[color=darkblue] [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Concorde_on_Bristol.jpg[/img][/align] هواپیمای کنکورد هواپیمای مسافربری فراصوت کنکورد، در کنار توپولف-۱۴۴، یکی از دو هواپیمای مسافربری فراصوتی است که در پروازهای تجاری برای حمل مسافر مورد استفاده قرار گرفت. این هواپیما که محصول مشترک دو کشور فرانسه و بریتانیا است، قادر بود با سرعتی حدود دو برابر سرعت صوت یا عدد ماخ ۲ پرواز کند. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_786px-Concorde_planview_arp.jpg[/img][/align] هواپیمای کنکورد با بهره گیری از چهار موتور توربوجت با پس سوز، قادر به پرواز در سرعت های فراصوتی بود. این موتورهای بسیار قدرتمند، سوخت را به سرعت مصرف می‌کردند. بال‌های کنکورد مثلثی بودند و تنها رقیب آن، هواپیمای توپولوف تی‌یو-۱۴۴ بود که در ظاهر بسیار به هواپیمای کنکورد شبیه است. کنکورد در سال ۱۹۷۷ (میلادی) بیست و سه میلیون پوند انگلستان قیمت داشت.این هواپیما برای اولین بار در دوم مارس ۱۹۶۹ به پرواز در آمد و در ۲۱ ژانویه ۱۹۷۶ رسما آغاز به کار کرد . [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Concordeintake.gif[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-ConcordeCockpitSinsheim.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Concorde_Ramp.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Concorde_undercarriage_Speyer_02_with_disc_brakes.JPG[/img][/align] اواخر دهه پنجاه ميلادي که ايالات متحده تقريباً به طور کامل بازار حمل و نقل هوايي را در اختيار داشت، فرانسوي ها و انگليسي ها مي کوشيدند تا با معرفي يک هواپيماي مافوق صوت، در زمينه حمل و نقل هوايي براي خود جايگاه مناسبي به دست آورند. طرح هاي شرکت هاي هواپيماسازي فرانسه و انگليس به ترتيب با عناوين Type2و Super Caravel شناخته مي شدند ولي به دليل هزينه زياد، به رغم برنامه ريزي هاي صورت گرفته براي توليد مدل هاي اوليه، هر دو کشور با تشکيل کنسرسيومي مشترک، پيش نويس قرارداد توليد خود را در روز 28 نوامبر 1962 به امضا رساندند. کنسرسيوم جديد پس از امضاي قرارداد، موفق به اخذ سفارش از شرکت هاي معتبر هواپيمايي همچون شرکت خطوط هوايي ژاپن، شرکت هواپيمايي آلمان لوفت هانزا(، يونايتد ايرلاينز )ايالات متحده(، TWA )امريکا(، شرکت حمل و نقل کانتاس )استراليا(، اير کانادا و غيره شدند. [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Conc01.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Concorde_interior.jpg[/img][/align] در ابتدا انگليسي ها نام Concord )به معني توافق( را براي اين محصول مشترک برگزيده بودند ولي پس از مدتي براي تطبيق تلفظ انگليسي آن با گويش فرانسوي، نام هواپيما به Concorde تغيير پيدا کرد. [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_ConcordePrototype.JPG[/img][/align] کنکورد 001 ساخت کارخانه تولوز فرانسه بود و کنکورد 002 در بريستول انگليس توليد شده بود. در مجموع 20 فروند هواپيماي مسافربري مافوق صوت کنکورد از خطوط توليد خارج شد که سوانح و حوادث مختلف از جمله آتش سوزي در موتورها و سرانجام سقوط يک فروند از آن در تاريخ 25 جولاي 2000 در حوالي شهر پاريس که 113 کشته بر جاي گذاشت، به روند بازنشستگي اين پرنده زيبا سرعت بخشيد. مجموعه اين عوامل موجب شد تا دو خط هوايي ايرفرانس و بريتيش ايرويز در سال 2003 پايان عمر فعاليت هاي پروازي کنکورد را اعلام کنند. به اين ترتيب در تاريخ 27 مه 2003 ايرفرانس و در تاريخ 24 اکتبر 2003 بريتيش ايرويز، هواپيماي کنکورد را از مسيرهاي پروازي خارج کرده و به تاريخ سپردند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_concord4.jpg[/img] «آندره تورکا» روز دوم مارس 1969 به عنوان اولين خلبان هواپيماي کنکورد از باند فرودگاه تولوز در کشور فرانسه به هوا برخاست و پس از پروازي به مدت کمتر از 30 دقيقه از اين هواپيماي پيشرفته به عنوان پرنده يي بزرگ با پروازي بسيار خوب نام برد. اگرچه در اين پرواز آزمايشي، کنکورد به ارتفاع 10 هزار پا )3 کيلومتري( دست پيدا کرد ولي سرعت آن از 300 مايل در ساعت )480 کيلومتر بر ساعت( تجاوز نکرد. علاوه بر تورکا و کمک خلبانش، 2 تکنسين پرواز نيز در اين آزمايش درون هواپيما حضور داشتند ولي وزش شديد باد ادامه آزمايش را به زمان ديگري موکول کرد و کار در ساعت 30/15 با پارک کنکورد در انتهاي باند فرودگاه پايان يافت. هر چند قبل از اين هم به علت شرايط نامساعد جوي، دو برنامه آزمون کنکورد به شکست انجاميده بود. [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_concord.jpg[/img][/align] با لمس سطح باند توسط چرخ هاي کنکورد 001، فرياد شادي جمعيت تماشاگران حاضر در فرودگاه تولوز فرانسه در صداي رعدآساي 4 موتور توربوجت محو شد. پس از باز شدن چتر ترمز و توقف کامل هواپيما، مردم به سمت پلکان هواپيما هجوم بردند و خلبان فرانسوي «آندره تورکا» و همکارانش را به شدت تشويق کردند. در تاريخ نهم آوريل 1969 نوبت به خلبان انگليسي «برايان ترابشا» رسيد تا سکان هدايت کنکورد 002 را در دست گرفته و دومين پرواز آزمايشي کنکورد و اولين آن در خاک انگليس را به انجام رساند. اين پرواز 22 دقيقه يي از مبداء پايگاه فيلتون در حوالي شهر بريستول به مقصد پايگاه فايفورد در شهر گلوسسترشاير صورت گرفت تا چند ماه پس از آن و دقيقاً در روز اول اکتبر 1969، نخستين پرواز مافوق صوت هواپيماي مسافربري به وقوع بپيوندد. به اين ترتيب مردم دو کشور فرانسه و انگليس به خود مي باليدند که همکاري مشترک دو شرکت اسپشيال فرانسه و اسپيس انگليس ثمربخش شده و انحصار ايالات متحده در صنعت حمل و نقل هوايي در بخش هواپيماهاي مسافربري شکسته شده است. با اين وجود تحويل نخستين هواپيماها به ناوگان تجاري دو کشور حدود 6 سال طول کشيد به طوري که اولين کنکوردها در تاريخ 19 دسامبر 1975 با کد ثبت F-BV به ايرفرانس و در مورخ 14 ژانويه 1976 با کد ثبت G-BOA به شرکت هواپيمايي بريتيش ايرويز تحويل داده شد. يک هفته پس از تحويل هواپيماي خطوط هوايي انگلستان يعني در روز 21 ژانويه 1976 اولين پرواز تجاري کنکورد به طور همزمان به وسيله خطوط هوايي انگلستان و فرانسه به انجام رسيد. در اين روز کنکورد خط هوايي انگليس پس از برخاستن از شهر لندن در بحرين به زمين نشست و کنکورد ايرفرانس مسير پاريس - برزيل را طي کرد. دو مدل آزمايشي هواپيماي مافوق صوت کنکورد با شماره هاي 001 و 002 از لحاظ ابعاد از ساير مدل هاي کنکورد ساخته شده، کوچک تر بودند. با اين وجود بسياري از آزمون هاي پروازي کنکورد به وسيله همين دو فروند هواپيماي آزمايشي انجام گرفت. کنکورد در مقام تنها هواپيماي عملياتي مافوق صوت مسافربري جهان با اتکا به بال هاي دلتاشکل خود پرواز مي کرد و دماغه يي تيز و متحرک داشت. اين دماغه در زمان پرواز با سرعت مافوق صوت، کاملاً در راستاي بدنه قرار مي گرفت و هنگام فرود و برخاستن براي تامين ديد کافي مورد نياز خلبان به سمت پايين تغيير وضعيت مي داد. کنکورد با دهانه بال 27 متري، طول 62 متري و ارتفاع تقريباً 13 متري، هواپيماي نسبتاً بزرگي به حساب مي آمد که در وضعيت عادي 128 مسافر و در چيدمان متراکم صندلي ها 144 نفر را همراه با دو خلبان، يک مهندس پرواز و 3 مهماندار در خود جاي مي داد. ضمن اينکه مساحت بال آن هم معادل 359 مترمربع بود. [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Concorde_interior2.jpg[/img] [/align] سريع ترين هواپيماي مسافربري جهان با وزن بدون سوخت 92 هزار و 80 کيلوگرم مي توانست نزديک به 14 تن بار را با خود حمل کند و ظرفيت مخازن سوخت آن که در داخل بال هاي کنکورد بود، به 120 هزار ليتر مي رسيد. کنکورد از 4 موتور توربوجت که محصول مشترک امريکا و فرانسه بود، نيرو مي گرفت. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-2001concordewingduxfordJM.jpg[/img] [/align] رانش هر يک از اين موتورها وقتي کنکورد با سرعت دو برابر صوت حرکت مي کرد، به 45 کيلو نيوتن مي رسيد. هر چند توليد و استفاده از هواپيماي کنکورد سرانجام متوقف شد ولي تفکر هواپيماهاي مافوق صوت هرگز متوقف نشد. به طوري که در سال جاري ميلادي، کشور ژاپن موفق به آزمايش اولين هواپيماي مسافربري مافوق صوت خود شد که نه تنها سرعت بيشتري نسبت به هواپيماي کنکورد دارد )سرعت آن 5/1 برابر سرعت کنکورد است( بلکه هيچ کدام از مشکلات مربوط به تجهيز و نگهداري آن را نيز ندارد. کارشناسان ژاپني بيش از 10 سال بر روي اين هواپيماي مافوق صوت وقت صرف کرده اند. اين هواپيماي ژاپني در اطراف شهر آدلايد استراليا با موفقيت آزمايش شده و قرار است تا سال 2015 وارد ناوگان هوايي ژاپن شود و بدون ترديد مورد استقبال زيادي قرار خواهد گرفت و البته به ساير خطوط هوايي جهان هم فروخته خواهد شد. اين پرنده تيزپرواز ژاپني برگ جديدي از فناوري صنعت هواپيماسازي را در جهان رقم خواهد زد. کنکورد در ایران در اواخر دهه ۵۰ خورشیدی شرکت هما قراردادی را برای خرید ۳ فروند کنکورد امضا کرد که یکی از آنها بعنوان نمونه در فرودگاه کیش نشست. ولی بعد از انقلاب اسلامی این قرار دادها لغو شد. منابع: wikipedia [/color] [color=darkred] نویسنده : شفق در صورت استفاده از این مطلب درج نام نویسنده و لینک سایت میلیتاری الزامی میباشد.[/color]

چی درپست که ذکر شده نهاجا نه نیروی هوای سپاه؟؟

خواهش می کنم قابل شما رو نداشت.

خدای نکرده سوء برداشت نشه قصد من چیز دیگری بودکه همه یک هو حجوم بردند واصلانمیشه حداقل توی این سایت حرفی زد فوری میشی منافق وکافر ومشرک و.... بابا ماگفتیم از ارتش هم باید تجلیل وقدردانی میکردند .حالا اگه قبلاًشده بود من که ندیدم یااگه هم شده بود درحد سپاه نبود . میگه اومدیم ثواب کنیم کبابه کباب شدیم .منافق که شناخته شده بودیم وطن فروش هم شدیم

[color=darkblue]مقايسه توپولوف 154 و بوئينگ 727 توپولوف 154 هواپيمايي با برد متوسط است كه اولين پرواز تجاري خود را در 9 فوريه 1972 انجام داد. به عنوان يكي از برجسته ترين هواپيماهاي زمان خود، توپولوف در يك ششم كره خاكي خدمت كرده و تقريبا نيمي از مسافران آئرا فلوت را به تنهايي حمل كرده است. اين هواپيما توسط 17 شركت هواپيمايي غير روسي به كار گرفته شده است. توپولوف 154 يكي از سريع ترين هواپيماهاي موجود است (سرعت: 975 كيلومتر در ساعت) و قادر به طي مسيري به طول 5280 مي باشد. اين مدل از معدود هواپيما هايي است كه كه توانايي نشستن در مسيرهاي ناصاف و شني و شرايط شديد قطبي را دارا مي باشد. عمر مفيد اين هواپيما 45000 ساعت است كه با به روز رساني، به 80000 ساعت قابل ارتقاست. مقايسه توپولوف 154 در مقابل همتاي آمريكايي خود، بوئينگ 727 الف ) هر دوي اين هواپيما از 3 موتور توربو فن بهره مي برند، اما موتور روسي اندكي بزرگتر از مدل آمريكايي است. ب) هر دو هواپيما داراي يك اس - داكت براي موتور دوم (موتور مياني) مي باشند. ج) تمامي مدل هاي توپولوف از نسبت نيروي موتور به وزن بالاتري نسبت به بوئينگ هاي 727 برخوردار هستند كه براي آن ها كارايي و مانور بهتري به ارمغان مي آورد. د) سقف توپولوف از هم كلاس هاي بوئينگ و ايرباس كوتاه تر است. همچنين درهاي مسافران نيز كوچك تر از نمونه هاي بوئينگ و ايرباس هستند. ه) فضاي بار در محفظه جلوي هواپيما در توپولوف نسبت به ايرباس و بوئينگ كمتر است. و) توپولوف 154 داراي زاويه سوئيپ بك بال 35 درجه اي است، اما زاويه سوئيپ بك بال هاي بوئينگ 727، 32 درجه است. ز) توپولوف 154، داراي سخت افزار فرود بزرگي است كه آن را قادر به نشست در سطوح ناصاف مي كند. توپولوف از دو مجموعه 6 چرخي اصلي كه به تايرهاي بزرگ كم فشار مجهز شده اند، و يك مجموعه دو چرخي دماغه بهره مي گيرد و به همين علت، در مسيرهاي ناصاف، نرم تر از رقبا به زمين مي نشيند. در مقابل، بوئينگ 727 قادر به نشستن در مصيرهاي ناصاف نمي باشد. مقايسه سوانح هواپيمايي توپولوف 154 و بوئينگ 727: توپولوف 154: تا به امروز، 63 سانحه هوايي براي توپولوف 154 ثبت شده است كه از اين تعداد، 36 حادثه شامل « صدمه به پيكر هواپيما همراه با تلفات انساني» بوده است. 6 حادثه از اين تعداد، مربوط به حملات تروريستي و يا حملات نظامي - به عنوان مثال، انهدام به اصطلاح تصادفي يك توپولوف 154 به همراه مسافران توسط ارتش اوكراين - مي باشد. بخشي ديگر از سانحه ها مربوط به وضعيت بد جوي در زمستان (از قبيل، تصادم با برف روب هاي فرودگاه به هنگام فرود)، بارگيري بيش از حد توسط شركت هاي هواپيمايي و همچنين تصادم در هوا به علت فرمان غلط مركز كنترل ترافيك هوايي بوده است. همچنين، اتمام سوخت قبل از طي مسافت پيش بيني شده، اشتباهات خلبان و آتش گيري محفظه بار از ديگر دلايل سانحه هاي هوايي در تاريخ خدمت توپولوف 154 مي باشد. توپولوف 154 تنها 2 بار (قبل از سال 2001) به علت مشكلات مكانيكي دچار حادثه شده است. طبق گزارش بي بي سي و همچنين مستندات رسمي در زمينه امنيت هوانوردي، توپولوف 154 علي رغم خدمت در شرايط سخت و همچنين طولاني بودن زمان خدمت، از امنيت بالايي برخوردار است و حوداث كمي از حيث مشكلات مكانيكي داشته است. بوئينگ 727: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_rj727.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_af727-2-2.jpg[/img] بوئينگ 727 تا به امروز دچار 282 سانحه شده است (در مقابل63 سانحه هوايي براي توپولوف 154) كه. از اين تعداد، صد و شش حادثه شامل « صدمه به بدنه هواپيما همراه با تلفات انساني» بوده است - در مقابل سي و شش حادثه از اين نوع، براي توپولوف 154. اكنون، سواالات بزرگي در اين ميان در رابطه با تبليغات غرب قد علم مي كنند: 1- آيا واقعا، طبق آن چه كه رسانه ها و كانال هاي ماهواره اي غرب ادعا مي كنند، توپولوف 154 و ديگر هواپيماهاي روسي واقعا نا امن هستند؟ و يا اين تبليغات، تنها به علت دور كردن ايران از روسيه است ؟هرچند روسیه هم دسته کمی ازخودشون نداره ولی ما باید بهترین استفاده رو از این روسها کنیم . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_727.jpg[/img] 2- اروپا و غرب بعد از حادثه 11 سپتامبر ادبياتي جديدي را شامل الفاظ « حقوق بشر » و « دموكراسي » در مجامع سياسي باب كردند. اما تحريم هاي مسخره غرب عليه مردم ايران، به خاطر مشكلاتي كه با دولت (و نه مردم) ايران دارند، نشانه آشكاري است از دروغ بودن ادهايي از قبيل « حق پيشرفت شخصي و ملي‌ »، « حق برخورداري از يك زندگي نرمال » و ... . آيا محروم كردن يك ملت از دستيابي به تكنولوژي هاي جديد (در اين مورد خاص و براي مثال، ناوگان هوايي به روز)، دروغ بودن مفهوم « حقوق بشر » را نشان نمي دهد؟ [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_727-09.jpg[/img] [/color]

[color=darkblue]فهرست سانحه‌های هوایی مهم ایران پس از انقلاب سال ۱۳۸۸ ۲۵ مرداد ۱۳۸۸: یک فروند بالگردآموزشی نظامی متعلق به هوانیروز در شهرک اندیشه شهرستان شهریار واقع در ۴۵ کیلومتری غرب تهران سقوط کرد و سه سرنشین آن کشته شدند.اين هلیکوپتر قبل از اصابت به زمين هنگام پرواز در آسمان دچار نقص فنی و آتش سوزی شده بود. ۲۴ مرداد ۱۳۸۸: یک فروند هواپیمای تک موتوره آموزشی صبح شنبه۲۴ مرداد۱۳۸۸ پشت پمپ بنزین منطقه «پلنگ آباد» ماهدشت کرج سقوط کرد.براساس اعلام سازمان آتش نشانی کرج، در این حادثه هر دو سرنشین این هواپیما جان خود را از دست دادند.این هواپیما که از فرودگاه پیام کرج برخاسته بود پس از سقوط در نزدیکی همین فرودگاه دچار آتش سوزی شد که توسط آتش نشانان خاموش گردید.به گزارش سازمان آتش نشانی، این حادثه ساعت هشت و۱۲ دقیقه صبح به این سازمان اطلاع داده شد و ماموران آتش نشانی و دستگاههای مسوول بلافاصله در محل حادثه حضور یافتند. ۲۰ مرداد ۱۳۸۸: یک فروند هواپیمای فوکر ۱۰۰ در پرواز شماره ۷۲۹ هواپیمایی آسمان در فرودگاه اصفهان دچار سانحه شد. به علت فرود نامناسب عوامل پرواز یکی از چرخ‌ها ترکیده و آتش میگرد. به همین خاطر درهای این هواپیما بسته بوده و در حالی که مسافران داخل بودند ماموران فرودگاه به اطفای حریق مشغول شده بودند. بالاخره پس از خاموش کردن آتش مسافران از هواپیما خارج میشوند. ۱۹ مرداد ۱۳۸۸: بر اثر سقوط بالگرد نیروی انتظامی در منطقه شهداد کرمان سه نفر از سرنشینان آن درگذشتند. ۲ مرداد ۱۳۸۸: پرواز شماره ۱۵۲۵ هواپیمایی آریا تور که از تهران به مشهد حرکت می‌کرد ساعت ۱۸ و ۵ دقیقه دوم مرداد ماه در فرودگاه مشهد، در نتیجه باز نشدن چرخ جلو و همچنین اشکال در چرخ‌های عقب در هنگام فرود از باند خارج شد و به دیوار فرودگاه برخورد نمود. در این حادثه حداقل ۱۷ نفر (۳ مسافر و ۱۴ خدمه پرواز) کشته و ۲۰ نفر نیز مجروح شدند.این هواپیما از نوع ایلیوشین-۶۲ و مجموع مسافران و خدمه آن ۱۶۰ نفر بوده‌است. خبرگزاری فارس، به نقل از سخنگوی سازمان هواپیمایی، سرعت بالای هواپیما را علت سانحه عنوان نمود. (ر.ک. پرواز شماره ۱۵۲۵ هواپیمایی آریا تور) ۲۴ تیر ۱۳۸۸:یک فروند هواپیمای مسافربری از نوع توپولف تی یو-۱۵۴ متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که عازم ارمنستان بود دقایقی پس از بلند شدن از فرودگاه امام خمینی تهران در در ۱۲ کیلومتری جنوب قزوین بین منطقه فارسیان و جنت‌آباد در بخش مرکزی قزوین سقوط کرد که منجر به کشته شدن تمامی ۱۶۹(تلویزیون ایران ۱۶۸ نفر اعلام کرد) سرنشین (مسافر و خدمه)این هواپیما شد. (ر.ک. پرواز شماره ۷۹۰۸ هواپیمایی کاسپین) سال ۱۳۸۷ ۲۷ بهمن ۱۳۸۷: هواپیمای مسافربری ایران ۱۴۰ در حوالی فرودگاه شاهین شهر اصفهان سقوط کرد و تمامی پنج سرنشین هواپیما جان باختند. ۱۰ شهریور ۱۳۸۷:سقوط هلیکوپتر ۲۰۶ آموزشی هوانیروز در حوالی شهرستان لنجان زرین شهر از توابع اصفهان، علت حادثه مشخص نیست. ۳ شهریور ۱۳۸۷: سقوط هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ ایرانی در اجاره شرکت هواپیمایی آیتک ایر قرقیزستان با ۹۰ مسافر که ۷۰ نفر از آنان جان باختند. ۱۶ تیر ۱۳۸۷: یک فروند هواپیمای شکاری اف-۵ ارتش ایران در حین انجام مأموریت در پایگاه هوایی امیدیه خوزستان سقوط کرد و خلبان و کمک‌خلبان آن کشته شدند. ۲۳ خرداد ۱۳۸۷: یک فروند کایت موتوردار نظامی حین بارریزی با چتر سقوط کرد و ۲ سرنشین آن در دم جان باختند. ۲۶ فروردین ۱۳۸۷: یک فروند هواپیمای سوخو ۲۴ متعلق به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران حوالی ساعت ۱۹ هنگام فرود دچار نقص فنی شد و سقوط کرد. خلبان و کمک خلبان اجکت کردند و سالم ماندند. ۹ فروردین ۱۳۸۷:سقوط هلیکوپتر نیروی انتظامی آذربایجان شرقی در نزدیکی کوه‌های «اوشان» در محدوده شهرستان ورزقان. سال ۱۳۸۶ ۱۲ دی ۱۳۸۶ (۲ ژانویه ۲۰۰۸): یک فروند هواپیمای فوکر ۱۰۰ شرکت ایران ایر ساعت هنگام برخاستن از باند فرودگاه مهرآباد دچار حادثه شد. این هواپیما که حدود صد مسافر داشت، قرار بود از تهران به مقصد شیراز پرواز کند، اما چرخ‌های هواپیما هنگام برخاستن به علت انحراف از باند فرودگاه کنده شد و بال هواپیما آتش گرفت. ۵ آذر ۱۳۸۶ (۲۶ نوامبر ۲۰۰۷): یک فروند هواپیمای نظامی اف-۴ فانتوم ارتش ایران به علت نقص فنی در منطقه کنارک چابهار سقوط کرد و دو سرنشین آن کشته شدند. ۲۸ مهر ۱۳۸۶: یک هلیکوپتر کبرا هوانیروز در کرمانشاه سقوط کرد که علت حادثه مشخص نشد. ۲۶ مرداد۱۳۸۶: یک هلیکوپتر ۲۱۴ هوانیروز در پیرانشهر سقوط کرد. ۱۶ مرداد ۱۳۸۶: یک هلیکوپتر نظامی در اطراف فرودگاه میرزاکوچک خان رشت بر اثر نقص فنی سقوط کرد. ۲۰ خرداد ۱۳۸۶:فرود اضطراری هلیکوپتر هلال احمر در روستای «راین قلعه» شهرستان قلعه گنج در استان کرمان در اثر نقص فنی. این هلیکوتر برای نجات سیل زدگان به این منطقه اعزام شده بود که به علت نقص فنی در آسمان با تلاش خلبان از سقوط آن جلوگیری شد. سال ۱۳۸۵ ۵ اسفند ۱۳۸۵:سقوط هلیکوپتر هوانیروز ارتش. ۲۸ بهمن ۱۳۸۵: سقوط هلیکوپتر آکوریل وزارت نفت در دریاچه مهارلو. ماموریت این هلیکوپتر انتقال باقی مانده بدنه هلیکوپتری بود که دو روز قبل در همین مکان سقوط کرده بود. علت حادثه اعلام نشد. ۲۵ بهمن ۱۳۸۵:سقوط هلیکوپتر در دریاچه نمک مهارلو شیراز متعلق به یک شرکت وابسته به وزارت نفت که در اجاره سازمان زمین شناسی بر اثر نقص فنی. ۲۹ دی ۱۳۸۵:سقوط هلیکوپتر هلال احمر که برای نجات دو کوهنورد در ارتفاعات علم کوه اعزام شده بودند. این هلیکوپتر وقتی قصد داشت در نزدیکی پناهگاه کوهستانی سرچال فرود بیاید دچار سانحه شده و واژگون شد. ۶ آذر ۱۳۸۵ (۲۷ نوامبر ۲۰۰۶): یک فروند هواپیمای آنتونوف ۷۴ متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فرودگاه مهرآباد سقوط کرد. در این حادثه ۳۶ نفر کشته و ۲ نفر زخمی شدند. ۲۷ آبان ۱۳۸۵:سقوط هلیکوپتر شنوک هوانیروز در حوالی نجف آباد اصفهان. نقص فنی و فرسودگی علت سقوط این وسیله بود. ۱۰ شهریور ۱۳۸۵ (۱ سپتامبر ۲۰۰۶): سقوط هواپیمای توپولوف-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور در فرودگاه مشهد. این هواپیما در مسیر بندر عباس-مشهد در حال حرکت بود. این هواپیما حامل ۱۴۸ مسافر بود. در این حادثه ۲۸ نفر کشته و ۵۰ نفر زخمی شدند. ۲۰ مرداد ۱۳۸۵:سقوط هلیکوپتر کاموف اجارهٔ فدراسیون کوهنوردی که در حال انتقال تجهیزات و نیرو به قله دماوند بود. دلیل سقوط فرسودگی هلیکوپتر و حمل تیرآهن و برهم خوردن تعادل آن اعلام شد. ۲۹ فروردین ۱۳۸۵: فرود اضطراری هلیکوپتر شنوک هوانیورز در اصفهان به علت نفض فنی و شکسته شدن یکی از ملخ‌ها در اثر ضربه هنگام فرود. سال ۱۳۸۴ ۱۹ دی ۱۳۸۴ (۹ ژانویه ۲۰۰۶): یک هواپیمای فالکن-۲۰ متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شمال غرب ایران سقوط کرد و تعدادی از مقامات ارشد سپاه، از جمله احمد کاظمی، فرمانده نیروی زمینی سپاه، کشته شدند. ۱۵ آذر ۱۳۸۴ (۶ دسامبر ۲۰۰۵): یک فروند هواپیمای سی-۱۳۰ ارتش ایران که حاوی خبرنگاران و پرسنل ارتش بود، بر روی منطقه‌ای مسکونی در تهران سقوط کرد که بیش از ۱۱۰ کشته برجای گذاشت. ۱ اردیبهشت ۱۳۸۴: یک فروند بوئینگ ۷۰۷ هواپیمایی ساها که در مسیر کیش- تهران در حرکت بود در فرودگاه مهرآباد از مسیر منحرف شد و وارد رودخانه کن شد. در این حادثه یک نفر کشته شد. سال ۱۳۸۳ ۲۹ آذر ۱۳۸۳:سقوط هلیکوپتر امداد هلال احمر استان فارس در ارتفاعات خرم بید. ۹ خرداد ۱۳۸۳:سقوط هلیکوپتر هوانیروز در ارتفاعات الموت قزوین. این هلیکوپتر حامل استاندار قزوین بود که برای بازدید از مناطق زلزله زده ماموریت داشت. علت سانحه نیز اعلام نشد. سال ۱۳۸۲ ۲۱ بهمن ۱۳۸۲ (۱۰ فوریه ۲۰۰۴): یک فوکر-۵۰ در هنگام فرود آمدن در فرودگاه شارجه به زمین برخورد کرد و ۴۳ نفر از ۴۵ مسافر آن کشته شدند. ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۲ (۱۷ مه ۲۰۰۳): هواپیمای یاک-۴۰ از شرکت فراز قشم در نزدیکی ساری سقوط کرد و طی آن ۳۰ نفر از جمله رحمان دادمان وزیر راه، کشته شدند. سال ۱۳۸۱ ۳۰ بهمن ۱۳۸۱ (۱۹ فوریه ۲۰۰۳): یک ایلیوشین-۷۶ متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ارتفاعات استان کرمان سقوط کرد و تمام ۲۷۶ سرنشین آن جان باختند. ۲ دی ۱۳۸۱(۲۳ دسامبر ۲۰۰۲):یک آنتونوف ۱۴۰ اوکراینی به کوهی در مرکز ایران برخورد کرد و ۴۹ نفر از سرنشینان آن کشته شدند. این گروه که از مقامات اوکراینی و روسی بودند برای افتتاح کارخانه هواپیما سازی در اصفهان عازم این شهر بودند. سال ۱۳۸۰ ۲۳ بهمن ۱۳۸۰ (۱۲ فوریه ۲۰۰۲): هواپیمای توپولوف-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور در نزدیکی خرم‌آباد با کوه برخورد کرد و ۱۱۹ نفر کشته شدند. سال ۱۳۷۸ ۱۳ بهمن ۱۳۷۸ (۲ فوریه ۲۰۰۰): یک فروند هواپیمای سی-۱۳۰ متعلق به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در فرودگاه مهرآباد با یک ایرباس آ-۳۰۰ در حال توقف، تصادف کرد و همه ۸ سرنشین هواپیمای سی-۱۳۰ کشته شدند. سال ۱۳۷۶ ۲۵ دی ۱۳۷۶( ۱۵ ژانویه ۱۹۹۸): هواپیمای فوكر ۱۰۰ به دلیل سرعت باد و دلایل نامشخص دیگر بر بستر یك رودخانه خشك در فاصله ۱۰ كیلومتری اصفهان به زمین نشست. این هواپیمای آسیب دیده به دلیل بازسازی پس از آن به استرالیا فرستاده شد و در آن هیچ كس آسیب جدی ندید. سال ۱۳۷۵ ۲۳ اسفند ۱۳۷۵ (۱۳ مارس ۱۹۹۷): یک فروند هواپیمای سی-۱۳۰ متعلق به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دزفول سقوط کرد و ۸۶ سرنشین آن کشته شدند. ۱۳ اسفند ۱۳۷۵ (۳ مارس ۱۹۹۷): یک فروند هواپیمای فالکن-۲۰ ارتش ایران در اردبیل سقوط کرد و همه ۴ سرنشین آن کشته شدند. ۲۰ خرداد ۱۳۷۵ (۹ ژوئن ۱۹۹۶): بوئینگ ۷۲۷ ایران ایر در فرودگاه رشت دچار سانحه شد و در اثر آن ۴ نفر کشته شدند. سال ۱۳۷۳ ۱۵ دی ۱۳۷۳ (۵ ژانویه ۱۹۹۵): هواپیمای جت لاکهید ارتش ایران در نزدیکی اصفهان چند دقیقه پس از برخاستن از پایگاه شهید بابایی، سقوط کرد و همه ۱۲ سرنشین آن از جمله سرلشکر منصور ستاری، فرمانده نیروی هوایی ارتش، کشته شدند. ۱۸ مهر ۱۳۷۳ (۱۰ اکتبر ۱۹۹۴): هواپیمای فوکر-۲۸ شرکت هواپیمایی آسمان که در مسیر اصفهان به تهران در حرکت بود در کوه‌های کرکس در نزدیکی نطنز سقوط کرد و همه ۶۶ سرنشین آن کشته شدند. سال ۱۳۷۲ ۲۶ اسفند ۱۳۷۲(۱۷ مارس ۱۹۹۴):یک هواپیمای هرکولس حمل و نقل سی -۱۳۰ که حامل زنان و کودکان ایرانی بود درمنطقه مورد مناقشه آذربایجان و ارمنستان در ناگورنو قره باغ سقوط کرد و ۱۹ تن مسافر و همچنین ۱۳ سرنشین این هواپیما به شهادت رسیدند. ۲۴ آبان ۱۳۷۲ (۱۵ نوامبر ۱۹۹۳): هواپیمای آنتونوف-۱۲۴ در نزدیکی کرمان سقوط کرد و همه ۱۷ سرنشین آن کشته شدند. سال ۱۳۷۱ ۱۹ بهمن ۱۳۷۱ (۸ فوریه ۱۹۹۳): هواپیمای توپولوف-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور با یک هواپیمای سوخو-۲۴ متعلق به نهاجا در نزدیکی تهران تصادف کرد. در این حادثه ۱۳۴ نفر کشته شدند. ۶ اردیبهشت ۱۳۷۱ (۲۶ آوریل ۱۹۹۲): هواپیمای فوکر-۲۷ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در نزدیکی ساوه سقوط کرد و ۳۹ سرنشین آن کشته شدند. سال ۱۳۷۰ ۳ خرداد ۱۳۷۰ (۲۴ مه ۱۹۹۱: هواپیمای ایلیوشین-۷۶ در نزدیکی کرمانشاه سقوط کرد و ۴ سرنشین آن کشته شدند. سال ۱۳۶۷ ۱۲ تیر ۱۳۶۷ (۳ ژوئیه ۱۹۸۸): هواپیمای ایرباس آ-۳۰۰ در پرواز شماره ۶۵۵ ایران ایر، به‌وسیله ناو جنگی وینسنت آمریکا در خلیج فارس هدف قرار گرفت و تمام ۲۹۰ سرنشین آن کشته شدند. نگاه کنید به: پرواز شماره ۶۵۵ ایران ایر سال ۱۳۶۵ ۱۱ آبان ۱۳۶۵ (۲ نوامبر ۱۹۸۶): یک فروند هواپیمای سی ۱۳۰ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در زاهدان سقوط کرد، ۱۰۳ كشته در این سانحه هوایی به جای ماند ، این هواپیما كه از مشهد به زاهدان رفته بودو نیروهای جبهه را در مراجعت حمل می كرد به كوه اصابت كرد خلبان آن نیز سرگرد شهید حسین سیاح پور بود. ۲۳ مهر ۱۳۶۵ ،(۱۵ اكتبر ۱۹۸۶): یك فروند هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ در فرودگاه شیراز به دلیل درگیری جنگی مورد حمله جنگنده عراقی قرار گرفت و ۲۳ مسافر با غافلگیری در این سانحه هوایی كشته شده اند. سال ۱۳۶۰ ۷ مهر ۱۳۶۰ (۲۹ سپتامبر ۱۹۸۱): یک فروند هواپیمای سی-۱۳۰ ارتش ایران در کهریزک سقوط کرد و ۸۰ سرنشین آن کشته شدند. سال ۱۳۵۹ ۳۱ خرداد ۱۳۵۹ (۲۱ ژوئن ۱۹۸۰): هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ ایران ایر که در مسیر مشهد-تهران پرواز می‌کرد سقوط کرد و ۱۲۸ نفر از سرنشینان آن کشته شدند. [/color]

خواهش می کنم درکل درحدود 24 فروند هواپیمای توپولوف 154 درایران درحال فعالیت می باشند که سهم هر شرکت به ترتیب زیر است: شرکت هواپیمایی ماهان یک فروند توپولف 154 . شرکت هواپیمایی آسمان 2 فروند توپولف 154. شرکت هواپیمایی ارم ایر 2 فروند توپولف 154. شرکت هواپیمایی آریا 3 فروند توپولف 154. شرکت های کاسپین دارای 4 فروند توپولف 154، ایران ایرتور دارای [color=darkred]12[/color] فروند توپولف 154 است. باتشکر.

جالب بود خیلی ممنون

[quote]اون بخش سوانح فقط مختص ايران بود؟ يعنى بقيه كشورها بهيچ مشكلى باهاش نداشته اند؟! [/quote] چرا درکل 54 سقوط داشته که 4تاش تو ایران بوده و2638 نفردرجهان کشته شدندکه450نفر کشته و50نفر زخمی سهم ایران بوده . [quote]يك مسئله ديگه: به عكس كابين خلبان نگاه كنيد! براى خلبان ها دو تا پنكه كوچيك(از اونا كه تو تاكسى هامون مى ذاريم) گذاشته اند!!! يعنى كابين خلبان سامانه تهويه مطبوع نداره؟!! [/quote] نمونه اولیه تهویه مطبوع نداشته ولی درنمونه ی بعدی مثل ام چرا. [quote]كسى خبر نداره با اين موتورهاى جديد(Soloviev D-30KU ) مصرف سوختش نسبت به بوئينگ727 در چه جايگاهى هست؟[/quote] مصرف سوخت وسروصدا ش خیلی بیشتر از موتور P&W -17R&S میباشد ولی موتورش ایمین تر هست. ممنون از حسن توجهت.

خواهش می کنم . گردآوری روبله و ترجمه رو خیر.

[color=blue][align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Tupolev_Tu-154.jpg[/img][/align] توپولف-۱۵۴ هواپیمایی میان‌برد و ساخت شرکت توپولف در کشور روسیه است که نخستین بار در ۴ اکتبر ۱۹۶۸ (میلادی) به پرواز در آمد. این هواپیما قابل مقایسه با بویینگ ۷۲۷ است اما مصرف سوخت بیشتر و اندازه کابین کمتری دارد. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_polk_TU154.jpg[/img][/align] کابین توپولوف 154 [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_pic_01_05.jpg[/img][/align] توپولف ۱۵۴ هواپیمای مسافربری مناسب برای مسیرهای متوسط هوایی که در پروازهای داخلی روسیه و سایر کشورهای شوروی سابق ، همچنین تا اندازه‌ای در اروپای شرقی و ایران به کار خود ادامه می‌دهد . توپولف ۱۵۴ مدل توسعه یافته‌ای از هواپیماهای توپولف ۱۰۴ (Tu - 104) ، آنتونف ۱۰ (An – 10) و ایلوشین ۱۸ (ll-18) می‌باشد . معیار طراحی در توسعه این سه هواپیما تا اندازه‌ای متفاوت بود که شامل،قابلیت پرواز در فرودگاه‌های کوچک و پرواز در ارتفاع بالا می‌باشد. برای دستیابی به این اهداف در طراحی توپولف ۱۵۴ از سه موتور Kuznetsov NK-8 که قابلیت پرواز بهتر را می‌دادند استفاده شد ، همچنین این موتورها نسبت مناسبی را از نیروی جلوبرنده به وزن ایجاد می‌کردند. اولین پرواز توپولف ۱۵۴ در چهارم اکتبر ۱۹۶۸ انجام شد و اولین محصول آزمایشی آن در سال ۱۹۷۱ برای شرکت ایرفلوت (Aeroflot) ساخته شد و در سال ۱۹۷۲ (Feb 1972) سرویس دهی آن به صورت رسمی به شرکت های هواپیمائی آغاز شد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_12517.jpg[/img] سه موتور مدل های مختلف هواپیمای توپولف گوناگون می‌باشد که شامل موتور Kuznetsov برای مدل Tu-154 اولیه ، نمونه بهینه سازی شده آن در مدل Tu-154A با قدرت موتور بالاتر و تحمل وزن بیشتر بهنگام بلند شدن (Max Takeoff Weight) و باز هم افزایش قدرت در Tu-154B جهت تحمل وزن بیشتر هنگام بلند شدن و همچنین Tu-154S نمونه هواپیمای باری ‏Tu-154B می‌باشد. محصول کنونی Tu-154M می‌باشد که اولین پرواز خود را در سال ۱۹۸۲ انجام داد . تولید این هواپیما تحولی بزرگ‌تر در عرصه ساخت هواپیماهای توپولف به حساب می‌آمد که با موتورهای قابل اطمینان Soloviev نسبت به نمونه‌های قبلی بسیار اقتصادی تر و سریعتر بود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Tu154-Reverse.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_500265.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_9900.jpg[/img] مشخصات فنی هواپیمای توپولف با سه موتور Kuznetsov NK-8 برای مدل های ‏Tu-154 ، Tu-154A و Tu-154B و همچنین سه موتور Soloviev D-30KU در مدل Tu-154M با وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۴۳۵۰۰ کیلوگرم در مدل Tu-154 عادی و ۵۵۳۰۰ کیلوگرم در مدل Tu-154M قابلیت پرواز تا حداکثر سرعت ۹۷۵ کیلومتر بر ساعت ( حالت اقتصادی تر آن ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت تعیین شده است) و طی مسافت (برد پروازی) ۳۹۰۰ کیلومتر را دارا می‌باشد. همچنین سری توپولف ۱۵۴ عادی تحمل حداکثر ۹۰۰۰۰ کیلوگرم و مدل Tu-154M قابلیت تحمل وزن ۱۰۰۰۰۰ کیلوگرم در هنگام بلند شدن را دارا می‌باشد. فاصله دوسر بالها ۵۵/۳۷ متر ، مساحت سطح بال ها ۵/۲۰۱ مترمربع ، طول هواپیما ۹/۴۷ متر و ارتفاع آن ۴/۱۱ متر می‌باشد. مدل های ‏Tu-154 ، Tu-154A و Tu-154B قابلیت حمل حداکثر ۱۵۸ تا ۱۶۴ مسافر و مدل Tu-154M قابلیت حمل حداکثر تا ۱۸۰ مسافر و ۳ تا ۴ نفر به‌عنوان کادر پروازی را دارد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_15199%7E0.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_2ec268j.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_tu-154.gif[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Tupolev_TU_154.jpg[/img] آمــار نزدیک به ۹۰۰ هواپیمای توپولف در مدل‌های گوناگون ساخته شده که از این تعداد ۳۲۵ فروند آن مدل Tu-154M می‌باشد. در ایران شرکت‌های هواپیمائی ایران ایرتور، ماهان، تابان، آریا، کیش ایر و هواپیمایی کاسپین از مدل Tu-۱۵۴M این هواپیما استفاده میکردند امادرحال حاضر فقط شرکتهای ایران ایرتور - کاسپین - کیش ایر- تابان کاربر این هواپیما هستند. سوانح در ظهر روز چهارشنبه ۸۸/۴/۲۴ نیز یک فروند هواپیمای مسافربری از نوع توپولف تی یو-۱۵۴ متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که عازم ارمنستان بود دقایقی پس از بلند شدن از فرودگاه امام خمینی تهران در در ۱۲ کیلومتری جنوب قزوین بین منطقه فارسیان و جنت آباد در بخش مرکزی قزوین سقوط کرد که منجر به کشته شدن تمامی ۱۶۹ سرنشین (مسافر و خدمه)این هواپیما شد(ر.ک. پرواز شماره ۷۹۰۸ هواپیمایی کاسپین). ۱0 شهریور ۱۳۸۵ (۱ سپتامبر ۲۰۰۶): سقوط هواپیمای توپولف تی یو-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور‌ در فرودگاه مشهد. این هواپیما در مسیر بندر عباس-مشهد در حال حرکت بود. این هواپیما حامل ۱۴۸ مسافر بود. در این حادثه ۲۸ نفر کشته و ۵۰ نفر زخمی شدند. ۲۳ بهمن ۱۳۸۰ (۱۲ فوریه ۲۰۰۲): هواپیمای توپولف تی یو-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور‌ در نزدیکی خرم‌آباد با کوه برخورد کرد و ۱۱۹ نفر کشته شدند. ۱۹ بهمن ۱۳۷۱ (۸ فوریه ۱۹۹۳): هواپیمای توپولف تی یو-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور‌ با یک هواپیمای سوخو-۲۴ متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در نزدیکی تهران تصادف کرد. در این حادثه ۱۳۴ نفر کشته شدند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_t7foky.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_138805110627_IM_0629144379.jpg[/img] منابع wikipedia سایت اینترنتی توپولف 154 پایگاه اطلاع رسانی سازمان هواپیمایی کشوری[/color]

درسته ولی تبلیغات سپاه بیشتره

البته نباید زحمات نیرو دریایی ارتش رو فراموش کنیم درچند مرحله هم 100درصدی بوده عملیاتشون چرا از اونا هم یه گزارش تهیه نکردند ؟

چشم الکترو [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1568581.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1556336.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1547031.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1552476.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_58303.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_51523.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_52857.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_58400.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1568632.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1562998.jpg[/img]

بهترین آنتی ویروس جهان AVIRA 9 نسخه پریمیوم میباشد رو دست نداره .مک آفی وکاسپرو نورتون وای وی جی باید براش لنگ بندازند .بیش از50000هزار نوع ویروس وتروجان وروتکیت و.....میتونه تارو مار کنه داش.

[url=http://www.centralclubs.com/forum-f44/70-t32025.html/]منبع[/url]

[color=red]موشک کوتاه برد R-73 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-R-73.jpg[/img] ساخت روسیه با نام ناتوی آرچرA-11است. این موشک یکی از هولناک ترین موشک های هوا به هوای کوتاه برد در جهان است.این موشک کوتاه برد در واقع ورژن جدید تر موشک آر-60 است طراحی موشک در سال 1973 شروع شد ودر سال 1985 وارد خدمت شد.موشک آر 73 یک موشکی است که یک سنسور جوینده مادون قرمز قوی روی آن نصب شده علاوه بر آن میتواند در هنگام سرمای شدید (موتور جنگنده هدف)نیز به آن اصابت کند سنسور جستجوگر آر 73 میتواند تا زاویه 60 درجه از وسط جنگنده (در حالت خاموش) هدف را ببیند. موشک آر73 به خلبان اجازه میدهد که از طریق سیستم یا همانHMS هدف گیری خلبان به وسیله چشم با کمک کلاه های فوق مدرن هدف را انتخاب کند. موشک آر 73 یک موشک با قابلیت مانور بسیار زیاد است نسبت به گونه سایدویندر 9 ایکس که آخرین ورژنش در سال 2003بود . در حالی که آخرین ارتقای آر73 سال 1999 بوده که همان آر 73 ام که به آر 74 ایی ام تبدیل شده یکی از حقایقی که باعث ارتقای موشک های سایدویندر وبعد موشکهای اسرام - پایتون ها وIRST همین موشک آرچر آر 73 بوده که باعث میشده آمریکا فکر کند که دارد با کمباین کارد میکند زمانی که اف 16 ها را در مقابل میگ های 29 ام میدید با این وجود امریکایی ها موشکAIM-9X را به عنوان رقیب آرچر میدانند و آن را دوست دارند. همان طور که گفته شد این موشک(سایدویندر)محصول سال 2003 است. در نهایت گونه آر 73 ایی ام سیستم IRCCM یا سیستم ضد عملکرد-ضد مادون قرمزش تقویت شده است مشخصات R-73 طول موشک:2.90 متر قطر:17 سانتی متر وزن:105 کیلوگرم برد : 30 کیلومتر سرعت:2.5 ماخ قابلیت شکلیک از : میگ-29 و 21 و23 سوخوی 27-32-35-24-25 همچنین هلیکوپترهای میل24-28 وکاموا 50 سال ساخت : 1985 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-R-73_HuAF.jpg[/img] کشورهای دارنده R-73 : ایران-سوریه کوبا-مالزی-اتریش-هند-پرو-چین-رومانی- ترکمنستان-ویتنام-یمن-ازبکستان-بلغارستان [/color] [color=darkblue] موشک سوپر ماترا 530 موشکی مرگبار که در جنگ ایران و عراق بسیاری از هواپیماهای ایرانی با این موشک هدف قرار گرفت این موشک یک موشککوتاه برد فرانسوی است .موشک سوپر 530 نوع ارتقا یافته موشک ماترا 530 است. موشک سوپر 530 اف توسط میراژهای اف 1 شرکت داسو حمل می شد.ودر سال 1979 معرفی شد. موشک سوپر 530 نوع دیی توسط میراژهای 2000 ساخت داسو-برگوت لانچ میشدند ودر سال 1988 معرفی شد. این موشک در حال حاضر توسط مبدا میکا جانشین شده است.موشک سوپر 530 دیی از نظر آیرودینامیکی وطرح داخلی ونوع باله ها با نوع سابقش (اف) آنچنان فرقی نکرده.امابدنه آن از فولاد ضد زنگ است .کمی بلند تر است تا بتواند یک سری از قطعات داخلی مثل مولد فشار-سر جوینده جدید و غیره را در خود جا دهد.طول موشک 3.8 متردارد وبا قطر بدنه263 میلیمتر ومساحت باله0.62 متر وبا چند سرجنگی مختلف برای سوپر 530 اف و وزن 270 کیلو گرم. سیستم رهگیری موشک توسط پالس داپلر مونو(موج پیوسته)نیمه فعال AD26CW است.که قابلیت عملیات ضد جنگ الکترونیک را و رهگیری اهداف در ارتفاعات پایین را هم دارد.میکرو پروسسورهای تعبیه شده در موشک این اجازه را میدهد که خلبان برای تعیین هدف دیگر برنامه ریزی دوباره کند.این موشک قابلیت اوج گیری 80000 پا برابر 24 کیلومتر را داردو میتواندو همچنین توانایی انهدام سطحی در ارتفاع 40000 پایی(برد مفید) ومتلاشی کردن در ارتفاع 60 متری را دارد.این موشک دارای برد37کیلومتر است وبا حداکثر سرعت4.5 ماخ به سوی هدف مسیر را طی میکند. مشخصات طول:3.80 قطر:263 میلیمتر طول باله:0.62 متر ودر مدلD برابر0.88 متر است وزن:270 کیلوگرم کلاهک:30 کیلوگرم رهگیری:رادار نیمه فعال مشخصات سوپر 530 دیی طول:3.81 قطر:0.26 متر وزن:275 کیلوگرم سرجنگی:31 کیلوگرم م-متلاشی شونده رهگیری:کنترل راداری نیمه فعال SARH سرعت:4.5 ماخ برد:37 کیلومتر [/color]

[quote] دوست عزیز همانطور که خودشما هم اشاره کردید این دو موشک از دو خانواده مختلف هستند [/quote] هردو جزوه موشک های کوتاه برد هوایی هستند موشک های میانبرد دارای بردی بالای 50کیلومترتند . [quote]آرچر یه موشک داگفایته ولی سوپر 530 یه موشک میانبرده نمیشه با هم مقایسه کرد [/quote] برد هفت کیلومتر بیشتر به نظر شما می تونه تغییری درکلاسبندی داشته باشه. [quote]اما بنا بر گفته تام کوپر ایران که هر دو رو آزمایش کرده از ترکیب میراژ با ماژیک بیشتر از ترکیب آرچر با میگ-29 خوشش اومده که به نظر میاد[/quote] مگه به گفته تام کویر هست .

[quote]بدون پس سوز به سرعت كروزش مى رسيده؟ [/quote] خیر باپسوز می رسه [quote]الآن كجاست؟[/quote] درحال حاضر نمونه دی این هواپیما درحال توسعه است ولی فکر کنم یه چند فروندش فعال باشه.

قابل شما رو نداره این هم تقدیم به همه: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_AIR_F-35C_Launch_Concept_lg.jpg[/img]

این عکس هم تقدیم به تمامی طرفداران ودوستداران اف14 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_dlc03_f-14d_01.jpg[/img]

بسیار عالی خیلی ممنون

این عکس تقدیم به همه دوستان به خصوص الکترو [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1564933.jpg[/img]

[color=blue]توپولف-144 یا کنکوردسکی: [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1253866.jpg[/img][/align] توپولف-144 نخستین هواپیمای حمل ونقل مافوق صوت بود که در دفتر طراحی توپولف شوروی سابق که توسط آلکسی توپولف(1925-2001)اداره میشد ساخته شد.تحلیلگران غربی به آن نام کنکوردسکی دادند که بنظر می آید بعلت شباهت آن به هواپیمای کنکورد نام فامیل روسی به آن داده شده است. نمونه اولیه آن در 31 دسامبر 1968 در نزدیکی مسکو دو ماه قبل از کنکورد به پرواز درآمد.تو-144 نخستین بار در 5 ژوئن 1969 موفق به شکستن دیوار صوتی شد ودر 15 جولای 1969 نخستین هواپیمای حمل ونقل هوایی شد که توانست به سرعت 2 ماخ برسد.تو-144 اس در 26 دسامبر 1975 وارد خدمت شدودر حینی که برای پذیرش مسافر آماده می شد به حمل ونقل پست وکالا بین مسکو وآلما آتا مشغول گشت.اگر چه تو-144 قبل از کنکورد به پرواز در آمد اما گفته می شود که توسعه آن تحت یک طرح جاسوسی صنعتی از شرکت فرانسوی آیروسپاتیا انجام گرفت که مشغول توسعه طرح کنکورد بود.یک تفاوت بارز بین تو-144 و کنکورد وجود بالچه های کوچک متحرک در دو طرف بدنه ونزدیک دماغه بود که امکان مانور در سرعت پایین را به آن می داد.پس از جنگ سرد نمونه ای از آن جهت تحقیق در مورد سرعتهای بالا به ناسا فروخته شد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_25052156022332452201802429420211716312433.jpg[/img] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_21610869344986212193195212237448180133.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1188413162.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1188150778.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1266083.jpg[/img] [/align] مشخصات: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_NASA_107665main_tu-144_drawing.png[/img] کاکپیت: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1258883.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Tu-144-cockpit1.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Tu-144-cockpit2.jpg[/img] موتور:چهار موتورتوربوفن کوزنتسف ان کا321 با پس سوز/ [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Tu-144-Nachbrenner.jpg[/img] خدمه:3/نفر ظرفیت:120-140 مسافر ولی معمولا 80-70 نفر/ [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_450px-Tu-144-cabin.jpg[/img][/align] طول:65.5 متر/ بال تا بال:28.8 متر/ ارتفاع:10.5 متر/ سطح بال:438 متر مربع/ وزن خالی:85000 کیلوگرم/ وزن پر:ناشناخته/ بیشترین وزن بلند شدن:180000کیلوگرم/ ظرفیت سوخت:70000 کیلوگرم. حداکثر سرعت:2.35 ماخ (2500 کیلومتر بر ساعت)/ سرعت کروز:2.16 ماخ(2300 کیلومتر بر ساعت)/ برد:6500 کیلومتر(2920 کیلومتر با پس سوز/ سقف پرواز:18000 متر/ : منبع: ویکیپدیا [url=http://www.airliners.net]سایت ایرلاینز[/url] [/color]

مگه میشه اوه هه یعنی حالا با سرنشینه یا بدون سرنشین