aminf14

Editorial Board
  • تعداد محتوا

    1,332
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    8

تمامی ارسال های aminf14

  1. چالش پیش رو تعیین کننده اینه که حماس تبدیل به گروهی جهادی و مسلح شکست خورده میشه و یا اینکه با تدبیر از تمامی قابلیت های سرزمینی و انسانی اش استفاده می کنه تا از سقوط نوار غزه جلوگیری کنه. در صورت سقوط غزه، کار فلسطین و مبارزه با رژیم عبری تمام شده است.
  2. باب مارلی (دو روز بعد از ترور نافرجامش طبق زمان بندی قبلی کنسرتش را اجرا کرد. وقتی از او علت این کار را سوال کردند) گفت: افرادی که تلاش می کنند این دنیا را بدتر کنند، یک روز هم به خود استراحت نمی دهند. پس چرا من باید این کار را انجام دهم؟
  3. خوشحالم، بسیار خوشحالم زندگی کوتاست همچون شبنمی صبحگاهی روزها از پی یکدیگر همچون باد صرصر می گذرند از یاد بردن غم و اندوه کاری است بس مشکل من چگونه می توانم غمم را فراموش کنم؟ تنها پیروزی می تواند مرا از اندوه نجات دهد. ( سائو سائو)
  4. دیالوگ هایی جالب از جوکر یکی بهترین شخصیت های تاریخ سینما اگه تو کاری تخصص داری هیچوقت اون کار رو مجانی انجام نده. وقتی یه وضعیت بحرانی پیش بیاد همین مردم متمدن ، حتی حاضر میشن همدیگه رو بخورن
  5. بدترین سیاست آمریکا و از نشانه های حماقت نئوکان هایی مثل ترامپ و بولتون همین دخالت در امور کشوری است که با تورم میلیون درصدی خود بخود در حال فروپاشی است ولی با دخالت های گاه و بیگاه امریکا ممکن است این امر بجای اثر انگیزشی ، اثری بازدارنده بر مطالبات داخلی ونزوئلا داشته باشد، بخصوص اینکه این دخالت و فشار بیرونی، جنبه عمومی و نه تحت فشار قرار دادن دولت مستقر نیکلاس مادورو را در دستور کار دارد.
  6. ممنون از دقت شما دوست عزیز. تصحیح شد. پ.ن: یادم باشه قبل خوابیدن پست نزارم چون فقط موقع بیداری می فهمم به خاطر خواب آلودگی چه شاهکاری خلق کردم.
  7. گمانه زنی هایی وجود داره که جنگنده (های) میگ 21 هندی توسط جنگنده جی اف 17 به زیر کشیده شده. این خبر و در صورت ادامه پیروزی های دیگه، می تونه با توجه به ظرفیت های جی اف 17، باعث اوج گیری این محصول و بیشتر شدن مشتریان خارجی ( مشابه همین روند که باعث توسعه 40 ساله اف 16 شد) اون بشه. http://www.entekhab.ir/fa/news/462328/روزنامه-هنگ-کنگی-هواپیمایی-که-پاکستان-با-آن-جنگنده‌های-هندی-را-ساقط-کرد-چینی-بود
  8. شاید دلیل این امر وجود تعداد عظیمی از میگ 21 باشه که در کوتاه مدت جایگزین کردن اونها کار سختیه و در بلند مدت و با وجود تجاس و همچنین خرید جنگنده از کشورهای صاحب فناوری میشه این امر رو تحقق بخشید ولی تا اون زمان هم از نظر تعدادی و کمی میگ 21 میتونه در ناوگان هند به کار بره و هم بستر مناسبیه برای خیلی از موارد تجربی و آزمون و خطا در استفاده از ابزار و تکنولوژی و به کار گرفتن اون در ورطه ای مثل همین نزاع بین هند -پاکستان که به نظر می رسه موفق هم بوده.
  9. با فرمایشتون موافقم. فقط چند مورد برای تکمیل فرمایشتون: در مورد توسعه اف 5 منظورم استفاده از خود اف 5 به عنوان یه هواپیمای آموزشی و یا جنگنده برای پشتیبانی نزدیک نبود که همانطور که فرمایش کردید، کاربردش برای همون دهه های 60 و 70 و قبل ظهور اف 16 و اف 20 بود. توسعه و تکامل اف 5 رو در سوپر هورنت میدونم یعنی تبدیل یه جنگنده سبک با هدف پشتیبانی نزدیک به یک جنگنده مولتی رول تمام عیار. این جنگنده جدای از جانشینی اف 14 و انجام وظایف محوله به عنوان یه جنگنده صادراتی محبوبیت زیادی داره. اگه همچین برنامه ای داریم میتونه برنامه ای خوب باشه وگرنه یه اف 5 با اضافه کردن یک سکان و دو سکانه شدن تبدیل به اف 18 نمیشه. در مورد نیازهای نیل به یک جنگنده بومی صحبت شما درسته ولی به نظرم قبل اون پیش نیاز اصلی یه برنامه استراتژیک و مشخصه. به نظرم چه در مورد هند، پاکستان و یا ایران این چنین برنامه مدونی وجود نداره، برنامه ای که مزایا و اهدافش کاملا مشخص و عینی (objective) باشه، چالش های آینده رو بشناسه و براش راهکار داشته باشه و در نتیجه بازار اصلی مصرف محصول و همچنین شرکت ها و طرف های مورد نظر در فرایند ساخت و توسعه محصول رو در اون فرایند دخیل کنه. بخاطر نداشتن همین تفکر گسترده و آینده نگرانه برنامه این سه کشور بیشتر کمی نگره تا کیفی نگر یعنی میخواد از نظر تعداد نواقص ناوگانشو پوشش بده، مثل جایگزینی میگ 21 یا اف 7 یا تامین جنگنده های آموزشی یا پشتیبانی نزدیک و صرفا تامین نیاز داخلی. در مورد نیروی هوایی ما هم که با وضع تحریم ها و فرسوده بودنش اوضاع مشخصه و نوع برنامه هامون هم به نظرم بیشتر مناسبتیه تا بلند مدت و مدون، بخاطر همین صرفا کوثر یک می تونه در نقش یک جنگنده پشتیبانی نزدیک ( و نه بیشتر) مفید باشه و البته تکیه ما باز هم فعلا بر اف 14( جنگنده رهگیر)، اف 4 و سوخو24( بمب افکن) و میگ 29( جنگنده برتری هوایی) است. از اینجا شاید مثلا تیزهوشی فرانسه در برنامه ریزی برای ساخت رافال مشخص بشه: اونها با هوشمندی اکثر نیازهای نیروی هوایی شونو در قالب جنگنده ای چابک و چندمنظوره که علی رغم جثه کوچکش بمب افکنی کارا هم هست ( برخلاف تجاس یا کوثر 1) ، طراحی کردن و روی یک محصول تمرکز دارن نه مثل مثلا هند، پاکستان یا ایران که از کشوری مثل امریکا، روسیه ، فرانسه، چین در ناوگانشون جنگنده دارن و این امر هزینه های زیادی رو از نظر پشتیبانی و نگهداری و تامین زیر ساخت ها می خواد. اگرچه هزینه طرح رافال فوق العاده سرسام آور بوده ولی با هدف گذاری برای صادرات و بازگشت هزینه در درازمدت می تونه تا سالها خیال نیروی هوایی فرانسه رو راحت کنه.
  10. ممنون از توضیحات و نکات قابل تامل شما ولی اگه جایی صحبت از مقایسه کردم ، منظور نه بررسی جز به جز دو جنگنده بلکه بررسی سیاست گذاری برای تولید یک جنگنده ولو با هزینه قابل توجه برای برطرف کردن نیاز جدی روز و صد البته در صورت امکان عرضه برای صادرات است. از نمونه های موفق این سیاست گذاری، طرح جنگنده اف ایکس در امریکا و موارد مشابه مثل توسعه اف 5 ( اف 17، اف 20 ) به جنگنده قدرتمندی مثل سوپر هورنت و در اتحاد جماهیر شوروی طرح PFI بود که از دل اون جنگنده های کارا و با پتانسیل بالایی در اومدند. وقتی طرحی جاه طلبانه و از ابتدا با برنامه و هدفمند باشه علاوه بر برداشتن گامی رو به جلو از نظر فناوری می تونه به خوبی با در دست گرفتن بازار صادرات به توسعه خودش ادامه بده مثل جنگنده های اف 15، اف 16، اف 18، میگ 29 ( در قالب جنگنده چند منظوره میگ 35) و سوخو 27 ( با خانواده متنوع و محبوب سوخو 30، سوخو34، سوخو35و...) و یا جنگنده رافال در فرانسه که جنگنده ای چند منظوره نسل چهار و نیم است که به خوبی تونسته اکثر نیازهای نیروی هوایی فرانسه رو در قالب جنگنده ای چند منظوره پوشش بده. در حال حاضر طرح جی اف 17 از نظر جایگزینی جنگنده های قدیمی اف 7 و تجاس از نظر جانشینی میگ 21 خوبه ولی چه این دو جنگنده و چه کوثر 1 بیشتر از باب کمیت و پوشش نیاز حاد روز ساخته شدن تا پیش بینی اینده و دست یابی به سهمی در این آینده و تولید جنگنده چند منظوره قدری که قدرت رقابت با نمونه های خارجی رو داشته باشه در حال حاضر عمده کاربرد اونها پشتیبانی نزدیک و... است. اگه در ادامه از کوثر 1 نام بردم به خاطر اینکه یکبار مسیر توسعه اف 5 به جنگنده اف 18 طی شده و صد البته متاسفانه دست ایران از لحاظ امکاناتی مثل پیشرانه برای رسیدن به این مهم بسته بوده و ناچارا دچار آزمون و خطا شده و این مشکلیه که هند نداشته و بخاطر همین 40 سال پشتیبانی و برنامه ریزی می تونست در قالب برنامه ای بلندپروازانه تر، نتیجه ای بهتر و با پتانسیل بالاتری رو در پی داشته باشه.
  11. سلام و درود بر شما دوست گرامی. در صورت امکان لطفا بیشتر توضیح بدید تا بشه بحث رو ادامه داد.
  12. نتانیاهو خیلی حرف از جنگ می زنه و البته انگار جنگ با ایران رو با دشمنانی که تنها سلاحشون راکت های دست ساز و بالن های آتش زا است، اشتباه گرفته. باید از این حقیقت برحذر باشه که این سیاست تهاجمی سالهای اخیرش لزوما این بار گرم کننده تنور انتخابات نیست و حتی ممکنه ماهیت رژیم عبری رو در خطر نابودی مطلق قرار بده. و هرکه باد بکارد طوفان درو خواهد کرد!
  13. البته تلاش هند و پاکستان برای نیل به تولید جنگنده بومی ستودنیه ولی بعد از 40 سال و انواع حمایت های خارجی از پیشرانه تا... تجاس رو تبدیل به محصول بازار مشترک چهل تیکه ای کرده که به نظرم مثل جی اف 17 پاکستانی ها نمی تونه کارایی و اثربخشی خاصی بر توازن نیروی هوایی کشور سازندشون داشته باشه ، صرفا به عنوان جانشین برای میگ 21 و اف 7 و بانشسته کردن اون جگنده ها مناسب اند . در مقام مقایسه بخصوص تجاس که انواع حمایت های خارجی و تکنولوژیکی رو پشت سرش داشته برتری چندانی نسبت به جنگنده کوثر 1 نیروی هوایی ایران نداره و در صورت تامین پیشرانه مناسبی ( مثلا آر-29، اف-110 و یا آ. ال .31) و گردآوری تمام طرح های موازی در قالب یک پروژه واحد و البته توسعه اون حتی جنگنده ای بهتر از جی اف 17 و تجاس داشته باشیم.
  14. هرج ومرج، مغاک نیست. هرج و مرج نردبان است. بسیاری در تلاش برای بالا رفتن از آن شکست می خورند و هرگز فرصت دوباره‌ای ( برای بالا رفتن از نردبان قدرت) نمی یابند. سقوط آنها را درهم می شکند. به برخی فرصت صعود داده می شود، اما خودداری می کنند. به پادشاهی، خدایان یا عشق می‌آویزند. مشتی توهم!. تنها نردبان است که واقعی است. تنها صعود است که اهمیت دارد. پتایر بیلیش ( لیتل فینگر) از شخصیت های ماندگار دنیای نغمه ای از یخ و آتش ( جی آر آر مارتین)
  15. در مورد واکنش ایران و چین این دو کشور قدرت مقابله گسترده با آمریکا و حمله محدودشو ندارن. در مورد روسیه اصولا کشوریه که در مواقع ضروری پشت کشورهای متحدشو خالی میکنه و حتی در اوج قدرت اتحاد جماهیر شوروی مثل زمان نیکیتا خروشچخف در تقابل با ایالات متحده کوتاه اومد وگرنه بجز مقابله با محدود می تونستن در بعد وسیع غذا، دارو و دیگر اقلام ونزوئلا رو کمک کنن تا اوضاع به اینجا نرسه. ولی این کار رو نمی کنن و در صورت حمله محدود آمریکا نارضایتی عمومی تبدیل به شورش عمومی میشه ( هرچند احتمالا کمی هم هست که همین دخالت کشور بیگانه مردم رو یکدست و متحد کنه).
  16. روسیه در مورد برخی جنگنده ها خودش مقدار قابل توجهی در اختیار نداره از جمله در مورد همین سوخو 30، فکر نکنم نیروی هوایی روسیه خودش 300 فروند سوخو 30 داشته باشه ولی بجز تعداد جنگنده روسیه در فکر صادرات اون محصول هست دلیل این امر هم اقتصادی شدن تولید اون جنگنده و قابلیت ارتقا و توسعه اون جنگنده و رقابت با محصولات آمریکایی و... است. به خاطر همین کشوری مثل هند که از نظر سیاسی مشکلی نداره، رقیب بالقوه روسیه از نظر توسعه صنایع نظامی و... هم نیست، با توجه به اشتهایی هم که داره مشتری خوب و البته گرم کننده خط تولید هر جنگنده ایه و می تونه مشتری دائمی برای روسیه باشه. همون اندازه ای که سوخو 35 یا میگ 35 هزینه پشتیبانی داره، اف 16 هم اون هزینه رو داره، با این تفاوت که به نظرم سوخو 35 قدرتمندترین جنگنده نسل 4.5 است.
  17. شاید منطقی تر این باشه که نیروی هوایی هند که دارنده نزدیک به 300 جنگنده سوخو 30 هست، 15 میلیارد دلار رو صرف خرید 144 فروند سوخو 35 به عنوان مکملی قدرتمند و همه فن حریف برای سوخو 30 بکنه.
  18. این هم مصاحبه قبلی دکتر ظریف و پاسخ هوشمندانه ایشون در مورد توان موشکی ایران https://www.aparat.com/v/mSYJa
  19. در مورد اظهارات دکتر ظریف دوستان رو رجوع میدم به یک سخنرانی قبلی، در جایی که بسیار هوشمندانه اشاره داشتند که زمان جنگ کسی به ما موشک نداد و قدرت دفاع نداشتیم. موردی که ایشون زیرکانه در لفافه مطرح کرده که یکی از عامل تاکید ما بر قدرت موشکی ضعف در این حوزه و تکیه بر توان داخلی و نه خارجی بود. در این مورد هم جدای از حاضر جوابی و منطق به موقع در پاسخ ایشون، به خوبی فرم صلح جویانه و تدافعی ایران در بحث نظامی رو به معرض نمایش گذاشته و حداقل دستاوردهای این سخن این بوده: 1) تاکید بر دویکرد دوگانه غرب در مقابله با متحدین و دشمنان در زمینه بهانه هایی مثل حقوق بشر و ... آنچنان که در زمان جنگ تحمیلی صدام رو تجهیز و در حال حاضر رژیم سعودی رو تا دندان مسلح کردند. 2) ما همین الان هم از نظر وجود شهرهای موشکی و برد کافی موشک هامون، قادر به نابود کردن خطرناک ترین دشمن یعنی رژیم عبری هستیم. پس از نظر موشکی هم چیز دندون گیری برای ارائه نداریم که برای از دست دادن اون هدف در پیش رو ازش بترسیم. 3) این می تونه هشداری برای روسیه و چین بشه تا ابد قاعده بازی بر اساس محاسبات اونها و نیاز ایران نیست. در زمانی که ایران قرارداد ایرباس و بوئینگ رو منعقد کرد یکی از مقامات روسی اظهار داشت ( نقل به مضمون): ایران در زمینه ناوگان هوایی با کسانی وارد معامله شده که سالها ایران رو تحقیر می کنن و از ما خرید نمی کنه. حال بعد از کنار رفتن گزینه هایی مثل ایرباس و بوئینگ دوباره روسیه روش چانه زنی و استفاده از رقابت یک طرفه رو در نظر گرفته آن چنان که به نظر می رسه دوباره ایران برای تامین ناوگان هوایی اش مجبور به خرید و استفاده از هواپیماهای دست دوم و... است. 4) این طعنه جالبیه به دولت هاییه که حاضر به تامین ناوگان هوایی مسافربری ما نیستند و اونوقت ما ازشون چندین گردان هواپیمای جنگنده به روز بخواهیم. این همون تعبیر هیتلره یعنی دادن پیشنهادی غیر قابل پذیرش ( نقل به مضمون کردم. عین عبارت رو یادم نیست) به طرف مقابل. اگه قرار باشه دولت هایی اروپایی یا حتی ترامپ که فقط شعار مذاکره میده و در عمل کاملا بر عکس اون عمل می کنه بخوان به ما جنگنده بدن، بدیهیه که باید هواپیماهای مسافربری و پشتیبانی طولانی مدت از اونها رو هم به ما ارائه بدن. ولی 1) تفاوت نگرش جمهوری اسلامی با طرف مقابل امری بنیادیه و بدیهیه اونا به سمتی نمیرن که خصم رو به سلاح های روز مثل فرمایش دوستمون 300 جنگنده به روز ( مثل رافال و یا گریپن) مجهز کنند که در صورت تحقق این امر با قدرت موشکی و همچنین تقویت توان تهاجمی ایران ، دچار کابوس حمله به متحدشون (رژیم عبری) بشن که سالهای سال اونو با دوپینگ سراپا نگه داشتن! با وجود همچین ناوگانی فاتحه اون رژیم خوندس. 2) فکر کنم برجام و همین قضیه هواپیماهای ایرباس و بوئینگ و قبلش داستان سعد آباد و... نمونه روشنی از این بود که باید پای تعهدی رو امضا کرد که طرف دست به نقد باشه یا عمل به تعهد به دولت بعدی کشیده نشه ( مثلا بیاییم با ماکرون قرارداد خرید ببندیم و بعدش ماری لوپن یا فرانسوا بایرون دوباره قضیه ترامپ رو تکرار کنه). در این مورد هم با توجه به عدم استقلال کشورهای اروپایی و کاملا گوش به فرمان امریکا بودن و نبود قدرت تصمیم گیری و اقدام قاطع و سریع، این صحبت ظریف می تونه پیشنهادی غیر قابل پذیرش باشه که اروپایی ها در عمل توان انجامشو ندارن و همین امر دست خالی و دوگانگی اونها رو نشون میده.
  20. aminf14

    ستاد تحریریه (SET)

    دوستان در مورد خیلی موارد صحبت کردند منم چندتا نکته ساده رو یادآور شم: 1) واجب تر از همیشه چیز وجود دو گرافیست پای کار و البته یکی دو ویراستار پر حوصله است چون خیلی از مقالات در حوزه نظامی ( البته نه در این سایت ) رو خوندم که از نظر علمی دارای سطح بالا ولی مثلا به زبان محاوره ای بود. 2) اگه یکی از اهداف عرضه این محصول در بولتن بعضی ادارات و بهره مندی از عواید اون هست آیا برای ترجمه ها و مقالات ارائه شده دستمزدی هم در نظر گرفته شده؟ 3) تا جایی که من در ساختار مجله خوندم بیشتر تاکید بر مسائل نظامی بود. اگه بشه به طور منظم مطالبی رو در مورد تاریخ ، اقتصاد، پزشکی ( بهداشت و تغذیه )، سینمای جنگ که البته به مسائل نظامی مرتبط باشه، داشته باشیم در این صورت ساختار کلی یکنواخت و در درازمدت خسته کننده نمیشه.
  21. البته این امر بیشتر ترفند دکتر ظریفه و بسیار بعیده با انتقال جنگنده به ایران موافقت بشه ولی میشه این بازی رو ادامه داد و حتی یک پیشنهاد جدی ( و البته دروغین، دروغ که مالیات نداره!) مثلا به فرانسه برای خرید 80-100 فروند رافال کرد. در صورت عدم موافقت که چیزی از دست نمیدیم و در صورت موافقت یکی از بهترین جنگنده های نسل 4.5 و احتمالا بروز رسانی جنگنده های میراژ اف 1 نیروی هوایی و البته به تکاپو انداختن روسیه و چین برای رقابت و %
  22. در مور اون معاهدات که فرمایش کردید یکی از موارد تحریم تسلیحاتی ایران برای پیشگیری از دستیابی ایران به تسلیحاتی تهاجمی من جمله مثلا جنگنده سوخو 30 یا 35 است. حتما این موارد برای طرف مذاکره اینقدر حائز اهمیت بوده که در برجام بر اون تاکید و در توافق اون مورد رو گنجوندند. در مورد اف 14 ، هایپ کردن این جنگنده وجهی نداره. جدای از نیروی ایمان و خلاقیت نیروی هوایی در جنگ تحمیلی برتری تکنولوژی باعث چیرگی یک طرفه اف 14 در آسمان در مقابل جنگنده هایی مثل میگ 21، میگ 23، سوخو 17، سوخو 20، سوخو 22 ، سوپر اتاندارد، میگ 25 و میراژ حتی با حمایت ویژه و بروزسانی گاه و بیگاه جنگنده های سوخو و یا میراژ شد. چند عملیات موفق ارزش این رو نداشت که نیروی هوایی عراق این چنین در مقابله با اف 14 تحقیر بشه و تا این جنگنده رویت شد دسته پروازی شون ماموریت خودشون رو لغو و فرار رو بر قرار ترجیح بدن. اگه در جنگ هوایی و برتری تکنولوژیک اف 14 نسبت به جنگنده های عراقی و همچنین میگ 25 نسبت به فانتوم وجود داشت در حال حاضر و با گسترده و به صرفه تر بودن استفاده از هواپیماهای مولتی رول که هم در بمباران هوایی و سرکوب پدافند دشمن و هم نبرد هوایی قابلیت بالایی داشته باشند، این امر بیشتر حائز اهمیته. به این مورد رو با باید نبود پشتیبانی قوی برای نیروی هوایی ایران اشاره کرد چون در منازعه با طرف خارجی ما شرایط عراق رو از نظر حمایت شدن از اتحاد جماهیر شوروی و فرانسه نداریم پس بهتره به سمت گزینه ای بریم که هم بتونه در دفاع هوایی مثمر ثمر باشه و هم توان تهاجمی مارو به مقدار قابل توجهی بالا می بره و نیاز هم نباشه مثل عراق چندمرتبه نیروی هوایی خودمون رو بازسازی کنیم، چون در جنگ امروزه مثل قضیه جنگ یوگسلاوی و یا عملیات طوفان صحرا که یک طرف شکستی همه جانبه رو تجربه کرد، در صورت رفع نکردن این نقیصه فرصت این بازسازی و پاسخ دوباره رو نداریم. اگه تهدید گروهک هایی مثل داعش باشند ممکنه جنگنده هایی مثل کوثر 1 و یا سوخو 22 مفید باشه ولی در حال حاضر حتی تامکت هم در این موازنه نمی تونه نقش چندانی داشته باشه ( مگر در صورت مولتی رول شدن و ارتقا در حد جنگنده های نسل 4.5). اگه سوخو 22 در مقابل تامکت در 30-40 سال پیش شانسی نداشت در حال حاضر در مقابل پدافند چند لایه و جنگنده هایی مهیب مثل رافال، تایفون، اف 15 و... چه شانسی می تونه داشته باشه. اگرچه تلاش نیروی هایی ارتش و سپاه در تجهیز کوثر یک و یا سوخو 22 در نقش یک جنگنده که کارایی اون پشتیبانی نزدیکه ستودنیه ولی در حال حاضر نقطه ضعف ما نبود یک جنگنده مولتی رول تمام عیاره. ضعفی که نه تولید 15 فروند کوثر یک اونهم در سه سال اون رو می پوشونه و رنگ آمیزی دوباره سوخو 22! فرصت سی ساله برای طراحی و یا تولید تحت لیسانس جنگنده کارا و قدرتمند وجود داشت که به تدریج مارو به سمت استقلال در این زمینه ببره ( مثل دستاوردهای موشکی و یا پدافندی و...) ولی متاسفانه دولتمردان ما با فرصت سوزی و...
  23. و البته دیالوگی به یاد ماندنی از ارباب حلقه ها - دو برج ( پیتر جکسون) در ستایش امید و پایداری: "درست مثل داستان های معروف آقای فرودو. اونایی که واقعا مهم بودن. داستان هایی که پر از خطر و تاریکی بودن طوری که آدم دوست نداشت آخرشو بدونه. چون نمی تونست پایان خوبی داشته باشه. چطور دنیا می تونه پر از خوبی بشه در حالی که اینقدر اتفاقات بد میفته؟!... ولی در نهایت این سایه، گذراست. حتی تاریکی هم باید بگذره و جای خودشو به روز بده، وقتی آفتاب طوع کنه درخشان تر می تابه. اینا داستان هایی بودن که تو ذهن بودن و معنا پیدا کردن. ولی آقای فرودو. حالا می فهمم که آدمای توی اون قصه ها می تونستن تسلیم بشن ولی نشدن. چون به هدفشون ایمان داشتند...و ما به این ایمان داریم که تو این دنیا خوبی هایی هست که ارزش جنگیدن داره."
  24. به احترام نقل قول و پستی که که می نویسید جواب میدم ولی ترجیحم اینه اگه قراره تبادل اطلاعات و نظری باشه با ادبیاتی مودبانه و با احترام متقابل باشه. عرض بنده واضحه، اراده ای برای به روز بودن نیروی هوایی وجود نداره . اینکه چرا سپاه به سمت داشتن نیروی هوایی قدرتمند نرفته چون در دکترین تعریف شده برای اونها بیشتر نیروی موشکی دارای اهمیته ( یا بهتر بگیم هدفی قابل دسترس تره) تا نیروی هوایی. اگر اراده برای تقویت نیروی هوایی به اندازه میل به پیشرفت در زمینه موشکی بود به همون اندازه پیشرفت داشتیم ولی از بعد از زمان مرحوم شهید ستاری در زمینه نیروی هوایی عملا در جا زدیم. بعد جنگ شاید به خاطر ضربه ای که در طول جنگ از ناحیه موشک باران و تنگنایی که از نظر پاسخ در این زمینه داشتیم، شوق زیادی برای استقلال و پیشرفت در قسمت ایجاد شد ولی تمرکز بیش از حد بر این موضوع باعث شاید غفلت، عدم توازن و پیشرفت یکسان در قسمت های مختلف نظامی شد. اینکه چقدر خرج شده ریز بودجه در نظر گرفته شده برای سال بعد همین تازگیا اعلام شد . خیلی راحته مراجعه به اون آمار و مقایسه اونها. در مورد کارکرد سوخو 17، 20 و 22 در طول دفاع مقدس میشه کارنامه شونو در یک عبارت خلاصه کرد: اف-اربع عشر،اف-اربع عشر، یالا یالا! تازه این آمار شکار اف 14 با تنگنای در مصرف موشک گران قیمت فینیکس بود چنانچه گاها در ماموریتی روی هدف قفل میشد تا هواپیمای عراقی لغو ماموریت و فرار کنه و معلوم نبود که اگه اف 14 در دفاع مقدس با امکانات تمام و بدون این محدودیت ها به دفاع از آسمان ایران می پرداخت، اثری از نیروی هوایی عراق برجای می موند!
  25. ممنون از لطف شما.تاکید بنده بر پیامد بود. تورم معلول یک علت است حالا این علت وابستگی بیش از حد ونزوئلا به نفت و فشار های سیاسی و یا سقوط جهانی اقتصاد و وارد شدن اثرات اون بر جمهوری وایمار میتونه باشه ولی در مورد سوال اولتون: امیدوارم نوع مواجهه و واکنش دستگاه دیپلماسی ما با حوصله و بدون عجله باشه و تکرار قضیه نیکلای چائوشسکو نشه که روزی ما ایشون رو با بدرقه راهی رومانی کردیم و چند روز بعد با چک و لگد از مقامش برکنار و بعد تیرباران شد. در مورد سوال دوم آمریکای مرکزی و جنوبی به نوعی حیاط خلوت ایالات متحده محسوب میشه و داشتن نفوذ و متحد در این منطقه جهت به چالش کشیدن ایالات متحده اهرم خوبی میتونه باشه.