با تشکر از دوستان به احترام صحبت جناب death بنده دیگه بحث های جانبی رو ادامه نمی دم. از اینجا به بعد هم بر روی موضوع مقایسه این دو تانک متمرکز خواهیم شد. اما اینجا لازم میدونم به چند مورد اشاره کنم. آمریکا توان تولید توپ را دارد و تنها به دلیل صرفه جویی در هزینه طراحی یک توپ جدید است که از توپ ساخت آلمان استفاده کرده است ، نه اینکه محتاج فناوری آلمان باشد. این دو کشور متحد استراتژیک هستند و عمق اتحاد این دو کشور به قدری است که هم اکنون آلمان محل نگهداری تسلیحات هسته ای آمریکا در اروپا است. ژاپن و کره جنوبی و اسرائیل هم از همین توپ آلمانی استفاده می کنند. آیا می توان پذیرفت که همه این کشورها توانایی ساخت توپ را ندارند؟ مسلما اینطور نیست. بلکه دلیل آن در اصل به منظور صرفه جویی در وقت و هزینه و همچنین استاندارد سازی مهمات است. نباید فراموش کرد که کشورهای غربی که عمدتا با هم متحد هستند ، هر یک بر روی یک مورد متمرکز می شوند و از اطلاعات همدیگر بهره مند می شوند. آلمان بر روی ساخت توپ متمرکز شد ، آمریکا بر روی ساخت مهمات و اسرائیل بر روی ساخت موشک. کما اینکه می بینیم هر یک از این محصولات قابل استفاده در کشورهای دیگر متحد می باشد و هر یک دارای بهترین کیفیت ممکن می باشند. اگر آمریکا وقت خودش را صرف تولید توپ نکرد ، به جای آن بر روی ساخت مهمات متمرکز شد. به گونه ای که امروزه متنوعترین ، قویترین و دقیقترین مهمات تانک متعلق به آمریکاست. آمریکا از اواخر دهه 70 و اوایل 80 بود که امتیاز تولید توپ ال 44 را از آلمان خرید. حالا به جای اینکه وقت و هزینه خود را صرف تولید این توپ می کرد ، صرف تولید مهمات این توپ کرد. نمونه بارز آن هم مهمات M829A1 بود که دیدیم چه عملکردی از خود بر جای گذاشت. از همان دهه 80 بر روی پروژه X - ROD کار کرد که هدف آن تولید یک مهمات دوربرد بود. امروزه هم بر روی پروژه ام آر ام کار می کند که هدف آن تولید مهمات با برد 12000 متر به صورت منحنی زن است. احتمالا این مهمات در سال 2014 عملیاتی خواهند شد و بر روی تمام تانک های ناتو مجهز به توپ 105 و 120 میلیمتری قابل استفاده خواهند بود. اسرائیل به جای اینکه بر روی ساخت لوله توپ برای مرکاواهایش متمرکز شود ، بر روی موشک متمرکز شد و لاهات را طراحی کرد. همانطور که مشاهده می شود ، لاهات در حال حاضر بهترین موشک قابل شلیک از لوله تانک است و کارآیی آن هم فوق العاده برتر از نمونه های روسی آن است. همچنین این موشک بر روی تمام تانک های مجهز به توپ 120 میلیمتری کشورهای متحد اسرائیل نیز قابل استفاده می باشد. آلمان نیز بر روی ساخت توپ متمرکز شد. نسل آینده توپ های 140 میلیمتری راین متال احتمالا به عنوان توپ تانک های آینده کشورهای غربی استفاده خواهد شد. همانطور که می بنید کشورهای غربی هر یک بر روی ساخت یک مورد متمرکز می شوند و در آن مورد بخصوص دارای تجربه می شوند و از تجربیات هم به صورت اشتراکی استفاده می کنند. در جنگ افغانستان هم دیدیم که لئوپاردهای کانادایی و آبرامزهای آمریکایی هر دو از گلوله های DM 11 استفاده می کردند که توسط راین متال طراحی شده بود و در آلمان و آمریکا به تولید می رسید. آلمان هم اینک در لئوپاردهای خود از لاهات استفاده می کند. تانک های چلنجر انگلیس قادرند توپ خاندار ال 30 خود را با توپ ال 55 راین متال تعویض کنند و به این ترتیب از مهمات ناتو هم استفاده کنند. همانطور که می بینید این کشورها دوست و متحد هم هستند و به همین دلیل از توانایی ها و تخصص یکدیگر به خوبی استفاده می کنند و هزینه های موازی را از بین برده و هر یک بر روی موارد بخصوصی متمرکز می شوند اینها را نمی توان وابستگی تکنولوژیکی نامید. این گونه موارد را در اصطلاح علم اقتصاد (تخصصی شدن تولید) می نامند که در آن چند کشور متحد ، هر کشوری بر روی یک مورد متمرکز شده و در آن به کمال می رسد و پس از آن با اشتراک دانش خود از دانش دیگران هم بهره مند می شوند. به این ترتیب رشد کمی و کیفی محصولات به میزان چشمگیری افزایش می یابد. تصور کنید اگر هر یک از این کشورهای آمریکا ، آلمان و اسرائیل و انگلیس خودشان به صورت مجزا بر روی ساخت این تجهیزات سرمایه گذاری می کردند ، در این صورت اولا هزینه مالی بالایی به آنها تحمیل می شد و در ثانی زمان بالایی هم از آنها گرفته می شد. آمریکا برای هویتزرهای خود بدون هیچ مشکلی توپ طراحی کرد. آنهم با بهترین کیفیت و دقت. پس چرا می بایست برای تولید توپ تانک مشکل داشته باشد؟ ضمن اینکه خود جناب چکا هم در نهایت به این موضوع صراحتا اشاره کردند که آمریکا به خاطر صرفه جویی اقتصادی از توپ آلمانی استفاده کرد. [quote]اما در مورد مهمات T-90 و ساخت آن توسط اسراییل ، بنظرم شما خودتون جواب خودتون رو دادید : صرفه اقتصادی ! واقعیت های اقتصادی امروزی به گونه هستند که انتظار شما برای حتما تولید شدن مهمات توسط روسیه غلط هست . [color=#ff0000][b]الان چیزی که برای کشورها مهمه بدست آوردن حداکثر کارایی در کمترین هزینه هست[/b][/color][/quote] بحث وابستگی فناوری و تکنولوژیکی آمریکا به آلمان نیز همینجا مختومه اعلام می شود.. در ادامه به بررسی ابعاد دیگر این دو تانک و نتیجه گیری از مباحث مطرح شده خواهیم پرداخت.

[quote]در این مورد اول اینکه بنده نمیدونم اینکه آمریکا در ساخت هویترز از توپ های خودش استفاده میکنه چطوری میتونه لزوما توان آمریکا در ساخت توپ تانک رو نشون بده ؟ در حالیکه تکنولوژی های بکار رفته در این دو توپ متفاوت هست مثلا سیستم استابیلایزر که فکر نکنم اصلا در توپخانه ها بکار بره اما در توپ تانک کاربرد داره همچنین دیگر تکنولوژی ها ... کشورهایی وجود دارند که توپ های هویتزر خوبی طراحی میکنند اما در زمینه توپ تانک کار زیادی نکرده اند (یا طراحیش برای آنها بعلت کمبود تجربه هزینه ی زیادی در پی خواهد داشت) مثل جمهوری چک[/quote] میشه بفرمایید تکنولوژی توپ تانک به جز استابلایزر چه فرقی با توپ هویتزر دارد که شما آنها را کاملا از هم جدا می کنید؟ حالا که سیستم استابلایزر را مثال زدید ، به نظر شما توپ 25 میلیمتری نصب شده بر روی برادلی ساخت کدام کشور است؟ در حالیکه این توپ در خود آمریکا طراحی شده است و همچنین مجهز به استابلایزر است. [quote]اما در مورد مهمات T-90 و ساخت آن توسط اسراییل ، بنظرم شما خودتون جواب خودتون رو دادید : صرفه اقتصادی ! واقعیت های اقتصادی امروزی به گونه هستند که انتظار شما برای حتما تولید شدن مهمات توسط روسیه غلط هست . الان چیزی که برای کشورها مهمه بدست آوردن حداکثر کارایی در کمترین هزینه هست و سرنوشت قراردادها رو رقم مناقصه ها نشون میده نه فلان سال سابقه ی یک کشور . یک مثال میزنم ، همین کشور هند در سال 2008 برای همین تانک T-90S Bishma هاش یک مناقصه به ارزش 270 میلیون دلار جهت توسعه ی یک سیستم حفاظت فعال برای استفاده روی تانک برگزار کرد و به شرکت های IMI (رژیم صهیونیستی) ، Rafael ، BAE systems ، Rosoboronexport ، IBD و دست آخر Saab درخواست ارایه پورپوزال داد ، فکر میکنید کدوم شرکت برنده مناقصه شد ؟ Saab با سیستم LEDS-150 !! همونطور که مستحضر هستید هیچکدوم از شرکت های رقیب Saab شرکت کوچیکی نیستند و تقریبا همشون جز کله گنده های این صنعت به حساب میان ، در حالیکه سابقه ی روسیه در توسعه و تولید سیستم های حفاظت فعال جهان از همه بیشتره . پس چی شده ؟ آیا انتخاب Saab به معنی عقب مونده بودن تکنولوژی شرکت های بالاست ؟ مسلما خیر ! این مناقصه نشون داد Saab حاضر شده با کمترین هزینه ، یک سیستم حفاظت فعال مناسب طراحی کنه . برخی اوقات شرکت های کوچک اصلا برای بازارگشایی در یک کشور خاص (بنابر سیاست های صنایع) زیر قیمت معمول پروژه میگیرند که خودشون رو جا بندازند (مثل اسراییلی ها که تا همین چند وقت پیش حسابی خودشون رو تو هند جا انداخته بوده اند) اینها تکنیک های اقتصادی هست که زیاد نمیخوام واردش بشم فقط این رو میخوام ذکر کنم که گرفتن یک پروژه حتما به معنی تکنولوژی برتر نیست ، به معنی بهترین تکنولوژی با کمترین هزینه است ! دوران جنگ سرد که در اون بودجه های نظامی Overt باشه و هزینه مهم نباشه تموم شده و انتظارات اون دوران هم باید کنار گذاشته بشه .[/quote] باز هم قیاس مع الفارق کردید. متاسفانه بحث سیستم دفاع فعال ارتباط چندانی به بحث مهمات تانک پیدا نمی کند. تروفی ، آیرون فست ، آرنا ، شارک و .... سیستم هایی هستند که دارای ساختار عملکردی مشابه هم هستند و نصب آنها بر روی هر خودرویی ممکن است. شما می توانید تروفی را بر روی همه تانک های موجود در جهان نصب کنید. شما می توانید شارک را بر روی هر تانک و یا خودروی زرهی دیگر نصب کنید. اما مهمات تانک اینطور نیست. وقتی هند برای مهمات 125 میلیمتری مناقصه برگزار می کند ، کشورهای تولید کننده این مهمات می بایست در آن شرکت کنند. نه کشوری که از مهمات 120 میلیمتری استفاده می کند. اما بحث مهمات تانک کاملا مجزای از این بحث است. حتما شما بهتر از بنده می دونید که برای طراحی مهمات مناسب برای یک توپ می بایست اطلاعات دقیق آن توپ را در اختیار داشت. به عنوان مثال میزان توانایی جذب فشار ، حداکثر فشار قابل تحمل توپ برای طراحی یک مهمات مناسب برای آن توپ ضروری است. در حالیکه روسیه اطلاعات دقیق این توپ را در اختیار دارد. در حالیکه اسرائیل اینچنین نیست. پس در واقع می بایست از روسیه توقع داشته باشیم که مهمات با کارکرد عالی برای این توپ طراحی کند ، نه اسرائیل. [quote] 1- اسراییلی ها برای قرارداد تولید گلوله ی AFPDS از اول شروع به طراحی نکردند بلکه صرفا گلوله ی 120 میلیمتری ثاقب خودشون رو بازطراحی کردند که برای توپ های 125 میلیمتری مورد استفاده قرار بگیره ، لذا همین میتونه باعث کاهش قیمتها و برنده شدن طرف اسراییلی در این پروژه نسبت به روسها شده[/quote] میشه بفرمایید چگونه چنین استنباطی کردید؟ من که به چنین موردی بر نخوردم. منابع به ری دیزاین شدن مهمات اشاره می کنند. نه به نوع اولیه مهماتی که ری دیزاین شده است. مشخص نیست که از کدام مهمات به عنوان بیس استفاده شده است. ضد زره 125 میلیمتری یا 120 میلیمتری. در ضمن اگر اینطوری است که شما آنرا توصیف کردید ، یعنی اسرائیل هیچ کاری بر روی این گلوله نکرده و صرفا آنرا ری دیزاین کرده ، خب پس چرا خود روسیه این کار ساده را انجام نداده است؟ چرا خود روسیه که بهتر از اسرائیل از اطلاعات توپ و مهمات 125 میلیمتری استفاده می کند ، این کار ساده را انجام نداده است؟ در ضمن اگر بپذیریم که اسرائیل گلوله ضد زره 120 میلیمتری خودش را ری دیزاین کرده باشد ، در این صورت بنا به اعلام دیفنس آپدیت (که کارآیی گلوله های 125 میلیمتری اسرائیلی را بالاتر از نمونه های روسی میداند) ، باید کارآیی مهمات 120 میلیمتری اسرائیلی را از مهمات 125 میلیمتری روسی هم بالاتر بدانیم. به نظر من اسرائیل گلوله 125 میلیمتری را ری دیزاین کرده است. فراموش نکنید که ساختار مهمات 125 میلیمتری روسی کاملا متفاوت از ساختار مهمات 120 میلیمتری اسرائیلی است. مهمات روسی ، سر جنگی و پروپلنت مجزا از هم دارند در حالیکه مهمات اسرائیلی به صورت یکپارچه طراحی شده اند. اونوقت به نظر شما این منطقی هست که اسرائیل مهمات یکپارچه خود رو به صورت دو تکه ای ری دیزاین کنه؟ مسلما خیر. مسلما اگر مهمات 125 میلیمتری روسی کیفیت و کارآیی قابل قبول برای کشورهای استفاده کننده داشتند ، کشوری مثل اسرائیل هیچگاه وارد رقابت با روسیه نمی شد. اسرائیل هیچگاه در زمینه ای که اصلا ربطی به وی ندارد ، وارد نمیشد. درباره سایر قسمت های صحبت هاتون هم انشاالله فردا ...

[quote]به نظرت اگه لئوپارد از بالا مورد اصبت موشک های ضد تانک بالستیک (مثل جاولین)از بالای برجک قرار بگیره شانسی برای زنده موندن خدمه وجود داره؟مسلما خیر چون برجک ومهمات منفجرمیشن.درسته زره قوی داره اما نه در همه قسمت ها.[/quote] این مورد رو نمیشه دقیقا پاسخ داد. این ضعفی که شما به آن اشاره کردید ، عمدتا در تانک های شرقی وجود دارد و در تانک های غربی به هیچوجه وجود ندارد. در تانک های غربی عمدتا مهمات تانک در مکانی مجزا از محل استقرار پرسنل تانک نگهداری می شوند. به همین دلیل در صورت مورد حمله واقع شدن تانک ، هیچ خطری از جانب انفجار مهمات وجود نخواهد داشت و حتی در صورت انفجار نیز اثرات آن وارد بخش استقرار پرسنل تانک نخواهد شد. یادتون نره که در جنگ 1991 خلیج فارس یک آبرامز از قسمت پشت برجک خود مورد اصابت یک موشک هلفایر که به اشتباه از یک آپاچی شلیک شده بود ، قرار گرفت. از آنجایی که سر لودر تانک نزدیک به دریچه دهلیز بود و این دریچه نیز باز بود ، شخص لودر به شدت زخمی شد و نتوانست خود را از تانک خارج سازد و در داخل تانک ماند و همانجا نیز از شدت جراحات وارده سقط شد. اما سه نفر دیگر موفق شدند از تانک خارج شوند. شدت این اصابت به قدری بود که مخزن مهمات آبرامز دچار آتش سوزی شد و همه مهمات موجود در مخزن آتش گرفت. پنلهای محافظ این مخزن از بالا به بیرون پرتاب شدند و آتش ناشی از سوختن مهمات تانک به بیرون تانک هدایت شد. پس از اطفاء حریق نیروهای امدادی وارد تانک شدند تا لودر سقط شده را از داخل تانک بیرون بکشند. مشخص شد که شخص لودر به خاطر شدت جراحات وارده سقط شده است ، نه به خاطر آتش سوزی. جالب اینجاست که در این حادثه مشخص شد که در صورت ترکیدن مخزن مهمات آبرامز ، حتی به اندازه اندکی از اثرات انفجار مهمات نیز وارد محفظه برجک نمی شود و همگی به بیرون برجک هدایت می شود. [quote]راستی این قضیه سه بعدی بودن مهمات محفظه مرکاوا رو توضیح بدین با تشکر[/quote] ببین دوست من ، برخی از تانک ها مثل آبرامز، مهمات خود را در یک مخزن ایزوله حفاظت شده نگهداری می کنند. یعنی به عنوان مثال یک مخزن مکعبی شکل وجود دارد که در داخل این مخزن گلوله ها بر روی همدیگر قرار می گیرند. اما برخی دیگر از تانکها اینطور نیستند. تانک هایی مثل خانواده مرکاوا و چلنجر 1 و 2 برای هر یک از مهمات یدکی خود ، یک استوانه زرهی طراحی کرده اند که مهمات یدکی در داخل این استوانه ها قرار می گیرد. این استوانه ها در داخل یک مخزن مجزا قرار می گیرند. در مرکاوا 4 این استوانه ها در قسمت پشت تانک قرار می گیرند. زمانی که تانک بخواهد به جای مهمات ، نفرات را جابجا کند ، این استوانه ها از تانک خارج می شوند و به جای آنها پرسنل تانک مستقر می شوند.

سینا جان شما در پست اولت در این صفحه تصاویر موتور روسی رو گذاشتی ، من هم ناخودآگاه یاد این تصاویر افتادم [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/1315892997_118145_700.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/846493_3.jpg[/img] بازدید پوتین از یک نمایشگاه داخلی صنایع نظامی در اوکراین. موتور 6TD 2E که گاهی اوقات با نام 6TD 3 نیز شناخته می شود (با قدرت 1200 اسب بخار) که برای بهینه سازی تانک های ساخت شوروی سابق که در اختیار اوکراین قرار دارد ، کاربرد دارد. احتمالا موتور نصب شده بر روی تانک اوپلوت نیز همین است.

[quote]در مورد بحث تجهیزات ساخته شده برای تانک توسط کشورهای دیگر و "مع الفارق" بودن این مقایسه که شکی نیست ، چراکه هم متحد بودن کشورها که شما فرمودید درست هست [color=#ff0000][b]هم این واقعیت که پکیج های طراحی شده برای T-90 ، برخلاف آبرامز صرفا برای مشتریان صادراتی این توپ ساخته شده و نه برای استفاده ی خود روسیه .[/b][/color] واضح هست که بیشتر کشورهای دنیا بر طبق نیازهای نیروهای مسلح خودشون اقدام به تغییر و ارتقا برخی قابلیت های سیستمهای وارداتی میکنند و این برای تسلیحات صادراتی هر کشوری میتونه صادق باشه .[/quote] متاسفانه باز هم دارید ضعف روسیه در این زمینه رو توجیه می کنید. اینکه می فرمایید (پکیج های طراحی شده برای تی 90 برخلاف آبرامز صرفا برای مشتریان صادراتی این تانک ساخته شده اند ، نه برای استفاده ی خود روسیه) منظور من این نبود. اصلا کاملا مشخص است که برای روسیه طراحی نشده اند. بلکه برای سایر کاربران تانک های روسی به جز روسیه طراحی شده اند. منظور من این است که اصلا چرا باید اسرائیل برای تی 90 های هند مهمات طراحی کند؟ در حالیکه تی 90 ساخت روسیه است و روسیه قدیمی ترین کاربر مهمات 125 میلیمتری است. پس ما انتظار داریم که با این تجربه بالایی که روسیه در طراحی و تولید این مهمات 125 میلیمتری دارد ، هند برای تانک های مجهز به توپ 125 میلیمتری خود از روسیه تقاضای طراحی مهمات کند. در حالیکه این کشور برای این منظور از اسرائیل تقاضای مهمات جدید کرده است. این کار دقیقا مثل این است که روسیه یک مهمات قدرتمند 120 میلیمتری برای آبرامزهای عربستان طراحی کند که قابلیت های عملیاتی آنرا در حد آبرامزهای خود آمریکا بالا ببرد. آیا به نظر شما این سرشکستگی برای آمریکا نیست؟ آیا این نشانگر آن نیست که آمریکا توان ساپورت تانک های فروخته شده به کشورهای دیگر را ندارد و کشوری دیگر مثل روسیه این کار را انجام می دهد؟ روسیه (و همچنین شوروی سابق) قدیمی ترین کاربر مهمات 125 میلیمتری است. تی 90 هم ساخت روسیه است. قاعدتا می بایست طراحی گلوله های 125 میلیمتری با عملکرد خود توسط روسیه صورت بگیرد. پس چرا هند که تی 90 و تی 72 را در داخل مونتاژ می کند ، برای مهمات این تانک دست به دامن اسرائیل شده است؟ در حالیکه اسرائیل اصلا از این کالیبر توپ استفاده نمی کند و روسیه که قدیمی ترین کاربر این کالیبر توپ است ، می بایست تجربه بیشتری در این کار داشته باشد و بهترین گلوله های 125 میلیمتری جهان را خود روسیه تولید کند. در حالیکه اسرائیل این کار را انجام داده است. سوال اینجاست که چرا کشوری دیگر برای تانک ساخت روسیه مهمات طراحی کرده است؟ با وجود روسیه که طراح و سازنده تانک های سری تی است ، چرا می بایست سایر کشورها پکیج های ارتقای قابلیت های رزمی میدانی برای این تانک ها طراحی کنند؟ [quote]البته در بحث توپ آبرامز بنظر بنده این استدلال شما که کشورهای عضو ناتو تسلیحات تانکشون رو یکسان سازی کرده اند چندان توجیه کننده نیست چراکه آمریکا میتونست خودش یک توپ 120 میلیمتری سازگار با مهمات ناتو بسازه مثل انگلستان (عضو شناخته شده ی ناتو!) که توپ تانک های چلنجر 1 و 2 از نوع رین متال نیست و از توپ های 120 میلیمتری L11A5 و L30 استفاده میکند . لذا این نمیتونه دلیل خوبی برای تولید تحت لیسانس توپ رین متال توسط آمریکا باشه .[/quote] شما توالی رشد توپ در غرب را در نظر بگیرید. جنگ جهانی دوم در سال 1945 به پایان رسید. در این سال تانک های شوروی عمدتا شامل تی 34 بودند که از سال 1944 به توپ 85 میلیمتری مجهز شده بودند. در حالیکه شرمن های آمریکایی به توپ 76 میلیمتری مجهز بودند. پس از پایان جنگ جهانی دوم ، آمریکا تانک های سری پاتون ( ام 46 ، ام 47 و ام 48 ) را طراحی کرد. به منظور مقابله با توپ 85 میلیمتری تانک های شوروی ، تانک های جدید آمریکا همگی به توپ 90 میلیمتری مجهز شده بودند. در این برهه زمانی در اروپا تمامی تانک ها بازمانده از جنگ جهانی دوم بودند. بریتانیا از نسل اول تانک های سنچوریون استفاده می کرد که مجهز به توپ 20 پاوندی (یا همان 84 میلیمتری) بودند. در اوایل دهه 1950 شوروی تانک تی 55 را طراحی کرد که مچهز به توپ 100 میلیمتری بود. از آن سو آمریکا همچنان از تانکهای سری پاتون مجهز به توپ 90 میلیمتری استفاده می کرد. انگلیس نیز توپ جدید ال 7 را طراحی کرد و آنرا بر روی سنچوریون های خود نصب کرد. چرا انگلیس این توپ 105 میلیمتری را طراحی کرد؟ دلیل آن واضح است. چون توپ دیگری برای این کار موجود نبود. تانک های آمریکایی در آن دوره به توپ 90 میلیمتری مجهز شده بودند که در اصل به منظور مقابله با توپ های 85 و 76 میلیمتری ساخته شده بود. اما حالا رقیب جدیدی در شوروی به وجود آمده بود که همان توپ 100 میلیمتری بود و توپ 90 میلیمتری آمریکایی قادر به رقابت با آن نبود. اینجا بود که انگلیس به دنبال ساخت این توپ رفت. در حالیکه اگر آمریکا در آن تاریخ توپ 105 میلیمتری را طراحی می کرد ، این انگلیس بود که امتیاز تولید آنرا بر روی تانک هایش از آمریکا خریداری می کرد. در اواخر دهه 1950 آمریکا تانک جدیدی با نام ام 60 طراحی کرد. ام 60 می بایست به یک توپ قویتر از 90 میلیمتر مجهز می شد تا بتواند در برابر توپ 100 میلیمتری تانک های شوروی مقاومت کند. در اینجا توپ 105 میلیمتری ال 7 که توسط بریتانیا طراحی شده بود ، برای این تانک در نظر گرفته شد. زمانی که متحد شماره یک آمریکا در اروپا چنین توپی را طراحی کرده است ، پس آمریکا دیگر چه نیازی به طراحی توپ جدید داشت؟ چرا می بایست وقت و هزینه خود را صرف طراحی یک توپ جدید می کرد. در حالیکه همین توپ را برای استفاده بر روی تانک جدید خود مناسب دید. از اوایل دهه 1960 که در آلمان غربی تانک لئوپارد 1 تولید می شد ، این تانک نیز به همین توپ ال 7 مجهز شد. چرا که این دو کشور متحد هم بودند و آلمان باز هم نیازی به تولید توپ جدید نداشت. چرا که همین توپ 105 میلیمتری که توسط متحد خود طراحی شده بود ، برای تانک خود مناسب دید. نکته ای که می بایست اینجا در نظر داشت این است که آمریکا و آلمان غربی نیازی به توپ قویتر از 105 میلیمتری در آن دوران احساس نکردند که بروند خودشان توپ قویتر از آن را طراحی کنند. چرا که عمده ترین خطر از جانب شوروی بود که تانک هایش در آن دوران مجهز به توپ 85 و 100 میلیمتر بودند و تی 62 که به توپ 115 میلیمتری مجهز شده بود ، نیز هنوز به تولید انبوه نرسیده بود و شوروی با طراحی تی 62 کماکان تولید تی 55 را ادامه داد. در سال 1966 بریتانیا تانک چیفتن را طراحی کرد و آنرا به توپ 120 میلیمتری ال 11 مجهز کرد. از اواخر دهه 1960 نیز تانک های تی 62 شوروی رو به ازدیاد رفت. از سویی شوروی در حال طراحی توپ 125 میلیمتری بود. اینجا بود که آلمان تانک جدید لئوپارد 2 را طراحی کرد و به منظور موازنه قدرت آتش تانک های خود ، یک توپ جدید 120 میلیمتری بدون خان برای آن طراحی کرد. در حالیکه در آمریکا کماکان تانک ام 60 با توپ 105 میلیمتری تولید می شد. آمریکا طراحی آبرامز را پس از طراحی لئوپارد 2 توسط آلمان غربی آغاز کرد. یعنی آمریکا زمانی طراحی آبرامز را شروع کرد که طراحی لئوپارد 2 آغاز شده بود. نسل اول تانک های آبرامز به همان توپ 105 میلیمتری مجهز شدند. آمریکا به منظور افزایش قدرت آتش تانک جدید خود نیازمند یک توپ قویتر بود و برای این منظور توپ 120 میلیمتری را انتخاب کرد. آمریکا از بین توپ ال 11 انگلیسی و توپ ال 44 آلمانی ، توپ آلمانی را برای تانک جدید خود انتخاب کرد. چرا که این توپ گسترش بیشتری نسبت به توپ ال 11 داشت. زمانی که آلمان چنین توپ دقیق و با کیفیتی را طراحی کرده بود ، پس آمریکا دیگر نیازی به صرف زمان و هزینه برای طراحی توپ جدید برای آبرامز خود ندید و از همان توپ ال 44 آلمانی استفاده کرد. حالا با این توضیحات ، چند نکته ای است که می بایست به آن اشاره کرد. همانطور که مشاهده می شود ، کشورهای اروپایی عضو ناتو جلوتر از آمریکا به منظور توازن قدرت آتش تانک های خود با تانک های شوروی ، اقدام به افزایش کالیبر توپ و طراحی توپ تانک های خود کردند. یعنی آبرامز زمانی طراحی شد که آلمان توپ 120 میلیمتری خود را طراحی و تولید کرده بود. اگر آمریکا زودتر از آلمان توپ تانک های خود را ارتقا داده بود ، احتمالا آنوقت آلمان از توپ طراحی شده آمریکایی بر روی لئوپاردهای خود استفاده می کرد. به هر حال این دو کشور چه پس از جنگ جهانی دوم و چه در حال حاضر و احتمالا در آینده متحد هم خواهند بود و استفاده از توپی که توسط آلمان طراحی شده است ، نشانگر ضعف آمریکا در طراحی توپ نیست. چرا که آمریکا صرفا به منظور کاهش هزینه و زمان طراحی یک توپ جدید ، از توپ طراحی شده آلمانی استفاده کرد. زمانی که آمریکا برای آبرامز هایش قابلیت این توپ را مناسب دید ، امتیاز تولید آنرا از آلمان به دست آورد. در حالیکه ما شاهدیم هم اکنون آمریکا بر روی هویتزرهای خود از توپ های طراحی شده بومی استفاده می کند. که این نشانگر آن است که آمریکا کارایی و عملکرد توپ آلمانی ال 44 را برای آبرامزهای خود مناسب دید و امتیاز تولید آنرا از آمریکا به منظور استفاده بر روی آبرامزهای خود به دست آورد. در حالیکه هم اکنون هویتزرها و سایر توپ های غیر خودکششی آمریکایی تماما از توپ های ساخت داخل استفاده می کنند. این نشانگر آن است که آمریکا در طراحی توپ هیچ مشکلی ندارد و استفاده از توپ ال 44 در آبرامز صرفا به منظور کاهش هزینه طراحی مجدد می باشد ، نه اینکه وابستگی تکنولوژیکی به آلمان داشته باشد. آمریکا در طراحی هویتزرهای کروسیدر و [size=4]همچنین [font=Arial]XM1203 از توپ های فوق العاده دقیق ساخت خودش استفاده می کند. حتی پالادین نیز از توپ[/font] ساخت داخل استفاده می کند. [/size]توپ های ام 198 نیز توسط خود آمریکا تولید شده است. این نشانگر آن است که آمریکا مشکلی در طراحی یک توپ دقیق و قدرتمند ندارد. بلکه استفاده از توپ آلمانی در آبرامز تنها به خاطر صرفه جویی اقتصادی ناشی از عدم طراحی یک توپ جدید صورت گرفته است. نباید فراموش کرد که تانک های سری پاتن دارای توپ های 90 میلیمتری ساخت خود آمریکا بودند. در مورد مهمات هم فراموش نکنید که تسلیحات با کالیبر یکسان الزاما قادر به شلیک مهمات همدیگر نیستند. گلوله 308 وینچستر و گلوله 300 وینچستر مگنوم ، هر دو کالیبر 0.3 اینچ یا همان 7.62 میلیمتری هستند. اما نمی توان آنها را به جای همدیگر استفاده کرد. توپ 105 میلیمتری فرانسوی که بر روی تانک های این کشور نصب شده است ، هنوز اثبات نشده است که آیا قادر است که از مهمات استاندارد ناتو استفاده کند یا خیر. پس بنابراین بهترین کار برای استاندارد سازی تسلیحات توسط ناتو همان استاندارد سازی توپ است ، نه مهمات. حتی اگر مهمات از نظر اندازه متریک هم کاملا یکسان باشند ، باز هم نمی توان گفت که صد در صد قابلیت استفاده به جای یگدیگر را دارند. به عنوان مثال گلوله 9x23 میلیمتر اشتایر و گلوله 9x23 میلیمتر لارگو برگمن را در نظر بگیرید. ظاهرا هر دو گلوله دارای اندازه متریک یکسانی هستند. اما به هیچوجه نمی توان این دو را به جای هم در اسلحه های یکسانی مورد استفاده قرار داد. چرا که قدرت گلوله لارگو برگمن بیش از دو برابر گلوله اشتایر است و در صورت استفاده در اسلحه های ضعیف تر خطر انفجار اسلحه را در پی خواهد داشت. چلنجر های انگلیسی را مثال زدید. اتفاقا چلنجرها نیز قابلیت تعویض توپ اصلی ال 30 خود با توپ ال 55 را نیز دارا می باشند که آنها را قادر می سازد از مهمات سایر تانک های ناتو استفاده کنند. [quote]اما بحث من صرف وابسته بودن به یک کشور خارجی (از نظر تکنولوژیک) حتی یک کشور متحد هست ، بحث ما فارغ از مسایل سیاسی هست ضمن اینکه در همون سیاستش هم میگن هیچ کشوری تا ابد دوست و هیچ کشوری هم تا ابد دشمن ما نمیمونه ، لذا اگر صرفا بحث فنی کنیم بهتر هست .[/quote] درباره این قسمت از صحبت هاتون هم در بخش قبلی توضیح دادم که نمی توان وابستگی تکنولوژیکی آمریکا به آلمان را پذیرفت. چرا که خود آمریکا بر روی هویتزرهایش توپ های بسیار کارآمد و دقیقی را طراحی و نصب کرده است. یادمون نره که همین آلمان در دهه 1970 از پالادین استفاده می کرد که هم خودش و هم توپش ساخت آمریکا بود. همچنین آمریکا در دهه 60 توپ قدرتمند ام 198 را طراحی کرده بود که هنوز هم در ارتش این کشور استفاده می شود. مساله اصلی اینجاست که فعلا این کشورها با هم متحد هستند. پس می توانند از مهمات و تسلیحات و طرح های ساخت همدیگر استفاده کنند. این موضوع برای این کشورها صرفه اقتصادی ایجاد خواهد کرد. یادمون نره که اکثر کالیبرهایی که امروزه به صورت استاندارد توسط کشورهای اروپایی ناتو استفاده می شوند ، در اصل توسط آمریکا طراحی شده اند. کالیبر 12.7 میلیمتر ، کالیبر 5.56 میلیمتر ، کالیبر 9 میلیمتر ، کالیبر 40 و 45 همگی در آمریکا طراحی شده اند و هم اکنون همه کشورهای اروپایی از این کالیبرها به عنوان کالیبر استاندارد خودشان استفاده می کنند. پ . ن این پست رو با نهایت عجله نوشتم. امیدوارم غلط املایی در اون وجود نداشته باشه......

در ارتقاهای جدیدی که بر روی لئوپارد 2 آ 6 و مدل آ 7 انجام گرفته شده ، یکی از اصلی ترین ارتقاهای آن حفاظت کف تانک در برابر مین ها و حملات IED است. در مجموع لئوپارد 2 حفاظت زرهی بسیار بالایی در برابر مین ها و حملات IED دارد و قسمت زیرین آن دارای مقاومت زرهی بالایی است. البته مرکاوا هم قابلیت استفاده از زره کفی آبرامز را دارد که به وسیله آن مقاومت زرهی مرکاوا نیز در برابر مین ها افزایش خواهد یافت. اما در مجموع لئوپارد دارای مقاومت بیشتری در برابر اینگونه حملات است. تقریبا هر دو مدل ترکیه ای و عربستانی دارای یک سری برتری های چشمگیری نسبت به مرکاوا هستند.

[quote]در ضمن مرکاوا دارای قابلیتی است که موشک هاشو توسط ماهواره تا هدف کنترل میکنه[/quote] مرکاوا در همه مدلهاش از موشک لاهات استفاده می کنه. این موشک این توانایی رو داره که به صورت LOAL شلیک بشه. یعنی اینکه موشک به سمت هدف شلیک بشه و پس از اینکه موشک به نزدیکی های هدف رسید ، عملیات قفل بر روی هدف انجام بشه. اینطوری تانک هدف زمان لازم برای مقابله و اخلال در سیستم هدایت لیزری لاهات را نخواهد داشت. همچنین لاهات این قابلیت را دارد که به صورت بالستیک شلیک شود و در مرحله آخر شلیک توسط شخص آبزرور و یا توسط هلیکوپتر دیگر و یا تانک دیگر به سمت هدف هدایت شود. البته ناگفته نماند که لاهات قابلیت استفاده در همه تانک های مجهز به توپ 105 و 120 میلیمتری را نیز دارا می باشد. (از جمله خانواده لئوپارد) [quote]علی اقا به نظرتون برجک کدوم تانک طراحی بهتری داره؟ از جنبه های گوناگون مثل حجم فضای داخلی-حفاظت زرهی-تحرک و....[/quote] به نظرم در این زمینه فرق زیادی ندارند. در ویدئوهایی که از این دو تانک منتشر شده است ، به خوبی فضای داخل تانک نشان داده می شود که چقدر جادار و بزرگ است. از نظر طراحی هم هر دو تانک طراحی فوق العاده ای دارند. یعنی به صورتی طراحی شده اند که موشک ها و راکت های وارده را منحرف سازند. [quote]تانک های غربی دارای چنین دریچه ای هستند حداقل در قسمت اول سریال والکینگ دد تانکی رو نشون میده که چنین دریچه ای را دارد تانکش را نتوانستم تشخیص بدم.[/quote] حداقل در آبرامز چنین دریچه ای دیده نمی شود [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/abramstalbiv-1.jpg[/img] این هم از یک تی 72 چپ کرده [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/t72takbiv-2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_t72takbiv-2.jpg[/img][/url] در قسمت پهلوی محفظه موتور یک دریچه قرار دارد که به احتمال قوی دریچه خروج اضطراری اون باشه.

جناب heliaa همونطور که اشاره کردم ، برای لئوپارد هم سیستم دفاع فعال شارک طراحی شده است. مکانیسم عمل تقریبا همه این سیستم ها نیز به صورت Soft Kill و Hard Kill است.

بچه ها تصاویر زیر رو ببینید [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280126552920-58-165D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280126552920-58-165D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280126992920-58-245D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280126992920-58-245D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280130572920-58-395D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280130572920-58-395D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280132412920-58-525D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280132412920-58-525D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280136162920-59-105D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280136162920-59-105D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280156732920-59-545D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280156732920-59-545D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280159842921-00-285D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280159842921-00-285D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280160812921-00-355D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280160812921-00-355D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280375792921-04-085D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280375792921-04-085D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280376652921-03-555D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280376652921-03-555D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280377182921-04-155D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280377182921-04-155D.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280383252921-04-275D.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Tanks-abraham5B280383252921-04-275D.JPG[/img][/url] اخلالگر AN/VLQ 6 نصب شده بر روی M1A1 آبرامزهای نیروی دریایی و ارتش آمریکا (عمدتا در فلوجه) حالا لینک زیر رو ببینید [url="http://fofanov.armor.kiev.ua/Tanks/EQP/shtora.html"]http://fofanov.armor...EQP/shtora.html[/url] به این جمله توجه کنید [quote]The Shtora-1 EOCMDAS ([i]electro-optical counter-measures defensive aids suite[/i]) is one of the several unique features of Russian MBTs that distinguish them from the rest of the world.[/quote] خداییش می بینید که این روسها چقدر مغرور هستند؟؟ این سایت ، متعلق به یک عشق روس و سینه چاک شدید روسیه است و تعصب شدیدی هم روی روسیه داره. طرف جوری حرف زده که انگار ساخت این اخلالگرها اونقدر مشکله که فقط روسیه تونسته به این تکنولوژی فوق العاده پیچیده دست پیدا کنه. برای لکلر هم چنین اخلالگری طراحی شده است و در صورت نیاز قابل نصب بر روی لکلر هم می باشد. بعد هم جوری حرف زده و گفته که (( یکی از چندین ویژگی منحصر به فرد )) انگار تانک های روسی تخم دو زرده کرده اند..

[quote]حالا یک سئوال مطرح میشود و ان این است اگه تمام مهمات فول توی تانک باشن اونطور که میفرمایین دیگه سرباز حمل نمیکنه(چون داخل محفظه مسدود میشه) پس چطور اونموقع پرسنل خارج میشن؟[/quote] مساله اینجاست که مهمات در فضای سه بعدی پشت تانک قرار می گیرند. دقت کنید : در فضای پشت تانک. رمپ ورود و خروج برای پرسنل اصلی تانک کاملا آزاد است. [quote]سئوال بعدی: اگه پشت تانک مورد اصابت قرار بگیره سربازان از کجا خارج بشن؟[/quote] معمولا پشت تانک کمتر از قسمت های دیگر تانک در معرض حملات دشمن قرار می گیرد. در یک رزم واقعی یک تانک بیشتر از قسمت جلوی خود مورد حمله دشمن واقع می شود. به عنوان مثال در عمل به ندرت پیش می آید که پشت تانک مورد اصابت قرار گیرد. اما در این حال باز هم خود درب ورود و خروج با باز شدن خود تبدیل به یک رمپ برای ورود و خروج نیروها می شود. این رمپ در داخل دیواره های زرهی پشت تانک قرار می گیرد و در عمل به ندرت پیش می آید که مورد صدمه واقع شود. باز هم با این حال پرسنل می توانند از دریچه بالای برجک خارج شوند. دریچه راننده را نیز فراموش نکنید. تانک های روسی عمدتا در قسمت کفی خود مجهز به یک دریچه برای خروج اضطراری هستند. به دلیل جثه کوجک و فضای اندک داخل تانک های روسی ، در صورت صدمه دیدن این تانک ها خدمه شانس کمی برای خروج موفق از تانک را خواهند داشت. به همین دلیل معمولا در تانک های روسی یک دریچه در کف تانک تعبیه شده است که پرسنل در مواضع اضطراری بتوانند از آن خارج شوند. دقیقا نمی دونم که آیا تانک های غربی هم به چنین دریچه ای مجهز شده اند یا خیر. به نظر خودم تانک های غربی فاقد این دریچه هستند. یعنی نیازی به این دریچه احساس نکرده اند. نمایی از دریچه کف شاسی تی 55 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/t_nouzov__v_chod_t-55.jpg[/img] [quote]راستی اون عکسی که در پست قبلی قرار دادم مربوط به لئوپارد ا6 میشود؟[/quote] بله

مرکاوا مارک 4 و لئوپارد 2 آ 6 آخرین مدلهای عملیاتی این دو تانک بودند. مرکاوا مارک 4 پس از جنگ 33 روزه یک سری تغییرات بر روی آن اعمال شد. در واقع نقاط ضعف جزئی این تانک در این جنگ شناسایی شده و پس از جنگ برطرف شد. از جمله نصب سیستم تروفی بر روی این نمونه مرکاوا. جالب اینجاست که برخی از قسمت های پکیج تاسک که برای آبرامز طراحی شده است ، قابل نصب بر روی مرکاوا نیز می باشد. از جمله زره زیر تانک. لئوپارد 2 آ 6 نیز در جریان جنگ افغانستان توسط نیروهای کانادایی به کار گرفته شد. پس از جنگ افغانستان این تانک نیز به شدت مورد ارتقا قرار گرفت. مدلهای ارتقا یافته لئوپارد 2 آ 6 دارای حفاظت بسیار بالایی در قسمت زیرین خود هستند. مدل آ 7 لئوپارد هم هنوز کاملا عملیاتی نشده است. اما به هر حال تانکی است که به زودی در آلمان و عربستان عملیاتی خواهد شد. در هر صورت از نظر حفاظت زرهی حتی لئوپارد 2 آ 6 نیز برتر از مرکاوا 4 است. در هر دوی این تانکها پرسنل تانک دارای حفاظت بسیار بالایی هستند. در هر دو تانک مهمات توپ اصلی در مکانی مجزا از محل استقرار پرسنل نگهداری می شود. در لئوپارد 15 گلوله آماده شلیک در قسمت پشت برجک قرار می گیرد و مابقی مهمات در شاسی تانک در قسمت جلوی تانک و پشت راننده قرار می گیرند. در مرکاوا 10 گلوله آماده شلیک در قسمت رولور نصب شده بر روی پشت برجک نگهداری می شود. مابقی 38 گلوله (مرکاوا در مجموع 48 گلوله حمل می کند) نیز در قسمت پشت شاسی نگهداری می شود. به این ترتیب در هر دو تانک مهمات توپ اصلی در مکانی مجزا از محل استقرار پرسنل نگهداری می شوند که به این ترتیب پرسنل این تانک ها دارای امنیت بالایی خواهند بود. اما باز هم با این حساب در مرکاوا موتور در قسمت جلوی تانک قرار گرفته است. فضای خالی پشت تانک این اجازه را می دهد که در صورت صدمه دیدن تانک ، پرسنل بتوانند به راحتی از دریچه پشت تانک خارج شوند. ضمن اینکه خود موتور نیز به عنوان یک زره عمل می کند و مانع نفوذ پرتابه ها به داخل محفظه برجک می شود. مرکاوا در بالای برجک خود تنها یک دریچه دارد. این تانک نیازی به دو دریچه ندارد. چرا که پرسنل از پشت شاسی می توانند به سادگی وارد و خارج شوند. نکته ای که اینجا مطرح می شود این است که مرکاوا وقتی که 38 گلوله یدکی خود را حمل نمی کند ، در این صورت قادر است به جای آن 10 نفر سرباز و یا برانکارد و یا سایر مهمات را حمل کند. زمانی که مرکاوا از مهمات فول (یعنی 48 عدد مهمات 120 میلیمتری) استفاده می کند ، قادر به حمل سرباز نخواهد بود. درباره جنگ شهری هم به نظرم هیچ فرقی بین این دو تانک نیست و هر دو در جنگ شهری موفق عمل خواهند کرد. یادتون نره که اگر مرکاوا می تونه به سیستم دفاع فعال تروفی و آیرون فست مجهز بشه ، لئوپارد هم می تونه به سیستم دفاع فعال شارک (و یا همون سیستم AMAP-ADS) مجهز بشه. اتفاقا سرعت عملکرد شارک بنا به اعلام شرکت سازنده اون ، از تروفی هم بالاتره.

سینا جان دستت درد نکنه. خیلی استفاده کردیم. جناب چکا به قدری واضح توضیح دادم که نیازی به تکرار اون نمی بینم. [quote]- توپ 105 میلیمتری تانک M1A1 از نوع L7 ساخت شرکت Royal Ordance انگلستان هست که آمریکا تحت لیسانس انگلیس برای تانکهاش تولید میکرد - توپ 120 تانک M1A2 مدل Rheinmetall 120 mm ساخت شرکت Rheinmetall-DeTec AG آلمان هست که آمریکا تحت لیسانس آلمان برای تانک هاش تولید میکنه. - زره چابهام بکار رفته در تانک آبرامز توسط انگلیس در دهه ی 60 طراحی و توسعه داده شد که آمریکا از آن در ساخت آبرامز استفاده کرده - حتی تیربار M240 نصب شده روی آبرامز ساخت شرکت FN Herstal بلژیک میباشد[/quote] مسلما شما خیلی خیلی خیلی بهتر از من می دونید که انگلیس و آلمان هر دو عضو ناتو و از متحدان استراتژیک آمریکا هستند. اینکه مدلهای اولیه آبرامز (شما گفتید توپ 105 میلیمتری تانک M1A1 ، همینجا جوابتون رو بدم که مدلهای اولیه M1 مجهز به توپ 105 میلیمتری بودند ، نه مدلهای M1A1 . مدلهای M1A1 همگی مجهز به توپ 120 میلیمتری بودند. شما با این سطح معلوماتتون ، خیلی جالبه که دیگران رو بی سواد می دونید . پس امیدوارم برای آخرین بارتون باشه که به جای بحث منطقی ، دنبال غلط املایی و مچ گرفتن از طرف مقابلتون باشید.) از توپ 105 میلیمتری ام 68 که در واقع کپی توپ رویال اوردنانس ال 7 بود ، استفاده می کرد ، دلیلش این نبود که خودش نمی تونه چنین توپی رو تولید کنه. بلکه به خاطر این بود که این کشورها همگی عضو ناتو بودند و از تسلیحات یکسان استفاده می کردند تا به این ترتیب تسلیحات و مهمات یکسانی توسط کشورهای مختلف عضو ناتو استفاده شود. به عنوان مثال تانک های ام 60 آمریکایی بتوانند در صورت نیاز از مهمات تانک های لئوپارد 1 آلمانی و سنچوریون انگلیسی استفاده کنند. برای تایید این صحبت ، بد نیست نگاهی به تانک های فرانسوی بیاندازید. فرانسه فکر کنم در اوایل دهه 1960 از شاخه نظامی ناتو خارج شد. ولی همچنان در شاخه سیاسی این پیمان باقی ماند. از آنجایی که تانک های فرانسوی دیگر قرار نبود که دوشادوش تانک های سایر کشورهای ناتو در عملیات های علیه کمونیسم شرکت کنند ، به همین خاطر این کشور در ساختار تسلیحاتی خود از تسلیحات کاملا مجزا از کشورهای ناتو استفاده کرد. تانک های AMX 30 فرانسه همگی مجهز به توپ 105 میلیمتری بودند. اما این توپ ، توپ رویال اوردنانس انگلیسی نبود. بلکه توپ سی ان 105 اف 1 بود که توسط خود فرانسه طراحی شده بود. مهماتی که برای این توپ در نظر گرفته شده بود نیز با مهمات تانک های ناتو فرق داشت. هرچند به صورت تئوریک این تانک با این توپ قادر است از مهمات استاندارد 105 میلیمتری ناتو استفاده کند ، اما این موضوع هنوز در عمل اثبات نشده است. تانک لکلرک نیز همین طور است. علیرغم اینکه این تانک از یک توپ 120 میلیمتری استفاده می کند ، اما توپ این تانک مدل سی ان 120 26 ساخت جیات فرانسه است و از توپ راین متال ال 44 استفاده نمی کند. کلا کشورهای عضو ناتو تسلیحات مختلف خود را یکسان سازی می کردند تا هزینه های طراحی و تولید و البته قابلیت های عملیاتی خود را افزایش دهند. تانک های آمریکایی به گونه ای طراحی شده بودند که می توانستند در اروپا دوشادوش تانک های سایر کشورهای ناتو علیه شوروی بجنگند و در صورت نیاز از مهمات تانک های اروپایی نیز استفاده کنند. توپ 120 میلیمتری ال 44 راین متال نیز به همین صورت است. در اصل هدف از استفاده تانک های مختلف از یک توپ ، همین موضوع استاندارد سازی و یکسان سازی تسلیحات است. موضوع دیگری که مطرح می شود این است که کشوری مثل آمریکا برای زره تانکش از زره طراحی شده انگلیسی استفاده می کند ، نمی تواند برای آن نقطه ضعف به شمار آید. شما خودتون بهتر از من می دونید که تنها علت اینکه آمریکا از طرح زره چابهام در ترکیب زره آبرامز استفاده کرد ، مساله هزینه آن است. زمانی که این دو کشور با هم متحد استراتژیک هستند ، وقتی یکی از این کشورها بر روی یک طرح کار کرد ، دیگر کشور دیگر نیازی به صرف هزینه و زمان برای همان طرح ندارد. چرا که در واقع این دو با هم بده بستان دارند. ضمن اینکه در اقتصاد مبحثی است با نام مزیت تولید. به این معنا که برخی کشورها در تولید برخی محصولات به مرور زمان دارای تجربه بالایی می شوند. به همین سبب محصولات این کشورها دارای کیفیت و مرغوبیت بالایی خواهد بود. شرکت راین متال آلمان در ساخت توپ دارای تجربه بالایی است. زمانی که این شرکت توپ ال 44 را طراحی کرده است ، آمریکا دیگر نیازی به طراحی توپ جدید ندارد. از آنجایی که هر دوی این کشورها عضو ناتو هستند و با هم کاملا متحد هستند ، پس آمریکا دیگر چه نیازی دارد که وقت و هزینه خود را هدر دهد تا یک توپ جدید بسازد؟ در حالیکه می تواند از توپی که کشور متحد خود طراحی کرده است ، استفاده کند. زمانی که آمریکا برای تانکهای آبرامز خود زره چابهام که توسط متحد قدیمی و استراتژیک خود (بریتانیا) طراحی شده است ، پس چه نیازی دارد که زمان و پول خود را هدر دهد و زره جدید طراحی کند؟ در حالیکه می تواند طرح زره چابهام را از انگلستان (متحد استراتژیک خود) گرفته و خودش آنرا به تولید انبوه رسانده و بر تانک های خود نصب کند. با این توضیحات داده شده ، حالا شما شوروی را در نظر بگیرید. کشوری که ادعا می کرد روزی سراسر جهان را از آن خود خواهد کرد و غرب را زیر پاهای خود خرد خواهد کرد. شوروی با کشورهای اروپای شرقی خود همپیمان بود. به عنوان مثال اگر آلمان شرقی یک توپ قوی برای تانک های تی 55 شوروی طراحی می کرد ، این کار هیچ ایرادی نداشت. اگر لهستان یک موتور بسیار خوب ، حتی بهتر از موتورهای ساخت خود شوروی برای تانکهای تی 62 شوروی طراحی و تولید می کرد ، باز هم هیچ ایرادی نداشت. اما کشوری که تا به این حد ادعای ابرقدرتی می کرد ، اگر می آمد فناوری توپ دقیق خود را از آلمان غربی وارد می کرد ، آیا این تف سربالا برای شوروی نبود؟ اگر آلمان غربی فناوری توپ را به شوروی نمی داد ، آنوقت شوروی تحقیر نمی شد؟ (البته شوروی را مثال زدم ، این کشور در صنایع نظامی (حداقل در ظاهر) به هیچ کشوری وابسته نبود) حالا مواردی که درباره تانک های فعلی روسی وجود دارد ، با هیچیک از موارد فوق سازگاری ندارد. آیا اسرائیل و فرانسه متحد استراتژیک روسیه هستند؟ در حالیکه حتی فرانسه و اسرائیل در طراحی زیر مجموعه های خود روسیه را پشیزی هم آدم حساب نکرده اند. اسرائیل به درخواست هند مهمات جدید 125 میلیمتری برای تانک های روسی طراحی کرده است. خب چرا؟ چرا هند از خود روسیه این تقاضا را نکرده است؟ چرا خود روسیه مهمات مناسبی برای تانکهایش نساخته است که کاربران تانکهایش مجبور نباشند برای مهمات آن دست به دامان کشوری دیگر شوند؟ اسرائیل که خودش از مهمات 105 و 120 میلیمتری استفاده می کند و نیازی به مهمات 125 میلیمتری ندارد و قرار هم نیست تانک های اسرائیل با تانک های روسیه علیه آمریکا عملیات مشترک انجام دهند. فرانسه هم دید که تانک های خانواده تی 72 به مقیاس وسیعی در سراسر کشورهای جهان پراکنده شده اند. یکی از ضعفهای خانواده تی 72 نیز همین تحرک پایین آن است. فرانسه این ضعف تانک روسی را شناسایی کرده و این پکیج قدرت را برای آن طراحی کرده است. تانک های خانواده تی 72 با استفاده از این پکیج می توانند قابلیتهای تحرک خود را افزایش دهند. حالا یک سوال. چرا فرانسه این کار را کرده است؟ مگر فرانسه هم از تی 72 استفاده می کند؟ و یا مگر قرار است که تانک های روسیه با تانک های فرانسه عملیات مشترک علیه آمریکا انجام دهند؟ اصلا مگر اسرائیل و فرانسه متحد روسیه هستند؟ همانطور که دوستان مشاهده می کنند ، مواردی که جناب چکا به آن اشاره می کنند و سعی می کنند آنرا با نمونه های روسی مقایسه کنند و به این ترتیب ضعف روسیه و شوروی در این زمینه را توجیه کنند ، یک قیاس شدیدا مع الفارق است. اینکه کشورهای دیگر مثل فرانسه و اسرائیل در حال پوشش و ارتقای قابلیت های تسلیحات روسی هستند ، در اصل به خاطر ضعف خود روسیه در تحت پوشش قرار دادن تسلیحات خود است. اگر هند از مهمات ساخت خود روسیه رضایت داشت ، چرا می بایست برای مهمات تانک هایش دست به دامان اسرائیل شود؟ اگر روسیه خودش می توانست مشکل تحرک تانک هایش را به خوبی فرانسه حل کند ، چرا می بایست فرانسه این کار را انجام دهد؟ آمریکا برای استاندارد سازی مهمات و تسلیحاتش از توپ های آلمانی و انگلیسی استفاده کرد. چرا که ناسلامتی قرار نبود که تانک های اروپایی در خاک آمریکا علیه کمونیسم بجنگند. بلکه قرار بود تانک های آمریکایی در خاک اروپا علیه نفوذ کمونیسم بجنگند. پس در واقع این آمریکا بود که می بایست تسلیحات خود را با تسلیحات متحدان خود در اروپا یکسان می کرد. زمانی که در اواخر دهه 1950 تانک ام 60 طراحی شد ، به منظور یکسان سازی تسلیحات و مهمات این تانک ، از توپ رویال اوردنانس استفاده شد. چند سال بعد آلمان غربی در طراحی تانک لئوپارد 1 برای همین منظور از همین توپ استفاده کرد. در دهه 1980 نیز آمریکا آبرامزهای خود را به توپ ال 44 مجهز کرد که بر روی بیش از 3000 دستگاه لئوپارد 2 آلمانی در اروپا نیز نصب شده بود. پس همانطور که مشاهده می شود به خاطر یکسان سازی تسلیحات و مهمات با تانک های اروپایی بود که آمریکا هم در تانک هایش از توپ های اروپایی استفاده کرد. در مورد زره چابهام هم ، همانطور که خودتون بهتر از من می دونید ، رابطه اتحادی که بین انگلیس و آمریکا وجود دارد ، به نوعی قویترین اتحاد حال حاضر جهان است. چه اشکالی دارد که به منظور از بین بردن هزینه های موازی طراحی یک زره جدید توسط آمریکا ، این کشور از زرهی که توسط متحد شماره یک خود یعنی انگلیس طراحی شده است ، استفاده کند؟ در حالیکه بین روسیه از یک طرف و اسرائیل و فرانسه از طرفی دیگر کوچکترین اتحاد و دوستی ای وجود ندارد و این مواردی هم که شما به آن اشاره کردید و سعی کردید به وسیله آن ضعف روسیه در این زمینه را توجیه کنید ، یک قیاس به شدت مع الفارق است و اصلا ربطی به هم ندارد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فکر می کنم به اندازه کافی در این باره صحبت شد. [b]حالا یک سوال از دوستان دارم.[/b] [b]دوستان با همه این بحث ها و تحلیل های صورت گرفته ، کدام تانک را برتر از دیگری می دانید؟[/b] [b]به نظرتون کدام تانک برتر است؟ تی 90 یا آبرامز؟[/b]

دست شما درد نکنه. اگر آخرین مدلهای این دو تانک را با هم مقایسه کنیم ، لئوپارد 2 برتری محسوسی بر مرکاوا دارد. هر چند این دو تانک هر یک دارای ویژگیها و برتریهای مخصوص به خود هستند. اما در مجموع به نظرم لئوپارد 2 تانک قابل تری نسبت به مرکاوا است.

جناب چکا ، الحق که در ماست مالی کردن سوتی هاتون تبحر ویژه ای دارید. اگر یک بار دیگر همین پست تون رو مرور کنید ، می فهمید که خودتون ناخواسته دقیقا حرف بنده رو تایید کردید. سوتی تی 90 سی رو هم که انداختید گردن خبرگزاری صدای روسیه. جالبه که در پست قبلی تون تی 90 سی رو همون تی 90 اس می دونستید. اما حالا که اصل ماجرا مشخص و روشن شده است ، تی 90 سی رو همون تی 90 ام اس می دونید و سوتی خودتون رو هم می اندازید گردن صدای روسیه. به هر حال بنده توضیحاتم رو کاملا واضح و روشن عرض کردم و نیازی به صحبت بیشتر در اینباره نمی بینم. بهتره به جای اینکه از روی تعصب یک حرفی رو بزنید که مثلا به خیال خودتون کل تاپیک رو با اون به زیر سوال ببرید ، اندکی بیشتر فکر کنید تا مجبور نشید این طوری به تناقض گویی بیفتید و اشتباهاتتون رو به این شکل خنده دار ماست مالی کنید. موضوع تاپیک مقایسه آبرامز و تی 90 است. هر آدم عاقلی که یک بار این تاپیک را مرور کند ، می فهمد که صحبت چه کسی در راستا و چهارچوب تاپیک بوده و صحبت های چه کسی صرفا جهت فتنه انگیزی و برهم زدن نظم تاپیک. بنده در این تاپیک درباره تحرک ، حفاظت زرهی ، سیستم کنترل آتش ، مهمات هر دو تانک و این قبیل موارد صحبت می کنم که اصلی ترین موارد مقایسه دو تانک هستند. اما شما متاسفانه فقط دنبال مچ گرفتن هستید. نه اینکه بخواهید درباره این مسائل صحبت کنید. چون خودتون هم می دونید که تی 90 در حد و اندازه آبرامز نیست. به هر حال تا شما در این تاپیک این رویه رو ادامه میدید ، بنده با شما حرفی نخواهم داشت. این هم آخرین جواب من به این قبیل حرفهای بی ارزش و خارج از چهارچوب تاپیک شما بود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سینا جان از لطفت بسیار بسیار ممنونم. عالی بود این مطلبی که گذاشتی. خداییش غربی ها چقدر در طراحی تانک جلوتر از شرقی ها هستند. نصب این پکیج بر روی تانک های خانواده تی 72 به خوبی قابلیت پایداری میدانی آنرا افزایش خواهد داد. این فراست و هوشمندی فرانسه را می رساند که چنین پکیجی را برای تانکی مثل تی 72 طراحی کرده است. تانکی که به مقیاس وسیعی در کشورهای مختلف جهان استفاده می شود. این می تواند به خوبی باعث درآمد زایی برای فرانسه باشد. در واقع فرانسه از این موقعیت به خوبی استفاده کرده است. یک نکته جالب : اون از اسرائیل که برای تانک های روسی مهمات طراحی کرد ، این هم از فرانسه که پکیج قدرت برای تانک های روسی طراحی می کند فکر کنم در آینده آلمان هم یک پکیج ارتقاء زره و آمریکا هم یک پکیج ارتقای تسلیحات و سیستم کنترل آتش برای تانک های روسی طراحی کنه.

جناب چکا دوست من اگر حرفی برای گفتن داری ، بسم الله. والا نیازی به این تیکه پراندنها نیست. با این قبیل اقدامات کهنه و نخ نما شده ای که انجام می دید ، هیچوقت اصل ماجرا عوض نخواهد شد. این پستتون باز هم همون حرف قبلی بنده رو تقویت کرد که شما متاسفانه قادر به هضم برتری آبرامز نسبت به تی 90 نیستید و این قبیل اقدامات مذبوحانه را هم برای برهم زدن نظم تاپیک انجام می دهید. حالا جواب حرف شما جواب حرف شما رو با استفاده از همین منابعی که خودتون قرار دادید ، می دم. [url="http://www.military.ir/forums/topic/16490-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9-t-90c-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B1/"]http://www.military....برای-اولین-بار/[/url] این تاپیکی است که شما حدود یک سال پیش درباره T90C ارائه کردید و البته در بطن تاپیک هم به این موضوع اشاره کردید که تی 90 سی همان تی 90 اس است و البته به این موضوع نیز اشاره کردید که این تانک برای اولین بار به نمایش درآمد. تا اینجا اوکی ؟؟ توجه شما را به یکی از منابعی که قرار دادید جلب می کنم. [url="http://english.ruvr.ru/2011/09/09/55912303.html"]http://english.ruvr....9/55912303.html[/url] جنابعالی از این منبع برای اون تاپیکتون استفاده کردید. تاریخ این خبر مربوط به 9 سپتامبر 2011 است. [quote]Russia’s upgraded[color=#ff0000][b] T-90C[/b][/color] tank has been [color=#ff0000][b]for the first time[/b][/color] presented at the International army equipment exhibition in the city of Nizhni Tagil in the Ural region.[/quote] یعنی در 9 سپتامبر 2011 تانک تی 90 سی برای نخستین بار رونمایی شد. و البته شما مدعی هستید که تی 90 سی همان تی 90 اس است. در حالیکه این سایت خبری چنین ادعایی نمی کند. باز هم تا اینجا اوکی؟ این جمله را هم داشته باشید [quote] [b] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4]Russia’s [color=#ff0000][size=5][b]new [/b][/size][/color]T-90C tank at the International arms exhibition in Ural[/size][/font][/b] [/quote] [b] [/b] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4]که نشانگر آن است که تی 90 سی در مجموع یک تانک جدید است. تصاویر بازدید پوتین از این تانک نیز نشان می دهد که یک تانک جدید است.[/size][/font] حالا توجه شما را به مطالبی که در زیر عنوان می شود ، جلب می کنم. [url="http://www.fprado.com/armorsite/T-90S.htm"]http://www.fprado.co...rsite/T-90S.htm[/url] این همان سایتی بود که شما از آن برای اثبات حرف خودتون استفاده کردید. ای کاش لااقل چند دقیقه ای وقت می گذاشتید و همین لینک رو کامل مطالعه می کردید. به عنوان مثال به این جمله توجه کنید [quote] The [color=#ff0000][b]T-90S[/b][/color] is in service with the Russian Army and the Indian Army. In February 2001, the Indian Army signed a contract for 310 [color=#ff0000][b]T-90S[/b][/color] tanks. 124 were completed in Russia and the rest are being delivered in "knocked down/semi-knocked down" form for final assembly in India. The first of these was delivered in January 2004. The locally-assembled tanks are christened "Bhishma". [/quote] حالا این یکی [quote]In March 2006, Algeria signed a contract for the supply of 180 [color=#ff0000][b]T-90S[/b][/color] tanks from Uralvagonzavod, to be delivered by 2011.[/quote] همچنین این یکی [quote] In January 2005, it was announced that a further 91 [color=#ff0000][b]T-90S[/b][/color] tanks would be procured for the Russian Army. 31 are due to be delivered in 2006. [/quote] جنابعالی مدعی هستید تی 90 سی همان تی 90 اس است. در حالیکه بنا به گفته اون سایت خبری تی 90 سی یک تانک جدید است که در سال 2011 برای اولین رونمایی شد. در حالیکه همین سایت اف پرادو که شما نیز به آن استناد کردید ، به صراحت اشاره می کند که تی 90 اس از سال 2001 در ارتش روسیه و هند به کار گرفته شده است و در سال 2006 نیز توسط الجزایر خریداری شد. پس در واقع تانک تی 90 اس تانک جدیدی نیست و کاملا با مدل سی این تانک متفاوت است. در اون منبع صدای روسیه که شما قرار دادید ، نوشته که تی 90 سی مجهز به زره رلیکت است. در حالیکه در تصاویر تی 90 اس همان زره کنتاکت 5 دیده می شود و خبری از رلیکت نیست. تی 90 اس ارتش هند [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Indian_Army_T-90.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Indian_Army_T-90.jpg[/img][/url] اون زره های واکنشگری که بر روی این تانک نصب شده ، رلیکت است یا کنتاکت 5 ؟؟؟؟ در تی 90 های عملیاتی ارتش روسیه هم اثری از رلیکت دیده نمی شود و همگی به کنتاکت 5 مجهز هستند. تصاویر بیشتر از زره رلیکت نصب شده بر روی تی 90 ام اس [url="http://www.armyrecognition.com/russia_russian_army_tank_heavy_armoured_vehicles_u/t-90ms_main_battle_tank_data_sheet_specifications_information_specifications_pictures.html"]http://www.armyrecog...s_pictures.html[/url] توجه شما را به منبع زیر جلب می کنم [url="http://www.military-today.com/tanks/t90.htm"]http://www.military-...m/tanks/t90.htm[/url] [quote]T-90S export variant (sometimes referred as the T-90E), powered by a V-92 diesel engine, developing 1 000 horsepower;[/quote] این منبع از همه جالبتر است [url="http://www.army-technology.com/projects/t90/"]http://www.army-tech...m/projects/t90/[/url] خیلی جالبه که کلا در این منبع از این تانک یا با عنوان T90S و یا T90 خالی بدون پسوند استفاده کرده است. در این منبع نیز اشاره شده است که تی 90 اس از سال 2001 در ارتش هند و روسیه عملیاتی شده است. [quote]جالبه که طبق منبع کارشناسان محترم نه تنها این تانک وجود دارد [color=#ff0000][b]بلکه گزارش تولید نمونه ی آزمایشی آن به تعداد یک عدد نیز رسیده [/b][/color]، در حالیکه اگر در حین زیرنویس خوانی کلیپ یک توجه کوچک هم به حرفهای خود مجری میکردیم براحتی حرف S در T-90S قابل تشخیص بود[/quote] اولا بنده یادم نمی آد جایی گفته باشم که تی 90 سی اصلا ساخته نشده است. بلکه گفتم که عملیاتی نیست. در حالیکه شما رسما اینجا ادعا کردید که یک عدد از آن ساخته شده است. در حالیکه منابع مختلفی را که بنده قرار دادم همگی نشان می دهند که تی 90 اس از سال 2001 تابحال در ارتش روسیه و هند (در مقیاس صدها تانک) در حال تولید و استفاده است و البته سایر کشورها نیز این مدل را خریداری کرده اند. در حالیکه شما گفتید یک عدد از آن ساخته شده است. حالا اگر واقعا تی 90 سی همان تی 90 اس است ، پس چرا شما می گید تنها یک عدد از آن ساخته شده است؟ در حالیکه منابع رسمی به تولید و استفاده صدها دستگاه از این مدل تی 90 توسط ارتش های مختلف جهان (از جمله هند و روسیه) اشاره دارند. تی 90 اس طبق منابعی که بنده ارائه کردم از سال 2001 در ارتش روسیه به کار گرفته شده است. در حالیکه اون منبع خبری که شما هم به آن اشاره کردید ، در 9 سپتامبر 2011 خبر از نمایش یک تانک جدید با نام تی 90 سی می دهد. تی 90 سی کاملا مجزا از تی 90 اس است. مگر اینکه شما بخواهید این سوتی های فاحشتون رو توجیه کنید. جالب اینجاست که همون سایت اف پرادو از این تیتر برای معرفی تی 90 استفاده کرده است : [quote] [b] [url="http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=17&ved=0CGMQFjAGOAo&url=http%3A%2F%2Fwww.fprado.com%2Farmorsite%2FT-90S.htm&ei=ZK2eUJ6eKIjM0QXY-IDoDg&usg=AFQjCNEQW25TNROfzFsBzdTu-J4PFiXs0g&sig2=FeptCGyKWzfBKQoQziX5xg&cad=rja"]Main Battle [i]Tank[/i] - [i]T-90[/i]/T90S/T90C[/url][/b] [/quote] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4]حالا اگر واقعا تی 90 سی و اس هر دو در اصل یکی هستند ، پس چرا این سایت از این تیتر آنهم به این گونه استفاده کرده است؟[/size][/font] این هم جواب حرف شما. مابقی حرفهاتون رو هم چون در نهایت بی ادبی و بی نزاکتی نوشتید ، بنده الزامی به پاسخگویی به این قبیل بی ادبی ها را نمی بینم. موفق باشید

[size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]آخرین نکته ای که به ذهن من می رسد این است که این ویدئو توسط روس ها تهیه شده است و اگر تی 90 برتری خاص دیگری نسبت به آبرامز می داشت ، حتما در این ویدئو مطرح می شد. پس همانطور که می بینید ، تی 90 برتری خاص دیگری نسبت به آبرامز ندارد. همانطور که مشاهده می شود ، در این ویدئو از تاکتیک های مختلفی برای برتر نشان دادن تی 90 نسبت به آبرامز استفاده شد. در بخشی از ویدئو با تخریب وجهه آبرامز ، در برخی قسمت های ویدئو با کتمان واقعیت و در قسمت های دیگر ویدئو نیز با برتری تراشی دروغین و با سیاه نمایی سعی در برتر نشان دادن تی 90 نسبت به آبرامز داشت. جالب اینجاست که در این ویدئو برتری قابل ملاحظه ای هم برای تی 90 عنوان نشد و صرفا با تخریب چهره آبرامز ، سعی در بالا بردن تی 90 شد. در مجموع این ویدئو مجموعه ای از موهومات و تاکتیک های فریب اذهان عمومی رسانه ای است. نکته بسیار جالب اینجاست که پس از این همه صغرا و کبرا چیدن توسط روسها در این ویدئوی 6 دقیقه ای و پس از اینکه اینهمه روس ها تلاش کردند برای تی 90 برتری تراشی کرده و چهره آبرامز را تخریب کنند ، اما در نهایت باز هم جرات نکردند که این موضوع را علنا اعلام کنند که تی 90 برتر از آبرامز است. یعنی در این ویدئو علنا اعلام نشد که تی 90 برتر از آبرامز است. فکر می کنم همین موضوع برای اثبات برتری کامل آبرامز نسبت به تی 90 کاملا کافی به نظر می رسد. چرا که خود این روسها پس از اینهمه صغرا کبرا چیدن ، باز هم جرات نکردند تانک خودشان را برتر از آبرامز بدانند و بگویند که با این صحبت ها نتیجه گیری می شود که تی 90 ما برتر از آبرامز است و تنها تلویحا به این موضوع اشاره کردند که تانک ما کمتر از آبرامز نیست......[/font][/size]

[b]*** یک تانک علاوه بر زره قوی ، می بایست بتواند از پس نیروهای پیاده نظام هم بر بیاید. تی 90 مجهز به گلوله های شرپنل مجهز به فیوز انفجاری ریموت است که می تواند علیه نیروهایی که در پشت سنگرها موضع گرفته اند نیز استفاده شود. همچنین می تواند علیه هلیکوپترها نیز استفاده شود. آبرامز فاقد این گلوله است.[/b] احتمالا این ویدئو حدودا در سال 2004 ساخته شده باشد. چرا که هم اکنون آبرامز های آمریکا از گلوله های چند منظوره DM 11 استفاده می کنند که کارآیی مشابه گلوله مورد اشاره روسی را داشته ولی عملکرد آن به مراتب بالاتر از نمونه روسی آن است. این گلوله با همکاری راین متال آلمان به منظور استفاده در تانک های لئوپارد 2 و آبرامز تولید شده است. این گلوله به مصر نیز فروخته شده است و هم اینک آبرامز های مصر نیز از این گلوله استفاده می کنند. حالا یا واقعا تهیه کنندگان این کلیپ از وجود این گلوله بی اطلاع بودند و یا عمدا از نام بردن آن طفره رفتند تا برای تی 90 شان برتری تراشی کنند. این گلوله ها در آبرامز های حاضر در افغانستان به کار گرفته شدند و کارآیی عالی میدانی آنها نیز مشخص شد. ضمن اینکه رژیم صهیونیستی نیز برای مرکاوا های خودش گلوله M329 را طراحی کرده است که از دارای قابلیت مشابه گلوله روسی مورد اشاره مجری برنامه است و قابل برنامه ریزی است. این گلوله در آبرامز نیز قابل استفاده است. ضمن اینکه آبرامز برای جنگ های شهری به گلوله های M1028 کنیستر مجهز شده است. در حالیکه تی 90 فاقد این گلوله است. در ضمن برای آبرامز گلوله های M830A1 نیز طراحی شده است که ساختار آن دقیقا مشابه گلوله روسی ولی از نظر کاربرد کاملا برتر از آن و به نوعی پیشرفته ترین گلوله در این کلاس در جهان به شمار می رود. این گلوله خاصیت هواسوزی (Air Burst) دارد و آبرامز به وسیله آن می تواند با اهداف سنگر گرفته نیز درگیر شود. همچنین آبرامز با این گلوله قادر خواهد بود با هلیکوپتر ها نیز درگیر شود. [url="http://www.atk.com/capabilities_defense/cs_ms_w_tgs_120ammo.asp"]http://www.atk.com/c...tgs_120ammo.asp[/url] [url="http://www.miltechmag.com/2012/07/dmis-newest-baby-120mm-he-dm11.html"]http://www.miltechma...mm-he-dm11.html[/url] [url="http://www.imi-israel.com/home/doc.aspx?mCatID=67056"]http://www.imi-israe...px?mCatID=67056[/url] [b]*** به منظور کمک به مجله های غربی برای تصمیم گیری بهتر ، باید عرض کنیم که سیستم کنترل آتش تی 90 آنالوگ نیست. غربی ها تی 90 را یک تانک آنالوگ می دانند.[/b] تی 90 یک تانک صد در صد آنالوگ نیست. اگر هم کسی این حرف را گفته باشد ، یا واقعا نفهمیده است و یا قصد تخریب وجهه تی 90 را داشته است. این تانک مجهز به کامپیوتر بالستیک است که محاسبات بالستیکی شلیک را انجام می دهد. اما یک تانک تمام دیجیتال و کامپیوتر پایه هم نیست (مثل لکلرک ، لئوپارد 2 آ 6 و 7 و همچنین مدلهای جدید آبرامز) [b]*** تی 90 دارای یک رکورد غیر رسمی دقت و ریتم آتش توپ تانک است. طی یک نمایش برای هیئت خارجی ، یک دستگاه T90C موفق شد 7 هدف واقعی را در مسافت های 1.5 الی 2.5 کیلومتر طی 54 ثانیه مورد هدف قرار دهد در حالیکه خود تانک با سرعتی بالغ بر 25 کیلومتر بر ساعت در حال حرکت بود. رکورد رسمی متعلق به یک لئوپارد 2 بود که در زمانی مشابه با یک هدف کمتر ، شش هدف را مورد هدف قرار داد.[/b] واقعاً هنر کرده. واقعاً کارش شاهکار بوده. اولا T90C یک تانک غیر عملیاتی است و صرفا یک نمونه آزمایشی از آن ساخته شده است. تی 90 های عملیاتی ارتش روسیه در حال حاضر مدلهای A و S هستند. در ثانی این رکورد به قول خودشون غیر رسمی بوده و قابل استناد نیست. ثالثا چرا شما روس ها زحمت نکشیدید از این مانور تانک تون فیلمبرداری کنید و با انتشار گسترده آن پوز غربی ها رو به زمین بمالید؟؟ لااقل چرا گوشه هایی از آن مانور محیر العقول رو در همین ویدئو ارائه نکردید تا ما هم ببینیم و خاطرمان از بابت راستگویی و صداقت شما جمع شود؟؟ به قول خودتون 54 ثانیه. آیا ارائه یک ویدئوی 54 ثانیه ای اینقدر برای شما سخت است؟؟ به خاطر اینکه خودتون هم می دونید این به اصطلاح رکورد T90C اصلا قابل مقایسه با نمونه های غربی نیست. اون رکورد رسمی که می فرمایید متعلق به لئوپارد 2 است نیز من هر چقدر گشتم ، چیزی پیدا نکردم. اما با کمی جستجو و مطالعه درباره سیستم کنترل آتش تانک های غربی و مقایسه آن با تانک های روسی می توان نتیجه گرفت که تانک های غربی در زمینه دقت و ریتم آتش چقدر از تانک های روسی جلوتر هستند. حالا که حرف از لئوپارد 2 به میان آمد ، سیستم کنترل آتش همین تانک را بررسی می کنیم. سیستم LRF این تانک قادر است سه هدف متحرک را در حالیکه خود تانک در حال تحرک است ، تنها در 4 ثانیه مسافت یابی کرده و اطلاعات دیجیتال آنرا برای کامپیوتر مرکزی تانک و سیستم کنترل آتش تانک ارسال کند. یعنی عملا در چهار ثانیه سه هدف برای کامپیوتر FCU این تانک تعریف می شود و اطلاعات بالستیک شلیک توپ برای این سه هدف نیز توسط کامپیوتر سیستم کنترل آتش تانک محاسبه و برآورد می شود. سایر سنسورهایی که در کار هدفگیری دخیل هستند و با سیستم کنترل آتش تانک در ارتباط هستند نیز اطلاعات خود را به صورت لحظه ای برای سیستم کنترل آتش تانک ارسال می کنند. به این ترتیب بسته به اینکه لودر تانک با چه سرعتی بتواند توپ تانک را لود کند ، لئوپارد می تواند در زمان مشابه با اهداف بیشتری درگیر شود. مثلا فرض کنید لودر در هر 4 ثانیه یک بار لوله توپ را لود کند. در این حالت در طول 54 ثانیه 13 بار می تواند عملیات شلیک به اهداف مختلف را انجام دهد. حالا سه بار آنرا هم به برادران روس تخفیف می دهیم. در این 54 ثانیه 10 بار می تواند به اهداف مختلف شلیک کند. [url="http://www.army-technology.com/projects/leopard/"]http://www.army-tech...ojects/leopard/[/url] [quote]The rangefinder can provide up to three range values in four seconds. The range data is transmitted to the fire control computer and is used to calculate the firing algorithms.[/quote] حالا توجه شما را به ویدئو زیر نیز جلب می کنم [url="http://wdl.persiangig.com/pages/download/?dl=http://isherwood.persiangig.com/vektor/challenger%202.3gp"][b]لینک دانلود[/b][/url] در این ویدئو یک چلنجر 2 قدرت درگیری خود را به نمایش می گذارد. این تانک در 58 ثانیه 8 هدف را نابود می کند. البته تانک در حالت سکون بود. ضمن اینکه چلنجر 2 از مهمات دو تکه و جدا از هم استفاده می کند. در صورت استفاده از مهمات یکپارچه (فول شارژ) سرعت عمل لودر تانک به مراتب افزایش یافته و سرعت شلیک تانک از این هم بیشتر خواهد شد. باز هم با این تفاسیر تانک های غربی قدرت آتش بالاتری نسبت به تی 90 دارند. [b]*** تی 90 به دوربرد ترین مهمات در دنیای تانک ها مجهز شده است.[/b] این ادعا دروغ است. لاهات دارای برد بیشتری نسبت به موشک مشابه استفاده شده توسط تی 90 است و از همه تانک های مجهز به توپ 120 و 105 میلیمتری قابل شلیک می باشد. لاهات 8000 متر برد زمینی و بیش از 13000 متر برد هوایی دارد. لاهات یک برتری چشمگیر نسبت به رفلکس دارد و آن این است که قابلیت شلیک بالستیک را نیز دارا می باشد. به عنوان مثال از فاصله 8000 متری موشک لاهات از توپ مرکاوا به سمت محدوده هدف شلیک می شود و در فاز پایانی برخورد ، توسط یک شخص آبزرور و یا یک تانک دیگر و یا یک هلیکوپتر ، موشک به سمت هدف هدایت می شود. هدایت موشک به سمت هدف تنها در فاز پایانی پرواز موشک انجام می گیرد و به همین دلیل معمولا در این نوع شلیک ، هدف زمان لازم برای اقدامات متقابل با تجهیزات لیزری هدایت لاهات را نخواهد داشت. ضمن اینکه لاهات قابلیت برنامه ریزی برای شلیک مستقیم (برای هدف قرار دادن هلیکوپترها) و قابلیت حمله تاپ اتک (برای هدف قرار دادن تانکها) را نیز دارا می باشد که توسط گانر تانک می توان برای موشک برنامه ریزی کرد. در حالیکه در موشک رفلکس به این صورت نیست و از زمان پیش از شلیک موشک ، بیم لیزر تانک بر روی هدف تابانده می شود و گانر می بایست حتما موشک را تا لحظه برخورد آن به هدف ، دنبال کند. یعنی گانر تی 90 می بایست برای درگیر شدن با یک هدف در مسافت 5000 متری ، حداقل نزدیک به 20 ثانیه بیم لیزر خود را بر روی هدف مورد نظر فیکس کند که به این ترتیب احتمال مقابله با بیم لیزر موشک بسیار افزایش می یابد. جدای از اینکه برد رفلکس نزدیک به 3000 متر کمتر از لاهات است ، امکان مقابله و جم کردن آن نیز بیشتر از لاهات است. ضمن اینکه قدرت نفوذ آن نیز کمتر از لاهات است. همچنین مثل لاهات قابلیت شلیک بالستیک و غیر مستقیم را ندارد. همچنین قابلیت تاپ اتک را نیز ندارد. با در نظر گرفتن اینکه موشک رفلکس از زمان شلیک تا رسیدن به ماکزیمم برد خود در فاصله 5000 متری به 17.5 ثانیه زمان نیاز دارد ، به نظر می رسد که یک تی 90 زمانی که بخواهد از موشک به جای مهمات اصلی استفاده کند ، نمی تواند عملا در دقیقه با بیش از دو هدف درگیر شود. نباید این نکته را فراموش کرد که امکان و احتمال مقابله با موشک هایی که از لوله تانک شلیک می شوند ، به مراتب بیشتر از پرتابه های معمولی است که معمولا نزدیک به پنج برابر سرعت صوت سرعت دارند. احتمال اینکه موشک توسط سیستم های اخلالگر و یا سیستم های دفاع فعال پیش از رسیدن به تانک نابود شود ، خیلی بیشتر از گلوله های معمولی است. ضمن اینکه نباید به موشک رفلکس در اصل به عنوان یک موشک ضد تانک نگریست. از اوایل دهه 1980 که حجم هلیکوپترهای ضد تانک ناتو به شدت افزایش یافته بود و خطر آن یگان های زرهی ارتش سرخ را تهدید می کرد ، شوروی اقدام به طراحی یک موشک با نام سانگستر کرد که قابلیت درگیر شدن با هلیکوپترها را داشت. این موشک ها عمدتا به منظور مقابله با هلیکوپترهای دشمن طراحی شده اند. ضمن اینکه تانک های غربی نیز عمدتا به وسیله توپ های ال 55 و گلوله های ضد زره دقیق خود قادر خواهند بود به دقت با مسافت های بیش از 5000 متر نیز درگیر شوند. لئوپارد 2 به وسیله توپ ال 55 ( با طول 6600 میلیمتر) خود و با استفاده از گلوله های ضد زره DM 53 قادر است با اهدافی تا مسافت 5000 متر نیز درگیر شود. چلنجر 2 به وسیله مهمات چارم 3 و توپ خاندار خود قادر خواهد بود با اهداف در مسافت های بیش از 5000 متر نیز درگیر شود. (کما اینکه یک چلنجر 1 با استفاده از مهمات چارم 1 در جنگ اول خلیج فارس موفق شد تانک عراقی را از فاصله 5200 متری شکار کند) ضمن اینکه چلنجر 2 قادر است توپ خود را با توپ بدون خان ال 55 راین متال (مشابه توپ تانک های سری لئوپارد 2) نیز تعویض کند. برد موثر M1A2 با توپ ال 44 (5280 میلیمتری) به همراه گلوله های M829A3 بیش از 4000 متر می باشد. همانطور که مشخص می شود ، موشک رفلکس در برابر هیچیک از تانک های غربی شانسی برای موفقیت ندارد و به هیچوجه در نبردهای تانک با تانک با تانک های مدرن غربی ، یک برتری برای آن به شمار نمی رود. متوسط سرعت موشک رفلکس معادل 290 متر بر ثانیه است که به این ترتیب برای رسیدن به فاصله 5000 متری به 17.5 ثانیه زمان نیاز دارد. در حالیکه مهمات ضد زره غربی دارای بیش از 1700 متر بر ثانیه سرعت هستند که با در نظر گرفتن 150 متر بر ثانیه افت پتانسیل برای هر گلوله در هر 1000 متر ، تقریبا هر گلوله به 3 ثانیه زمان برای رسیدن به هدف در فاصله 5000 متری نیاز خواهند داشت. پس به این ترتیب ، موشک رفلکس نه تنها دوربرد ترین مهمات تانک به حساب نمی آید و برد آن از لاهات نیز کمتر است ، بلکه برد مهمات جدید و متعارف تانک های غربی برابر با این موشک است. ضمن اینکه مهمات KSTAM کره جنوبی و POLYNEGE ساخت فرانسه و ام آر ام آمریکایی بیش از 8000 متر برد دارند (این سه پرتابه طراحی و ساخته شده اند ، اما هنوز عملیاتی نشده اند) البته ناگفته نماند که به منظور مقابله با انواع هواگردهای دشمن ، موشک رفلکس یکی از برتری های چشمگیر تی 90 به حساب می آید که می تواند به صورت مستقل با هواگردهای دشمن درگیر شود. غربی ها به لحاظ دارا بودن برتری هوایی چشمگیر ، نیازی به ساخت چنین موشک هایی برای مقابله تانک هایشان با هواگردهای دشمن ندارند. در فروم ها و سایت های مختلفی که ما بین آبرامز و تی 90 مقایسه انجام داده اند ، بسیار بر روی قابلیت شلیک موشک توسط تی 90 تاکید کرده اند و آنرا برتری چشمگیر تی 90 دانسته اند. در صورتیکه واقعیت امر این است که استفاده از این موشک برای هدفگیری مسافت های دوردست در واقع به نوعی نشانگر ضعف و ناتوانی روس ها در طراحی و ساخت مهمات دوربرد متعارف ، همچنین طراحی یک توپ دقیق برای هدفگیری دقیق در مسافت های دور دست و نیز سیستم کنترل آتش دقیق و حساس که بتواند کار هدفگیری در مسافت های دور را با دقت انجام دهد ، مشابه تانک های غربی است. یعنی روس ها در عمل نتوانسته اند گلوله ای طراحی کنند که بتواند در مسافت های بیش از 3000 متر دارای دقت و قدرت مناسب برای درگیری تانک با تانک بوده باشد و سرانجام مجبور به طراحی این موشک شدند. ضمن اینکه سیستم کنترل آتش تی 90 نیز در مسافت های دوردست دقیق نیست. ضمن اینکه نباید فراموش کرد که برد موشک رفلکس برای درگیری با اهداف زمینی تنها 4000 متر است که در این صورت برد آن حتی از برد عادی و متعارف تانک های چلنجر 2 و لئوپارد 2 آ 6 و 7 نیز کمتر است و برابر برد آبرامز با مهمات متعارف است. کارآیی و عملکرد موشک رفلکس به هیچوجه در حد و اندازه مهمات متعارف تانک های غربی نیست و نمی توان در نبردهای تانک با تانک ، قابلیت استفاده از رفلکس را برای تی 90 یک برتری عمده و چشمگیر در مقابل آبرامز دانست. چرا که قبل از آنکه تانک موفق به شلیک این موشک شود ، و یا حتی اگر موفق به شلیک شود ، تا زمان رسیدن موشک به آبرامز ، مورد هدف آبرامز قرار خواهد گرفت. [url="http://www.army-technology.com/projects/leopard/"]http://www.army-tech...ojects/leopard/[/url] [quote]As a result of tactical requirements, Rheinmetall Waffe Munition developed the improved kinetic energy ammunition known as LKE 2 DM53. With the DM53 round the L55 gun can fire to a range of 5,000m.[/quote] لینک زیر را هم درباره موشک قدرتمند لاهات مطالعه بفرمایید تا به برتری چشمگیر آن نسبت به موشک روسی واقف شوید. [url="http://defense-update.com/directory/lahat.htm"]http://defense-updat...ctory/lahat.htm[/url] [b]*** نخستین نمونه های تی 90 از نظر تحرک عقبتر از آبرامز بودند. اما با نصب موتورهای 1000 اسب بخار بر روی آن ، در این فاکتور مهم (تحرک تانک) عملا برابر با آبرامز قرار می گیرد.[/b] این یک بازی رسانه ای حساب شده است. مجری برنامه میزان قدرت موتور را در مدلهای اولیه تی 90 اعلام نکرد. او تنها اشاره کرد که با نصب موتورهای 1000 اسب بخار بر روی تی 90 از نظر تحرک تانک برابر با آبرامز می شود. این یک بازی رسانه ای حساب شده است که مجری سعی کرد این واقعیت را از مخاطبان خود مخفی نگه دارد که نصب موتور وی 92 تنها معادل 160 اسب بخار باعث افزایش قدرت موتور تانک شده است و از نظر تحرک تاثیر چشمگیری بر روی تانک نداشته است. نمونه های اولیه تی 90 مجهز به موتور وی 84 با قدرت 840 اسب بخار بودند که با تقسیم این میزان قدرت بر وزن تانک ، رقم 17.5 به دست می آید. این مدل تی 90 در واقع کم تحرک ترین تانک نسل سومی جهان به شمار می رود. در حالیکه کم تحرک ترین تانک ناتو ، یعنی چلنجر 1 و 2 دارای نسبت قدرت به وزن 20 هستند که دارای تحرکی به مراتب بالاتر از تی 90 هستند. در حالیکه با نصب موتور 1000 اسب بخار بر روی تی 90 ، میزان قدرت به وزن تانک معادل 21 شده است که هر چند از کند ترین تانک ناتو اندکی بیشتر است. اما باز هم نسبت به همه تانک های ناتو و سایر کشورهای غربی دارای تحرک کمتری است. تانک های غربی عمدتا دارای ریتم قدرت به وزن 23 الی 30 هستند و از نظر تحرک کاملا برتر از تی 90 هستند. ضمن اینکه می بایست به این نکته هم توجه کرد که قدرت موتور خود به تنهایی نمی تواند نشانگر میزان تحرک تانک بوده باشد. موتور نصب شده بر روی لامبورگینی دارای 550 اسب بخار است. موتور نصب شده بر روی دوج وایپر نیز 500 اسب بخار قدرت دارد. اما اگر این موتورها بر روی یک کشنده 18 چرخ نصب شود ، به هیچوجه قدرت حرکت دادن آنرا نخواهند داشت. چرا که علاوه بر قدرت خروجی موتور ، می بایست گشتاور موتور نیز متناسب با وسیله مورد نظر بوده باشد. آبرامز از گیربکس آلیسون استفاده می کند که چهار دنده حرکت به جلو و دو دنده حرکت به عقب دارد. در حالیکه گیربکس تی 90 دارای هفت دنده حرکت به جلو و دو دنده حرکت به عقب می باشد که این نشانگر آن است که گشتاور موتور آبرامز به مراتب بالاتر از تی 90 است و می تواند در تعداد دنده های کمتر ، تانک را به حداکثر سرعت خود برساند. این نشانگر شتاب بالاتر آبرامز نسبت به تی 90 است. تر مجموع ابرامز از نظر قدرت تحرک کاملا برتر از تی 90 است. [b]*** اما در قابلیت های Off Road هیچ رقیبی برای تانک ما وجود ندارد. در یکی از تست های آبرامز در نمایشگاه تسلیحاتی ابوظبی در امارات ، این تانک یکی از چرخ های خود را در حین تست از دست داد. تی 90 در یکی از تست های عملی در جنگلهای مالزی بیش از 3000 کیلومتر را در موقعیت های مختلف طی کرد. در حالیکه همه رقیب های این تانک تا پیش از این مسافت متوقف شده بودند. همچنین تانک ما عملکرد بسیار خوبی در بیابان های داغ هند در دمای 50 درجه سلسیوس از خود بر جای گذاشت.[/b] تی 90 به واسطه اینکه نزدیک به 17 الی 20 تن سبک تر از تانک های غربی است ، می تواند در برخی شرایط بهتر از تانک های سنگین تر از خود ، در شرایط آف رود به ادامه ماموریت بپردازد. این صحیح است. در مورد تست آبرامز در نمایشگاه تسلیحاتی ابوظبی در سال 1993 هم منبع معتبری پیدا نکردم. ضمن اینکه با فرض صحت این موضوع نیز نمی توان آنرا به همه آبرامزها تعمیم داد. به عنوان مثال در جنگ خلیج فارس یک فروند اف 18 توسط میگ 25 مورد هدف قرار گرفت. اما آیا می توان این موضوع را به کل میگ 25 ها و اف 18 تعمیم داد؟ یعنی آیا می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که چون یک میگ 25 موفق به هدف قرار دادن اف 18 شد ، پس بنابراین میگ 25 برتر از اف 18 است؟ مسلما اینطور نیست. هدف قرار گرفتن اف 18 توسط میگ 25 می تواند هزاران علت جانبی داشته باشد. ضمن اینکه اگر واقعا قابلیت های رزمی میگ 25 بالاتر از اف 18 بوده باشد ، در این صورت می بایست تعداد بیشتری جنگنده اف 18 در این جنگ توسط میگ 25 شکار می شد. در حالیکه به جز آن یک فروند ، دیگر هیچکدام از میگ 25 نتوانستند به جنگنده های ناتو نزدیک شوند. همچنین درباره عملکرد تی 90 در جنگلهای مالزی نیز منبع معتبری پیدا نشد. در مورد قابلیت های تی 90 در بیابانهای هند نیز منبع معتبری پیدا نکردم. در سایت میلیتاری فوتو و همچنین پاکستان دفنس طبق اطلاعات غیر رسمی کاربران هندی در این دو سایت ، تی 90 برای شرایط سردسیر روسیه ساخته شده است. این تانک در بیابان های داغ هند عملکرد مطلوبی نداشت. موتور این تانک در بیابانهای داغ هند خیلی زود جوش می آمد. همچنین موتور تی 90 نسبت به شن و ماسه و ذرات گرد و غبار بسیار حساس است. کما اینکه هند در حال به کار گیری تانک آرجون مارک 2 برای استفاده در بیابان های داغ هند است. ضمن اینکه این موضوع را نیز باید مد نظر قرار داد که تی 90 در ویدئوهایی که درباره آن منتشر شده است و در حال جست و خیز کردن و پرش از روی موانع است ، اینها به منظور انحراف ذهن مخاطب از ضعف تحرک این تانک است. چرا که تانک های غربی نیز با دارا بودن وزن بالاتر از 60 تن نیز قادر به انجام این مانورها و پرشها می باشند. به تصاویر زیر توجه کنید : [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tanktest3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tanktest3.jpg[/img][/url] لئوپارد 2 با 63 تن وزن نیز قادر است مثل تی 90 از روی موانع بپرد. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/merkava_mk3_l4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_merkava_mk3_l4.jpg[/img][/url] مرکاوا مارک 3 با 62 تن وزن قادر است مانورهای پرش تی 90 را انجام دهد. کاملا مشخص است که تانک های غربی با دارا بودن بیش از 60 تن وزن نیز می توانند مثل تی 90 جست و خیز کنند. به نظر من لقب تانک پرنده نیز تنها متعلق به تی 90 نیست. [b]*** در آینده ای نزدیک تی 90 های ما به واحد ناوبری ماهواره ای مجهز خواهند شد. به این ترتیب آبرامز آخرین برتری خود را نسبت به تانک ما از دست خواهد داد.[/b] هر وقت تی 90 های شما به چنین سامانه ای مجهز شدند ، آنوقت ...... راستی یک نکته ، مجری محترم فرمودند : آخرین برتری ... خیلی جالبه که این برادران خودشون می برند و می دوزند و آخرش هم خودشون نتیجه می گیرند.

[b]*** بر میگردیم به جنگ عراق در سال 2003 ، در این نبرد پهلوهای آبرامز توسط راکت های RPG 7 آن هم مدلهای اولیه این راکت مورد اصابت قرار گرفته و راکت ها به داخل زره نفوذ کردند.[/b] این مساله کذب محض است. برای اثبات این موضوع ویدئوی زیر را ببینید. [url="http://isherwood.persiangig.com/M1%20vs%20T90/RPG29%20vs%20M1.FLV"][b]لینک دانلود[/b][/url] در این ویدئو یک آبرامز در عراق مورد اصابت یک RPG 29 قرار می گیرد. اما همانطور که می بینید ، آسیب چندانی به تانک وارد نمی شود. آنوقت چطوری ممکن است که زره آبرامز ، آن هم توسط مدلهای اولیه RPG 7 سوراخ شده باشد ؟؟ به راستی اگر قرار بود که آبرامز به وسیله راکت های RPG 7 به سادگی هدف قرار گرفته و راکت هم به داخل آن نفوذ کرده و آنرا منهدم کند ، امروزه می بایست هیچ آبرامزی در جهان وجود نداشت. چرا که اگر واقعاً RPG 7 قادر به نفوذ در زره آبرامز را داشته باشد ، پس چه نیازی به ساخت راکت هایی مثل RPG 29 می باشد؟؟ ارتش عراق به مقیاس وسیعی RPG 7 در اختیار داشت. اما چرا هیچ آبرامزی توسط این راکت منهدم نشد؟؟ راستی برادر عزیز روس ، در جنگ اول خلیج فارس که آبرامزها همگی به نسل اول زره چابهام و نسل اول زره اورانیوم ضعیف شده مجهز بودند ، توانستند در قسمت پهلو و پشت برجک و پشت شاسی ، در برابر اصابت گلوله های M829A1 و همچنین موشک های تاو و هلفایر مقاومت کنند. پس چگونه در سال 2003 که عمدتا مجهز به نسل دوم زره چابهام بودند ، در برابر RPG 7 آنهم مدلهای اولیه آن متوقف شدند؟؟ نکنه واقعا RPG 7 های شما که در خلال جنگ جهانی دوم آنها را تولید کردید ، دارای قدرت نفوذ بیشتری نسبت به موشک های هلفایر ، تاو و M829A1 هستند و ما بی اطلاع هستیم؟؟ تصویر زیر اثر برخورد RPG 7 به آبرامز را نشان می دهد. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/1_28129~5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_1_28129~5.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/1_28129~5_copy.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_1_28129~5_copy.jpg[/img][/url] همانطور که می بینید شیلدهای پولی تانک هم در برابر اصابت این راکت مقاوم هستند. چگونه می توان پذیرفت که RPG 7 آنهم در مدلهای اولیه موفق به نفوذ در زره آبرامز شده باشند؟ به تصاویر زیر که از پهلوی برجک تی 90 گرفته شده است ، توجه کنید. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/t90_l3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_t90_l3.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/T-90_armyrecognition_russia_011.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_T-90_armyrecognition_russia_011.jpg[/img][/url] همانطور که مشاهده می شود ، زره کنتاکت 5 تنها قسمت جلوی برجک را تحت پوشش قرار می دهد و سایر قسمت های تی 90 فاقد این زره است. پس بنابراین اصابت راکت هایی مثل همان RPG 7 های تقویت شده با سرجنگی دو مرحله ای به این قسمت های برجک می تواند به سادگی باعث نفوذ راکت به داخل برجک شود. در صورتیکه واقعا این اتفاق افتد نیز خدمه هیچ شانسی برای نجات نخواهند داشت. چرا که در این صورت مهمات داخل برجک منفجر شده و پرسنل تانک در جا کشته خواهند شد. یک نکته را هم خدمت دوستان عزیز ایرانی ام و همچنین این برادر بزرگوار روس عرض می کنم و آن اینکه تخریب وجهه کشورهای دیگر هیچگاه کمک به بهبود وجهه کشور ما و یا روسیه عزیز نخواهد کرد. آمریکا در سال 1991 آن جنگ بزرگ را علیه عراق به راه انداخت و متاسفانه ما و برادران محترم روس ما سعی در تحقیر این عملیات عظیم داریم. اما بد نیست بدانید که روسیه سه سال پس از این جنگ در چچن وارد جنگ شد. روسیه ای که تا سه سال پیش ادعای ابر قدرت بودن جهان را داشت. روسیه با 2200 خودروی زرهی به چچن حمله کرد و تنها در ماه اول جنگ 230 خودروی زرهی خود را از دست داد که شامل 62 دستگاه تانک و مابقی انواع نفربر و خودروی زرهی بود. این میزان تلفات ارتش روسیه معادل 10.5 درصد کل خودروهای شرکت کننده در جنگ بود. این 230 خودروی زرهی که تنها در یک ماه منهدم شدند ، خودروهایی هستند که به طور کامل و غیر قابل بازیافت منهدم شدند. خدا می داند که در همین ماه اول چه تعداد از خودروهای ارتش روسیه صدمه دیده و از سرویس کنار گذاشته شدند و به منظور تعمیر و اورهال به کارخانه فرستاده شدند. خدا می داند که در این مدت چه میزان از خودروهای غیر زرهی روسیه نابود شد. پرزیدنت بوریس یلتسین ، رئیس جمهور وقت روسیه تصور می کرد که با یک لشکرکشی ساده و چند روزه قادر است مقاومت یک میلیون و سیصد هزار نفر مردم جمهوری چچن را تنها در چند روز بشکند و آنها را وادار به تسلیم کند. در حالیکه جنگی که روس ها انتظار داشتند چند روزه به اتمام برسد ، بیست ماه و دو هفته و دو روز به طول انجامید و سرانجام هم روسیه نتوانست مقاومت مردم چچن را از بین ببرد و این یک رسوایی و فضاحت بزرگ برای روسیه و به نوعی ویتنام روسیه (پس از افغانستان) بود که البته در مجامع عمومی چندان از آن یاد نمی شود. آمریکا به کشوری لشکرکشی کرد که 6000 مایل با کشور خود فاصله داشت. در حالیکه روسیه سه سال بعد به کشوری حمله کرد که همسایه دیوار به دیوار خود بود. سوالی که من از شما برادر محترم روس دارم این است که تانک های آمریکایی با در نظر گرفتن بعد مسافت کشور خود تا مقصد ، در جنگ موفّق تر عمل کردند یا تانک های ساخت کشور شما که سه سال بعد در یک جمهوری که همجوار شماست ؟؟ جنگ اول چچن یک رسوایی و فضاحت بسیار بزرگ برای روسیه بود و نشان داد که ارتش این کشور تا چه حد ضعیف شده است که در جنگ با یکی از جمهوری های خود ، اینچنین عملکردی نامطلوب از خود ارائه داد. کشوری که تا چند سال پیش ادعای ابرقدرت بودن داشت ، اینچنین توسط مبارزین چچنی متوقف و منکوب شد. در این جنگ تانک های ارتش روسیه را تی 72 و تی 80 تشکیل می دادند. نباید فراموش کرد که این دو تانک در آن زمان پیشرفته ترین تانک های ساخت شوروی و پیشرفته ترین تانک هایی بودند که در اختیار ارتش روسیه قرار داشتند. مبارزین چچنی نیز به راکت های RPG 7 و RPG 18 مسلح شده بودند و خبری از سلاح های پیشرفته تر نبود. دیدیم که تی 80 که در آن دوره پیشرفته ترین تانک ارتش روسیه را تشکیل می داد (آخه تی 90 در اون سال هنوز در حال تولید بود) چطوری از قسمت پشت و پهلوی شاسی مورد اصابت راکت های مبارزین چچنی قرار می گرفت و مثل گل رز پر پر می شد. انواع بمب ها و مین هایی که بر سر راه تانک های ارتش روسیه قرار می گرفت ، سبب می شد که موج انفجار به داخل تانک نفوذ کرده و باعث انفجار تانک و یا از کار افتادن موتور تانک شود. به گونه ای تلفات تانک های تی 80 در این جنگ بالا بود که ژنرال الکساندر گالکین (فرمانده قوای زرهی ارتش روسیه) در سال 1995 درخواست یک نشست اضطراری در وزارت دفاع روسیه کرد و در آن درخواست کرد که تولید تانک با موتورهای توربینی کاملا متوقف شود (کما اینکه این تصمیم عملی شد و پس از آن روسیه شروع به تعویض موتورهای تی 80 با موتورهای دیزلی کرد) . موتورهای توربینی نصب شده بر روی تی 80 آنچنان حساس بودند که برخورد تنها یک راکت سبک به محفظه موتور آنها کافی بود تا موتور به طور کامل از کار بیفتد و در شرایط حاد ، منفجر شود. این جنگ اوج فضاحت روس ها بود. بهتره برادران روس ابتدا فکری برای این رسوایی خودشون بکنند ، بعد بیایند به تخریب وجهه آبرامز بپردازند. قصد من طرفداری و یا سرکوب یک کشور خاص نیست. اما روس ها در زمینه طراحی و استفاده از تانک به نسبت کشورهای غربی ، آنچنان ضعف دارند که به نظر من به هیچ وجه صلاحیت انتقاد از تانک های ساخت کشورهای غربی را ندارند. بهتره روس ها به فکر حل مشکل تانک های خودشون باشند ، قبل از اینکه بخواهند از تانک های ساخت کشورهای دیگر ایراد بگیرند. آبرامز در جنگ سال 1991 از موتور توربینی استفاده کرد. تی 80 هم سه سال بعد در جنگ اول چچن از موتور توربینی استفاده کرد. حالا به نظر شما کدام تانک در طراحی خود موفق تر بودند؟؟؟ اصلا در مجموع کدام تانک در عمل موفق تر بودند؟؟ آبرامز یا تی 80 ؟؟ مجددا لینک زیر را ببینید : [url="http://www.gulflink.osd.mil/du_ii/du_ii_tabh.htm"]http://www.gulflink..../du_ii_tabh.htm[/url] حالا به این قسمت متن توجه کنید : [quote]A battle damage assessment confirmed that a second round (an antitank missile) struck the rear of the bustle rack, causing the rucksacks, duffel bags, and associated equipment fastened there to catch fire. There was no damage to the turret's interior, and no secondary explosions of stored ammunition or fuel. US forces recovered the tank on March 4, 1991[/quote] یک آبرامز که اشتباها توسط یک گلوله M829A1 آبرامز های خودی هدف قرار گرفته بود ، در ادامه مورد اصابت یک موشک ضد تانک (به احتمال قوی موشک تاو شلیک شده از برادلی) نیز قرار می گیرد. این موشک به قسمت پشت برجک اصابت می کند (گلوله M829A1 نیز به قسمت پشت برجک در سمت پهلوی برجک اصابت کرده بود) تمامی تجهیزات و کوله پشتی هایی که در قسمت سبد پشت برجک قرار داده شده بود ، آتش گرفته و می سوزد. اما کوچکترین آسیبی به تانک وارد نمی آید. اثرات انفجار وارد محل استقرار پرسنل در داخل برجک نمی شوند. مخزن مهمات صدمه ای نمی بیند. تانکر های حمل سوخت آسیبی نمی بیند. حتی موتور نیز صدمه چندانی نمی بیند. تانک چند روز دیگر مورد ریکاوری قرار می گیرد و دوباره به میدان نبرد اعزام می شود. حالا به نظر شما در زمان واحد ، تانک ساخت روسیه دارای مقاومت زرهی بیشتری هستند و از طراحی بهتری بهره می برند یا تانک ساخت آمریکا؟؟ فکر کنم تا همین جا کذب بودن ادعاهای مجری محترم و همچنین برتری حفاظت زرهی آبرامز نسبت به تی 90 مشخص شده باشد. لینک زیر را هم ببینید تا بفهمید که در زمان معین ، تانک های ساخت کدام کشور موفق عمل کردند. مطالب این لینک را با مطالب لینک فوق با هم بخوانید. [url="http://www.fas.org/man/dod-101/sys/land/row/rusav.htm"]http://www.fas.org/m...d/row/rusav.htm[/url] [b]*** در جنگ عراق یک ضعف بزرگ آبرامز نیز نمایان شد و آن اینکه واحد قدرت ثانویه تانک به سادگی و با شلیک تیربارهای معمولی نیز از کار می افتد. در حالیکه در تی 90 واحد APU در داخل زره قرار می گیرد.[/b] بله ، در این مورد کاملا حق با برادران عزیز روس است. در جنگ سال 1991 یک دستگاه آبرامز مورد اصابت گلوله قرار گرفت و APU ( Auxiliary power unit ) آن از کار افتاد. آمریکایی ها در این جنگ به این ایراد تانک خود واقف شده و در نسل بعدی آنرا برطرف ساختند. هم اکنون APU های همه مدلهای آبرامز به داخل و پشت برجک منتقل شده است و کاملا دارای حفاظت زرهی است. برای آشنایی با APU توضیح مختصری عرض می کنم. موتور تانک نیروی لازم برای حرکت تانک و برق لازم برای سیستم های تانک را فراهم می کند. زمانی که از تانک در مواضع ثابت استفاده می شود ، به منظور صرفه جویی در مصرف سوخت ، موتور اصلی تانک خاموش می شود و APU که شامل یک موتور کوچک (معمولا با قدرت 100 الی 200 اسب بخار) و یک ژنراتور تولید برق است ، روشن می شود. این واحد برق مورد نیاز تانک را در حال خاموش بودن موتور اصلی تامین می کند. این برادران روس آنچنان بر روی این نقطه ضعف تانک متمرکز شده اند و بر روی آن بزرگنمایی انجام می دهند که کسی که کمترین آگاهی از سیستم تانک ها نداشته باشد ، تصور خواهد کرد که آبرامز یک تانک متعلق به جنگ جهانی دوم است. در حالیکه اگر APU یک تانک از کار بیفتد ، بلافاصله با روشن کردن موتور اصلی می توان به ماموریت تانک ادامه داد. البته این ایراد آبرامز هم در مدلهای جدید پس از جنگ 1991 نیز کاملا مرتفع شد. در مدلهای M1A1 واحد قدرت ثانویه به وسیله لایه های زرهی اضافی ، مورد حفاظت قرار گرفت. در مدلهای M1A2 نیز واحد APU به داخل تانک و به محفظه پشت برجک منتقل شد. به این ترتیب این ایراد تانک به کلی مرتفع شد. [b]*** تی 90 مجهز به سیستم اخلالگر اشتورا است که موشک های هدایت پذیر ضد تانک دشمن را پیش از رسیدن به تانک نابود می کنند. در حالیکه آبرامز فاقد سیستم مشابه اشتورا است.[/b] این مجری محترم نفرمودند که این سیستم تنها بر روی تسلیحات دارای سیستم هدایت لیزری نیمه فعال کارگر است. نه تسلیحاتی که دارای هدایت سیمی و یا انواع دیگر هدایت هستند. ضمن اینکه آبرامز هم به سیستم مشابه اشتورا مجهز می باشد. تعدادی از آبرامز های آمریکا در جنگ اول خلیج فارس مجهز به سامانه اخلالگر AN / VLQ6 بودند. پس از جنگ سامانه AN / VLQ 8 برای آبرامزها طراحی شد و در جنگ سال 2003 عراق نیز از این سامانه ها بر روی آبرامزها استفاده شد. این سامانه بر روی برادلی های ارتش آمریکا نیز در جنگ خلیج فارس نصب شده بود. از آنجایی که آبرامز ها عمدتا در عراق به صورت گروهی حمله می کردند ، با توجه به خطرات موجود برای این تانکها ، نیازی به چنین سیستمی نداشتند و به همین دلیل استفاده گسترده ای از آن به عمل نیاوردند. امروزه آمریکا و کشورهای غربی گرایش زیادی به گسترش استفاده از این اخلالگر های تک منظوره ندارند. چرا که این اخلالگر ها تنها در برابر موشک های هدایت لیزری می توانند وارد عمل شوند. از آنجایی که یک تانک در میدان نبرد با انواع مختلفی از تهدیدات روبرو است ، به همین دلیل غربی ها چندان تمایلی به طراحی و استفاده از این اخلالگر های تک منظوره ندارند. چرا که این اخلالگرها بقاپذیری کاملی برای تانک در میدان نبرد فراهم نمی کنند. ضمن اینکه تنها قادر هستند موشک وارده را جم کنند ، نه اینکه آنرا به طور کامل نابود کنند. آمریکا و کشورهای غربی در حال گسترش سیستم های دفاع فعال هستند که با دارا بودن قابلیت Soft Kill و همچنین قابلیت Hard Kill دارای عملکردی به مراتب بهتر از سیستم اشتورا هستند. تاکنون طراح های مختلفی نیز صورت گرفته است. برای اطلاع بیشتر در این مورد لینک های زیر را ببینید. [url="http://defense-update.com/features/du-1-04/soft-kill-west.htm"]http://defense-updat...t-kill-west.htm[/url] [url="http://defense-update.com/products/i/iaaps.htm"]http://defense-updat...cts/i/iaaps.htm[/url] ضمن اینکه نباید فراموش کرد که استفاده از سیستم های دفاع فعال از یک سو باعث حفاظت تانک می شوند. ولی از سویی دیگر استفاده از آنها برای نیروهای پیاده نظام که در اطراف تانک مشغول به فعالیت هستند ، بسیار خطرناک است و اصابت ساچمه های پرتابی این سیستم می تواند باعث مرگ نیروهای اطراف تانک شود. به همین دلیل تانک های غربی عمدتا بر روی توانایی زرهی خود برای مقابله با تهدیدات دشمن استفاده می کنند. به عنوان مثال پکیج تاسک که بر روی آبرامز نصب می شود ، پایداری میدانی تانک را به میزان زیادی افزایش می دهد و نیاز آنرا به سیستم های دفاع فعال نیز کاهش می دهد و هیچ خطری هم برای پرسنل اطراف تانک ندارد. زره ARAT 1 / 2 که بر آبرامز نصب می شوند ، از ترکیبات غیر حساس ، اما با انرژی بالا ساخته شده اند که استفاده از آنها کمترین خطری نیز برای پرسنل اطراف تانک ایجاد نمی کند. سیستم اخلالگر AN/VLQ 6 نصب شده بر روی آبرامز ، (مشابه اخلالگر اشتورا در تی 90) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/an_vlq8__.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/an_vlq8.jpg[/img] [b]*** در یک دوئل آبرامز احتمالا هیچ شانسی در برابر موشک شلیک شده تی 90 نخواهد داشت.[/b] خوبه که این برادر عزیز روس قید احتمالا رو به کار برد و نفرمود که قطعا این موشک می تواند آبرامز را نابود کند. به نظر شما مجری محترم موشک رفلکس با قدرت نفوذ 700 الی 950 میلیمتر انرژی شیمیایی آیا اصلا قادر به نفوذ در زره سنگین 1750 میلیمتری آبرامز می باشد؟؟ آیا اصلا توان متوقف کردن این تانک را دارد ؟؟ قدرت نفوذ این موشک تقریبا برابر با موشک های مالیوتکای به روز شده است. یک دستگاه ماگاچ 7 دی اسرائیلی مورد اصابت بیش از 20 موشک مالیوتکا قرار گرفت. ولی تنها 2 موشک موفق به نفوذ عمقی شدند که البته آن دو موشک هم به قسمت های کمتر حفاظت شده اصابت کردند. در درگیری دیگر یک دستگاه مرکاوا مارک 4 مورد اصابت 23 موشک ضد تانک از نوع اسپندرل ، اسپیگوت و مالیوتکا قرار گرفت که قدرت آنها عمدتا بالاتر از قدرت این موشک است (به خصوص اسپندرل) . ولی باز هم کاملا منهدم نشد. حالا به نظر شما این موشک با قدرت نفوذ 700 الی 950 میلیمتر آیا اصلا توان متوقف کردن آبرامز را دارد؟؟ منهدم کردن کامل آبرامز پیشکش شما. قسمت پشت آبرامز که دارای کمترین حفاظت زرهی است ، مورد اصابت موشک قدرتمند تاو قرار گرفت. اما هیچ آسیب قابل ملاحظه ای بر تانک وارد نشد و تانک صدمه دیده چند روز بعد ریکاوری شده و مجددا به میدان نبرد بازگشت. حالا به نظر شما برخورد یک موشک رفلکس به قسمت جلوی آبرامز (که حفاظت شده ترین قسمت تانک است) آیا می تواند بر روی این تانک اثر گذار باشد؟؟ راستی اگر آبرامز بخواهد در یک دوئل با تی 90 از موشک لاهات (این موشک هم اکنون در اختیار آمریکا نیز می باشد) با برد 8000 متر استفاده کند ، آن وقت تکلیف تی 90 چه خواهد بود ؟؟ راستی اگر آمریکا همین الان پروژه ام آر ام را کنسل کند و از گلوله های مشابه 2004 با برد نزدیک به 9000 متر استفاده کند ، آن وقت تکلیف تی 90 چه خواهد بود؟ راستی همین حالا هم به نظر شما مجری محترم ، آیا تی 90 در دوئل رو در رو با آبرامز که به گلوله M829A3 مجهز شده باشد ، شانسی برای بقا دارد ؟؟ راستی اگر آبرامز در مقابل تی 90 از اخلالگر های لیزری استفاده کند ، موشک رفلکس شانسی برای رسیدن به آبرامز خواهد داشت؟ نکته دیگری که می بایست آنرا در نظر گرفت این است که برد موشک رفلکس 5000 متر برای درگیری با هواگردهای دشمن و معادل 4000 متر برای درگیری با تانک های دشمن می باشد. به لینک زیر توجه کنید [url="http://www.army-technology.com/projects/t90/"]http://www.army-tech...m/projects/t90/[/url] [quote]The T-90S gun can also fire the 9M119 Refleks (NATO designation AT-11 Sniper) anti-tank guided missile system. The range of the missile is 100m to 4,000m and takes 11.7 sec to reach maximum range. The system is intended to engage tanks fitted with ERA (explosive reactive armour) [color=#ff0000][b]as well as low-flying air targets such as helicopters, at a range of up to 5km[/b][/color].[/quote] همانطور که می بینید به وضوح عنوان شده است که برد موشک رفلکس برای درگیری های تانک با تانک تنها 4000 متر است. برد 5000 متر برای درگیری با هواگردهای دشمن است. برد درگیری آبرامز در جنگ اول خلیج فارس 3000 الی 3500 متر عنوان شده بود. در حالیکه آبرامز در این نبرد به سادگی با تانک های عراقی در مسافت های 4000 متر نیز درگیر می شد. برد درگیری موثر آبرامز در مدلهای M1A2 به واسطه استفاده از گلوله M829A3 و سیستم کنترل آتش جدید به بیش از 4000 متر نیز رسیده است. یعنی تقریبا کمی بیشتر از برد موشک رفلکس. در خوش بینانه ترین حالت برد درگیری آبرامز و تی 90 در حالیکه از موشک رفلکس استفاده می کند ، برابر است. پس بنابراین بطلان این فرمایش مجری محترم نیز اثبات می گردد. [b]*** برد این موشک به 5 کیلومتر می رسد و دقت آن نیز صد در صد است.[/b] اینکه برد این موشک در آخرین مدلهای خودش به 5000 متری رسیده ، کاملا صحیح است. اما جالبه که این عزیز دل ، دقت موشک رو صد در صد عنوان کرده است. ما در هیچ جنگ افزاری دقت صد در صد نداریم. چه در موشک ، چه در تانک ، چه در هواپیما و ... . احتمال برخورد این موشک به هدف نیز تنها 80 درصد است. در ضمن این درصد نیز بدون در نظر گرفتن اقدامات متقابل دشمن است. در حالیکه اگر تاثیر اقدامات متقابل دشمن را نیز در نظر بگیریم ، احتمال اصابت موشک از این مقدار هم کمتر خواهد بود. ضمن اینکه مجری محترم نفرمودند که برد 5000 متر موشک رفلکس مخصوص درگیری با هلیکوپترهای دشمن است ، نه تانک های دشمن. برد رفلکس برای مقابله با تانک های دشمن تنها 4000 متر است. [url="http://www.army-technology.com/projects/t90/"]http://www.army-tech...m/projects/t90/[/url] [quote]The T-90S gun can also fire the 9M119 Refleks (NATO designation AT-11 Sniper) anti-tank guided missile system. The range of the missile is 100m to 4,000m and takes 11.7 sec to reach maximum range. The system is intended to engage tanks fitted with ERA (explosive reactive armour) as well as low-flying air targets such as helicopters, at a range of up to 5km.[/quote] راستی شما روسها چرا اینقدر بر روی موشک رفلکس مانور می دهید؟؟ چرا تانک های غربی از موشک برای درگیریهای دوربرد استفاده نمی کنند و به جای آن از مهمات معمول و متعارف برای درگیری در مسافتهای بین 4000 الی 5000 متر استفاده می کنند؟ در حالیکه شما روسها در تانک تان از موشک برای درگیری های دوربرد استفاده می کنید؟؟ علتش این است که تانک شما فاقد دقت لازم برای درگیری های دوربرد است. همچنین مهمات معمول و متعارف شما در مسافت های دور فاقد قدرت و دقت لازم برای درگیری با تانک ها هستند. [b]*** قدرت توپ تی 90 و آبرامز خیلی شبیه به هم هستند.[/b] خوبه که ایشون نفرمودند که قدرت توپ تی 90 بالاتر از آبرامز است. همین که شما روس ها سعی می کنید که قدرت تانک تون رو مشابه آبرامز نشون بدید ، نشانگر این است که خودتون هم به توانایی های بالای این تانک واقف هستید و می دونید که تانک شما در حد و اندازه آبرامز نیست و سعی می کنید که قدرت اونرو مشابه آبرامز نشون بدید. خب دوست من ، قدرت توپ تی 90 از چه نظر شبیه به آبرامز است ؟؟ از نظر عمر مفید؟؟ از نظر قدرت آتش و مهمات؟؟ از نظر دقت؟؟ از نظر برد؟؟ از نظر حجم آتش؟؟ از نظر چی آخه ؟؟ یک نکته ظریف در این جا وجود دارد. حتی اگر قدرت توپ تی 90 را با توپ ام 256 آبرامز برابر بدانیم ، باز هم برتری با آبرامز خواهد بود. چرا که آبرامز از توپ ال 44 (با طول 5280 میلیمتر) استفاده می کند. در حالیکه تی 90 از توپ 48 کالیبر (با طول 6000 میلیمتر) استفاده می کند. یعنی توپ آبرامز چهار برابر کالیبر کوتاهتر از توپ تی 90 است. در این صورت با آنکه توپ آبرامز 720 میلیمتر کوتاهتر از توپ تی 90 است ، ولی با این حال قدرت هر دو توپ یکسان است که این نشانگر برتری توپ آبرامز است. [b]*** کارآیی گلوله های ضد زره ما که دارای پنتریتور از جنس تنگستن هستند ، کمتر از نمونه های مشابه آبرامز نیست که از پنتریتور های اورانیوم ضعیف شده استفاده می کنند. ما هم گلوله های مجهز به پنتریتور اورانیوم ضعیف شده طراحی کرده ایم. اما آنها بی اندازه برای سلامتی پرسنل تانک خطرناک هستند. به همین دلیل تولید انبوه آنرا گذاشته ایم برای روز مبادا (و یا روز سیاه)[/b] این جمله این مجری محترم دارای یک سری تناقضات آشکار است که پوچ و توخالی بودن ادعاهای ایشان را به خوبی اثبات می کند. اول اینکه ایشون فرمودند ، قدرت گلوله های ما که به پنتریتور های تنگستن مجهز هستند ، کمتر از گلوله های آبرامز نیست که به پنتریتور اورانیوم ضعیف شده مجهز هستند. بد نیست ایشون به این سوال جواب بدهند که قدرت کدامیک از گلوله های تنگستنی شما از کدامیک از گلوله ضد زره اورانیومی آبرامز کمتر نیست و یا به عبارتی برابر با قدرت نفوذ کدام گلوله آبرامز است؟؟ آیا قدرت بهترین گلوله تنگستنی شما با گلوله M829A1 برابر است که بیش از 25 سال پیش طراحی شده است؟؟ و یا M829A3 ؟؟ هم آمریکا و هم شوروی ابتدا در پنتریتور گلوله های خود از فولاد و پس از آن از تنگستن استفاده می کردند و پس از آن شروع به گسترش پنتریتور های اورانیوم ضعیف شده کردند. به راستی اگر قدرت نفوذ گلوله های مجهز به تنگستن برابر با گلوله های مجهز به اورانیوم ضعیف شده باشد ، پس چه نیازی است که از پنتریتور های اورانیوم ضعیف شده در ساختار گلوله های ضد زره استفاده شود؟؟ اصلا چرا این کشورها باید در گلوله های ضد زره خود از ترکیبات گران قیمت اورانیوم استفاده کنند؟؟ در حالیکه به قول ایشان قدرت نفوذ گلوله های تنگستنی ما از گلوله های اورانیومی آبرامز کمتر نیست. چرا آمریکا که در دهه 1960 از گلوله های تنگستنی استفاده می کرد ، از دهه 1970 به سمت ساخت گلوله های با ترکیب اورانیوم ضعیف شده رفت؟؟ در حالیکه به قول شما قدرت گلوله تنگستنی کمتر از اورانیومی نیست. نباید فراموش کرد که آمریکا به این دلیل به سمت ساخت گلوله های ضد زره مجهز به پنتریتور اورانیوم ضعیف شده رفت که در عمل پنتریتور های از جنس تنگستن در برخورد با زره های سخت دچار شکستگی می شدند. در حالیکه پنتریتورهای اورانیومی بسیار سخت بودند و در برخورد با سخت ترین زره ها نیز نمی شکستند. راستی گلوله های تنگستنی شما از نظر دقت هم در حد و اندازه گلوله های اورانیومی آمریکایی ها هستند یا خیر؟؟ راستی تا یادم نرفته ، حالا که قدرت گلوله های 125 میلیمتری تنگستنی شما کمتر از گلوله های اورانیومی آبرامز نیست ، پس چرا هند که امتیاز تولید تی 90 رو از شما خریداری کرده و هم اکنون داره این تانک رو در داخل کشورش مونتاژ می کنه ، برای مهمات این تانک دست به دامان اسرائیل شده و از مهمات دقیق ، قوی و قدرتمند ساخت کشور شما استفاده نمی کنه؟؟ نکنه کارآیی گلوله های فوق العاده دقیق و قدرتمند تنگستنی شما رو خیلی ضعیف ارزیابی کرده که دست به دامان اسرائیل شده و گلوله های طراحی شده اسرائیل رو به گلوله های ساخت کشور شما ترجیح داده ؟؟ برای تایید این موارد می توانید لینک زیر را مطالعه بفرمایید. [url="http://defense-update.com/20120327_israeli-multi-purpose-tank-ammo-redesigned-to-fit-the-125mm-gun-of-the-t-90s.html"]http://defense-updat...-the-t-90s.html[/url] جالب اینجاست که اسرائیل این گلوله ها را در اصل به سفارش هند طراحی کرده است. اما آنها قابل ارائه به سایر کشورهای استفاده کننده از تانک های مجهز به توپ 125 میلیمتری نیز می باشند. به راستی اگر گلوله های روسی دارای کارایی و عملکرد مطلوب بوده باشند ، چه نیازی است که اسرائیل برای توپ های 125 میلیمتری روسی مهمات طراحی کند؟؟ شاید دوستان تصور کنند که روسیه از ارائه مهمات قوی و کارآمد خود به سایر کشورها خودداری می کند. این ادعا چندان قابل قبول نیست. چرا که وقتی امتیاز تولید و مونتاژ تانک خود را به کشوری دیگر واگذار می کند ، چرا باید از ارائه مهمات آن به کشورهای دیگر خودداری کند ؟؟ در ضمن اگر مطالب لینک فوق را با دقت مطالعه کنید ، متوجه خواهید شد که این گلوله های ام 710 و مارک 2 گلوله های منحصر به فرد 125 میلیمتری هستند که در خود ارتش روسیه هم مشابهی برای آنها از نظر عملکرد و کارآیی وجود ندارد. آیا به نظر شما این برای روسیه تف سربالا نیست که کشوری دیگر مهمات برای تانک های ساخت او طراحی کند؟؟ به نظر شما اگر روسیه قدرت و توان تکنولوژیکی لازم را داشت که برای آبرامزهای عربستان یک گلوله طراحی کند که عملکرد آن از هر جهت بهتر از مهمات طراحی شده آمریکا باشد ، آیا این برای آمریکا سر شکستگی ، خفت و خواری به حساب نمی آمد؟؟ آیا این برای آمریکا تف سربالا نبود؟؟ واقعا خیلی مضحک است که اسرائیل برای تانک های روسی مهماتی طراحی کرده باشد که کارآیی آن حتی از نمونه های ساخت خود روسیه هم بهتر است. در قسمت بعدی فرمایشاتشون فرمودند که : ما هم این گونه گلوله ها را طراحی کرده ایم. در جواب این بند صحبت های ایشون باید عرض کنم که شما که می فرمایید گلوله های تنگستنی شما دارای قدرت نفوذ برابر با گلوله های اورانیومی آبرامز است. پس چرا گلوله های اورانیوم ضعیف شده برای تانک تون طراحی کرده اید؟؟ مگه خودتون نمی گید که قدرت نفوذ گلوله های ضد زره تنگستنی ما برابر با گلوله های اورانیومی آبرامز است؟؟ اینکه شما می فرمایید قدرت گلوله های تنگستنی ما کمتر از گلوله های اورانیومی آبرامز نیست ، یعنی در واقع در حال تمسخر گلوله های اورانیومی آبرامز هستید و منظورتون این است که ما گلوله های تنگستنی طراحی کرده ایم که قدرت آنها برابر با گلوله های اورانیومی آبرامز است. حالا که گلوله های اورانیومی اینقدر ضعیف هستند و اصلا به درد نمی خورند ، پس چرا شما هم به دنبال تولید آنها رفته اید؟؟ در قسمت بعدی صحبت شان فرمودند : ما این گلوله های اورانیومی را طراحی کرده ایم. اما از آنها استفاده نمی کنیم. چرا که این گلوله ها برای سلامتی پرسنل تانک بی اندازه مضر هستند. بنده که حقیقتا از این فرمایش این دوستمون خنده ام گرفت. واقعا فرمایش این دوستمون مصداق بارز ضرب المثل معروف (( گربه دستش به گوشت نمی رسه ، می گه : پیففففف بوی گند می ده )) است. اولا اینکه شما روس ها در طراحی کدامیک از جنگ افزار هایتان مساله ارگونومی و ایمنی خدمه را رعایت کرده اید که حالا عدم استفاده از اورانیوم ضعیف شده را به خاطر حفظ سلامتی تانکیست هایتان می دانید؟؟ تانکی که شما طراحی کرده اید ، تانک امنی برای پرسنل آن به شمار نمی رود. تی 90 مهمات یدکی خودش را در داخل برجک و محل استقرار پرسنل تانک نگهداری می کند. ورود کمترین اثر انفجاری به داخل تانک ، سبب انفجار برجک و پرتاب شدن آن به بیرون از شاسی تانک و به تبع آن ذغال شدن پرسنل داخل برجک خواهد شد. آنوقت شما از گلوله های اورانیومی استفاده نمی کنید ، آنهم به خاطر سلامتی پرسنل تانک هایتان ؟؟ واقعا خنده داره. آمریکا تانک های آبرامز را به گونه ای طراحی کرده است که بالاترین حد امنیت را برابر تانکیست های خود داشته باشد. در جنگ 1991 خلیج فارس از مجموع 6 تانک مورد اصابت قرار گرفته شده و از مجموع 24 نفر پرسنل این تانک ها ، تنها یک نفر از پرسنل تانک های آبرامز در نبرد کشته شدند. همچنین انگلیس نیز چلنجر های خود را به گونه ای طراحی کرده است که دارای بالاترین حد امنیت برای تانکیست های خود باشد. آنوقت به نظر شما آمریکا که هم اینک اصلی ترین گلوله ضد زره آبرامز هایش را گلوله های اورانیومی تشکیل می دهد و همچنین انگلیس که از گلوله های ضد زره چارم 3 مجهز به پنتریتور اورانیوم ضعیف شده در تانک های چلنجر 2 خود استفاده می کند ، آیا این دو کشور به فکر سلامتی پرسنل تانک های خودشان نیستند و فقط شما به فکر سلامتی تانکیست های خودتون هستید؟؟ واقعا ادعای خنده داری است. کشورهای غربی انواع خودروهای MRAP طراحی کرده اند و به مرور در حال جایگزین کردن آنها با خودروهای تاکتیکی مثل هاموی می باشند. ارتش آمریکا بیش از 8000 امرپ عملیاتی در اختیار دارد که تعداد آنها تا سال 2015 به 15000 دستگاه خواهد رسید. آیا آمریکا به فکر سلامتی و حفظ جان نیروهای خود نیست که اینچنین خودروهایی را برای آنها طراحی کرده است؟؟ شما که در جریان جنگ افغانستان و پس از آن جنگ های چچن این همه از ناحیه کمین ها و تله های انفجاری تلفات انسانی دادید ، پس چرا تا بحال مثل آمریکا به فکر ساخت و استفاده گسترده از چنین خودروهایی نیفتاده اید؟؟ شماها که اینقدر حفظ جان و سلامتی نیروهایتان برایتان اهمیت دارد ، چرا تابحال یک خودروی مناسب برای نیروهایتان نساخته اید؟؟ خودروهایی مثل کایمن ، ماکس پرو ، کوگار و بوفالو که ساخت آمریکا می باشند و هم اکنون در ارتش این کشور عملیاتی می باشند ، اکثرا دارای حفاظت زرهی بیشتری نسبت به نفربرهای زرهی شما می باشند. حالا بماند که نفربرهای خانواده استرایکر تا چه حد از نظر امنیت پرسنل برتر از نفربرهای خانواده بی تی آر 80 شما هستند. خودروی گولان و وایلد کت ساخت اسرائیل دارای حفاظت زرهی بیشتری نسبت به اکثر نفربرهای زرهی شما می باشند. اینها خودروهای امرپ هستند که قرار است در آینده ای نزدیک با تمامی خودروهای تاکتیکی عملیاتی سبک مثل هاموی جایگزین شوند. شما برای حفاظت نیروهای خود چه تدبیری اندیشیده اید؟؟ شما به منظور حفظ سلامتی پرسنل خود چه خودرویی را طراحی کرده اید؟؟ چرا باید نیروهای شما مثل زمان جنگ جهانی دوم بر روی نفربر ها و سایر خودروها جابجا شوند؟؟ مثل تصاویر زیر : [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/captured_US-Army_Humvee_Russian_army_001.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_captured_US-Army_Humvee_Russian_army_001.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/South_Ossetia_war_58_army.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_South_Ossetia_war_58_army.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/russian.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_russian.jpg[/img][/url] شما بیشتر به فکر سلامتی نیروهای خودتان هستید یا غربیها ؟؟؟ البته کشورهای غربی هم اینک کم کم در حال بازگشت به استفاده از گلوله های تنگستنی هستند. چرا که دیگر نیازی به تولید انبوه و استفاده گسترده از گلوله های ضد زره قوی مجهز به اورانیوم ضعیف شده وجود ندارد. چرا که دیگر شوروی وجود ندارد و روسیه فعلی هم که با توان اقتصادی فعلی و وابستگی صنعتی و تکنولوژیکی که به غرب دارد ، توان به راه انداختن جنگ سرد دیگری علیه غرب و ناتو را ندارد. به همین دلیل غربی ها کم کم در حال بازگشتن به استفاده از گلوله های تنگستنی هستند. البته گلوله های اورانیومی کاملا کنار گذاشته نخواهند شد. این کار غربی ها در اصل به خاطر صرفه جویی اقتصادی است. چرا که تانک های ناتو به وسیله همین گلوله های تنگستنی هم قادر به نفوذ در زره اکثر تانک های در حال خدمت در کشورهای جهان سوم هستند. پس نیازی به تولید انبوه و استفاده گسترده از این گلوله ها وجود ندارد. مجری محترم در قسمت آخر بیانات خود فرمودند : ما تولید انبوه گلوله های اورانیومی را گذاشته ایم برای روز مبادا. ببخشید دوست من ، مگر کشورهای غربی که هم اکنون از مهمات اورانیومی استفاده می کنند ، در روز مبادای خودشون به سر می برند؟؟ تانک های غربی تا سال 2014 عمدتا مجهز به مهمات دوربرد با برد درگیری 8 الی 12 کیلومتر خواهند شد. اونوقت شما برای آن روز مبادا و برای مقابله با این گلوله های دوربرد چه فکری کرده اید؟؟ هم اینک تانک های غربی عمدتا قادر به تغییر توپ ال 44 های خود به توپ ال 55 هستند که تانک را قادر خواهد کرد تا مسافت 5000 متری نیز به صورت مستقیم با تانک های دشمن درگیر شود. شما عزیزان برای همین امروزتان چه تدبیری اندیشیده اید؟؟ فعلا که روز مبادای شما همین امروز است ، نه آینده. این قسمت از فرمایشات این مجری محترم ، یک موضوع دیگر را هم نشان می دهد و آن اینکه روسیه در حال حاضر هیچ گلوله اورانیوم ضعیف شده ای در تانک های خودش استفاده نمی کند و حتی تولید نیز نمی کند. چرا که خود این مجری محترم به این موضوع اشاره کردند که مهمات اورانیوم ضعیف شده روسی به صورت انبوه تولید نمی شوند. البته ناگفته نماند که اولین گلوله ضد زره شوروی مجهز به پنتریتور از جنس اورانیوم ضعیف شده در سال 1985 آزمایش شد و در سال 1990 در تانک های T80U عملیاتی شد (البته به صورت محدود). حالا به چه دلیل این گلوله ها کنار گذاشته شده و دیگر تولید نمی شوند ، خدا می داند. دوستانی که از بنده منبع مبنی بر استفاده نکردن تانک های روسی از مهمات اورانیوم ضعیف شده مطالبه می کردند ، تحویل بگیرند.

[size=6]بخش دوم مقایسه آبرامز و تی 90[/size] در این بخش ما به بررسی یک ویدئو می پردازیم. این ویدئو توسط روسها تهیه شده است و در آن تی 90 با آبرامز مقایسه شده است. حجم ویدئو : 29 مگ این ویدئو را از لینک زیر دانلود بفرمایید [b][url="http://isherwood.persiangig.com/M1%20vs%20T90/T90%20VS%20ABRAMS.FLV"]لینک دانلود[/url][/b] در این ویدئو یک مقایسه مابین آبرامز و تی 90 انجام گرفته است. این مقایسه توسط روسها صورت گرفته است و برای پخش در شبکه های تلویزیونی این کشور در نظر گرفته شده است. در این پست به بررسی و تحلیل ادعاهای مطرح شده توسط روسها در این ویدئو می پردازیم. صرف نظر از اینکه مطالب این ویدئو تا چه حد صحت دارد (که در ادامه به آن اشاره می کنیم) ، تاکنون در سایت ها و فروم های مختلفی که ما بین آبرامز و تی 90 مقایسه انجام داده اند ، تاکنون بسیاری از طرفداران تی 90 به این ویدئو استناد کرده و به تبع آن تی 90 را برتر از آبرامز دانسته اند. البته می بایست این نکته را نیز در نظر داشت که این ویدئو برای پخش برای توده مردم تهیه شده است و برای کارشناسان نظامی ساخته نشده است. بخش های عمده ای از آنها برای افرادی که در این زمینه ها کارشناس هستند (کلی عرض کردم ، منظورم خود نیست) قابل قبول نیست. ما اینجا صرفا به بررسی و تحلیل ادعاهای مطرح شده در این ویدئو خواهیم پرداخت. ما به هیچوجه قصد سرزنش این ویدئو ، سازندگان آن و یا رسانه های منتشر کننده آنرا نداریم. چرا که اگر واقع بینانه به موضوع نگاه کنیم ، این یکی از وظایف رسانه های هر کشور است که حس امید را به مردم خود تزریق کنند و همچنین این موضوع را نیز باید در نظر داشت که هیچ رسانه ای در دنیا مستقل نیست و حتما وابستگی ای به یک ارگان و یا نهادی دارد و همیشه سعی خواهد کرد که عقاید ارگان و یا نهاد متبوع خود را منتشر سازد. کما اینکه در جریان جنگ 33 روزه هم دیدیم که رسانه های داخل درباره تانک مرکاوا چنان تبلیغات و جو سازی منفی به راه انداختند که شما اگر از یک فرد عامی درباره اینکه مرکاوا چگونه تانک است ، سوال کنید ، بلافاصله به شما اینگونه جواب خواهد داد : مرکاوا قوطی حلبی است. در اینجا مفهوم مواردی را که مجری مطرح می کند را ترجمه کرده و هر مفهوم را به صورت جداگانه مورد نقد و بررسی قرار می دهیم. [b]*** مجری برنامه صحبت های خود را اینگونه آغاز می کند : آبرامز احتمالا معروف ترین تانک غربی است. مجلات نظامی متعددی ، مقالات زیادی درباره آن منتشر کرده اند که در این برنامه به بررسی آن می پردازیم. آبرامز سوپر استار دنیای تانک است.[/b] تا این قسمت مورد خاصی دیده نمی شود. به جز اینکه مجری محترم برنامه از لحنی تمسخر آمیز نسبت به آبرامز استفاده کرده است. در حالیکه اگر ایشان بخواهند یک مقایسه بی طرفانه انجام دهند می بایست از ابتدا به گونه ای برخورد کنند که ذهنیت مخاطب خود را نسبت به یکی از موارد مورد مقایسه مغشوش نکنند. [b]*** مدرن ترین تانک روسیه تی 90 است که معمولا چندان از آن یاد نمی شود. بخصوص در غرب. ناتو یک لقب به آن نسبت داده است : منسوخ ، اما آیا این حقیقت دارد؟؟[/b] به نظر شخصی من ، تی 90 علیرغم اینکه نسبت به تانک های غربی کاستی های فراوانی (عمدتا در طراحی و تکنولوژی به کار رفته در آن) دارد ، به هیچوجه تانک ضعیفی نیست. یک تانک که در برخی موقعیت ها می تواند به خوبی به ایفای نقش بپردازد. [b]*** این اشتباه است اگر فکر کنیم که آبرامز و تی 90 متعلق به دو کلاس مختلف هستند. آبرامز 64 تن و تی 90 معادل 47 تن وزن دارد. تی 90 جمع و جور تر از آبرامز است.[/b] خب این حرف شاید برای یک فرد عامی ، حرف قابل قبولی به حساب آید ، اما آیا این را می توان پذیرفت؟؟ سوال اینجاست که آیا آبرامز بدون دلیل 17 الی 23 تن سنگین تر از تی 90 است؟؟ بد نیست که این مجری محترم به این سوال جواب دهند که چرا آبرامز 17 الی 23 تن سنگین تر از تی 90 است؟؟ جواب این سوال در متن تاپیک به آن اشاره شده است. اندازه بزرگتر آبرامز ، استفاده از زره های قویتر چابهام و استفاده از ترکیبات سنگین اورانیوم در ترکیب زره آن از مهمترین علل سنگینی آبرامز نسبت به تی 90 است. اما سوال دیگری که اینجا مطرح می شود در واقع معکوس سوال فوق است و آن این است که چرا تی 90 حدود 17 الی 23 تن سبک تر از آبرامز است. یک دلیل عمده برای این کوچک بودن تی 90 وجود دارد و آن این است که در شوروی سابق تانک ها کوچکتر از اندازه معمول آن طراحی می شد. چرا که شوروی سابق به کمیت نیروهای زرهی خودش اهمیت می داد ، تا به کیفیت و کارآیی آنها. اینکه تی 90 دارای جثه کوچکتری نسبت به آبرامز است ، دلیل اصلی آن بر می گردد به طرز تفکر سران نظامی شوروی سابق که تانک ها را به گونه ای طراحی می کردند که قابلیت تولید انبوه را داشته باشد. نه اینکه به این خاطر جمع و جور طراحی شده است که قابلیت تحرک و مانور پذیری آن افزایش یابد. قطعا یک تانک که بیش از 65 تن وزن دارد ، هزینه تولید آن بسیار بیشتر از تانکی خواهد بود که تنها 46 تن وزن دارد. چرا که حتی بدون در نظر گرفتن تکنولوژی به کار رفته در ساختار تانک 65 تنی ، تانک سنگین تر ، متریال و مواد خام بیشتری در ترکیب خود به کار گرفته است و به همین ترتیب هزینه تولید آن نیز بالاتر خواهد رفت و به تبع آن امکان تولید انبوه آن برای برخی کشورها (از جمله شوروی سابق و روسیه فعلی) غیر ممکن خواهد شد. پس بنابراین کوچک بودن جثه تانک های روسی نه به خاطر افزایش قدرت مانور و چابکی آن ، بلکه تنها به منظور حفظ قابلیت تولید انبوه آن است. به طوریکه در اوایل دهه 1970 تانک تی 72 رونمایی شد و مدت کوتاهی پس از آن تی 80 نیز رونمایی شد. سران نظامی شوروی دیدند که قادر نیستند هر دو تانک را در خدمت نگه دارند. چرا که تی 72 قابلیت تولید انبوه داشت. در حالیکه تی 80 تانک گران قیمتی بود و قابلیت تولید انبوه نداشت. اینجا بود که به منظور صرفه جویی اقتصادی و تولید بالا ، برجک تی 80 بر روی شاسی تی 72 نصب شد و حاصل این ازدواج تانک تی 90 بود. تولید انبوه آبرامز از سال 1980 آغاز شد. در آن دوره در شوروی تی 80 پیشرفته ترین تانک این کشور بود. تولید این تانک نیز اندکی پیش از آبرامز آغاز شده بود. اما در عمل مشاهده شد که آبرامز در مدلهای M1 تا سال 1985 نزدیک به 2400 دستگاه از آن تولید شد و در مقابل شوروی تا سال 1985 تنها 1900 دستگاه تی 80 تولید کرده بود که عمدتا در مدلهای اولیه و ناکارآمد A ، B و BV بودند که حفاظت زرهی آنها چندان تفاوتی با مدلهای عملیاتی تی 72 نداشت. از سال 1985 تا سال 1990 آمریکا بیش از 4700 دستگاه M1A1 تولید کرد. در حالیکه شوروی از سال 1985 تا 1990 موفق شده بود تعداد 2100 دستگاه تی 80 دیگر نیز تولید کند که تعداد محدودی از آنها را مدل T80U و مابقی آنها را همان مدلهای قدیمی تشکیل می داد. تی 80 تانک گران قیمتی برای شوروی به حساب می آمد و شوروی قادر به تولید انبوه آن (مثل تی 72) نبود. در حالیکه آمریکا در همان بازه زمانی بین سالهای 1980 الی 1990 نزدیک به 7000 هزار دستگاه آبرامز به تولید رساند. در حالیکه بدون در نظر گرفتن سطح تکنولوژی به کار رفته در آبرامز ، این تانک نزدیک به 15 تن سنگین تر از تی 80 است و هزینه تولید آن نیز به مراتب بالاتر از تی 80 است. در حالیکه آبرامز از نظر تکنولوژی زره به کار رفته در آن و همچنین سیستم کنترل آتش و سیستم پیشرانه ، برتری چشمگیری نسبت به تی 80 داشت. همانطور که مشاهده می شود ، آبرامز تانکی است که به مراتب گرانتر و پیچیده تر از تی 80 است. اما آمریکا آنرا بدون هیچگونه مشکلی به تولید انبوه رساند. ریتم تولید آن نیز با در نظر گرفتن سطح تکنولوژی آن نسبت به تی 80 حداقل سه برابر تی 80 بود. در حالیکه شوروی قادر به تولید انبوه و گسترده تی 80 نبود. اینجا بود که با تولید نزدیک به 5000 دستگاه از آن به تولید آن خاتمه داد و به دنبال تانک ارزان قیمت تری رفت. این موضوع به نوعی قدرت و پشتوانه اقتصادی بالای آمریکا نسبت به شوروی را هم نشان می دهد. همچنین سطح بالاتر فناوری و تکنولوژی آمریکا نسبت به شوروی را. ضمن اینکه تی 90 در ساختار خود از زره های سبک کنتاکت 5 استفاده می کند که همین باعث سبکتر بودن آن می شود. مجری محترم برنامه به گونه ای بر روی کوچک بودن جثه تی 90 نسبت به آبرامز مانور داد که گویی تی 90 به دلیل جثه کوچکتر و وزن کمتر خود ، تانک پرشتاب تری نسبت به آبرامز است. این نکته را باید در نظر داشت که همیشه کوچکتر بودن اندازه تانک سبب افزایش تحرک و چالاکی تانک نمی شود. کما اینکه هم اینک اکثر تانک های غربی با دارا بودن بیش از 60 تن وزن ، قابلیت های تحرک و مانور پذیری بسیار بالاتری نسبت به تی 90 دارند. کما اینکه تی 90 یکی از کم تحرک ترین تانک های جهان به شمار می رود و قدرت مانور آن به هیچوجه در حد تانک های غربی نیست. حتی تانک چلنجر 2 که کند ترین تانک ساخت غرب است ، نیز در بسیاری موارد دارای تحرکی مشابه تحرک تی 90 است. [b]*** این دو تانک امروزه مهمترین رقیب برای همدیگر هستند. چرا که توانایی های بالقوه آنها در میدان نبرد تقریبا مشابه هم است.[/b] یک نکته ظریف و یک تاکتیک قدیمی رسانه ای در این جمله نهفته است. آن اینکه برادران روس سعی می کنند حتی الامکان قابلیت های تانک خودشان را مشابه تانک آبرامز بدانند ، نه اینکه آنرا بالاتر از آبرامز بدانند. چرا که امروزه عامی ترین افراد هم می دانند که تی 90 دارای قابلیت های رزمی کمتری نسبت به آبرامز است و این ادعا که توانایی های بالقوه تی 90 بالاتر از آبرامز است ، حتی برای افراد عامی نیز قابل قبول نخواهد بود. آبرامز در میدان نبرد کارآیی خود را اثبات کرده است و همگان از کارآیی این تانک اطلاع دارند. به همین دلیل روسها سعی می کنند تنها تانک خودشان را در حد آبرامز بدانند و همینکه تی 90 را برابر با آبرامز بدانند ، برای اثبات کارآیی تانک شان برای عامه مردم کافی به نظر می رسد. نکته دیگری که در این قسمت ویدئو دیده می شود این است که خود روس ها هم تلویحاً به برتری های فوق العاده آبرامز نسبت به تی 90 اذعان دارند. به همین سبب آبرامز به عنوان یک پایه برای مقایسه توانایی های بالقوه تی 90 در نظر گرفته می شود. در این جمله در واقع تی 90 با آبرامز مقایسه نشد. بلکه در واقع توانایی های بالقوه تی 90 در حد توانایی های آبرامز در نظر گرفته شد که این نکته نشانگر آن است که خود این برادران عزیز روس هم به برتری های فنی و تکنولوژیکی فراوان آبرامز نسبت به تانک خودشان معترفند و سعی می کنند تانک خود را در حد آبرامز نشان بدهند. ضمن اینکه کارآیی رزمی آبرامز چنان در جهان معروف است که برتر دانستن تانکی مثل تی 90 نسبت به آن سبب تمسخر گوینده آن خواهد شد. به همین دلیل روس ها سعی می کنند کارآیی تانک خودشون رو مساوی آبرامز نشان بدهند. یادمان نرود که روس ها زمانی که تی 90 را تولید کردند ، قصد داشتند نام T72BU را به عنوان نام بین المللی برای آن انتخاب کنند (کما اینکه هم اینک در خود روسیه با همین نام شناخته می شود) اما در جنگ سال 1991 خلیج فارس تی 72 آنچنان کارنامه ضعیفی از خود برجای گذاشت و در مقابل ، آبرامز نیز چنان کارنامه موفقی از خود برجای گذاشت که وجهه تی 72 به کلی تخریب شد. روس ها به منظور جلوگیری از تخریب وجهه تانک جدیدشان (تی 90) مجبور شدند از نام تی 90 استفاده کنند تا مبادا در اذهان عمومی ، چهره ضعیف تی 72 دامنگیر تانک جدیدشان شود. نکته دیگری که در این جمله نهفته است این است که مجری برنامه اینطور عنوان کرد که تواناییهای بالقوه تی 90 و آبرامز شبیه به هم هستند. در حالیکه توانایی های آبرامز در مرحله عمل در نبرد خلیج فارس به اثبات رسید. نمی توان این جمله مجری را برای آبرامز پذیرفت. چرا که آبرامز در نبرد واقعی قابلیت های خود را نشان داده است. در واقع آبرامز توانایی بالقوه ای ندارد. تمامی توانایی های آن بالفعل است. به عنوان مثال قدرت و دقت درگیری در مسافت 4000 متری برای آبرامز در میدان نبرد به اثبات رسیده است و دیگر این قابلیت آبرامز حالت بالقوه ندارد. در حالیکه تی 90 تاکنون در هیچ نبرد مشابهی شرکت نکرده است و توانایی های آن در درگیریهای تانک با تانک کاملا مبهم مانده است و حالت بالقوه دارد [b]*** در زمان حال اشتباه است که میزان مقاومت زرهی یک تانک با میزان ضخامت آن سنجیده شود. آبرامز در ترکیب زره خود از اورانیوم ضعیف شده استفاده می کند و تی 90 در ساختار زره خود از زره های واکنش گر استفاده می کند. آمریکایی ها اعلام کرده اند که زره جلویی تانک شان در جریان جنگ های اول و دوم خلیج فارس کاملا در برابر گلوله های 125 میلیمتری روسی مقاوم هستند. اما آنها هیچگاه این موضوع را اعلام نکردند که گلوله های مورد استفاده در تانک های عراقی تولید سال 1973 است. به عبارتی دیگر آنها از اینکه زره جلویی آبرامز را به وسیله پرتابه های جدید تست کنند ، خودداری می کنند.[/b] این جمله کاملا صحیح است. اما از آنجایی که باز هم یک سری بازیهای رسانه ای در آن به کار رفته است ، مثلا با کتمان برخی واقعیت ها ، ذهنیت مخاطب را نسبت به آبرامز منفی می کند. در سال 1991 آبرامز های آمریکا با تی 72 های عراق رو در رو شدند. نباید فراموش کنیم که عراق وقتی که به ناکارآمدی تانک های تی 55 و تی 62 خود در برابر ایران واقف شد ، از نیمه های جنگ شروع به خرید تی 72 از شوروی کرد و خط تولید آنرا نیز در عراق راه اندازی کرد. البته پس از فروپاشی شوروی سابق ، مقامات لهستانی عنوان کردند که تا آن تاریخ خط تولید تی 72 (شیر بابل) در عراق هنوز قادر به تولید انبوه نبود و تی 72 های عراق در این نبرد عمدتا ساخت شوروی بودند و تنها تعداد محدودی از آنها ساخت خود عراق بودند. تی 72 در آن تاریخ یکی از تانک های برتر بلوک شرق به شمار می رفت. همچنین اگر سالهایی که در آن پروسه طراحی این دو تانک طی شد را در نظر بگیریم ، در این صورت تفاوت چندانی بین این دو تانک وجود نخواهد داشت. طراحی تی 72 از سال 1967 آغاز شد. در حالیکه طراحی آبرامز از سال 1973 آغاز گردید. این موضوع نشانگر آن است که این دو تانک علیرغم اینکه یکی متعلق به نسل دوم و دیگری متعلق به نسل سوم تانک ها است ، اما با این حال در زمانی نزدیک به یکدیگر طراحی شده اند که این باز هم به نوعی نشانگر برتری آبرامز است. چرا که با آنکه شش سال پس از تی 72 طراحی شد ، اما از نظر قابلیت های نبرد ، یک نسل جلوتر از تی 72 بود. پس نباید تی 72 را نسبت به آبرامز در جنگ خلیج فارس ، یک تانک قدیمی و ناکارآمد و منسوخ شده در نظر گرفت. ضمن اینکه نباید فراموش کرد که در همان سال 1991 بخش عمده ای از توان زرهی شوروی را تانک های تی 55 و تی 62 و البته تعداد نسبی کمتر تی 72 و تعداد محدود تری تی 80 تشکیل می داد. درست است که نمونه های صادراتی تانک های روسی ، معمولا داون گرید می شدند و معمولا به مدلهای صادراتی تانک های روسی مدل میمون گفته می شد ، اما باز هم با این حال از نظر زرهی تفاوت چندانی بین تی 72 های مورد استفاده در شوروی و عراق وجود نداشت. نباید فراموش کرد که تی 72 هایی که در آن دوره در اختیار شوروی بود و خیلی ها تصور می کردند که نسبت به مدلهای صادراتی آن چند برابر برتری دارد ، امروزه در اختیار ارتش روسیه و برخی کشورهای استقلال یافته شوروی سابق قرار گرفته است و با مروری گذرا بر آنها می توان به سادگی دریافت که نمونه های مورد استفاده توسط شوروی تفاوت چندانی با مدلهای صادراتی نداشتند. تی 72 هایی که در آن دوره در شوروی استفاده می شدند ، امروزه در روسیه موجود می باشند و با اندکی توجه می توان دریافت که تفاوت زرهی چندانی با مدلهای صادراتی نداشتند. تی 72 های شوروی در آن دوره عمدتا فاقد زره واکنشگر و یا در صورت نصب نیز به زره های واکنشگر کنتاکت 1 مجهز بودند. تی 72 های عراقی در آن تاریخ قادر بودند که حداکثر تا مسافت 1800 متر با نیروهای دشمن درگیر شوند. در حالیکه برد درگیری تی 72 های مورد استفاده شوروی چندان بیشتر از این میزان نبود. اینطور نبود که تانک های صادراتی شوروی به کشورهای دیگر ، یک سوم و حتی یک چهارم نمونه های اصلی مورد استفاده در ارتش شوروی کارآیی داشته باشند. پس نباید تصور کرد که تی 72 در سال 1991 در برابر آبرامز یک تانک منسوخ شده بود. بلکه با اختلافی اندک پیش از آبرامز طراحی شده بود و به همراه تانک های تی 62 و تی 55 بخش عمده ای از توان زرهی کشورهای شرقی را تشکیل می داد. توجه کنید که بخش عمده ای از ارتش های بلوک شرق در سال 1991 مجهز به تانک های تی 55 ، تی 62 و تعداد نسبی کمتری تی 72 بودند و البته شوروی در حدود 4000 دستگاه تی 80 در اختیار داشت که تعداد کمتری از آنها دارای استاندارد T80U بودند و مجهز به زره کنتاکت 5 بودند و مابقی تی 80 ها نیز تفاوت زرهی چندانی با تی 72 نداشتند. نکته دیگر اینجاست که آمریکا در جنگ سال 1991 از تانک های M60 نیز (بخصوص در درگیریهای مرزی کویت با عراق برای بیرون راندن نیروهای عراقی از کویت و همچنین در درگیری فرودگاه بین المللی کویت. این تانک ها در داخل خاک عراق استفاده نشدند. تانک های ام 60 به مدت دو روز در منطقه فرودگاه بین المللی کویت با تانک های عراقی درگیر بودند) استفاده کرد. گلوله های 125 میلیمتری تانک های عراقی حتی نمی توانستند به زره این تانک نیز آسیب برسانند (همچنین در جنگ اول لبنان و اسرائیل در سال 1982 نیز شاهد این ماجرا بودیم که تی 72 های ارتش سوریه با دارا بودن توپ 125 میلیمتری قدرت نفوذ در زره تانک های ام 60 اسرائیل که به استاندارد ماگاچ 7 ارتقا یافته بودند و همچنین مرکاوا مارک 1 که به تازگی به ارتش اسرائیل پیوسته بودند ، را نیز نداشتند) . در حالیکه M60 تانکی بود که پیش از سال 1960 یعنی پیش از تی 72 طراحی شده بود و زره جدید آن نیز در سال 1979 طراحی شد. مساله دیگر اینجاست که شوروی در زمینه طراحی پرتابه های قدرتمند و دقیق برای تانک های خود همیشه عقبتر از غرب بوده است. آمریکا در دهه 60 عمدتا در تانک های خود از گلوله های ضد زره M735 استفاده می کرد که دارای پنتریتورهای تنگستن کارباید بود. در حالیکه در همان دوران شوروی از گلوله های مجهز به پنتریتورهای فولاد سخت استفاده می کرد. در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 آمریکا اولین گلوله ضد زره خود را موسوم به M774 طراحی کرد که دارای پنتریتور اورانیوم ضعیف شده بود و از همه توپ های 105 میلیمتری ناتو قابل شلیک بود. در سال 1977 دومین گلوله با نام M884 نیز طراحی شد که به نسبت گلوله قبلی دارای قدرت نفوذ بیشتری بود. در اواسط دهه 1980 نیز گلوله M900 طراحی شد که قویترین گلوله ضد زره مجهز به پنتریتور اورانیوم ضعیف شده کالیبر 105 میلیمتر به شمار می رفت. هم اکنون این گلوله قویترین گلوله 105 میلیمتری ضد زره در جهان به شمار می رود که هنوز هم در کشورهای عضو ناتو استفاده گسترده ای از آن می شود. در حالیکه شوروی در سال 1985 (یعنی حدود 15 سال پس از آمریکا) اولین گلوله ضد زره خود را مجهز به پنتریتور اورانیوم ضعیف شده را تست کرد و در سال 1990 آنرا بر روی T80U های خود عملیاتی کرد (البته به صورت محدود) . همانطور که می بینید ، شوروی حدود 15 الی 20 سال در زمینه طراحی گلوله های دقیق و قدرتمند برای تانک ها از غرب عقبتر بود. احتمالا یکی از دلایلی که روس ها در برابر کشورهای غربی از کالیبرهای بزرگتری در توپ تانک های خود استفاده می کردند ، همین ضعف آنها در طراحی یک گلوله دقیق و قدرتمند برای تانک های خود بود. پس به این ترتیب ، اینکه آبرامز توسط گلوله های طراحی شده در سال 1973 بدون آسیب مورد هدف قرار گرفته باشد ، از یک طرف تا حدودی بلوف آمریکایی ها را می رساند و از سویی ضعف مفرط روس ها در زمینه طراحی گلوله های ضد تانک برای تانک های خود را می رساند. خب شما برادر عزیز روس ، در سال 1991 برای مقابله با آبرامز کدام مهمات دقیق و قدرتمند و از همه مهمتر عملیاتی ساخت شوروی را برای تی 72 های عراق پیشنهاد می کردید تا تانک های عراقی به وسیله آن بتوانند حداقل تا فاصله 3000 متری در زره تانک های آبرامز نفوذ کنند؟ راستی عزیز دل ، چلنجر های بریتانیایی را فراموش نکن که چگونه از فاصله 5200 متری تانک ساخت کشور شما را نابود کردند. شما برای مقابله در این فاصله چه چیزی را در آن دوره ساختید ؟ اصلا آیا تی 72 های عراق قادر بودند که در مسافت های بالا به صورت دقیق با تانک های ناتو درگیر شوند؟ مساله بسیار مهمی که وجود دارد و معمولا توسط دوستان توجهی به آن نمی شود ، این است که آبرامز هیچگاه قرار نیست که با تانک هایی مثل خانواده لئوپارد ، چلنجر 2 ، لکلرک ، خانواده مرکاوا و در مجموع تانک های غربی وارد درگیری شود. کشورهای غربی دارای تانک های پیشرفته ، عمدتا عضو ناتو بوده و متحد استراتژیک آمریکا به شمار می روند و آمریکا هیچگاه قرار نیست با این کشورها وارد نبرد شود و به این ترتیب نمی بایست تانک هایی مثل چلنجر 2 و لئوپارد را به رخ آبرامز کشید و توانایی ها و برتری های چنین تانک هایی را باعث ضعف آبرامز دانست. بلکه این برتری ها نیز به نوعی تکمیل کننده قابلیت های آبرامز است. کما اینکه دیدیم در جنگ 1991 این تانک ها نیز دوشادوش آبرامزها در برابر توان زرهی عراق وارد شدند. آبرامز قرار است با تانک های ساخت کشورهای شرقی رو در رو شود. کشورهایی که در حال شاخ و شانه کشیدن برای آمریکا هستند. حال باید دید که شرق چه تانکی برای مقابله با آبرامز در اختیار دارد. به نظر شما در سال 1991 که ارتش آمریکا به هزاران دستگاه آبرامز مجهز شده بود ، در شرق چه تانکی و با چه کمیتی موجود بود که بتواند در برابر کمیت و کیفیت عملیاتی بالای این تانک عرض اندام کند ؟ پس بنابراین نباید به قابلیت های فنی آبرامز در این نبرد و اینکه در این نبرد آبرامز با تانکی که یک نسل عقبتر از خود بود مواجه شد ، را به دیده تحقیر نگاه کنیم و به برتری های فنی و تکنولوژیکی آبرامز با دید منفی نگاه کنیم. چرا که این نشانگر برتری تکنولوژیکی آمریکا نسبت به شوروی است که توانسته بود در آن دوره یک تانک کاملا برتر بر تانک های شرقی طراحی و تولید کند. به نظر شما در همان سال 1991 اگر به جای آمریکا و هم پالکی هایش در ناتو ، شوروی و متحدان پیمان ورشو که عمدتا به تانک های تی 55 ، تی 62 و تعداد کمتر تی 72 و تعداد محدود تی 80 مجهز بودند و بیش از 70 درصد از توان زرهی شان را تانک های تی 55 و تی 62 تشکیل می داد ، وارد جنگ با عراق می شدند ، اوضاع به چه گونه رقم می خورد؟؟ آیا پیمان ورشو در آن سال توان کاری را که آمریکا و هم پیمانانش انجام دادند را داشت؟؟ آیا پیمان ورشو در آن تاریخ توانایی انتقال نیرو و عملیات لجستیک عظیم نیروهای عملگر در عراق را داشت؟؟ یعنی آیا قادر بود که بیش از 10 هزار تانک را برای جنگ با عراق به نبرد گسیل کرده و از آنها پشتیبانی و لجستیک به عمل آورد (حالا بماند که برتری هوایی چندانی هم نسبت به ناتو نداشت) ؟؟ نکته دیگر که نباید آنرا فراموش کرد ، این است که چندین آبرامز در جریان جنگ اول خلیج فارس مورد اصابت گلوله های M829A1 تانک های خودی قرار گرفتند. این تانک ها عمدتا از ناحیه پهلو و پشت بر روی شاسی و برجک تانک مورد اصابت گلوله های تانک های خودی قرار گرفتند. با آنکه گفته شده است پهلوها و پشت آبرامز حفاظت زرهی چندانی ندارد ، اما در این آتش خودی تنها قسمتی از تانک که آسیب دید ، موتور تانک بود. گلوله های M829A1 آبرامز های خودی حتی نتوانستند وارد محل استقرار پرسنل تانک در داخل برجک آبرامز شوند. یک گلوله به قسمت پشت برجک و گلوله دیگر به قسمت پهلوی برجک اصابت کرد که در نتیجه این اصابت ها نیز گلوله نتوانست وارد قسمت پرسنل تانک و همچنین محل نگهداری مهمات تانک شود. آبرامز تانکی است که قدرت زرهی آن در میدان عمل تست شده است. توصیه می کنم لینک زیر را حتما ببینید [url="http://www.gulflink.osd.mil/du_ii/du_ii_tabh.htm"]http://www.gulflink..../du_ii_tabh.htm[/url] آبرامز در جنگ خلیج فارس چندین بار مورد اصابت آتش تانک های خودی قرار گرفت. تقریبا همه این آتش های خودی توسط گلوله های M829A1 صورت گرفت. اما حتی یک بار هم این گلوله ها موفق به نفوذ در زره اورانیومی چابهام نصب شده بر روی آبرامز نشدند. در یک درگیری یک موشک تاو (احتمالا شلیک شده از سوی برادلی) به پشت بدنه آبرامز اصابت کرد و باعث از کار افتادن موتور شد. اما خدمه هیچ آسیبی (حتی جراحت های سبک) ندیدند و اثرات انفجار به داخل تانک نفوذ نکرد. بار دیگر یک آبرامز توسط یک گلوله M829A1 که توسط آبرامز خودی به اشتباه به سمت این آبرامز شلیک شده بود ، مورد هدف قرار گرفت. فرمانده آبرامزی که مورد هدف قرار گرفته بود ، در بالای دریچه دهلیز برجک خود ایستاده بود. گلوله M829A1 به سمت چپ برجک آبرامز اصابت کرد. شدت این اصابت به قدری بود که باعث شد ، فرمانده تانک از دریچه دهلیز برجک به بیرون تانک پرتاب شود و دچار زخم های سطحی شود. اما گلوله M829A1 نتوانست حتی از سمت پهلوی تانک نیز وارد برجک تانک شود و در این ماجرا نیز پرسنل داخل برجک هیچ آسیبی ندیدند و اثرات گلوله M829A1 وارد برجک نشد. در مجموع شش آبرامز و 15 برادلی به صورت اشتباه مورد اصابت گلوله های M829A1 قرار گرفتند. در مجموع 115 نفر پرسنل در حال خدمت در این 21 خودرو بودند. 24 نفر مربوط به آبرامزها (هر تانک 4 نفر) و مابقی نیز در برادلی ها مشغول به فعالیت بودند. از این تعداد 115 نفر پرسنل نیز 104 نفر از این حملات سنگین جان سالم به در بردند و 11 نفر نیز کشته شدند. از مجموع 24 نفری که بر روی شش دستگاه تانک آبرامز مشغول بودند و در این حوادث مورد اصابت قرار گرفته بودند ، تنها یک نفر جان خود را از دست داد. آن یک نفر نیز مربوط به لودر تانک آبرامز با کد A31 مربوط به گردان 66 از لشکر سوم زرهی ایالات متحده بود. از مجموع 91 نفر که در برادلی ها مشغول به فعالیت بودند نیز 10 نفر جان خود را از دست داده و مابقی جان سالم به در بردند. [b]*** در یک تست که بر روی قسمت جلوی زره تی 90 انجام شد ، یک گلوله انرژی جنبشی مثل APDS به سمت جلوی تانک شلیک شد که دارای قدرتی برابر با بهترین گلوله ضد زره آبرامز داشت. از فاصله 200 متری قسمت جلوی تی 90 شش بار مورد هدف قرار گرفت. ولی تانک مجددا به سمت نقطه آغاز خود بازگشت و پس از آن پهلوی تانک نیز چند بار توسط مدرن ترین راکت ضد تانک مورد هدف قرار گرفت. نتیجه این تست به این صورت بود که زره جلوی تی 90 هیچگونه آسیبی ندید و تنها قسمت کناری تانک قدری آسیب دید.[/b] خب در اینجا مقداری ابهام وجود دارد. اولا اینکه تی 90 با کدام گلوله مورد اصابت قرار گرفته است ، کاملا مبهم است. مجری تنها به این موضوع اشاره می کند که قدرت گلوله ای که تی 90 به وسیله آن مورد اصابت قرار گرفته است ، مشابه بهترین گلوله ضد زره آبرامز است. خب این سوال مطرح می شود که این تست در چه زمانی انجام گرفته است؟؟ گلوله M829A1 در سال 1990 ، گلوله M829A2 در سال 1994 و گلوله M829A3 در سال 2001 عملیاتی شدند. خب بد نبود که به منظور از بین بردن ابهامات این مجری محترم به نوع گلوله ای که تی 90 به وسیله آن مورد اصابت قرار گرفت ، به همراه تاریخ تست نیز اشاره می کرد. اگر این تست در سال های 1990 الی 1993 صورت گرفته باشد ، در این صورت حتی با فرض صحت گفتار این مجری محترم ، باز هم میزان مقاومت این زره در برابر گلوله های جدید تر آبرامز نامشخص می ماند. اصلا کدام گلوله روسی در زمان مشابه دارای قدرتی برابر با گلوله های مشابه آمریکایی بود؟؟ ضمن اینکه اشاره شد که آمریکا در زمینه طراحی این گلوله ها نزدیک به 15 سال جلوتر از شوروی بوده است. پس کدام مهمات تانک های روسی در زمان معین دارای عملکردی برابر با مهمات آبرامز بود؟؟ ضمن اینکه مجری به این موضوع اشاره می کند که پهلوی تی 90 مورد اصابت مدرن ترین راکت ضد تانک قرار گرفت. بد نبود که مجری محترم نوع راکت را هم مشخص می نمود تا ابهامات به طور کامل برطرف می شد. در ضمن چرا هیچ ویدئویی از این تست ها پخش نکردید؟؟ لااقل بخش هایی از آنرا در این کلیپ می گنجاندید تا به این وسیله صحت فرمایشات شما اثبات می شد و ابهامات موجود از بین می رفت. از آنجایی که این قسمت صحبت های مجری عزیز ، دارای ابهامات فراوان است و دقیقا تاریخ و نوع گلوله هایی تی 90 به وسیله آن تست شد ، مشخص نشده است ، به این ترتیب نمی توان آنرا پذیرفت. البته ناگفته نماند که غربی ها حداقل دو بار زره کنتاکت 5 را تست کردند. یک بار زمانی که آلمان شرقی و آلمان غربی با هم متحد شدند. زره کنتاکت 5 که در آلمان شرقی موجود بود ، به دست غربی ها افتاد. در تست هایی که غربی ها در سال 1991 بر روی این زره انجام دادند ، مشخص شد که این زره با انفجار خود قادر به دفع گلوله های M829A1 است. همچنین در تستی که در عراق رخ داد نیز ، این زره توانست گلوله M829A1 را دفع کند (البته با انفجار کامل زره) . خود روس ها این زره را به وسیله تانک های تی 80 خود تست کردند (ویدئوی این تست موجود و در اختیار بنده است) یک تی 80 یک گلوله ضد زره از نوع APDS را به سمت تی 80 دیگر شلیک کرد که در آن دو قسمت از زره به طور کامل از بین رفت و در مجموع چهار بلوک زره به طور کامل نابود شد. اما موفق شد خطر حمله تانک تی 80 را دفع کند. البته در این تست که ویدئوی آن توسط روس ها منتشر شد ، تی 80 تنها به وسیله یک گلوله ، آنهم از نوع APDS (مدل نامعلوم) مورد اصابت قرار گرفت و خبری از شش گلوله پرتابی نبود. حال ویدئوی زیر را ببینید. [url="http://isherwood.persiangig.com/M1%20vs%20T90/T80U%201985%20-%201991.mp4"][b]لینک دانلود[/b][/url] در این ویدئو در بازه زمانی 45 : 4 الی 05 : 5 تست زره کنتاکت 5 نشان داده شد. اگر با دقت به این ویدئو نگاه کنید ، متوجه خواهید شد که تنها یک گلوله به سمت تی 80 هدف شلیک شد. البته در ویدئو صحنه شلیک دو گلوله نشان داده شد که بیننده تصور می کند که عملا دو گلوله به سمت تی 80 هدف شلیک شد. اما با کمی دقت بر روی گازهای خروجی از لوله تانک و همچنین از نحوه حرکت تانک در هنگام شلیک ، می توان پی برد که در واقع این دو صحنه مربوط به یک شلیک می باشد که از دو زاویه مجزا فیلمبرداری شده است. از آن سو نیز در صحنه اصابت به تی 80 هدف نیز تعداد سه برخورد نشان داده می شود که با کمی دقت در نحوه انتشار ترکیبات انفجاری ، می توان پی برد که هر سه برخورد مربوط به یک شلیک می باشد که از زاویه های مختلف فیلمبرداری شده است. همانطور که مشاهده می شود ، دو قسمت از زره و در مجموع چهار بلوک در اثر این اصابت از بین رفت. پس همانطور که مشاهده می شود ، کنتاکت 5 علیرغم اینکه توانایی مقابله با گلوله M829A1 را دارد ، خیلی زود در میدان نبرد در اثر برخورد پرتابه های مختلف از بین می رود. حالا فرض کنید به همان موضعی که بلوک های کنتاکت 5 در آنجا از بین رفته است یک گلوله M829A1 اصابت کند. آیا در این حالت نیز زره اصلی برجک قادر به مقاومت در برابر این گلوله می باشد؟؟ حال تصویر زیر را ببینید : [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/kontakt5_1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_kontakt5_1.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/kontakt5_10.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_kontakt5_10.jpg[/img][/url] در این تصویر نحوه اتصال دو بلوک زره کنتاکت 5 به یکدیگر و اتصال این دو به بدنه برجک نشان داده می شود. به نحوه اتصال بلوک ها به بدنه برجک توجه کنید. همانطور که می بینید ابتدا بلوک زیرین بر روی بدنه برجک پیچ می شود (شماره 2) و سپس یک سر بلوک دوم بر روی سر بلوک زیرین (شماره 3) و سر دیگر بلوک دوم به بدنه برجک پیچ می شود (شماره 1) . همانطور که مشاهده می شود برآمدگی هایی بر روی بدنه برجک جوش داده شده است که بلوک ها بر روی آنها پیچ می شوند. به سادگی می توان تشخیص داد که در صورتی که کوچکترین اتفاقی برای این برآمدگی ها بیفتد ، قابلیت پیچ کردن بلوک ها به این برآمدگی ها کاملا از بین می رود و به تبع آن دیگر نمی توان بلوک های کنتاکت 5 را بر روی آن نصب کرد. هر چند زره این تانک قادر به دفع حمله نسل اول گلوله های ضد زره اورانیوم ضعیف شده مثل M829A1 را دارا می باشد ، اما می توان به سادگی دریافت که بدنه اصلی تانک بسیار حساس و آسیب پذیر است و در صورت صدمه دیدن زره اصلی برجک ، قابلیت نصب زره کنتاکت 5 بر روی آن تا زمانی که مورد تعمیر و ریکاوری کامل قرار نگیرد و بخش آسیب دیده برجک مرمت نشود ، امکان پذیر نخواهد بود. پس همانطور که مشاهده می شود تنها بخشی از زره تی 90 که قابلیت تعویض سریع را دارا می باشد ، زره کنتاکت 5 است. البته آنهم به شرط آنکه برآمدگی های اتصال کنتاکت 5 به بدنه برجک از بین نرفته باشند. با تمامی موارد گفته شده مشخص می شود که تی 90 پایداری میدانی چندانی در میدان نبرد نخواهد داشت و زره این تانک در صورت صدمه دیدن ، قابلیت تعویض سریع و آسان را نخواهد داشت و اصولا زره این تانک در میدان نبرد کاملا ناپایدار است. آبرامز هم همانطور که در قسمت قبلی به آن اشاره شد ، در جریان آتش نیروهای خودی ، به خوبی زره آن مورد تست عملی قرار گرفت و به خوبی قدرت آن در برابر گلوله های M829A1 تانک های خودی نشان داده شد. در جریان شلیک های اشتباه که توسط تانک های خودی به عمل آمد ، هیچ یک از آبرامز ها از قسمت جلوی مورد اصابت گلوله واقع نشدند. بلکه تمامی آنها از ناحیه پهلوی شاسی ، پهلو و پشت برجک مورد اصابت قرار گرفته و میزان حفاظت زرهی آنها نیز مشخص شد. در حالیکه حفاظت شده ترین قسمت آبرامز ، جلوی برجک آن است. وقتی قسمت های کمتر حفاظت شده آبرامز اینچنین در برابر گلوله های M829A1 مقاوم هستند ، به راحتی می توان حدس زد که میزان حفاظت جلوی برجک (که حفاظت شده ترین قسمت آبرامز است) تا چه حد بالا است و تقریبا از قسمت جلوی برجک غیر قابل نفوذ است. آبرامز در عمل کارنامه موفقی از خود برجای گذاشته است. یک آبرامز در جریان جنگ 1991 اشتباها به وسیله یک موشک سنگین هل فایر که از یک آپاچی شلیک شد ، مورد اصابت قرار گرفت. در این شلیک نیز سه نفر از پرسنل تانک موفق به خروج از تانک شده و شخص لودر نیز از آنجایی که نزدیک به خروجی دهلیز بود ، به سختی مجروح شد. سایر پرسنل موفق به بیرون کشیدن او نشدند. شدت انفجار موشک هلفایر به قدری بود که مخزن مهمات آبرامز دچار آتش سوزی شد. در این حادثه تانک مذکور به کلی در آتش سوخت. پس از اطفاء حریق ، در داخل تانک مشخص شد که اثرات انفجار مهمات تانک وارد محفظه پرسنل نشده است. گلوله M829A2 مخصوص مقابله با زره تی 90 ساخته شده است و قابلیت نفوذ به آنرا دارا می باشد. گلوله M829A3 از گلوله قبلی نیز قویتر است و برای نفوذ به نسل آینده زره ها ساخته شده است. کاملا مشخص است که زره تی 90 قادر به مقاومت در برابر این مهمات آبرامز نیست و این ادعای مجری محترم نیز دروغ از آب درآمد.

[center][b]سری هفدهم[/b][/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/lipckinkr3.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_lipckinkr3.jpg[/IMG][/url][/center] [center]فرماندهان تاکتیکی اسرائیلی[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golantank1ab4.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golantank1ab4.jpg[/IMG][/url][/center] [center]تی 55 ارتش سوریه[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golanrestnq0.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golanrestnq0.jpg[/IMG][/url][/center] [center]سربازان اسرائیلی در حال استراحت در جبهه جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golanjeepaz8.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golanjeepaz8.jpg[/IMG][/url][/center] [center]جابجایی واحد توپخانه در جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golanhuguh4.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golanhuguh4.jpg[/IMG][/url][/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golanhug2uk9.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golanhug2uk9.jpg[/IMG][/url][/center] [center]استحکامات دفاعی اسرائیلیها در جبهه جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golandeadtakta1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golandeadtakta1.jpg[/IMG][/url][/center] [center]تانک کا وی (یا شاید هم ژوزف استالین) در جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golancentdp6.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golancentdp6.jpg[/IMG][/url][/center] [center]یک روستای اشغال شده توسط اسرائیلیها در جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golanbunkerwg4.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golanbunkerwg4.jpg[/IMG][/url][/center] [center]نیروهای اسرائیلی در یک سنگر ضد بمب در جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golanartyz5.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golanartyz5.jpg[/IMG][/url][/center] [center]تفریح و سرگرمی سربازان اسرائیلی در جبهه جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golanartylj7.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golanartylj7.jpg[/IMG][/url][/center] [center]توپخانه اسرائیل در جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/golanapcvf9.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_golanapcvf9.jpg[/IMG][/url][/center] [center]جابجایی نیروهای شناسایی منطقه اسرائیلی در جولان[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/egyptdt6.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_egyptdt6.jpg[/IMG][/url][/center] [center]حدود 40 دقیقه از آغاز نبرد گذشته است.[/center] [center]اولین موج سربازان مصری با موفقیت از کانال عبور کرده و در حال صعود به بالای خاکریزهای خطوط دفاعی بارلو هستند.[/center] [center]در این تصویر دو سرباز در حال انتقال خمپاره انداز 81 میلیمتری به بالای خاکریز بارلو هستند[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/7th5pp0.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_7th5pp0.jpg[/IMG][/url][/center] [center]دو دستگاه تی 55[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/egycomto5.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_egycomto5.jpg[/IMG][/url][/center] [center]کماندوی مصری[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/egysergam5.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_egysergam5.jpg[/IMG][/url][/center] [center]یک افسر مصری[/center] [center]اسلحه ای که در دست وی است ، مسلسل دستی پورت سعید می باشد[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/isrcaptuh6.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_isrcaptuh6.jpg[/IMG][/url][/center] [center]یک افسر اسرائیلی[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/jordarmyk5.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_jordarmyk5.jpg[/IMG][/url][/center] [center]افسر اردنی[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/syrsergmb4.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_syrsergmb4.jpg[/IMG][/url][/center] [center]یک سرباز سوریه ای[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/isrcorpdj4.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_isrcorpdj4.jpg[/IMG][/url][/center] [center]یک چترباز اسرائیلی[/center] [center][b]ادامه دارد[/b][/center]

[center][b]سری شانزدهم[/b][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/7th9xi4~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_7th9xi4~0.jpg[/img][/url][/center] [center]تی 55 های سوریه[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/7th10ed4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_7th10ed4.jpg[/img][/url][/center] [center]تانک های ارتش سوریه که توسط اسرائیلیها به غنیمت گرفته شده است[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/7th11nw3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_7th11nw3.jpg[/img][/url][/center] [center]یک سنچوریون ارتش اسرائیل که از ناحیه شنی آسیب دیده است[/center] [center]یک سنچوریون دیگر در حال کمک کردن به آن برای تعویض شنی است[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/7thxs2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_7thxs2.jpg[/img][/url][/center] [center]خودروی تاکتیکی مصری ها که در سینا نابود شده است[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/41137420658fd1xf7.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_41137420658fd1xf7.jpg[/img][/url][/center] [center]نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در حال گشت زنی در کانال در نزدیکی معبرها[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/159635956464fdvp5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_159635956464fdvp5.jpg[/img][/url][/center] [center]یک شیلتر فرودگاهی در اسرائیل[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/339471036548f4jg3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_339471036548f4jg3.jpg[/img][/url][/center] [center]هواپیمای شناسایی بر فراز سینا[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/A_knocked_out_Syrian_tank_at_the_outskirts_of_an_Israeli_outpost_in_the_golan_.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_A_knocked_out_Syrian_tank_at_the_outskirts_of_an_Israeli_outpost_in_the_golan_.jpg[/img][/url][/center] [center]تانک منهدم شده سوریه در جبهه جولان[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa2xb5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa2xb5.jpg[/img][/url][/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa9lt5.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa9lt5.jpg[/IMG][/url][/center] [center]سرباز اسرائیلی در حال نگارش نامه.[/center] [center]به تفنگ 106 میلیمتری ضد تانک نصب شده بر روی جیپ توجه کنید[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa3fe1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa3fe1.jpg[/img][/url][/center] [center]یکی از سنگرهای تیربار خطوط بارلو[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa4ga4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa4ga4.jpg[/img][/url][/center] [center]سنگرهای امن زیرزمینی خطوط بارلو.[/center] [center]سربازان اسرائیلی از این سنگرها کرانه غربی کانال را زیر نظر داشتند.[/center] [center]همچنین مجهز به تیربارهای سبک و سنگین بودند که بتوانند حملات احتمالی دشمن را دفع کنند[/center] [center]اما حملات مصری ها به قدری سنگین بود که عملا نتوانستند کاری از پیش ببرند[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa5wc0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa5wc0.jpg[/img][/url][/center] [center]یگان های اسرائیلی در حال عبور از کانال[/center] [center]نیمه شنی M3 یک شنی کامل را در قسمت جلوی خودرو حمل می کند تا در صورت[/center] [center]صدمه دیدن شنی خود بتواند به سرعت در میدان نبرد شنی صدمه دیده خود را تعویض کند[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa6qn8.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa6qn8.jpg[/img][/url][/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africacz3.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africacz3.jpg[/IMG][/url][/center] [center]کامیون های تدارکاتی جبهه سینا[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa7fr6.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa7fr6.jpg[/img][/url][/center] [center]بدون شرح[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa8vl1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa8vl1.jpg[/img][/url][/center] [center]یکی از مواضع دفاعی اسرائیل در پشت خطوط اولیه دفاعی بارلو[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa10hn9.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa10hn9.jpg[/IMG][/url][/center] [center]بندر اسماعیلیه : 28 کیلومتر[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/africa11mj8.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_africa11mj8.jpg[/IMG][/url][/center] [center]تیربارهای متعلق به جنگ جهانی دوم متعلق به ارتش مصر[/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Captured_Egyptian_T-55_.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Captured_Egyptian_T-55_.jpg[/IMG][/url][/center] [center]تی 62 ارتش مصر که توسط اسرائیلیها به غنیمت گرفته شد[/center] [center][b]ادامه دارد[/b][/center]

با تشکر از دوستان رضا جان منم از اسکای هاوک خیلی خوشم می آد. دلیلش رو هم نمی دونم. heliaa جان دقیقا همین طور است. هلیکوپتر مذکور بل 204 است که در ایران هم استفاده می شود.

[center][b]سری پانزدهم[/b][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaimedevec3cp9.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaimedevec3cp9.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaimedevec4re9.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaimedevec4re9.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaimedevecyu9.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaimedevecyu9.jpg[/img][/url][/center] [center]اسرائیلیها در حال انتقال زخمی های خود به وسیله هلیکوپتر در جبهه سینا[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaioutpostab4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaioutpostab4.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaioutpostfj3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaioutpostfj3.jpg[/img][/url][/center] [center]تصاویر فوق قسمت هایی از دژها و خطوط دفاعی بارلو را نشان می دهد[/center] [center]انصافا کار مصری ها در فتح این خطوط دفاعی تحسین برانگیز است[/center] [center]حتی شکست مصر در این جنگ نیز چیزی از ارزش های مصریها در شکستن خطوط بارلو را کم نخواهد کرد[/center] [center]این موضوعی است که همه کارشناسان نظامی جهان به آن معترفند[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinairestxv4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinairestxv4.jpg[/img][/url][/center] [center]سربازان اسرائیلی در حال استراحت[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinairq5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinairq5.jpg[/img][/url][/center] [center]نیروهای اسرائیلی در حال انتقال به جبهه سینا[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaishermansp0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaishermansp0.jpg[/img][/url][/center] [center]تصویری کمیاب (نمی دونم اسرائیلی ها کی وقت کردند این عکس رو بگیرند)[/center] [center]این تصویر یک ساعت پس از آغاز حمله مصر ، توسط اسرائیلیها را نشان می دهد[/center] [center]تانک های ام 48 و کامیون های تدارکاتی در خط دوم دفاعی بارلو (15 کیلومتر پشت خطوط اول بارلو) در حال اماده شدن برای پیوستن[/center] [center]به نیروهای مدافع بارلو هستند.[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaitank2td5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaitank2td5.jpg[/img][/url][/center] [center]عبور تانک پاتن اسرائیلی از کرانه شرقی به کرانه غربی کانال[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaitankjt3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaitankjt3.jpg[/img][/url][/center] [center]تانک های پاتن ارتش اسرائیل در حال عبور از کانال[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaitanks2ol0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaitanks2ol0.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaitanks4us5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaitanks4us5.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaitanks5iy2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaitanks5iy2.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaitanksqy3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaitanksqy3.jpg[/img][/url][/center] [center]تانک های اسرائیلی مجددا تا نزدیکی های کانال به خطوط اولیه بارلو نفوذ کرده اند[/center] [center]این تصاویر مربوط به روز 15 اکتبر ، یعنی نهمین روز نبرد می باشد.[/center] [center]تانک های اسرائیلی فاصله زیادی با حاشیه کانال ندارند و تقریبا به محدوده میان دو ارتش دوم و سوم مصر رسیده اند.[/center] [center]این تانک ها در حال آماده شدن برای عملیات نفوذ 16 اکتبر دفر سوار هستند[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaitankwu5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaitankwu5.jpg[/img][/url][/center] [center]این تصویر به خوبی یک گروه نفوذی زرهی ارتش اسرائیل را نشان می دهد[/center] [center]سه دستگاه تانک و یک نفربر شنی دار مکانیزه ام 113 کار انتقال 11 سرباز را به منطقه نفوذ دفرسوار انجام می دهند[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/sinaitroopscg8.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_sinaitroopscg8.jpg[/img][/url][/center] [center]پیاده های تحت امر ژنرال برن در حال آماده شدن برای رخنه دفرسوار[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/skyhawk2ar2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_skyhawk2ar2.jpg[/img][/url][/center] [center]نصب بمب در زیر بال یک اسکای هاوک[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/skyhawkgh9.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_skyhawkgh9.jpg[/img][/url][/center] [center]اسکای هاوک نیروی هوایی اسرائیل در صحرای نقب (NEGEV)[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/stoptankgolanqn7.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_stoptankgolanqn7.jpg[/img][/url][/center] [center]تی 55 اعراب (منهدم شده)[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/suezcrossep8.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_suezcrossep8.jpg[/img][/url][/center] [center]17 اکتبر ، موج دوم تانک های اسرائیلی (به فرماندهی ژنرال برن) در حال رخنه در مواضع مصریها در غرب کانال هستند.[/center] [center][b]ادامه دارد[/b][/center]

جناب heliaa عجیبه که پست من 19 امین پست این تاپیک (پیش از ادغام با تاپیک قبلی) بود و اتفاقا اصلا در جواب صحبت شما هم نوشته نشده بود ، اما با این حال شما رو اینطوری دگرگون کرده و با این لحن خشن در حال جواب دادن هستید. ببین دوست من ، بنده نه می تونم بگم این تانک صد در صد بومیه و اینکه ترکیه اینرو صد در صد به صورت بومی در داخل ساخته و نه می تونم بگم که این تانک حتی یک درصدش هم خلاقیت ترکها نیست و تماما تکنولوژی وارداتی است. از نظر من اصلا مهم نیست که این تانک بومی باشه و یا از تکنولوژی وارداتی استفاده کرده باشه. مهم اینه که کشوری که دشمن سنتی ما در منطقه به حساب می آد ، الان اومده صاحب یک تانک پیشرفته شده. اونهم نه اینکه مثل عربستان فقط خود تانک رو صاحب شده باشه. بلکه توانایی تولید انبوه اونرو هم داشته باشه. اون چیزی که برای من ناراحت کننده است این موضوع است که ترکیه صاحب چنین تانک پیشرفته ای شده است. حالا اینکه خودش ساخته و یا با کمک دیگران ساخته ، مشکل زیادی را حل نخواهد کرد. مشکل اینجاست که ترکیه هم اکنون تکنولوژی و زیرساخت لازم برای تولید انبوه یک تانک مدرن را دارد. حالا اینکه ترکیه این تکنولوژی و زیرساخت لازم برای تولید تانک رو خودش فراهم کرده و یا از کشورهای دیگر وارد کرده ، مساله زیادی را حل نخواهد کرد. چرا که ما فاقد چنین ساختاری هستیم. این مساله ای است که من رو ناراحت می کنه. ولی بقیه دوستان می خواهند با وارداتی خواندن تکنولوژی ترکیه این مساله مهم را نادیده بگیرند و یا شاید هم خود را تسکین بدهند. شما اگر مقاله تانک کی 2 کره جنوبی را هم خوانده باشید ، در آنجا هم این رویه دوستان رو به وضوح خواهید دید. و یا اگر تاپیک بهینه سازی تانک لئوپارد ترکیه را هم خوانده باشید ، با این رویه برخی دوستان بهتر آشنا خواهید شد. جالب اینجاست برخی از این دوستان که کشورهایی مثل ترکیه و کره جنوبی را به وارداتی بودن و وابستگی تکنولوژی متهم می کنند ، دیدگاه کاملا متفاوتی درباره ایران دارند و معتقدند ما توان تولید تانکی مثل آبرامز رو هم داریم ، اما نمی سازیم. باز خوبه که شما ایران و ترکیه رو در یک حد قرار دادی. در ضمن میزان مقاله های خروجی دانشگاه های یک کشور نمی تواند نشانگر سطح دانش یک کشور در زمینه نظامی بوده باشد. والا میزان تولید علم و خروجی مقاله های ایران از روسیه هم بیشتر است [url="http://www.msrt.ir/Lists/List10/DispForm.aspx?ID=1882"]http://www.msrt.ir/L...rm.aspx?ID=1882[/url] اما آیا می توان این موضوع را پذیرفت که دانش و فناوری نظامی ما بیشتر از روسیه است؟ شوروی سابق یک کشور صنعتی نبود و نفوذ صنعت و تکنولوژی در آن در حد متوسطی قرار داشت. در حالیکه آمریکا یک کشور صد در صد صنعتی بوده و هست. اما دیدیم که از نظر محصولات نظامی رقابت تنگاتنگی بین این دو کشور بود. اصولا نمی توان از سطح تکنولوژی یک کشور به میزان دستیابی آن کشور به فناوریهای روز پی برد. شما بهتر از من می دونید که حکومت پهلوی یک حکومت صد در صد وابسته به غرب بود. اصلا حکومت پهلوی دوم عضو اصلی پیمان سنتو بود و به عنوان ژاندارم منطقه شناخته می شد. اما ما در آن دوران چه محصولات نظامی را تولید می کردیم؟ به جز تفنگ و تیربار و مهمات اینها چه چیزی را تولید می کردیم؟ در حالیکه همه کشورهای صنعتی جهان از ما حمایت می کردند و ما در واقع زیر چتر حمایتی آنها بودیم. در آن زمان ژاپن در حال طراحی و تولید تانک بود ، اما ما داشتیم از انگلیس و آمریکا چیفتن و ام 60 وارد می کردیم. خب چرا در آن زمان که ما هم همپیمان کشورهای غربی بودیم و وضعیت ما در آن زمان مثل الان ترکیه بود ، از این کارها نکردیم؟ احتمالا می خواهید مثال اف 16 ها رو بزنید که قرار بود در داخل ایران مونتاژ شوند. اما این موضوع کاملا متفاوته. قرار نبود ما مونتاژ کنیم. قرار بود آمریکا یک کارخانه مخصوص مونتاژ اف 16 در اصفهان دایر کند. قطعات اف 16 در آمریکا تولید شده و به ایران منتقل شوند و در ایران اسمبل شوند. البته در ایران هم توسط خود آمریکایی ها این کار انجام می شد و ایرانی ها تنها نظاره گر موضوع باشند. خب حالا شما اینرا انتقال فناوری می دانید؟ حتی اگر بپذیریم که تکنولوژی تولید تانک در ترکیه وارداتی است ، باز هم مسلما این کشور زیرساخت های لازم برای این انتقال را داشته است. والا چرا غربی ها پاکستان را برای این موضوع انتخاب نکردند؟ در حالیکه موقعیت ژئوگرافیک ، ژئواستراتژیک و ژئوپلتیک پاکستان برای این کار خیلی بهتر از ترکیه است. تا زمانی که یک کشور فاقد زیرساخت های علمی و صنعتی لازم باشد ، نمی توان با کمک کشورهای دیگر آنرا یک شبه صنعتی نمود. به نظر شما اگر همه کشورهای غربی هم جمع شوند می توانند سومالی را تبدیل به ژاپن کنند؟ مساله این است که ترکها خودشان این موضوع را خواسته اند. از قدیم هم گفته اند خواستن توانستن است. ترکها خواهان قدرتمند شدن و احیای مجدد امپراتوری عثمانی هستند. خب مسلما این خواستن توانستن را به دنبال خواهد آورد. مساله مهم دیگری که وجود دارد این است که کشورهای صنعتی مثل آمریکا و کره جنوبی و ... که برخی دوستان مدعی هستند که ترکیه تکنولوژی خود را مدیون این کشورها است ، تکنولوژی و فناوری خودشان را خیلی ساده و رایگان به دست نیاورده اند که آنرا یک شبه به ترکیه منتقل کنند. کره جنوبی بیش از 15 سال زمان صرف مطالعات طراحی تانک کی 2 کرده است. حالا به نظر شما و سایر دوستان آیا این معقولانه است که این تکنولوژی را یک شبه و بدون هیچ زحمتی به کشور دیگری منتقل کند و در واقع برای خودش هوو درست کند؟ آیا این معقولانه است؟ آیا آلمان و آمریکا و انگلیس که سالهای سال زمان و هزینه صرف گسترش تکنولوژی و فناوریهای خودشان کرده اند ، آنرا خیلی راحت و ساده در اختیار ترکیه قرار خواهند داد؟ کدام عقل سلیمی این موضوع را می پذیرد؟ جناب senaps اون تانک اسرائیلی در سراسر جهان با نام مرکاوا شناخته می شود. البته در رسانه های ما بیشتر با نام سوسک و قوطی حلبی از اون یاد میشه. رفقای حزب الله ما هم اونها را با فوت کردن از بین می بردن. دوست من با نهایت تاسف و ناراحتی باید بگم تانک مرکاوا در این نبرد کارآیی فوق العاده بالایی از خودش نشون داد و تقریبا هیچ نقطه ضعف فاحشی در مرکاوا در این جنگ دیده نشد. برخی ضعفهای جزئی این تانک هم با بهینه سازی های پس از جنگ از بین رفتند. مثل آبرامز که در جنگ خلیج فارس یک سری از نقاط ضعف اون آشکار شد و پس از جنگ تقریبا همه اونها از بین رفت و امروزه آبرامز رو یکی از پیشرفته ترین تانک های دنیا می دونن. بهتره شما و همه ما واقع بین باشیم. دیگه انهدام تانک کار ساده ای نخواهد بود. مثل فیلم های جنگی که یک رزمنده یک RPG 7 نثار تانک عراقی می کرد و با همان یک شلیک تانک عراقی از بین میرفت. متاسفانه امروزه نبردها به قدری پیچیده شده اند که نمی توان به این سادگی درباره آن فکر کرد. مقابله با تانک هم به همین سادگی نیست. برادر مهدی عزیز ، توضیحات فوق العاده ای دادید و همه ما بی اندازه از صحبت های شما استفاده کردیم. براتون آرزوی موفقیت دارم

[size=4]به نام خدا تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده به یک سیستم خمپاره انداز خودکار نیاز داشتند که بتواند عملیات پشتیبانی آتش سبک توپخانه ای را به خوبی و با سرعت و دقت بالا و در ارتباط با سایر خودروها به خوبی انجام دهد. سیستمی که نیروی دریایی برای تولید مد نظر داشت ، یک سیستم خمپاره انداز کاملا خودکار بود که بدون دخالت انسان بتواند تمامی امور هدفگیری و شلیک را به صورت خودکار انجام دهد. طرح ساخت این سیستم XM 326 نام گرفت.[/size] سیستم خمپاره انداز خودکار آتش اژدها [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/0~0.jpg[/img] [size=4]این سیستم خمپاره انداز در ارتش آمریکا با نام DRAGON FIRE و همچنین BOX MORTAR نیز شناخته می شود. لابراتوار WF نیروی دریایی به همراه موسسه ARDEC نیروی زمینی ارتش ایالات متحده به صورت مشترک از سال 1997 طراحی این سیستم خمپاره انداز را آغاز کردند. ساخت این سیستم نیز به کارخانجات Rock Island Arsenal سپرده شد. از این رو این سیستم خمپاره انداز جزء معدود تسلیحات توپخانه ای ارتش آمریکاست که به وسیله کارخانجات دولتی طراحی و تولید شده است. هدف اصلی از طراحی این سیستم ، طراحی یک سیستم خمپاره انداز خودکار بود که بتواند نیازهای نیروهای XXI (نیروهای دیجیتال پایه) ارتش آمریکا را تامین کند. این سیستم خمپاره انداز به گونه ای کاملا انعطاف پذیر طراحی شده است. به گونه ای که می توان آنرا بر روی یک شاسی چرخ دار سبک نصب کرد و به وسیله خودروهای تاکتیکی مثل هاموی به منطقه نبرد یدک کش کرد. همچنین می توان سیستم را بر روی خودروهای زرهی کلاس 10 تن نیز نصب کرد. به عنوان مثال این سیستم قابلیت نصب بر روی خودروهای خانواده LAV 25 و استرایکر را دارا می باشد و می توان آنرا بر روی هر گونه خودرویی از این قبیل نصب کرد. نسل اول این سیستم خمپاره انداز نزدیک به 3200 کیلوگرم وزن داشت. اما در نمونه دوم پروتو تایپ این سیستم ، وزن آن به 1540 کیلوگرم کاهش یافت. وزن سبک این سیستم به خوبی اجازه استفاده از آن توسط یگان های هوابرد و چترباز را می دهد و این نیروها به سادگی می توانند از این سیستم استفاده کنند. از آنجایی که شرکت فرانسوی تامسون TDA چند سال پیش از این یک سیستم مشابه با نام 2R2M را طراحی کرده بود ، به خاطر کاهش هزینه های طراحی ، از پلتفرم این سیستم برای گسترش و منطبق سازی آن با نیازهای ارتش آمریکا استفاده شد. سیستم خمپاره انداز 2R2M دارای 3500 کیلوگرم وزن بود و دارای لوله خمپاره انداز خان دار بود. این سیستم به آمریکا منتقل شده و تغییراتی اساسی بر روی آن اعمال شد که نتیجه آن تولید سیستم DRAGON FIRE بود. سیستم خمپاره انداز DRAGON FIRE شامل یک شاسی پلتفرم است که بر روی آن یک سینی مدور نصب شده است. بر روی این سینی لوله خمپاره انداز قرار می گیرد. بر روی محیط این سینی یک پکیج مجهز بازوی عملگر الکتریکی قرار گرفته است که سینی زیر لوله را در محیط 360 درجه می چرخاند و به این ترتیب می تواند تحرک افقی 360 درجه لوله خمپاره انداز را فراهم آورد. بر روی خود سینی نیز یک پکیج دیگر قرار گرفته است که مجهز به بازوی عملگر الکتریکی است. بازوی این پکیج به خود لوله خمپاره انداز متصل است. این بازو تحرک عمودی خمپاره انداز را فراهم می کند. این بازو می تواند لوله خمپاره انداز را در رنج درجه ای 40 الی 88 درجه عمودی حرکت بدهد. ابتکار بسیار جالبی که بر روی این سیستم خمپاره انداز به کار رفته است این است که لوله خمپاره انداز مجهز به سیستم لود نیمه خودکار است. بر روی لوله خمپاره انداز یک سیستم لود خودکار نصب شده است. یعنی دیگر نیازی نیست پرسنل پرتابه خمپاره را خودشان از دهانه لوله به داخل آن بیاندازند. بلکه برای این کار تنها کافیست که خمپاره را بر روی فیدر سیستم لود قرار دهند. سیستم لود این خمپاره را به دهانه لوله منتقل کرده و آنرا به داخل لوله خمپاره انداز می اندازد. البته می بایست این نکته را هم در نظر داشت که در مدل پروتو تایپ دوم این سیستم ، یک سیستم لود تمام خودکار نیز برای این سیستم در حال طراحی است. این سیستم لود تمام خودکار دارای یک خشاب 33 تایی است که می تواند عملیات لود لوله خمپاره انداز را به صورت تمام خودکار و بدون دخالت انسان انجام دهد. همچنین بر روی این سیستم لود نیمه خودکار ، سیستم لیزری هدفگیری لوله نیز نصب شده است که وظیفه آن انطباق لوله با زاویه درخواستی سیستم کنترل آتش سیستم می باشد.[/size] سیستم خمپاره انداز خودکار 2R2M ساخت شرکت TDA تامسون فرانسه که در ساخت سیستم آتش اژدها به عنوان مبنا قرار گرفت [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/2d2m-vab.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/2d2m-vab-cu.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/2r2m.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/2r2moosdfi.jpg[/img] [size=4]بر روی شاسی سیستم یک باکس نصب شده است که سیستم کنترل آتش و GPS این سیستم خمپاره انداز در آن قرار می گیرند. این باکس در قسمت جلوی شاسی و در سمت چپ قرار می گیرد. همچنین در قسمت جلوی شاسی و در سمت راست باکس دیگری قرار گرفته است که باتری های سیستم خمپاره انداز در آن قرار می گیرند. زمانی که از این سیستم به صورت مستقل و یدک کش و خارج از خودرو استفاده می شود ، این باتری ها می توانند برق مورد نیاز سیستم را تامین کنند. به این صورت می توان DRAGON FIRE را به صورت مستقل از خودروها نیز مورد استفاده قرار داد. سیستم کنترل آتش این سیستم مجهز به رادار تاکتیکی می باشد که آنرا قادر می سازد که با سایر خودروهای یگان عملیاتی خود در ارتباط باشد. از ویژگی های جالب و منحصر به فرد این سیستم این است که هدفگیری و هدایت آن به صورت تمام خودکار انجام می گیرد و خدمه در عمل کوچکترین دخالتی هم در هدفگیری سیستم ندارند. برای روشن شدن این مفهوم به این مثال توجه کنید. به عنوان مثال فرض کنید تانک های آبرامز (در مدلهای دیجیتال) در فاصله ای حدود 3000 متر جلوتر از این سیستم در حال انجام ماموریت هستند. آبرامز ها برای ادامه پیشروی و انجام ماموریت خود نیاز به آتش توپخانه دارند. در این حالت مختصات محل اصابت آتش به صورت خودکار توسط سیستم های مدیریت میدان نبرد آبرامز به سیستم DRAGON FIRE ارسال می گردد. سیستم DRAGON FIRE نیز بر اساس اطلاعات دریافتی از آبرامزها ، به سوی منطقه مورد نظر آنها عملیات هدفگیری را به صورت خودکار انجام می دهد و پس از انجام هدفگیری ، شروع به اجرای آتش می کند. عملیات تحرک افقی و عمودی لوله خمپاره انداز ، به صورت خودکار توسط سیستم کنترل آتش این سیستم انجام می گیرد. سیستم کنترل آتش این سیستم خمپاره انداز دستور لازم برای قرار گرفتن لوله خمپاره انداز را به پکیج های تحرک افقی و عمودی ارسال می کند و آن پکیج ها نیز لوله خمپاره انداز را در راستای هدف درخواستی سیستم کنترل آتش قرار می دهند. یعنی به این ترتیب این سیستم بدون دخالت انسان ، به صورت کاملا خودکار عملیات هدفگیری و اجرای آتش را انجام می دهد.[/size] دو تصویر زیر به خوبی اجزا و قطعات اصلی این سیستم را نشان می دهند [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Ashampoo_Snap_2012_11_03_14h38m25s_001_AVPageView.png[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Ashampoo_Snap_2012_11_03_14h42m06s_002_AVPageView.png[/img] قطعات و اجزای سیستم آتش اژدها در حالت Disassemle [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Box_Mortar_sdyfgthd000.jpg[/img] سیستم لود خودکار آتش اژدها در تصویر زیر دیده می شود. شخص لودر تنها کافیست پرتابه را بر روی این فیدر قرار بدهد. در این صورت لودر اتوماتیک به صورت خودکار پرتابه را در داخل لوله می اندازد. البته در نمونه پروتوتایپ دوم ، یک خشاب 33 تایی و یک لودر تمام خودکار بدون دخالت انسان برای این سیستم طراحی شده است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Box_Mortar_sdyfgthd001.jpg[/img] [size=4]سیستم خمپاره انداز DRAGON FIRE در قسمت عقب خود دارای دو جک تثبیت کننده است که بر خلاف توپ های متعارف که مجهز به جک های هیدرولیکی هستند ، جک های این سیستم نیز با استفاده از سیستم الکتریکی عمل می کنند. نکته بسیار جالبی که در طراحی مستقل این سیستم به کار رفته است این است که طراحی شاسی و چرخ های آن به گونه ای صورت گرفته است که می توان آنرا به صورت کاملا خودکار بر روی مکان مورد نظر مستقر کرد. یعنی نیازی نیست حتما چندین نفر حضور داشته باشند. بلکه برای استقرار این سیستم تنها به یک نفر نیاز است. آن یک نفر نیز تنها کافیست که دستور استقرار را به سیستم بدهد. در این صورت سیستم به صورت خودکار جک های خود را باز کرده و بر روی زمین مستقر می کند و به این ترتیب سیستم بر روی محل اجرای آتش مستقر می شود. عملیات استقرار این سیستم در محل اجرای آتش به کمتر از یک دقیقه زمان نیاز دارد و بلافاصله پس از استقرار ، سیستم آماده برای اجرای آتش می باشد. همچنین شاسی اصلی سیستم به گونه ای طراحی شده است که زمانی که نیاز به اجرای آتش نداشته باشد و تصمیم به جابجا کردن سیستم گرفته شده باشد ، در این صورت سیستم به کوچکترین حد ممکن جمع می شود. یعنی سیستم های جانبی به هم نزدیک شده و حجم کلی سیستم را به حداقل ممکن می رسانند و به این ترتیب این سیستم را می توان به سادگی در داخل هلیکوپترهایی مثل V 22 نیز حمل کرد و آنرا به سرعت به مناطق عملیاتی انتقال داد. یعنی مانند سایر سیستم های مشابه توپخانه ای نیازی نیست که در بیرون هلیکوپتر به صورت آویزان حمل شود. در مجموع عملیات باز شدن مجدد سیستم و استقرار آن در محل اجرای آتش به کمتر از یک دقیقه زمان نیاز دارد و بلافاصله پس از استقرار سیستم بر روی زمینی ، سیستم آماده برای اجرای آتش می باشد.[/size] [size=4]سیستم آتش اژدها[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/df40360172bu5.jpg[/img] سیستم آتش اژدها در حال شلیک [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/df30331874mm8.jpg[/img] [size=4]سیستم آتش اژدها نصب شده بر روی نفربر LAV 25[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/dragon000as0idao.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Dragonfire2cropped.jpg[/img] [size=4]سیستم 2R2M که توسط شرکت تامسون فرانسه طراحی شده بود ، به یک لوله خمپاره انداز خان دار مجهز شده بود. در حالیکه مهمات مورد استفاده ارتش آمریکا قابلیت شلیک از این لوله را نداشتند. به همین دلیل ارتش آمریکا در مدلهای DRAGON FIRE که خودش طراحی کرده است ، یک لوله خمپاره انداز بدون خان را در نظر گرفته است. البته به دلیل تنوع و انعطاف پذیری بیشتر سیستم ، می توان لوله این سیستم را در صورت نیاز تعویض کرد. یعنی می توان هم از لوله خان دار و هم از لوله های خمپاره انداز بدون خان در این سیستم استفاده کرد. به این ترتیب کشورهای مختلف جهان در استفاده از این سیستم هیچ مشکلی نخواهند داشت و می توانند بسته به نوع مهماتی که در اختیار دارند ، لوله متناسب با آن را بر روی سیستم سوار کنند. حداکثر برد سیستم DRAGON FIRE معادل 8200 متر است. این سیستم به وسیله پرتابه های مجهز به پیشران راکتی می تواند تا مسافت 13000 متر نیز شلیک شود. البته زمانی که از لوله خمپاره انداز خاندار استفاده می شود ، حداکثر برد آن 14000 متر می باشد. این سیستم پیشرفته قادر است در هر دقیقه 10 گلوله را شلیک کند. به عبارتی در هر 6 ثانیه یک شلیک را انجام دهد و می تواند این ریتم آتش را تا دو دقیقه ادامه دهد. ریتم آتش بدون محدودیت این سیستم نیز معادل 4 گلوله در دقیقه است و با این ریتم آتش ، این سیستم می تواند بدون محدودیت به کار خود ادامه دهد. یکی از برتری های چشمگیر این سیستم که کاملا انقلابی بوده و تاکنون در هیچ سیستم خمپاره انداز مشابه دیده نشده است ، این است که تصحیح آتش به صورت تمام خودکار انجام می گیرد و تصحیح آتش هیچگاه سبب توقف اجرای آتش نمی شود. در خمپاره اندازهای دستی ، به منظور تصحیح آتش می بایست اجرای آتش را متوقف کرد و پس از تصحیح آتش ، مجددا به اجرای آتش پرداخت. در حالیکه در این سیستم در همان زمانی که سیستم در حال لود مجدد لوله خمپاره است ، عملیات تصحیح آتش انجام می گیرد. اجرای آتش در این سیستم نیز به صورت خودکار انجام می گیرد. یعنی مانند سایر خمپاره اندازها پس از اینکه پرتابه به داخل لوله انداخته شد و به انتهای لوله رسید ، پرتابه شلیک نمی شود. بلکه شلیک آن نیز در مناسب ترین زمان ممکن توسط سیستم کنترل آتش به صورت الکتریکی انجام می پذیرد.[/size] [size=4]سیستم 2R2M ساخت تامسون[/size] فرانسه [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tda120ooopo.jpg[/img] سیستم آتش اژدها در حال لود خمپاره انداز لودر نیمه خودکار این سیستم مجهز به دو بازوی الکتریکی است. زمانیکه پرتابه بر روی فیدر قرار گرفت ، این بازو فیدر را به سمت دهانه لوله خمپاره انداز هدایت می کند و زمانی که فیدر به دهانه لوله خمپاره انداز رسید ، انتهای پرتابه به صورت خودکار بر روی دهانه لوله قرار می گیرد و زمانی که فیدر در حال بازگشت به مکان اولیه خود است ، پرتابه به صورت خودکار در داخل لوله می افتد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/S0wxOTJVX3RsVlU_.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/dragonfireii.jpg[/img] سیستم آتش اژدها نصب شده بر روی نفربر LAV 25 از نمای بالا [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/dragon-fire-ii.jpg[/img] تقدیم به سینای عزیز استفاده از مقاله با ذکر نام نویسنده و سایت میلیتاری بلامانع است.