aminf14

Editorial Board
 نمایش پروفایل  دیدن فعالیت آن

  • تعداد محتوا

    1,368

  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    8

تمامی ارسال های aminf14

  1. aminf14
    در مورد اظهارات دکتر ظریف دوستان رو رجوع میدم به یک سخنرانی قبلی، در جایی که بسیار هوشمندانه اشاره داشتند که زمان جنگ کسی به ما موشک نداد و قدرت دفاع نداشتیم. موردی که ایشون زیرکانه در لفافه مطرح کرده که یکی از عامل تاکید ما بر قدرت موشکی ضعف در این حوزه و تکیه بر توان داخلی و نه خارجی بود. در این مورد هم جدای از حاضر جوابی و منطق به موقع در پاسخ ایشون، به خوبی فرم صلح جویانه و تدافعی ایران در بحث نظامی رو به معرض نمایش گذاشته و حداقل دستاوردهای این سخن این بوده: 1) تاکید بر دویکرد دوگانه غرب در مقابله با متحدین و دشمنان در زمینه بهانه هایی مثل حقوق بشر و ... آنچنان که در زمان جنگ تحمیلی صدام رو تجهیز و در حال حاضر رژیم سعودی رو تا دندان مسلح کردند. 2) ما همین الان هم از نظر وجود شهرهای موشکی و برد کافی موشک هامون، قادر به نابود کردن خطرناک ترین دشمن یعنی رژیم عبری هستیم. پس از نظر موشکی هم چیز دندون گیری برای ارائه نداریم که برای از دست دادن اون هدف در پیش رو ازش بترسیم. 3) این می تونه هشداری برای روسیه و چین بشه تا ابد قاعده بازی بر اساس محاسبات اونها و نیاز ایران نیست. در زمانی که ایران قرارداد ایرباس و بوئینگ رو منعقد کرد یکی از مقامات روسی اظهار داشت ( نقل به مضمون): ایران در زمینه ناوگان هوایی با کسانی وارد معامله شده که سالها ایران رو تحقیر می کنن و از ما خرید نمی کنه. حال بعد از کنار رفتن گزینه هایی مثل ایرباس و بوئینگ دوباره روسیه روش چانه زنی و استفاده از رقابت یک طرفه رو در نظر گرفته آن چنان که به نظر می رسه دوباره ایران برای تامین ناوگان هوایی اش مجبور به خرید و استفاده از هواپیماهای دست دوم و... است. 4) این طعنه جالبیه به دولت هاییه که حاضر به تامین ناوگان هوایی مسافربری ما نیستند و اونوقت ما ازشون چندین گردان هواپیمای جنگنده به روز بخواهیم. این همون تعبیر هیتلره یعنی دادن پیشنهادی غیر قابل پذیرش ( نقل به مضمون کردم. عین عبارت رو یادم نیست) به طرف مقابل. اگه قرار باشه دولت هایی اروپایی یا حتی ترامپ که فقط شعار مذاکره میده و در عمل کاملا بر عکس اون عمل می کنه بخوان به ما جنگنده بدن، بدیهیه که باید هواپیماهای مسافربری و پشتیبانی طولانی مدت از اونها رو هم به ما ارائه بدن. ولی 1) تفاوت نگرش جمهوری اسلامی با طرف مقابل امری بنیادیه و بدیهیه اونا به سمتی نمیرن که خصم رو به سلاح های روز مثل فرمایش دوستمون 300 جنگنده به روز ( مثل رافال و یا گریپن) مجهز کنند که در صورت تحقق این امر با قدرت موشکی و همچنین تقویت توان تهاجمی ایران ، دچار کابوس حمله به متحدشون (رژیم عبری) بشن که سالهای سال اونو با دوپینگ سراپا نگه داشتن! با وجود همچین ناوگانی فاتحه اون رژیم خوندس. 2) فکر کنم برجام و همین قضیه هواپیماهای ایرباس و بوئینگ و قبلش داستان سعد آباد و... نمونه روشنی از این بود که باید پای تعهدی رو امضا کرد که طرف دست به نقد باشه یا عمل به تعهد به دولت بعدی کشیده نشه ( مثلا بیاییم با ماکرون قرارداد خرید ببندیم و بعدش ماری لوپن یا فرانسوا بایرون دوباره قضیه ترامپ رو تکرار کنه). در این مورد هم با توجه به عدم استقلال کشورهای اروپایی و کاملا گوش به فرمان امریکا بودن و نبود قدرت تصمیم گیری و اقدام قاطع و سریع، این صحبت ظریف می تونه پیشنهادی غیر قابل پذیرش باشه که اروپایی ها در عمل توان انجامشو ندارن و همین امر دست خالی و دوگانگی اونها رو نشون میده.
  2. aminf14

    ستاد تحریریه (SET)

    aminf14 پاسخ داد به remo تاپیک در ماهنامه میلیتاری

    دوستان در مورد خیلی موارد صحبت کردند منم چندتا نکته ساده رو یادآور شم: 1) واجب تر از همیشه چیز وجود دو گرافیست پای کار و البته یکی دو ویراستار پر حوصله است چون خیلی از مقالات در حوزه نظامی ( البته نه در این سایت ) رو خوندم که از نظر علمی دارای سطح بالا ولی مثلا به زبان محاوره ای بود. 2) اگه یکی از اهداف عرضه این محصول در بولتن بعضی ادارات و بهره مندی از عواید اون هست آیا برای ترجمه ها و مقالات ارائه شده دستمزدی هم در نظر گرفته شده؟ 3) تا جایی که من در ساختار مجله خوندم بیشتر تاکید بر مسائل نظامی بود. اگه بشه به طور منظم مطالبی رو در مورد تاریخ ، اقتصاد، پزشکی ( بهداشت و تغذیه )، سینمای جنگ که البته به مسائل نظامی مرتبط باشه، داشته باشیم در این صورت ساختار کلی یکنواخت و در درازمدت خسته کننده نمیشه.
  3. aminf14
    البته این امر بیشتر ترفند دکتر ظریفه و بسیار بعیده با انتقال جنگنده به ایران موافقت بشه ولی میشه این بازی رو ادامه داد و حتی یک پیشنهاد جدی ( و البته دروغین، دروغ که مالیات نداره!) مثلا به فرانسه برای خرید 80-100 فروند رافال کرد. در صورت عدم موافقت که چیزی از دست نمیدیم و در صورت موافقت یکی از بهترین جنگنده های نسل 4.5 و احتمالا بروز رسانی جنگنده های میراژ اف 1 نیروی هوایی و البته به تکاپو انداختن روسیه و چین برای رقابت و %
  4. aminf14
    در مور اون معاهدات که فرمایش کردید یکی از موارد تحریم تسلیحاتی ایران برای پیشگیری از دستیابی ایران به تسلیحاتی تهاجمی من جمله مثلا جنگنده سوخو 30 یا 35 است. حتما این موارد برای طرف مذاکره اینقدر حائز اهمیت بوده که در برجام بر اون تاکید و در توافق اون مورد رو گنجوندند. در مورد اف 14 ، هایپ کردن این جنگنده وجهی نداره. جدای از نیروی ایمان و خلاقیت نیروی هوایی در جنگ تحمیلی برتری تکنولوژی باعث چیرگی یک طرفه اف 14 در آسمان در مقابل جنگنده هایی مثل میگ 21، میگ 23، سوخو 17، سوخو 20، سوخو 22 ، سوپر اتاندارد، میگ 25 و میراژ حتی با حمایت ویژه و بروزسانی گاه و بیگاه جنگنده های سوخو و یا میراژ شد. چند عملیات موفق ارزش این رو نداشت که نیروی هوایی عراق این چنین در مقابله با اف 14 تحقیر بشه و تا این جنگنده رویت شد دسته پروازی شون ماموریت خودشون رو لغو و فرار رو بر قرار ترجیح بدن. اگه در جنگ هوایی و برتری تکنولوژیک اف 14 نسبت به جنگنده های عراقی و همچنین میگ 25 نسبت به فانتوم وجود داشت در حال حاضر و با گسترده و به صرفه تر بودن استفاده از هواپیماهای مولتی رول که هم در بمباران هوایی و سرکوب پدافند دشمن و هم نبرد هوایی قابلیت بالایی داشته باشند، این امر بیشتر حائز اهمیته. به این مورد رو با باید نبود پشتیبانی قوی برای نیروی هوایی ایران اشاره کرد چون در منازعه با طرف خارجی ما شرایط عراق رو از نظر حمایت شدن از اتحاد جماهیر شوروی و فرانسه نداریم پس بهتره به سمت گزینه ای بریم که هم بتونه در دفاع هوایی مثمر ثمر باشه و هم توان تهاجمی مارو به مقدار قابل توجهی بالا می بره و نیاز هم نباشه مثل عراق چندمرتبه نیروی هوایی خودمون رو بازسازی کنیم، چون در جنگ امروزه مثل قضیه جنگ یوگسلاوی و یا عملیات طوفان صحرا که یک طرف شکستی همه جانبه رو تجربه کرد، در صورت رفع نکردن این نقیصه فرصت این بازسازی و پاسخ دوباره رو نداریم. اگه تهدید گروهک هایی مثل داعش باشند ممکنه جنگنده هایی مثل کوثر 1 و یا سوخو 22 مفید باشه ولی در حال حاضر حتی تامکت هم در این موازنه نمی تونه نقش چندانی داشته باشه ( مگر در صورت مولتی رول شدن و ارتقا در حد جنگنده های نسل 4.5). اگه سوخو 22 در مقابل تامکت در 30-40 سال پیش شانسی نداشت در حال حاضر در مقابل پدافند چند لایه و جنگنده هایی مهیب مثل رافال، تایفون، اف 15 و... چه شانسی می تونه داشته باشه. اگرچه تلاش نیروی هایی ارتش و سپاه در تجهیز کوثر یک و یا سوخو 22 در نقش یک جنگنده که کارایی اون پشتیبانی نزدیکه ستودنیه ولی در حال حاضر نقطه ضعف ما نبود یک جنگنده مولتی رول تمام عیاره. ضعفی که نه تولید 15 فروند کوثر یک اونهم در سه سال اون رو می پوشونه و رنگ آمیزی دوباره سوخو 22! فرصت سی ساله برای طراحی و یا تولید تحت لیسانس جنگنده کارا و قدرتمند وجود داشت که به تدریج مارو به سمت استقلال در این زمینه ببره ( مثل دستاوردهای موشکی و یا پدافندی و...) ولی متاسفانه دولتمردان ما با فرصت سوزی و...
  5. aminf14
    و البته دیالوگی به یاد ماندنی از ارباب حلقه ها - دو برج ( پیتر جکسون) در ستایش امید و پایداری: "درست مثل داستان های معروف آقای فرودو. اونایی که واقعا مهم بودن. داستان هایی که پر از خطر و تاریکی بودن طوری که آدم دوست نداشت آخرشو بدونه. چون نمی تونست پایان خوبی داشته باشه. چطور دنیا می تونه پر از خوبی بشه در حالی که اینقدر اتفاقات بد میفته؟!... ولی در نهایت این سایه، گذراست. حتی تاریکی هم باید بگذره و جای خودشو به روز بده، وقتی آفتاب طوع کنه درخشان تر می تابه. اینا داستان هایی بودن که تو ذهن بودن و معنا پیدا کردن. ولی آقای فرودو. حالا می فهمم که آدمای توی اون قصه ها می تونستن تسلیم بشن ولی نشدن. چون به هدفشون ایمان داشتند...و ما به این ایمان داریم که تو این دنیا خوبی هایی هست که ارزش جنگیدن داره."
  6. aminf14
    به احترام نقل قول و پستی که که می نویسید جواب میدم ولی ترجیحم اینه اگه قراره تبادل اطلاعات و نظری باشه با ادبیاتی مودبانه و با احترام متقابل باشه. عرض بنده واضحه، اراده ای برای به روز بودن نیروی هوایی وجود نداره . اینکه چرا سپاه به سمت داشتن نیروی هوایی قدرتمند نرفته چون در دکترین تعریف شده برای اونها بیشتر نیروی موشکی دارای اهمیته ( یا بهتر بگیم هدفی قابل دسترس تره) تا نیروی هوایی. اگر اراده برای تقویت نیروی هوایی به اندازه میل به پیشرفت در زمینه موشکی بود به همون اندازه پیشرفت داشتیم ولی از بعد از زمان مرحوم شهید ستاری در زمینه نیروی هوایی عملا در جا زدیم. بعد جنگ شاید به خاطر ضربه ای که در طول جنگ از ناحیه موشک باران و تنگنایی که از نظر پاسخ در این زمینه داشتیم، شوق زیادی برای استقلال و پیشرفت در قسمت ایجاد شد ولی تمرکز بیش از حد بر این موضوع باعث شاید غفلت، عدم توازن و پیشرفت یکسان در قسمت های مختلف نظامی شد. اینکه چقدر خرج شده ریز بودجه در نظر گرفته شده برای سال بعد همین تازگیا اعلام شد . خیلی راحته مراجعه به اون آمار و مقایسه اونها. در مورد کارکرد سوخو 17، 20 و 22 در طول دفاع مقدس میشه کارنامه شونو در یک عبارت خلاصه کرد: اف-اربع عشر،اف-اربع عشر، یالا یالا! تازه این آمار شکار اف 14 با تنگنای در مصرف موشک گران قیمت فینیکس بود چنانچه گاها در ماموریتی روی هدف قفل میشد تا هواپیمای عراقی لغو ماموریت و فرار کنه و معلوم نبود که اگه اف 14 در دفاع مقدس با امکانات تمام و بدون این محدودیت ها به دفاع از آسمان ایران می پرداخت، اثری از نیروی هوایی عراق برجای می موند!
  7. aminf14
    ممنون از لطف شما.تاکید بنده بر پیامد بود. تورم معلول یک علت است حالا این علت وابستگی بیش از حد ونزوئلا به نفت و فشار های سیاسی و یا سقوط جهانی اقتصاد و وارد شدن اثرات اون بر جمهوری وایمار میتونه باشه ولی در مورد سوال اولتون: امیدوارم نوع مواجهه و واکنش دستگاه دیپلماسی ما با حوصله و بدون عجله باشه و تکرار قضیه نیکلای چائوشسکو نشه که روزی ما ایشون رو با بدرقه راهی رومانی کردیم و چند روز بعد با چک و لگد از مقامش برکنار و بعد تیرباران شد. در مورد سوال دوم آمریکای مرکزی و جنوبی به نوعی حیاط خلوت ایالات متحده محسوب میشه و داشتن نفوذ و متحد در این منطقه جهت به چالش کشیدن ایالات متحده اهرم خوبی میتونه باشه.
  8. aminf14
    استفاده از فیتر و امثالهم که اف 14 در 30-40 سال پیش دودمانشونو به خاک سیاه نشوند اونهم در زمان بکارگیری جنگنده های نسل پنجم شده نشان انصاف و شرافت ؟ گمان نکنم. نقد عدم توسعه همه جانبه و متوازن نیروی های نظامی و داشتن نیروهایی مطمئن برای حفظ حریم هوایی در مقابل همسایگانی مکار و گرگ صفت نگرانی خیلی از افراد دلسوزه و به به و چه چه الکی نمیتونه فاصله با نیاز روز رو پر کنه. اگه در مورد سازمانی که می فرمایید چیزی خریداری نشد ، علت تمرکز روی توسعه موشکی بود. نقدی که دارم هم به همین است یعنی همه تخم مرغ هارو در ظرف موشکی نچینیم و نبود یه نیروی هوایی مطمئن یعنی دادن فرصت حمله و ضربه اول به دشمن . دمشون گرم که فیتر رو عملیاتی کردند ولی فیتر چه گره ای از نیروی هوایی ضعیف و توازن و تناسب برای مقابله با نیروی هوایی کشورهای رقیب رو باز می کنه؟ چقدر کارایی دارند؟ در کدام عملیات به کار گرفته شدند که عیارشون مشخص شه؟ اصلا سازه اونها توان تحمل عملیات رو داره؟ سابقه و کارنامه شون هم که الا ماشالا در جنگ تحمیلی و دفاع مقدس وجود داره. اینکه چه عملکردی در قابل اف 14 داشتند. جالبه در طول جنگ تحمیلی یه جنگنده هم نسل سوخو 22 یعنی میگ 21 توسط هلیکوپتر کبرا شکار شد! آیا فیتر می تونه رقیب ایگل های به روز شده عربستان باشه یا اف 16 یا میراژ 2000 و یا رافال و تایفون نسل چهار و نیم؟ فیتر می تونه نقش یک جنگنده پشتیبانی نزدیک به جای فراگ فوت رو در مقابله با گروهک های تروریستی مثل داعش ، جند الشیطان و... داشته باشه درهمین حد نه بیشتر. اگه تهدیدی باشه باز چشممون به جنگنده ای برای دفاع هوایی یا رهگیری مثل میگ 29 و اف 14 است و اگه دنبال یک بمب افکن هستیم سوخو 24 و بازهم اشباح مسن نیروی هوایی چاره کارن.نیروی هوایی ارتش تونسته جنگنده هاشو سراپا نگه داره، تعمیرات اساسی رو بدون تامین قطعات و پشتیبانی آمریکا و روسیه انجام بده. بهرصورت هر ارگانی دارای ایرادی هست ولی مشکل اصلی که باعث شده نیروی هوایی ارتش به روز و متناسب با نیازهاش نباشه یکی در اولویت نبودن نیروی هوایی و مشخص نکردن ردیف بودجه قابل قبول، میل به یکپارچه کردن نیروی هوایی ورای نام ها و وجود دوگانگی ها، نداشتن اختیار متخصصین برای برنامه ریزی اصلاح و ارتقای نیروی هوایی و دخالت های نامناسب سیاسیون از هر طیف از اول انقلاب تاکنون بوده. در یه پست دیگه هم عرض کردم. رفتن به سمت استقلال صددرصدی و استفاده از نخبگان این مرز و بوم خیلی عالیه ولی ما 40 سال وقت داشتیم و با سرعت کمی به اون سمت رفتیم یا نرفتیم و الان وضعیت در حدی حاده که صرفا تکیه بر نیروی بومی راهگشای ما نیست و باید بتونیم نیرویی متناسب با تهدیدها فراهم کنیم. ماشالا 40 ساله هرچقدر منافع داشتیم به حلق روسیه و چین ریختیم. اگه الان نتونن مواردی مثل سوخو 30 یا 35 و یا جی 10 و جی 16 رو برای ما تامین کنند باید در این دوستی تجدید نظر بشه.
  9. aminf14
    برجام به خاطر نداشتن اقتصاد و مدیریت قدرتمند و عدم استفاده از فرصت های موجود برای میل به سوی اقتصاد مقاومتی و استفاده چندباره 5+1 از این ضعف و همچنین عدم تعهد و التزام طرف مقابل ( اروپا و آمریکا) تعهد و اقدامات دو جانبه و متقابل و متناسب با هم، به روزهای پایانی خودش نزدیک میشه علی برکت الله!
  10. aminf14
    جواب تورم، تورم و تورمه! یه ابر تورم قادر به فروپاشی اقتصادی منظم و شکوفا و یا یک مملکت با مواهب طبیعی فراوانه. نمونه بارزش ابرتورمی که در سال 1933 نسخه جمهوری وایمار آلمان رو پیچید و عملا از ریشه های شکل گیری جنگ جهانی دوم بود.
  11. aminf14
    امیدوارم که از نظر نظامی ( بقیه جنبه هم مطمئن همینه) با ریسمان مشرق و فارس و تسنیم و مسئولینی که فقط بخاطر توجه و قدرت به گزافه داد سخن میگن و هی از موفقیت و پیشرفت و یکه تازی سخن میگن، وارد چاه ویلی مثلا جنگ شش روزه 1967 نشیم!
  12. aminf14
    انگار که این تئوری توپ و زمین دادن کارلوس کی روش و دفاع محض مدتها قبل از فوتبال در حوزه نظامی ما و متحدین ما کاربردی شده. صحبت بر سر امکان تقابل با آمریکا یا یک ابر قدرت نیست. صحبت بر سر چالش با همسایه یا رقبایی تقریبا هم وزن ما مثل عربستان، ترکیه و یا رزیم منحوس عبری است. در این صورت عدم استفاده از بعضی ظرفیت ها در عمل واگذار کردن اون حوزه به دشمن و به احتمال زیاد ضربه خوردن از همون ناحیه است. دیگه زمان ارد و خسرو و فرهاد چهارم و جنگ های بزن در روی پارتیزانی گذشته. در زمان کنونی و در طی یک جنگ حفظ شرایط عادی و حفاظت از منابع اقتصادی یکی از مهم ترین اولویت هاست و این امر هم بدون داشتن یک نیروی هوایی مجهز و به روز تقریبا محاله.
  13. aminf14
    دوستی نکته ای رو گفت که دلیل عدم ارتقا نیروی هوایی اینه که وابسته به فلان ارگانه و عدم توازن در تقسیم نیرو و انرژی عاقبتش میشه همین. به نظر اگه نیروی هوایی زیر نظر فلان ارگان دیگه بود سالها بود که ما سوخو 30 و خیلی هواپیماهای قدرتمند رو داشتیم . ما در اواخر جنگ همین تقریبا نادیده گرفتن یک نیرو و تکیه صرف بر نیروی دیگر رو تجربه کردیم نتیجه اش شد حملات با موج عظیم انسانی و گاها درو شدن نیروها در پاتک بخاطر در نظر نگرفتن نقش نیروی هوایی و پشتیبانی و.... با این وضعیت هم موازنه یمن - عربستان و در بست در اختیار دادن آسمان ایران به طرف مقابل و اینکه دشمن بیاد و تموم زیر ساخت های مارو شخم بزنه و دلخوش به این باشیم که هفته ای مثلا یه دونه اف 15 یا... از طرف مقابل بندازیم پایین یا تک موشکی بندازیم اون سمت، در انتظارمونه! عبرت ها چه فراوانند و عبرت پذیران چه اندک!
  14. aminf14
    بله راه همینه که فرمایش کردید و در چت باکس و تاپیک کوثر 88 در مورد ارتقای اف 14 صحبت شد. اف 14 در کنار میگ 29 با توجه پتانسیل هایی که دارند امکان تبدیل به جنگنده های تمام عیار نسل 4.5 رو دارند. اگه قراره داستان جنگنده افسانه ای اف 14 اونم به صورت یک جنگنده چندمنظوره ادامه پیدا کنه راهش تولید گسترده داخلیه وگرنه سازه پیر اف 14 تا زمانی تحمل به روزرسانی و مهم تر از اون شرکت در عملیات رو داره. همون مسیری که اف 15 طی کرد رو میتونه تامکت هم طی کنه. و اما وضعیت طوریه که فعلا باید نقدو چسبید. شاید بعد از دفاع مقدس فرصتی 30 ساله وجود داشت که نتیجه اش شد جنگنده کوثر 1، حتی اگه همین فردا سرمایه و نیروی انسانی و ابزارهای لازم برای این تولید داخلی وجود داشته باشه، حداقل زمانی 10 ساله برای تولید جنگنده ای وزین و آبرومند که بتونه به حفظ موازنه کمک کنه لازمه پس باید این زمان ده ساله رو با خرید جنگنده ای چند منظوره و قابل رقابت با جنگنده های متعدد همسایگان اطراف ایران خرید.
  15. aminf14
    اف 15 در نسخه های اولیه چه از نظر برد رادار و چه تسلیحات مورد استفاده هوا به هوا در مقابل رادار قدرتمند AWG-9 و موشک کم نظیر فینیکس حرفی برای گفتن نداشت.
  16. aminf14
    فرمایش شما کاملا صحیحه. ما در وضعیتی هستیم که خیلی از رقبای منطقه ای برای ما شمشیر رو از رو بستن و چنگ و دندون نشون میدن. زمان جنگ خیلی از کشورها به عراق کمک مالی و... ارائه می دادند ولی در حال حاضر هرکدوم از همسایه ها از آذربایجان گرفته تا ترکیه ، امارات، رژیم منحوس سعودی و.. برای ما شاخ و شونه می کشن و از خرابکاری و به خطر انداختن منافع ما ابائی ندارند پس باید اون نیروها متناسب با تهدید باشه و نه 40-50 سال پیش. به نظرم نسبت به همون زمان هم به نوعی عقبیم. اف 14 در زمانی که ایران این جنگنده رهگیر رو خریداری کرد دارای بهترین تکنولوژی ممکن و بسیار جلوتر از هواپیماهای هم عصر خود بود. اف 14، میگ 21 و 23 که سهل بود بلکه اصلا با خود اف 15 و اف 16 هم قابل مقایسه نبود و بسیار پیشرفته و جاه طلبانه تر بود و گل سر سبد جنگنده های نسل 4 بود. خب در حال حاضر اگر ما مدعی این هستیم که از 40 سال پیش پیشرفته تریم باید بتونیم هواپیمایی متناسب با تکنولوژی روز یعنی از نسل پنج رو خریداری کنیم. از سمت کشورهای غربی که امکان هیچ خریداری وجود نداره. بجز جنگنده نسل پنجم که مثلا امکان خریدش از روسیه، آمریکا و... نیست، ما جنگنده نسل چهار و نیم هم نداریم. نه تایفون داریم و نه رافال و نه سوپر گریپن. زمانی می تونیم در مقابل 40 سال پیش ادعایی داشته باشیم که هواپیماهایی مثل توپولف 160، سوخو 35 و 34 و یا میگ 35 رو داشته باشیم که نداریم. بجز شهید ستاری واقعا در این سالها فرصت ایجاد یک نیروی هوایی مدرن رو از دست دادیم. چه در زمان ریاست جمهوری جناب آقای خاتمی که فرصت نوسازی و افزایش تعداد ناوگان میراژ اف 1 با پیشنهاد فرانسه رو با دست خودمون رد کردیم، یا در زمان جنگ انعقاد قراردادهای پشت پرده ای مثل ایران کنترا رو افشا و اون کانال ارتباطی و بروز رسانی تجهیزات رو بستیم. این اشتباهات دریجی باعث شده که علی رغم تلاش تحسین برانگیز در حفظ ناوگان موجود، هم از نظر کمی در مضیغه باشیم و هم از نظر کیفیت عملیاتی ناوگان متنوع هواپیمایی در تنگنا.
  17. aminf14
    تبلیغات و معرفی محصولات بومی و در نتیجه هراس انداختن در دل دشمنان از طریق به تصویر کشیدن نیرو و ادوات جنگی هم روشی داره که انگار در سمت ما به فراموشی سپرده میشه. از قدیم میگن همه رو می تونی گول بزنی ولی خودت رو نه . به نظر میرسه این تبلیغات و ادبیات رجزخوانی چنان ادامه دار و گول زنندس که خود گویندگانش که از مقامات رده بالا هم هستند، حرف خودشونو باورشون شده. عخه پدر بیامرز ما از چه جنبه ای 40 برابر پیشرفت کردیم؟ از نظر تعداد جنگنده، هلیکوپتر، پدافند و....؟ هنوزم که هنوزه گل سرسبد نیروی هوایی جنگنده وزین و افسانه ای اف 14 است که قبلا 79 فروندش نوشو تحویل گرفتیم و الان هم تعداد عملیاتی اش کمتره هم سازه اش پیر و فرسوده شده ، نیروی هوایی چه از نظر کیفیت و چه کمیت چندان پیشرفت چشمگیری نداشته( اگه نگیم پسرفت کرده).
  18. aminf14
    ترکیب ایمان، علم مادی و عمل شدنیه و اون هم به صورت کلاسیک و... منافاتی با هم ندارن ، چنانچه در همین جنگ تحمیلی وقتی ایمان و علم و تاکتیک همراه هم شدن نتیجه شد کمان 99، عملیات شگفت انگیز اچ 3 ، عملیات مروارید یا عملیات بیت المقدس و آزادی خرمشهر. جاهایی هم امکانات ما کم بود یا تاکتیمون اشتباه و یا زورمون نچربید و... نتیجه دلخواه نبود.
  19. aminf14
    راستش با خوندن پست های قبلی و بخصوص آیات قران در محذوریتی قرار گرفتم که در بحث شرکت نکنم ولی همینجا از شما بابت این پست مستدل و منطقی که در ادامه رویه ای که دوستمون ام آر 9 برای بحث در نظر گرفتند است، تشکر میکنم. اون مسیری که ایشون در نظر گرفتند، مبتنی بر مستندات و ارائه تحلیل و نه صرفا نظر شخصی و ... بود. به نظرم بنده اون آیات گهربار و فرمایشات که نقل شد بیشتر به خود مسئله دفاع و جهاد بر می گشت، یعنی چیزی که در حقانیت اون شکی نیست. دفاع از وطن و کیش و آیین امری پسندیده در بین همه است. اما چیزی که در این تاپیک بحث میشه بر سر عملیات مشخص و تاکتیک و اثر بخش بودن یا اثر بخش نبودن اونهاست. طراح یا طراحان تاکتیک و نقشه راه عملیات هم بهرحال معصوم نبودند، بر اساس زمان، امکانات و سواد و تحلیلیشون مسیری رو مد نظر داشتند که از قضا حالا بهش شکست بگیم یا عدم الفتح ، نتیجه اش بوده. بر گردیم به صحبت های شهید باقری و حرف های رک و روشنی که ایشون بابت شناسایی و تعداد شهدای عملیات گفت. کسی مگه در حقانیت و درستی گفتار شهید باقری شک داره؟ خود محسن رضایی هم منعطفانه توییت خودش رو اصلاح کرد. گذشته چراغ راه آیندست. دفاع مقدس هم از این قاعده مستثنی نیست. تا زمانی که ضعف هارو نبینیم و سعی در اصلاح اون و بهبود نیرو و تاکتیک نداشته باشیم، هر آن ممکنه از همون طریق ضربه بخوریم بخصوص در مقطع حساس کنونی. جدا از موارد فوق مولاعلی می فرمایند : "انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال" " نگاه کن چه چیزی گفته می شود ، نگاه نکن چه کسی می گوید." . اشتراک تحلیل و گفته ها باعث میشه که اگه موردی در ذهنمون بود به بقیه ارائه بدیم و یا نه در قالب یاد گیرنده فرو بریم. خیلی بهتره که با برچسب و انگ زنی در گفتگو ، ارائه تحلیل و استفاده از معلومات و بینش گرانبهای خیلی از دوستان رو نبندیم. ان شالله در ادامه بتونیم با بررسی بندهایی که دوستمون ام آر 9 در نظر دارند بحث رو ادامه بدیم.
  20. aminf14
    اصولا سردار بودن دلیل بر حقانیت مطلق و صاحب نظر بودن در همه امور بدون آگاهی از اطراف و تهدیدها و مصون موندن از ورطه نقد نیست .مثال بارزش محسن رضایی که خیلی با تجربه تر از سلامیه و اتفاقا همون نقد باعث شد که ایشون کلامشو اصلاح کنه. نقد وسیله ایه برای ارزیابی خودمون تا خدای نکرده در باد رجز خونی نخوابیم و یهو غافلگیر نشیم. تعهدی خوبه که با تخصص و واقع گرایی و شعاری خوبه که با شعور همراه بشه.امیدوارم به فکر ارتقای یکپارچه نیروهای نظامی و نه صرفا توسعه کاریکاتوری و تمرکز صرف بر عرصه هایی مثل پهپاد و موشک باشیم. شنیدن خبر تولید انبوه! 15 فروند جنگنده کوثر 1 اونم در ظرف سه سال واقعا مثل آب سردی بر خیلی از خیالات و آرزوهای ما بود. چشم هارو باز کنیم . اطراف مارو مشتی همسایه گرگ صفت گرفته که تا دندان مسلح و مجهز به اف 22، اف 16، تایفون و ایگل و .... اند. استقلال و متکی بودن بر نیرو و دانش بومی خیلی خوب و ارزشمنده به شرطی در کنارش توان رقابت رو از دست ندیم و عزتمون حفظ شه. مباد که فردا روزی بهترین فرزندان این آب و خاک دسته دسته پر پر شن و کاسه چه کنم چه کنم دستمون بگیریم!
  21. aminf14
    جدای از مسئله غافلگیری و لو رفتن عملیات، شاید چند مسئله دیگه هم در پر رنگ شدن تلفات و کاهش تدریجی نیروی آفندی ایران تا پایان جنگ نقش داشت. در همین مورد توسط سردار سلیمانی ذکر شد که عملیات های موفقی هم بودند که لو رفته بود از جمله بیت المقدس ولی یا برتری ابتکار نیروها و قوای ایرانی مانع از شکست خوردن عملیات شد ولی در کربلای 4 و بعد به نظرم کربلای 5 که می تونست به پایان فرایند جنگ بین ایران و عراق منجر بشه ولی در عمل باعث فرسایشی شدن روند جنگ و کاسته شدن از توان دو طرف که خواست بعضی قدرت ها بود و یکی از دلایل تحقق نیافتن اهداف ضعف در پشتیبانی و همچنین تحلیل تدریجی نیروی هوایی بود. عبدالحلیم ابوغزاله در کتاب الحرب العراقیه الایرانیه میگه: با وجود قراردادهای خرید سلاح که ایران منعقد ساخت، در توان رزم هوایی این کشور بهبود خاصی حاصل نشد. با فرا رسیدن زمستان 1986، ایران بیش از 40 فروند هواپیمای قادر به عملیات برای نبرد هوایی ( دفاع هوایی) نداشت و 80 تا 100 فروند هواپیما نیز برای ماموریت های دیگر باقی مانده بود. برخی منابع می گفتند تنها 7 فروند هواپیمای اف 14 و 20 فروند اف 4 و 10 یا 15 فروند اف 5 برای ایران باقی مانده است (صفحه 223). اشاره ابوغزاله به قراردادها احتمالا مربوط به ماجرای مک فارلین بود که ایران تونست قطعات مورد نیازشو در مورد جنگنده های اف 14، اف 4 و اف 5، موشک های تاو، موشک ضد تانک تاو از طرف مقابل بگیره. ولی بعضی دسته بندی های سیاسی و موج افشاگری ها مانع از ادامه این روابط کجدار و مریز و ترمیم و تجهیز نیروی هوایی شد. البته همین نیروی هوایی نیم بند و رو به تحلیل در طی عملیات کربلای 5 چند ده جنگنده عراقی رو سرنگون کرد که قابل ستایش بود. اگر پشتیبانی و برتری هوایی مطلق از آن ایران می بود میشد با تکیه بر اون تا حدودی سهم لو رفتن عملیات پوشش داده بشه همچنانکه به نظرم در تقابل نیروهای متحد با ارتش بعثی در جنگ خلیج فارس هم مشابه این شرایط وجود داشت ولی برتری بی چون و چرای نیروهای هوایی متحد و در راس اونها نیروی هوایی، اجازه تحرک و واکنش مناسبی به عراق نداد و بعد از مدتی توان نظامی عراق به تنها اهدافی دم دستی برای نیروی هوایی آمریکا مبدل شد،آنچنانکه ارتش بعث به خیال خودش چندین فروند هواپیمای عراقی رو برای فرار نابودی توسط نیروهای متحد و پس گرفتن در زمان مناسب به سمت ایران گسیل داد.
  22. aminf14
    در مورد استفاده از موتور rd33 و یا AL-31 جدای از مزیت ها و معایب ، شاید یکی از عللی که باعث شده حول و حوش این دوتا مانور داده بشه تا حدودی زیادی امکان در دسترس بودن این دو پیشرانه است. rd33 با توجه به کاربردش در جنگنده میگ 29 که در اختیار ایران هست و AL-31 هم باتجربه موفق این پیشرانه که یکی از ارکان قدرتمند جنگنده سوخو 30 است. ما در حال حاضر موتور تی اف 30 رودر اختیار داریم و بعد از 40 سال به نوعی سازگاری با این موتور رسیدیم ولی در مورد مخاطرات جدیدتر مثل ایگل ( و جدیدتر) که نیاز به موتور قابل اتکاتری که دچار واماندگی نشه به تولید با کیفیت تر و یا تامین اون ( یا موتوری مشابه و بهتر مثل F110-GE-400) از طرق دیگری هستیم. در این مورد هم که روابط ما با کشورهای غربی مشخص هست، در این 40 سال هم اثری از تولید این موتور در داخل کشور نبوده پس انتخاب ما محدوده و تقریبا تنها گزینه کشور روسیه است. اگه قرار باشه که روسیه حداقل همکاری رو هم با ما نداشته باشه شاید بهتر باشه در بعضی زمینه ها رویه مونو عوض کنیم. در ادامه دوست گرامی M-ATF به نکات خوبی اشاره کردند. واقعا در این 40 ساله ما هر آزمون و خطایی که بود رو انجام دادیم، فرصت دیگه ای نیست. وضعیت موجود تنها در صورتی قابل قبوله که تنها مواجهه ما با اشرار و گروه های مسلح در لب مرز باشه ولی اگه فکری اساسی نشه دیر نباشه زمانی که بحرین و قطر و کویت هم برای ما رجز بخونن( امارات که مدتی پیش خوند)! در حال حاضر هم که تمرکز بر سمت جنگنده های چند منظوره فشرده ولی کاراتر رفته که هم از قدرت دفاعی (چه در فاصله ای دور و چه داگ فایت) و همچنین تهاجمی به صورت همزمان برخوردار باشند. خیلی از ارگان و افراد تلاش قابل ستایشی برای نگهداری و ارتقای داشته های نیروی هوایی انجام میدن ولی نبود و یا ناکافی بودن تصمیم گیری و اقدامات کلان این اجزا رو نتونسته به سمت نتیجه ای که مورد انتظاره رهنمون کنه.تا وقتی اهدافی کلان تصور نشه نمیشه به برنامه ریزی و تصمیمات بزرگی رسید و این تصمیمات هم پیش فرض هایی دارن مثل سرمایه گذاری خوب و بلندمدت و عدم تصمیم گیری های خلق الساعه، تعامل با کشورهای صاحب دانش در حوزه نظامی، اهمیت و ارزش قائل شدن برای دانش بومی و همچنین بازاریابی و نیازسنجی برای ورود یک محصول هست.به نظرم ما در همون در نظر گرفتن اهداف و تصمیم گیری و تصمیم سازی مشکل داریم. به قول یکی از بزرگان انسان تا زمانی که اشتباه خود را نشناسد محکوم به تکرار آن است. باید دید که نسخه بهبود یافته جنگنده اف 5 کدام مورد رو پوشش میده؟ نقش یک بمب افکن قدرتمند مثل سوخو 34، یک جنگنده رهگیر کم نقص مثل اف 14 ، یک جنگنده چند منظوره چند منظوره مثل اف 15؟در حالت حداقلی حتی اگه چند اسکادران از این تولید بشه میتونه آسمان کشورمون رو در مقابل کشورهای رقیب که ماشالا کم هم نیستن ، پوشش بده. همچنین کدام کشوری که رابطه ای دوستانه با ما داره حاضر به خرید این جنگنده هست؟ فعلا جنگنده چند منظوره برای ما بقولی اوجب واجبات هست و اگه از این مسئله و تامین اون خیالمون راحت شد اون موقع میشه زمان بخریم و به سمت توسعه آهسته و پیوسته کوثر یک رفت.
  23. aminf14
    برادر گرامی مسلما شما مسلط هستید ( و شکسته نفسی می فرمایید). اینها گمانه زنی بود و صرفا چند پیشنهاد و چون در تاپیک مربوط به ارتقای اف 14 در این مورد و مقایسه اش با راهکارهای موازی دیگه خیلی بحث نکرده بود، پس این نوشتار بنده زمینه ای بود برای استفاده از دانش و نظر دوستان برای بررسی بیشتر این موضوع. در مورد فرمایش شما : بنده قدرت تی اف 30 رو با آر دی 33 یا AL-31 مقایسه نکردم. منظور مشکل واماندگی تی اف 30 بود . به نظرم این تاپیک در این زمینه خوبه در مورد حذف بال متحرک هم کاهش هزینه و هرچه ساده و عملی تر کردن طرح مد نظرم بود. در مورد همین کوثر 1 هم اونطور که پیداست مشکل بودجه وجود داره پس طبیعیه که برای طرحی به پیچیدگی ارتقا و تولید اف 14 نیاز به سرمایه و ریسک بالاتری وجود داره. در مورد مانور پذیری میگ 23 هم باید گفت این هواپیمای نسل سه چندان مانورپذیر نبود و اگه مثلا استرایک ایگل یا سوپر هورنت را هماوردی فرضی برای این طرح بدونیم، از نظر مانور پذیری خیلی بهتر از میگ 23 هستند.
  24. aminf14
    دو تاپیک جی اف 17 ( تندر) و کوثر دو بحث تقریبا مشابه داره. یکی امکان استفاده از جنگنده تندر و دومی بومی سازی کامل جنگنده اف 5. اگرچه ممکنه گزینه اول راه حلی ممکن و مناسب برای زمان حال و گزینه دوم اقدامی ارزشمند و بالا برنده روحیه و اعتماد باشه ولی به نظرم هچ کدوم تغییر محسوسی در توازن نیروهای هوایی در منطقه ایجاد نمی کنند و گره گشای هیچ کدام از مشکلاتی که داریم نیستند. ما زمانی شاه مهره ای به نام تامکت رو در نیروی هوایی مون داشتیم که علی رغم بسیاری از کاستی ها چه در ابتدا و چه در انتهای دفاع مقدس، تونست بار خیلی از مشکلات رو به دوش بکشه و راه گشا باشه. ولی حتی در صورت موفق بودن جنگنده کوثر یک این جنگنده تا طی طریق مسیری به مانند اف 5 تا اف 18 راهی بسیار طولانی رو در پیش رو داره راهی که خیلی سخت و گاه نیاز به طراحی مجدد در جمیع قسمت های این جنگنده از موتور، رادار و... داره. طی طریق بین اف 5 تا اف 18 فقط دو سکانه کردن جنگنده نیست. به نظرم گزینه بهتر و البته بسیار چالش برانگیزتر توسعه جنگنده اف 14 به منظور چند منظوره کردن این جنگنده اعم از نقش بمب افکن و برتری هوایی و رهگیری باشه یعنی همون کاری که با مسیری ساده تر در مورد اف 15 انجام شد و واقعا ظرفیت استفاده از این جنگنده خوب بسیار گسترده تر شد. در دنیای کنونی این همه طرح های مختلف که عملا همه نقش جنگنده پشتیبانی نزدیک رو دارن، موازی کاری و بالا رفتن هزینه و عدم نتیجه گیری رو به دنبال داره. در مورد اف 14 چند اقدام شاید لازم باشه: - یکی پیدا کردن موتوری خوب و کارا که مشکلات موتور تی اف 30 رو نداشته باشه. آر دی 33 می تونه بیس خوبی برای این منظور باشه و البته AL-31 گزینه ای ایده آله اگه بشه اونو تحت لیسانس کشور سازنده اش در ایران تولید کرد. - سبک کردن سازه تا بتونه برای برتری هوایی ظرفیت بیشتری داشته باشه. - حذف ویژگی متحرک بودن بالها. در این صورت اگه این روند کج دار و مریز طی باشه و سوخو 30 به ما تعلق بگیره در کنارش جنگنده ای رو خواهیم داشت که ویزگی های سوخو 30 و تولید تحت لیسانس موتور قدرتمند AL-31 به شدت میتونه بر روند ارتقاش تاثیر مثبت بزاره و اگرم سوخو 30 خریداری نشد ،حتی در صورت صرف 10 سال گزینه ای که بستر مناسب برای توسعه و پاسخگویی نیازهای حال و آینده رو داره.
  25. aminf14
    ایده جالبی مطرح شد. همین اکثریت و دست برتر نداشتن حوثی ها در یمن شاید مورد جالبی باشه. جالبه تمرکز عربستان بر کشوریه که نه نیروی قابل توجهی داره و نه حتی اکثریت رو. ایران هم در حال حاضر انواع و اقسام مشکلات درونی و بیرونی رو تجربه می کنه و حتی در کمال پر رویی دارن گناه 11 سپتامبر رو هم گردن ما می اندازن! پس این وسط بی احتیاط و تهاجمی رفتار کردن بدون داشتن ابزارهای لازم می تونه همون نتیجه ای رو در بر داشته باشه که تسخیر لانه جاسوسی و یا حمله به افغانستان (در پس جنایت طالبان) یا همکاری با عراق در جنگ خلیج فارس بر علیه آمریکا می تونست برای ما در بر داشته باشه که الحمداله با کیاست و تدبیر اون دوتای دوم خطرش رفع شد. اگه با تامل به این قضیه نگاه کنیم به راحتی میشه نقشه به میان کشیدن پای ایران و گسترش جنگ رو حس کرد، نقشه ای که عملا در یمن و حتی سوریه شکست خورده و در سوریه نبرد تقریبا مغلوبه و در یمن به بن بست رسیده. به نظر بنده عاقلانه تر همین رویه است که از ضعف های عربستان( مثل ضعف رفتاری بن سلمان در قضیه خاشقچی، حریری یا حتی عبدالله دوم) با استفاده گاه و بیگاه از کارت ترکیه و.. بهره برد وگرنه شاید فعلا شرایط و ابزار بردن جنگ رو به سمتی جنگی متعارف و همه جانبه رو نداریم، بهتره به شیوه بیسمارک عمل کنیم تا هیتلر تا توسط اهریمنانی که بجز پلن A قطعا پلن B و حتی C رو در آستین دارن، سورپرایز نشیم.