قاهر به مشکلاتش در همین انجمن به اندازه کافی اشاره شده و ساخت‌یک‌کانسپت دلیل نمیشه ما بتونیم نمونه واقعی بسازیم کما اینکه در شکل و ظاهر و حتی ایرودینامیک اون شاهد فاجعه هایی بودیم که طراحان جهانی و داخلی تحلیل های لازم را انجام داد. این مواد فارق از بحث انجین نسل ۳ بسیار کم توان در برابر سازه با پسای زیاد و ایونیک نامعلوم و معمای ان هستن که ما هنوز قدرت ساخت رادار های هوابرد برای موجودی فعلی و عملیاتی کردن خیلی از دارایی هامون منجمله میراژ f1 را نداریم و هنوز با رادار فرانسوی سیرانو و هماهنگ کردن تسلیحات گویا مشکلات زیاد داریم و این دارایی نیز بدون فایده لازمه فقط داره هزینه تحمیل میکنه!! کما اینکه ورودش هم تاثیری نداره و با وجود رقبای منطقه‌ای و نیرو های مدرن هوایی اونها صرفا یک‌سلاح پشتیبانی نزدیک‌ میشه روش حساب کرد! بحث قاهر هم که واقعا نیاز به توضیح بیشتر نداره در حالی میتونستن حداقل یک پیش نمونه بدون عیب معرفی کنند حداقل تو این بخش مورد تمسخر قرار نگیریم !! پیش نمونه نسل پنج ترکیه شبیه به طرح های جواب داده و دارای برنامه‌ای واقعی و مدون و شفاف!

کشوری به وسعت‌ما میتونه همون‌زیرساخت‌ توسعه و ساخت موتور و بدنه را‌هم حتی با صرفه اقتصادی داشته باشه مثلا صنایع ساخت‌موتور که بتونن در شرایط تحریمی موتور و قطعات تجاری مورد نیاز مارا فراهم‌کنند و یا حتی برای بالگرد ها و موتور های توربین‌گازی صنایع کشتی رانی و نیروگاهی هم خدمات‌رسانی کنند و این در مواقع تحریم هست و در زمان رفع تحریم هم‌بصورت یک‌پیمانکار برای ابر شرکتهای جهانی و تحت لیسانس اونها همکار ی کنند و کسب منافع و سود تجربه کنند و خودش را توسعه بده همین‌موارد در ساخت بدنه هم امکان پذیره به علاوه یک‌روش دیگه توسعه و ساخت موتور هایی هست که کاربرد چند گانه داشته باشه مثلا هم درپهپاد ها هم در جمبو های مسافربری و در جنگنده ها کلاس های مختلف اون قابل نصب باشه حتی تو کشور های توسعه یافته هم چنین کاری را برای کاهش هزینه ها انجام دادن !! ساخت جت‌های تجاری مورد نیاز‌ هم باید در دستور کار‌باشه با پیشبرد صنایع فوق‌ این راه میتونه توسعه نظامی را ثمره اش را به دیگر بخش‌ها‌هم‌تسری بده.

در بحث توسعه کشاورزی باید به توسعه تکنولوژی های موجود و ماشین آلات توجه زیادی کرد ادوات‌جدید قدرت کاهش نیروی انساتی و هزینه های برداشت‌به اضافه‌ افزایش بهره وری در برداشت‌را دارن‌که باید اللخصوص به ماشین‌الات جدید و واردات و تولید اون توجه زیادی کرد نکته بعدی زیر ساخت‌حمل نقل یکی از‌مهمترین زیرساخت‌های توسعه ای هست ما باید بتونیم محصولات‌کشاورزی را با‌پایین ترین‌هزینه حمل نقل و جابجا کنیم در حجم زیاد و به راحتی صادر کنیم استفاده از ظرفیت ریلی و ایجاد ایستگاه های بارگیری و تخلیه و انتقال و استفاده از کشتی رانی و رودخانه های قابل کشتیرانی باید در الویت‌قرار بگیره‌الان رودخانه های بزرگ‌دنیا با ایجاد سد های‌تنظیمی و‌اماده کردن بستر انها علاوه بر تامین اب مورد نیاز کشاورزی به بستر حمل نقلی ارزانقیمت و قابل دسترس برای کشاورزان‌ تبدیل شده یکی‌از شاخص ترین این رودها می‌سی‌سی‌پی هست که ۶۷درصد از تولید کشاورزی امریکا در حاشیه این رود هست و کل انتقال و صادرات توسط کشتی های خاص توسط این رود انجام میشه و به اقیانوس میرسه و اونجا با کشتی های اقیانوس پیما به مقاصدمنتقل میشه. ما هم در صورت برنامه ریزی میتونیم قسمت هایی از اروند و کارون که اتفاقا جلگه های حاصلخیز و مزارع خوبی داره برای انتقال ارزان‌محصولات اماده کنیم البته ساختارهایی وجود داره ولی از کارایی لازم برخوردار نیست و هنوز سنتی هست!

نمیدونم بی ربطه این موضوع به تاپیک ولی شما صادرات کشاورزی اسراییل را و وضعیت آب های سطحی و‌روان قابل مصرفش را بررسی کنید و ببینید چه اوضاعی داره حای وضعیتش خیلی اسفناک تر‌از ماست‌ولی با‌آب شیرین‌کن و تکنولوژی مدرن و بروز تونسته وضعیت موجود را مدیریت عالی کنه علاوه بر تامین امنیت غذایی کشورش یه صادر کننده خوب هم‌هست!!

سیاست های خصمانه کشور های اطراف ما برامون تبدیل به یک روال شده !! یعنی به سطحی رسیدیم که توطئه و ضدیت اونهارا عادی میسنجیم! واقعا فکر میکنم سرمایه گذاری قشری خاص‌در این‌کشور باعث شده این حجم مقابل اونها دست به عصا باشیم حمله به ما و متحدین ما درسوریه ! شعر خانی مغروضانه عدم تمدید قرارداد گازی .........جلوگیری از ارتباط ما با اتحادیه اروپا وبخصوص انتقال انرژی حمله به مرز های ما و حتی صحبت از ورود به خاک ما دسیسه چندین ساله با رژیم صهیونیستی و.... حرفی برای گفتن نمیزاره باید فکر کرد به حال این‌کشور فکر میکنم ظاهر دوستانه و باطن دشمنانه اونها و دوستی و‌بی عملی ما مقابل اونها داره مارا به جاهای باریکی میکشونه واقعا خطر ناکه این نوع تقابل !! http://irdiplomacy.ir/fa/news/1998140/استفاده-تاکتیکی-اردوغان-از-سیاست-بی-خردی-با-هدف-تحقق-رویای-۲۰۲۳ باید وابستگی اقتصادی و سیاسی را به این کشور کم کنیم باید مقداری محکم تر برخورد کنیم باید کریدوری به مدیترانه از عراق و سوریه باز کنیم‌برای ترانزیت و دور زدن این‌بن بست!! این کشور برای دور زدن و محدود کردن ما داره برنامه ریزی میکنه اولین بار مستقیم به چین از ترکیه به گرجستان_آذربایجان دریای کاسپین و قزاقستان چین حرکت کرد ولی این وسط ایران جایی نداشت تو این رقابت نباید عقب موند!!

سوخو ۲۴ توانمنده واقعا چرا باید بازنسشت بشه ؟ اف۷ ایرگارد اف ۵ های فرسوده و پیر و میراژf1 کم تعداد که هنوز در مسلح سازیش مشکلاتی وجود داره باید بازنشست بشوند فانتوم دیزل (f4d) هم سن سال بالایی داره و فکر میکنم باید اگه میشه تبدیل به منبع قطعات بشون و اگر قصدی برای خرید mig35 نداریم باید برای جایگزینیmig29 هم برنامه ریخت ! جنگده های f4e وsu24وf14aو کوثر باید حفظ بشه چون صددرصد قدرت خرید بزرگ‌نداریم جایگزینی همون موارد بالا هم باید به ترتیب باشه مثلا اولین گزینه برای بازنشتگی میراژ و تایگر ها هستن به ترتیب بعدی اف۷ و بعد ها فانتوم دی ؛و میگ۲۹ !! جنگنده ها بازنشسته را باید چیکار کنیم باهاش. _آیا سوریه پولی برای پرداخت داره تا بخشی از نیروی هواییش را بازسازی کنیم؟ مثلا اف۷ و میگ ۲۹ وحتی اف ۵ بکارش میاد? _ البته میتونیم موزه ها و دانشگاه هارا هم از پلتفرم های بازنشسته شده جهت بالابردن سطح اموزش بهره‌مند کنیم. _البته میراژ و اف۴Dرا باید در حالت ذخیره حفظ کنیم !!

اگه کوثری ساخته بشه با ۲۰ درصد بزرگتر شده باید تغییراتی ساختاری هم روش انجام بشه ! یکی از تغییرات اضافه کردن یه بلوک بدنه و بردن سیستم چرخ ها داخل بدنه هست نمونه ای در داخل داریم چیزی شبیه میراژ اف۱ بخصوص که با توربوفن شدن موتور اوج قطعا به طول بدنه افزوده میشه! با این تغییر مکان چرخ ها از درون بال به داخل بدنه جایه خوبی برای پایلون ها آزاد میشه اوردن بال هم روی سطح بدنه باعث میشه سطح راداری در صورت لود تسلیحات هم از کنارین تغییر محسوسی نکنه و علاوه بر اون بتوان تسلیحات سنگین تری هم لود کرد!! نکته بعدی که وجود داره برای بهبود استحکام سازه و برد و سرعت جنگنده بخصوص که ما تکنولوژی پایینی در ساخت بدنه داریم باید از بال دلتا استفاده کنیم که دوستان توضیحات لازم را داشتن

تخلیه روستا ها و امدن به شهر ها از بعد از اصلاحات اراضی اتفاق افتاد و همین الانم با رشد جمعیت‌و ادامه غیر صرفه بودن‌ کار روی اون ادامه داره شما برید شهر های بزرگ‌شاید بتونید افراد زیادی که شهر و یا روستای اصلی محل سکونت اصلی خود را رها کردن‌را ببینید(البته یکی دیگه از دلائل خشک سالی هم بوده بخصوص در استانهای مرکزی) خرد بودن اراضی اشتغال کاذبی ایجاد میکنه که طرف کلا ممکنه قید اون کار را بزنه چون واقعا زندگیش تامین نشدهو بره سمت کارهای دیگه اراضی زیادی بایره و یا از چرخه کشت خارج بزودی در اینده بصورت ناگهانی با این چالش روبرو میشیم ولی وقتی که کل اون زمین ها رها شده تغییر کاربری پیدا کرده مثلا به ویلای شهر نشین ها و یا نابود شده و پتانسیل و باور کشاورزی از بین رفته اونوقت مسئولین بی اطلاع دنبال کشت فرا سرزمینی و آباد کردن کشور غیر هستن و یا واردات آب مجازی(اصطلاحی که احمدی نژاد باهاش شرکت های کشت صنعت را نابود کرد و یعنی واردات محصول کشاورزی که تولیدش وجود داره به مقدار لازم) واقعا دوستان بیایید و دید واقع گرا داشته باشید ما الان تمام جوانهامون رفتن تو شهر ها و روستا ها فقط یسری میانسال ها و بازنشسته ها ماندن چون هیچ توجهی نشده به زیرساخت هاش و صنعت کشاورزی کهوباید بصورت مکانیزه و بزرگ‌باشه یسری زمین‌خرده که واقعا از دید هیچ‌کسی بخصوص جوان اینده‌ای توش متصور نیست این طرح ها تو کشور های زیادی اتفاق افتاده حتی تو‌هند چون اونها دنبال کار کاذب نیستن دنبال تامین مردمشون هستن!! لینک زیر را بازم دوستان بررسی کنید البته این اتفاق تو ایران بصورت جدی عملی نشده ! http://www.agripolicies.rushd.ir/بررسی-تقلیدی-بودن-خط-مشی-یکپارچه¬سازی/

اصلاح و تجمیع و یکپارچه سازی تو کشور های زیادی انجام شده معمولا در کشورهای کهن و یا کشورهایی باقوانین معیوب و یا چالش ها بزرگ پیش آمده این خرد بودن اراضی بصورت خود به خود و به مرور زمان درزمین ایجاد شده ! کشور آلمان پس از جنگ جهانی دوم از سوی فاتحین!! برنامه ریزی تحمیل شدکه قصدبر خرد کردن اراضی و ایجاد اشتغال کاذب و تبدیل یک کشور فوق صنعتی به یک‌کشور پیشه وری را داشتن که بیشتر جمعیت و نیروی مولد در اراضی فاقد خروجی و تولید لازم مشغول به کار بشوند و عملا بخش صنعت این کشور دچار کمبود نیرو بشه که انجام هم شد ولی اصلاحات و یکپارچه سازی چند سال پس از پیدا کردن مقداری استقلال عمل بازیابی شد و اراضی بازیابی شد. در ژاپن و کشور های دیگه ‌ای که قصد پیمودن این راه یعنی تامین کردن امنیت غذایی با کمترین انرژی و صرف نیروی انسانی کمتر نیزبوده این اقدامات انجام شده !! درسته نیروی کار زیادی بیکار میشه در صورت یکپارچه سازی و تجمیع وکشت مکانیزه ولی ما صنایعی داریم که در اون بخش ها وارد کننده هستیم مثلا صنعت نساجی که بشدت نیرو بر هست!! علاوه بر اون‌جمعیت کشور ما هم رو به میانسالی هست!! و لزوم بازبینی بسیار حیاتیه همین الان‌میشه گفت‌جمعیت زیادی نیروی کار خارجی در کشور مشغول کار در بخش کشاورزی و دامداری و ساختمان سازی ما هستن بشدت ارز بر هم هست چرا کار مکانیزه نشه؟!؟!؟ در کشور ما هم قوانین زیادی تصویب شده و حتی یکسری برنامه ریزی هایی شده ولی هنوز به شکل جدی به ان‌توجه نشده !! کشورهای با برنامه های اصلاحی را میتونید در لینک زیر مشاهده کنید. http://www.agripolicies.rushd.ir/بررسی-تقلیدی-بودن-خط-مشی-یکپارچه¬سازی/ جناب رضا شما ۱.۵ هکتار یا ۱۵۰۰۰ متر ژاپن را با ایرانی مقیاس و تناسب بگیرید که بالای ۵برابر وسعت داره و‌جمعیت یک سومی داره!! که قطعا اگر اماری واقعی باشه به نسبت قطعه ها خیلی کمتر از ژاپنه! مگه این همه شرکت که داره تو جهان‌ سرمایه داری کار میکنه چطوریه ! مدیر عامل و سیستم داره مگه باید بیان زمین را به قطعه کوچیک حتما وارثین تقسیم کنند !! این همه الگو تو دنیا هست مثلا انگلیس اگر تونستن بصورت یک شرکت خانوادگی اداره کنند و طبق سهام تقسیم که هیچ اگر با هم کنار نیامدن دولت وارد میشه و زمین را به شرکت ها دیگه واگذار میکنه(البته صرفا کشت اون را نه مالکیت را )و اونها فقط سهام‌دار ملک هستن!! و سهام‌ها هست که خرید فروش میشه!! پس الگوی اشتباه کمنیستی اخرین فرمول نیست برادر رضا ..... جناب واریور بجز نداشتن الگو و علم و نوین بودن اراضی و تخریب و خشک‌سالی و یا شهر سازی شدن و تغییر کاربری یکی از بزرگترین تهدیدات کشاورزی ما‌همین خرد بودنه که باعث عدم توسعه و‌پیشرفت و‌غیر توچیه پذیر بودن اقتصادی برای مالک‌و یا مالکین شده و اینکه ما داریم برای تامین غذا و مایحتاج حداقل ۵۰۰ میلیون نفوس ایرانی بصورت پایدار برنامه ریزی کنیم شاید عدد فضایی و خنده داری باشه ولی قطعا استعدادش بیشترش را هم داریم و با چنین جمعیت و پتانسیلی میتونیم تو دنیا پیشتاز باشیم در غیر اینصورت باید بازیچه یکسری کشور بزرگ باشیم البته الان طی اماری بین ۶۰ الی ۸۰ درصد غذای کشور را تامین میکنیم که واقعا خیلی رقم پایینیه!! جناب ابراهیم صحبت های شما بیشتر جنبه اقتصادی داره که بله مهم‌هم هست ولی تامین و افزایش مقدار تولید و ایجاد زیر ساخت صادراتی هم باید بشدت مد نظر قرار بگیره

دوستان خواهشا بحث را سیاسی نکنید هر نظامی چه گذشته چه حال تصمیمات مثبت داشته منفی هم داشته اصلاحات اراضی نقطه تاریک پهلوی بود که این یک سیاست دستوری از بیرون ایران بود حالا با این توجیهاتی که اقا جواد فرمودن اتفاقا انجام شد که گویا روی یک سری جنگ روانیشون جواب داده برای توجیه!! _تنبیه و زورگویی جبر زمانه اون زمان بوده مثلا تا همین یک دهه قبل در مدارس دانش اموزان تنبیه بدنی میشدن ولی الان امریه منسوخ!! _زمین داران و ملاکین بزرگ به این شکل هم نبوده که با زور مردم را بیارن سرکار یه تقسیم بندی بوده که کل محصول به ۷قسمت تقسیم میشده و بنا مقدار اورده کشاورز و کارگر سهم میبرده یک تقسیم عادلانه ای وجود داشته حالا با پرداخت نکردن مالیات به خزانه توسط ارباب ها قیمت گذاری روی مالیات پرداختی انجام شد و فکنم دولت مالیاتی که بده کار هم بودن ملک کرد و به زارعین داد زمین هایی خردی که اتفاقا مشکل بیکاری را حل نکرد و باعث بیکاری بیشتر و هجوم به شهر ها و رشد دلالان خرد شد که اثراتش را میبینید!! _ تاکید میکنم هیچ کشور وشرکت خارجی نمیاد روی کشاورزی خرد شده‌ای که زمین ها زیر ۱۰ هکتاره سرمایه گذاری کنه و با قانون ارثی که پا برجاست همچنان داره خرد میشه بجز معدود اراضی شرکتی و دولتی که بزرگه که سهم‌ناچیزی دارن !! البته سرمایه گذاران زیادی برای تغییر کاربری این اراضی به مسکونی ویلایی تفریحی و صنعتی پیدا میشه که باز هم تابودی دو چندان _این اصلاحات اراضی جناب واریو به نفسه کار بدی نبوده ولی میتونست به روش بهتری انجام بشه مثلا تبدیل میزان مالکیت به سهم ها و بیجک ها کاغذی و کار دسته جمعی !! برای یک مجموعه برداشت ۱کیلو گرم اضافه هم در واحد مطرحه چون مقدار کشت زیاده ولی برای کشاورز خرده پایی که کلا ارزش توجیهی نداره و کار دست چندمش کشاورزیه خرد هست خیچ ارزشی نداره که مثلا حتی از میانگین کشوری هم تولید یک سومی داشته باشه!! _ کشاورزان‌خرد قدرت لایروبی قنوات را نداشتن توجیه استفاده مثلا از سمپاشی هوایی را نداشتن و همین الانم ندارن و به روش اولیه تمدن دارن کار میکنن که نیروی انسانی زیاد میبره تاحالا فگر کردید برنج کاری ما چرا اینقدر نیرو بره؟ و یا چرا با اینکه خیلی مناطق میتونن چین دوم هم با ابیاری و داشت برداشت کنند ولی از خیرش میگزرن؟ سنتی و نیرو بره چون زمین ها خرده !!

واقعا چرا بجای اینکه بیان سرمایه گذاری کنن و تکنولوژی های موجود در جی۸۵( اوج )را ارتقا بدن مثلا کاهش قطعات ؛افزایش عمر؛ اتوماسیون کردن کنترل موتور و پره های تک کریستال و تغییر طراحی این موتور به توربوفن ارتقا بدن که صد درصد هزینه و زمان لازم با توسعه یه موتور جت سبک‌برابر بود رفتن سراغ یه تایپ کوچیک مثل جهش واقعا ادم را به فکر وا میداره؟!؟! باداشتن یک اوج توربوفن میتونستیم قطعا پهپاد بزرگتر و کار آمد تری توسعه بدیم میتونستیم کوثر نسل بعدی بسازیم که برد و لودینگ تسلیحات بیشتری داشته باشه و کلا ویژگی های مثبت زیادتر داشت! باید دید آیا طرح های بهتری داریم یا اینکه عدم برنامه ریزی و موازی کاری علت این امره! جت فالکن ۲۰ با دو عدد موتورcf700 این موتور بر اساس موتور j85 توسعه پیدا کرده و نمونه توربوفن اونه و از نوع به اصطلاح افتر فن توربوفن هست یعنی کمپرسور فن در قسمت خروجی و اخر موتور تعبیه شده و ساختار متفاوتی داره البته روش های طراحی و تغییر گوناگونی ما میتونیم استفاده کنیم ولی کار روی اوج هنوز جا داره و موارد مصرف خوبی هم داره و توجیه پذیره.

دوست عزیز تو صحبت های من هیچ کجا نگفتم که بیایید صادرات را ممنوع کنید و بگیرید و ببندید اتفاقا دارم میگم ما داریم بجای تولید کننده سوبسید (ارز ۴۲۰۰ تومنی )را به وارد کننده میدیم و مصرف کننده شهرنشین کشور ما تو دنیا جز معدود کشورهایی هست که به شهرنشینی با مشاغل شاید خدماتی و کاذب خارج از استاندارد مورد نیاز یارانه میده سیستم به شهرنشینی از واردات ارزان برای مصرفش گرفته تا ساخت‌مسکن دولتی برای شاغلین خدماتی خودش و حتی حمل نقلشون بزرگترین ضربه اینجاست که تولید کننده داخلی یه رقیب دست چندم برای رقابت با کشاورزان و دامپروران قدر برزیل و یا کانادا ؛ اوکراینه و....بهش نگاه میشه اتفاقا باید کمک کرد تولیدش بره بالا و کمکش کرد تولید استانداردش با ازادی تمام صادرات بشه اتفاقا باید زیر ساخت‌صادرات را هم‌فراهم‌کرد ترکیه کنار دست‌ما هر شب محصولات‌و صیفی جات و سبزیجات تازه با هواپیما‌های کارگو سردخانه دار بزرگ توی فرودگاه های کشورهای عربی و اسکاندیناوی تحویل میده و‌میلیارد ها دلار سود میبره !! چرا ما نتونیم با گسترش حمل و نقل ویژه و کمک به تولید کشت گلخانه ای جای اونرا بگیریم؟ دولت ازادی بده دولت و حکومت کمک کنه برای رفع مشکلات سوبسید واردات نده و حتی از کشاورزی که سود اوری داره مثل کل دنیا مالیات هم‌اخذ‌کنه!! ما امدیم صید ماهی را محدود کردیم نمیخام وارد بشم و از اونطرف کشتی های صید جدید هم کمک نکردیم وارد کشور بشه از انطرف داریم ماهیی تن را از هند و...وارد میکنیم ؟!؟! واقعا کسی غیر تصمیمات دولتی بوده که ضربه بزنه تو این‌موضوع تصمیمات زود گذر !! اتفاقا دولت های باید دخالت کنند شما نمیتونی به حال خود یه بخش را رها‌کنی بخصوص کشاورزی که بسیار حساسه و‌اسیب پذیر !! حرف شما مثل این میمونه که ما درختی بکاریم و اون درخت را هرس یا تربیت نکنیم !! اون درخت تمام انرژی را میزاره برای تولید شاخ و برگ اضافه و بعد مدتی نور مناسب جذب نمیکنه و‌غیرمثمرو بارور میشه البته ما سیستم کشوریمون هم هرس و تربیت نیاز داره انتقاد یک‌جا نیست !! ممنون میشم کاملتر میخوندید دوستدار شما اوردوز

وقتی مشکل اب وجود داره وقتی مشکل زمین یکپارچه برای مکانیزه شدن و نبود صرفه وجود داره وقتی به قول شما مرز هاوبستس و ایزوله شدن تولید کنندگان که اگه باز بشه چیز نمی مونه برای مصرف داخل چون شدیدا قیمت خرید از کشاورز سرکوب شده به خاطر پرداخت سوبسید های کلان به واردات و اون توانی براش نمونده و همه اینها دقیقا به برنامه ریزی دولت و حکومت مرکزی و هزینه کرد اون بستگی داره برای حل شدنش! مگه قدیم که این پروژه های بزرگ مثل قنات های که حفاری میشدن کشاورزان خرد بودجه وپول انجامش را داشتن قطعا دولت های مرکزی طراحی و برنامه ریزی و مقداری کمک میکردن و بعد ها هم با دریافت مالیات پول را برگشت میدادن! اتفاقا برخلاف صحبت‌شما کشاورزی ما تنها جاییه که بیشترین سهم را خصوصی ها و عوام مردمدارن( بجز مقداری اراضی کشت و صنعت بنیاد ها و اداره اوقاف که اون هم دست متولیان خصوصی و یا دست زارعینه خصوصیه و شاید حق کرد دارن) ! شما دوست عزیز اگه قصد دست گرفتن بیل داریدبرای اشنایی بیایید ایمیل بدید ادرس بدم الانم از چند وقت دیگه بیل زدن پایه درخت ها شروع میشه و‌ما برای درک‌بهتر این کار را بهتون‌میسپاریم و توفصل میوه از خجالتتون در میاییم . (البته ما با تراکتور و تیلر هم اینکار را انجام میدیم) البته امروزه بیل زدن و این‌موضوعات درسته باید کارکرد تو کف میدان ولی این تفکر همون تفکر منسوخه که مثلا فرماندهان نظامی ما هم دارن که مثلا فلان فناوری سوسول بازیه تو جوان مگه اصلا جنگ دیدی چه شکلیه و یا اینکه ادارات ما هزاران تن‌کاغذ و عکس و چه و‌چه هنوز میگیرن و با وجود کد ملی هنوز نتونستن این پرونده سازی هارا حذف کنن وقتی بگی میگه شما خبر ندارید کف میدان چخبره البته بی ربطه ممکنه تا هزاران پست سر غلط املایی و یا فلسفه و چرایی موضوع اینجا سفسطه کنیم ولی درکل کشاورزی ما مشکلات ساختاری داره که فقط بدست تصمیم حاکمیت و هزینه سنگین حل میشه(که اتفاقا به خاطر قوانین ارث و سیاست دستوری اشتباه برای طی مدت طولانی ایجاد شده) ......... بقول شما ازاد سازی تجارت و نرخ ارز و حذف گمرکات هم انجام بشه تهش اینه که بازم شما مقدار تولیدات کشاورزیت هیچ افزایشی با این سطح کم آبی خرده مالکیتی و یا مکانیزه نبودن و تغییر کاربری پیدا نمیکنه نهایت صورت مسئله پاک شده که شما با تجارت فعلا داری ادامه میدی و یسری موارد دیگه صادر میکنی و با از یکسری کشور با مزیت نسبی محصولات اصلی و بیس نیاز کشورت را وارد میکنی فقط ج‌ج۱ و ج‌ج۲ ناگهان و ۳اتفاق بیافته شما نمیتونی بگی من همه تجارت ازاد کردم الان ادامه بدید چه بسا در زمان جنگ نیاز به کالای تولیدی شما نباشه خودت را بازمیتونیتامین کنی اونجا ضعفهات رو میشه اگه حرف شما درست بود شاید فرانسه واردات گوشت و فراورده های دامی از بلژیک‌ براش خیلی به صرفه باشه و چرا داره مثلا هوا را الوده میکنه و این‌همه روستایی را خدمات‌بهشون میده اصلا استرالیا کل محصول کشاورزی امریکا میده امریکا مزیت‌صنعتی داره چرا این ایده های شمارا اونا اجرایی نکردن داداشم؟ البته الان‌میایی یسری امار کمی میدی که واردات دارن ولی مقدارش آیا و اون کالا مثلا امکانش بوده که تولید کنند ؟ مثلا امریکا چرا باید پسته مارا تولید کنه الان از ما جلو زده تو تولید مکانیزه پسته قیمت ما شاید یک دهم اون باشه ولی بازم تولید داره چرا نسبت به ما مزیت نسبیش چیه و اصلا چرا مخترع اقتصاد ازاد این مسائل را نقض کرده؟؟؟ اتفاقا امریکا و انگلیس قونین دخالتی سختی دارن برای بهبود کشاورزیشون از جلوگیری از خرد شدن قطعه بندی اراضی تا خرید تضمینی تا کنترل کیفیت و حتی نوع مصرف اب و حتی برخورد شدید با تغییر کاربری و یا رها کردن اراضی که به خاطر جرائم و مالیاتها اگه کسی زمین را بایر بزاره طی چند ستل کلا مالکیتش ملغی میشه شما یه بررسی کنید دوست عزیز بد نیست ولی بله من‌مخالف سوبسید دادن مثلا ارز ۴۲۰۰ برای واردات به قول دوستان کالاهای اساسی هستم چون هم کشاورز ما به فلاکت کشیده میشه و یسری وارد کننده فقط جیب پر پول میزنن در کل حکومت ما به شهر نشینی داره یارانه میده و کشاورز را ضعیف کردع

قطعا j10c یه سر و گردن بالاتر از mig35 هست که نهایت یک ارتقا کلی رو همون mig29 است برتری های جی ده شامله: _تسلیحات متنوع تر _برد بیشتر ایونیک بهتر چینی ها _ و مهمترینش خدمات پشتیبانی و پس از فروش بهتر چینی ها و اینکه پس از فروش خدمات خودشون را گروگان گیری سیاسی نمیکنن،کاری که روسها انجامش براشون امریست متداول _ قیمت بهتر و اینکه تبادل اقتصادی خوبی هم داریم و اگر هم در اینده su30;35 و حتی j20هم خریدیم موتور آن اشتراکات زیادی داره باهاشون‌ البتهmi35 هم به خاطر وجود میگ ۲۹در خدمت مامیتونه با هزینه پایین سریعا عملیاتی بشه و ممکنه این گزینه هم بخاطر وجود پتانسیل یک گزینه مناسب باشه...........به نظرم داشتن جنگنده‌ای با هزینه عملیاتی پایین مولتی رول که بتونه حداقل چندتایپ فرسوده مارا بازنشست کنه خیلی عالیه برامون و باعث کاهش هزینه هاودرگام بعد قطعا باعث پرش مابرای تجهیزبه جنگنده های تخصصی برتری هوایی نسل5 خواهد شد.

باید این تهدید درک بشه وهمه مسئولین زیربط از حساسیت موضوع اطلاع داشته باشند و تبدیل به یک مطالبه عمومی بشه حل این معضل! به صورت کلی هم اثرات اقتصادی و ایجاد اشتغال رونق کشاورزی و تامین پایدار ارزاق عمومی بدون وابستگی را هم در نظر نگیریم برای ملت بزرگ ایران با این‌سابقه دیرین مشاهده این صف های خرید نواسانات قیمتی و اینکه تبدیل به چوب تنبیه دشمنان علیهمون هم شده واقعا زشته باید رفع بشه کار خیلی بزرگیه سخته ولی نشد نیست !! شرایط همیشه بر وفق مراد نیست و باید برای احیا همه جانبه قدرت خودمون کل ضعف ها و چالش های پیش رو را رفع کنیم! چارچوب های قدرت باید همه فراهم باشد!

اصولا مقابل نسل پنج ها هنوز یک سخت افزار که به تنهایی سد مطمئنی برای دفاع باشه ساخته نشده و هیچ قطعیت در این‌زمان برای مقابله با آنها وجود نداره یعنی اگر شما مقابل دشمنی حمله کننده باشید که مجهز به به این پرنده ها باشد و شما هم از همون نوع داشته باشید بدون تاکتیک و جنگ شبکه محور هیچ شانسی نداریدو دست برتر با نیروی متهاجم است یعنی شما با تکنولوژی های فعلی حتی با تجهیز به نسل پنج ها به تنهایی نمی توانید از خودتان دفاع کنید ! برد رادار ها بشدت مقابل rcs کم و اخلال اونها کاهش پیدا کرده و زاویه محدود این رادار ها و تسلیحاتی که به کارگیری میکنید همه از ناکار آمدی فعلی برای مقابله با انها است . با توسعه این کلاس ها در اکثر کشورها و به خدمت گیری کشورهای پیشتاز برای مقابله و حفظ برتری خود به سمت نسل ۶ ها در حال حرکت هستند که شاید خبرهایی هم‌شنیدید.....

《بسم‌الله الرحمن الرحیم》 امنیت غذایی و ایجاد اشتغال هایی با ارزش افزوده بالای ملی علاوه بر جلوگیری از بیکاری و مهاجرت جمعیت به شهر و گسترش و رشد جامعه شهری مصرف گرا و وابسته باعث خودکفایی کشور خواهد بود که به فرصت ها و تهدید های آن گریزی زدیم کشور ما از کشاورزی سنتی ولی گسترده‌ای بهره میبرد ولی در سالهای ۱۳۴۰ اصلاحاتی در این نظام تاریخی ایجاد که تاثیرات منفی زیادی بر امر خودکفایی داشت که بسیاری بر این عقیده اند که این‌برنامه تحمیلی از سوی نظام های سرمایه داری و سلطه جهان بر شاه مخلوع دیکته شده بود. تأثیرات برنامهٔ اصلاحات ارضی گرچه به شکلی اساساً محدود، تأیید مالکیت زمین برای زمین‌داران غیرکشاورز، امکان مالک شدن زارعان سهم‌بر و تثبیت موقعیت اجتماعی کارگران کشاورز یا بذرکاران به مثابهٔ کشاورزان فاقد زمین بود. اما اصلاحات ارضی خصلت اصلی نظام کشاورزی قبلی، یعنی نظامی را که در آن اقلیت مالک با استثمار اکثریت روستانشین از کار کشاورزی سود می‌برد، تغییر نداد. البته ترکیب گروه دوم همچون پیامد مستقیم سیاست‌های تقسیم اراضی حکومت، تغییر یافت. به‌طور مشخص، تعدادی از اربابان سابق از این نظام به‌طور کلی حذف شدند و جای آنان را اقلیتی از کشاورزانی که ۱۰ هکتار زمین با بیش از آن دریافت کرده بودند و نیز بورژوازی دهقانی (تجار خوش‌نشین) گرفتند. این هر دو گروه را باید بخشی از نخبگان جامعهٔ روستایی دانست که از ایجاد روابط استثماری با اکثریت روستانشینان، شامل زارعان معیشتی و کارگران کشاورز فاقد زمین، سود می‌بردند. در طول حکومت محمدرضا شاه سیاست آن نبود که تغییری ریشه‌ای در روابط سنتی روستایی پدید آید؛ بنابراین نیابد هم حیرت کرد که چرا اصلاحات ارضی به چنین نتیجه‌ای دست نیافت. با این همه، هر برنامهٔ تقسیم زمینی به ناچار تصوری را از تغییری نسبتاً بنیادین در ذهن می‌آفریند. احتمالاً یکی از اهداف این برنامه، ارائهٔ چنین تصویری بود، اگر چه در واقع امکان هیچ تغییر جدی‌ای فراهم نشد. کشاورزان به این تصویر واکنش مثبت نشان دادند و در آغاز امیدوار بودند که اصلاحات ارضی وضعشان را بهبود بخشد. اما، برای اکثر آنان فقر بی‌پایان همراه با عدم امنیت اقتصادی، سرنوشتی تغییرناپذیر بود. کشاورزان که پس از چندی از توهم به درآمدند، به برنامهٔ اصلاحات ارضای به تلخی می‌نگریستند. آن‌ها به حکومت مظنون بودند و نسبت به گروه کوچک مالکان غیابی و دهقانان صاحب زمینی که از اصلاحات سود برده بودند کینه می‌ورزیدند. البته خیلی از مالکان برای جلوگیری از دست رفتن زمینهایشان آن‌ها را به کمک روحانیون وقف عام ویا خاص نمودند که هنوز هم خیلی از روستاییان با سازمان اوقافدچار مشکل می‌باشند. شاه تصور می‌کرد با واگذاری زمین به دهقانان از حمایت عمومی برخوردار خواهد شد. اما بدون توجه به کار پایه‌ای برای تربیت و آموزش دهقانان برای اداره زمینهایشان یا مراکز تعاونی که بتوانند از آن اعتبار بگیرند یا ماشین‌آلات قرض کنند وضع آن‌ها از گذشته هم بدتر می‌شد؛ و بدین ترتیب ایران که همیشه از نظر کشاورزی خودکفا بود به‌طور فزاینده‌ای شروع به وارد کردن مقادیر زیادی مواد غذایی از خارج کرد. که عملا یکی از بزرگترین تولید کنندگان ان زمان محصولات کشاورزی را به یکی از وارد کنندگان بزرگ تبدیل کرد این طرح باعث بالانس صادرات و واردات ما با دنیا غرب شد که تاثیرات مثبت در تجارت این کشورها و تاثیرات مخربی برای ایران بجای گذاشت زمین داران خرد مالکیت که صرفه لازم جهت توسعه و بکارگیری ادوات و روشهای مدرن را نداشتن را رها کردن املاک به شهرها مهاجرت کردن و باعث گسترش هرچه بیشتر حاشیه نشینی و فقر و شغل های کاذب بدون ارزش افزوده برای کشور شدند که اثرات ان‌کاملا مشهود و موید بوده است! سهم ارزش افزوده بخش کشاورزی حدود ۸/ ۸ درصد از ارزش افزوده کل فعالیت‌های اقتصادی بوده و با جذب ۲۳درصد از جمعیت شاغل، جایگاه مهمی را در اقتصاد ایران به خود اختصاص داده است . هرچند تنوع اقلیمی به‌دلیل گستردگی‌خاکایران در طول و عرض جغرافیایی، امکان تولید محصولات متنوعی در بخش کشاورزی را مهیا ساخته است، ولی در مجموع میزان اراضی قابل کشت و قابل بهره‌برداری برای کشاورزی بسیار پایین بوده و سهمی حدود ۱۲ تا ۱۵درصد از کل مساحت ایران را به خود اختصاص داده است که این مقدار اندک نیز با تغییر کاربری و گسترش شهر و صنعت به حریم آن در حال زوال و فنا شدن اندک اندک است. در واقع با وجود تنوع اقلیمی بالا، بخش‌کشاورزی ایران از کمبود دو‌شاخص کلیدی آب و‌زمین حاصلخیز نیز رنج می‌برد که ریشه این کمبودها هم به‌طبیعت و هم نحوه مدیریت استفاده از منابع مذکور مربوط می‌شود. از مهم‌ترین نشانه‌های سوءمدیریت استفاده از منابع در بخش کشاورزی می‌توان به استفاده از روش‌های سنتی و فناوری‌های قدیمی، بی‌توجهی به الگوی کشت مناسب با توجه به وضعیت منابع آبی در منطقه، ضعف در زیرساخت‌های نگهداری و حمل‌ونقل، نامتوازن بودن و عدم هماهنگی سیاست‌ها با شرایط تولید و امکانات توزیع شده در طول زنجیره، عدم توجه به پایدار کردن شرایط بازار‌محصولات کشاورزی‌ در سطح داخلی و بین‌المللی اشاره کرد که مهم‌ترین پیامد این چالش‌ها را می‌توان در پایین بودن بهره‌وری عوامل تولید که میانگین تولید سطح کشور فاصله بعضا چند برابری با رکورد های داخلی دارند که نشان از ضعف شدید در امر بهره بری ایست، بالا بودن میزان ضایعات در مراحل مختلف تولید تا مصرف و در نتیجه هدررفت منابع محدود مشاهده کرد. پیامدهای مذکور خود موانع بزرگ در دستیابی به رشد و رونق تولید تلقی شده و امکان دستیابی به اهداف رفاهی و بهبود شاخص‌های کلان اقتصادی نظیر اشتغال، میزان‌مهاجرت به شهرها و‌رشد ارزش افزوده را با چالش‌های عمیق همراه می‌سازد. بر این اساس بدیهی است تلاش برای رفع چالش‌های موجود در بخش کشاورزی‌ایراننیازمند داشتن نگاهی سیستمی و جامع به ماهیت فعالیت‌ها و نیازمندی‌های این بخش بوده تا بتوان از این طریق راهکارهای موثری را برای رونق تولید در بخش مذکور ارائه کرد. به‌نظر می‌رسد به منظور گام گذاشتن در مسیر رشد بخش کشاورزی، شناخت وضعیت و ماهیت چالش‌های گریبانگیر بخش مذکور با رویکرد شناسایی ریشه‌ها و انتخاب سیاست و برنامه مناسب برای رفع آنها ضرورتی انکارناپذیر باشد. موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی در گزارشی راهکارهایی برای بهبود بهره‌وری عوامل تولید در بخش کشاورزی ارائه کرده است. هرچند کشاورزی نقش کلیدی برای امنیت غذایی و توسعه اقتصادی برعهده دارد، اما بیشتر جمعیت‌جهان در مناطق روستایی، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به بخش کشاورزی برای تامین معیشت وابسته‌اند. درک این موضوع که رونق و توسعه بخش کشاورزی یک حرکت چندبعدی بوده که خود باعث ارتقای وضعیت بخش‌های دیگر اقتصاد از جمله‌صنعت و خدمات و حتی پدافند غیر عامل در چالش های جهانی نیز می‌شود، زمینه‌ساز تفکر و برنامه‌ریزی سیستمی برای رفع چالش‌های این بخش و راهبردهایی برای بهبود وضعیت آن خواهد بود. از سوی دیگر، درک این واقعیت که بخش کشاورزی زمانی می‌تواند در مسیر رونق تولید قرار گیرد و خود منشأ رشد یا نیروی محرکه بخش‌های دیگر‌اقتصاد باشد که اولا زنجیره ارزش محصولات خود را تا حد بالایی تکمیل کند و در عین حال همگام با توسعه و رشد بخش کشاورزی، دیگر بخش‌های موردنیاز این بخش نظیر زیرساخت‌های حمل‌ونقل، ذخیره‌سازی، بازاررسانی و توسعه بازارهای داخلی و بین‌المللی رشد یابد، نقش مهمی در تدوین و انتخاب ابزارهای رشد این بخش را به همراه خواهد داشت. در حقیقت آنچه درخصوص توسعه و رونق بخش کشاورزی مهم است، تنها موضوع سنتی بودن یا مدرن شدن این بخش نیست، بلکه همگرا و همگام شدن رشد بخش کشاورزی با رشد دیگر بخش‌های اقتصادی نیز از درجه اهمیت بالایی برخوردار است. تامین نهاده‌های با کیفیت و بومی در قالب افزایش ضریب مکانیزاسیون یا استفاده از تکنولوژی‌های مناسب برای تولید بذر یا نهاده‌های شیمیایی با کمترین آثار منفی زیست‌محیطی یا انسانی، توسعه و رشد صنایع ذخیره‌سازی، حمل‌ونقل و توزیع در عین حال که می‌توانند بر رشد بخش کشاورزی موثر باشند، خود برای پایداری تولید، نیازمند رشد قابل‌قبول در بخش کشاورزی است. در واقع یکی از مهم‌ترین و به صرفه‌ترین راه‌های رونق تولید، بهبود بهره‌وری عوامل تولید است. از این‌رو، هر عاملی که بتواند بهره‌وری عوامل تولید را افزایش دهد، قادر خواهد بود بر رونق تولید نیز تاثیر مثبتی داشته باشد. در دنیای مدرن امروزی در نظر گرفتن بهبود بهره‌وری و ارتقای کمی و کیفی تولید از سوی دولتمردان و برنامه‌ریزان یک انتخاب نیست، بلکه به‌دلیل محدودیت منابع، رشد جمعیت و شدت‌رقابت در بازار یک ضرورت غیرقابل انکار است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که‌رشداقتصادی در کشورهای درحال‌ توسعه، اساسا وابستگی شدیدی به بهره‌وری و نرخ رشد آن دارد. از این‌رو، هر عاملی که بتواند باعث بهره‌وری عوامل کلیدی تولید شود، به‌طور یقین بر رشد و رونق اقتصادی نیز تاثیرگذار خواهد بود. در همین راستا مهم‌ترین راهکارهایی که به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر ارتقای بهره‌وری عوامل تولید در بخش کشاورزی موثر باشد، به شرح زیر است: ۱- تلاش در جهت تمییز و تشخیص علت و معلول‌ها در بخش کشاورزی که این امر خود دردرمان موثر بسیار ضروری و مفید است. ۲- موضوع بهینه سازی شرایط آبرسانی که بخش عمده‌ای از هدررفت آب را شامل می‌شود؛ به‌طور جدی در دستور کار متولیان امر قرار گیرد. در این راستا نوسازی و بهسازی لوله‌های آبرسانی و استفاده از تجهیزاتی که بتواند موارد نشتی آب را در لحظه نشان دهد یکی از این راهکارها تلقی می‌شود. ۳- با توجه به اهمیت و نقش کلیدی خاک در پایداری تولید کشور، توصیه می‌شود موضوع عوامل موثر بر فرسایش خاک و برنامه‌های کنترل خاک بیشتر از گذشته و به صورت دائمی در برنامه‌های مربوط به رونق تولید قرار گیرد. استفاده از روش‌های کنترل فرسایش خاک نظیر کنترل پوشش گیاهی در مراتع و آبراهه‌ها، استفاده از بقایای گیاهی و مالچ پاشی، تناوب گیاهی،کاهش عملیات های ماشیی بر روی عرصه با بهره گیری از فناوری های نوین، ایجدبندها، شیب‌شکن‌ها، تراس‌بندی، بادشکن‌ها، کشت روی خطوط کنتوری و کشت نواری با توجه به اقلیم و پتانسیل‌های موجود در منطقه می‌تواند راهکار مفیدی در این راستا باشد. ۴- توصیه به استفاده از شیوه‌های نوین آبیاری با توجه به محدودیت‌های فنی، همچنین نیاز به متمرکز بودن الگوی کشت و یکپارچگی اراضی در مسیر اجرایی شدن قرار گیرد. بارانی ،آبیاری عمقی قطره‌ای برای باغات میوه بخصوص برا کشور ما ما اب و هوایی خشک و تقریبا گرمسیر که باعث کاهش تبخیر و رسیدن‌مستقیم آب مرود نیاز به گیاه میشودکه بعضا تا ۷۰ درصد باعث کاهش مصرف اب و افزایش راندمان میشود. و تغییر در محصولات واجد شرایط از کشت مستقیم بذر به کشت نشا که باعث کاهش چنددوره آبیاری و کاهش مصرف بذر ؛کود و سموم دفع علفهای هرر خواهد شد که امروزه در کلیه کشورهای توسعه یافته ولو پر آب در حال استفاده میباشد که نیازمند توجه و سرمایه گذاری دو چندان میباشد ۵- توصیه به الگوی کشت مشخص و با برنامه ریزی از سازمانهای و نهاد های مربوطه با بهبود شبکه‌های آبیاری، بهبود وضعیت مکانیزاسیون و ارتقای ژنوتیپ و فنوتیپ بذور همراه شود. ۶- توصیه به استفاده از الگوی کشت پیشنهادی با تضمین ایجاد بازار و به تبع تبیین درامدو سود انتظاری برای کشاورزان همراه شود. ۷- استفاده از ظرفیت بازار بورس محصولات کشاورزی برای کاهش مسیر بازاررسانی و شفاف‌سازی و ثبات قیمت‌ها. ۸- با توجه به پراکندگی مناطق تولید، همچنین متفاوت بودن فصل برداشت محصولات، توصیه می‌شود به‌جای اتکای به صنایع تبدیلی ساکن و ایستا از تکنولوژی‌هایی که امکان استفاده از صنایع تبدیلی را به صورت سیار فراهم آورد، استفاده شود. ۹- با توجه به اینکه ۹۳ درصد از تولید بخش کشاورزی در زمین‌های کمتر از ۱۰ هکتار صورت می‌گیرد. از این‌رو به‌نظر می‌رسد ضریب نفوذ فناوری در چنین شرایطی به‌جز مواردی از قبیل اصلاح بذر یا شیوه‌های آبیاری به سختی صورت پذیرد، از این رو اقدامات فرهنگی یا اعطای امتیازات و تسهیلات برای تجمیع و انجام فعالیت‌های گروهی ضروری به نظر می‌رسد. ملاحظات مربوط به قانون تقسیم ارث به عنوان یکی از موانع تجمیع اراضی نیازمند اقدامات فرهنگی وسیع و عمیق است که باید به‌طور خاص مورد توجه قرار گیرد. ۱۰- کاهش ضایعات محصولات کشاورزی نیازمند اصلاح ساختار تولید این محصولات از باغ و مزرعه تا انبار و سپس حمل‌ونقل و بازاررسانی و در نهایت مصرف‌کننده خواهد بود. بالا بردن دانش فنی تولیدکنندگان، انبارداران، مسوولان میادین میوه‌وتره‌بار، خرده فروشی‌ها و در نهایت مصرف‌کنندگان گامی موثر در این راستا است. تلاش برای کنترل ضایعات از طریق مراقبت‌های مرحله داشت محصولات و ملاحظات پس از برداشت از قبیل سیستم‌های بسته‌بندی جدید، انبارداری صحیح (شامل کلیه عملیات طی انبارداری) و بالاخره حمل‌ونقل صحیح از مهم‌ترین راهکارهای موجود هستند که تا حد قابل‌توجهی میزان این ضایعات را به حداقل می‌رسانند. ۱۱-استفاده از برنامه‌های آگاه‌سازی و آموزش تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برای کنترل و کاهش ضایعات محصولات غذایی و کشاورزی. ۱۲-اقدامات لازم برای بهبود فرآیند توسعه روستایی با رویکرد بهبود بهره‌وری نیروی کار و جلوگیری از مهاجرت کشاورزان. در این راستا اقداماتی نظیر توسعه گردشگری روستایی و ایجاد زیرساخت‌های مناسب و تقویت جاذبه‌های روستایی می‌تواند انگیزه ماندگاری در روستا و استفاده از ظرفیت‌های کشاورزی را رشد دهد و زمینه بهبود بهره‌وری سایر نهاده‌ها را نیز فراهم آورد. ۱۳_گسترش کشت های گلخانه ‌ای و انتقال کشت بسیاری از محصولات اللخصوص کشت صیفی جات به گلخانه که علاوه بر ضریب اطمینان تامین پایسته در طول سال و کاهش مصرف اب باعث افزایش راندمان و کیفیت محصول برای بازار یابی صادراتی خواهد شد!! گسترش کشاورزی مزایای بسیار پر شماری دارد که انشالله به آن خواهیم پرداخت که اهم ان بحث تامین امنیت غذایی که مساوی با امنیت کلی کشور و تضمین رشد و توسعه کشور ، سود اوری کلان و رها شدن از اقتصاد بیمار و تک محصولی که به طور متناوب مورد تحریم غرب قرار میگیرد و نقطه اشیل و ضعف ما در مقابل حریف تبدیل شده است میشود خود کفایی و صنعتی شدن نیاز به تغییر نگاه سرمایه گذاری کلان و تصمیمات بسیار بزرگ در این راستا دارد که حتی می تواند موجبات کسب در آمدو تامین بودجه برای دولت ها در صورت پیشتازی و گسترش صادرات و صنعتی شدن آن را فراهم کند. پایان ومن‌الله توفیق

هوالرزاق اهمیت موضوع استقلال در تامین نیازهای اولیه کشور را باید در موارد و موضوعات زیادی دخیل دانست مثلا سیاستمداران ما در مواقع لزوم بین‌تصمیم گیری سخت انتخاب راه صحیح ویا محدود شدن توسط رغبا با تحریم ها و گروگانگیری های مربوطه توسط دشمن مواجه میشوند که به دلیل مشکلات زیر ساختی و عدم قدرت تامین نیازهای اولیه با عواقبی چون تورم شدید ،نارضایتی اجتماعی، آسیب به طبقات متوسط و پایین جامعه که اکثریت کشور مارا تشکیل داده اند.ودر بلند مدت کاهش رشد و توسعه پایدار خواهند شد. این امر در شرایط معمول نیز پایه گذار مشکلات عدیده ایست که به ذکر آن خواهیم پرداخت ولی با توجه به این ضعف در زمان جنگ ها این عوامل و ناپایداری ها شدیدا تشدید خواهد شد که در نتیجه و سرنوشت یک کشور بشدت تاثیر گذار است تاریخ سترگ ما از این قبیل موضوعات چون قهطی و خشکسالی و آسیبهای فراوان وارده و بخصوص یورش اقوام مهاجم در چنین زمانهایی که در ضعف شدید هستیم را در خاطره خود دارد .. _درسی از همسایگان .... کشور عراق با توجه به اقتصاد تک محصوله و پولهای باد آورده نفتی به چنین اهرم قدرتی بی توجه بود و با توجه به دشت‌های بزرگ‌ و جلگه ها و وجود دو رودخانه بزرگ که مهد تمدن بشری بوده در روزگاری و در زمانی از این‌دشت‌ها میتوان به سبد قلات امپراتوری ساسانی و قبلتر هانام برد که پس از فتح ایران بدست مسلمین و جدایی آن ،ایران دچار مشکلات عدیده و عدم توازن گردیده که شاید این‌موضوع از تبدیل ایران به قدرتی بزرگ چون گذشته جلوگیری نموده است ولی عراق با داشتن چنین امتیاز بزرگی و بها ندادن به آن و تقویت نکردن این پاشنه آشیل خود در پس جنگ های بالاتر از ظرفیت ساختاری این‌کشور و صرفا به پشتوانه پول نفت و اعتماد به نفس کاذب پس از شکستهایش و بخصوص شکست تحمیلی در مقابل ائتلاف در مقابل تحریمی قرار گرفت که زیرساخت های سرمایه‌ای و پیشرفتی این‌کشور را نشانه گرفته بود در ۱۴اوریل ۱۹۹۵ طی قطعنامه۹۸۶ شورای امنیت معروف به(oil for food program) نفت در برابر غذا عملا محدودیت و ضعف این‌کشور در مقابلش پدیدار شد و این‌کشور تک‌ محصولی از هرگونه خرید کالای سرمایه‌ای و توسعه زیرساختی‌محروم ماند و وابستگی به این‌امر دچار مشکلاتی شد که بعد ها در سال ۲۰۰۲ نتیجه آن را مشاهده نمودید! کشور عراق از اقتصادی به نسبت مستقل با هدف گیری پایه های اولیه ان به یک‌ کشور وابسته سیاست‌غرب تبدیل شد که بزودی با برنامه‌های کنترل و مهار آب توسط ترکیه بحرانهای انسانی شدید را در این کشور شاهد خواهیم بود که ما هم متاثر از این اتفاقات خواهیم بود ... کشوری دیگر با داشته های ناچیز ولی انتخابهای درست دیگر کشور مورد بررسی ما نیز در خاورمیانه جا خوش کرده این کشور از بدو تاسیس با ابر مشکلاتی همراه بوده که البته برمیگردد به ذات و فلسفه موجودیتی آن که همراه شده با اشغال و تملیک غیر قانونی وطن ملتی دیگر که شاید این امر باعث وجود چالش های شدید و بودن در عمق مشکلات بودهاست . اسرائیل با وجود این که جغرافیای آنبه طور طبیعی مناسب کشاورزی نیست از صادر کنندگان عمده محصولات تازه و از پیشروان علم کشاورزی در سطح جهان است. بیش از نیمی از مساحت سرزمینی آن بیابان است واقلیم و نبود منابع آبی شیرین و نبود هیچ‌گونه رودخانه آب برای کشاورزی مساعد نیست. تنها ۲۰ درصد از سطح زمین به طور طبیعی قابل کشت است. با این که ۳٫۷٪ از نیروی کار اسرائیل در بخش کشاورزی مشغولند این کشور ۹۵٪ از نیازهای غذاییش را خود تأمین می‌کند. علاوه بر گل‌های محبوب در غرب، نظیر گل لاله و رز اسرائیل گونه‌های کویری را صادر می‌کند. این کشور تبدیل به یکی از بازیگران عمدهٔ صنعت جهانی گل تبدیل شده، و خصوصاً از تأمین کنندگان گل‌های سنتی اروپایی در ماه‌های زمستان است. این درصورتی است که وسعت بسیار ناچیز آن و جمعیت به نسبت‌زیاد آن را اگر با کشور ایران مقایسه کنیم عملکرد ما با توجه به شرایط و قدمت ما بشدت غیر قابل دفاع بود است از نظر تقریبی ۹میلیون جمعیت۱ به ۱۰ ما و از نظر وسعت ۱به ۸۰ کشو ما بصورت حدودی میتوان نسبت گرفت! حال با این تفاسیر چه کنیم ؟ ملزومات تغییر در وحله اول تغییر فکر و دیدگاه به این ظرفیت رو به زوال با توجه به افزایش جمعیت و شرایط اقلیمی است! و سپس ایجاد برنامه ریزی کوتاه مدت و بلند مدت است ما باید بدانیم که تصمیمات و سیاستهای کشور باید با پشتوانه داخلی و ثبات همراه باشد! برای توسعه این زیر ساخت باید به ۳ مقوله _زمین _آب _ نیروی انسانی ایجاد زیرساختارها و توسعه علمی که از اصلیترین بستر های این امر میباشد بپردازیم که هر کدام از این موضوعات با توجه به محدودیت خود نیاز به بررسی جداگانه و اهمیت دادن به نوع حفظ و ارزش گذاری و حفظ پایداری آن برای نسل های آینده اهمیت دوچندانی دارد...که به آن‌خواهیم پرداخت.... توسعه و تعریف بهره وری از اقیانوسها و دریا ها در نیل به تامین کشور نیز باید در این چارچوب بررسی شود که امروزه کشورهای دنیا در حال فعالیت شدید در این موضوع هستند و باید ازسهم خود به مقدار نیاز و حتی در جهت توسعه اقتصادی برداشت کنیم که این مورد نیز مغفول مانده است..... در ادامه تعریف دلائل و مشکلات و ضعفهای ما در نیل به توسعه در این راستا.... برروح شهدای این آب و خاک صلوات

سخنان خشایار شاه میان بزرگان پارس قبل از اعلام جنگ به آتن من فرزند داریوش نوه ویشتاسب نیستم اگر آتنی هارا تنبیه نکنم. یقین دارم اگر آنها را آسوده بگذاریم آنهامارا آسوده نخواهند گذاشت و دوباره سرزمین های مارا مورد تاخت وتاز قرار خواهند داد. چنان که آتنی ها به سارد آمدند وآنجا را به آتش کشیدند. بنابر این نمی توان نشست وتماشاگر بودیا باید مطیع آنان شویم و یا باید آنان را مطیع خود گردانیم. حدمیانه‌ای وجود ندارد عدالت حکم میکند آسیبهایی که وارد کرده‌اند را تلافی نماییم! پس از این سخنرانی توانست نظر موافق بزرگان را جلب کند و ارتشی ۵۰۰۰۰نفری را برای جنگ آماده کند.

مورد دیگه نداشتن عینک‌تاکتیکال هست مثلا در تصاویر بالا عکس اخر از این‌عینک های تاکتیکال استفاده میکنن ولی در عکس دوم از عینک دودی های فیک خلبانی استفاده کردن که واقعا بی ربطه به‌ نیروهای زمینی !! علت‌استفاده از عینک های تاکتیکال برای مواقعیه که‌وزش باد شدیده و در مناطق درگیری که گرد و‌غبار زیاده باعث میشه که چشم کاربر ازش محافظت بشه و بتونه دید مناسب را برای تیر اندازی دقیق داشته باشه در حالی که عینک های معمولی به دور چشم فیکس نمیشه و نمیشینه و هیچ حفاظتی مقابل طوفان‌ ها تند باد ها و ذرات از چشم‌نمیکنه ! این نوع عینک ها در شرکت‌صاایران‌تولید میشه ولی چرا در اختیار نیرو ها قراره نمیگیره ؟ الله اعلم

راهکار ساده تر از کانارد هم‌هست استفاده از بال دلتا شکسته میتونه نقاط ضعف دلتا ساده را نداشته باشه علاوه براون داشتن‌فلپ در لبه حمله‌هم‌ برای افزایش مانور پذیری و کنترل بهتر اون کمک کنه ! البته در کل امید چندانی به وضعیت ریسک‌پذیری و انجام چنین تغییرات و کارهای آزمایشی ندارم چون اف۷ ها را قرار بوده براساس نمونه های جدید الساخت برای رفع مشکل هنگام فرود و برخواست و مانور در سرعتهای پایین بالهاش دلتا شکسته بشه ولی مشخص نیست این‌پروژه به کجا رسیده و چرا اعمال نمیشه(پروژه عرفانیان) برای انجام این تغییرات محاسبات پیچیده ‌ای لازمه که باید برنامه های محاسبه و آزمایش داشته باشیم و پس ازحصول نتیجه در اون تغییرات در ماکت اجرا بشه و بعد تست تونل باد واقعی و بعد روی پرنده اصلی انجام بشه ..... این برنامه هارا معدود کشور ها بصورت کاملا انحصاری در اختیار دارن ک چیزی نیست که تو بازار باشه و گام اول باید توسعه چنین نرم افزاری باشه که فکنم سالها زمان میبره تعداد زیادی برنامه نویس و متخصصین علم هوانوردی باید براساس رفتار اشکال و قوانین فیزیک چنین چیزی را پروگرام کنن ........ البته تونل های باد کوچک مقیاس داریم...

نگرانی های روسها از نفوذ ما دو بحث هست ۱_ ما دریایی از نفت و گاز در اختیار داریم و با اتصال ما به ارمنستان و روابط تقریبا خوب‌مابا گرجستان یک کریدور به اروپا باز میشه که رقیب سر سخت گاز و نفت‌روسهاست و قطعا شدیدترین‌زیانهارامتحمل میشه و یک‌رقیب علاوه بر آذربایجان به این بازار اضافه میشه به اسم‌ایران!! در سوریه هم‌با کمک ترکها و اسراییل در پی محدودیت ماست از طرفی به ما برای تنفس و استفاده ابزاری هم‌نیازمنده! ما بتونیم منابع خودمون را به بازار عرضه کنیم در شمال هم‌منابع خوبی داریم که ولی با این‌سیاست روسها فعلا از بازارها دور میمونیم و بالانس میشیم. ۲_ جنوب روسیه و سرزمین ها قفقاز قرابت فرهنگی با ما دارن که دوستی با ما و نزدیکی به کشور ایران ممکنه خطراتی برای خود روسها داشته باشه در حالی که مقابل ترکیه چنین خطری احساس نمیکنن بخصوص که مرز مشترک دارن با ترکیه و میتونن ترکیه را تهدید مستقیم کنن در صورت لزوم و به ما هم دیدگاه یک‌کشور ایدولوژیک دارن ولی ترکها را چنین دیدی روشون ندارن.

نصب بسته قدرت توربین گازی روی ناوهای ما چنتا ویژگی مثبت داره بجز بحث مصرف بیشتر سوختش مزایایی چون جایگیری خیل کمتر صدا و لرزش کمتر که کشف توسط سونارها کاهش میده و افزایش سرعت ناو شاید در اینده دست طراحان هم برای ساخت ناوهای بزرگتر هم بازتر باشه!

اینقدر تسلیحات خریدن که که فکنم چند بار میتونن کل سیستم های راداری جنگندهو پهپاد های مارا باهاش نابود کنن!! اگه جنگی بشه فقط شاید پیش دستی کردن ما بتونه برامون موازنه ایجاد کنه یعنی بتونیم تمام ذاقه های مهمات و پایگاه هاشون را تو‌ساعات‌اولیه از مدار خارج کنیم !! ‌و نیروی هوایی هم فول ظرفیت بیاد توی میدان .......تازه ممکنه با همین عربستان و امارات به تعادل برسیم اکه کشور و یا ائتلاف دیگه‌ای وارد بشه که دیگه خیلی سخت میشه! اگه بمب اتمی نسازیم کلاهمون پس معرکه هست این کشورها هم زبان نمی‌فهمن و فقط همینطورتصاعدی برنامه ریزی میکنن علیهمون

طبق تقسیم بندی زمان شوروی منطقه ارتساخ یا قره باغ کوهستانی شامل دو بخش هست یک بخش مرکزی با اکثریت ارامنه و بخش های حاشیه‌ای با اکثریت آذری که گویا توافق به این شکله که این منطقه مرکزی که هیچ اتصالی به ارمنستان نداره با یک کریدور که توسط آذربایجان اجازه داده میشه به خاک اصلی ارمنستان متصل بشه و در عوض طرف ارمنی هم اجازه عبور کریدور اتصال به نخجوان را بده ضامنین توافق روسیه و ترکیه هستن!! نکات منفی طرح _ دور خوردن و رفع انحصار از روی ایران و گرجستان هست که واقعا به زیان کلی اقتصاد شمال غرب کشور عزیزمونه. _ ورود مستقیم ترکیه به منطقه ایجاد پایگاه کنار مرزها و استقرار و دسترسی به دریای کاسپین هست که به خاطر نیاز مبرم این کشور به انرژی پس ازدسترسی به توافق فوق باید منتظر درگیری های دریایی با دو کشور(ترکمنستان و آذربایجان) با حمایت ترکیه باشیم!! _ تضعیف کامل و رو به فروپاشی رفتن‌ارمنستان و حذف شاید تجارت این کشور و انحصاری شدن بازار این کشور برای ترکیه که همین‌الان‌هم از ما سبقت‌گرفته!! و در اینده ادامه جنگ های خونین و گسترش حتی به درون‌مرزهای ما برای زیاده خواهی های این کشورها و بخصوص با تحریک اسراییل