منظور ابنه یه DDF طراحی شده همین... حالا این DDF چه هسته معلوم نی... [quote name='cheka' timestamp='1380048165' post='340761'] این که همان سازوکار رادار پسیو به حساب میاد ؟! [/quote] یحتمل منظورشون همینه.

حق با شماست اطلاعات ارائه شده انگلیسی ناقصه...

[quote name='Aspahbod' timestamp='1379956689' post='340594'] خیلی خیلی شک دارم این باشه. اصولا رادار های پسیو آنتن های نسبتا بلند دارن. این با توجه به آنتناش شبیه رادار های کوچیک وی اچ اف ماست. [/quote] این رادار هم با توجه به نوع آنتن متناوب لگاریتمیش یحتمل یه رادار پسیو HF هست.

با تشکر. رادارها و سامانه‌های الکترونیکی مورد استفاده در شناور از چه نوعی و دارای چه باند کاری هستند؟ اصولا هدف اصلی از ساخت این شناور چیست؟

موضوع درجه دادن به کاربرا چه دخلی به موضوع این تاپیک داره؟ پست ها ویرایش شدند. لطفا بحث درجه دادن به کاربرا رو دیگه پیش نکشید. موفق باشید.

[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/1233331_10153255977030788_1757944103_n.jpg[/IMG][/center]

سیستم درجه سایت متاسفانه مشکل داره.

[quote name='Brave_Heart' timestamp='1379717680' post='339903'] نقل فول: [b] " کاربر ...، ، Ernesto_Rommel ، ... بدلیل فعالیت [color=#800080]موثر [/color]و [color=#0000FF]علمی [/color]در فروم ارتقا درجه یافتند "[/b] سلام؛ می شود خواهش کنم چند تا مثال بزنيد؟ پستهای اخير اين کاربر همه اش عقيدتی و هم راستا با يک نگرش فکری خاص است [/quote] ببخشید فراموش کردیم از شما اجازه بگیریم ان شاالله برا دفعه بعد.

[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/1185190_435536313230384_448159520_n.jpg[/IMG][/center]

اگر احترام همدیگه رو حفظ نکنید تاپیک رو قفل میکنم. ان شاا.. که مفهومه.

[quote name='mahdavi3d' timestamp='1379588380' post='339621'] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]خیر جانم، بنده قبلا هم اون آدم خوارها رو محکوم کردم الان هم می‌کنم.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اصولا اون آدم خوارها مردم سوریه رو تفکیک نمی‌کنن، اونها با هدف دیگه‌ای در سوریه حضور دارند (بر مبنای اعتقادات رادیکال خودشون).[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]مغلطه نشه. اینجا داشتیم راجع به نسبت [b]حکومت سوریه[/b] (که توپ و تانک و موشک و هواپیما در اختیار داره) و [b]مردم سوریه[/b] بحث می کردیم.[/font][/size] [/quote] همین تقسیم بندی که شما در نظر دارید بیانگر این هست که باید جنگ اصلی رو بین دو گروه حکومت و مردم در نظر گرفت البته که اوایل درگیری‌ها یه همچین تقسیم بندی اونم [b]نه با این شدت مرزبندی، [/b]حاکم بود. اما با شدت گرفتن بحران ناشی از عدم هوشمندی حکومت بالا گرفت قدرتهای منطقه‌ای مانند ترکیه و عربستان اوضاع رو برای شکست کمربند مقاومت مساعد دیدند رو کبریت حوادث بنزین ریختند جوری که الآن کبریتی وجود نداره و همه بنزین این آقایان هست مردمی وجود نداره. به طور حتم مردم اصلی سوریه بین جناح سلفی و حکومت مستقر، یکی رو انتخاب خواهند کرد اما اینکه مردم جدا باشند و ناظر جنگ حقیقتا قابل تصور نیست به هر حال مردم به نفع یکی از جناحین جنگ وارد شده‌اند و تشخیص این امر هم با نگاه به منش غالب در جبهه سلفی‌ها و ارتش و مقایسه آن با مردم سوریه مشخص هست. مردم یا تحت تاثیر جوی که سلفی‌ها ایجاد کردند و یا به علت رعب و وحشت وارد جبهه سلفی‌ها میشن یا اینکه برای بیرون راندن این اجنبی‌ها با حکومت همکاری خواهند کرد و با اسد خواهند بود طرف سومی به جز در اذهان وجود نداره. یادم میاد یه عده داد میزدند که نخیر جنگ بین مردم و حکومت است طرف خارجی وجود نداره و بسیار قلیله اما الآن دیگه دم خروس آنقدر بیرون زده که قسم ابالفضل هم چاره ساز نیست. اینکه جنگ در سوریه رو به دو جبهه مردمی حکومتی تقسیم کنیم واقعا جفای بزرگی است. تصور حمله به مکان‌های مقدس، سر بریدن کودکان، بمب‌گذاری اماکن غیر نظامی و... از طرف مردم سوریه غیرمنطقی است.

[b]بحث‌های حاشیه‌ای رو ادامه ندید دوستان. با تشکر.[/b]

خیلی ارتباطی نداره ولی همچین بی‌ارتباط هم نیست: [center][url="http://iusnews.ir/?pageid=194172"]با وجود فارغ التحصیلان متخصص داخلی؛[/url][/center] [center][url="http://iusnews.ir/?pageid=194172"]در ناوگان کشتیرانی و نفتکش پاکستانی‌ها و افغانی‌ها کار می‌کنند[/url][/center]

[url="http://farsnews.com/newstext.php?nn=13920627001186"]ارتش سوریه هجوم تروریست‌ها به «حلب» را ناکام گذاشت[/url] ارتش سوریه تلاش افراد مسلح مستقر در حومه حلب برای حمله و یورش به منطقه «اللیرمون» و بیمارستان «الکندی» این شهر را ناکام گذاشت. [b]این حلب دست کیه ما نفهمیدیم آخر...!؟ [/b]

بایت زحمتی که متقبل شدید سپاسگذارم.

فتح عزیز من الآن متوهم هستم دکتر خوب سراغ نداری؟ [quote name='death2' timestamp='1379359591' post='339066'] اسم فیلم چیه ؟ [/quote] ترنسفورمرز3 هست این ماشینها تبدیل به ربات شده به نیروگاه اتمی جمهوری اسلامی حمله میکنند.

خدای من... من یک متوهم هستم چشام برعکس میبینند باید برم دکتر! [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/snapshot_dvd_00_14_53_5B2013_09_16_23_50_375D.jpg[/img][/center]

از مدیریت بخش تقاضا دارم از انحراف این تاپیک جدا جلوگیری کنند. باتشکر.

[b] [size=5][url="http://www.shafaf.ir/fa/news/150855/8%D8%AF%D9%84%DB%8C%D9%84-%DA%A9%D9%87-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%D8%BA%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%86%D8%AF"]8دلیل که کشتی سازی در ایران را غیر اقتصادی می کند[/url][/size][/b] محمد سوری مدیر عامل سابق شرکت ملی نفتکش ایران با ۳۵ سال سابقه کار (۲۶ سال رئیس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفتکش، چهار سال و نیم مدیر عامل کشتیرانی جمهوری اسلامی و پنج سال سوابق مرتبط دریایی) معتقد است، ایران در ساخت کشتی‌های بزرگ با توجه به رقبای قدرتمند نظیر کره جنوبی، ژاپن و چین دارای مزیت نسبی نیست. او اگرچه تلاش کشتی‌سازی‌های ما را قابل تقدیر می‌د‌اند اما می‌گوید بین شعار و توانایی ما در کشتی‌سازی یک فاصله است. این مدیر باسابقه کشتیرانی ایران می‌گوید اگر بخواهیم سرنوشت کشتی‌سازی‌ها را به کشتیرانی‌ها گره بزنیم شاید دو کشتیرانی بزرگ ایران را نیز با مشکل جدی مواجه کنیم. سوری صحبت از زیان ۱۴۵ میلیون دلاری شرکت‌های کشتیرانی در قضیه کشتی‌سازی می‌کند و می‌‌گوید تکرار این اتفاق می‌تواند حادثه‌ای ناگوارتر از سقوط کشتی‌سازی‌ها را در برداشته باشد.مشروح گفت‌وگوی تجارت فردا با این کارشناس بخش کشتی‌ کشور را در ادامه می‌خوانید. آقای سوری، به عنوان سوال اول جنابعالی با تجربه طولانی در بخش دریا فکر می‌کنید ایران چه اندازه در تولید کشتی بزرگ و متوسط دارای مزیت است؟ آیا اصولاً ایران می‌تواند در این صنعت به جایگاه جهانی دست یابد؟ بحث تعمیر و ساخت کشتی در ایران به چهار دهه قبل باز می‌گردد. چهار یا پنج سال قبل از انقلاب کشتی‌سازی بندرعباس که امروز به مجتمع کشتی‌سازی و خدمات فراساحلی ایران (ایزوایکو) تبدیل شده آغاز به کار کرد. ایران در حال حاضر سه کشتی‌سازی بزرگ دارد، یکی ایزوایکو. یکی کشتی‌سازی بوشهر یا کشتی‌سازی بندرعباس با پروژه‌های ناموفق و زیان‌آور و طولانی مواجه شد و نتوانست از گردونه مشکلات خارج شود. [b]متاسفانه مسوولان رده‌پایین توصیه‌هایی می‌کنند و مسوولان رده‌بالا با اعتماد به آنها زمینه «غیر‌اقتصادی شدن» یک پروژه را فراهم می‌آورند. البته توصیه‌ها با نیت خیر انجام می‌شود و مسوولان بالاتر نیز علاقه‌مند به پیشرفت کشور هستند اما اجرایی شدن هم مهم است. امروز اگر کسی بیاید و بگوید می‌خواهم هواپیمای تجاری بزرگ‌تر از ایرباس ۳۸۰ دو‌طبقه بسازم همه استقبال می‌کنند اما بین این «علاقه ملی» تا «توان داخلی» یک فاصله است که باید به آن توجه شود.[/b] صدرا و یکی کشتی‌سازی صنایع نظامی که به کشتی‌های تجاری نیز خدمات می‌دهد. بقیه کشتی‌سازی‌ها کوچک هستند. فلسفه ابتدایی این کشتی‌سازی‌ها از جمله ایزوایکو، تعمیرات بود، نه ساخت. سایر کشور‌های منطقه نظیر کشتی‌سازی دوبی، کشتی‌سازی کویت و بحرین نیز همزمان با ایران با هدف تعمیر کشتی‌های خلیج فارس ایجاد شدند. این چهار شرکت کار را با هم شروع کردند. پس برنامه اولیه ایزوایکو ساخت نبود؟ نه، ولی بعد از انقلاب در ایزوایکو تغییراتی ایجاد کردند که از «تعمیرات» به «ساخت» برسد. به عقیده من اشکال کار از اینجا شروع شد. تغییر سیاست از «تعمیر به ساخت» مشکلات را ادامه داد و هزینه‌های سنگینی را متوجه کشور کرد. کشتی‌سازی بندرعباس با پروژه‌های ناموفق و زیان‌آور و طولانی مواجه شد و نتوانست از گردونه مشکلات خارج شود. متاسفانه مسوولان رده‌پایین توصیه‌هایی می‌کنند و مسوولان رده‌بالا با اعتماد به آنها زمینه «غیر‌اقتصادی شدن» یک پروژه را فراهم می‌آورند. البته توصیه‌ها با نیت خیر انجام می‌شود و مسوولان بالاتر نیز علاقه‌مند به پیشرفت کشور هستند اما اجرایی شدن هم مهم است. امروز اگر کسی بیاید و بگوید می‌خواهم هواپیمای تجاری بزرگ‌تر از ایرباس ۳۸۰ دو‌طبقه بسازم همه استقبال می‌کنند اما بین این «علاقه ملی» تا «توان داخلی» یک فاصله است که باید به آن توجه شود. داشتن برنامه، مزیت نسبی، سرمایه‌گذاری لازم و حمایت‌ها همه باید انجام شود وگرنه هدف محقق نمی‌شود. ما برای ساخت کشتی‌های بزرگ (از تناژ ۱۰ هزار تن به بالا) مزیت نسبی نداریم. این رقم تعریفی برای وزن کشتی است یا توان حمل بار؟ توان حمل بار کشتی به اضافه سوخت کشتی. اما منطق این حرف من چیست؟ به هشت دلیل؛[b] اول اینکه جنوب ایران منطقه‌ای گرم و شرجی است. کار بر روی کشتی نیز چون در هوای آزاد صورت می‌گیرد در زیر دمای ۵۰ یا ۶۰ درجه چه داخل بدنه کشتی، چه بر روی کشتی کار بسیار سختی است، جوشکاری و لوله‌کشی در چنین شرایطی ساده نیست. [/b]طبیعی است که راندمان کار پایین می‌آید. دوم اینکه جنوب ایران از نظر کارشناسی و دانش مهندسی چندان قدرتمند نیست. کارشناسان و مهندسان ایران اکثراً به صورت موقت یا «پروازی» از شهرهایی می‌آیند که خوش‌آب و هوا نیز هستند. تهران، مشهد، تبریز، اصفهان و شیراز آب و هوایی غیر قابل مقایسه با جنوب دارند. [b]مهندسان این شهرهای برخوردار از امکانات رفاهی و درمانی در اثر ناچاری یا ماموریت به منطقه می‌آیند و طبیعتاً از همان اول به خانواده خود قول می‌دهند که این «آمدن» موقت است. در نتیجه تجربه‌ای که به دست می‌آورند بعد از دو یا سه سال با خود می‌برند.[/b] اگر بررسی کنیم در ایزوایکو بندرعباس بیش از ۲۰ سری مهندس و متخصص عوض شده‌اند یعنی هر یک‌‌سال‌ونیم تا دو سال عده‌ای رفته‌اند و جای خود را به دیگری داده‌اند. این کار هزینه ایزوایکو را بالا می‌برد چون تجربیات جمع نمی‌شود. چرا این اتفاق برای بحرین، امارات و کویت نیفتاده؛ آب و هوای آنها هم بهتر از جنوب ایران نیست؟ به این سوال جواب می‌دهم. اول اینکه آنها دنبال ساخت و ساز نرفتند. دوم اینکه از مردم کشورهای با آب و هوای شرجی و گرم با زندگی سخت که اتفاقاً دانش مهندسی خوبی دارند استفاده می‌کنند. پرسنل هندی که از بمبئی، بنگلور و کلکته می‌آیند یا مهندسان فیلیپینی، بنگلادشی و پاکستانی که می‌توانند با این شرایط کنار بیایند. مهندسان رده‌بالای اروپایی و آمریکایی نیز در دفاتر اداری طراح و نقشه‌کش هستند. خود اعراب چطور؛ آیا در چنین محیط‌هایی کار می‌کنند؟ خیر، در ادارات زیر کولر بله ولی در فضای باز نه. اما خارجی‌هایی که در آنجا کار می‌کنند حقوق کلان و وسوسه‌کننده‌ای می‌گیرند، پس سال‌های سال می‌مانند. در ایران قوانین کار چنین اجازه‌ای را به کارفرما نمی‌دهد که از نیروهای خارجی استفاده کند. ویزا و مجوز کار که برای کارگر خارجی به این سادگی در ایران نمی‌دهند. از طرفی بندرعباس جاذبه زیادی نه برای مردم شهرهای بزرگ ایران و نه برای خارجی‌ها ندارد. البته فرهنگ شهرهای جنوبی نیز چندان «خارجی‌پذیر» نیست. نکته چهارم اینکه کشتی‌سازی [b]ساخت کشتی نظامی به صرفه است و مفید. این نوع کشتی‌ها از نظر بدنه وزنی بین سه تا پنج هزار تن دارند. ناوچه و ناوشکن. کشورهای دیگر محصولات نظامی نظیر کشتی جنگی را با سود بالا به سایرین می‌فروشند چون این کالا از همه جا قابل خرید نیست. تاخیر در تحویل کشتی جنگی نیز چندان مشکل‌آفرین نیست ضمن آنکه در ساخت ادوات جنگی بحث صرفه و سود چندان مورد توجه نیست. خریدار خارجی نیز می‌تواند منتظر بماند.[/b] بندرعباس در ۴۵ کیلومتری شهر ساخته شده و رفت و آمد طولانی پرسنل حداقل دو تا سه ساعت از وقت مفید آنها را می‌گیرد. اگر کشتی‌سازی بندرعباس بخواهد در محل مجتمع، امکانات رفاهی ایجاد کند هزینه‌های پرسنلی‌اش بالا می‌رود. این اتفاقات سبب می‌شود کشتی مثلاً ۲۰ میلیون دلاری ۴۰ میلیون دلار تمام شود. پنجم اینکه در کنار هر کشتی‌سازی باید یک سیستم بانکی باشد که برای سازنده تسهیلات راحت و آسانی فراهم کند. ما در ایران چنین تسهیلاتی نداریم، از طرفی چون ساخت کشتی در ایران طولانی می‌شود هزینه بهره و تسهیلات نیز افزایش می‌یابد. ششم اینکه کشتی‌سازی در کشوری به صرفه است که ماشین‌آلات، ورق فولادی و تجهیزات نرم‌افزاری را خودش تولید کند. اگر قرار باشد ورق فولادی که باید متناسب با شرایط دریایی باشد و ماشین‌آلات آن را از خارج وارد کنیم و در ایران تنها پوسته کشتی را بسازیم این روش نه به صرفه است و نه مفید. مگر نمی‌توان ورق فولادی بدنه را از داخل خرید؟ خیر، این ورق‌ها مخصوص کشتی هستند و باید از خارج وارد شوند. از نظر ارزش چند درصد یک کشتی ساخت داخل است؟ کشتی به کشتی فرق می‌کند. به شما می‌گویم. اما در ادامه بحث قبلی باید بگویم [b]وقتی شما مجبورید بخش بزرگی از تجهیزات مورد نیاز ساخت کشتی را از خارج وارد کنید، مراحل سفارش، ساخت در خارج، حمل به داخل، عبور از گمرک و نصب در محل مدت‌ها طول می‌کشد. [/b]به خصوص که بوروکراسی گمرک بسیار سنگین است. اینها هزینه ساخت را بالا می‌برد و تحویل هم طولانی می‌شود. کره جنوبی که رکورد تولید کشتی در ۴۶ روز را هم دارد می‌تواند کشتی را ارزان‌تر از سایر نقاط دنیا بسازد. نکته دیگر فرهنگ کار در ایران است که راندمان را پایین‌تر از رقبا می‌کند. آن هم در برابر رقبایی مانند چین و کره جنوبی. بله، و ژاپن که راندمان کاری‌اش معروف است. هشتم اینکه [b]دانش ما در ساخت‌وساز صنایع سنگین پایین و هماهنگ کردن یک تیم کاری بالای هزار نفر هم بسیار سخت است.[/b] در کشتی‌سازی صنعتی باید ۱۰ هزار نفر را هماهنگ کنید. فکر کنم این نکات دلایل تاخیر ساخت کشتی در ایران و هزینه‌بر بودن آن است که شرح دادم. پس معتقدید که در ساخت کشتی مزیت نداریم؟ به هیچ وجه برای ساخت کشتی‌های بالای ۱۰ هزار تن مزیت نسبی نداریم. حتی مزیت نسبی در حد اروپای غربی هم نداریم؟ آنها نیز به دلیل عدم توان رقابت با شرق آسیا کشتی‌سازی را کنار گذاشته‌اند. آنها به دلایل دیگری کار را کنار گذاشته‌اند. [b]آنها به دنبال نرم‌افزار کشتی و تجهیزات آن رفته‌اند.[/b] بزرگ‌ترین قدرت‌های کشتی‌سازی جهان کدامند؟ سه کشور جهان بیش از ۹۰ درصد کشتی‌های دنیا اعم از تجاری، نفتکش، مسافری را می‌سازند. اول کره جنوبی، دوم چین و سوم ژاپن. سایر کشورها ۱۰ درصد کشتی‌های جهان را تامین می‌کنند. کشورهایی نظیر کرواسی، ایتالیا، فرانسه، برزیل، ویتنام و ترکیه در رده‌های بعدی کشتی‌سازی دنیا هستند که ویتنام نیز به دلیل عدم توان رقابت در حال کنار رفتن از این صنعت است. این آمارها خود گویای خیلی نکات است. کشورهایی که سواحل مناسب و امکان ساخت بخش بزرگی از تجهیزات کشتی را دارند، کشتی‌‌سازان اول دنیا هستند. نمی‌توان این انحصار را به سادگی از آنها گرفت. همان طور که نمی‌شود فرشی به کیفیت فرش ایرانی بافت. یکسری اتفاقات دست به دست هم داده‌اند که فرش ایران را به اینجا رسانده و این اتفاق به سادگی در کشور دیگری سه کشور جهان بیش از ۹۰ درصد کشتی‌های دنیا اعم از تجاری، نفتکش، مسافری را می‌سازند. اول کره جنوبی، دوم چین و سوم ژاپن. سایر کشورها ۱۰ درصد کشتی‌های جهان را تامین می‌کنند. کشورهایی نظیر کرواسی، ایتالیا، فرانسه، برزیل، ویتنام و ترکیه در رده‌های بعدی کشتی‌سازی دنیا هستند که ویتنام نیز به دلیل عدم توان رقابت در حال کنار رفتن از این صنعت است. این آمارها خود گویای خیلی نکات است. نمی‌افتد. در کشتی هم همین طور است. اما کشتیرانی‌های ما می‌توانند با سایر شرکت‌های کشتیرانی رقابت کنند پس نباید آنها را مجبور کرد که کشتی را گران و با تاخیر بخرند. تاکنون در ایران دو کشتی ۳۰ هزار تنی ساخته و تحویل شده، این دو کشتی کانتینربر به سفارش کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران ساخته شده است. این دو کشتی هفت یا هشت سال طول کشید تا ساخته شوند. کشتی‌های ایران‌اراک و ایران‌شهرکرد را می‌گویید. آیا کیفیت این کشتی‌ها در سطح کشتی‌های کره‌ای هست؟ بگذارید در مورد کیفیت صحبت نکنیم اگرچه باید گفت پایین‌تر است. مساله «زمان ساخت» و «هزینه ساخت» فاصله زیادی با رقیب خارجی دارد. [b]این دو کشتی نه تنها سودی برای شرکت کشتی‌ساز ایرانی نداشت بلکه زیانبار هم بود. کشتیرانی ایران نیز ضرر کرد چرا که این کشتی‌ها را پنج یا شش سال پیش می‌خواست. طول ساخت، عمر مفید کشتی را هم کاهش می‌دهد. [/b]عمر ماشین‌آلات و ورق آهن کشتی در منطقه گرم و شرجی بندرعباس کاهش می‌یابد. کشتی باید حداکثر دو‌ساله ساخته و تحویل شود. شرکت ملی نفتکش ایران نیز در سال ۱۳۸۲، دو فروند کشتی ۳۵ هزار تنی «فرآورده‌بر» به ایزوایکو سفارش داد. الان در سال ۹۱ هستیم و این کشتی‌ها تحویل نشده‌اند. کشتی‌ اول را امیدواریم سال ۹۲ تحویل بگیریم اما کشتی دوم تا پنج سال دیگر هم تحویل نمی‌شود. موقع قرارداد و در طول مدت اجرای طرح، نحوه پرداخت شرکت‌ ملی نفتکش چگونه بوده است؟ پرداخت‌ها نسبت به قرارداد حتی جلوتر هم بوده است. قیمت کشتی‌ها ۵۰ میلیون دلار بود و کشتی‌سازی‌ها ۶۰ تا ۷۰ درصد این پول را در همان اول گرفتند. شرکت ملی نفتکش ایران سه کشتی ۶۳ هزار تنی نیز به کشتی‌سازی صدرا در نکا تحویل داد(۱۳۸۱). بعد از ۱۰ سال این سه کشتی نه‌تنها تحویل نشده بلکه مسوولان کشتی‌سازی به این نتیجه رسیدند که نمی‌توانند این کشتی‌ها را بسازند. یعنی ساخت بدنه به اتمام نرسید؟ حتی نتوانستند بدنه را بسازند، صرفاً تکه‌هایی از بدنه ساخته شد. طرح اکنون متوقف شده و دوباره ورق‌های نصب‌شده را از هم جدا می‌کنند. این اتفاقات به دلیل ضعف مدیریت هم نیست بلکه راه اشتباهی انتخاب شده و وقتی زیرساخت‌ها فراهم نیست نتیجه حاصل نمی‌شود. پرسنل در گرما و سرمای دریای شمال کار خود را انجام داده‌اند اما ساخت این نوع کشتی‌ها کار ما نیست. معتقدید اگر بهترین مدیران جهان را هم بیاوریم نمی‌توانیم کشتی بزرگ بسازیم؟ یک بخش کار مدیریت است، فرهنگ کار، گمرک، تسهیلات بانکی، عدم توان ساخت بخش بزرگی از کشتی، نبود مزیت... تیراژ تولید ما نیز پایین است و این به قیمت تمام‌شده می‌افزاید. بله، هزینه‌های سربار با کاهش تیراژ تولید افزایش می‌یابد. درباره کشتی‌های متوسط و کوچک چطور؟ برای کشتی‌های زیر ۱۰ هزار تن توان تولید داریم اما ارزان‌تر از نوع خارجی آن نخواهد بود. ماشین‌آلات باز هم خارجی است. کشتی‌سازی شبیه به کوهنوردی است. همه می‌توانند به قله توچال تهران بروند. فردی که ورزشکار است این راه را مثلاً دو‌ساعته می‌رود و کمترین انرژی را صرف می‌کند و برای خودش هم مفید است. اما فرد ۸۰ ساله این راه را دو سه‌روزه می‌رود و شاید رفتنش مفید هم نباشد، این رفتن مفید نیست. کشتی‌ای که ۱۰‌ساله ساخته شده هم عمر مفیدش را از دست داده و هم در زمان لازم تحویل نشده است. این ساخت عمر ماشین‌آلات و ورق آهن کشتی در منطقه گرم و شرجی بندرعباس کاهش می‌یابد. کشتی باید حداکثر دو‌ساله ساخته و تحویل شود. شرکت ملی نفتکش ایران نیز در سال ۱۳۸۲، دو فروند کشتی ۳۵ هزار تنی «فرآورده‌بر» به ایزوایکو سفارش داد. الان در سال ۹۱ هستیم و این کشتی‌ها تحویل نشده‌اند. کشتی‌ اول را امیدواریم سال ۹۲ تحویل بگیریم اما کشتی دوم تا پنج سال دیگر هم تحویل نمی‌شود. نه پیروزی است، نه افتخار. باید تمرکز را بر روی کشتی‌های کوچک‌تر بگذاریم. البته حمایت بانک، کاهش بوروکراسی گمرک، حمایت دولت و ساخت ماشین‌آلات در داخل باید باشد در غیر این صورت باز هم ناموفقیم. دیگر در چه بخش‌هایی مزیت داریم؟ در تولید جکت‌ها، قایق‌های تدارکاتی، یدک‌کش و نفربر مزیت نسبی داریم. یک «جکت» سازه‌ای سنگین است. سازه‌ای مملو از لوله، آهن و پایه که آوردن آن از کشوری مثل ژاپن نه‌تنها به شدت هزینه‌بر بلکه طولانی است. باید در خلیج فارس ساخته شود. تکنولوژی سنگین نیز ندارد حال آنکه کشتی تکنولوژی دارد. اتفاقاً کشتی‌های کوچک و شناورها و تاسیسات لازم برای چاه‌های نفت و گاز مصارف زیادی هم در ایران و هم در منطقه دارد. ما باید توانمندی خود را بشناسیم. حتی اگر بخواهیم این توانمندی را بسازیم نیز به صرفه نیست. در ساخت کشتی نظامی ظاهراً به دلایل مختلف موفقیم؟ بله، ساخت کشتی نظامی به صرفه است و مفید. این نوع کشتی‌ها از نظر بدنه وزنی بین سه تا پنج هزار تن دارند. ناوچه و ناوشکن. کشورهای دیگر محصولات نظامی نظیر کشتی جنگی را با سود بالا به سایرین می‌فروشند چون این کالا از همه جا قابل خرید نیست. تاخیر در تحویل کشتی جنگی نیز چندان مشکل‌آفرین نیست ضمن آنکه در ساخت ادوات جنگی بحث صرفه و سود چندان مورد توجه نیست. خریدار خارجی نیز می‌تواند منتظر بماند. بدنه، چند درصد ارزش کشتی را تشکیل می‌دهد؟ در کشتی‌های کانتینربر ارزش بدنه بیشتر است. اما در کشتی‌های فله‌بر که گندم و نظایر آن را حمل می‌کنند کمتر است. به طور متوسط ارزش بدنه کشتی نسبت به کل کشتی بین ۲۵ تا ۳۵ درصد است. ۶۵ تا ۷۵ درصد قیمت یک کشتی ورقه، ماشین‌آلات و نظایر آن است. دستگاه‌های خم و برش نیز وارداتی است. برای نصب و راه‌اندازی موتورها، ژنراتورها و پمپ‌ها نیز معمولاً از کارشناس خارجی استفاده می‌شود. بنابراین در یک کشتی ۱۰۰ میلیون دلاری اگر شما برای ساخت داخل ۲۵ میلیون دلار صرفه‌جویی کنی سایر عوامل نظیر طولانی شدن زمان ساخت و بهره‌وری پایین سبب می‌شود چند برابر آن صرفه‌جویی، شما هزینه کنید. می‌توانم به جرات بگویم کشتی‌سازی‌های ما در بندرعباس و بوشهر اگر چه با سعی و تلاش فراوان کشتی ساخته‌اند اما با زیان ساخته‌اند. حتی کشتی‌هایی که کشتی‌سازی بوشهر برای ونزوئلا می‌سازد با زیان است؟ آنها در حال ساخت کشتی ۱۱۳ هزار تنی هستند که واقعاً تلاش کرده‌اند و دست‌شان درد نکند اما آنها هم با زیان کار را جلو برده‌اند. یعنی اگر چه این ساخت یک تجربه است اما سودی برای شرکت مذکور و ایران در بر نداشته و حتی چیزهایی از جیب داده‌اند تا کشتی به ونزوئلا برسد. ما یک ماشین صنعتی و یا موتور را باید از کشور اروپایی وارد کنیم، هزینه حمل را تا ایران بدهیم، از گمرک رد کنیم و هزینه نصب آن را بر روی کشتی بدهیم در حالی که شرکت هیوندای در همان محیط کشتی‌سازی خود موتور اصلی، پمپ و جرثقیل را می‌سازد. کارخانه رنگ هیوندای در دو کیلومتری آن محوطه است. ورق مخصوص کشتی را در کارخانه ذوبی در پنج کیلومتری کشتی‌سازی تولید می‌کند. لازم نیست ورق را از دو سال قبل دپو کند، به اندازه مصرف هفتگی ورق تولید می‌کند. برای تعمیرات کشتی چطور، آیا در تعمیرات دارای مزیت هستیم؟ بله، در تعمیر کشتی دارای شرکت ملی نفتکش ایران سه کشتی ۶۳ هزار تنی نیز به کشتی‌سازی صدرا در نکا تحویل داد(۱۳۸۱). بعد از ۱۰ سال این سه کشتی نه‌تنها تحویل نشده بلکه مسوولان کشتی‌سازی به این نتیجه رسیدند که نمی‌توانند این کشتی‌ها را بسازند. مزیت هستیم. قبل از انقلاب نیز کشتی‌سازی‌های ما برای تعمیرات برنامه‌ریزی شدند. بحرین، کویت و امارات نیز سودآوری را در تعمیرات دیده‌اند. آنها که شعار «ساخت» را دادند اگر چه نیت خوبی داشتند اما هزینه سنگینی را بر دولت تحمیل کردند. چرا مزیت «تعمیرات» را در ایران بالا می‌دانید؟ تعمیرات تکنولوژی زیادی نمی‌خواهد. ایرانیان نیز در تعمیرات وسایل تجربه موفق و طولانی دارند. قدرت تعمیر متخصص ایرانی در اکثر محصولات صنعتی از کشورهای همجوار ما بیشتر است. از طرف دیگر تعمیرات در زیر سقف انجام می‌شود پس سختی کار بدنه را ندارد. ما در تعمیر هواپیما هم همواره موفق‌تر از ساخت آن بوده‌ایم. آقای سوری آیا معتقدید «کم‌کاری» در کشتی‌سازی ایران نبوده است؟ نه چندان. با توجه به جمیع شرایط آنها هر چه از دست‌شان بر‌می‌آمده انجام داده‌اند اما رقبای خارجی بسیار قدرتمندتر از ما هستند. کشتیرانی‌های ما هم تلاش زیادی کردند. آنها هم با سفارش دادن کشتی به کشتی‌سازان کمک کرده‌اند اما حداکثر نتیجه همین بوده است. کشتیرانی جمهوری اسلامی چه تعداد کشتی سفارش داده است؟ شش کشتی که یک کشتی در آلمان ساخته شد. سه تا در داخل قرار شد ساخته شود و سفارش ساخت دو فروند هم به دلیل مشکلات ذکر‌شده لغو شد. شرکت نفتکش ایران نیز پنج فروند سفارش داد؛ دو تا برای بندرعباس و سه تا برای نکا که تحویل نشد. قرار بود هشت فروند دیگر سفارش دهیم که وقتی وضعیت را چنین دیدیم از آن صرف نظر کردیم. هر ایرانی دوست دارد افتخار ساخت کشتی ایرانی را ببیند اما وقتی نمی‌شود نباید شعار داد چرا که این کار پول کشور را هدر می‌دهد. شرکت ملی نفتکش ایران تا‌کنون ۱۰۰ میلیون دلار به شرکت کشتی‌سازی نکا پول داده و نتیجه نگرفته و ۴۵ میلیون دلار هم به کشتی‌سازی بندرعباس داده و نتیجه نگرفته، برای یک شرکت، ۱۴۵ میلیون دلار «هدر‌رفت» سرمایه کم نیست. شاید اگر از کشتی‌سازی با پول کشتیرانی‌ها دست بر نداریم شرکت‌های کشتیرانی ما هم ورشکسته شوند. اگر مصوباتی را تصویب کردیم که بر اساس آن سفارش کشتی به خارج ممنوع شود و کشتیرانی‌ها باید از داخل کشتی بخرند نه کشتی‌ساز می‌شویم، نه کشتیران. ما دو ناوگان بزرگ کشتیرانی داریم که جزو اولین‌های جهان هستند. اگر مانع توسعه آنها شویم به تدریج آنها را در برابر رقبا ضعیف کرده‌ایم، حال آنکه این دو ناوگان در برابر تحریم‌ها بازویی قدرتمند هستند که در برابر خودداری کشتیرانی‌های دیگر از کمک به ایران به این کشور کالا حمل خواهند کرد و تحریم‌ها را عقب خواهند راند. توصیه من به مسوولان این است که نیاییم کاری را فدای کار دیگر بکنیم.

[quote] [color=#000080]تعداد شش دستگاه تانک و یک خودرو حامل مهمات آنان را منهدم کنند [/color] [/quote] این خراشه؟

اینجور که معلومه کارنامه‌ای موفق داشته این موشک.

تاپیک داره به فنا میره فکر کنم...

[quote name='Electro_officer' timestamp='1379304753' post='338890'] این سایت اهل بیت مال کجاست؟ [/quote] کسی نمدونه؟

این سایت اهل بیت مال کجاست؟

با تشکر. توپ‌ها نصب شده در این شناور چی هستند؟