با تشکر از دوستان عزیز میگم حالا اومدیم و حمله اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران ناموفق بود! اونوقت چی آیا باز هم ایران باید پاسخ بدهد یا با توجه به احتمال تصویب قطعنامه علیه ایران!!و مظلوم نمایی اسرائیل و سوء استفاده امریکا و متحدین آیا ما نیز مثل سوریه پاسخی نمی دهیم! راستی شنیدم تو حمله اسرائیل به سوریه پدافند سام 6 سوری ها مثل تماشاتی فقط نگاه کرده!؟ انگارسوریه از روسیه میگ31 هم خریده!

دستت درد نکنه pckho0r جان متنو فقط کپی کرده بودم دیگه نخوندمش عجب اشتباه تابلوای کرده این فارس!! هیمن حالا 6 هزار تا کار می کنه تا 5 سال آینده 5 هزار تا

بابا همون کبوتر ها که رو نیروگاه بوشهر لونه ساخته بودن دیگه [size=24] [/size] خبر خوش هسته ای فروردین 87 http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&p=73926#73926

فقط امیدوارم دوباره اعلام پیشرفتهای جدید هسته ای به خصوص افزایش سانتریفیوژ های نسل جدید احتمالی اخبار و دست آورد های نظامی را تحت تاثیر قرار ندهد یا دوباره به خاطر کاهش تنش رونمایی آنها را به تاخیر نیندازند!

تهران/ واحد مرکزي خبر/ سياسي‌ 87/12/04 اسوشيتدپرس از تهران در خبري فوري اعلام کرد، ايران مرحله مقدماتي راه اندازي اولين نيروگاه هسته اي خود را در بوشهر روز چهارشنبه اغاز مي کند. http://www.iribnews.ir/NewsRoom.aspx?ID=24898546 دلاويز در گفتگو با فارس: [size=18]پيش‌راه اندازي نيروگاه اتمي بوشهر چهارشنبه آغاز مي‌شود[/size] خبرگزاري فارس: سخنگوي سازمان انرژي اتمي خبر داد كه مرحله پيش‌راه‌اندازي نيروگاه اتمي بوشهر روز چهارشنبه آغاز مي‌شود. «محسن دلاويز» در گفتگو با خبرنگار سياست خارجي خبرگزاري فارس با اعلام اين خبر افزود: مرحله پيش راه اندازي نيروگاه اتمي بوشهر روز چهارشنبه با حضور سرگئي‌كرينكو رئيس روس اتم و رضا آقازاده رئيس سازمان انرژي اتمي در محل نيروگاه اتمي بوشهر آغاز مي‌شود. وي همچنين گفت كه مقامات مذكور چهارشنبه در كنفرانسي خبري به سوالات خبرنگاران پاسخ خواهند داد. پيش از اين «الكسي بارادافكين» معاون وزير خارجه روسيه نيز طي مصاحبه‌اي با ريانووستي اعلام كرد كه نيروگاه اتمي بوشهر در زماني كه با ايران موافقت شده است، راه‌اندازي مي‌شود. وي خاطرنشان كرد كه تمامي جزئيات اين پروژه را "سرگئي كرينكو " كه در آينده نزديك به ايران سفر مي‌كند، بررسي خواهد كرد. معاون وزير خارجه روسيه همچنين گفت: به نوبه خود مي‌توانم تاييد كنم كه ما همانند سابق از اين استقبال مي كنيم كه نيروگاه اتمي را در زماني كه مورد موافقت قرار گرفته است راه اندازي كنيم تا آغاز به كار كرده و برق توليد كند. http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8712040752

رد آرمی جان دستت درد نکند بسیار مفید و جالب بود

با تشکر از مدیر گرامی که این تاپیک را انتقال داد

آقا این عکس ها طبق معمول مربوط به ماجرا نیست پس نظر نهایی این کارشناس ها چی شد؟ حالا سرنوشت بقیه ایران140 های خریداری شده ایران ایرتور چی میشه! همشون رو می دن اوراقی !!!!!!!!!!

خود روسها گفته بودن قطعا تا آخر سال 2009 راه اندازی می شه

یاد جنگ جهانی دوم می افتم بخصوص نبرد نرماندی در ۶ ژوئن ۱۹۴۴چه سواحلی!!!!!!! بعد از پایان [b]کنفرانس تهران[/b] مقرر شد که [b]ژنرال آیزنهاور[/b] به فرماندهی کل نیروهای متفقین که می‌بایستی [b]در نرماندی پیاده شوند[/b] منصوب گردد [b]و مارشال مونتگمری انگلیسی [/b]به فرماندهی نیروهای زمینی واحدهای مهاجم به ساحل نرماندی با آیزنهاور همکاری نماید. «ژاک پیرن» در کتاب جنگ جهانی دوم می‌نویسد: «دولت آمریکا تا ۱۹۴۳ اقلام تجهیزات نظامی به این شرح تولید کرده بود: ۲۳۸۰ کشتی جنگی، ۱۳۰۰۰ کشتی باربری، ۸۶۰۰۰ هواپیمای جنگی و ترابری ولی در ۱۹۴۴ که مقرر شد متفقین در ساحل نرماندی فرانسه پیاده شوند، تولیدات جنگی آمریکا از این حد نیز گذشت به طوری که یکصد و شصت هزار هواپیما و یکصد و سی هزار تانک آماده برای نبرد در اختیار داشت. در صورتی که آلمان بیش از چهارهزار هواپیما در اختیار نداشت. بنابراین دولت روزولت دخالت در اروپا را به نفع آمریکا تشخیص داد زیرا اولاً اروپاییان را مقروض آمریکا می‌کرد و ثانیاً بعد از سقوط هیتلر در بازسازی اروپا شرکت می‌کرد و در تصمیم گیری‌های سیاسیون اروپا، دولت آمریکا می‌توانست دخالت مستقیم داشته باشد، بنابراین همه چیز آماده بود تا در ۶ ژوئن ۱۹۴۴ قوای تازه نفس آمریکایی همراه با تجهیزات بسیار زیاد به همراه نیروهای انگلیسی و کانادایی در ساحل فرانسه پیاده شوند.»[b][/b]

از جناب سعید و بابک جان تشکر می کنم دستون درد نکنه زحمت کشیدین

سلام بر دوستان عزیز و سروان بزرگ سایت میلیتاری لطفا این مقاله را کامل بخوانید نکات تعمل برنگیز و دقیقی در آن بیان شده تهیه شده در : معاونت پژوهشهای سیاست خارجی / گروه مطالعات اوراسیا موضوع : سیاسی نویسنده: دکتر محمد فیروزیان معمای خزر آمیزه‌ای است از تنگناهای حقوقی، نگرانی‌های امنیتی و فرصت‌های اقتصادی. از این رو ایران با هر سه چالش در دریای خزر رو به روست. راهکارهای راهبردی ایران پیرامون انتقال انرژی خزر، بحران‌های سیاسی و اجتماعی در حوزه خزر و نیز رویکرد واقع‌بینانه تهران برای رسیدن به اجماع در مورد نظام حقوقی دریای خزر، نقش ایران را در منطقة ”خارج نزدیک“ بهبود بخشیده و امنیت و منافع دراز مدت کشور را فراهم خواهد ساخت. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سیاست‌گذاران تازه کار در مسکو خواب اروپایی شدن را می‌دیدند و از این رهگذر کمتر نسبت به تحولات در مرزهای جنوبی کشورشان حساسیت نشان می‌دادند. با این حال این فرصت برای دیگر بازیگران منطقه مانند ایران و ترکیه چندان به طول نیانجامید و با انتخابات پارلمانی 1993 در فدراسیون روسیه به سرآمد. شاید بتوان گفت دیپلماسی فراگیر تهران در سال‌های آغازین دهه 90، کارکرد پویا و رویکرد پیگیرانه برای تنش‌زدایی با غرب در کنار کمک‌رسانی به همسایگان شمالی خود، توان تأثیرگذاری کشور را در چانه زنی پیرامون ترتیبات حقوقی – امنیتی و اقتصادی منطقه ”خارج نزدیک“ افزایش می‌داد. سیاست ایران در آن برهه چنین بود که برای جلوگیری از نفوذ آمریکا در منطقه می‌بایست اقتدار روسیه پذیرفته شود. از همین‌رو تهران بر آن شد تا روابط خود با همسایگان شمالی، البته در کنار گسترش روابط خوب با روسیه سازماندهی کند. این در حالی است که ترکیه با درک شرایط دوران گذر با آنکه ارمنستان و کردستان آشوب زده را بسان دیواری گسترده پیش روی خود برای دستیابی به دو سوی حوزه خزر داشت توانست با بهره‌گیری از پشتیبانی همه جانبه آمریکا نفوذ سیاسی، فرهنگی و اقتصادی خود را در مرزهای شمالی ایران – مرزهای جنوبی روسیه – گسترش دهد. سوداگری آنکارا در بازسازی امپراطوری نوین عثمانی، این بار با سبک سکولار و با نام ترکستان بزرگ، زمانی با بن‌بست رو به رو شد که روس‌ها به خود آمده و با رویکرد ارواسیایی تلاش کردند اقتدار گذشته را در ”خارج نزدیک“ و به ویژه در دروازه استراتژیک قفقاز نوسازی کنند. با این همه در پی بازسازی سیاست خارجی روسیه به سوی اوراسیاگرایی و سازماندهی CIS، روابط ایران و ترکیه نیز در سطح منطقه در چارچوب اکو به سوی همگرایی گرایش پیدا کرد. پیرامون ساختار حقوقی نوین دریای خزر، ایران تا سال‌های پایانی دهه 90 میلادی اساساً بر اعتبار معاهدات 1921 و 1940 به عنوان اولویت برتر پافشاری می‌کرد. ایران همچنان معتقد است تا هنگام اجماع کشورهای صاحلی در خصوص رژیم حقوقی جدید می‌بایست به نظام فعلی پایبند باشند. البته طی دهه‌های گذشته تهران مواد 5 و 6 معاهده 1921 که براساس شرایط آن زمان در راستای تضمین امنیت اتحاد جماهیر شوروی طرح شده بود را مطابق شرایط فعلی و منافع ایران ندانسته و آن را بی‌پایه اعلام کرده است. معاون وزیر خارجه ایران در سال 94 در مصاحبه اختصاصی پیرامون مسائل خزر تأکید می‌کند که کشورهای ساحلی می‌بایست بر روی رژیم حقوقی دریا در زمینه اکتشاف منابع، اکو سیستم، کشتیرانی و ماهیگیری به اجماع برسند و پس از تعیین رژیم حقوقی نوین نمی‌بایست به طور یک جانبه وارد ترتیبات استخراج منابع زیر بستر دریا شوند. او یادآوری می‌کند که چنین ابتکارات یک طرفه موجب واگرایی ونزاع بین کشورهای ساحلی خواهد شد. در ادامه او می‌گوید تهران معتقد است که می‌بایست یک حوزه ملی اقتصادی برای زیر بستر دریا تعیین شود و مکانیزم مشخصی برای استخراج منابع دریا در حوزه‌های مشترک تنظیم گردد شاید امروز روشن شده باشد که تأکید بر نظام مشاع دریا دست کم پس از رویکرد اوراسیاگرایانه روسیه از 1993 چندان جایگاه عملی نداشته است. گذشته از این چنین نظامی چه برای کشورهای تازه استقلال یافته حوزه دریای خزر و چه برای شرکت‌های فرامنطقه‌ای که اکنون حضور آنها با سرنوشت سیاسی کشورهای منطقه ”خارج نزدیک“ گره خورده است دیگر جذابیتی ندارد. آن چنان که گفته شد ایران همواره نسبت به معاهده 1921 ملاحظات امنیتی داشته است و دقیقاً در همین راستا است که از 1997 تهران با فراهم شدن زمینه‌های گسترش روابط با غرب جداسازی مرزهای دریایی کشور از فدراسیون روسیه را در گفتگوهای مربوط به رژیم حقوقی دریا دنبال کرد. از همین جا سیاست ایران به ارامی به سوی تأکید بر تعیین مرزهای یکسان ملی در دریای خزر گرایش پیدا کرد. نکته زیرکانه‌ای که تهران به آن توجه داشت آن بود که ایران رسماً و آشکارا نظام فعلی را ناکارآمد و غیرواقعی عنوان نکرد؛ بلکه یک ”اگر“ سیاسی را برای خود محفوظ داشت. رئیس جمهور خاتمی طی نطقی در تابستان 2000 با طرح موضوع تقسیم دریا به طور برابر برای پنج کشور ساحلی خزر پیشنهاد کرد اگر اجماع بر تقسیم دریا باشد می‌بایست زیر بستر و روی بستر دریا به صورت مساوی از قرار 20 درصد تقسیم شود[2]. البته برخی از صاحب‌نظران ایرانی برآنند نه در صورت اجماع بر تقسیم دریا می‌توان با بهره‌گیری از آراء دیوان بین‌المللی در مورد حوزه‌های آبی مشابه سهم عادلانه پنج کشور را مشخص کرد متأسفانه برخی از تحلیل‌گران کشورمان با طرح آنکه ایران پس از فروپاشی شوروی در واقع در مورد نیمی از دریا دارای حق است و تنها آن نیم دیگر می‌تواند بین چهار کشور به جای مانده از امپراطوری شوروی تقسیم شود به شبه بی‌ثباتی سیاست کشور در دریای خزر دامن زده و شتابزده از انتخاب تقسیم دریا دفاع کردند. البته چنین داوری بدون درک معادلات سیاسی بین‌المللی و توان ایران در مواجهه با آن صورت پذیرفته است. گذشته از آن طرح 50 درصد دریا برای ایران بیانگر ناسیونالیسم افراطی است که قطعاً مبنای حقوقی نمی‌تواند داشته باشد؛ چه که رعایت انصاف در مورد ترکمنستان و آذربایجان نمی‌شود. واقعیت آن است که دولت ایران از پایان دهه 90 نسبت به اجماع پنج کشور ساحلی خزر بر روی تقسیم عادلانه دریا امیدی نداشته واز این‌رو در سال‌های اخیر بدون توجه به نظام فعلی دریا تلاش کرده است در حوزه‌های مورد نظر خود فراتر از خط فرضی حسین قلی – آستارا به فعالیت‌های آکتشافاتی بپردازد؛ البته تا آنجا که به بحران در روابط با چهار کشور دیگر ساحلی نینجامد. چنین رویکردی نشان می‌دهد که ایران اجازه نخواهد داد خط فرضی به عنوان مرز دریایی کشور شناخته شود و بنا دارد قبل از آنکه ماجرای تقسیم دریا جدی شود جای پای خود را ورای آن خط فرضی محکم‌تر کند. بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت ایران در 9 مارچ 2001 بر آغاز فعالیت‌های اکتشافی ایران در حوزه‌های مورد نظر در دریای خزر تأکید کرد[3]. به دنبال تلاش آذربایجان و قزاقستان برای توسعه حوزه‌های دریای یخود، ایران در 15 دسامبر 1998 شرکت اکتشاف و تولید خزر را زیر پوشش شرکت ملی نفت ایران تأسیس کرد. این شرکت ایرانی قرارداد مهمی را برای مطالعه 10000 کیلومتر مربع از آب‌های ناشناخته حوزه ایرانی دریای خزر با شرکت‌های انگلو – داچ شل و لاسموی انگلیس امضا کرد. بنابه گفته وزارت انرژی آمریکا ایران توانسته است 40 حوزه نفتی را به ارزش 3 بیلیون بشکه در آب‌های خود شناسایی کند[4]. ایران در سال‌های اخیر نیز برای اکتشاف نفت در دریای خزر قراردادی به ارزش 226 میلیون با شرکت سوئدی امضا کرد. این پروژه شامل تأسیس یک سکوی حفاری در مازندران است[5]. شاید بتوان گفت که خیلی پیش از اینها تهران نسبت به اراده ناپایدار و شکننده همسایگان شمالی خود بدگمان بوده است. به این خاطر تهران همواره تلاش کرده است به هر شکل ممکن وارد ترتیبات مربوط به انرژی دریا شود تا با گره زدن منافع خود با منافع دیگر کشورهای ساحلی و شرکت‌های خارجی نقش بهتری را در حوزه دریای خزر ایفا کند. البته در این بین تهران با حفظ ادعای حقوقی خود مبنی بر لازم‌ الاجرا بودن رژیم حقوقی فعلی، در راستای تأمین حقوق و تضمین حضور خود در ترتیبات دراز مدت اقتصادی حوزه خزر عملاً ابتکارات انعطاف‌پذیر پویایی را در برنامه کار خود قرار داد. نمونه بارز چنین سیاستی تلاش ایران برای سهم گرفتن در پروژه ”قرارداد قرن“ آذربایجان بود که البته سهم ایران در اثر فشار آمریکا باز پس گرفته شد. همچنین در 1997 ایران و قزاقستان قراردادی امضا کردند مبنی بر آنکه قزاقستان سالانه 2 میلیون تن نفت خود را به ایران سوآپ کند و ایران به همان میزان از نفت خود در خلیج فارس برای قزاقستان بفروشد. در پایان همان سال 200 کیلومتر خط لوله گاز طبیعی از حوزه گازی کورپی ترکمنستان به کردکوی ایران بازگشایی شد. طبق برنامه می‌بایست در آغاز 2 بیلیون متر مکعب گاز انتقال یابد که در سال 99 به 4 بیلیون متر مکعب افزایش می‌یافت. همچنین ایران و ترکمنستان برای انتقال 30 بیلیون متر مکعب گاز ترکمنستان از طریق ایران به ترکیه موافقت کردند. ایران برای خرید گاز مایع ازبکستان نیز با آن کشور مذاکراتی را آغاز کرد[6]. شاید بتوان ادعا کرد که تاکتیک یک گام به پیش و یک گام به عقب ایران در ترتیبات کشف، استخراج و انتقال انرژی دریای خزر دقیقاً در مواجهه با سیاست‌های دو پهلوی مسکو صورت گرفته است. سیاست‌گذاران کرملین پس از یک دوره کوتاه بازسازی سیاسی در فدراسیون روسیه از نیمه دوم دهه 90 سعی کردند از همه اهرم‌های فشار خود در سطح منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای استفاده کنند. تأکید روس‌ها بر لازم الاجرا بودن قراردادهای 1921 و 1940 در کنار تلاش برای سهم گرفتن در پروژه‌های چند ملیتی نفتی در حوزه خزر، طرح پیشنهادی آنها برای تقسیم زیر بستر دریا و توافق با قزاقستان و آذربایجان بر همین اساس و سرانجام ایجاد پایگاه‌های نظامی در قفقاز جنوبی و در نزدیکی راه انتقال انرژی به سوی غرب نمونه‌های بارزی است از دوگانگی در سیاست مسکو در حوزه خزر از زمانی که نهاد نخست‌وزیری و وزارت انرژی روسیه در برابر وزارت خارجه آن کشور به ظاهر با اتخاذ دو سیاست مختلف اهداف کشورشان را در ”قرارداد قرن“ پیگیری کردند تا سال 2001 که شورای امنیت فدراسیون روسیه مصمم شد به گونه‌ای فعال‌تر نسبت به تقسیم دریای خزر وارد گود شود، مسکو همواره تلاش کرده است حضور همه جانبه واقتدار خود را در حوزه خزر افزایش دهد. روس‌ها همواره مخالف آن بودند که رژیم جدید دریا براساس تقسیم زیر بستر و روی بستر به حوزه‌های اختصاص ملی تنظیم شود چه که در آن صورت روس‌ها مرزهای آبی خود را با ترکمنستان و ایران از دست داده و عملاً کنترل خود را بر دریای خزر از کف می‌دهند. روس‌ها با تأکید بر اعتبار مواد 5و 6 قرارداد 1921 نشان داده‌اند که دیپلماسی اعمال فشار روانی بر ایران را به عنوان ابزاری برای تقویت مواضع خود در حوزه خزر و به ویژه در قفقاز می‌دانند. قفقاز در واقع نبض استراتژیک روسیه به سوی جنوب است. در نوامبر 1996 روسیه طرحی را پیشنهاد کرد براساس آنکه هر یک از پنج کشور ساحلی 45 مایلی حق اختصاصی بر حوزه‌های نفتی داشته باشند و روی بستر آب مشاع بماند. شاید بتوان گفت تلاش آذربایجان برای استفاده بیشتر از نفت خزر و نمایان شدن علاقه وافر شرکت‌های نفتی بین‌المللی برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های انرژی خزر از یک سو و پدیدار شدن بحران‌های منطقه‌ای که نقش سازمان اوپک را افزایش داده و این امر به خودی خود به گران شدن نفت کمک کرد از سوی دیگر روس‌ها را متقاعد ساخت که با طرح پیمان‌های دو جانبه در مورد استفاده از منابع دریای خزر توان خود را در بازار پرسود انرژی بالا ببرند. احتمالاً غربی‌ها نیز با این رویکرد روس‌ها چندان مخالفتی ندارند. به هر روی حضور بهتر روسیه در بازار انرژی می‌تواند اوپک را کمرنگ ساخته و نیز تأمین منافع روس‌ها در دریای خزر می‌تواند ایران را هر چه بیشتر در هرگونه ترتیبات اقتصادی و امنیتی حوزه خزر به انزوا و انفعال بکشاند. با چنین رهیافتی مسکو وارد بازی تقسیم دریا شد و سعی کرد طی سال‌های نیمه دوم دهه 90 نگرش، اراده و توان کشورهای حوزه خزر را در مورد ساختار قانونی دریا بازشناسی کند. [b]فرمول MML [/b]که از سوی روس‌ها پیشنهاد شد و بر همان پایه روس‌ها با قزاق‌ها در 6 جولای 1998 و با آذری‌ها در 23 سپتامبر 2002 به توافق ریدند بر سه پایه استوار است: - تقسیم زیربستر دریا براساس خط میانی با فاصله یکسان از ساحل کشورهای حاشیه خزر؛ - تعیین حدود مرز دریایی کشورها براساس توافق با در نظر گرفتن برخی عناصر طبیعی مانند ارتفاع زیر بستر و یا عوامل دیگری مانند وجود تأسیسات؛ - مشاع بودن آب‌های سطحی دریا برای کشورهای حاشیه خزر. این فرمول منافع روس‌ها را از همه جهت تضمین می‌کند چرا که روسیه نزدیک به 20 درصد از زیربستر دریا سهم خواهد برد، کشتی‌های پیشرفته ماهیگیری رویه در طول سال می‌توانند در سراسر دریا به ماهیگیری بپردازند و نیز از آنجا که روسیه تنها قدرت نظامی دریایی در دریای خزر به شمار می‌رود مطابق این فرمول روسیه مرز دریایی خود با ایران و ترکمنستان را از دست نخواهد داد. این فرمول به چند دلیل منافع و امنیت ایران را تضمین نمی‌کند: - مطابق این فرمول سهم ایران از زیر بستر دریا تنها 13 درصد خواهد بود؛ - حوزه ایران دارای منابع شناخته شده نفت و گاز نیست و بیشتر ذخایر نفت در حوزه‌های آبی قزاقستان و آذربایجان قرار می‌گیرد؛ - حوزه ایران بسیار عمیق بوده که کار اکتشاف و استخراج را مشکل می‌کند؛ در عین حال این مدل امکان فعالیت مشترک کشورهای ساحلی خزر در امور اکتشاف و استخراج نفت و گاز را تضعیف می‌نماید. این در حالی است که فعالیت‌های مشترک نه تنها موجب همگرایی خواهد شد بلکه ایران از تجربیات این کشورها به ویژه روسیه و آذربایجان در امر اکتشاف و استخراج انرژی خزر بهره‌مند خواهد شد. از دیگر سو قانون مجازات آمریکا برای کشورها و یا شرکت‌هایی که بیش از 20 میلیون دلار در صنعت نفت و گاز ایران سرمایه‌گذاری کنند موجب شده که ایران به تنهایی نتواند فعالیت‌های نفتی خود را در حوزه خزر توسعه دهد. در نهایت براساس این فرمول ایران با روسیه مرز دریایی خواهد داشت که با در نظر گرفتن تأکید روسیه بر اعتبار مواد 5 و6 قرار داد 1921 در واقع امنیت ایران توسط نیروی دریایی روسیه که دارای 100 ناو جنگی در دریای خزر است در معرض تعرض باقی می‌ماند می‌توان گفت دولت ایران معتقد است در شرایط فعلی – که دست کم توافق سه کشور حاشیه جنوبی دریای خزر بر روی حوزه‌های ملی هر یک چندان آسان نیست – و در حالی که کشور از منابع عظیم نفت و گاز در خاک خود برخوردار است؛ تهران نیازی ندارد بر پیگیری گفتگوهای بی‌پایه تأکید کند تا مبادا در فضای انزوای ناخواسته به نظام حقوقی دیگری تن بدهد که منافع ایران را تأمین نمی‌کند. منابع نفت و گاز ایران برابر کل منابع دریای خزر تخمین زده شده است. اکتشاف و استخراج در بسیاری از مناطق در خاک ایران ساده‌تر و عملی‌تر است. اخیراص منابع عظیم نفت و گاز در حوزه ایرانی خلیج فارس شناسایی شده که احتمالاً مناسبات انرژی جهان را دستخوش تغییر خواهد ساخت. گفته می‌شود سراسر مناطق شمالی ایران از آذربایجان تا خراسان دارای منابع انرژی است که تاکنون مورد بررسی جدی قرار نگرفته است. [b]شاید بتوان تنها راه برون رفت از این مشکل را این گونه بر شمرد: [/b] - آگاه ساختن ایرانیان نسبت به حقوق خود در حوزه خزر، امکانات و مشکلات کشور و نیز خطرات پیش‌رو در معادلات خزر؛ - گره زدن منافع اقتصادی ایران به ویژه در امر انتقال انرژی با سه کشور قزاقستان، آذربایجان و ترکمنستان. در این راستا ایران نباید از کمک مادی به این کشورها دریغ کند؛ - تلاش ایران برای تأسیس دانشگاه منطقه‌ای دریای خزر بهویژه در یکی از استان‌های شمالی کشور؛ - در کنار تلاش برای عملیاتی شدن CASCO ایران باید سعی کند تا دفتر مرکزی برنامه محیط زیست دریای خزر CEP‌ به تهران انتقابل یابد. [b]آلودگی‌های عمده دریا از سه امر نشأت می‌گیرد: [/b] - آلودگی‌های شیمیایی از طریق رودخانه‌های روسیه؛ - معضلات اکولوژیکی تحت تأثیر بالا آمدن آب؛ - فعالیت‌های نفتی دور از ساحل. با عنایت به اینکه روسیه سهم بزرگ در افزایش آلودگی دریای خزر دارد می‌توان نگران بود که دفتر محیط زیست دریای خزر CEP‌ که در مسکو واقع است نسبت به ایجاد ترتیبات و وضع قواعدی که فعالیت‌های خسارت با روسیه را محدود کند توجه جدی نخواهد داشت. استخراج نفت و پالایشگاه‌های قدیمی در باکو و سومگایت در جمهوری آذربایجان و نیز حوزه‌های نفتی دور از ساحل و تأسیسات پتروشیمی آن کشور و همچنین مواد جامد و مایع رادیو اکتیو نزدیک تأسیسات اتمی گوروسکایا در جمهوری قزاقستان خطرات جدی را برای اکوسیستم دریا و مردم حاشیه دریا فراهم آورده است. متأسفانه طبیعت دریای خزر به گونه‌ای است که آلودگی‌های آب‌های شمالی دریا به سمت آب‌های جنوبی دریا و سواحل ایران انتقال می‌یابد. آن گونه که دکتر آقایی دیبا معتقد است باید ترتیباتی اتخاذ شود تا شرکت‌های حفاری غربی استانداردهای خود را که در دیگر نقاط از جمله دریای شمال رعایت می‌کنند در فعالیت‌های خود در حوزه خزر نیز رعایت کنند. نکته دیگر قابل تأمل همانا نگرانی‌های ژئوپلیتیک ایران است. ایران در دو سوی شرق و غرب همسایگان بی‌ثبات دارد. همسایگان جوان ایران در شمال اراده سیاسی مستقل ندارند و حضور نظامی آمریکا در کنار دروازه‌های کشور، تهران را ناچار به دیپلماسی واکنشی ساخته است. زمانی گورباچف در مقام دبیرکل حزب کمونیست اتحاد شوروی اعلام کرده بود که ایالات متحده همسایه روسیه در شمال پاسیفیک است. اکنون در فضای جهانی شدن اقتصاد، انفجار اطلاعات و گستردگی ارتباطات و نیز نیاز روزافزون ملت‌ها به تکنولوژی پیشرفته روز باید گفت سرنوشت کشورهای دور و نزدیک به هم گره خورده است. در واقع ایالات متحده در ”خارج نزدیک“ و در خلیج فارس همسایه تأثیرگذار ایران است. از این‌رو نمی‌توان نقش آن کشور را در معادلات امنیتی – اقتصادی و سیاسی منطقه نادیده گرفت. آمریکا از اواخر دهه 80 میلادی به این سو عمیقاً به دنبال آن است که وابستگی اقتصاد جهانی به منابع و آبراه انرژی خلیج فارس را کاهش داده، سازمان اوپک را کنترل کرده و راه‌های انتقال انرژی از خاومیانه را متنوع سازد. برخلاف این واقعیت ژئواستراتژیک که ایران در مرکز شاهراه انرژی جهانی است؛ کاخ سفید هیچ علاقه‌ای ندارد که ایران به صورت کانون مبادلات انرژی ”خاورمیانه بزرگ“ در آید. چنین رویکردی احتمالاً پس از بهبود روابط دو کشور نیز دنبال خواهد شد. انتقال انرژی خزر به بازارهای جهانی زمانی از ارزش اقتصادی بالا – با ضریب هزینه پایین – برخوردار خواهد شد که بخش قابل توجهی از این منابع از راه ایران مبادله شود. ایران هم نیاز دارد تا بخش بزرگی از انرژی حوزه خزر را در شمال کشور مصرف کند. از نقطه‌نظر فنی ایران توان آن را دارد که با احداث خطوط لوله کوتاه در خاک خود وتغییر مسیر لوله‌های نفت علی و بازسازی پالایشگاه‌های فعلی انتقال حجم بزرگی از انرژی خزر را از خاک خود در کوتاه‌ترین زمان عملی سازد. البته این نکته قابل درک است که ایران در راستای حفظ روابط خوب همسایگی با روسیه منافع این کشور را در ترتیبات انرژی منطقه خزر مهم تلقی خواهد کرد. با نگاهی انتقادی به طرح انتقال انرژی از مسیر شرق به جنوی (از راه ترکمنستان و افغانستان) باید گفت ترکمنستان، ایران را امن‌ترین – نزدیک‌ترین و ارزان‌ترین راه برای انتقال انرژی خود به بازارهای آزاد جهانی چه به سمت جنوب و یا به سمت غرب می‌شناسد. شناسایی عادلانه مرز دریایی بین دو کشور ایران و ترکمنستان می‌تواند آذری‌ها را به انعطاف در برابر دو همسایه خود در حاشیه جنوبی دریای خزر تشویق کند. اگر ترکمن‌ها واقعیت را سرلوحه کار خود قرار داده و خط فرضی آستارا – حسین قلی را میراث تحمیلی روس بدانند، قطعاً زمینه برای تفاهم بین تهران – عشق‌آبا فراهم خواهد شد. نظر به آنکه ترکمنستان منابع بزرگ نفتی در محدوده دور از ساحل در دریای خزر ندارد؛ و بلکه منابع گسترده گاز آن در خاک کشور قرار گرفته احتمالاً می‌توان بر روی توافق با آن کشور بیشتر امیدوار بود. نزدیکی تهران – عشق‌آباد بدون شک قزاق‌ها را تشویق خواهد کرد که وارد ترتیبات جدید دراز مدت انتقال انرژی از مسیر ایران شوند. از همین‌رو اگر طرح انتقال انرژی آسیای مرکزی از راه افغانستان و پاکستان به عنوان آلترناتیو قابل توجیه وارد فاز اجرایی شود، ایران آخرین فرصت‌ها را در حفظ منافع ملی خود در حوزه خزر از دست خواهد داد. بدون شک قدرت چانه‌زنی ایران در تقسیم دریا تا حدود زیادی بسته به آن است که تهران بازیگران نفتی و دولت‌های سرمایه‌گذار را متقاعد کند که انتخاب راه ایران در کنار راه‌های دیگر به عنوان راهی ارزان و امن می‌بایست مورد استفاده قرار گیرد. انتقال انرژی از راه افغانستان پس از سقوط طالبان دیگر به عنوان یک انتخاب مورد بازبینی کشورهای آسیای جنوبی و خاور دور قرار گرفت. پرویز مشرف طی سفرش به آمریکا پس از سقوط طالبان بر این انتخاب تأکید کرد. حامد کرزای در 30 می 2002 طی ملاقاتش با مشرف و نیازف سعی کرد تا این طرح را تشویق کند. الیزابت جونز معاون وزیر خارجه آمریکا در 31 ژانویه 2002 در عشق‌آباد به نیازف رئیس جمهور ترکمنستان گفت که آمریکا از اقدام شرکت‌های خصوصی برای ساختن لوله‌های انرژی از این مسیر حمایت می‌کند. آمریکا نسبت به اقدام بانک توسعه آسیایی برای تأمین بودجه پروژه مطالعاتی این مسیر اظهار خوشنودی کرد. سفیر آمریکا در ترکمنستان این مسیر را به عنوان انتخابی برای کاستن نفوذ ایران و روسیه در منطقه تعبیر کرد[8]. این در حالی است که از سوی وزارت خارجه ایران حمایت‌هایی نسبت به این مسیر در جهت کمک به مردم فقیر افغانستان شنیده شده است. مطابق این پروژه 2 میلیون دلاری با ساخت 460/1 کیلومتر لوله، گاز طبیعی ترکمنستان از حوزه دولت آباد به افغانستان و سپس به مولتان در پاکستان منتقل می‌شود. غربی‌ها در صورت سرمایه‌گذاری و کمک تکنولوژی به ساخت این لوله احتمالاً مایلند کنترل توسعه اقتصادی خاور دور به ویژه چین و آسیای جنوبی را در اختیار بگیرند. هر آینه غربی‌ها بیش از هر چیز معتقد به متنوع ساختن راه صدور انرژی هستند تا به ویژه نفوذ اپک بر بازار انرژی را کمرنگ کنند. در برابر غربی‌ها که دیپلماسی تنوع خطوط انتقال انرژی را به عنوان یک سیاست راهبردی در سر دارند؛ روس‌ها در صورت انتخابهر مسری برای انتقال انژری آسیای میانه به سوی جنوب از راه ایران یا افغانستان دو فرصت را از دست خواهند داد. نخست آنها گاز ترکمنستان را که اکنون به روسیه منتقل می‌شود از دست خواهند داد و بلکه نسبت به منابع گاز ازبکستان نیز بی‌نصیب خواهند ماند. علاوه بر این روسیه درآمد ناشی از ترانزیت انرژی آسیای میانه از خاک خود را از دست خواهد داد. با این همه اگر غربی‌ها و قدرت‌های اقتصادی جنوب و شرق آسیا نسبت به تأسیس خطوط لوله جنوبی تصمیم بگیرند، آنگاه با فراهم ساختن کمک‌های مادی و فنی برای روسیه چه بسا بتوانند روس‌ها را وارد جرگه خود سازند. به ویژه آنکه روسیه علاقه‌مند است جای بزرگترین تولید کننده نفت یعنی عربستان را در بازار انرژی جهان بگیرد و ممکن است در آینده علاقه‌مند شود بخشی از انرژی خود را از راه جنوب صادر کند. پی‌نوشت‌ها [1] - Bahman Aghai Diba, The low and politics of the Caspian Sea in the 21st. century, IBEX Publishers, Maryland, 2003, pp. 34-35. [2] - Ibid. p. 37. [3] - Ibid. p. 38. [4] - Gulshan Dietl, Remapping global energy: the Iranian options, Jawaharlal Nehru University, New Delhi, 2002, p. 8. [5] - Bahman Aghai Diba, Op.cit.p.74. [6] - Gulshan Dietl, Op.cit.p.5. [7] - Bahman Aghai Diba, Russian – Azerbaijan agreement in the Caspian Sea: what does it mean for Iran, Article presented at the seminar/ Gulshan Dietl. Op.cit.pp. 7-8. [8] - http.//www.gasandoil.com, 06-02-02. پایان!

این تاپیک ما هم کپک زد! اقا هر کی اینو خونده یه پستی بزنه این مقاله بیاد رو اسکرول حالا نخوندش هم پست بزنه بد نیست

نظر یکی از مسئولین در باره این حادثه: با توجه به اینکه مدت زمان زیادی از این اتفاق تلخ نمی گذرد نمی توان قضاوت عادلانه ای در مورد آن نمود ولیکن در مورد کیفیت این هواپیما(نظر شخصی)می توان به این نکته اشاره نمود که از کیفیت مناسب پروازی برخوردار است و اگر مشاهده می فرمائید تعدادی از آنها در ایران سقوط نموده شاید دلیل آن مشکلات و کمبود های علمی و تخصصی کارشناسان ما می باشد زیرا زیر ساخت های صنایع نظامی ما غربی است از اینرو حتی پرواز با هواپیماهای شرقی برای خلبانان ما که عمدتا آموزش دیده تعالیم غربی هستند کمی دشوار می باشد.در مورد موتور نیز باید خدمتتان عرض نمایم این موتور تقریبا موتور ارتقاءیافته میل ۲۴ و میل ۱۷ می باشد که این هلی کوپتر ها در تمامی نقاط جهان بخصوص در کشور های آفریقائی(به دلیل ارزانی نسبت به رقبای غربی)امتحان خود را پس داده اند.در مورد ادامه مذاکرات نیز باید خدمتتان عرض نمائیم ما چاره ای جزء ادامه مذاکرات با طرف اکراینی نداریم زیرا سایر شرکت ها عملا هیچ گونه ارتباطیبا ما ندارد و با وجود پیشنهاد های وسوسه آور ما علاقه ای از خود نشان نداده اند. در این شرایط و در اقدامی فوری می بایست تمامی پرواز های این هواپیما در کشور ممنوع و علل این سقوط ها با حوصله بررسی و نتایج آن روشن شود.

واقعا عجیبه هنوز هواپیمای ایران140 سقوط نکرده خبر گزاری ها اعلام کردن ایران140 سقوط کرد عجب سرعتی !! جالبه هنوز کارشناسان به محل اعزام نشده اند که دلایل سقوط نیز از ناحیه خبرگزاری ها اعلام می شود! بحر حال ما نباید از این اتفاقات نه نا امید شویم و نه خودمان را گول بزنیم ما تازه اول راه هستیم و باید از شکست ها پلی به سوی پیروزی و موفقیت بزنیم! هزینه های مادی و معنوی این گونه سرمایه گذاری ها بعلاوه انقلاب و رنسانسی که می تواند در صنعت هوایی کشور ایجاد کنه نباید تحت تاثیر اینگونه وقایع غیر قابل پیش بینی قرار بگیره برای کشور مسلمانی که توسط دانشمندان متخصصش این کار را کرده دیگر کارهای صنعتی چندان سخت نیست! [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/News_Photo_181434_72e49ab3.gif[/img] آینده از آن ماست! دوستان کسی از ادامه مذاکرات با آنتونوف برای تولید ایران148 خبر نداره؟

[align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/A0371541.jpg[/img][/align] [size=18]خبرگزاري فارس: دبيركل حزب‌الله لبنان دستيابي حزب‌الله به سلاحهاي هوايي جديد را رد يا تاييد نكرد و در عين حال گفت كه مقاومت اراده و شجاعت لازم براي استفاده از سلاحهاي جديد عليه جنگنده‌هاي اسرائيلي را دارد.[/size] به گزارش فارس، سيدحسن نصر‌الله در سخناني خود به مناسبت گراميداشت رهبران شهيد مقاومت، سيد عباس موسوي دبيركل سابق حزب الله لبنان، شيخ راغب حرب و اولين سالگرد شهيد عماد مغنيه از فرماندهان بلندپايه حزب الله لبنان كه سخنان وي به طور مستقيم از شبكه خبري المنار و العالم پخش مي‌شد، گفت: اين مناسبت بزرگ با سالگرد اربعين حسيني (ع) هم زمان شده است. در اين روز بزرگ ما معني ثبات بعد از پيروزي در دهم محرم را به ياد مي‌آوريم. نصر الله تاكيد كرد: سخن امروز ما درباره رهبران شهيد مقاومت و گروه‌هاي مقاومت و درباره فلسطين و لبنان است. دبيركل حزب‌الله لبنان شهادت را كرامتي از سوي خداوند متعال دانست و گفت: در مراسم ياد بود شهداي مقاومت جمع شده‌ايم تا تقدير و بزرگداشت خود را نسبت به فداكاريهاي آنان براي تمام لبنان به ايشان تقديم كنيم. نصر الله افزود: خونهاي اين شهيدان تمامي اهالي بقاع و جنوب لبنان را با عزت و كرامت به سرزمين هاي خود بازگرداند پس حق آنها بر اين است كه از آنها تقدير كنيم و آنها را گرامي بداريم. وي با اشاره به ترور عماد مغنيه گفت: در ياد بود مغنيه تاكيد مي كنيم كه ما به عهدي كه داريم پا بر جا هستيم و عماد همچنان آنها را شب و روز خواهد ترساند و اين وعده ان‌شاء‌الله محقق خواهد شد. دبيركل حزب الله لبنان افزود: من به شما تاكيد مي‌كنم كه عماد مغنيه را يك سال قبل ترور كردند تا از او راحت شوند ولي مطمئن باشيد كه ظرف يك سال گذشته بيش از تمام 25 سال قبل دچار ترس شده‌اند. سايه عماد مغنيه هر جا و هر ساعت آنها را تعقيب مي‌كند و ما بر عهد و قسم خود با حاج عماد پايبند هستيم و انتقام خون او را خواهيم گرفت. سيدحسن نصرالله خاطرنشان كرد: در نخستين سالگرد شهادت عماد مغنيه مي‌گويم كه ما نياز به تكرار قسم و عهد خود نداشته و بر آن پايبند هستيم و آنها باز هم بايد از عماد مغنيه مي‌ترسند و انشاءالله وعده ما محقق خواهد شد. دبيركل حزب الله لبنان در ادامه سخنان خود در اختيار داشتن سلاح را حق مقاومت دانست و اظهار داشت: مقاومت حق دارد براي دفاع از سرزمين و ملت خود سلاح حمل كند. وي افزود: اين حق ما(مقاومت) است كه براي دفاع از سرزمين و ملت خود سلاح از جمله سلاح دفاع هوايي در اختيار داشته باشيم. وي خاطر نشان كرد: مقاومت اراده و شجاعت استفاده از سلاح را دارد و اسرائيل به همين دليل از آن وحشت دارد. دبيركل حزب الله لبنان افزود: از امت و رهبران سياسي مي خواهيم از مقاومت حمايت كنند زيرا مقاومت عامل قدرت همگان است. سيد حسن نصرالله اظهار داشت: ملتهاي عربي و اسلامي ضعيف نيستند بلكه تصميم گيرندگان سياسي ضعيف هستند. وي همچنين با اشاره موضوع سازش با رژيم صهيونيستي گفت مي‌بينيم كه هر گاه اعراب در برابر اسرائيل كوتاه مي‌آيند آنها جنگ‌هاي تحميلي، كشتار و شروط خود را افزايش مي‌دهند. در سال 1972 بعد از معاهده "كمپ ديويد " بود كه اسرائيل به لبنان حمله كرد در كشتارهاي هولناكي را در آنجا بوجود آورد كه كشتار "العباسيه " يكي از آنها بود. نصر الله افزود: در سال 1993 كه معاهده "اوسلو " به امضا رسيد، جواب اسرائيل ترور رهبران مقاومت فلسطين بود تا جائيكه خشم مردم برانگيخته شد و پيروزي سال 2000 رقم خورد بعد از مدتي كه باز هم اعراب بر طرح صلح اصرار كردند، اسرائيل كرانه باختري را مورد تجاوز قرار داد و ياسر عرفات را محاصره كرد و كشتار را به راه انداخت. دبير كل حزب الله لبنان افزود: با اين شواهد مشخص است كه هر گاه ما اعراب عقب نشيني كرده و به اسرائيل امتياز داده‌ايم آنها ترور‌ها و كشتار خود را افزايش داده‌اند اجلاس كويت نيز نشان داد كه طرح ابتكار صلح عربي زياد روي ميز باقي نمي‌ماند. نصر الله ادامه داد: با وجود اين واقعيت‌ها پاسخ كشورهاي عربي چيست من در سطح امت‌ها سخن مي گويم پاسخ لبنان به انتخابات اسرائيل چيست؟ آيا عقب نشيني هاي بيشتر و راضي كردن بيشتر آنها ادامه خواهد داشت. وي خطاب به گروه‌هاي مخالف با مقاومت گفت: چرا مي خواهيد مقاومت را، رايگان قرباني كنيد اگر با همه امتيازها را به آنها بدهيم آيا مي توانيم صلح را در منطقه ايجاد كنيم. آيا اسرائيل در اين صورت از كشتار و برتري طلبي خود دست بر مي دارد. نصر الله گفت آيا ما در مقابل دشمني قرار نداريم كه زياد خواهي‌هايي هميشگي دارد من از همه مي خواهم كه پاسخ اين سوال را بدهند. نصر الله ادامه داد: آنها ما را تهديد مي‌كنند ما نيز آنها را به آنچه "عماد مغنيه " براي آنها آماده كرده است وعده مي دهيم هر حكومت اسرائيلي اگر روزي فكر كند كه نيروهايش را به سرزمين لبنان بفرستند تا آن را اشغال كند، بداند كه عماد مغنيه و عباس موسوي و راغب حرب آنها را نابود خواهند كرد. وي ادامه داد تنها گزينه‌اي كه براي اسرائيل باقي مانده است برتري در نيروي هوايي است ما نيز اين موضوع را مي دانيم آنها نسبت به اين سلاح‌ها نگرانند همواره گزارشهايي منتشر مي‌شود كه حزب‌الله به سلاحهاي ضد هوايي دست يافته است، من طبعا اين موضوع را رد يا تائيد نمي كنم. نصر الله ادامه داد: دستيابي مقاومت به اين سلاح مي تواند موازنه جنگ را تغيير دهد اين موضوع درست است و هيچ مبالغه‌اي در آن نيست. وي با اشاره به سه زمينه، دريايي و هوايي و زميني گفت كه در زمين و دريا مقاومت فعاليت هاي خود را كامل كرده است تنها هوا باقي مي ماند كه اگر معادله قضا تغيير كند تمام معادله‌ها تغيير خواهد كرد. دبير كل حزب الله تصريح كرد: نگراني آنها رسيدن سلاحهاي هوايي به مقاومت است چون مقاومت اراده و شجاعت استفاده از اين سلاحها را دارد. وي در ادامه به تلاشهاي ديپلماتيك رژيم صهيونيستي براي جلوگيري از دستيابي مقاومت به سلاح اشاره كرد و اين را نشانه "حماقت " آنها دانست چون آنها حق پرواز در آسمان لبنان را به خود مي دهند. سيدحسن نصرالله در ادامه به تهديدات رژيم صهيونيستي در سقوط جنگنده هاي آنها در آسمان لبنان اشاره كرد و داشتن هر سلاحي براي مقابله با اين تهديدات را حق ملت لبنان دانست. وي نكته مهم سال 2006 را قدرت باز دارندگي مقاومت در برابر تحقق پيروزي دشمن و تحميل شرايط با اشغال لبنان دانست و گفت كه هرگز با اسرائيل كه دشمن تاريخي است است سازش نمي كنيم. دبير كل حزب الله در ادامه سخنان خود به انتخابات داخلي رژيم صهيونيستي اشاره كرد و گفت: همه بايد به نتايج خطرناك اين انتخابات توجه كنند البته نبايد مردم را در توهم و ترس قرار دهيم تاريخ معاصر اين نتيجه‌گيري را براي ما داشته است. حزب كار بدتر از كاديما و كاديما بدتر از ليكود و ليكود بدتر از "اسرائيل خانه ما " است چون هر قدر به سوي راستگرا و افراطي‌ها مي رود ، دروغ هاي اسرائيل و فريبكاري و ناديده گرفتن افكار عمومي اعراب كم مي‌شود تاريخ نشان داده كه بيشترين جنگ هاي اسرائيل عليه اعراب را حزب كار به راه انداخته است. وي تاكيد كرد: دو نتيجه در اين زمينه مي‌شود گرفت اول اينكه اسرائيل با راستگراها شفاف‌تر مي شود و دوم اينكه همه گروه‌ها و رهبران آنها تجربه شده‌اند همه آنها در لبنان شكست خوردند بنابراين هيچكدام از آنها ما را نمي ترسانند. وي تاكيد كرد از زماني كه مقاومت لبنان با تمام گرايش هاي خود از جمله مقاومت اسلامي وارد ميدان شده است اسرائيل هيچ چيز جز شكست در لبنان به دست نياورده است، در سال 84، 85، 200 و 2006 اين موضوع مشهود بود. نصر الله در ادامه به تشكيل كميته "وينوگراد " بعد از جنگ لبنان و نتيجه گيري و گزارش آن اشاره كرد و گفت: اسرائيل مانند گذشته قوي نيست ما نيز مانند گذشته ضعيف نيستيم البته در گذشته هم ضعيف نبوديم. دبيركل حزب الله لبنان در ادامه سخنان خود با اشاره به اينكه رژيم صهيونيستي در طول دو سال بعد از جنگ لبنان خود را مسلح و پيشرفته كرد، اظهار داشت اما تجربه غزه و پايداري قهرمانانه و اسطوره‌هاي مقاومت در آنجا بار ديگر پيروزي غزه را تكرار كرد. اسرائيل بار ديگر از همان راه اشتباه كرد و بر نيروهاي هوايي خود تكيه كرد نيروهايي كه نمي توانستند سرنوشت درگيري را به پايان برند. سيد حسن نصر الله در ادامه با بررسي مراحل حمله به غزه گفت كه در مرحله دوم آنها وارد دشت‌ها شدند مرحله سوم ورود به شهرها بود كه آنها وارد اين مرحله نشدند چون وقت تنگ بود همچنين آنها از ورود به شهرها مي‌ترسيدند، مي دانستند كه چه چيزي در انتظارشان است. دبيركل حزب الله لبنان بررسي جنگ غزه پرداخت و گفت آنها مي دانستند كه ورود به شهرها براي آنها بسيار گران تمام مي شود و شكست هاي بزرگي را خواهند پذيرفت به همين خاطر در ورودي‌هاي شهرها باقي ماندند. نصر الله گفت كه توقف در ورد به شهرها به علت فشارهاي سياسي در جهان يا فشارهاي مردمي نبود البته اينها هم مفيد هستند اما اگر اسرائيل مي دانست كه ورود به غزه آسان است اين كار را انجام مي داد. وي در ادامه با اشاره به اينكه نيروهايي كه در غزه مي‌جنگيدند از نخبگان اسرائيل بودند، گفت كه اين موضوع نشان داد كه بسيار ناتوان‌تر از پايان دادن به جنگ هستند و نمي توانند در درگيري هاي واقعي وارد شوند. سيدحسن نصر‌الله در ادامه سخنان خود كه به مناسبت گراميداشت ياد و خاطره شهداي مقاومت و نيز فرا رسيدن اولين سالگرد ترور شهيد "عماد مغنيه " يكي از فرماندهان بلندپايه حزب الله از طريق ويدئو كنفرانس در حال ايران سخنراني در اجتماع بزرگ حزب الله در مجتمع سيدالشهداء در ضاحيه جنوبي بيروت است، به اختلافات داخلي در لبنان درباره سياستهاي كلان در اين كشور اشاره كرد و گفت: كه اين اختلافات از ديرباز موجود بوده است. نصر‌الله اين اختلافات را بويژه در فهم پروژه‌ اسرائيل و نحوه مقابله با آن دانست و گفت در لبنان بيش از يك خط و برنامه در اين باره وجود دارد. دبير‌كل حزب الله لبنان ادامه داد : سه گزينه در اين زمينه وجود دارد، گزينه اول كه به رسميت شناختن دشمن و تسليم شدن در برابر آنهاست. وي در ادامه دنبال كنندگان اين سياست را "مزدوران رژيم صهيونيستي " خواند و گفت : آيا اينها مزدور نيستند اينها به هيچ وجه يك هم پيمان سياسي براي ما به شمار نمي‌روند. وي ادامه داد: همچنين در لبنان نسبت به فاجعه آميز‌ترين حادثه كه از 60 سال پيش در منطقه ما بوجود آمده است كه همان تشكيل اسرائيل در سرزمين فلسطين است چند رويكرد وجود دارد. نصر الله با اشاره به گزينه دوم در برخورد با رژيم صهيونيستي گفت: برخي در اين زمينه گزينه سازش را مطرح مي‌كنند اين به آن معني است كه ما در برابر دشمن عقب نشيني كنيم تا به برخي چيز‌هايي كه از ما غصب كرده‌‌اند، دست يابيم در موضوعات سرزميني و ساير موضوعات با آنها سازش كنيم تا چند قطعه زمين به دست آوريم يا يك سري از آوارگان به سرزمين خود باز گردند. وي تاكيد كرد: كه گزينه سازش با اسرائيل شكست خود را نشان داده است اين يك واقعيت است نه صرف يك تاريخ. نصر الله گفت بعد از تجاوز 2006 به لبنان به جاي اينكه اعراب به پشتيباني از مقاومت در لبنان و فلسطين بپردازند ، فرياد تاثير در طرح ابتكار صلح را مطرح كردند اين همان طرحي بود كه واكنش از سوي اسرائيل نسبت به آن داده نشده است؟ دبير كل حزب الله افزود: اولين واكنش از سوي "شارون " بود كه آن را دواتي بر روي كاغذ دانست و واكنش دوم تجاوز به كرانه باختري و رسيدن به غزه بود اين در حالي بود كه اعراب بر طرح ابتكار خود اصرار داشتند. وي افزود: حتي در صورتي كه ما در برابر شروط فعلي اسرائيل سر تسليم فرود آوريم، اين رژيم هرگز جنايات و تجاوزات خود را متوقف نخواهد كرد. سيد حسن نصرالله خاطر نشان كرد، تسليم شدن در برابر خواسته‌هاي اسرائيل و شروط فعلي اين رژيم هرگز منجر به برقراري صلح در منطقه نخواهد شد. دبيركل حزب الله لبنان در ادامه سخنان گفت: همه سران احزاب مختلف اسرائيل از جمله شارون ، رابين ، باراك ، نتانياهو ، اولمرت و ليوني در لبنان شكست خورده‌اند و اسرائيل همانند گذشته ديگر قوي نيست و مقاومت امروز با مقاومت ديروز تفاوت دارد. وي افزود : ممكن است بين احزاب اسرائيل درباره مسائل داخلي، اقتصادي و اجتماعي تفاوت وجود داشته باشد اما در خصوص طرح اسرائيل و موضع اسرائيل در رابطه با حقوق فلسطيني و ملتهاي عرب تفاوتي بين اين احزاب نيست. دبيركل حزب الله لبنان به رژيم صهيونيستي هشدار داد، در صورتي كه هر دولت آتي در اين رژيم بخواهد نيروهاي خود را به خاك لبنان بفرستد، متلاشي خواهد شد. سيد حسن نصرالله با اشاره به مقاومت نيروهاي فلسطيني در جنگ غزه عليه رژيم صهيونيستي گفت: مقاومت غزه در برابر اشغالگران اسرائيلي يك ويژگي منحصر به فردي به نتايج جنگ جولاي (جنگ 33 روزه رژيم صهيونيستي عليه لبنان) بخشيد. سيد حسن نصرالله همچنين خاطرنشان كرد: نيروهاي زميني اسرائيل ناتوان تر از آن هستند كه درگيري را به نفع خود تمام كنند يا در يك نبرد واقعي زميني وارد شوند. وي همچنين همه امت اسلامي را به انتخاب گزينه مقاومت دعوت كرد و از تمام حكومت هاي عربي و اسلامي نيز خواست كه به صفوف مقاومت بپيوندند. سيد حسن نصر الله در بخشي ديگري از سخنان خود با اعلام حمايت از گفت‌و‌گوهاي داخلي و آشتي گروه‌هاي فلسطين گفت: از هر همگرايي و آشتي عربي خرسند مي شديم بويژه آشتي ميان عربستان و سوريه و ميان تمام برادران عرب اين مايه قدرتمندي ماست. وي در ادامه به سالروز ترور "رفيق الحريري " نخست وزير سابق لبنان اشاره كرد و گفت: كه حق همه است كه شهدا را گرامي بدارند مخصوصا اينكه اين شهدا به خانواده يا گروه آنان بازگردد. نصر الله گفت: ما شهيدان گروه ديگر را محترم مي شماريم و دليل آن هم اين است كه به آنها شهيد مي گوييم اما از آنها مي خواهيم كه آنها نيز به شهداي ما احترام بگذارند. دبيركل حزب الله لبنان بار ديگر گروههاي سياسي در لبنان را به آتش‌بس در گفتمان سياسي دعوت كرد و گفت كه اين كه يك طرف كوتاه بيايد مثمرثمر نيست. وي مسئوليت رهبران سياسي لبنان را بزرگ دانست و گفت كه ملت لبنان به رهبران سياسي گوش مي‌دهند دليل آن هم اين است كه هر گاه گفتمان سياسي رهبران آرامي مي‌شود، كشور آرام مي گردد. سيد حسن نصر الله در ادامه سخنان خود به موضوع انتخابات داخلي لبنان اشاره كرد و خواستار مشاركت گسترده مردم در اين انتخابات شد. وي انتخابات لبنان و مشاركت مردم را مهم و موثر ارزيابي كرد و از مردم خواست كه مقدمات شركت خود در انتخابات را فراهم كنند. دبيركل حزب الله لبنان با اشاره به اختلافات طايفه‌اي و مذهبي گروههاي لبناني گفت: در كشوري زندگي مي‌كنيم كه محكوم به مشاكت و توافق با هم هستيم چه گروه مخالف دولت كنوني اكثريت را به دست آوردند چه گروه موافق دولت پيروز شوند. وي اختلاف در كابينه را بهتر از اختلاف و كشتار در خيابان‌هاي لبنان دانست و گفت اگر اپوزيسيون در انتخابات پيروز شود من پيشنهاد مي‌كنم كه به طرف مقابل تشكيل دولت وحدت ملي با اصل يك سوم داراي حق وتو پيشنهاد شود و اگر طرف مقابل با مشاركت مخالفت كرد، آنگاه اپوزيسيون دولتي تشكيل دهد تا نشان دهد كه دولت واقعي و قدرتمند و عادل چگونه خواهد بود. دبيركل حزب الله لبنان افزود: در لبنان نبايد با منطق تحريك و يكه‌تازي و ناديده گرفتن ديگران حركت كرد. لبنان در مرحله آينده با توجه به مشكلات اقتصادي جهان بيشترين نياز را به دولت وحدت ملي دارد. من در هر حال مي‌گويم هر اندازه كه مشكلات وجود داشته باشد ما موظف هستيم با آن مقابله كنيم. وي اين موضوع را بر اساس منافع كشور دانست و گفت كه زمان دو قطبي بودن بر سر آمده است. سيد حسن نصرالله همچنين با تشكر از نمايندگان پارلمان لبنان از آنان خواست كه به وعده خود عمل كرده و سن حق انتخاب را به 18 سال برسانند. دبيركل حزب الله لبنان در بخشي ديگري از سخنان خود به حوادث و ناآرامي‌هاي اخير در لبنان اشاره كرد و چنين اقداماتي را محكوم كرد و خواستار بررسي عوامل اين تحركات شد. وي شهادت "لطفي زين الدين " شهروند لبناني را حادثه‌اي غم‌انگيز براي همه خواند و كشتار مردم لبنان در حوادث اينچنيني را شكست براي همه لبنان دانست. نصر الله همچنين هر نوع خشونت و پاسخ به آنان در لبنان را در تمام زمينه‌ها محكوم كرد. منبع:خبر گزاری فارس

بسیار جالب بود دست شما درد نکنه F-35 جان

پس آنتوف 140 بود! احتمالا تنها مدل آموزشی بود آمارش اصلا جالب نیست حالا چرا می خوان ازش به عنوان هواپیمای مسافربری استفاده کنن!

می بخشید: توپولف گفتم آنتونف FeldMarshall جان جدی می گی اس300 می گم تولید مشترک همین توپلوف 214 و 204 در ایران چطوره؟ [b]جانشين مديرعامل سازمان صنايع هوايي نيروهاي مسلح گفت: 100 هواپيماي پيشرفته مسافربري توپولف با ظرفيت 210 نفر به صورت مشترك با روسيه خواهيم ساخت.[/b] علي‌اكبر قاضي مرادي جانشين مديرعامل سازمان صنايع هوايي نيروهاي مسلح در گفتگو با خبرنگار دفاعي خبرگزاري فارس با اعلام پروژه ساخت مشترك هواپيماي مسافربري 210 نفره توپولوف با كشور روسيه گفت: پس از بازديد متخصصان روسي از توانمندي‌ها و ظرفيت‌هاي نرم‌افزاري، سخت‌افزاري و نيروي انساني سازمان صنايع هوايي ايران متعلق به وزارت دفاع كشورمان و مناسب بودن شرايط، ساخت جت مسافربري پيشرفته توپولوف 214 و 204 در ايران در دستور كار قرار گرفت. وي افزود: پس از انجام چندين دوره مذاكره، توافقات كلي در اين باره نهايي شد و در آخرين ديدار سران دو كشور در تهران اين موضوع مورد تاييد و حمايت طرفين (محمود احمدي‌نژاد و ولاديمير پوتين) قرار گرفت تا باب جديدي از همكاري‌هاي جمهوري اسلامي ايران و روسيه باشد.

سلام دوستان عجب بحثی شده مثل اینکه دوباره به هیچی نداریم رسیدیم!! بابا این سعید که از دست شما مرحوم شد (خدا رحمتش کنه!) از بس گفت ساختیم داریم یه کارایی شده می شه خواهد شد و............. من که مطمئن هستم اگر قرار بر دادن بودن تا حالا می دادن هم روسیه هم چین همان زمانی که اوضاع اینقدر هسته ای , سیاسی ونظامی نشده بود الان هم مطمئن شدم خود ایران هر طور بوده با مهندسی معکوس و ...سالهاست به فناوری رادار و موتور رسیده (بعد از 25سال) اما به روز نبودن که کاملا معلومه در این دو سه ساله اخیر بروزتر از به روز شدن! موشک هوا به هوا و جدیدآ زمین به هوا و ..انواع رادار های ملی که شما در جریان هستین اما بنظر بنده به نظر من بهتربن فقط F-22 ربتور بعد اگر نمی دن میگ 31 بی ام بد نیست آقا نمی دن اگر شما جای روسیه بودی ستون فقراتت رو میدادی ایران!! یا F14 رو میدادی ترکیه! آقا اصلا روسیه با سه برابر قیمت اینها رو داد پشتیبانیش چی هر قطعه ای که باید تعویض بشه سه برابر قیمت هر نقص و عیبی باید بره روسیه قیمت چند برابر اگر روسیه تحت فشار اسرائیل و امریکا قرار بگیره بدتر می تونه از این طریق در برنامه هسته ای که بسیار نگرانه به ایران فشار بیاره اصلا این میشه پاشنه آشیل ما ........................این که می شه همون زمان شاه!

فكر كنم كاپيتان كردان بودن ساعت 12:30 يكشنبه مورخ 27/11/87 يك فروند هواپيماي ايران 140 در شاهين شهر اصفهان سقو ط كرد و 5 نفر كشته شدن خلبان اين هواپيما استاد خلبان كاپيتان كردان بوده اند. پرواز آموزشي بوده و بعلت از دستن رفتن موتور دچار سانحه شده اند. علامت ثبت هواپيما هم 04-90 يا 06-90 هست. مرحوم كردان چندي پيش در سفر استاني هيات دولت به استان سيستان و بلوچستان پروازهاي اختصاصي را انجام ميدادن من که می گم اگه بشه یه جوری پروژه ء دیگه ای مثل سوخو 100 هم با روسها شروع کنیم عالی میشه جایگزین هم با این آنتونف 140 بشه بد نیست! [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_rrj6042007_3.jpg[/img] البته فعلا که وزیر دفاع رفته روسیه برای خریدن امتیاز توپولف ها!

تسلیت می گم این سومین سقوط مرگ بار این آنتونف 140 بود سقوط مرگبار سومین هواپیمای ایران ۱۴۰ در اصفهان به گزارش خبرنگار تابناک، سانحه سقوط هواپیمای مسافربری ایران 140 عصر امروز هنگامی رخ داد که خلبانان یکی از شرکت‏های هواپیمایی شامل يك استاد خلبان و 4 خلبان در حال آموزش، در حال گذراندن آموزش های تایپ (نوع) این هواپیمای دوموتوره جهت ورود به ناوگان این شرکت بوده اند. به گفته منابع غیر رسمی حادثه زمانی رخ داد که هواپیما جهت انجام فرود های آزمایشی در حال نزدیکی به باند فرودگاه بوده است

[quote]نصیر جان جدا؟! خبر جالبیه؟! ولی من پیداش نکردم هنوز توی اینترنت! حالا واقعیه؟! روسیه از اتحادیه اروپا دل کند با ایران می خواد همکاری کنه جالبه! ولی من نمی دونم چرا با چین که فضانور هم فرستاده و با هند این همکاری ها رو پیشنهاد نداده؟! یکم شک بر انگیزه![/quote] لیچ جان خودم هم تعجب کردم!! اما بعد که تاریخشو دیدم مربوط به سال 85 بود معاون دومای روسیه این پیشنهاد رو داده بود!

پرچم فسطین جدآ پیشنهاد خوبیست بخصوص با تن دادن اعراب به صلح با اسرائیل و چشم بستن بر روی آرمان آزادی فلسطین و قدس شریف اما انگار تو همین ماهواره مشترک اسلامی خبری از فلسطین و لبنان نیست مصر رو نمی دونم باید پرچم ایران وفسطین روی کره ماه هم نصب بشه! راستی دوستان می دونین دارن زمین های کره ماه رو بین خودشون خیرات می کنن(می فروشن!) آقا این سعید نیست چقدر تاپیک ها قفل نمی شه! بحث هم چقدر منحرف نشده

[b]پیشنهاد: ارتش حرفه‏ای به جای سربازی[/b] طرح يا لايحه اصلاح قانون نظام وظيفه چندماهي است که در دستور کار مجلس قرار دارد. چندي پيش نيز کميسيون امنيت ملي مجلس فراخواني را براي ارائه نظر در مورد خدمت سربازي اعلام کرد. در راستاي اين فراخوان مطالب زير به سمع و نظر مي‌رسد. [b]سربازي[/b] اخبار بسيار خوشايندي از برخي اصلاحات در حوزه نظام وظيفه به گوش مي‌رسد که جاي بسي خوشوقتي و سپاس دارد که برخي از آنها اجرايي شده و برخي بعد از تصويب قانون اجرايي مي‌شود: کاهش مدت خدمت به 18 ماه، طرح بيمه درماني سربازان و خانواده هايشان، افزايش مدت زمان شرکت در کنکور، افزايش حقوق سربازان (البته به اذعان فرمانده نيروي انتظامي علي رغم افزايشهاي صورت گرفته هنوز حقوق بسيار اندک است.) بيمه بيکاري و... اما به نظر مي‌رسد در ميان تمام اين محسنات، توجه و تفتن به يک نکته خالي است که اتفاقا نکته‌اي بسيار کليدي است: ارتش حرفه‌اي. [b]ارتش حرفه‌اي چيست[/b] سربازي ميراث ناپلئون بناپارت است که توسط رضاشاه به ايران وارد شد. اما به مرور کشورهاي جهان به ضعفها و ناکارآمدي‌هاي سربازي و ناسازگاري آن با حقوق بشر و حق انتخاب و آزادي جوانان پي بردند و به همين دليل خدمت سربازي را حذف نموده و به جاي آن ارتش حرفه‌اي را که مبتني بر سربازي داوطلبانه است بنيان نهادند. در ارتش حرفه‌اي از سربازاني که به اجبار و به دليل ترس از محروميت از خدمات عمومي يا مجازات به سربازي مي‌آيند، خبري نيست بلکه تنها از کساني که مايلند در امور نظامي فعاليت کنند ثبت نام به عمل مي‌آيد و پس از تاييد صلاحيتهاي مندرج در قانون با آنها قراردادهاي معمولا 5 ساله به امضا مي‌رسد و در مقابل دريافت حقوق و مزاياي کافي به خدمت ارتش در مي‌آيند. اين سيستم به دليل کارآمدي و فوايد بي شمارش به سرعت در جهان رواج يافت و اکنون 109 کشور از مجموع 197 کشور جهان سربازي را حذف کرده و ارتش حرفه‌اي بنيان گذاشته‌اند. اکثر کشورهاي باقي مانده نيز طرح‌هايي عمدتا 5-3 ساله براي ايجاد ارتش حرفه‌اي تدوين کرده‌اند. [b]فوايد ارتش حرفه‌اي[/b] 1- افزايش کارايي نيروهاي مسلح؛ يک گروه کوچک، حرفه‌اي و آموزش ديده از تعداد بي شمار سربازان وظيفه کم آموزش ديده کاراتر هستند. به خصوص آنکه امروزه شيوه جنگها تغيير کرده و فزوني نفرات عامل موثري در برتري نظامي نيست. 2- افزايش تخصص گرايي نيروهاي مسلح: مدت زمان اندک خدمت سربازي امکان تخصصي شدن نيروهاي نظامي را به حداقل کاهش مي‌دهد اما ارتش حرفه‌اي بر تخصصي شدن و حرفه‌اي شدن نيروهاي نظامي استوار است. 3- انگيزه بالا: به علت آنکه سربازان در ارتش حرفه‌اي داوطلبانه آمده و حقوق کافي دريافت مي‌کنند داراي انگيزه بالايي هستند که با سربازان وظيفه به هيچ وجه قابل مقايسه نيست. 4- استفاده از فن آوري‌هاي نوين و پيشرفته: به دليل آنکه در سيستم سربازي اجباري، سربازان زياد و فراواني در اختيار است، ميزان استفاده از فن آوري‌هاي نوين در قياس با ارتش حرفه‌اي کم و توسعه آن نيز آهنگي کند دارد. 5- کاهش ريسک امنيتي: سربازان وظيفه وارد اماکن و فضاهاي نظامي مي‌شوند و به علت تعداد زياد و زمان اندک، امکان نظارت و گزينش تمام آنها وجود ندارد و اين امر ريسک امنيتي- اطلاعاتي را افزايش مي‌دهد. در ارتش حرفه‌اي اين ريسک به حداقل خود مي‌رسد. 6- کاهش هزينه‌هاي اقتصادي دولت: درست است که سربازان وظيفه در مقايسه با سربازان ارتش حرفه‌اي حقوق بسيار اندکي دريافت مي‌کنند اما با توجه به تعداد بي شمارشان و از سوي ديگر هزينه‌هاي هنگفت صورت گرفته در سازمان وظيفه عمومي و... براي شناسايي، اعزام و يا معافيت مشمولين و نهايتا تعقيب فراريان و.... هزينه‌هاي سربازي وظيفه هم کم نيست. حال اگر ضريب کارآمدي اين دو را در نظر بگيريم بي ترديد هزينه‌هاي سربازي وظيفه بيشتر خواهد شد. 7- نداشتن معايب سربازي وظيفه: سربازي وظيفه در کنار محاسني که دارد، معايبي نيز دارد که از فوايد آن فزوني مي‌گيرد و ارتش حرفه‌اي از بسياري از اين معايب مبراست: ايجاد دشواري در مسير ازدواج جوانان، صعب نمودن و دير وارد شدن جوانان به بازار کار، سپري شدن نزديک به 2 سال عمر جوانان در مسيري مخالف خواست آنان، برخي موارد مشاهده شده در پادگانها، دوري از خانواده، اضطرابها و ناآرامي‌هاي رواني و... [b]وضعيت ارتش حرفه‌اي در جهان[/b] پيشتر در گزارشي به بررسي وضعيت سربازي در جهان پرداختيم که جهت مشاهده اسامي کشورها به گزارش مراجعه نماييد. از ميان 197 کشور جهان 109 کشور سربازي را حذف کرده و ارتش حرفه‌اي دارند. 29 کشور سربازي کمتر از يک سال دارند. در 8 کشور از سربازان در امور نظامي مسلحانه استفاده نمي‌شود. 10 کشور سربازي انتخابي دارند. 15کشور از ترکيب سربازان داوطلب و اجباري استفاده مي‌کنند. ايران به همراه 25 کشور ديگر 18 ماه و يا بيشتر سربازي، بدون حق انتخاب و همراه با به کار گيري در امور عملياتي نظامي دارند؛ که متاسفانه نشان مي‌دهد علي رغم تمام اصلاحات و بهبودها هنوز با وضع مطلوب فاصله داريم. در ميان همسايگان ايران كشورهاي افغانستان، عراق، عربستان، عمان، قطر، امارات متحده، پاكستان و بحرين سربازي اجباري را لغو كرده‌اند. اگر امروزه توجيه ضرورت سربازي براي جوانان آسان نيست، در آينده و با توجه به روند رو به رشد ارتش حرفه‌اي و حذف سربازي در جهان، صعب و محال خواهد شد. از اکنون بايد فکري کرد. [b]نکات بسيار مهم[/b] 1- امروزه که اکثر کشورها ارتش حرفه‌اي دارند و بسياري در مسير حرکت به سمت آن هستند، تحقق ارتش حرفه‌اي اجتناب ناپذير شده و به همين دليل است که ضرورت دارد نمايندگان مجلس در اصلاحيه خود بر اين قانون به ارتش حرفه‌اي توجه کنند و الا به نظر مي‌رسد در زماني نه چندان دور مجددا اين قانون بايد به اصلاح سپرده شود. 2- تحقق ارتش حرفه‌اي کاري نيست که بتوان در زماني کوتاه آن را محقق کرد؛ چرا که اين روند بايد به صورتي انجام شود که به توان دفاعي نيروهاي مسلح کوچکترين خدشه‌اي وارد نشود. به همين دليل است که باز هم ضرورت دارد نمايندگان از هم اکنون به اين مساله توجه کنند. به عنوان مثال کشورهايي چون آلباني، استوني، اوکراين، صربستان، کرواسي هم اکنون طرح‌هاي 3 تا 5 ساله براي تحقق ارتش حرفه‌اي دارند که اکثرا در سال 2010 سربازي اجباري را حذف خواهند کرد. تايوان طرحي ده ساله طراحي کرده که هر سال ده درصد از شمار سربازان اجباري کم ميشود. با توجه به تحولات اخيري که سپاه در ساختار خود ايجاد نموده بستر مناسبي براي گذار به ارتش حرفه‌اي ايجاد شده است. 3- طرح ارتش حرفه‌اي منافاتي با استفاده از سربازي اجباري در زمان جنگ ندارد و مي‌تواند تنها ناظر به زمان صلح باشد. چنانچه کشورهاي زير سربازي اجباري را حذف کرده و ارتش حرفه‌اي ايجاد کرده‌اند اما اين حق را براي نيروهاي مسلح گذاشته‌اند که در شرايط اضطراري مانند جنگ از سربازي اجباري هم بهره بگيرد: اتيوپي، بنگلادش، بليز، هلند، شيلي، بلژيک، ايرلند، بوليوي، اروگوئه. 4- طرح ارتش حرفه‌اي منافاتي با آموزش‌هاي دفاعي و نظامي به جوانان ندارد. چنانچه مثلا تايوان تاکيد کرده که بعد از حرفه‌اي شدن ارتش، دوره سربازي حذف مي‌شود اما دوره آموزش آن به قوت خود باقي خواهند ماند. اتفاقا بر اساس قانون اساسي ايران دوره آموزش سربازي قابل حذف شدن نيست اما مي‌توان دوره بعد از آموزش را در يک روند تدريجي و برنامه ريزي شده حذف کرده و ارتش حرفه‌اي را جايگزين آن نمود. 5- اين مقاله از تحولات و اصلاحات کمي و کيفي صورت گرفته در ساختار و شيوه سربازي در چند سال اخير استقبال مي‌کند و به هيچ وجه قصد ناديده گرفتن آنها را نداشته است.