جناب ارمانی به قوانین اشاره کردن شما وقتی خبر توی سایت می زارید نه حق دخل و تصرف درش دارین نه تغییر اسم و نه برداشت خبر رو بی کم و کاست با همون نام می زنین و منبع رو ذکر می کنین. شما بخشی از یک خبر رو بدون گذاشتن تیتر و خود خبر نقل کردین و این خلاف قوانین سایت هست. در مورد سلامت پهباد و... هم عرض شد قبلا در این ۸۹ صفحه بحث شده و تا یک منبع آگاه و رسمی چیزی نگه نظرات امثال آقایون قابل اسناد نیست.البته این دغدغه شما و دقت نظر شما رو می رسونه که می خواین بگین پهباد سالمه و ما هم امیدواریم و علاقه مند ولی نمیشه با ریسمان هر کسی رفت تو چاه. توی همین سایت هنوز الی ما شا الله کاربر قدیمیو جدیدی داریم که حرفهای وزیر دفاع و فرماندهان رو باور نمی کنن چه برسه به بقیه.

[quote]ضمن اینکه بنده معتقد نیستم ووشو به صورت رقص دراومده و از این بابت سخنی نگفتم هرچند خیلی ها حرکات زائد و نمایشی این رشته های در هم پیچیده که امروزه به اسم ووشو خطاب میشه (که روی خوده این کلمه هم بحث دارم !) به دلایل کاملا منطقی نمایشی میدونند ولی بنده بحثم این هست :» هنر رزمی چیست ؟ توانایی دفاع از خود و از بین بردن شی که خطری برای شما ایجاد کرده است و حال ممکن است شما براساس یک سلسله مراتب پیش بری ممکنم هست خیر مثل رفتن به دبستان و طی کردن اجباری 5 پایه هنرهای رزمی تعریف ش از نظر من این هست اما خوب اونایی که خودشونو استاد این رشته ها مینمامند شدیدا سعی دارند اونو به شرق اسیا بچسبونند و کلا یک سلسله حرکات که توی شائولین به صورت خصوصی اموزش داده میشده و بعد کم کم رشد پیدا میکنه رو که شامل ده ها مرحله س که واقعا شاید نصف شونم لازم نباشه یاد میگیرند و البته هر استان و ایالت چین یه سبک برا خودش میزنه و کلی حرکت عجیب غریب بهش اضافه میکنه به عبارت بهتر الان هنر رزمی یعنی حتما شما باید 55 مدل حرکت پا روی هوا بزنی و امثالهم حال اینکه از نظر من هنر رزمی یعنی هنر جنگیدن این تعریف کلی رو در نظر بگیریم حالا براساس دفاع و تهاجم رو حساب کنیم میخوام اینو برسونم که هنرهای رزمی یک سری تکنیک های خاص با اسامی مثل پنجه ببر و ... به صورت صرف نیست دقیقا منظورم اینه که شما حتی کف گرگی ، زیر یک خم گرفتن و ... که در نبردهای اون موقع رسم بود و نیز مهمتر از همه تکنیک های استفاده از شمشیر و نوع ضربات خودش هنر رزمی محسوب میشه از این لحاظ قطعا ایرانیان و همسایگانش در هنرهای رزمی سرامدتر هستند [/quote] دقیقا همون مطلبی هست که من در پست پیش اشاره کردم و اونم تلقی اشتباه شما از هنر رزمی هست که جاش این تاپیک نیست حالا که دستم به تایپ رفته قول میدم یه تاپیک در این مورد بزنم. ولی به طور کلی تعریف شما اشتباه هست از هنر رزمی. [quote]نمیدونم چطوری برسونم منظورم رو ... ببینید ، هنرهای رزمی چینی شامل بسیاری فنون در سبک های مختلف میشه که یا با سلاح سرد هستند یا با دست خالی بسیار هم غنای تکنیکی داره و بسیاری کشورها بر حسب همسایگی و... ازشون به ارث بردند قدمت این رشته هم به قول خودتون سه هزار سال هست درسته ؟ خوب بنده میگم همزمان در کشورهای این ور دنیا ، هنرهای رزمی با سبکی کاملا متفاوت رسم بوده که لزوما لگد های بالا تنه و امثالهم جزشون نبوده ولی کاملا در میدان های جنگ استفاده میشدند و همه رو هم باهاش شکست میدادند حالا میخواد طرف استاد کونگ فو هم بوده باشه [/quote] باز بر می گرده به تعریف درست بالا که موکول به زدن تاپیک بنده هست. [quote]برای خلط مبحث نشدن یه پرانتز باز میکنم که الان کونگ فو ، تای چی چوان و ووشو ! همه یکی حساب شدند که رو خوده اینم بحث هست چون ما شائولین جنوبی و شمالی و ... داریم که هر کدام هزار سبک توش هست و قمر در عقرب هست اوضاع [/quote] باز تلقی شما اشتباه هست و به دلیل عدم شناخت دقیق در موردشون. همونطور که عرض کردم در هنرهای رزمی چینی سبک ها و روش ها خیلی زیاد هستن ولی همه اونها در دو قالب کلی می گنجن یکی شائولین یکی وودانگ و بقیه شاخه ها و زیر شاخه ها از این دو هستن به شکلی این دو نظام هستن و بقیه زیر نظام و سیستم در نظر گرفته میشن. با توضیح بنده در تاپیک هنرهای رزمی متوجه میشین که تشتت ظاهری در هنرهای چینی به اون شکلی نیست که شما فکر می کنین. در مورد ووشو و تلقی شما هم در پیام برای من بفرستین ببینم مد نظرتون چی هست از کلمه ووشو و اون چیزی که امروز دیده میشه. [quote] بنده فرمایش شما رو صحیح میدونم : تقدم و تاخیر تکنیکی یکی از راه ها هست و یکی هم خودش روش شناسی مبارزاتی. در نوع اول با نگاه تارخی می فهمن که کدام هنر و فنونش قدیمی تر و متقدم هستن و با این درک دیگه نمیشه اونها رو زیر مجموعه هنری متاخرتر قرار داد. روش دوم سبک و روش شناسی ریشه ای هست که در اون شما دنبال مولفه های اصلی هنر می گردید و از روی اونها قابل تشخیص هست که پیچیدگی این هنر چقدر ریشه اون چه رشته یا هنر دیگه ای بوده. همین اندازه به شما بگم من میتونم اثبات کنم که ک اما من دارم میگم دقیقا در همین زمان ! این ور جهان که شامل ایران و اسپارت و .. قبل ایران و اسپارت و زمان سومریان و اشوریان میشده هنرهای رزمی دیگری که امروزه متاسفانه کمتر شناخته شدند مرسوم بوده که با تعریف هنرهای رزمی یکسان هست [/quote] باز موضوع تعریف شما هست که این نتیجه رو میده. [quote]بعضی اصول بدیهی هست ، مثل فیزیک ! اما همین فیزیک هم همیشه اصول ش شکسته میشه ! [/quote] مشکل اصلی همیشگی شما اصولا باید در مثال زدن توجه خاص داشت و احتیاط کرد حوزه علوم طبیعی رو نباید با حوزه علوم انسانی و تاریخ و.... هر چیز غیر علوم طبیعی خلط کرد یا قاطی.چون نظام ها و اصول حاکم بر اونها فرق می کنه. [quote] تاریخ و تاریخ سازی که دیگه جای خود داره ! اونی که من میدونم و دیدم تا دهه 70 و فراگیر شدن فیلم ها کمتر کسی راجبه هنرهای رزمی چینی مطالبی به جد میگفت و یا تاریخ اونو به درستی نمیدونستند بعدها یواش یواش هنرهای رزمی چینی کاملا شناخته شدند برای غرب چیزیکه برای کشورهای خاورمیانه باستان هم رخ نداد [/quote] به این معنا نیست که هنر رزمی چین ریشه نداره و مادر نیست و یا یک کل ساخته شده از مقداری روش و تشتت سبکی هست لزوما.اما در مورد این موضوع تبلیغات و شناخت هنرهای رزمی بله درست هست و دلایل خاص خودش رو داره که جای بحث هست. [quote]امیدوارم دقیقا منظورم رو رسونده باشم ، تحقیقات باستان شناسی و تاریخ شناسی به دلایل مختلف روی این مناطق و سبک رزمی شون انجام نشد کامل ولی با همون اندک مسایل هم میشه به نبرد جدی با اندیشه اولین بودن هنرهای رزمی چینی رفت مثال هنرهای رزمی مثال شطرنج بازی هست که از بس ذهن ش رو به کار انداخت روش جدیدی رو در شطرنج به کار گرفت وقتی با افتخار اعلامش کرد یهو همه گفتند اوهوکی این ماله فلان استاد هست ! از روش کپی زدی حال اونکه حقیقتا روح شم خبر نداشت اصلا این استاد هست یا نه ؟ [/quote] نه فکر نمی کنم با همون هایی که میگین به نبردش بشه رفت چراکه در این وادی هیچ کس نمی تونه این ادعا رو بکنه مثلا شما بخواین همین فرضیات خودتون رو ارائه بدین که بله در تاریخ مثلا در همون زمان ایرانیها قوی بودن و حمله می کردن و بردن وچندین کشور رو نابود و یا چندین سپاه رو شکست دادن.....(خوب این قبول هست و منم باهاش مشکلی ندارم لزومش هم داشتن توان رزمی بالا هست که مبرهن و روشن هست مثل روز اما مبنی بر این نیست که هنر رزمی مدون داشتن وتا امروز باقی مونده) ؛ خیلی راحت به شما میگن خوب هنر رزمیتون رو الان بیارین یا ورزش رزمیتون رو تا مقایسه کنیم با چیزی که ما داریم می بینید که دست تمام دنیا خالی هست. در مورد شطرنج و ارتباطش با هنرهای رزمی چین: این که فرمودین روش جدید خلق کرده که کلا اشتباه هست یک استاد می تونه یک سناریو و یا یک تاکتیک خاص در ظطرنج درست کنه اما پاشنه آشیل کجاست؟؟؟؟؟ موضوعی که بهش دقت نکردین هر کسی در بازی شطرنج بر اساس اصول وضعی این بازی تاکتیک و سناریوی جدید می سازه یعنی به عبارت دقیقتر در قالب [color=red]یک نظام فکری واحد[/color]. اگر شما اصول دو بازی شطرنج رو به هم بریزین اصولا هیچگاه شباهت مانندی به وجود نمیاد چطور مثلا شطرنجی باشه با همین قوانین فعلی و یک شطرنج دیگه با همون مهره ها و زمین منتها با تفاوت حرکات مثلا اسب به جای ال ۴تابره جلو یکی به طرفین ، سرباز سه تا حرکت کنه و..... در این دو بازی هیچ مشابهتی به وجود نمیاد اصولا چون دو قالب دو نظام فکری هست. حال صفحه ای رو در نظر بگیرین که اصلا قوانین مصوب نداره چه تفاقی در بازی رخ میده؟؟ هیچی خیلی ساده فرد یکی از مهرهاش رو بر میداره شاه رو می زنه میگه بازی تمام میگین چرا میگه اصولی که حاکم نیست خوب در این وضعیت سرباز من میتونه پرواز کنه وشاه تو رو بزنه. قضیه این هست در تمام دنیا نظام فکری و عملی برای رشد هنر و ورزش رزمی وبه وجود نیومده بجز در شرق آسیا برای همین در دنیا فقط هنرهای اونها باقی مونده و خواهد موند یعنی هنر مختص اونهاست و ما هم به همراه کل دنیا حاکم بر ورزشهای رزمی.

پوشش بدنه کیلوها پوشش خاصی هست و با رایند پیچیده ای به زیردریایی متصل میشه و از طرفی کیلو در خلیج فارس و دریای عدن خوردگی بالایی داره چراکه املاح و نمک آب و درجه حرارت و..... با آب های روسیه خیلی تفاوت داره و این عمر قطعات حتی ظاهری رو که ما می بینیم پایین میاره. خوب با این تفاسیر بدنه زیر دریاییها رو که نگاه کنید می بینید که بسیار نو و خوب به نظر میان. دوستمون گفتن بندر عباس همیشه در حال اورهال هستن .می خواستم همین رو اشاره کنم خود نگه داری این زیر دریاییها و استفاده عملی از اونها کم کاری نیست. امشب توی برنامه خبری شبکه دو امیر به این مورد اشاره کردن.

[quote name="aaa84"][quote]aaa84 حرفاهای این بنده خدا مبنای نظامی و علمی درست و حسابی نداره فقط بحث تبلیغاتی هست. این بنده خدا هنوز نمی دونه رادار چی هست بعد در مورد هدایت حرف می زنه [/quote][quote] جناب fath : بحث سر این نیست که این بابا تفاوت رادار رو با مثلاً ژ3 میدونه یا نه بحث سر میزان سلامت هواپیما و شاید دلیلی بر استتار قسمت زیرینه ! حالا اینهم یه نوع سرنخ شاید باشه که من گذاشتم و الا کسی 100 در 100 تأیید نکرده حرف ایشون رو . [/quote] بنده عرض کردم حرفهای ایشون مبنای نظامی و علمی نداره == [b][color=red]نظامی و علمی[/color][/b] == در مورد تبلیغاتی بودنش هم اول ممنونم از جناب ارمانی که ما رو متوجه کردن قضیه چیه.حالا خوشحالم شدم گفتم این بنده خدا هیچی از علوم نظامی و علمی نمی دونه. این نمایندگان مجلس یه مدتیه عادت کردن فقط بند آب بدن و هر وقت هم وقت انتخابات شد به هر ریسمانی خودشون رو آویزون کنن.یکی میره نماز میت می خونه وسط جمع آقایون و جلوتر از همه اون یکی یکهو میشه تحلیل گر نظامی و صاحب رای و با رادار پهباد می کشه پایین. خدایا کمی به ما تقوای سیاسی عطا بفرما و به من بفهمان این پیر عجوزه(دنیا در نظر حضرت مسیح) اینقدرها ارزش نداره که خودم رو به هر دری برای رسیدن بشه بزنم. در مورد سلامت کدوم بخش پهباد هم توی همین تاپیک روش بحث شده. ازمدیران معذرت می خوام اشکالی پیش اومد و چندتا پست در هنگام ویرایش اولی با هم ارسال شد اون دو تای اول رو حذف کنن ممنون میشم.

[quote name="aaa84"][quote]aaa84 حرفاهای این بنده خدا مبنای نظامی و علمی درست و حسابی نداره فقط بحث تبلیغاتی هست. این بنده خدا هنوز نمی دونه رادار چی هست بعد در مورد هدایت حرف می زنه [/quote][quote] جناب fath : بحث سر این نیست که این بابا تفاوت رادار رو با مثلاً ژ3 میدونه یا نه بحث سر میزان سلامت هواپیما و شاید دلیلی بر استتار قسمت زیرینه ! حالا اینهم یه نوع سرنخ شاید باشه که من گذاشتم و الا کسی 100 در 100 تأیید نکرده حرف ایشون رو . [/quote] بنده عرض کردم حرفهای ایشون مبنای نظامی و علمی نداره == [b][color=red]نظامی و علمی[/color][/b] == در مورد تبلیغاتی بودنش هم اول ممنونم از جناب ارمانی که ما رو متوجه کردن قضیه چیه.حالا خوشحالم شدم گفتم این بنده خدا هیچی از علوم نظامی و علمی نمی دونه. این نمایندگان مجلس یه مدتیه عادت کردن فقط بند آب بدن و هر وقت هم وقت انتخابات شد به هر ریسمانی خودشون رو آویزون کنن.یکی میره نماز میت می خونه وسط جمع آقایون و جلوتر از همه اون یکی یکهو میشه تحلیل گر نظامی و صاحب رای و با رادار پهباد می کشه پایین. خدایا کمی به ما تقوای سیاسی عطا بفرما و به من بفهمان این پیر عجوزه(دنیا در نظر حضرت مسیح) اینقدرها ارزش نداره که خودم رو به هر دری برای رسیدن بشه بزنم. در مورد سلامت کدوم بخش پهباد هم توی همین تاپیک روش بحث شده.

[quote name="aaa84"][quote]aaa84 حرفاهای این بنده خدا مبنای نظامی و علمی درست و حسابی نداره فقط بحث تبلیغاتی هست. این بنده خدا هنوز نمی دونه رادار چی هست بعد در مورد هدایت حرف می زنه [/quote][quote] جناب fath : بحث سر این نیست که این بابا تفاوت رادار رو با مثلاً ژ3 میدونه یا نه بحث سر میزان سلامت هواپیما و شاید دلیلی بر استتار قسمت زیرینه ! حالا اینهم یه نوع سرنخ شاید باشه که من گذاشتم و الا کسی 100 در 100 تأیید نکرده حرف ایشون رو . [/quote] بنده عرض کردم حرفهای ایشون مبنای نظامی و علمی نداره == [b][color=red]نظامی و علمی[/color][/b] == در مورد تبلیغاتی بودنش هم اول ممنونم از جناب ارمانی که ما رو متوجه کردن قضیه چیه.حالا خوشحالم شدم گفتم این بنده خدا هیچی از علوم نظامی و علمی نمی دونه. این نمایندگان مجلس یه مدتیه عادت کردن فقط بند آب بدن و هر وقت هم وقت انتخابات شد به هر ریسمانی خودشون رو آویزون کنن. در مورد سلامت کدوم بخش پهباد هم توی همین تاپیک روش بحث شده.

دلیل سوال من از زیر دریاییهای کلاس طارق کل عکس های منتشر شده بود و اون اینکه زیر دریایی یا زیر دریایی ها خیلی سر حال و رو فرم بودن انگار الان از کارخانه اومده باشن می خواستم این نکته رو توی ذهن شما بندازم ولی خوب دوزاری همه دوستان مثل دوزاری من کجتر از این حرفاست. کسی نپرسید چرا اینها اینطورین و اینقدر سرحالن.

aaa84 حرفاهای این بنده خدا مبنای نظامی و علمی درست و حسابی نداره فقط بحث تبلیغاتی هست. این بنده خدا هنوز نمی دونه رادار چی هست بعد در مورد هدایت حرف می زنه

به به جناب ارنست آقا توبه شکستی اخوی امام خامنه ای فرمودن:ما در یک پیچ تارخی هستیم. خدا بزرگه

ای خدا همه شما رو لعنت کنه من اسمم فتح هست هنوز میگن اپرا یاد اون داستان کل علی ، داش علی خودمون افتادم.بابا من شناسنامم رو توی دنیای میلیتاری رفتم از ثبت احوال سایت عوض کردم جناب faraz7126979 و PILOT_OF_PERSIA ممنون وظیفه بود و نوعی برای خودم تکلیف تاریخی. خانم mobina عکس ها رو درست کردم. جناب jrzm متلک و شوخی شما واصل شد.ممنون از لطف شما. جناب Salem عزیز برادر سعی کردم رده شمشیرهای مادر و تاثیر گذار رو بیارم نه زیر مجموعه ها و حواشی به همین دلیل اگر بخواین با این روش شما پیش برم باید تک تک شمشیرهای کشورهای دنیا رو توضیح بدم اما با این روش رده بندی حقیر دنیال ریشه شمشیرها و گونه های اصلی و پایه هستم که با شناخت اونها میشه با یک نظر فهمید فلان شمشیر از کجا الهام گرفته شده. جناب Moltke شمشیرهای چینی و مغولی به هم پیوند ناگسستنی و خاصی دارن و حتی برخی میتونن ادعا کنن دائ> چینی در واقع نوعی سلاح مغولی بوده.در مورد شمشیرهای رومی و یونانی هم مطلب از اول هم بود ولی چون تصاویر منتقل نشده بود و مطلب خیلی بزرگ شده بود فعلا حذفش کردم تا در پست های آتی توضیح داده بشن. داداش مصطفای خودم.در بالا یه توضیحاتی دادم ولی مصطفی جان اینقدر بحث سلاح ها گسترده هست که اگر من بتونم فقط این مقاله رو در مورد خود شمشیرها تکمیل کنم خودش خیلیه ولی قول میدم اگر وقت کردم بعدا در مورد نیزها و و دیگر سلاح ها هم مطلبی بنویسم.البته مصطفی جان دلبندم هوار تا اون هزار تا ست هزار. worior عزیز اینقدر دلت برای تاپیک نظامی از من تنگ شده بود بمیرم برات. میگفتی تا زودتر دست به کار بشم. ممنونم از لطفت.واریور جان در بالا به برخی کاربران عرض کردم شمشیرهای ایرانی و یونای رومی رو در پست آتی تقدیمدوستان می کنم. در مورد موضوعی که اشاره کردین در متن اشاراتی داشتم به نوع استفاده و جای استفاده شمشیرها و خواص اونها اما کلا اروپاییها در این حد و اندازه نبودن وگرنه یک شمشیر نن دائو یا دائوی سنگین و یا حتی یک شمشیر یونانی سنگین خیلی راحتتر می تونه زره رو بشکافه تا این دسته بیل های آنگلوساکسونی (البته قابل ذکر هست اروپایی ها از انواع ساتور و تبر برای این مورد استفاده میکردن ایضا گرز های مختلف ولی در هنر ساخت شمشیر نه کلا بی سلیقه بودن). جناب ارنست شما کلا با یک دید خاص به قضیه نگاه می کنید بحث تبلیغات و فراماسونری جهانی و.... از این حرفها نیست به هیچ وجه. ووشو به عنوان هنر رزمی چین(همون کونگ فو که توی ایران با کونگ فو توا اشتباه گرفته شده) شاید در ظاهر و در نگاه اول در ذهن هر کس یه مقدار نمایش مسخره به ذهن برسه اما چنان فلسفه قوی پشتش هست که هیچ کسی نمی تونه در صورت درکش اونها رو نادیده بگیره.(حداقل در طول تاریخ اساتید هنرهای رزمی ژاپن و کره و تایلند و....هم جرات این کار رو نداشتن و همیشه به چین نگاه سرزمین هنرهای رزمی رو داشتن) برای کسانی که سالها هنرهای رزمی رو پیگیری کردن و اساتید فن یک مواردی هست که مثل روز روشن هست.و با روش هایی میشه فهمید رشته های رزمی بر اساس چه وضعیت و بر پایه چه فنونی ساخته شدن. تقدم و تاخیر تکنیکی یکی از راه ها هست و یکی هم خودش روش شناسی مبارزاتی. در نوع اول با نگاه تارخی می فهمن که کدام هنر و فنونش قدیمی تر و متقدم هستن و با این درک دیگه نمیشه اونها رو زیر مجموعه هنری متاخرتر قرار داد. روش دوم سبک و روش شناسی ریشه ای هست که در اون شما دنبال مولفه های اصلی هنر می گردید و از روی اونها قابل تشخیص هست که پیچیدگی این هنر چقدر ریشه اون چه رشته یا هنر دیگه ای بوده. همین اندازه به شما بگم من میتونم اثبات کنم که کاراته و تکواندو از روش هسینگ آی گرفته شدن و از لحاظ غنای تکنیکی جالب هست از این سبک هم پیشرفت چندانی نداشتن.یعنی حتی به باگوا جانگ نرسیدن.در جودو ، جوجیتسو و آیکیدو و در اینطرف در هاپکیدو این هنرها وارد فاز تکنیکی برگرفته از باگوا و تای چی شدن. یه نگاهی به فیلم های سیگال بندازین تازه بعد از عمری آیکیدو کار کردن در اعماق ذهنش فهمیده یه ارتباط خاصی بین این رشته و رشته اصلی خودش آیکیدو هست. اما بجز چینی ها کسی زیاد نمی تونه روی این موارد مانور بده گراکه اول باید خود هنرهای چین رو شناخت تا قضاوت کرد. از لحاظ تارخی هم هنرهای چین رو با قدمتی در حدود ۳۰۰۰ هزار سال می دونن که ژاپن و کره نتونستن این ادعا رو رد و یا ادعایی مشابه اون ارائه بدن(حالا مورچه چیه با کله پاچش کره که بیشتر وقت ها جز حاکمیت چین بوده و ژاپن یه جزیزه های دور افتاده دور از تمدن). اینکه می فرمائین شک در این موارد هست من تا حالا بهش برخورد نکردم و حتی با بیشتر اساتید برجسته کاراته و تکوانده جودو و.... هم برخورد داشتم چنین ادعایی نداشته و ندارن اما اینکه این کشورهای کره و ژاپن در پی ایجاد نوعی استقلال تاریخی برای هنرهاشون هستن پذیرفته هست و اتفاقا داره اتفاق می افته. اما به دنبال هویتی ملی براشون میگردن در حیطه همون نگاه شما در مورد تبلیغات و ملی کردن هنرها بر می گرده که من اصلا با این نگاه به هنرهای رزمی موافق نیستم چون به دور از واقعیت هست و فقط هدفش اثبات برتری و ریشه داری بیشتر از مثلا چین. در ضمن با ساخت سریال و.... که نمیشه تاریخ واقعی نوشت بلکه فقط تاریخ سازی میشه کرد که اونم دوام نمیاره. اینم مد نظر باید باشه در شرق آسیا بجز در چند صده گذشته کشورهایی به نام کنونی وجود خارجی نداشتن و چندین هزار سال تحت قلمرو چین به حساب می اومدن و یا حداقل دست به دست میشدن گاهی مستقل و فدرال و گاهی استانی از چین. در هر ناحیه ای نوعی هنر رزمی وجود داشته بنا به جغرافیا و آب و هوا و.... و سلسله ها و خانواده هایی که روشهای خودشون رو داشتن(که بنده گفتم حتی خود شائولین به دو بخش عمده شمالی و جنوبی تقسیم میشه) در این بین این نواحی جدا که میشدن بالطبع هنر خودشون رشد می کرده و یا رشدش میدادن (بیشتر) موای تای هم همین روند رو داشته ورزشی که تاکید بر استفاده بیشتر از زانو و آرنج داشته و بنا به غنای فنی و تکنیکیش اصلا در حدی نیست ادعا کنه من ریشم از ووشو بیشتر هست و یا برتر هستم ولی می تونه ادعا کنه رشته ای تارخی و معمول در جغرافیای کشور تایلند چه در اکنون و چه در گذشته تاریخیش هست. بقیه بحث شما هم یه بحث تاریخی هست بیشتر و ربطی به هنر رزمی نداره. امپراطوری بودن بنایی محکم بر داشتن و یا نداشتن هنر رزمی متعالی نیست و در عین حال برعکسش هم حاکم هست و داشتن هنر رزمی تارخی (مثل همین ووشو ، جودو و ...) بنایی بر امپراطوری بودن و نبودن نداره.این شاخصه یه فاکتور تاریخ تمدن نیست که برای امپراطوری شدن کشوری مجبور بوده باشه اون رو داشته یا نداشته باشه.(حداقل هیچ جامعه شناس و تاریخ شناسی این ادعا رو نکرده حتی مارکس ، وبرو...). اما در تاریخ تمدن داشتن نیروی نظامی قوی(توجه کنین نیروی نظامی در بخش میلیتاری) همیشه پایه ثابتی از قدرتمند شدن و ابر قدرتی بوده.اما قدرت نظامی ربطی چندان به هنر رزمی مدون نداره به چه شکل و معنی عرض می کنم. این کشورها در تمام دنیا تمرکز رو بر نظم سازمانی و آموزش های مستمر می گذاشتن و مثلا آموزش شمشیر رو با استفاده از ماهرترین اساتید پی می گرفتن اما بیشتر (در متن هم اشاره کردم) در آموزش بنا رو بر تدریس و تدوین یک هنر رزمی نمی گذاشتن بر اساس تجربه و تمرین بودن مثل مصر مثل ایران مثل آشور و..... اما این روند در چین به شکل آموزش بر مبنای روشهای تدوین شده بوده. نمی توان با تکیه بر شکست و پیروزی در جنگی ادعا کرد هنر رزمی اون کشور پیروز بهتر بوده چون ممکنه اصلا هر دو کشور هنر مدونی نداشته اند و در عین حال داشتنش دلیل بر قوی بودن نبوده.شکست و پیروزی در جنگ ها بسیاری فاکتورها داشته(حداقل سن تزو ۵ عامل اصلی رو معرفی کرده در کنار عوامل دیگری که در ذهن بنده هست که به حدود ۱۰ عامل میرسه) و هنر رزمی بخشی کوچک از اون بوده و بر اساس این شکستو پیروزیها نمیشه ادعا کرد هنر کدوم برتر بوده و کدام برتر نبوده. اگر بنا رو این برداشت بزاریم کره کلا باید از چرخه حدف بشه چون استقلالی به اون معنا نداشته که بخواد هنر داشته باشه ژاپن هم در طول تاریخش به جز صده های جدید اصلا جرات عرض اندام برای چین رو نداشته اصلا در حدی نبوده ادعایی بکنه. تایلند هم به همچنین. در جاهن کنونی هیچ اثری از هنرهای رزمی ایرانی ،‌مصری ، آشوری عربی و.....حتی اسپارت نیست و حتی در حوزه کشورهای اروپایی هم همین وضع هست دلیل بر نوع تمرین رزم برای سپاه های منظم و جنگ بوده بوده که اثری نموده . همونطور که عرض کردم تمام این کشورها بر مبنای تمرین و تجربه کار می کردن و این باعث پرورش جنگاوران قوی میشده در کنارش عواملی چون آبو هوا و جغرافیا و آناتومی بدنی هم تاثیر داشته که به این دلایا برخی هیکل هایی درست برخی ریز ، برخی شجاعت و روحیه خاص و برخی بی بهره از این عامل و.... بودن. به همین دلیل رزم آموزشی اونها ریشه ای در تدوین و تفکر و فلسفه هنر رزمی نداشته و بنا به نابودی یه کشور یا امپراطوری و یا شکستش این آموزش های رزمی هم چون پایه ای تدوینی نداشتن نابود میشدن(دیگه گردن کلفترینشون ماییم که یه کشتی برامون مونده که من موندم توی رزم میشه ازش استفاده کرد یا نه؟) به همین دلیل هست که ما الان اثری از هنرهای باقی مانده از این کشورها نداریم چون هنر نبودن صرفا آموزش های نظامی و رزمی بودن که بود و نبودشون بستگی به سپاه و امپراطوری مادرش داشته. اما در چین و شرق آسیا روند به شکلی دیگه بوده آموزشهای نظامی هم بر اساس روش ها و فنون تدوین شده بودن که اگر خود سپاه یا امپراطوری هم از بین می رفتن اون هنرهای رزمی مورد استفاده اونها ورزش یا آموزش رزمی نبودن که از بین برن بلکه به دلیل تدوین شده بودنشون و ریشه داشتن حیات خودشون رو ادامه میدادن.به همین دلیل ما الان شاهد زندگی چند هزار ساله این هنرها در چین هستیم. هیچ وقت از این بروسلی خوشم نیومد حتی برای کسانی که با هنرهای رزمی چین آشنا هستن باید گفت این آدم اصلا رزمی کار حساب نمیشده ولی خوب در اینکه باعث معرفی ووشو با دنیا شد شکی نیست. اگر گنگ صحبت می کنم ببخشید چون نیاز به فهم خیلی چیزها هست تا روی موردی بشه مفاهمه کرد و یکی از مشکلات عدم درک برخی از هنر و ورزش رزمی هست.اگر صحبت های بالا رو متوجه نشدین امر کنین تا در مورد تفاوت هنر رزمی با ورزش رزمی و آموزش رزمی عرض کنم بعد راحت می فهمید دلیل وجود هنرهای رزمی در چین و بقای اونها و نبودشون در بقیه جهان و نابودیشون چی هست. جناب ارنست و دوستان دیگر در یک پست سعی می کنم در مورد اینکه چرا ووشو الان به این روز و حال افتاده و.... صحبت کنم و چرا الان نوعی رقص تلقی میشه.البته اشاره ای در متن داشتم به موضوع ابزاری و کاربردی شدن کمی ابتدا در موردش تحقیق کنید در مورد بشر جدید می فهمید موضوع چی هست البته باز دمش به این موضوع تفاوت ورزش و هنر رزمی وصله.

فکر می کردم بعد از قضیه RQ170 کمی تحلیل برخی واقعیتر و واقع بینتر بشه ولی ..... جدا وقتی نظرات روزنامه وار آکادمیک غرب زده برخی رو می خونم به شدت ذهنم درگیر تفکرات امثال سروش میشه(چه بلند داد می زد بی هراس باید گزینش کرد غرب کل است خوب دارد بد دارد می نداریم اونها دارن اونها خدان) خدا رحمتت کنه شهید آوینی که به من نشون دادی یک مسلمان هم می تونه عمیق فکر کنه خیلی عمیقتر از امثال کیک ها. از مدیران خواهش می کنم اگر قراره بحث های گالیور من می دونستم .... (این جمله تو سایت سرقفلیش و بنیانگذارش خودمم) رو ادامه بدن و ما شاهد نوشته شدن خطوط یکی بعد از دیگری تحلیل های بسیار عمیق روزنامه تایم و واشنگتن پست باشیم یه تاپیک جدا درست کنن این تاپیک مال رزمایش هست .و بحث های اونم تخصصی در این مورد. توی اون تاپیک می تونن برای خودشون آسمون و ریشمون ببافن و با احساس سرفرازی و غرور و در حالی که در پوست خود نمی گنجن برن بگن تمام میلیتاری رو استاد کردیم رفت.یک پدری از استراتژی درآوردیم یه مادری سیاه کردیم از تاکتیک و آگاهی و روشن بینی عمیق و آنچنان تمام زیر ساختهای نظامی کشور رو مورد بازدید قرار دادیم که بشریت ندیده و خالق نشنیده. [b]دوستان سوال من توی این هیری ویری فراموش شد پرسیدم به عکس های کلاس طارق توجه کردین؟[/b]

[quote]آفرين... ايران نشون داد كه در كمال آزمايش هم ميشه تنگه رو بست.. يعني نيازي نيست كه با اعلان جنگ و سر و صدا تنگه بسته بشه بلكه باموارد بروكراتيك و غير نظامي هم ميشه اين كارو كرد..[color=red] شبيه كاري كه تو بعضي ادارات دولتي و خصوصي ما ايرانيها يد طولايي در سر دووندن طرف داريم.. مثل همين كاري كه انجام شد.. ميگيم قرار هست 5 ساعت تنگه بسته بشه تا آزمايش موشكي انجام بشه بعدش زمانشو كش ميديم و كارايي از اين دست[/color]..[/quote] خدا روحت رو شاد کنه یه ساعته دارم می خندم. میگم اوباما رو بیاریم یک پرونده عوارض شهرداری و اضافه ساخت و ماده ۱۰۰ بدیم دستش و بفرستیم شهرداری و باقی ادارت به جان خودم با موهاس سپید بر خواهد گشت و به جای رئیس جمهوری هم عطا و لقا را بخشیده و میره یه کار بی سر و صدا و دور از جو شهری مثل دامپروری انتخاب می کنه. زندگی مدرن خیلی سخته فکرش رو یکنین امروز تنگه رو قرق کنیم و بعد از چند ساعت بگیم متصدی شلیک بچش مریض بوده رفته مرخصی ، فرداش قرق کنیم بگیم ناو موتورش روشن بوده رفته طرف دریاهای آزاد و اقیانوس هند برش گردونیم فردا تست موشکیه ، روز بعد بگیم هوا بده نمیشه ، روز بعد بگیم تست کردیم بگن کو بگیم تمرین عقیدتی سیاسی داشتیم و بیشتر روی خود اعمال پرسنل برای تست کار کردیم وبه خود تست نرسیدیم ، روز بعد بگیم منطقه رو قرق کردیم موبایل آنتن نمیداد دستور شلیک رو بدیم و تست لغو شد ، روز بعد بگیم تست داریم قرق بعد از چند ساعت تنگه باز شه بگن چی شد بگیم تست کردیم یه موش کوچک(موشک) توی تنگه انداختیم بنده خدا مرد(نمی دونیم چرا) ، فرداش بگیم نامه تست رو نوشتن هنوز نرسیده دستمون ، فرداش بگیم هنوز به این جمع بندی نرسیدیم که کدوم موشک رو تست کنیم و جلسه طول کشیده جالبتر خط قرمز بزنیم هر وقت زنگ زدن اشغال باشه هر وقت هم برداشتیم بگیم فرمانده جلسه داره فردا زنگ بزنین. جدا چه رودستی بهشون زدن.این ۵ ساعت میلیاردها دلار به برخی ضرر زده و حالا اگر تیغشون بزنین خونشون در نمیاد.

برد استاندارد ۲ بازه ای از ۷۵ تا بالای ۱۰۰ ک م هست که نمونه پایه ۷۵ کیلومتر هست.

جنگ اونی نیست که شما تعریف کردین جنگ یعنی اراده ، جنگ یعنی قدرت ، قدرت یعنی توان تحمیل اراده و رای و نظر بر دیگری ، اراده معطوف به قدرت و قدرت در تفکر فلسفی غرب یعنی سایه ترس ، صلح در سایه ترس و جنگ در سایه اون.(بخوام ادامه بدم اول باید کل فلسفه غرب رو بشکافیم تا اون موقع وقتی غرب رو خوب دیدیم بفهمیم دنیا همونی هست که ما می بینیم (واقعیت)یا چیزی دیگر(حقیقت)) دوست عزیز مشکل شما اینجاست مثل فرمول ریاضی میگین خوب این شد چی میشه؟ اون شد چی میشه؟ همین قدر جواب پست بالای شما رو میدم که جنگ هم برای غرب (اعراب جایی اصلا در معادله ندارن خیالتون راحت مشکل شما تعریف جایگاه برای اونها هست) در سایه ترس هست و این ترس عامل درونی فروپاشی و نقطه ضعف هم هست در درون همین تفکر. می بینید که تناقضی آشکار وجود داره. حالا تازه اگر نظر بالای شما رو هم بپذیریم (فرضا من ۱۰۰ درصد پذیرفتم)در تفکر حاکم بر ایدئولوژی و تفکری ما توی جنگ حلوا خیرات نمی کنن ، جنگ یعنی جهاد جهاد یعنی شهادت ، مومن بودن یعنی سختی کشیدن ،‌نبودن نخوردن زخم داشتن علی وار بودن ، خیمه سوخته ، دل شکسته ، ناموس به اسارت رفته ، شعب ابی طالب و..... دوست عزیز این تحلیل های شما در راستای همون تفکر حاکم سیاسی و روابط بین الملل و..... غربی هست و در اون عامل مرگ خط قرمز هست ولی در تفکر حکمی خیر. دوست عزیز ما بچه پایین شهریم و کل دارائیمون دلمونه نه گذرمون به بازار سکه و ارز افتاده و میدونیم تجارت جهانی چی هست اصلا ، در زنگیمون هم همین قدر فهمیدیم که پدرمون بهمون گفت نون حلال در بیار وجلوی احدی جز خدا سرت رو پایین نیار نه اینکه نیار گفت در برابر خلق خدا رئوف باش ، ساکت باش مودب باش کوچکی کن تا بزرگ بدارنت اما جلوی مغرور مغرور و جلوی متکبر محکم ، از این پیر عجوزه (دنیا)و بازیهاش نترس رقص شیطانه. برادر من ما روچه به بازار بورس ما یاد گرفتیم راه خونه تا سر کار رو طی کنیم یارانه هم دادن میگیم شکر ندادن هم باز میگیم شکر خدای ما خود خداست. ولی خوب از ما بهترون هم هستن ارز استفاده می کنن ، سفر خارجی میرن توی بازار و جامعه هستن و ما اینقدر درگیر در آوردن یه لقمه نون برای خانواده(میگن جهاده) حتی وقت نداریم ماهی یکبار یه خیابون گز کنیم.سفر بزرگ خارجی ما یه کربلاست و یه حج قسمت بشه و بطلبه یه مشهد ما رو به اروپا چه. بگذریم مربوط به تاپیک نمیشه و منم علاقه ای به بحث ندارم به دلایل مختلف.شما فکر کن ما به نظرات شما توهین کردیم و احترام نگذاشتیم و.... ولی من حوصله ادامه ندارم.

مشکل تحلیل دوستان اینه که فکر می کنن بستن تنگه به معنای مین ریزی یا غرق کشتی در تنگه هست که به طور کلی تنگه رو برای همه غیر استفاده می کنه. خیر ، بستن تنگه به این معنا هست که ایران می تونه عبور و مرور رو کنترل کنه به هر کشتی خواست(در شرایط جنگی) اجازه عبور بده و به برخی نده در عین حال تنگه رو با جرات می گم هیچگاه با این روش مین ریزی و غرق و....یا همون روش بی بازگشت بسته نمیشه چون تنگه رو خودمون برای حمل و نقل نیاز داریم و در عین حال توان اداره اون رو الان با دارایی تسلیحاتی و نظامی خودمون داریم. اصولا این بحث بستن تنگه(به معنای مین ریزی و غرق کشتی و.....بستن بی بازگشت) زمانی مطرح شد که کشور ما توان رویارویی با نیروهای دریایی آمریکا و منطقه رو نداشت و در اون حالت استراتژی این شد که اگر جنگ به نقطه بی بازگشت کشیده شد و وقتی کشور ما رو به نابودی رفت ما هم تمام دنیا رو با خودمون نابود کنیم. اون زمان نه هنوز اینطور موشک دریایی داشتیم نه زیر دریایی نه مین های هوشمند ، نه اژدر نه موشک بالستیک و توپخانه برد بلند و راکتهای سنگین ، نه هواپیمای ردارگریز و بی سرنشین و..... اون زمان توان ما در حد قایق های فعلی دزدان دریایی سومالی بود و اون تاکتیک جوابگوی اون زمان بود.قایق های تند رو با تعدادی محدود دوش پرتاب و راکت های گراد و نهایتا چهار تا موشک کرم ابریشم. اما حالا با داشتن تسلیحات بالا و تنگه ای با طول ۳۰ تا۴۰ کیلومتر با هر کدوم از اون سلاح ها می تونیم هر آن تنگه رو برای زمان نامعینی ببندیم و به جرات می تونم ادعا کنم شاید هیچ نیرویی هم توان باز کردن اون رو نداشته باشه و تاکتیک بستن بی بازگشت برای همین دیگه الان موضوعیت نداره لزومی هم دیدیه نمیشه. تنگه رو با هر کدوم از سلاح های بالا میشه بست فرضا فقط کافیه راکت های فجر ۳ یا ۵ رو در عمق چند ده کیلومتری مستقر کرد در این حالت تنگه ای در اختیار نیروهای دریایی فرامنطقه ای هست که امنیتی نداره و به معنای بسته بودنش هست.حالا استفاده از پهباد رو قرار بدین که نمیشه هیچ کاریش کرد. کنارش زیر دریاییها رو بزارین(آلمان در زمان جنگ دوم جهانی انگلیس به اون بزرگی رو محاصره کرده بود تنگه که برای ایران که اصلا دیگه چیزی محسوب نمیشه) و تازه من دارم اینها رو در حالت منفرد مورد توجه قرار میدم در حالت ترکیبی و تمام توان هیچ کاری برای باز کردن این تنگه از دست تمام دنیا بر نمیاد. اما بستن به چه معنا هست رو در بالا توضیح دادم به معنای کنترل بی چون چرای تنگه توسط ایران. خوب با تفاوت در نوع بستن تنگه نوع اجماع جهانی و تحولات پیرامون اون هم متحول میشه.مباحث سیاسی ، استراتژیکی هم تغییر می کنه.در این حالت تحلیل برخی دوستان اصلا جایی نداره .برخی دوستان فکرمیکنن دارن بازی استراتژیک بازی می کنن و فکر کردن مثل بازی دنیای تمدن تمام کشتی های متحد دنیا رو می فرستن و تنگه رو کنترل می کنن. در ضمن دوست عزیز از غرب فقط شبحی مونده شاید شما ظاهر رو می بینید ولی نظر وجود بین خوب درک کرده غرب و تفکر غربی به نقطه ی سیاه و آخر سیر تارخی خودش رسیده.نظرات نیچه خیلی من رو قلقلک میده همیشه و توضیحی که شهید آوینی بر اون می نویسه.

[quote] کوله پشتی؟ MP5؟ پنج نفره می خوان کجا رو بگیرن؟ یه ناو کلاس سن آنتونیو رو؟ [/quote] دوست عزیز این تیم گروه هفت نفره گروه های تکاوری هستن که برای مامویت های خاص با تسلیحات و تجهیزات مکفی و لازم اعزام میشن ، فرض کنید زدن یک شناور مخابراتی یا یک شناور اطلاعاتی ، گرفتن برخی مکانها ، دیدبانی ساحلی یا دریایی ،‌کسب اطلاعات و هر ماموریتی که مستلزم نیروهای کم و با کیفیت باشه به این موارد گروگانگیری ، کشتن فرماندهان دشمن و یا رهایی گروگان رو هم اضافه کنید. این نیروها به شکلی نیروهای هم رده seal آمریکا در نیروی دریایی ایران هستن. اون کوله پشتی هم داخلش وسیله ای حتما حمل میشه که در راستای اجرای ماموریت خواسته شده هست که درونش رو...... ممکنه نوعی مین خاص باشه ، ممکنه دستگاه ارتباطی باشه ، اخلال باشه و..... ولی من هیچ وقت از این سلاح ام پی فایو خوشم نیومد به قول یکی از دوستان می گفت این نه الاغ و نه اسب یه چیزی تو مایه های قاطر هست. یه فکری برای جایگزینی یوزی و این سلاح ها باید بکنن ما به سلاحی موثرتر ، دقیقتر و مطمئن تر نیاز داریم. [b] یه نظر دوستان یه نگاهی به زیر دریایهای کلاس طارق بندازین چی می فهمین؟[/b] راستی دوستان من خیلی هوس کردم چند سیخ گوشت گوسفند و کوبیده و مرغ و جیگر و..... ور دارم برم وقتی موشک شلیک میشه (ترجیحا نصر)بگیرم پشتش کباب بشه و میل کنم

۹۷ کیلوگرم؟ یکی به ما بگه اینجا چه خبره اول توی منابع وزن کلاهک ۴۰ ک گ اومده بود بعد جناب طاها ۶۲ رو قرار دادن و الان هم ۹۷ کیلوگرم. استاندارد در خط دید موشک ضد سطح هم هست که با این تفاسیر بردش به چند ده کیلومتر محدود میشه اما خودش در رده موشکی مثل نصر قرار می گیره. توی اون عملیات فکر کنم کشتی های ما هارپون خورده بودن نه استاندارد اگر خاطرم مونده باشه.

[b]بخش دوم:[/b] [b]کاتانا یا شمشیر سامورایی:[/b] این شمشیر در ژاپن و توسط اساتید شمشیر زنی کندو، کاراته و جودو استفاده میشده و شمشیر باستانی مردمان ژاپن هست.این کشور جزیره ای بوده و دارای آب و هوایی مرطوب وو گرم و کوهستانی است دارای زمستانهایی سرد و مناطقی کوهپایه ای و کوهستانی در کنار سواحل دریا و اقیانوس ؛ پوششی متراکم و آب و هوایی مطبوع داشته و درختان و گیاهان فراوانی در این مناطق می روید اما مانند چین دارای مناطق کویری و دشت های باز چندانی نیست خصوصا دارای کویر نیست. مردم اون متشکل از مردمی مهاجر بودن که ظاهرا به دلیل فشار امپراطوری چین از چین خارج و به این کشور مهاجرت کردن این موضوع دور از ذهن نیست که کره ، ژاپن ، سنگاپور ، اندونزی ، مالزی ، ویتنام و به طور کلی کشورهای جنوب ضرقی آسیا همیشه تابع و زیر مجموعه ای از سرزمین بزرگ چین بوده اند و فقط در برهه هایی موفق به استقلال و جدایی شده اند. .در مورد یک گروه از این مردم که پدران نینجاها و شینوبی ها بوده اند شکی نیست که اصالتا چینی بوده و هنر رزمی خودشان را نیز از سرزمین مادر خود چین به ژاپن برده اند و در طول زمان آن را گسترش و تعمیق و ادامه داده اند و هنر رزمی نین جوتسو را می توان در این مدنظر قرار داد. اما در زمان تحت تاثیر هنرهای ژاپنی که آنها نیز خود برگرفته از ووشو در چین بوده اند قرار گرفته و بیشتر ژاپنی شده اند تا اینکه چینی بمانند ؛ اما هنوز نیز می توان رگه هایی نزدیکتر به هنرهای چینی در این سبک دید. و در مورد خود کاراته و جودو هم می توان به راحتی رگه های هنرهای موثر چینی و حتی ریشه آنها را تا حدودی مشخص کرد اما مردم ژاپن بنا به شرایط جغرافیایی ، آب و هوایی ، نوع پوشش و جنگهای خود این هنرهای چینی را تحت تغییر قرار داده و در واقع میشود گفت بومی کرده اند. مردم ژاپن از شمشیرهایی موسوم به کاتانا استفاده می کرده اند که یکی از معروفترین و برنده ترین شمشیرهای جهان باستان بوده.این شمشیر را از فولاد به صورت لایه ای می ساخته اند که لایه های آن بین ۱۶ تا ۳۲ هزار لایه بوده و به همین دلیل بسیار برنده و قوی ؛ تیغه این شمشیرها به خالتی بوده که در پشت لبه اصلی که لبه حمله بوده لبه بالایی دارای خاصیت ارتجاع و نرمی بیشتر و خود تیغه سختتر و کم ارتجاع تر ساخته میشده به همین دلیل برش بسیار قوی را اعمال می کرده است. شمشیری تک لبه بوده(تنها یک لبه آن برنده بوده است)و در اندازه های بلند و متوسط و کوتاه ساخته و استفاده میشده است ؛ تیغه ای مورب و بلند داشته که نوک تیغه به شکل اریب تیز میشده است. محافظ دسته را به شکل دایره طراحی می کرده اند تا بیشترین حفاظت را از دست و انگشتان به عمل آورد و دسته را به اندازه ای ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر(دو یا بیشتر کف دست) می ساخته اند تا تعادل و هندلینگ شمشیر در دست مبارز را افزایش دهند دسته نیز به صورت مورب ساخته میشده و کل سلاح در هنگام غلاف بودن به شکل یک حلال کم شیب دیده میشود. نکته جالب در این شمشیر این است که حلقه و یا سیبک در آن استفاده نشده است به عکس بسیاری از رده های دیگر شمشیرها. این سلاح به دلیل همین شیب ملایم در هنگام درگیر شدن با اجسام بیشترین فشار و برش رو وارد کرده و به راحتی توان بریدن امحا و احشا را به همراه استخوان های بدن انسان دارد. ضربات این شمشیر بسیار برنده و قوی می باشد و در دست نیز بسیار راحت جای می گید. اما این سلاح نسبت به نوع تیغه خود وزنی سنگین و حرکاتی کند دارد(نسبت به دیگر رده ها) به همین دلیل بیشتر برای مبارزات تن به تن مفید است و نسبت به شمشیرهای چینی به خصوص جی ان سرعت کمتری دارد ؛ از نظر سرعت و هندلینگ در رتبه پایین تری قرار می گیرد اما از نظر برش و قدرت اعمال شده بسیار قوی و شاید در دنیای شمشیرها بی همتا به حساب آید. قرن ها این شمشیر یار و همراه سامورایی ها و اساتید رزمی ژاپن بوده و تاثیر خود را حتی در دنیای مدرن نیز گذاشته است به شکلی که این سلاح حتی در جنگ دوم جهانی نیز برای دشمنانش صاحب سلاح رعب آور می نموده است. در هنرهای رزمی ژاپن غنای تکنیکی پایین است ولی بر روی کنش و واکنش و حرکات حریف تمرکز میشود و به همین دلیل این هنرها ابزاری و کاربردی هستند(در دنیای کنونی این دو عامل عوامل اصلی در ورزش های رزمی هستند به همین دلیل ورزش های ژاپنی شاید بهتر از انواع چینی برای استفاده در دنیای کنونی باشند). این موضوع در کندو و شمشیری زنی ژاپنی به وضوح قابل مشاهده است و اصول این مبارزات بر عمل و عکس العمل حریفان روبروی هم است.حرکات زائد و آکروباتیک حذف و بر دفاع و حملات با شمشیر کاتانا تمرکز شده است. تکنیک ها به صورت پایه ای تدریس می شده اند به همین دلیل ممکن بوده هر خانواده یا سلسله تکنیک و یا تکنیک های مخصوص به خود داشته اند و در عین غنای پایین تکنیکی بر ترکیب همان تعداد محدود تکنیک پایه تمرکز میشده است وبه این شکل بیشتر مبارزین مشهور دارای ضربات ترکیبی خاص خود بوده اند. اما در هنرهای چینی غنای تکنیکی به شدت بالا است و سبک و روش های مختلفی نیز در شمشیر زنی ، هنرهای فردی و دست خالی وجود دارد اما همین غنای بالا باعث ایجاد هنری وسیع و گسترده شده که در دنیای کنونی بشر فعلی از نظر زمانی توان صرف هزینه برای یادگیری کاملو استادانه این هنرها را ندارد به همین دلیل در بالا مدعی شدم هنرهای ژاپنی در دنیای کنونی کاربردی تر و ابزاری تر به نظر می رسند؛ چراکه مهارت در هنرهای چینی مستلزم کار و زمان بسیار است. تصاویری از این شمشیر: [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/3b0ed23d3d2e61f8098c1f82109d559171d90af37a9e26820abdea979cb6502e5g.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_3b0ed23d3d2e61f8098c1f82109d559171d90af37a9e26820abdea979cb6502e5g.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/911466d6bd16edd687b966f8f60b75c7578196502572dc137bb7b243de5ea84e5g.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_911466d6bd16edd687b966f8f60b75c7578196502572dc137bb7b243de5ea84e5g.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/a85f82a6e7dba23e7cba37de2572a40ecc50251ba4f08bd0412501112a6b16d75g.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_a85f82a6e7dba23e7cba37de2572a40ecc50251ba4f08bd0412501112a6b16d75g.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/16327129699b6b5ebf77f56e430799f8aaccd45dbdda057288031d308d3a694b5g.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_16327129699b6b5ebf77f56e430799f8aaccd45dbdda057288031d308d3a694b5g.jpg[/img][/url] [b]شمشیر کره ای:[/b] شمشیرهای کره ای نیز تحت تاثیر شمشیرهای چینی و ژاپنی بوده اند البته هنرهای رزمی کره بیشتر به ژاپن نزدیک هستند تا چین اما از هنرهای ژاپنی نیز به واسطه شباهت و نزدیکی به هنرهای چینی مختص می شوند به شکلی می توان گفت هنرهای کره ای چینی تر هستند و رگه های چینی بودن در آنها مشهودتر از هنرهای ژاپنی است. در این هنرها نیز روش مبارزات ترکیبی از روش ژاپنی به همراه تحرک بیشتر در هنرهای چینی است و شمشیرهای استفاده شده نیز بیشتر شبیه کاتانا هستند. هنرهای رزمی کره دارای سبک ها و روش های فراوانی است و غنای تکنیکی آنها مقداری بیشتراز هنرهای ژاپنی است به شکلی که استفاده از پا و ضربات ترکیبی بیشتر از برادران ژاپنی آنها است و حرکت و جهات بیشتری در ساختار فرم های آنها قابل مشاهده است. شمشیرهای کره ای معمولا یک لبه و بلند هستند و شیب و تاریبی در آنها دیده نمی شود ؛ دسته ای بلند به اندازه ۲۰ تا۳۰ سانتیمتر محافظی دایره مانند دارند(این محافظ در شمشیرهای ژاپنی وکره ای به اشکال هندسی چون مربعی و مستطیلی و یا چند وجهی دیده می شود) و امکان وجود سیبک در انتهای دسته نیز هست ؛ به این معنا که در نمونه هایی دیده میشود اما مرسوم نبوده و بسیار کم مشاهده می شود. هندلینک این رده شمشیر بد نیست اما برش و سرعت نمونه های چینی و ژاپنی را ندارد و بیشتر بر قدرت بدنی مبارز تکیه دارد تا تکنیک مورد استفاده و روش اعمال ضربه. در شمشیر زنی و هنرهای رزمی از این نظر که بیشتر مبارزات در چهار جهت اصلی انجام میشود و همچنین در شمشیر زنی تمرکز بر روی کنش و واکنش است بیشتر به هنرهای ژاپنی شباهت دارند با این تفاوت که تکنیک های پایه بیشتری داشته و مهارت مستلزم کار و زمان گذاشتن در این هنرها بوده و بیشتر از اینکه بر روی ترکیب ها تکیه شود بر روی تمرینات عینی تمرکز میشده است. با اینکه روند وجود روش ها و سبک های خانوادگی ، گروهی و.... در کر ه نیز مرسوم بوده اما به شدت چین و در رده بعدی ژاپن نبوده است. کره ها نیاز در برهه هایی از زمان در ساخت شمشیر مهارت داشته اند البته نه به اندازه ای چینی ها ، ژاپنی ها ، دمشقی ها و ایرانی ها. قابل ذکر است که در برخی نمونه های شمشیر کره ای انحنای تیغه نیز مانند کاتانا ژاپنی دیده می شود که این شمشیرها را بیش از پیش مانند کاتانا می کند ؛ همچنین انواعی هم دیده شده که شباهتی به دائو و نان دائوی چینی دارند که مطمئنا متاثر از همسایگی و تبعیت از این امپراطوری بوده است. در تصویر اول می توانید این مورد را مشاهده کنید تصاویر شمشیر کره ای: [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/dd-korea.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_dd-korea.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/hanweii-korean-cloud-sword.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_hanweii-korean-cloud-sword.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/KRSKS_3_l.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_KRSKS_3_l.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/korean_sword.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_korean_sword.jpg[/img][/url] [b]شمشیر عربی:[/b] این نوع شمشیر دارای شیبی ملایم تا تند است که در نمونه های مختلف تفاوتهایی در این شیب دیده می شود. این شیب باعث برش بسیار عمیق و قوی شمشیر می شود ؛ این شمشیرها به همین دلیل به شمشیرهای عربی معروف هستند. تیغه آنها در برخی موراد یک لبه و در برخی موارد دو لبه است و در انتهای تیغه دولبه به هم نزدیک و باعث تیزی نوک تیغه می شده اند. محافظ دسته آنها معمولا به شکل صلیبی و یا دایره ای است( که در برخی موارد تا انتهای دسته امتداد دارد مانند شمشیری های مرسوم در ۲۰۰ سال گذشته اروپا و حتی هم اکنون در نیروهای مسلح بسیاری از کشورهای دنیا) و در برخی موارد محافظ دسته دایره هم ساخته می شده است تا محافظت بیشتری از ناحیه انگشتان دست داشته باشد. دسته این شمشیرها به اندازه یک کف دست یا مقداری بیشتر است و در انتهای دسته نیز حلقه تعادل و یا شی ای شبیه آن قرار دارد. مشکل اساسی شمشیر عربی عدم ارگونومی و هندلینگ آنهاست و به همین دلیل وزن تیغه بر دسته زیادی نموده و شمشیر تمایل به افتادن از جلو دارد ؛ این مشکل باعث فشار مضاعف بر مچ دست می شود و نگه داشتن شمشیر و مبارزه با آن سختتر می شود. این شمشیر برش خوب و سرعت بالایی دارد اما زیبایی چندانی ندارد. بزرگترین مشکل آن نیز همین عدم هندلینگ آن است که با بلند تر شدن تیغه این مشکل افزونتر نیز می شود. این شمشیر در طول تاریخ توسط اقوام و ملل فرواون استفاده میشده و میتوان مغول ها ، هندیها ، ایرانی ها ، اعراب به صورت اخص و آفریقایی ها را نام برد اما بیشترین استفاده آن در طول تاریخ توسط خود اعراب بوده. این شمشیر به نوعی یک سلاح چریکی محسوب می شود تا یک سلاح کلاسیک سازمانی و در طول تاریخ نیز این مورد به روشنی دیده می شود. در میان اعراب دمشق شهرت جهانی در ساخت شمشیر داشته و برتری این نوع شمشیر نیز به دلیل فرایند خاص ساخت آنها بوده است به این شکل که به جای آب دادن فلز بعد از کوره و چکش کاری آن را در هوا تکان می داده تا سرد شود.این شمشیرها در دست امپراطوری های فراوانی قرار گرفته امپراطوریهایی چون ایران ، روم ، عثمانی ، اموی ، عباسی و... این نوع شمشیر به دلیل چرخش سریعش معروف است و همیشه در سواره نظام کارایی خود را به اثبات رسانده و در حالت سواره قدرت معنا داری دارد. اعراب با همین شمشیر خود شناخته میشوند. اعراب ، ایرانی ها و آفریقاییها اندامی درشت و قوی داشته اند و بنا به این خصایص با این شمشیرها ضرباتی قوی می زده اند و به همین دلیل شاید زیاد به ارگونومی و تعادل شمشیر خود توجه نداشته و بیشتر بر قدرت خود تکیه می کرده اند. مبارزینی قوی بوده اند اما هیچ گاه نتوانسته اند هنر خود را مانند شرق آسیا مدون ، حفظ و گسترش دهند. غنای تکینکی چندانی نداشته اند و از روش های خانوادگی ، گروهی و قومی نیز خبری نیست اما بر تمرینات عملی ومداومت در این کار ممارست داشته و به همین دلیل شمشیر زنانی قوی بوده اند اما نه مانند شرق آسیا بر اساس نظامی واحد و مدون بلکه بر اساس تمرینات مداوم و فراگیری این هنر از اساتید و افراد نخبه که ممکنه بوده از پدران و آبا آنها هم بوده باشند(این تمرینات ویادگیری ها بیشتر زیر نظر پدران تمرین و پیگیری می شده است). نکته قابل توجه در مورد این شمشیر این است که بیشتر بادیه و صحرا نشین ها از این رده شمشیر استفاده می کرده اند یعنی جغرافیای خشک ، دشت ها ، صحراهای و کویرهای آسیا و آفریقا ؛ مناطقی که مهد و لحد اعراب به حساب می آیند ؛ حتی این شباهت را می توان بین این رده شمشیر و شمشیرهای مغولی به وضوح دید که شرایط مشابه و روش زندگی چریکی و بادیه نشینی مشابه ، منتهی به سلاح هایی با ساختار مشابه شده است. نمونه هایی از این شمشیرها با تیغه های با پهنای متفاوت و همچنین ضخامت متفاوت وجود دارد به شکلی که برخی از افراد نمونه های پهن و ضخیم و تعدادی هم از نمونه های متعارف و باریک استفاده می کرده اند. مورد بعدی قابل ذکر تاثیر این رده شمشیر در تاریخ چند صده گذشته اروپاست تا جایی که این نوع شمشیر در شمشیرهای اروپایی بخصوص فرانسه ، اسپانیا و ایتالیا تاثیر تام داشته و با تغییراتی همین شمشیر در این کشورها هنوز هم برای تشریفات نظامی و..... استفاده می شود.همچنین رد پای آن را در لهستان ، آلمان و دیگر کشورهای اروپا که از شمشیرهای انگلوساکسونی استفاده می کرده اند می توان دید ، به شکلی که این شمشیرها شمشیرهای ضمخت و بد قواره آنگلوساکسونی را از سیستم تسلیحاتی اروپا حذف کردند. در نمونه های اسپانیایی و فرانسوی این سلاح(اسپانیا صده ها در اختیار مسلمانان بوده و این مورد زمینه ورود ابتدایی این رده شمشیر به اروپا ممکن است بوده باشد جایی که قدمت این مورد بیشتر از خود فرانسه و دیگر کشورها می شود) محافظ دسته مانند نیم دایره کره مانند طراحی میشده و تا انتهای دسته ادامه داشته است که می توان گفت از نمونه عربی خود هندلینگ بهتری دارند. امکان دیگر نیز رفتن این رده از شمشیرها به واسطه مغول ها و اقوام مهاجر شمال و شمال شرقی آسیا بوده باشد که در برهه های مختلف از شمال دریای خزر یا جنوب آن به طرف غرب در حرکت و مهاجرت بوده اند و نمونه تاریخی آن حمله آتیلا است و بعدها مغول ها و ترک ها. این رده از شمشیرهای موسم در اروپا دارای نمونه هایی با تیغه ای صاف یا مورب دیده میشود ؛ و همچنین قابل ذکر است که نمونه هایی هم ترکیبی بین شمشیرهای عربی و آنگلوساکسونی هستند که بیشتر در اسپانیا مرسوم بوده اند. تصاویر شمشیر عربی: [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/JP-Scimitar-tiles.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_JP-Scimitar-tiles.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/kilij.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_kilij.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/ph-0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_ph-0.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/ph-10.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_ph-10.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/ph-20.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_ph-20.jpg[/img][/url] تصاویر شمشیرهای فرانسوی و اروپایی صده های جدید: [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/sm29-1800-french-s.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_sm29-1800-french-s.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/2008-6957.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_2008-6957.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/img3_13308_0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_img3_13308_0.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/cheval_sword_2.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_cheval_sword_2.JPG[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/toledo-sword.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_toledo-sword.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%21B%2529BEh8Q%21mk%7E_%2528KGrHqIOKiwEwPj6otpsBMLm%21SF4Rw%7E%7E_3.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_%21B%2529BEh8Q%21mk%7E_%2528KGrHqIOKiwEwPj6otpsBMLm%21SF4Rw%7E%7E_3.JPG[/img][/url] [b]شمشیرهای آنگلوساکسونی:[/b] این رده از شمشیرها را می توان بد قیافه ترین ، غیر ارگونومیک ترین و بد دسترین شمشیرهای دنیا به حساب آورد. عدم توجه و دقت سازندگان آنها اثبات می کند که هیچگاه در ساخت جنگ افزار پیشرفت جدی نداشته و بیشتر بر نیروی هیکل های درشت و بلند قد خود تکیه داشته اند تا بر تکنیک ، سلاح برنده و ارگونومیک.این روند در طول تاریخ اروپا از باستان و ماقبل تاریخ تا قرون گذشت کاملا مشهود است.گمان می شود تا قرون جدید در این مورد این کشورها همیشه در دوران باستان سلاح های خود می زیسته اند. این روند در آینده تاریخ اورپا باعث الهام گرفتن از شمشیرهای بنده عربی شد و به ساخت و استفاده نوع عربی و یا ترکیب اون با انواع آنگلوساکسونی شد.و در آتی به شکلی این شمشیرها رو از دور استفاده در اروپا خارج کرد. شاید خنده دار به نظر آید ولی روزی اعراب سلاح به اروپا صادر کرده اند و اروپاییها پا جای پای اعراب در ساخت تسلیحات گذاشته بوده اند. این شمشیرها شمشیرهایی بلند و راست با تیغه هایی نسبتا پهن و سنگین، و با کم شدن از پهنا در نوک تیغه و کنار دسته پهن تر می باشند. به دلیل شکل راست آنها برندگی آنها تنها با فشار و قدرت فراوان میسر است و بیشتر شبیه یک نوع شی برای ضربه عمل می کنند تا برش ؛ نوک تیغه از دو طرف باریکتر شده تا تیز شود. محافظ دسته آنها به شکل صلیب بوده و دسته آنها نیز بین یک تا چند کف دست(حدودا بین ۲۵ تا ۴۰ سانتیمتر) در نوسان است و در انتهای آن نیز سیبک و یا همان حلقه تعادل دیده می شود. تمایل این شمشیرها و وزن سنگین آنها به طرف جلو است و به همین دلیل به هیچ وجه ارگونومیک نیستند و فشار فراوانی بر دست مبارز خود وارد می کنن به همین دلیل نیاز به افرادی قوی و ضرباتی سنگین برای تاثیر لازم دارند. در انواعی که دسته بلندتری دارند هندلینگ شمشیر در دست استفاده کننده بهتر است اما در انواع دسته کوتاه مشکل جایگیری و فشار بر مچ پا بر جاست. این شمشیرها در طول تاریخ اروپا مورد استفاده شوالیه ها و مردم اروپا بوده و جنگ هایی چون جنگ های صلیبی را نیز تجربه کرده اند. جغرافیای اروپا متشکل از جنگل ها و کوه های پوشیده بوده و ارتفاعات آنها نیز در برابر ارتفاعات آسیا ارتفاع چندانی ندارند ؛ سواحل فراوان و آب و هوای لطیف و مرطوب این قاره که عکس قاره آسیا تقریبا یکدست دارای آب و هوایی مشابه با تغییرات کم هستند ؛ بارندگی فراوان سواحل دریا و اقیانوس و سرمای زمستان از دیگر ویژگیهای این مناطق است. مردمان این مناطق عکس هوای اروپا که لطیف و ملایم است همیشه خشن و قوی هیکل بوده اند و بیشتر از تمرکز بر روی تدوین و تدریس تکنیک و غنای آن در طول تاریخ بر تمرین و توان بدنی خود تکیه می کرده اند (البته یونان مستثنی است از این قاعده تا حدودی) ؛ به همین روی از شمشیرهایی بلند و سنگین استفاده می کرده اند تا در جنگ های همیشگیشان همراه آنها باشد. هر چند استفاده از زره نیز مرسوم بوده و همین مورد در طراحی و استفاده از این رده از سلاح ها تاثیر فراوان داشته چراکه در حین مبارزه بیشترین هدف ضربه و ناکارآمد کردن حریف بوده تا در زمان مناسب با نوک تیز شمشیر او را از پای در آورند. این شمشیر در دوران صلیبی و دوئل های شوالیه های اروپا همیشه پای ثابت مبارزات بوده است. همچنین قابل ذکر است که در ساخت آلیاژ و ریخته گری و آهنگری نیز مهارت چندانی نداشته اند و بیشتر بر روی داشتن صرفا یک سلاح متمرکز بوده اند تا ساخت سلاحی کارا و زیبا. این شمشیر شمشیری خشن و بد دست است و برای ایجاد برش شما مجبور به استفاده به شکل خاصی در ضربه زدن از این سلاح هستین و به دلیل سنگینی و بلندی سلاح خستگی زودرسی در پی می آورد ؛ سرعت این سلاح کم بوده و برش آن هم مانند کاتانا یا شمشیرهای عربی نیست اما مانند چماق بر جسم نیرو وارد می کند. تصاویر شمشیرهای آنگلوساکسونی و اروپایی: [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/5_5-Anglo-Saxon-Sword.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_5_5-Anglo-Saxon-Sword.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/vassal-3.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_vassal-3.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/training-swords-710.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_training-swords-710.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/sword_hi_res.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_sword_hi_res.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SH2250_1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_SH2250_1.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/sh-2250.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_sh-2250.jpg[/img][/url]

مصطفی جان هدفم خود شمشیرها بود و رده های اونها ، البته این مقاله از دید تاریخی و تقسیم بندی شخصی بنده هست که با توجه به ریشه تاریخی و سیر تغییر و تحول شمشیرها و مختصات جغرافیایی و آب هوایی مقاله رو نوشتم. ان شا الله در قسمت های بعدی مقداری در مورد روش ساخت شمشیرها و انواع اونها و کاربردشون صحبت خواهم کرد. یک گذری هم به سلاح های نا متعارف و دلایل شکل گیری اونها می زنم البته این موضوع در چین بیشتر شدت داره تا در باقی دنیای قدیم. بحث سلاح های دنیای قدیم بسیار بحث وسیعی هست چراکه از هر سلاحی انواع مختلفی منشعب شده فرضا در هر کدام از این رده ها بلندی تیغه خودش ملاکی جهت نامگذاری جدید بوده و هست. به همین دلیل من خودم شخصا سلاح ها رو رده بندی می کنم و بقیه رو زیر گروه اونها به حساب میارم.

دوستان فراموش کردن دو تا توپ ۲۵ میلی متری هم به تجهیزات دفاعی جماران اضافه کنن. در کل جماران رو میشه با چند تغییر ساده خیلی بهتر و قویتر از اینی که هست کرد. در بعد رادار گریزی رنگ بدنه رو میشه عوض کرد و در ساخته های بعدی با سطوح رو شیب دار ساخت و متمایل که اصلا سخت نیست در قسمت های داخلی هم باید از لایه های مخصوص جاذب حرارت صدا و امواج استفاده بشه. اما قسمت جلوی مقر فرماندهی در طرفین ناو دو توپ قرار داره میشه به جای اونها سیستم شهاب یا حتی تور های دریا پایه نصب کرد ولی شهاب بهتر هست چون استاندارد موشکی راداری هست و سیستمی حرارتی وجودش در ناو لازم هست. البته میشه اونجا موشکهاش رو نصب کرد و رادارها و سنسورهای اون رو به بالای مقر فرماندهی منتقل کرد در این صورت فضای موجود هم جواب میده. با داشتن شهاب شناور بسیار قویتر میشه در بعد دفاع موشکی. به جای توپ ۴۰ م م پاشنه هم اگر تنها یه سماوات نصب بشه خیلی از نیازها رو جوابگو هست. از نظر تعداد اژدر ظاهرا جماران تعداد بیشتری رو آماده پرتاب داره. ولی برتری جماران نسبت به خیلی از ناوهای کشورهای منطقه و دشمن و... برد بیشتر موشک های دریایش هست و در این حوزه از ساعر همین الان هم یه سر و گردن بالاتر هست هر چند من معتقدم تعداد موشک ها رو باید با قرار دادن لانچرهای دیگه روی همین فعلی ها زیاد کنن یعنی به جای دو موشک به هر طرف چهار موشکش کنن. ولی خوب ساعر ناوی بسیار قوی هست. اینم فراموش نکنیم ساعر شناوری نسل ۵ هست و جماران نهایتا نسل ۴ و مقایسه اونها کمی خنده دار به نظر میرسه.

تمام این خبرهای چند روز گذشته به نظر من گویای یک وقعیت هست و اون اینکه ایران داره به تمام دنیا اعلام میکنه از این به بعد نمی تونن به اندازه سر سوزنی در قدرت تاثیر گذار در دنیا بودن چشم پوشی کنن تا جایی که این کشور حتی خود آمریکا رو نیز به چالش کشیده.

فرستنده ها نیاز نیست همیشه روشن باشن فقط در برهه های زمانی کد های تصحیح مسیر رو ارسال می کنن. در فاصله چند کیلومتری هم هر هواگردی از خودش تشعشع امواج داره و اگر ردار پسیو موشک قوی باشه می تونه اون رو شناسایی کنه ولی این محدوده زیاد نیست برای همین موشک رو باید به راخلش هدایت کرد تا بتونه این کار رو انجام بده. در اف ۲۲ از پوشش های طلا در داخل بدنه و کاکپیت استفاده شده تا این امواج و تشعشعات ناخواسته رو جذب کنن و خیلی مکانیسم های دیگه ولی خوب موشک های نیمه فعال مثل سیستم ای اس ام عمل می کنن و خوبی اونها زمانی هست ه هواگرد بخوان موشک رو جم کنه در این حالت راحتتر دنبالش راه می افته.

جناب سعید فکر نمی کنم موشک های ما اکتیو باشن فقط خط داده بین اونها و سامانه مرصاد برقرار هست که در نوع هدایت اپتیکی احتمالا به مدد اون موشک بدون رادار روشن کننده به طرف هدف حرکت می کنه.

مواردی رو که گفتین قبول دارم جناب طاها اما میشه براش تمهیداتی دید احتمالا در مورد اهداف دریایی هم منظور تهدیدات نزدیک و خیلی نزدیک به شناور حامل بوده و یا همونطور که گفتین رادارهای هدف ولی درست می گین شاید برای زدن اهداف دریایی بالاتر از خط افق کارایی نداشته باشه. حتی در خط دید نیز فاصله چند ده کیلومتری فاصله کمی نیست و در حدود برد همون موشک نصر به حساب میاد. کلاهک ضد اهداف هوایی در بخش برخورد مثل همین کلاهک ها عمل میکنه فقط در بخش مجاورتی سعی می کنن اطرافش رو فلزاتی برای ایجاد ترکش قرار بدن اما اگر کلاهک رو به مکانیسم تاخیری مسلح کرد اون فلزهای ترکش زا خودشون به صورت کلاهکی استحام یافته عمل می کنن و بعد از نفوذ منفجر میشن که تاثیری مثل کلاهک های ضد اهداف دریایی داره فقط نیاز به سیستم انفجار هوشمند الکترکی و تاخیری هست در داخل موشک که کار سختی نیست. ولی ایرانی جماعت برای هر کاری یه راهی پیدا می کنه.

جناب طاها در نوشته های پست شما وزن کلاهک ۶۲ کیلوگرم اومده که این قدرت اون رو خیلی بیشتر از اون چیزی می کنه که من در پست پیش نوشتم. این وزن از وزن کلاهک فونیکس بیشتر هست و برای زدن اهداف هوایی خیلی قوی هست. در نمونه متعارف ضد اهداف دریایی فارغ از سرعت اون که دو تا سه برابر موشک های کروز دریایی ما هست. توانی برابر نصف کلاهک نصر۱ ، نور و سی۸۰۲ کلاهکشون تقریبا دو نیم برابر قویتر از این موشک ، قادر حدودا ۳.۵ برابر قویتر از این کلاهک هستن و با احتساب این وزن این موشک قادر به نابودی کامل شناوری با وزن ۱۹۳۷.۵ تن هست یعنی حدودا ۲۰۰۰ تنی که توان بسیار خوبی برای یک شناور سبک در کلاس گرز هست. ۱۰۰ عزیز این موشک برای عمود پرتاب کردن و درون لانچر و محفظه قرار گرفتن بهتر از شاهین هست و همونطور که جناب طاها فرمودن اگر طولش رو به حدود۵ متر برسونن می تونن به راحتی به برد ۱۰۰ ک م برسن در این حالت می تونه جایگزینی برای موشک های ان۹۶ سامانه اس ۳۰۰ باشه. برای جایگزین موشک های ان ۴۶ هم میشه موشکی جدید رو خودمون طراحی یا همون موشک ها رو توسعه بدیم کاری که سر همین استاندارد آوردیم. در این حالت می بینید که موشکی با برد حدود ۲۰۰ ک م هم برای باور در دسترس داریم. به هر حال موشک داخلی بهتر از نمونه خارجی هست بقیه بخش ها هم مشکل خاصی درش نداریم و میشه لانچر های چند تایی اون رو به راحتی مثل لانچر های قادر و نور روی کامیون نصب کرد و سیستم پدافندی متحرک داشته باشیم. جناب سعید من فکر می کنم بخش های الکترونکی این موشک ها یکی باشه با کمی تغییرات در محراب برای زدن اهداف دریای. اسپهبدجان در تاپیک موشک کی اچ ۲۹ اینطور گفته شده که قدرتش اینقدر هست و من با احتساب اون مقاله این ارقام رو نوشتم اما بله شما درست میگین ممکنه روس ها اغراق کرده باشن ولی اگر حتی اوزان رو هم نصف کنیم باز با احتساب وزن ۶۲ کیلوگرمی و سرعت موشک توان خوبی داره مخصوصا اگر چند تا با هم به یک هدف بخوره.