با سلام. به احتمالات اشاره شده توسط دوستان اضافه شود: خوشبینانه : با نزدیک شدن به سالگرد شهادت سردار سلیمانی و از طرفی ادعای ایران بر پابرجابودن مسئله انتقام سخت، آمریکا و متحدان، خودشان را در بالاترین سطح آماده باش قرار دادن تا : ۱- ایران را از هر گونه اقدام نظامی و انتقامی پشیمان کرده و بازدارن. ۲- در صورت اقدام ایران به انتقام و عملیات نظامی بر علیه نیروهای آمریکایی یا منافع اونها، بتوانند در کمترین زمان ممکن اولاً پدافند موثر انجام داده و سریعاً اقدامات بازدارنده نظامی لازم را اجرا کنن و در مرحله بعد دست به پاسخ و ضربه سخت بر علیه نقاط و مراکز از پیش تعیین شده در داخل کشور بزنن. بدبینانه : سیستم حاکم بر آمریکا ( و نه فقط دولت ترامپ ) میخواهد از فرصت و زمان باقیمانده تا پایان دولت ترامپ استفاده کرده و با ضربه مهلک به برنامه هسته ای ایران تا چندین سال خیالش از این بابت راحت شود و از طرفی با تحویل قدرت به بایدن و اجرای نمایشی از پیش تایین شده مبنی بر اقدام نسنجیده ترامپ بر خلاف نظر بایدن و دولت جدید با دادن امتیازاتی ایران را از ادامه مخاصمه بازدارند. در صورتی که حالت بدبینانه را در نظر بگیریم آمریکا روی میز مذاکراتی خواهد نشست که طرف مقابلش هیچ اهرمی برای امتیازگیری ندارد و در آن زمان میتواند به راحتی پای مسائل دیگر از جمله مسئله موشکی و نیروهای برون مرزی و حضور آنها در سوریه و ... را به میز مذاکره کشانده و به اهداف خود برسد.

این شعار که " موشک های بالستیک جایگزینی برای نیروی هوایی " کاملاً اشتباه هست و هیچ نیرویی فعلاً نتوانسته بطور کلی جایگزین نیروی نظامی دیگری شود. وقتی شما آسمان را بطور کلی به دشمن واگذار کنی چگونه میخواهید سیستم های پدافندی خود یا سیستم های موشکی بالستیک و کروز یا توپخانه خود رو فعال کنید! مسلماً در مدت زمان بسیار کمی از آغاز درگیری به سرعت سیستم های پدافندی بصورت لایه لایه از بین خواهند رفت و بعد از مدت کوتاهی کار برای مقابله موشکی بسیار سخت خواهد شد و در عمل هم شما نمیتوانید با پرتاب های کم تعداد موشکی تغییری در موازنه جنگ و نتیجه ایجاد کنید. اگر علت ساخت مزرعه های موشکی را بررسی کنید یا به دلیل تولید سیستم های رگبار موشکی توجه کنید در خواهید یافت که مسئولین نظامی ما هم علارغم وجود یک سیستم پدافندی قوی این مسئله را به خوبی میدانند که بدون داشتن آسمانی امن برای مدت زیادی نمیتوانند از سیستم های موشکی خود استفاده کنند! بیایید واقع بینانه به مسئله نگاه کنیم حتی ایران هم که اینقدر روی توان موشکی سرمایه گذاری کرد نه به خاطر بی اهمیت بودن نیروی هوایی، دریایی یا زمینی بوده که مسلماً با تجربه جنگ ۸ ساله برای همه نیروهای نظامی کشور اهمیت بی بدیل یک نیروی هوایی قدرتمند کاملاً روشن بود. در پایان جنگ مذاکراتی برای خرید جنگنده های قدرتمندی چون میگ ۳۱ ، سوخو ۲۷ و سوخو ۲۴ صورت گرفت که همگی این جنگنده ها لبه تکنولوژی جنگنده بلوک شرق بود و با توجه به نوع این جنگنده ها نشان دهنده توجه بسیار ویژه و کاملاً تخصصی به نیروی هوایی بود و شاید اگر این خرید ها به نتیجه میرسید توجه به نیروی موشکی کمتر از حال حاضر میشد. اما بدلیل محدودیت هایی که در کشور وجود داشت مسئولین کشور با مشاوره مسئولین نظامی مجبور به انتخاب سریع ترین و کارامد ترین گزینه شدند. محدودیت های ما در مورد خریدهای خارجی تحریم های تسلیحاتی و در مورد تولید داخلی محدودیت های تکنولوژی و زیر ساخت های مورد نیاز و در بحث کلی مسئله مهم توان مالی بودند در ایران با توجه به محدودیت هایی که ذکر شد بهترین راه برای ایجاد یک موازنه برای جلوگیری از یک درگیری نظامی رفتن به سمت دستیابی به نیروی موشکی قدرتمند بود که هم از نظر امکان دسترسی به آن در مدت زمان کوتاه و هم از نظر تاثیرگذاری آن در ایجاد بازدارندگی نظامی در دسترس، بهترین گزینه بود. البته به نظر میرسد که وقتی از آن زمان (سالهای بعد از جنگ) مقداری دور شدیم و با از دست داد عزیزانی چون شهید ستاری نیروی هوایی تا حدودی اهمت خود را در بین مسئولین نظامی و تصمیم گیران سیاسی از دست داد که به حمدالله این دید بعد از جنگ سوریه دوباره تغییر کرد و روزنه های امید برای احیای نیروی هوایی و باز پس گیری برتری هوایی در منطقه نمایان شد. این مسئله نه فقط برای ایران بلکه در مورد تمام کشور ها روشن است که در صورت عدم وجود محدودیت های تکنولوژیکی، زیرساختی، تحریمی و مالی ایجاد نیروهای نظامی چندگانه بهترین گزینه است و هیچ نیرویی جای دیگری را پر نمی کند بلکه همگی مکمل یکدیگر و به منزله انگشتان یک دست اند.

بله دوست عزیز من هم منظورم خود طرح جت یاسین بود و در مورد این طرح هم مثل شما معتقدم برگرفته شده از جت تایوانیست و نه کپی یا سرقت طراحی جت تایوانی.

سلام دوست عزیز. ضمن تشکر و خسته نباشید خدمت دوست گرامی آقا مهران. مسئله ای که وجود داره این هست که فقط تغییر و آپدیت یک جنگنده از نظر اویونیک و موتور را در نظر بگیرید که چه کار بسیار پر هزینه و وقت گیری هست. حالا بیایید در نظر بگیریم که بخواهیم در طراحی یک جنگنده تغییرات کلی آیرودینامیکی ،سازه، موتور، ارابه فرود، مخازن سوخت، اویونیک، رادار، سلاح و ... ایجاد کنیم و آن هم برای ساخت یک جنگنده نوساز و نه آپگرید و آن هم در قالب قفسی به نام سازه یک جنگنده قدیمی مثل F5. اگر قرار باشد این میزان تغییرات گسترده برای ساخت یک جنگنده جدید انجام گیرد پس چرا ما باید خودمان را محدود به یک سازه قدیمی با محدودیت های خاص خود کنیم در حالی که با این میزان کار تحقیقاتی و طراحی میتوان جنگنده ای کاملاً از نو طراحی کرد یا حداقل بر مبنای پلتفرمی جدیدتر و بروز تر این کار انجام شود تا در خروجی پروژه جنگنده ای داشته باشیم که حداقل های نیاز های ما را تامین کند. اینکه ما بعد از جنگ تجربه ای برای ساخت جنگنده نداشتیم و در آن زمان به سراغ اف پنج و آذرخش رفتیم مسلماً دلیلش سادگی کار و نبود دانش فنی و زیرساخت بود و البته چندین نمونه بر آن مبنا ساخته شد ولی بعد از گذشت حدود سی سال از آن زمان ما باید محدودیت های خود را کنار بزنیم تا بتوانیم پیشرفت را در آینده نزدیک تر ببینیم. پیشنهاد بنده حقیر به شما که استعداد و علاقه خوبی در این زمینه دارید طراحی در جهت بروز رسانی و رفع نواقص جنگنده های تواناتر موجود در کشور هست.

طرح جنگنده یاسین باز هم مثل طرح های دیگر فقط باعث هدر رفت بودجه ، انرژی و از همه مهمتر زمان خواهد شد. حتی اگر با توجه به تفاوتهای یاسین با جت آموزشی تایوانی، یاسین رو یک طرح داخلی برگرفته از جت تایوانی بدونیم یک طرح قدیمی و غیر کارآمد هست که نمیتونه پاسخگوی نیاز های آموزشی رزمی حال و آینده نیرو باشه. پیگیری ساخت این جت آموزشی با وجود طرح های خوبی مثل جت آموزشی رزمی برهان به هیچ وجه قابل دفاع نیست. همون طور که همه میدونیم جت برهان مشتق شده از جنگنده شفق بود که تقریباً میشه گفت در صورت تکمیل شدن هم مشکل شکایت روس ها رو در پی نداشت (بدلیل تفاوت های زیاد با اون) و از طرفی طرحی بروز و بسیار شبیه یاک ۱۳۰ بود و میتوانست نیاز نیرو رو هم به جت آموزشی پیشرفته هم در نقش پشتیبانی سبک رزمی برطرف کنه. چیزی که ما بسیار بهش احتیاج داریم. جنگنده هایی مثل اف پنج و تولیدات داخلی مبتنی بر اون هم نه میتونن نقش یک جت آموزشی ارزان قیمت رو بازی کنن و نه میتونن نقش یک جنگنده پشتیبانی نزدیک رو بخوبی ایفا کنن. با این روندی که ما در تعدد طرح های هوایی داریم فعلاً نباید منتظر یک طرح خوب و در تیراژ بالا و کارامد باشیم

سلام بله فرمایشاتتون متین و قابل دفاع هستن و البته باید منتظر آینده باشیم و ببینیم چه میشود.

سلام بله این هم یک نظریست. ولی چند سال قبل دیدیم که کشتی تجاری ایران حامل کمک های بشر دوستانه به مقصد یمن سر از بنادر ساحل مقابل در آورد و ناو محافظ ارتش هم در آخرین لحظه ماموریتش عوض شد و به عملیات اسکورت ناوگان تجاری عبوری از تنگه بابالمندب مشغول شد. ناوگان رزمی نظامی ارتش هم همان طور که شما اطلاع دارید فعلاً توان درگیری و بقاپذیزی بالایی در آبهای دور دست ندارند مگر اینکه همان طور که جناب alala فرمودند طرف مقابل از طبعات مواجهه با نیرو های سپاه واهمه داشته باشه نه از خود ناو

با نظرتون درباره علت رونمایی این ناو به دلایل گفته شده موافقم ولی مسئله اینه با کدوم ظرفیت و توان تهاجمی و تدافعی میخواد عملیات کنه! در حال حاضر که این ناو به شدت نیاز به تغییراتی داره تا بتونه فقط از پس وظیفه پشتیبانی بر بیاد چه برسه به اینکه بخواد در عملیات نظامی شرکت کنه. با وجود داشتن فضا حتی یک آشیانه بالگرد هم روش اجرا نکردن! شاید بخوان با این ناو، تجهیزات خاصی رو به مکان خاصی منتقل کنن که اون هم با توجه به تبعاتش و احتمال توقیفش( با توجه به ضعف در حفاظت از ناو) فقط باعث آبروریزی میشه متاسفانه

سلام من هم فکر میکنم که ارتش نیازی به استفاده از این ناو تدارکاتی نداره چون در نیروی دریایی ارتش چند ناو تخصصی تدارکاتی وجود داره و در صورت لزوم مانند دیگر ناو گروه ها از همین ناو های تدارکاتی استفاده خواهد کرد. مگر در صورت درخواست نیروی دریایی سپاه جهت همراهی ناوگروه های ارتش به منظور آموزش. در کل همان طور که اعلام شده سپاه هم دنبال به کارگیری چند ناو محافظ (با نام های حاج قاسم و ابو مهدی) هست که معلوم میشه این ناو رو برای پشتیبانی این ناوگان در آینده آماده کردن البته نباید از ظرفیت آبی خاکی این ناو صرف نظر کرد.

همان گونه که در عکس ها مشخصه یکی از مشکلات ناو شهید رودکی جابجایی ادوات و سیستم های موجود در شناور بین عرشه و طبقه زیر عرشه هست. همان طوری که ملاحظه میکنید برای انتقال تجهیزات از طبقه پایین به عرشه بالا باید رمپ پشت شناور باز بشه و احتمالاً این کار هم بدون پهلوگیری قابل انجام نخواهد بود در این صورت قابلیت های این ناو به شدت محدود خواهد شد مثلاً نخواهد توانست از چند سیستم سوم خرداد ذخیره در پایین عرشه استفاده بهینه کنه. برای رفع این مشکل باید بالابر های مناسبی طراحی و نصب بشه تا بتوان از حداکثر ظرفیت این ناو بهتر استفاده کرد. چیزی که فکر میکنم در پروژه ناو بندر ارتش بهتر بهش توجه شده. انشالله

جدای کار خوبی که در نیرو های دریایی ارتش و سپاه برای تبدیل و تغییر کاربری چنین ناو هایی به ناو های پشتیبانی تهاجمی نظامی داره صورت میگیره و با توجه به محدودیت های مالی و زمانی برای ما قطعاً جزء بهترین گزینه هاست. اما: احتمالاً این ناو بصورت تکمیل نشده الحاق شده و دلیل میانبر زدن ما از دل این میانبر میتونه شرایطی باشه که ممکنه در آینده نزدیک باهاش مواجه باشیم!!!. اگر به تجهیزات پدافندی این ناو توجه کنیم یک سیستم پدافند سوم خرداد رو داریم به بصورت استاندارد زمینی بر روی این ناو قرار گرفته و احتمالاً در زیر عرشه چند سیستم سوم خرداد دیگر جهت جایگزینی بعد شلیک وجود داره اما ! آیا این سامانه میتونه در شرایط طوفانی دریا به درستی عملیاتی بشه! با وجود موجود بودن سیستم پدافند نزدیک کمند که در ناوگان نظامی ارتش نصب شده و در حال نصب روی دیگر ناوگان هست آیا نباید از این سیستم بر روی این شناور با این طول و عرض استفاده میشد! استفاده از یک توپ دریایی فجر هم در سینه ناو جایی که امکان استفاده مفید دیگری وجود نداره میتونست انجام بگیره ولی باز هم خبری نیست! از طرفی تعداد موشک های کروز هم آنچنان بالا نیست و هشت فروند موشک با توجه به ابعاد و توناژ ناو میتونست دوبرابر بشه مثلاً بجای چینش دو به دو چینش چهار به چهار استفاده میشد. البته این ناو برای اهداف پشتیبانی و لجستیک دریایی و انتقال واحد های آبی خاکی گزینه بسیار مناسبی هست ولی در زمینه تهاجمی و پدافندی حداقل حفاظت از خود بسیار جای کار داره و امیدوارم که در آینده نزدیک بصورت کامل تجهیز بشه.

بله یکی از پیش نیاز های ناو هایی همچون پروژه نگین همین حلقه مفقوده بود که شکر خدا به نتیجه رسید. به امید به نتیجه رسیدن موتور هوایی توربوفن نیمه سنگین و سنگین

این خبر خوبی هست توربین گاز با توان تقریبی بیش از ۲۱ هزار اسب بخار گزینه بسیار عالی برای ناو های جنگی مون میتونه باشه که میتونه مشکلمون رو در این زمینه حل کنه دیزل های پنج هزار اسب بخاری توان مورد نیازمون رو کامل تامین نمیکردن حتی در پروژه های کلاس موج

سیستم حاکم بر آمریکا اجازه این کار رو به دولتی نمیده که کارش تمومه. ترامپ هم باید برای هدفی دست به این کار بزنه که دیگه هدفی براش نمونده

فرصت تمام شد از چه کسی انتقام بگیریم وقتی دولت آمریکا عوض شد و وقتی آبها از آسیاب افتاد هر عکس العمل ما با عواقب چندین برابری عکس العمل زمان ترور سردار مواجه خواهد شد آنزمان جو روانی داخلی و خارجی کاملاً آماده بود برای یک انتقام سخت و حتی از سوی جامعه بین المللی اگر حمایت نمیشد ولی زیاد دخالتی هم نمیکردن. الان با عناوین مختلف از عملیات تروریستی بگیر تا هزار انک دیگه به ما میزنن و عواقب شورای امنیت و تحریم های جدید و واکنش نظامی در پی اون. در حال حاضر فقط راه شکایت در دادگاه های بین المللی باز مونده که اونم با شرایط کشورمون معلومه که به هیچ جایی نمیرسه و به هیچ وجه هم، هم وزن اون بار سنگین ترور سردار نخواهد بود. مرگ یک بار و شیون یک بار. همون زمان هر چه باید میشد که نشد و دیگه تمام شد

دوره استفاده از جنگنده سرنشین دار برای شناسایی گذشته اونم برای ایرانی که از نظر پهپاد چه در نوع و چه در تعداد در حد مطلوبی پیشرفت کرده. بجز به خطر انداختن جان خلبانها و تحمیل هزینه های بالای عملیات شناسایی چیز دیگری تقریباً برامون نخواهد داشت.

بله کاملاً درسته یادمه زمانی در میلیتاری پیشنهاد تبدیل یک نفتکش به یک ناو پهپاد بر مطرح شد که یادم نیست از کدوم یک از عزیزان بود ولی نتیجه کار شاید حاصل اون پیشنهادات باشه و در هر صورت کار خوبی شروع شده. با وجود عدم همکاری بسیاری از کشور ها با ناوگروه های نظامی ما در آبهای دوردست این پروژه میتونه راهگشا باشه و البته میتونه توانایی بسیار بالایی به نیرو بده. ولی فراموش نکنیم که باز هم جای ناوشکن های سنگین خالیه و موج کلاس ها در این عملیات های دور دست تقریباً میشه گفت هیچ کارایی نخواهند داشت و باید منتظر ناوشکن های با تناژ بالای ۶۰۰۰ تن برای عملیات های دوردست باشیم.

ماشین تولید علم و سلاح آلمان، اسطوره ای که در مدت فقط یک قرن سه بار از خاکستر بلند شد و جهان رو تقریباً تسخیر کرد. غیر از اینکه هوش و استعداد بالا و فرهنگ سخت کوشی یک ملت باعث تولید یک چنین نیرویی بشه به نظرم چیز دیگری توانشو نداره

خوب الحمدلله انگار کار روش چند وقتی هست که شروع شده. این پروژه الان فکر کنم در تاسیسات ایزوآیکو در حال انجام هست و پروژه خوبی خواهد بود.

ایران. برگ برنده ای که ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا نداشت و ضربه سختی به ترامپ زد. در سخنان ترامپ هم کاملاً واضحه که موضوع ایران و مهار کردن آن در سیاست خارجه آمریکا بسیار با اهمیت شده و دیگر غیر قابل چشم پوشی نیست( ترامپ؛ بعد از برنده شدن من اولین تماسی که گرفته میشه از طرف ایرانه!!!) مشخصاً این دیالوگ آنقدر مهم هست و پشت این سخن خیلی حرفها وجود داره که باید بسیار موشکافی بشه. نتیجه مقاومت ایران در عدم باج دهی به آمریکا ( هر چند واقعاً به همه مردم فشار بسیاری وارد شد) ولی تاثیرش حذف ترامپ از صحنه سیاسی یک ابر قدرت هست و نباید این موضوع را ساده گرفت. هر چند که قطعاً موارد بسیاری در عدم موفقیت ترامپ از جمله مسئله کرونا و چین موثر بودن ولی مسئله کارت مفقود ایران در این انتخابات از همه کارتها پر رنگ تر بود. در صورت تایید شدن نتیجه حال حاضر انتخابات آمریکا چیزی که برای همیشه تغییر خواهد کرد( اگر مسئولین ایرانی درک کنن و این مسئله مهم رو زود فراموش نکنن) این خواهد بود که دیگر آمریکا متوجه خواهد شد که بدون دادن هیچ امتیازی نمیتواند از ایران امتیاز بگیرد و باید انتظارات طرف مقابل براورده شود.

با سلام. بعد از این همه سال که نیروی هوایی ایران با نبود جنگنده ای بروز و با قابلیت های بالا دست به گریبان بوده اونم در زمانی که در درگیریهای منطقه ای مثل سوریه خیلی نبودش احساس میشد چرا باید دوباره فرصت سوزی بشه و رفت سراغ جنگنده ای مثل j10 که اگر بخواهیم مقایسه کنیم باز قضیه همون قضیه خرید میگ های ۲۹ خواهد شد که به هیچ وجه نیاز هامون رو نه برای آینده بلکه برای زمان حال هم براورده نمیکنه. این پنجره ای که باز شده معلوم نیست که تا چه زمانی باز خواهد بود و ما باید سراغ بهترین های در دسترس بریم و به حداقل ها بسنده نکنیم. بهترین خرید برای نیروی هوایی میتونه از بین خانواده سوخو باشه و اگر حتی بخوان از چین خرید کنن بهتر از جنگنده های چینی مشابه خانواده سوخو استفاده بشه( در صورت همکاری روسها با چین برای تامین موتور یا به نتیجه مطلوب رسیدن موتور چینی). کشور پهناوری مانند ایران به جنگنده ای دوربرد و قدرتمندی مانند سوخو ۳۰/ ۳۵ بیشتر نیاز داره

دوست عزیز به نکته کلیدی اشاره کردید. دقیقاً تحرک این سری افراد و تفکرات یعنی تیر آخر سنگ اندازی در مساله تحریم تسلیحاتی که کاملاً در راستای اهداف غرب و آمریکاست یا بهتر بگم با مدیریت خود اونها داره انجام میشه. حالا در بین این افراد هم افراد خائن و وطن فروشی هست که عامدانه این مسیر رو گرفتن و هم افرادی که دشمن از جهل اونها در این مسئله استفاده خواهد کرد.

جمهوری آذربایجان هم بخش جدا شده ای از کشور ماست. ایران برای هر دو کشور ارمنستان و آذربایجان مثل مادری میمونه که بچه هاشو ازش جدا کردن و هیچ کس راضی به کشته شدن و آسیب به مردم این مناطق خوشحال نیست. ولی بحث بحث زیاده خواهی علیوف هست که فقط قره باغ رو نمیخواد پس بگیره بلکه نگاهش به خاک سرزمین مادریشون ایران هست و هدف آینده و آرزوشون هم جدا کردن و تصاحب استان های شمال غربی ایران هست و لاغیر. کشور آذربایجان اگر میخواست مسئله قره باغ رو حل کنه که ایران سالهاست به اونها همه جوره کمک کرده و حتی ما در قره باغ برای دفاع از اونها شهید دادیم پس میتونست از ایران کمک بگیره نه اینکه بره سراغ دشمنان خونی ما مثل اسرائیل و تروریست های معارض سوری و بیارتشون بیخ گوش ما. اگر این مسئله تروریست ها در اون منطقه حل نشه در آینده نچندان دور شما عواقب و نا امنی رو در منطقه شمال غرب خواهید دید و اون زمان دیگه جمع کردن کار بسیار سخت خواهد شد.

هیچ کشوری نا امنی در مرزهاش به صلاحش نیست و هیچ نفعی از این نا امنی ها نخواهد برد وجود گروهک های تروریستی در منطقه قره باغ و در بیخ گوشمون اونهم معارضین سوری که صد برابر بهتر از پ ک ک هستن و به خون ایرانی تشنه هستن خیلی میتونه دردسر ساز باشه. کلاً به نظر انتقال معارضین سوری جدای از مسئله قره باغ فقط برای لطمه زدن به امنیت ایران هست اگر تحرکات پانترک ها ی مناطق شمال غرب رو هم در نظر بگیریم اتصال این دو به هم میتونه در اون منطقه دردسر های جدی برامون ایجاد کنه. خدا کنه که این تروریست ها قبل از اینکه در این مناطق تثبیت بشن بهانه دست ایران بدن تا بشه از شرشون خلاص شد.

حالا اون امامان جمعه سیاس که بیانیه مشترک دادند بیان و از کشور اهل بیت به اصطلاح خودشون دفاع کنند.