aminf14

Editorial Board
 نمایش پروفایل  دیدن فعالیت آن

  • تعداد محتوا

    1,267

  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    7

تمامی ارسال های aminf14

  1. aminf14
    گمانه زنی هایی وجود داره که جنگنده (های) میگ 21 هندی توسط جنگنده جی اف 17 به زیر کشیده شده. این خبر و در صورت ادامه پیروزی های دیگه، می تونه با توجه به ظرفیت های جی اف 17، باعث اوج گیری این محصول و بیشتر شدن مشتریان خارجی ( مشابه همین روند که باعث توسعه 40 ساله اف 16 شد) اون بشه. http://www.entekhab.ir/fa/news/462328/روزنامه-هنگ-کنگی-هواپیمایی-که-پاکستان-با-آن-جنگنده‌های-هندی-را-ساقط-کرد-چینی-بود
  2. aminf14
    شاید دلیل این امر وجود تعداد عظیمی از میگ 21 باشه که در کوتاه مدت جایگزین کردن اونها کار سختیه و در بلند مدت و با وجود تجاس و همچنین خرید جنگنده از کشورهای صاحب فناوری میشه این امر رو تحقق بخشید ولی تا اون زمان هم از نظر تعدادی و کمی میگ 21 میتونه در ناوگان هند به کار بره و هم بستر مناسبیه برای خیلی از موارد تجربی و آزمون و خطا در استفاده از ابزار و تکنولوژی و به کار گرفتن اون در ورطه ای مثل همین نزاع بین هند -پاکستان که به نظر می رسه موفق هم بوده.
  3. aminf14
    با فرمایشتون موافقم. فقط چند مورد برای تکمیل فرمایشتون: در مورد توسعه اف 5 منظورم استفاده از خود اف 5 به عنوان یه هواپیمای آموزشی و یا جنگنده برای پشتیبانی نزدیک نبود که همانطور که فرمایش کردید، کاربردش برای همون دهه های 60 و 70 و قبل ظهور اف 16 و اف 20 بود. توسعه و تکامل اف 5 رو در سوپر هورنت میدونم یعنی تبدیل یه جنگنده سبک با هدف پشتیبانی نزدیک به یک جنگنده مولتی رول تمام عیار. این جنگنده جدای از جانشینی اف 14 و انجام وظایف محوله به عنوان یه جنگنده صادراتی محبوبیت زیادی داره. اگه همچین برنامه ای داریم میتونه برنامه ای خوب باشه وگرنه یه اف 5 با اضافه کردن یک سکان و دو سکانه شدن تبدیل به اف 18 نمیشه. در مورد نیازهای نیل به یک جنگنده بومی صحبت شما درسته ولی به نظرم قبل اون پیش نیاز اصلی یه برنامه استراتژیک و مشخصه. به نظرم چه در مورد هند، پاکستان و یا ایران این چنین برنامه مدونی وجود نداره، برنامه ای که مزایا و اهدافش کاملا مشخص و عینی (objective) باشه، چالش های آینده رو بشناسه و براش راهکار داشته باشه و در نتیجه بازار اصلی مصرف محصول و همچنین شرکت ها و طرف های مورد نظر در فرایند ساخت و توسعه محصول رو در اون فرایند دخیل کنه. بخاطر نداشتن همین تفکر گسترده و آینده نگرانه برنامه این سه کشور بیشتر کمی نگره تا کیفی نگر یعنی میخواد از نظر تعداد نواقص ناوگانشو پوشش بده، مثل جایگزینی میگ 21 یا اف 7 یا تامین جنگنده های آموزشی یا پشتیبانی نزدیک و صرفا تامین نیاز داخلی. در مورد نیروی هوایی ما هم که با وضع تحریم ها و فرسوده بودنش اوضاع مشخصه و نوع برنامه هامون هم به نظرم بیشتر مناسبتیه تا بلند مدت و مدون، بخاطر همین صرفا کوثر یک می تونه در نقش یک جنگنده پشتیبانی نزدیک ( و نه بیشتر) مفید باشه و البته تکیه ما باز هم فعلا بر اف 14( جنگنده رهگیر)، اف 4 و سوخو24( بمب افکن) و میگ 29( جنگنده برتری هوایی) است. از اینجا شاید مثلا تیزهوشی فرانسه در برنامه ریزی برای ساخت رافال مشخص بشه: اونها با هوشمندی اکثر نیازهای نیروی هوایی شونو در قالب جنگنده ای چابک و چندمنظوره که علی رغم جثه کوچکش بمب افکنی کارا هم هست ( برخلاف تجاس یا کوثر 1) ، طراحی کردن و روی یک محصول تمرکز دارن نه مثل مثلا هند، پاکستان یا ایران که از کشوری مثل امریکا، روسیه ، فرانسه، چین در ناوگانشون جنگنده دارن و این امر هزینه های زیادی رو از نظر پشتیبانی و نگهداری و تامین زیر ساخت ها می خواد. اگرچه هزینه طرح رافال فوق العاده سرسام آور بوده ولی با هدف گذاری برای صادرات و بازگشت هزینه در درازمدت می تونه تا سالها خیال نیروی هوایی فرانسه رو راحت کنه.
  4. aminf14
    ممنون از توضیحات و نکات قابل تامل شما ولی اگه جایی صحبت از مقایسه کردم ، منظور نه بررسی جز به جز دو جنگنده بلکه بررسی سیاست گذاری برای تولید یک جنگنده ولو با هزینه قابل توجه برای برطرف کردن نیاز جدی روز و صد البته در صورت امکان عرضه برای صادرات است. از نمونه های موفق این سیاست گذاری، طرح جنگنده اف ایکس در امریکا و موارد مشابه مثل توسعه اف 5 ( اف 17، اف 20 ) به جنگنده قدرتمندی مثل سوپر هورنت و در اتحاد جماهیر شوروی طرح PFI بود که از دل اون جنگنده های کارا و با پتانسیل بالایی در اومدند. وقتی طرحی جاه طلبانه و از ابتدا با برنامه و هدفمند باشه علاوه بر برداشتن گامی رو به جلو از نظر فناوری می تونه به خوبی با در دست گرفتن بازار صادرات به توسعه خودش ادامه بده مثل جنگنده های اف 15، اف 16، اف 18، میگ 29 ( در قالب جنگنده چند منظوره میگ 35) و سوخو 27 ( با خانواده متنوع و محبوب سوخو 30، سوخو34، سوخو35و...) و یا جنگنده رافال در فرانسه که جنگنده ای چند منظوره نسل چهار و نیم است که به خوبی تونسته اکثر نیازهای نیروی هوایی فرانسه رو در قالب جنگنده ای چند منظوره پوشش بده. در حال حاضر طرح جی اف 17 از نظر جایگزینی جنگنده های قدیمی اف 7 و تجاس از نظر جانشینی میگ 21 خوبه ولی چه این دو جنگنده و چه کوثر 1 بیشتر از باب کمیت و پوشش نیاز حاد روز ساخته شدن تا پیش بینی اینده و دست یابی به سهمی در این آینده و تولید جنگنده چند منظوره قدری که قدرت رقابت با نمونه های خارجی رو داشته باشه در حال حاضر عمده کاربرد اونها پشتیبانی نزدیک و... است. اگه در ادامه از کوثر 1 نام بردم به خاطر اینکه یکبار مسیر توسعه اف 5 به جنگنده اف 18 طی شده و صد البته متاسفانه دست ایران از لحاظ امکاناتی مثل پیشرانه برای رسیدن به این مهم بسته بوده و ناچارا دچار آزمون و خطا شده و این مشکلیه که هند نداشته و بخاطر همین 40 سال پشتیبانی و برنامه ریزی می تونست در قالب برنامه ای بلندپروازانه تر، نتیجه ای بهتر و با پتانسیل بالاتری رو در پی داشته باشه.
  5. aminf14
    سلام و درود بر شما دوست گرامی. در صورت امکان لطفا بیشتر توضیح بدید تا بشه بحث رو ادامه داد.
  6. aminf14
    نتانیاهو خیلی حرف از جنگ می زنه و البته انگار جنگ با ایران رو با دشمنانی که تنها سلاحشون راکت های دست ساز و بالن های آتش زا است، اشتباه گرفته. باید از این حقیقت برحذر باشه که این سیاست تهاجمی سالهای اخیرش لزوما این بار گرم کننده تنور انتخابات نیست و حتی ممکنه ماهیت رژیم عبری رو در خطر نابودی مطلق قرار بده. و هرکه باد بکارد طوفان درو خواهد کرد!
  7. aminf14
    البته تلاش هند و پاکستان برای نیل به تولید جنگنده بومی ستودنیه ولی بعد از 40 سال و انواع حمایت های خارجی از پیشرانه تا... تجاس رو تبدیل به محصول بازار مشترک چهل تیکه ای کرده که به نظرم مثل جی اف 17 پاکستانی ها نمی تونه کارایی و اثربخشی خاصی بر توازن نیروی هوایی کشور سازندشون داشته باشه ، صرفا به عنوان جانشین برای میگ 21 و اف 7 و بانشسته کردن اون جگنده ها مناسب اند . در مقام مقایسه بخصوص تجاس که انواع حمایت های خارجی و تکنولوژیکی رو پشت سرش داشته برتری چندانی نسبت به جنگنده کوثر 1 نیروی هوایی ایران نداره و در صورت تامین پیشرانه مناسبی ( مثلا آر-29، اف-110 و یا آ. ال .31) و گردآوری تمام طرح های موازی در قالب یک پروژه واحد و البته توسعه اون حتی جنگنده ای بهتر از جی اف 17 و تجاس داشته باشیم.
  8. aminf14
    هرج ومرج، مغاک نیست. هرج و مرج نردبان است. بسیاری در تلاش برای بالا رفتن از آن شکست می خورند و هرگز فرصت دوباره‌ای ( برای بالا رفتن از نردبان قدرت) نمی یابند. سقوط آنها را درهم می شکند. به برخی فرصت صعود داده می شود، اما خودداری می کنند. به پادشاهی، خدایان یا عشق می‌آویزند. مشتی توهم!. تنها نردبان است که واقعی است. تنها صعود است که اهمیت دارد. پتایر بیلیش ( لیتل فینگر) از شخصیت های ماندگار دنیای نغمه ای از یخ و آتش ( جی آر آر مارتین)
  9. aminf14
    در مورد واکنش ایران و چین این دو کشور قدرت مقابله گسترده با آمریکا و حمله محدودشو ندارن. در مورد روسیه اصولا کشوریه که در مواقع ضروری پشت کشورهای متحدشو خالی میکنه و حتی در اوج قدرت اتحاد جماهیر شوروی مثل زمان نیکیتا خروشچخف در تقابل با ایالات متحده کوتاه اومد وگرنه بجز مقابله با محدود می تونستن در بعد وسیع غذا، دارو و دیگر اقلام ونزوئلا رو کمک کنن تا اوضاع به اینجا نرسه. ولی این کار رو نمی کنن و در صورت حمله محدود آمریکا نارضایتی عمومی تبدیل به شورش عمومی میشه ( هرچند احتمالا کمی هم هست که همین دخالت کشور بیگانه مردم رو یکدست و متحد کنه).
  10. aminf14
    روسیه در مورد برخی جنگنده ها خودش مقدار قابل توجهی در اختیار نداره از جمله در مورد همین سوخو 30، فکر نکنم نیروی هوایی روسیه خودش 300 فروند سوخو 30 داشته باشه ولی بجز تعداد جنگنده روسیه در فکر صادرات اون محصول هست دلیل این امر هم اقتصادی شدن تولید اون جنگنده و قابلیت ارتقا و توسعه اون جنگنده و رقابت با محصولات آمریکایی و... است. به خاطر همین کشوری مثل هند که از نظر سیاسی مشکلی نداره، رقیب بالقوه روسیه از نظر توسعه صنایع نظامی و... هم نیست، با توجه به اشتهایی هم که داره مشتری خوب و البته گرم کننده خط تولید هر جنگنده ایه و می تونه مشتری دائمی برای روسیه باشه. همون اندازه ای که سوخو 35 یا میگ 35 هزینه پشتیبانی داره، اف 16 هم اون هزینه رو داره، با این تفاوت که به نظرم سوخو 35 قدرتمندترین جنگنده نسل 4.5 است.
  11. aminf14
    شاید منطقی تر این باشه که نیروی هوایی هند که دارنده نزدیک به 300 جنگنده سوخو 30 هست، 15 میلیارد دلار رو صرف خرید 144 فروند سوخو 35 به عنوان مکملی قدرتمند و همه فن حریف برای سوخو 30 بکنه.
  12. aminf14
    این هم مصاحبه قبلی دکتر ظریف و پاسخ هوشمندانه ایشون در مورد توان موشکی ایران https://www.aparat.com/v/mSYJa
  13. aminf14
    در مورد اظهارات دکتر ظریف دوستان رو رجوع میدم به یک سخنرانی قبلی، در جایی که بسیار هوشمندانه اشاره داشتند که زمان جنگ کسی به ما موشک نداد و قدرت دفاع نداشتیم. موردی که ایشون زیرکانه در لفافه مطرح کرده که یکی از عامل تاکید ما بر قدرت موشکی ضعف در این حوزه و تکیه بر توان داخلی و نه خارجی بود. در این مورد هم جدای از حاضر جوابی و منطق به موقع در پاسخ ایشون، به خوبی فرم صلح جویانه و تدافعی ایران در بحث نظامی رو به معرض نمایش گذاشته و حداقل دستاوردهای این سخن این بوده: 1) تاکید بر دویکرد دوگانه غرب در مقابله با متحدین و دشمنان در زمینه بهانه هایی مثل حقوق بشر و ... آنچنان که در زمان جنگ تحمیلی صدام رو تجهیز و در حال حاضر رژیم سعودی رو تا دندان مسلح کردند. 2) ما همین الان هم از نظر وجود شهرهای موشکی و برد کافی موشک هامون، قادر به نابود کردن خطرناک ترین دشمن یعنی رژیم عبری هستیم. پس از نظر موشکی هم چیز دندون گیری برای ارائه نداریم که برای از دست دادن اون هدف در پیش رو ازش بترسیم. 3) این می تونه هشداری برای روسیه و چین بشه تا ابد قاعده بازی بر اساس محاسبات اونها و نیاز ایران نیست. در زمانی که ایران قرارداد ایرباس و بوئینگ رو منعقد کرد یکی از مقامات روسی اظهار داشت ( نقل به مضمون): ایران در زمینه ناوگان هوایی با کسانی وارد معامله شده که سالها ایران رو تحقیر می کنن و از ما خرید نمی کنه. حال بعد از کنار رفتن گزینه هایی مثل ایرباس و بوئینگ دوباره روسیه روش چانه زنی و استفاده از رقابت یک طرفه رو در نظر گرفته آن چنان که به نظر می رسه دوباره ایران برای تامین ناوگان هوایی اش مجبور به خرید و استفاده از هواپیماهای دست دوم و... است. 4) این طعنه جالبیه به دولت هاییه که حاضر به تامین ناوگان هوایی مسافربری ما نیستند و اونوقت ما ازشون چندین گردان هواپیمای جنگنده به روز بخواهیم. این همون تعبیر هیتلره یعنی دادن پیشنهادی غیر قابل پذیرش ( نقل به مضمون کردم. عین عبارت رو یادم نیست) به طرف مقابل. اگه قرار باشه دولت هایی اروپایی یا حتی ترامپ که فقط شعار مذاکره میده و در عمل کاملا بر عکس اون عمل می کنه بخوان به ما جنگنده بدن، بدیهیه که باید هواپیماهای مسافربری و پشتیبانی طولانی مدت از اونها رو هم به ما ارائه بدن. ولی 1) تفاوت نگرش جمهوری اسلامی با طرف مقابل امری بنیادیه و بدیهیه اونا به سمتی نمیرن که خصم رو به سلاح های روز مثل فرمایش دوستمون 300 جنگنده به روز ( مثل رافال و یا گریپن) مجهز کنند که در صورت تحقق این امر با قدرت موشکی و همچنین تقویت توان تهاجمی ایران ، دچار کابوس حمله به متحدشون (رژیم عبری) بشن که سالهای سال اونو با دوپینگ سراپا نگه داشتن! با وجود همچین ناوگانی فاتحه اون رژیم خوندس. 2) فکر کنم برجام و همین قضیه هواپیماهای ایرباس و بوئینگ و قبلش داستان سعد آباد و... نمونه روشنی از این بود که باید پای تعهدی رو امضا کرد که طرف دست به نقد باشه یا عمل به تعهد به دولت بعدی کشیده نشه ( مثلا بیاییم با ماکرون قرارداد خرید ببندیم و بعدش ماری لوپن یا فرانسوا بایرون دوباره قضیه ترامپ رو تکرار کنه). در این مورد هم با توجه به عدم استقلال کشورهای اروپایی و کاملا گوش به فرمان امریکا بودن و نبود قدرت تصمیم گیری و اقدام قاطع و سریع، این صحبت ظریف می تونه پیشنهادی غیر قابل پذیرش باشه که اروپایی ها در عمل توان انجامشو ندارن و همین امر دست خالی و دوگانگی اونها رو نشون میده.
  14. aminf14

    ستاد تحریریه (SET)

    aminf14 پاسخ داد به remo تاپیک در ماهنامه میلیتاری

    دوستان در مورد خیلی موارد صحبت کردند منم چندتا نکته ساده رو یادآور شم: 1) واجب تر از همیشه چیز وجود دو گرافیست پای کار و البته یکی دو ویراستار پر حوصله است چون خیلی از مقالات در حوزه نظامی ( البته نه در این سایت ) رو خوندم که از نظر علمی دارای سطح بالا ولی مثلا به زبان محاوره ای بود. 2) اگه یکی از اهداف عرضه این محصول در بولتن بعضی ادارات و بهره مندی از عواید اون هست آیا برای ترجمه ها و مقالات ارائه شده دستمزدی هم در نظر گرفته شده؟ 3) تا جایی که من در ساختار مجله خوندم بیشتر تاکید بر مسائل نظامی بود. اگه بشه به طور منظم مطالبی رو در مورد تاریخ ، اقتصاد، پزشکی ( بهداشت و تغذیه )، سینمای جنگ که البته به مسائل نظامی مرتبط باشه، داشته باشیم در این صورت ساختار کلی یکنواخت و در درازمدت خسته کننده نمیشه.
  15. aminf14
    البته این امر بیشتر ترفند دکتر ظریفه و بسیار بعیده با انتقال جنگنده به ایران موافقت بشه ولی میشه این بازی رو ادامه داد و حتی یک پیشنهاد جدی ( و البته دروغین، دروغ که مالیات نداره!) مثلا به فرانسه برای خرید 80-100 فروند رافال کرد. در صورت عدم موافقت که چیزی از دست نمیدیم و در صورت موافقت یکی از بهترین جنگنده های نسل 4.5 و احتمالا بروز رسانی جنگنده های میراژ اف 1 نیروی هوایی و البته به تکاپو انداختن روسیه و چین برای رقابت و %
  16. aminf14
    در مور اون معاهدات که فرمایش کردید یکی از موارد تحریم تسلیحاتی ایران برای پیشگیری از دستیابی ایران به تسلیحاتی تهاجمی من جمله مثلا جنگنده سوخو 30 یا 35 است. حتما این موارد برای طرف مذاکره اینقدر حائز اهمیت بوده که در برجام بر اون تاکید و در توافق اون مورد رو گنجوندند. در مورد اف 14 ، هایپ کردن این جنگنده وجهی نداره. جدای از نیروی ایمان و خلاقیت نیروی هوایی در جنگ تحمیلی برتری تکنولوژی باعث چیرگی یک طرفه اف 14 در آسمان در مقابل جنگنده هایی مثل میگ 21، میگ 23، سوخو 17، سوخو 20، سوخو 22 ، سوپر اتاندارد، میگ 25 و میراژ حتی با حمایت ویژه و بروزسانی گاه و بیگاه جنگنده های سوخو و یا میراژ شد. چند عملیات موفق ارزش این رو نداشت که نیروی هوایی عراق این چنین در مقابله با اف 14 تحقیر بشه و تا این جنگنده رویت شد دسته پروازی شون ماموریت خودشون رو لغو و فرار رو بر قرار ترجیح بدن. اگه در جنگ هوایی و برتری تکنولوژیک اف 14 نسبت به جنگنده های عراقی و همچنین میگ 25 نسبت به فانتوم وجود داشت در حال حاضر و با گسترده و به صرفه تر بودن استفاده از هواپیماهای مولتی رول که هم در بمباران هوایی و سرکوب پدافند دشمن و هم نبرد هوایی قابلیت بالایی داشته باشند، این امر بیشتر حائز اهمیته. به این مورد رو با باید نبود پشتیبانی قوی برای نیروی هوایی ایران اشاره کرد چون در منازعه با طرف خارجی ما شرایط عراق رو از نظر حمایت شدن از اتحاد جماهیر شوروی و فرانسه نداریم پس بهتره به سمت گزینه ای بریم که هم بتونه در دفاع هوایی مثمر ثمر باشه و هم توان تهاجمی مارو به مقدار قابل توجهی بالا می بره و نیاز هم نباشه مثل عراق چندمرتبه نیروی هوایی خودمون رو بازسازی کنیم، چون در جنگ امروزه مثل قضیه جنگ یوگسلاوی و یا عملیات طوفان صحرا که یک طرف شکستی همه جانبه رو تجربه کرد، در صورت رفع نکردن این نقیصه فرصت این بازسازی و پاسخ دوباره رو نداریم. اگه تهدید گروهک هایی مثل داعش باشند ممکنه جنگنده هایی مثل کوثر 1 و یا سوخو 22 مفید باشه ولی در حال حاضر حتی تامکت هم در این موازنه نمی تونه نقش چندانی داشته باشه ( مگر در صورت مولتی رول شدن و ارتقا در حد جنگنده های نسل 4.5). اگه سوخو 22 در مقابل تامکت در 30-40 سال پیش شانسی نداشت در حال حاضر در مقابل پدافند چند لایه و جنگنده هایی مهیب مثل رافال، تایفون، اف 15 و... چه شانسی می تونه داشته باشه. اگرچه تلاش نیروی هایی ارتش و سپاه در تجهیز کوثر یک و یا سوخو 22 در نقش یک جنگنده که کارایی اون پشتیبانی نزدیکه ستودنیه ولی در حال حاضر نقطه ضعف ما نبود یک جنگنده مولتی رول تمام عیاره. ضعفی که نه تولید 15 فروند کوثر یک اونهم در سه سال اون رو می پوشونه و رنگ آمیزی دوباره سوخو 22! فرصت سی ساله برای طراحی و یا تولید تحت لیسانس جنگنده کارا و قدرتمند وجود داشت که به تدریج مارو به سمت استقلال در این زمینه ببره ( مثل دستاوردهای موشکی و یا پدافندی و...) ولی متاسفانه دولتمردان ما با فرصت سوزی و...
  17. aminf14
    و البته دیالوگی به یاد ماندنی از ارباب حلقه ها - دو برج ( پیتر جکسون) در ستایش امید و پایداری: "درست مثل داستان های معروف آقای فرودو. اونایی که واقعا مهم بودن. داستان هایی که پر از خطر و تاریکی بودن طوری که آدم دوست نداشت آخرشو بدونه. چون نمی تونست پایان خوبی داشته باشه. چطور دنیا می تونه پر از خوبی بشه در حالی که اینقدر اتفاقات بد میفته؟!... ولی در نهایت این سایه، گذراست. حتی تاریکی هم باید بگذره و جای خودشو به روز بده، وقتی آفتاب طوع کنه درخشان تر می تابه. اینا داستان هایی بودن که تو ذهن بودن و معنا پیدا کردن. ولی آقای فرودو. حالا می فهمم که آدمای توی اون قصه ها می تونستن تسلیم بشن ولی نشدن. چون به هدفشون ایمان داشتند...و ما به این ایمان داریم که تو این دنیا خوبی هایی هست که ارزش جنگیدن داره."
  18. aminf14
    به احترام نقل قول و پستی که که می نویسید جواب میدم ولی ترجیحم اینه اگه قراره تبادل اطلاعات و نظری باشه با ادبیاتی مودبانه و با احترام متقابل باشه. عرض بنده واضحه، اراده ای برای به روز بودن نیروی هوایی وجود نداره . اینکه چرا سپاه به سمت داشتن نیروی هوایی قدرتمند نرفته چون در دکترین تعریف شده برای اونها بیشتر نیروی موشکی دارای اهمیته ( یا بهتر بگیم هدفی قابل دسترس تره) تا نیروی هوایی. اگر اراده برای تقویت نیروی هوایی به اندازه میل به پیشرفت در زمینه موشکی بود به همون اندازه پیشرفت داشتیم ولی از بعد از زمان مرحوم شهید ستاری در زمینه نیروی هوایی عملا در جا زدیم. بعد جنگ شاید به خاطر ضربه ای که در طول جنگ از ناحیه موشک باران و تنگنایی که از نظر پاسخ در این زمینه داشتیم، شوق زیادی برای استقلال و پیشرفت در قسمت ایجاد شد ولی تمرکز بیش از حد بر این موضوع باعث شاید غفلت، عدم توازن و پیشرفت یکسان در قسمت های مختلف نظامی شد. اینکه چقدر خرج شده ریز بودجه در نظر گرفته شده برای سال بعد همین تازگیا اعلام شد . خیلی راحته مراجعه به اون آمار و مقایسه اونها. در مورد کارکرد سوخو 17، 20 و 22 در طول دفاع مقدس میشه کارنامه شونو در یک عبارت خلاصه کرد: اف-اربع عشر،اف-اربع عشر، یالا یالا! تازه این آمار شکار اف 14 با تنگنای در مصرف موشک گران قیمت فینیکس بود چنانچه گاها در ماموریتی روی هدف قفل میشد تا هواپیمای عراقی لغو ماموریت و فرار کنه و معلوم نبود که اگه اف 14 در دفاع مقدس با امکانات تمام و بدون این محدودیت ها به دفاع از آسمان ایران می پرداخت، اثری از نیروی هوایی عراق برجای می موند!
  19. aminf14
    ممنون از لطف شما.تاکید بنده بر پیامد بود. تورم معلول یک علت است حالا این علت وابستگی بیش از حد ونزوئلا به نفت و فشار های سیاسی و یا سقوط جهانی اقتصاد و وارد شدن اثرات اون بر جمهوری وایمار میتونه باشه ولی در مورد سوال اولتون: امیدوارم نوع مواجهه و واکنش دستگاه دیپلماسی ما با حوصله و بدون عجله باشه و تکرار قضیه نیکلای چائوشسکو نشه که روزی ما ایشون رو با بدرقه راهی رومانی کردیم و چند روز بعد با چک و لگد از مقامش برکنار و بعد تیرباران شد. در مورد سوال دوم آمریکای مرکزی و جنوبی به نوعی حیاط خلوت ایالات متحده محسوب میشه و داشتن نفوذ و متحد در این منطقه جهت به چالش کشیدن ایالات متحده اهرم خوبی میتونه باشه.
  20. aminf14
    استفاده از فیتر و امثالهم که اف 14 در 30-40 سال پیش دودمانشونو به خاک سیاه نشوند اونهم در زمان بکارگیری جنگنده های نسل پنجم شده نشان انصاف و شرافت ؟ گمان نکنم. نقد عدم توسعه همه جانبه و متوازن نیروی های نظامی و داشتن نیروهایی مطمئن برای حفظ حریم هوایی در مقابل همسایگانی مکار و گرگ صفت نگرانی خیلی از افراد دلسوزه و به به و چه چه الکی نمیتونه فاصله با نیاز روز رو پر کنه. اگه در مورد سازمانی که می فرمایید چیزی خریداری نشد ، علت تمرکز روی توسعه موشکی بود. نقدی که دارم هم به همین است یعنی همه تخم مرغ هارو در ظرف موشکی نچینیم و نبود یه نیروی هوایی مطمئن یعنی دادن فرصت حمله و ضربه اول به دشمن . دمشون گرم که فیتر رو عملیاتی کردند ولی فیتر چه گره ای از نیروی هوایی ضعیف و توازن و تناسب برای مقابله با نیروی هوایی کشورهای رقیب رو باز می کنه؟ چقدر کارایی دارند؟ در کدام عملیات به کار گرفته شدند که عیارشون مشخص شه؟ اصلا سازه اونها توان تحمل عملیات رو داره؟ سابقه و کارنامه شون هم که الا ماشالا در جنگ تحمیلی و دفاع مقدس وجود داره. اینکه چه عملکردی در قابل اف 14 داشتند. جالبه در طول جنگ تحمیلی یه جنگنده هم نسل سوخو 22 یعنی میگ 21 توسط هلیکوپتر کبرا شکار شد! آیا فیتر می تونه رقیب ایگل های به روز شده عربستان باشه یا اف 16 یا میراژ 2000 و یا رافال و تایفون نسل چهار و نیم؟ فیتر می تونه نقش یک جنگنده پشتیبانی نزدیک به جای فراگ فوت رو در مقابله با گروهک های تروریستی مثل داعش ، جند الشیطان و... داشته باشه درهمین حد نه بیشتر. اگه تهدیدی باشه باز چشممون به جنگنده ای برای دفاع هوایی یا رهگیری مثل میگ 29 و اف 14 است و اگه دنبال یک بمب افکن هستیم سوخو 24 و بازهم اشباح مسن نیروی هوایی چاره کارن.نیروی هوایی ارتش تونسته جنگنده هاشو سراپا نگه داره، تعمیرات اساسی رو بدون تامین قطعات و پشتیبانی آمریکا و روسیه انجام بده. بهرصورت هر ارگانی دارای ایرادی هست ولی مشکل اصلی که باعث شده نیروی هوایی ارتش به روز و متناسب با نیازهاش نباشه یکی در اولویت نبودن نیروی هوایی و مشخص نکردن ردیف بودجه قابل قبول، میل به یکپارچه کردن نیروی هوایی ورای نام ها و وجود دوگانگی ها، نداشتن اختیار متخصصین برای برنامه ریزی اصلاح و ارتقای نیروی هوایی و دخالت های نامناسب سیاسیون از هر طیف از اول انقلاب تاکنون بوده. در یه پست دیگه هم عرض کردم. رفتن به سمت استقلال صددرصدی و استفاده از نخبگان این مرز و بوم خیلی عالیه ولی ما 40 سال وقت داشتیم و با سرعت کمی به اون سمت رفتیم یا نرفتیم و الان وضعیت در حدی حاده که صرفا تکیه بر نیروی بومی راهگشای ما نیست و باید بتونیم نیرویی متناسب با تهدیدها فراهم کنیم. ماشالا 40 ساله هرچقدر منافع داشتیم به حلق روسیه و چین ریختیم. اگه الان نتونن مواردی مثل سوخو 30 یا 35 و یا جی 10 و جی 16 رو برای ما تامین کنند باید در این دوستی تجدید نظر بشه.
  21. aminf14
    برجام به خاطر نداشتن اقتصاد و مدیریت قدرتمند و عدم استفاده از فرصت های موجود برای میل به سوی اقتصاد مقاومتی و استفاده چندباره 5+1 از این ضعف و همچنین عدم تعهد و التزام طرف مقابل ( اروپا و آمریکا) تعهد و اقدامات دو جانبه و متقابل و متناسب با هم، به روزهای پایانی خودش نزدیک میشه علی برکت الله!
  22. aminf14
    جواب تورم، تورم و تورمه! یه ابر تورم قادر به فروپاشی اقتصادی منظم و شکوفا و یا یک مملکت با مواهب طبیعی فراوانه. نمونه بارزش ابرتورمی که در سال 1933 نسخه جمهوری وایمار آلمان رو پیچید و عملا از ریشه های شکل گیری جنگ جهانی دوم بود.
  23. aminf14
    امیدوارم که از نظر نظامی ( بقیه جنبه هم مطمئن همینه) با ریسمان مشرق و فارس و تسنیم و مسئولینی که فقط بخاطر توجه و قدرت به گزافه داد سخن میگن و هی از موفقیت و پیشرفت و یکه تازی سخن میگن، وارد چاه ویلی مثلا جنگ شش روزه 1967 نشیم!
  24. aminf14
    انگار که این تئوری توپ و زمین دادن کارلوس کی روش و دفاع محض مدتها قبل از فوتبال در حوزه نظامی ما و متحدین ما کاربردی شده. صحبت بر سر امکان تقابل با آمریکا یا یک ابر قدرت نیست. صحبت بر سر چالش با همسایه یا رقبایی تقریبا هم وزن ما مثل عربستان، ترکیه و یا رزیم منحوس عبری است. در این صورت عدم استفاده از بعضی ظرفیت ها در عمل واگذار کردن اون حوزه به دشمن و به احتمال زیاد ضربه خوردن از همون ناحیه است. دیگه زمان ارد و خسرو و فرهاد چهارم و جنگ های بزن در روی پارتیزانی گذشته. در زمان کنونی و در طی یک جنگ حفظ شرایط عادی و حفاظت از منابع اقتصادی یکی از مهم ترین اولویت هاست و این امر هم بدون داشتن یک نیروی هوایی مجهز و به روز تقریبا محاله.
  25. aminf14
    دوستی نکته ای رو گفت که دلیل عدم ارتقا نیروی هوایی اینه که وابسته به فلان ارگانه و عدم توازن در تقسیم نیرو و انرژی عاقبتش میشه همین. به نظر اگه نیروی هوایی زیر نظر فلان ارگان دیگه بود سالها بود که ما سوخو 30 و خیلی هواپیماهای قدرتمند رو داشتیم . ما در اواخر جنگ همین تقریبا نادیده گرفتن یک نیرو و تکیه صرف بر نیروی دیگر رو تجربه کردیم نتیجه اش شد حملات با موج عظیم انسانی و گاها درو شدن نیروها در پاتک بخاطر در نظر نگرفتن نقش نیروی هوایی و پشتیبانی و.... با این وضعیت هم موازنه یمن - عربستان و در بست در اختیار دادن آسمان ایران به طرف مقابل و اینکه دشمن بیاد و تموم زیر ساخت های مارو شخم بزنه و دلخوش به این باشیم که هفته ای مثلا یه دونه اف 15 یا... از طرف مقابل بندازیم پایین یا تک موشکی بندازیم اون سمت، در انتظارمونه! عبرت ها چه فراوانند و عبرت پذیران چه اندک!