وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از قرار گرفتن ‌ماهواره مشترک ایران ، چین و تایلند در مدار زمین خبر داد. به گزارش واحد مرکزی خبر، محمد سلیمانی افزود:‌ این ماهواره سنجش از راه دور در مالکیت 3 کشور قرار دارد و ایران، چین و تایلند از اطلاعات این ماهواره استفاده می‌کنند. وی با اشاره به این که چندین کشور برای طراحی، ساخت و پرتاب این ماهواره از چند سال گذشته همکاری مشترک داشته‌اند خاطرنشان کرد:‌ در نهایت 3 کشور ایران، چین و تایلند در این طرح مشترک باقی ماندند و می‌توانند از امکانات آن استفاده کنند. وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات گفت: [color=red]چند دوربین مختلف روی این ماهواره قرار دارد که از سطح زمین عکسبرداری و ایستگاه‌های زمینی نیز این عکس‌ها را دریافت می‌کند.[/color] ‌سلیمانی به بلایای طبیعی زیاد مانند سیل، زلزله، افزایش بیابان‌ها، کاهش جنگل‌ها و منابع آبی در منطقه اشاره و خاطرنشان کرد:‌ ایران و 2 کشور یاد شده برای مهار این بلایا و اجرای تحقیقات فضایی، همکاری و بهره برداری مشترکی از این ماهواره خواهند داشت. وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات موفقیت در طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره سنجش از راه دور سه کشور را به ملت ایران و کشورهای منطقه تبریک گفت. http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=66465

[b]مقدمه[/b] روابط ایران و رژیم صهیونیستی اسرائیل به دو دوره همکاری استراتژیک و خصومت آشکار تقسیم می‌شود. دوره محمد‌رضا شاه دوره همکاری استراتژیک میان ایران و اسرائیل است و دوره جمهوری اسلامی، دوره دشمنی آشکار میان ایران و رژیم صهیونیستی می‌باشد. روابط ایران و اسرائیل در دوره شاه را باید در دو سطح تحلیل داخلی و بین المللی بررسی کرد. نظام پهلوی از طریق کودتای نظامی با حمایت و احتمالاً دخالت مستقیم مشاوران نظامی امریکایی تثبیت شده بود و بنابراین وابستگی استراتژیک به ایالات متحده داشت. دینی که محمدرضا شاه در قبال امریکا داشت حمایت از منافع امریکا در منطقه خلیج فارس، خاورمیانه و بویژه آسیای میانه و قفقاز بود که حوزه نفوذ رقيب بزرگ امریکا یعنی اتحاد شوروی بود. به عبارت دیگر، امریکایی‌ها در یک موفقیت بزرگ توانسته بودند همسایه جنوبی اتحاد شوروی را که بزرگترین کشور خاورمیانه هم بود تحت نفوذ درآورند. در دوره محمد‌رضا شاه و پس از کودتای 28 مرداد 1332، امریکا جایگزین استعمار پیر انگلیس در ایران گردید. به تدریج آشکار شد که ایران و اسرائیل از سوی طراحان استراتژی ایالات متحده به عنوان قدرت منطقه‌ای متحد امریکا در نظر گرفته شده‌اند. آنگونه که هانتینگتون اشاره می‌کند بر مبنای طرح امریکا، قدرتهای غالب منطقه‌ای یا «هیولاهای محلی»1شروع به ایجاد شدن کردند: برزیل در امریکای جنوبی، آفریقای جنوبی در جنوب افریقا، اسرائیل در خاورمیانه، ایران در خلیج فارس، هند در شبه قاره، و ویتنام شمالی در هندوچین (Beit-Hallahmi, 1988: 195) و (Huntington, 1973: 5). در تحقیق حاضر، سابقه همكاري رژيم شاه در طرحهاي نظامي منطقه‌اي با اسرائيل و نقش نظاميان ايراني در حمايت از موجوديت اسرائيل بررسی شده است. همکاری میان رژیم پهلوی و اسرائیل پس از به رسمیت شناختن اسرائیل توسط ایران و عمدتاً از سال 1333 (1954) یعنی دوران پس از مصدق آغاز شد. این تعاملات که در ابتدا در قالب همکاري‌های محدود اقتصادی آغاز شده بود، به همکاری‌های گسترده نظامی ـ‌امنیتی و تأمین نفت اسرائیل ـ بویژه در دوره‌های بحرانی رژیم صهیونیستی همچون دوران جنگ با اعراب و تحریم نفتی غرب توسط اعراب- منتهی شد. اتحاد استراتژیک شاه و رژیم صهیونیستی از نیمه دوم دهه 30 تا دهه 50 شمسی (نیمه دوم دهه 50 تا دهه 70 میلادی) بود که ایران و اسرائیل به عنوان بازوهای منطقه‌ای امریکا مطرح شدند. در این دوران، این دو کشور در چند عرصه با یکدیگر همکاری کردند. در عرصه بین‌المللی برجسته‌ترین همکاری ایران و اسرائیل، در قضایای مربوط به فلسطین بویژه جنگ های اعراب و اسرائیل و تامین نفت اسرائیل از سوی شاه بود. همکاری ساواک و موساد، دخالت نظامی و اطلاعاتی ایران و اسرائیل در مسائل منطقه‌ای بطور آشكار و نهان و خرید تسلیحات از اسرائیل، نمونه‌هائي از همکاریهای دو رژیم بود. روابط این دو نظام بیشتر در دو چارچوب اقتصادی‌ ـ استراتژیک (نفت) و نظامی ـ امنیتی بوده است. آنچه در این تحقیق به عنوان همکاری‌های نظامی ایران و اسرائیل مورد مطالعه قرار گرفته است عبارت است از: آموزش نیروهای نظامی و اطلاعاتی ایران و مبادله اخبار میان دو کشور، کمک نظامی‌ـ اقتصادی(نفت) ـ اطلاعاتی (در زمينه اعراب و گروه‌هاي مبارز فلسطيني) ایران به اسرائیل، خرید تسلیحات از اسرائیل، دخالت‌های نظامی ـ اطلاعاتی ایران و اسرائیل بویژه در عراق، دخالت نظامی ایران در شورش داخلی عمان و همکاری ایران و اسرائیل به منظور بهره‌برداری از جنگ داخلی یمن. لازم به ذکر است که درباره آمار و اطلاعات مربوط به موضوع تحقیق، منابع مطمئن و دقیقی در دسترس نیست و محققین و نویسندگان ایرانی و خارجی به مصاحبه و خاطرات، اسناد منتشر شده از جمله اسناد لانه جاسوسی و اطلاعات روزنامه‌ای، استناد کرده‌اند. به علاوه درباره آمار کلی همکاری‌های نظامی ـ تسلیحاتی و اقتصادی نیز ـ به جز آمار تقریبی فروش نفت ـ به منبعی دست نیافتم. [b]زمینه‌های همکاری نظامی ایران و اسرائیل[/b] روابط ایران و اسرائیل بر پایه دو اصل امنیت برای اسرائیل و ایران (Reppa, 1974: 96-98) و نفت برای اسرائیل، امریکا و اروپا (Reppa, 1974: 85) شکل گرفته بود. به عبارت دیگر، در کنار عوامل داخلی، ابر قدرت های جهانی نیز در تحکیم این نوع روابط مؤثر بودند. در ابتدای تشکیل دولت رژیم صهیونیستی، ایران از اولین کشورهایی بود که ـ پس از ترکیه ـ اقدام به شناسایی دو فاکتو اسرائیل در سال 1328 کرد و کنسول‌گری ایران در بیت المقدس تشکیل شد. جلال آل احمد در سفرنامه خود به اسرائیل در این باره می نویسد: «ایران از معدود کشورهای مسلمانی بود که با اسرائیل روابط دیپلماتیک برقرار کرد و طبیعی است که این امر، باعث خرسندی خاطر حکومت اسرائیل شد... برای اسرائیل که در یک منطقه مسلمان‌نشین از جهان، به کلی تک افتاده بود، چه چیزی طبیعی‌تر از اینکه دست دراز تنها کشور منطقه را که به سمتش دراز شده بود با شادی بسیار بفشرد. اما پشت این ظاهر طبیعی، و در متن روابط پیچیده سیاست خارجی، این دوستی به ظاهر بی شایبه، پر از رمز و راز بود (آل‌احمد، 1374: 104). در دوره مصدق روابط ایران و اسرائیل قطع شد و سفارت ایران در بیت المقدس تعطیل شد. متعاقب وقفه‌ای که در دولت مصدق در روابط ایران و اسرائیل به وجود آمد و پس از کودتای سال 1332 (1953)، مابین سالهای 1954 تا 1973، میان محمد‌رضا شاه و رژیم صهیونیستی ائتلافی دوستانه شکل گرفت. کودتای 28 مرداد 1332 نفوذ امریکا در ایران را حداکثر کرد بطوریکه محمد‌رضا شاه بقای خود را مدیون امریکایی‌ها می‌دانست. بنابراین در راستای هماهنگی با اولویت های سیاست خارجی ایالات متحده، روابط خود را با اسرائیل گسترش داد. کودتای جمال عبدالناصر در مصر در 1952 یکی از عوامل بین‌المللی بود که اشتیاق ایران و اسرائیل و ترکیه را برای ائتلاف با يكديگر می‌افزود. ناصر كه با شوروی هم پیمان بود ناسیونالیسم عربی را در کشورهای مسلمان و عرب ترویج می کرد و از اینرو در برابر ایران که ضد شوروی بود و ناسیونالیسم عربی را برنمی تابید، قرار گرفت. منافع ایران پهلوی و رژیم صهیونیستی در اینجا به هم نزدیک شده بود (حاجی یوسفی، 1382: 114-112). در دوران سلطنت محمد‌رضا شاه، عوامل و علایق مشترکی نظیر جهت‌گیری و وابستگی دو کشور ایران و اسرائیل به بلوک غرب بویژه ایالات متحده امریکا، ضدیت با اتحاد جماهیر شوروی و بلوک شرق، مخالفت با رادیکالیسم عرب باعث نزدیکی تهران و تل‌آويو شد. شاید از بعد کلان بین‌المللی مهمترین علت همسویی ایران و اسرائیل آن بود که از سوی بلوک غرب، این دو در کنار پاکستان به عنوان متحدین نظامی منطقه‌ای در نظر گرفته شده بودند. در همین راستا، سفارتهای امریکا و اسرائیل درباره مسائل منطقه‌ای به صورت هماهنگ عمل می‌کردند. ارتباط سفارت امریکا و اسرائیل و همسویی سیاست‌های آنها در اسناد لانه جاسوسی (سفارت امریکا) بوضوح و به کرات به چشم می‌خورد. این اسناد حاکی از مبادله اطلاعات میان امریکا و اسرائیل درباره ایران و کشورهای عربی بوده، و همسویی این دو کشور را در سياستهايشان نشان می‌دهند. همچنین این اسناد بیانگر آن هستند که درباره محورهای ذکر شده میان رئیس هیئت اعزامی اسرائیل به ایران و سفیر سیاسی امریکا در ایران ملاقات صورت می‌گرفت. (اسناد لانه جاسوسی (31)، 1379: 4040) و (اسناد لانه جاسوسی، شماره 19 «امریکا حاکی اشغالگران قدس») و (اسناد لانه جاسوسی (33)، 1379: از جمله در ص 4390). خط مشی مشترک «دکترین اتحاد پیرامونی» بن گوریون2، اولین رئیس جمهوری اسرائیل، و سیاست «ناسیونالیسم مثبت» محمد‌رضا پهلوی موجب ایجاد و تحکیم مناسبات دو کشور ایران و اسرائیل شد (حسینی سمنانی، 1377: 4). به موجب دکترین اتحاد پیرامونی، اسرائیل می‌بایست روابط خود را با کشورهای اطراف جهان عرب، بویژه ترکیه و ایران، توسعه می‌داد. از نظر بن گوریون، تحکیم روابط دوجانبه با چنین کشورهایی در دراز مدت می‌توانست اسرائیل را از انزوای سیاسی خارج کند و منافع اقتصادی ـ امنیتی این کشور را در برابر کشورهای عربی تامین کند. بدین‌سان پس از سقوط دولت دکتر مصدق و به قدرت رسیدن مجدد شاه، نفوذ اسرائیل در سطوح مختلف گسترش یافت. (جدید بناب، 1385: 208). ایران و شوروی در این زمان درباره خطر ناسیونایسم عربی و موج ناصریسم، و نیز خطر اتحاد شوروی باهم توافق داشتند و تشکیل جمهوری متحد عربی (مصر و سوریه) در 1958 و کودتای عبدالکریم قاسم در عراق آنها را در این باره مصمم‌تر کرد. (Segev, 1988: 71-73). روابط ایران و اسرائیل به دلیل آنکه امنیت منطقه خلیج فارس و خاورمیانه را بر پایه منافع اروپا و امریکا تضمین می‌کرد، ادامه می‌یافت (Reppa, 1974: 164). همچنین اروپائیان به تنش اسرائیل ـ اعراب به عنوان انگيزه‌اي براي رونق بازار اسلحه و بهترین شرایط برای واردات نفت ارزان می‌نگریستند و بنابراین در لزوم ادامه این شرایط شکی نبود (Reppa, 1974: 162). در حالی که نظام شاه به سوی میلیتاریسم فزاینده حرکت می کرد از همکاری ها و تجارب دولت میلیتاریستی اسرائیل، که از نظامی ترین دولت های معاصر است، بهره برد. تاریخ قدیمی یهود منشا تفکر نظامی اسرائیل است. تاریخ قدیم یهود چنانکه تورات نقل می‌کند یک تاریخ نظامی است. ارتش موسی، یهود و داوود ـ بنا به نوشته های تورات موجودـ مدام در حال جنگ با دشمنان یا جنگ‌های داخلی بودند. در این باره «بن گوریون» چنین می‌گوید: «براساس آنچه کتاب مقدس برای ما نقل می‌کند تاریخ قدیم اسرائیل در درجه اول تاریخ نظامی اسرائیل است. یهودا [خدای بنی اسرائیل] با آشوری‌ها، بابلي‌ها، مصری‌ها، کنعانی‌ها، آموری‌ها، فارس‌ها، یونانی‌ها و رومی‌ها جنگید». (به نقل از: ربابعه، 1368: 65). مورخین ارتش اسرائیل به منظور تثبیت این تفکر نظامی، نهایت تلاش خود را بکار گرفتند تا آنچه را که تاریخ نظامی یهود می‌نامند از آن استخراج کنند. شیوه مرسوم آنها این بود که میان نبردهای عبرانی در گذشته بسیار دور و جنگ‌های دولت اسرائیل در حال حاضر، ارتباط محکمی برقرار سازند تا قبل از هر کس، این پندار را به خود بقبولانند که دارای رسالت و ماموریتی الهی هستند. بنابراین، جنگ یک جبر تاریخی است و برای یهودیان، توسل به جنگ امری اجتناب‌ناپذیر می نماید. در همین حال، چون بسیج یک ارتش بزرگ، تنها از طریق تبدیل جامعه اسرائیل به یک ملت مسلح ممکن بود، گسترش این ایده ضروری به نظر می‌رسید. زيرا جنگ بايد در هاله‌ای از تقدس قرار گیرد تا شرف پیوستن به خدمت مقدس سربازی به آرزویی تبديل شود که همه در پی آن هستند. آنها به این آیه تورات استناد می‌کردند: «هر محلی که کف پایتان برآن قرار گرفت بر اساس آنچه به موسی گفته‌ام به شما اعطا می‌کنم» (ربابعه، 1368: 68-66). [b]همکاری‌های نظامی ایران پهلوی و رژیم صهیونیستی اسرائیل[/b] در عرصه نظامی چهار‌گونه همکاری میان ایران پهلوی و رژیم اسرائیل انجام پذیرفت. نخست، آموزش نیروهای نظامی ایران از سوی اسرائیلی‌ها؛ دوم، همکاری‌های امنیتی میان ساواک و موساد؛ و سوم، خرید تسلیحات از اسرائیل (حاجی یوسفی،1382: 119-115) و چهارم، عملیات مشترک نظامی ـ امنیتی ایران و اسرائیل که بصورت پنهان و آشکار در خاورمیانه انجام پذیرفت. این همکاریها در سه مورد عراق، عمان، یمن با دخالت‌های نظامی آشکار همراه بود و در سایر موارد به صورت مبادله اخبار اطلاعاتی ـ امنیتی و سیاست مداخله پنهان (ارسال اسلحه، آموزش نیروهای نظامی و کمکهای مالی) بود. ایران و اسرائیل از نظر همکاری‌ها دارای دو بعد داخلی و بین‌المللی بودند. مهمترین آثار این همکاری در عرصه داخلی، استفاده سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) از تجربیات سازمان اطلاعاتی موساد بود. در عرصه بین‌الملل، رژیم پهلوی با این شعار که «دشمن دشمن من، دوست من است» بیش از هر چیز به دنبال متحدی در برابر اعراب بود که با نقش منطقه‌ای ایران در منطقه هماهنگ باشد. به دلیل حمایت امریکا از اسرائیل، دوستی با اسرائیل دقیقاً در راستای منافع مشترک ایران و امریکا یا به عبارت دیگر سیاست‌های کلی واشنگتن بود. (حاجی یوسفی، 1382: 119). همکاری نظامی بین ایران و اسرائیل از تابستان 1336 (1957)، زمانی که دکترین آیزنهاور اعلام گردید، آغاز شد. امریکا در دکترین جدید به دنبال این بود که سیاست خاورمیانه‌ای خویش را برای جلوگیری از نفوذ شوروی فعال‌تر سازد. سیاست خارجی امریکا در قبال ایران در این زمان، بر دو پایه پشتیبانی از حکومت ایران و تحکیم قدرت آن از یکسو و تقویت نیروهای مسلح ایران از سوی دیگر استوار بود. (گازیوروسکی، 1371: 215-123 و 244). پیش از آن، از سال 1954، همکاری‌های نظامی ایران و اسرائیل در قالب آموزش نیروهای ساواک توسط موساد به شکلی نه چندان آشکار، جریان داشت (Beit-Hallahmi, 1988: 11). [b]الف- خرید تسلیحات از اسرائیل[/b] همکاری‌های نظامی ایران و اسرائیل گسترده بود و شامل همکاری درباب فروش اسلحه و نیز آموزش نیروهای ایرانی در حوزه جنگ زمینی، اطلاعات، ضد اطلاعات و نیروهای هوایی بود. اسرائیل در ایران رسماً وابسته نظامی3 داشت. همکاری‌های نظامی دو طرف تا سرنگونی رژیم پهلوی ادامه داشت. در تحکیم و گسترش این روابط، سرهنگ یعقوب نیمرودی4، وابسته نظامی اسرائیل در ایران، و ارتشبد حسن طوفانيان، معاون تسليحاتي وزارت جنگ، نقش محوری ایفا کردند. نیمرودی، یهودی عراقی‌الاصل متولد بیت‌المقدس بود. (جدید بناب، 1385: 212) و از سال 1968 که از خدمت نظامی در دولت اسرائیل بازنشسته شده بود به عنوان دلال اسلحه کار می‌کرد. (Beit-Hallahmi, 1988: 14). در دهه 1960/1340 سفارشات تسلیحاتی ایران از اسرائیل رشد پیدا کرد. این در حالی بود که ایران در همان سالها هم از شوروی و هم از امریکا، سلاح خریده بود. شاید یکی از مهمترین دلایل این موضوع پیروزی اسرائیل در جنگ با اعراب و بویژه جنگ شش روزه 1967 و نیز، اعلام بیطرفی امریکا در جنگ هند و پاکستان بود که نشان دهنده ناکارایی پیمان سنتو5 بود. همچنین فعالیت‌های اطلاعاتی در سازمان سه جانبه، میان ایران، اسرائیل و ترکیه افزایش یافت. گرچه سازمان سه جانبه تا اندازه‌ای نقش کمیته ضد براندازی سنتو را بازی می کرد، ولی برای اعضای آن مزیتی روشن داشت، چون جایگاهی را بدون حضور امریکا، انگلیس و پاکستان فراهم می‌آورد. (گازیوروسکی، 1371: 271). از جمله معروف‌ترین خریدهای تسلیحاتی شاه از اسرائیل، مسلسل‌های یوزی6 بود. در ژانویه 1963 رئیس ستاد ارتش7 اسرائیل، زوی تزور8 از ایران دیدار کرد و این دیدار طلیعه گسترش همکاری‌های نظامی دو کشور بود. پس از توافقات انجام شده میان ایران و اسرائیل، ایران مقادیر قابل توجهی سلاح یوزی از اسرائیل خرید. زمانی که ملک فیصل در 1965 از ایران دیدار کرد سربازان ایرانی در رژه خود مسلح به این سلاحها بودند. این سلاحها با دستور مستقیم شاه توسط ژنرال طوفانیان از اسرائیل خریداری گردید. همچنین قراردادهای متعددی برای تعمیر هواپیماهای جنگنده مانند هواپیمای F-86 در اسرائیل به امضای مقامات ارتش دو کشور رسید. (Segev, 1988: 39). یکی از پروژه‌های مشترک ایران و اسرائیل، توسعه موشک‌های دوربرد با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای بود. این موشک‌ها از تولیدات خود اسرائیل بود و تحقیقات مربوط به آن از دهه 1950 آغاز شده بود. در بهار 1977 شیمون پرز، وزیر دفاع اسرائیل، در تهران موافقتنامه محرمانه‌ای برای تولید یک موشک پیشرفته، امضا کرد. ایران باید هزینه این طرح را از طریق معادل یک بیلیون دلار نفت صادراتی به اسرائیل می‌پرداخت. همچنین ایران موظف بود یک فرودگاه ویژه، یک کارخانه مونتاژ، و سایتی برای آزمایشات گسترده‌تر فراهم می‌ساخت (Beit-Hallahmi, 1988: 11). این پروژه با سقوط شاه به پایان رسید و جزئیات آن زمانی آشکار شد که جمهوري اسلامي ایران، اسناد مربوط به سفارت اسرائیل را چاپ کرد. این اسناد همچنین آشکار کردند که اسرائیل قصد داشته نظر ایران را برای پروژه «لاوی»9 جلب نماید که طرحی بلند پروازانه برای تولید جتهای جنگنده مدرن10 با جدیدترین تکنولوژی تا دهه 1990 بود. (Beit-Hallahmi, 1988: 12). از میزان دقیق و وسعت خرید تسلیحات در زمان شاه اطلاع دقیقی در دست نیست. بویژه همکاری‌های نظامی میان ایران و اسرائیل، به دلیل آنکه دشمنی مسلمانان و اعراب را با ایران بر‌می‌انگیخت و دارای تبعات منفی داخلی بود، چندان آشکار نبوده است. بسیاری از ابعاد این همکاری‌ها، محرمانه و امنیتی بوده و باید سری باقی می‌ماند. اسرائیل شاهاک11 یهودی مخالف رژیم صهیونیستی می‌نویسد: اشتباه است فکر کنیم پیوندهای میان ایران و اسرائیل به همکاری در نسل‌کشی محدود مي‌شود. همکاری‌های اقتصادی نیز همزمان با همکاری برای گسترش شیوه‌های شکنجه و زجر انسانها، میان این دو کشور گسترش یافته است. نمونه‌ای از وسعت این همکاری‌ها زمانی آشکار شد که پس از انقلاب ایران، 2000 نفر در صنایع نظامی سولتام12 بیکار شدند. سیستم‌های پیشرفته توپ و خمپاره انداز، همراه با لوازم جانبی و کمکی، و سلاح‌های گوناگون استفاده در شب همچون مواد عملیات تخریبی شبانه، ابزارهای دید در شب، نارنجک و بمب‌های شیمیایی از جمله تولیدات سولتام بودند (Shahak, 1982: 36). [b]ب- همکاری‌های اطلاعاتی ایران و اسرائیل در سطح منطقه‌ای[/b] در دوره محمد‌رضا شاه، ایران با بسیاری از کشورهای خاورمیانه، همکاری دو جانبه امنیتی برقرار کرد و در دهه‌های 60 و 70 میلادی در دو سازمان امنیتی منطقه‌ای (پیمان بغداد و سنتو) شرکت کرد. اعضای سنتو هم پیمانان امریکا بودند و در برابر سازمان نظامی ـ امنیتی ورشو که کشورهای بلوک شرق عضو آن بودند تشکیل شد. گرچه امریکا مستقیماً در روابط امنیتی ـ نظامی درگیر نبود ولی شاه را تشویق می‌کرد وارد این پیمان‌ها شود. ولی شاید بتوان گفت ایجاد روابط متنوع امنیتی غیر‌رسمی، بیش از سنتو در امنیت رژیم شاه موثر بوده است. (گازیوروسکی، 1371: 268). مهمترین این روابط، پس از روابط امنیتی با امریکا، روابط امنیتی ایران و اسرائیل بود. این همکاری‌ها اساسا از آن رو به وجود آمد که ایران و اسرائیل، از شوروی، عراق، مصر و سوریه به عنوان دشمنان مشترک واهمه داشتند و به همین بهانه، همکاری اطلاعاتی ـ امنیتی علیه اتحاد شوروی و کشورهای عربی را آغاز کردند (گازیوروسکی، 1371: 268). برخی از منابع از برنامه‌ریزی هماهنگ سیا و M.I.6 برای سوق دادن ساواک به سوی اسرائیل ـ در راستای طرح‌های خاورمیانه‌ای امریکا ـ خبر می‌دهند (حسینی سمنانی، 1377: 109). موساد13 به دلیل آنکه اعضای سرویس‌های مختلفش را از میان یهودیان شاغل در سرویس‌های اطلاعاتی اروپا و امریکا برگزیده بود، از ورزیده ترین افراد و قابلیت‌های بالایی در عملیات اطلاعاتی برخوردار بود. موساد، توانایی‌های عملیاتی بالایی در منطقه داشت و به دلیل جنگ‌های چهارگانه‌ای که با اعراب انجام داد نیاز و انگیزه بالایی نیز برای اینگونه عملیاتها داشت. تعداد بی‌شماری از ایرانیان، از جمله کسانی که در جریان امور قرار داشتند، گزارش کرده‌اند که اسرائیلی‌ها بر شیوه کار ساواک نظارت داشتند (Beit-Hallahmi, 1988: 11). به تدريج ساواك در زمينه آموزش به خودكفائي رسيد و توانست اساتيد كافي تربيت كند ولي رابطه با اسرائيل قطع نشد و در برنامه‌های آموزشی که اسرائیلی‌ها به ساواک می‌دادند، گاهی از اساتید اسرائیلی دعوت به عمل می‌آمد و گاهی هیئت‌های 6-5 نفره، در مواردی که استاد مربوطه نمی‌توانست به تهران بیاید، به اسرائیل اعزام می‌شد. موارد آموزش عبارت بودند از: 1ـ کلیاتی درباره وظایف و مقررات کارگزینی، که بوسیله رئیس کارگزینی (سروان خداداد) تدریس می‌شد. 2ـ کلیاتی درباره مخابرات، که توسط رئیس اداره مخابرات ساواک تدریس می‌شد. 3ـ آموزش کامل برون مرزی توسط اداره کل آموزش ساواک. 4ـ آموزش روسای نمایندگی‌های ساواک در خارج از کشور، توسط استادان دعوتی از اسرائيل در عالی ترین سطح. 5ـ آموزش کامل ضد براندازی توسط استاد اداره کل آموزش ساواک. 6ـ توضیحاتی درباره فعالیت های براندازی و ضد براندازی توسط روسای ادارات کل سوم. 7ـ حفاظت پرسنل و اماکن و اسناد بوسیله استاد اداره کل آموزش. 8 ـ امور فنی و امکانات فنی ساواک توسط روسای بخش‌های اداره پنجم. 9ـ اطلاعات کلی درباره مسائل مالی ساواک توسط نماینده اداره کل ششم. 10ـ آموزش بررسی اطلاعات خارجی توسط اداره کل آموزش. 11ـ آموزش تحقیق بوسیله اداره کل آموزش (فردوست، 1369: 446-445). سرویس‌های اطلاعاتی ایران و اسرائیل در دهه‌های 1960 و 1970 روابط رسمی با دستگاه اطلاعاتی ترکیه برقرار کردند. این سازمان که به نام «سه جانبه»14 مشهور شد، در طی جلسات منظمی که برقرار می‌شد، به عرصه تبادل اطلاعات ایران، اسرائیل و ترکیه در زمینه فعالیت‌های شوروی و کشورها ـ گروههای تندرو عرب در خاورمیانه، تبديل گرديد؛ و این اطلاعات برای هر سه کشور عضو بسیار مفيد بودند. البته بیشتر همکاری ها میان سازمان های اطلاعاتی ایران و اسرائیل، خارج از سازمان سه جانبه و جدا از اسرائیل به انجام می‌رسید (گازیوروسکی، 1371: 271). افزون بر عراق، ساواک و موساد همکاری‌های قابل توجهی درباره دیگر کشورهای عربی منطقه تبادل می‌کردند. از آن جمله اطلاعاتی بود که جاسوسان ساواك در سراسر کشورهای عربی درباره سازمان‌های مبارز فلسطینی و بویژه فتح جمع‌آوری می‌کردند و در اختیار اسرائیل می‌گذاردند. ایران و اسرائیل در این راه با ترکیه همراه بودند. اطلاعات مربوط به تندروهای عرب و اتحاد شوروی، از دیگر اخباری بودند که بین ایران، ترکیه و اسرائیل مبادله می‌شدند (حاجی یوسفی، 1382: 118). [b]ج- عملیات های مشترک ایران و اسرائیل[/b] [b]1- جنگ اعراب و اسرائیل و جایگاه ایران به عنوان هم پیمان اسرائیل[/b] ورود یهودیان به اسرائیل در ابتدا با رفتار مهمان نوازانه و به عبارتی دیگر، ساده لوحانه‌ای از سوی اعراب همراه بود اما كم كم این رفتار به خاطر عملكرد يهوديان جاي خود را به سوءظن و ناراحتي داد. اخراج مداوم زارعان و كارگران از سوي يهوديان و تحريم محصولات اعراب، تنفر عمومي را برانگيخت، ولي اعراب هنوز متوجه ابعاد سياسي و ناسيوناليستي برنامه بسيار وسيع صهيونيست‌ها نشده بودند. انگليسی‌ها به عنوان قدرت حاکم در منطقه پس از آنكه از كارهاي ابتدايي مربوط به استقرار یهودیان در میان اعراب فارغ گرديدند در 2 نوامبر 1917 با صدور «اعلاميه بالفور» خط‌مشي سياسي خود را بطور رسمي روشن كردند. در اين اعلاميه انگليس متعهد شد كه از استقرار يك كانون ملي يهود در فلسطين حمايت كند. در مقابل صهيونيست‌ها نيز از كنفرانس صلح ورسای خواستند تا قيمومت فلسطين را به انگليسي‌ها بدهد (مومنی، 1384: 24). در 9 دسامبر 1917 اشغال بيت‌المقدس از سوي انگليس، اعراب را كمي به خود آورد. از اين دوره به بعد است كه فلسطين صحنه مقاومت مداوم بر ضد صهيونيست ها مي شود. فاصله سالهاي 1948-1917 را مي‌توان دوره مقاومت كامل فلسطين نام نهاد و سالهای پس از آن، دوره مقاومت کشورهای عربی در برابر یهودیان و پشتیبانان غربی‌شان بود. در سال 1936 فلسطینیان جنبش عدم اطاعت عمومی را آغاز کردند و این شورش و اعتصاب که 174 روز طول کشید شامل تمام سازمانها و وسایل ارتباط جمعی می‌شد که توسط اعراب اداره می‌گردید. این اعتصاب با دخالت رهبران کشورهای عربی پایان یافت (مومني، 1384: 25). پس از سال 1948 و پایان قیمومت انگلیس بر فلسطین، تشکیلات صهیونیسم و دولت آن علنی و رسمی شد و فلسطین به دو بخش امنیتی و غیر‌امنیتی تقسیم شد. 90 درصد اعراب در بخش امنیتی به سر می‌بردند (مومني، 1384: 26). از زمانی که دولت یهودی در سال 1948 در فلسطین تشکیل شد تا سال 1973، چهار جنگ بزرگ میان اعراب و اسرائیل رخ داد. 1ـ جنگ 1948 میان 5 کشور عربی مصر، سوریه، اردن، عراق، لبنان و صهيونيستهاي سازمان یافته در گروههای نظامی، پس از آن آغاز شد که بن گوریون در 14 می 1947 تشکیل کشور اسرائیل را اعلام کرد. تا پایان سال 1948 و پایان جنگ، 78 درصد از خاک فلسطین توسط یهودی‌ها تصرف شد. اسرائیلی‌ها از استراتژی قتل عام بی‌رحمانه و کشتار وسیع اعراب برای ایجاد رعب و وحشت در میان اعراب بهره بردند. یهودیان به هر جا که رسیدند کسی را زنده نگذاشتند و به وحشیانه‌ترین شکل همه را می‌کشتند (سروش نژاد، 1385: 128-127). قتل نخستین بازرس سازمان ملل و دستیارش در فلسطین اشغالی روشن ساخت که هیچکس نمی‌تواند با برنامه‌های صهیونیستی مخالفت نماید و به سرعت گرفتار خشم و تنبیه مقامات صهیونیستی می‌گردد. کشتار دسته جمعی دیر یاسین، عین الزیتون و صلاح الدین در آوریل 1948، کشتارهای آگاهانه ای برای اخراج فلسطینی‌ها از راه ترور و وحشت بود (مومني، 1384: 29). 2ـ جنگ دوم پس از ملی شدن کانال سوئز توسط عبدالناصر در سال 1956 و تجاوز اسرائیل، فرانسه و انگلیس از راه هوا، دریا و زمین به مصر آغاز شد. با دخالت امریکا و شوروی دروازه‌هاي سوئز، پس از تخلیه کلیه نیروهای نظامی مصری و خارجی، ملی اعلام شد ولی بخش‌هایی از خاك مصر در تصرف اسرائیل باقی ماند (سروش نژاد، 1385: 129-128). 3ـ جنگ سوم اعراب و اسرائیل، که به جنگ پنجم ژوئن یا جنگ شش روزه مشهور است با حمله هوایی ناگهانی اسرائیل به مصر آغاز شد که نتیجه آن نابودی نیروهای هوایی مصر در در بامداد 5 ژوئن 1967 بود. هواپیماهای اسرائیلی، سپس به سوریه، عراق و اردن نیر حمله کردند و پس از آن نیروهای زمینی یهودیان در مدت شش روز، تمام فلسطین و بیت‌المقدس، و بخش‌هایی از سوریه و اردن را تصرف کردند (سروش نژاد، 1385: 130-129). 4ـ جنگ چهارم اعراب و اسرائیل به جنگ اکتبر 1973، جنگ رمضان و یا جنگ یوم کیپور مشهور است. این جنگ با حمله نیروهای سوریه و مصر، با همکاری ارتش آزادیبخش فلسطین، به جبهه‌هاي صهيونيستها آغاز شد. این جنگ نیز در همان سال با حمایت نیروهای بین‌المللی و ناتو و بویژه آلمان از اسرائیل و رخنه در اتحاد اعراب، با شکست اعراب به پایان رسید. در جنگ چهارم اعراب و اسرائیل بود که عربها از سلاح نفت علیه اسرائیل و حامیانش بهره بردند (سروش نژاد، 1385: 131). منابع داخلی و خارجی بسیاری بر همسویی سیاست‌های پهلوی با امریکا و اسرائیل در طی جنگ با اعراب خبر داده اند. خاطرات اطرافیان شاه نیز بیانگر این واقعیت است که ایران در جبهه حمایت از اسرائیل قرار داشته است: «دو سال پیش [1967/1346] به هنگام جنگ عرب و اسرائیل، ما تعمدا جریان نفت را ادامه دادیم تا ما را در زمره عربها محسوب نکنند» (علم،1371-الف : 73). یکی از پژوهشگران تاریخ نیز به این موضوع اشاره روشن تری دارد: در جنگ 1973 متحدین اصلی اسرائیل (و امریکا) عبارت بودند از؛ پرتغال، هایلا‌سیلاسی14 از اتیوپی، شاه ایران (به عنوان متحد نزدیک)، آناستازیو سوموزو15 (دوست قدیمی اسرائیل)، یان اسمیت از آفریقای جنوبی، و رژیم سایگون از ويتنام جنوبی .(Beit-Hallahmi, 1988: 199) یک محقق و روزنامه نگار امریکایی، نیز در تحلیل‌هایش به این موضوع اشاره می‌کند که در تمام دوره‌های سهولت یا صعوبت (سختی) اسرائیل، از میان سه کشور عربستان سعودی، اردن و ایران، که از سال 1957 خود را اتحاد اسلامی می‌نامیدند، کشور ایران تامین کننده اصلی نفت اسرائیل از طریق بندر ایلات16 در خلیج عقبه بوده است (Draper, 1968: 219-220). [b]2- همکاری ایران و اسرائیل در برانگیختن کردها علیه عراق[/b] مرزهای عراق حساس‌ترین منطقه نظامی بالقوه خطرناک برای ایران بود، زیرا سایر همسایگان ایران انگیزه یا قدرتی برای حساسیت‌زایی نظامی در برابر ایران نداشتند. بویژه آنکه شوروی نیز از عراق و سوریه حمایت می‌کرد و به آنها اسلحه می‌داد (Reppa, 1974: 69). محمد‌رضا شاه به اسرائیل اجازه داد از مرزهای مشترک ایران و عراق برای فعالیت‌های جاسوسی استفاده کند و مخالفان دولت عراق را آموزش داده و به آنها سلاح بدهد. لزوم و دلایل همکاری ایران و اسرائیل در این زمینه در یکی از اسناد ساواک به خوبی تشریح شده است: «اطلاعات و تجارب حاصله نشان داده است که لبنان و سوریه از یک طرف، و عراق از طرف دیگر، به صورت پایگاه‌های اصلی فعالیت‌های فلسطینی‌ها علیه کشورهای مورد هدف درآمده است. با وقوع تحولات اخیر خاورمیانه و پشتیبانی بی‌دریغ شوروی از عراق و فلسطین، بدون تردید یکی از مراکز اصلی فعالیت‌های فلسطینی‌ها در مورد آموزش، طرح‌ریزی، رخنه در خلیج فارس و گروه‌های افراطی ایران، اسرائیل و غیره خواهد شد. روابط مصر و شوروی رو به تیرگی است و اگر صلح بین مصر و اسرائیل عملی شود، بدون شک مصر دیگر نمی‌تواند از فلسطینی‌ها حمایت کند؛ در حالی که شوروی‌ها نه تنها حمایت خود را از فلسطینی‌ها دریغ نخواهند نمود، بلکه به احتمال قوی، عراق را به صورت یک پایگاه قوی در خواهند آورد که فعالیت فلسطینی‌ها و عراقي‌ها علیه ایران در آنجا متمرکز خواهد بود. با توجه خاصی که دولت عراق به ادامه فعالیت‌های فلسطینی‌ها به صورت رخنه در کشورهای ساحل خلیج فارس و یا به صورت حمایت از گروه‌های افراطی چپ معمول می‌دارد، این ضرورت احساس می‌شود که به ایرانیان تعلیم دیده یا در حال تعلیم در اردوگاه‌های آموزشی فلسطینی که مجددا به داخل ایران رخنه داده می‌شوند، یا ایرانیانی که علیه منافع و موسسات ایران در خارج از کشور به ویژه اروپا به کار برده می‌شوند، توجه خاص مبذول گردد. رخنه در سازمان‌ها، ستادها، اردوگاه های آموزشی فلسطینی و غیره و سپس مطلع شدن از اقدامات مورد نظر آنها قبل از حصول امکان به مبادرت به آنها باید هدف اصلی قرار گیرد؛ بنابراین پیشنهاد می‌کنیم با استفاده از تجارب ما که به سهولت آن را در اختیار شما [سرویس اطلاعاتی اسرائیل] خواهیم گذاشت، در چارچوب یک عملیات مشترک ستادی، رخنه به درون سازمان‌های مختلف فلسطینی را مورد مطالعه قرار داده و سپس در صحنه بوسیله سرویس ایران، هدایت و اجرا گردد و از نتایج حاصله، هر دو سرویس [ساواک و موساد] بهره مند گردند...» (جدید بناب، 1385: 220). در سال 1961 مقاومت سازمان یافته مسلحانه به رهبری ملا‌مصطفی بارزانی علیه بغداد آغاز شد. در شورش‌های 14 ساله کردها به رهبری ملا‌مصطفی (اسناد لانه جاسوسی (31)، 1379: 4016) ایران و اسرائیل از کردها حمایت می‌کردند (حسینی سمنانی،1377: 125). امریکا و اسرائیل به نیروهای بارزانی برای مخالفت با دولت عراق کمک می‌کردند. سند شماره (2) خیلی محرمانه ، تاریخ 19 دسامبر 1970، به «درگیری بلند مدت اسرائیل در منطقه کردستان و حمایت از بارزانی» اشاره مستقیم می‌کند (اسناد لانه جاسوسی (31)، 1379: 4040). البته جلال طالبانی، رهبر چپگرای کردهای عراقی که با رژیم بغداد مبارزه می‌کرد، در جناح ضد ایرانی قرار داشت و رقیب ملامصطفی بارزانی بود (علم،1371-الف: 78). موساد و ساواک در آبادان عملیات مشترکی را برای گردآوری اطلاعات که توسط شبکه گسترده‌ای از خبرچینان در داخل عراق جمع آوری می‌شد، آغاز کرده بودند. این همکاری‌ها در نیمه دهه 1960 با استقرار ایستگاه‌های استراق سمع در مرزهای ایران و عراق تکمیل شد (حاجی یوسفی، 1382: 118). اسرائیل سه پایگاه برون مرزی در ایران مجهز به دستگاه‌های استراق سمع الکترونیک ایجاد کرد که در سال 1337/1958 در طول مرز ایران و عراق در پایگاه‌های خوزستان (مرکز اهواز)، ایلام (مرکز ایلام) و کردستان (مرکز بانه یا مریوان) به فعالیت مشغول بوده است. این پایگاه‌ها به جاسوسی و کسب اطلاعات از عراق و دیگر کشورهای عربی مشغول بودند (فردوست، 1369: 369). موساد از 1337/1958 به کردها کمک می‌کرد و از 1342/1963 کردها را آموزش می‌داد. در سال 1963 رهبران کرد و اسرائیلی‌ها (و در 1966 با حضور لوی اشکول17) در تهران سر میز مذاکره نشستند. کردها در جهت تضعیف دولت عراق از سوی اسرائیل تجهیز و آموزش داده می‌شدند .(Beit-Hallahmi, 1988: 19) در خاطرات علم، چنین ادعا شده است که کردهاي عراق تنها به کمک ایران قادر بودند به مقاومت علیه صدام ادامه دهند و به گفته شاه «بدون حمایت ما [شاه] ده روز هم در برابر عراقی‌ها دوام نمی‌آوردند» (علم، 1371-الف: 664). گازیوروسکی نیز عقیده دارد پس از آنکه ایران پیمان الجزایر را امضا کرد از حمایت نیروهای بارزانی دست برداشت و در نتیجه به دولت عراق اجازه داد قیام بارزانی‌ها را در هم بکوبد (1371: 270). به نوشته علم، پس از قرارداد الجزایر و آواره شدن کردهای مخالف عراقی، جامعه بین‌المللی ایران را به خیانت متهم کرده بود. (علم، 1371-الف: 665). یکی از مهمترین عملیات برون مرزی ایران و اسرائیل، کشف توطئه عراق در ایجاد یک آشوب در خوزستان و تاسیس جمهوری مستقل در آن ناحیه بود. این عملیات در زمانی صورت گرفت که در طول منازعات مربوط به جنگ سرد، روابط ایران و اعراب خصمانه بود و پس از به قدرت رسیدن جمال عبدالناصر مناسبات ایران و مصر به دستور ناصر قطع شده بود. اختلاف بر روی اروند رود روابط ایران و عراق را تیره کرده بود عراقي‌ها آبادان را «عبادان»، اروند‌رود را شط‌العرب و خوزستان را «عربستان» می‌نامیدند، پس از آنکه عبدالناصر از خلیج فارس به عنوان خلیج عربی یاد کرد اتحادیه عرب در 23 مرداد 1342/1963 تصمیم گرفت از نام «خلیج عرب» در اسناد رسمی و برنامه‌های درسی کشورهای عضو اتحادیه استفاده نماید (حسینی سمنانی، 1377: 115). [b]3- همکاری ایران و اسرائیل در جنگ داخلی یمن[/b] در مهر 1341/ 26 سپتامبر 1962 از سوی نظامیان طرفدار ناصر به رهبری سرهنگ عبدالله سلال علیه امام محمد بدر پادشاه یمن، کودتایی انجام شد و حکومت جمهوری اعلام شد. امام البدر به عربستان گریخت و با حمایت عربستان و طرفداری قبایل شمال یمن، آتش جنگ داخلی در یمن برافروخته شد (حسینی سمنانی، 1377: 122). در طی جنگ داخلی در یمن شمالی میان سلطنت‌طلبان و جمهوری‌خواهان (1970-1962)، شوروی و مصر از جمهوری‌خواهان حمایت کردند و با برقراری یک خط هوایی از قاهره به صنعا، محمولات نظامی و پشتیبانی خود را به انقلابیون رساندند. اسرائیل، اردن، ایران و عربستان سعودی نیز با ارسال امکانات جنگی و آموزش نیروها، از سلطنت‌طلبان حمایت می‌کردند (Beit-Hallahmi, 1988: 17). همکاری دستگاه امنیتی ایران و عربستان سعودی در قضیه یمن جنوبی، برجسته‌ترین نمود رابطه نیروهای امنیتی ایران (و اسرائیل) با عربستان بود. عربستان، ایران و اسرائیل در احساس نفرت از شوروی، تمایل به بلوک غرب، مخالفت با چپروی و نیروهای انقلابی بویژه در میان اعراب، با یکدیگر هماهنگ بودند (گازیوروسکی، 1371: 271). اسرائیلی‌ها در حمایت از سلطنت‌طلبان یمن، از یهودیان یمنی ساکن اسرائیل بهره بردند که با همکاری سیا و موساد برای آموزش نظامی سلطنت‌طلبان از اسرائیل به یمن بازگشتند و با کمک از ایران ردپای دخالت اسرائیل در این قضایا پاک شد. به منظور کمک به نیروهای امام البدر، اسرائیل سلاح‌های روسی به غنیمت گرفته شده در جنگ با اعراب را به ایران می‌فرستاد تا پس از بازسازی و بسته بندی جدید (پاک کردن هرگونه نشانه‌ای درباره مبدأ اصلی) به یمن ارسال شود. پیش از هر چیز، یک مقام بلند پایه ساواک به منظور ملاقات با «کمال ادهم»18 رئیس سازمان اطلاعات عربستان سعودی و انجام هماهنگی‌های لازم به عربستان سفر نمود. همزمان یکی از معاونان سرلشکر نعمت الله نصیری رئیس ساواک به یمن شمالی اعزام گردید تا قبایل حامی سلطنت‌طلبان را از کمک‌های امریکا و هم پیمانانش آگاه ساخته، هماهنگی‌های لازم را درباره چگونگی دریافت این کمکها به عمل آورد (Sobhani: 45-46). [b]4- دخالت نظامی ایران در عمان[/b] ایران و عربستان سعودی پس از همکاری موفق در زمینه بازگرداندن خاندان سلطنتی یمن در دهه 60، اقدام به سازمان دهی یک سازمان اطلاعاتی غیر رسمی به نام باشگاه سافاری19 نمودند. این سازمان که شامل فرانسه، مصر و مراکش هم می‌شد در دهه 1970 برای مقابله با نفوذ کمونیسم در افریقا تاسیس شد تا برای کشورهای افریقایی دوست که در خطر حمله نیروهای طرفدار شوروی بودند، اسلحه، اطلاعات و منابع مالی فراهم کند. گرچه ایالات متحده رسماً عضو باشگاه نبود ولی به شدت فعالیت‌های این باشگاه را تایید می‌کرد زیرا خود امریکا هم عملیات‌هایی مشابه و هم راستای آن در افریقا به عمل می‌آورد و ظاهراً باشگاه سافاری، امریکا را در جریان کامل فعاليتهاي خود می‌گذارد. این باشگاه در زئیر، سومالی، اتیوپی و عمان فعالیت‌هائي به عمل آورد. در میانه دهه 1970 ایران کمک نظامی گسترده‌ای برای دولت عمان فراهم آورد تا شورش ظفار را درهم شکند (گازیوروسکی، 1371: 272-271). ایران با حمایت مشترک امریکا و اسرائیل، اسلحه در اختیار سلطان قابوس قرار داد. در 29 آذر 1352 ارتش ایران مستقیماً وارد عمل شد و در طول دو سال بعد منطقه ظفار را از چریک‌های عمانی پاکسازی نمود (حسینی سمنانی،1377: 130). استدلال ایران این بود که مخالفان نظام ایران در این منطقه جمع آمده‌اند: «سفیرمان از عمان همراه با نامه‌ای از ملک حسین وارد شد، که اسامی تعدادی از ملی‌گرایان کرد را که علیه جان شاه توطئه می‌کردند فاش ساخته است. فوراً نامه را به ساواک دادم» (علم، 1371-الف: 667). نويستنده: س م حسینی منابع 1. آل احمد، جلال. (1374). سفر به ولایت عزرائیل. با مقدمه و نظارت شمس آل احمد. تهران، انتشارات مجید. 2. اسناد لانه جاسوسی امریکا. (1379). جلد 9، شماره 31 «کردستان1». دانشجویان مسلمان پیرو خط امام. تهران، انتشارات جهان کتاب. 3. اسناد لانه جاسوسی امریکا. (1379). جلد 10، شماره 33 «غید متعهدها». دانشجویان مسلمان پیرو خط امام. تهران، انتشارات جهان کتاب. 4. اسناد لانه جاسوسی امریکا. (1379). جلد 5، شماره 19«امریکا حاکی اشغالگران قدس». دانشجویان مسلمان پیرو خط امام. تهران، انتشارات جهان کتاب. 5. جدید بناب. علی. (1385). عملکرد صهیونیسم نسبت به جهان اسلام. تهران، مرکز انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی. 6. حاجی یوسفی. امیرمحمد. (1382). ایران و رژیم صهیونیستی از همکاری تا منازعه. تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق. 7. حسینی سمنانی. سید حمید. (1377). بررسی روابط بین ایران و اسرائیل در دوران سلطنت محمد رضا پهلوی. استاد راهنما: دکتر مقتدر. استاد مشاور: دکتر رحمانی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی. 8. ربابه، غازی اسماعیل. (1368). استراتژی اسرائیل (1967-1948). ترجمه محمد رضا فاطمی. تهران، نشر سفیر. 9. سروش نژاد، احمد. (1385). صهیونیسم: نوزایی، استقرار، فروپاشی. تهران، نشر نی. 10. فردوست. حسین. (1369). ظهور و سقوط سلطنت پهلوی؛ خاطرات ارتشبد سابق حسین فردوست. تهران، موسسه مطالعات و پژوهش هاس سیاسی، انتشارات اطلاعات، جلد اول. 11. فلاح نژاد، علی. (1381). مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم. تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. 12. گازیوروسکی، مارک ج. (1371). سیاست خارجی امریکا و شاه؛ ایجاد یک حکومت سلطه پذیر در ایران. ترجمه جمشید زنگنه. تهران، موسسه خدمات فرهنگی رسا. 13. علم. امیر اسد الله. (1371)-الف. گفتگوهای من با شاه (خاطرات محرمانه امیر اسدالله علم). ترجمه گروه مترجمان انتشارات طرح نو. تهران، طرح نو، چاپ سوم. 14. علم. امیر اسد الله. (1371)-ب. یادداشتهای علم، متن کامل دست نوشته امیر اسد الله علم. ویرایش و مقدمه: علینقی عالیخانی. تهران، کتابسرا. 15. مومنی. میرقاسم. (1384). صهیونیسم و پسا صهیونیسم در اسرائیل. کتاب خاور میانه (3) (ویژه بررسی مسائل داخلی رژیم صهیونیستی). تهران، موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات ابرار معاصر تهران. 16. Abadi, Jakob. (2004). Israel’s Quest for recognition and Acceptance in Asia: Garrison State Diplomacy. London, FRANK CASS PUBLISHERS. 17. Beit-Hallahmi, Benjamin. (1988). The Israeli Connection: Whom Israel Arms and Why? London, I.B.TAURIS & Co Ltd. 18. Draper. Theodore. (1968). Israel and World Politics, Roots of the Third Arab-Israeli War. New York, The Viking Press. 19. Huntington, Samuel p. (March 1973; 406). After Containment: The Functions of the Military Establishment. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science. pp 1-16. 20. Reppa. Robert B. (1974). Israel and Iran; Bilateral relationship and Effect on the Indian Ocean Basin. USA, PRAEGER PUBLISHERS. 21. Segeve, Samuel. (1988). The Iranian Triangle: The Untold Story of Srael’s Role in the Iranian Iran-Contra Affaires. New York, The Free Press. 22. Shahak, Israel. (1982). Israel’s Global Role: Weapons for Repression. AAUG. Belmont, Masahuset. پي‌نوشتها: 1- David Ben Gurion 2- Military Attaché 3 - Colonel Yaakov Nimrodi 4 ـCENTO ،پیمان امنیتی امریکایی که در برابر پیمان امننیتی سیتو با محوریت شوروی ایجاد شده بود. 5- Uzi 6- Chief-of-Staff 7- Zvi Tzur 8- Lavi Project 9- State-of-the-art Jet Fighter 10- Israel Shahak 11- Sultam Military Enterprises 12- Mossad 13- Trident 14- Haile Selassie 15- Anastasio Somozo 16- Eilat Port 17- Levi Eshkol 18- Kamal Adham 19- Safari Club [url=http://www.ir-psri.com/]منبع:موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی[/url]

قرار داده شد......................................

آخرین جمله علامه فضل الله قبل از وفات چه بود؟ مرحوم علامه فضل الله در آخرین لحضات زندگی خود بر لزوم نابودی اسرائیل تاکید کرده است. [b]سیدجعفر فضل الله، فرزند مرحوم علامه فضل الله به آخرین جمله پدرش پیش از وفات اشاره کرد و گفت: از آخرین سخنان پدرم پیش از وفات این جمله بود که "تا پیش از نابودی اسرائیل راحت نخواهم شد." [/b] مرحوم آیت الله محمد حسین فضل الله صبح روز یكشنبه به علت ابتلا به خونریزی داخلی در بیروت دار فانی را وداع گفت. علامه فضل الله به علت مواضع تندش در قبال رژیم صهیونیستی ، از قدیم کینه صهیونیست ها را نسبت به خود برانگیخته بود. صهیونیست ها ایشان را رهبر معنوی حزب الله می دانستند؛ به همین علت در همان روزهای اول جنگ، خانه ایشان را در ضاحیه هدف قرار دادند. http://www.irinn.ir/Default.aspx?TabId=15&nid=186827

[b]تعمير جنگنده ميگ 29 توان رزم هوايي ايران را افزايش مي‌دهد[/b] معاون عملیات نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران،گفت: موفقیت متخصصان داخلی در تعمیر و بازسازی نخستین جنگنده میگ 29 سبب ارتقای توان رزم نیروی هوایی ارتش می شود. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت به نقل از ایرنا، سیدمحمد علوی با اشاره به توانمندی متخصصات داخلی در تعمیر و مرمت هواپیماهای " میگ 29 "‌به رغم اعمال تحریم‌های گسترده علیه صنعت هوایی کشور، اظهار داشت: این توانایی در استقلال نیروی هوایی نیز تاثیر بسزایی دارد که به برکت انقلاب و اعمال تحریم‌ها به دست آمده است. علوی با تاکید بر اینکه نهضت قطعه سازی مدت‌ها است به دست کارکنان فنی و پرسنل جهادی نیروی هوایی ارتش آغاز شده است، گفت: هرچند مدت‌هاست متخصصان داخلی به توانایی تعمیر هواپیماهای غربی دست یافته بودند اما در تعمیر و مرمت هواپیماهای شرقی با مشکلاتی رو به رو بودند، که این مشکل امروز برطرف شده است. این مقام مسوول در نیروی هوایی ارتش با بیان اینکه چند سالی است متخصصات به توانایی لازم برای تعمیر هواپیماهای شرقی دست یافته اند، اظهار داشت: پرسنل فنی نیروی هوایی با تامین قطعات، یک هواپیمای میگ 29 را که در پایگاه دوم شکاری تبریز بیش از 10 سال زمین گیر بود، تعمیر و اورهال کردند. علوی ادامه داد: این هواپیما توانست در مقابل دوربین رسانه ها پرواز خود را با موفقیت انجام دهد و این موفقیت بزرگ به ثبت رسید. معاون عملیات نیروی هوایی ارتش همچنین خاطرنشان کرد،[color=red] متخصصان داخلی پیش از این تعمیر هواپیماهای شکاری سوخوی 24 را با موفقیت انجام داده بودند.[/color]وی با تاکید بر اینکه امروز این نهضت در تمامی پایگاه های نیروی هوایی کشور با جدیت دنبال می شود، افزود: [color=red]امروز می توان مدعی شد 100 درصد تعمیر و آماده سازی تمامی هواپیماهای شکاری در داخل کشور انجام می‌شود.[/color]علوی گفت: [color=blue]اورهال هواپیماهای شرقی به اندازه هزینه خرید یک هواپیما هزینه‌بر است به گونه‌ای که در برخی موارد تامین قطعات حتی از خرید یک هواپیما گرانتر خواهد بود.[/color] وی افزود: بر این اساس می‌توان گفت که این دستاورد فنی متخصصان داخلی صرفه جویی ارزی را برای کشور به دنبال داشته است. این مقام مسوول در نیروی هوایی ارتش به اعمال تحریم‌ها در صنعت هوایی بخصوص ممنوعیت فروش قطعات هواپیماهای شکاری اشاره کرد و اظهار داشت: [b][color=red]هرچند در گذشته متخصصان داخلی توانایی کمی در ساخت قطعات تخصصی و پیچیده هواپیماهای شکاری داشتند اما امروز متخصصان ایرانی توانسته اند بر این مشکل غلبه کنند.[/color][/b] http://rssnews.ir/News-75603.html

در گذشت اين مرجع شجاع بزرگ و شريف رو تسليت عرض مي كنم... جنات نعيم جايگاه او باد....

اين عاليه!......خدا رو شكر....

به گزارش فارنت به نقل از دیلی‌میل در صورت تصویب قانون جدیدی که این روزها در مجلس سنای آمریکا در دست بررسی است، رییس‌جمهور آمریکا اجازه خواهد یافت با استفاده از قانونی به نام “کلید حذف” (Kill Switch)، اینترنت را به طور کامل خاموش کند. روزنامه انگلیسی دیلی‌میل در گزارش خود آورده است که بر اساس این قانون رییس‌جمهور آمریکا این قدرت را خواهد داشت که به موتورهای جستجوگر اینترنتی مانند یاهو و گوگل، دستور تعلیق دسترسی کامل کاربران به سرویس‌های اینترنتی این موتورهای جستجوگر را صادر کند. [img]http://www.prisonplanet.com/images/june2010/160610top.jpg[/img] دیگر شرکت‌های سرویس‌دهنده اینترنتی ایالات متحده آمریکا و همچنین شرکت‌های ارائه کننده پهنای باند اینترنتی نیز در مدت زمانی که “اوضاع پیچیده امنیت سایبری” نامیده شده، مشمول این قانون خواهند بود و حتی شرکت‌هایی که از این قانون سرپیچی کنند، تحت جریمه‌های سنگینی قرار خواهند گرفت. این قانون که از سوی جو لیبرمن کاندیدای سابق انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیشنهاد شده، انتقاداتی را نیز در برداشته است و منتقدان بر این باورند که این قانون احتمال سوء‌استفاده از قدرت را با اعطای کنترل اینترنت به دستان کاخ سفید در بر خواهد داشت. لابی تکنولوژیک تچ‌آمریکا به عنوان یکی از بزرگترین محافل تکنولوژی در این کشور این قانون را عامل بالقوه‌ای برای استفاده از قدرت به صورت استبدادی و مطلق عنوان کرده است. این قانون پیشنهادی که از سوی لیبرمن به عنوان رییس کمیته امنیت ملی به مجلس سنا آورده شده است به دنبال آن است که اختیارات گسترده‌ای را در خصوص کنترل اینترنت، در زمانی که اضطرار ملی نامیده شده به رییس‌جمهور اعطا کند. پیش از این دنیس بلر مدیر اطلاعات ملی آمریکا هشدار داده بود که آمریکا بارها از سوی هکرها مورد حملات اینترنتی گسترده‌ای قرار گرفته و تعداد این حملات به بخش‌های دولتی ایالات متحده در سه سال گذشته ۴ برابر شده است. [color=blue]در صورت تصویب این قانون که به کلید حذف اینترنت معروف شده است دولت آمریکا به طور موثر و کامل کنترل دسترسی به اینترنت را در اختیار خواهد گرفت.[/color] http://farnet.ir/?p=3601

الله اكبر!............ خدا خودش كمكش كنه.... [quote]میگم نکنه ......؟؟؟؟؟؟(بعدا" میگم)[/quote] نه از اونا نيست!

[b]در حمله تروریستی نظامیان رژیم صهیونیستی به ناوگان کشتی های آزادی حامل کمک های انسان دوستانه برای ساکنان نوار غزه 20 تن شهید و 50 نفر دیگر زخمی شدند.[/b] به گزارش واحد مرکزی خبر ، شبکه العالم روز دوشنبه گزارش داد در درگیری بین نظامیان رژیم صهیونیستی و کشتی های حامل فعالان هوادار فلسطینان و کمک های بشردوستانه به غزه دستکم 20 نفر شهید و 50 تن زخمی شدند. این در حالی است که شبکه القصی شمار شهدای این حادثه تروریستی را بیش از 20 تن اعلام کرده است . تلویزیون حماس نیز اعلام کرد کماندوهای رژیم صهیونیستی با حمله به ناوگان بین المللی حامل فعالان هوادار فلسطینیان ، تمام کشتی ها را اشغال کردند. همچنین نظامیان صهیونیست اعضای ناوگان آزادی را بازداشت کردند. شبکه تلویزیونی الجزیره هم به نقل از خبرنگار خود اعلام کرد تصمیم حمله به ناوگان آزادی را وزیر دفاع رژیم صهیونیستی در یک نشست نظامی اتخاذ کرده است. ناوگان بین المللی حامل صدها فعال هوادار فلسطینیان و کمک بشردوستانه به غزه بعد از ظهر یکشنبه از قبرس به سمت سرزمین های فلسطینی به راه افتاده بود. [img]http://www.iribnews.ir/News/Photo/228249_f81ba5db.jpg[/img] http://www.iribnews.ir/Default.aspx?Page=MainContent&news_num=228249 [color=red]عنوان تاپیک اصلاح و خبر به بخش اخبار ویژه منتقل شد. sina12152000[/color]

[b]خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: اسناد و مدارک محرمانه ای که دیروز منتشر شد، نشان می دهد آمریکا در سال 1969 درحال برنامه ریزی برای حمله اتمی به کره شمالی بوده است اما مشاوران ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا به این نتیجه رسیدند "بهتر است چنین اقدامی صورت نگیرد". [/b] کره شمالی سال 1969، یک فروند هواپیمای جاسوسی آمریکا را بر فراز دریای ژاپن هدف قرار داد که براثر آن هر سی و یک سرنشین این هواپیما کشته شدند. با وجود خشم واشنگتن از این اقدام کره شمالی و در دستوركار قرارگرفتن حمله اتمی، دولت نیکسون سرانجام تصمیم گرفت از اقدام تلافی جویانه خودداری كند، اما دستور داد این گونه پروازها و همچنین تمرین های دریایی در این منطقه ادامه یابد. این اسناد نشان می دهد بااین حال دولت وقت آمریکا برخی گزینه ها از جمله استفاده دوباره از بمب اتمی را بررسی می كرده است. خبرگزاری فرانسه در ادامه این گزارش افزود: در یادداشت محرمانه "ملوین لایرد" وزیر دفاع وقت آمریکا برای هنری کیسینجر که در آن زمان مشاور امنیتی ملی آمریکا بود، آمده است درصورت حمله اتمی تلفات غیرنظامیان ممکن است از حدود صد تا هزاران نفر باشد. همچنین در این سند درخصوص اقدام آمریكا در قبال تنش دو كره نوشته شده است، آمریکا ممکن است در صورت حمله هوایی کره شمالی به کره جنوبی، گزینه حمله اتمی را بررسی كند. آمریكا همچنین در دوران جنگ جهانی دوم به دستور هری ترومن، رئیس جمهور وقت این كشور، هیروشیما و ناکازاکی را بمباران اتمی كرد. در این دو عملیات‌، دو بمب اتمی به فاصله ۳ روز در شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انداخته و کشتار گسترده شهروندان این دو شهر را سبب شد. حدود 220 هزار نفر بر اثر این دو بمباران اتمی جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل می‌دادند. بیش از نیمی از قربانیان بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ در پی آثار مخرب تشعشعات رادیواکتیو جان خود را از دست دادند. بمباران هسته‌ای هیروشیما و ناکازاکی تا به امروز تنها موارد استفادهٔ جنگی از سلاح هسته‌ای در جهان است. http://www.irinn.ir/Default.aspx?TabId=15&nid=185902

[b]جانشين فرمانده نيروي هوايي ارتش خبر داد: [/b] جانشين فرمانده نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران از برگزاري رزمايش تك نيرو و مسابقات تيراندازي هوا به زمين در نيمه اول مردادماه سال جاري خبر داد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، امير سرتيپ خلبان محسن دره باغي در حاشيه مراسم تقدير از كاركنان ممتاز نيروي هوايي ارتش در جمع خبرنگاران، تصريح كرد: [color=blue][b]ما امسال به دستاوردهاي مهمي در زمينه جنگ الكترونيك دست يافته‌ايم كه پس از به ثمر رسيدن پروژه‌هاي مربوط به اين دستاوردها درخصوص آن اطلاع رساني لازم را انجام خواهيم داد. [/b][/color] وي افزود: در راستاي بالا بردن توان عملياتي در نظر داريم نيمه اول مردادماه و پيش از آغاز ماه مبارك رمضان، مسابقه‌هاي گارنري (تيراندازي هوا به زمين) و در كنار آن، رزمايش تك نيرويي نهاجا را برگزار كنيم. جانشين فرمانده نيروي هوايي ارتش خاطرنشان كرد: در اين رزمايش، انواع هواپيماهاي شكاري و شناسايي مورد استفاده قرار خواهند گرفت. http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1563626

[quote]اينها براي بستن تنگه هرمز و قطع صادرات نفت ايران اومدن٠ به زودي برنامه نفت در برابر غذا رو براي ايران اجرا ميكنن٠ [/quote] باور كن اگر مي توانستند اجرا مي كردن!!

سردار وحيدي در گفتگو با فارس: [b]روسيه در مقابل خسارتهاي ناشي از عدم تحويل "اس 300 " مسئوليت دارد[/b] خبرگزاري فارس: وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح گفت: اجراي مفاد قرارداد "اس 300 " هيچ مغايرتي با قوانين داخلي روسيه و مقررات بين‌المللي دو كشور ندارد. سردار احمد وحيدي وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح در گفت و گو با خبرنگار سياسي باشگاه خبري فارس «توانا» در خصوص تاثير قطعنامه 1929 بر تحويل سامانه اس 300 اظهار داشت: روس‌ها پس از اين قطعنامه، هنوز درباره تحويل اس 300 موضع رسمي خود را اعلام نكرده‌اند و قرار است به زودي اين مسئله را اعلام كنند. زماني كه روس‌ها موضع خود را اعلام كنند، ما نيز متعاقبا نقطه نظرات خود را بيان خواهيم كرد. وي يادآور شد: از نظر ما روسيه موظف به اجراي تعهدات خود بوده و اجراي مفاد اين قرارداد كه در خود قرارداد نيز تصريح شده است، هيچ مغايرتي با قوانين داخلي روسيه و مقررات بين‌المللي دو كشور ندارد و ما در چارچوب قرارداد في‌مابين، پيگير موضوع هستيم. وحيدي با بيان اينكه انتظار ايران اين است كه هرچه سريعتر اين موضوع اجرايي شود، افزود: عرف بين المللي ايجاب مي‌كند وقتي كشوري پاي قراردادي را امضا مي‌كند به اجراي آن نيز در موعد مقرر پايبند باشد و بديهي است در مقابل خسارتهاي ناشي از عدم اجراي آن نيز مسئوليت دارد. البته ضمانت اجراي عدم تعهد نيز جهت پيگيري پيش بيني شده است. وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح با تاكيد بر اينكه قاعدتا نبايد قطعنامه اخير هيچگونه تاثيري در تحويل سامانه موشكي اس 300 داشته باشد، گفت: البته ما پيش‌بيني هاي لازم را انجام داده‌ايم. http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8904010769

[quote]انشاالله به درک اسفل سافلين فرستاده بشه[/quote] چه بد منزل گاهيست جهنم.... « وَ اَعتَدنا لِظّالمینَ ناراً احاطَ بِهِمْ سُرادِقُها آوَ اِن یستَغیثوا یغاثوا بــِماءٍ كَالمُهلِ یشوی الوُجوهَ بِئسَ الشَّرابُ وَ ساءَتْ مُرتفقاً » (1) [color=red][b]« ما برای ستمگـــران آتشـــی آمــاده كــرده‌ایم كه ســـراپــرده‌اش آنان را از هر ســو احاطــه كــرده‌است و اگــر تقــاضــای آب كننـــد، آبـــی برای آنــان می‌آورند كه همچــون فلــــز گداختـــه صــــورت‌ها را بریان می‌كند! چـــه بـــد نوشیـــدنـــی و چه بـــد محـــل اجتمـــاعـــی است.»[/b][/color] وقتی اهل جهنـــم غذایشان را كه[color=red] زقـــوم و ضـــریع و غسلیــــن [/color]است خوردند و شكمشـــان مملـو از آتش شد، از شدت حــــرارت و ســـوزش انـــدرون خود، دست به دامن ملائكه عــذاب می‌شوند تا آبی به آن‌ها دهند كه آتش درونشان را خاموش كند؛ آنان نیز به خواسته آن‌ها جواب داده و آبی كه [color=red]مثل مـــس و آهـــن ذوب شده [/color]است می‌دهند كه وقتی نزدیك آن آب می‌شوند پوست سر و صورتشان از حرارت و سوزش آن توی آب می‌ریزد، اما ناچارند این آب را بخورند، وقتی هم كه خوردند تمام امعاء و احشای داخل بدنشان را می‌سوزاند و آب می‌كند. " فـَاتـَّــقـُـوا النـّـــارَ الـّتــي وَقـُـودُها النـّــاسُ وَالْحِـجــارَةُ " [b]بپرهيزيد از آتشي كه هيــزمش انسان‌هاي گنــــاه‌كار و سنگ است.[/b] ......................................... 1- كهف / 29

[b]سردار نقدي:ناوها در حال حاضر آسيب‌پذيرترين سلاح‌هاي دنيا هستند نقدي در پاسخ به اين سوال كه در بعضي از اخبار از حركت 8 ناو آ‌مريكايي و يك ناو اسراييلي از كانال سوئز به سمت خليج فارس خبر داده مي‌شود، موضع شما چيست؟ گفت: هميشه حداقل صد تا ناو آن‌ها در خليج فارس بوده و تا حالا هيچ غلطي نكرده‌اند و نمي‌توانند بكنند، [color=red]ما روزي كه هيچ موشكي نداشتيم با يك قايق فيبرگلاسيك به جنگ ناو هواپيمابر آمريكا رفتيم و بالگردشان را ساقط كرديم[/color]. آن روزي كه با حركت ناوها مردم را مي‌ترساندند گذشته است، ناوها الان آسيب‌پذيرترين سلاح‌هاي دنيا هستند. [/b] http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1561078

[size=18]موافقت دولت مصر با عبور ناوگان دريايي آمريکا خشم مخالفان را برانگيخت [/size] تهران - يک روزنامه صهيونيستي روز شنبه ضمن اشاره به موافقت دولت مصر با عبور يکي از بزرگترين ناوگان هاي دريايي آمريکا از کانال سوئز، نوشت: اين اقدام باعث خشم مخالفان دولت مصر شده است. به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، روزنامه صهيونيستي هاآرتص به نقل از روزنامه القدس العربي نوشت: اجازه دولت مصر به عبور ناوگاني شامل 12 کشتي از آبراه سوئز و حرکت اين ناوگان به سمت درياي سرخ، خشم مخالفان دولت اين کشور را برانگيخته است. القدس العربي روز شنبه اعلام کرد بيش از 12 کشتي جنگي نيروي دريايي آمريکا شامل يک ناو هواپيمابر و نيز حداقل يک کشتي اسراييلي روز گذشته (جمعه) با عبور از کانال سوئز وارد درياي سرخ شده اند. بنا براين گزارش، هزاران سرباز مصري در امتداد کانال سوئز مستقر شده بودند تا از عبور اين کشتي ها محافظت کنند. کانال سوئز يک آبراه راهبردي مصري است که درياي مديترانه را به درياي سرخ متصل مي کند. طبق اظهار شاهدان عيني، ناوگان جنگي آمريکا بزرگترين ناوگاني است که در سال هاي اخير از اين کانال عبور کرده است. گروه هاي مخالف دولت مصر از دولت اين کشور به خاطر همکاري با نيروهاي آمريکايي و اسراييلي و اجازه عبور ناوگان هاي ياد شده از طريق آبهاي سرزميني اين کشور، انتقاد کرده و خاطر نشان ساخته اند که مشارکت مصر در اين ماجرا يک رسوايي بين المللي است و آنها در برابر اين اقدام سکوت نخواهند کرد. http://www.irna.ir/View/FullStory/?NewsId=1186282

[b]حرکت بزرگ ترین ناوگان جنگی به سمت خلیج فارس : 11 ناو آمریکایی و یک زیر دریایی اتمی اسرائیلی؛عبور این ناوها، با حضور چشمگیر نظامیان مصری و برقراری وضعیت ویژه در کانال سوئز همراه بود.[/b] 12 ناو جنگی آمریکایی و اسرائیلی برای رسیدن به خلیج فارس از کانال سوئز عبور کردند. به گزارش عصر ایران ، روزنامه القدس العربی چاپ لندن به نقل از منابع آگاه نوشت: 11 فروند شناور جنگی (ناو) آمریکا و یک یک زیردریایی اسرائیلی مجهز به موشک های هسته ای صبح دیروز جمعه کانال سوئز را به مقصد خلیج فارس ترک کرده اند. عبور این ناوها، با حضور چشمگیر نظامیان مصری و برقراری وضعیت ویژه در کانال سوئز همراه بود. پیش از این خبرهایی درباره حرکت زیردریایی اسرائیلی دولفین به طرف خلیج فارس منتشر شده بود. شاهدان عینی و منابع آگاه گفته اند که ناوگان آمریکایی شامل چند ناو هواپیمابر و ناوهای حامل خودروها و تجهیزات زرهی از دریای مدیترانه و کانال سوئز به طرف دریای سرخ عبور کردند. مقصد این ناوگان نیز خلیج فارس اعلام شده است. منابع رسمی عبور شناور اسرائیلی را در میان ناوهای آمریکایی تایید نکرده اند. شاهدان عینی و منابع آگاه گفته اند که این ناوگان آمریکایی، در طول چند سال گذشته ، "بزرگترین" بوده است. در همین حال عبدالله السناوی سردبیر نشریه العربی الناصری گفت که مصری ها این بار دست بسته نخواهند ماند تا ببینند که دولت مصر آنها را در رسوایی دیگری یعنی هماهنگی با اسرائیل و آمریکا و باز کردن کانال سوئز برای تجاوز به ایران اسلامی دخالت می دهد. رهبر اخوان المسلمین مصر نیز ضمن هشدار درباره حمله نظامی به ایران گفت: پذیرش چنین موضوعی از سوی جهان عرب و جهان اسلام غیرقابل قبول است و اگردولت ها در برابر اراده واشنگتن و تل آویو تسلیم شدند، ملت ها نباید ساکت باشند. بدوی رئیس حزب الوفد نیز با محکومیت بروز هر گونه حمله نظامی علیه ایران گفت که ملت های کشورهای عربی و اسلامی مخالفت این حمله نظامی هستند . وی همچنین ابراز نگرانی کرد که دولت های عربی و اسلامی در این باره به مانند همیشه تحت سیطره آمریکا قرار بگیرند. در همین حال منابع آگاه در مصر اعلام کردند که این کشور درخواست اسرائیل برای جلوگیری از عبور کشتی های کمک رسان ایران از کانال سوئز را رد کرده است. این کشتی های ایرانی قرار است کمک هایی را برای مردم غزه به این منطقه منتقل کنند. http://asriran.com/fa/news/121642

همه چیز از حمله صهیونیست ها به کاروان آزادی که شامل کمک های بین المللی برای غزه بود، آغاز شد. خشم مسلمانان و ترک ها به دنیای مجازی هم رسوخ پیدا کرد و نتیجه ابن شد که ی[color=blue]ک شهروند مجازی ترکیه ای [/color]برای ابرازتنفر ترک ها در مقاله ای با انتقاد از دولت مجازی ترکیه که طی چند هفته اخیر با رژیم صهیونیستی صلح کرده بودند ، [color=blue]پیشنهاد حذف آنها را از نقشه جهان مجازی داد![/color] این پیشنهاد که به سرعت به صدر مقالات رسید،مورد استقبال ترکها،ایرانی ها و بسیاری از شهروندان دیگر دنیای مجازی قرار گرفت تا جایی که دولتمردان مجازی ترک ناچار به شکستن قرارداد صلحشان با این رژیم شدند و [color=blue]در اقدامی همه جانبه ، با حمایت ایرانی ها ، صرب ها و روس ها و البته برزیلی ها؛ یکپارچه به استانهای مختلف این رژیم حمله کردند.[/color] این حملات چنان جانانه و درهم شکننده بود که این رژیم و متحدانش (آمریکا،کانادا و استرالیا)نتوانستند کاری از پیش ببرند و استان های رژیم صهیونیستی مجازی یکی پس از دیگری سقوط کرد. استان شمالی،حیفا،تل آویو،قدس(اورشلیم)و استان جنوبی مناطق پنجگانه رژیم صهیونیستی بودند که به ترتیب و با اختلاف امتیاز های بالا سرنگون شده و جزئی از خاک ترکیه محسوب شدند.[color=blue][b]شاید لذت بخش ترین این جنگ ها همان نبرد یک روزه استان قدس بود که ایرانی ها بلافاصله پس از پایان آن به هم پیام دادند که قدس آزاد شد![/b][/color] نکته قابل توجه دیگر در روند حذف مجازی این رژیم، عدم تمایل شهروندان هم پیمان برای کمک به آنهاست؛به طوری که همه استفاده کنندگان از این گیم آنلاین میدانند که کشور هایی مثل رومانی،آمریکا،لهستان و اسپانیا که هم پیمان نظامی این رژیم هستند و در جنگ ها با آنها یکی اند،از قدرت بسیار زیادی برخوردارند و توانایی مبارزه با ارتش حمله کنندگان را دارند اما در این دنیا،این حکومت ها نیستند که تصمیم نهایی را میگیرند. شهروندان هر کدام قادرند در یک جنگ با خرید سلاح های باکیفیت تر و جنگ در صحنه آن نبرد به خصوص از منطقه ای دفاع جانانه کرده یا آن را نادیده بگیرند.گویی این نادیده گرفته شدن برای رژیم صهیونیستی مجازی اتفاق افتاده و شاید اقدامات منفور آنها در دنیای واقعی باعث شده در جهانی که رسانه های آن در اختیار عده ای به خصوص نیست، مورد خشم دیگران قرار بگیرند. [color=blue]هر قدر رسانه های حمله کنندگان به شور و هیجان از این اقدام گفتند، رسانه های صهیونیستی این دنیای مجازی با مظلوم نمایی و فقیر خواندن خود، چشم کمک به دیگران داشتند ولی گوش شنوایی پیدا نکردند. تا جایی که در اواخر این نبرد جانانه بسیاری از صهیونیست ها حتی در این فضای مجازی هم فرار را بر قرار ترجیح داده وبه کشور هایی مثل یونان و آمریکا پناهنده شدند![/color] همشهری جوان شماره 264

موفقیت دانشمندان ایران، آمریکا و چین در یک پروژه مشترک هسته‌ای محقق کشورمان از اجرای یک پروژه بین المللی در حوزه جوش هسته ای خبر داد و گفت: در این پروژه محققان کشورهای ایران، آمریکا، استرالیا و چین زیر نظر آژانس موفق به انجام جوش هسته ای بدون استفاده از رادیواکتیو شدند. دکتر محمود قرآن نویس رئیس مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: در حال حاضر سوختی که در نیروگاههای هسته ای برای شکافت هسته ای استفاده می شود رادیواکتیویته است که از بین بردن زباله های این نیروگاهها صدها سال طول می کشد. وی با اشاره به جزئیات این پروژه توضیح داد: در جوش هسته ای، هسته های سبک D -T جوش داده می شود و یک مقدار نوترون آزاد می شود که این نوترون آزاد شده همان رادیواکتیویته است. در این تحقیقات توانستیم با استفاده از "برم و هیدروژن" عمل جوش را بدون رادیواکتیو انجام دهیم. رئیس مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما واحد علوم و تحقیقات خاطر نشان کرد: در حوزه گداخت هسته ای با 16 کشور دنیا پروژه های مشترک دیگری زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی را اجرا کردیم. هدف از اجرای این پروژه دستیابی به انرژی پاک بوده است. قرآن نویس، گداخت به وسیله لیزر و گداخت با میدان های مغناطیسی را از جمله فعالیتهای این مرکز نام برد و یادآور شد: علاوه بر این کرسی گداخت هسته ای از سوی صندوق حمایت از پژوهشگران به این مرکز اعطا شد. مشارکت ایران در اجرای پروژه های تحقیقاتی آژانس مسئول کمیته علمی تخصصی فیزیک نوین با اشاره به بودجه سایر کشورها در حوزه گداخت هسته ای به مهر گفت: آژانس بین المللی انرژی اتمی یک قسمت از برنامه های تحقیقاتی را در زمینه جوش هسته ای به ایران واگذار کرده است که پس از انجام این تحقیقات، نتایج آن در اختیار آژانس قرار داده می شود تا آژانس نتایج این تحقیقات را در اختیار سایر محققان برای اجرا در راکتورهای بزرگ قرار دهد. قرآن نویس، تعداد زمینه های تحقیقاتی واگذار شده به ایران از سوی آژانس را 12 مورد ذکر کرد و افزود: طبق قراردادی که با آژانس بین المللی انرژی اتمی به امضا رسیده زمینه های تحقیقاتی چون اندازه گیری پارامترها در راکتور، مطالعه ناپایداری در محیط پلاسما، بررسی ساختارها، پروب ها و اندازه گیری ناخالصی ها در دیواره ها به ایران واگذار شده است. وی کاربرد پلاسما و لیزر در صنعت در پزشکی، نانوتکنولوژی و کاربرد پلاسما در صنعت نساجی را از دیگر زمینه های تحقیقاتی این مرکز نام برد و گفت: محققان این مرکز در سال 88 موفق به انتشار 91 مقاله ISI و یک ثبت اختراع بین المللی در امریکا شدند. گداخت (همجوشی) هسته‌ای چیست؟ به گزارش مهر، همجوشی عبارت است از جوش هسته های دو اتم سبک تر و تشکیل یک هسته سنگین تر. همجوشی (گداخت) هسته ای یا فیوژن فرآیند عکس عمل شکافت هسته ای است. در فرآیند همجوشی هسته ای هسته های سبک مانند D-T با یکدیگر همجوشی داده شده و هسته های سنگین تر و مقداری انرژی تولید می شود. برای اینکه همجوشی امکان پذیر باشد هسته هایی که در واکنش وارد می شوند باید دارای انرژی جنبشی کافی باشند تا بر میدان الکترواستاتیکی پیرامونشان فائق آیند. بنابراین دماهای وابسته به واکنش های همجوشی فوق العاده بالا است. http://mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1095650

[b]بازتاب جهاني موفقيت محققان ايراني گداخت هسته‌يي[/b] در تحقيقي بين‌المللي با مشاركت محققان دانشگاه آزاد: -فناوري استراتژيك يك تيم تحقيقاتي بين‌المللي شامل محققاني از مرکز فيزيک پلاسما واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي و پژوهشگراني از امريکا، استراليا و چين در موفقيتي قابل توجه به تكنيك گداخت هسته‌يي با کمک اتم هاي هيدورژن و برون دست يافتند كه راه را براي دستيابي به انرژي هسته‌يي پاك به كمك ليزر و بدون نياز به هرگونه مواد راديواكتيو فراهم مي‌كند. به گزارش سرويس فن‌اوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، مهندس اميرحسين ساري، رييس اداره امور آزمايشگاه هاي مرکز فيزيک پلاسما واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي با اعلام اين مطلب خاطرنشان كرد: اين موفقيت تحقيقاتي از درخشان ترين دستاوردهاي علمي مرکز است که در همکاري مشترک با محققاني از كشورهايي چون امريکا، استراليا و چين حاصل شده است. وي با بيان اين مطلب که همواره آرزوي دانشمندان هسته يي توليد انرژي از طريق واکنش هاي هسته يي بوده که سوخت اوليه آن مشکل پرتوزايي نداشته و زباله و پسماند آن نيز مشکل نگهداري و راديواکتيويته نداشته باشد و در حال حاضر مشکلي که در شکافت هسته يي هسته هاي اتم هاي سنگين مانند اورانيوم وجود دارد همين است ادامه داد: در گداخت هسته‌يي (نوع ديگري از واکنش هاي هسته يي) هسته هاي عناصر سبک به يکديگر جوش خورده و دراين فرآيند انرژي آزاد مي شود البته براي غلبه بر دافعه هسته هاي سبک (مانند هيدروژن و يا ايزوتوپ هاي آن) هنگام نزديک شدن به يکديگر شرايط بسيار سختي را بايد فراهم کرد. رييس اداره امور آزمايشگاه هاي مرکز فيزيک پلاسما افزود: اين همان واکنشي است که در خورشيد و ستارگان و هسته کهکشان در حال انجام است. دماي بسيار بالا و جاذبه شديد عمل غلبه بر دافعه هسته ها را ممکن مي‌كند. دانشمندان از چند دهه گذشته تاکنون به فکر ايجاد شرايط لازم براي گداخت هسته ها افتادند. ساري با بيان اين مطلب که در دماي بسيار بالاي لازم براي گداخت (چند ميليون درجه سانتي گراد) ماده در حالت چهارم خود (پلاسما) است تصريح کرد: دو روش براي محصور سازي گداخت هسته اي تعريف شده است که عبارتند از گداخت به روش محصور سازي مغناطيسي (MCF) و گداخت به روش محصورسازي لختي (ICF). در روش اول گازي مانند هيدورژن و ايزوتوپ هاي آن در اثر دريافت انرژي به پلاسما تبديل شده و دماي آن تاحد لازم براي واکنش گداخت بالا مي رود. اعمال ميدان هاي مغناطيسي باعث نگهداري ذرات گريزان از يکديگر تاحد ممکن مي شود؛ به اين ترتيب اين هسته ها به يکديگر جوش مي خورند که محصول آن هيليوم (بدون خطر)، انرژي و تابش الکترومغناطيسي و نوترون است. وي گفت: دانشمندان جهان اين واکنش را از اين طريق با ساخت دستگاه هايي موسوم به توکامک به انجام رسانده اند و جهت مقرون به صرفه کردن آن در حال ساخت يک نيروگاه اوليه به نام ITER در فرانسه هستند که ساخت آن سال 2020 به اتمام مي رسد. آمريکا، اتحاديه اروپا، ژاپن، چين، کره و ... بودجه اين پروژه عظيم را تأمين مي کنند. اين روش نيز مشکلات فراواني در پي خواهد داشت زيرا به تريتيوم ( ايزوتوپ هيدروژن ) به عنوان ماده اوليه احتياج دارد ونيز در محصولات آن نوترون توليد مي شود. ساري اضافه کرد: روش ديگري نيز براي گداخت هسته يي با کمک ليزر وجود دارد که در آن انرژي لازم براي گداخت با کمک برخورد پرتوهاي ليزر بسيار پرتوان با ساچمه هاي حاوي ايزوتوپ هاي هيدروژن تأمين مي شود. وي به روند مطالعاتي اين پرژوه تحقيقاتي با مشارکت مرکز فيزيک پلاسماي واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي با مشارکت دانشمنداني از کشورهاي آمريکا، استراليا و چين اشاره کرد و گفت: عنوان اين تحقيق گداخت هسته يي با هيدورژن و برون با کمک ليزر بوده است که مطالعه آن با موفقيت به اتمام رسيد. ساري ادامه داد: با استفاده از يک شبيه سازي به اين نتيجه رسيده ايم که گداخت هسته يي با کمک اتم هاي هيدورژن و برون، ممکن است. امتياز منحصر به فرد اين روش اين است که نه مواد اوليه و نه محصولات واکنش هيچ کدام پرتوزا نيستند به علاوه در اين واکنش ديگر نوترون توليد نمي شود و آن را به جرأت مي توان يک روش توليد انرژي هسته يي پاک و پايدار تلقي کرد. [b]واکنش هاي بين المللي انتشار نتايج اين مطالعات [/b] مهندس ساري تصريح کرد: واکنش هاي بين المللي انتشار نتايج اين مطالعات پس از انتشار اوليه نتايج اين تحقيقات در يك مجله ISI تحت عنوان Energy and environmental science در تاريخ 23 مارس 2010 در گزارشي در مجله New scientists منعكس شده است. به گزارش ايسنا، وي با بيان اين مطلب که مجله New scientists يکي از معتبرترين مجلات علمي جهان به شمار مي رود افزود: در گزارشي که در رابطه با نتايج کار مرکز فيزيک پلاسما منتشر شد يکي از برجسته‌ترين دانشمندان هسته اي جهان به نام پرفسور استيو هان( Haan )که يکي از پيشروان متخصصين پروژه گداخت هسته يي ليزري NIF در ليورمور ايالات متحده امريکا و برنده مدال ادوارد تلر ( Teller) انجمن هسته يي امريکا است، در مورد اين تحقيق مي گويد: «اين روش به طور بالقوه بهترين مسير براي انرژي گداخت هسته اي است.» نظر علمي اين دانشمند با توجه به سوابق علمي که دارد براي جهان قابل توجه است. او همچنين مي گويد:«نويسندگان اين ايده و تحقيق قبول دارند که کار زيادي در اين زمينه احتياج است.» ساري ادامه داد: سردبير انجمن سلطنتي شيمي - پرفسور يان دي لي - هم در سرمقاله اي تحت عنوان Highlights in chemical technology به نتايج اين کار تحقيقاتي اشاره کرده و براي آن آينده بسيار روشني پيش بيني کرده است. رييس اداره امور آزمايشگاه هاي مرکز فيزيک پلاسما با بيان اين مطلب که براي انجام عملي نتايج اين تحقيق نياز به ليزرهايي با تواني 10 برابر بالاتر از ليزرهاي كنوني است که با توجه به سرعت پيشرفت ساخت ليزرهاي با توان بالا ودر زمان کم اين اقدام در آينده نه چندان دور امکان پذير خواهد بود، گفت: مرکز تحقيقات فيزيک پلاسما واحد علوم و تحقيقات در هر دو زمينه گداخت هسته يي مغناطيسي و لختي در حال فعاليت تحقيقاتي است که در زمينه گداخت هسته يي مغناطيسي با توجه به وجود توکامک کوچکي در اين مرکز IR – T1 به طور تجربي در حال فعاليت علمي در سطح بين المللي با قراردادي منتعقد شده با آژانس بين اللمللي انرژي اتمي در وين است. همچنين اين مرکز صاحب امتياز کرسي پژوهشي در زمينه گداخت هسته يي در کشور نيز است. در اين پروژه تحقيقاتي منحصر به فرد، گروه علمي تحقيقاتي شامل پرفسور هنريش هورا از دانشگاه new south wales استراليا، پرفسور جورج مايلي از دپارتمان هسته اي دانشگاه Illinois امريکا، پرفسور ژان توهي از انيستيتو فيزيک کاربردي و محاسباتي چين و پرفسور قرآن نويس از مرکز تحقيقات فيزيک پلاسما واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي و دانشجويان دکتري اين مرکز مالکي نيا و عزيزي مشارکت داشتند. http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1558638&Lang=P

خبرگزاري فارس: هفت فروند بالگرد آسيب‌ديده با 100هزار نفرساعت فعاليت متخصصان هوانيروز بازسازي شدند. به گزارش خبرنگار دفاعي خبرگزاري فارس، 2 دو فروند بالگرد شنوك در پايگاه چهارم هوانيروز اصفهان و پنج فروند بالگرد آسيب ديده شامل 4 بالگرد پشتيباني و يك فروند بالگرد هجومي كبري در پايگاه هوانيروز كرمانشاه، با بيش از 100هزار نفرساعت فعاليت متخصصان هوانيروز بازسازي شد و به يگان عملياتي هوانيروز پيوست. بالگردهاي شنوك در دوران دفاع مقدس دچار سانحه شده بودند و هركدام از آنها با بيش از 28 هزار نفر ساعت فعاليت به همت كارشناسان و متخصصان هوانيروز در پايگاه چهارم رزمي هوانيروز در اصفهان بازسازي شد. پايگاه چهارم رزمي هوانيروز در اصفهان از نظر نوع تجهيزات و تعداد بالگرد، بزرگترين پايگاه هوانيروز در كشور است و در سال گذشته بيش از 7 هزار ساعت پرواز در قالب پروازهاي آموزشي، ماموريت‌هاي محوله، عمليات مقابله با اشرار و امداد و نجات توسط خلبانان اين پايگاه انجام شده است. همچنين پنج فروند بالگرد آسيب ديده ديگر شامل 4 بالگرد پشتيباني و يك فروند بالگرد هجومي كبري نيز پس از بازسازي در پايگاه هوانيروز كرمانشاه به ناوگان هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران پيوست. اين بالگرد‌ها از سال 84 زمين‌‌گير شده و 3 تا 80 درصد آسيب ديده بودند. متخصصان يگان تعميرات پايگاه هوانيروز كرمانشاه پس از 50 هزار نفر ساعت كار آن را به ناوگان آموزشي و شكاري هوانيروز جمهوري اسلامي ايران برگرداندند. http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8903041695

جام جم آنلاين: دانشمندان موفق به ابداع ماده اي شده اند که مي توان آن را «سياه جديد» ناميد ، ماده اي که تمامي نورهاي دريافتي را واقعا به خود جذب خواهد کرد و در ساخت هواپيماهاي رادار گريز کاربرد دارد. به گزارش نيوساينتيست ، اين ماده «سياه تر از سياه» نمونه اي از مواد مشهور به متامواد است، موادي که از ويژگي هاي نوري متفاوت از مواد طبيعي برخوردارند متامواد از ساختارهاي منظمي از دو يا چند ذره کوچک، کوچکتر از طول موج نوري که با آن در تقابلند تشکيل شده اند همين ساختار داخلي خاص است که ويژگي هاي غير عادي نوري را در اين مواد به وجود مي آورد. محققان دانشگاه پوردو در لافايت غربي ، اينديانا با توجه به اين ويژگي ها دريافتند مي توان متاموادي با ساختار دقيق داخلي که بتواند تمامي تشعشعات الکترومغناطيسي در طيفي خاص به خود جذب کند را طراحي کرد جسمي که از چنين موادي ساخته شده باشد در مقايسه با اجسام سياه معمولي که هميشه مقداري از نور را بازتاب مي دهند، مي تواند به رنگ سياه واقعي ديده شده و تمامي نور دريافتي را جذب کند. اکنون محققان پوردو با همکاري محققان دانشگاه نورفولک در ويرجينيا موفق شده اند چنين ماده سياهي را به وجود آورند اين ماده از کابل هاي 35 نانومتري نقره تشکيل شده که بر روي قطعات يک سانتيمتر مربعي از اکسيد آلومينيوم به ضخامت 51 ميکرومتر کار گذاشته شده اند. محققان دستاورد مطالعات خود را در دو شکل صيقلي و زبر تحت تابش امواج نوري نزديک به مادون قرمز با طول موجي برابر 900 نانومتر مورد آزمايش قرار دادند. تابش اين نور در درجه اي کمتر از 45 درجه از سطح عمود نشان داد سطح صيقلي پس از دريافت نور 20 درصد از آن را بازتاب مي دهد در حاليکه سطح زبر کمتر از يک درصد از نور دريافتي را بازتاب مي دهد. به گفته دانشمندان با تاباندن تمامي بخش هاي طيف الکترومغناطيسي بر روي اين ماده مي توان به چنين نتيجه اي دست پيدا کرد؛ نتيجه اي که از ديد «جان پندري» ، يکي از متخصصان متا مواد در کالج امپريال لندن نتيجه اي جديد و ارزشمند به شمار مي رود. محققان دانشگاه پوردو مي گويند اصلي ترين کاربرد اين ماده در صنايع نظامي و براي توليد تکنولوژي هاي جاسوسي در طيف گيگاهرتزي خواهد بود ، به بياني ديگر با کمک سياه ترين ماده جهان مي توان تجهيزاتي را توليد کرد که رادارها توان ديدن آنها را نخواهند داشت. http://www.afarinesh-daily.com/afarinesh/News.aspx?NID=64917

[img]http://www.esteghamat.ir/pic/A0652031.jpg[/img] ساعت 8 و 15 دقيقه روز دوشنبه 6 اوت 1945- 15 مرداد 1324- هواپيماي آمريکايي 29-B که با دستور مستقيم هري ترومن- رئيس جمهور وقت آمريکا- به پرواز درآمده بود يک فروند بمب اتمي 9000 پوندي با نام رمز «پسر کوچک-LITTLE BOY» را بر فراز شهر هيروشيما رها کرد. حرارت توليد شده از اين بمب چند ميليون درجه سانتيگراد بود. اين گرماي عظيم همه آنچه را که تا شعاع 5/1 کيلومتري محل اصابت بمب قرار داشت، به طور کامل ذوب کرد. بمب اتمي رها شده بر فراز هيروشيما در لحظه اصابت جان بيش از 90 هزار نفر از مردم اين شهر را گرفت و ده ها هزار نفر ديگر تا پايان همان سال -1945- بر اثر جراحات وارده جان باختند. صدها هزار نفر نيز طي چند دهه اخير و در پي آثار تخريبي آن بمباران اتمي، معلول و همراه با بيماري هاي صعب العلاج به دنيا آمده اند. 3 روز بعد از بمباران هيروشيما، آمريکايي ها دومين بمب اتمي با همان مختصات و با اسم رمز «مرد چاق-FAT MAN» را بر فراز شهر ناکازاکي رها کردند و تلفات مشابهي به بار آوردند که رقم انساني اين دو بمب اتمي در اولين دقايق پس از اصابت 220 هزار نفر بوده است. بازخواني پرونده بمباران اتمي هيروشيما و ناکازاکي نشان مي دهد که آمريکايي ها تا چه اندازه وحشي، خونريز، بي رحم و فاقد کمترين ارزش هاي اخلاقي و انساني هستند. اين وحشي گري تاکنون در تمامي دولت هاي بعدي آمريکا نيز به وضوح ديده شده است. هيچ يک از دولت هاي آمريکا طي 65 سال گذشته نه فقط آن جنايت هولناک را محکوم نکرده اند بلکه ادعا مي کنند با بمباران هيروشيما و ناکازاکي به جنگ جهاني دوم خاتمه داده و از کشتار بيشتر در جريان جنگ ياد شده جلوگيري کرده اند! اين ادعاي مسخره و برخاسته از خوي وحشي گري دولت هاي آمريکا در حالي است که جنايت هيروشيما و ناکازاکي بعد از قطعي شدن پيروزي متفقين در جنگ جهاني دوم صورت پذيرفته بود. زيرا از 3 دولت محور آلمان، ايتاليا و ژاپن که در مقابل متفقين قرار داشتند، دولت هاي آلمان و ايتاليا در ژوئن 1945- خرداد 1324- يعني نزديک به 2 ماه قبل از بمباران هيروشيما و ناکازاکي، بدون قيد و شرط تسليم شده بودند، هيتلر، رهبر آلمان نازي در پناهگاه خود دست به خودکشي زده و موسوليني رهبر ايتاليا بازداشت و به جوخه آتش سپرده شده بود و ژاپن درباره شرايط تسليم با متفقين در حال رايزني و گفت و گوي رسمي بود. بنابراين در حالي که دو کشور اصلي و قدرتمند در ائتلاف محور، بي آن که از بمب اتمي عليه آنها استفاده شود، تسليم شده بودند، به کارگيري سلاح اتمي براي وادار کردن ژاپن به تسليم- آنگونه که دولت هاي آمريکا ادعا مي کنند- با هيچ تاکتيک جنگي و منطق نظامي قابل توجيه نبوده و نيست و اين حرکت وحشيانه آمريکا براي هميشه به عنوان يک داغ ننگ بر پيشاني دولت هاي آمريکا باقي است. گفتني است، ژنرال «هنري آرنولد» فرمانده ارتش آمريکا و نيروي هوايي اين کشور در دولت ترومن تاکيد مي کند «هميشه به نظر ما اينطور مي رسيد که ژاپني ها در هرحال سقوط مي کردند و فرقي نمي کرد که از بمب اتمي استفاده شود يا نشود» و ژنرال «ويليام ليهي» رئيس وقت ستاد مشترک ارتش آمريکا اعتراف مي کند که «ژاپن قبل از بمباران هيروشيما و ناکازاکي شکست خورده و آماده تسليم بود. ژاپني ها از دو ماه قبل يعني ژوئن 1945 براي تسليم اعلام آمادگي کرده و با ما در حال مذاکره بودند، بنابراين احساس من آن است که استفاده ما از بمب اتمي چيزي شبيه برخورد آدم هاي وحشي و قرون وسطايي بود». درباره اين جنايت هولناک اگرچه گفتني هاي فراوان ديگري نيز هست که شنيدن آن نشان مي دهد مقايسه اين جنايت با «برخورد آدم هاي وحشي و قرون وسطايي» که در اعترافات ژنرال ليهي آمده، بسيار محترمانه!! است ولي از آن ميان تنها به دو نکته ديگر بسنده مي کنيم، و آن اين که؛ آمريکايي ها پروژه توليد بمب اتمي را با نام «پروژه منهتن» از مدت ها قبل کليد زده بودند و اين پروژه در ژانويه 1945 به نتيجه رسيده بود. «جک مديگان» مشاور وقت وزارت جنگ آمريکا اعتراف مي کند که «دانشمندان آمريکايي آزمايش هاي اوليه خود را با تزريق پلوتونيوم به بيماران و زندانيان و بدون اطلاع آنها آغاز کردند» و در ژانويه 1945، پروژه منهتن با توليد بمب هسته اي به موفقيت رسيد و تاکيد مي کند که «بمب اتمي توليد شده نياز به آزمايش داشت و چنانچه نتيجه آزمايش موفقيت آميز بود، ديگر نيازي به ادامه تحقيق نبود و فرصت آزمايش نيز هميشه به دست نمي آمد»! تا همين جا ميزان اعتقاد دولت هاي آمريکا به انسانيت و حقوق بشر و ده ها ادعاي دهان پرکن ديگر را ارزيابي کنيد! تا به نکته دوم که فقط «يک حرف از آن هزاران است» بپردازيم. روز 20 ژوئن 1945 شوراي عالي سياستگذاري جنگ ژاپن که با حضور امپراتور، وزير خارجه و فرماندهان نيروهاي دريايي و هوايي ژاپن تشکيل شده بود با تسليم ژاپن مشروط به باقي ماندن نظام امپراتوري- يعني درخواستي که بعد از پايان جنگ نيز متفقين پذيرفتند- موافقت مي کنند و اين موافقت را رسما به اطلاع متفقين مي رسانند، اما آمريکا خواستار تسليم بدون قيد و شرط مي شود. برخي از ژنرال هاي آمريکايي از مخالفت آمريکا با درخواست تسليم ژاپن- با حفظ امپراتوري- تعجب مي کنند، چرا که تسليم با حفظ نظام امپراتوري ژاپن، خواسته قبلا اعلام شده آمريکا بود! سه هفته قبل از بمباران هيروشيما و ناکازاکي- اواسط جولاي 1945- ژنرال «رالف بارد» معاون فرمانده نيروي دريايي آمريکا با ارسال نامه اي رسمي براي «استيسون» وزير جنگ، ضمن اشاره به تلفات انساني سنگين و هولناک بمب اتمي و با تاکيد بر درخواست ژاپن براي تسليم، و ضرورت «بازي عادلانه»! توصيه مي کند اکنون که تصميم براي بمباران اتمي ژاپن در حال قطعي شدن است، بهتر است «اطلاعات لازم درباره قدرت تخريبي بمب اتمي اعلام شود» و نتيجه مي گيرد که «ژاپن در حال تسليم به طور قطع بعد از اطلاع از قدرت تخريبي بمب هاي اتمي، بدون قيد و شرط تسليم خواهد شد.» اما اين توصيه کمتر وحشيانه از سوي «ترومن» رئيس جمهور وقت آمريکا رد مي شود و انتشار هرگونه اطلاعات درباره بمب اتمي ممنوع اعلام مي شود. ژنرال «رالف بارد» بعدها در خاطرات خود نوشت: «رد پيشنهاد وي ترديدي باقي نمي گذارد که ادعاي آمريکا درباره استفاده از بمب اتمي براي پايان دادن به جنگ جهاني دوم، فقط مي تواند يک شوخي تلخ - BITTER JOKE- باشد و انگيزه اصلي در اين جنايت هولناک، آزمايش تلفات انساني بمب اتمي و ايجاد رعب و وحشت از قدرت آمريکا در جهان بوده است و....» آنچه گذشت، تنها شرح مختصر و البته مستندي بود از جنايت هولناک آمريکا در هيروشيما و ناکازاکي و انگيزه دولتمردان آمريکا از آن جنايت وحشيانه. آيا هيچ انساني که کمترين بويي از انسانيت - دين و اخلاق و آزادگي و جوانمردي پيشکش!- برده باشد را مي توان يافت که دولتمردان آمريکايي را وحشي، آدمکش، حيوانات درنده زنجير گسيخته و جنايتکاران حرفه اي نداند؟! ممکن است گفته شود که اين جنايت را دولتمردان وقت آمريکا - دوران رياست جمهوري ترومن - مرتکب شده اند و نمي توان همه دولتمردان آمريکايي را اينگونه تلقي کرد! که بايد گفت؛ اگرچه مي توان برخي از دولتمردان آمريکايي را بيرون از اين قاعده دانست ولي اولاً؛ تعداد آنها بسيار اندک بوده و هست و ثانياً؛ اين عده اندک فقط يک استثناء در مقابل قاعده کلي هستند که شرح آن به درازا مي کشد. اما اوباما، رئيس جمهور کنوني آمريکا بي ترديد و به يقين يکي از همان دولتمردان وحشي آمريکاست. تعجب نکنيد، بخوانيد! روزنامه آمريکايي نيويورک تايمز در شماره روز سه شنبه 17 فروردين 89- 6 آوريل 2010- به نقل از اوباما در مصاحبه با اين روزنامه نوشت «من به عنوان رئيس جمهور آمريکا متعهد مي شوم که آمريکا هرگز از سلاح هسته اي عليه رقباي خود که اين سلاح را در اختيار ندارند و به مقررات منع گسترش تسليحات اتمي احترام مي گذارند، استفاده نکند... البته کشورهاي خارج از اين معيار، مانند ايران از استثناهاي اين مقررات جديد خواهند بود»! اوباما، رئيس جمهور مدعي حقوق بشر آمريکا در اين مصاحبه که بازتاب جهاني گسترده اي داشته و خشم بسياري از مجامع رسمي و ملت ها را برانگيخته است، با تلويحي نزديک به تصريح، مردم ايران را به حمله اتمي تهديد مي کند. اکنون با توجه به شرح مختصري که از جنايت وحشيانه و هولناک بمباران اتمي هيروشيما و ناکازاکي گذشت، چه احساسي نسبت به اوباما داريد و آيا در پس آن لبخندهاي مصنوعي، جانوري درنده، وحشي و زنجيرگسيخته اي را نمي بينيد که کمترين نشانه اي از انسان و انسانيت ندارد؟! آدم نمايي که صد البته، حماقت او خيلي بيشتر و غليظ تر از وحشي بودن اوست. وقتي اوباما با شعار «تغيير» و پز حقوق بشري و صلح طلبي به رياست جمهوري آمريکا رسيد، کيهان با بهره گيري از آموزه هاي امام راحل(ره) و خلف حاضر او درباره ماهيت آمريکا با تيتر «آن باز در لباس کبوتر آمد!» به استقبال رياست جمهوري او رفت و هنگامي که در نقاب صلح دوستي از مذاکره با جمهوري اسلامي ايران سخن گفت؛ رهبر معظم انقلاب که بارها نشان داده است، هرجا، همه «مو» مي بينند، ايشان از «پيچش مو» خبر مي دهند، با درايتي مثال زدني و هميشگي فرمودند «دولت جديد آمريکا مي گويد ما مايليم با ايران مذاکره کنيم، ما به سوي ايران دست دراز کرديم، خب! اين چه جور دستي است؟ اگر دستي دراز شده باشد که يک دستکش مخملي رويش باشد، اما زيرش يک دست چدني باشد، اين هيچ معناي خوبي ندارد». و ديروز وقتي با تهديد اتمي آمريکا آنچه را که آقا در خشت خام ديده بودند، همه جهانيان در آينه شفاف مشاهده کردند، ضمن تحقير شخصيت رئيس جمهور بي شخصيت آمريکا فرمودند؛ «اين سخن بسيار عجيب است و دنيا نبايد از آن بگذرد، زيرا در قرن بيست ويکم که قرن ادعاهاي حمايت از حقوق بشر و مبارزه با تروريسم است، رئيس يک کشور تهديد به حمله اتمي مي کند» ايشان با اشاره به تبليغات آمريکايي ها درباره غيرقابل اعتماد بودن برنامه هسته اي ايران، گفتند «غيرقابل اعتماد، آن دولت هايي هستند که بمب اتمي دارند و با بي حيايي ديگران را تهديد به بمب اتم مي کنند بنابراين سخنان رئيس جمهور آمريکا رسواکننده است». اوباما مي داند- يعني به او فهمانده اند- که به قول حضرت امام(ره)، «آمريکا هيچ غلطي نمي تواند بکند» و اظهارات اخير وي قبل از آن که قلدرمآبانه باشد، نشان دهنده وحشت از اقتدار جمهوري اسلامي است. اما اظهارات اوباما برخلاف انتظار وي نه فقط از نگاه جمهوري اسلامي ايران تهديد تلقي نمي شود، بلکه حاوي نکات خشنودکننده اي نيز هست. اين- به زعم اوباما- تهديد، نشان مي دهد که؛ 1- دشمني آمريکا با ملت ايران است. پيش از آن نيز «واين برگر» وزير دفاع وقت آمريکا گفته بود «ايران را به عنوان يک ملت بايد نابود کرد»! رجز خنده داري که ماهيت واقعي آمريکا را برملا مي کند و اين افشاي ماهيت، به نوبه خود موهبت بزرگي براي ايران و همه ملت هاي مسلمان است. 2- اوباما در اظهارات اخير خود اعتراف مي کند که تمامي توطئه ها و سرمايه گذاري هاي آمريکا و متحدانش براي مقابله با ايران اسلامي ناکام مانده و شکست خورده است که تازه ترين نمونه آن فتنه 88 بود. 3- او تاکيد مي کند که آنهمه رجزخواني درباره جنگ نرم و سرمايه هنگفت رسانه اي و جاسوسي که با بهره گيري از وطن فروشان داخلي براي مقابله با ايران اسلامي به کار گرفته بود، دود شده و به هوا رفته است. يعني به قول آقا، مردم ايران نشان داده اند در مقابله با جنگ نرم، نيز به اندازه مقابله با جنگ نظامي و سخت، کارآمد و قدرتمندند. 4- و بالاخره، اگرچه دراين باره سخن بسيار است ولي در محدوده اين يادداشت محدود، اين نکته نيز گفتني است که هرچند ايران اسلامي درپي توليد و بهره گيري از سلاح هسته اي نيست ولي استفاده از سلاح اتمي در دنياي امروز نمي تواند يکجانبه باشد و از کجا معلوم که آمريکا در خاک خود با حملات تلافي جويانه مشابهي روبرو نشود؟ سلاح هسته اي که فقط در اختيار آمريکا نيست. هم اکنون صدها موشک با کلاهک هاي ويران کننده هسته اي به سوي آمريکا نشانه رفته است. به قول حضرت امام(ره) قصه قدرت هاي استکباري شبيه حلقه گرگ هاي درنده است که هريک منتظر کوچکترين حرکت ديگري براي پيشدستي در حمله هستند. و صد البته ايران اسلامي نيز از تمامي قواي خود و ساير ملت هاي مسلمان و فداکار جهان براي حملات پشيمان کننده و ضربات خردکننده عليه آمريکا در همه جاي دنيا استفاده خواهد کرد. بنابراين بهتر است اوباما سخن امام راحل(ره) ما را آويزه گوش کند و ديگر از اين غلط هاي زيادي نکند! حسين شريعتمداري http://www.esteghamat.ir/pages.asp?id=6509

[quote]دوستان چند سوال دارم. با تصویب این قطعنامه تکلیف تولید تانک های T72 در ایران چه می شود؟ آیا محصولاتی دیگری از اقلام تحریمی تحت امتیاز کشور خارجی در ایران تولید می شود ؟ آیا در تولید موشک های بالستیک ایرانی از مواد و قطعات وارداتی استفاده می شود؟(که به نظرمی رسد که این گونه باشد) با این قطعنامه به احتمال زیاد جلوی ورود بسیاری از ماشین آلات ،مواد و قطعاتی که امکان استفاده در صنایع موشکی را دارند،گرفته خواهد شد که باعث می شود بسیاری از صنایع کشور چه نظامی و چه غیر نظامی دچار مشکل شوند.نظر شما چیست؟ در تمام این موارد در نظر داشته باشید این یک تحریم بین المللی است که تمام کشورها باید آن را رعایت کنند.[/quote] البته از نظر تندروهای امریکا و دیگر مخالفین سرسخت [b]باید[/b] رعایت کنند بحرحال هر کشوری به فکر سود خودش است بخوص وقتی که مشتری در مضیقه باشه!