اين خبر رو هم ديروز شنيدم.خیلی جالبه ،تمام هواپیماهایی که حمله کردن،همه از رده خارج و قدیمی بودن و احتمالا مقدار زیادی بمب بر سر ناو ریختن. بله.با بمب اتمی میتوان ناو را پودر کرد،طوری که از ناو چیزی جز خاکستر باقی نماند.ما هم ميتونيم به جاي بمب اتمي،از موشک های C802K-2 و KH29 به صورت زیاد استفاده کنیم. موشکC802K-2شکارچی ناوهاست و از فاصله ی 120 کیلومتری شلیک میشه

خوشتون اومد. يه مطلب هم درباره ي سري ناو هاي هواپیمابر کلاس نیمیتز از (CVN 68) تا (CVN 77) دارم که بعدا براتون میزارم.ولی خوب خیلی زیاده و وقتش رو ندارم. فعلا تا بعد. :D

GSLV نخستسن وسیله پرتاب سنگین هندوستان ==================================== GSLV نخستین وسیله پرتاب سنگین هندوستان است که برای در مدار قرار دادن ماهواره های زمین آهنگ طراحی شده است . پرتاب موفق GSLV در 18 آوریل 2001 دستاورد بی نظیری برای صنعت فضایی هندوستان به ارمغان آورد . بدین ترتیب هند به جمع کشورهای آمریکا ، روسیه ، چین ، ژاپن و موسسه فضایی اروپا پیوست . و توانایی در مدار قرار دادن ماهواره های مخابراتی سنگین را که برای ارتباطات پیشرفته استفاده می شود بدست آورده است . ========================================================== محموله اولین پرتاب این وسیله ماهواره 1540 کیلوگرمی بود که هرچند این ماهواره آزمایشی 1000 کیلوگرم کمتر از آنچه که پیش بینی میشد وزن داشت ولی این مساله از ارزش پیشرفت حاصله در صنعت فضایی هندوستان نمی کاهد . GSLV وسیله پرتاب سه مرحله ای است مه مرحله اول آن دارای چهار بوستر جانبی سوخت میباشد که در PSLV (وسیله پرتاب ماهواره قطبی) به عنوان موتور اصلی استفاده می شود . در مرحله دوم GSLV نیز از موتور مشابهی استفاده میکند اما مرحله سوم آن دارای موتور سرمایشی با سوخت هیدروژن و اکسیژن مایع است .برای مرحله سوم پرتاب کننده موتوری با 7/5 تن رانش مورد نیاز است . استفاده از چنینی موتورهایی برای وسایل پرتاب ماهواره ای که برای پرتاب ماهواره های زمین آهنگ مورد استفاده قرار میگیرد ضروری است . ====================================================== ====================================================== ظهور GSLV بدان معنی است که هندوستان دیگر برای قرار دادن ماهواره های مخابراتی وسنجش از دور در مدار زمین آهنگ به پرتاب کننده خارجی متکی نیست . ولی هنوز این سوال باقی است که آیا این پرتابگر می تواند به عنوان وسیله پرتاب تجاری با موفقیت وارد بازار شود یا خیر . زیرا در حال حاضر به اندازه کافی پرتاب کننده در بازار تجاری پرتابکننده های ماهواره وجو دارد ونیازی به نمونه مشابه نیست . در کل حتی اگر بازار پرتاب نیاز به چنین وسیله ای نداشته باشد ولی از این حیص که هندوستان با ساخت این وسیله پرتابی در راه بومی کردن فناوری فضایی کشور خود قدمی بزرگ برداشته هیچ شکی نیست و این امر امید برای پیشرفتهای بسیار بیشتر را در صنعت فضایی برای هندوستان به ارمغان آورد . ======================================================= ======================================================= موشک Astra موشک آسترا یک موشک هوا به هواست که توسط هندوستان توسعه یافته است . این موشک اولین موشک هوا به هوای هندوی است و برد آن 15 الی 80 کیلومتر است . این موشک در 9 مارس سال 2003 تا 12 می همان سال با موفقیت مورد آزمایش قرا گرفته است . سازمان پزوهشی و توسعه دفاعی هندوستان این موشک را برای هواپیمای Mirage 2000 ، MIG-29 , ، Sea Harrier ، Su-30 و LCA طراحی کرده است . این موشک یک موشک سوخت جامد است و تمامی قسمت های آن در هندوستان ساخته شده است . مشخصات استرا: اولین آزمایش: 9 می 2003 بیشینه سرعت :4 ماخ جرم: 154 کیلوگرم سرجنگی:15 کیلوگرم سوخت :جامد طول بال: 254 میلیمتر طول کل : 3570 میلیمتر قطر :178 میلیمتر ================================= منبع:وبلاگ هوانوردي قرن21 مجله هوا فضا شماره12

درسته دوست عزيز.اون خبر رو هم وزير دفاع در يك كنفرانس خبري مطرح كردند كه خودم هم از تلويزيون ديدم :D

اينا رو هم ببينيد :D

دستت درد نكته داوود.ماوريك واقعا موشك مفيدي است. اينارو هم ببينيد ،بد نیست :D

خيلي جالب بود.دستت درد نكند :D

چندی پیش در مانور نظامي بزرگ ايران، چندين سلاح جديد مورد آزمايش قرار گرفت که نمایشي از توانمندیهای دفاعی ايرانيان را در معرض دید جهانیان قرار داد. مهمترین سلاح آزمایش شده اژدری بود به نام HOOT که با سرعت بیش از 100 متر بر ثانیه به هدف خود اصابت می کرد. در واکنش به آزمایش این سلاح جدید، برخي منابع نظامي غرب مدعی شدند که سلاح مذکور همان موشک «اشکوال روسی» است که مشخصات مشابهی با HOOT دارد. این ادعا، هم از سوی مقامات ایرانی و هم از سوی مقامات بلند پایه فدراسيون روسیه تکذیب شد. مقاله حاضر به معرفی موشک اشکوال می پردازد. هنوز در مورد مشخصات اژدر HOOT اطلاعات کافی از سوي مقامات ايراني، منتشر نشده است. ساختمان اشكوال در سال 1995، خبرهايي منتشر شد مبني بر اينكه روسها يك موشك زيرسطحي غيرهدايت شونده توسعه داده اند كه سرعت آن به طور فوق العاده اي از سرعت موشك هاي دیگر این رده بيشتر است و هيچ نمونه مشابه غربي نيز ندارد. از همان هنگام از اين موشك با عنوان اشكوال، در منابع نام برده شد. ويژگي مورد توجه اين موشك سرعت فوق العاده بالاي آن در نزديك شدن به هدف است كه عملاً شانس زيادي براي شناورهاي سطحي و زيرسطحي براي فرار از اين موشك باقي نمي گذارد. اين موشك را مي توان در دسته اژدرهاي روسي كلاس BGT طبقه بندي نمود. اين سيستم تسليحاتي احتمالاً در اوايل دهه 90 ميلادي طراحي شده و به توليد رسيده ودر سال 1995 كه علني شده چندين سال از به خدمت گرفته شدن آن مي گذشته است. آغاز كار بر روي اين سيستم تسليحاتي به دهه 1960 ميلادي برمي گردد. درآن زمان به موسسه تحقيقاتي NII-24 به سرپرستي ميخائيل مركولوف، ماموريت داده شد تا براي مقابله با زيردريايي هاي هسته اي دشمن متخاصم، بر روي يك موشك زير سطحي فوق سريع مطالعه كند. اين موسسه بعدها با ادغام در چندين موسسه تحقيقاتي ديگر به سازماني تبديل شد كه اكنون «گروه توليدات علمي Region» خوانده مي شود. تحقيقات گسترده اين مجموعه تحقيقاتي بر روي مسئله «كاويتاسيون» باعث شد تا اين مجموعه بتواند به ساخت موشكي فوق سريع و منحصر به فرد دست بيابد. مدل اوليه موشك اشكوال، غيرهدايت شونده بود كه به نظر مي رسد يك ضعف براي اين موشك محسوب مي شود. گرچه اين ويژگي، موشك را از خطر جم شدن (Jamming) مصون نگه مي دارد. با اين وجود روس ها اعلام كرده اند كه مدل هدايت شونده اين موشك را نيز توسعه داده اند كه براي اين منظور پس از آنكه مسيري را با سرعت زياد طي نمود، سرعت خودرا كاهش مي دهد تا موقعيت هدف را شناسايي و به سمت آن، مسير خود را تصحيح نمايد (هدايت آشيانه يابي). پس از سال 1995، كه روس ها در نمايشگاه دفاعي ابوظبي مدل غيرهدايت شونده اشكوال را به نمايش درآوردند كار را بر روي توسعه يك مدل پيشرفته تر از اين موشك ادامه دادند كه اولاً از سرجنگي غيرهسته اي (معمولي) برخوردار بود و هم قابليت هدايت و رديابي هدف را داشت و بدين ترتيب به نحو قابل ملاحظه اي كارايي آن نسبت به مدل بيشين افزون تر بود. روسها اولين بار اين مدل را در سال 1998 آزمايش كردند. شركت سازنده اين موشك، مدلی صادراتي از آن را نيز توسعه داده و آن را اشكوال اي نامگذاري كرده است. روسيه اين موشك را در نمايشگاه دفاعي ابوظبي در سال 1999 عرضه كرده و بازاريابي آن را آغاز نمود. اين مدل به گونه اي است كه پيش از پرتاب آن لازم است تا موقعيت هدف و سرعت و جهت حركت آن به اتوپايلوت (سيستم كنترل خودكار) موشك داده شود. پس از آن موشك پرتاب شده و به عمق بهينه خود مي رود. سپس موتورها را روشن كرده و به سمت هدف روانه مي شود. نكته قابل توجه در اين مدل آن است كه اين مدل مجهز به سيستم هدايت آشيانه ياب نيست. سرجنگي پرقدرت اين موشک بسيار پرقدرت است و طبق برآورد مقامات نظامي فدراسيون روسيه، 2 فروند از اين موشکهاي مي تواند يک ناو هواپيمابر در کلاس Nimitz را غرق کند. امريكايي ها در سال 2000 تلاش كردند تا با استفاده از عوامل امنيتي و جاسوسي خود به تكنولوژي و اطلاعات اين موشك دست پيدا كنند. ماجرا از اين قرار بود كه در آوريل سال 2000 ميلادي سرويس امنيتي فدرال روسيه يك بازرگان آمريكايي به نام پوپ را دستگير و متعاقب آن اعلام نمود كه فرد مزبور تلاشهايي در جهت سرقت اطلاعات محرمانه علمي از روسيه داشته است. وي كه افسر بازنشسته نيروي دريايي بود عمده تلاش خود را بر روي دستيابي به اطلاعات مربوط به تسليحات درياپايه متمركز كرده بود. اندكي بعد سرويس امنيتي روسيه اعلام كرد كه پوپ تلاش كرده تا به نقشه هاي موشك اشكوال دست پيدا كند و وي در حالي دستگير شده كه در يك جلسه غيررسمي با يك دانشمندان روسي كه در ساخت اين موشك سهيم بوده ملاقاتي داشته است. بلافاصله پس از دستگيري پوپ شخص ديگري به نام «دانيل هاوارد كيلي» در روسيه بازداشت شد. كيلي در آن زمان رئيس يك مركز تحقيقاتي در آمريكا بود كه سالهاي متمادي در زمينه توسعه اژدرهاي متفاوت فعاليت داشت. طبق ادعاي منابع امنيتي روسيه پروفسور كيلي به مسكو آمده بود تا براي گرفتن اسناد «اشكوال» به «پوپ» مشاوره فني دهد. اظهارات كيلي به عنوان شاهد مورد استفاده روسها قرار گرفت و وي پس از اثبات ادعاي منابع امنيتي روسيه به آمريكا بازگردانده شد. پوپ پس از 8 ماه حبس و با وجود محكوم شدن به 20 سال حبس با نظر مساعد «ولاديميرپوتين» به خاطر ملاحظات انساندوستانه آزاد شد. وي مبتلا به سرطان استخوان بود. منابع امنيتي ايالات متحده ادعا كرده اند كه موشك اشكوال مدل اوليه كه از سرجنگي هسته اي بهره مي گيرد يك موشك انتحاري است. چرا كه هم هدف و هم زيردريايي كه موشك از آن شليك مي شود با هم از بين مي روند. البته روسها اين ادعا را رد كرده اند با استناد به اين موضوع كه ساختار دوجداره مستحكم زيردريايي هاي روسي توانايي تحمل موج فشاري شديد ناشي از انفجار هسته اي زير آب را دارد. یک تصویر گرافیکی از موشک اشکوال مشتريان: طبق گفته منابع روسي، در اواسط دهه 50 ميلادي حدود 40 فروند از اين موشك از نوع صادراتي آن (اشكوال-اي) با سرجنگي متعارف به چين تحويل داده شد. مدلهاي مختلف موشك اشكوال الف-مدل اوليه: اين مدل همانطور كه گفته شد غيرهدايت شونده است. از سرجنگي هسته اي برخوردار بوده و بردي در حدود 16(؟) كيلومتر دارد. ب-مدل بهبود يافته: اين مدل همان مدل اوليه است كه از سرجنگي متعارف درآن استفاده شده و سيستم هدايت بر روي آن نصب شده است. ج-اشكوال-اي: مدل صادراتي موشك اشكوال كه به جاي سيستم هدايت از يك اتوپايلوت بهره مي گيرد و لازم است قبل از شليك، موقعيت، سرعت و جهت حركت هدف به آن داده شود. اين مدل داراي سرجنگي معمولي بوده و مشخصات فني آن در قسمت مشخصات فني موشك در همين نوشتار آمده است. مدلهاي ديگر: اطلاعات بسيار اندكي از ادامه تحقيقات بر روي اين موشك تاكنون منتشر شده است. شايعات، سرعت اين موشك را حتي تا 720 كيلومتر بر ساعت نيز عنوان مي كنند و حتي برخي منابع برد مدل بهبود يافته اين موشك را تا 100 كيلومتر نيز ذكر نموده اند. به هرحال اطلاعات رسمي و منتشر شده اي در اين رابطه موجود نيست. مشخصات فني موشك: اشكوال يك موشك زيرسطحي سوخت جامد است كه با بهره گيري از پديده سوپركاويتاسيون قادر است با سرعتهاي بسيار بالايي (3 تا 4 برابر اژدرهاي معمولي) به سمت هدف روانه شود. اين موشك با توليد حبابهاي بخار كه از نوك دماغه و پوسته خود خارج مي كند لايه اي از گاز در اطراف خود شكل مي دهد و بدين ترتيب خود را از تماس مستقيم با آب و پساي قابل ملاحظه ناشي از آن دور مي كند. اين موشك قابليت پرتاب از روي شناور و يا زيردريايي در عمق 100 متري را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 كيلومتر بر ساعت) كپسول پرتاب خود را ترك مي كند. با فرو رفتن در آب و رسيدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن كرده و به سمت هدف راهي مي شود. از چالش هاي فني توسعه چنين موشكي مي توان به كاويتاسيون اشاره نمود كه لازم است ميزان حبابهاي كاويتاسيون براي حفظ و پايدار نگهداشتن لايه گاز اطراف موشك ونيز رسيدن به كمترين پسا كنترل شود. در همين رابطه توجه به تداخل گازهاي خروجي از راكت و نيز سطوح كنترل موشك با لايه گاز ايجاد شده در اطراف آن، پيچيدگيهاي اين مساله را روشن تر مي سازد. به ويژه زمان شروع به كار موتور و شرايط گذار (Transision) ناشي از آن از اين حيث قابل توجه است. سيستم هدايت چنين موشكي نيز با چالشهاي خود روبرو است. تغيير محيط سيال اطراف موشك، شكست امواج و نيز سرعت خودموشك از مواردي است كه هدايت آن را با مشكلات عديده اي مواجه مي سازد. ---------------------------------------------- منبع:Air21.blogfa.com

خوب معلومه كه يه موشك شليك نميشه. ولي ضد موشك هاي دشمن هم كه يكي دوتا نيستند :D همين آرو،هر پرتابگر اون 6موشک داره.تعداد لانچر های پاتریوت رو نمیدونم.ولی مطعنا كم نيستند. من دارم ميگم به نظرتون اگه شهاب از فاصله ي دورتري شليك بشه،به اسراییل می رسه یا نه!!! :D

خوب سعيد ضد موشك هاي امريكايي مثل پاتريوت ،چون نزدیک ایران هستن میتونند موشک رو تو فاز اولیه حرکت بزنند. :D مگر این که موشک از فاصله ی دورتری شلیک بشه :D که اون موقع شهاب 3 با برد هوایی2500 کیلومتر به اسراییل نمی رسه :)

این ها رو هم ببینید تانک T72

آره. fi_lone_ranger

بله.چند ماه پیش آلمان، یورو فایتر را جانشین F4 کرد.البته از ظاهر شبیه میگ میاد.این طور نیست؟ :D

با تشكر از شما دوستان :D عكس هاي جالبي بود و دستتون درد نكنه. آره من هم از اين عكس داشتم ولي بهش دقت نكرده بودم :D دم متخصصان هوا فضاي ايراني گرم

سعيد يه چيزي يادم رفت.قول موشك ستار رو كه يادت نرفته :D

سعيد عكس خواستي از خودم بگير :D http://img204.imageshack.us/img204/4209/1603619ox.jpg http://www.aerospaceweb.org/aircraft/fighter/f14/f14_16.jpg

بله.البته ایران هم در ضمینه ی پهبادهای شناسایی به پیشرفت های بزرگی رسیده است. :D اگه اشتباه نکنم بعد از رزمایش ضربت زوالفقار بود که شبکه خبر فیلمی از ناو هواپیما بر امریکایی در خلیج فارس رو نشون داد که توسط یک پهباد شناسایی ایران گرفته شده بود.فکر کنم این فیلم توی سایت http://www.youtube.com هم باشه. :) حالا اينارو ببينيد :D

دوست من تكنولوژي F5 و F4 مربوط به دهه هاي گذشته است و توليد حدود 500 فروند از اين جنگنده ها به صرفه و معقول به نظر نميرسد :D فکر نکنم ایران اینقدر احمق باشه که دیگه از این روسهای نامرد اس300 وتور که قیمتاشون رو ده برابر کردن بخره. :D

حسین دیگه اینقدر خودتو لوس نکن :D :D :) شوخی کردم ها http://www.caiping.com.cn/pro-images/w-junshi/F14-12.jpg http://www.militarypage.net/photo/aircraft/f-14_04_aim-54.jpg

حتي اگه برد موشك(با وضعيت فعلي) بيشتر نشه تامكت رو حتي سنگين هم ميكنه :D .براي موردي هم كه گفتيد فكر نكنم اينطور باشه.يه نگاهي به عكسي كه گذاشتم بندازيد.هواپيما به صورت فول لوده

خير.صاعقه از روي طرح F5 با كمي كشيدگي و موتور و رادار جديدتر ساخته شده

فكر نكنم اينطور باشه.لوله انتقال سوخت اينقدر كوتاه نيست اون هم پشت هواپيما. :roll: من دنبال يه عكس خيلي جديدم.

ای ول.دستت درد نکند :D

نه بابا.شهاب 4 براي ماهواره نيست.فكر كنم از شهاب3Bبراي فرستادن ماهواره استفاده كنن. :D