داشت که نیروی هوایی اش در سال 1372 با ترکیبی از یک رهگیر قدرتمند مثل اف 14 و جنگنده هایی سبک مثل اف 16 و متوسط مانند اف 15 و اف 18 به نهایت ظرفیت و قدرت تهاجمی برسه نه سال 1359! انقلاب ایران موردی بود که پیش بینی نشده بود و وقتی انقلاب با جنگ ایران - عراق و تحریم تسلیحاتی ایالات متحده همراه شد، مسئله زیر و رو شد. اگه اف 15 بجای اف 14 در جنگ می بود با توجه به مچ بودنش با اف 4 قدرت تهاجم ایران بسیار افزایش می یافت و می تونستیم جنگ هوایی که در دو سال اول در اون قوی بودیم رو بیشتر پیش ببریم ولی هر طور حساب کنیم با اف 15، فاقد اون برتری روانی بودیم که با داشتن جنگنده ای که در حد یکی مینی آواکس میسر میشد.
  25. امثال ترکیه و عربستان بعد از اونهمه سرمایه گذاری نمیان میدون رو دودستی واگذار کنند پس هر رونمایی از پلن بی و یا سی از طرف اونها یا ارباب هاشون طبیعیه. این دخالت های گاه و بیگاه ترکیه و اسرائیل نشون دهنده اینه سوریه دست روی درست نقطه ای گذاشته و باید همین مسیر رو ادامه بده!