حوالی سال 1990 اسپانیا متوجه نیاز به یک ناو محافظ پیشرفته و قدرتمند شد تا به وسیله آن بتواند از شناورهای پرارزش خود حفاظت کند. که این باعث شد تا اسپانیا اقدام به ساخت شناوری قدرتمند و چندکاره نماید. برای انجام اینکار دولت اسپانیا به توافقنامه‌ی سه‌جانبه‌ای پیوست که دو کشور عضو دیگر آن کشورهای آلمان و هلند بودند. که در آن زمان یعنی سال 1994 این دو کشور نیز در پی ساخت چنین شناورهایی بودند. پیمان منعقد شده باعث ساخت ناوهای Bazan اسپانیایی مجهز به سیستم کنترل آتش آمریکایی AEGIS، De Zeven هلندی و Sachsen آلمانی(در مورد این دو ناو قبلا مطالبی رو خدمتتون ارائه دادم.) شد. Alvaro de Bazan در اکتبر 2000 به آب انداخته شد و در سپتامبر 2002 رسما مشغول خدمت شد. پس از ساخت این ناو سه ناو دیگر نیز ساخته شد و ناو پنجم و البته آخر هنوز در دست ساخت است. دولت اسپانیا قراردادی را با ایالات متحده امضا کرد که طبق آن ایالات متحده نوعی از سیستم AEGIS مناسب برای این کلاس طراحی کرد که ورژن AN/SPI-1F نام گرفت. به همین خاطر اسپانیا اولین کشور اروپایی مجهز به سیستم AEGIS شد و در جهان پس از ژاپن، اسپانیا سومین کشور بود. این ناو برای انجام ماوریت‌های خود مجهز به تسلیحات قدرتمندی ‌است. تعداد 48 سلول شلیک عمودی در جلوی ناو قراردارد و مجهز به 32فروند موشک SM-2 و 64 موشک Sparrow است که جهت مقابله با هواپیماهای دشمن از آنها استفاده می‌شود. این ناو جهت مبارزه با اهدف سطحی دارای تسلیحات قدرتمندی است. تعداد 8 موشک هارپون در دو لانچر چهارگانه و یک توپ 127میلیمتری تسلیحات اصلی ناو جهت مبارزه با دشمن سطحی است. BAZAN برای مقابله با اهداف زیرسطحی نیز تسلیحات کارآمدی دارد؛ یک هلیکوپتر SH-60 LAMPS III و همچنین تعداد 12 مقر اژدر که در چهار دسته‌ی سه‌تایی قرار دارند؛ ناو را برای مقابله با اهداف زیرسطحی یاری می‌کنند. مشخصات: طبقه‌بندی: FFG طول:147متر عرض: 19متر آبخور: 5متر دیسپلیسمنت(وزن): 6250 تن پیشران: 2 GE LM2500, CODAG; two shafts سرعت:+ 29 گره‌دریایی برد عملیاتی:5000مایل دریایی(20نات) خدمه: 240 نفر هلیکوپتر: یک فروند SH-60 Seahawk حس‌گرها: AN/SPY-1F Radar AN/SQQ-89 Sonar Suite AN/SQQ-28 LAMPS III تسلیحات: تعداد 48 سلول شلیک عمودی Mk-41 VLS SM-2، ESSM 8 فروند موشک هارپون ASM یک توپ 20میلیمتری Meroka CIWS یک توپ 127میلیمتری 12 جایگاه اژدر Mk-46 LW نکته: تسلیحات یاد شده تسلیحات اصلی ناو می‌باشد. تعداد شناور این کلاس: 5فروند F101 Alvaro de Bazan F102 Almirante Juan de Borbon F103 Blas de Lezo F104 Mendez Nunez F105 Almirante Juan de Borbَn منبع: http://www.jeffhead.com/aegisvesselsoftheworld/aegis.htm اخطار! استفاده از مطلب بدون ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری مجاز نیست.

اي بابا بازم كه اشتباه كرده اين مردك! :lol: بابك جان حق با شماست. عكسارو بررسي كردم. متن اصلاح شد.

درسته! :crying: تو Bazan از همین توپ استفاده شده! اگه دستم به این مردک Jeff Head برسه :lol: :mrgreen:

دستت شما درد نكنه. جالب بود.

منظور اين بود كه تو اين فاصله هدف به صورت 100٪ نابود شده و خطري رو براي شناور ايجاد نمي‌كنه. :lol:

دستت درد نكنه بابك جان بالاخره نمرديم تاپيك شما رو ديديم. :mrgreen: پسر عجب گلوله‌ی خفنی داره! :crying: حالا رو كدوم شناورشون نصبش كردند؟ فكر كنم رو ليتورال LCS نصبش كنن آخه آمريكايي ادعا دارند كه اين شناور رو مخصوصا براي مقابله با واحدهاي تندرو ساختند. راستي برادر برد Goalkeeper با توجه به نوع گلوله از 1500الی 2000 متر تا 350 متری هستش. :lol:

از شما عزیزان دعوت می‌کنم این مقاله رو با حوصله بخونید. کشتی سازی در ایران علی رغم سرمایه گذاری ۲/۲ هزارمیلیارد تومانی در کشور، هنوز نتوانسته کارنامه درخشانی از خود به جای بگذارد و با وجود تلاش های صورت گرفته طی چندسال اخیر هنوز این صنعت قادر به ساخت کشتیهای اقیانوس پیما نیست. کشتی سازی در ایران علی رغم سرمایه گذاری ۲/۲ هزارمیلیارد تومانی در کشور، هنوز نتوانسته کارنامه درخشانی از خود به جای بگذارد و با وجود تلاش های صورت گرفته طی چندسال اخیر هنوز این صنعت قادر به ساخت کشتیهای اقیانوس پیما نیست. به گزارش مانا، اگرچه صنعت کشتی سازی از قدمت طولانی برخوردار است اما سهم ایران علی رغم داشتن ۳ هزار کیلومتر ساحل آبی به دلایل مختلف، از این صنعت بسیار ناچیز است این در شرایطی است که عدم توانایی نظام بانکی کشور برای تامین فاینانس پروژه های صنایع دریایی، روند طولانی گشایش اعتبار و تصویب طرح ها برای اعطای وام باعث شده تا مشکلات این صنعت دو چندان شود، اما این همه داستان نمی تواند باشد. نگاه استراتژیک به کشتی سازی به گفته برخی از کارشناسان کشتی سازی مشکلات درونی و بیرونی زیادی در صنعت کشتی سازی منجر به ناتوانی ایران در ساخت کشتی های بزرگ و اقیانوس پیما شده که البته نمی توان نقش مشکلات بیمه ای، مالی و مدیریتی را در این خصوص کتمان کرد. در حالی که صنعت کشتی سازی در ایران به دنبال ساخت کشتی های کوچک بود؛ شرکت های کشتی سازی کره ای که عمربسیاری از آنها کمتر از شرکت های ایرانی است ساخت کشتیهای نفتکش و حضور پرقدرت در بازار جهانی را دنبال می کردند موضوعی که به نظر هرگز در ایران چندان از اهمیت و توجه بالایی برخوردار نبوده است. به گفته یکی از مدیران این صنعت، شرکت های کره ای به صنایع دریایی خود نگاه استراتژیک داشتند و با جدیت این مساله را پی گیری می کردند؛ اما در ایران نه تنها انگیزه و علاقه ای برای این کار وجود نداشت بلکه به صورت بخشی به این موضوع نگریسته می شد در نتیجه شرکت های ایرانی از قافله تکنولوژی و ساخت کشتی عقب ماندند. سید مهدی حسینی مشاور در شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی با بیان این که صنایع دریایی پیچیدگی های خاص خود را دارد، می گوید: علی رغم تلاش های صورت گرفته صنایع دریایی ایران هنوز نسبت به ساخت کشتی بیگانه است. حسینی با بیان این که هنوز از تکنولوژی ساخت کشتی آگاهی نداریم می افزاید: اگر چنین آگاهی وجود داشت باید شاهد شکل گرفتن چندین خط تولید و ساخت کشتی در ایران می بودیم. وی ادامه داد: با این وجود باید خط تولید و ساخت ۵۰ تا ۶۰ فروند کشتی بزرگ در کشور را راه اندازی کرد اما مساله این است که به چنین موضوعی اعتقاد نداریم. طی چند سال گذشته صنایعی مانند برق، نفت، معدن و... در ایران توسعه یافتند؛ اما گویی اراده ای برای توسعه صنعت کشتی سازی در ایران وجود ندارد. حسینی در این ارتباط می گوید: درحالی که کشتی های خارجی را در بوشهر تعمیر می کنیم هرگز به فکر این که تولیدکننده کشتی و یا حتی صادرکننده آن باشیم نیستیم، تولیدکنندگان ایرانی هنوز خود را در این صنعت باور نکرده اند و همچنان به ساخت بلم، قایق و کشتی های کوچک دلخوش هستند مسئله ای که شرکتهای کشتیرانی را برای تامین نیاز خود ناگزیر از سفارش به شرکت های سامسونگ، دوو و شرکت های چینی کرده است. از سال ۷۷ که موتور صنایع ایران به واسطه قراردادهای بیع متقابل و ورود شرکت های خارجی برای اجرای پروژه های نفتی روشن شد بسیاری از صنایع مانند صنایع ساخت کشتی نیز مورد توجه مسئولان قرار گرفت و باوجود آن که صنایع دریایی به واسطه پروژه های نفتی ازرونق برخوردار شد؛ اما شرکت هایی که از قبل این رنساس در صنایع ایران شکل گرفتند تنها به دنبال رفع نیاز مقطعی خود بودند و این گونه توجه این شرکتها به تامین نیازهای فراساحلی کشور معطوف شد و ساخت کشتیهای بزرگ در اولویتهای بعدی قرار گرفت، اگرچه تعدادی از شرکتهای داخلی به صورت محدود به ساخت کشتی می پردازند اما این شرکتها هنوز از آزمون ساخت کشتیهای اقیانوس پیما سربلند بیرون نیامده اند. به اعتقاد کارشناسان عدم آگاهی نسبت به صنعت کشتی سازی منجر به عدم توفیق در این صنعت شده و این در حالی است که قبل از پرداختن به هر امری باید روش علمی و مدیریت آن را فرا گرفت که البته به نظر خلاف آن در ایران اتفاق افتاده است. مساله این است که هنوز بسیاری از شرکت ها گمان می کنند با ساخت یک حوضچه خشک می توان در رده شرکت های سازنده کشتی قرار گرفت درصورتی که این شرکتها هنوز قادر به قبول سفارشات همانند شرکت های رقیب خود نیستند. مشکلات مالی ساخت یک کارخانه کشتی سازی با همه زیرساخت های آن از جمله حوضچه و تجهیزات و تاسیسات مورد نیاز هزینه بالایی را می طلبد به همین دلیل است که بخش خصوصی در ایران چندان به فکر سرمایه گذاری مالکان و ساخت کشتی و ورود به این عرصه نیست. در حالی که به گفته بسیاری از سازندگان تجهیزات کشتی به دلیل هزینه بالای ساخت کشتی در ایران، بخش خصوصی ناگزیراز کمک و حمایت دولت است. حسینی معتقد است هزینه های مالی تنها یک طرف قضیه است؛ اما این که بخش خصوصی و شرکت ها خود را به کنار کشیده و نظاره گر و منتظر سرمایه گذاری دولت باشند غیرمنطقی است. وی می گوید: هر سرمایه گذاری برای سرمایه گذاری خود باید توجیه اقتصادی داشته باشد، بنابراین برای ساخت کشتی نیز باید همه جوانب کار سنجیده شود نه این که بگویند ما به عنوان بخش خصوصی بخشی از کار را انجام می دهیم و دولت باید مابقی زیرسازی ها را انجام دهد و انتظار مشارکت دولت در همه بخش ها را داشته باشند. شرکت های دوو و سامسونگ که هم اکنون یکی از مدعیان ساخت کشتی در جهان هستند کمتر از سی سال پیش و همزمان با برخی از شرکتهای داخلی تاسیس شدند اما این که چرا سامسونگ الان به این نقطه رسیده و شرکتهای داخلی همچنان اندرخم یک کوچه مانده و برای ساخت کشتی های ۲۵ هزار تنی باید از مشارکت شرکت های خارجی بهره بگیرد سوال برانگیز است. به راستی چه شد که سامسونگ به اینجا رسید اما شرکتهای داخلی علی رغم حمایت های دولتی نتوانسته روی پای خود بایستد به طوری که بدون این حمایتها قادر به انجام کاری نیست. با این که به کرات گفته می شود که تکنولوژی و دانش ما بسیار پایین تر از کشورهایی مانند کره است؛ اما به گفته یکی از کارشناسان این صنعت هم اکنون از نیروی کافی و مهندسان خبره که قادر به انجام پروژه های عظیم هستند برخوردار است، در واقع مشکل این است که هنوز خود را باور نکرده و تلاشی هم در این جهت به عمل نیاورده ایم. حسینی در این ارتباط می گوید: شرکت های سامسونگ و دوو از جمله شرکت های خوب و بزرگ صنایع کشتی سازی در دنیا هستند، این شرکت ها هر دو هفته یک کشتی با سایزهای بزرگ و متوسط می سازند این در حالی است که متوسط عمر ساخت کشتی در ایران به بیش ازیکسال می رسد. دکتر حسینی در این ارتباط می گوید: از آنجا که صنایع در ایران براساس مطالعه علمی شکل نگرفته وسیر عادی خود را طی نکرده اند طبیعی است که به مرور گذشت زمان شاهد عقب گرد آنها و بروز مشکلات خواهیم بود. به گفته وی هر صنعتی پیش از شکل گرفتن نیازمند مطالعه دقیق و امکان سنجی است سپس باید به دنبال سرمایه گذاری رفت؛ اما در ایران قضیه برعکس است به طوری که ابتدا کلنگ احداث کارخانه یا یک واحد صنعتی به زمین زده می شود با این تصور که مساله با چندصد میلیون تومان حل می شود اما نتیجه آن می شود که برخی از شرکت های کشتی سازی در ایران با گذشت ۲۰ سال هنوزنتوانسته اند حوضچه خشک خود را تکمیل کنند. تکنولوژی و مدیریت برخلاف شرکتهای کشتی سازی خارجی، صنعت کشتی سازی ایران همانند بسیاری از صنایع دیگر همچنان در سعی و خطا است و این در حالی است که قبل از اجرای هر ایده و فکر باید به اتخاذ تدابیر لازم، برنامه ریزی و بررسی راهکارهای مدیریتی اقدام کرد و با آمادگی کامل و بررسی جوانب مختلف وارد گود ساخت کشتی شد، نه این که برای ساخت یک کشتی سه سال وقت صرف شود و سپس به این نتیجه رسید که راه رفته خطا است و باید روش دیگری را آزمود بدون آنکه اتلاف زمان و هزینه مورد توجه قرار گیرد. اینکه برای اجرای هر پروژه ای به روش سعی و خطا و بدون استفاده از تجارب دیگران تکیه کرد در شرایطی که رقابت بین شرکت ها در این عرصه روز به روزشدیدتر می شود روش درستی به نظر نمی رسد. دکتر حسینی در این ارتباط با اشاره به همکاری کشتی سازی ایران با شرکت های معتبر خارجی می گوید: یکی از فواید انجام کار با شرکت های خارجی انتقال فناوری و آموختن روشهای صحیح مدیریتی از آنها است. به اعتقاد وی انتقال فناوری و تکنولوژی و شیوه های مدیریتی بسیار مهم تر از آموختن چگونگی ساخت یک واحد صنعتی و بهره برداری از آن است. به گفته وی صنعت کشتی سازی در ایران فاقد تکنولوژی و مدیریت صحیح است، در غیر این صورت شاهد تاخیرهای چندساله در ساخت کشتی نمی بودیم و شرکت های ایرانی امروز می توانستند همپا ویا جلوتراز شرکت های کره ای در ساخت کشتی باشند. نتیجه گیری با آنکه در حال حاضر ضرورت و توسعه و رونق صنعت کشتی سازی در کشور بیش از پیش احساس می شود اما برای ساخت انواع شناورها در ایران برنامه خاصی از سوی سازندگان وجود ندارد در صورتی که این بخش نیازمند برنامه ریزی بلندمدت براساس تکنولوژی و مدیریت است. پايگاه اطلاع‌رساني مانا

بازم كه خبر رو تو جاي مناسب نياوردي پسر! :lol:

من كه قرار نيست جاي كسي رو بگيرم. ديدم فلانكر جان احساس خطر كرده بود :lol:

Goalkeeper نام توپی است هلندی که از شناورها در برابر موشک‌های دشمن محافظت می‌کند. این سیستم از یک توپ و رادار پیشرفته تشکیل شده‌است. سیستم، واحد مهاجم را شناسایی می‌کند، مسیر حرکت آنرا پیشبینی‌کرده و سپس با استفاده از توپ آنرا مورد هدف قرار می‌دهد. این سیستم کاملا خودکار بوده و نیازی به دخالت عامل انسانی ندارد. این توپ توسط نیروی دریایی هلند طراحی شده و می‌توان از آن جهت حفاظت از فرودگاه‌ها نیز استفاده‌کرد. ساخت و توسعه ساخت و توسعه‌ی این سیستم در سال 1975 توسط شرکت Signaal (در حال حاضر Thales Navy Netherlands) با همکاری شرکت General Electric (سازنده‌ی توپ GAU-8) آغاز شد. اولین مدل این توپ با نام EX-83 در سال 1979 توسط نیروی دریایی هلند استفاده شد. عملکرد رهگیری هدف سیستم راداری توپ از دو بخش تشکیل‌شده‌است؛ جست‌وجو و رهگیری. که این دو بخش به‌طور مداوم با هم عمل می‌کنند. رادار دو بعدی باند L کار جست‌وجو را انجام می‌دهد، این رادار توصیفی از واحد‌های مهاجم به سیستم ارائه می‌دهد. زمانی که واحد مهاجم شناسایی شد رادار رهگیر شروع بکارمی‌کند. این بخش از سیستم راداری، با دو باندL و Kکارمی‌کند تا بتواند با سرعت هرچه‌بیشتر هدف را رهگیری نماید. این رادار مسیر آتش را تایین می‌کند. دادهای بدست‌آمده از هر دو باند به صورت‌سیگنال‌های الکتریکی به سیستم منتقل می‌شود. استفاده از دو باند سیستم را در مقابله با جنگ‌های الکترونیکی ECM یاری‌می‌کند و باعث از بین رفتن اثر clutter می‌شود. اثر clutter باعث پوشیده‌شدن واحدهای مهاجم از دید رادار در ارتفاع کم می‌شود. همچنین دوربینی در سیستم تعبیه‌شده که ارتباط سمعی و بصری را با کاربر ایجاد می‌کند. درگیری با هدف توپی که برای سیستم انتخاب شده توپ 30میلیمتری GAU-8/A Avenger است که از آن در هواپیمای A-10 Thunderbolt II استفاده‌شده‌بود. استفاده از این توپ 30میلیمتری باعث بیشتر شدن قدرت سیستم نسبت به سیستم Phalanx شده‌است. در سیستم Phalanx از توپ 20میلیمتری M61 Vulcan استفاده‌می‌شود که از لحاظ برد و سرعت تقریبا با GAU-8/A Avenger برابر است. موشک‌های سوپر سونیک Supersonic که صدمه‌دیده‌باشند ممکن است بتوانند به شناور آسیب بزنند. بنابراین تنها راه از بین بردن خطر موشک هدف قراردادن سرجنگی و یا از بین بردن موشک به‌طور کامل است. این سیستم قادر است موشک‌هایی با سرعت دو ماخ مانند موشک روسی SS-N-22 Sunburn را مورد هدف قرار‌دهد. مدت زمان بین رهگیری و از بین بردن موشک 5.5 ثانیه طول می‌کشد که این از زمان شناسایی موشک از فاصله‌ی 1500متری و نابودی آن در فاصله‌ی 300متری است. مشخصات: توپ: توپ 30میلیمتری GAU-8/A Avenger با هفت‌لوله‌ی شلیک ارتفاع: 3.71متر بالای عرشه، ارتفاع اصلی 6.2متر وزن: 6372کیلوگرم بالای عرشه، در کل 9902کیلوگرم زاویه‌ی توپ: 85+ درجه تا 25- درجه با سرعت 80درجه بر ثانیه سرعت دهانه Muzzle velocity : 1109متربرثانیه سرعت برجک: چرخش 360درجه‌ای در مدت 3.8 ثانیه سرعت شلیک: 70گلوله در ثانیه حداکثر گلوله: 1000عدد مدت زمان گلوله‌گذاری مجدد: 9دقیقه (این عمل در زیر عرشه صورت می‌گیرد.) برد: 350 تا 1500 یا 2000 متر متغیر با توجه به نوع گلوله رادار کاوشگر: رادار باند L ، آرایه‌ی خطی. عرض بیم رادار 1.5 درجه‌ی افقی و 60 درجه‌ی عمودی. با سرعت چرخش 60دور بر دقیقه و برد تقریبی 30کیلومتر رادار درگیری: رادار باندL و K سیستم بصری: تلوزیونی قیمت: 16میلیون یورو اگه هر یورو رو 1380 تومان بگیریم میشه ERROR! مقایسه با توپ Phalanx Phalanx CIWS سیستمی است مشابه که در موارد مشابه از آن استفاده می‌شود از جمله تفاوت‌های آن با این سیستم: 1-کالیبر توپ Goalkeeper CIWS بزرگتر است و در نتیجه گلوله‌ها انرژی جنبشی بیشتری دارند. 2-قیمت Goalkeeper تقریبا دو برابر Phalanx است. 3-Phalanx را می‌توان در هر قسمت از عرشه قرار داد در حالی که Goalkeeper چنین نیست. 4-گلوله‌های Phalanx مستقیما به لوله‌ی توپ وصل می‌شود، در حالی که Goalkeeper از زیر عرشه مسلح می‌شود. 5-Phalanx تنها قادر به درگیری با یک هدف است در حالی که Goalkeeper همزمان با 18 واحد درگیر می‌شود و میتواند خطر بزرگتر را شناسایی کند. (این مورد به بررسی بیشتری نیاز دارد.) 6-هر دو توپ برد تقریبا یکسانی دارند اما توپ Goalkeeper در فاصله‌ی 350 تا 500 متری و Phalanx در فاصله‌ی 300متری قادر به از بین بردن هدف ‌می‌باشند. توپ آمریکایی Phalanx به نظر میرسه این توپ جواب خوبی برای موشک‌های ضدکشتی روسی باشه. نوع روسی، آمریکایی و چینی این سیستم هم وجود داره که بعدا خدمتتون معرفی می‌کنم. استفاده از مطلب بدون ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری مجاز نیست.

راستش من سرچ كردم Goalkeeper CWIS این عکس رو آورد. فکر کردم شاید با همین توپ هدف قرار گرفته. لابد با یه توپ CWIS دیگه اینجوری شده! :lol:

دستت درد نكنه جالب بود. فكر كنم در آينده هواپيما جاي كشتي رو تو صنعت حمل و نقل بگيره! چون خيلي سريعتره. ولي نه از لحاظ هزينه فكر كنم مناسب نباشه :mrgreen: به گرد MV Blue Marlin نمی‌رسه! راستي اين علمي كه با اون از موجودات طبيعت براي طراحي قطعات صنعتي الهام گرفته ميشه اسمش چي بود؟ :lol:

مثل اينكه مديريت مشتري نداره :mrgreen: سعيدجان با اجازه‌ي دوستان من حاضرم تو بخش نيروي دريايي همكاري كنم. :lol:

راستش رو بخوايد در اين مورد اطلاعات ندارم. ولي لابد تو رزمايشاشون ازش استفاده كردن كه تو شناوراشون ازش استفاده مي‌كنند. ولي تو ناوشكن‌هاي اصليشون يعني ناوشکن‌های کلاس Bazan از فالانکس استفاده کردند.

در مورد كشتان قبلا تاپيك ايجاد شده لينك: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=4051&highlight=kashtan :lol:

ناراحت نشو شوخي كردم! دستت درد نكنه كه سوال پرسيدي :mrgreen: همين سوالتم باعث دلگرمي ميشه برادر :lol:

ممنون جالب بود. خدا لعنت كنه اين اسكندر نامرد رو :lol:

پسر تو هم سوال مي‌پرسي‌ها! سوال سختيه!حالا چه اهميتي داره :lol: ولي فكر مي‌كنم يكي بعد از ديگري شليك مي‌كنن. اينجوري بهتر ميشه هدف رو زد.

بازم که تاپیک از بحث اصلی منحرف شد! :lol: من صد در صد با سعيد موافقم. مطمپنا اگه آلمان دستش به خاورميانه ميرسيد نفت ايران براي آبادي سرزمين ژرمن‌ها بالا مي‌كشيد!

چشم عنوان رو عوض مي‌كنم و دعوتتون مي‌كنم تا اين لينك رو ببينيد تا متوجه بشيد: صنعت كشتي سازي در ايران (قصد من به هیچ وجه کوچک نشون دادن عزیزان زحمت‌کش نیروی دریایی کشور عزیزمون نیست.) نخير يعني قبلا قويترين نيروي دريايي رو داشتيم كشتيمون رو خودمون مي‌ساختيم. تو زمان شاه داشتيم نفوذمون رو به اقيانوس هند ميرسونديم. كشتي‌هاي كانتينربريمون و نفت‌كشامون رو كره و چين ميسازند! بعد هم اسمشون ميشه ايران...نمي‌خوام اسم كشتي خاصي رو بيارم جاي ... اسم شهر و استان بزاريد! :lol: افول صنعت كشتي‌سازي يعني سرمايه‌گذاري كنيد ولی به علت ضعف مدیریتی نتيجه‌ي عكس بده! بازم بگم؟ افول صنعت كشتي سازي يعني ما نمي‌تونيم كشتي LNG (مخصوص حمل گاز) بسازیم میریم سراغ اندونزی، ولی اندونزی به دلایل سیاسی اونارو بهمون تحویل نمی‌ده اونارو میده به قطر! قطر داره ذخایر گاز رو خالی می‌کنه ما هم موندیم نمی‌دونیم چطور از ذخایر گاز استفاده کنیم می‌ریم سراغ هند تا با لوله‌کشی! گازمونو صادر کنیم! افول صنعت کشتی‌سازی یعنی شرکت کشتسی‌سازی ایران صدرا 200 کارگر باتجربه‌ی خودش رو به خاطر نداشتن سفارش اخراج می‌کنه. افول یعنی اینکه ساخت کشتی تو ایران به علت سنتی بودن خرجش 3 برابر ساخت تو کره است! :mrgreen: اگه اینا افول نیست پس چیه!!؟؟ راستش من با تعریف کردن مخالفم! از خودمون تعریف کنیم که چی بشه؟ به نظر من انتقاد خیلی بهتر از تعریف کردنه!

دستت درد نكنه. البته قبلا خونده بودمش :lol: :mrgreen:

دست شما درد نكنه اسلحه‌ي جالبي به نظر ميرسه. :lol: ميگم شما كه دو تا عكس ميزارين تو سايز اصلي بزارين تا ما هم حال كنيم! :mrgreen:

تو مطلب نوشتم چطور هدف مي‌گيره. دو بخش راداري داره يكيشون هدف رو شناسايي ميكنه و ديگري برای پيش‌بيني منحني حركت موشك استفاده میشه و داده‌ها رو به پرسسور سيستم منتقل ميكنه و از اين طريق توپ هدف‌گيري ميكنه. اين يه فايل PDF پیشنهاد میکنم ببینیش البته به زبان اصلی: http://gallery.military.ir/albums/userpics/Goalkeeper.zip

در بین سال‌های 1990 تا 2000 دولت آلمان متوجه نیاز به یک ناو محافظ پیشرفته و قوی شد که در شرایط دشوار کارایی داشته و توان مقابله با انواع تهدیدات multi-threat را داشته باشد؛ و جایگزین ناوشکن‌های کلاس Lutjen شود. بر این اساس آلمان به معاهده‌ی سه‌جانبه‌ی ساخت ناو بین اسپانیا و هلند پیوست. این معاهده موجب ساخت ناو کلاس Alvaro de Bazan اسپانیایی (در مطالب بعدی این کلاس را معرفی خواهیم کرد)؛ کلاس De Zeven Provincia هلندی (در تاپیک‌های قبلی معرفی شد.) و کلاس Sachsen آلمانی گشت. البته این معاهده تنها شامل طراحی بدنه و ساختار ناوها بود. قلب سیستم جنگی این کلاس ناو؛ سیستم کنترل آتش SEWACO XI است که تکنولوژی آن توسط نیروی دریایی هلند بدست‌آمده‌است و در کلاس ناو De Zeven Provincien نیز مورد استفاده قرار گرفته‌است. سیستم SEAWACO XI سیستم‌های راداری ناو را متحد می‌سازد؛ از سیستم راداری Smart-L برای جست‌و‌جوی هوایی استفاده‌می‌شود؛ از سیستم رادار چندلایه‌ای APAR برای جست‌و‌جوی هوایی و سطحی استفاده‌می‌شود که این سیستم کنترل آتش موشک‌های استاندارد 2 را انجام می‌دهد؛ همچنین این ناو از سیستم راداری Scout LPI نیز برای‌جست‌و‌جوی سطحی استفاده‌مي‌کند. روی این ناو تعداد زیادی از انواع تسلیحات قوی نصب شده‌است. این ناو از موشک‌های SM-2 و ESSM به طور همزمان در تعداد 32 سلول شلیک عمودی VLS موشک که در جلوی ناو قرار دارند بهره‌می‌برد. علاوه بر این، این ناو از تعداد دو RAM launcher که هر کدام دارای 21 موشک هستند استفاده می‌کند که در جلو و عقب ناو قراردارند. و در کل این ناو مجهز به تعداد 98 موشک AAM (البته AAM یعنی موشک هوا به هوا که نمیدونم منظور نویسنده چی‌بوده!) است. در واقع می‌توان این ناو را بهترین و مجهزترین ناو محافظ دانست که همزمان از موشک‌های SM-2 و ESSM بهره‌می‌برد. در این ناو تعداد هشت موشک سطح‌به‌سطح هارپون نیز نصب شده‌است. توپ اصلی نصب شده بر روی ناو یک توپ با قدرت نواخت بالای Dual-purpose 76میلیمتری است. همچنین دو توپ 20میلیمتری دیگر نیز وجود دارند که توان آتش اضافی را به ناو می‌دهند. همچنین این ناو مجهز به مقر اژدر دوقلو می‌باشد. در ضمن هلیکوپتر ناو از نوع NH-90 است و برای انجام عملیات‌های ضدزیردریایی در فواصل دور کاربرد دارد. ناو اول تحت عنوان FGS Sachsen F219 در نوامبر 2004 وارد خدمت شد؛ ناو دوم FGS Hamburg F220 در سپتامبر 2004 و ناو سوم FGS Hessen F221 در دسامبر 2005 وارد خدمت شدند. مشخصات: طبقه‌بندی: FFG طول:143متر عرض:17متر آبخور:5متر دیسپلیسمنت:5900تن پیشران: 1 GE LM2500, CODAG, two shafts سرعت:29گره‌دريايي برد عملیاتی:4000مایل دریایی(18نات) خدمه:243نفر هلیکوپتر: NH 90 دو فروند رادارها: SEWACO XI Thales Smart L-3, 9600-M سونار DSQS-24B تسلیحات: 32سلول شلیک عمودی شامل 24فروند موشک Mk-41 SM-2 و 32 فروند موشک ESSM 8فروند موشک هارپون سطح به سطح یک توپ 76 میلیمتری DP 42 سلول شلیک موشک RAM CIWS (21 فروند در عقب و 21 فروند در جلو) تعداد دو توپ 20میلیمتری 6 مقر اژدر MU 90 تعداد ناو مشغول خدمت: 3فروند Sachsen F219 Hamburg F220 Hessen F221 منبع: http://www.jeffhead.com/aegisvesselsoftheworld/sachsen.htm استفاده از مطلب بدون ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری مجاز نیست. --------------------------------- پندار ما این است که شهدا رفته‌اند و ما مانده‌ایم؛ حال آنکه شهدا مانده‌اند و زمانه ما را با خود برده! شهید آوینی

سوال‌هاي سطح پايين يعني چي پسر! اين حرفا چيه؟ من هم چیزی نمی‌دونم تحقیق می‌کنم متوجه میشم. چون 98 تا موشك آماده داره! البته ناوشكن كره‌اي Sejong تعداد موشکاش از این هم بیشتره! من لقبش رو گذاشتم امپراتور بی چون و چرای دریا! لینک: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5691 RIM-66 Standard وزن: 708کیلوگرم طول: 4.72 متر قطر: 343میلیمتر موتور: سوخت جامد برد: 74 تا 167 كيلومتر سرعت: 3.5ماخ RIM-162 ESSM وزن: 280کیلوگرم طول: 3.66متر قطر: 254میلیمتر موتور: سوخت جامد برد: بیش از 50 کیلومتر سرعت: بیش از 4 ماخ