[color=darkblue]با تشکر از اسپهبد عزیز [quote] آقا علی نرخ آتش حتما قرار نیست 4000 تا در دقیقه باشه. من عمدا اون لیستو اون جا قرار دادم. یه نگاه به آخرین مورداش بندازین میبینین که یه تعداد از این ها حتی نرخ آتش 900 دارن و بدون مشکل دارن کارشونو می کنن. خود توپ فتح 40 که جناب mjb اشاره کردن عینا توی سامانه ی داردو استفاده شده. توپ دنل توی بیشتر تست ها موفق بوده و خود شرکت اورلیکن نوعی رو با نرخ آتش 1000 ساخته که تو خیلی از کشتی ها استفاده شده. مشکل ما اینه که فالانکس و کاشتان رو میبینیم فکر میکنیم همه باید مثل اونا باشن وگرنه به درد نمیخورن. مهمات AHEAD هم توی اون تاپیکی که جناب mjb گذاشته به چشم میخوره. البته من به نظرم بهتره کالیبر و طول لوله ی Zu-23-2 رو زیاد کنیم و روش تغذیه ی اون رو عوض کنیم. نرخ آتش خوبی داره و با افزایش طول لوله بردش بیشتر میشه. دو تاش که روی یه برجک نصب بشه 4000 تای شما رو هم تامین میکنه. [/quote] علت تاکید من بر روی استفاده از گتلینگی مثل ام 61 ولکان این است که تمرکز نقطه ای این توپ بالا است. سامانه هایی که از توپهای غیر گتلینگ استفاده می کنند و دارای ریتم آتش حدود 1000 گلوله در دقیقه هستند ، به خاطر استفاده از مهمات مخصوص و کالیبر بزرگ (بزرگتر از 35 میلیمتر) است (مثل میلینیوم). در اون تاپیک هم هیچ سندی دال بر تولید گلوله AHEAD در ایران ارائه نشد و صرفا برخی دوستان گفتند که این گلوله در ایران تولید می شود (بدون سند) و همچنین جناب کیانی هم با استناد به ویکی پدیا گفتند که این گلوله در ایران تولید می شود که چندان معتبر نیست. پس بنابراین باید فرض رو بگیریم بر اینکه این گلوله در ایران تولید نمی شود. با این شرایط بهترین گزینه برای ایران استفاده از همان ام 61 ولکان است. توپ های 23 میلیمتری حتی در صورتی که در فرمیشن دو لول و چهار لول هم استفاده شوند ، باز هم کارآیی مناسب ندارند (به خاطر ضعف طراحی خود گلوله و شتاب و پایداری انرژی پایین آن) استفاده از توپ ولکان با استفاده از گلوله های انفجاری می تونه دیوار آتش مناسبی برای مقابله با موشک ها فراهم کنه. البته اگر یک سری تغییراتی هم بر روی اورلیکن 35 میلیمتری ایجاد کنیم ، میشه از اون هم برای این منظور استفاده کرد. از نظر جناب طاها کاملا استقبال می کنم. بهتره ایران هم از توپ 20 میلیمتری ولکان و هم از توپ 35 میلیمتری اورلیکن با هم استفاده کنه. تغییراتی که باید بر روی این توپ اعمال شوند به این ترتیب است. 1- استفاده از ترمال ابسوربر بر روی لوله های توپ به منظور کاهش حرارت در حین شلیک های مداوم ، مثل تصویر زیر [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/img634242863353930242.jpg[/img] 2- نزدیکتر شدن دو لوله به یکدیگر ، شبیه به فرمیشن زیر [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/BredaDardo40mm%7E0.jpg[/img] 3- تغییر مکانیسم تغذیه توپها به نواری 4- استفاده از چاشنی الکتریکی در گلوله ها و همچنین استفاده از مکانیسم انفجار الکتریکی ( به جای انفجار مکانیکی ) در توپها به منظور افزایش ریتم آتش و کاهش حرارت ناشی از شلیک گلوله ها و روان تر شدن سیکل شلیک. 5- افزایش ریتم آتش به حداقل 750 گلوله در دقیقه برای هر یک از توپها 6- طراحی ، تولید و استفاده از مهمات هایی نظیر مهمات های پی جی یو 14 بی مجهز به فیوز های انفجاری ، ساخت آمریکا با سرعت دهانه 1200 متر بر ثانیه. همچنین می بایست از گلوله های انفجاری آتش زا و گلوله های انفجاری ترکش زای شدید به طور همزمان و یکنواخت در این توپ استفاده کرد. اگر این تغییرات بر روی سماوات ایجاد شود ، می توان گفت که یک توپ بسیار مناسب برای استفاده در سامانه دفاع نزدیک است.[/color]

[color=darkblue]جناب GAGNUS کلا در صحبت های شما تناقض زیاد دیده میشه. این پست شما در تاپیک معرفی نفربر مصری است [quote]برای مصر بد نیست در میان کشورهای اسلامی مصر اردن عربستان پاکستان ترکیه جزو کشورهای پیشرو در صنعت زرهی نظامی استن یگانه کشور اسلامی که خارج از استاندارتهای جهان اسلام فعالیت میکونه در زمینه سلاح زرهی ایران است[/quote] جالب اینجاست که شما در اون تاپیک مصر و اردن و عربستان و پاکستان و ترکیه را در زمینه زرهی بالاتر از ایران فرض کردید ، اما در این تاپیک دارید ایران رو بالاتر از اون کشورها فرض می کنید. این سیاست یک بام و دو هوای شما هم خیلی جالبه. البته عجیب نیست. با اون جبهه گیری های شما در تاپیک ناقوس ها برای که به صدا در می آیند ، چندان هم عجیب نیست. تاپیک قفل شد.[/color]

[color=darkblue]با تشکر از سورنای عزیز منتقل شد[/color]

با تشکر از توضیحات مفید جناب چکا اما علیرغم مزایای توپ روسی شیپونوف Gsh-6-23 ، بزرگترین ضعف آن در برابر ولکان ، سرعت دهانه پایین و همچنین پایستگی انرژی پایین تر آن است. سرعت دهانه گلوله 23x115 میلیمتر توپ روسی معادل 715 متر بر ثانیه است در حالیکه سرعت دهانه گلوله های 20x102 میلیمتری پی جی یو 51 در توپ ام 61 ولکان معادل 1050 متر بر ثانیه است. ضمن اینکه افت انرژی گلوله 20 میلیمتری کمتر از گلوله 23 میلیمتری است و به همین خاطر گلوله 20 میلیمتری دارای پایداری بیشتر نسبت به گلوله 23 میلیمتری است. انرژی اولیه این دو گلوله هم تقریبا یکسان است. ( هر دو حدود 86000 الی 88000 ژول در دهانه ) به نظر من به این دلیل توپ شیپونوف Gsh-6-23 به هیچ وجه مناسب استفاده بر روی سامانه های CIWS نیست. بخصوص برای مقابله با موشک های سوپر سونیک.

با تشکر از دوستان عزیز البته توجه داشته باشید که توپ ام 61 ولکان ( یعنی همون توپی که بر روی فالانکس استفاده شده ) هم اکنون در ایران موجود است. ( این توپ بر روی تامکت ها و فانتوم ها و دو فروند اف 16 که وارد ایران شده اند ، نصب شده اند ) مناسب ترین توپی که در اختیار ایران است و می توان از آن در ساخت سامانه دفاع نزدیک استفاده کرد ، همین توپ است. توپ 35 میلیمتری سماوات به دو دلیل برای استفاده در سامانه های دفاع نزدیک مناسب نیست 1- ریتم آتش کمی دارد ( 550 گلوله در دقیقه و در هر لوله) (ریتم آتش توپ 35 میلیمتری میلینیوم 1000 گلوله در دقیقه است) 2- مهمات مناسب ( مهمات AHEAD مشابه مهمات سامانه میلینیوم) در دسترس نیست. ---------------------------------------- خارج از موضوع: Aspahbod جان ، همین دو سه روز پیش درباره اینکه آیا ایران توان ساخت سامانه ای مشابه فالانکس رو دارد یا خیر با komando59 صحبت می کردیم. می گم نکنه شما این تاپیک رو به خواهش ایشون زدی ؟؟؟

[color=darkblue]با تشكر منتقل شد[/color]

[color=darkblue]یک نکته جالب که همین چند لحظه پیش دوست عزیزمون جناب آقا محمد عزیز (رایش مارشال) به بنده یادآور شدند. ام 61 ولکان همین حالا هم در ایران موجود است. تامکت ها و دو فروند اف 16 که وارد ایران شدند ، همگی از توپ ام 61 ولکان استفاده می کنند.[/color]

دوستان تاپیک زیر رو هم ببینید ، بدک نیست http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=19033 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%85%D9%84%DA%A9_%D9%81%DB%8C%D8%B5%D9%84.jpg[/img]

[color=darkblue]با سلام [quote]آقا علی میتونید بگید نرخ اتش؟برد؟ کالیبر؟ این گتلینگ چقدر هست [/quote] نرخ آتش ؛ 700 گلوله در دقيقه برد مفيد : بسته به نوع گلوله و نوع كاربرد تا 1500 متر كاليبر : 20 ميليمتر و از گلوله هاي 20x102 میلیمتر استفاده می کند. [quote]چرا نمیشه با هلیکوپتر رفت سراغ زیردریایی ؟ عملا این کار بر عهده هلیکوپترهاست ؛ بخصوص سامانه های MAD و پرتاب اژدر .[/quote] در تایید صحبت های جناب واریور ، توجه داشته باشید که در نبرد مالویناس ، این هلیکوپترهای لینکس نیروی دریایی سلطنتی انگلستان بودند که دمار از روزگار زیردریایی های آرژانتینی درآوردند ، نه ناوهای انگلیسی. [quote]سلام .. علی جان شتاب گلوله های این تیربار چقدر هست ؟ بالای 1000 متر بر ثانیه یا پایینتره اون ؟[/quote] طراحی گلوله های 20 در 102 میلیمتری این توپ قدیمی است و سابقه آن به جنگ جهانی دوم باز می گردد. در نمونه های اولیه شتاب اولیه این گلوله 720 متر بر ثانیه بود. هم اینک گلوله های جدید PGU21 از نوع AP که در ارتش آمریکا کاربرد دارد (کبرا و ولکان) دارای شتاب 1030 متر بر ثانیه است. گلوله های HE دارای شتاب 920 متر بر ثانیه می باشند. البته به دلیل طراحی ضعیف این گلوله ، افت پتانسیل بالایی دارد و از فاصله نسبتا نزدیک حدود 500 متر دچار افت ناگهانی انرژی می شود. در مجموع این گلوله دارای پایستگی انرژی بسیار کمی است. برای مقایسه بد نیست بدانید گلوله PGU 23 از خانواده گلوله های 25 میلیمتری با اندازه 25x137 میلیمتر که در توپ ام 242 بوش مستر در نفربرهای برادلی استفاده می شوند ، دارای پایستگی انرژی بسیار بالایی می باشند که افت پتانسیل اصلی آنها از فاصله 1200 متری آغاز می شود. و یا گلوله های 35 میلیمتری AHEAD که در سامانه میلینیوم استفاده می شود ، دارای بیشترین میزان پایستگی انرژی و دارای کمترین میزان افت پتانسیل است که افت پتانسیل اصلی آن از فاصله 1800 متری آغاز می شود که در نوع خود بی نظیر است. در بین گلوله های زیر 20 میلیمتر نیز گلوله 408 چیتاک رکورد دار است. افت پتانسیل این گلوله از مسافت 1600 متری آغاز می شود. به همین خاطر است که تک تیرانداز کانادایی در افغانستان تونست با یک تفنگ ام 200 چیتاک از فاصله 2200 متری تیربارچی دوشکای طالبان رو بزنه. [quote]علی جان به نظرت ایا ممکنه اون گاتلینگی که در زیر یکی از بالگردهای طوفان قرار داشت که با بقیه بالگردها متفاوت بود رنگش نمونه بومی شده باشه؟اینم عکسش. [/quote] به نظرم همون توپ ام 197 هستش ، چون سه لول داره. =============================== به نظر من می بایست بر روی نمونه های 25 میلیمتری این توپ کار کنیم ( مشابه گتلینگ اکواليزر) همچنین اگه بشه گلوله های با شتاب و سرعت بالاتر از 1200 متر بر ثانیه و با فیوزهای زماندار طراحی کنیم ، در آن صورت میشه صاحب یک گتلینگ کارآمد و فوق العاده مفید باشیم.[/color]

[color=darkblue]ايران همين الان هم گاتلينگ مشابه ( البته نه صد در صد )‌ولكان را در اختيار دارد. توپهاي ام 197 كه بر روي كبرا نصب شده است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/m197.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/m197top.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/ah1f-14.jpg[/img] براي پايه تحقيقات چيز بدي نيست.[/color]

[color=darkblue]سورنا جان ممنون اين كاميون هاي كاماز كه در ايران هم توليد مي شوند كاميون هاي بسيار مناسبي براي مقاصد نظامي ما هستند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/_DSC0234%7E1.jpg[/img] ميشه از اونها براي حمل بار و نفرات و همچنين يدك كشيدن توپها و حتي نصب توپهاي سبك 122 ميليمتري نيز استفاده كرد. همچنين با كمي تغيير در شاسي ميشه از اون به عنوان شاسي امرپ استفاده كرد. مثل كاري كه اسراپيل كرد. يعني استفاده از شاسي كاميون هاي تاترا در ساخت امرپهاي گربه وحشي (وايلد كت)[/color]

خبرگزاری فارس: فیلمی در اینترنت منتشر شده که یک نظامی آمریکایی بایک چوب کریکت به جان یک گوسفند می‌افتد و این حیوان را به طرز دردآوری می‌کشد. خبرگزاری فارس: وحشیگری سربازان آمریکایی برای کشتن یک گوسفند با چوب کریکت+فیلم به گزارش مانیتورینگ فارس،‌ فیلمی در اینترنت منتشر شده که نشان می‌دهد چند سرباز امریکایی در یک شرط بندی به طرز بی رحمانه ای یک گوسفند را با ضربات چوب به سرش می‌کشند و با این ضربات این حیوان را فلج می‌کنند. این ویدئو که مدتی قبل منتشر شد، با گذشت چند ساعت جزو پربازدیدترین فیلم ها در سایت یوتیوپ تبدیل شد و نشان دهنده رفتار غیرانسانی سربازان آمریکایی است. بنابر گزارش شبکه العربیه این سربازان که در پایگاهی در افغانستان همزمان با فرارسیدن ایام کریستمس برای خود اینگونه سرگمی ایجاد کردند وقتی که حیوان دچار سرگیجه می‌شود با خنده این پیروزی خود را جشن می‌گیرند. [img]http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1390/09/25/13900925132432_PhotoA.jpg[/img] [url=http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13900925000291]منبع[/url] [color=orange] منتقل شد به بخش جنگ 00Amin[/color]

[color=darkblue]با تشکر از مهدی عزیز دوستان لطفا مباحث غیر مرتبط و تنش زا را در این تاپیک مطرح نکنید منتقل شد.[/color]

[color=darkblue][quote]در مورد شمشیر حضرت علی بنا به نقل قول یکی از اساتیدمون که رو این قضیه کار کرده بود این شمشیر دو شاخه نبوده دو لبه بوده یعنی برخلاف سایر شمشیر ها هر دو لبش برنده بوده مثل خنجر یمنی که عمر با اون خنجر کشته شد.[/quote] دوست گرامی ممکنه در صورت امکان مستندات استادتون که بر اساس آن چنین نظری را ارائه کردند ، را معرفی کنید؟؟ خنجری هم که خلیفه دوم توسط آن به قتل رسید ، خنجر حبشی بود ، نه خنجر یمنی. خنجر حبشی ، نوعی خنجر است که دسته آن در وسط آن قرار دارد و هم قسمت جلو و هم قسمت عقب دسته آن دارای تیغه است. این نوع طراحی خنجر به این دلیل است که کاربر به وسیله آن بتواند هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی از خنجر خود استفاده کند. در واقع خنجر حبشی از یک تیغه بلند تشکیل شده است که از هر دو طرف تیز است و دسته آن در وسط این تیغه قرار دارد. زمانی که کاربر این خنجر را در دست می گیرد ، نیمی از تیغه در بالای مشت او و نیمی دیگر از تیغه در پایین مشت او قرار می گیرد. برای درک این مفهوم به تصویر زیر توجه کنید [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/dagger2.JPG[/img] تصور کنید که در قسمت پشت دسته خنجر تیغه دیگری متصل شده باشد. به چنین خنجری ، خنجر حبشی گفته می شود. خلیفه دوم با چنین خنجری به قتل رسید. منابع بسیار زیادی در متون اسلامی وجود دارد که این موضوع را تایید می کند. تاریخ طبری / محمد بن جریر طبری عقدالفرید مروج الذهب / علی ابن الحسین المسعودی [/color]

[color=darkblue]با تشکر از چکای گرامی سیستم بسیار کارآمد و مفیدی است ، بالاخص برای کشف هواگردهایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند. ترکیب این سیستم با لانچرهای موشک های چندگانه مولتی پورپوز یک سیستم دفاعی قوی را تشکیل خواهند داد. منتقل شد.[/color]

[color=darkblue]کلنل جان دستت درد نکنه. یک سایت دیده بانی سبک و قابل حمل و فوق العاده کارآمد برای نیروهای مرزبانی است. حتی به نظرم از این رادار بتوان برای گرا دادن به هدفگیری توپخانه های سبک هم استفاده کرد.[/color]

[color=darkblue]به نام خدا سیستم دفاع فعال FCLAS و یا Full Spectrum Active Protection (FSAP) Close-In Layered Shield از سال 2004 بنا به درخواست نیروی زمینی ارتش ایالات متحده مورد طراحی قرار گرفت. البته ارتش آمریکا از سال 1999 چندین طرح برای تولید سیستم های دفاع فعال در دست داشت. اما وجه تمایز این طرح با سایر طرح های سیستم های دفاع فعال آمریکا ، یک طرح ساده و سبک که قابلیت نصب بر روی خودروهای سبک مثل هاموی و یا خودروهای امرپ ضد مین بود. این طرح از سال 2004 آغاز شد و طراحی و توسعه آن کماکان ادامه دارد. با توجه به قابلیت های خاص این سیستم دفاع فعال که در ادامه به طور مفصل شرح داده خواهد شد ، این سیستم بیشتر به منظور استفاده بر روی خودروهای سبک مثل هاموی و نفربرهای سبکی مثل LAV 25 طراحی شده است. این سیستم دارای سه قسمت است. قسمت کنترل سیستم که در بالای مجموعه قرار می گیرد. این قسمت مجهز به رادار فعال و یک سنسور هوشمند است که هرگونه موشک و یا پرتابه دشمن به سوی خودرو را کشف می کند. قسمت کنترل سیستم به صورت نیمکره ای در اطراف خود را تحت نظر دارد. قسمت کنترل سیستم حتی قادر است محوطه بالای خودرو را نیز تحت نظر داشته باشد و موشک هایی مثل تاو 2 و جاولین که دارای خاصیت تاپ اتک هستند و از بالا به سمت هدف شیرجه می روند نیز توسط این سیستم کشف می شوند. قسمت دوم این سیستم نیز مجموعه لانچر مجهز به چهار تیوب حمل راکت است. این مجموعه قابلیت تحرک 360 درجه به صورت آزیموت و همچنین به صورت نیمکره ای را دارا می باشد. قسمت سوم این سیستم دفاع فعال نیز شامل راکت های پرتابی می باشد. این راکت های پرتابی شامل ترکیبی از ترکش های سخت و انفجاری می باشد که اصابت حجم بالای این ترکش ها باعث انفجار راکت و یا موشک پرتابی از سوی دشمن می شود. زمانی که یک موشک و یا یک راکت به سمت خودروی حامل این سیستم دفاع فعال شلیک می شود ، ابتدا قسمت کنترل سیستم موشک و یا راکت پرتابی دشمن را کشف می کند. پس از آن لانچرها توسط قسمت کنترل به سمت موشک پرتابی دشمن می چرخند و در نهایت راکت انفجاری مخصوص به سمت راکت و یا موشک پرتابی دشمن پرتاب می شود. عملکرد راکت ها نیز از نوع Soft Launch است و دارای هیچ آتش عقبه ای نیست و هیچ خطری برای خدمه ای که بر روی سقف خودرو قرار دارند وجود ندارد. این راکت ها حاوی معادل 6 پاوند ، حدود 2750 گرم ، ترکشهای انفجاری و سخت هستند. این راکت ها خود دارای یک رادار نیمه فعال به همراه یک فیوز ریموت هستند. این قابلیت این راکت سبب می شود که راکت دقیقا در نزدیکی های موشک دشمن منفجر شود و از انفجار آن در نزدیکی خودروی پلتفرم خودداری شود. یکی از اصلی ترین تفاوت های این سیستم با سیستم های دفاع فعال مشابه ، نظیر تروفی و آیرون فست و آرنا این است که ترکش های پرتابی نیز دارای کنترلر های مخصوص هستند. سیستم های دفاع فعال حال حاضر یک ضعف دارند و آن این است که تا محدوده ای حدود 30 متر از اطراف خودرو برای خدمه و پرسنل خودرو خطرناک می باشند. اما طراحی بسیار عالی راکت های این سیستم به گونه ای است که دارای رادار نیمه فعال و یک فیوز ریموت می باشد که به آن اجازه می دهد ترکش ها را در نزدیکی موشک دشمن در حدود 5 الی 8 متری از آن منفجر کند. این خاصیت این سیستم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. چرا که این سیستم خطر بسیار کمتری برای پرسنل اطراف خودرو دارد. وزن کل این سیستم 140 کیلوگرم گزارش شده است. این وزن سبک این سیستم باعث می شود که بتوان آنرا به سادگی بر روی خودروهای سبکی مثل هاموی نیز نصب کرد و از آن علیه راکت هایی مثل آر پی جی 7 محافظت کرد. این سیستم چهار راکت را در حالت آماده برای پرتاب حمل می کند. جثه کوچک راکت های پرتابی و وزن سبک آنها سبب می شود که لود مجدد آنها به سادگی و به سرعت توسط خدمه انجام شود. باید توجه داشت که پس از تخلیه تیوب ها ، راکت های مجدد به صورت دستی و توسط پرسنل داخل خودرو ریلود می شود. هر چند این سیستم هنوز تکمیل نشده است و کار بر روی توسعه آن کماکان ادامه دارد ، ولی با توجه به قابلیت ها آن می توان گفت که یک سیستم دفاع فعال بسیار کارآمد برای خودروهای سبک و تندرو مثل هاموی و خودروهای امرپ می باشد و البته برای استفاده بر روی تانک ها چندان کارآمد نیست. به نظر می رسد سیستم هایی نظیر تروفی و آیرون فست برای حفاظت از تانک ها بسیار مناسب تر از این سیستم می باشند. در حالیکه این سیستم بیشتر برای حفاظت از خودروهای سبک مناسب می باشد. کنترلر مرکزی این سیستم که در داخل خودرو نصب می شود و امکان کنترل کلی این سیستم را برای خدمه فراهم می آورد ، به سادگی قابل نصب بر روی انواع خودروها می باشد. پرتابه و لانچرهای چهارگانه پرتابی [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/fclas.jpg[/img] سیستم دفاع فعال نصب شده بر روی خودرو سبک [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/leds_150_test-300x219.jpg[/img] این سیستم دفاع فعال به خاطر وزن کم و جثه کوچک خود بسیار مورد توجه مقامات نظامی آمریکا قرار گرفته است. به طوریکه در حال حاضر در حال تهیه ورژن هایی از این سیستم برای نصب بر روی قایق های تندرو و همچنین هلیکوپترها می باشند. کار طراحی مدلهای هوایی و دریایی این سیستم دفاع فعال کماکان ادامه دارد. فقط برای میلیتاری استفاده از مقاله با ذکر نام تهیه کننده و سایت میلیتاری بلامانع است[/color]

[color=darkblue]با تشکر از دوستان [quote]علی اقا سرعت واکنش این سیستم چقدر هست ...یعنی به نظر برای محیط های شهری ساخته نشده و در مقابل راکت هایی که از فاصله نزدیک شلیک میشند هم احتمالا مشکل خواهد داشت[/quote] جناب پارسا ، به نظر حقیر از آنجایی که این سیستم دارای وزن سبکی است و لود پروجکتایل های آن هم به صورت دستی انجام میشه ، پس بنابراین در اصل برای حفاظت از خودروهای سبکی مثل هاموی و یا خودروهای امرپ طراحی شده است. با توجه به اینکه لود این سیستم به صورت دستی انجام می شود (برخلاف سیستمی مثل تروفی که لود آن به صورت خودکار انجام می شود) می توان گفت این سیستم برای حفاظت از تانک ها ساخته نشده است و در اصل برای همان خودروهای سبک طراحی شده است. خودروهای سبک هم بیشتر در جنگ های شهری در موقعیت جنگی استفاده می شوند. پس در واقع این سیستم در اصل برای جنگ های شهری و برای محافظت از خودروهای سبک و امرپ ها طراحی شده است و هدف اصلی آن نیز موشک ها و راکت های سبک مثل آر پی جی 7 است که در جنگ های شهری استفاده می شوند. ضمن اینکه پراکنده شدن ساچمه ها و پرتابه های انفجاری این راکت ها هم به گونه ای تنظیم شده است که کمترین خطر را برای خدمه پیاده اطراف خودرو داشته باشد. در جنگ های دشت باز معمولا از نیروهای پیاده اطراف تانک استفاده نمی شود. این هم دلیل دیگری است که این سیستم بیشتر برای خودروهای سبک در جنگ های شهری طراحی شده است. برای دور زدن این سیستم هم به نظرم بهترین کار استفاده از پرتابه های انرژی جنبشی دارای پنتریتور سخت از جنس تنگستن کارباید و یا DU است که سیستم های دفاع فعال نیز قادر به مقابله با آن نیستند. حملات توپخانه ای دقیق به وسیله مهمات هوشمند مثل اکسکالیبور و کراسنوپول هم می تونند مفید باشند.[/color]

[color=darkblue][quote]برای ژاپن همیشه کیفیت مهمتر از کمیت بوده[/quote] البته نمیشه گفت همیشه. بهتره بگیم از اوایل قرن 21 نمونه بارز آن تانک فوق پیشرفته تایپ 10 است که یک قدم جلوتر از تانک های نسل سومی است. در حالیکه تا پیش از آن ، ارتش ژاپن از تانک های نانایون و همچنین تانک های کانجی به مقیاس وسیع استفاده می کرد. اما از قرن 21 به بعد با جایگزین کردن کیفیت به جای کمیت ، دست به تولید و یا خرید تجهیزات با کیفیت بالا و در تعداد محدود نمود ، مثل تانک تایپ 10[/color]

سینا جان بسیار مقاله زیبایی بود. لذت بردم از خوندن آن

[color=darkblue]ارتش ایتالیا همیشه پر سر و صدا بود. اما این اولدروم بلدروم ها مثل طبل توخالی بود و هیچ نمودی در واقعیت نداشت. خاطره تلخ شکست مفتضحانه ایتالیا در اتیوپی از گروه هایی که سلاح های تک تیر سینگل شات و چماق و شمشیر داشتند ، هیچگاه از حافظه تاریخی ایتالیایی ها زدوده نخواهد شد. تجهیزات و تسلیحات ایتالیایی هم همیشه چند پله پایین تر از رقبا و رفقای وی بود. کافیه نگاهی به تسلیحات ایتالیا به نسبت رقبا و رفقای وی بیاندازید. کارکانو های بی کیفیت و بی دقت ایتالیایی در برابر لی انفیلد های انگلیسی و اسپرینگ فیلد های آمریکایی. تانک های ضعیف و مزخرف ال 6 و ال 7 ایتالیایی در برابر تانک های لی و استوارت و شرمن و بولداگ آمریکایی و انگلیسی. در جریان جنگ جهانی دوم هم ارتش ژاپن قویتر از ارتش ایتالیا بود. در زمان حال نیز کیفیت تسلیحات ایتالیایی ( هرچند به نسبت سابق افزایش چشمگیری داشته است ) به نسبت کشورهایی مثل آمریکا و آلمان نسبتا پایین است. در مجموع من اعتقادی به ارتش و تسلیحات ایتالیا ندارم. [/color]

[color=darkblue]دست شما درد نکنه برادر مجید عزیز تاپیک بسیار زیبا و پرباری است. این علایم جزء آموزش های اصلی نیروهای ویژه است که در عملیات هایی که می بایست در سکوت مطلق انجام پذیرد ، بسیار کاربرد خواهند داشت.[/color]

[color=darkblue]دوستان تاپیک رو منحرف نکنید. موضوع تاپیک بررسی بهترین تانک جهان نیست. [/color]

[color=darkblue][quote]1- ایا زره های واکنشی بر روی تانک هایی مثل ذ-3 که برجکی مانند M1-A2 دارد قابل نصب است یاخیر؟[/quote] احتمالا بله برجک های سنگینی مثل برجک های آبرامز که عمدتا دو نفره و یا سه نفره هستند ، به خودی خود به اندازه کافی استحکام دارند و نیازی به نصب زره های واکنشگر ندارند. چرا که در این تانک ها ، برجک انها دارای مقاومت زرهی بیشتری نسبت به سایر قسمت های تانک است. ضمن اینکه به خاطر مخاطره ای که نصب زره های واکنشگر معمولی در جلوی برجک دارند و باعث آسیب رسیدن به سایت های اپتیکی بالای برجک می شوند ، به همین خاطر معمولا از زره های واکشنگر در جلوی برجک استفاده نمی کنند و بیشتر در قسمت های انتهایی و قسمت های پشتی طرفین برجک نصب می کنند. البته برخی زره ها ، مثل واکشنگرهای جدید آمریکایی و یا کنتاکت 5 و یا نوژ 2 دارای خاصیت انفجاری کمتری هستند و به همین خاطر در تانک هایی مثل تی 90 و تی 84 و اوپلوت از این نوع زره ها استفاده می شود و همچنین آپگرید SEP 2008 آبرامز هم از این زره ها در قسمت جلوی برجک استفاده می کند. اما در غیر این صورت زره های واکنشگر در قسمت جلوی برجک نصب نمی شود. البته برجک های سبکی مثل برادلی که در مجموع دارای حفاظت زرهی کمتری نسبت به برجک های سنگین آبرامز هستند ، از زره های واکشنگر در قسمت جلوی برجک نیز استفاده می کنند. چرا که برجک برادلی دو نفره است و در صورت صدمه دیدن جان هر دو نفر در خطر است. به همین خاطر در این گونه برجک ها از زره واکشنگر در قسمت جلوی برجک هم استفاده می شود. چرا که ریسک از دست دادن سایت های اپتیکی بسیار کم ارزشتر از از دست دادن دو نفر انسان است. زره واکشنگر در جلوی برجک برادلی [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/m2_bradley_l2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_m2_bradley_l2.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/m3_bradley_l3.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_m3_bradley_l3.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/m3_bradley_l2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_m3_bradley_l2.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/m3_bradley_l7.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_m3_bradley_l7.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/m3_bradley_l8.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_m3_bradley_l8.jpg[/img][/url] در هر صورت اگر بخواهیم برجک ذ 3 را بیشتر زرهپوش کنیم ، می بایست در فکر تولید زره های واکشنگری مثل کنتاکت 5 و یا نوژ 2 باشیم. [quote] 2- با توجه به زره ضعیف تانک چیفتن چرا ERA ها روی این تانک نصب نمیشه>؟[/quote] بیشتر به خاطر این است که زره های واکشنگر موجود در ایران مناسب این تانک نیست. ایران بیشتر از زره های سنگین کنتاکت 1 و کنتاکت 3 استفاده می کند که این زره ها با اندازه و جثه بزرگ و وزن سنگین خودشون مناسب نصب بر روی تانکی مثل چیفتن نیستند. چرا که به طور فزاینده ای باعث افزایش وزن تانک می شوند. ضمن اینکه این زره ها دوام بسیار زیادی هم ندارند. در هر صورت ایران به شدت نیازمند یک زره واکشنگر سبک و مستحکم مثل کنتاکت 5 یا نوژ 2 با قابلیت انفجاری کم و جذب انرژی بالا است که بتوان با آن برجک تانک های قدیمی را زره پوش کرد. چندی پیش وزارت دفاع خبر از آغاز طراحی یک زره واکشنگر جدید بومی داد. امیدوارم زرهی که قرار است طراحی شود ، در حد نوژ 2 یا کنتاکت 5 باشد. تی 55 قدیمی با زره کنتاکت 5 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/t-55am_vttv_omsk_2007_001_RUSSIA.jpg[/img] تی 55 با زره نوژ 1 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/SLOVENIA_T55_(1).jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/SLOVENIA_T55_(2).jpg[/img] تی 55 ارتش صربستان با زرهی ناشناخته ، شبیه به زره آیرونوال اسرائیلی و کنتاکت 5 روسی [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-T-55H%2C_Partner_2007.jpg[/img] زرهی که بر روی برجک نصب می شود ، می بایست اینگونه باشد.[/color]

[color=darkblue][quote]علي آقا فكر كنم خيلي فرق كنه...اون زمان چهره روسيه به عنوان ابر قدرت بسيار موجه و قابل درك بود در همه جهان اونها رو يك ابر قدرت مي شناختن با ايدئولوژيك خاص و كامل و البته عقلاني!! حال آنكه ايران به زعم اكثر مردم جهان كشوري ضعيف،بي تمدن،والبته جهان سوم است. ايران تنها بدون تكنولوژي(به خيال آنها) و در حال توسعه قابل مقايسه با دوران اوج شوروي به عنوان ابر قدرت نيست[/quote] دوست گرامی این صحبت بنده تنها گریزی بود به رسوایی های مشابه آمریکا در دوران جنگ سرد ، که در زمان حال نیز شاهد تکرار شدن این رسوایی ها برای آمریکا هستیم. [/color]