[right] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][color=#000080]سلام[/color][/size][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][color=#000080]مدت زیادی بود که به میلیتاری سر نزده بودم و به طور اتفاقی به یادش افتادم.فکر کنم 7 8 سال پیش بود که به مباحث نظامی علاقمند شدم.اون زمان خواننده ی انجمن های دانشجو و سنترال کلاب و مخصوصا وبلاگ میلیتاری سعید عزیز بودم.هیچ وقت مقالات اساتیدی مثل رضا6662 و ترجمه مقالات تام کوپر رو درباره نیروی هوایی فراموش نمیکنم و هنوز هم نکردم.از همان ابتدا که مدیر زحمت کش سایت سعید عزیز خبر شروع سایت میلیتاری رو در وبلاگش داد به میلیتاری اومدم.اوایل سایت خیلی خلوت بود و به ندرت تاپیکی ایجاد میشد.درواقع در کل اینترنت مقالات نظامی به زبان فارسی بسیار کم پیدا میشد و افراد کمی بودن که علم نظامی و تحلیلی داشتند و یا وقت میگذاشتند مقالات انگلیسی رو ترجمه میکردند.یادمه کتاب زیاد میخریدم،هفته ای یه کتاب میخریدم و مطالب جالبش رو توی سایت میذاشتم و بعد ها ترجمه رو شروع کردم.میلیتاری بالا و پایین زیاد داشت و خیلی ها اومدند و رفتند و یاد دادند و یاد گرفتند و در نهایت این سایت رو تبدیل کردند به بزرگترین انجمن نظامی به زبان فارسی.[/color][/size][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][color=#000080]افتخار میکنم که بین دوستانی بودم که دیدم رو نسبت به دنیای اطرافم عوض کردند.عزیزانی مثل سعید مدیر زحمت کش سایت که کلی از وقت و هزینه اش رو صرف شروع کاری کرد تا همه ی ما بهش مدیون بشیم،مصطفی بای عزیز با تاپیکای تاریخیش و میتونم به جرات بگم در حق سایت پدری کرده،حسین جی ام ان که خیلی دلم براش تنگ شده، احمد ، سینا و آرمانی که بحث های گرمشون هیج وقت یادم نمیره.لیچ کینگ کبیر که تمام استراتژی و بحث هاش منجر به انفجار میشد !دوست هم اسمم ابراهیم واریور که خیلی چیزا ازش یاد گرفتم.مهدی الکترو مرد دریا. بابک هم شهری سعید که تاپیک های قهوه ای رنگش همیشه به یادم هست.کلی با هم آنلاین بازی میکردیم .ارنستو رومل آقای چریکی با چشمک هاش! محمدعزیز که نام قبلیش امیر1351 بود.کلنل شاک نامرئی، رایچلمارشال، سامان،امپراطور، داوود،نصیرایرانی، کرکس و خیلی از دوستای عزیزم که به سوادم اضافه کردند.[/color][/size][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][color=#000080]دقیقا نمیدونم بعد از چقدر دارم پست میذارم.ولی به سایت که اومدم اولین کاری که کردم مستقیم رفتم سراغ پست های خودم، و متوجه شدم واقعا خیلی عوض شدم.اون حس و حال گذشته،ادبیات صحبت کردنم،چیزایی که روزم رو باهاش شب میکردم و برام مهم بودن توی این چند سال واقعا عوض شدند.به هر حال زندگی هیچوقت یکنواخت نمیمونه و امیدوارم از دوستانی که دیگه در سایت نیستند خرده نگیرید و درک کنید که گاهی روزگار آدم رو مجبور میکنه که زندگی خودش رو دگرگون کنه.[/color][/size][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][color=#000080]واقعا و از صمیم قلب اون آدم گذشته رو دوست دارم و کلی خاطره برام زنده شد.سعی میکنم هر چند روز به سایت سر بزنم.اميدوارم میلیتاری هميشه در هدفي كه دارد موفق و پابرجا باشد.[/color][/size][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][color=#000080] Abraham.ch[/color][/size][/font][/right]

جواب این سوال رو هیچوقت نخواهید فهمید.

[align=center][color=brown][b]Pratt & Withney PW1120[/b][/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/82bbdfd4lpfqrat8x87.jpg[/img][/align] [b] [color=darkblue]موتور PW1120 یک موتور Turbofan ساخت Pratt & Whitney و نمونه توسعه یافته موتور F100 میباشد. این موتور در ابتدا بر روی یک فروند جنگنده F-4E نصب گردید و پس از آن در پروژه نافرجام ساخت هواپیمای اسرائیلی IAI Lavi مورد استفاده قرار گرفت. توسعه: توسعه و طراحی موتور PW1120 برای اولین در ماه June سال 1980 و به سفارش نیروی هوایی اسرائیل (IDF/AF) آغاز گردید. در این نمونه بخش هایی همچون: گیربکس, پمپ سوخت, کانال های کنار گذر و سیستم های کنترل الکترونیکی تنها با اندکی تغییرات, تماما" مشابه F100 میباشند. از جمله اجزا و مزایای منحصر بفرد در موتورهای PW1120 میتوان به مواردی همچون: کمپرسورهای کم فشار با قطر کم, توربین های تک مرحله ای و خنک شونده و نازل های سبک وزن اشاره داشت. اولین آزمایش بر روی نمونه مقیاس کامل, در June سال 1982 انجام گردید و در August سال 1984 اولین اجازه پرواز برای PW1120 صادر شد. بیش از 70% قطعات PW1120 با F100 مشابه میباشند و این امر بخش اعظمی از نیازهای نیروی هوایی اسرائیل به قطعات یدکی این موتور را تحت لیسانس و خدمات کمپانی Bet-Shemesh Engines Limited مرتفع میساخت. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/iiqq0hd3hjt8c741ydbq.jpg[/img][/align] کمپانی IAI طی یک پروژه تحقیقاتی بر روی ارتقاء بخش هایی از موتور و سازه F-4 اقداماتی به عمل آورد. در ین پروژه یک عدد موتور PW1120 در Nacelle سمت راست (جایگاه مخصوص موتور) یک هواپیمای F-4E-32MC نیروی هوایی اسرائیل قرار گرفت و آزمایشاتی بر روی آن صورت پذیرفت. این هواپیما بعدها با نام چکش سنگین و یا Super Phantom نام گرفت. هدف از انجام این آزمایشات بدست آوردن نتایج و پاسخ های مرتبط با استفاده از PW1120 بر روی هواپیمای Lavi بود. قدرت این موتور کمی بیشتر از موتورهای J79-GE-17 که بطور استاندارد بر روی F-4E نصب میگردند میباشد. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/lbwt6roszxt7c5gt77y.jpg[/img][/align] در ماه April سال 1987بر روی همان هواپیمای F-4E دو موتور PW1120 نصب گردید و در همان تاریخ نیز اولین پرواز این نمونه به انجام رسید. این تجربه بسیار موفقیت آمیز بود و هواپیمای Kurnass 2000 با استفاده از موتور PW1120 و بدون استفاده از پس سوز توانست به سرعت 1 ماخ دست یابد. این میزان 17% بهتر از نمونه های استاندارد F-4 میباشد. این هواپیما نهایتا" در سال 1987 و در نمایشگاه هوایی پاریس, در معرض دید عموم قرار گرفت. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/5j6yu7vf1f2b4fi6sp4i.jpg[/img][/align] ============================= کاربران: IAI Lavi Kurnass 2000 مشخصات: نوع موتور: Turbofan همراه با پس سوز طول: 13.5 فوت قطر: 3.35 فوت وزن خالی: 1292 کیلوگرم کمپرسور: جریان محوری همراه با 3 فن و 10 تیغه نسبت کنارگذر: 0.36 به 1 توربین: 2 عدد کم فشار و 2 عدد پر فشار ============================== ترجمه, تالیف و تنظیم: CAPTAIN PILOT منبع: http://en.wikipedia.org [url=http://www.centralclubs.com/pratt-withney-pw1120-iai-lavi-t75246.html]Centralclubs منبع[/url] [/b]============================== [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/ntbm0fia4vh0c00qll6q.jpg[/img][/align] [/color]

[color=darkblue]سلام متاسفانه فرصت مطالعه نظرات دوستان عزیز رو نداشتم.اما خبری رو اکنون مشاهده کردم که فکر کنم نتیجه گیری مناسبی برای این بحث شما عزیزان باشد.گرچه دوستان رعایت انصاف رو خصوصا در نظرسنجی نکردند،اما به هر حال امیدوارم بحث با این خبر ختم شود. [b]روزنامه الریاض چاپ عربستان چند روز پیش اقدام به انتشار یک گزارش تصویری کرد و در آن قدرت بالای! نظامیان خود را به تصویر کشید.[/b][/color] [color=red][b]چند روز پس از این اقدام بود که سفیر عربستان در قاهره نیز با دیدن این تصاویر، دچار توهم شد و حرف‌هایی را در زمینه اعمال قدرت نظامی علیه ایران مطرح کرد که به نظر می‌رسد باید درستی یا نادرستی این حرف‌ها را با نگاهی به تصاویر یادشده قضاوت کرد.[/b][/color] [color=darkblue]این سه تصویر در سایت روزنامه «الریاض» منتشر شده‌اند: [align=center][img]http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/1/24/89866_280.jpg[/img][/align] - در تصویر فوق نظامیان عربستانی در حالی که تجهیزات نظامی پیشرفته! خود را منقوش به عکس شاه 87 ساله خود کرده‌اند، آمادگی خود را برای رفتن به جنگ اعلام می‌کنند. [align=center][img]http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/1/24/89867_650.jpg[/img][/align] در این تصویر توانایی نظامیان عربستانی در اتخاذ روش‌های مختلف(!) برای تیراندازی به سمت بادکنک‌ها به نمایش گذاشته شده است! [align=center][img]http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/1/24/89868_184.jpg[/img][/align] این تصویر نیز مربوط به یکی از تمرینات مخصوص کماندوهای آل سعود است. آنها با برعکس گرفتن اسلحه تمرین می‌کنند که چگونه در صحنه جنگ؛[b] پشت به دشمن و رو به میهن فرار کنند[/b]. همانطور که در تصویر مشاهده می‌شود، اساسا در بین نظامیان آل سعود تیراندازی به سمت بادکنک و سایر هدف‌های مهم به همین شکل انجام می‌شود. نظرات کاربران: - اقا اینا چطور از فاصله 2کیلومتری بادکنک به این کوچکی و با این رنگ نامشخص رو هدف میگیرند؟؟! واقا تهجب اوره من میترسم از اینا -اقا اون مشکیا به بادکنک که شلیک نمیکنن! دارن به اون سیبل در فاصله یک تا دومتری شلیک میکنن فکر کنم اگه به هدف بزنن اونوقت اون بادکنک ها رو بهشون هدیه میدن!!! -به اين ميگن ارتش باد كنكي [/color] [url=http://www.tabnak.ir/fa/news/158386/%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AE%DB%8C%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86!-+%D8%B9%DA%A9%D8%B3]منبع[/url]

[color=darkblue]با سلام لطفا یک لینک معتبر و سالم از مطلب ارائه بدید تا منتقل شود. [/color]

[align=center]AN/APG-66 F-16 Radar System [/align] رادار AN/APG-66 یک رادار پالس داپلر طراحی شده مخصوص جت جنگنده اف-16 فالکون هست که نمونه ی توسعه داده شده ی رادرا WX-200 وستینگهاوس است.این رادار برای عملکرد با موشک های اسپارو- موشک میان برد پیشرفته ی آمرام و موشک کوتاه برد سایدویندر طراحی شده است. کار طراحی اولیه در 1960 شروع شد و پیشرفت به سمت رادار WWX-200 پیش میرفت.توسعه ی رادار APG-66 در سال 1975 آغاز شد و چهار سال بعدیعنی در 1979 قابلیت استفاده موثر رادار در اف-16 دست یافتی شد. [align=center][/align] این رادرا از رادار AN/APG-65 جنگنده ی اف-18 قابلیت های کمتری دارد اما وزنش کمتر و برای بدست آوردنش هزینه ی کمتر و در هواپیما فضای کمتری را اشغال می کند.رادار APG-66 از یک آنتن آرایه ایی مسطح دو وجهی استفاده می کند که در دماغه هواپیما قرار گرفته و 4 فرکانس عملیاتی دارد که در باند I و J کار می کنند.رادار از قسمت های واحد کوچک شامل: * آنتن / *فرستنده / * واحد فرکانس رادیویی توان پایین/ * پردازش دیجیتال سیگنال DSP/ * کامپیوتر و * پانل کنترل تشکیل شده است.این سیستم 10 مد عملیاتی دارد که به هوا به هوا , نمایش هوا به سطح و ساب مد ها ( زیر حالت ها ) تقسیم شده است. حالت هوا به هوا جستجو و درگیری را شامل است که دو مد چندین تغییر دارند به عنوان مثال حالت جستجو شامل RWS/TWS/LSR و VSR است. 6 مد نمایش هوا به سطح هم شامل: نقشه زمینی پرتو واقعی / نقشه زمینی پرتو واقعی منبسط شده / تیز کردن پرتو داپلر / موج رادیویی برای هدایت هواپیما و حالت دریایی است. همچنین APG-66 ساب مد های ثابت و انتخابی نیز دارد.تغییر سایز آنتن از نمونه کوچک در A-4 های ارتقا داده شده ی ارتش نیوزلند , به آنتن بزرگتر در نمونه APG-66J برای جنگنده های فانتوم E ارتش ژاپن مشاهده می شود. سیستم نمایش شامل: پانمل کنترل / نمایشگر سربالا HUD و نمایش رادرا و چند سیستم دیگر است.واحد LRU ( مجموعه خط قابل تعویض) اجازه ی کوتاه شدن زمان متوسط برای تعمیر یا MTTR را می دهد به طوری که به آسانی می توان قطعات را تعویض کرد و دیگر درگیر ابزار و تجهیزات خاص نشد.وستینگهاوس 115 ساعت را برای مشخصه یMTBF رادرا AN/APG-66 تعیین کرده است گرچه متوسط خدمتی 97 ساعت می باشد. توسعه: سری AN/APG-66 با پسوند (V) یک نمونه از رادار های پالس داپلر APG-66 هستند با یک واحد قابل تعویض LRU ی SDP یا پرداشگر سگنال اطلاعات که جایگزین کامپیوتر های APG-66 شده است. SDP وظائف ترکیب شده اش را با حافظه ی بیشتر , قابلیت توان عملیاتی بیشتر و سرعت پردازش بیشتر انجام می دهد. لازم به ذکر است که نمونه های سری (V) دارای برد کشف بیشتری به اندازه ی 20% نسبت به نمونه ی APG-66 هستند. سری ( V) همه ی مد های عملیاتی APG-66 را دارد علاوه برآن 12 مد به آن اضافه شده است: *TWS *آگاهی وضعیت دوبرابر هدف *نقشه برگ برگ شده *آگاهی وضعیت پیشرفته *رهگیری دقت بالا *نشانه ی هدف متحرک زمینی GMTI *رهگیری هدف متحرک زمینی GMTT * رهگیری هدف دریایی *آفند و پدافند اهداف چندگانه * تیز کردن پرتو خهای داپلر DBS و HRMAT این رادرا شامل 9500 قطعه است که در آن هیچ قطعه ی هیدرولیکی یا چرخی به کار نرفته است. [align=center] [/align] مشخصات تاکتیکی رادار AN/APG-66 کشور سازنده: ایلات متحده ی امریکا USA شرکت سازنده: وستیگنهاوس نوع آنتن: آریه ایی مسطح دو وجهی نوع رادار :ESA فرکانس عملکرد: باند I و J برد اسکن : بیش از 150 کیلومتر برد رهگیری: مد سربالا 72 کیلومتر مد سرپایین 34 کیلومتر وزن رادار: 134 کیلوگرم مساحت رادار: 0.1 متر مربع پهنای پرتو آنتن: 3.2*4.8 درجه طول سیستم: 74 سانتی متر عرض سیستم: 48 سانتی متر ماکزیمم زاویه اسکن آزیموت: +/- 60 درجه و +/-30 درجه و +/- 10 درجه ماکزیمم زاویه اسکن الویشن: +/- 60 درجه مشخصه ی MTBF : بین 100 تا 150 ساعت بکار رفته در هواپیماهای : F-16-A/F-16B/F-4EJ/A-4 و هاوک 200 تسلیحات همخوان با سیستم راداری: موشک اسپارو مدل های F/M/E - موشک میان برد پیشرفته ی آمرام- اسکای فلش- موشک پنگوئن-موشک میکا-موشک سایدویندر AN/APG-66 طراحی شده توسط وستینگهاوس و برای جنگنده اف-16 محصول لاکهید مارتین( جنرال داینامیکس) بود.AN/APG-68 به دنبال رادار APG-66 آمده است. تولید مجموع 2936 دستگاه از مجموعه رادار برای آینده پیش بینی می شود. نمونه های رادار AN/APG-66 این نمونه برای جت های اف-16 سری A و B طراحی شده بود. جدای از اسامی رسمی, رادار های زیر از شرکت نیز استفاده شده اند: AN/APG-66H , نصب شده بر روی هواپیمای هاوک-200 که آنتن کوچکتر داشت و قابلیت ها در این نوع تا حدودی کمتر شده بود. AN/APG-66J , رادار متناسب شده برای برنامه ی ارتقای فانتوم های F-4E ژاپن. AN/APG-66NT , نمونه رادار نصب شده بر روی هواپیمای T-39 نیروی دریایی. AN/APG-66NZ , رادار نصب شده تحت پروژه ی KAHU بر روی هواپیمای A-4 Skyhawk نیوزلند. نمونه های دیگر AN/APG-66SR,SS و AN/APG-66T که قابلیت رهگیری حین جستجوی اهداف چندگانه را داشت. AN/APG-66 (V)1 نمونه رادار توسعه داده شده برای جنگنده دفاع هوایی ADF اف-16, در این رادار اصلاحات زیر انجام شد: *بهبود کشف هدف کوچک *بهبود روشن سازی موج پیوسته مورد نیاز در موشک اسپارو. در این نمونه مد های استانداراد هوا به هوا به شرح زیر است: سر بالا – سر پایین- جستجو و رهگیری-رهگیری حین جستجو- رهگیری اتوماتیک . جستجوی جنگ هوایی AN/APG-66 (V)2 این نمونه رادار کنترل آتش FCR , بهبود داده شده ی نمونه ی قبلی و توسعه داده شده برای بروز رسانی میان دوره ی اف-16 است.این نمونه رادار با پردازشگر اصلاح شده و انتقال دهنده ی های فاز سریعتر, حافظه حجمی اضافه شده و یک فرستند با قدرت بیشتر مجهــــــــــــز شد. خصوصیات جدید در این رادار شامل: * امکان رهگیری 10 هدف حین جستجو *مــــد 6 شلیک موشک آمرام که اجازه ی شلیک همزمان به 6 هدف را می دهد. * یک مــــد آگاهی از وضعیت دو هدف را می دهد. خصوصیت دیگر شامل بهبود 25% برد کشف و برد رهگیری در مقایسه با اف- 16 های بلوک 10 و 15 است. حالت تیزی پرتو DBS داپلر 64:1 زیاد تر شد, حالت نگاشت زمینی و مد هوا به سطح بالا برده شد, سیستم ضد اقدام متقابل الکترونیک یا ECCM بهبود داده شد,میزان اعلان خطر ساختگی بهتر شد, سازگاری نمایشگر رنگی با سیستم و بار گذاری OFB گذرگاه مالتی پلکسر ( برای کامپیوتر سیستم). RC یا کامپیوتر رادار و DSP یا پردازش دیجیتال سیگنال جنگنده های F-16A/B که روی نمونه ی اصلی سیستم APG-66 بودند, با یک پردازشگر سیگنال اطلاعات SDP با 6 برابر توان پردازش بیشتر تعویض شد.در نتیجه وزن سیستم 18 درصد ن مساحت و حجم سیستم 16% , توان تلف شده 14% و هوای خنک 19% کاهـــــــــــش پیدا کرد.شماری از برد های مداری از 45 عدد به 14 عدد کاهش پیدا کردند و نهایتا" واحد LPRF (واحد فرکانس رادیویی توان پایین) و واحد فرستنده بهبود و اصلاح شدند. AN/APG-66 (V)3 نمونه تنزل داده شده از APG-66(V)2 با قایلیت روشن سازی موج پیوسته برای هدایت موشک اسپاروی AIM-7F . این نمونه رادار برای تایوان توسعه داده شد. [align=center]نویسنده و مترجم: SALAM از سنترال کلاپز[/align]

[color=darkblue][quote]سلام اون قمستی که گفت ما تونستیم تصایر ارسالی هواپیماهای جاسوسی رو به پایگاه های اسرائیلی به دست بیاریم .... کسی در موردش نظری نداره ؟؟؟ فکر کنم اگه اینجور باشه ما هم باید بتونیم مال این آمریکایی ها رو به دست بیاریم می تونیم ؟؟؟[/quote] حتی تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین مانند MQ1-Pradetor به صورت کد نشده به مرکز کنترل ارسال می شوند.در دو سال اخیر امریکایی ها متوجه شدند که شبه نظامیان عراقی به تصاویر ارسالی این هواپیماها دسترسی کامل دارند و در فرصت مناسب از تیررس آنها خارج میشوند... اما چگونه ؟ شما میتونید تنها با صرف 26 دلار و خرید نرم افزار SkyGrabber که ساخت روسیه هست و برای دریافت اطلاعات شخصی نظیر فیلم و موسیقی طراحی شده است به شبکه اطلاعاتی این پریدیتور های اسباب بازی متصل شوید و تصاویر ارسالی آنها رو با کیفیت Full HD (!) مشاهده کنید... اضافه کنم که امریکایی ها از سال 1990 و جنگ بوسنی به این ماجرا آگاه بودند اما فکر نمیکردند که کسی بتواند آنرا کشف کند !!!! ... نتیجه ؟! شما از B-2 ها،F22 ها و ماهواره های فوق پیشرفته جاسوسی و امثالهم تنها یک اسکلت مخوف + مقداری مقالات و عکس آبدار مشاهده میکنید،لذت ببرید و تحسین کنید،اما فراموش نکنید که باز هم ساخت بشر است و ممکن است نقطه ضعفی هرچند مسخره آنرا تبدیل به یک اسباب بازی کنترلی دست بچه ها کند !!! موفق باشید ! [/color]

[color=darkblue]سلام اون پست رو ساعت حدود 4 صبح دادم.شما ببخش... درباره اون توپ هم عرض کردم که, مدلی که روی این هواپیما نصب میشه 30mm 553 هست و اصلاح میکنم, 1200 نرخ شلیک داره...این توپ بر روی تقریبا تمام جنگنده های فرانسوی نصب شده و در کفیر و لاوی هم استفاده شده است. این PDF کاملا گویاست.تقدیم شما... 180KB - [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/airproducts-000084-document1.pdf]دانلود[/url] [/color] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_DEFA30mm%7E1.jpg[/img][/align]

[color=darkblue]با سلام ظاهرا سرور جدید سایت آی پی های رنج کشورمان را بن کرده و ورود به سایت ملزم به استفاده از روش های نامتعارف (!) میباشد. حداقل برای بنده چنین است و البته شاید اشتباه میکنم. لطف کنید بررسی کنید. موفق باشید... [/color]

[color=darkblue]سلام... با تشکر،منتقل شد. [quote]اون وسيله اي كه زير اين هواپيما نصب هست چيه ؟! [/quote] این یکی از آتشبارهای خانواده DEAF ساخت فرانسه هست, کالیبر 30 و نرخ شلیک 1300 شلیک در دقیقه و به صورت پاد به بدنه وصل میشه...گونه های مختلفی از این آتشبار در نیروی هوایی اسراییل هم تولید و به صورت گسترده استفاده شده است. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/C101-gun_050.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Canon_DEFA_MG_1400.jpg[/img] [/align] [/color]

[b][color=darkblue]حقیر به هیچ وجه قصد صرف انرژی اضافه و حرکت و تحلیل مفاصل انگشتانم بر روی صفحه کلید را برای ثبت اراجیف تاریخی در این تاپیک نداشته،اما ترجیحا تمایل بسیاری دارم عزیزان با مشاهده وجه متبرک شده بنده که با دیدن نام مقدس تاپیک به این شکل = در آمده از صرف هرگونه انرژی اضافی در این تاپیک خودداری کنند...متشکرم...![/color][/b]

[color=darkblue][quote]رصد يك! دوستان كسي ميدونه از چه نوعيه!؟[/quote] در وب چیز خاصی جز این خبر منتشر نشده، البته بنده از روی اسم یه حدس میزنم! [/color]

[color=darkblue]سلام [quote]در زمان خودش موتور نسبتا خوبی بود ولی خب مشکلات خاص خودش رو داشت، به قول یکی از خلبانان اف 14 در زمان داگ فایت همیشه می بایست یه چشممون به دور شمار موتور باشه و مواظب استال کمپرسور باشیم. . .[/quote] این مشکل اغلب در ارتفاعات و زوایای حمله بالا و در صورت افزایش سریع تراست (حرکت سریع تراتل) صورت میگیرد. علت اصلی هم نقص در سیستم احتراق سوخت و مکث کوچک آن است که نتیجه آن عدم کنترل فشار و حجم گاز تولیدی در کمپرسور است و موجب خفه شدن کمپرسور اصلی میشود. به عبارت دیگر در حالت پرواز ساب سونیک این مکث کوچک باعث احتراق ناگهانی حجم زیادی سوخت شده و به دلیل بسته بودن اگزوز ها به دلیل اختلاف فشار این گازها خارج نمیشوند و به حالت عکس به کمپرسور باز میگردند و آنرا از کار میاندازند در واقع با کمی باز کردن اگزوز ها میتوان از آن جلوگیری کرد. [quote] [/quote] شما چرا محمد جان؟ نیازی به زیاده گویی نیست،سعید عزیز در قوانین به بخوبی چنین پاسخ هایی را توجیه کرده اند: [quote]10 - لطفاً در هنگام جواب دادن به سوالات از به کار گیری الفاظ و جملاتی که باعث دلسردی کاربر سوال کننده شود خودداری کنید. [b]این را بدانید کسانی هستند که سوالهایشان بسیار ابتدایی می باشد همانطور که شما روزی اینگونه بودید.[/b] لذا از به کارگیری کلماتی که باعث دلسردی کاربر [b]بجای دریافت جواب[/b] شود خودداری کنید. [/quote] مهدی جان شما میتونید به این [url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=4177]لینک[/url] مراجعه کنید که به طور کامل در مورد پس سوز در موتورهای هوایی صحبت کرده است. [quote]در پس سوز ها و موتور هاي موشك از هواي كنار گذر در حاشيه اطراف مجرا پس سوز (ونتوري) استفاده ميكنند تا دما منتقل بشه و حرارت مستقيم با سطح در ارتباط نباشه ... پس مشكلي پيش نمياد ... اما احتمالا كمي اون دهانه موتور مستهلك بشه و به موتور فشار بياد ..[/quote] جریان هوای کنارگذر برای خنک کردن فشاری با دمای بیش از 1200 درجه سانتیگراد کافی نیست...پس از چند دقیقه دمای فلز بسیار بالاتر هم خواهد رفت. راه حل این مشکل در هواپیمای رویایی SR-71 استفاده شده که به حق اوج تکنولوژی پیشرانه ها، یعنی ابداع پیشرانه ترکیبی «توربو رم جت» بود.در این پیشرانه با چینش جالب دو موتور توربو جت و رم جت در درون هم،استفاده از سوپرآلیاژهای با فناوری نوین در ساخت قطعات موتورها،به کارگیری تدابیر ویژه جهت خنک سازی قطعات و به کارگیری سوخت ویژه در آن باعث روی کار آمدن هواپیمایی با سیستم پس سوز با عمکرد مداوم و قادر به پرواز با سرعت 4 ماخ شد. [quote]حالا اگه هواپیما در حال گریز باشه و نیاز به سرعت بالا داشته باشه آیا روشن کردن پس سوز به ضرره؟ مثلا اگه دشمن اقدام به شلیک موشک حرارتی کنه و شما هم نیاز به سرعت بالایی داشته باشی آیا روشن کردن پس سوز کار درستیه؟ اثر حرارتی که پس سوز میزاره مشکلی جدی به حساب نمیاد؟[/quote] قبلا در این [url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&p=119210#119210]لینک[/url] (رزرو سوال در بخش پرسش و پاسخ) به سوال شما پاسخ داده شده. [quote]شما بر مکانیک هوایی برادر! شایدم رفتی....! [/quote] ها...؟ [quote]ایا در ایران توان ساخت قطعات چنین موتوری وجود دارد. [/quote] بله الحمدلله قطعات مصرفی هواپماها در داخل به روش مهندسی معکوس ساخته میشوند و این هواپیماها بهترین سرویس ها و اورهال ها رو طی میکنند. ... درود.[/color]

[color=darkblue]حقیر هم به نوبه خودم این ضایعه دردناک رو به تمام شیعیان دنیا و خصوصا لبنان تسلیت عرض کرده و از خداوند متعال مسألت میكنم كه رحمت خود را بر روح این سید گران قدر نازل فرماید و ایشان را با اولیای الهی محشور نماید. [quote]بيمارستان بهمن؟....مال ايرانه اين بيمارستان؟[/quote] خیر،یک بیمارستان در جنوب بیروت است.[/color]

[b][align=center][color=darkred][size=18]Pratt & Whitney TF30-JTF10A[/size][/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-TF30_turbofan_in_an_F-14A.JPEG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_22426.jpg[/img][/align] [color=darkblue]موتور توربوفن JTF10 ( که با نام نظامی TF30 شناخته میشود ) اولین موتور توربوفن با پس سوز ساخت شرکت پرات اند ویتنی می باشد که کار طراحی و ساخت ان در سال 1959 شروع شد . در سال 1962 توسط وزارت دفاع ایالات متحده به عنوان اولین پیشرانه ی توربوفن با پس سوز برای جنگنده ی جدید ( که تحت عنوان پروژه ی TFX که بعد ها منجر به تولید هواپیماهای F111 شد ) انتخاب شد و در سال 1964 اولین پرواز خودش را بر بستر هواپیمای F111 با موفقیت به انجام رساند . موتور TF30 را میتوان یکی ناموفق ترین و بدشانس ترین محصول ساخت شرکت پرات اندویتنی دانست موتوری که علارغم داشتن ویژگی های عملیاتی بالا به علت مشکل مادر زادی * واماندگی * که از بدو تولد تا اخر خدمت گریبان گیرش بود نتوانست هوانند دیگر محصولات ساخت این شرکت موفق باشد . در این مقاله سعی داریم تا به ویژگی های بارز این موتور وهمچنین عواملی که مانع موفقیت این موتور شدند را بررسی کنیم. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_300px-TF30i.jpg[/img][/align] اواخر دهه ی 50 میلادی را می توان سال های اوج فعالیت شرکتهای موتورسازی جهان دانست ، شرکت های مطرح موتور سازی جهان دست به ساخت نسل جدیدی از موتورهای روز جهان زدند موتورهایی که به واسطه ی استفاده از تکنولوژی فن جت دارای ویژگی های خوبی همچون سرعت بالا ، نسبت رانش به وزن بالا ، پس سوز با راندمان و کاهش مصرف سوخت بودند . از جمله ی این شرکتها ، شرکت معروف موتور سازی پرات اند ویتنی بود که اقدام به طراحی جدید ترین نسل موتور های نظامی جهان کرد «« موتور توربوفن با پس سوز »» [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_f135_fte2.jpg[/img] س [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/TF30_Side_Cut_Compressor_LP.jpeg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_TF30_Side_Cut_Compressor_LP.jpeg[/img][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/TF30_Side_Cut_Compressor.jpeg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_TF30_Side_Cut_Compressor.jpeg[/img][/url] [/align] کار طراحی این موتور در سال 1958 اغاز شد و مراحل ساخت اولین پیش نمونه ی این موتور در سال 1959 اغاز شد .درسال 1961 وزارت دفاع ایالات متحده نیاز نیروی هوایی و دریایی خود را به یک جنگنده / بمب افکن مافوق صوت و ناونشین در قالب پروژه ی TFX اعلام کرد و از تمامی شرکت های مطرح هواپیماسازی ان زمان درخواست شرکت دراین مناقصه را کرد. درسال 1962 شرکت جنرال داینامیک ( امروزه لاکهید مارتین )با طرح F111برنده ی این مناقصه اعلام شد.در این مناقصه موتور توربوفن TF30-P1 ( اولبن مدل ساخته شده ) به عنوان قلب تپنده ی این هواپیما انتخاب شد. ساخت اولین پیش نمونه ی F111 درپاییز سال 1963 اغاز شد واولین F111 در 15 اکتبر سال 1964 یعنی 16 روزدتر از برنامه از پیش تعیین شده اماده شد. در سوی دیگر شرکت پرات اندویتنی در حال انجام اخرین مراحل تست موتورTF30-P1 خود برای انجام اولین پرواز بر بستر F111A بود ، شرکت پرات اند ویتنی اخرین مرحله ی تونل باد موتورTF30 را برای سازگاری ورودی هوای موتور در سال 1964 انجام داد. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/General_Dynamics_F-111A_%2528third%2529_061003-F-1234S-009.jpg[/img][/align] واما روز موعود فرا رسید ماه دسامبر ماه پرواز دو تکنولوژی جدید بود پرواز جدیدترین نسل موتورهای نظامی جهان بر بستر جدید ترین نسل جنگنده بمب افکن های جهان اولین موتور توبوفن با پس سوز نظامی جهان بربستر اولین F111 ( یا بهتره بگیم اولین VTF30 بر بستر اولین VF111 ) . اولین پرواز هر دوتکنولوژی جدید با موفقیت انجام شد هردوشرکت به موفقیتهای بزرگی دست پیدا کرده بودند خصوصا پرات اند ویتنی ! درسته که شرکت پرات اند ویتنی تنها شرکتی نبود که بر روی موتورهای توربوفن با پس سوز کارمیکرد ولی این شرکت اولین شرکت موتورسازی در جهان بود که این نسل از موتورها را در جهان عملیاتی کرد . مدل های مختلف :TF30 TF30-P-1 اولین سری موتورهای پرات اند ویتنی TF30 این مدل بود که در سال 1964 بر روی هواپیمای جنرال داینامیک F111A نصب شد. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_20090810075042587.jpg[/img][/align] TF30-P-2 این مدل با TRUST برابر 10,200 پوند (45.5KN ) درهواپیمای دو موتوره F6D Missileer نصب شد. TF30-P-3 این مدل با تراست 10,750 پوند ( با پس سوز ) بر روی F111 A/D/E نصب شد. TF30-P-5 این مدل بر روی نخستین 67 فروند A-7E نصب شد ( این مدل فاقد پس سوز بود ) TF30-P-6 با مجموع تراست 11,353 پوند بر روی A-7A نصب شد ( این مدل فاقد پس سوز بود ) [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_a-7_2.jpg[/img][/align] TF30-P-7 این مدل بر روی FB 111A نصب شد. TF30-P-8 با مجموع تراست 12,159 پوند بر روی A-7B نصب شد ( این مدل فاقد پس سوز بود ) TF30-P-9 این مدل با مجموع تراست 20,907 پوند بر روی F111D/E نصب شد مدل های D و E دارای مشکلاتی در زمینه ی ورودی هوای این موتور داشتند این مشکل با طراحی دوباره ورودی هوای موتور برطرف شد. TF30-P-12 این مدل با مجموع تراست 22000 پوند بر روی هواپیمای F111B نصب شد. TF30-P-18 این مدل با مجموع تراست 15000 پوند بر روی هواپیمای A-7F نصب شد ( این مدل فاقد پس سوز بود) TF30-P-100 با مجموع تراست 25,100 پوند ( با پس سوز ) بر روی هواپیمای F111F نصب شد. این موتور درسال 1985-1986 به TF30-P-111 ارتقا داده شد. TF30-P-103 این مدل با تراست 18000 پوند بر روی F111C نیروی هوایی استرالیا نصب شد. TF30-P-107 این مدل با تراست 19,980 پوند بر روی F111G نیروی هوایی استرالیا نصب شد. TF30-P-108 این مدل بعدها بر روی F111C نیروی هوایی استرالیا نصب شد. TF30-P-109 این مدل بر روی F111C/G نیروی هوایی امریکا نصب شد. TF30-P-408 این مدل با مجموع تراست 13,400 پوند بر روی A-7B/CE و A-7P ، EA-7 L ، TA-7C/P نصب شد. TF30-P-412 این مدل با مجموع تراست 20,900 پوند بر روی F14A نصب شد. این موتور بر روی F14A مشکلات زیادی را به وجود اورد. واماندگی کمپرسور خصوصا در زاویه ی حمله ی زیاد وحرکت سریع اهرم گاز و مشکلات ورودی هوای موتور از جمله ی بزرگترین مشکلات این موتور بود TF30-P-414 ارتقای TF30-P-414 در ماه مارس 1969 اغاز شد و این موتور در سال 1982 وارد خدمت شد ( گفتنی هست که مدل های اولیه ی این موتور در دهه ی 70 بر روی F14A ایران نصب شد) این مدل با مجموع تراست 20,900 پوند دارای 3 فن سه مرحله ای با کنارگذر پایین بود. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_24964.jpg[/img][/align] و اما سخن اخر: این موتور هم نتوانست به طور کامل مشکل واماندگی موتور هواپیماهارو حل کند.پس 18 مدل ارتقا و 28 سال خدمت زمان ان فرا رسیده بود تا نیروی هوایی ایالات متحده از دست موتورهای پرمشکل TF30 خلاص شود. سر انجام موتورF110 جنرال الکتریک با تراست 25000 پوند وارد کارزار شد و سپس F14B/D همگی به این موتور مجهز شدند.گفتنی است که قرار بود F14A نیروی هوایی ایران در اولین مرحله اورهال خودش در سال 60-62 به موتورهای F110 مجهز شود که با مقوع انقلاب در ایران این امر هیچ گاه عملی نشد. تفاوت موتورهای توربوفن TF30-P-414A و F110-GE-400 موتورهای توربوفن مورد استفاده در اف-14 تامکت : TF30-P-414A : [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_f14-detail-engine.gif[/img][/align] قطر موتور : 1245میلی متر وزن : 1825 کیلوگرم Air Mass Flow : 118 kg/s بیشترین حرارت در محفظه ی احتراق :1590 کلوین Thrust : 68 kN حدود 15100 پوند Thrust با Afterburner : 112 kN حدود 24800 پوند F110-GE-400 : [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_f14-detail-engine-f110.gif[/img][/align] قطر موتور : 1180میلی متر وزن : 1740کیلوگرم Air Mass Flow : 120 kg/s بیشترین حرارت در محفظه ی احتراق :1745کلوین Thrust : 73.8 kN حدود 16400پوند Thrust با Afterburner : 124.5 kN حدود 27600 پوند [/b][/color] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_020926-n-2781v-170_1280.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_f14_116.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_a7_01.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_f-111-02.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/F-111-options.png[/img][/align] [color=red][b]ترجمه ای از: [url=http://www.scramble.nl/wiki/index.php?title=Pratt_%26_Whitney_TF30]www.scramble.nl[/url] منبع: [url=http://www.aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?t=32534]Aerospacetalk[/url] [/b][/color]