[color=darkblue]جلبه!چیزی دربارش نمیدونستم !!! گویا عکس دومی هم که گذاشتم هم همین بلوگاست... بزودی مطلبش رو ارسال میکنم [/color]

[color=darkblue][quote][quote]مهدی راستی یادم اومد،ترایدنت اسم یک هواپیمای مسافربری زیبای انگلیسی هست !!! [/quote] مقالش رو بزار حالشو ببريم! [/quote] هواپیمای مسافربری رو ؟اینجا؟راستی این بلوگا چیه؟ [/color]

PersianKing ممنونم از پستت،خسته نباشی درخواست اکانت بدید تا اگر به 5 تا رسید براتون ایجاد بشه...

خوب آخه جنایت کار،اگه سلاح هسته ای نداشتی چی کار میکردی؟ آقا تسلیم،بعدا حسابت میرسم ... اگه مایل باشید مقاله ای درباره An-225 آماده میکنم،از این هواپیما برای حمل شاتل بوران هم اسفاده شد.

[color=darkblue]تشکر رضا جان منظر ادامه اش هستیم... چند وقتی بود نبودید! [/color]

[color=darkblue]مطمئنم یک روزی میرسه که دیگه هیچ ماهواره ای بیشتر از 1 روز سالم نمونه... شعار: فضای ما،خانه ما مرسی امین جان[/color]

[color=darkblue][quote]پرواز FCF يعني چي؟ يعني واقعاً اين هواپيما بيش از 15 ساله كه داشته خاك مي خورده؟؟!! دستشون درد نكنه![/quote] FCF مخفف کلمات Functional Check Flight به معنی پرواز تست های اساسی است.اینگونه هواپیماها بعد از بهینه سازی سازه ای باید مورد آزمایش های پروازی،مثل پرواز سوپرسونیک،تقرب سریع و ...قرار میگیرند.در اینگونه آزمایش ها هیچ جسم اضافی(مثل سلاح و تانکر) حمل نمیشود،بلکه فقط به منظور آزمایش پروازی است.البته طبق چیزی که من دیدم موتور تعویض شده،احساس میکنم ورودی هوا بیش از حد عقب رفته،خروجی موتور هم که گویا شبیه RD-33 هست... بله،موتور تعویض شده،،،البته باید هم تعویض میشد،یکی از مشکلات جدی تامکت های نوع A،ضعف موتور بود،به صورتی که هواپیما به حالت استال در می آمد...درود بر تمامی پرسنل زحمتکش نیروی هوایی! [quote]دست شون درد نکنه ولی این جنگنده زور بزنه تا 5 سال بیشتر رو خط پرواز نمی مونه. پول و وقت رو برای برای اون هایی که رو خط پروازی می کردن بهتر بود.[/quote] چرا تا 5 سال؟امروزه با وجود کارهایی مثل اورهال اساسی و بازسازی سازه ای و بهینه سازی های اویونیکی،دیگه بازنشت شدن معنی نداره! راستی فکر کنم نصف بال این هاپیما در جنگ تحمیلی کنده شده بود! درود [/color]

البته... هواپیماهای زیادی هستند مثل آنتونف 124 و 225 که دومی بزرگترین هواپیمای جهان با وزن ناخالص بیش از 1 میلیون پوند است... مهدی برای بچه های هوایی پررویی نکن،میرم گالاسکیم رو میارم،سی کینگ ها رو از رو هوا پرواز میدم میگم بیان دخل اون زیردریایی انگلیسیه(اسمش چی بود؟) رو بیارن!! امین جان ممنون،نمیدونستم...

[color=darkblue]راستش نیمدونم...ولی معنی لغویش میشه اسم یک ماهی بزرگ! مهدی راستی یادم اومد،ترایدنت اسم یک هواپیمای مسافربری زیبای انگلیسی هست !!! [/color]

[color=darkblue][quote]ابي خان سلام ما نمي تونيم به كاربراي جديد بگيم كه تاپيكهاي قديمي رو مطالعه نكنن يا سوالاتشونو در مورد اونها نپرسن بهترين راه اينه كه يا تعداد تاپيكهاي اسكرول رو آقا سعيد زحمت بكشن بيشتر كنن يا اسكرول زماني بشه يعني مثلا تا 48 ساعت تاپيك رو اسكرول بمونه اگه REPLY نداشت اونوقت از اسكرول خارج بشه اگر هم داشت تا زماني كه در حال بحثه از اسكرول خارج نشه چطوره؟ شرمنده داداش[/quote] بله امیر جان،کاری نمیشه کرد،ولی پیشنهاد خوبیه،فکر کنم مهدی جان هم قبلا گوشزد کردند...انشاالله سعید خان هم پیگیری میکنه! [quote]یک سوال این هواپیماها هنوز دارند خدمت می کنند؟[/quote] نه،همان زمان هم فقط برای کارهای ویژه استفاده میشد،خیلی هم خطرناک بود و هدایت کردن آن واقعا سخت بود با تشکر از دوستان [/color]

[color=darkblue][b]سلام نیمدونم چی شد که باز چند تا تاپیک قدیمی بالا اومدن،گوبا باید به کاربران جدید تذکر جدی داده بشه،به هر حال این هم از مطلب امروز،هواپیمای گاپی که دارای ظاهر غیر عادی و فوقالعاده بزرگ است...امیدوارم لذت ببرید...[/b] ... شرکت آئرواسپس لاينز به همت جان کان روي در ايالت کاليفرنيا (اياات متحده) تاسيس شد. اين شرکت برخلاف برنامه کاري معمول سازندگان وسايل پرنده، به جراحي هواپيماهاي موجود شفول شد و هواپماهايي را عرضه کرد که با ظاهر نا آشنا حجم دروني بسيار وسيعي را براي حمل محموله هاي حجيم در اختيار کاربران ويژه قرار مي دادند. وقتي که در 1982 ناسا براي نقل وانتقال قطعات فضاپيما ها بين کاليفريا و فلوريدا مشتري محصولات آئرواسپيس لاينز شد، اين شرکت با اتصال قسمتهاي مختلف چند فروند هواپيما، هواپمايي باربري با قابليت حمل قطعات حجيم را عرضه کرد. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/747px-Super_Guppy_N941_NASA.jpg[/img][/align] در اقدامي ديگر آئرواسپيس لاينز چند فروند استراتوکروزر ساخت بويينگ را خريداري کرد و با جوش دادن يک پلاگ بدنه از يک هواپما به بدنه اصلي هواپيماي ديگر، و افزودن يک سازه حبابي جديد بر روي بدنه، هواپمايي را خلق کرد که کاپي ناميده شد. در 13مارس 1970 گاپي-101 با موتورماي آليسون 501 ‏به پرواز درآمد، اما اين هو اپما دو ماه بعد دچار سانحه شد و قبل از ورود به خدمت از بين رفت! پس از اين حادثه، ائرو اسپيس مجددا دست به کار شد و دو فروند کاپي-201 ‏(سوپر گاپي) را فراهم کرد که اولين انها در 24 ‏اوت1970 و ديگري دقيقا يک سال بعد پرواز کرد. مقارن همين زمان، شرکت هاي مؤسس صنايع ارياس براي حمل اجزاي ساخته شده در کشورهاي مختلف به تولوز و هامبورگ (محل مونتاژ نهايي هواپماهاي ايرباس 300 و 310 ‏) در جست جوي وسيله اي سريعتر از وسايل نقليه زميني بودند. به زودي هواپماهاي گاپي مورد توجه ايرباس قرارکرفتند و در 1970 اين شرکت آنها را به خدمت گرفت. در سالهاي 1983 و 1983 هم ارياس دو فروند گاپي ديگر خريداري کرد. خلبانان هواپيماهاي گاپي بايد در حين پرواز،مراقب برخورد با اغتشاشات جوي و توفانها باشند تا تنشها و نيرو هاي برشي،تاثيرات نامطلوب بر سازه هواپيما وارد نکنند.گاپي به سيستم خلبان خودکار مجهز نيست و به دليل سنگيني دماغه،به دقت خاصي در هدايت به ويژه در حين فرود نيازمند است. [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/BelugaLoad.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/96.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/fig294.jpg[/img] [/align] ------- هواپيماهاي ساخته شده: B-377PG (پرگ نات گاپي)، B-377SG (سوپر گاپي)،ميني گاپي ------- --- مشخصات فني گاپي-201 --- نيروگاه چهار موتور توربوپراپ آليسون 501-D22C بيشترين رانش موتور: 3600 کيلو وات - ملخ هاي چهار پره اي استاندارد هاميلتون ظرفيت مخازن سوخت: 28700 ليتر ابعاد بيروني: دهانه بال: 47.6 متر مساحت بال: 182.5 متر مکعب طول: 43.8 متر ارتفاع: 14.78 متر ابعاد بيروني حجم محموله قابل حمل: 1100 متر مکعب (!) وزن ها وزن خالي عملياتي: 45.3 تن بيشترين بارمزد: 24.5 تن بيشترين وزن برخاست: 77.1 تن عملکرد پروازي سرعت کروز مثالي : 407 کيلومتر بر ساعت طول ميدان برخواست: 2.56 کيلومتر برد( با بارمزد) : 813 کيلومتر [/color] [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/75861750_7N6pGCgO.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/guppy59.jpg[/img] [b][color=red]در صورت استفاده از این مطلب،ذکر نام نویسنده و لینک سایت میلیتاری الزامی است[/color][/b][/align]

[color=darkblue][quote][quote]خسته نباشی مهدی جان،عالی بود...(میبینم که منبع عوض کردی!میلیتاری تودی! ) زیاد چنگی به دل نمیزنه...نکته قوتش موشکهای قاره پیمای ترایدنت هستش که بسیار دوربرد و قدرتمند هستند...(راستی اسم ترایدنت برام آشناست! قبلا شنیده بودمش،کسی اطلاعی نداره؟) ... اول که اینو دیدم فکر کردم موشک به طرفش شلیک کردند! [/quote] چرا چنگي به دل نميزنه؟ دو برابر گالاكسي فقط طولشه... اون تصوير به احتمال زياد مربوط به ژنراتور ديزليشه.... فیلم رو هم ببین. من که با آهنگش متنش خیلی حال کردم... [quote]نه عزیز !! منطور من قسمت عقبش هست که یه کم پائین تره!! میشه گفت شبیه به یه ماهی شده!![/quote] علت تفاوت ارتفاع اون دو قسمت وجود مقرهاي شليك موشك تريدنت هست. زيردريايي‌هاي كلاس Xia و Jin چین هم به همین شکل بودند. راستی نظرتون درباره‌ی عکس هفتم تصاویر منتخب چیه! [/quote] یعنی قطر اصلی اینقدر بوده و وسط زیردریایی رو به دلیل حجیم بودن مخازن ترایدنت بزرگ کردند...!راستی چطور زیردریایی ها توی آب تعادل میگیرند،مثلا مثل موشک کله پا نمیشند؟ و همینطور چرا دود موتور دیزلش سفیده؟ احتمالا دیزل نیست... ... چقدر زود تاپیک ها از اسکرول شوت میشه بیرون!! [/color]

عجب! از کی تا حالا عراق فالکن داشت و ما خبر نداشتیم! این شایعه رو کی ساخته؟شما دست لیچ رو از پشت بستی! در زمان شاه ایران 160 فروند فالکن F16 رو سفارش داد،2 فروند برای آموزش وآشنایی خلبانان ارسال شد و بعد از وقوع انقلاب امریکایی های نامرد تمام پولها رو خوردند و ... ببخشید شما از پرسنل تعمیرات و نگه داری ارتش هستید که اینطوری صحبت میکنید!یاد حرف های آقا رضا افتتدم،عزیزان بهتره بحث رو ادامه ندید،در این مورد بحث شده و احتمال قفل داره...

[color=darkred][b]با سلام خدمت تمامي دوستداران مباحث نظامي...[/b][/color] [color=green]مطالبي كه پيش رو داريد تاريخچه شركتهاي هواپيما سازي و هليكوپتر سازی بزرگ و كوچك اروپایی را بررسي ميكند.گرچه هیچ وقت به پای شرکت های امریکایی نمیرسند! قبل از خواندن لازم به ذکر چند نکته است: - مطالب همگی برداشت هایی از دایره المعارف پرواز نوشته مهران دری هستند. -مطالب هر شرکت را روزانه ارسال میکنم.چون وقتگیر هستند.با عرض پوزش -انشاالله پس از اتمام شرکت های امریکایی و اروپایی به سراغ شرکت های شرقی و آسیایی نیز خواهیم رفت. -امیدواریم مورد توجه دوستان قرارگیرد.همچنین از مدیران خواهشمندم که لینکها را به گالری انتفال داده و تاپیک را به بخش مناسب انتقال دهند.[/color] [align=center][color=red][size=18]1.وستلند[/size][/color][/align] [color=green]شرکت وستلند در ژوئیه 1935 تاسیس شد، و شاخه هواپیمایی شرکت پترز را،که از 1915 مشغول طراحی و ساخت هواپیما بود را خریداری کرد. در 1947 وستلند با بدست گرفتن امتیاز تولید هلیکوپتر امریکایی اس-51 ساخت سیکوریستی،آنرا به نام دراگون فلای عرضه کرد،و به این ترتیب، وارد صنعت هلیکوپتر سازی شد.مدتی بعد مسئولان این شرکت تصمیم گرفتند که فعالیت خود را بر روی طراحی،توسعه و ساخت هلیکوپتر متمرکز کنند. اکنون شرکت وستلند شامل پنج شاخه اصلی ایت که علاوه بر تولید هلیکوپتر،در زمینه سازه های فلزی و مواد مرکب،ساخت دستگاه انتقال قدرت،و تولید تیغه های پروانه هلیکوپتر فعالند.[/color] [align=center] [b]هلیکوپتر زیبای EH-101 ساخت آگوستا وستلند[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Westland_eh101_merlin_fairford_arp.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_AIR_EH101_Merlin_HC3_lg.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_navymerlinb.jpg[/img] [/align] [color=violet]فعالیت های عمده ( 1995): ساخت پوسته موتور از جنس مواد مرکب برای هواپیماهای C-130J ,SAB-340 ، دهاویلند دش8 و جت استریم 41 و دورنیر328،ساخت ستزه هایی از جنس مواد مرکب برای هواپیماهای مسافربری شرکت های ایرباس و بویینگ و مک دانل داگلاس،ساخت قابهای بدنه برای هواپیمای لیرجت 45،ساخت سازه پسین و غلاف موتور هواپیمای ساب2000،مشارکت با شرکتهای آگوستا و EH در تولید EH-101[/color] [color=red]امکانات: (1995) حدود 8.700 نیروی انسانی[/color]

[b][color=darkblue]تقریبا این تاپیک رو فراموش کرده بودم،یه نگاهی به بخش تاریخ انداختم،دیدم که تاپیک نصف کاره است...بزودی کاملش میکنم...بدرود[/color][/b] [size=18][b][align=center][color=red]9.فوکر[/color][/align][/b][/size] [color=darkblue]آنتونی فوکر در 1895 ‏در خانواده ای هلندی به دنیا آمد. اوکه به پروازکردن علاقه وافری داشت، در 1911 ‏کواهی نامه خلبانی را از دسازمان هوانوردی آلمان دریافت گرد، فوکر که توانایی قابل توجهی در پرواز دادن هواپماها داشت، اعتباری عمومی به دست آورد و در 1912 دشرکت هواپیما سازی فوکر را تاسیس کرد. پشنهادهای اولیه فوکر برای فروش هواپما به کشورهای انگلستان،فرانسه،روسه و حتی خود هلند بی نتیجه بود. ولی به دلیل تقاضای روزافزون آلمانیها، فوکر کارخانه اش را در خاک آلمان مستقر کرد و طی جنک جهانی اول، هواپماهای جنگی برای المانیها تولید کرد. آنتونی فوکر [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Aircra3.gif[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Bundesarchiv_Bild_146-1979-081-34A%2C_Anthony_Fokker.jpg[/img] [/align] فوکر دی_ 7 ‏جنگنده ای بود که قابلیتهایش چنان توجه همگان را جلب کرد که حتی نامش در شرایط متارکه جنک ذکر شد. پس از پایان جنک جهانی اول، همانند بسیاری از دیگر سازندکان هو اپما، فوکر در زمینه ترابری هوایی هم طرحهایی را مطرح کرد که در دهه های 1925 ‏و 1935 ‏در اروپا و آسیا به طور وسیعی به کار کرفته شدند. فوکر در خاک ایالات متحده امریگا هم شعبه ای برپا کرد و در دوره سالهای 927ا _ 1933 ‏هواپماهای حمل ونقل هوایی متعددی برای استفاده داخلی آن کشور عرضه کرد، چنان که اغلب خطوط هوایی معتبر امریکایی، محصولات فوکر را به خدمت گرفتند. با این حال، وقوع سانحه ای برای یکی از هواپیماهای ساخت فوکر،که به کشته شدن مربی مشهور فوتبال ایالات متحده انجامید، فعالیتهای فوکر را مختل کرد. هرچند علت این سانحه،آثفتگی شدید هوا برروی سطح بالها بود، و ربطی به طراحی بال نداشت ، تحریک افکار عمومی داخلی باعث شد که فوکر مجبور به کناره گیری از فعالیت حرفه ای در ایالات متحده شود. فوکر 100 در بسیاری از خطوط هوایی دنیا در حال فعالیت است. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/FOKKER100.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Fokker100Tails.jpg[/img][/align] به فاصله دو روز مانده به کریسمی سال 939‏1 ، یعنی چند ماه پس از شروع جنگ جهانی دوم ، فوکر درگذشت. این واقعه برای شرکت فوکر،که از نیمأ دهه 1930 ‏دچار شکلات شدید مالی هم شده بود، واقعه ای غیرمنتظره و ناگوار بود. وقتی که جنک پایان یافت، تسلط نازیهای المانی هم بر فعالیتهای کار خانه فوکر از بین رفت، اما همن تحقیقات موجود هم نابود شده بود. شرکت فوکر با جمع آوری دوباره اطلاعات ، قرارداد هایی را برای تامین هواپماهای جنگنده و اموزشی نظامی با کشورهای مختلف منعقد کرد، اما تدریجا آشکار شد که برای بقا در صحنه رقابتهای جهانی، زمینه فعالیت هواپیما های غیر نظامی مناسب تر است.با حمایتهای جدی دولت هلند، شرکت فوکر حیاتی دوباره یافت و هواپیمای فوکر 27 ‏(فرند شیپ) را در 1955 ‏عرضه کرد. فرندشیپ در بین هواپیماهای ترابری توربوپراپ، فروش موفقی داشت و تولیدش حتی تا سالهای 1986 ‏هم ادامه یافت. پس از فرندشیپ ، فوکر اولین هواپیمای جت منطقه ای جهان، یعنی فوکر 68 را عرضه کرد.هرچند هواپیماهای ساخت فوکر،هواپیماهای ایمن و کارآمدی بودند،کم توجهی طراحان آنها به جنبه های اقتصادی،به همراه کمبود سرمایه گذاری برای رقابت با شرکت های معتبر جهانی،باعث ورشکسته شدن شرکت فوکر در نیمه دوم دهه 1990 شد. فوکر 27 [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/XY-AEO.jpg[/img][/align] [/color]

اگر قبل از ایجاد تاپیک،آلبوم آقای فریبرز شمس رو دیده بودید،چنین تاپیکی نمیزدید... نیازی هم به بحث کارشناسی نیست،قبلا در موردش بحث شده،فقط 2 فروند F-16 به ایران تحویل داده شد که یکی رو باز کردند و سرنوشت آن یکی نا معلوم است...

تنها راه دفاعش اینکه به هر نحوی نگذارند بهش موشکی شلیک بشه...! هواپیماهای باربری سنگین معمولا بر فراز مناطق خطرناک اسکورت میشند،همچنین در ارتفاع بالا هم پرواز میکنند... راستی این هواپیما بارها مورد بازسازی و بهینه سازی قرار گرفته،چون استحکام سازه ای بالایی نداشت... آره،فکر کنم کلیپ های میلیتاری-تودی خوب باشه،حجم پایینی دارند... ... از سایر دوستان خوبم هم تشکر میکنم...

[color=darkblue]بله،اون F-16 یک اثر هنری از اگه اشتباه نکنم آقای فریبرز شمس است... یک نکته: تا جایی که من میدونم ،سیمرغ اینقدر دود نمیکرد !!! ! [/color]

[color=darkblue] سلام از این به بعد مطالبی درباره عملیات های نیروی هوایی در جنگ تحمیلی هم ایجاد میکنم تا بخش تاریخ نیروی هوایی تکمیل و آشنایی عزیزان بیشتر شود... خیلی وقت بود که کپی پست نکرده بودم... ... 18 ماه از شروع جنگ تحمیلی می گذشت. در این زمان کشور بعثی عراق با حمایت دول غربی بسیار قدرتمند شده بود و خرمشهر عزیز در چنگال عراق بود. نیروهای نظامی عراق فقط از لحاظ تجهیزات قوی بودند، درحالی که نیروهای ایرانی به سلاح تقوی و ایمان مسلح بودند. غیور مردان ایرانی با غیرتی مثال زدنی خود را در برابر دشمنی می دیدند که هر روزه با کمک های نقدی و غیر نقدی دول غرب حمایت می شد. ولی این پایان قضیه نبود. بسیاری از کشورهای حوزه خلیج همیشه فارس نیز به حمایت همه جانبه از صدام پرداخته بودند. نیروی هوایی عراق نیز به دلیل تحویل گرفتن جدیدترین جنگنده ها از کشورهای فرانسه و شوروی سابق، جان تازه ای گرفته بود ولی بازهم با تمامی تجهیزات پیشرفته نمی توانستند دربرابر شجاع دلان تیزپرواز ارتش جمهوری اسلامی ایران ایستادگی کنند. داشتن جنگنده پیشرفته ملاک نبود، بلکه داشتن خلبانان جسور و با تجربه، نقش اصلی را بازی می کرد. که در این سوی ماجرا نیروی هوایی با داشتن خلبانان جسور و شیردل، در برابر هر تهدیدی ایستادگی می کرد. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Iranian_F-4_%28Raptor%29.jpg[/img][/align] [b]عملیات بزرگ بیت المقدس در پیش است[/b] بعد از شکسته شدن حصر آبادان به فرمان امام خمینی (ره)، و آزاد سازی این شهر، عراقی ها باید متوجه می شدند که ایرانی اجازه تجاوز به خاک کشورش را نمی دهد. ولی این بار نوبت فتح بزرگ تری بود. آزادسازی خرمشهر و رها ساختن آن از دست دشمن. کارهای ابتدایی عملیات بیت المقدس آغاز شده بود، ولی باید برای نیروها و تجهیزات کمکی عراق که در آن سوی مرز مستقر و آماده بودند که در صورت حمله به خرمشهر، به نیروهای شان بپیوندند، نیز باید چاره ای اندیشیده می شد. [b]نیروی هوایی دست بکار می شود[/b] هیچ راه کاری نبود غیر از استفاده از هواپیماهای بمب افکن نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران. لذا دستور کوبیدن عقبه عراق به نیروی هوایی صادر شد. از حدود یک ماه مانده به نوروز سال 1361 با ابلاغ دستور نیروی هوایی در پروازهای متعدد اقدام به بمباران عقبه دشمن می نمود. هر روز این کار انجام می شد ولی به دلیل حجم بالای پدافند عراق، تا اواخر اسفند خلبانان نیروی هوایی موفق به بمباران قسمت اصلی نیروهای دشمن نشده بودند. لذا برای انهدام این قسمت باید از تعداد جنگنده بیشتری استفاده می شد. همچنین باید جنگنده ها به بمب های قوی تری مجهز می شدند. تا آن زمان برای سبک بودن جنگنده از بمب های 1000 پوندی استفاده می شد. [b]طرح عملیاتی بزرگ علیه عقبه عراق[/b] طرح عملیاتی ضربتی با استفاده از بمب های قوی در قلب نیروهای عقبه دشمن، ریخته شد که بر مبنای آن در یک عملیات بی سابقه، 16 خلبانان برای 8 هواپیما بمب افکن اف 4 انتخاب شدند. ماموریت بدین شکل طراحی شد که 8 فروند فانتوم، هر کدام مسلح به بمب های قوی و سنگین 3000 پوندی، از پایگاه شکاری همدان در قالب دو دسته چهار فروندی به پرواز در می آیند و در ارتفاع 45000 پایی و نزدیک به هم، تا محل های اصلی تجمع عراقی ها در پشت جبهه پیش بروند و در یک اقدام غافلگیرانه، از ارتفاع بالا آن جا را بمباران کنند و سپس بازگردند. روز عملیات هم 29 اسفند سال 1360 تعیین شد و انتخاب این تاریخ به این جهت بود که با توجه به نزدیکی نوروز، نیروهای عراقی فکر این را نمی کردند که چنین عملیات بزرگی در آستانه سال نو پارسی، توسط نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شود. [b]شرح عملیات[/b] صبح زود روز بیست و نهم اسفند سال 1360 در اتاق بریفینگ، تمامی خلبانان شرکت کننده در عملیات به دور هم جمع شدند و افسر اطلاعات و عملیات شروع به تشریح عملیات نمود. با توجه به سنگین بودن عملیات و تعداد بالای نقاطی که سایت های موشکی و پدافندی در آن مستقر بود، کار بریفینگ(توجیه) بیش از یک ساعت به طول انجامید و افسر اطلاعات و عملیات به تمامی سوالات خلبانان پاسخ داد. لیدر (فرمانده) این عملیات سرلشکر خلبان شهید "عباس دوران" بود. وی نیز با مهم توصیف کردن این عملیات گفت: - این عملیات باید تحت هر شرایطی انجام شود. و سپس از خلبانان می خواهد که بعد از تحویل گرفتن تجهیزات و لباس ضدفشار، به سمت هواپیماها حرکت کنند و آخرین چک های لازم را پای هواپیما انجام دهند. پرسنل فداکار فنی که در این روزها به دلیل پروازهای متعدد جنگی مجبور بودند شبانه روز آماده باشند، با زحمت فروان در طول شب گذشته توانسته بودند 8 فروند هواپیما را بعد از عیب گیری، مسلح و آماده پرواز کنند. جنگنده ها با تاکسی بر روی باند، اجازه پرواز می گیرند و سپس با فرمان شهید دوران به پرواز در می آیند و در کم تر از چند ثانیه در آسمان قرار می گیرند. به دلیل پرواز در ارتفاع بالا، احتمال هدف قرار گرفتن خلبانان توسط موشک های زمین به هوای سام بسیار بود. لذا کار کمک خلبانان در این پرواز بسیار حساس بود. آنها باید با استفاده از اخلالگرهای الکترونیکی هواپیمای خود، در رادار هدایت موشک های سام اختلال بوجود می آوردند. هواپیماها در فرمیشن چهار فروندی و با فاصله کم از یکدیگر دل آسمان را می شکافتند و پیش می رفتند. با نزدیک شدن به ارتفاعات الوند کوه، جنگنده ها کم کم افزایش ارتفاع دادند و ارتفاع خود را به حدود 45000 پایی رساندند. [b]تهدیدها آغاز می شود[/b] در همین هنگام ناگهان رادار زمینی اطلاع می دهد که دو فروند جنگنده میگ 25 در فاصله 60 مایلی و از روبه رو به سمت شما می آیند. تهدید جنگنده اف 4 توسط میگ 25 تهدیدی جدی بود. جنگنده های پیشرفته میگ 25 که توسط شوروی در اختیار عراق گذاشته شد بود، توانایی پرواز در ارتفاع بالا، با سرعت بسیار زیاد را دارا بود. همچنین از رادارها و تجهیزات بهتری نسبت به اف 4 ها برخوردار بود. همگی خلبانان منتظر اعلام نظر شهید دوران بودند چون او فرمانده عملیات بود تصمیم نهایی را می گرفت. ولی شهید دوران آدم شجاع و نترسی بود و با بی اعتنایی به تهدید میگ ها اعلام کرد: - اشکالی نداره. ادامه می دهیم همه هواپیماها ارتفاع 45000 پا. خلبانان با فرمان شهید دوران همگی ارتفاع خود را تصحیح کرده و ارتفاع را به 45000 پا می رسانند. دیگر هواپیما ها نزدیک مرز شده بودند لذا همگی دستگاه های ECM (اخلالگر و یا دستگاه جنگ ضد الکرونیک) خود را روشن کرده تا بتوانند امواج رادارهای جستجوگر و موشک های دشمن را شناسایی کنند. [b]آتش سنگین پدافند عراق در نزدیک مرز آغاز شد[/b] هواپیماها دیگر به مرز رسیده بودند که پدافند زمینی عراق شروع به شلیک انوع و اقسام موشک ها و گلوله های ضد هوایی به سمت آنها نمود که البته فقط تهدید از جانب موشک ها بود. در همین موقع چندین موشک سام به سمت فانتوم ها شلیک شد که با مهارت خلبان و کمک خلبان ها، همگی به خطا رفتند. موشک های سام بسیار عظیم بودند. تعدادی از خلبانان تا به حال آن را از نزدیک ندیده بودند. شاید به بزرگی یک هواپیمای جنگنده اف 5 ! [b]فانتوم ها با موفقیت مواضع دشمن را بمباران می کنند ولی...[/b] در همین زمان شهید دوران اعلام می کند: - همگی آماده فروریختن بمب ها باشید. پنجاه دقیقه از شروع پرواز می گذشت. به ترتیب ابتدا 4 فروند اول بمب های خود را رها کردند و سریعا به سمت ایران گردش کردند. سپس چهار فروند دوم نیز با فشار دادن کلید رها سازی بمب ها، هرکدام 6 بمب 500پوندی را بر سر صدامیان فرو ریختند و شروع به گردش کردند که ناگهان... صدای انفجار مهیبی شنیده می شود. یک تیر موشک سام با هواپیمای آخر دسته دوم برخورد کرد. موشک با برخورد به موتور سمت راست، آن را از بین برده بود. موتور سمت راست در آتش می سوخت. هواپیما دچار تکان های شدیدی شده بود. خلبان در یک لحظه متوجه می شود که بر اثر انفجار کاناپی خلبان عقب (طلقی که بالای سر خلبانان است) تکه تکه شده و از جا کنده شده است. تمامی چراغ های هشداردهنده هواپیما روشن شده بود و هواپیما تا لحظاتی قابل کنترل نبود. ولی بلافاصله خلبان هدایت هواپیما را که بسیاری از سیستم های خود را از دست داده بود به عهده می گیرد. در اولین اقدام خلبان موتور سمت راست را که در آتش می سوخت خاموش می کند و شیر بنزین آن را می بندد تا آتش به نقاط دیگر هواپیما سرایت نکند. بعد از چند لحظه خوشبختانه چراغ اخطار آتش گرفتن موتور سمت راست در کابین خلبان خاموش می شود. [b]کمک خلبان دستش را به علامت پیروزی بالا برد[/b] در این هنگام خلبان از آیینه به کابین عقب نگاه می کند و با تعجب می بیند که کمک در هواپیما نیست. احساس غریبی می کند و پیش خود فکر می کند که چه شده است؟ آیا او زنده است یا شهید شده است ؟ در همین اصناف به یاد حرفی که کمک خلبان قبل از پرواز به او زده بود می افتد: - من تحت هیچ شرایطی هواپیما را ترک نمی کنم چون دوست ندارم بدست عراقی ها اسیر شوم و تا آخرین لحظه در داخل هواپیما باقی می مانم. خلبانان باید مطمئن می شد که دوست خلبانش در کابین هست یا نه؟ اما چطور باید این کار را انجام می داد؟ به علت ارتفاع زیاد و شکسته شدن کاناپی خلبان عقب، فشار هوا در داخل کابین از دست رفته بود. به طوری که به علت نداشتن فشار، خلبان قادر به سخن گفتن نبود. ولی با زحمت زیاد خلبان شروع به صدا زدن کمکش می کند. بعد از چند لحظه با شگفتی تمام دست همکارش را که به علامت پیروزی بالا گرفته بود، مشاهده می کند. به دلیل سرمای بیش از حد و باد شدید، کمک خلبان سرش را زیر کابین برده بود تا از گزند سرما در امان بماند. خلبان خوشحال از این قضیه به او می گوید که نگران نباشد سعی می کند هواپیما را به پایگاه برساند. خلبان که خوشحال از زنده بودن دوستش است، با سرعت سعی می کند ارتفاع را کم کند. [b]هواپیمای دیگر عمق خسارت وارده را تشریح می کند[/b] همزمان با لیدر دسته نیز تماس می گیرد و اعلام می کند که مورد اصابت قرار گرفته است. فرمانده هم به یکی از هواپیما ها دستور می دهد تا در کنار هواپیمای آسیب دیده تا پایگاه پرواز کند. هواپیمای فانتوم دیگر چند لحظه بعد در کنار فانتوم آسیب دیده قرار می گیرد و وضعیت هواپیما را برای خلبان تشریح می کند و به او خاطرنشان می کند حجم آسیب دیدگی بالاست. قسمتی از دم هواپیما، قسمت های از هر دو بال و قسمت دماغ هواپیما کنده شده و به کلی از بین رفته است، قسمت زیر هواپیما هم تمام سوراخ سوراخ می باشد بهتر است در یک فرودگاه کمکی نزدیک مرز به زمین بنشیند و همچنین خاطرنشان می کند که فرود سختی را خواهد داشت. خلبان با شنیدن توضیحات تصمیم می گیرد به علت آسیب دیده گی کلی که هواپیما دارد، آن را به هر طریق ممکن به پایگاه اصلی برساند زیرا در آن جا امکانات فرود اضطراری بیشتر و بهتر از فرودگاه های کمکی است، پس این مطلب را به اطلاع هواپیمای دیگر که اکنون در کنار او پرواز می کرد می رساند. خلبان هواپیمای دیگر وقتی از تصمیم خلبان اف 4 دیگر مطلع می شود به او می گوید: - تصمیم گیرنده خودت هستی ... هر طور صلاح می دانی عمل کن. سپس با پایگاه تماس می گیرد و به آنها اطلاع می دهد که خود را برای فرود اضطراری آماده کنند. [b]مشکلات یکی از پس از دیگری[/b] هواپیما به حدود 100 کیلومتری پایگاه رسیده بود. کنترل هواپیما به سختی انجام می شد و سوخت نیز درحال اتمام بود. در پایگاه غوغایی به پا بود. پرسنل آتش نشانی و اورژانس پایگاه همگی در کنار باند حضور داشتند. پرسنل فنی نیز مشغول نصب کابل باریر بودند. (کابل ضخیمی که سرتا سر باند را از عرض می گیرد. هواپیما در این شرایط قلابی در انتهای دم دارد که آن را به پایین می دهد و با درگیر شدن این قلاب با کابل هواپیما متوقف می شود). هواپیما با نزدیک شدن به باند فرودگاه به تدریج از سرعت و ارتفاع خود می کاهد. اهرم چرخ ها توسط خلبان پایین داده می شود. ولی چرخ ها باز نمی شوند. اضطراب دوباره حکم فرما می شود. خلبان هرکاری می تواند انجام می دهد ولی موفق نمی شود. بلافاصله به کمکش که در کف کابین بود می گوید توسط اهرم اضطراری سعی کند چرخ ها را پایین بدهد ولی او هم موفق نمی شود. سرانجام با کلنجار زیاد و یاری جستن از ائمه اطهار چرخ ها بازمی شوند. هنگام فرود نزدیک است ولی دوباره مشکل ... ناگهان هواپیما به علت استفاده از یک موتور آن هم با سرعت کم کنترل خود را از دست می دهد و در آستانه سقوط قرار می گیرد. خلبان که چاره ای ندارد با سرعت دستگیره گاز هواپیما را فشار می دهد و با افزایش سرعت هواپیما دوباره کنترل خود را بدست می آورد ولی این پایان کار نبود، به علت بکارگیری از تمام قدرت موتور برای بدست آوردن تعادل، سرعت هواپیما بیشتر از حد مجاز نشستن شده بود و این درحالی بود که باند هم اکنون در مقابل خلبان قرار داشت. با چنین سرعتی نشستن بر روی باند آن هم با وضعیتی که هواپیما داشت بسیار خطرناک بود ولی چاره ای نبود. خلبان باید هواپیما را به زمین می نشاند. با نزدیک شدن به باند چرخ ها باند فرود را لمس کرد همه چیز تا این لحظه خوب پیش می رفت ولی... ناگهان برج کنترل پایگاه فریاد زد: - کابل باریر پاره شد و لاستیک راست هواپیما نیز ترکید. [b]بالاخره هواپیما از حرکت ایستاد[/b] سرعت زیاد و غیر قابل کنترل هواپیما کابل باریر را پاره کرده بود. هواپیما درمیان بهت همگان با سرعت به سمت انتهای باند می رفت. خلبان با توکل به خداوند آخرین کاری را که می توانست انجام دهد آغاز کرد و با قدرت هرچه تمام تر پاهایش را بر روی پدال ترمز فشار داد. هواپیما با شگفتی تمام انگار کسی آن را متوقف کرده باشد، در انتهای باند متوقف شده بود. ولی خطر هنوز خلبانان را تهدید می کرد. شعله های آتش موتور سمت راست هواپیما که به دلیل فشار شدید باد فرصت بیشتر شدن پیدا نکرده بود به ناگه شعله ور شد، ولی بلافاصله این آتش توسط پرسنل مستقر مهار شد. خلبانان بعد از پیاده شدن از هواپیما تازه به عمق فاجعه پی بردند و متوجه شدند که با چه معجزه ای بر زمین نشسته اند. خلبانان اذعان می داشتند که شاید اگر درحال پرواز هواپیما را از این زاویه دیده بودند اقدام به خروج اضطراری می کردند. [b]چه نیرویی خلبانان را نجات داده بود ؟ [/b] براستی چه نیروی فوق بشری، این هواپیما را تا زمین هدایت کرده بود؟ چه کسی به یاری خلبانان شتافته بود؟ آیا این مصداق بارز امداد غیبی نبود؟ هواپیمایی که کابل ضخیم باریر را پاره کرده بود و یک چرخ هم نداشت توسط چه نیروی در انتهای باند متوقف شد؟ هواپیمای فانتوم فوق به دلیل خسارات وارده شدید، به قسمت بازسازی منتقل شد و پس از گذشت سی ماه کار شبانه روزی پرسنل فنی پایگاه، آماده پرواز شد و به خدمت مجدد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آمد. --- به نقل از وبلاگ پایگاه هشتم شکاری [/color]

سلام شماها چه پدرکشنگی با این دارید؟ اینطور به کابینش نگاه نکنید،سیستم های پیشرفته ای نداره... من کابین گلوب مستر رو ترجیح میدم.... واقعا هواپیمای بزرگیه، 6 تا آپاچی کم نیست !!!

[color=darkblue]خسته نباشی مهدی جان،عالی بود...(میبینم که منبع عوض کردی!میلیتاری تودی! ) زیاد چنگی به دل نمیزنه...نکته قوتش موشکهای قاره پیمای ترایدنت هستش که بسیار دوربرد و قدرتمند هستند...(راستی اسم ترایدنت برام آشناست! قبلا شنیده بودمش،کسی اطلاعی نداره؟) ... اول که اینو دیدم فکر کردم موشک به طرفش شلیک کردند! [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/hmsvengeance12.jpg[/img] [/color]

کلیپی درباره این هواپیما فرمت: FLV حجم: 3.6 MB زمان: 1.5 دقیقه دانلود

عجب..! نکنه انتظار هایپرسونیک دارید؟ چیز دیگه ای لازم ندارید؟! کجای این قابلیت ها بده،9جی توی همه این جنگنده ها همین قدره...18 هزار پوند هم کم نیست!! برد 1200 کیلومتری هم برای یک جنگنده عمودپرواز بسیار زیاد و مناسبه!!! متاسفانه مشکلات روزبه روز بیشتر میشود... ... مسعود عکس ها سالمه! در ضمن قرار دادن عکس از سایت دیگر تخلف است.از گالری استفاده کنید یا لینگ عکس را قرار دهید

[color=darkblue]امین جان پروازش توی ایران عجیبه؟ بابا کمتر پای این شبکه های لعنتی بشینید...اینقدر هم بدبخت نیستیم...سوپر استالیون ها هم پرواز میکنند... قابلیت های دریایی عالی داره،خیلی هم جواده،همه دارن ازش میسازن! [/color]

[color=darkblue][quote]سلام علیکم جالب بود Amir_n جان. دستت درست دمت گرم. ولی از این روشها در ایران هم استفاده میشه؟ منظورم خوردن موش مار و.. . است.[/quote] اتفاقا این روش ها بیشتر در کشور خودمون کاربرد داره... فکر کنم یه مطالبی درباره چطور زنده ماندن توی بیابان دارم،پیدا کردم ارسال میکنم... [/color]