صنعت هوافضا محيط مناسبي براي رشد و توسعه فناوري‌هاي نوظهور و علوم مربوط به آنها مي‌باشد اگر چه هنوز نانوفناوري در آغاز حيات خود قرار دارد، ولي در همين چند سال اخير اميدهاي زيادي را در بين دانشمندان براي دستيابي به مواد با قابليت‌هاي بالا و ساخت محصولات با عمر و كيفيت بالا ايجاد کرده است و باعث شده است كه تحقيقات در زمينه نانو به‌عنوان يك چالش اصلي علمي و صنعتي پيش روي جهانيان باشد. نانوفناوري به معناي توسعه، ساخت، طراحي و استفاده از محصولاتي است كه اندازه ‌يكي از ابعاد آن‌ها در بازة 1 تا 100 نانومتر قرار دارند. در حقيقت نانوفناوري يك فناوري جديد نيست، بلكه يك مقياس جديد در فناوري‌ها و رويکردي جديد در تمام رشته‌ها است كه اين توانايي را به بشر مي‌دهد تا بتواند دخالت خود را در ساختار مواد گسترش دهد و در ابعاد بسيار ريز 9-10متر، به ساخت و طراحي دست بزند. اين توانايي در آينده در تمامي فنآوري‌هايي كه بشر تاکنون به آن دست يافته است، اثرگذار خواهد بود و باعث خلق فناوري‌هاي جديدي هم خواهد شد. فناوري نانو هنوز در مراحل اوليه رشد خويش مي‌باشد. گرچه هم اکنون برخي از محصولات اين فناوري در بازار موجود است، ولي اين دانش بايستي قبل از تجاري شدن هم از جنبه‌هاي توليدي و هم از جنبه‌هاي علمي پيشرفت نمايد. فناوري نانو يكي از بازيگران اصلي در عرصه فناوري‌هاي نو مي‌باشد كه انتظار مي‌رود در سال‌هاي آتي تاثير زيادي بر كيفيت زندگي انسان بگذارد. اين مسئله كه کاربردهاي نانوفناوري همراه با هزينه کمتر، دوام و عمر بيشتر، مصرف انرژي پايين‌تر، هزينه نگهداري کمتر و خواص فيزيكي بهتر است، از جمله دلايل جذابيت نانوفناوري براي صنايع هوافضا در حوزه‌هاي مختلف از جمله هوانوردي تجاري، حمل ونقل هوايي، هواپيماهاي نظامي، بالگردها، ماموريت‌هاي فضايي، هواپيماهاي بدون سرنشين و غيره مي‌باشد. به همين دليل رويکرد جديد و اولويت بسياري از مراكز تحقيقاتي در ارتباط با فناوري نانو است. نانولوله‌ها نانولوله‌ها همان چيدن ملكول‌ها به صورت ساختاري لوله‌مانند است كه باعث بوجود آمدن خواص فوق‌العاده‌اي از لحاظ فيزيكي در مواد تهيه‌شده با اين مواد مي‌شود. اين مواد در ميان‌مدت اثرات خود را در بازار خواهند گذاشت. اين ارتقا بيشتر در نانوكمپوزيتها در صنايع مرتبط با آن‌ها از جمله هوافضا خواهند بود. توليد نانولوله­ها تاكنون كم بوده است ولي در 5 تا 10 سال آينده نانولوله­ها كم­كم كاربردي خواهند شد. برخلاف نانوكامپوزيتهاي سيليكاتي كه نسبت استحكام به وزن را 20 الي 30 درصد افزايش مي­دهند نانولوله­ها اين نسبت را براحتي 100 درصد و حتي بيشتر افزايش مي­دهند. با كاهش قيمت اين مواد در آينده بكارگيري آنها در صنعت هوافضا حتمي خواهدبود و به علت اهميت پرامتر وزن و نقش اقتصادي آن در صنايع هوافضا استفاده از اين مواد در صنعت هوافضا سريعتر از ديگر صنايع خواهد بود. تحقيقات بر روي نانولوله­ها هنوز در مراحل ابتدايي خود قرار دارد. روش ساخت نانولوله‌هاي خالص در مقادير بالا از جمله اهداف اين تحقيقات مي‌باشد. براي توليد نانولوله­ها از مواد مختلفي استفاده مي‌شود نانولوله‌هاي كربني و نانولوله‌هاي نيتريدبور از انواع اين مواد هستند. نانولوله­هاي كربني توانايي تحمل دماهاي بالا را ندارند در حاليكه نانولوله‌هاي نيتريدبور مقاومت بسيار بالاتري به دما دارند. نانولوله­هاي كربني نانولوله­هاي كربني مقاومتر از فولاد و سبكتر از آلومينيوم هر صنعتي را كه نيازمند پارامتر استحكام و وزن است را مجذوب مي­نمايد. هم‌اكنون صنعت هوافضا به سمت استفاده از نانولوله­ها در طراحي بدنه هواپيماها پيش مي‌رود استفاده از چنين مواد مقاوم و سبكي صنعت هوافضا را در آينده متحول خواهد نمود. استفاده از كامپوزيتهاي پليمري كه توسط نانولوله­هاي كربني تقويت شده­اند [1] يكي از كاربردهاي نانولوله‌هاي كربني خواهد بود. اين مواد جديد به علت استحكام بيشتر و سبكي قادر خواهند بود به صورت بهتري شكل مورد نظر طراحان ايروفويل را تأمين كنند به اين ترتيب با كاهش نيروي پسآي هواپيما، هواپيما راندمان بهتري خواهد داشت مصرف سوخت كاهش يافته و برد افزايش مي­يابد. هواپيما در زمان كوتاهتري از زمين بلند مي­شود و هزينه تعمير نگهداري نيز كاهش مي­يابد. كامپوزيتهاي پليمري تقويت شده توسط نانولوله­هاي كربني 50 درصد سبكتر و 6 برابر مقاومتر از كامپوزيتهاي فيبركربني كنوني خواهد بود. در زير مقايسه‌اي از چند ماده مورد استفاده در صنعت هوافضا با مواد جديدي كه توسط نانولوله‌ها تقويت شده‌اند را مشاهده مي‌نماييد. ماده چگالي (gr/cc) ضريب استحكام (Gpa) استحكام (MPa) استيل با كربن بالا 6.7 207 676 تيتانيوم 5.4 83 241 آلومينيوم 2024 8.2 70 486 كامپوزيتهاي فيبر كربني 7.2 140 2505 كامپوزيتهاي پليمري تقويت شده با نانولوله‌هاي كربني 2.1 147 15220 سراميك‌ها: كاربرد سراميكهاي توليد شده توسط فناوري نانو را ميتوان به دو دسته تقسيم نمود. دسته اول: سراميكهاي در ابعاد نانو يا نانوپودرهاي سراميكي هستند. دسته دوم: سراميكهايي هستند كه ابعاد دانه‌بندي آنها در حد نانو ميباشد. يكي از مشكلات سراميكها شكنندگي آنهاست كه در تحقيقات انجام شده براي حل اين تمركز ويژه­اي بر روي دانه­بندي سراميكها شده است تا به اين ترتيب خواص ترمومكانيكي اين مواد بهبوديافته و سراميكي‌هايي با قابليت شكل‌پذيري بهتر توليد گردد. با استفاده از نانوپودرها دماي ذوب كاهش يافته و زمان تثبيت مواد سراميكي نيز كاهش مي­يابد به اين ترتيب هزينه توليد اين مواد كاهش مي­يابد. بهبود خواص ترمومكانيكي تكنيك­هاي ساخت جديدي مانند پردازش فلز و سراميك با هم را ممكن مي­سازد كه اين موضوع نيز در كاهش هزينه­هاي توليد مؤثر خواهد بود. در توليد نانوپودرهاي سراميكي از فرآيندهاي فاز مايع و گاز استفاده مي­شود و با روش‌هاي موجود مي‌توان نانوپودرهاي سراميكي با خلوص شيميايي بالا و مقادير قابل توجه توليد نمود. البته يكي از مشكلات سراميكهاي كنوني شكل‌دهي و نحوه اتصال آنها به اجزاي ديگر است كه تحقيقات جديد اميدهايي را براي حل اين مشكل ايجاد كرده است. در كاربردهاي هوافضايي سراميكها در حفاظت حرارتي و شيميايي مورد استفاده قرار مي­گيرند. به عنوان مثال براي پوشش­دهي كامپوزيتها تقويت شده با نيتريدبور به عنوان حافظ شيميايي بكار برده مي­شود. كاربرد سراميك‌هاي ساخته شده با فناوري نانو در سنسورها، الكترونيك نوري و سازه­هاي فضايي در حال گسترش است. يكي از موضوعات مورد توجه ساخت سراميكهاي بزرگ شفاف و با استحكام بالا مي‌باشد. از ديگر كاربردهاي سراميك استفادة اين مواد در سنباده­ها مي­باشد مؤسسه فرانهوفرIKTS روشي را براي توليد سراميكهاي سنباده با ساختارهاي كوچكتر از ميكرون را دنبال مي­كند. سنباده­هايي با استفاده از اكسيدآلومينيومAl2O3 با مقاومت بالا (MPa 900-600) توليد شده­اند كه در مقابل خراش و شفافيت بسيار مقاوم هستند. روشهاي كنترل رشد دانه در طول فرآيند توليد اين امكان را بوجود آورده است كه بافتهايي چگال و بدون تخلخل توليد شود كه تضمين­كننده استحكام خواهند بود اين سراميكها در سطوح خارجي شفاف و پوسته فضاپيماها مورد استفاده قرار مي­گيرند دانشجويان اوكراين.

اين هاله حاصل از شكستن ديوار صوتي است!

دوست عزيز 137111 از اطلاعات كامل و مبسوطي كه داديد ممنون! اميدوارم كه اينجور بحث هاي علمي در سايت رواج پيدا كند!

با سلام كسي ميتونه به من بگه معني اين جمله چيه! (((در سطح ملی هم اکنون به دنبال طراحی ماهواره ملی « سپهر » با سیستم رانش ماهواره هستند.))) منظور از (سیستم رانش ماهواره) چيست! ايا منظور موشك حامل ماهواره است!؟ چون خود ماهواره داراي سیستم رانش (Elektrojet ionnic-plasma) است كه فقط در فضا كار ميكند!(خلا) و تكنولوژي ساخت ان فقط در دست 4 كشور است! البته بسيار خوشحال خواهم شد كه ايران هم پنجمين كشور باشد (بعيد هم نيست!) ولي دانستن اين قضيه براي من بسيار مهم است!!! هركي اطلاعاتي داره ميتونه در اينجا يا در PM به من كمك كنه! ممنون

با سلام امروز صبح در كانال تلويزيوني (ديسكاوري) برنامه جالبي درباره 10 بهترين تانك جهان با بررسي متخصصان كمپاني ديسكاوري و مصاحبه و اناليز گفته هاي تمامي افرادي كه متخصص تانك هستند نشان داده شد! البته من قسمتهاي قبلي اين برنامه را نديدم ولي در ابتداي برنامه خلاصه اي از برنامه هاي گذشته (از دهمين تانك تا دومين تانك) نشان داده شد. و امروز برنامه درباره اولين و بهترين تانك بود! البته اين را هم بگويم كه 10 بهترين تانك جهان در طول تاريخ! يعني اين دليل نميشه كه فقط تانكهاي جديد بهترينها هستند! به هر تانك نسبت به تكنولوژي زمان خودش و كارايي لازمه در زمان خودش و همينطور ميزان پيروزي ها در جنگهاي زمان خودش امتياز داده مي شد! و اما ..... به ترتيب از دهمين تا اولين: 10-تانك Merkav اسراييل 9-تانك T 54/55 شوروي 8-تانك Chalenger انگليس 7-تانك T 4 المان 1937 6-تانك WWI انگليس 1915 !!! 5-تانك Leopard المان 4-تانك T 72 شوروي 3-تانك Chiften انگليس 2-تانك ABRAAM امريكا و در اخر بهترين تانك جهان: تانك T 34 ساخت شوروي در سال 1940 حتي در ان زمان بعد از جنگ. الماني ها ميگفتند كه اگر اين تانك نبود. تمام اروپا و روسيه به زبان الماني صحبت ميكردند!!! براي اولين بار. براي اين تانك بدنه داراي شيب ساخته شد كه به هنگام نبرد. بسيار به اين تانك كمك ميكرد و بدنه اين تانك. گلوله ها و... را منحرف ميكرد! مشخصات: بيشترين سرعت: 55 كيلومتر در ساعت بيشترين مسافت: 465 كيلومتر 12 سيلندر ديزل ضخامت بدنه: 70 ميليمتر كاليبر توپ: 76.2 ميليمتر تنها تانكي كه 30 سال پياپي توليد شد. تمامي نوشته هايي كه خوانديد. ديده ها و شنيده هاي اينجانب در كانال تلويزيوني (ديسكاوري) و به زبان روسي بود! با تشكر

سلام بر همگي! دوست عزيز amiramar بنظر بنده اين تاپيك يكي از بهترين و جالب ترين تاپيك هايي بود كه تا الان ديدم!!! فكر فوق العاده ايست! ولي متاسفانه حرف براي گفتن بسيار است و مجال نيست.......!!! در هر صورت من با شما هستم! (ما با دوستان!!!! موشك كوچكي طراحي كرده ايم كه قادر به ذوب بتن مانند پنير!!!! است!) داراي كارايي فوق العاده و قدرتي عالي! متاسفانه از ادامه بحث معذورم........ شايد در اينده در همين سايت دوستاني درباره ان بنويسند! موفق باشيد

با سعيد بسيار موافقم!

جالب بود ممنون

خواهش ميكنم! عكس فوق العاده زياد دارم و كم كم ميفرستم!

Mi-28

هليكوپتر KA-50

سوخو 24 Fencer

بمب افكن توپولف 160 بلك جك

رنگ ابي ارامش بخشه و باعث تمركز حواس ميشه! درضمن صداي خانمي كه كامپوتر كابين به هنگام اخطار يا دادن اطلاعات ميدهد خانمي است روسي و معروف! كه خلبانان روسي اسم او را (ناتاشا) گذاشته اند!!! و خيلي احترام ميگذارند!!!

يكي از روياهايي كه شركت هاي هواپيمايي همواره در سر دارند ساخت هواپيماي مسافربري دوربردي است كه بتواند بيشتر از ۱۰۰۰ مسافر را جابه جا كند. تاكنون هواپيماهاي زيادي براي تحقق اين رويا خلق شده، اما هنوز به آن روياي مطلوب نرسيده اند. براي مثال هواپيماي بوئينگ 777 در حال حاضر يكي از بهترين و قدرتمندترين هواپيماهاي مسافربري محسوب مي شود. اين هواپيما، آمريكايي است و در مقابل آن، شركت توپولف روسيه دست به ساخت هواپيمايي غول پيكر زده است كه انقلابي در صحنه ساخت هواپيماهاي مسافربري به حساب مي آيد؛ غولي به نام توپولف ۴۰۴. طرح 404-Tu از سال 1991 ميلادي در دست بررسي و آزمايش است. شركت هواپيماسازي توپولف پس از ساخت هواپيماي 304-Tu تصميم به ساخت 404-Tu گرفت. هواپيمايي بي نظير، غول پيكر، مطمئن و شگفت انگيز كه تاكنون هيچ هواپيمايي توانايي هايش را نداشته است. 404-Tu توانايي حمل ۱۲۰۰ مسافر را دارد كه ركوردي بي نظير است و از طرفي براي رسيدن به مقاصدي با فواصل ۱۲۰۰۰ تا ۱۳۰۰۰ كيلومتري طراحي شده است. شگفت انگيز نيست؟!؟ هنگامي كه شركت توپولف تصميم به ساخت اين غول گرفت، مهندسان و متخصصان چندين طرح را ارائه كردند اما از بين تمامي آنها طرح «بال پرنده» انتخاب شد. در اين طرح هواپيما با ۶ موتور ملخ دار (توربوپراپ) مجهز شده كه هركدام از موتورها، نيروي پيشراني به اندازه ۱۸۰۰۰ كيلوگرم را مهيا مي كنند. موتورها در قسمت انتهايي هواپيما و بين دو دم V شكل تعبيه شده اند. براي ساخت اين بال پرنده نيز دو طرح مجزا در دست است. در يكي از آنها بدنه اصلي به ۶ قسمت مجزا كه هركدام توانايي پذيرش تعدادي مسافر را دارد، طراحي شده است. اين هواپيما ۱۲۱۴ مسافر با خود حمل مي كند و مقدار اصلي ذخيره سوختش در بال هاي اصلي است. طرح ديگر دومنظوره است و از دو بخش تشكيل شده است. يك قسمت براي حمل مسافر و قسمت ديگر نيز براي حمل بار و محموله هاي تجاري. موتورهايي كه در اين هواپيما به كار رفته توربوفن هستند و مدل اين موتورها ۴۴ـ NK است و با نام ترنت (Trent) شناخته مي شود. حال بعد از نگاهي كوچك به جدول مشخصات اين مخلوق شگفت انگيز خود قضاوت كنيد كه اگر يك چنين موجودي را از نزديك ببينيد شگفت زده نمي شويد؟! جدول مشخصات 404-Tu نوع: مسافربري دوربرد با گنجايش بسيار بالا طول: ۶/۸۶ متر ارتفاع: ۳/۲۶ فاصله دو سر بال: ۶۶ متر بيشينه وزن برخاستي: ۶۰۵۰۰۰ كيلوگرم بيشنيه مقدار بار: ۱۲۶۰۰۰ كيلوگرم گنجايش مسافر: ۱۲۰۰ مسافر تعداد موتور در طرح اول: ۶ موتور توربوپراپ تعداد موتور در طرح دوم: ۴ موتور توربوفن نيروي پيشران در طرح اول: ۱۸۰۰۰ كيلوگرم هر موتور نيروي پيشران در طرح دوم: ۴۰۰۰۰ كيلوگرم هر موتور برد معمولي: ۱۳۵۰۰ كيلومتر برد با بيشينه بار: ۹۲۰۰ كيلومتر طول مقياس هاي بدنه اصلي: ۴/۸۶ متر ارتفاع مقياس هاي بدنه اصلي: ۴/۹ پهنا مقياس هاي بدنه اصلي: ۸ متر سرعت كروز۱: ۹۰۰ كيلومتر در ساعت

راستش اينجور كه ميگن تا 2015 بايد تكميل بشه ولي من فكر ميكنم زودتر از 2020 قادر به حمل مسافر نباشه! براي A-380 باند فرودگاه ها تغييري نكرده ولي در كل A-380 فقط قادر به استفاده از باند هاي پهن و بلند و همينطور در فرودگاه هايي كه توانايي دادن سرويس به اين هواپيما رو داشته باشند است!

زنيت امروزه يكي از موشكهاي مطرح پرتاب‌هاي تجاري دنيا به حساب مي‌آيد. توسعه اين موشك سنگين در ابتدا با هدف حمل محموله‌هاي نظامي و سري صورت گرفت، ‌اما با فروپاشي شوروي، زنيت به جمع موشكهاي تجاري پيوست. اين موشك در اوكراين توليد و پرتاب آن تحت كنترل روسيه و يك كنسرسيوم بين‌المللي اداره مي‌شود. زنيت داراي دو نوع 2 و 3 مرحله است كه از اولي بيشتر در پرتاب‌هاي مدار پايين و از دومي براي پرتاب به مدار زمين‌ثابت استفاده مي‌شود. نوع سه‌مرحله‌اي آن در پرتاب‌هاي درياپايه كنسرسيوم سي لانچ مورد استفاده قرار مي‌گيرد. مشروح: زنيت يك موشك حامل اكرايني است. اين موشك كه با نام اِس‌اِل16 نيز شناخته مي‌شود، در ابتدا براي پرتاب‌هاي نظامي برنامه‌ريزي و طراحي شده بود، اما امروزه يكي از معروف‌ترين سامانه‌هاي پرتاب تجاري در جهان است. زنيت در زبان روسي به معناي نقطه روشن در اوج آسمان است. آزمايش‌هاي پروازي زنيت 2 در 13 آوريل 1985 آغاز شد. اين اولين موشكي بود كه در شوروي پس از تجربه ناموفق اِس‌اِل15 در بين سال‌هاي 1969 تا 1972، توسعه يافت. هدف از ساخت آن، ارائه يك موشك دومرحله‌اي با قابليت حمل محموله‌اي بينابين توانمندي موشكهاي پروتون و سايوز (حدود 1500 كيلوگرم تا مدار پايين ) بود {سرطراح برنامه زنيت، يوري سمتانين بود}. توسعه اين موشك با توسعه بوسترهاي پيشران مايع سامانه فضايي بوران آغاز شد. مرحله اول زنيت در واقع همان راكت‌هاي بوستر پيشران مايع موشك انرگيا بود كه در بوران به كار مي‌رفت . اولين محموله‌هاي زنيت، تجهيزات و ماهواره‌هاي سنگين جاسوسي-نظامي بودند (مانند ماهواره‌هاي فوق سري جاسوسي تسلينا )، اما استفاده از زنيت در پرتاب فضاپيماي باري پروگرس براي پشتيباني ايستگاه فضايي مير نيز گزارش شده است. اولين اطلاعات رسمي از اين موشك در سال 1988 ارائه شد. زنيت در ابتدا يك موشك دومرحله‌اي بود كه محموله‌هايي را به مدارهاي پايين حمل مي‌كرد. زنيت دومرحله‌اي، زنيت2 نام داشت . در سال‌هاي 1990 و 1991 با فروپاشي شوروي سابق، برنامه زنيت هم دچار وقفه شد و به دليل اينكه بيشتر فعاليت‌هاي مربوط به طراحي و ساخت آن در داخل روسيه انجام نمي‌شد، تصميم بر اين شد تا برنامه توسعه موشك آنگارا به جاي آن پيگيري شود ، اما اين تصميم ديري نپاييد. البته در پي اين تصميم تمام سكوهايي كه در پايگاه پرتاب نظامي پلستسك روسيه براي اين پرتاب آن در حال ساخت و آماده‌سازي بودند، برچيده شدند (قرار بود اين پايگاه به عنوان پايگاه اصلي پرتاب زنيت مورد استفاده قرار گيرد). برنامه زنيت از ابتدا در دفتر طراحي يوژنوي(Uzhnoe) اوكراين آغاز و پيگيري شده بود. همه پرتاب‌هاي زنيت2 از مركز فضايي بايكونور قزاقستان انجام مي‌گرفت. جدول ذيل پرتاب‌هاي اين سامانه را تا اواخر سال 1988 نشان مي‌دهد : شماره تاريخ پرتاب مدار 1 13 آوريل 1985 زيرمداري (با محموله فرضي و ناموفق) 2 21 ژوئن 1985 زيرمداري (با محموله فرضي) 3 22 اكتبر 1985 850*854 كيلومتر، 0/71 درجه 4 28 دسامبر 1985 163*853 كيلومتر، 0/71 درجه (ناموفق) 5 30 ژوئيه 1986 196*207 كيلومتر، 9/64 درجه 6 22 اكتبر 1986 190*256 كيلومتر، 9/64 درجه 7 14 فوريه 1987 180*252 كيلومتر، 8/64 درجه 8 18 مارس 1987 849*852 كيلومتر، 0/71 درجه 9 13 مه 1987 849*853 كيلومتر، 0/71 درجه 10 1 آگوست 1987 179*199 كيلومتر، 0/97 درجه 11 28 آگوست 1987 177*255 كيلومتر، 8/64 درجه 12 15 مه 1988 849*851 كيلومتر، 0/71 درجه 13 23 نوامبر 1988 849*854 كيلومتر، 0/71 درجه در سال 1993، نوع سه‌مرحله‌اي زنيت كه قابليت حمل محموله تا مدار انتقالي زمين‌ثابت را داشت، با عنوان زنيت3 معرفي و آزمايش شد. اين موشك جديد، تحت يك كنسرسيوم چهارجانبه با شركت: ايالات متحده، روسيه، نروژ و اوكراين كار خود را آغاز و پيگيري كرد و سكوي پرتاب اوديسه در اقيانوس آرام براي انجام پرتاب‌هاي آن انتخاب شد. البته قبلاً مطالعاتي براي استفاده از پايگاه پرتاب استوايي كيپ يورك استراليا نيز اجام شده بود،كه عملي نشد. كنسرسيوم مذكور، كه تا به امروز هم به كار خود ادامه مي‌دهد، با عنوان سي لانچ يا پرتاب درياپايه خوانده مي‌شود. بعدها از آنجا كه زنيت3 در پرتاب‌هاي درياپايه مورد استفاده قرار گرفت، به نام زنيت3اِس‌اِل معروف شد. نوعي از اين پرتابگر كه براي پرتاب‌هاي تجاري از مركز فضايي بايكونور قزاقستان مورد استفاده قرار مي‌گيرد، زنيت3‌اِس‌الِ‌بي نام دارد. در حال حاضر، كنسرسيوم سي لانچ يكي از قوي‌ترين مجموعه‌ها در عرصه پرتاب‌هاي تجاري در جهان است. قسمت‌هاي مختلف و اصلي موشك زنيت در اوكراين (و قسمتي در روسيه) ساخته شده و مونتاژ در لانگ بيچ فلوريدا انجام مي‌شود. در نهايت، پرتاب از سكوي اوديسه آمريكا در اقيانوس آرام صورت مي‌پذيرد. هر دو پرتاگر زنيت2 و زنيت3 امروزه عملياتي هستند و پرتاب ده‌ها ماهواره را در كارنامه خود ثبت كرده‌اند. مشخصات: همان‌گونه كه ذكر شد، زنيت عمدتاً در دو نوع 2 و 3 مرحله‌اي مورد استفاده قرار گرفته است. هر كدام از اين دو نوع، داراي يك يا دو مدل هستند كه در مشخصات و كارايي، بسيار شبيه به يكديگر هستند. در ادامه، مشخصات اين دو پرتابگر و مراحل آنها ارائه مي‌شود : موشك زنيت2:- قابليت پرتاب: - 13740 كيلوگرم به مدار 200 كيلومتري با زاويه ميل 6/51 درجه از پايگاه بايكونور - 11380 كيلوگرم به مدار 200 كيلومتري با زاويه ميل 0/99 درجه از پايگاه بايكونور - 15700 كيلوگرم به مدار 200 كيلومتري با زاويه ميل 12 درجه از يك پايگاه پرتاب نزديك به استوا (مانند پايگاه كيپ يورك استراليا) - دقت تزريق در مدار: - مثبت/منفي 5/3 كيلومتر در ارتفاع - مثبت/منفي 2 دقيقه در زاويه ميل (دو شصتم درجه) - مثبت/منفي 5/2 ثانيه در دوره چرخش - ابعاد: - طول:‌ 00/57 متر - قطر: 90/3 متر - طول محفظه محموله: 65/13 متر (مدل 15/11 متري نيز موجود است) - اوزان: - وزن پرتاب بدون محموله: 449 تن - نيروي رانش: - نيروي رانش در هنگام پرتاب: 7259 كيلونيوتن . موشك زنيت3: - قابليت پرتاب: - 3820 كيلوگرم به مدار انتقالي زمين‌ثابت از پايگاه بايكونور - 6000 كيلوگرم به مدار زمين‌ثابت از پايگاه بايكونور - 4500 تا 5900 كيلوگرم به مدار انتقالي زمين‌ثابت از يك پايگاه پرتاب نزديك به استوا (مانند پايگاه كيپ يورك استراليا) - 1900 تا 2400 كيلوگرم به مدار زمين‌ثابت از يك پايگاه پرتاب نزديك به استوا (مانند پايگاه كيپ يورك استراليا) - دقت تزريق در مدار: - مثبت/منفي 300 كيلومتر در نقطه فراز (مدار انتقالي زمين‌ثابت) - مثبت/منفي 42 دقيقه در زاويه ميل (مدار انتقالي زمين‌ثابت) - مثبت/منفي 900 ثانيه در دوره چرخش (مدار انتقالي زمين‌ثابت) - مثبت/منفي 0075/0 در اكسنتريسيتي (مدار زمين‌ثابت) - ابعاد: - طول:‌ 40/61 متر - قطر: 90/3 متر - اوزان: - وزن پرتاب بدون محموله: 466 تن - مرحله اول: - موتور: - نوع موتور:‌ پيشران مايع «آردي170» از دفتر طراحي گلاشكو - سوخت/اكسيدكننده: كروزين/اكسيژن مايع - نيروي رانش: 7911 كيلونيوتن (درخلاء)،‌ 7259 كيلونيوتن (در سطح دريا) - زمان سوزش: حدود 144 ثانيه - ابعاد: - طول: حدود 95/31 متر - قطر: 90/3 متر - اوزان: - وزن خشك (خالي): 28080 كيلوگرم - وزن پيشران: 318800 كيلوگرم - مرحله دوم: - موتور: - نوع موتور:‌ پيشران مايع آردي120 - سوخت/اكسيدكننده: كروزين/اكسيژن مايع - نيروي رانش: 5/833 كيلونيوتن (درخلاء) ناشي از موتور اصلي، به علاوه 4/78 كيلونيوتن از موتورهاي فرعي - زمان سوزش: حدود 300 ثانيه (موتورهاي فرعي تا 1100 ثانيه مي‌توانند سوزش داشته باشند) - ابعاد: - طول: حدود 80/10 متر - قطر: 90/3 متر - اوزان: - وزن خشك (خالي): 8300 كيلوگرم - وزن پيشران: 80600 كيلوگرم - مرحله سوم: - موتور: - سوخت/اكسيدكننده: كروزين/اكسيژن مايع - نيروي رانش: 85 كيلونيوتن (درخلاء) - زمان سوزش: حدود 600 ثانيه - ابعاد: - طول: حدود 5/5 متر - قطر: 70/3 متر - اوزان: - وزن خشك (خالي): حدود 2000 كيلوگرم - وزن پيشران: حدود 15300 كيلوگرم عمليات پرتاب: موشك زنيت به صورت افقي مونتاژ مي‌شود. ابتدا بايد محموله با آخرين مرحله متصل و سپس مرحله (يا مراحل) قبلي به سامانه اضافه شود. كل مونتاژ زنيت2، 116 ساعت مفيد به طول مي‌انجامد كه 36 ساعت آن مربوط به مونتاژ محموله است. انتقال به سكو و آماده پرتاب كردن كل موشك نيز بين 21 تا 80 ساعت مفيد زمان نياز دارد. محفظه محموله 65/13 متري زنيت در حدود 90 متر مكعب حجم دارد كه در ماموريت‌هاي سه‌مرحله‌اي زنيت3، حجم مفيد آن به 43 تا 50 مترمكعب كاهش پيدا مي‌كند. جدايش محموله، بسته به نوع ماموريت بين 450 تا 1250 ثانيه بعد از پرتاب اتفاق مي‌افتد. زنيت2 زنيت3 sea launch

همه ی کسانی که هواژل (aerojel) رو برای اولین بار می بینند ، بشدت جا می خورند . ظاهری شبه گونه و ابر مانند ، هواژل را مثل داستان های علمی تخیلی جذاب می کند . هواژل در حالی که بیشتر از هوا تشکیل شده ( 90% تا 99.8% ) جامد شفافی است که برای گرما و صوت هم عایق بسیار خوبی است ؛ چگالی آن تا 5 میلی گرم بر سانتی متر مکعب است ، یعنی حدود سه برابر چگالی هوا . با اینکه هواژل ساختاری متخلخل دارد ، اما بر خلاف سایر مواد متخلخل که کدرند ، هواژل بسیار شفاف می باشد و می توان از پشت آن اجسام را مشاهده نمود ! به علت ساختار متخلخل دارای مساحتی بسیار زیاد ، برای مثال یک تکه ی 28.35 گرمی از هواژل مساحتی خارجی به اندازه ی نزدیک به مساحت شش زمین فوتبال دارد . هواژل سیلیسی عمده ترین هواژل ساخته شده می باشد ، ولی آن را از بسیاری از اکسید های فلزی نیز مانند : آهن ، قلع ، آلومین ، اکسید تیتانیم و اکسید زیرکونیم و ... می توان تهیه کرد . در 20 سال گذشته کاربرد هایی گوناگونی برای این ماده ی جالب پیشنهاد شده : 1 . در تولید پنجره های ابر نا رسانا (براي سفينه هاي فضايي) . 2 . به عنوان محافظ برای باتری ها ی خورشید ی در فضا . 3 . عایق برای تأسیسات حرارتی در سفينه هاي فضايي و ماهواره ها . 4 . شیشه ، آینه و همنچنین عدسی های سبک و شفاف در دوربین ها و ... (براي مثال در تلسكوپهاي فضايي) . (البته خوانندگان گرامي اطلاع دارند كه در فضا مشكلاتي از قبيل راديواكتيو - تغيرات حرارتي بسيار شديد و برخورد با اجسام كوچك معلق در فضا وجود دارد!) و اما هواژل چگونه ساخته می شود ؟ به طور خیلی مختصر توضیح می دهم . حتماً دیدید که اگر یک ماده ی ژل مانند. مانند ژله های خوردنی اگر در محیط بمانند ، پس از مدتی حجمشان کم می شود ؛ (البته منظورم خوردنشون نیست ! ) به علت تبخیر شدن مقدار کمی از آب آن ها . اما با این روش ( یعنی خشک کردن تدریجی آب آنها ) نمی توان هواژل تهیه کرد ؛ چون همراه با تبخیر شدن آب ساختار ژل به هم می ریزد ، علت این امر نیروی کشش سطحی خیلی زیاد آب است ، پس باید به طریقی آب رو از ساختار ژل خارج نمود بدون اینکه به ساختار آن صدمه ای وارد شود . خوب این کار رو با افزایش فشار محیط آزمایشگاهی انجام دادند . ساموئل کیستلر ( samuel kistler ) کاشف هواژل ابتدا این ایده به ذهنش رسید ؛ چون فشار های بیشتر از فشار بخار مایع ، باعث می شودتا مایع در فشار بحرانی خود به گاز تبدیل شود. اما قبل از تبدیل آب فوق بحرانی به گاز ( آب با دمای بیشتر از 100ْ و فشار بیشتر از 1 atm ( آتمسفر ) آب ساختار ژل را ( که در آزمایش کیستلر سیلیسی بود .) در خود حل می کرد . پس دانشمند مذكور ما مجبور شد تا آب درون ژل را با یک مایع دیگر تعویض کند ، که مشکلات آب را ( حل کردن سیلس درون خود را در شرایط فوق بحرانی ) نداشته باشد . به این صورت بود که نخستسن هواژل توسط ساموئل کیستلر ساخته شد . منبع:NASA

ببخشيد منبع يادم رفت! منبع: (ترجمه ازicon_cheesygrin astronautix Andrew Wilson, "Space Directory", Jane's Information Group Mark Williamson, "Cambridge Dictionary of Space Technology Cambridge University Press, First Edition, 2001

دوست عزيز SHAFAGH23 شما فرموده بوديد: (((در حال حاضر نیز آمریکا قراردادی طویل المدت با Antonov Airlines منعقد نموده و حق استفاده از تنها هواپیمای An-225 و 10 هواپیمای An-124 را در اختیار گرفته است.))) آمریکا قراردادی طویل المدت با Antonov Airlines منعقد نموده ولي حق استفاده از تنها هواپیمای An-225 و 10 هواپیمای An-124 را در اختیار نگرفته است! (درست تر بگويم اوكرايني ها ندادند!) الان اين هواپيما در اوكراين (خاركف) قرار دارد و درخواست و شفارش براي حمل بار از هر نقطه به هر نقطه اي را قبول مي نمايند! و در انحصار امريكا نيست! بهتر است بدانيد كه مردم كشور اوكراين اين هواپيما را سمبل و افتخار علم كشور خود مي دانند و به هيچ عنوان حاضر به فروش و يا اجاره كامل به هيچ كشوري نيستند! كشور امريكا و ناتو و حتي يك شيخ عرب خيلي سعي در بدست اوردن و خريد اين هواپيما كردند ولي موفق نشدند! جالب است بدانيد كه اين شيخ عربي مي خواست از اين هواپيما بزرگترين هتل رستوران هوايي جهان را بسازد!!! در كل از دوست گرامي SHAFAGH23 براي دادن اين اطلاعات ارزشمند متشكرم

عالي بود و خيلي استفاده كردم! بسيار متشكر

اينهم عكس و نقشه هايي از An-12 و An-124 http://usera.imagecave.com/sh_roshan2002/an12_02.jpg http://usera.imagecave.com/sh_roshan2002/an12_sh.jpg An-12 http://usera.imagecave.com/sh_roshan2002/an124_09.jpg http://usera.imagecave.com/sh_roshan2002/an124_10.jpg http://usera.imagecave.com/sh_roshan2002/an124_sh.jpg An-124

دوست عزيز msh من با نظر شما موافقم و ميتونم اطلاعات جامع تر و تخصصي تري قرار بدم ولي وقتي از همين اطلاعات داده شده ساده استقبال نميشه ديگر دست و دل ادم به ادامه مطلب نمي اد!!!

به نظر من SU-37 Терминатор NАТО: SUPER FLANKER بهترين است! اين هواپيما از بسياري مشخصات مانند هواپيماي فوق العاده SU-35‌BM است ولي يك سري فاكتورها هست كه در اين هواپيما بهتر از SU-35‌BM است!

عال بود hamed_713 بسيار متشكر