[color=darkblue]جالبه،چرا استتار سبز دارند؟ مگر تو عربستان جنگل یا دشت هم دارند ؟ [/color]

[color=darkblue]حالا کی میخواد اینو بخره ؟؟؟ اصلا به نظرتون ارزشش رو داره با این مشخصات؟؟؟[/color]

[color=darkblue]خوبه گفتم اساتید مراعات کنند،نمیگفتم چه میکردید...اصلا این جمله یعنی سرت رو بنداز پایین بیخیال شو، کی بهت گفت جواب بدی؟ کاملا صحیح خوب باشه منتظر سوال بعدی باشید... [/color]

[color=darkblue]این هم یک سوال آبکی... تصویر چیست و چه وظیفه ای دارد؟ (اساتید لطفا مراعات کنند ) [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/WHAT_IS_THAT.jpg[/img][/align] [/color]

[color=darkblue]اختلاف جزئی هست،ولی همین مقدار در سرعت های بالا خودش رو نشان میده...[/color]

[color=darkblue]ضمن تشکر از شما،تاپیک منتقل شد... خوب این چه کاریه؟الان هواپیماهای بهتر و جادارتری هم هستند که ارزونتر اند و ریسک کمتری هم دارند...ظاهر خنده داری داره...فکرش رو بکنید،وسط اتوبان سرعت بگیری بعد پرواز کنی [/color]

[color=darkblue][quote]دستت درد نکنه ابراهیم جان . راستی هر اینچ 2.54 سانتی متره یعنی کمتر از 3 سانتی متر اگه بشه تبدیل کن ملت حالشو ببرن منتظر موتور های جت دیگه هستیم شک نکن [/quote] چشم،تبدیل میکنم تشکر از رضا جان بابت عکسها،خودم میخواستم قرار بدم که زحمتش رو کشیدند... [/color]

[color=darkblue]مشکلی نیست، روی یه سه پایه محکم نصبش میکنیم بعد هم... اگر اشتباه نکنم در COD5 بوده... تشکر بابت مطلب [/color]

[color=darkblue] ما که از تانک ها چیزی چیزی نمیدونیم، ولی عکس بعدی رو روزو میکنم،کسی نذاره... [/color]

[color=darkblue][quote]فقط اگر كسي به خواص موتور روي دم اشاره كنه و سازه اون قسمت خيلي ممنون ميشم ...[/quote] خواصی نداره ووپی جان،موتوره دیگه در طرح های سه موتوره یا تمامی موتورها در عقب هواپیما سوار میشند که باعث زیباتر شدن طرح میشه و یا دوموتور در بال و دیگری زیر سکان عمودی مانند این طرح... اگر اشتباه نکنم این هواپیما 7 سانحه داشته... سری ام.دی مک دانل داگلاس ادامه طرح های موفق دی.سی برای جانشینی اونها بود،سرعت تولید این هواپیما بسیار زیاد بود طوری که تا ماه ژوئن 1993 صد فروند ازش ساخته شد.میزان بردش هم در مدلهایش سیر صعودی داشت... راستی قیمت این هواپیما بسته به مدل بین 65 تا 140 میلیون دلار متغیره (قابل توجه شما) [/color]

[color=darkblue]مسلما که مبلغ 380 میلیون یورو برای خود موشکها که نیست... تشکر از مقاله ارسالی شما، با توجه با کارایی و قیمتی که داره نمیصرفه،نخواستیم... همون هلفایر... چی شده ووپي جان؟ بحران اقتصادی بر جیب مبارک شما هم اثر کرده...؟ نکنه این رو هم میخواستی بذاری برای هلیکوپتره... [/color]

[color=darkblue][quote]دستت درد نکنه ابراهیم جان!! می گم می گفتن صاعقه موتور RD-33 داره!! حالا چطور شد جی 85؟! یا شما این رو حساب اف پنجش کردی؟! [/quote] خوب،خوبه خوتون هم میگید که میگن... با یک نگاه به اگزوز صاعقه،تایگر و فلکروم ها میشه همه چیز رو فهمید،و همینطور صدای موتورها...موتور صاعقه ها همان J85 هست که بازسازی و بهینه سازی شده، ساخت اون هم به هیچ وجه سخت نیست...نگاهی به ابعاد بندازید متوجه میشید... در نوع خودش پیشرانه بسیار خوبیه و کلی به نیروی هوایی ایالات متحده خدمت کرد.این امکان رو هم داره تا در بسیار از هواگرد ها نصب بشه،مصرف سوخت خیلی بالایی هم نداره ابرام خان،با کمی بهینه سازی و بروزرسانی برطرف میشه،اون مقدار هزار و پانصد لیتر بر ساعت هم حداکثر نرخ در سطح دریاست، که اشاره کردم در سرعت و ارتفاع کروز به 400 لیتر بر ساعت میرسه... سعی میکنم بخش موتورهای هوایی رو تکمیل کنم،تنها یک پیشرانه J79 بود که تخصصی روش بحث شده بود.انشاالله بخش مفیدی شود[/color]

[color=darkblue][quote]اين تاپيك رو اوردم بالا تا ضمن تبريك به دست اندركاران ساخت اون بگم كه سريعترين ترانزيستور جهان متعلق به نورثروپ گرومن اگر اشتباه نكنم و با سرعت 1000 گيگاهرتز يعني يك تراهرتره كه درگينس هم به ثبت رسيده ![/quote] خوب،این مال سال 83 هست، اون ترانزیستور رو کی تولید کردند...؟ [/color]

[color=darkblue]برای من هم هفتاد و دو متر هست... برای اینکه مشکل اینچنینی پیش نیاد اینطور بنویسید 2.75 متر این / همه چیز رو قاطی میکنه... حالا بیخیال چرا بحث فلسفی میکنید [quote]براي اينكه پولش در بياد واسه شما مفت حساب ميكنم دوري 100 هزار دلار !!! [/quote] قربون دستت،میرم یه نو برا خودم میخرم...دستت طلا [/color]

[color=darkblue]البته اون لیزر آزمایشی بوده [size=9](نبوده؟)[/size] تا حالا قسمت نشده باهاش پرواز کنیم،فقط برای سفرهای حج ازشون استفاده میشه،منتها یه عربستانیش رو دیدم،از بالای سرم رد شد... همینطور ماتم برده بود به هواپیما... واقعا نسبت به سایر هواپیماها عظمت داره...! شفق جان مگه سر شما چقدر جاداره که ما هم روش بشینیم؟ یکم آهسته تر ارسال کنید،چشم،استقبال و بحث هم زیاد میشه...[/color]

[color=darkblue]این مطلب رو خوندم منتها دقت نکردم بهش... [quote]اولا 10 تیر فشنگ برای تفنگداران، ثانیا 5 فشنگ برای افراد مسلسلچیها...[/quote] [quote]خدمت عزيزانم عرض كنم كه در اموزش بسيج همه تقريبا اين سلاحها رو امتحان ميكردن و فرماندهان نمراتي بهشون ميدادند. دست اخر بر اساس توانمنديها به رسته هاي مختلف تقسيم ميشدند.[/quote] در حال حاضر هم همینطوره،اگه خدا بخواد توی جنگهای چریکی با MP5 آموزش میبینیم... [/color]

[b]. [align=center][color=brown][size=24]Saturn AL-31[/size][/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/300px-Saturn_AL-31_FN_1.jpg[/img][/align] [color=darkblue]موتورهای سری AL-31 یک موتور توبوفن نظامی است که توسط شرکت لیوکا طراحی و توسعه یافته بود و هم اکنون توسط NPO Saturn روسیه پشتیبانی میشود.این موتور ویژه که برای هواپیمای چند منظوره سوخو-27 فلانکر طراحی شده بود در مدلهای AL-31F رانشی برابر 123 کیلونیوتن در حالت پس سوز و در مدلهای FM حدود 137 کیلونیوتن و در مدل FU حدود 142 کیلونیوتن رانش داشت.در حال حاضر مشتقاتی از این موتور در چین برای هواپیمای چند منظوره J-10 جیان مونتاژ میشود. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_mURI_temp_842ee182.jpg[/img][/align] مدل ها موتور های AL-31FP و AL-37FU مجهز به فناوری تغیر بردار رانش بودند که در هواپیماهای SU-30MKI ویژه هندوستان و SU-30MKM ویژه مالزی استفاده شدند.مدل AL-37FU میتوانست تا حداکثر 15 درجه به سمت بالا و پایین و با سرعت 30 درجه بر ثانیه تغیر جهت دهد.موتورهای AL-31 میتوانند در برابر جریان های شدید هوایی(مثلا درمانور) به خوبی ایفای نقش کند و از این نظر به شهرت بالایی رسید.از دیگر نکات این موطور نیتوان به قابل تعویض بودن موتورهای چپ و راست فلانکر با هم نام برد.متوسط زمان بین تعمیرات اساسی موتور در مدل های AL-31F حدود 1000 ساعت میباشد.برخی گذارشات تایید نشده حاکی از آن است که روسیه در سال 1990 تعدادی از این موتورها را برای تعویض موتور های تامکت به ایران فروخته است.. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_SU-9.jpg[/img][/align] مدل 117S نسل جدید پیشرانه های سری 117S یک مدل بهینه سازی شده از مدل AL-31F میباشد که به عنوان پیشرانه پایه Su-35BM سوپر فلانکر برگذیده شده است.این پیشرانه رانشی برابر 142 کیلونیوتن در حالت پس سوز و 86 کیلونیوتن در حالت خشک دارد.از ویژگی های این مدل میتوان به فن بزرگتر شئه به مقدار 3% ، توربین های فشار پیشرفته و سیستم کنترل دیجیتالی اشاره کرد.همچنین قابلیت تغیر بردار رانش سه بعدی همانند AL-31FP را نیز دارا میباشد.این موتور با عمر حدود 1000 ساعت در 20 فوریه 2008 آزمایش های پروازی را با Su-35BM با موفقیت سپری کرد. ---- مشخصات مدل F ---- نوع: توربوفن سوپرسونیک طول: 5 متر قطر بدنه: حدود 1 متر وزن خالی: 1.57 تن در مدل روسی و 1.8 تن در مدل فرانسوی اجزای سازنده کمپرسور ها: 4 فن و 9 مرحله کمپرسور ضریب گردش: 0.59:1 توربین: دو عدد تکی توربین کارایی حداکثر رانش خشک: 74 کیلونیوتن پس سوز: 122 کیلونیوتن مصرف سوخت: عادی: 47 کیلوگرم در ساعت پس سوز: 192 کیلوگرم در ساعت نسبت رانش به وزن: 8 در مدل روسی و 7 در مدل فرانسوی[/color] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_11_nozzleint.jpg[/img][/align] [align=center][color=red] نویسنده و مترجم: ابراهیم چنعانی در صورت اسفاده از این مطلب درج نام نویسنده و لینک سایت میلیتاری الزامی میباشد.[/color][/align][/b]

[color=darkblue]همان مدلهای اولیه هم خوب است،نباید انتظار این موتور رو که داشت،همون رو هم تولید کنیم باید دستشون رو ببوسیم بذاریمشون کنار،ادامه راه با خودمان... مهم تکنولوژی ساخت است نه کیفیت،خومان هم میتوانیم در صورت تولید پیشرانه،آنرا بهینه سازی کنیم،مانند موتور J85... [/color]

[color=darkblue]تشکر از مقاله ارسالی شما... بویینگ 747 طرح باخته از مناقصه هواپیمای ترابری نظامی غولپیکر ایالات متحده بود که C5 برنده آن شد.بویینگ هم طرح خودش رو کامل کرد و 747 رو برای خطوط هوایی ارایه داد.به نظر کارشناسان بویینگ با حفظ نرخ رشد سالانه 15% مسافرت های هوایی تا دو سال دیگر به هواپیمایی احتیاج هست که بتواند 400 نفر مسافر رو تا مسافت درازی منتقل کند.بنابر این کار بر روی 747 ادامه یافت. در 1966 شرکت پان امریکن یک قرارداد نیم میلیارد دلاری با بویینگ برای خرید 25 فروند 747 امضا کردند و بسیاری از مشکلات مادی هم قبل از تولید هواپیمایی برطرف شد.بعد از تحویل به پان امریکن،مدیر جدید شرکت که خلبان ماهری هم بود پروازی آزمایشی با ان انجام داد،در اون پرواز انواع مانورها مانند شیرجه های شدید و واماندگی انجام شد،گرچه تمام هواپیما میلرزید و نوک بالها تا 6 متر بالا و پایین میرفت حادثه ای رخ نداد.در اون روز 747 رو ایمن ترین هواپیمای تاریخ نامیدند! گونه نظامی 747 به نام E-4 یا همان AirForce One هواپیمای فرماندهی رییس جمهور امریکاست که در زمان حمله با ایالات متحده کاربرد دارد،ناسا هم برای حمل شاتل از 747 استفاده کرد که باعث محبوبیت زیادی شد.747 هواپیمای ایمنیه ولی حوادثی که داشته به دلیل گنجایش بالاش بیشتر فاجعه بود تا حادثه... [/color]

[color=darkblue]باشه،هر وقت خریدی اینورا هم بیا یه چرخی باهاش بزنیم روسیه دیگه،گرون فروش!!![/color]

[color=darkblue]خسته نباشید هانس عزیز.... حالا کی میخواد شرکت کنه؟ [/color]

مسلمه برادر،البته اون ایگل آزمایشی ناسا بود و بر روش کانارد و نازل بردار رانش گذاشتند،همینطور که واریور عزیز هم فرمودند بدنه رو هم تقویت کردند،البته آخرش چی؟ آزمایش...!!!

[color=darkblue]ضمن تشکر از رضا جان... ابرام خان حالا میخوای بخری؟؟؟ [/color]

قابلی نداشت،خوب ابتدا امریکایی ها بودند که در سال 1930 تحت پروژه ای اگر اشتباه نکنم به نام WALRUS HUAL تحقیقاتی انجام دادند و موتورهایی ساختند که بعد ها طرح کنسل شد،بعد ها هم انگلیسی ها در سال 1965 در هواپیمای باربری عمود پروازشون به نام AW.681 از این تکنولوژی استفاده کردند،اما اولین جت واقعی دنیا که این قابلیت رو داشت هاریر بود...

[color=darkblue]ممنون امیدجان،بسیار مفید بود... این هندی ها چقدر خودشون رو چسبوندن به اسراییلی ها!همچین موشک هایی بسیار بدرد بخور هستند،با توجه به برد و کلاهک دو تکه ای که داره بسیار قدرتمنده...[/color]